Karamağara, Elbistan

Karamağara, Kahramanmaraş ilinin Elbistan ilçesine bağlı bir mahalledir. 1563 yılındaki Elbistan Sancağı haritasına göre, bölge Sarsab denilen yere bağlıydı. 19. yüzyılda köye boylar halinde göç edildiği tahmin edilmektedir. Bölgeyi oluşturan köyler Sultankorusu olarak nitelendirilmiştir. Mahallede ve bölgede, kömbe ve ıspanaklı börek en çok yapılan yiyeceklerin başında gelir. Mahallenin içerisinde bulunduğu bölge orman alanları bakımından zengindir. Mahallenin yüzölçümü 30 km², rakımı 1734 m ve 2013 yılı nüfusu 346 kişidir. Mahallede eskiden Ermenice ve Kürtçe konuşulurken, zamanla Türkçe daha çok konuşulmaya başlanmıştır. Nüfus olarak ise 1563 yılında, Sarsab ve civarında 640 hane vardı. 25 tane de köy olduğu varsayılırsa, ortalama 20-30 civarında ev vardı.

Karamağara
Mahalle
Bölgedeki konumu
Ülke	Türkiye
İl	Kahramanmaraş ili
İlçe	Elbistan ilçesi
Yüzölçümü
• Toplam	30 km²
Rakım	1734 m
Nüfus  (2013)
• Toplam	346
Zaman dilimi	(UDAS)
Posta kodu	46300
Alan kodu	0344
Resmî site [1]

Köken bilimi

Karamağara ismi mahallenin dışında bulunan mağaralardan gelmiştir. Dil bilgisi olarak incelendiğinde, kara ve mağara sözcüklerinin oluşturduğu sıfat tamlamasının bitişik yazılmış şeklidir. Öz Türkçe kara sözcüğü "en koyu renk" anlamındadır. Öz Türkçede "in" anlamındaki mağara sözcüğü ise Arapça مغارة sözcüğünden Türkçeye geçmiştir.

Tarihçe

Bu kavim ilk olarak Maveraünnehir'den çıkıp Danişmendi, Akkoyunlu ve Selçuklu adları ile ayrı ayrı bu Rum ülkelerine ayak basıp her biri bir ülkeye yerleşmişlerdir.

Evliya Çelebi

Köy halkının, Orta Asya'nın çeşitli bölgelerinden göçüp gelip konar-göçer veya yarı yerleşik hayatı yaşadığı tahmin edilmektedir. Bölgeyi oluşturan boyların ve kabilelerin başında Avşar, Beydili ve Karakeçili boyları gelmektedir. Çeşitli göç nedenleri olmuştur. Evliya Çelebi Seyahatnâme'sinde göç hakkında önemli bilgiler vermiştir.

Afşar ve Begtili Damgası.

I. Süleyman (Kanuni) dönemi (1563) Elbistan Sancağı

I. Selim döneminde gerçekleşen Turnadağ Muharebesi'nin (1515) sonucunda Elbistan ve çevresi Osmanlı İmparatorluğuna katıldı. Mahallenin içerisinde olduğu alanın 1522-1864 yıllarında bu sancağa bağlı olduğu tahmin edilebilir. Bu sırada yapılmış ilk nüfus sayımı çalışmaları Kanuni dönemine ait 1540 ve 1563 tarihine aittir. Bu sıralarda, Sarsab ve bölgesi merkez nahiye olup, Karamağara bölgesini de içine alıp Elbistan'ın kuzeyinde önemli bir nahiye olmuştur.

Yine 1902 yılında, Halep Vilayeti Salnamesi 'nde köy ve civarı hâlen Sarsab nahiyesine bağlıydı. Bu köy dahil, Sarsab'ın 19 mahallesi vardı. Bu sırada, şimdiki ailelerin Akçadağ'da yaşadığı ve oradan, Elbistan'ın İncecik mahallesine daha sonra da Karamağara mahallesine boylar halinde yerleştiği iddia edilmektedir. Bazı kümeler de sonradan Gürün'ün Karadoruk mahallesine göç etmişlerdir.

Yerleşik hayata geçtikten sonra yaylaya çıkma 1980'lerden sonra terkedilmiştir. Viranlı denilen yerde eski köy kalıntıları vardır. İdari açıdan Sivas'a bağlı Akdere mahallesinde mezarlar ve köy kalıntısı vardır. Bölgeyi oluşturan köyler Sultankorusu olarak nitelendirilmiştir.

Kültür

Mahallenin çoğunluğu, İslam'ın Hanefi mezhebine mensuptur. Uzun süredir yaşamını mahallede sürdüren, 4-5 aile bulunmaktadır. Karamağara'da, Hanefi mezhebinde, Kürtçe konuşan Sultankorusu aşiretine bağlı kişiler de yaşamaktadır. Genellikle, geniş aile sistemi ve ataerkil bir aile yapısı hâkimdir. Mahallede dokumacılığın önemli bir yeri varken, sonraları önemini kaybetmiştir. Dokumacılık, hâlen yapılmaktadır.

Dil

Mahallede konuşulan dil çeşitlidir. Evliya Çelebi, Seyâhatname'sinde 17. yüzyılda bölge dili ile ilgili olarak Bunların nice garip lehçeleri vardır. Birbirlerinin lisanlarını tercüman ile anarlar. Türk şubelerinin Çağatayca kolu, en açık konuşulanıdır... Oniki tay, yani şahları olup on iki adet lisanları vardır ki birbirlerini anlamazlar diyerek belirtmiştir. 19. yüzyıla gelindiğinde Türkçe, Kürtçe ve Ermenice konuşulduğu görülür. 20. yüzyılda da zamanla dil büyük ölçüde Türkçeye dönüşmüş olsa bile, hâlen ailelerin bazıları Kürtçe konuşur. Bu dilin de yerini yavaş yavaş Türkçe almaktadır. Mahalledeki Türkçenin farkları aşağıda belirtilmiştir. Altta değişimleri birinci tabloda görebilirsiniz. Bazı yerel sözler de ikinci tablodaki gibi tamamen değişmiş olabilir.

Türkçe ile yerel konuşma arasındaki farklar ağrı aari eksik eesik kancık gancık (gamçıh da olur) gibi gimi (gibin de olur) leğen ilen (ileyin de olur) iğne inne galiba ellem (elleyam da olur)

Türkçe ile yerel konuşma arasındaki farklar rüşvet bartıl mutfak ev damı sırt omız kümes pin manda camış ayı yavrusu potuk hani tama

Yemekler

Mahallenin yemek kültürü, genellikle Malatya şehrine aittir. Çünkü, köy Malatya'ya çok yakındır. Mahallede en çok yapılan yiyeceklerin başında, kömbe gelir. Kömbe, genellikle Malatya yöresindeki tarife uygundur. Ancak, kömbe yapımının yaygınlığı konusunda sadece Malatya yöresinden etkilenilmemiştir. Afşin ve Kahramanmaraş'ta da görülür. Ekmek çeşitleri, çorba çeşitleri, Hoşaflar, ve benzerlerinde Malatya Yöresi'nden etkilenilmiştir. Ayrıca, yemekler genellikle sacda yapılır. Ispanaklı börek, mahallenin en önemli yiyecekleri arasındadır. Bunun dışında; biber yemekleri, tarhana, leğen ve tirşik çorbaları, Maraş paçası, pıtpıt lapası, sömelek, un sucuğu, bastık (pastık), çullama, ilende, hapısa ve rapında yemekleri de yapılmaktadır.

Halk oyunları

Bölgede, halay beş kişiden fazla kişiyle çekilir. Başına çoğu yörede olduğu gibi halay başı denmiştir. Son olarak çeken ise pöççük olarak adlandırılır. İfade eden bölümler ağarlama, yeldirme, yanlama, sıktırma, yaslanma, kollama, ayrılma, zahma ve hoplatma 'dır. Sinsin oyunu en çok oynanan oyunlardandır. Bölgeye has 12 adet halk oyunu vardır.

Çocuk oyunları

Mahallede birçok çocuk oyunu oynanır. Çelik çomak oyunu çocukların, çomak adını verdikleri kalın, uzun sopayla, çelik adını verdikleri ince ve kısa sopaya vurarak oynadıkları bir oyundur. Beştaş bilyeden biraz büyük yuvarlak beş tane taş ile ve iki kişi ile oynanan bir oyundur. Bunların dışında uzuneşşek, minavara, lottik, şaka tura başlıca oynanan oyunlardandır. Bölgeye has 27 tane oyun vardır. Mahallede bu oyunlar hâlen oynanmaktadır.

İnançlar

Mahallenin tamamı İslam dinine mensup olmasına rağmen, hâlen Gök Tanrı dinindeki veya daha farklı dinlerdeki inanışlar ve batıl inançlar etkisini göstermektedir.Ayakkabı ters dönerse uğursuzluk olur., Akşam biber, soğan alıp vermek acı getirir., Akşamları tırnak kesilmez., Eşikte oturmak rızık keser., Eşikte oturulursa cin çarpar., Sabi çocuğa göz değer., Sarımsak takılırsa nazar değmez., Soğan kabuğu yakılırsa fakirleşilir gibi inanışlar bunların başında gelmektedir.

Halk müziği

Vikikaynak'ta Kategori:Kahramanmaraş/Elbistan Türküleri ile ilgili metin bulabilirsiniz.

Bölgede, çeşitli türküler söylenir: Lele Çoban, Çamdan Sakız Akıyor, Gelin, Kına türküsü, Güzel ne dersin, Havada kar sesi var, Anam Beni Haslarınan Hasladı vb. yöresel türküler bunların başlıcalarıdır. Türküler bölgede önemli bir yere sahiptir.

Coğrafya

Köy, deniz seviyesinden 1734 metre yüksekte yer almaktadır. Mahallenin içerisinde bulunduğu bölgede çokça orman alanı bulunur. Ormanlarda çam, meşe, kayın, ardıç, sedir, köknar ve şimşire rastlanır. İrili ufaklı ovalar bozkır görünümündedir. Karamağara mahallesinin pınarları, Keçemağara pınarlarıyla birlikte Sarsab Deresi'ni oluşturmaktadır. Yol durumu ise 25 km'si asfalt 5 km stabilize 7 km ise bozuk asfalttır. Minibüsler, Elbistan'a her gün sabah 06.30'da gidip akşam saat 17.30 civarında dönmektedir. Pazar günleri ise ilçeye minibüs gitmemektedir. Altta, bazı yerleşim yerlerine uzaklıkları görülmektedir.

Bazı bölgelere yakınlığı.
Karamağara-Elbistan	32 km
Karamağara-Kahramanmaraş	192 km

Coğrafi konum

Karamağara'nın komşu yerleşim birimlerine göre konumu aşağıdaki şekilde gösterilmiştir.

İklim

Köy karasal iklimin etki alanı içerisindedir. Kışları 30–60 cm arası yüksekliğinde kar yağdığı bilinmektedir. Ayrıca ilkbahar ve sonbahar aylarında ortalama sıcaklık 15-20 Derece arasındadır. Ortalaması Kahramanmaraş'a göre daha düşüktür. Çünkü Kahramanmaraş, Akdeniz iklimi, köy ise, karasal iklimin etkisindedir. Kahramanmaraş ile ilgili sıcaklık verileri aşağıdaki tabloda gösterilmiştir.

Karamağara, Elbistan iklimi
Aylar	Oca	Şub	Mar	Nis	May	Haz	Tem	Ağu	Eyl	Eki	Kas	Ara	Yıl
En yüksek sıcaklık (°C)	17,4	21,8	29,2	32,6	38,0	42,0	45,2	44,3	41,3	37,2	27,2	20,9	45,2
Ortalama en yüksek sıcaklık (°C)	9,1	10,8	15,6	21,0	26,5	31,6	35,4	35,5	32,3	25,7	17,1	10,7	22,6
Ortalama sıcaklık (°C)	5,0	6,2	10,4	15,3	20,2	24,9	28,2	28,2	25,0	18,9	11,4	6,6	14,3
Ortalama en düşük sıcaklık (°C)	1,4	2	5,4	9,8	14,1	18,6	22	22	18,3	12,8	6,8	3,1	11,3
En düşük sıcaklık (°C)	−7,8	−9,6	−7,6	−0,6	5,0	11,0	15,6	16,0	8,6	2,2	−4,4	−7,6	−9,6
Ortalama yağış (mm)	121,3	110,4	94,2	75,8	39,5	6,0	0,9	0,5	7,1	50,1	90,6	127,2	60,3
Kaynak: meteor.gov.tr

Nüfus

I. Süleyman

Karamağara Nüfus Grafiği (1990-2013)

Cinsiyete göre Karamağara Nüfusu (2007-2012)

Bölgenin nüfusuna ilişkin ilk belgeler I. Süleyman (Kanuni) dönemine aittir. Altta da görebileceğiniz gibi, (Mahallenin de içinde bulunduğu 25 köy, 45 mezraa) toplam 640 hane vardır. Bu dönemde nahiyede nüfus tahminen 1400-1700 arası olabilir. Ortalama 25 köy olduğu düşünülerek, hesaplandığında mahallenin nüfusu 50 ile 80 arasındaydı.

Sarsab'daki haneler (1540)
Hane	501
Mücerret	122
Muaf	17
Toplam	640

Bu tabloda ilgili ayırma sebepleri ise, Osmanlı bürokrasisi gereği idi. Bu şekilde vergi, askerlik, nüfus veya sefer hazırlığı ona göre yapılabilecekti. Daha sonraları çeşitli şekilde Elbistan'ın nüfus sayımı yapılmıştır. Ancak köy ve civarında nüfus sayımı yapılmamıştır. Yine 1902 yılında, Halep Vilayeti Salnamesi 'nde köy ve civarı hâlen Sarsab nahiyesine bağlıydı. Bu köy dahil, Sarsab'ın 19 mahallesi vardı. Altta da görebileceğiniz gibi, mahallenin nüfusu genellikle düşmüştür. Bunun sebebi de özellikle İstanbul şehrine yapılan göçtür. Günümüzde ise mahallede yaklaşık 80 hane bulunmaktadır. Mahalledeki nüfusun bölünüşü altta verilmiştir. Ayrıca bir hanede ortalama 8 birey bulunmaktadır.

Yıllara göre mahalle nüfus verileri
2013	346
2012	375
2011	437
2010	522
2009	549
2008	563
2007	554
2000	692
1997	630
1990	878

Mahallenin 2007-2013 yıllarına ait nüfus verileri altta verilmiştir.

2007-2012 yıllarına ait nüfus verileri
Yıl	Toplam	Erkek	Kadın
2012	375	190	185
2011	437	217	220
2010	522	247	275
2009	549	262	287
2008	563	266	297
2007	554	269	285

Genel Seçimler

Mahalli idareler seçimleri

2014 Türkiye yerel seçimleri

Mahallede, 2014 Yerel Seçimleri sonuçlarını gösteren bir grafik

30 Mart seçimlerinde seçmen kütüğünde 214 kişi kayıtlıydı. 172 kişi ise oy kullandı. Oy kullanma oranı %80.37'dir. Mahallenin %61'i seçmen olup %39'u seçmen olma vasıfları taşımamaktadır. 30 Mart seçimlerinde partilerin köy seçmenlerinden aldıkları oyların dağılımı şu şekildedir:

Parti	Aldığı oy sayısı
Adalet ve Kalkınma Partisi	108
Milliyetçi Hareket Partisi	54
Halkların Demokratik Partisi	0
Bağımsız Türkiye Partisi	0
Cumhuriyet Halk Partisi	3
Büyük Birlik Partisi	2
Türkiye Komünist Partisi	0
Demokrat Parti	0
Saadet Partisi	2
	Geçersiz oy sayısı
	3
Toplam	172

• YSK'nın belirlediği sıralamadır.

2009 Türkiye yerel seçimleri

Mahallede, 2009 Yerel Seçimleri sonuçlarını gösteren bir grafik

29 Mart seçimlerinde seçmen kütüğünde 246 kişi kayıtlıydı. 233 kişi ise oy kullandı. Oy kullanma oranı %87'dir. Mahallenin %58'i seçmen olup %42'si seçmen olma vasıfları taşımamaktadır. 29 Mart seçimlerinde partilerin köy seçmenlerinden aldıkları oyların dağılımı şu şekildedir:

Parti	Aldığı oy sayısı
Anavatan Partisi	0
Milliyetçi Hareket Partisi	6
Demokratik Sol Parti	4
Demokratik Toplum Partisi	1
İşçi Partisi	10
Cumhuriyet Halk Partisi	10
Büyük Birlik Partisi	9
Türkiye Komünist Partisi	2
Demokrat Parti	13
Saadet Partisi	13
Adalet ve Kalkınma Partisi	219
Bağımsız Türkiye Partisi	3
Emek Partisi	0
	Geçersiz oy sayısı
	0
Toplam	280

• YSK'nın belirlediği sıralamadır.

Milletvekilliği seçimleri

2011 Türkiye genel seçimleri

Karamağara Köyü 2011 seçim sonuçlarını gösteren grafik

12 Haziran seçimlerinde seçmen kütüğünde 293 kişi kayıtlıydı. 242 kişi ise oy kullandı. Oy kullanma oranı %82.59'dur. Mahallenin %67'si seçmen olup %33'ü seçmen olma vasıfları taşımamaktadır. 12 Haziran seçimlerinde partilerin köy seçmenlerinden aldıkları oyların dağılımı şu şekildedir:

Parti	Aldığı oy sayısı
Adalet ve Kalkınma Partisi	214
Demokrat Parti	0
İşçi Partisi	0
Cumhuriyet Halk Partisi	11
Saadet Partisi	2
Halkın Sesi Partisi	2
Hak ve Eşitlik Partisi	1
Milliyetçi Hareket Partisi	7
Türkiye Komünist Partisi	0
Millet Partisi	0
Büyük Birlik Partisi	3
Emek Partisi	0
Bağımsız Adaylar	0
	Geçersiz oy sayısı
	2
Toplam	242

• YSK'nın belirlediği sıralamadır.

2007 Türkiye genel seçimleri

Mahallede 2007 Genel Seçimleri'nin sonuçlarını gösteren bir grafik

22 Temmuz seçimlerinde seçmen kütüğünde 336 kişi kayıtlıydı. 263 kişi ise oy kullandı. Oy kullanma oranı %78'dir. Mahallenin %61'i seçmen olup %39'u seçmen olma vasıfları taşımamaktadır. 22 Temmuz seçimlerinde partilerin köy seçmenlerinden aldıkları oyların dağılımı şu şekildedir:

Parti	Aldığı oy sayısı
Bağımsız Türkiye Partisi	1
Saadet Partisi	3
İşçi Partisi	0
Cumhuriyet Halk Partisi	4
Halkın Yükselişi Partisi	1
Özgürlük ve Dayanışma Partisi	0
Demokrat Parti	4
Milliyetçi Hareket Partisi	23
Türkiye Komünist Partisi	0
Adalet ve Kalkınma Partisi	226
Bağımsız Türkiye Partisi	3
Emek Partisi	0
Bağımsız Adaylar	0
	Geçersiz oy sayısı
	1
Toplam	263

• YSK'nın belirlediği sıralamadır.

Referandum seçimleri

12 Eylül referandum seçimlerinde seçmen kütüğünde 303 kişi kayıtlıydı. 289 kişi ise oy kullandı. Oy kullanma oranı %95.38'dir. Mahallenin %55'i seçmen olup %45'i seçmen olma vasıfları taşımamaktadır. 12 Eylül seçimlerinde seçmenlerin terciği şu şekildedir:

Tercih	Aldığı oy sayısı
Evet	284
Hayır	2
	Geçersiz oy sayısı
	3
Toplam	289

Osmanlı dönemi

Elbistan'da ilk belediye teşkilatı 1871-1872 yıllarında kurulmuştu. Bu sıralarda Sarsab ve civarı da nahiyeydi. 1902 yılında 19 mahallede Sarsab'a bağlı idi. O dönemde genellikle nahiyelerin başına muhtar atanırdı. V. Mehmet döneminden itibaren, 1927 yılına kadar bu nahiyelerin başına da atanan kişiler (belediye başkanı dahil) belli değildir.

Cumhuriyet dönemi

Köy tüzel kişiliği de 1928 yılından itibaren değişmiştir. Ancak kesin değişim, 1950 yılında Demokrat Parti'nin iktidara gelmesinden itibaren valilik ve belediyelerin ayrılmasıyla başlar. Bundan sonra muhtarlar da kesin olarak seçilmeye başlandı.

Ekonomi

Mahallenin ekonomisi tarım ve hayvancılığa dayalıdır. Mahallede tarım ürünleri Elbistan'a nazaran kullanılmaya pek elverişli değildir. Buğday, arpa, nohut ekilir ve kayısı yetiştirilir. Bütün bölgede genellikle çerezlik ayçiçeği ekilmektedir. Elbistan'ın merkezindeki hayvan borsası, bütün ilçe gibi, mahallesi de etkilemektedir. Hayvancılıkta sığırcılık, mandacılık, at, eşek ve katır yetiştiriciliği bütün bölgede yapılmaktadır. Ancak, yetiştirme şekilleri çok ilkel durumdadır. Ayrıca, Sarsab göleti bölgeye önemli yararlar sağlamaktadır.

Eğitim

Mahallede bir ilkokul, bir de ortaokul olmak üzere iki tane okul vardır. İlkokul, 1986 yılında açılmıştır. Okulun 1 okul binası, 3 lojman, 2 tuvalet, 2 kömürlük, 6 derslik, 1 müdür odası, 1 öğretmenler odası, 1 takım harita, 1 adet dolap, 2 adet masa, 3 adet kütüphane bulunmaktadır. Mahallenin ilkokulu 8 yıllık zorunlu eğitim gerekçesiyle 1998 yılından itibaren ilköğretim okuluna dönüştürüldü.

ile beraber ilköğretim okulu yeniden ilkokula dönüştürüldü. Ortaokul binası ise 2013 yılında açılmıştır. Ortaokul, 4 şube ve 110 öğrenci ile eğitim hayatına başlamıştır.

Okuma yazma durumu

Mahalledeki okuma yazma durumunu gösteren bir grafik

Mahallede okuma-yazma oranı gittikçe yükselmektedir. 2008 yılında mahallenin %78'i okuma bilmekteyken 2012 yılında mahallenin %87'si okuma yazma bilmektedir. Elbistan ilçesindeki okuma yazma oranından (%92) biraz düşüktür. Kahramanmaraş il ortalamasında da (%91) aynı durum geçerlidir.

2012 yılına göre mahallede okuma yazma bilenler ve bilmeyenlerin sayıları
Okuma yazma durumu	Toplam	Erkek	Kadın
Okuma yazma bilmeyen	30	10	20
Okuma yazma bilen	289	150	139
Bilinmeyen	13	9	4

2011 yılına göre mahallede okuma yazma bilenler ve bilmeyenlerin sayıları
Okuma yazma durumu	Toplam	Erkek	Kadın
Okuma yazma bilmeyen	41	12	29
Okuma yazma bilen	324	168	156
Bilinmeyen	16	11	5

2010 yılına göre mahallede okuma yazma bilenler ve bilmeyenlerin sayıları
Okuma yazma durumu	Toplam	Erkek	Kadın
Okuma yazma bilmeyen	45	13	32
Okuma yazma bilen	382	189	193
Bilinmeyen	23	14	9

2009 yılına göre mahallede okuma yazma bilenler ve bilmeyenlerin sayıları
Okuma yazma durumu	Toplam	Erkek	Kadın
Okuma yazma bilmeyen	74	14	60
Okuma yazma bilen	376	205	171
Bilinmeyen	53	31	22

2008 yılına göre mahallede okuma yazma bilenler ve bilmeyenlerin sayıları
Okuma yazma durumu	Toplam	Erkek	Kadın
Okuma yazma bilmeyen	80	17	63
Okuma yazma bilen	377	201	176
Bilinmeyen	25	13	12

Eğitim düzeyi

Mahalledeki eğitim düzeyini gösteren bir grafik

2008 yılı kayıtlarına göre 15 yaş ve üzeri okuma yazma bilen kişilerin çeşitli eğitim düzeylerine göre sayıları aşağıdaki tabloda verilmiştir.

2008 yılına göre okur yazar köy halkının eğitimlilik düzeyi
Bitirilen eğitim düzeyi	Toplam	Erkek	Kadın
Bir okul bitirmediği halde okuma yazma bilen	144	74	70
İlkokul mezunu	154	93	61
İlköğretim mezunu	63	22	41
Ortaokul veya dengi okul mezunu	6	6	0
Lise veya dengi okul mezunu	6	3	3
Yüksekokul ve üzeri	4	3	1
Bilinmeyen	25	13	12

Altyapı

Mahallenin Altyapı Bilgileri (2014)
Sağlık Evi	Sağlık Ocağı	İlk Okul	Orta Okul	PTT Şubesi	PTT Acentesi	Su Şebekesi	Kanalizasyon
Yok	Var	Var	Var	Yok	Yok	Var	Yok

Sağlık Ocağı

Mahallede sağlık ocağı bulunmaktadır. 1 doktor, 1 ebe ve 1 sağlık memuru Sağlık Ocağı'nda bulunmaktadır. Mahallede, ortalama yaşam süresi 65 yaş civarıdır.

Kaynakça

1. ^ ^{a b c d e f g h i j} . karamagra.meb.k12.tr. 25 Haziran 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Aralık 2009. 
2. ^ "Çağdaş Türkçenin Etimolojik Sözlüğü - kara". Erişim tarihi: 31 Ocak 2010. ^[]
3. ^ "TDK Güncel Türkçe Sözlük - kara". Erişim tarihi: 31 Ocak 2010. ^[]
4. ^ "Çağdaş Türkçenin Etimolojik Sözlüğü - in". Erişim tarihi: 31 Ocak 2010. ^[]
5. ^ "Çağdaş Türkçenin Etimolojik Sözlüğü - mağara". Erişim tarihi: 31 Ocak 2010. ^[]
6. ^ ^{a b c} Derviş Mehmet Zılli bin, Evliya Çelebi (2006). "Mar-iş (Maraş)". Seyahatname. Yeni Şafak Gazetesi. s. 297. . 
7. ^ Sümer, Faruk (1980). "Önsöz". Oğuzlar (Türkmenler) Tarihleri-Boy Teşkilatı-Destanları. 
8. ^ Gökalp, Ziya (1992). "Önsöz". Kürt Aşiretleri Hakkında Sosyolojik Tetkikler. Sosyal Yayınlar. 
9. ^ Türkay, Cevdet (1979). "Karakeçili". Başbakanlık Arşivi Belgelerine Göre Osmanlı İmparatorluğu’nda Oymak, Aşiret ve Cemaatler. 
10. ^ Bilgin, Arif. "1563 yılında Elbistan". Elbistan Kaymakamlığı. Erişim tarihi: 30 Aralık 2009. ^[]
11. ^ Özdamarlar, Metin (2009). "Dulkadiroğulları". Muhteşem Zaferler. Timaş Yayıncılık. s. 22. . 
12. ^ ^{a b} Tektaş, Nazım (2007). "Dulkadir Beylği'nin Osmanlı Devleti'ne İlhakı". Çadırdan Saraya Saraydan Sürgüne Osmanlı. Çatı Yayıncılık. ss. 174, 175. . 
13. ^ Şahiner, Atilla (2008). "Yavuz Sultan Selim". Osmanlı Tarihi. Lacivert Yayıncılık. s. 113. . 
14. ^ ^{a b} Solak, İbrahim. "Kanunî Dönemi Elbistan Kazasında Yerleşme ve Nüfus (1540)" (PDF). Selçuk Üniversitesi. Erişim tarihi: 30 Aralık 2009. ^[]
15. ^ ^{a b c} Bilgin, Arif. . Elbistan Kaymakamlığı. 6 Ocak 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Ocak 2010. 
16. ^ . T.C Gürün Kaymakamlığı. 2009. 25 Mayıs 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Aralık 2009. 
17. ^ . Elbistan Yayla Köyle Köyleri Kültür Yardımlaşma ve Dayanışma Derneği (EYAKDER). 23 Mayıs 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Ocak 2010. 
18. ^ "Jandarma GK'lığı Maraş Yöresindeki Aşiretler". marikon.net. Erişim tarihi: 22 Ocak 2010. ^[]
19. ^ Özalp, Abdulvahap (2008). "A-Z arasında". Elbistan Ağzı. Özgü Yayıncılık. ss. 24 ile 415 arasında. . 
20. ^ . Elbistan Kaymakamlığı. 21 Nisan 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Ocak 2010. 
21. ^ . Kahramanmaraş İl Kültür ve Turizm Müdürlüğü. 3 Ocak 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Ocak 2010. 
22. ^ . Türkiye Cumhuriyeti Afşin Kaymakamlığı. 20 Kasım 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Ocak 2010. 
23. ^ Şavkay, Tuğrul (3 Haziran 2001). "Tuğrul Şavkay: Maraş yemekleri resmi geçitte". Hürriyet (gazete). Erişim tarihi: 1 Ocak 2010. ^[]
24. ^ . Kahramanmaraş İl Kültür ve Turizm Müdürlüğü. 3 Ocak 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Ocak 2010. 
25. ^ . Kahramanmaraş İl Kültür ve Turizm Müdürlüğü. 3 Ocak 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Ocak 2010. 
26. ^ . Kahramanmaraş İl Kültür ve Turizm Müdürlüğü. 3 Ocak 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Ocak 2010. 
27. ^ ^{a b c d} Kanca, Hasan Basri (2008). "Türkiye'de tarım ürünleri". Büyük Genel Kültür Atlası. Macivert Yayıncılık. ss. 27, 29, 37, 76. . 
28. ^ ^{a b} . Elbistan Kaymakamlığı. 28 Aralık 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Ocak 2010. 
29. ^ . Gulguzeli.net. 11 Şubat 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Ocak 2010. 
30. ^ "Çelik Çomak-ğı". Türk Dil Kurumu. Erişim tarihi: 29 Ocak 2010. ^[]
31. ^ . İslamseli.net. 26 Ekim 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Ocak 2010. 
32. ^ "MAHALLİ OYUNLARIMIZ". Elbistan Kaymakamlığı. Erişim tarihi: 12 Ocak 2010. ^[]
33. ^ "Türkülerimiz". Elbistan Kaymakamlığı. Erişim tarihi: 12 Ocak 2010. ^[]
34. ^ (İngilizce). Fallingrain.com. 3 Ocak 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Aralık 2009. 
35. ^ "Kahramanmaraş, bitki örtüsü". Yeni Rehber Ansiklopedisi. 11. cilt. ss. 28. sayfa.  |erişim-tarihi= kullanmak için |url= gerekiyor ()
36. ^ "Elbistan Haritası". Elbistan Kaymakamlığı. Elbistan.gov.tr. Erişim tarihi: 28 Aralık 2009. ^[]
37. ^ . Türkiye Cumhuriyeti Devlet Meteoroloji Genel Müdürlüğü. 15 Mart 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Aralık 2009. 
38. ^ Anlamı: Evlenmemiş, bekar kişi Daha çok bilgi için: ilgili sayfaya bakabilirsiniz^[]
39. ^ Anlamı:(Müslüman toplumdan) Ayrı tutulmuş (Ermeniler) Daha çok bilgi için: ilgili sayfaya bakabilirsiniz 15 Mart 2010 tarihinde Wayback Machine sitesinde .
40. ^ Özdamarlar, Metin (2009). "Osmanlı Toplumu". Dünyayı Değiştirenler (Osmanlı Kültür ve Uygarlığı). Timaş Yayıncılık. ss. 16-17. . 
41. ^ . TÜİK.gov.tr. 15 Temmuz 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Temmuz 2014. 
42. ^ . TÜİK.gov.tr. 29 Ekim 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Temmuz 2014. 
43. ^ . TÜİK.gov.tr. 14 Temmuz 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Temmuz 2014. 
44. ^ ^{a b} . TÜİK.gov.tr. 14 Temmuz 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Temmuz 2014. 
45. ^ . TÜİK.gov.tr. 29 Kasım 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Ocak 2010. 
46. ^ "Elbistan'ın nüfusu 135 bin 386". Elbistaninsesi.com. 26 Ocak 2010. Erişim tarihi: 30 Ocak 2010. ^[]
47. ^ . TÜİK.gov.tr. 29 Kasım 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Aralık 2009. 
48. ^ . TÜİK.gov.tr. 29 Kasım 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Aralık 2009. 
49. ^ ^{a b c} . YerelNet.org.tr. 8 Haziran 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Aralık 2009. 
50. ^ . Elbistan.gov.tr. 4 Haziran 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Mart 2010. 
51. ^ Türkiye İstatistik Kurumu. "2008 yılına ait mahalle nüfus verileri". Erişim tarihi: 5 Ocak 2010. ^[]
52. ^ Türkiye İstatistik Kurumu. "Şehir, belde ve mahalle nüfusları - 2009". Erişim tarihi: 25 Ocak 2010. ^[]
53. ^ Türkiye İstatistik Kurumu. "İl ve ilçelere göre mahalle nüfusları - 2007". Erişim tarihi: 25 Ocak 2010. ^[]
54. ^ . Elbistan'ın Sesi. 31 Mart 2014. 14 Temmuz 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Temmuz 2014. 
55. ^ (PDF). Yüksek Seçim Kurulu. 6 Mayıs 2010. 14 Temmuz 2014 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Temmuz 2014. 
56. ^ "Karamağara mahallesi 29 Temmuz 2009 seçim istatistikleri" (PDF). Yüksek Seçim Kurulu. 6 Mayıs 2010. Erişim tarihi: 6 Mayıs 2010. 
57. ^ (PDF). Yüksek Seçim Kurulu. 2011. 14 Temmuz 2014 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Temmuz 2014. 
58. ^ (PDF). Yüksek Seçim Kurulu. 6 Mayıs 2010. 4 Eylül 2011 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Mayıs 2010. 
59. ^ . Bizim Elbistan Gazetesi. 13 Eylül 2010. 18 Eylül 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Temmuz 2014. 
60. ^ ^{a b} . Elbistan Belediyesi. 28 Haziran 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Aralık 2009. 
61. ^ ^{a b} . elbistan.bel.tr. 25 Haziran 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Ocak 2010.  URL–vikibağı karışıklığı ()
62. ^ . elbistan.gov.tr. 3 Kasım 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Ocak 2010. 
63. ^ "ELBİSTAN KARAMAĞRA İLKÖĞRETİM OKULU". Karamağara İlkokulu. Erişim tarihi: 12 Ocak 2010. ^[]
64. ^ "Mahalledes tarafından yaptırılan 4 derslikli Karamağra Ortaokulu binası". Karamağara İlkokulu. 14 Temmuz 2014 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 6 Temmuz 2014. 
65. ^ . TÜİK.gov.tr. 15 Temmuz 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Temmuz 2014. 
66. ^ Türkiye İstatistik Kurumu. . 15 Temmuz 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Temmuz 2014. 
67. ^ Türkiye İstatistik Kurumu. . 15 Temmuz 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Temmuz 2014. 
68. ^ Türkiye İstatistik Kurumu. . 15 Temmuz 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Temmuz 2014. 
69. ^ Türkiye İstatistik Kurumu. . 15 Temmuz 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Temmuz 2014. 
70. ^ Türkiye İstatistik Kurumu. "Karamağara Köyü okuma yazma durumu (2008)". Erişim tarihi: 5 Ocak 2010. ^[]
71. ^ Türkiye İstatistik Kurumu. "Karamağara mahallesinde eğitim düzeyleri 2008". Erişim tarihi: 5 Ocak 2010. ^[]

Dış bağlantılar

• Yerelnet8 Haziran 2015 tarihinde Wayback Machine sitesinde .
• Karamağara, Elbistan için uzaydan görüntü siteleri: Google, Yahoo, Microsoft
• Mahallenin merkezi ile ilgili görüntüler4 Mart 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde .