Azərbaycanca
Беларускі
Dansk
Deutsch
Española
Français
Indonesia
Italiana
日本語
Қазақ
Lietuvos
Nederlands
Português
Русский
සිංහල
แบบไทย
Türkçe
Українська
中國人
United State
Afrikaans
Macrauchenia ("uzun lama"), Litopterna takımında büyük, uzun boyunlu ve uzun uzuvlu, üç parmaklı bir Güney Amerika toynaklısıydı. Cins, adını ailesine, veya "sağlam litopternlere" verir. Diğer litopternler gibi, litopternlerin yaklaşık 66 milyon yıl önce ayrıldığı tek toynaklılarla (Perissodactyla) en yakından ilişkilidir. Cinsin en eski fosilleri yaklaşık yedi milyon yıl önce Geç Miyosen'e aittir ve M. patachonica yaklaşık 20.000-10.000 yıl önce geç Pleistosen sırasında fosil kayıtlarından kaybolur. M. patachonica, ailenin son ve en iyi bilinen üyelerinden biridir ve esas olarak Arjantin'deki Luján Formasyonu'ndan bilinir, ancak güney Güney Amerika'daki yerleşim yerlerinden bilinir. Bir başka macraucheniid cinsi, Geç Pleistosen sırasında kuzeydoğu Brezilya ve Venezuela'da mevcuttu. Tip örneği, Beagle'ın yolculuğu sırasında Charles Darwin tarafından keşfedildi. Hayatta, Macrauchenia, iki takson yakından ilişkili olmasa da, hörgüçsüz bir deveye benzemiş olabilir. Şu anda Güney Amerika'da bulunan çeşitli ortamlardaki bitkilerle beslendi. Tanımlanan türler arasında M. patachonica ve M. ullomensis geçerli kabul edilir; M. boliviensis bir nomen dubium olarak kabul edilir; ve M. antiqua (veya M. antiquus) cinsine taşınmıştır.
| Macrauchenia | |||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 M. patachonica'nın holotip iskeleti (büyük olan) ve Phenacodus primaevus (küçük olan), American Museum of Natural History | |||||||||||||||||
| Biyolojik sınıflandırma | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
| Tip tür | |||||||||||||||||
| †Macrauchenia patachonica Owen, 1838 | |||||||||||||||||
| Diğer türler | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
 | |||||||||||||||||
| Macrauchenia (kırmızı) ve 'un (sarı) tahimini dağılımı (fosil buluntularına göre). | |||||||||||||||||
Taksonomi
Macrauchenia fosilleri ilk olarak 9 Şubat 1834'te Patagonya'daki (Arjantin) Charles Darwin tarafından HMS Beagle limanı araştırırken toplandı. Uzman olmayan biri olarak, bulduğu bacak kemiklerini ve omurga parçalarını geçici olarak "büyük bir hayvan, bence bir Mastodon" sözleriyle tanımladı. 1837'de, Beagle'ın dönüşünden kısa bir süre sonra, anatomist Richard Owen, sırt ve boyundaki omurlar da dahil olmak üzere kemiklerin, Owen'ın Macrauchenia patachonica adını verdiği bir lama veya deveye benzeyen devasa bir yaratığa ait olduğunu tanımladı. Owen, onu adlandırırken orijinal Yunanca terimleri kaydetti: makros (büyük veya uzun) ve auchen (boyun), Illiger tarafından Auchenia'nın temeli olarak lama, Vicugna vb. Buluntu, Darwin'in teorisinin başlangıcına yol açan keşiflerden biriydi. O zamandan beri, özellikle Patagonya'da, ayrıca Bolivya, Şili ve Venezuela'da daha fazla Macrauchenia fosili bulundu.
İlgili cins Cramauchenia, Ameghino tarafından Macrauchenia'nın kasıtlı bir anagramı olarak adlandırılmıştır .
Evrim
Macrauchenia'nın daha önceki litopternlerden olan veya veya benzer bir canlıdan evrimleşmesi muhtemeldir. Litopterna, topluca Meridungulatlar olarak adlandırılan endemik Güney Amerika memelilerinin beş (bazı sınıflandırmalarda dördü) eski takımından biriydi. Güney Amerika dışındaki diğer memeli gruplarıyla ilişkileri, erken evrimsel tarihlerinin Batı Gondwana'da olacağı ve Güney Amerika'nın dışında bu bölge şimdi Antarktika olduğu için yeterince anlaşılmamıştır. Güney Amerika, Eosen'de Antarktika'dan ayrıldığında, meridungulat takımları Güney Amerika'da tecrit halinde hayatta kaldı. Çoğu Paleojen'de gelişti ve sonra azaldı. Eskiden, Kuzey Amerikalı paleontologları onları Kuzey Yarımküre taksonlarından daha yaygın olarak görüyorlardı ve Orta Amerika kara köprüsünün kurulmasından sonra Büyük Amerika Biyotik Değişiminde yok olma yarışına girdiler. Bununla birlikte, daha yeni kanıtlar, meridiungulata takımlarından üçünün, başka yerlerdeki ilk memeli gruplarında olduğu gibi, çok daha önce azaldığını göstermektedir. Litopternler ve notoungulatlar yaşamaya devam etti ve daha çeşitli türetilmiş formlara dönüştü. GABI sırasında toxodontid notoungulatlar Kuzey Amerika'ya yayılırken, litopternler Güney Amerika ile sınırlı kaldı. Macrauchenia, gibi litopternler ve büyük notungulatlar Toxodon ve ile birlikte hayatta kalan son meridungulatlar arasındaydı. Bu son Güney Amerika toynaklı hayvanları, Lujaniyen'in sonunda (10.000-20.000 yıl önce) yok oldular.
Güney Şili'deki bir mağaradan bir M. patachonica fosilinden çıkarılan mitokondriyal DNA'nın dizilimi, Macrauchenia'nın (ve çıkarımla Litopterna) Perissodactyla'nın kardeş grubu olduğunu ve atalarının tahmini ayrışma tarihinin altmış altı milyon yıl önce olduğunu gösteriyor.Macrauchenia ve Toxodon'dan elde edilen kolajen dizilimi analizi, benzer bir sonuca ulaştı ve notoungulatlar'a ait kardeş grup üyeliğini genişletti.
Açıklama
Macrauchenia'nın sağlam bacakları, uzun boynu ve nispeten küçük kafası olan deve benzeri bir vücudu vardı. Ancak ayakları, her ayağında bir orta parmak ve iki yan parmakla modern bir gergedanın ayaklarına daha çok benziyordu. Yaklaşık 3 metre (9.8 ft) uzunluğunda ve 1.042,8 kg'a (2,299 lb) kadar bir ağırlığa sahip, yaklaşık bir siyah gergedan büyüklüğünde büyük bir hayvandı.
Macrauchenia'nın çarpıcı bir özelliği, başın üstünde, gözlerin üstünde ve arasında burun deliklerinin açılmasıdır. Giderek geri çekilen burun delikleri, sonraki litopternlerde evrimsel bir eğilimdir. Hortumlu memeliler burun deliklerini benzer bir konumda gösterdikleri için, popüler bir hipotez, Macrauchenia'nın tapire benzer bir hortumu veya sayga antilopununki gibi şişirilmiş bir burnu olduğudur – belki de tozu burun deliklerinden uzak tutmak için. Bununla birlikte, tapirlerin kafataslarını ve diğer çeşitli otçul ve soyu tükenmiş memeli türlerinin kafataslarını karşılaştıran bir 2018 araştırması, bunun yerine geyik kafataslarıyla benzerlikler gördü, bu da Macrauchenia ve gibi diğer macraucheniidlerin hortumlara sahip olmadığını düşündürdü. Bununla birlikte, Kolombiya, Guaviare'deki Serranía de La Lindosa kaya oluşumundan yaklaşık 12.600 ila 11.800 yıl öncesine tarihlenen çeşitli soyu tükenmiş megafaunaları tasvir eden piktograflar, olası bir hortumlu makraucheniid, muhtemelen gibi görünen şeyi gösterdi.
Macrauchenia'nın burnu tamamen kemikle çevrilidir ve hayvanın yukarı doğru uzanmasını sağlayan uzun bir boynu vardır; hortumlu hiçbir mevcut memeli bu özelliklere sahip değildir. Alternatif bir hipotez, bu litopternlerin sert ve dikenli bitki örtüsü üzerinde yüksek tarayıcılar olduğu ve geri çekilmiş burun deliklerinin, burunda takılmadan yapraklara ulaşmalarına izin verdiğidir. Sauropod dinozorları (kozalaklı iğneler ve sikadlar üzerinde yüksek tarayıcılar olarak yeniden yapılandırılmış) benzer burunlara sahiptir ve dikenli bitki örtüsü üzerinde yüksek tarayıcılar olan canlı zürafalar ve gerenuklar, diğer beslenme alışkanlıklarına sahip ilgili taksonlardan daha fazla geri çekilmiş burun deliklerine sahiptir.
Macrauchenia'nın alışkanlıklarına dair bir fikir, ayak bileği eklemleri ve kaval kemiklerinin, yüksek hızda koştuğunda hızla yön değiştirebilen, alışılmadık derecede iyi hareket kabiliyetine sahip olacak şekilde adapte edildiğini gösterebilir.
Makrauchenia'nın, akrabası gibi, tam 44 dişe sahip olduğu bilinmektedir.
Paleobiyoloji
Macrauchenia, muhtemelen ağaçlardan veya otlardan gelen yapraklar ile yaşayan bir otoburdu. M. patachonica'nın diş minesinin karbon izotop analizinin yanı sıra hipsodonti indeksi (bu durumda düşük; yani, brakidont idi), vücut büyüklüğü ve nispi ağız genişliği analizi, C4 otları üzerinde otlatma ile C3 yaprakları üzerinde taramayı birleştiren karışık bir besleyici olduğunu gösteriyor. Macrauchenia ve Xenorhinotherium'un bir diş mikro aşınması, oksal emaye ve karbon izotop analizi, her ikisinin de C3 otlarında otlak olduğunu buldu.
Cins, kurudan nemliye, güney Şili'den kuzeydoğu Brezilya'ya ve Venezuela kıyılarına kadar değişen ortamlarda bulundu. Bolivya'da 4000 metre yüksekliğe kadar M. ullomensis fosilleri bulundu. Alışkanlıklar ve beslenme ortamına bağlı olarak değişebilir, ancak bitki besleyicilerinde uzun boyun genellikle ağaçlar ve çalılar üzerinde yüksek düzeyde gezinmeye izin veren bir uyarlamadır. Cins ormanla sınırlı olmadığından, yüksek taramayı düşük tarama ve otlatma ile karıştırarak muhtemelen daha marjinal ortamlardan yararlanabiliyordu. Kuzey Şili'deki bir bölge, birlikte ilişkili beş alt yetişkinin kalıntılarını korudu, bu da Macrauchenia'nın küçük sürüler veya aile grupları halinde yaşamış olabileceğini düşündürüyor.
Macrauchenia ilk ortaya çıktığında, Güney Amerika yerlilerinin en büyük memeli yırtıcılarından olan kılıç dişli Thylacosmilus tarafından avlanmış olabilir. En büyük phorusrhacid kuşları yavrularını avlamış olabilir. GABI'den sonra, yetişkinler üzerindeki birincil yırtıcı, büyük kılıç dişli kaplan Smilodon populator ve dev kısa yüzlü ayılar olurdu. Korkunç kurtlar ve jaguarlar da Macrauchenia'yı, özellikle de yavruları avlamış olabilir.
Macrauchenia'nın yırtıcılarını öncelikle onları geride bırakarak ya da başaramazsa uzun, güçlü bacaklarıyla tekmeleyerek başa çıktığı varsayılmaktadır. Yetişkinlerin büyük boyları, çoğu yırtıcı hayvana karşı savunmasızlıklarını sınırlayabilirdi. Yüksek hızda bükülme ve dönme potansiyeli, takipçilerden kaçmasını sağlayabilirdi; hem Thylacosmilus hem de S. populator, av ilk saldırıdan kaçarsa, muhtemelen uzak mesafeden kaçamayacak olan pusu avcılarıydı.
Dağılım ve yaş
Macrauchenia fosillerinin bulunduğu yerler ve yaşları:
- , Arjantin
- Arjantin
Kaynakça
- ^
![image]()
Chisholm, Hugh, (Ed.) (1911). "madde adı gerekli". Encyclopædia Britannica. 17 (11. bas.). Cambridge University Press. - ^ . 7 Kasım 2002 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Haziran 2009.
- ^ . Cambridge University Press. 2001. s. 214. 15 Mayıs 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Aralık 2008.
- ^ . 16 Ocak 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Aralık 2008.
- ^ Owen 1838
- ^ . Discovering Antarctica (İngilizce). 19 Aralık 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Temmuz 2019.
- ^ a b c Horned Armadillos and Rafting Monkeys; the Fascinating Fossil Mammals of South America. Indiana University Press. 2016.
- ^ Westbury (27 Haziran 2017). "A mitogenomic timetree for Darwin's enigmatic South American mammal Macrauchenia patachonica". Nature Communications. 8: 15951. doi:10.1038/ncomms15951. (PMC) 5490259 $2. (PMID) 28654082.
- ^ Strickland (27 Haziran 2017). "DNA solves ancient animal riddle that Darwin couldn't". CNN. 27 Haziran 2017 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 27 Haziran 2017.
- ^ Welker (18 Mart 2015). "Ancient proteins resolve the evolutionary history of Darwin's South American ungulates". Nature. 522 (7554): 81-84. doi:10.1038/nature14249. ISSN 0028-0836. (PMID) 25799987. 7 Eylül 2020 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 11 Eylül 2021.
- ^ Buckley (1 Nisan 2015). "Ancient collagen reveals evolutionary history of the endemic South American 'ungulates'". Proceedings of the Royal Society B: Biological Sciences. 282 (1806): 20142671. doi:10.1098/rspb.2014.2671. (PMC) 4426609 $2. (PMID) 25833851.
- ^ a b The Marshall Illustrated Encyclopedia of Dinosaurs and Prehistoric Animals. Londra: Marshall Editions. 1999. s. 248. ISBN .
- ^ http://sedici.unlp.edu.ar/handle/10915/16838?show=full 5 Kasım 2013 tarihinde Wayback Machine sitesinde . (in Spanish)
- ^ Moyano (10 Ekim 2018). "Cranial characters associated with the proboscis postnatal-development in Tapirus (Perissodactyla: Tapiridae) and comparisons with other extant and fossil hoofed mammals". Zoologischer Anzeiger. 277 (7554): 143-147. doi:10.1016/j.jcz.2018.08.005. ISSN 0044-5231.
- ^ Morcote-Ríos (29 Nisan 2020). "Colonisation and early peopling of the Colombian Amazon during the Late Pleistocene and the Early Holocene: New evidence from La Serranía La Lindosa". Quaternary International (İngilizce). doi:10.1016/j.quaint.2020.04.026. ISSN 1040-6182.
- ^ . Breaking Science News | Sci-News.com (İngilizce). 3 Aralık 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Aralık 2020.
- ^ Fariña (2005). "Swerving as the escape strategy of Macrauchenia patachonica Owen (Mammalia; Litopterna)". Ameghiniana. 42 (4): 752-760. 11 Eylül 2021 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 11 Eylül 2021.
- ^ MacFadden (Kış 1997). "Ancient feeding ecology and niche differentiation of Pleistocene mammalian herbivores from Tarija, Bolivia: morphological and isotopic evidence". . 23 (1): 77-100. doi:10.1017/S0094837300016651.
- ^ de Oliveira (Mart 2020). "Fantastic beasts and what they ate: Revealing feeding habits and ecological niche of late Quaternary Macraucheniidae from South America". Quaternary Science Reviews (İngilizce). 231: 106178. doi:10.1016/j.quascirev.2020.106178. 5 Aralık 2020 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 11 Eylül 2021.
- ^ . Indiana University Press (İngilizce). 5 Haziran 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Temmuz 2019.
- ^ Macrauchenia 25 Kasım 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde . Fossilworks.org
Konuyla ilgili yayınlar
- Barry Cox, Colin Harrison, R.J.G. Savage, and Brian Gardiner. (1999): The Simon & Schuster Encyclopedia of Dinosaurs and Prehistoric Creatures: A Visual Who's Who of Prehistoric Life. .
- Jayne Parsons. (2001): Dinosaur Encyclopedia. DK.
- Darwin, C. R., (Ed.) (1838). "Description of Parts of the Skeleton of Macrauchenia patachonica". Fossil Mammalia Part 1 No. 1. The zoology of the voyage of H.M.S. Beagle. Londra: Smith Elder and Co.
Dış bağlantılar
- Megafauna sayfası 27 Şubat 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde .
wikipedia, wiki, viki, vikipedia, oku, kitap, kütüphane, kütübhane, ara, ara bul, bul, herşey, ne arasanız burada,hikayeler, makale, kitaplar, öğren, wiki, bilgi, tarih, yukle, izle, telefon için, turk, türk, türkçe, turkce, nasıl yapılır, ne demek, nasıl, yapmak, yapılır, indir, ücretsiz, ücretsiz indir, bedava, bedava indir, mp3, video, mp4, 3gp, jpg, jpeg, gif, png, resim, müzik, şarkı, film, film, oyun, oyunlar, mobil, cep telefonu, telefon, android, ios, apple, samsung, iphone, xiomi, xiaomi, redmi, honor, oppo, nokia, sonya, mi, pc, web, computer, bilgisayar
Macrauchenia uzun lama Litopterna takiminda buyuk uzun boyunlu ve uzun uzuvlu uc parmakli bir Guney Amerika toynaklisiydi Cins adini ailesine veya saglam litopternlere verir Diger litopternler gibi litopternlerin yaklasik 66 milyon yil once ayrildigi tek toynaklilarla Perissodactyla en yakindan iliskilidir Cinsin en eski fosilleri yaklasik yedi milyon yil once Gec Miyosen e aittir ve M patachonica yaklasik 20 000 10 000 yil once gec Pleistosen sirasinda fosil kayitlarindan kaybolur M patachonica ailenin son ve en iyi bilinen uyelerinden biridir ve esas olarak Arjantin deki Lujan Formasyonu ndan bilinir ancak guney Guney Amerika daki yerlesim yerlerinden bilinir Bir baska macraucheniid cinsi Gec Pleistosen sirasinda kuzeydogu Brezilya ve Venezuela da mevcuttu Tip ornegi Beagle in yolculugu sirasinda Charles Darwin tarafindan kesfedildi Hayatta Macrauchenia iki takson yakindan iliskili olmasa da horgucsuz bir deveye benzemis olabilir Su anda Guney Amerika da bulunan cesitli ortamlardaki bitkilerle beslendi Tanimlanan turler arasinda M patachonica ve M ullomensis gecerli kabul edilir M boliviensis bir nomen dubium olarak kabul edilir ve M antiqua veya M antiquus cinsine tasinmistir Macrauchenia Yasadigi donem araligi 7 0 01 myo Nortgripiyen PreYeYeOSDCPTJKPgNM patachonica nin holotip iskeleti buyuk olan ve Phenacodus primaevus kucuk olan American Museum of Natural HistoryBiyolojik siniflandirmaAlem AnimaliaSube ChordataSinif MammaliaTakim Alt takim LitopternaFamilya Alt familya Cins Macrauchenia Owen 1838Tip tur Macrauchenia patachonicaOwen 1838Diger turler M ullomensis Sefve 1914 M formosa Moreno 1888 M intermedia Moreno 1888Macrauchenia kirmizi ve un sari tahimini dagilimi fosil buluntularina gore TaksonomiM patachonica nin arka ayak kemikleri Macrauchenia fosilleri ilk olarak 9 Subat 1834 te Patagonya daki Arjantin Charles Darwin tarafindan HMS Beagle limani arastirirken toplandi Uzman olmayan biri olarak buldugu bacak kemiklerini ve omurga parcalarini gecici olarak buyuk bir hayvan bence bir Mastodon sozleriyle tanimladi 1837 de Beagle in donusunden kisa bir sure sonra anatomist Richard Owen sirt ve boyundaki omurlar da dahil olmak uzere kemiklerin Owen in Macrauchenia patachonica adini verdigi bir lama veya deveye benzeyen devasa bir yaratiga ait oldugunu tanimladi Owen onu adlandirirken orijinal Yunanca terimleri kaydetti makros buyuk veya uzun ve auchen boyun Illiger tarafindan Auchenia nin temeli olarak lama Vicugna vb Buluntu Darwin in teorisinin baslangicina yol acan kesiflerden biriydi O zamandan beri ozellikle Patagonya da ayrica Bolivya Sili ve Venezuela da daha fazla Macrauchenia fosili bulundu Ilgili cins Cramauchenia Ameghino tarafindan Macrauchenia nin kasitli bir anagrami olarak adlandirilmistir Evrim Macrauchenia nin kafatasi cizimi Macrauchenia nin daha onceki litopternlerden olan veya veya benzer bir canlidan evrimlesmesi muhtemeldir Litopterna topluca Meridungulatlar olarak adlandirilan endemik Guney Amerika memelilerinin bes bazi siniflandirmalarda dordu eski takimindan biriydi Guney Amerika disindaki diger memeli gruplariyla iliskileri erken evrimsel tarihlerinin Bati Gondwana da olacagi ve Guney Amerika nin disinda bu bolge simdi Antarktika oldugu icin yeterince anlasilmamistir Guney Amerika Eosen de Antarktika dan ayrildiginda meridungulat takimlari Guney Amerika da tecrit halinde hayatta kaldi Cogu Paleojen de gelisti ve sonra azaldi Eskiden Kuzey Amerikali paleontologlari onlari Kuzey Yarimkure taksonlarindan daha yaygin olarak goruyorlardi ve Orta Amerika kara koprusunun kurulmasindan sonra Buyuk Amerika Biyotik Degisiminde yok olma yarisina girdiler Bununla birlikte daha yeni kanitlar meridiungulata takimlarindan ucunun baska yerlerdeki ilk memeli gruplarinda oldugu gibi cok daha once azaldigini gostermektedir Litopternler ve notoungulatlar yasamaya devam etti ve daha cesitli turetilmis formlara donustu GABI sirasinda toxodontid notoungulatlar Kuzey Amerika ya yayilirken litopternler Guney Amerika ile sinirli kaldi Macrauchenia gibi litopternler ve buyuk notungulatlar Toxodon ve ile birlikte hayatta kalan son meridungulatlar arasindaydi Bu son Guney Amerika toynakli hayvanlari Lujaniyen in sonunda 10 000 20 000 yil once yok oldular Guney Sili deki bir magaradan bir M patachonica fosilinden cikarilan mitokondriyal DNA nin dizilimi Macrauchenia nin ve cikarimla Litopterna Perissodactyla nin kardes grubu oldugunu ve atalarinin tahmini ayrisma tarihinin altmis alti milyon yil once oldugunu gosteriyor Macrauchenia ve Toxodon dan elde edilen kolajen dizilimi analizi benzer bir sonuca ulasti ve notoungulatlar a ait kardes grup uyeligini genisletti AciklamaBir insana kiyasla M patachonica nin boyutuMacrauchenia patachonica nin iskelet rekonstruksiyonu Macrauchenia nin saglam bacaklari uzun boynu ve nispeten kucuk kafasi olan deve benzeri bir vucudu vardi Ancak ayaklari her ayaginda bir orta parmak ve iki yan parmakla modern bir gergedanin ayaklarina daha cok benziyordu Yaklasik 3 metre 9 8 ft uzunlugunda ve 1 042 8 kg a 2 299 lb kadar bir agirliga sahip yaklasik bir siyah gergedan buyuklugunde buyuk bir hayvandi Macrauchenia nin carpici bir ozelligi basin ustunde gozlerin ustunde ve arasinda burun deliklerinin acilmasidir Giderek geri cekilen burun delikleri sonraki litopternlerde evrimsel bir egilimdir Hortumlu memeliler burun deliklerini benzer bir konumda gosterdikleri icin populer bir hipotez Macrauchenia nin tapire benzer bir hortumu veya sayga antilopununki gibi sisirilmis bir burnu oldugudur belki de tozu burun deliklerinden uzak tutmak icin Bununla birlikte tapirlerin kafataslarini ve diger cesitli otcul ve soyu tukenmis memeli turlerinin kafataslarini karsilastiran bir 2018 arastirmasi bunun yerine geyik kafataslariyla benzerlikler gordu bu da Macrauchenia ve gibi diger macraucheniidlerin hortumlara sahip olmadigini dusundurdu Bununla birlikte Kolombiya Guaviare deki Serrania de La Lindosa kaya olusumundan yaklasik 12 600 ila 11 800 yil oncesine tarihlenen cesitli soyu tukenmis megafaunalari tasvir eden piktograflar olasi bir hortumlu makraucheniid muhtemelen gibi gorunen seyi gosterdi Macrauchenia nin burnu tamamen kemikle cevrilidir ve hayvanin yukari dogru uzanmasini saglayan uzun bir boynu vardir hortumlu hicbir mevcut memeli bu ozelliklere sahip degildir Alternatif bir hipotez bu litopternlerin sert ve dikenli bitki ortusu uzerinde yuksek tarayicilar oldugu ve geri cekilmis burun deliklerinin burunda takilmadan yapraklara ulasmalarina izin verdigidir Sauropod dinozorlari kozalakli igneler ve sikadlar uzerinde yuksek tarayicilar olarak yeniden yapilandirilmis benzer burunlara sahiptir ve dikenli bitki ortusu uzerinde yuksek tarayicilar olan canli zurafalar ve gerenuklar diger beslenme aliskanliklarina sahip ilgili taksonlardan daha fazla geri cekilmis burun deliklerine sahiptir Macrauchenia nin aliskanliklarina dair bir fikir ayak bilegi eklemleri ve kaval kemiklerinin yuksek hizda kostugunda hizla yon degistirebilen alisilmadik derecede iyi hareket kabiliyetine sahip olacak sekilde adapte edildigini gosterebilir Makrauchenia nin akrabasi gibi tam 44 dise sahip oldugu bilinmektedir Paleobiyolojitarafindan M patachonica yi fil gibi bir hortumla betimleyen 1913 tarihli bir restorasyonGeyik benzeri bir burun ile restorasyon Macrauchenia muhtemelen agaclardan veya otlardan gelen yapraklar ile yasayan bir otoburdu M patachonica nin dis minesinin karbon izotop analizinin yani sira hipsodonti indeksi bu durumda dusuk yani brakidont idi vucut buyuklugu ve nispi agiz genisligi analizi C4 otlari uzerinde otlatma ile C3 yapraklari uzerinde taramayi birlestiren karisik bir besleyici oldugunu gosteriyor Macrauchenia ve Xenorhinotherium un bir dis mikro asinmasi oksal emaye ve karbon izotop analizi her ikisinin de C3 otlarinda otlak oldugunu buldu Cins kurudan nemliye guney Sili den kuzeydogu Brezilya ya ve Venezuela kiyilarina kadar degisen ortamlarda bulundu Bolivya da 4000 metre yukseklige kadar M ullomensis fosilleri bulundu Aliskanliklar ve beslenme ortamina bagli olarak degisebilir ancak bitki besleyicilerinde uzun boyun genellikle agaclar ve calilar uzerinde yuksek duzeyde gezinmeye izin veren bir uyarlamadir Cins ormanla sinirli olmadigindan yuksek taramayi dusuk tarama ve otlatma ile karistirarak muhtemelen daha marjinal ortamlardan yararlanabiliyordu Kuzey Sili deki bir bolge birlikte iliskili bes alt yetiskinin kalintilarini korudu bu da Macrauchenia nin kucuk suruler veya aile gruplari halinde yasamis olabilecegini dusunduruyor M patachonica nin hortumsuz restorasyonu Macrauchenia ilk ortaya ciktiginda Guney Amerika yerlilerinin en buyuk memeli yirticilarindan olan kilic disli Thylacosmilus tarafindan avlanmis olabilir En buyuk phorusrhacid kuslari yavrularini avlamis olabilir GABI den sonra yetiskinler uzerindeki birincil yirtici buyuk kilic disli kaplan Smilodon populator ve dev kisa yuzlu ayilar olurdu Korkunc kurtlar ve jaguarlar da Macrauchenia yi ozellikle de yavrulari avlamis olabilir Macrauchenia nin yirticilarini oncelikle onlari geride birakarak ya da basaramazsa uzun guclu bacaklariyla tekmeleyerek basa ciktigi varsayilmaktadir Yetiskinlerin buyuk boylari cogu yirtici hayvana karsi savunmasizliklarini sinirlayabilirdi Yuksek hizda bukulme ve donme potansiyeli takipcilerden kacmasini saglayabilirdi hem Thylacosmilus hem de S populator av ilk saldiridan kacarsa muhtemelen uzak mesafeden kacamayacak olan pusu avcilariydi Dagilim ve yasMacrauchenia fosillerinin bulundugu yerler ve yaslari Miyosen ArjantinPliyosenArjantinPleistosenve Arjantin ve Bolivya Brezilya Sili Paraguay Peru ve Uruguay VenezuelaKaynakca Chisholm Hugh Ed 1911 madde adi gerekli Encyclopaedia Britannica 17 11 bas Cambridge University Press 7 Kasim 2002 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 15 Haziran 2009 Cambridge University Press 2001 s 214 15 Mayis 2019 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 19 Aralik 2008 16 Ocak 2009 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 19 Aralik 2008 Owen 1838 Discovering Antarctica Ingilizce 19 Aralik 2015 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 10 Temmuz 2019 a b c Horned Armadillos and Rafting Monkeys the Fascinating Fossil Mammals of South America Indiana University Press 2016 Westbury 27 Haziran 2017 A mitogenomic timetree for Darwin s enigmatic South American mammal Macrauchenia patachonica Nature Communications 8 15951 doi 10 1038 ncomms15951 PMC 5490259 2 PMID 28654082 Strickland 27 Haziran 2017 DNA solves ancient animal riddle that Darwin couldn t CNN 27 Haziran 2017 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 27 Haziran 2017 Welker 18 Mart 2015 Ancient proteins resolve the evolutionary history of Darwin s South American ungulates Nature 522 7554 81 84 doi 10 1038 nature14249 ISSN 0028 0836 PMID 25799987 7 Eylul 2020 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 11 Eylul 2021 Buckley 1 Nisan 2015 Ancient collagen reveals evolutionary history of the endemic South American ungulates Proceedings of the Royal Society B Biological Sciences 282 1806 20142671 doi 10 1098 rspb 2014 2671 PMC 4426609 2 PMID 25833851 a b The Marshall Illustrated Encyclopedia of Dinosaurs and Prehistoric Animals Londra Marshall Editions 1999 s 248 ISBN 978 1 84028 152 1 http sedici unlp edu ar handle 10915 16838 show full 5 Kasim 2013 tarihinde Wayback Machine sitesinde in Spanish Moyano 10 Ekim 2018 Cranial characters associated with the proboscis postnatal development in Tapirus Perissodactyla Tapiridae and comparisons with other extant and fossil hoofed mammals Zoologischer Anzeiger 277 7554 143 147 doi 10 1016 j jcz 2018 08 005 ISSN 0044 5231 Morcote Rios 29 Nisan 2020 Colonisation and early peopling of the Colombian Amazon during the Late Pleistocene and the Early Holocene New evidence from La Serrania La Lindosa Quaternary International Ingilizce doi 10 1016 j quaint 2020 04 026 ISSN 1040 6182 Breaking Science News Sci News com Ingilizce 3 Aralik 2020 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 4 Aralik 2020 Farina 2005 Swerving as the escape strategy of Macrauchenia patachonica Owen Mammalia Litopterna Ameghiniana 42 4 752 760 11 Eylul 2021 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 11 Eylul 2021 MacFadden Kis 1997 Ancient feeding ecology and niche differentiation of Pleistocene mammalian herbivores from Tarija Bolivia morphological and isotopic evidence 23 1 77 100 doi 10 1017 S0094837300016651 de Oliveira Mart 2020 Fantastic beasts and what they ate Revealing feeding habits and ecological niche of late Quaternary Macraucheniidae from South America Quaternary Science Reviews Ingilizce 231 106178 doi 10 1016 j quascirev 2020 106178 5 Aralik 2020 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 11 Eylul 2021 Indiana University Press Ingilizce 5 Haziran 2015 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 10 Temmuz 2019 Macrauchenia 25 Kasim 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde Fossilworks orgKonuyla ilgili yayinlarBarry Cox Colin Harrison R J G Savage and Brian Gardiner 1999 The Simon amp Schuster Encyclopedia of Dinosaurs and Prehistoric Creatures A Visual Who s Who of Prehistoric Life Simon amp Schuster Jayne Parsons 2001 Dinosaur Encyclopedia DK Darwin C R Ed 1838 Description of Parts of the Skeleton of Macrauchenia patachonica Fossil Mammalia Part 1 No 1 The zoology of the voyage of H M S Beagle Londra Smith Elder and Co Dis baglantilarMegafauna sayfasi 27 Subat 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde