Kurion Antik Yunanca Koύριov Latince Curium Kıbrıs ın güneybatı kıyısında yer alan önemli bir Antik Yunan ş

Kurion (Antik Yunanca: Koύριov; Latince: Curium), Kıbrıs'ın güneybatı kıyısında yer alan önemli bir Antik Yunan şehir devletiydi. MÖ. on ikinci yüzyılda, Miken saraylarının çöküşünden sonra Argos'tan Yunan yerleşimciler bu bölgeye geldi.

Kurion


{{{raptiye}}} Kıbrıs haritasındaki konumu.
Konum	, Limassol District, Cyprus Episkopi Cantonment, Akrotiri and Dhekelia (BK)
Koordinatlar	34°39′51″N 32°53′16″E / 34.6642°K 32.8877°D / 34.6642; 32.8877
Tür	Yerleşim
İşletme

On yedinci yüzyılda Kourion beş ağır depremden zarar görmüş, ancak şehir çoğunlukla yeniden inşa edilmiştir. Episkopi'nin 1,3 km güneybatısında ve Limasol'un 13 km batısında yer alan Kourion akropolisi, Episkopi Körfezi kıyısı boyunca yaklaşık 100 metre yüksekliğindeki kireçtaşı bir burnun üzerinde yer almaktadır.

Kourion, arkeolojik alanı Akrotiri ve Dikelya İngiliz Denizaşırı Toprakları içerisinde yer almaktadır ve Kıbrıs Eski Eserler Dairesi tarafından yönetilmektedir.

Kourion'un Tarihi

Bölgenin erken tarihi

Antik mezarların bulunduğu Kourion platosunun kenarı

Kouris Nehri vadisinde tespit edilen en eski yerleşim yeri, Kourion'un 9 km kuzeybatısında yer alan Sotira-Teppes tepe yerleşimidir. Bu yerleşim Seramik Neolitik döneme (yaklaşık MÖ. 5500-4000) tarihlenmektedir. Aynı döneme ait bir başka tepe yerleşimi de Kouris Nehri'nin doğu kıyısındaki Kandou-Kouphovounos'ta kazılmıştır. Kalkolitik dönemde (MÖ. 3800-2300) yerleşim Erimi köyü yakınlarındaki Erimi-Pamboules mevkiine kaymıştır. Erimi-Pamboules, Çanak Çömleksiz Neolitik dönemin sonundan Kalkolitik döneme (MÖ. 3400-2800) kadar iskân edilmiştir.

Erken Kıbrıs dönemindeki (MÖ. 2300-1900 civarı) iskân, bir önceki Kalkolitik dönemden kesintisiz olarak devam etmiş, Kouris Nehri Vadisi ve batıdaki drenajlar boyunca iskân sürmüştür. Sotira-Kaminoudhia, Sotira-Teppes'in kuzeybatısında, tepenin alt yamacında yer almaktadır. Geç Kalkolitik dönemden EC (Erken Kıbrıs) I'e (yaklaşık MÖ 2400 - 2175) tarihlenmektedir. ECIII-LC (Geç Kıbrıs), IA (MÖ 2400-1550) döneminde Episkopi'nin 0,8 km doğusunda Episkopi-Phaneromeni'de bir yerleşim kurulmuştur. Orta Kıbrıs (MÖ 1900-1600), Kouris Nehri Vadisi'nde bir geçiş dönemidir. kurulan yerleşimler, Geç Kıbrıs II-III döneminde, özellikle Episkopi-Bamboula'da kent merkezlerine dönüşmüştür.

Geç Kıbrıs I-III'te (MÖ 1600-1050), Orta Kıbrıs döneminin yerleşimleri, Alassa ve Episkopi-Bamboula üzerinden kontrol edilen Trodos bakır ticaretinde bir koridor sağlayan içinde karmaşık bir kentsel merkeze dönüşmüştür. MCIII-LC IA'da Episkopi-Phaneromeni'de bir yerleşim kurulmuştur. Kouris'in 0,4 km batısında ve Episkopi'nin doğusunda alçak bir tepe üzerinde yer alan Episkopi-Bamboula, LC IA-LCIII arasında etkili bir kent merkeziydi. Kent, MÖ 1050 civarında terk edilmeden önce MÖ 13. yüzyılda gelişmiştir.

Kourion Krallığı

Bir Güney Kıbrıs krallığı olan Kourion Krallığı, Kıbrıs-Geometrik dönemde (CG) (MÖ 1050-750) kurulmuştur, ancak yerleşim yeri hala tanımlanamamıştır. Kıbrıs-Geometrik yerleşim kalıntıları olmadan, bu döneme ait birincil kanıtlar Kourion kayalıklarının altındaki Kaloriziki nekropolündeki gömülerden gelmektedir. Kaloriziki'deki en eski mezarlar MÖ 11. yüzyıla tarihlenmektedir. (Geç-Kıbrıs IIIB), çoğu gömü ise Kıbrıs-Geometrik II'ye (M.Ö. 11. yüzyılın ortalarından 10. yüzyılın ortalarına) tarihlenmektedir. Bu mezarlar, özellikle de McFadden'in Mezar 40'ı, Yunanistan anakarasıyla temas halinde olan ve giderek refah düzeyi artan bir topluluğun resmini sunmaktadır.

Kıbrıs Asur egemenliği altına girmesine rağmen, Kıbrıs-Arkaik döneminde (MÖ. 750-475) Kourion Krallığı Kıbrıs'ın en etkili krallıkları arasındaydı. Damasos, Ninovalı Esarhaddon'un prizmasında (MÖ 672) Kourion kralı olarak (Kuri'li Damasu olarak) kaydedilmiştir.

Kıbrıs, MÖ 569 ile yaklaşık 546 yılları arasında Mısır idaresi altındaydı.

MÖ. 546'da Pers Kralı I. Kiros, Kourion Krallığı da dahil olmak üzere Kıbrıs Krallıkları üzerindeki Pers otoritesini genişletti. İyon Ayaklanması (MÖ 499-493) sırasında Kourion Kralı Stasanor, Perslere karşı bir Kıbrıs ittifakının lideri olan Salamis Kralı Onesilos'un yanında yer aldı. Stasanor 497'de Pers generali Artybius'a karşı yapılan savaşta Onesilos'a ihanet etti ve bunun sonucunda Kıbrıslı poleislere karşı Pers zaferi kazanıldı ve Kıbrıs'ta Pers kontrolü pekişti.

Klasik Dönem'de (M.Ö. 475-333) akropolün en erken iskânı gerçekleşmiş olsa da, ilk yerleşim yeri bilinmemektedir. Kourion Kralı Pasikrates'in (Yunanca: Πασικράτης) M.Ö. 332'de Sur kuşatmasında Büyük İskender'e yardım ettiği kaydedilmiştir. Pasikrates İskender'in bir vassalı olarak hüküm sürmüş, ancak diadochi arasındaki veraset mücadeleleri sırasında tahttan indirilmiştir. M.Ö. 294'te Ptolemaioslar Kıbrıs'ın kontrolünü sağlamlaştırdı ve bu nedenle Kourion Ptolemaios yönetimine girdi.

MÖ. 58 yılında Roma Plebler Konseyi (Consilium Plebis) Lex Clodia de Cyprus'u kabul ederek Kıbrıs'ı tamamen Kilikya eyaletine kattı. MÖ. 47 ve 31 yılları arasında Kıbrıs, Marc Antony ve Kleopatra VII yönetiminde kısa bir süreliğine Ptolemaios yönetimine geri döndü ve Antony'nin yenilgisinden sonra Roma yönetimine geri döndü. MÖ 22 yılında Kıbrıs, Kilikya eyaletinden ayrılarak bir prokonsül yönetiminde bağımsız bir senatoryal eyalet olarak kuruldu.

Romalılar döneminde Kourion, eyalet prokonsülünün gözetimi altında işleyen bir sivil yönetime sahipti. Kourion'daki yazıtlar, aşağıdakileri içeren seçilmiş makamları kanıtlamaktadır: Kentin Archon'u, konsey, konseyin ve halkın katibi, pazarın katibi, Apollo Hylates'in rahipleri ve rahibeleri de dahil olmak üzere çeşitli rahiplikler ve Roma rahiplikleri. Roma İmparatorluğu'nun geri kalanıyla yapılan iyi ticaret sayesinde Kourion'un geliştiği ve yaşam kalitesinin arttığı düşünülmektedir.

Birinci yüzyıldan üçüncü yüzyıla kadar epigrafik kanıtlar Kourion'da, özellikle imparator, sivil yetkililer ve eyalet prokonsülleri onuruna verilen onurlandırma kararnameleri (Mitford No.84, s.153) ve ithaflardan oluşan bir floranın gösterdiği gibi, gelişen bir elit tabakaya işaret etmektedir. Mitford, birinci ve ikinci yüzyıllarda kent meclisinin ve Kourion halkının bu tür onurlandırmalar için aşırı harcamalar yaptığını, bunun da özellikle Apollon Hylates Tapınağı'nın Traianus dönemindeki restorasyonları sırasında prokonsülün yaptırımlarına ve harcamaları denetlemesine yol açtığını öne sürer (Mitford 107).

İmparatorluk kültüne yerel katılım sadece Roma'da yüksek bir rahip sınıfının varlığıyla değil, aynı zamanda Apollo Hylates'in yanı sıra Trajan'a da örtülü bir tapınma olan Apollo Caesar kültünün varlığıyla da kanıtlanmaktadır. İmparatorluk ailesinin epigrafik onurlandırmaları özellikle MS üçüncü yüzyılın sonları ve ikinci yüzyıldaki döneminde dikkat çekicidir.

Kıbrıs'ın en önemli şehirlerinden biri olan kentten, aralarında Ptolemaios (v. 14. § 2), Hierocles ve Yaşlı Plinius'un da bulunduğu birçok antik yazar bahsetmektedir: Batlamyus (v. 14. § 2), Bizanslı Stephanus, Hierocles ve Yaşlı Plinius.

Diocletianus Zulmü sırasında Kourion Piskoposu Philoneides şehit edilmiştir. MS 341 yılında , Efes Konsili'nde Kıbrıs kilisesinin bağımsızlığının savunulmasında etkili olmuştur. Dördüncü yüzyılın sonlarında (365-370), Kourion seksen yıllık bir süre içinde beş şiddetli depreme maruz kalmış, arkeolojik kalıntıların da gösterdiği gibi, muhtemelen neredeyse tamamen yıkılmıştır. Dördüncü yüzyılın sonları ve beşinci yüzyılın başlarında Kourion yeniden inşa edilmiş, ancak akropolün bazı kısımları terk edilmiş halde kalmıştır. Yeniden yapılanma, akropolün batı tarafındaki kilise bölgesini de içeriyordu. 648-49'da Arap akınları akropolisin yıkımıyla sonuçlanmış, bunun ardından yerleşim merkezi 2 km kuzeydoğudaki Episkopi'ye taşınmıştır. Episkopi adını piskoposun oturduğu yerden () almıştır.

Kazıların tarihçesi

Kourion'un yeri 1820'lerde Carlo Vidua tarafından tespit edilmiştir. Sırasıyla 1839 ve 1849 yıllarında Lorenzo Pease ve Ludwig Ross, akropolün batısındaki Apollo Hylates Kutsal Alanı'nı tanımlamışlardır. 1874-5 yıllarında, Kıbrıs'taki Osmanlı hükûmeti nezdindeki Amerikan ve Rus konsolosu Luigi Palma di Cesnola, Ayios Ermoyenis mezarlığını ve Apollon Hylates Kutsal Alanı'nı büyük ölçüde yağmalamıştır. 1882 ve 1887 yılları arasında, 1887 yılında İngiliz Yüksek Komiseri Sir Henry Bulwer tarafından yasadışı ilan edilmeden önce birkaç izinsiz özel kazı yapılmıştır.

1895 yılında British Museum, Turner Bequest Kazıları kapsamında Kourion'da ilk yarı-sistematik kazıları gerçekleştirmiştir. Eski Eserler Dairesi'nden P. Dikaios 1933 yılında Kaloriziki Mezarlığı'nda kazılar yürütmüştür.

1934 ve 1954 yılları arasında G. McFadden, B. H. Hill ve J. Daniel Pennsylvania Üniversitesi Üniversite Müzesi için Kourion'da sistematik kazılar yürütmüşlerdir. McFadden'in 1953'te ölümünün ardından proje ve yayını durdu. Akropolis'teki Erken Hristiyan Bazilikası kazıları 1974'ten 1979'a kadar A. H.S. Megaw tarafından sürdürülmüştür.

Kıbrıs Eski Eserler Dairesi Kourion'da çok sayıda kazı gerçekleştirmiştir: M. Loulloupis (1964-1974), A. Christodoulou (1971-1974) ve Demos Christou (1975-1998).

D. Soren 1978-1984 yılları arasında Apollon Hylates Kutsal Alanı'nda, 1984-1987 yılları arasında ise akropolde kazılar yürütmüştür. D. Parks 1995-2000 yılları arasında Amathus Kapısı Mezarlığı'ndaki kazıları yönetmiştir. 2012 yılından bu yana, Southwestern Baptist Theological Seminary Charles D. Tandy Arkeoloji Enstitüsü'nden Thomas W. Davis başkanlığındaki Kourion Kentsel Alan Projesi akropolde kazılar yapmaktadır.

Arkeolojik kalıntılar

Kourion Arkeolojik Alanı'ndaki arkeolojik kalıntıların çoğunluğu Roma ve Geç Roma/Erken Bizans dönemlerine tarihlenmektedir. Akropolis ve alan içerisindeki tüm arkeolojik kalıntılar Kıbrıs Eski Eserler Dairesi tarafından yönetilmekte ve idare edilmektedir.

Apollo Hylates Tapınağı

Akropolis'in 1,7 km batısında ve kıyı şeridinden 0,65 km içeride bulunan Apollon Hylates Kutsal Alanı (Ἀπόλλων Ὑλάτης), Salamis'teki Zeus Salaminos ve Paphian Aphrodite kutsal alanlarından sonra üçüncü sırada yer alan bir Pan-Kıbrıs kutsal alanıydı. Kutsal alanla ilgili en eski arkeolojik kanıtlar, güney avluda ve arkaik sunakta bulunan MÖ sekizinci yüzyılın sonlarına ait adak birikintileridir. Bu adaklar, MÖ üçüncü yüzyılın ortalarına kadar Apollon ile ilişkisi olmadığı anlaşılan "tanrıya" adanmıştır. Rahipler konutunun kuzeyinde ve tapınağın güneyinde, kutsal alandaki en erken yapı olan ve MS sekizinci yüzyıl sonu ya da yedinci yüzyıl başına tarihlenen arkaik bir sunağın kalıntıları bulunmaktadır.

Daha sonraki kutsal yolun doğusunda ve sunağın güneyinde yer alan MÖ 4. yüzyılın sonlarına ait bir yapı, Apollon rahiplerinin ikametgâhı ve tapınak hazinesi olarak hizmet vermiştir. Bu bina daha sonra MS birinci, üçüncü ve dördüncü yüzyıllarda yenilenmiştir.

Kutsal alanın bugünkü şekli MS birinci yüzyıla ve MS 76/77 depremini takiben ikinci yüzyılın başlarında Trajan yönetiminde yapılan restorasyona dayanmaktadır. MÖ birinci yüzyılın sonunda ya da MS birinci yüzyılın başında Augustus himayesi altında kutsal cadde düzenlenmiş, palaestra, tapınak, Paphian kapısının kuzeyindeki yapı ve dairesel anıt inşa edilmiştir. Augustus tapınağı 13,5 m uzunluğunda ve 8,35 m genişliğinde olup tetrastil pronaos ve cella'ya sahiptir.

Trajan ve Prokonsül Quintus Laberius Justus Cocceius Lepidus döneminde kutsal alan restorasyon ve genişletme sürecinden geçmiştir. Güney portikosu, muhtemelen adanmışlar için yatakhane olarak işlev gören güney binaları ve hamam bu restorasyon kapsamında inşa edilmiştir. Tapınak, MS dördüncü yüzyılın sonlarında bir depremde önemli ölçüde hasar gördükten sonra bir gerileme döneminin ardından terk edilmiştir.

Geç Kıbrıs-Klasik ve Helenistik dönem kalıntıları

Akropolde şimdiye kadar kazılan en erken yapısal kalıntılar, D. Christou tarafından yönetilen kazıların kuzeybatı ucunda, kent merkezinde ortaya çıkarılmıştır. Bu Geç Kıbrıs-Klasik Dönem (M.Ö. 350-325) kalıntıları, belki de güçlendirilmiş bir glacis olan kesme taştan piramidal bir yapıdan oluşmaktadır. Akropol alanının kuzey uzantısı boyunca Kıbrıs-Klasik döneme tarihlenen başka surlar da ortaya çıkarılmıştır.

Nymphaeum'un 30 m güneydoğusunda yaklaşık 30 m uzunluğunda bir Helenistik kamu yapısının kalıntıları yer almaktadır. Bu yapı yaklaşık M.Ö. 325 ila 50 yılları arasında kullanılmıştır. Ek Hellenistik kalıntılar 1948/49 yıllarında Pennsylvania Üniversitesi Müze Keşif Heyeti tarafından Eustolios Kompleksi'nin hemen doğusunda siyah beyaz çakıl mozaik şeklinde ortaya çıkarılmıştır.

Tiyatro

Kourion tiyatrosu 1935 ve 1950 yılları arasında Pennsylvania Üniversitesi'nin Üniversite Müzesi Keşif Heyeti tarafından kazılmıştır. Tiyatro ilk olarak M.Ö. ikinci yüzyılın sonlarında, Amathus Kapısı'ndan yükselen defile'nin kuzey yamacında daha küçük ölçekte inşa edilmiştir. Bu düzenlemede, cavea'daki oturma yerlerinin ağırlığını kısmen desteklemek için tepenin eğiminden yararlanılmıştır. Bu mimari düzenleme, dairesel bir orkestra ve 180 dereceyi aşan bir cavea ile Doğu Akdeniz'deki Helenistik tiyatroların tipik bir örneğidir.

Tiyatro, muhtemelen M.Ö. 15 yılındaki depremin ardından, M.Ö. birinci yüzyılın sonlarında onarılmıştır. Tiyatronun sahne binası görünüşe göre MS 64/65 yıllarında prokonsül Quintus Iulius Cordus tarafından yeniden inşa edilmiş ve muhtemelen bu sırada cavea'nın uçları kaldırılarak 180 derecelik bir Roma planına indirgenmiştir. Orkestra da aynı şekilde kısaltılarak yarı dairesel bir forma dönüştürülmüştür. Tiyatro, Trajan döneminde MS 98-111 yılları arasında kapsamlı bir yenileme ve genişletme geçirerek bugünkü boyutlarına ve oturma düzenine kavuşmuştur. Şimdi sadece temelleri korunmuş olan sahne binası (scaenae frons) yeniden inşa edilerek cavea'nın yüksekliğine getirilmiştir. Bu yapı başlangıçta güneydeki Akdeniz manzarasını gizliyor olmalıydı.

MS 214 ve 217 yılları arasında tiyatro, gladyatör oyunları ve venasyonlara ev sahipliği yapacak şekilde değiştirilmiş, ancak MS 250'den sonra tiyatro olarak orijinal haline geri döndürülmüştür. Tiyatro, MS dördüncü yüzyılın sonlarında, muhtemelen 365/70 depremi gibi birbirini takip eden sismik olayların sonucu olarak terk edilmiştir. Roma evrelerinin genişletilmiş caveası 3.500 kadar seyirciyi barındırabilirdi. Tiyatronun günümüzdeki kalıntıları kapsamlı bir şekilde restore edilmiştir. Tiyatro, Uluslararası Antik Yunan Draması Festivali'nin mekânlarından biridir.

Amathus kapısı mezarlığı

Akropolis'in güneydoğu ve kuzeydoğusundaki kayalıkların tabanı boyunca yer alan Amathus kapı mezarlığı, arkeolojik alana giren yolun kuzeyinde yer alır ve bu nedenle ziyaretçilerin alana girişlerinden önce gördükleri ilk anıt dizisidir.

Antik Çağ'da Amathus kapısına çıkış, güneydoğudan kademeli olarak yükselen bir tahta rampa boyunca yapılmaktaydı. Mezarlık, Amathus kapısının doğusundaki alt ve üst kayalıklar boyunca iki katmanda yer almaktaydı; alt katman modern karayolu dolgusu tarafından gizlenmiştir..

MÖ üçüncü yüzyıldan MS birinci yüzyıla kadar Ayios Ermoyenis mezarlığı, tek ya da çok odalı ve çok gömülü kaya mezarlarından oluşan Roma dönemi Kourion'unun ana mezarlığı olarak işlev görmüştür. Birinci ve üçüncü yüzyıllar arasında, doğu kayalıklarının üst ve alt yüzlerine bir sıra oda mezar oyulmuştur. Bu oda mezarlar MS dördüncü yüzyılın sonlarından altıncı yüzyıla kadar taş ocakçılığı nedeniyle büyük ölçüde tahrip olmuştur, ancak bu oda mezarlara ait çok sayıda arkosol uçurum yüzeyinde kalmıştır. Dördüncü yüzyılın sonları ile altıncı yüzyıl arasında bu mezarlıktaki gömüler, taş ocağı kayalıklarına oyulmuş sanduka mezarlardan oluşmaktadır.

Su Kemerleri

Akropolis bugün çok kurak olsa da, en azından nymphaeum ve büyük kamusal ve özel hamamlar ve ayrıca alan boyunca önemli miktarda boru ve su özellikleri ile kanıtlandığı gibi, kent Roma döneminde açıkça iyi bir su kaynağına sahipti.

Joseph S. Last, çok yıllık iki kaynaktan şehre su taşıyan iki su kemeri tespit etmiştir: biri 11 km uzaklıktaki Sotira (küçük kaynak) ve 20 km uzaklıktaki Souni (büyük kaynak) yakınlarında. Sotira'dan gelen batı su kemeri, 0,20 m çapında ve 0,20-0,50 m uzunluğunda tahminen 30.000 pişmiş toprak borudan yapılmıştır. Bu su kemerlerinin bir ana hattı Apollon Tapınağı'na su sağlıyordu. Souni'den gelen doğu su kemeri, 0,30 m çapında ve 0,30 m uzunluğunda tahmini 60.000 borudan oluşuyordu. Son olarak, doğu su kemerinin batı su kemerini tamamlamak için sonradan eklendiği sonucuna varılmıştır.

Bu su kemerlerinin inşasından önce, MS 1. yüzyılda, akropolis büyük ölçüde sarnıçlarda depolanan yağmur suyuna bağlıydı çünkü alanda doğal su kaynakları bulunmuyordu.

Gladyatörlerin Evi

İki gladyatör mozaiği, Margarites (solda) ve Hellenikos (sağda), MS 3. yüzyıl sonu, Gladyatörler Evi

Gladyatörler Evi olarak adlandırılan yapı, 'nin güneyinde ve doğusunda yer almaktadır. Yapı MS 3. yüzyılın sonlarına tarihlenmektedir ve elit-özel bir konut ya da belki de daha büyük olasılıkla kamusal bir palaestra olarak yorumlanmıştır. Daha sonraki yorum, yaşam alanlarına uygun çok sayıda odanın bulunmaması ve yapıya doğudan ekli hamam kompleksi aracılığıyla girilmesiyle desteklenmektedir.

Gladyatörlerin bir hakem tarafından ayrılmasını gösteren mozaik, MS 3. yüzyıl sonu, Gladyatörler Evi

Yapının ana kanadı merkezi bir peristil avlu etrafında düzenlenmiştir. Atriumun kuzey ve doğu portikosu, Kıbrıs'taki tek mozaik olan gladyatörleri savaşırken tasvir eden iki panel içerir. Yapı 4. yüzyılın sonlarındaki depremlerde büyük ölçüde hasar görmüştür, ancak doğu odaları 7. yüzyılın ortalarına kadar kullanılmış gibi görünmektedir.

Aşil'in Evi

Akhilleus'un Evi, akropolün kuzeybatı ucunda, akropol burnunu kuzey ve batıdaki tepelere bağlayan bir eyerin güney ucunda yer almaktadır. Antik dönemde surların dışında, 'nın önerilen yerinin yakınında yer almaktaydı. MS dördüncü yüzyılın başlarında inşa edilen yapı, imparatorluk ve eyalet ileri gelenleri için bir apantitirion veya halka açık bir kabul salonu olarak yorumlanmıştır. Kesin işlevi bilinmemektedir.

Merkezi bir peristil avlu etrafında düzenlenmiş olan yapının kuzeydoğu portikosundaki mozaik döşemeler parça parça korunmuştur. Bu mozaiklerin en önemlisi, annesi Thetis'in Troyalılara karşı savaşa gönderilmemesi için Akhilleus'u kadınların arasına sakladığı sırada, Odysseus'un Skyroslu Lykomedes'in sarayında Akhilleus'un kimliğini açığa çıkarmasını betimler. Bir başka odada Thetis'in Akhilleus'u ilk kez yıkayışını betimleyen parça parça bir mozaik bulunmaktadır. Bir başka odada ise Ganymede'ye Tecavüz'ü tasvir eden parça parça bir mozaik bulunmaktadır. Yapı, MS dördüncü yüzyılın sonlarındaki depremlerde, muhtemelen 365/370 depreminde yıkılmıştır.

"Deprem evi"

Erken Hristiyan Bazilikası'nın 155 m güneydoğusunda ve kayalıkların 95 m kuzeydoğusunda yer alan bir ev yapısının kalıntıları, akropolde kazılan yapıların çoğunu tahrip eden MS 365-370 depremlerinin dramatik kanıtlarını içermektedir.

Deprem evi, ilk aşamalarında muhtemelen MS birinci yüzyılın sonlarında veya ikinci yüzyılın başlarında inşa edilmiştir. Kullanım süresi boyunca yeniden kullanılmış ve yeniden tasarlanmış, iç mekânlar alt bölümlere ayrılmış ve yapı, sakinlerinin değişen ihtiyaçlarına uyacak şekilde genişletilmiştir.

Dördüncü yüzyılın sonlarındaki depremlerde yıkılması ve daha sonra kentin bu bölgesinde yeniden inşa edilmemesi, Kourion'daki elit olmayan yaşama dair dramatik bir görünüm sunmaktadır. Bulunan yıkım kanıtları arasında kucak kucağa duran iki çift insan iskeleti kalıntısı, zemin çöktüğünde üst kattan ahır alanına düşmüş bir gencin kalıntıları, yaklaşık yirmi beş yaşında yetişkin bir erkek tarafından kucağında bir bebekle tutulan genç yetişkin bir kadının kalıntıları ve yaşları 25 ila 40 arasında değişen üç çift yetişkin erkek iskeleti kalıntısı yer almaktadır. Ahır alanında, kalıntıları hâlâ kireçtaşından bir yalağa zincirlenmiş olan bir katır kalıntısı bulunmuştur.

İlk olarak Pennsylvania Üniversitesi Müzesi tarafından yapılan bir sondajda ortaya çıkarılan deprem evi, 1984 ve 1987 yılları arasında Soren tarafından kazılmıştır. Arkeolojik araştırmalara 2014 yılında Kourion Kentsel Alan Projesi tarafından yapılan kazılarla devam edilmiştir.

Forum, nymphaeum ve forum hamamları

Bugünkü haliyle Kourion Forumu, ikinci yüzyılın sonlarında ya da üçüncü yüzyılın başlarında inşa edilmiştir. Kamusal yaşamın merkezi olan forum, doğu, kuzey ve batı kenarlarında sütunlu revakların yer aldığı merkezi bir kaldırımdan oluşuyordu. Doğu portikosu 65 m uzunluğunda ve 4,5 m genişliğinde olup, avluya bakan bir sütun dizisi ve batıda dükkanların ön cephesini oluşturan bir duvara sahiptir. Kuzey portikosu anıtsal bir nymphaeum'a ve kuzeyde nymphaeum'un etrafında inşa edilmiş bir hamam kompleksi thermae'ye erişim sağlıyordu. Batı portikosu, hemen batıda yer alan piskoposluk bölgesine giriş sağlamak amacıyla beşinci yüzyılın başlarında yenilenmiştir.

Nymphaeum, MS birinci yüzyılın başlarından yedinci yüzyılın ortalarına kadar birbirini izleyen dört evrede geliştirilmiştir ve ikinci ve üçüncü yüzyıllarda Roma Akdeniz'indeki en büyük nymphaea'lar arasındaydı. En erken evresinde nymphaeum, kuzey duvarına yerleştirilmiş ve aynı duvarın uzunluğu boyunca dikdörtgen bir havzaya akan üçlü bir çeşmenin bulunduğu dikdörtgen bir odadan oluşuyordu. MS 77 yılında meydana gelen bir depremin ardından nymphaeum 98 ve 117 yılları arasında yeniden inşa edilmiştir. Nymphaeum, güneyinde apsidal bir çeşme ve dikdörtgen havzalar içeren bir oda ile bir avluya içten dalmıştır. Bu evrede nymphaeum 45 m uzunluğunda ve 15 m genişliğindeydi. Dördüncü yüzyılın sonlarındaki depremlerde yıkılmasının ardından nymphaeum, güney duvarı boyunca apsisleri olan üç nefli bir bazilika olarak yeniden inşa edilmiştir. Bu yapı 370-410 yılları arasında batıdaki kilise bölgesinin inşası sırasında geçici bir kilise olarak kullanılmıştır. Yedinci yüzyılın ortalarında terk edilmiştir.

Forumun kuzeybatı ucundaki nymphaeum'u çevreleyen hamamlar, nymphaeum'da yapılan onarımların ardından MS dördüncü yüzyılın başlarında ya da ortalarında inşa edilmiştir. Hamamlar nymphaeum tarafından doğu ve batı kanatlarına bölünmüştür. Doğu hamamları, kuzeyde bir sudatorium, bir caldarium ve bir tepidarium'a açılan merkezi bir koridor etrafında düzenlenmiştir. Batı hamamları, nymphaeum'un kuzeybatı duvarı boyunca eksenel olarak hizalanmış bir dizi hamama sahipti.

Stadyum

Akropolis'in 0,5 km batısında ve Apollo Hylates Tapınağı'nın 1,1 km doğusunda yer alan Kourion stadyumu Antoninler döneminde (yaklaşık 138-180) inşa edilmiştir. Kourion'daki stadyum 187 m uzunluğundaydı ve başlangıç çizgisi iki dairesel taş direkle işaretlenmişti ve sekiz koşucuyu alacak kadar genişti. Dromos kuzey, batı ve güneyden 217 m uzunluğunda ve 17 m genişliğinde serbest duran kavisli bir oturma yapısı ile çevrelenmiştir. Bu yapı, 6 m kalınlığında kesme taştan bir duvarla desteklenen yedi oturma sırasından oluşuyordu. Oturma yerlerine muhtemelen dış cephe boyunca 10 m aralıklarla yerleştirilmiş merdivenlerle ulaşılıyordu. Dromos'a kuzey, güney ve batı taraflarının ortasındaki oturma yerlerinde bulunan boşluklardan erişiliyordu. Bu yapı yaklaşık 6.000 seyirci için yeterli oturma yeri sağlamıştır. Stadyum bütün olarak 229 m uzunluğunda ve 24 m genişliğindeydi. Stadyum 4. yüzyılın son yarısında terk edilmiştir.Kıbrıs'ta kazısı yapılmış tek stadyum olma özelliğini korumaktadır.

Eustolios Evi ve Hamamları

Kourion'daki Eustolios kompleksindeki mozaik

Tiyatronun hemen üzerindeki güney kayalıklarının tepesinde yer alan Eustolios Evi ve Hamamları, 4. yüzyılın ortalarında yıkılan bir yapının kalıntıları üzerine 4. yüzyılın sonlarında inşa edilmiştir. Beşinci yüzyılın ilk yıllarında, evin tamamlanmasından kısa bir süre sonra, evin kuzey tarafı boyunca bir hamam kompleksi inşa edilmiştir. Kuzey tarafındaki ev ve hamam eklentisi otuzdan fazla oda içermektedir. Komplekse batıdan girilmekte, ziyaretçiler dikdörtgen bir ön avludan geçmektedir. Ön avlunun ötesindeki girişte yer alan bir selamlama yazıtında "Evin iyi şansı için girin" yazmaktadır. Bu ön avlunun ve girişin kuzey ve güneyinde odalar düzenlenmiş olup, doğu ucunda güneyde bir peristil avlu yer almaktadır. Güneydeki peristil, merkezi bir havuzun etrafında düzenlenmiştir ve ayrıntılı mozaiklerle bezenmiş revakları ile evin merkezini oluşturmaktadır. Doğu portikosundaki bir mozaik yazıt, yapıyı Kourion halkının acılarını hafifletmek için, muhtemelen 4. yüzyılın ortalarından sonlarına kadar meydana gelen depremlere tepki olarak inşa eden Eustolios'a atfeder. Yazıt Eustolios'u bir Hristiyan olarak tanımlar ve "bu ev İsa'nın çok saygı duyulan işaretleriyle çevrilidir" diye bitirir. Eşlik eden ikonografide balık ve kuş figürleri (gri kaz, gine tavuğu, şahin, keklik ve sülün) yer almaktadır.

Banyo kompleksi merkezi bir dikdörtgen salon etrafında düzenlenmiştir ve bir ön odaya sahip bir frigidarium, bir tepidarium ve bir caldarium içermektedir. Frigidarium, bir mimarın cetvelini tutan Ktisis'in (Yaratılış) kişileştirilmesini tasvir eden figürlü bir mozaikle kaplanmıştır. Kompleks, 7. yüzyılın ortalarındaki yıkımına kadar kullanımda kalmıştır. Ev muhtemelen özel bir elit konutu olarak inşa edilmiş, ancak beşinci yüzyılın başlarında halka açık bir banyo tesisine dönüştürülmüştür.

Kourion piskoposluk bölgesi ve katedrali

Forumun hemen güneybatısındaki kayalıkların tepesinde yer alan Kourion katedrali ve piskoposluk bölgesi beşinci yüzyılın başında inşa edilmiş ve altıncı yüzyılda art arda yenilenmiştir. Kourion Piskoposu'nun makamı (cathedra) olan bu katedral, doğu-batı yönünde inşa edilmiş, tek nefli, üç koridorlu bir bazilikadır. Koridorlar, kaideler üzerine yerleştirilmiş on iki sütundan oluşan sütun dizileriyle neften ayrılmıştır. Orta nefin doğu ucu, synthrononlu yarım daire biçimli hemidomed bir apsisle sonlanıyordu. Bazilika, Kıbrıs Hristiyanlığının dini yapısı içindeki önemine uygun olarak görkemli bir şekilde düzenlenmiştir. Duvarları beyaz mermerle kaplanmıştı. Sunak bir chancel perdesi içine alınmış ve dört direkli bir baldaken ile örtülmüştür. Koridorlar opus sectile ile döşenmiş, nef ise polikrom mozaiklerle kaplanmıştır. Kompleks, bazilikanın batı cephesi boyunca dizilmiş bir narteks ile narteksin batı ve kuzeyindeki peristil atriumları içeriyordu. Kuzeydeki atrium, batısındaki piskoposluk sarayına ya da bazilikanın kuzey tarafı boyunca uzanan vaftizhane, diakoinon ve catchecumena'ya erişim sağlıyordu.

Bazilika MS dördüncü yüzyılın sonunda ve beşinci yüzyılın hemen başında, Kourion'un 365/370 depremlerinin yıkımından kurtulmaya çalıştığı bir dönemde inşa edilmiştir. Bu bazilikaya bu kadar kaynak ayrılması ve Apollon Hylates Kutsal Alanı'nın eşzamanlı olarak terk edilmesi, Hristiyanlığın kentin dini kurumları için ne kadar merkezi bir konuma sahip olduğunu göstermektedir. Bölge yedinci yüzyıldaki Arap akınları sırasında tahrip edilmiş, ardından Kourion Piskoposunun makamı iç bölgelere taşınmıştır

Kuzeybatı Bazilikası

Beşinci yüzyılın sonlarında, akropolis ile Apollon Hylates Kutsal Alanı arasındaki yolun kuzey tarafında, akropolisin kuzeybatısındaki yükseklikte üç nefli bir bazilika daha inşa edilmiştir. Klasik Antik Çağ'da burası Demeter ve Kore'ye adanmış bir kutsal alan olabilir, bu da alanda bulunan bir ithaf yazıtından anlaşılmaktadır, ancak bu kutsal alanın kalıntıları bulunamamıştır.

Bazilika doğu yönünde inşa edilmiştir. Orta nef ve koridorlar mermer plakalarla döşenmiştir. Orta apsiste din adamları için bir synthronon yer almaktaydı ve chancel neften mermer paravanlar ve opus sectile döşemesiyle ayrılmıştı. Bazilikaya sütunlu bir peristil avludan ve bazilikanın batısındaki narteksten giriliyordu. Atriuma kuzey ve güney taraflarından giriliyordu. Peristilli avlunun merkezinde dikdörtgen bir sarnıç bulunmaktadır. Ayrıca narteks ve atriumdan girilen, bazilikayı kuzey ve güneyden kuşatan iki katekumena ve kuzeyde bir diakoinon vardı. Bazilika 7. yüzyılın ortalarında, Kıbrıs'ın güney kıyılarına yapılan erken Arap akınları sırasında terk edilmiştir.

Erken dönem Hristiyan sahil bazilikası

6. yüzyılın başlarında, güneybatı kayalıklarının dibinde, akropolisin altında, kazılmamış liman alanının batı sınırına yakın bir yerde erken dönem bir Hristiyan bazilikası inşa edilmiştir. Kilise, dıştan yaklaşık 27,5 m uzunluğunda ve 14 m genişliğinde üç nefli bir bazilikadır. Sunak güneydoğuya bakacak şekilde yönlendirilmiştir. Orta nef apsis dâhil yaklaşık 25 m uzunluğunda ve 5,5 m genişliğinde, yan koridorlar ise 2,75 m genişliğindeydi. Nefin tavanını destekleyen kolonadlar altı korint sütundan oluşmaktaydı. Koridorların ve nefin doğu uçları mozaiklerle süslü yarım kubbelerle sonlanıyordu. Şansel opus sectile ile döşenirken nef ve koridorlar mozaiklerle kaplanmıştır. Bazilikanın batısında bir peristil atrium dizilmiş, kuzey revaktan bir vaftizhane açılmış ve bazilika kompleksine giriş güney revaktan kontrol edilmiştir. Peristil avlu bir kuyu üzerinde merkezlenmiştir. Bazilikanın güney koridoru boyunca bir catechumena dizilmişti ve atriumun güneydoğu köşesinden buraya ulaşılıyordu. Bazilika yedinci yüzyılın ortalarında, Kıbrıs kıyı kentlerine yönelik ilk Arap akınları sırasında terk edilmiştir.

Yamaç Paraşütü

Kourion, Kıbrıs'ta önemli bir yamaç paraşütü bölgesidir ve yılın çoğu gününde uçulabilir. Kıbrıs'ın dört bir yanından birçok pilot ve adaya gelen ziyaretçiler bölgeyi bir kalkış noktası olarak kullanmaktadır.

Ayrıca bakınız

Kaynakça

^ "Ancient Cyprus in the British Museum: Early Prehistory, about 9000–2500 BCE". British Museum. 14 Temmuz 2017 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 26 Şubat 2015.
^ "Digital Kourion- Sotira Teppes". Penn Museum. 15 Şubat 2015 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 26 Şubat 2015.
^ "Ancient Cyprus in British Museum: Early and Middle Bronze Ages, c. 2500–1650 BC". British Museum. 27 Şubat 2015 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 26 Şubat 2015.
^ ^a ^b Herodotus. The Histories 5.113. Translation by A. D. Godley (1920). Harvard University Press. 22 Şubat 2023 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 2 Nisan 2023. Online edition by the .
^ "Bamboula". Penn Museum. 15 Şubat 2015 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 15 Şubat 2015.
^ "Ancient Cyprus in the British Museum: Late Bronze Age (c.1650–1050 BC)". British Museum. 27 Şubat 2015 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 26 Şubat 2015.
^ Kourion: The Evidence for the Kingdom from the 11th to the 6th Century BCE, Diana Buitron-Oliver, Bulletin of the American Schools of Oriental Research No. 308, The City-Kingdoms of Early Iron Age Cyprus in Their Eastern Mediterranean Context (Nov. 1997), pp. 27–36
^ "Prism | British Museum". 23 Aralık 2018 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 2 Nisan 2023.
^ Christou, Demos (2008). Kourion: Its Monuments and Local Museum. Lefkoşa: Filokipros. ss. 17-8.
^ Kaynak hatası: Geçersiz <ref> etiketi; Christou2008 isimli refler için metin sağlanmadı (Bkz: )
^ Michel Lequien, Oriens christianus in quatuor Patriarchatus digestus, Paris 1740, Vol. II, coll. 1057–1058
^ Pius Bonifacius Gams, Series episcoporum Ecclesiae Catholicae 26 Haziran 2015 tarihinde Wayback Machine sitesinde ., Leipzig 1931, p. 438
^ "The British Museum Turner Bequest excavations of 1896". British Museum. 2 Şubat 2015 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 31 Ocak 2015.
^ "Tombs from the Turner Bequest excavations". British Museum. 2 Nisan 2015 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 31 Ocak 2015.
^ Stillwell, Richard (1961). "Kourion: The Theater". Proceedings of the American Philosophical Society. 105 (1): 37-78. JSTOR 985354.
^ "Modern excavations in the Kourion area". British Museum. 2 Şubat 2015 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 1 Şubat 2015.
^ "Digital Kourion". Penn Museum. 15 Şubat 2015 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 1 Şubat 2015.
^ "History of excavations in the Kourion area, continued". British Museum. 2 Şubat 2015 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 1 Şubat 2015.
^ Soren, David (1987). Excavations at Kourion. The Sanctuary of Apollo Hylates at Kourion, Cyprus. University of Arizona Press. s. 340.
^ Soren, David (1988). Kourion: the search for a lost Roman city. Doubleday. s. 233.
^ . University of Glasgow. 28 Şubat 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Şubat 2015.
^ . Ministry of Interior, Press and Information Office. 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Şubat 2015.
^ Rupp (1978). "Hellenistic Black and White Pebble Mosaic from the Acropolis of Kourion". Report of the Department of Antiquities, Cyprus 1978: 254-265.
^ "Kourion". Republic of Cyprus – Department of Antiquities. 2 Şubat 2015 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 2 Şubat 2015.
^ Nicolaou, Kyriakos (1976). "Kourion, Cyprus". Stillwell, Richard; MacDonald, William L.; McAlister, Marian Holland (Ed.). Princeton Encyclopedia of Classical Sites. ISBN . Erişim tarihi: 1 Ekim 2016.
^ Cyprus Centre of International Theatre Institute site 5 Ağustos 2008 tarihinde Wayback Machine sitesinde .
^ . University of Glasgow. University of Glasgow. 5 Mart 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Mart 2018.
^ J.S. Last: The Ancient Water Supply, in: Proceedings of the American Philosophical Society vol 199-1 (1975) pag 39 – 72
^ "Roman aqueducts: Kourion (Cyprus)". 2 Nisan 2023 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 2 Nisan 2023.
^ Kaynak hatası: Geçersiz <ref> etiketi; RepCyprus isimli refler için metin sağlanmadı (Bkz: )
^ Kaynak hatası: Geçersiz <ref> etiketi; Nicolaou76 isimli refler için metin sağlanmadı (Bkz: )
^ Beatty. "Evolving Architectural Function in the "Earthquake House" at Kourion, Cyprus". American Schools of Oriental Research Conference.
^ "Kourion, Cyprus". Roman aqueducts. 2 Şubat 2015 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 2 Şubat 2015.
^ Wright, G.R.H. (1992). Ancient Buildings in Cyprus. New York: E.J. Brill. s. 302.
^ ^a ^b Christou, Demos (1986). Kourion: A Complete Guide to Its Monuments and Local Museum. Lefkoşa: Filokipros. ss. 18-23.

Bu maddenin şu anda kamu malı olan Yunan ve Roma Coğrafya Sözlüğü'nden metin içermektedir‎. Smith, William, (Ed.) (1854–1857). Yunan ve Roma Coğrafya Sözlüğü (İngilizce). Londra: John Murray.

Dış bağlantılar

Wikimedia Commons'ta Kourion ile ilgili çoklu ortam belgeleri bulunur
Kourion by Department of Antiquities of Cyprus 19 Ekim 2014 tarihinde Wayback Machine sitesinde .
Paragliding Cyprus 2 Nisan 2023 tarihinde Wayback Machine sitesinde .

[1] "Ancient Cyprus in the British Museum: Early Prehistory, about 9000–2500 BCE". British Museum. 14 Temmuz 2017 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 26 Şubat 2015.

[2] "Digital Kourion- Sotira Teppes". Penn Museum. 15 Şubat 2015 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 26 Şubat 2015.

[3] "Ancient Cyprus in British Museum: Early and Middle Bronze Ages, c. 2500–1650 BC". British Museum. 27 Şubat 2015 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 26 Şubat 2015.

[perseus.tufts.edu-4] Herodotus. The Histories 5.113. Translation by A. D. Godley (1920). Harvard University Press. 22 Şubat 2023 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 2 Nisan 2023. Online edition by the .

[5] "Bamboula". Penn Museum. 15 Şubat 2015 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 15 Şubat 2015.

[6] "Ancient Cyprus in the British Museum: Late Bronze Age (c.1650–1050 BC)". British Museum. 27 Şubat 2015 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 26 Şubat 2015.

[7] Kourion: The Evidence for the Kingdom from the 11th to the 6th Century BCE, Diana Buitron-Oliver, Bulletin of the American Schools of Oriental Research No. 308, The City-Kingdoms of Early Iron Age Cyprus in Their Eastern Mediterranean Context (Nov. 1997), pp. 27–36

[8] "Prism | British Museum". 23 Aralık 2018 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 2 Nisan 2023.

[Christou20082-9] Christou, Demos (2008). Kourion: Its Monuments and Local Museum. Lefkoşa: Filokipros. ss. 17-8.

[Christou2008-10] Kaynak hatası: Geçersiz <ref> etiketi; Christou2008 isimli refler için metin sağlanmadı (Bkz: )

[11] Michel Lequien, Oriens christianus in quatuor Patriarchatus digestus, Paris 1740, Vol. II, coll. 1057–1058

[12] Pius Bonifacius Gams, Series episcoporum Ecclesiae Catholicae 26 Haziran 2015 tarihinde Wayback Machine sitesinde ., Leipzig 1931, p. 438

[13] "The British Museum Turner Bequest excavations of 1896". British Museum. 2 Şubat 2015 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 31 Ocak 2015.

[14] "Tombs from the Turner Bequest excavations". British Museum. 2 Nisan 2015 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 31 Ocak 2015.

[Stillwell_612-15] Stillwell, Richard (1961). "Kourion: The Theater". Proceedings of the American Philosophical Society. 105 (1): 37-78. JSTOR 985354.

[16] "Modern excavations in the Kourion area". British Museum. 2 Şubat 2015 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 1 Şubat 2015.

[17] "Digital Kourion". Penn Museum. 15 Şubat 2015 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 1 Şubat 2015.

[18] "History of excavations in the Kourion area, continued". British Museum. 2 Şubat 2015 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 1 Şubat 2015.

[19] Soren, David (1987). Excavations at Kourion. The Sanctuary of Apollo Hylates at Kourion, Cyprus. University of Arizona Press. s. 340.

[20] Soren, David (1988). Kourion: the search for a lost Roman city. Doubleday. s. 233.

[21] . University of Glasgow. 28 Şubat 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Şubat 2015.

[22] . Ministry of Interior, Press and Information Office. 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Şubat 2015.

[23] Rupp (1978). "Hellenistic Black and White Pebble Mosaic from the Acropolis of Kourion". Report of the Department of Antiquities, Cyprus 1978: 254-265.

[RepCyprus2-24] "Kourion". Republic of Cyprus – Department of Antiquities. 2 Şubat 2015 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 2 Şubat 2015.

[Nicolaou762-25] Nicolaou, Kyriakos (1976). "Kourion, Cyprus". Stillwell, Richard; MacDonald, William L.; McAlister, Marian Holland (Ed.). Princeton Encyclopedia of Classical Sites. ISBN . Erişim tarihi: 1 Ekim 2016.

[26] Cyprus Centre of International Theatre Institute site 5 Ağustos 2008 tarihinde Wayback Machine sitesinde .

[27] . University of Glasgow. University of Glasgow. 5 Mart 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Mart 2018.

[28] J.S. Last: The Ancient Water Supply, in: Proceedings of the American Philosophical Society vol 199-1 (1975) pag 39 – 72

[29] "Roman aqueducts: Kourion (Cyprus)". 2 Nisan 2023 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 2 Nisan 2023.

[RepCyprus-30] Kaynak hatası: Geçersiz <ref> etiketi; RepCyprus isimli refler için metin sağlanmadı (Bkz: )

[Nicolaou76-31] Kaynak hatası: Geçersiz <ref> etiketi; Nicolaou76 isimli refler için metin sağlanmadı (Bkz: )

[32] Beatty. "Evolving Architectural Function in the "Earthquake House" at Kourion, Cyprus". American Schools of Oriental Research Conference.

[33] "Kourion, Cyprus". Roman aqueducts. 2 Şubat 2015 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 2 Şubat 2015.

[34] Wright, G.R.H. (1992). Ancient Buildings in Cyprus. New York: E.J. Brill. s. 302.

[ReferenceA-35] Christou, Demos (1986). Kourion: A Complete Guide to Its Monuments and Local Museum. Lefkoşa: Filokipros. ss. 18-23.