Abonuteikhos (Yunanca: Ἀβώνου τεῖχος Avónou tíchos, demonim: Αβωνοτειχίτης Avonotichítis), daha sonraları İonopolis (Ιωνόπολις Ionópolis; Türkçe: İnebolu), Küçük Asya'da, modern İnebolu'da antik bir şehir. Bölgede, antik bir Katolik episkopos makamı da bulunmaktadır.
Ἀβώνου τεῖχος Avónou tíchos (Yunanca) | |
Abonuteikhos antik yerleşim | |
Diğer adı | İonopolis (İon'un kenti) |
---|---|
Konum | Kastamonu, İnebolu |
Bölge | Paflagonya |
Koordinatlar | 41°54′8″K 33°42′24″D / 41.90222°K 33.70667°D |
Tür | Yerleşim |
Tarihçe | |
Kuruluş | MÖ 3. yüzyıl |
Devir(ler) | Antik Çağ |
Kültür(ler) | Roma Dönemi |
Bağlı olduğu | Paflagonya, Gangra, |
İlgili kişi(ler) | Aleksandros, |
Sit ayrıntıları | |
Buluntu(lar) | Katolik episkopos, |
Durum | Restore |
Piskoposluk merkezi |
Etimoloji
Abonuteikhos ismi, "Abonu'nun duvarları" anlamına gelmektedir. Sonradan alacağı Asklepios'un kardeşi İon'a ya da kentte daha önce bulunmuş İyonyalılara ithafen "İonopolis" ismi, "İon'un kenti" veya "İyonyalılar'ın kenti" anlamına gelmektedir.
Tarihçe
Şehir, tahminen MÖ. 3. yüzyılda Sinope’ye bağlı bir emperion olarak kurulmuştur. Günümüzde İnebolu’da olduğu bilinmesine rağmen ilçede antik şehre dair bir kalıntı bulunamamıştır.
Abonuteikhos, Samsatlı Lukianos'un "Aleksandros ya da düzmece yalvaç" isimli eserinde hicvedilen, Glykon kültünün kurucusu Aleksandros'un doğum yeri olarak akıllarda kalan, Paphlagonya sahilinde bir şehirdi.
Lukianos'a göre Aleksandros, MÖ. 64 yılında Roma hakimiyetine giren şehrin adının Abonuteikhos'tan İonopolis'e çevrilmesini Roma imparatorundan istemiş ise de (muhtemelen Antoninus Pius veya Marcus Aurelius), imparatorun talebi kabul edip etmediği bilinmemektedir. Yine de şehre daha sonra İonopolis adı verildiğini biliyoruz.
Kent, sadece ve İeoriklis'in andığı isimlere değil, Antoninus ve Lucius Verus dönemlerine ait sikkelerden anlaşıldığı kadarıyla "Ionopoliton" ve (Grekçe: Ἰωνοπολιτῶν, Ionopoliton) yanı sıra "Abonoteichiton" (Grekçe: Ἀβωνοτειχιτῶν, Avonotichiton) isimlerine de sahip olduğu anlaşılmaktadır. Bunların dışında şehrin adının Abono, Aineboli, Neopoli gibi isimlerle anıldığına da rastlanılmaktadır.
Günümüzde şehri içinde bulunduran İnebolu'nun ismi, "İonopolis" kelimesinin zaman içerisinde bozulmasıyla oluşmuş olmalıdır.
Kültsel tarih
Piskoposluk merkezi
İonopolis, bir Roma eyaleti olan Paphlagonia'nın başkenti Gangra'ya bağlı bir piskoposluk merkezine dönüşebilecek kadar önemliydi, ancak daha sonra bu önemini kaybetti. , 325 ve 878 arasında sekiz piskopostan bahseder ve İonopolis daha sonraki Notitiae Episcopatuum'da anılır.
- İznik Konsili'nde bulunmuş; İonopolisli Petronius.
- Kalkedon Konsili'nde bulunmuş; Rhenus.
- Efes Konsili'nde bulunmuş; İonopolisli Diyojen.
- ...ios, İonopolis piskoposu. (yalnızca 10. yüzyıldan kalma bir madeni paradan bilinir.)
- Niketas; 11. yüzyılda İonopolis piskoposu ve Büyük Yetimhane'nin Chartoularios'u.
- John; 11. yüzyılda İonopolis piskoposu.
Katolik Piskoposluğu
Piskoposluk, Latin Katolik episkoposluğu adı altında, İonopolis'te (1929'dan 1971'e kadar Roma divanında -İtalyanca Gionopoli dışında- Jonopolis olarak yazıldı), sözde canlandırıldı. Hem en düşük (episkopal) hem de ara (arşiepiskopal) derecelerde bulunan aşağıdaki görevler, onlarca yıldır boştu:
- Fahri Piskopos Wilhelm Hermann Ignaz Ferdinand von Wolf-Metternich zu Gracht (1720.09.16 - 1722.10.28).
- Fahri Piskopos Joannes Karski (1771.07.29 - 1785).
- Fahri Piskopos (atanmış piskopos) John Murphy (1815.02.21 - 1815.02.21).
- Fahri Piskopos (atanmış piskopos) Ferdinand Corbi (1833.09.30 - ?).
- Fahri Piskopos Wincenty Lipski (1856.09.18 - 1875.12.13).
- Fahri Başpiskopos James Gibbons (1877.05.29 - 1877.10.03), daha önce Fahri Piskoposu (1868.03.03 - 1872.07.30) ve Kuzey Karolina'nın 'ı (ABD) (1868.03.03 - 1877.05.20); aynı zamanda 'ın Piskoposu (ABD) (1872.07.30 - 1877.05.29); Daha sonra 'da Başpiskopos yardımcısı (1921/03/24 - 1877/10/03), başarılı bir şekilde Baltimore Büyükşehir Başpiskoposluğu, (ABD) (1877/10/03 1877/05/29); 'nın Kardinali (1887/03/17 - 1921.03. 24), (1920.12.07 - 1921.03.24).
- Fahri Başpiskopos Francis Xavier Leray (1879.09.30 - 1883.12.28).
- Fahri Piskopos Giacomo Daddi (1884.03.24-1897?).
- Fahri Piskopos Andrea Cassato (1898.03.24 - 1913.05.01).
- Fahri Piskopos Henri Doulcet, (CP) (1913.06.03 - 1914.03.17); önceden Piskoposu (Bulgaristan) (1895.01.07 - 1913.03.31); daha sonra Fahri Başpiskoposu (1914.03.17 - 1916.07.27).
- Fahri Bishop Joseph John Fox (1914.11.07 - 1915.03.14).
- Fahri Piskopos Nicolás Gonzalez Pérez, (CMF) (1918.08.24 - 1935.03.23).
- Fahri Piskopos Eugène-Louis-Marie Le Fer de la Motte (1935.07.08 - 1936.07.20).
- Fahri Piskopos Johann Baptist Dietz (1936.07.25 - 1939.04.10), 'da (Almanya) (1936.07.25 - 1939.04.10), daha sonra Fulda Piskoposu (1939.04.10 - 1958.10.24) daha sonra 'nın Fahri Başpiskoposu (1958.10.24 - 1959.12.10).
- Fahri Piskopos Maurice-Auguste-Eugène Foin (1939.06.10 - 1948.07.10).
- Fahri Piskopos Hubert Joseph Paulissen, (SMA) (1951.11.15 - 1966.08.12).
Glykon kültü ve sahte peygamber
Abonuteikhoslu Aleksandros, şehirde Apollon'un oğlu Asklepios'un "yılan tanrı" halinde yeniden doğacağı iddiasını ortaya atarak peygamberliğini ilan etmiş ve şehirde, bu tanrıya sonradan vereceği isimle, Glykon kültünü kurmuştu. Şehir, bu kültün kuruluşuna kadar silik bir geçmişe sahipti.
Diğer
Yukarıdakilerin dışında şehirde Zeus, Asklepios, Dionysos, Nike, Artemis ve Zephyros gibi Yunan Mitolojisinden gelme birçok tanrıya ait kültler de bulunmaktaydı.
Kaynakça
Bu maddenin şu anda kamu malı olan Yunan ve Roma Coğrafya Sözlüğü'nden metin içermektedir. Smith, William, (Ed.) (1854–1857). "Abonoteichos". Yunan ve Roma Coğrafya Sözlüğü (İngilizce). Londra: John Murray. s. 5.
Özel
- ^ Karasalihoğlu, Murat (2005). a.g.m, 80.
- ^ Yılmaz, Fatih (2015). a.g.m, syf. 177.
- ^ Karasalihoğlu, Murat (2017). a.g.e, syf. 11-12.
- ^ Karasalihoğlu, Murat (2017). a.g.e, syf. 37.
- ^ a b Smith, William (1857). a.g.e, "Abonoteichos", syf. 5.
- ^ Karasalihoğlu, Murat (2017). a.g.e, syf. 13.
- ^ Yılmaz, Fatih (2015). a.g.m, syf. 161.
- ^ Karasalihoğlu, Murat (2005). a.g.m, 82.
- ^ Yılmaz, Fatih (2015). a.g.m, syf. 176.
- ^ Karasalihoğlu, Murat (2014). a.g.m, 158.
- ^ Strabo, s. 545.
- ^ Arrian, s. 15.
- ^ Ptol. v. 4 § 2
- ^ Stephanus of Byzantium, s. v. Grekçe: Ἀβώνου τείχος
- ^ Louis Vivien de Saint-Martin, Historical and geographical description of Asia Minor, including ancient times, the Middle Ages and modern times (A. Bertrand, 1845) syf. 43.
- ^ , Oriens Christ., I, 555.
- ^ CUINET, La Turquie d'Asie, IV (Paris, 1894), syf. 466-69 23 Temmuz 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi..
- ^ The Catholic Encyclopedia (1908) 23 Temmuz 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi..
- ^ Mullen, Roderic L. (2004). a.g.e, "Ionopolis/Abonuteichos", syf. 123.
- ^ Price, Richards; Gaddis, Michael (2005). a.g.e, syf. 88.
- ^ Schwartz, Eduard (1974). a.g.e, syf. 422.
- ^ Schwartz, Eduard (1974). a.g.e, syf. 207.
- ^ "N. bishop of Ionopolis (tenth century)" (İngilizce). doaks.org. 14 Eylül 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Temmuz 2020.
- ^ "Niketas bishop of Ionopolis (and chartoularios) of the Great Orphanotropheion (eleventh century)" (İngilizce). doaks.org. 14 Eylül 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Temmuz 2020.
- ^ Jeffreys, Elizabeth; Haldon, John F.; Cormack, Robin (2008). a.g.e, syf. 154.
- ^ Cheynet, Jean-Claude; Sode, Claudia (Edl.) (2003). a.g.e, syf. 58.
- ^ McGeer, Eric; Nesbitt, John; Oikonomides, Nicolas (Edl.) (2001). a.g.e, syf 49-50.
- ^ "John bishop of Ionopolis (eleventh century)" (İngilizce). doaks.org. 14 Eylül 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Temmuz 2020.
- ^ Hierarchia Catholica, V, syf. 229.
- ^ Les Ordinations Épiscopales, yıl 1721, sayı 6.
- ^ Hierarchia Catholica, VI, syf. 244-454.
- ^ Les Ordinations Épiscopales, yıl 1772, sayı 34.
- ^ Le Petit Episcopologe, konu 178, numara 14.787.
- ^ Hierarchia Catholica, VIII, syf. 323.
- ^ Herbermann, Charles (Ed.) (1913). a.g.e, VIII, "Ionopolis".
- ^ a b Karasalihoğlu, Murat (2017). a.g.e, syf. 15.
Genel
- Smith, William (1857). Dictionary of Greek and Roman Geography (İngilizce). Walton & Maberly. 24 Temmuz 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Temmuz 2020.
- Herbermann, Charles, (Ed.) (1913). "Arşivlenmiş kopya". Catholic Encyclopedia (İngilizce). Robert Appleton Company. 21 Temmuz 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Temmuz 2020.
- Schwartz, Eduard (1974). Acta conciliorum oecumenicorum (İngilizce). Walter de Gruyter. ISBN . 27 Temmuz 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Temmuz 2020.
- McGeer, Eric; Nesbitt, John; Oikonomides, Nicolas, (Ed.) (2001). Catalogue of Byzantine Seals at Dumbarton Oaks and in the Fogg Museum of Art: The East (İngilizce). IV. Dumbarton Oaks. ISBN . Erişim tarihi: 27 Temmuz 2020.
- Cheynet, Jean-Claude; Sode, Claudia, (Ed.) (2003). Studies in Byzantine Sigillography (İngilizce). VIII. Walter de Gruyter. ISBN . 27 Temmuz 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Temmuz 2020.
- Mullen, Roderic L. (2004). Boeft, J. Den; Oort, J. Van; Petersen, W.L.; Runia, D.T.; Scholten, C.; Winden, J.C.M. Van (Ed.). The Expansion of Christianity: A Gazetteer of Its First Three Centuries (İngilizce). Brill. ISBN . 26 Temmuz 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Temmuz 2020.
- Price, Richards; Gaddis, Michael, (Ed.) (2005). The Acts of the Council of Chalcedon (İngilizce). I. Liverpool University Press. ISBN . 27 Temmuz 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Temmuz 2020.
- Karasalihoğlu, Murat (2005). "İonopolis'in Sahte Yılan Tanrısı Glykon". Toplumsal Tarih. ss. 78-82. 23 Temmuz 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Temmuz 2020.
- Jeffreys, Elizabeth; Haldon, John F.; Cormack, Robin (2008). The Oxford Handbook of Byzantine Studies (İngilizce). Oxford University Press. ISBN . Erişim tarihi: 27 Temmuz 2020.
- Murat Karasalihoğlu (2014). "Antikçağ Kaynaklarında ve Sonraki Seyahatnamelerde Kastamonu Kıyıları". IV (2). Mediterranean Journal of Humanities. ss. 151-165. 26 Temmuz 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Temmuz 2020.
- Yılmaz, Fatih (2015). Antikçağ'da Glykon Kültü. Akron: Eskiçağ Araştırmaları. IX. Arkeoloji ve Sanat Yayınları. ss. 157-222. Erişim tarihi: 23 Temmuz 2020.
- Karasalihoğlu, Murat (2017). Antikçağ'dan Bugüne Glykon Kültü. Arkeoloji ve Sanat Yayınları. ISBN . 23 Temmuz 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Temmuz 2020.
wikipedia, wiki, viki, vikipedia, oku, kitap, kütüphane, kütübhane, ara, ara bul, bul, herşey, ne arasanız burada,hikayeler, makale, kitaplar, öğren, wiki, bilgi, tarih, yukle, izle, telefon için, turk, türk, türkçe, turkce, nasıl yapılır, ne demek, nasıl, yapmak, yapılır, indir, ücretsiz, ücretsiz indir, bedava, bedava indir, mp3, video, mp4, 3gp, jpg, jpeg, gif, png, resim, müzik, şarkı, film, film, oyun, oyunlar, mobil, cep telefonu, telefon, android, ios, apple, samsung, iphone, xiomi, xiaomi, redmi, honor, oppo, nokia, sonya, mi, pc, web, computer, bilgisayar
Abonuteikhos Yunanca Ἀbwnoy teῖxos Avonou tichos demonim Abwnoteixiths Avonotichitis daha sonralari Ionopolis Iwnopolis Ionopolis Turkce Inebolu Kucuk Asya da modern Inebolu da antik bir sehir Bolgede antik bir Katolik episkopos makami da bulunmaktadir AbonuteikhosἈbwnoy teῖxos Avonou tichos Yunanca Abonuteikhos antik yerlesimDiger adiIonopolis Ion un kenti KonumKastamonu IneboluBolgePaflagonyaKoordinatlar41 54 8 K 33 42 24 D 41 90222 K 33 70667 D 41 90222 33 70667TurYerlesimTarihceKurulusMO 3 yuzyilDevir ler Antik CagKultur ler Roma DonemiBagli olduguPaflagonya Gangra Ilgili kisi ler Aleksandros Sit ayrintilariBuluntu lar Katolik episkopos DurumRestorePiskoposluk merkeziAbonuteikhos un Turkiye deki konumu Abonuteikhos cevresi EtimolojiAbonuteikhos ismi Abonu nun duvarlari anlamina gelmektedir Sonradan alacagi Asklepios un kardesi Ion a ya da kentte daha once bulunmus Iyonyalilara ithafen Ionopolis ismi Ion un kenti veya Iyonyalilar in kenti anlamina gelmektedir TarihceSehir tahminen MO 3 yuzyilda Sinope ye bagli bir emperion olarak kurulmustur Gunumuzde Inebolu da oldugu bilinmesine ragmen ilcede antik sehre dair bir kalinti bulunamamistir Abonuteikhos Samsatli Lukianos un Aleksandros ya da duzmece yalvac isimli eserinde hicvedilen Glykon kultunun kurucusu Aleksandros un dogum yeri olarak akillarda kalan Paphlagonya sahilinde bir sehirdi Lukianos a gore Aleksandros MO 64 yilinda Roma hakimiyetine giren sehrin adinin Abonuteikhos tan Ionopolis e cevrilmesini Roma imparatorundan istemis ise de muhtemelen Antoninus Pius veya Marcus Aurelius imparatorun talebi kabul edip etmedigi bilinmemektedir Yine de sehre daha sonra Ionopolis adi verildigini biliyoruz Kent sadece ve Ieoriklis in andigi isimlere degil Antoninus ve Lucius Verus donemlerine ait sikkelerden anlasildigi kadariyla Ionopoliton ve Grekce Ἰwnopolitῶn Ionopoliton yani sira Abonoteichiton Grekce Ἀbwnoteixitῶn Avonotichiton isimlerine de sahip oldugu anlasilmaktadir Bunlarin disinda sehrin adinin Abono Aineboli Neopoli gibi isimlerle anildigina da rastlanilmaktadir Gunumuzde sehri icinde bulunduran Inebolu nun ismi Ionopolis kelimesinin zaman icerisinde bozulmasiyla olusmus olmalidir Kultsel tarih Piskoposluk merkezi Ionopolis bir Roma eyaleti olan Paphlagonia nin baskenti Gangra ya bagli bir piskoposluk merkezine donusebilecek kadar onemliydi ancak daha sonra bu onemini kaybetti 325 ve 878 arasinda sekiz piskopostan bahseder ve Ionopolis daha sonraki Notitiae Episcopatuum da anilir Iznik Konsili nde bulunmus Ionopolisli Petronius Kalkedon Konsili nde bulunmus Rhenus Efes Konsili nde bulunmus Ionopolisli Diyojen ios Ionopolis piskoposu yalnizca 10 yuzyildan kalma bir madeni paradan bilinir Niketas 11 yuzyilda Ionopolis piskoposu ve Buyuk Yetimhane nin Chartoularios u John 11 yuzyilda Ionopolis piskoposu Katolik Piskoposlugu Piskoposluk Latin Katolik episkoposlugu adi altinda Ionopolis te 1929 dan 1971 e kadar Roma divaninda Italyanca Gionopoli disinda Jonopolis olarak yazildi sozde canlandirildi Hem en dusuk episkopal hem de ara arsiepiskopal derecelerde bulunan asagidaki gorevler onlarca yildir bostu Fahri Piskopos Wilhelm Hermann Ignaz Ferdinand von Wolf Metternich zu Gracht 1720 09 16 1722 10 28 Fahri Piskopos Joannes Karski 1771 07 29 1785 Fahri Piskopos atanmis piskopos John Murphy 1815 02 21 1815 02 21 Fahri Piskopos atanmis piskopos Ferdinand Corbi 1833 09 30 Fahri Piskopos Wincenty Lipski 1856 09 18 1875 12 13 Fahri Baspiskopos James Gibbons 1877 05 29 1877 10 03 daha once Fahri Piskoposu 1868 03 03 1872 07 30 ve Kuzey Karolina nin i ABD 1868 03 03 1877 05 20 ayni zamanda in Piskoposu ABD 1872 07 30 1877 05 29 Daha sonra da Baspiskopos yardimcisi 1921 03 24 1877 10 03 basarili bir sekilde Baltimore Buyuksehir Baspiskoposlugu ABD 1877 10 03 1877 05 29 nin Kardinali 1887 03 17 1921 03 24 1920 12 07 1921 03 24 Fahri Baspiskopos Francis Xavier Leray 1879 09 30 1883 12 28 Fahri Piskopos Giacomo Daddi 1884 03 24 1897 Fahri Piskopos Andrea Cassato 1898 03 24 1913 05 01 Fahri Piskopos Henri Doulcet CP 1913 06 03 1914 03 17 onceden Piskoposu Bulgaristan 1895 01 07 1913 03 31 daha sonra Fahri Baspiskoposu 1914 03 17 1916 07 27 Fahri Bishop Joseph John Fox 1914 11 07 1915 03 14 Fahri Piskopos Nicolas Gonzalez Perez CMF 1918 08 24 1935 03 23 Fahri Piskopos Eugene Louis Marie Le Fer de la Motte 1935 07 08 1936 07 20 Fahri Piskopos Johann Baptist Dietz 1936 07 25 1939 04 10 da Almanya 1936 07 25 1939 04 10 daha sonra Fulda Piskoposu 1939 04 10 1958 10 24 daha sonra nin Fahri Baspiskoposu 1958 10 24 1959 12 10 Fahri Piskopos Maurice Auguste Eugene Foin 1939 06 10 1948 07 10 Fahri Piskopos Hubert Joseph Paulissen SMA 1951 11 15 1966 08 12 Glykon kultu ve sahte peygamber Abonuteikhoslu Aleksandros sehirde Apollon un oglu Asklepios un yilan tanri halinde yeniden dogacagi iddiasini ortaya atarak peygamberligini ilan etmis ve sehirde bu tanriya sonradan verecegi isimle Glykon kultunu kurmustu Sehir bu kultun kurulusuna kadar silik bir gecmise sahipti Diger Yukaridakilerin disinda sehirde Zeus Asklepios Dionysos Nike Artemis ve Zephyros gibi Yunan Mitolojisinden gelme bircok tanriya ait kultler de bulunmaktaydi Kaynakca Bu maddenin su anda kamu mali olan Yunan ve Roma Cografya Sozlugu nden metin icermektedir Smith William Ed 1854 1857 Abonoteichos Yunan ve Roma Cografya Sozlugu Ingilizce Londra John Murray s 5 Ozel Karasalihoglu Murat 2005 a g m 80 Yilmaz Fatih 2015 a g m syf 177 Karasalihoglu Murat 2017 a g e syf 11 12 Karasalihoglu Murat 2017 a g e syf 37 a b Smith William 1857 a g e Abonoteichos syf 5 Karasalihoglu Murat 2017 a g e syf 13 Yilmaz Fatih 2015 a g m syf 161 Karasalihoglu Murat 2005 a g m 82 Yilmaz Fatih 2015 a g m syf 176 Karasalihoglu Murat 2014 a g m 158 Strabo s 545 Arrian s 15 Ptol v 4 2 Stephanus of Byzantium s v Grekce Ἀbwnoy teixos Louis Vivien de Saint Martin Historical and geographical description of Asia Minor including ancient times the Middle Ages and modern times A Bertrand 1845 syf 43 Oriens Christ I 555 CUINET La Turquie d Asie IV Paris 1894 syf 466 69 23 Temmuz 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arsivlendi The Catholic Encyclopedia 1908 23 Temmuz 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arsivlendi Mullen Roderic L 2004 a g e Ionopolis Abonuteichos syf 123 Price Richards Gaddis Michael 2005 a g e syf 88 Schwartz Eduard 1974 a g e syf 422 Schwartz Eduard 1974 a g e syf 207 N bishop of Ionopolis tenth century Ingilizce doaks org 14 Eylul 2016 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 28 Temmuz 2020 Niketas bishop of Ionopolis and chartoularios of the Great Orphanotropheion eleventh century Ingilizce doaks org 14 Eylul 2016 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 28 Temmuz 2020 Jeffreys Elizabeth Haldon John F Cormack Robin 2008 a g e syf 154 Cheynet Jean Claude Sode Claudia Edl 2003 a g e syf 58 McGeer Eric Nesbitt John Oikonomides Nicolas Edl 2001 a g e syf 49 50 John bishop of Ionopolis eleventh century Ingilizce doaks org 14 Eylul 2016 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 28 Temmuz 2020 Hierarchia Catholica V syf 229 Les Ordinations Episcopales yil 1721 sayi 6 Hierarchia Catholica VI syf 244 454 Les Ordinations Episcopales yil 1772 sayi 34 Le Petit Episcopologe konu 178 numara 14 787 Hierarchia Catholica VIII syf 323 Herbermann Charles Ed 1913 a g e VIII Ionopolis a b Karasalihoglu Murat 2017 a g e syf 15 Genel Smith William 1857 Dictionary of Greek and Roman Geography Ingilizce Walton amp Maberly 24 Temmuz 2020 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 23 Temmuz 2020 Herbermann Charles Ed 1913 Arsivlenmis kopya Catholic Encyclopedia Ingilizce Robert Appleton Company 21 Temmuz 2020 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 23 Temmuz 2020 Schwartz Eduard 1974 Acta conciliorum oecumenicorum Ingilizce Walter de Gruyter ISBN 3110044498 27 Temmuz 2020 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 28 Temmuz 2020 McGeer Eric Nesbitt John Oikonomides Nicolas Ed 2001 Catalogue of Byzantine Seals at Dumbarton Oaks and in the Fogg Museum of Art The East Ingilizce IV Dumbarton Oaks ISBN 9780884022824 Erisim tarihi 27 Temmuz 2020 KB1 bakim Editorler parametresini kullanan link Cheynet Jean Claude Sode Claudia Ed 2003 Studies in Byzantine Sigillography Ingilizce VIII Walter de Gruyter ISBN 3110960087 27 Temmuz 2020 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 27 Temmuz 2020 KB1 bakim Editorler parametresini kullanan link Mullen Roderic L 2004 Boeft J Den Oort J Van Petersen W L Runia D T Scholten C Winden J C M Van Ed The Expansion of Christianity A Gazetteer of Its First Three Centuries Ingilizce Brill ISBN 90 04 13135 3 26 Temmuz 2020 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 27 Temmuz 2020 KB1 bakim Editorler parametresini kullanan link Price Richards Gaddis Michael Ed 2005 The Acts of the Council of Chalcedon Ingilizce I Liverpool University Press ISBN 0853230390 27 Temmuz 2020 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 27 Temmuz 2020 KB1 bakim Editorler parametresini kullanan link Karasalihoglu Murat 2005 Ionopolis in Sahte Yilan Tanrisi Glykon Toplumsal Tarih ss 78 82 23 Temmuz 2020 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 23 Temmuz 2020 Jeffreys Elizabeth Haldon John F Cormack Robin 2008 The Oxford Handbook of Byzantine Studies Ingilizce Oxford University Press ISBN 0199252467 Erisim tarihi 27 Temmuz 2020 Murat Karasalihoglu 2014 Antikcag Kaynaklarinda ve Sonraki Seyahatnamelerde Kastamonu Kiyilari IV 2 Mediterranean Journal of Humanities ss 151 165 26 Temmuz 2020 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 26 Temmuz 2020 Yilmaz Fatih 2015 Antikcag da Glykon Kultu Akron Eskicag Arastirmalari IX Arkeoloji ve Sanat Yayinlari ss 157 222 Erisim tarihi 23 Temmuz 2020 Karasalihoglu Murat 2017 Antikcag dan Bugune Glykon Kultu Arkeoloji ve Sanat Yayinlari ISBN 6053964484 23 Temmuz 2020 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 23 Temmuz 2020