Ayrı bir alan olarak "siyaset bilimi" terimi sosyal bilimler açısından oldukça geç kavramlaşmış bir alan olsa da siyasal iktidarı ve tarih üzerindeki etkilerini analiz etmek yüzyıllardır var olan bir olgudur. Bununla birlikte, "siyaset bilimi" terimi her zaman siyaset felsefesinden ayırt edilmemiştir modern disiplinin içinde ahlakî felsefe, siyasi ekonomi, , tarih, olması gerekenlerin normatif olarak belirlenmesi ile ideal devletin özelliklerinin ve işlevlerinin tümdengelimiyle uğraşan diğer alanlar olmak üzere bir dizi öncüler vardır. Siyaset bilimi bir bütün olarak belirli disiplinlerde tüm dünyada vuku bulur, ancak terimin diğer belirli yönlerinde de eksik olabilir.
Batı
Antik Çağ
Batı siyasetinin öncülleri Aristoteles ("Siyaset Bilimi'nin Babası") (M.Ö. 384-322) gibi Sokratik siyasi filozoflara kadar uzanabilir. Aristoteles, siyaset biliminin çalışan bir tanımını veren ilk kişilerden biriydi. Güçlü bir bilim dalı olduğuna ve askerî bilim gibi diğer dallar üzerinde özel otoriteye sahip olduğuna inanıyordu. Platon ve Aristoteles gibi siyaset filozofları, kendilerinden önce gelen Yunan filozofların siyasi düşünceyi tasvir ettiğinin tersine bir yönde siyasi düşünceyi siyaset biliminin bilimsel yönüne daha fazla önem verecek şekilde analiz etmeye başladılar. Platon'dan önce siyaset hakkındaki ana yorum şairlerden, tarihçilerden ve günün ünlü oyun yazarlarından geliyordu.
Roma İmparatorluğu'nun en müreffeh zamanı boyunca hem tarihi olduğu gibi belgeleyen hem de kendi bakış açılarını kullananlar olmuştur, aynı zamanda günün siyasetini uygulayan ve tarihi olduğu gibi etkileyenler de olmuştur. Ana tarihçilerden bazıları; Polibios, Livius ve Plutarhos idi. Bu tarihçiler yalnızca Roma İmparatorluğu'nun yükselişini belgelemekle kalmayıp diğer ulusların yükselişine ve düşüşüne de odaklanmıştır. Siyasi politikaları uygun gördüklerinde uygulayanlar arasında Jül Sezar ve Cicero gibi liderler olmuştur. Sezar gücünü korumak için halkını sıkı denetim altında bulunduran bir diktatörken, halkın yararına olacak reformlar yapmıştı. O zamanlar siyaset bilimi; yönetim organlarının etkisini ve yöneticilerin yasaları nasıl uyguladığını anlamanın yanında, bir bütün olarak belirli ülkelerin tarihini anlama süreciydi. MÖ 753 yılında Roma şehrinin kuruluşundan Batı Roma İmparatorluğu'nun çöküşüne ve Orta Çağ'ın başlangıcına kadar yaklaşık bin yıl geçmiştir. Bu muvakkatta Helen kültürünün Roma tabakasına belirgin bir çevirisi görülür. Sonunda hem Yunan tanrıları hem de Yunan felsefesi Romalıların eline geçmiştir. Stoacılık olarak bilinen Yunan felsefesi Roma hukuku olarak uygulanmıştır. Stoacılar, devletin bir bütün olarak istikrarlı kalması için devlette uygun hiyerarşik rolleri ve görevleri korumaya karar vermişlerdir. En iyi bilinen Roma Stoacıları arasında filozof Seneca ve imparator Marcus Aurelius vardır. Zengin bir Roma soylusu olan Seneca, bazı modern yorumcular veya tarihçiler tarafından kendi kurallarına göre yeterince yaşamadığı için sık sık eleştirilir. Bir diğer taraftan Marcus Aurelius'un Kendime Düşünceler eseri ise, felsefî arzuları ile Roma İmparatorluğu'nu dış düşmanlarına karşı çeşitli askerî seferler ile savunmak için hissettiği görev arasında bölünmüş bir imparatorun düşüncelerinin en iyi felsefî yansımaları olarak ele alınabilir.
Polybius'a göre, Roma kurumları imparatorluğun belkemiğiydi ama Roma hukuku ise imparatorluğun medullasıydı.
Orta Çağ
Batı Roma İmparatorluğu'nun çöküşüyle birlikte, siyaset çalışmaları için daha yaygın bir alan ortaya çıkmıştır. Tektanrıcılığın yükselişi ve özellikle Batı geleneği için Hristiyanlık, siyaset ve siyasi eylem için yeni bir alan açığa çıkarmıştır. Augustinus'un Tanrı'nın Şehri gibi eserler mevcut felsefeleri ve siyasi gelenekleri Hristiyanlık'ınkilerle sentezleyerek, dinî olanla politik olan arasındaki sınırları yeniden tanımlamıştır. Orta Çağ boyunca kiliselerde ve mahkemelerde siyaset çalışması yaygındı. Kilise ve devlet arasındaki ilişkiyi çevreleyen siyasi soruların çoğu bu dönemde açıklığa kavuşturuldu ve tartışıldı.
Rönesans
İtalyan Rönesansı sırasında Niccolò Machiavelli, modern siyaset biliminin, siyasal kurumların ve aktörlerin doğrudan ampirik gözlemine vurgu yapmıştır.. Prens adlı incelemesinde Machiavelli, bir yöneticinin durumunu elde etmeye ve sürdürmeye yardımcı olurlarsa kötü araçların bile düşünülmesi gerektiğini savunan gerçekçi bir bakış açısı sunar. Bu nedenle Machiavelli ayrıca politikada idealist modellerin kullanılmasına karşı çıkar ve böylece siyaset biliminin "politika modeli"nin babası olarak tanımlanır. Machiavelli, daha az bilinen eseri olan 'de farklı bir ton alır. Bu çalışmada cumhuriyetçiliğin erdemleri ve iyi bir vatandaş olmanın ne anlama geldiğini anlatmaktadır. Bununla birlikte, Prens'den bazı benzer temalar Söylevler'de de bulunabilir. İlerleyen zamanlarda, Aydınlanma sırasında bilimsel paradigmanın genişlemesi, siyaset çalışmasını normatif tespitlerin ötesine itmiştir.
Aydınlanma
Fransız filozofların (birkaçını saymak gerekirse Voltaire, Rousseau, Diderot) eserleri siyasi analiz, sosyal bilim, sosyal ve siyasi eleştiri için mükemmel bir örnek teşkil eder. Bu filozofların Fransız devrimine yol açan etkileri, dünya çapında modern demokrasinin gelişmesinde çok büyük rol oynamıştır.
Sosyal sözleşme teorisi ile tanınan Thomas Hobbes, Machiavelli'ye benzer şekilde monarşi gibi güçlü bir merkezi gücün bireyin doğuştan bencilliğini yönetmek için gerekli olduğuna inanmaktaydı, ancak her ikisi de inanmamışlardır. Öte yandan, 'yi yazan ve kralların ilahî haklarına inanmayan John Locke, Aquinas'ın yanında konumlanarak ve Aristoteles'in insanın sosyal bir hayvan olarak sosyal bir uyum içinde mutlu olmayı amaçladığı sözünü kabul ederek Machiavelli ve Hobbes'a karşı durmuştur. Aquinas'ın ruhun orijinal günahtan kurtuluşu hakkındaki baskın görüşünün aksine Locke, insanın bu dünyaya temelde bir tabula rasa olan bir zihinle geldiğine inanıyordu. Locke'a göre, Hobbes'un önerdiği mutlak bir hükmedici gereksizdir, çünkü doğal hukuk akıl ve eşitliğe dayanmaktadır ve insanların barışı ve hayatta kalmasının peşindedir.
Aydınlanma döneminde us arayışından doğan Batı felsefesinin yeni temelleri kilise ve devletin ayrılması gerektiğini vurgulayan politikaların önünü açmaya yardımcı olmuştur. Maddî bilimlere egemen olan ilkelerin benzerleri, sosyal bilimlerin kökeni olarak topluma bütüncül bir şekilde uygulanabilirdi. Politika bir laboratuvarda olduğu gibi sosyal çevrede de incelenebilirdi. 1787'de Alexander Hamilton ". . . Diğer bilimler gibi siyaset bilimi de büyük gelişme kaydetti." demiştir (Federalist Yazılar Sayı 9 ve 51). Hem hem de siyaseti bir bilim olarak tanımlamıştır; d'Argenson bir filozoftu Saint-Pierre Aydınlanma'nın müttefik bir reformcusu idi.
Aydınlanma sürecine katılan Amerikan siyasetindeki diğer önemli kişiler Benjamin Franklin ve Thomas Jefferson'dur.
19. yüzyıl
Darwinci evrim modelleri ve doğal seçilim 19. yüzyılın sonlarında önemli bir etki yaratmıştı. I. Dünya Savaşı'nın toplumu parçaladığı inancının aksine toplum sürekli yükseliyor gibi görünmekteydi.
"Tarih, geçmiş siyasettir ve siyaset ise şimdiki tarihtir" 1882-1900 arası Amerikan siyaset bilimcilerinin ilk kuşağının sloganı idi. Slogan Oxford profesörü tarafından icat edilmişti ve siyaset bilimcilerinin ilk büyük ölçekli eğitiminin başladığı Johns Hopkins Üniversitesi'ndeki seminer odasının duvarında yer etmişti. Alanın kurucu profesörleri arasında , Johns Hopkins'te , Columbia'da ve , Princeton'da Woodrow Wilson ve Harvard'da vardı. Lisansüstü seminerlerinde, tipik olarak Alman Üniversitesi seminerlerindeki deneyimlerini yansıtan kalın tarihsel bir döküm mevcuttu. Ancak, gelecek kuşak bilim insanları, tarih ve kasıtlı modayı kademeli olarak azaltmışlardır. İkinci nesil fiziksel bilimler üzerinde bir model olmak istemiştir.
Amerika Birleşik Devletleri'ndeki 'de (1890'lar-1920'ler), siyaset bilimi sadece prestijli bir üniversite müfredatı değil, aynı zamanda devlet yönetimi sorunlarına uzmanlığı uygulamanın bir yolu olarak kabul edilen uygulamalı bir bilim hâline gelmiştir. Bu dönemin en önde gelen uygulamalı siyaset bilimciler arasında Woodrow Wilson,Charles A. Beard ve Charles E. Merriam vardır. Birçok şehir ve eyalet yeni sonuçları uygulamak için araştırma büroları kurmuştur.
1920 sonrası
1903 yılında kurulan siyaset bilimcilerinin en büyük meslek örgütüdür.
Davranışsalcılık
Davranışsalcılık, 1930'larda Amerika Birleşik Devletleri'nde ortaya çıkan ampirik bir yaklaşımdır. Bu kavram siyasi davranışı açıklamak ve tahmin etmek için nesnel ve nicel bir yaklaşımı vurgulamıştır. Guy, "Davranışsalcılık, politik davranışın tüm tanımlanabilir tezahürlerinin sistematik olarak anlaşılmasını vurguladı. Ancak aynı zamanda, testi standartlaştırmak ve siyaset dünyasının değersiz istifhamını denemek için titiz bilimsel ve istatistiksel yöntemlerin uygulanması anlamına geliyordu... Davranışsalcı için siyaset biliminin rolü öncelikle gerçekleri olabildiğince titiz ve nesnel olarak toplamak ve analiz etmektir." demektedir. Petro ise "Davranışçılar genellikle siyasetin sert bilimlerle aynı şekilde incelenmesi gerektiğini hissettiler." demektedir. Bu, doğa bilimlerinden sonra modellenen davranışsal bilimlerin yükselişi ile ilişkilidir. Guy'ın belirttiği gibi, "Davranışsalcılık terimi, şimdi davranışsal bilimler olarak adlandırılan tüm sosyal bilimlerde eşzamanlı olarak meydana gelen daha büyük bir bilimsel hareketin parçası olarak kabul edildi.". Bu, davranışsalcılığın davranışı yansız, tarafsız bir bakış açısıyla açıklamaya çalıştığı anlamına gelmektedir.
Davranışsalçılık, farklı sosyal ortamlardaki yasama organları, yöneticiler ve yargı ve diğer sosyal gruplar gibi kurumların özelliklerini değil, bireylerin davranışlarını, eylemlerini ve edimlerini incelemeyi ve bu davranışı siyasi olarak açıklamayı amaçlamaktadır.
Sistemler
Gunnell, 1950'lerden beri sistem kavramının Amerikalı siyaset bilimcileri tarafından kullanılan en önemli teorik kavram olduğunu savunmaktadır. Bu fikir sosyoloji ve diğer sosyal bilimlerde ortaya çıksa da David Easton bunun siyaset hakkındaki davranışsal araştırmalara en iyi nasıl uygulanabileceğini belirtmiştir.
Kanada
1950'lere kadar Kanada üniversitelerine, siyaset bilimine yüksek öncelik vermeyen İngiliz eğitimli bilginler önderlik etmiştir. Kanadalılar, siyasi iktisat çalışmalarını desteklemişlerdir. 1950'den sonra genç akademisyenler giderek artan bir şekilde Amerikan doktora derecelerini almıştır ve böylece Kanada bölümleri davranışçılık ve nicelikselleştirmeyi desteklemiştir.
Avrupa
Siyaset bilimi, Avrupa üniversitelerinde Amerikan üniversitelerine göre daha küçük bir ölçekte faaliyet göstermektedir. Geleneksel olarak siyasi çalışmalar hukuk profesörleri veya felsefe profesörleri tarafından yürütülmüştür. Amerikalılar tarafından yapılan akademik çalışmaların davranışçılık alanına etkileri 'nu (ECPR) birleştirici bir güç hâline getirmiştir. ECPR; (EPS) (2001'den beri), (EJPR) ve (EPSR) dâhil olmak üzere birçok bilimsel dergiye sponsorluk yapmaktadır.
Hindistan
Hindistan'da, Çanakya'nın Arthashastra eseri, MÖ 3. yüzyılda Hindistan'daki en eski siyaset bilimi çalışmalarından biri olarak yazılmıştır.Arthashastra, kapsadığı diğer konulara ek olarak uluslararası ilişkileri, savaş stratejilerini ve malî politikaları tartışan bir politik düşünce incelemesidir.
Antik Hindistan siyasetinin öncüllerine bakmak, Hinduizmin dört Vedasının üçüne, Mahabharata ve Pali Derlemesine yol açar. Vedaların eserleri arasında Rigveda, Samhita ve yer almaktadır. Çanakya'nın zamanından yaklaşık iki yüz yıl sonra Manusmriti yayınlanmıştır ve zamanında Hindistan için bir başka önemli siyasi inceleme hâline gelmiştir.
Çin
Konfüçyüsçülük ve Taoizm din olarak bilinir, fakat bu yaygın inanca rağmen aynı zamanda temel siyasi felsefelerdir. Sözü edilen siyasi felsefeler, Legalizm ve Mohizm ile birlikte, İlkbahar ve Sonbahar Dönemi'nde Antik Çin'de ortaya çıkmıştır. Çin tarihindeki bu dönem özgürce tartışılan birçok farklı fikre yol açtığı için Çin felsefesinin Altın Çağı idi. İlkbahar ve Sonbahar döneminde insan yaşamının askerî strateji ve siyasi miras gibi boyutları, insanların tinlere odaklanmasından etkilenmiştir.
Bahsedilen dört siyaset filozofu, Çin felsefesinde tarafından belirlenen altı klasik düşünce okulunun bir parçasıdır. İmparatorluk Dönemi'nde Konfüçyüsçülük, legalizmden büyük ölçüde etkilenerek zamanla değişti ve Çin siyaset felsefesine egemen oldu.
Orta Doğu
Orta Doğu'nun Aristotelesçileri (örneğin İbn-i Sina ve Musa bin Meymun), Aristoteles'in eserleri hakkında incelemeler yazarak Aristotelesçi ampirizm ve analiz geleneklerini canlı tutmuşlardır. İlerleyen dönemlerde ise Orta Doğu'da Aristoteles'in siyaset bilimi ideolojisi bırakılıp Platon'un Devlet eserine odaklanmaya başlanmıştır. Bu değişim ile Devlet, Fârâbî ve İbn Rüşd'ün eserlerinde de görülebileceği şekilde, Yahudi-İslâm siyaset felsefesinin temeli hâline gelmiştir.
Orta Çağ İran'ında siyasi analiz, Ömer Hayyam'ın Rubaiyat ve Firdevsî'nin Şehnâme eserlerinde görülmektedir.
Ayrıca bakınız
Kaynakça
- ^ Arşivlenmiş kopya, 12 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi, erişim tarihi: 23 Mayıs 2020
- ^ a b c Dr.Shrikant Yelegaonkar. Career in Political Science (İngilizce). Lulu.com. ISBN .
- ^ Champion. "Livy and the Greek Historians from Herodotus to Dionysius: Some Soundings and Reflections". Mineo/A Companion to Livy (İngilizce): 190-204.
- ^ "BBC - History - Julius Caesar". www.bbc.co.uk (İngilizce). 7 Ekim 2003 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Kasım 2019.
- ^ Arşivlenmiş kopya, 8 Kasım 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi, erişim tarihi: 23 Mayıs 2020
- ^ Ventures in political science. Lynne Rienner Publishers. 2002. s. 29. ISBN . 21 Eylül 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Mayıs 2020.
Polybius attributes the remarkable growth and power of Rome to its political institutions.
- ^ Ruth Lane; Ronald J. Hill (1996). Political science in theory and practice: the 'politics' model (İngilizce). M. E. Sharpe. s. 89. ISBN . 6 Haziran 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Mayıs 2020.
- ^ Clarke (2013). "The Virtues of Republican Citizenship in Machiavelli's Discourses on Livy". The Journal of Politics. 75 (2): 317-329.
- ^ Peter Gay (1996). The enlightenment (İngilizce). 2. W. W. Norton & Co. s. 448. ISBN . 6 Haziran 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Mayıs 2020.
The men of the Enlightenment sensed that they could realize their social ideals only by political means.
- ^ The Johns Hopkins University Studies in Historical and Political Science. Johns Hopkins University Press. 1883. s. 12.
- ^ Seymour Martin Lipsett, ed., Politics and the Social Sciences (1969) pp 1-3
- ^ Glenn Hastedt, "Woodrow Wilson and Literature on Political Science," White House Studies (2011) 10#4 pp 451-458
- ^ James John Guy, People, Politics and Government: A Canadian Perspective (2000) p 58
- ^ Nicolai Petro, The Rebirth of Russian Democracy: An Interpretation of Political Culture (1995) p 6
- ^ Guy, People, Politics and Government p 58
- ^ Hanes Walton, Invisible Politics pp 1-2.
- ^ John G. Gunnell, "The Reconstitution of Political Theory: David Easton, Behavioralism, and the Long Road to System," Journal of the History of the Behavioral Sciences (2013) 49#2 pp 190-210.
- ^ Reginald Whitaker, "'Confused Alarms of Struggle and Flight': English-Canadian Political Science in the 1970s," Canadian Historical Review (1979) 60#1 pp 1-18.
- ^ Paripūrṇānanda Varmmā (1993). Ancient Indian Administration & Penology (İngilizce). Vishwavidyalaya Prakashan. s. 22. ISBN .
Political Science was not unknown to ancient Indians. ArthasHastra of Kautilya of 3rd century B.C. is a purely political science work.
- ^ Overmyer (1995). "Chinese Religions- The State of the Field Part I Early Religious Traditions: The Neolithic Period through the Han Dynasty (ca. 4000 B.C.E to 220 C.E.)". Association for Asian Studies. 54 (1): 124-160.
- ^ a b Muhsin Mahdi (2001). Alfarabi and the foundation of Islamic political philosophy (İngilizce). s. 35. ISBN . 21 Eylül 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Mayıs 2020.
Konuyla ilgili yayınlar
- Adcock, Robert. Modern Political Science: Anglo-American Exchanges Since 1880. (Princeton University Press, 2007.) online8 Mart 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
- Adcock, Robert. Liberalism and the Emergence of American Political Science: A Transatlantic Tale5 Ocak 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (Oxford University Press, 2014)
- Almond, Gabriel A. Ventures in Political Science: Narratives and Reflections5 Ocak 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. (Rienner, 2002)
- Almond, Gabriel A., ed. A Discipline Divided: Schools and Sects in Political Science (1989) excerpt and text search15 Mart 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
- Baer, Michael A., Malcolm E. Jewell and Lee Sigelman, eds. Political Science in America: Oral Histories of a Discipline (University Press of Kentucky 1991) online9 Mart 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
- Crick, Bernard. The American Science of Politics. (1960)
- Easton, David, John G. Gunnell, and Luigi Graziano, editors. The Development of Political Science: A Comparative Survey. (Routledge, 1991). online26 Mart 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
- Easton, David, John G. Gunnell, and Michael B. Stein, editors. Regime and Discipline: Democracy and the Development of Political Science19 Mayıs 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. (University of Michigan Press, 1995).
- Eulau, Heinz. The Behavioral Persuasion in Politics (1963)
- Farr, James and Raymond Seidelman. Discipline and History: Political Science in the United States5 Ocak 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. (University of Michigan Press, 1992).
- Garson, George David. Group Theories of Politics. Beverly Hills, Calif.: Sage Publications, 1978.
- Goodin, Robert E. ed. The Oxford Handbook of Political Science (2010) excerpt and text search8 Mart 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.; a one volume version of 10 vol. Oxford Handbooks of Political Science listing
- Goodin, R. E.; Klingemann, Hans-Dieter,eds. A New Handbook of Political Science. (Oxford University Press, 1996)
- Gunnell, John G. Imagining the American Polity: Political Science and the Discourse of Democracy (Penn State University Press, 2004).
- Karl, Barry Dean. Charles E. Merriam and the study of politics (1974) the standard scholarly biography
- Klingemann, Hans-Dieter, ed. The State of Political Science in Western Europe. (Opladen: Barbara Budrich Publishers, 2007). Long essays on each country excerpt and text search15 Mart 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
- Klosko, George, ed. Oxford Handbook of the History of Political Philosophy (2012)
- Lipset, Seymour Martin, ed. Politics and the Social Sciences (Oxford U. P., 1969)
- Marenco, André. "The Three Achilles' Heels of Brazilian Political Science." Brazilian Political Science Review 8.3 (2014): 3-38. online
- Monroe, Kristen Renwick, ed. Perestroika!: The Raucus Rebellion in Political Science. (Yale University Press, 2005)
- Ryan, Alan. On Politics, a new history of political philosophy (2 vol 2012), 1152pp, Herodotus to the present
- Seidelman, Raymond and Harpham, Edward J. Disenchanted Realists: Political Science and the American Crisis, 1884-1984. Albany, N.Y.: State University of New York Press, 1985.
- Utter, Glenn H. and Lockhart, Charles. American Political Scientists: A Dictionary. (2nd ed. Greenwood Press, 2002). summary of the work of 193 scholars online8 Mart 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
- The Evolution of Political Science5 Nisan 2015 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (Kasım 2006). APSR Centennial Volume of American Political Science Review. Apsanet.org. 4 Şubat 2009.
wikipedia, wiki, viki, vikipedia, oku, kitap, kütüphane, kütübhane, ara, ara bul, bul, herşey, ne arasanız burada,hikayeler, makale, kitaplar, öğren, wiki, bilgi, tarih, yukle, izle, telefon için, turk, türk, türkçe, turkce, nasıl yapılır, ne demek, nasıl, yapmak, yapılır, indir, ücretsiz, ücretsiz indir, bedava, bedava indir, mp3, video, mp4, 3gp, jpg, jpeg, gif, png, resim, müzik, şarkı, film, film, oyun, oyunlar, mobil, cep telefonu, telefon, android, ios, apple, samsung, iphone, xiomi, xiaomi, redmi, honor, oppo, nokia, sonya, mi, pc, web, computer, bilgisayar
Ayri bir alan olarak siyaset bilimi terimi sosyal bilimler acisindan oldukca gec kavramlasmis bir alan olsa da siyasal iktidari ve tarih uzerindeki etkilerini analiz etmek yuzyillardir var olan bir olgudur Bununla birlikte siyaset bilimi terimi her zaman siyaset felsefesinden ayirt edilmemistir modern disiplinin icinde ahlaki felsefe siyasi ekonomi tarih olmasi gerekenlerin normatif olarak belirlenmesi ile ideal devletin ozelliklerinin ve islevlerinin tumdengelimiyle ugrasan diger alanlar olmak uzere bir dizi onculer vardir Siyaset bilimi bir butun olarak belirli disiplinlerde tum dunyada vuku bulur ancak terimin diger belirli yonlerinde de eksik olabilir BatiAntik Cag Aristoteles Platon Bati siyasetinin onculleri Aristoteles Siyaset Bilimi nin Babasi M O 384 322 gibi Sokratik siyasi filozoflara kadar uzanabilir Aristoteles siyaset biliminin calisan bir tanimini veren ilk kisilerden biriydi Guclu bir bilim dali olduguna ve askeri bilim gibi diger dallar uzerinde ozel otoriteye sahip olduguna inaniyordu Platon ve Aristoteles gibi siyaset filozoflari kendilerinden once gelen Yunan filozoflarin siyasi dusunceyi tasvir ettiginin tersine bir yonde siyasi dusunceyi siyaset biliminin bilimsel yonune daha fazla onem verecek sekilde analiz etmeye basladilar Platon dan once siyaset hakkindaki ana yorum sairlerden tarihcilerden ve gunun unlu oyun yazarlarindan geliyordu Roma Imparatorlugu nun en mureffeh zamani boyunca hem tarihi oldugu gibi belgeleyen hem de kendi bakis acilarini kullananlar olmustur ayni zamanda gunun siyasetini uygulayan ve tarihi oldugu gibi etkileyenler de olmustur Ana tarihcilerden bazilari Polibios Livius ve Plutarhos idi Bu tarihciler yalnizca Roma Imparatorlugu nun yukselisini belgelemekle kalmayip diger uluslarin yukselisine ve dususune de odaklanmistir Siyasi politikalari uygun gorduklerinde uygulayanlar arasinda Jul Sezar ve Cicero gibi liderler olmustur Sezar gucunu korumak icin halkini siki denetim altinda bulunduran bir diktatorken halkin yararina olacak reformlar yapmisti O zamanlar siyaset bilimi yonetim organlarinin etkisini ve yoneticilerin yasalari nasil uyguladigini anlamanin yaninda bir butun olarak belirli ulkelerin tarihini anlama sureciydi MO 753 yilinda Roma sehrinin kurulusundan Bati Roma Imparatorlugu nun cokusune ve Orta Cag in baslangicina kadar yaklasik bin yil gecmistir Bu muvakkatta Helen kulturunun Roma tabakasina belirgin bir cevirisi gorulur Sonunda hem Yunan tanrilari hem de Yunan felsefesi Romalilarin eline gecmistir Stoacilik olarak bilinen Yunan felsefesi Roma hukuku olarak uygulanmistir Stoacilar devletin bir butun olarak istikrarli kalmasi icin devlette uygun hiyerarsik rolleri ve gorevleri korumaya karar vermislerdir En iyi bilinen Roma Stoacilari arasinda filozof Seneca ve imparator Marcus Aurelius vardir Zengin bir Roma soylusu olan Seneca bazi modern yorumcular veya tarihciler tarafindan kendi kurallarina gore yeterince yasamadigi icin sik sik elestirilir Bir diger taraftan Marcus Aurelius un Kendime Dusunceler eseri ise felsefi arzulari ile Roma Imparatorlugu nu dis dusmanlarina karsi cesitli askeri seferler ile savunmak icin hissettigi gorev arasinda bolunmus bir imparatorun dusuncelerinin en iyi felsefi yansimalari olarak ele alinabilir Polybius a gore Roma kurumlari imparatorlugun belkemigiydi ama Roma hukuku ise imparatorlugun medullasiydi Orta Cag Bati Roma Imparatorlugu nun cokusuyle birlikte siyaset calismalari icin daha yaygin bir alan ortaya cikmistir Tektanriciligin yukselisi ve ozellikle Bati gelenegi icin Hristiyanlik siyaset ve siyasi eylem icin yeni bir alan aciga cikarmistir Augustinus un Tanri nin Sehri gibi eserler mevcut felsefeleri ve siyasi gelenekleri Hristiyanlik inkilerle sentezleyerek dini olanla politik olan arasindaki sinirlari yeniden tanimlamistir Orta Cag boyunca kiliselerde ve mahkemelerde siyaset calismasi yaygindi Kilise ve devlet arasindaki iliskiyi cevreleyen siyasi sorularin cogu bu donemde acikliga kavusturuldu ve tartisildi Ronesans Italyan Ronesansi sirasinda Niccolo Machiavelli modern siyaset biliminin siyasal kurumlarin ve aktorlerin dogrudan ampirik gozlemine vurgu yapmistir Prens adli incelemesinde Machiavelli bir yoneticinin durumunu elde etmeye ve surdurmeye yardimci olurlarsa kotu araclarin bile dusunulmesi gerektigini savunan gercekci bir bakis acisi sunar Bu nedenle Machiavelli ayrica politikada idealist modellerin kullanilmasina karsi cikar ve boylece siyaset biliminin politika modeli nin babasi olarak tanimlanir Machiavelli daha az bilinen eseri olan de farkli bir ton alir Bu calismada cumhuriyetciligin erdemleri ve iyi bir vatandas olmanin ne anlama geldigini anlatmaktadir Bununla birlikte Prens den bazi benzer temalar Soylevler de de bulunabilir Ilerleyen zamanlarda Aydinlanma sirasinda bilimsel paradigmanin genislemesi siyaset calismasini normatif tespitlerin otesine itmistir Aydinlanma Fransiz filozoflarin birkacini saymak gerekirse Voltaire Rousseau Diderot eserleri siyasi analiz sosyal bilim sosyal ve siyasi elestiri icin mukemmel bir ornek teskil eder Bu filozoflarin Fransiz devrimine yol acan etkileri dunya capinda modern demokrasinin gelismesinde cok buyuk rol oynamistir Sosyal sozlesme teorisi ile taninan Thomas Hobbes Machiavelli ye benzer sekilde monarsi gibi guclu bir merkezi gucun bireyin dogustan bencilligini yonetmek icin gerekli olduguna inanmaktaydi ancak her ikisi de inanmamislardir Ote yandan yi yazan ve krallarin ilahi haklarina inanmayan John Locke Aquinas in yaninda konumlanarak ve Aristoteles in insanin sosyal bir hayvan olarak sosyal bir uyum icinde mutlu olmayi amacladigi sozunu kabul ederek Machiavelli ve Hobbes a karsi durmustur Aquinas in ruhun orijinal gunahtan kurtulusu hakkindaki baskin gorusunun aksine Locke insanin bu dunyaya temelde bir tabula rasa olan bir zihinle geldigine inaniyordu Locke a gore Hobbes un onerdigi mutlak bir hukmedici gereksizdir cunku dogal hukuk akil ve esitlige dayanmaktadir ve insanlarin barisi ve hayatta kalmasinin pesindedir Aydinlanma doneminde us arayisindan dogan Bati felsefesinin yeni temelleri kilise ve devletin ayrilmasi gerektigini vurgulayan politikalarin onunu acmaya yardimci olmustur Maddi bilimlere egemen olan ilkelerin benzerleri sosyal bilimlerin kokeni olarak topluma butuncul bir sekilde uygulanabilirdi Politika bir laboratuvarda oldugu gibi sosyal cevrede de incelenebilirdi 1787 de Alexander Hamilton Diger bilimler gibi siyaset bilimi de buyuk gelisme kaydetti demistir Federalist Yazilar Sayi 9 ve 51 Hem hem de siyaseti bir bilim olarak tanimlamistir d Argenson bir filozoftu Saint Pierre Aydinlanma nin muttefik bir reformcusu idi Aydinlanma surecine katilan Amerikan siyasetindeki diger onemli kisiler Benjamin Franklin ve Thomas Jefferson dur 19 yuzyil Darwinci evrim modelleri ve dogal secilim 19 yuzyilin sonlarinda onemli bir etki yaratmisti I Dunya Savasi nin toplumu parcaladigi inancinin aksine toplum surekli yukseliyor gibi gorunmekteydi Tarih gecmis siyasettir ve siyaset ise simdiki tarihtir 1882 1900 arasi Amerikan siyaset bilimcilerinin ilk kusaginin slogani idi Slogan Oxford profesoru tarafindan icat edilmisti ve siyaset bilimcilerinin ilk buyuk olcekli egitiminin basladigi Johns Hopkins Universitesi ndeki seminer odasinin duvarinda yer etmisti Alanin kurucu profesorleri arasinda Johns Hopkins te Columbia da ve Princeton da Woodrow Wilson ve Harvard da vardi Lisansustu seminerlerinde tipik olarak Alman Universitesi seminerlerindeki deneyimlerini yansitan kalin tarihsel bir dokum mevcuttu Ancak gelecek kusak bilim insanlari tarih ve kasitli modayi kademeli olarak azaltmislardir Ikinci nesil fiziksel bilimler uzerinde bir model olmak istemistir Amerika Birlesik Devletleri ndeki de 1890 lar 1920 ler siyaset bilimi sadece prestijli bir universite mufredati degil ayni zamanda devlet yonetimi sorunlarina uzmanligi uygulamanin bir yolu olarak kabul edilen uygulamali bir bilim haline gelmistir Bu donemin en onde gelen uygulamali siyaset bilimciler arasinda Woodrow Wilson Charles A Beard ve Charles E Merriam vardir Bircok sehir ve eyalet yeni sonuclari uygulamak icin arastirma burolari kurmustur 1920 sonrasi 1903 yilinda kurulan siyaset bilimcilerinin en buyuk meslek orgutudur Davranissalcilik Davranissalcilik 1930 larda Amerika Birlesik Devletleri nde ortaya cikan ampirik bir yaklasimdir Bu kavram siyasi davranisi aciklamak ve tahmin etmek icin nesnel ve nicel bir yaklasimi vurgulamistir Guy Davranissalcilik politik davranisin tum tanimlanabilir tezahurlerinin sistematik olarak anlasilmasini vurguladi Ancak ayni zamanda testi standartlastirmak ve siyaset dunyasinin degersiz istifhamini denemek icin titiz bilimsel ve istatistiksel yontemlerin uygulanmasi anlamina geliyordu Davranissalci icin siyaset biliminin rolu oncelikle gercekleri olabildigince titiz ve nesnel olarak toplamak ve analiz etmektir demektedir Petro ise Davraniscilar genellikle siyasetin sert bilimlerle ayni sekilde incelenmesi gerektigini hissettiler demektedir Bu doga bilimlerinden sonra modellenen davranissal bilimlerin yukselisi ile iliskilidir Guy in belirttigi gibi Davranissalcilik terimi simdi davranissal bilimler olarak adlandirilan tum sosyal bilimlerde eszamanli olarak meydana gelen daha buyuk bir bilimsel hareketin parcasi olarak kabul edildi Bu davranissalciligin davranisi yansiz tarafsiz bir bakis acisiyla aciklamaya calistigi anlamina gelmektedir Davranissalcilik farkli sosyal ortamlardaki yasama organlari yoneticiler ve yargi ve diger sosyal gruplar gibi kurumlarin ozelliklerini degil bireylerin davranislarini eylemlerini ve edimlerini incelemeyi ve bu davranisi siyasi olarak aciklamayi amaclamaktadir Sistemler Gunnell 1950 lerden beri sistem kavraminin Amerikali siyaset bilimcileri tarafindan kullanilan en onemli teorik kavram oldugunu savunmaktadir Bu fikir sosyoloji ve diger sosyal bilimlerde ortaya ciksa da David Easton bunun siyaset hakkindaki davranissal arastirmalara en iyi nasil uygulanabilecegini belirtmistir Kanada 1950 lere kadar Kanada universitelerine siyaset bilimine yuksek oncelik vermeyen Ingiliz egitimli bilginler onderlik etmistir Kanadalilar siyasi iktisat calismalarini desteklemislerdir 1950 den sonra genc akademisyenler giderek artan bir sekilde Amerikan doktora derecelerini almistir ve boylece Kanada bolumleri davraniscilik ve niceliksellestirmeyi desteklemistir Avrupa Siyaset bilimi Avrupa universitelerinde Amerikan universitelerine gore daha kucuk bir olcekte faaliyet gostermektedir Geleneksel olarak siyasi calismalar hukuk profesorleri veya felsefe profesorleri tarafindan yurutulmustur Amerikalilar tarafindan yapilan akademik calismalarin davraniscilik alanina etkileri nu ECPR birlestirici bir guc haline getirmistir ECPR EPS 2001 den beri EJPR ve EPSR dahil olmak uzere bircok bilimsel dergiye sponsorluk yapmaktadir HindistanHindistan da Canakya nin Arthashastra eseri MO 3 yuzyilda Hindistan daki en eski siyaset bilimi calismalarindan biri olarak yazilmistir Arthashastra kapsadigi diger konulara ek olarak uluslararasi iliskileri savas stratejilerini ve mali politikalari tartisan bir politik dusunce incelemesidir Antik Hindistan siyasetinin oncullerine bakmak Hinduizmin dort Vedasinin ucune Mahabharata ve Pali Derlemesine yol acar Vedalarin eserleri arasinda Rigveda Samhita ve yer almaktadir Canakya nin zamanindan yaklasik iki yuz yil sonra Manusmriti yayinlanmistir ve zamaninda Hindistan icin bir baska onemli siyasi inceleme haline gelmistir CinKonfucyusculuk ve Taoizm din olarak bilinir fakat bu yaygin inanca ragmen ayni zamanda temel siyasi felsefelerdir Sozu edilen siyasi felsefeler Legalizm ve Mohizm ile birlikte Ilkbahar ve Sonbahar Donemi nde Antik Cin de ortaya cikmistir Cin tarihindeki bu donem ozgurce tartisilan bircok farkli fikre yol actigi icin Cin felsefesinin Altin Cagi idi Ilkbahar ve Sonbahar doneminde insan yasaminin askeri strateji ve siyasi miras gibi boyutlari insanlarin tinlere odaklanmasindan etkilenmistir Bahsedilen dort siyaset filozofu Cin felsefesinde tarafindan belirlenen alti klasik dusunce okulunun bir parcasidir Imparatorluk Donemi nde Konfucyusculuk legalizmden buyuk olcude etkilenerek zamanla degisti ve Cin siyaset felsefesine egemen oldu Orta DoguOrta Dogu nun Aristotelescileri ornegin Ibn i Sina ve Musa bin Meymun Aristoteles in eserleri hakkinda incelemeler yazarak Aristotelesci ampirizm ve analiz geleneklerini canli tutmuslardir Ilerleyen donemlerde ise Orta Dogu da Aristoteles in siyaset bilimi ideolojisi birakilip Platon un Devlet eserine odaklanmaya baslanmistir Bu degisim ile Devlet Farabi ve Ibn Rusd un eserlerinde de gorulebilecegi sekilde Yahudi Islam siyaset felsefesinin temeli haline gelmistir Orta Cag Iran inda siyasi analiz Omer Hayyam in Rubaiyat ve Firdevsi nin Sehname eserlerinde gorulmektedir Ayrica bakinizSiyaset felsefesi Siyaset bilimiKaynakca Arsivlenmis kopya 12 Agustos 2020 tarihinde kaynagindan arsivlendi erisim tarihi 23 Mayis 2020 a b c Dr Shrikant Yelegaonkar Career in Political Science Ingilizce Lulu com ISBN 9781329082748 Champion Livy and the Greek Historians from Herodotus to Dionysius Some Soundings and Reflections Mineo A Companion to Livy Ingilizce 190 204 BBC History Julius Caesar www bbc co uk Ingilizce 7 Ekim 2003 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 1 Kasim 2019 Arsivlenmis kopya 8 Kasim 2019 tarihinde kaynagindan arsivlendi erisim tarihi 23 Mayis 2020 Ventures in political science Lynne Rienner Publishers 2002 s 29 ISBN 978 1 58826 055 0 21 Eylul 2014 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 23 Mayis 2020 Polybius attributes the remarkable growth and power of Rome to its political institutions Ruth Lane Ronald J Hill 1996 Political science in theory and practice the politics model Ingilizce M E Sharpe s 89 ISBN 978 1 56324 939 6 6 Haziran 2020 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 23 Mayis 2020 Clarke 2013 The Virtues of Republican Citizenship in Machiavelli s Discourses on Livy The Journal of Politics 75 2 317 329 Peter Gay 1996 The enlightenment Ingilizce 2 W W Norton amp Co s 448 ISBN 978 0 393 31366 6 6 Haziran 2020 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 23 Mayis 2020 The men of the Enlightenment sensed that they could realize their social ideals only by political means The Johns Hopkins University Studies in Historical and Political Science Johns Hopkins University Press 1883 s 12 Seymour Martin Lipsett ed Politics and the Social Sciences 1969 pp 1 3 Glenn Hastedt Woodrow Wilson and Literature on Political Science White House Studies 2011 10 4 pp 451 458 James John Guy People Politics and Government A Canadian Perspective 2000 p 58 Nicolai Petro The Rebirth of Russian Democracy An Interpretation of Political Culture 1995 p 6 Guy People Politics and Government p 58 Hanes Walton Invisible Politics pp 1 2 John G Gunnell The Reconstitution of Political Theory David Easton Behavioralism and the Long Road to System Journal of the History of the Behavioral Sciences 2013 49 2 pp 190 210 Reginald Whitaker Confused Alarms of Struggle and Flight English Canadian Political Science in the 1970s Canadian Historical Review 1979 60 1 pp 1 18 Paripurṇananda Varmma 1993 Ancient Indian Administration amp Penology Ingilizce Vishwavidyalaya Prakashan s 22 ISBN 9788171241149 Political Science was not unknown to ancient Indians ArthasHastra of Kautilya of 3rd century B C is a purely political science work Overmyer 1995 Chinese Religions The State of the Field Part I Early Religious Traditions The Neolithic Period through the Han Dynasty ca 4000 B C E to 220 C E Association for Asian Studies 54 1 124 160 a b Muhsin Mahdi 2001 Alfarabi and the foundation of Islamic political philosophy Ingilizce s 35 ISBN 978 0 226 50186 4 21 Eylul 2014 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 23 Mayis 2020 Konuyla ilgili yayinlarAdcock Robert Modern Political Science Anglo American Exchanges Since 1880 Princeton University Press 2007 online8 Mart 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arsivlendi Adcock Robert Liberalism and the Emergence of American Political Science A Transatlantic Tale5 Ocak 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arsivlendi Oxford University Press 2014 Almond Gabriel A Ventures in Political Science Narratives and Reflections5 Ocak 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arsivlendi Rienner 2002 Almond Gabriel A ed A Discipline Divided Schools and Sects in Political Science 1989 excerpt and text search15 Mart 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arsivlendi Baer Michael A Malcolm E Jewell and Lee Sigelman eds Political Science in America Oral Histories of a Discipline University Press of Kentucky 1991 online9 Mart 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arsivlendi Crick Bernard The American Science of Politics 1960 Easton David John G Gunnell and Luigi Graziano editors The Development of Political Science A Comparative Survey Routledge 1991 online26 Mart 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arsivlendi Easton David John G Gunnell and Michael B Stein editors Regime and Discipline Democracy and the Development of Political Science19 Mayis 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde arsivlendi University of Michigan Press 1995 Eulau Heinz The Behavioral Persuasion in Politics 1963 Farr James and Raymond Seidelman Discipline and History Political Science in the United States5 Ocak 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arsivlendi University of Michigan Press 1992 Garson George David Group Theories of Politics Beverly Hills Calif Sage Publications 1978 Goodin Robert E ed The Oxford Handbook of Political Science 2010 excerpt and text search8 Mart 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arsivlendi a one volume version of 10 vol Oxford Handbooks of Political Science listing Goodin R E Klingemann Hans Dieter eds A New Handbook of Political Science Oxford University Press 1996 Gunnell John G Imagining the American Polity Political Science and the Discourse of Democracy Penn State University Press 2004 Karl Barry Dean Charles E Merriam and the study of politics 1974 the standard scholarly biography Klingemann Hans Dieter ed The State of Political Science in Western Europe Opladen Barbara Budrich Publishers 2007 Long essays on each country excerpt and text search15 Mart 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arsivlendi Klosko George ed Oxford Handbook of the History of Political Philosophy 2012 Lipset Seymour Martin ed Politics and the Social Sciences Oxford U P 1969 Marenco Andre The Three Achilles Heels of Brazilian Political Science Brazilian Political Science Review 8 3 2014 3 38 online Monroe Kristen Renwick ed Perestroika The Raucus Rebellion in Political Science Yale University Press 2005 Ryan Alan On Politics a new history of political philosophy 2 vol 2012 1152pp Herodotus to the present Seidelman Raymond and Harpham Edward J Disenchanted Realists Political Science and the American Crisis 1884 1984 Albany N Y State University of New York Press 1985 Utter Glenn H and Lockhart Charles American Political Scientists A Dictionary 2nd ed Greenwood Press 2002 summary of the work of 193 scholars online8 Mart 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arsivlendi The Evolution of Political Science5 Nisan 2015 tarihinde Wayback Machine sitesinde arsivlendi Kasim 2006 APSR Centennial Volume of American Political Science Review Apsanet org 4 Subat 2009