Buserelin

Buserelin, öncelikle prostat kanseri ve endometriozis tedavisinde kullanılan bir ilaçtır. Ayrıca menopoz öncesi meme kanseri, rahim miyomları ve erken ergenlik gibi diğer endikasyonlar için, kadın kısırlığında üremeye yardımcı olarak ve transseksüel hormon tedavisinin bir parçası olarak kullanılır. Ayrıca buserelin veteriner hekimlikte de kullanılmaktadır. İlaç tipik olarak günde üç kez burun spreyi olarak kullanılır, ancak yağ içine enjeksiyon için bir solüsyon veya olarak da kullanılabilir.

Buserelinin yan etkileri seks hormonu yoksunluğu ile ilişkilidir ve , cinsel işlev bozukluğu, vajinal atrofi ve osteoporoz gibi düşük testosteron seviyeleri ve düşük östrojen seviyeleri semptomlarını içerir. Buserelin gonadotropin salgılayan bir hormon agonistidir (GnRH agonisti) ve gonadlar tarafından seks hormonlarının üretimini önleyerek çalışır. Her iki cinsiyette de seks hormonu düzeylerini yaklaşık %95 oranında azaltabilir. Buserelin bir peptit ve bir GnRH analoğudur.

Buserelin ilk olarak 1974'te patentlenmiş ve 1985'te tıbbi kullanım için onaylanmıştır.Amerika Birleşik Devletleri'nde mevcut değildir, ancak Birleşik Krallık, Kanada ve diğer birçok ülke dahil olmak üzere dünyanın başka yerlerinde geniş çapta pazarlanmaktadır. İlaç, burun spreyleri olarak mevcut olan ve tıbbi olarak kullanılan iki GnRH analoğundan biridir, diğeri . Buserelin jenerik ilaç olarak mevcuttur.

Kaynakça

1. ^ ^{a b c d} "Buserelin. A review of its pharmacodynamic and pharmacokinetic properties, and clinical profile". Drugs. 39 (3): 399-437. 1990. doi:10.2165/00003495-199039030-00007. (PMID) 2109679.  Kaynak hatası: Geçersiz <ref> etiketi: "pmid2109679" adı farklı içerikte birden fazla tanımlanmış (Bkz: )
2. ^ ^{a b c d} (PDF). Sanofi Aventis. 10 Ağustos 2015. 23 Nisan 2018 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Aralık 2017.  Kaynak hatası: Geçersiz <ref> etiketi: "SuprefactLabel" adı farklı içerikte birden fazla tanımlanmış (Bkz: )
3. ^ ^{a b} (PDF). Sanofi Aventis. 10 Ağustos 2015. 19 Haziran 2018 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Aralık 2017. 
4. ^ . 24 Aralık 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Aralık 2017. 
5. ^ "Treating a transgender patient: overview of the guidelines". Postgrad Med. 126 (7): 121-8. 2014. doi:10.3810/pgm.2014.11.2840. (PMID) 25387220. 
6. ^ ^{a b} . Taylor & Francis. 2000. ss. 149-. ISBN . 12 Mart 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Aralık 2017.  Kaynak hatası: Geçersiz <ref> etiketi: "IndexNominum2000" adı farklı içerikte birden fazla tanımlanmış (Bkz: )
7. ^ R.A.S. Hemat (2 Mart 2003). Andropathy. Urotext. ss. 120-. ISBN . 
8. ^ Kenneth L. Becker (2001). Principles and Practice of Endocrinology and Metabolism. Lippincott Williams & Wilkins. ss. 973-. ISBN . 
9. ^ S.L. Corson; R.J. Derman (15 Aralık 1995). Fertility Control. CRC Press. ss. 249-250. ISBN .  Yazar eksik |soyadı1= ()
10. ^ Ved Srivastava (26 Haziran 2017). . Royal Society of Chemistry. ss. 182-. ISBN . 28 Ekim 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Ocak 2018. 
11. ^ (İngilizce). John Wiley & Sons. 2006. s. 514. ISBN . 20 Haziran 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Eylül 2020. 
12. ^ . 6 Ocak 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Aralık 2017. 
13. ^ . 25 Nisan 2012. 29 Ekim 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Aralık 2017. 
14. ^ T. Metin Önerci (17 Ağustos 2013). . Springer Science & Business Media. ss. 208-. ISBN . 28 Ekim 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Ocak 2018. 
15. ^ E Farkas; M Ryadnov (31 Ağustos 2013). . Royal Society of Chemistry. ss. 227-. ISBN . 11 Şubat 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Aralık 2017.  Yazar eksik |soyadı1= ()
16. ^ . 6 Ocak 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Aralık 2017.