Kangju (Çince: 康居; pinyin: Kangju; Wade – Giles: K'ang-chü; : kʰɑŋ-kɨɑ ) Orta Asya'da eski bir krallığın Çince adıydı ve bu krallık birkaç yüzyıl boyunca Yüeçiler'den sonra Mâverâünnehir'deki ikinci en büyük güç olmuştur. Kangju halkı olan Kāng'lar (Çince: 康) Hint-Avrupalı yarı göçebe bir halktı, İranlı Soğdlar veya kendileriyle yakından ilişkili olan diğer Asii halkları ile özdeşleştirilmişlerdir.
Kangju | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
MÖ 1. yüzyıl (?)-MÖ 5. yüzyıl | |||||||||
MS 250'de Kangju topraklarının haritası, Thomas Lessman'ın MS 200 dünya haritasından alınmıştır. | |||||||||
Tür | Klan | ||||||||
Başkent | |||||||||
Yaygın dil(ler) | Soğdca | ||||||||
Tarihî dönem | Geç Antik Çağ | ||||||||
| |||||||||
| |||||||||
Günümüzdeki durumu |
Etimoloji
Antik Orta Asya'da uzmanlaşmış bir tarihçi olan John E. Hill'e göre, "Kangju (W-G: K'ang-chü) 康居" ", Taşkent ve Soğdiana" civarını ifade eden bölgede yer almaktaydı. Edwin Pulleyblank'a göre, Kangju'nun başkenti Beitian, modernTaşkent'in içinde veya yakınlarında yer alamaktaydı. John E. Hill'e göre ise Kangju ismi şu şekilde tarif edilebilirdi;
“ | Çince adının (康居-Kangju'nun), etnik bir isimi veya bir bölgeyi ifade etmek için mi kullanıldığı yoksa her ikisini birden mi amaçlandığı hakkında net bir bilgi söz konusu değildir. Çince, 居 ju şu anlamları ifade eder: 'koltuk', 'merkezi faaliyet veya otorite yeri; "yerleşmek", "ikamet etmek" veya "işgal etmek (askeri olarak)." ... Bu nedenle, bu terim "Kang'ın evi" veya "Kang'ın işgal ettiği bölge" anlamına gelebilir. Çince, kang 康 'refah', 'huzurlu,' mutlu ','yerleşmek', 'istikrar' anlamlarını taşır. Kangju, 'Barışçıl Toprak' ya da 'Barışçılların Üstü (İnsanlar)' olarak çevrilebilir. ... Kangju adı başlangıçta yabancı bir ismin seslerini kopyalama girişimi olsa bile, yine de Çince konuşanlara huzurlu bir yer duygusu vermekteydi ve 'Kang' ismi barışçıl insanları ifade ederdi.. | „ |
—John E. Hill |
Çin kaynakları, Sui ve Tang hanedanları döneminde Kangju'ya, Kang Krallığı(basitleştirilmiş Çince: 康 国; geleneksel Çince: 康 國) der. Kangju o dönem Göktürk Devleti'nin bir parçasıydı. Pulleyblank ise, Kangju'yu Tohar dilleri ile ilişkilendirmiştir. Pulleyblank'ın görüşü; muhtemelen "taş" anlamına gelen bir kelime olan kāṅka- kelimesi ve Kangju'nun başlangıçta batıya Soğdiana'ya göç etmiş ve Čač'ta (modern Taşkent) yer tutan Toharlar olduklarını öne sürer. Bununla birlikte Pulleyblank ayrıca Jie (羯) kabilesi ve Qiāngqú'nun (羌 渠), Xiongnu kabile konfederasyonuna dahil edilen Kangju halkı olabileceğini de öne sürmüştür. Ayrıca Joseph Marquart, Omeljan Pritsak ve Peter B. Golden, Orhun yazıtlarında bahsedilen Kangju ve Kengeres, Transkafkasya'daki Kangarâyê, Kengü Tarban kenti ve toplu olarak VII. Konstantinos tarafından bahsedilen Kangar olarak bilinen üç Peçenek kabilesi arasında fonetik benzerlikler olduğunu kaydetmiştir ancak bunların tümü varsayımsal ifadeler olarak kalmıştır.
Tarih
M.Ö. 2. yüzyıla ait Çin kaynaklarına göre Kangju, Dayuan'ın kuzeyinde ve Usun'nun batısında, Yüeçi'nin güneyinde yer almaktadır. Toprakları, Fergana Vadisi bölgesini ve Ceyhun ve Seyhun nehirleri arasındaki alanı, orta Seyhun boyunca devam eden çekirdek bölgeyi kapsamaktaydı.Büyük İskender'in tarihçileri Harezmiler dışında bölgede herhangi bir siyasi gücün varlığından bahsetmediği için, Kangju sonradan ortaya çıkmıştır.
Kangju, bölgeyi ziyaret eden Çinli gezgin ve diplomat Zhang Qian tarafından M.Ö 128 senesinde Shiji'nin seyahatleri adındaki eserin 123. Bölümünde yer alan belgelerde de geçmektedir:
“ | "Kangju, Dauyan'ın yaklaşık 832 kilometre kuzeybatısında yer alıyor. Halkları göçebedir ve gelenekleri Yueçiler'in geleneklerine benzemektedir. 80.000 veya 90.000 yetenekli okçuları mevcut. Yaşadıkları topraklar çok küçük. | „ |
Qian ayrıca, Kangju'nun kuzey-batısında bulunan 奄 奄 (kelimenin tam anlamıyla "engin bozkır") olarak bilinen bir ülkeyi de ziyaret etmiştir. Yancai halkının geleneklerinin ve Kangju geleneklerinin birbirlerine olan benzerliklerini ifade etmiştir:
“ | Yancai, Kangju'nun (Beitian'da Türkistan merkezli) yaklaşık 800 km kuzeybatısında yer almaktadır. Halk göçebedir ve gelenekleri genellikle Kangju halkınınkine benzer. Ülkenin 100.000'den fazla okçu savaşçısı var ve Kuzey Denizi olarak bilinen büyük bir kıyısız gölle sınırlanıyor | „ |
Hanshu (MÖ 206'dan MS 23'e kadar olan dönemi kapsayan) dönemine kadar Kangju, 120.000 kişinin silah taşıyabileceği 600.000 kişilik bir ülkeye önemli ölçüde egemen olmuştur. Kangju bu dönemde kendi başına büyük bir güç halini almıştır. O zamana kadar beş küçük kralın kontrol ettiği Dayuan ve Sogdiana'nın kontrolünü ele geçirmişti. MÖ 101'de Kangju, Dayuan ile ittifak kurarak Han'a karşı bağımsızlıklarını korumalarını sağladı. Çin kroniklerinde bahsedilen, Yuiçi'nin kuzeyinde bir ülke olan Yancai'nin stratejik bir şehri olan "Kuzey Wuyi" 北 烏伊 (modern Khujand) Kangju'ya bağlıydı. Y. A. Zadneprovskiy, Yancai'nin Kangju tabii oluşunu MÖ 1. yüzyılda meydana geldiğini ileri sürer. Yancai, Roma kayıtlarında Aorsi ile özdeşleştirilmiştir. Tarihçiler, Alanliao adını Alans ile ilikilendirmişlerdir. Ayrıca Ural halklarından olan Yan halkı, Kangju'ya kürklerle haraç vermiştir.
Kangju, Batı komşuları olan Sarmatlar ile yakın bağlantılar kurdu. Kangju'nun batıya doğru genişlemesi, Sarmatların birçoğunu daha batıya göç etmeye zorlamış ve bu nedenle Kangju'nun kavimler göçünde önemli bir rol oynadığı sonucuna varılmıştır. Bu genişleme ile Kangju, İpek yolunun kilit kısımları üzerinde kontrol sahibi oldu. Zamanla Kangju krallığı, yerleşik, tarımsal ve göçebe nüfusu olan birkaç bölgeyi birleştirdi. Toprakları küçük olmasına rağmen, toprağının verimliliği ve gelişmiş uygarlığı Kangju'nun büyük bir nüfusu yönetmesini ve büyük bir askerî güç haline gelmesini sağlamıştır. Kangju, MÖ 1. yüzyılın ortalarında kendilerini Kuzey Xiongnu ile ittifak ederek Usun ile sık sık mücadelelere girmiştir. Kangju hükümdarı kızını kuzey Xiongnu hükümdarı Chih-Chih ile evlendirdi. Xiongnu ve Kangju ittifakı başlangıçta başarılıydı ve MÖ 42'de Usun'ukuşattılar. Ancak Han imparatorluğu, MÖ 36'da (Zhizhi Savaşı) Talas'taki kuzey Xiongnu hükümdarını müdahale ederek öldürdü. Kangju hükümdarı daha sonra oğlunu Han imparatorluğuna rehin olarak göndermek zorunda kaldı. Ardından Kangju, Han imparatorluğuna elçiler göndermeye devam etti ve MS 3. yüzyıla kadar sürdürebilecekleri bağımsız bir politika izledi. Kangju bağımsızlığının kanıtı olarak, MS 2. ve 3. yüzyıllarda basılan ve Harezmiler'inkine benzer kendi parasını basmıştır.
Hou Hanshu'daki Çin General Ban Chao'nun biyografisi, M.ö 94'te Yueçi'nin kralının bir Kangju prensesiyle evlendiğini belirtmiştir. Çinliler daha sonra Yueçi'ye "kayda değer ipek hediyeler" gönderip ve Kangju Kralı'nı onlara karşı desteklemeyi durdurmasını istemişlerdir. 3. yüzyıl Wei tarihçesi, Kangju'nun "daha önce var olan ve ne büyümüş ne de küçülmüş olan" birkaç ülke arasında olduğunu belirtir. Kangju daha sonra MS 270 civarında Xionites tarafından yıkılmıştır. Diğer Orta Asya halkları gibi, Kangju muhtemelen yıkıldıktan sonra Ak Hun İmparatorluğu dahil oldu. Kangju daha sonra Sui ve Tang hanedanlıkları sırasında Kang Eyaleti (康 国) olarak biliniyordu.
Kültür
Han kronikleri, Kangju seçkinlerinin yaşam tarzını anlatırken, Hükümdarı kışını Bitian'ın başkenti ve yazlarını at sırtında yedi günlük bir yolculuk olan bozkır karargahında geçirdiğini ifade etmektedir. Kangju Hint-Avrupa halkı olarak kabul edilir ve genellikle Soğdlarla özdeş bir İran halkı olarak ifade edilmiştir. Sinolog Edwin G. Pulleyblank, Kangju'nun Toharlar olabileceğini ileri sürmüştür. Kangju'nun aristokrasisi, gelenekleri Yueçi'ninkine çok benzeyen göçebe kabilelerden oluşuyordu. Erken dönem Kangju mezarları, ölülerin kurgan höyükleri altında, genellikle kütüklerle kaplı çukur mezarlara yerleştirmişlerdir. Bu mezarlar genellikle el yapımı kaplar, demir kılıçlar, ok başları ve takılar içerir. Mezarlar, geleneksel Kangju kültürünün Sakalar'ın özelliklerine benzediğini gösteriyor.Hristiyanlık döneminin başlangıcından itibaren şaft ve oda mezarlarında yaygınlaşma görülmüştür. Bu, genellikle Kangju'ya ait olduğu kabul edilen, MS 1. ile 4. yüzyıl Kaunchi ve Dzhun kültürlerinin mezarlarında görülür. Kangju koçu kutsal bir hayvan olarak görmüştür. Yazılı kaynaklardan ve arkeolojik buluntulardan yapılan referanslar, Kangju'nun hatırı sayılır derecede tarımsal gelişmişliğe ulaştığını göstermektedir.
Kaynakça
- ^ Schuessler 2007, s. 332, 322
- ^ a b c d e f g h i j k l m n o p q r s Zadneprovskiy 1994, s. 463–464
- ^ a b Sinor 1990, s. 174: "... Çinlilerce K'ang-chii olarak bilinen Soğdlar ..."
- ^ Golden 1992, s. 53.
- ^ a b Hill (2015), Vol. 1, note 2.17, s. 183.
- ^ Pulleyblank, Edwin G. "The Consonantal System of Old Chinese," Asia Major 9 (1963), s.94.
- ^ Tangshu chapter 221b, p. 1, translated (into French) by Édouard Chavannes in Documents sur les tou-kiue [turcs] occidentaux, pp. 132-147. Paris. (1900).
- ^ Pulleyblank, Edwin George (1963). "The consonantal system of Old Chinese. Part II 9 Ocak 2011 tarihinde Wayback Machine sitesinde ." (PDF). Asia Major. 9: 246–248.
- ^ Golden 1992, s. 264-265.
- ^ Watson 1993, p. 234
- ^ Hulsewé (1979) s. 126, 130–132
- ^ Hill (2009), s. 377-383.
- ^ François & Hulsewé 1979, s.129
- ^ a b Zadneprovskiy 1994, s. 465–466
- ^ a b Benjamin, Craig (October 2003). "The Yuezhi Migration and Sogdia 18 Şubat 2015 tarihinde Wayback Machine sitesinde .". Transoxiana Webfestschrift. Transoxiana. 1 (Ēran ud Anērān). Retrieved 29 May 2015.
- ^ Zadneprovskiy 1994, s. 468
- ^ "Trois généraux chinois de la dynastie des Han orientaux," by Édouard Chavannes, p. 230. In: T'ouang pao 7 (1906)
- ^ Hill (2004),
- ^ Hill (2015), Vol. I, note 2.15, s. 175.
- ^ Harmatta 1994, s.21
- ^ The Chinese encyclopaedia Cihai (辞海) under the entry for "seven luminaries calendar" (七曜历/七曜曆, qī yào lì) has: "[The seven-day week ] was also transmitted to China by Manichaeans in the 8th century from the country of Kang (康) in Central Asia." (t ranslation after Bathrobe's Days of the Week in Chinese, Japanese & Vietnamese, plus Mongolian and Buryat 24 Aralık 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde . (cjvlang.com)]
- ^ Kyzlasov 1996, s. 315–316
- ^ Sinor 1990, s. 153
- ^ Wood 2004, s. 94
- ^ Loewe & Shaughnessy 1999, s. 87–88
- ^ Mukhamedjanov 1994, s. 277
- Genel
-
- Golden, Peter B. (1992). An Introduction to the History of the Turkic People. Otto Harrassowitz, Wiesbaden.
- Hulsewé, China in Central Asia: The Early Stage: 125 BC - AD 23 ; an Annotated Transl. of Chapters 61 and 96 of the History of the Former Han Dynasty. A.F.P. Hulsewé, with an Introd. by M.A.N.Loewe.
- Harmatta, János (1 January 1994). "Introcution". In Harmatta, János (ed.). History of Civilizations of Central Asia: The Development of Sedentary and Nomadic Civilizations, 700 B. C. to A. D. 250. UNESCO. pp. 19–23.
- Hill, John E. 2004. The Peoples of the West from the Weilüe 魏略 by Yu Huan 魚豢: A Third Century Chinese Account Composed between 239 and 265 CE. Draft annotated English translation.[1]
- Hill, John E. (2015) Through the Jade Gate - China to Rome: A Study of the Silk Routes 1st to 2nd Centuries CE. CreateSpace, North Charleston, South Carolina.
- Kyzlasov, L. R. (1 January 1996). "Northern Nomads". In Litvinsky, B. A. (ed.). History of Civilizations of Central Asia: The crossroads of civilizations, A.D. 250 to 750. 23 Aralık 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde . UNESCO. pp. 315–325.
- Mukhamedjanov, A. R. (1 January 1994). "Economy and Social System in Central Asia in the Kushan Age". In Harmatta, János (ed.). History of Civilizations of Central Asia: The Development of Sedentary and Nomadic Civilizations, 700 B. C. to A. D. 250. UNESCO. pp. 265–291.
- Loewe, Michael; Shaughnessy, Edward L. (1999). The Cambridge History of Ancient China: From the Origins of Civilization to 221 BC. Cambridge University Press.
- The Tarim Mummies: Ancient China and the Mystery of the Earliest Peoples from the West. J. P. Mallory and Victor H. Mair. Thames & Hudson. London. (2000),
- Schuessler, Axel. 2007. An Etymological Dictionary of Old Chinese. University of Hawaii Press.
- Sinor, Denis (1 March 1990). The Cambridge History of Early Inner Asia, Volume 1. Cambridge University Press.
- Liu, Xinru: Migration and Settlement of the Yuezhi-Kushan. Interaction and Interdependence of Nomadic and Sedentary Societies in: Journal of World History, 12 (No. 2) 2001, p. 261-292. bkz. 2 27 Aralık 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde .
- Watson, Burton (1993). Records of the Great Historian, Han Dynasty II. Columbia University Press.
- Wood, Frances (September 1, 2004). The Silk Road: Two Thousand Years in the Heart of Asia. 22 Haziran 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde . University of California Press.
- Zadneprovskiy, Y. A. (1 January 1994). "The Nomads of Northern Central Asia After The Invasion of Alexander". In Harmatta, János (ed.). History of Civilizations of Central Asia: The Development of Sedentary and Nomadic Civilizations, 700 B. C. to A. D. 250. UNESCO. pp. 457–472.
wikipedia, wiki, viki, vikipedia, oku, kitap, kütüphane, kütübhane, ara, ara bul, bul, herşey, ne arasanız burada,hikayeler, makale, kitaplar, öğren, wiki, bilgi, tarih, yukle, izle, telefon için, turk, türk, türkçe, turkce, nasıl yapılır, ne demek, nasıl, yapmak, yapılır, indir, ücretsiz, ücretsiz indir, bedava, bedava indir, mp3, video, mp4, 3gp, jpg, jpeg, gif, png, resim, müzik, şarkı, film, film, oyun, oyunlar, mobil, cep telefonu, telefon, android, ios, apple, samsung, iphone, xiomi, xiaomi, redmi, honor, oppo, nokia, sonya, mi, pc, web, computer, bilgisayar
Kangju Cince 康居 pinyin Kangju Wade Giles K ang chu kʰɑŋ kɨɑ Orta Asya da eski bir kralligin Cince adiydi ve bu krallik birkac yuzyil boyunca Yueciler den sonra Maveraunnehir deki ikinci en buyuk guc olmustur Kangju halki olan Kang lar Cince 康 Hint Avrupali yari gocebe bir halkti Iranli Sogdlar veya kendileriyle yakindan iliskili olan diger Asii halklari ile ozdeslestirilmislerdir KangjuMO 1 yuzyil MO 5 yuzyilMS 250 de Kangju topraklarinin haritasi Thomas Lessman in MS 200 dunya haritasindan alinmistir TurKlanBaskentYaygin dil ler SogdcaTarihi donemGec Antik Cag KurulusMO 1 yuzyil YikilisMO 5 yuzyilOnculler ArdillarMassagetler Ak Hun ImparatorluguGunumuzdeki durumu Ozbekistan TacikistanEtimolojiAntik Orta Asya da uzmanlasmis bir tarihci olan John E Hill e gore Kangju W G K ang chu 康居 Taskent ve Sogdiana civarini ifade eden bolgede yer almaktaydi Edwin Pulleyblank a gore Kangju nun baskenti Beitian modernTaskent in icinde veya yakinlarinda yer alamaktaydi John E Hill e gore ise Kangju ismi su sekilde tarif edilebilirdi Cince adinin 康居 Kangju nun etnik bir isimi veya bir bolgeyi ifade etmek icin mi kullanildigi yoksa her ikisini birden mi amaclandigi hakkinda net bir bilgi soz konusu degildir Cince 居 ju su anlamlari ifade eder koltuk merkezi faaliyet veya otorite yeri yerlesmek ikamet etmek veya isgal etmek askeri olarak Bu nedenle bu terim Kang in evi veya Kang in isgal ettigi bolge anlamina gelebilir Cince kang 康 refah huzurlu mutlu yerlesmek istikrar anlamlarini tasir Kangju Bariscil Toprak ya da Bariscillarin Ustu Insanlar olarak cevrilebilir Kangju adi baslangicta yabanci bir ismin seslerini kopyalama girisimi olsa bile yine de Cince konusanlara huzurlu bir yer duygusu vermekteydi ve Kang ismi bariscil insanlari ifade ederdi John E Hill Cin kaynaklari Sui ve Tang hanedanlari doneminde Kangju ya Kang Kralligi basitlestirilmis Cince 康 国 geleneksel Cince 康 國 der Kangju o donem Gokturk Devleti nin bir parcasiydi Pulleyblank ise Kangju yu Tohar dilleri ile iliskilendirmistir Pulleyblank in gorusu muhtemelen tas anlamina gelen bir kelime olan kaṅka kelimesi ve Kangju nun baslangicta batiya Sogdiana ya goc etmis ve Cac ta modern Taskent yer tutan Toharlar olduklarini one surer Bununla birlikte Pulleyblank ayrica Jie 羯 kabilesi ve Qiangqu nun 羌 渠 Xiongnu kabile konfederasyonuna dahil edilen Kangju halki olabilecegini de one surmustur Ayrica Joseph Marquart Omeljan Pritsak ve Peter B Golden Orhun yazitlarinda bahsedilen Kangju ve Kengeres Transkafkasya daki Kangaraye Kengu Tarban kenti ve toplu olarak VII Konstantinos tarafindan bahsedilen Kangar olarak bilinen uc Pecenek kabilesi arasinda fonetik benzerlikler oldugunu kaydetmistir ancak bunlarin tumu varsayimsal ifadeler olarak kalmistir TarihZhang Qian in seyahatnamesinde ziyaret ettigi ulkeler mavi M O 2 yuzyila ait Cin kaynaklarina gore Kangju Dayuan in kuzeyinde ve Usun nun batisinda Yueci nin guneyinde yer almaktadir Topraklari Fergana Vadisi bolgesini ve Ceyhun ve Seyhun nehirleri arasindaki alani orta Seyhun boyunca devam eden cekirdek bolgeyi kapsamaktaydi Buyuk Iskender in tarihcileri Harezmiler disinda bolgede herhangi bir siyasi gucun varligindan bahsetmedigi icin Kangju sonradan ortaya cikmistir Kangju bolgeyi ziyaret eden Cinli gezgin ve diplomat Zhang Qian tarafindan M O 128 senesinde Shiji nin seyahatleri adindaki eserin 123 Bolumunde yer alan belgelerde de gecmektedir Kangju Dauyan in yaklasik 832 kilometre kuzeybatisinda yer aliyor Halklari gocebedir ve gelenekleri Yueciler in geleneklerine benzemektedir 80 000 veya 90 000 yetenekli okculari mevcut Yasadiklari topraklar cok kucuk Qian ayrica Kangju nun kuzey batisinda bulunan 奄 奄 kelimenin tam anlamiyla engin bozkir olarak bilinen bir ulkeyi de ziyaret etmistir Yancai halkinin geleneklerinin ve Kangju geleneklerinin birbirlerine olan benzerliklerini ifade etmistir Yancai Kangju nun Beitian da Turkistan merkezli yaklasik 800 km kuzeybatisinda yer almaktadir Halk gocebedir ve gelenekleri genellikle Kangju halkininkine benzer Ulkenin 100 000 den fazla okcu savascisi var ve Kuzey Denizi olarak bilinen buyuk bir kiyisiz golle sinirlaniyor Kangju madeni parasi Hanshu MO 206 dan MS 23 e kadar olan donemi kapsayan donemine kadar Kangju 120 000 kisinin silah tasiyabilecegi 600 000 kisilik bir ulkeye onemli olcude egemen olmustur Kangju bu donemde kendi basina buyuk bir guc halini almistir O zamana kadar bes kucuk kralin kontrol ettigi Dayuan ve Sogdiana nin kontrolunu ele gecirmisti MO 101 de Kangju Dayuan ile ittifak kurarak Han a karsi bagimsizliklarini korumalarini sagladi Cin kroniklerinde bahsedilen Yuici nin kuzeyinde bir ulke olan Yancai nin stratejik bir sehri olan Kuzey Wuyi 北 烏伊 modern Khujand Kangju ya bagliydi Y A Zadneprovskiy Yancai nin Kangju tabii olusunu MO 1 yuzyilda meydana geldigini ileri surer Yancai Roma kayitlarinda Aorsi ile ozdeslestirilmistir Tarihciler Alanliao adini Alans ile ilikilendirmislerdir Ayrica Ural halklarindan olan Yan halki Kangju ya kurklerle harac vermistir Kangju Bati komsulari olan Sarmatlar ile yakin baglantilar kurdu Kangju nun batiya dogru genislemesi Sarmatlarin bircogunu daha batiya goc etmeye zorlamis ve bu nedenle Kangju nun kavimler gocunde onemli bir rol oynadigi sonucuna varilmistir Bu genisleme ile Kangju Ipek yolunun kilit kisimlari uzerinde kontrol sahibi oldu Zamanla Kangju kralligi yerlesik tarimsal ve gocebe nufusu olan birkac bolgeyi birlestirdi Topraklari kucuk olmasina ragmen topraginin verimliligi ve gelismis uygarligi Kangju nun buyuk bir nufusu yonetmesini ve buyuk bir askeri guc haline gelmesini saglamistir Kangju MO 1 yuzyilin ortalarinda kendilerini Kuzey Xiongnu ile ittifak ederek Usun ile sik sik mucadelelere girmistir Kangju hukumdari kizini kuzey Xiongnu hukumdari Chih Chih ile evlendirdi Xiongnu ve Kangju ittifaki baslangicta basariliydi ve MO 42 de Usun ukusattilar Ancak Han imparatorlugu MO 36 da Zhizhi Savasi Talas taki kuzey Xiongnu hukumdarini mudahale ederek oldurdu Kangju hukumdari daha sonra oglunu Han imparatorluguna rehin olarak gondermek zorunda kaldi Ardindan Kangju Han imparatorluguna elciler gondermeye devam etti ve MS 3 yuzyila kadar surdurebilecekleri bagimsiz bir politika izledi Kangju bagimsizliginin kaniti olarak MS 2 ve 3 yuzyillarda basilan ve Harezmiler inkine benzer kendi parasini basmistir Hou Hanshu daki Cin General Ban Chao nun biyografisi M o 94 te Yueci nin kralinin bir Kangju prensesiyle evlendigini belirtmistir Cinliler daha sonra Yueci ye kayda deger ipek hediyeler gonderip ve Kangju Krali ni onlara karsi desteklemeyi durdurmasini istemislerdir 3 yuzyil Wei tarihcesi Kangju nun daha once var olan ve ne buyumus ne de kuculmus olan birkac ulke arasinda oldugunu belirtir Kangju daha sonra MS 270 civarinda Xionites tarafindan yikilmistir Diger Orta Asya halklari gibi Kangju muhtemelen yikildiktan sonra Ak Hun Imparatorlugu dahil oldu Kangju daha sonra Sui ve Tang hanedanliklari sirasinda Kang Eyaleti 康 国 olarak biliniyordu KulturHan kronikleri Kangju seckinlerinin yasam tarzini anlatirken Hukumdari kisini Bitian in baskenti ve yazlarini at sirtinda yedi gunluk bir yolculuk olan bozkir karargahinda gecirdigini ifade etmektedir Kangju Hint Avrupa halki olarak kabul edilir ve genellikle Sogdlarla ozdes bir Iran halki olarak ifade edilmistir Sinolog Edwin G Pulleyblank Kangju nun Toharlar olabilecegini ileri surmustur Kangju nun aristokrasisi gelenekleri Yueci ninkine cok benzeyen gocebe kabilelerden olusuyordu Erken donem Kangju mezarlari olulerin kurgan hoyukleri altinda genellikle kutuklerle kapli cukur mezarlara yerlestirmislerdir Bu mezarlar genellikle el yapimi kaplar demir kiliclar ok baslari ve takilar icerir Mezarlar geleneksel Kangju kulturunun Sakalar in ozelliklerine benzedigini gosteriyor Hristiyanlik doneminin baslangicindan itibaren saft ve oda mezarlarinda yayginlasma gorulmustur Bu genellikle Kangju ya ait oldugu kabul edilen MS 1 ile 4 yuzyil Kaunchi ve Dzhun kulturlerinin mezarlarinda gorulur Kangju kocu kutsal bir hayvan olarak gormustur Yazili kaynaklardan ve arkeolojik buluntulardan yapilan referanslar Kangju nun hatiri sayilir derecede tarimsal gelismislige ulastigini gostermektedir Kaynakca Schuessler 2007 s 332 322 a b c d e f g h i j k l m n o p q r s Zadneprovskiy 1994 s 463 464 a b Sinor 1990 s 174 Cinlilerce K ang chii olarak bilinen Sogdlar Golden 1992 s 53 a b Hill 2015 Vol 1 note 2 17 s 183 Pulleyblank Edwin G The Consonantal System of Old Chinese Asia Major 9 1963 s 94 Tangshu chapter 221b p 1 translated into French by Edouard Chavannes in Documents sur les tou kiue turcs occidentaux pp 132 147 Paris 1900 Pulleyblank Edwin George 1963 The consonantal system of Old Chinese Part II 9 Ocak 2011 tarihinde Wayback Machine sitesinde PDF Asia Major 9 246 248 Golden 1992 s 264 265 Watson 1993 p 234 Hulsewe 1979 s 126 130 132 Hill 2009 s 377 383 Francois amp Hulsewe 1979 s 129 a b Zadneprovskiy 1994 s 465 466 a b Benjamin Craig October 2003 The Yuezhi Migration and Sogdia 18 Subat 2015 tarihinde Wayback Machine sitesinde Transoxiana Webfestschrift Transoxiana 1 Eran ud Aneran Retrieved 29 May 2015 Zadneprovskiy 1994 s 468 Trois generaux chinois de la dynastie des Han orientaux by Edouard Chavannes p 230 In T ouang pao 7 1906 Hill 2004 Hill 2015 Vol I note 2 15 s 175 Harmatta 1994 s 21 The Chinese encyclopaedia Cihai 辞海 under the entry for seven luminaries calendar 七曜历 七曜曆 qi yao li has The seven day week was also transmitted to China by Manichaeans in the 8th century from the country of Kang 康 in Central Asia t ranslation after Bathrobe s Days of the Week in Chinese Japanese amp Vietnamese plus Mongolian and Buryat 24 Aralik 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde cjvlang com Kyzlasov 1996 s 315 316 Sinor 1990 s 153 Wood 2004 s 94 Loewe amp Shaughnessy 1999 s 87 88 Mukhamedjanov 1994 s 277 Genel Golden Peter B 1992 An Introduction to the History of the Turkic People Otto Harrassowitz Wiesbaden Hulsewe China in Central Asia The Early Stage 125 BC AD 23 an Annotated Transl of Chapters 61 and 96 of the History of the Former Han Dynasty A F P Hulsewe with an Introd by M A N Loewe Harmatta Janos 1 January 1994 Introcution In Harmatta Janos ed History of Civilizations of Central Asia The Development of Sedentary and Nomadic Civilizations 700 B C to A D 250 UNESCO pp 19 23 ISBN 9231028464 Hill John E 2004 The Peoples of the West from the Weilue 魏略 by Yu Huan 魚豢 A Third Century Chinese Account Composed between 239 and 265 CE Draft annotated English translation 1 Hill John E 2015 Through the Jade Gate China to Rome A Study of the Silk Routes 1st to 2nd Centuries CE CreateSpace North Charleston South Carolina ISBN 978 1500696702 Kyzlasov L R 1 January 1996 Northern Nomads In Litvinsky B A ed History of Civilizations of Central Asia The crossroads of civilizations A D 250 to 750 23 Aralik 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde UNESCO pp 315 325 ISBN 9231032119 Mukhamedjanov A R 1 January 1994 Economy and Social System in Central Asia in the Kushan Age In Harmatta Janos ed History of Civilizations of Central Asia The Development of Sedentary and Nomadic Civilizations 700 B C to A D 250 UNESCO pp 265 291 ISBN 9231028464 Loewe Michael Shaughnessy Edward L 1999 The Cambridge History of Ancient China From the Origins of Civilization to 221 BC Cambridge University Press ISBN 0 5214 7030 7 The Tarim Mummies Ancient China and the Mystery of the Earliest Peoples from the West J P Mallory and Victor H Mair Thames amp Hudson London 2000 ISBN 0 500 05101 1 Schuessler Axel 2007 An Etymological Dictionary of Old Chinese University of Hawaii Press Sinor Denis 1 March 1990 The Cambridge History of Early Inner Asia Volume 1 Cambridge University Press ISBN 0521243041 Liu Xinru Migration and Settlement of the Yuezhi Kushan Interaction and Interdependence of Nomadic and Sedentary Societies in Journal of World History 12 No 2 2001 p 261 292 bkz 2 27 Aralik 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde Watson Burton 1993 Records of the Great Historian Han Dynasty II Columbia University Press ISBN 0 231 08167 7 Wood Frances September 1 2004 The Silk Road Two Thousand Years in the Heart of Asia 22 Haziran 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde University of California Press ISBN 0520243404 Zadneprovskiy Y A 1 January 1994 The Nomads of Northern Central Asia After The Invasion of Alexander In Harmatta Janos ed History of Civilizations of Central Asia The Development of Sedentary and Nomadic Civilizations 700 B C to A D 250 UNESCO pp 457 472 ISBN 9231028464