Farslar Eski Farsça 𐎱𐎠𐎼𐎿 Farsça پارس ها Persler veya Osmanlıcadaki tabirle Âcemler Osmanlıca عج

Farslar (Eski Farsça: 𐎱𐎠𐎼𐎿,Farsça: پارس‌ها), Persler veya Osmanlıcadaki tabirle Âcemler (Osmanlıca: عجم, Âcem), çoğunlukla İran'da yaşayan İranî bir halktır.

Farslar
پارس‌ها
Önemli nüfusa sahip bölgeler


İran	60-78 milyon
Diller
Farsça
Din
Çoğunluk: İslam (Çoğunluk Şiilik, azınlık Sünnilik) Azınlık: Dinsizlik, Bahâîlik, Hristiyanlık, Yahudilik ve Zerdüştlük

Antik Persler MÖ 9. yüzyılda günümüz İran'ın Fars eyaletine karşılık gelen Persis (Yunanca: Περσίς, Persís; Eski Farsça: 𐎱𐎠𐎼𐎿, Parsa) bölgesinde yaşamaktaydılar. Persler antik dünya topraklarının büyük bir kısmını kapsayıp önemli kültürel, politik ve sosyal etkiye sahip antik çağın güçlü imparatorluklarını kurmuş ve yönetmiştir. Bu noktada Fars devletlerinin tarihi kendi dönemine kadar antik çağda kurulmuş en büyük imparatorluk olan Ahamenişler ve Sasaniler şeklinde 2550 yıl öncesine kadar uzanır.

Farsların dili Farsça olmakla birlikte Farsça Hint-Avrupa dil ailesinin İran dilleri koluna bağlı bir Batı İran dilidir. Fars edebiyatı dünyanın en önde gelen edebiyat geleneklerinden biridirdir ve tarihi önemi olan çok sayıda Fars şâir ve bilge mevcuttur.

Antik Persler (*The History of Costume* Braun & Scheider, 1861–1880)

Terminoloji

Farslar İranlı bir ulustur. Anzan-Güney Elam civarında yerleşiktiler ve başkentleri Sus şehriydi.

Etimolojik olarak Pars (Pers) sözcüğünden gelmektedir. Pars kelimesi Arapçanın etkisiyle Fars haline gelmiştir; Arapçada bulunmayan P harfi F ile ikame edilmiştir. Arapçada bu iki ses ortak kapalı a sesi ile verilmektedir. Arapçada "p" sesi olmadığından Araplarca "Pars/Pers" olarak değil, "Fars/Fers" olarak adlandırılmışlar ve sonrasında da genel olarak bu adla anılmışlardır. Yani anlaşılacağı üzere Farslar Müslüman olmadan önce bu isimle bilinmekteydiler. Günümüz İranlıların ataları olarak kabul edilirler. Antik İran'da kurulan en önemli iki imparatorluk Ahamenişler ve Sasaniler, Persler tarafından kurulmuştur.

Tarih

Tarih kaynaklarında II. Sirus'un hakimiyeti, Pers tarihinin başlangıcı olarak gösterilmektedir. Ekbatan'ı ele geçiren Sirus, sonrasında tüm Medya'ya egemen oldu. MÖ 29 Ekim 539 tarihinde Babil'i ele geçirdi ve buradaki tutsak Yahudileri salıverdi.

İmparatorluğun doruk noktası I. Darius döneminin sonuna kadar olan zaman dilimini kapsar. Bu dönemde imparatorluk 20 eyaletten oluşmaktaydı ve bunlar "satrap" denilen valiler tarafından idare edilmekteydi. Anadolu, MÖ 543-333 yılları arasında Pers hakimiyetinde kaldı. Anadolu'ya Med hakimiyetine son vererek gelen Perslerin, Anadolu'ya kültürel etkileri bilhassa Kapadokya (Persçe: Katpatuka) üzerinden olmuştur.

Yolları yeniden düzenleyerek ihtiyaçları olan tahıl, dokuma, hayvan ve hayvan ürünlerini Anadolu'dan almışlardır. Ayrıca dünyadaki ilk posta teşkilatını kurmuşlardır.

Perslerin boğazlara egemen olması boğazlardan ekonomik gelir sağlayan İyonyalıların tepkisine neden olmuştur.

Pers istilasından kurtarmak için Büyük İskender, Asya seferine çıkar. MÖ 334'te İssos ve Granikos Savaşları ile Persler yenilmiş ve Ahameniş İmparatorluğu yıkılmıştır. Böylece Helenistik Dönem başlamıştır. Tarihleri boyunca Persler, tüm Anadolu'nun yerli kültürlerine saygı göstermişlerdir.

Toplumsal yaşam

Antik Pers toplumunda aynı sınıftan insanlar dudak dudağa öpüşerek, astlar ise üstlerinin yanağını öperek selamlaşırlardı. Devlet otoritesini temsil eden kimseler, önünde rengin eğilerek ve bel kemikleri öpülerek selamlanırdı. Topluluk içinde tükürmek, sümkürmek ve akarsuları kirletmek yasaklanmıştı. Ayrıca sokakta yemek yemek de aynı şekilde hoş karşılanmamaktaydı ve yasaktı.

Persler, 36 karakterden oluşan çivi yazısını kullanmaktaydılar. Uzaklık ölçümünde "parasang" birimi, ödemelerdeyse "talent" kullanılmaktaydı. Dinleri Mitraizm ve Zerdüştlük idi.

Kültür

Perslerin sanatsal mirası hem doğudan hem de batıdan katkılar içermektedir. İran'ın merkezi konumu nedeniyle Fars sanatı, doğu ve batı gelenekleri arasında bir füzyon noktası olarak hizmet vermiştir. Persler kaligrafi, halı dokuma, cam işi, lake, kakmacılık (khatam), metal işi, minyatür illüstrasyon, mozaik, seramik ve tekstil tasarımı gibi çeşitli sanat türlerine katkıda bulunmuştur.

Müzik

Xenophon'un bildirdiği hesaplara göre, Akhamenid mahkemesinde çok sayıda şarkıcı vardı. Ancak, o dönemin müziğinden çok az bilgi edinilebilir. Sasani İmparatorluğu'nun müzik sahnesi, önceki dönemlerden daha mevcut ve ayrıntılı bir belgeye sahiptir ve özellikle Zerdüşt müzik ritüelleri bağlamında daha belirgindir. Genel olarak, Sasani müziği etkiliydi ve sonraki dönemlerde benimsendi.

İran müziği, bir bütün olarak, bölgeye özgü çeşitli müzik enstrümanlarından yararlanıyor ve eski ve Orta Çağlardan beri önemli ölçüde gelişti. Geleneksel Sasani müziğinde oktav on yedi tona ayrıldı. 13. yüzyılın sonunda İran müziği, batıdaki meslektaşlarına benzeyen on iki aralıklı bir oktav sürdürdü.

Kaynakça

^ "Persian, Iranian". Ethnologue. 5 Ocak 2022 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 11 Aralık 2018. Total Iranian Persian users in all countries.
^ . Central Intelligence Agency. 3 Şubat 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Mayıs 2013.
^ "Country Profile: Iran" (PDF). Library of Congress – Federal Research Division. May 2008. 27 Eylül 2015 tarihinde kaynağından (PDF). Erişim tarihi: 30 Nisan 2019.
^ United States Central Intelligence Agency(CIA) (28 Nisan 2011). . CIA. ۳ فوریه ۲۰۱۲ tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Mayıs 2011. Tarih değerini gözden geçirin: |arşivtarihi= ()
^ Library of Congress, Library of Congress – Federal Research Division. "Ethnic Groups and Languages of Iran". http://lcweb2.loc.gov/frd/cs/profiles/Iran.pdf 30 Ocak 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde .. Retrieved 2009-12-02.
^ "CIA - The World Factbook - Iran". 6 Ocak 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Mart 2014.
^ http://www.aljazeera.com/me.asp?service_ID=12883^[]
^ "Persia". Douglas Harper. 18 Aralık 2023 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 18 Aralık 2023.
^ Skjærvø, Prods Oktor (2005), An Introduction to Old Persian (PDF), 2nd, Cambridge: Harvard, 2 Nisan 2017 tarihinde kaynağından (PDF), erişim tarihi: 1 Mart 2024
^ Skjærvø, Prods Oktor (2006), "Iran, vi. Iranian languages and scripts", Encyclopaedia Iranica, 13
^ . 20 Ağustos 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi.
^ Xavier de Planhol (24 Ocak 2012). "FĀRS i. Geography". Encyclopædia Iranica. IX. ss. ?-336. 18 Mayıs 2023 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 1 Mart 2024. The name of Fārs is undoubtedly attested in Assyrian sources since the third millennium B.C.E. under the form Parahše. Originally, it was the "land of horses" of the Sumerians (Herzfeld, pp. 181–82, 184–86). The name was adopted by Iranian tribes which established themselves there in the 9th century B.C.E. in the west and southwest of Urmia lake. The Parsua (Pārsa) are mentioned there for the first time in 843 B.C.E., during the reign of Salmanassar III, and then, after they migrated to the southeast (Boehmer, pp. 193–97), the name was transferred, between 690 and 640, to a region previously called Anšan (q.v.) in Elamite sources (Herzfeld, pp. 169–71, 178–79, 186). From that moment the name acquired the connotation of an ethnic region, the land of the Persians, and the Persians soon thereafter founded the vast Achaemenid empire. A never-ending confusion thus set in between a narrow, limited, geographical usage of the term—Persia in the sense of the land where the aforesaid Persian tribes had shaped the core of their power—and a broader, more general usage of the term to designate the much larger area affected by the political and cultural radiance of the Achaemenids. The confusion between the two senses of the word was continuous, fueled by the Greeks who used the name Persai to designate the entire empire.
^ ^a ^b Sacks, David; Murray, Oswyn; Brody, Lisa R. (2005). Encyclopedia of the Ancient Greek World. Facts On File. p. 256 (at the right portion of the page). ISBN 978-0-8160-5722-1.
^ Farr, Edward (1850). History of the Persians. Robert Carter. pp. 124–7.
^ Durant, Will (1950). Age of Faith. Simon and Schuster. p. 150. Repaying its debt, Sasanian art exported its forms and motives eastward into India, Turkestan, and China, westward into Syria, Asia Minor, Constantinople, the Balkans, Egypt, and Spain.
^ Roisman, Joseph; Worthington, Ian (2011). A Companion to Ancient Macedonia. John Wiley and Sons. ISBN 978-1-4443-5163-7.
^ Schmitt, R. "ACHAEMENID DYNASTY". Encyclopædia Iranica. I. ss. 414-426. 29 Nisan 2011 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 1 Mart 2024. In 550 B.C. Cyrus (called "the Great" by the Greeks) overthrew the Median empire under Astyages and brought the Persians into domination over the Iranian peoples; he achieved combined rule over all Iran as the first real monarch of the Achaemenid dynasty. Within a few years he founded a multinational empire without precedent—a first world-empire of historical importance, since it embraced all previous civilized states of the ancient Near East. (...) The Persian empire was a multinational state under the leadership of the Persians; among these peoples the Medes, Iranian sister nation of the Persians, held a special position.
^ Arberry, Arthur John (1953). The Legacy of Persia. Oxford: Clarendon Press. p. 200. ISBN 0-19-821905-9.
^ "Kamran Talattof. The Iranian". 20 Ekim 2014 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 31 Mart 2014.
^ "Burke, Andrew; Elliot, Mark (2008)". 26 Şubat 2021 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 22 Mayıs 2020.
^ (Lawergren 2009) iv. First millennium C.E. (1) Sasanian music, 224-651.
^ Seyyed Hossein Nasr (1987). Islamic art and spirituality. SUNY Press. pp. 3–4. .
^ Janet M. Green; Josephine Thrall (1908)

[1] "Persian, Iranian". Ethnologue. 5 Ocak 2022 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 11 Aralık 2018. Total Iranian Persian users in all countries.

[CIA_Geos-2] . Central Intelligence Agency. 3 Şubat 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Mayıs 2013.

[Congress-3] "Country Profile: Iran" (PDF). Library of Congress – Federal Research Division. May 2008. 27 Eylül 2015 tarihinde kaynağından (PDF). Erişim tarihi: 30 Nisan 2019.

[4] United States Central Intelligence Agency(CIA) (28 Nisan 2011). . CIA. ۳ فوریه ۲۰۱۲ tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Mayıs 2011. Tarih değerini gözden geçirin: |arşivtarihi= ()

[5] Library of Congress, Library of Congress – Federal Research Division. "Ethnic Groups and Languages of Iran". http://lcweb2.loc.gov/frd/cs/profiles/Iran.pdf 30 Ocak 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde .. Retrieved 2009-12-02.

[6] "CIA - The World Factbook - Iran". 6 Ocak 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Mart 2014.

[7] ttp://www.aljazeera.com/me.asp?service_ID=12883^[]

[8] "Persia". Douglas Harper. 18 Aralık 2023 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 18 Aralık 2023.

[9] Skjærvø, Prods Oktor (2005), An Introduction to Old Persian (PDF), 2nd, Cambridge: Harvard, 2 Nisan 2017 tarihinde kaynağından (PDF), erişim tarihi: 1 Mart 2024

[10] Skjærvø, Prods Oktor (2006), "Iran, vi. Iranian languages and scripts", Encyclopaedia Iranica, 13

[11] . 20 Ağustos 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi.

[Iranica:_Fars-12] Xavier de Planhol (24 Ocak 2012). "FĀRS i. Geography". Encyclopædia Iranica. IX. ss. ?-336. 18 Mayıs 2023 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 1 Mart 2024. The name of Fārs is undoubtedly attested in Assyrian sources since the third millennium B.C.E. under the form Parahše. Originally, it was the "land of horses" of the Sumerians (Herzfeld, pp. 181–82, 184–86). The name was adopted by Iranian tribes which established themselves there in the 9th century B.C.E. in the west and southwest of Urmia lake. The Parsua (Pārsa) are mentioned there for the first time in 843 B.C.E., during the reign of Salmanassar III, and then, after they migrated to the southeast (Boehmer, pp. 193–97), the name was transferred, between 690 and 640, to a region previously called Anšan (q.v.) in Elamite sources (Herzfeld, pp. 169–71, 178–79, 186). From that moment the name acquired the connotation of an ethnic region, the land of the Persians, and the Persians soon thereafter founded the vast Achaemenid empire. A never-ending confusion thus set in between a narrow, limited, geographical usage of the term—Persia in the sense of the land where the aforesaid Persian tribes had shaped the core of their power—and a broader, more general usage of the term to designate the much larger area affected by the political and cultural radiance of the Achaemenids. The confusion between the two senses of the word was continuous, fueled by the Greeks who used the name Persai to designate the entire empire.

[Sacks,_David_2005_p._256-13] Sacks, David; Murray, Oswyn; Brody, Lisa R. (2005). Encyclopedia of the Ancient Greek World. Facts On File. p. 256 (at the right portion of the page). ISBN 978-0-8160-5722-1.

[14] Farr, Edward (1850). History of the Persians. Robert Carter. pp. 124–7.

[15] Durant, Will (1950). Age of Faith. Simon and Schuster. p. 150. Repaying its debt, Sasanian art exported its forms and motives eastward into India, Turkestan, and China, westward into Syria, Asia Minor, Constantinople, the Balkans, Egypt, and Spain.

[16] Roisman, Joseph; Worthington, Ian (2011). A Companion to Ancient Macedonia. John Wiley and Sons. ISBN 978-1-4443-5163-7.

[17] Schmitt, R. "ACHAEMENID DYNASTY". Encyclopædia Iranica. I. ss. 414-426. 29 Nisan 2011 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 1 Mart 2024. In 550 B.C. Cyrus (called "the Great" by the Greeks) overthrew the Median empire under Astyages and brought the Persians into domination over the Iranian peoples; he achieved combined rule over all Iran as the first real monarch of the Achaemenid dynasty. Within a few years he founded a multinational empire without precedent—a first world-empire of historical importance, since it embraced all previous civilized states of the ancient Near East. (...) The Persian empire was a multinational state under the leadership of the Persians; among these peoples the Medes, Iranian sister nation of the Persians, held a special position.

[18] Arberry, Arthur John (1953). The Legacy of Persia. Oxford: Clarendon Press. p. 200. ISBN 0-19-821905-9.

[19] "Kamran Talattof. The Iranian". 20 Ekim 2014 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 31 Mart 2014.

[20] "Burke, Andrew; Elliot, Mark (2008)". 26 Şubat 2021 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 22 Mayıs 2020.

[21] (Lawergren 2009) iv. First millennium C.E. (1) Sasanian music, 224-651.

[22] Seyyed Hossein Nasr (1987). Islamic art and spirituality. SUNY Press. pp. 3–4. .

[23] Janet M. Green; Josephine Thrall (1908)