Azərbaycanca
Беларускі
Dansk
Deutsch
Española
Français
Indonesia
Italiana
日本語
Қазақ
Lietuvos
Nederlands
Português
Русский
සිංහල
แบบไทย
Türkçe
Українська
中國人
United State
Afrikaans
Bu madde, uygun değildir. (Ekim 2012) |
Fotoğraf makinesi ışık ile resim çizmeye yarayan alettir.
Fotoğraf makinesinin çalışma prensibi
Basit bir ayna, görüntüleri yansıtan cisim veya merceğin işleyişinin anlaşılması yönünden çok önemli olan görüntü kavramı, optik sistemlerin analizlerinde de o derece önemlidir. Kullanımı en yaygın olan optik aletlerden biri cismin görüntüsünü bir film veya elektronik olarak bir çip üzerine kaydeden fotoğraf makinesidir.
Fotoğraf, belgelenmek istenen objeden yansıyan ışığın duyarlı yüzey üstüne düşmesi ve duyar kat üstünde sabitlenmesi işidir. Fotoğraf makinesinde; belgelenmek istenen objeden yansıyan ışık, objektifte ulaşır ve odaklanır. Sonra, hemen objektifin içinde bulunan ve adına diyafram denen diske ulaşır. Bu diskin amacı; gelen ışığın şiddetinin ayarlanabilmesidir. Bu işi ise ortasında bulunan ve kullanıcı tarafından ayarlanabilen bir delik sayesinde yapar. Objektifte toplanan ve odaklanan ışık diyaframdan geçerek örtücüye ulaşır. Örtücü perde çekim sırasında önceden seçilen bir süre boyunca açık kalarak, ışığın film üzerine düşmesini sağlar.
Fotoğraf makinesini oluşturan ana birimler
Diğer sınıflamalar
35 mm makineler, refleks makineleri, compact makineler, körüklü makineler, minyatür makineler, stüdyo makineleri, sualtı makineleri, polaroid makineler, otomatik ve yarı otomatik makineler, dijital makineler gibi çok değişik tipte ve özelliktedir. Film boyutuna göre ise, büyük boy fotoğraf makineleri(9 x 12, 13 x 18 cm), orta boy fotoğraf makineleri (6 x 4,5 cm, 6 x 6 cm, 6 x 7 cm, 6 x 8 cm ve 6 x 9 cm), küçük boy fotoğraf makineleri (24 x 36 mm), minyatür fotoğraf makineleri (gizli çekim için kullanılan çok küçük makinalar), Polaroid fotoğraf makineleri, dijital-sayısal fotoğraf makineleri olarak sınıflanabilir.
Tarihçe
Fotoğrafçılığın başlangıç tarihi kesin olarak bilinmemektedir. Fotoğraf tarihi karanlık kutu içinde görüntü elde etmenin tarihi olduğu kadar, bu görüntüleri fotokimyasal yollarla saptamanın da tarihidir.
Fotoğrafın temelini anlamak için öncelikle görmek fiilinin nasıl gerçekleştiğini anlamak gerekmektedir. Görmenin nasıl gerçekleştiğine dair Yunan bilginler 2 görüşe sahiptiler:
1. Gözden ışınlar çıkmakta ve bu ışınlar nesneler tarafından kesilmekte idi.
2. nesnelerin temsili bir şey göze girmekte idi.
İslam alimleri kendilerine ulaşan bilgilerden yola çıkarak görme mevzusu üzerinde çalışmalar yapmış ve görmenin hakikatini ortaya koymuşlardır. İslam alimlerinden Kindî, görmenin, hacimli, üç boyutlu ve sürekli ışınlardan meydana geldiğini ifade etmiştir. Bu görüşü geliştiren İbn-i Heysem ise günümüz optik biliminin temellerinin hemen tamamının dayandığı Optik (Kitabu'l Menazir) isimli eserini te'lif ederek Optik Biliminin kurucusu olmuştur. Buna ilave olarak İbn-i Heysem, göze dioptrik bir sistem olarak yaklaşmak suretiyle kırılma geometrisini uygulamış ve bu metod ile de atmosferin yüksekliğini günümüz ölçülerinde saptamıştır. İbn-i Heysem, ışık huzmelerinin küçük delikten geçerken dağılmayarak deliğe paralel düz beyaz yüzey üzerinde baş aşağı bir görüntü oluşturduğunu açıklamıştır. Delik ne kadar küçük ise görüntü o kadar nettir. Görüntü ters düştüğü halde neden düz gördüğümüzü ise, optik sinirlerinin görüntüyü analiz eden ve tanımlayan beyinle bağlantı sağladığını izah ederek açıklamıştır. Işık kaynaklarını ve yaydıkları ışıkların niteliklerini incelemiş, kendisi ışık kaynağı olan nesnelerin ışığına birincil, ışıklandırılmış nesnelerin yaydığı ışığa da ikincil ışık adını vermiştir. Aynı zamanda ışığın doğru boyunca yayıldığını düşünerek bunun kanıtlanması için -bugünkü fotoğraf makinesinin esasını teşkil eden- karanlık oda deneyini ve gölgelerin niteliklerini dikkate alan daha başka deneyleri düzenlemiştir.. Bu bilgilerden yola çıkarak, fotoğrafın temelini hangi bilim adamının hangi asırda attığı ortaya çıkmaktadır: M. 10. yy, İbnü'l Heysem.
10. yüzyılda Müslüman bilgin İbn-i Heysem, gümüş nitrat'ın güneş ışığı etkisiyle karardığını bulması ve 15. yüzyılda büyük sanatçı Leonardo da Vinci'nin karanlık odada mevcut ufak bir deliğin dış dünyadaki görünümlerini aksettirmesi fotoğrafçılık tarihindeki önemli başlangıçlardır. Sanatçılar Rönesans devrinde karanlık kutuyu buldular. Böylece, ışığın girdiği ufak bir delik aracılığıyla karanlık kutunun öbür ucunda konunun ters çevrilmiş bir görüntü görebiliyordu. 18. yüzyılda karanlık kutunun bir ucuna mercek ve diğer ucuna da buzlu cam konularak görüntü kutunun dışında görülebilir hale getirildi.
Işığın kimyevi maddeler üzerindeki etkisi ve gümüş tuzlarının görüntü sapma duyarlılığı 200 yıl önceden biliniyordu. 1725 yılında, kireç ve gümüş nitrat sürülmüş bir kâğıt üzerine bir şekil konulup güneşe tutulduğunda kâğıt üzerinde bu şeklin bir görüntüsünün meydana geldiği görülmüştür. 19. yüzyılın başında kâğıt, gümüş nitrat çözeltisine batırılarak negatiflerin elde edilmesi başarıldı. Fotoğrafçılığın ilk ve esaslı gelişmesi, vernikle saydam hale getirilmiş olan kâğıt üzerindeki bir görüntünün kalay levha üzerine getirilmesidir. Daha sonra, Yuda Bitümü ile kaplanmış kalay levha üzerine düşürülen bir görüntüde güneş ışığı düşen yerlerin beyazlaştığı görülmüştür.
Niepce ile başlayan fotoğraf çalışmaları 1829'da , Daugerre ile birleşip 1837'de 'ı ortaya koymalarıyla birden gelişim göstermeye başladı. Bu işlem gümüşle karıştırılmış bakır bir levhanın sünger tozu ve zeytinyağı ile silindikten sonra 1/16 oranında su ve nitrik asit birleşiminde yıkanıp hafif bir ateşte ısıtılmasını ve ikinci defa nitrik aside batırılmasını gerektiriyordu. Böylece hazırlanan levha iyoda batırılıp makineye yerleştiriliyor, ışık durumuna göre 5 ile 40 dakika poz veriliyordu. Elde edilen görüntü 47.5 °C ısıdaki cıvayı kapsayan bir tepsinin içine konulana kadar ortaya çıkmıyordu.
1840 yılında ışığı 16 kere fazla geçiren bir mercek kullanılarak poz süresi düşürüldü. Daugerre tipi ile elde edilen görüntü çok net olmakta ise de gümüş bakır karışımı levhanın kolayca kırılması ve bu yönden çok pahalı olması fazla gelişmesini önledi.
Aynı süreler içinde Henry Fox Talbot bir takım kimyasal maddelere batırılmış kâğıtlar üzerinde görüntü elde etmeyi başardıysa da yavaş yavaş kararması ve görüntünün net olmaması nedeniyle kolayca unutuldu. Ancak Talbot'un bu buluşu için ilk defa "FOTOĞRAF" kelimesi kullanılmıştır. Bir süre sonra da negatiflerin pozitife çevrilmesi başarılmıştır. Böylece modern fotoğrafçılığın temeli atılmıştır.
Daha sonra fotoğraf kâğıtları, yumurta akına batırılarak pürüzsüz bir yüzey elde edilmiştir. Ancak bu yöntem ayrıntıları ortaya çıkarmakta başarısız olmuştur. Yumurta akının iyotlaşması ise başarılı sonuç vermiştir. Bundan sonra ıslak levha yöntemi daha sonra da kuru levha yöntemi bulunmuştur.
Bu tarihlerde bir fotoğraf çekebilmek için ulaşılabilmiş en büyük poz süresi 1/25 saniye idi.
1888 yılında George Eastman, Kodak makinelerinde 10 poz çekebilen bromür kaplı Jelatin rulolar bulunan Kodak fotoğraf makinelerini piyasaya sürerek çok büyük aletler taşıması gereken fotoğrafçıya kolay hareket imkânı sağladı. Fotoğraf çekildikten sonra makine fabrikaya gönderiliyor ve jelatin film kâğıttan ayrıldıktan sonra bir cam üzerine yerleştiriliyor ve sonra yeniden makineye film doldurularak sahibine iade ediliyordu.
1870'te emülsiyonları muhtelif banyolara batırılarak duyarlılıklarını arttırma yolunu buldu. 1880 yılında kırmızıya karşı duyarlılığı çok sınırlı olan ortokomatik filmin yanında, filmler ortaya çıktı. Fotoğraf 19. ve 20. asırda değişik astigmat merceklerin, selüloz asıllı filmlerin kullanılması, fotoğraf makinesi ve film sanayinde gelişmelerle günümüzdeki durumuna geldi.
Ayrıca bakınız
Kaynakça
- ^ Dünyamızda İslam Mirası 1001 İcat, Salim T S Al-Hassani, İslam Düşünce Atlası, İbnu'l Heysem md.(https://www.islamdusunceatlasi.org/detail/person345 9 Haziran 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde .), TDV DİA İbnu'l Heysem md.(https://islamansiklopedisi.org.tr/ibnul-heysem 9 Haziran 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde .)
- D. Young Hugh, Roger A. Freedman. Sears ve Zemansky'nin Üniversite Fiziği. Baskı 12 Cilt 2, İstanbul: Pearson Yayınları, 2010. s.1182-1183
wikipedia, wiki, viki, vikipedia, oku, kitap, kütüphane, kütübhane, ara, ara bul, bul, herşey, ne arasanız burada,hikayeler, makale, kitaplar, öğren, wiki, bilgi, tarih, yukle, izle, telefon için, turk, türk, türkçe, turkce, nasıl yapılır, ne demek, nasıl, yapmak, yapılır, indir, ücretsiz, ücretsiz indir, bedava, bedava indir, mp3, video, mp4, 3gp, jpg, jpeg, gif, png, resim, müzik, şarkı, film, film, oyun, oyunlar, mobil, cep telefonu, telefon, android, ios, apple, samsung, iphone, xiomi, xiaomi, redmi, honor, oppo, nokia, sonya, mi, pc, web, computer, bilgisayar
Bu madde Vikipedi bicem el kitabina uygun degildir Maddeyi Vikipedi standartlarina uygun bicimde duzenleyerek Vikipedi ye katkida bulunabilirsiniz Gerekli duzenleme yapilmadan bu sablon kaldirilmamalidir Ekim 2012 Fotograf makinesi isik ile resim cizmeye yarayan alettir Degisik Fotograf makineleriEski bir fotograf makinesi Fotograf makinesinin calisma prensibiBasit bir ayna goruntuleri yansitan cisim veya mercegin isleyisinin anlasilmasi yonunden cok onemli olan goruntu kavrami optik sistemlerin analizlerinde de o derece onemlidir Kullanimi en yaygin olan optik aletlerden biri cismin goruntusunu bir film veya elektronik olarak bir cip uzerine kaydeden fotograf makinesidir Fotograf belgelenmek istenen objeden yansiyan isigin duyarli yuzey ustune dusmesi ve duyar kat ustunde sabitlenmesi isidir Fotograf makinesinde belgelenmek istenen objeden yansiyan isik objektifte ulasir ve odaklanir Sonra hemen objektifin icinde bulunan ve adina diyafram denen diske ulasir Bu diskin amaci gelen isigin siddetinin ayarlanabilmesidir Bu isi ise ortasinda bulunan ve kullanici tarafindan ayarlanabilen bir delik sayesinde yapar Objektifte toplanan ve odaklanan isik diyaframdan gecerek ortucuye ulasir Ortucu perde cekim sirasinda onceden secilen bir sure boyunca acik kalarak isigin film uzerine dusmesini saglar Fotograf makinesini olusturan ana birimlerNetlestirici Focus Diyafram Vizor Objektif Sarma kolu Geriye sarma kolu DSLR Digital single lens reflex Sayisal Tek Mercek Yansimali Diger siniflamalar35 mm makineler refleks makineleri compact makineler koruklu makineler minyatur makineler studyo makineleri sualti makineleri polaroid makineler otomatik ve yari otomatik makineler dijital makineler gibi cok degisik tipte ve ozelliktedir Film boyutuna gore ise buyuk boy fotograf makineleri 9 x 12 13 x 18 cm orta boy fotograf makineleri 6 x 4 5 cm 6 x 6 cm 6 x 7 cm 6 x 8 cm ve 6 x 9 cm kucuk boy fotograf makineleri 24 x 36 mm minyatur fotograf makineleri gizli cekim icin kullanilan cok kucuk makinalar Polaroid fotograf makineleri dijital sayisal fotograf makineleri olarak siniflanabilir TarihceFotografciligin baslangic tarihi kesin olarak bilinmemektedir Fotograf tarihi karanlik kutu icinde goruntu elde etmenin tarihi oldugu kadar bu goruntuleri fotokimyasal yollarla saptamanin da tarihidir Fotografin temelini anlamak icin oncelikle gormek fiilinin nasil gerceklestigini anlamak gerekmektedir Gormenin nasil gerceklestigine dair Yunan bilginler 2 goruse sahiptiler 1 Gozden isinlar cikmakta ve bu isinlar nesneler tarafindan kesilmekte idi 2 nesnelerin temsili bir sey goze girmekte idi Islam alimleri kendilerine ulasan bilgilerden yola cikarak gorme mevzusu uzerinde calismalar yapmis ve gormenin hakikatini ortaya koymuslardir Islam alimlerinden Kindi gormenin hacimli uc boyutlu ve surekli isinlardan meydana geldigini ifade etmistir Bu gorusu gelistiren Ibn i Heysem ise gunumuz optik biliminin temellerinin hemen tamaminin dayandigi Optik Kitabu l Menazir isimli eserini te lif ederek Optik Biliminin kurucusu olmustur Buna ilave olarak Ibn i Heysem goze dioptrik bir sistem olarak yaklasmak suretiyle kirilma geometrisini uygulamis ve bu metod ile de atmosferin yuksekligini gunumuz olculerinde saptamistir Ibn i Heysem isik huzmelerinin kucuk delikten gecerken dagilmayarak delige paralel duz beyaz yuzey uzerinde bas asagi bir goruntu olusturdugunu aciklamistir Delik ne kadar kucuk ise goruntu o kadar nettir Goruntu ters dustugu halde neden duz gordugumuzu ise optik sinirlerinin goruntuyu analiz eden ve tanimlayan beyinle baglanti sagladigini izah ederek aciklamistir Isik kaynaklarini ve yaydiklari isiklarin niteliklerini incelemis kendisi isik kaynagi olan nesnelerin isigina birincil isiklandirilmis nesnelerin yaydigi isiga da ikincil isik adini vermistir Ayni zamanda isigin dogru boyunca yayildigini dusunerek bunun kanitlanmasi icin bugunku fotograf makinesinin esasini teskil eden karanlik oda deneyini ve golgelerin niteliklerini dikkate alan daha baska deneyleri duzenlemistir Bu bilgilerden yola cikarak fotografin temelini hangi bilim adaminin hangi asirda attigi ortaya cikmaktadir M 10 yy Ibnu l Heysem 10 yuzyilda Musluman bilgin Ibn i Heysem gumus nitrat in gunes isigi etkisiyle karardigini bulmasi ve 15 yuzyilda buyuk sanatci Leonardo da Vinci nin karanlik odada mevcut ufak bir deligin dis dunyadaki gorunumlerini aksettirmesi fotografcilik tarihindeki onemli baslangiclardir Sanatcilar Ronesans devrinde karanlik kutuyu buldular Boylece isigin girdigi ufak bir delik araciligiyla karanlik kutunun obur ucunda konunun ters cevrilmis bir goruntu gorebiliyordu 18 yuzyilda karanlik kutunun bir ucuna mercek ve diger ucuna da buzlu cam konularak goruntu kutunun disinda gorulebilir hale getirildi Isigin kimyevi maddeler uzerindeki etkisi ve gumus tuzlarinin goruntu sapma duyarliligi 200 yil onceden biliniyordu 1725 yilinda kirec ve gumus nitrat surulmus bir kagit uzerine bir sekil konulup gunese tutuldugunda kagit uzerinde bu seklin bir goruntusunun meydana geldigi gorulmustur 19 yuzyilin basinda kagit gumus nitrat cozeltisine batirilarak negatiflerin elde edilmesi basarildi Fotografciligin ilk ve esasli gelismesi vernikle saydam hale getirilmis olan kagit uzerindeki bir goruntunun kalay levha uzerine getirilmesidir Daha sonra Yuda Bitumu ile kaplanmis kalay levha uzerine dusurulen bir goruntude gunes isigi dusen yerlerin beyazlastigi gorulmustur Niepce ile baslayan fotograf calismalari 1829 da Daugerre ile birlesip 1837 de i ortaya koymalariyla birden gelisim gostermeye basladi Bu islem gumusle karistirilmis bakir bir levhanin sunger tozu ve zeytinyagi ile silindikten sonra 1 16 oraninda su ve nitrik asit birlesiminde yikanip hafif bir ateste isitilmasini ve ikinci defa nitrik aside batirilmasini gerektiriyordu Boylece hazirlanan levha iyoda batirilip makineye yerlestiriliyor isik durumuna gore 5 ile 40 dakika poz veriliyordu Elde edilen goruntu 47 5 C isidaki civayi kapsayan bir tepsinin icine konulana kadar ortaya cikmiyordu 1840 yilinda isigi 16 kere fazla geciren bir mercek kullanilarak poz suresi dusuruldu Daugerre tipi ile elde edilen goruntu cok net olmakta ise de gumus bakir karisimi levhanin kolayca kirilmasi ve bu yonden cok pahali olmasi fazla gelismesini onledi Ayni sureler icinde Henry Fox Talbot bir takim kimyasal maddelere batirilmis kagitlar uzerinde goruntu elde etmeyi basardiysa da yavas yavas kararmasi ve goruntunun net olmamasi nedeniyle kolayca unutuldu Ancak Talbot un bu bulusu icin ilk defa FOTOGRAF kelimesi kullanilmistir Bir sure sonra da negatiflerin pozitife cevrilmesi basarilmistir Boylece modern fotografciligin temeli atilmistir Daha sonra fotograf kagitlari yumurta akina batirilarak puruzsuz bir yuzey elde edilmistir Ancak bu yontem ayrintilari ortaya cikarmakta basarisiz olmustur Yumurta akinin iyotlasmasi ise basarili sonuc vermistir Bundan sonra islak levha yontemi daha sonra da kuru levha yontemi bulunmustur Bu tarihlerde bir fotograf cekebilmek icin ulasilabilmis en buyuk poz suresi 1 25 saniye idi 1888 yilinda George Eastman Kodak makinelerinde 10 poz cekebilen bromur kapli Jelatin rulolar bulunan Kodak fotograf makinelerini piyasaya surerek cok buyuk aletler tasimasi gereken fotografciya kolay hareket imkani sagladi Fotograf cekildikten sonra makine fabrikaya gonderiliyor ve jelatin film kagittan ayrildiktan sonra bir cam uzerine yerlestiriliyor ve sonra yeniden makineye film doldurularak sahibine iade ediliyordu 1870 te emulsiyonlari muhtelif banyolara batirilarak duyarliliklarini arttirma yolunu buldu 1880 yilinda kirmiziya karsi duyarliligi cok sinirli olan ortokomatik filmin yaninda filmler ortaya cikti Fotograf 19 ve 20 asirda degisik astigmat merceklerin seluloz asilli filmlerin kullanilmasi fotograf makinesi ve film sanayinde gelismelerle gunumuzdeki durumuna geldi Ayrica bakinizKaynakca Dunyamizda Islam Mirasi 1001 Icat Salim T S Al Hassani Islam Dusunce Atlasi Ibnu l Heysem md https www islamdusunceatlasi org detail person345 9 Haziran 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde TDV DIA Ibnu l Heysem md https islamansiklopedisi org tr ibnul heysem 9 Haziran 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde D Young Hugh Roger A Freedman Sears ve Zemansky nin Universite Fizigi Baski 12 Cilt 2 Istanbul Pearson Yayinlari 2010 s 1182 1183