II Olaf Haraldsson y 995 29 Temmuz 1030 daha sonra Aziz Olaf ve Kutsal Olaf olarak anılacaktır 1015 ten 1028 e kadar N

II. Olaf Haraldsson (y. 995 - 29 Temmuz 1030), daha sonra Aziz Olaf ve Kutsal Olaf olarak anılacaktır, 1015'ten 1028'e kadar Norveç Kralıdır. Norveç'in Vestfold kentinde küçük bir kral olan Harald Grenske'nin oğlu, kendisine ölümünden sonra Rex Perpetuus Norvegiae (Norveç'in Ebedi Kralı) ve 29 Temmuz 1030'da Stiklestad Muharebesi'ndeki ölümünden bir yıl sonra Piskopos Grimketel tarafından Nidaros'ta (Trondheim ) aziz ilan edilmiştir . Kalıntıları, mezarının üzerine inşa edilen Nidaros Katedrali'nde muhafaza edilmiştir. Onun azizliği, İskandinavya'daki Vikingler / İskandinavlılar tarafından Hıristiyanlığın yaygın biçimde benimsenmesini teşvik etmiştir.

Olaf II Haraldsson

Olaf'ın sikkesi, 1023–28 tarihli

Norveç kralı

Hüküm süresi

1015-1028

Önce gelen

Sweyn Çatalsakal

Sonra gelen

Büyük Knut

Doğum

y. 995
, Norway

Ölüm

1030 (aged around 35)

, Norveç

Eş(ler)i

Çocuk(lar)ı

(illegitimate)

Tam adı
Olaf "Leif" Haraldsson

Hanedan

Babası

Annesi

Dini

Papa III. Alexander, 1164 yılında Olaf'ın yerel kanonlaşmasını onaylayarak onu Katolik Kilisesi'nin tanınmış bir azizi haline getirmiş ve Olaf, Norveç'in ebedi kralı Rex Perpetuus Norvegiae olarak bilinmeye başlanmıştır. Reformasyon'un ardından Lutherci ve Anglikan Komünyonlarının bazı üyeleri arasında anılan tarihi bir figürdür.

Olav Haraldsson'un destanı ve Aziz Olaf'ın efsanesi ulusal kimliğin merkezi haline gelmiştir. Özellikle romantik milliyetçilik döneminde Olaf, Norveç'in bağımsızlığının ve gururunun simgesiydi. Aziz Olaf, Norveç'in arması içindeki baltayla sembolize edilir ve Olsok (29 Temmuz) hâlâ onun kutlama günüdür. İskandinavya bağlantılı birçok Hristiyan kurumun yanı sıra Norveç'in Aziz Olav Tarikatı da onun adını taşımaktadır.

İsim

Olaf'ın Eski İskandinav adı Óláfr Haraldsson'dur Eski Norsça telaffuz: . Yaşamı boyunca Olaf "şişman" veya "iyi ayrı" veya kısaca Olaf "büyük" (Ólafr digri Eski Norsça telaffuz: olarak biliniyordu. Modern Norveç Olav Digre). Ayrıca Norveç halkını din değiştirmeye yönelik birçok acımasız yöntemi nedeniyle Olaf'a 'Kanunları Kıran' olarak da anılıyordu. Bugün Norveç'te ona genellikle azizliğinin onuruna Olav den hellige (Bokmål ; Kutsal Olaf) veya Heilag-Olav (Nynorsk ; Kutsal Olaf) adı verilir.

Olaf Haraldsson'a Eski İskandinav dilinde Óláfr adı verilmiştir (etimoloji: Anu- "ata", -laibaR - "varis"). Olav, Norveççe'deki modern eşdeğeridir ve eskiden Olaf olarak yazılırdı. İzlandaca adı Ólafur İzlandaca telaffuz: Faroece Ólavur, Danca Olav, İsveççe Olof ve Fince Olavi. Olave, İngiltere'de kendisine ithaf edilen Orta Çağ kiliseleri adına korunan geleneksel yazım şekliydi. Óláfr hinn helgi, Olavus rex ve Olaf gibi diğer isimler birbirinin yerine kullanılır (bkz Snorri Sturluson'un Heimskringlası ). Kendisine bazen Rex Perpetuus Norvegiae (Norveç'in Ebedi Kralı), 13. yüzyıla kadar uzanan bir isimdir.

Arka plan

Aziz Olaf'ın Ringerike'de doğduğu belgelenmiştir, ancak Ringerike, adını Ivar Vidfamne ve Sigurd Hring'in efsanevi Ringerike'sinden alan, beş küçük krallığın konfederasyonu olarak kabul edilebilecek modern bölge kavramıyla birleştirilmemelidir. Aziz Olafs Saga'ya göre Olaf Haraldson'u Hringsakri'de Yüksek Kral olarak belirleyen beş kral, Kral Hrœrekr, Kral Guðrøðr, Kral Hring ve kimliği daha az kesin olan diğer iki kralla görüştü. Olaf Haraldsson, Nesjar Savaşı'na kadar Norveç Kralı olamadı. St.Olaf, Åsta Gudbrandsdatter ve Vestfold'da bir kral olan Harald Grenske'nin oğluydu. Krallığın yerel yöneticilere, kontlara, herslere ve sözde küçük krallara çok daha az bağımlı olduğu bir yapı). Harald Grenski, Åsta Gudbrandsdatter Olaf'a hamileyken öldü. Vestfold'daki Kral Bjørn Farmann Gudrød Bjørnsson'un, yani Kral Harald I Fairhair Halvdansson'un oğluydu. Åsta daha sonra Sigurd Syr ile evlendi ve ondan başka çocukları da oldu; aralarında daha sonra Norveç kralı olarak hüküm sürecek olan Harald Hardrada da vardı. Ringerike'nin küçük krallarının, Uppsala Topluluğu'nun Yüksek Krallığı üzerinde bazı iddiaları var gibi görünüyor ve bu durum, Kral Olof Skötkonung yönetimindeki Munsö kraliyet Hanesi için olası bir tehdit oluşturuyor. Hlaðir Kontları ve Hringerike'nin küçük kralları, en azından Kral Harald Fairhair'in tüm Norveç'in iktidarını devralmasından bu yana çatışma içindeydi.

Olaf Haraldsson'un saga kaynakları

Pek çok metinde Olaf Haraldsson hakkında bilgiler yer alıyor. En eskisi, İzlandalı Þórarinn loftunga tarafından bestelenen Glælognskviða veya "Deniz Sakinliği Şiiri"dir. Olaf'ı övüp, ona atfedilen bazı ünlü mucizelerden bahsetmektedir. Norveç tarihine genek bakışta da Olaf'tan bahsedilmektedir. Bunlar arasında İzlandaca: (y. 1190 ), Historia Norwegiae (y. 1160 –1175) ve Keşiş Theodoric tarafından yazılmış (y. 1177 –1188) Latince bir metin olan Historia de Antiquitate Regum Norwagiensium bulunmaktadır.

İzlandalılar ayrıca Olaf hakkında kapsamlı yazılar yazdılar ve aralarında Fagrskinna (y. 1220 ) ve Morkinskinna (y. 1225–1235 ) ile Olaf hakkındaki anlatımların büyük ölçüde daha önceki Fagrskinna'ya dayandığı ve Snorri Sturluson tarafından yazılan Heimskringla (y. 1225 ) bulunan İzlanda sagaları mevcuttur. Kaynaklar onun İskandinav pagan dininde büyüdüğünü ancak yetişkinliğinin erken dönemlerinde Mesih'e döndüğünü söylüyor. Aziz Olaf'ın En Eski Destanı (y. 1200 ), çoğu Olaf'a atfedilen skaldic ayetlerin sürekli kullanımı nedeniyle bilim adamları için önemlidir.

Son olarak, birçok hagiografik kaynak Aziz Olaf'ı anlatır, ancak bunlar çoğunlukla ona atfedilen mucizelere odaklanır, ancak onun hayatını doğru bir şekilde yeniden yaratmak için kullanılamaz. Dikkate değer olanlardan biri Kutsal Olafr'ın Tutkusu ve Mucizeleri'dir .

Hükümdarlığı

Olaf'ın hayatına dair yaygın olarak kullanılan bir anlatım y. 1225'dan kalma Heimskringla'da bulunur. Gerçekler şüpheli olsa da destan, Olaf'ın yaptıklarını şu şekilde anlatmaktadır:

1008'de Olaf, Estonya'nın Saaremaa (Osilia) adasına çıkmıştır. Şaşıran Osilyalılar ilk başta Olaf'ın taleplerini kabul etmişler, ancak daha sonra müzakereler sırasında bir ordu toplayıp Norveçlilere saldırdmışlardır. Olaf yine de savaşı kazanmıştır.

Olaf'ın 1011'de Canterbury Kuşatması'na Viking arkadaşı Uzun Thorkell ile birlikte katıldığı söylenir.

Olaf, 1008'de Finlandiya'nın güney kıyılarına yelken açmıştır. Yolculuk, Olaf ve adamlarının ormanda pusuya düşürüldüğü Herdaler Muharebesi ile sonuçlanmıştır. Olaf birçok adamını kaybetmiş ama teknelerine geri dönmeyi başarmıştır. Yükselen fırtınaya rağmen gemilerine yola çıkma emrini vermiştir. Finliler onları takip etmiş ve karada da kaydettikleri ilerlemenin aynısını suda Olaf ile adamlarına yaşatmışlardır. Bu olaylara rağmen hayatta kalmışlardır. Savaşın kesin yeri belirsizdir ve Herdaler'in Fin eşdeğeri bilinmemektedir. Uusimaa'da olabileceği öne sürülmüştür.

Olaf ergenlik çağında Baltık'a, ardından Danimarka'ya ve daha sonra da İngiltere'ye gitmiştir. Skaldic şiiri, Anglo-Sakson kaynakları bunu doğrulamasa da, Londra Köprüsü'nü deviren başarılı bir deniz saldırısına öncülük ettiğini öne sürülmektedir. Bu, 1014'te Londra'yı ve İngiliz tahtını Hazır Olmayan Ethelred'e geri getirmek ve Knut'u ortadan kaldırmak olabilir. Snorri'den Heimskringla'ya göre saldırı, Sweyn Forkbeard'ın ölümünden kısa süre sonra, şehrin Danimarka güçlerinin elinde olmasıyla gerçekleşmiştir. Snorri'nin anlatımı, Olaf'ın Æthelred'e Danimarkalıları İngiltere'den sürmesinde yardım ettiğini iddia eder. Snorri, Olaf'ın ölümünden sonra Æthelred'in oğullarına yardım ettiğini de söyler. Olaf'ın savaşları kazandığı ancak Æthelred'in oğullarına Knut'u kovmalarında yardım edemediği söylenir. Bundan sonra gözünü Norveç'e dikmiştir.

Olaf bunu , Harald Fairhair'in büyük ölçüde başardığı gibi, Norveç'i tek bir krallık altında birleştirme çağrısı olarak görmüştür. Eve giderken Normandiya Dükü Richard II ile kışı geçirmiştir. Yağmacı Vikingler 881 yılında bu bölgeyi ele geçirmişlerdi. Richard'ın kendisi de ateşli bir Hristiyandı ve Normanlar da daha önce Hristiyanlığa geçmişti. Olaf, ayrılmadan önce Rouen'de Romanesk öncesi Notre-Dame Katedrali'nde Richard'ın kardeşi Normandiya başpiskoposu Danimarkalı Robert tarafından vaftiz edilmiştir.

Olaf, 1015'te Norveç'e dönmüş ve Norveç Yaylaları'nın beş küçük kralının desteğini alarak kendisini kral ilan etmiştir. 1016'da Nesjar Muharebesi'nde Lade kontlarından biri olan ve o zamana kadar Norveç'in fiili hükümdarı olan Earl Sweyn'i yenmiştir. Østfold kontluğundaSarpsfossen şelalesinin yanında, daha sonra Sarpsborg olarak anılacak olan Borg kasabasını kurmuştur. Birkaç yıl içinde tahttaki seleflerinin sahip olduğundan daha fazla güç elde etmiştir.

Olaf, güneyin küçük krallarını yok etmiş, aristokrasiyi bastırmış, Orkney Adaları'nda hükümdarlığını ilan etmiş ve Danimarka'ya başarılı bir baskın düzenlemiştir. Kanun Sözcüsü Þorgnır aracılığıyla İsveç Kralı Olof Skötkonung ile barışmış ve Olof'un onayı olmasa da bir süre Olof'un kızı Ingegerd ile nişanlanmıştır. 1019'da Olaf, Kral Olof'un gayri meşru kızı ve eski nişanlısının üvey kız kardeşi Astrid Olofsdotter ile evlenmiştir. Birliğin, 1042'de Saksonya Dükü Ordulf ile evlenen Wulfhild adında bir kızı olmuştur.

Olaf'ın başarısı kısa sürdü. 1026'da Helgea Muharebesi'ni kaybetmiş ve 1029'da hoşnutsuzlukla dolup taşan Norveçli soylular, Danimarka Kralı Büyük Knut'un işgalini desteklemişlerdir. Olaf , Kiev Rus'una sürgüne gönderilmiştir. Bir süre İsveç'in Nerike eyaletinde kalmış ve yerel efsaneye göre burada birçok yerliyi vaftiz etmiştir. 1029'da Kral Knut'un Norveçli naibi Jarl Håkon Eiriksson denizde kaybolmuş ve Olaf, krallığı geri kazanma fırsatını yakalamıştır. İsveç kralı Anund Jacob'un askeri ve lojistik desteğiyle, 1030'da o zamanın Norveç'in başkenti Nidaros'u almak için Jämtland dağlarını geçerek Danimarka kralının müthiş "Øresund filosunu" atlatmaya çalışmıştır. Ancak Olaf, orta ve kuzey Norveç'ten bazı tebaasının ona karşı silahlandığı Stiklestad Muharebesi'nde öldürülmüştür. Aziz Olaf'ın Nidaros'taki mezarının kesin konumu, 1536-37'deki Lutherci ikonoklazmanın etkileri nedeniyle 1568'den beri bilinmemektedir.

Kral Knut, İngiltere'yi yönetme görevinden dolayı dikkati dağılmış olsa da, Stiklestad'dan sonra oğlu Svein ve Svein'in annesi Ælfgifu'nun (Eski İskandinav kaynaklarında Álfífa olarak bilinir) vekil olduğu Norveç'i beş yıl boyunca yönetmiştir. Ancak naiplikleri pek sevilmiyordu ve Olaf'ın gayri meşru oğlu Magnus ("İyi") Norveç tahtında hak iddia ettiğinde Svein ve Ælfgifu kaçmak zorunda kalmıştır.

Hıristiyanlaştırma

Aziz Olaf, bir piskoposun asası üzerinde baltasıyla, mors fildişi, Norveç c. 1375–1400

Olaf, geleneksel olarak Norveç'in Hristiyanlaştırılmasına öncülük eden kişi olarak görülür, ancak dönemin çoğu bilim insanı artık Olaf'ın bu süreçle çok az ilgisi olduğuna inanmaktadır. Olaf, genellikle piskoposluk makamları oluşturmasına ve Norveç kilisesini daha fazla organize etmesine yardımcı olduğu düşünülen Grimketel'i yanında getirmiş, ancak Grimketel yalnızca Olaf'ın ailesinin bir üyesiydi ve y. 1100 yılına kadar kalıcı bir piskoposluk kurulmamıştı. Ayrıca Olaf ve Grimketel büyük olasılıkla Norveç'e yeni dini yasalar getirmediler; bunlar daha sonraki bir tarihte Olaf'a atfedilmiştir. Olaf büyük olasılıkla Hristiyanlığı, daha az yaygın olduğu Norveç'in iç kesimlerine getirmeye çalışmıştır.

Olaf'ın Hristiyanlığının doğası hakkında da sorular ortaya çıkmıştır. Modern tarihçiler genellikle Olaf'ın şiddete ve vahşete eğilimli olduğu konusunda hemfikirdir ve daha önceki bilim adamlarının onun karakterinin bu yönünü sıklıkla ihmal ettiğine dikkat çekerler. Öyle görünüyor ki, birçok İskandinav kralı gibi Olaf da Hristiyanlığını monarşiye daha fazla güç kazandırmak ve Norveç'te kontrolü merkezileştirmek için kullanmıştır. Olaf'a atfedilen skaldik ayetlerde Hristiyanlıktan hiç bahsedilmiyor, ancak romantik ilişkileri tanımlamak için pagan referanslar kullanılmaktadır.

Anders Winroth, The Conversion of Scandinavia adlı kitabında "İskandinavyalıların teker teker ve zamanla bireysel Hıristiyan uygulamalarını benimsediği uzun bir asimilasyon süreci" olduğunu savunur. Winroth, Olaf'ın Hristiyan olmadığını iddia etmez, ancak herhangi bir İskandinavyalının daha sonraki hagiografilerde veya destanlarda tasvir edildiği gibi tamamen din değiştirdiğini düşünemeyeceğimizi savunur. Olaf'ın kendisi daha sonraki kaynaklarda, Norveç için bu hızlı dönüşüm görüşünü desteklemeye yardımcı olmak için aziz mucizeler yaratan bir figür olarak tasvir edilmiştir, ancak tarihsel Olaf, özellikle kendisine atfedilen skaldik ayetlerde görüldüğü gibi, bu şekilde davranmamıştır.

Azizliği

Olaf
Saint Olaf of Norway, by Pius Welonsky (1893) in , Rome.
Şehit ve
Kutsayanlar	Katolik Kilisesi, Doğu Ortodoks Kilisesi, Lütercilik, Anglikanizm
Kutsanma	1031
Aziz ilanı	1164 Papa III. Alexander tarafından
Türbe	, , Trondheim, Norveç
Yortu	29 Temmuz
Simge	Axe Crown
Koruyucu aziz	Norveç, Faroe Adaları, Normanlar

Olaf hızla Norveç'in koruyucu azizi oldu; Piskopos Grimketel azizlik mertebesini ölümünden yalnızca bir yıl sonra gerçekleştirdi. Olaf kültü ülkeyi birleştirdi ve Norveç'in Hristiyanlaştırılmasını pekiştirdi. Aynı zamanda Faroe Adaları'nın koruyucu azizi olarak da tanınmaktadır.

Olaf'ın daha sonraki Norveç'in koruyucu azizi statüsü ve daha sonraki Orta Çağ tarihçiliğindeki ve Norveç folklorundaki önemi nedeniyle, tarihi Olaf'ın karakterini değerlendirmek zordur. Bilinen tarihi gerçeklerin çıplak hatlarına bakılırsa, gücü çok daha güçlü olan Kral Büyük Knut ile yapılan ittifaka dayanan oldukça başarısız bir hükümdar gibi görünüyor; kendi iktidarını talep ettiğinde sürgüne gönderilen; ve yeniden fetih girişimi hızla ezildi.

Bu onun ölümünden sonra kazandığı statünün açıklanmasını gerektirir. Üç faktör önemlidir: Norveç'in Hristiyanlaştırılmasındaki rolünü çevreleyen sonraki efsane, yönetici aileler arasındaki çeşitli hanedan ilişkileri ve daha sonraki bir dönemde meşrulaştırma ihtiyacı.

Norveç'in din değiştirmesi

Olaf Haraldsson ve Olaf Tryggvason (Olaf Haraldsson'un vaftiz babası), geleneksel olarak Norveç'in Hristiyanlığa nihai dönüşümünün arkasındaki itici güçler olarak kabul edilir. Ancak büyük taş haçlar ve diğer Hristiyan sembolleri, en azından Norveç'in kıyı bölgelerinin Olaf'ın zamanından çok önce Hristiyanlıktan derinden etkilendiğini gösteriyor; bir istisna dışında, İyi Håkon'dan (c. 920-961) bu yana Norveç'in tüm yöneticileri Hristiyandı (ancak Håkon daha sonra mürted olarak Kafirliğe geri döndü), Olaf'ın ana rakibi Büyük Knut gibi. Olaf'ın İngiltere, Normandiya ve Almanya'dan piskoposlar getirterek eskisinden daha geniş ölçekte bir kilise örgütü kurma çabası içinde olduğu ve iletişimin en az olduğu iç bölgelerde Hristiyanlığı yaymaya çalıştığı açıkça görülüyor. Avrupa'nın geri kalanıyla aynıydı ve ekonomik olarak daha güçlü bir şekilde tarıma dayalıydı, dolayısıyla eski doğurganlık kültünü sürdürme eğilimi Norveç'in daha çeşitli ve geniş batı bölgelerine göre daha güçlüydü.

Pek çok kişi Olaf'ın Kuli taşını temel alarak 1024 yılında Norveç'e Hristiyan yasasını getirdiğine inanıyor, ancak bu taşın yorumlanması zor. Hristiyanlığın Norveç'in yasal dini olarak kanunlaştırılması Olaf'a atfedildi ve onun Norveç Kilisesi için yaptığı yasal düzenlemeler Norveç halkının ve din adamlarının gözünde o kadar yüksekte yer aldı ki, Papa VII. 1074-75'te Batı Avrupa'da Norveçliler bunu büyük ölçüde görmezden geldiler, çünkü Olaf'ın kiliselerine ilişkin yasal kanununda din adamlarının bekarlığından söz edilmiyordu. Ancak Norveç, 1153'te kendi başpiskoposunun bulunduğu bir metropol eyaleti haline getirildikten sonra (Norveç kilisesi bir yandan kraldan daha bağımsız, diğer yandan da Papa'ya karşı daha doğrudan sorumlu hale getirildi) kanon hukuku daha büyük bir nüfuz kazandı. Norveç kilisesinin yaşamında ve yargı yetkisinde önem.

Olaf'ın hanedanı

Çeşitli nedenlerden dolayı, en önemlisi Kral Büyük Knut'un 1035'teki ölümü ve belki de Olaf'ın 1030'daki ölümünden sonraki yıllarda Norveç soyluları arasında Danimarka yönetimine duyulan belirli bir hoşnutsuzluk nedeniyle, Olaf'ın cariye Alvhild'den olan gayri meşru oğlu İyi Magnus iktidara geldi. Norveç'te ve sonunda Danimarka'da da. Saltanatı sırasında çok sayıda Danimarka kilisesi Olaf'a adandı ve destanlar, genç kralın ölen babasının kültünü destekleme çabalarına kısa bir bakış sunuyor. Bu, İskandinav monarşilerinin tipik bir örneği haline geldi. Pagan zamanlarda İskandinav kralları, yönetme haklarını İskandinav tanrısı Odin'den veya Eski Uppsala'daki İsveç krallarının Freyr'den geldikleri iddialarından alıyorlardı. Hristiyanlık döneminde bir hanedanın yönetme hakkının ve ulusal prestijinin bu şekilde meşrulaştırılması, onun aziz bir kraldan gelmesine dayanıyordu. Böylece Norveç kralları Aziz Olaf kültünü, İsveç kralları Aziz Erik kültünü ve Danimarka kralları Aziz Canute kültünü teşvik ettiler; tıpkı İngiltere'deki Norman ve Plantagenet krallarının Aziz Edward kültünü teşvik etmesi gibi. Westminster Abbey'deki Confessor, onların taç giyme kilisesi.

Aziz Olaf

Liturjik kült

Austevoll Kilisesi'nden Aziz Olaf Heykeli, Norveç.
Londra'daki Hart Caddesi'ndeki Aziz Olave Kilisesi'nin vitray penceresindeki St. Olaf
Aziz Olaf'ın Orta Çağ tasvirleri Thor'un özelliklerini benimsemiştir. Bu ahşap heykel İsveç'in güneyindeki Skåne'daki Sankt Olofs kyrka'dandır.
Finlandiya'nın Satakunta kentinde bir Orta Çağ kasabası olan Ulvila'nın arması içindeki Aziz Olaf.
Disney World Epcot'ta bulunan Norveç Kralı II. Olaf heykeli

Walt Disney World Resort'un Epcot'undaki Norveç Pavyonu'ndaki Stave Kilisesi kopyasının önünde genç bir Olaf Haraldsson'un heykeli dikilmiş durumdadır.

Aziz Olaf'a diğer referanslar

Aziz Olaf, Jomala, Åland'ın arması içinde

St. Olav Katedrali, Oslo, Norveç'teki Roma Katolik Kilisesi'nin ana katedrali
Aziz Olav Şapeli, Covarrubias, İspanya'da
Trondheim'daki Olavshallen Konser Salonu
Aziz Olaf Kilisesi, Balestrand, Sogn og Fjordane, Norveç
Sankt Olof, İsveç'in Skåne İlçesi, Simrishamn Belediyesi'nde yer almaktadır.
Şimdi Danimarka'nın Aarhus kentindeki St. Oluf Mezarlığı olan St. Oluf Kilisesi'nin kökeni 1203 öncesine dayanır, ancak 1548'den beri harabe halindedir.
Aziz Olaf Kilisesi, Jomala, Åland
St. Olaf Kilisesi, Tallinn, Estonya'nın en yüksek ve muhtemelen en eski kilisesi
St. Olaf Kilisesi, Nõva, Estonya
Aziz Olaf Kilisesi, Vormsi, Estonya
Väike-Pakri, Estonya'daki Aziz Olaf Kilisesi kalıntıları
Suur-Pakri, Estonya'daki Aziz Olaf Şapeli kalıntıları
Aziz Olaf Kilisesi, Tyrvää, Sastamala, Finlandiya
St. Olaf Kalesi (Olavinlinna ), Savonlinna, Finlandiya
St. Olaf Koleji, 1874 yılında Norveçli Amerikalı göçmen Bernt Julius Muus tarafından Northfield, Minnesota'da kuruldu.
Minneapolis şehir merkezindeki Aziz Olaf Katolik Kilisesi
Norge, Virginia'daki Aziz Olaf Katolik Kilisesi
Bountiful, UT'deki Aziz Olaf Katolik Kilisesi ve Okulu
St. Olave Anglikan Kilisesi, Toronto, ON, Kanada
Balally, Dublin, İrlanda'daki ilkokul ve GAA kulübü, her ikisinin de adı St. Olaf'tan gelmektedir
St. Olav Kulesi, Vyborg Kalesi'nden geriye kalan tek kule
Norveç Kilisesi'nin arması, Aziz Olaf'ın şehitliğinin aletleri olan iki balta içerir.
Aziz Olaf'ın en eski resmi Beytüllahim'deki İsa'nın Doğuşu Kilisesi'ndeki bir sütunun üzerine yapılmıştır.
Norveç Kraliyet St. Olav Tarikatı, 1847 yılında Norveç ve İsveç Kralı I. Oscar tarafından kralın anısına kuruldu.
[nl], St. Olaf'ın patronu olduğu Hollandalı bir öğrenci organizasyonu.
St Olaf St, Lerwick, Shetland'da ikincil bir cadde
St Olaf, Norveç televizyon dizisi Beforeigners'da yer alan bir karakterdir.
İngiltere'nin en küçük bölge kilisesi olan Wasdale'deki St Olaf Kilisesi. [1]

Notlar

^ Grimketel initiated the beatification of Olaf on 3 August 1031. This was before the time of the formal canonization process now in use.

Kaynakça

^ ^a ^b . 31 Ekim 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Haziran 2010.
^ . The Prayer Book Society of Canada. 16 Ekim 2013. 22 Ekim 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Ocak 2017.
^ Fredrik Paasche (29 Temmuz 1930). "Olav Haraldsson". Den norske kirkes 900-årsjubileum. 29 Nisan 2013 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 1 Eylül 2017.
^ "St Olaf II, King of Norway". British Museum. 22 Eylül 2022 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 29 Ocak 2024.
^ and , (Ed.) (1883). Court Poetry. Corpus Poeticum Boreale. 2. Oxford: Oxford-Clarendon. s. 117. OCLC 60479029.
^ "St. Olaus, or Olave, King of Norway, Martyr (Butler's Lives of the Saints)". Bartleby.com. 26 Ocak 2021 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 21 Mayıs 2012.
^ Leif Inge Ree Petersen. "Olav den hellige". Store norske leksikon. 27 Haziran 2018 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 1 Eylül 2017.
^ Bagge, Sverre (2010). "Warrior, King, and Saint: The Medieval Histories about St. Óláfr Haraldsson". The Journal of English and Germanic Philology. 109 (3): 281-321. doi:10.5406/jenglgermphil.109.3.0281. ISSN 0363-6941. 27 Aralık 2022 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 29 Ocak 2024.
^ ^a ^b ^c Lindow, John. "St. Olaf and the Skalds." In: DuBois, Thomas A., ed. Sanctity in the North. Toronto: University of Toronto Press, 2008. 103–27.
^ Kunin, Devra, trans. A History of Norway and The Passion and Miracles of the Blessed Olafr. London: Viking Society for Northern Research, 2011.
^ . Saaremaa.ee. 22 Ocak 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Mayıs 2012.
^ Gabriel Turville-Petre (1976). The Heroic Age of Scandinavia. Greenwood Press. s. 142. ISBN .
^ "Saga of Olaf Haraldson". sacred-texts.com. 6 Ocak 2023 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 30 Nisan 2016.
^ Gallen, Jarl (1984). Länsieurooppalaiset ja skandinaaviset Suomen esihistoriaa koskevat lähteet. Suomen väestön esihistorialliset juuret. ss. 255-56.
^ Fibula, Fabula, Fact: The Viking Age in Finland. Studia Fennica. 2014. s. 422.
^ J. R. Hagland and B. Watson, 'Fact or folklore: the Viking attack on London Bridge' 3 Kasım 2023 tarihinde Wayback Machine sitesinde ., London Archaeologist, 12 (2005), pp. 328–33.
^ ^a ^b ^c ^d Chisholm 1911.
^ Rudiger, Jan (2020). All the King's Women: Polygyny and Politics in Europe, 900–1250. Barnwell, Tim tarafından çevrildi. Brill. s. 252.
^ Lund, Niels. "Scandinavia, c. 700–1066." The New Cambridge Medieval History. Ed. . Cambridge University Press, 1995.
^ "Dead Man Converting | Christian History Magazine". Christian History Institute (İngilizce). 19 Mayıs 2023 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 26 Temmuz 2023.
^ Bagge, Sverre (2010). From Viking stronghold to Christian kingdom: state formation in Norway, c. 900–1350. Kopenhag: Museum Tusculanum Press, Univ. of Copenhagen. ISBN .
^ NRK. "Olav den Hellige var en sadist". NRK. 3 Mart 2016 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 12 Ocak 2017.
^ ^a ^b Winroth, Anders. The Conversion of Scandinavia. New Haven: Yale University Press, 2012.
^ Delehaye 1911, s. 192.
^ "Weekly Word". weeklyword.eu. 22 Ekim 2022 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 29 Ocak 2024.
^ "Eco-Warriors Join Whalers' Festival". 14 Ağustos 2011. 22 Ekim 2022 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 29 Ocak 2024.
^ "Olav Haraldsson – Olav the Stout – Olav the Saint (Viking Network)". Viking.no. 19 Eylül 2017 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 21 Mayıs 2012.
^ Karen Larsen, A History of Norway (Princeton University Press: Princeton, 1948) pp. 95–101.
^ Claus Krag. "Olav 2 Haraldsson Den Hellige, Konge". Norsk biografisk leksikon. 22 Eylül 2021 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 1 Eylül 2017.
^ . pilgrim.info. 2 Ocak 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi.
^ "St. Olaf Church, Patron of Norway Catholic Church". stolaf.cc. 30 Temmuz 2023 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 12 Ocak 2017.
^ "St Olaf Home Page". Saint Olaf Catholic Church. 30 Temmuz 2023 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 29 Ocak 2024.
^ "St. Olave's Anglican Church – Beauty and Tradition in Toronto's Bloor West Village". 11 Nisan 2019 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 11 Nisan 2019.
^ "St. Olaf's National School". St. Olaf's National School. 30 Temmuz 2023 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 29 Ocak 2024.

Bu madde artık kamu malı olan bir yayından alınan metni içeriyor: Chisholm, Hugh, (Ed.) (1911). "Olaf § Olaf (II.) Haraldssön". Encyclopædia Britannica. 20 (11. bas.). Cambridge University Press. s. 62.

Konuyla ilgili yayınlar

Delehaye, Hippolyte (1911). "Canonization". Chisholm, Hugh (Ed.). Encyclopædia Britannica. 5 (11. bas.). Cambridge University Press. ss. 192–93.
Ekrem, Inger; Lars Boje Mortensen; Karen Skovgaard-Petersen (2000) Olavslegenden og den Latinske Historieskrivning i 1100-tallets Norge (Museum Tusculanum Press)
Hoftun, Oddgeir (2008) Kristningsprosessens og herskermaktens ikonografi i nordisk middelalder (Oslo)
Hoftun, Oddgeir (200) Stavkirkene – og det norske middelaldersamfunnet (Copenhagen; Borgens Forlag)
Langslet, Lars Roar; Ødegård, Knut (2011) Olav den hellige. Spor etter helgenkongen (Oslo: Forlaget Press)
Lidén, Anne (1999) Olav den helige i medeltida bildkonst. Legendmotiv och attribut (Stockholm)
Myklebus, Morten (1997) Olaf Viking & Saint (Norwegian Council for Cultural Affairs)
Passio Olavi (1970) Lidingssoga og undergjerningane åt den Heilage Olav (Oslo)
Rumar, Lars (1997) Helgonet i Nidaros: Olavskult och kristnande i Norden (Stockhol)

Dış bağlantılar

"Olaf II.". New International Encyclopedia. 1905.
St. Olavs Orden (Norveççe)
Olav den Hellige – Norges evige konge
St. Olavsloppet
A History of Norway and The Miracles of the Blessed Olafr
Ny viten om Olav den hellige (Jørgen Haavardsholm. University of Oslo)
Saint Olave – King of Norway, Olav den Hellige (Karsten Krambs 2018)

[25] Grimketel initiated the beatification of Olaf on 3 August 1031. This was before the time of the formal canonization process now in use.

[nyg-1] . 31 Ekim 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Haziran 2010.

[2] . The Prayer Book Society of Canada. 16 Ekim 2013. 22 Ekim 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Ocak 2017.

[3] Fredrik Paasche (29 Temmuz 1930). "Olav Haraldsson". Den norske kirkes 900-årsjubileum. 29 Nisan 2013 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 1 Eylül 2017.

[4] "St Olaf II, King of Norway". British Museum. 22 Eylül 2022 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 29 Ocak 2024.

[5] , (Ed.) (1883). Court Poetry. Corpus Poeticum Boreale. 2. Oxford: Oxford-Clarendon. s. 117. OCLC 60479029.

[6] "St. Olaus, or Olave, King of Norway, Martyr (Butler's Lives of the Saints)". Bartleby.com. 26 Ocak 2021 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 21 Mayıs 2012.

[7] Leif Inge Ree Petersen. "Olav den hellige". Store norske leksikon. 27 Haziran 2018 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 1 Eylül 2017.

[8] Bagge, Sverre (2010). "Warrior, King, and Saint: The Medieval Histories about St. Óláfr Haraldsson". The Journal of English and Germanic Philology. 109 (3): 281-321. doi:10.5406/jenglgermphil.109.3.0281. ISSN 0363-6941. 27 Aralık 2022 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 29 Ocak 2024.

[autogenerated1-9] Lindow, John. "St. Olaf and the Skalds." In: DuBois, Thomas A., ed. Sanctity in the North. Toronto: University of Toronto Press, 2008. 103–27.

[10] Kunin, Devra, trans. A History of Norway and The Passion and Miracles of the Blessed Olafr. London: Viking Society for Northern Research, 2011.

[11] . Saaremaa.ee. 22 Ocak 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Mayıs 2012.

[12] Gabriel Turville-Petre (1976). The Heroic Age of Scandinavia. Greenwood Press. s. 142. ISBN .

[13] "Saga of Olaf Haraldson". sacred-texts.com. 6 Ocak 2023 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 30 Nisan 2016.

[14] Gallen, Jarl (1984). Länsieurooppalaiset ja skandinaaviset Suomen esihistoriaa koskevat lähteet. Suomen väestön esihistorialliset juuret. ss. 255-56.

[15] Fibula, Fabula, Fact: The Viking Age in Finland. Studia Fennica. 2014. s. 422.

[16] J. R. Hagland and B. Watson, 'Fact or folklore: the Viking attack on London Bridge' 3 Kasım 2023 tarihinde Wayback Machine sitesinde ., London Archaeologist, 12 (2005), pp. 328–33.

[FOOTNOTEChisholm1911-17] Chisholm 1911.

[18] Rudiger, Jan (2020). All the King's Women: Polygyny and Politics in Europe, 900–1250. Barnwell, Tim tarafından çevrildi. Brill. s. 252.

[19] Lund, Niels. "Scandinavia, c. 700–1066." The New Cambridge Medieval History. Ed. . Cambridge University Press, 1995.

[20] "Dead Man Converting | Christian History Magazine". Christian History Institute (İngilizce). 19 Mayıs 2023 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 26 Temmuz 2023.

[21] Bagge, Sverre (2010). From Viking stronghold to Christian kingdom: state formation in Norway, c. 900–1350. Kopenhag: Museum Tusculanum Press, Univ. of Copenhagen. ISBN .

[Sadism-22] NRK. "Olav den Hellige var en sadist". NRK. 3 Mart 2016 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 12 Ocak 2017.

[autogenerated2-23] Winroth, Anders. The Conversion of Scandinavia. New Haven: Yale University Press, 2012.

[FOOTNOTEDelehaye1911192-24] Delehaye 1911, s. 192.

[26] "Weekly Word". weeklyword.eu. 22 Ekim 2022 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 29 Ocak 2024.

[27] "Eco-Warriors Join Whalers' Festival". 14 Ağustos 2011. 22 Ekim 2022 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 29 Ocak 2024.

[28] "Olav Haraldsson – Olav the Stout – Olav the Saint (Viking Network)". Viking.no. 19 Eylül 2017 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 21 Mayıs 2012.

[29] Karen Larsen, A History of Norway (Princeton University Press: Princeton, 1948) pp. 95–101.

[30] Claus Krag. "Olav 2 Haraldsson Den Hellige, Konge". Norsk biografisk leksikon. 22 Eylül 2021 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 1 Eylül 2017.

[31] . pilgrim.info. 2 Ocak 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi.

[32] "St. Olaf Church, Patron of Norway Catholic Church". stolaf.cc. 30 Temmuz 2023 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 12 Ocak 2017.

[33] "St Olaf Home Page". Saint Olaf Catholic Church. 30 Temmuz 2023 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 29 Ocak 2024.

[34] "St. Olave's Anglican Church – Beauty and Tradition in Toronto's Bloor West Village". 11 Nisan 2019 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 11 Nisan 2019.

[35] "St. Olaf's National School". St. Olaf's National School. 30 Temmuz 2023 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 29 Ocak 2024.