Azərbaycanca
Беларускі
Dansk
Deutsch
Española
Français
Indonesia
Italiana
日本語
Қазақ
Lietuvos
Nederlands
Português
Русский
සිංහල
แบบไทย
Türkçe
Українська
中國人
United State
Afrikaans
Carlo Ruzzini (d. 11 Kasim 1653, Venedik - ö. 5 Ocak 1735, Venedik). Devlet adamı ve diplomat. 4 Haziran 1732 – 5 Ocak 1735 döneminde Venedik Cumhuriyeti'ne "Doçe" unvanı ile devlet başkanlığı yapan 113'üncü dük. Doçe Sebastiano Mocinego'nun ölümünden sonra yapılan seçimden sonra 4 Haziran 1732'da tahta çıktı. 2 yıl 7 ay 3 gün süren Venedik Cumhuriyeti "Doçe"'lik saltanatından sonra 5 Ocak 1735'te 81 yaşında Venedik'te öldü.
| Carlo Ruzzini | |
|---|---|
| Carlo Ruzzini portresi Ressam:Gregorio Lazzarini | |
 | |
| Venedik Cumhuriyeti Doçesi (113.) Doge di Venezia | |
| Hüküm süresi | 7 Haziran 1732 - 5 Ocak 1735 2 yıl 7 ay 3 gün |
| Önce gelen | Sebastiano Mocinego |
| Sonra gelen | Alvise Pisani |
| Doğum | 11 Kasım 1653 Venedik |
| Ölüm | 5 Ocak 1735 (yaş: 81) Venedik |
| Defin | Santa Maria di Nazareth Kilisesi, Venedik |
| Babası | Marco Ruzzini |
| Annesi | Caterina Zeno |
Hayatı
Doçe olmadan önce
Carlo Ruzzini de Venedik'te 11 Kasim 1653de zengin bir aileden olan Marco Ruzzini ve Caterina Zeno'nun üç oğlundan en büyük oğlu olarak doğdu.
İyi bir eğitim gördü. Bu iyi eğitimi ve ailesinin serveti Venedik Cumhuriyeti devlet yönetimini kariyer olarak seçmesine ve bu kariyerde gayet hızla ilerlemesine neden oldu. 1679'da daha 26 yaşında iken ileri devlet yönetimine katıldı. İlk görevine 26 yaşında iken Venedik Arsenal Tersanesi ve doklarının baş yöneticisi olarak atanması ile başladı.
17. yüzyıl sonlarına doğru Venedik Cumhuriyeti Osmanlı Devleti ile hemen hemen devamlı diplomatik ve askeri çatışmalar halinde bulunmaktaydı ve Venedik bu çatışmalarda başarısız kaldığı görüntüsü vermekte idi. Bunun için Venedik'in tecrübeli ve yetenekli diplomatlara büyük bir gereksinmesi bulunmakta idi. Ruzzini Venedik'in bu gereksinmesine gayet iyi uymakta idi ve onu için Rozzini Venedik için büyük diplomatik görevler yüklendi.
İlk önemli diplomatik görevi 1691'de İspanya Krallığı kralı II. Carlos nezdinde Madrid'e Venedik elçisi olarak atanması ile başladı.
Sonra Viyana'ya Kutsal Roma İmparatoru ve aynı zamanda Avusturya Arşidüklüğü arşidükü olan I.Leopold nezdinde Venedik elçiliğine atandı.
Temmuz 1698'de Osmanlılar’a karşı Avrupa’daki müttefik arayışı içinde olan Rus Çarı I. Petro'nun Venedik Cumhuriyeti'ne yapacağı ziyaretini organize etmekteyken Moskova'da çıkan ayaklanması nedeniyle Rus Çarı Rusya’ya dönmek zorunda kaldı ve Venedik'e gidemedi.
Osmanlı-Kutsal İttifak Savaşları'nın 1695'te başlayan II. Mustafa'nın Avusturya Seferleri evresinde 11 Eylül 1697 tarihinde Tisza Irmağı kıyısındaki Zenta’da yapılan ve sadrazam Elmas Mehmet Paşa'nın şehit düşmesiyle Osmanlıların büyük yenilgisiyle sonuçlanan Zenta Muharebesi ile Osmanlı devletinin kaybettiği topraklarını geri almasının zor olacağını fark eden Osmanlı Devleti ve Sultan II. Mustafa, özellikle İngiltere ve Hollanda elçilerinin araya girmesi sonucu barış müzakerelerine razı olmuştu. Bu müzakereler Karlofça adlı (modern Sırbistan'ın sınırları içinde yer alan) küçük bir kasabada başladı ve iki ay sürdü. Osmanlı İmparatorluğu'nu Reis-ül Küttab Rami Mehmed Paşa ve Baştercüman Aleksandro Mavrokordato temsil etti. Kutsal İttifak ülkelerini temsil eden delegeler Avusturya Arşidüklüğü için Kont Franz Ulrich Kinsky, Lehistan için Malaçovski ve Venedik Cumhuriyeti için Carlo Ruzzini idi.
İki ay süren müzakerelerde Venedik delegesi olan Carlo Ruzzini Osmanlı Devleti'ni mağlup taraf olarak görmekte ve buna rağmen Osmanlıların yapılan müzakerelerde başarı kazandığından şikayetçi olmuştu. Bunun nedenini Avusturya elçisinin tutumunda bulmaktaydı. Avusturya ile Fransa arasında İspanya veraseti nedeni ile ciddi çatışma çıkmıştı ve bunun için Ruzzini Avusturyalıların Osmanlılarla anlaşmazlığı biran evvel çözmek niyetiyle tavizler verdiği kanaatina varmıştı. Ruzzini daha önce yapılmış Edirne protokolünü geçersiz saymakta idi ve bu nedenle aynı konulara bu müzakerelerde de yeniden görüşülüp yeniden anlaşmaya bağlandığı için müzakereler uzadı. Ruzzini kendine verilen sınırlı yetkiler dolayısıyla diğer delegeleri kızdıracak şekilde devamlı olarak kararsız olup mutlaka Venedik merkezdeki Venedik İdare Konseyi'nin mutabakatını ve yeni yetki isteme zorunda kalmaktaydı. Bu gecikmeler diğer delegeleri, özellikle güya Venedikle müttefik devletler delegelerini, kızdırmıştı. Bu Avusturya’nın Ruzzini'ye eğer Osmanlı istekleri kabul edilmezse Venedik'in yalnız kalacakları ve savaşa tek başına devam etmesi gerekeceği şekilde uyarmalar yapmasına neden oldu. Bu uyarmaya rağmen yine gecikmeler olması dolayısıyla müzakerelerinin son döneminde gayet önemli maddeler üzerindeki anlaşmalar Venedik Elçisi Ruzzini'ye hiç danışmadan alınmaya başlamıştı. Sonunda Osmanlılar ile Venedikliler ilişkilerini düzenleyen anlaşma maddeleri 20-23 Ocak 1699) tarihinde tanzim edildi. İki ay süren müzakereler sonucu olarak 26 Ocak 1699 günü imzalanan Karlofça Antlaşması ile Banat ve Temeşvar hariç, bütün Macaristan ve Erdel Prensliği Avusturya'ya, Ukrayna ve Podolya Lehistan'a, Mora ve Dalmaçya kıyıları Venediklilere bırakıldı. Görüldüğü gibi bu anlaşma ile Venedik Cumhuriyeti'nin önemli toprak kazançları olmuştu. Bu nedenlerle Carlo Ruzzini'nin kararsızlığı, diplomatik gafları, diğer delegeleri devamlı kızdırması ve son dönemde müzakerelerde bir kenara bırakılması unutuldu ve yaptığı bu diplomasi hataları onun sonraki kariyerine etki yapmadı.
Bundan sonra Ruzzini çeşitli ülkelerde Venedik elçiliği görevinde bulundu:
- 1706'da Lahey'de Felemenk Cumhuriyeti'ne Venedik elçisi olarak atandı.
- 1707'de Sultan III. Ahmed saltanat döneminde Osmanlı Devleti'ne İstanbul'da Venedik Balyosu olarak ilk defa bulundu.
- Daha sonra Viyana'ya Kutsal Roma Cermen İmparatorluğu imparatoru olan VI. Karl nezdinde Venedik elçiliği yaptı.
1712'de ise (1700-1715) döneminde devam eden İspanya Veraset Savaşı'nı sona erdirmek için yapılan bir seri müzakerelerden sonra ve takiben Utrecht, Felemenk Cumhuriyeti (modern Hollanda'da Mart ve Nisan 1713'te İspanya, Büyük Britanya, Fransa, Portekiz ve Felemenk Cumhuriyeti devletları aralarından yapılan ve imzalanan çeşitli antlaşmalardan oluşan Utrecht Anlaşması kabul edilip bu savaş fiilen sona erdi. Venedik Cumhuriyeti İspanya Veraset Savaşı'nda büyük çabalarla tarafsız kalmıştır. Ama Utrecht Anlaşması için müzakerelere ve son anlaşmaya temsilci ve gözlemci olarak Ruzzini "Olağanüstü Venedik Elçisi" unvanı ile katılmıştı ve kendisine elçi olarak verilen resmi selahiyetler sadece İtalya'nın sınırının içine ait olan konular olarak tayin edilmesine dair olup Ruzzini'nin bu antlaşmaya katkısının nispeten önemi çok azdı.
Osmanlı İmparatorluğu, Karlofça Anlaşması ile Venediklilere verilen Mora Yarımadası ve diğer Adriyatik Denizi ve İyonya Denizi üzerindeki adaları tekrar geri almak için bahane aramaktaydı. Venedik, Osmanlılara karşı isyan etmiş ama bu isyanı Osmanlı devletinin Bosna valisi Köprülüzade Damat Numan Paşa tarafından bastırılmış olan Karadağ Piskopos-Prensi Danilo'ya açıkça yardım ve destek sağlamış ve bu isyan bitince de ona Venedik arazilerine sığınma hakkı vermişti. Ayrıca Venedikliler ve onların hakimiyeti altında bulunan Dalmaçyalılar Adriyatik Denizi kıyılarındaki ticaret ve hac seferi yapan Osmanlı gemilerini devamlı taciz etmekte idiler. Bunlardan en ciddisi eski Sadrazam Moralı Damat Hasan Paşa'nın ölümünden sonra el konulup merkeze gönderilen hazinesini taşıyan bir Osmanlı gemisini Venedikliler ellerine geçirmişler ve ne gemiyi ne de hazinenin gelirini Osmanlılara teslim etme niyeti göstermişlerdi.
Bu nedenler gösterilerek Sadrazam olan Silahdar Damat Ali Paşa 9 Aralık 1714'te Venedik'e savaş ilan ederek Mora Seferi'ne çıktı. Böylece 1715-1718 Osmanlı-Avusturya-Venedik Savaşı ortaya çıktı. Osmanlı ordusu, altı hafta içinde Karlofça Antlaşması ile kaybedilen Korint, Anabolu (modern Nafplion), Modon, Koron ve Navarin kaleleri de dahil olmak üzere tüm Mora Yarımadası'nı geri alındı. Ayrıca 1669 yılında Girit fethedildikten sonra hala Venediklilerin elinde kalan "Suda" ve "Spinalonga" kaleleri de Türk donanmasının da katkısıyla zaptedildi, böylece Osmanlılar tüm Mora ve Girit'i Venediklilerden temizlediler. Sonra adalara sıra gelip Lefkada ele geçirildi. Ama Korfu adasındaki anakalenin 8 Temmuz 1716'a başlayan kuşatması başarısız kaldı. Fakat bu sırada Avusturya savaşa girdi. Osmanlı ordusu kuzeye Avusturya'ya yöneldi ve Venedikliler üzerinde baskı azaldı. 5 Ağustos 1716'da sadrazamın serdarlığı altındaki Osmanlı ordusu Petrovaradin Muharebesi'nde Savoy Prensi Eugen komutanlığı altındaki Avusturya ordusuna yenildi ve Silahdar Damat Ali Paşa bu muharebede öldü. Avusturya'lılar 1 Ekim 1716'da Temeşvar kalesini ve bir yıl kadar sonra 18 Ağustos 1717'de Belgrad kalesini ellerine geçirdiler. Osmanlı tarafı barış istedi.
Bu savaşı bitirmek üzere 1718 Mayıs sonundan Pasarofça (modern Sırbistan'da Požarevaç) kentinde İngıtere ve Hollanda arabuluculuğu ile müzakerelere başlandı. Venedik Cumhuriyeti'nin bu barış müzakerelerinde Carlo Rüzzini temsil etmekte idi. Venedik Cumhuriyeti'nin stratejik durumu gayet zayıftı. Bu nedenle yapılan müzakerelerde Osmanlıların Mora Yarımadasını geri almasını engelleyemedi. Pasarofça Antlaşması 21 Temmuz 1718'de imzalandı. Venedik Cumhuriyeti Mora yarımadasını kaybetti ama bu yarımada kıyılarında bulunan adalar, Korfu adası ve hatta Çuha Adası, Venediklilere verildi.
Bundan sonra Carlo Ruzzini ikinci kez İstanbul'a Venedik Balyosu olarak atandı. Fakat bu şehirde iken sağlığı bozuldu ve Venedik'e geri dönmek zorunda kaldı.
Venedik'e dönünce inzivaya çekilmekten sakındı. Avrupa diplomasisi içinde kazandığı yabancı ülkelere ait bilgiler ve tecrübeler dolayısıyla Venedik politik çevrelerinde aranan bir kişi olarak önemli roller oynamaya devam etti.
1722'de Doçe olan II. Giovanni Cornaro ölünce yapılması gereken docelik seçiminde Carlo Ruzzini, 69 yașında olmakla beraber, uygun bir doçe adayı olarak görülmekte idi. Fakat Sebastiano Mocenigo büyük masraflar yapıp "Doçe Seçmenler Konseyi"'nin 41 üyesi arasında kendine çoğunluğu sağlayacak oy toplamayı başardı, Böylece Sebastiano Mocenigo Doçe olarak taç giydi. Ama Carlo Ruzzini Doçe olmak hevesinde vazgeçmiş değildi.
Doçelik dönemi
23 Mayıs 1732'de önce Doçe olan Sebastiano Mocenigo ölünce Venedik Cumhuriyeti "Doçe Seçmenler Konseyi" yeni doçe seçmek için toplandı. Ruzzini 1722'de yapılan Doçe Seçmenler Konseyi doçe seçiminde de aday olmuş ama seçilememiş ve Sebastiano Mocenigo doçe seçilip tahta geçmişti. On yıl sonra 1732 "Doçe Seçmenler Konseyi" seçiminde hiç karşı aday olmadan mevcut 41 seçmen oyundan 40'ını alarak ilk oylamada gayet kolaylıkla 4 Haziran 1732'de "doçe" olarak seçildi ve Venedik Cumhuriyeti doçesi olarak tahta geçti.
Docelik görevi yaptığı üç yıldan biraz daha kısa dönem Venedik Cumhuriyeti için sakin ve barışcıl geçen bir dönem oldu. Venedik tüm uluslararası ilişkilerde hiç ödünsüz tarafsızlık politikası uyguladı ve bu nedenle ülke kendi içine dönüp sanki uluslararası arenadan çekildi.
Venedik Doçesi olarak 2 yıl 7 ay 3 gün görev yaptıktan sonra 5 Ocak 1735da 81 yaşında iken Venedik'te vefat etti. Anıt-mezarı Venedik'te "Santa Maria di Nazareth Kılısesi"'nde bulunmaktadır. Lathi siyah mermerden yapılmıştır.
Ayrıca bakınız
Dış bağlantılar
| Wikimedia Commons'ta Carlo Ruzzini ile ilgili ortam dosyaları bulunmaktadır. |
- Bu madde kısmen İtalyanca Wikipedia "Carlo Ruzzini" maddesi kaynaklıdır: /wiki/Carlo_Ruzzini 3 Temmuz 2008 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (İtalyanca)
- Norwich, John Julius (1999) A History of Venice. New York: Vintage Books, (İngilizce)
- da Mosto, Andrea (1983), Dogi di Venezia nella vita pubblica e privata. Floransa:A. Martello (İtalyanca)
- Dumler, Helmut (2001), Venedig und die Dogen. Düsseldorf:Artemis & Winkler (Almanca)
Dış bağlantılar
- Brunetti, Mario (1936) "Ruzzini, Carlo di Marco" maddesi, Enciclopedia Italiana Yayıncı:Treccani la Cultura Italiana, Online:[1]14 Kasım 2015 tarihinde Wayback Machine sitesinde . (İtalyanca)
Kaynakça
- ^ Gerçekte bu antlaşma ile İspanya Veraset Savaşı bitmemiştir ve Fransa ve Kutsal Roma İmparatorluğu savaşa devam etmişler ve ancak 1714'te imzalanan (7 Mart 1714) ve (7 Eylül 1714) ile bu savaş fiilen sona ermiştir.
| Resmî unvanlar | ||
|---|---|---|
| Önce gelen: Sebastiano Mocenigo | Venedik Doçesi 1732 – 1735 | Sonra gelen: Alvise Pisani |
wikipedia, wiki, viki, vikipedia, oku, kitap, kütüphane, kütübhane, ara, ara bul, bul, herşey, ne arasanız burada,hikayeler, makale, kitaplar, öğren, wiki, bilgi, tarih, yukle, izle, telefon için, turk, türk, türkçe, turkce, nasıl yapılır, ne demek, nasıl, yapmak, yapılır, indir, ücretsiz, ücretsiz indir, bedava, bedava indir, mp3, video, mp4, 3gp, jpg, jpeg, gif, png, resim, müzik, şarkı, film, film, oyun, oyunlar, mobil, cep telefonu, telefon, android, ios, apple, samsung, iphone, xiomi, xiaomi, redmi, honor, oppo, nokia, sonya, mi, pc, web, computer, bilgisayar
Carlo Ruzzini d 11 Kasim 1653 Venedik o 5 Ocak 1735 Venedik Devlet adami ve diplomat 4 Haziran 1732 5 Ocak 1735 doneminde Venedik Cumhuriyeti ne Doce unvani ile devlet baskanligi yapan 113 uncu duk Doce Sebastiano Mocinego nun olumunden sonra yapilan secimden sonra 4 Haziran 1732 da tahta cikti 2 yil 7 ay 3 gun suren Venedik Cumhuriyeti Doce lik saltanatindan sonra 5 Ocak 1735 te 81 yasinda Venedik te oldu Carlo RuzziniCarlo Ruzzini portresi Ressam Gregorio LazzariniVenedik Cumhuriyeti Docesi 113 Doge di VeneziaHukum suresi7 Haziran 1732 5 Ocak 1735 2 yil 7 ay 3 gunOnce gelenSebastiano MocinegoSonra gelenAlvise PisaniDogum11 Kasim 1653 VenedikOlum5 Ocak 1735 yas 81 VenedikDefinSanta Maria di Nazareth Kilisesi VenedikBabasiMarco RuzziniAnnesiCaterina ZenoHayatiDoce olmadan once Carlo Ruzzini de Venedik te 11 Kasim 1653de zengin bir aileden olan Marco Ruzzini ve Caterina Zeno nun uc oglundan en buyuk oglu olarak dogdu Iyi bir egitim gordu Bu iyi egitimi ve ailesinin serveti Venedik Cumhuriyeti devlet yonetimini kariyer olarak secmesine ve bu kariyerde gayet hizla ilerlemesine neden oldu 1679 da daha 26 yasinda iken ileri devlet yonetimine katildi Ilk gorevine 26 yasinda iken Venedik Arsenal Tersanesi ve doklarinin bas yoneticisi olarak atanmasi ile basladi 17 yuzyil sonlarina dogru Venedik Cumhuriyeti Osmanli Devleti ile hemen hemen devamli diplomatik ve askeri catismalar halinde bulunmaktaydi ve Venedik bu catismalarda basarisiz kaldigi goruntusu vermekte idi Bunun icin Venedik in tecrubeli ve yetenekli diplomatlara buyuk bir gereksinmesi bulunmakta idi Ruzzini Venedik in bu gereksinmesine gayet iyi uymakta idi ve onu icin Rozzini Venedik icin buyuk diplomatik gorevler yuklendi Ilk onemli diplomatik gorevi 1691 de Ispanya Kralligi krali II Carlos nezdinde Madrid e Venedik elcisi olarak atanmasi ile basladi Sonra Viyana ya Kutsal Roma Imparatoru ve ayni zamanda Avusturya Arsiduklugu arsiduku olan I Leopold nezdinde Venedik elciligine atandi Temmuz 1698 de Osmanlilar a karsi Avrupa daki muttefik arayisi icinde olan Rus Cari I Petro nun Venedik Cumhuriyeti ne yapacagi ziyaretini organize etmekteyken Moskova da cikan ayaklanmasi nedeniyle Rus Cari Rusya ya donmek zorunda kaldi ve Venedik e gidemedi Osmanli Kutsal Ittifak Savaslari nin 1695 te baslayan II Mustafa nin Avusturya Seferleri evresinde 11 Eylul 1697 tarihinde Tisza Irmagi kiyisindaki Zenta da yapilan ve sadrazam Elmas Mehmet Pasa nin sehit dusmesiyle Osmanlilarin buyuk yenilgisiyle sonuclanan Zenta Muharebesi ile Osmanli devletinin kaybettigi topraklarini geri almasinin zor olacagini fark eden Osmanli Devleti ve Sultan II Mustafa ozellikle Ingiltere ve Hollanda elcilerinin araya girmesi sonucu baris muzakerelerine razi olmustu Bu muzakereler Karlofca adli modern Sirbistan in sinirlari icinde yer alan kucuk bir kasabada basladi ve iki ay surdu Osmanli Imparatorlugu nu Reis ul Kuttab Rami Mehmed Pasa ve Bastercuman Aleksandro Mavrokordato temsil etti Kutsal Ittifak ulkelerini temsil eden delegeler Avusturya Arsiduklugu icin Kont Franz Ulrich Kinsky Lehistan icin Malacovski ve Venedik Cumhuriyeti icin Carlo Ruzzini idi Iki ay suren muzakerelerde Venedik delegesi olan Carlo Ruzzini Osmanli Devleti ni maglup taraf olarak gormekte ve buna ragmen Osmanlilarin yapilan muzakerelerde basari kazandigindan sikayetci olmustu Bunun nedenini Avusturya elcisinin tutumunda bulmaktaydi Avusturya ile Fransa arasinda Ispanya veraseti nedeni ile ciddi catisma cikmisti ve bunun icin Ruzzini Avusturyalilarin Osmanlilarla anlasmazligi biran evvel cozmek niyetiyle tavizler verdigi kanaatina varmisti Ruzzini daha once yapilmis Edirne protokolunu gecersiz saymakta idi ve bu nedenle ayni konulara bu muzakerelerde de yeniden gorusulup yeniden anlasmaya baglandigi icin muzakereler uzadi Ruzzini kendine verilen sinirli yetkiler dolayisiyla diger delegeleri kizdiracak sekilde devamli olarak kararsiz olup mutlaka Venedik merkezdeki Venedik Idare Konseyi nin mutabakatini ve yeni yetki isteme zorunda kalmaktaydi Bu gecikmeler diger delegeleri ozellikle guya Venedikle muttefik devletler delegelerini kizdirmisti Bu Avusturya nin Ruzzini ye eger Osmanli istekleri kabul edilmezse Venedik in yalniz kalacaklari ve savasa tek basina devam etmesi gerekecegi sekilde uyarmalar yapmasina neden oldu Bu uyarmaya ragmen yine gecikmeler olmasi dolayisiyla muzakerelerinin son doneminde gayet onemli maddeler uzerindeki anlasmalar Venedik Elcisi Ruzzini ye hic danismadan alinmaya baslamisti Sonunda Osmanlilar ile Venedikliler iliskilerini duzenleyen anlasma maddeleri 20 23 Ocak 1699 tarihinde tanzim edildi Iki ay suren muzakereler sonucu olarak 26 Ocak 1699 gunu imzalanan Karlofca Antlasmasi ile Banat ve Temesvar haric butun Macaristan ve Erdel Prensligi Avusturya ya Ukrayna ve Podolya Lehistan a Mora ve Dalmacya kiyilari Venediklilere birakildi Goruldugu gibi bu anlasma ile Venedik Cumhuriyeti nin onemli toprak kazanclari olmustu Bu nedenlerle Carlo Ruzzini nin kararsizligi diplomatik gaflari diger delegeleri devamli kizdirmasi ve son donemde muzakerelerde bir kenara birakilmasi unutuldu ve yaptigi bu diplomasi hatalari onun sonraki kariyerine etki yapmadi Bundan sonra Ruzzini cesitli ulkelerde Venedik elciligi gorevinde bulundu 1706 da Lahey de Felemenk Cumhuriyeti ne Venedik elcisi olarak atandi 1707 de Sultan III Ahmed saltanat doneminde Osmanli Devleti ne Istanbul da Venedik Balyosu olarak ilk defa bulundu Daha sonra Viyana ya Kutsal Roma Cermen Imparatorlugu imparatoru olan VI Karl nezdinde Venedik elciligi yapti 1712 de ise 1700 1715 doneminde devam eden Ispanya Veraset Savasi ni sona erdirmek icin yapilan bir seri muzakerelerden sonra ve takiben Utrecht Felemenk Cumhuriyeti modern Hollanda da Mart ve Nisan 1713 te Ispanya Buyuk Britanya Fransa Portekiz ve Felemenk Cumhuriyeti devletlari aralarindan yapilan ve imzalanan cesitli antlasmalardan olusan Utrecht Anlasmasi kabul edilip bu savas fiilen sona erdi Venedik Cumhuriyeti Ispanya Veraset Savasi nda buyuk cabalarla tarafsiz kalmistir Ama Utrecht Anlasmasi icin muzakerelere ve son anlasmaya temsilci ve gozlemci olarak Ruzzini Olaganustu Venedik Elcisi unvani ile katilmisti ve kendisine elci olarak verilen resmi selahiyetler sadece Italya nin sinirinin icine ait olan konular olarak tayin edilmesine dair olup Ruzzini nin bu antlasmaya katkisinin nispeten onemi cok azdi Osmanli Imparatorlugu Karlofca Anlasmasi ile Venediklilere verilen Mora Yarimadasi ve diger Adriyatik Denizi ve Iyonya Denizi uzerindeki adalari tekrar geri almak icin bahane aramaktaydi Venedik Osmanlilara karsi isyan etmis ama bu isyani Osmanli devletinin Bosna valisi Kopruluzade Damat Numan Pasa tarafindan bastirilmis olan Karadag Piskopos Prensi Danilo ya acikca yardim ve destek saglamis ve bu isyan bitince de ona Venedik arazilerine siginma hakki vermisti Ayrica Venedikliler ve onlarin hakimiyeti altinda bulunan Dalmacyalilar Adriyatik Denizi kiyilarindaki ticaret ve hac seferi yapan Osmanli gemilerini devamli taciz etmekte idiler Bunlardan en ciddisi eski Sadrazam Morali Damat Hasan Pasa nin olumunden sonra el konulup merkeze gonderilen hazinesini tasiyan bir Osmanli gemisini Venedikliler ellerine gecirmisler ve ne gemiyi ne de hazinenin gelirini Osmanlilara teslim etme niyeti gostermislerdi Bu nedenler gosterilerek Sadrazam olan Silahdar Damat Ali Pasa 9 Aralik 1714 te Venedik e savas ilan ederek Mora Seferi ne cikti Boylece 1715 1718 Osmanli Avusturya Venedik Savasi ortaya cikti Osmanli ordusu alti hafta icinde Karlofca Antlasmasi ile kaybedilen Korint Anabolu modern Nafplion Modon Koron ve Navarin kaleleri de dahil olmak uzere tum Mora Yarimadasi ni geri alindi Ayrica 1669 yilinda Girit fethedildikten sonra hala Venediklilerin elinde kalan Suda ve Spinalonga kaleleri de Turk donanmasinin da katkisiyla zaptedildi boylece Osmanlilar tum Mora ve Girit i Venediklilerden temizlediler Sonra adalara sira gelip Lefkada ele gecirildi Ama Korfu adasindaki anakalenin 8 Temmuz 1716 a baslayan kusatmasi basarisiz kaldi Fakat bu sirada Avusturya savasa girdi Osmanli ordusu kuzeye Avusturya ya yoneldi ve Venedikliler uzerinde baski azaldi 5 Agustos 1716 da sadrazamin serdarligi altindaki Osmanli ordusu Petrovaradin Muharebesi nde Savoy Prensi Eugen komutanligi altindaki Avusturya ordusuna yenildi ve Silahdar Damat Ali Pasa bu muharebede oldu Avusturya lilar 1 Ekim 1716 da Temesvar kalesini ve bir yil kadar sonra 18 Agustos 1717 de Belgrad kalesini ellerine gecirdiler Osmanli tarafi baris istedi Bu savasi bitirmek uzere 1718 Mayis sonundan Pasarofca modern Sirbistan da Pozarevac kentinde Ingitere ve Hollanda arabuluculugu ile muzakerelere baslandi Venedik Cumhuriyeti nin bu baris muzakerelerinde Carlo Ruzzini temsil etmekte idi Venedik Cumhuriyeti nin stratejik durumu gayet zayifti Bu nedenle yapilan muzakerelerde Osmanlilarin Mora Yarimadasini geri almasini engelleyemedi Pasarofca Antlasmasi 21 Temmuz 1718 de imzalandi Venedik Cumhuriyeti Mora yarimadasini kaybetti ama bu yarimada kiyilarinda bulunan adalar Korfu adasi ve hatta Cuha Adasi Venediklilere verildi Bundan sonra Carlo Ruzzini ikinci kez Istanbul a Venedik Balyosu olarak atandi Fakat bu sehirde iken sagligi bozuldu ve Venedik e geri donmek zorunda kaldi Venedik e donunce inzivaya cekilmekten sakindi Avrupa diplomasisi icinde kazandigi yabanci ulkelere ait bilgiler ve tecrubeler dolayisiyla Venedik politik cevrelerinde aranan bir kisi olarak onemli roller oynamaya devam etti 1722 de Doce olan II Giovanni Cornaro olunce yapilmasi gereken docelik seciminde Carlo Ruzzini 69 yașinda olmakla beraber uygun bir doce adayi olarak gorulmekte idi Fakat Sebastiano Mocenigo buyuk masraflar yapip Doce Secmenler Konseyi nin 41 uyesi arasinda kendine cogunlugu saglayacak oy toplamayi basardi Boylece Sebastiano Mocenigo Doce olarak tac giydi Ama Carlo Ruzzini Doce olmak hevesinde vazgecmis degildi Docelik donemi 23 Mayis 1732 de once Doce olan Sebastiano Mocenigo olunce Venedik Cumhuriyeti Doce Secmenler Konseyi yeni doce secmek icin toplandi Ruzzini 1722 de yapilan Doce Secmenler Konseyi doce seciminde de aday olmus ama secilememis ve Sebastiano Mocenigo doce secilip tahta gecmisti On yil sonra 1732 Doce Secmenler Konseyi seciminde hic karsi aday olmadan mevcut 41 secmen oyundan 40 ini alarak ilk oylamada gayet kolaylikla 4 Haziran 1732 de doce olarak secildi ve Venedik Cumhuriyeti docesi olarak tahta gecti Docelik gorevi yaptigi uc yildan biraz daha kisa donem Venedik Cumhuriyeti icin sakin ve bariscil gecen bir donem oldu Venedik tum uluslararasi iliskilerde hic odunsuz tarafsizlik politikasi uyguladi ve bu nedenle ulke kendi icine donup sanki uluslararasi arenadan cekildi Venedik Docesi olarak 2 yil 7 ay 3 gun gorev yaptiktan sonra 5 Ocak 1735da 81 yasinda iken Venedik te vefat etti Anit mezari Venedik te Santa Maria di Nazareth Kilisesi nde bulunmaktadir Lathi siyah mermerden yapilmistir Ayrica bakinizVenedik Cumhuriyeti Venedik doceleri listesiDis baglantilarWikimedia Commons ta Carlo Ruzzini ile ilgili ortam dosyalari bulunmaktadir Bu madde kismen Italyanca Wikipedia Carlo Ruzzini maddesi kaynaklidir wiki Carlo Ruzzini 3 Temmuz 2008 tarihinde Wayback Machine sitesinde arsivlendi Italyanca Norwich John Julius 1999 A History of Venice New York Vintage Books ISBN 0 679 72197 5 Ingilizce da Mosto Andrea 1983 Dogi di Venezia nella vita pubblica e privata Floransa A Martello Italyanca Dumler Helmut 2001 Venedig und die Dogen Dusseldorf Artemis amp Winkler ISBN 978 3538071162 Almanca Dis baglantilarBrunetti Mario 1936 Ruzzini Carlo di Marco maddesi Enciclopedia Italiana Yayinci Treccani la Cultura Italiana Online 1 14 Kasim 2015 tarihinde Wayback Machine sitesinde Italyanca Kaynakca Gercekte bu antlasma ile Ispanya Veraset Savasi bitmemistir ve Fransa ve Kutsal Roma Imparatorlugu savasa devam etmisler ve ancak 1714 te imzalanan 7 Mart 1714 ve 7 Eylul 1714 ile bu savas fiilen sona ermistir Resmi unvanlarOnce gelen Sebastiano Mocenigo Venedik Docesi 1732 1735 Sonra gelen Alvise Pisani