Medâin Muharebesi, Hamdânîler ve Berîdîler arasında, Abbasiler'in başkenti ve merkezi olan Bağdat'ın kontrolü için Irak'ın merkezindeki Medâin yakınlarında yapılan muharebedir. Muharebe, Bağdat'ın yaklaşık 22 kilometre (14 mi) uzaklığında gerçekleşmiş ve daha sonra Bağdat, Hamdânîler'in kontrolü altına girmiştir. Dört gün süren (16-19 Ağustos 942) ve her iki tarafa da çok sayıda kayıp verdiren şiddetli bir muharebede Hamdânîler galip gelmiştir. Ancak, takip edemeyecek kadar yorgun olduklarından, Berîdîler önce Vasıt'a sonra da Basra'ya çekilmişlerdir.
Medâin Muharebesi | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
![]() 9.-10. yüzyıllarda Irak haritası | |||||||
| |||||||
Taraflar | |||||||
Hamdânîler | Berîdîler | ||||||
Komutanlar ve liderler | |||||||
Seyfü'd Devle Tüzün | |||||||
Kayıplar | |||||||
Ağır | Ağır |
Arka plan
930'lara gelindiğinde, merkezi hükûmetini zayıflatan bir dizi iç savaşın ardından Abbâsî Halifeliği parçalanmış ve sadece çekirdek topraklarına kadar küçülmüştü. İmparatorluğun daha uzak eyaletleri üzerindeki etkili kontrol uzun zamandır kaybolmuştu, ancak şimdi Abbâsîlerin Irak'ın metropol bölgesinin etrafındaki topraklarda özerk yerel hanedanlar ortaya çıktı: Mısır ve Suriye İhşîdîlerin yönetimi altına girdi, Hamdânîler Yukarı Mezopotamya'nın kontrolünü ele geçirdi, İran'ın çoğu ise aralarında Büveyhîlerin de bulunduğu Deylemli savaş ağaları tarafından yönetildi. Irak'ın kendisinde bile halifelik hükûmetinin otoritesi sorgulanıyordu: Güneyde, Basra civarında, Ebû Abdullah el-Berîdî yönetimindeki Berîdîler ailesi kendi hakimiyet alanını kurdu ve çoğunlukla kendi kasalarını doldurmak için Bağdat'tan vergi gelirlerini alıkoydu Bu özerk yöneticiler, Irak'ın idari merkezi ve Abbâsî halifelerinin merkezi olan Bağdat'ın kontrolü için birbirleriyle ve Abbâsî ordusundan geriye kalan askeri komutanlarla rekabet ettiler. 936'dan itibaren halifeler, Emîrü’l Ümerâ unvanını kullanan bir dizi askeri diktatör tarafından devre dışı bırakıldı. Emîrü’l Ümerâ makamının ve onunla birlikte sembolik halifeliğin kontrolü için çeşitli yerel yöneticiler ve Türk askeri şefleri arasında karmaşık bir mücadele patlak verdi ve bu mücadele 946'da Büveyhilerin zaferiyle sona erdi.
Bu kargaşada Berîdîler, Basra'dan Vasıt'a kadar ilerlemeyi başardılar, Abbâsî ordusundaki Deylemlilerin desteğini aldılar ve Haziran 941'de ilk kez Bağdat'ı kısa süreliğine ele geçirdiler. Her ne kadar başkentten askerlerin ve halkın ayaklanmasıyla kovulmuş olsalar da, Mart 942'de Berîdîler Emîrü’l Ümerâ İbn Ra'iq'in güçlerini yenmeyi başardılar ve bir kez daha başkente girdiler. İbn Raik ve Halife Müttaki, Hamdânîler'in yönettiği Musul'a kaçtılar. Hamdânî lideri Hasan, İbn Ra'iq'i öldürttü ve onun yerine Halife Emîrü’l Ümerâ tarafından Nasırü'd Devle ("Hanedanın Savunucusu") laqab (şereflendirici sıfat) atandı. Bağdat'taki Berîdî yönetimi zalim ve kaotikti, çünkü başkentin yeni yöneticileri sadece para sızdırmayı amaçlıyordu; şehir kıtlık, hastalık ve kanunsuzlukla boğuşuyordu. İbn Ra'ik'in hizmetinde bulunan ve daha önce Berîdîlere geçmiş olan Türk subayların birçoğu, örneğin Tüzün, Berîdî valisi Ebu Abdullah'ın küçük kardeşi karşı komplo kurdular. Bu ihanete uğrayınca, birliklerinin çoğuyla kuzeye, Musul'a kaçtılar ve burada Halife ve Hamdânîler'i Bağdat'a karşı sefer düzenlemeye teşvik ettiler.
Medâin Muharebesi
Hamdânîler Bağdat'a doğru ilerlerken Ebü’l Hüseyin şehri terk ederek Vasıt'taki Ebu Abdullah'ın yanına kaçtı. Hamdânîler, Temmuz ortasında şehre zaferle girdiler. Ancak durum hâlâ belirsizdi; Ebu Abdullah, Vasıt'ta kuvvetlerini toplayıp başkente doğru hareket etmeye başladı. Haberin ardından Bağdat'ta huzursuzluk yayıldı ve Halife, haremini güvenlik için nehrin yukarısına, Sâmerrâ'ya gönderdi. Hamdânîordusunun komutası Nasırü'd Devle'nin kardeşi Ali'ye, Türkler ise kendi komutanları Tüzün ve 'a emanet edilirken, Berîdî ordusunun komutası Ebü’l Hüseyin'e verildi.
İki ordu Gil köyünde karşılaştı, iki fersah — y. 12 kilometre (7,5 mil) — Medâin güneyinde. Medâin ise Bağdat'ın 22 kilometre (14 mi) güneyindeydi. Muharebe 16-19 Ağustos tarihleri arasında dört gün sürdü. Başlangıçta Berîdîler üstünlük sağlamış, Hamdânîler bozguna uğramıştı. Nasırü'd Devle onları Medâin'de toparlamayı ve Berîdîleri yenmeyi başardı. Ordu sekreterleri de dahil olmak üzere birkaç üst düzey Berîdî yetkilisi ve komutanı esir alındı; Berîdî ordusundaki tüm Deylemli birliği de dahil diğerleri Hamdânîler'e sığındı. Öte yandan Hamdânîler o kadar bitkin ve tükenmişlerdi ki, Berîdîleri takip edemediler. Sadece bir hafta sonra Vasıt'a doğru hareket ettiler ve orada Berîdîlerin Basra'daki kalelerine doğru gittiklerini gördüler.
2 Eylül'de Nasırü'd Devle, esir Berîdî komutanlarıyla Bağdat'a zaferle girdi ve el-Muttaqi Seyfü'd Devle'nin ("Hanedanlığın Kılıcı") laqab Ali'ye verdi; bu lakabı sayesinde Ali, daha sonra Halep emiri ve Bizanslılara karşı İslam'ın şampiyonu olarak ünlendi. Hamdânî kardeşlere verilen bu çift ödül, prestijli el-Devle unsurunu içeren bir laqab, Halifeliğin baş bakanı olan vezir dışında herhangi birine ilk kez veriliyordu.
Sonrası

Medâin'deki pahalı zafer kısa sürede boşa çıktı: Seyfüddevle, Berîdîlere karşı seferi sürdürmek isterken, tarihçi Harold Bowen'a göre "kıskançlıktan ya da ihmalkarlıktan" kardeşi ona talep edilen parayı göndermedi. Ayrıca iki Türk generali Tüzün ve Khajkhaj'da itaatsizlik belirtileri görülmeye başlandı. Ordusunun güvenilmezliği giderek artınca Seyfüddevle seferi bırakıp gizlice Bağdat'a kaçmak zorunda kaldı. Bu gelişmeler karşısında dehşete düşen ve gerçek güç tabanından çok uzaklaşan Nasırü'd Devle, başkenti terk etmeye karar verdi ve Haziran 943'te iki kardeş Musul'a geri döndü. Seyfü'd Devle ayrıldıktan sonra, Tüzün ve Khajkhaj ganimetleri bölüşmeyi kabul ettiler: Tüzün Emîrü’l Ümerâ olacak, Khajkhaj ise başkomutan olacaktı; ancak kısa süre sonra Tüzün meslektaşını kör etti ve kenara itti.
Bağdat'ın efendisi olduktan sonra Tüzün, Basra'daki Berîdîler ile bir evlilik ittifakıyla mühürlenen bir barış arayışına girdi. Tüzün ile Berîdîler arasındaki ittifak, Halife Muttaki ve danışmanları tarafından bir tehdit olarak görülüyordu. Eylül 943'te, Tüzün hala Vasıt'tayken halife bir kez daha Hamdânîler 'e yardım için başvurdu: Nasırü'd Devle'nın kuzeni Hüseyin komutasındaki bir ordu Bağdat önünde belirdi ve halife başkenti terk edip kuzeye gitti ve Tikrit'te Nasırü'd Devle ile buluştu. Tüzün, hemen Vasıt'ı terk ederek halifeyi kuzeye doğru takip etti, Tikrit yakınlarında Seyfüddevle'yi iki muharebede ağır bir yenilgiye uğrattı ve Musul'u ele geçirdi. 26 Mayıs 944'te Tüzün ile Hamdânîler arasında Nasırü'd Devle'nin, Orta Irak'taki Halifeliğin çekirdek toprakları üzerindeki iddialarından vazgeçtiği ve karşılığında Yukarı Mezopotamya üzerindeki kontrolü ve Suriye üzerindeki iddialarının tanınması karşılığında yıllık 3,6 milyon dirhem haraç aldığı bir anlaşma imzalandı.
Tüzün'ün zaferi, Müttaki'nin başkente dönmeye ikna edilmesiyle sonuçlandı, ancak görevden alındı ve kör edildi ve yerine Müstekfî getirildi. Tüzün'ün hâkimiyeti uzun sürmedi, hemen ardından Büveyhiler'in saldırılarıyla karşı karşıya kaldı. Tüzün'ün 945 yılında ölmesi üzerine katibi Muhammed bin Şirzad Hamdânîlerin desteğini almaya çalıştı ancak başarılı olamadı. 16 Ocak 946'da, Büveyhiler Bağdat'ı ele geçirdiler ve Bağdat'ta bir asırlık Büveyhi yönetimini başlattılar. Berîdîler aynı zamanda artan zorluklarla da karşı karşıyaydılar: Basra'yı Umman hükümdarına karşı savunmak zorundaydılar ve Bağdat için uzun süredir verdikleri mücadelede kaynakları tükenince, şimdi birbirlerine karşı harekete geçmek zorundaydılar. En küçük Beridi kardeş Ebu Yusuf, en büyük kardeş Ebu Abdullah tarafından öldürüldü ve Ebu Abdullah da Haziran 944'te öldü. Oğlu Ebu'l-Kâsım, Büveyhiler'in Bağdat'ı ele geçirmesinin ardından 947'de onu kovmalarına kadar Basra'nın hükümdarı olarak kaldı.
Kaynakça
- Özel
- ^ a b Kennedy 2004, s. 194.
- ^ a b Sourdel 1960, ss. 1046–1047.
- ^ a b Kennedy 2004, ss. 195–196.
- ^ a b Sourdel 1960, s. 1046.
- ^ Bowen 1928, ss. 366–367, 370–371.
- ^ Amedroz & Margoliouth 1921, ss. 10, 12–18.
- ^ Bowen 1928, s. 374.
- ^ Amedroz & Margoliouth 1921, ss. 25–26.
- ^ Bowen 1928, ss. 374–376.
- ^ Amedroz & Margoliouth 1921, ss. 26, 29–30.
- ^ Amedroz & Margoliouth 1921, ss. 27–28.
- ^ a b Bowen 1928, s. 376.
- ^ Amedroz & Margoliouth 1921, ss. 28, 30.
- ^ a b c d e Amedroz & Margoliouth 1921, s. 31.
- ^ Potts & Canepa 2018, s. 436.
- ^ Amedroz & Margoliouth 1921, ss. 31–32.
- ^ Bowen 1928, ss. 376–377.
- ^ Amedroz & Margoliouth 1921, s. 32.
- ^ a b Bianquis 1997, s. 104.
- ^ Kennedy 2004, s. 270.
- ^ Bowen 1928, ss. 377–378.
- ^ Bowen 1928, s. 382.
- ^ Amedroz & Margoliouth 1921, ss. 43–47.
- ^ Bowen 1928, ss. 382–383.
- ^ Amedroz & Margoliouth 1921, ss. 49–50.
- ^ Bowen 1928, s. 383.
- ^ Amedroz & Margoliouth 1921, ss. 52–54.
- ^ Kennedy 2004, ss. 270–271.
- ^ Amedroz & Margoliouth 1921, ss. 54–55.
- ^ Bowen 1928, ss. 384–385.
- ^ Kennedy 2004, s. 196.
- ^ Kennedy 2004, ss. 196, 214–215.
- ^ Bowen 1928, ss. 383–384.
- Genel
- ; Margoliouth, David S., (Ed.) (1921). The Eclipse of the 'Abbasid Caliphate. Original Chronicles of the Fourth Islamic Century, Vol. V: The concluding portion of The Experiences of Nations by Miskawaihi, Vol. II: Reigns of Muttaqi, Mustakfi, Muzi and Ta'i. Oxford: Basil Blackwell. OCLC 13341177.
- Bianquis, Thierry (1997). "Sayf al-Dawla". Bosworth, C. E.; ; ; (Ed.). The Encyclopaedia of Islam, New Edition, Volume IX: San–Sze (İngilizce). Leiden: E. J. Brill. ss. 103-110. doi:10.1163/1573-3912_islam_COM_1010. ISBN .
- Bowen, Harold (1928). İngilizce. Cambridge: Cambridge University Press. OCLC 386849.
- Kennedy, Hugh (2016). The Prophet and the Age of the Caliphates: The Islamic Near East from the 6th to the 11th Century (İngilizce) (Second bas.). Oxford ve New York: Routledge. ISBN .
- Potts, D. T.; Canepa, Matthew P. (2018). "Ctesiphon". Nicholson, Oliver (Ed.). The Oxford Dictionary of Late Antiquity (İngilizce). Oxford: Oxford University Press. s. 436. ISBN .
- (1960). "al-Barīdī". Gibb, H. A. R.; ; ; ; Lewis, B.; (Ed.). The Encyclopaedia of Islam, New Edition, Volume I: A–B (İngilizce). Leiden: E. J. Brill. ss. 1046-1047. OCLC 495469456.
wikipedia, wiki, viki, vikipedia, oku, kitap, kütüphane, kütübhane, ara, ara bul, bul, herşey, ne arasanız burada,hikayeler, makale, kitaplar, öğren, wiki, bilgi, tarih, yukle, izle, telefon için, turk, türk, türkçe, turkce, nasıl yapılır, ne demek, nasıl, yapmak, yapılır, indir, ücretsiz, ücretsiz indir, bedava, bedava indir, mp3, video, mp4, 3gp, jpg, jpeg, gif, png, resim, müzik, şarkı, film, film, oyun, oyunlar, mobil, cep telefonu, telefon, android, ios, apple, samsung, iphone, xiomi, xiaomi, redmi, honor, oppo, nokia, sonya, mi, pc, web, computer, bilgisayar
Medain Muharebesi Hamdaniler ve Beridiler arasinda Abbasiler in baskenti ve merkezi olan Bagdat in kontrolu icin Irak in merkezindeki Medain yakinlarinda yapilan muharebedir Muharebe Bagdat in yaklasik 22 kilometre 14 mi uzakliginda gerceklesmis ve daha sonra Bagdat Hamdaniler in kontrolu altina girmistir Dort gun suren 16 19 Agustos 942 ve her iki tarafa da cok sayida kayip verdiren siddetli bir muharebede Hamdaniler galip gelmistir Ancak takip edemeyecek kadar yorgun olduklarindan Beridiler once Vasit a sonra da Basra ya cekilmislerdir Medain Muharebesi9 10 yuzyillarda Irak haritasiTarih16 19 Agustos 942BolgeMedain in guneyi Gunumuzde Irak SonucHamdani zaferiTaraflarHamdanilerBeridilerKomutanlar ve liderlerSeyfu d Devle TuzunKayiplarAgirAgirArka plan930 lara gelindiginde merkezi hukumetini zayiflatan bir dizi ic savasin ardindan Abbasi Halifeligi parcalanmis ve sadece cekirdek topraklarina kadar kuculmustu Imparatorlugun daha uzak eyaletleri uzerindeki etkili kontrol uzun zamandir kaybolmustu ancak simdi Abbasilerin Irak in metropol bolgesinin etrafindaki topraklarda ozerk yerel hanedanlar ortaya cikti Misir ve Suriye Ihsidilerin yonetimi altina girdi Hamdaniler Yukari Mezopotamya nin kontrolunu ele gecirdi Iran in cogu ise aralarinda Buveyhilerin de bulundugu Deylemli savas agalari tarafindan yonetildi Irak in kendisinde bile halifelik hukumetinin otoritesi sorgulaniyordu Guneyde Basra civarinda Ebu Abdullah el Beridi yonetimindeki Beridiler ailesi kendi hakimiyet alanini kurdu ve cogunlukla kendi kasalarini doldurmak icin Bagdat tan vergi gelirlerini alikoydu Bu ozerk yoneticiler Irak in idari merkezi ve Abbasi halifelerinin merkezi olan Bagdat in kontrolu icin birbirleriyle ve Abbasi ordusundan geriye kalan askeri komutanlarla rekabet ettiler 936 dan itibaren halifeler Emiru l Umera unvanini kullanan bir dizi askeri diktator tarafindan devre disi birakildi Emiru l Umera makaminin ve onunla birlikte sembolik halifeligin kontrolu icin cesitli yerel yoneticiler ve Turk askeri sefleri arasinda karmasik bir mucadele patlak verdi ve bu mucadele 946 da Buveyhilerin zaferiyle sona erdi Bu kargasada Beridiler Basra dan Vasit a kadar ilerlemeyi basardilar Abbasi ordusundaki Deylemlilerin destegini aldilar ve Haziran 941 de ilk kez Bagdat i kisa sureligine ele gecirdiler Her ne kadar baskentten askerlerin ve halkin ayaklanmasiyla kovulmus olsalar da Mart 942 de Beridiler Emiru l Umera Ibn Ra iq in guclerini yenmeyi basardilar ve bir kez daha baskente girdiler Ibn Raik ve Halife Muttaki Hamdaniler in yonettigi Musul a kactilar Hamdani lideri Hasan Ibn Ra iq i oldurttu ve onun yerine Halife Emiru l Umera tarafindan Nasiru d Devle Hanedanin Savunucusu laqab sereflendirici sifat atandi Bagdat taki Beridi yonetimi zalim ve kaotikti cunku baskentin yeni yoneticileri sadece para sizdirmayi amacliyordu sehir kitlik hastalik ve kanunsuzlukla bogusuyordu Ibn Ra ik in hizmetinde bulunan ve daha once Beridilere gecmis olan Turk subaylarin bircogu ornegin Tuzun Beridi valisi Ebu Abdullah in kucuk kardesi karsi komplo kurdular Bu ihanete ugrayinca birliklerinin coguyla kuzeye Musul a kactilar ve burada Halife ve Hamdaniler i Bagdat a karsi sefer duzenlemeye tesvik ettiler Medain MuharebesiHamdaniler Bagdat a dogru ilerlerken Ebu l Huseyin sehri terk ederek Vasit taki Ebu Abdullah in yanina kacti Hamdaniler Temmuz ortasinda sehre zaferle girdiler Ancak durum hala belirsizdi Ebu Abdullah Vasit ta kuvvetlerini toplayip baskente dogru hareket etmeye basladi Haberin ardindan Bagdat ta huzursuzluk yayildi ve Halife haremini guvenlik icin nehrin yukarisina Samerra ya gonderdi Hamdaniordusunun komutasi Nasiru d Devle nin kardesi Ali ye Turkler ise kendi komutanlari Tuzun ve a emanet edilirken Beridi ordusunun komutasi Ebu l Huseyin e verildi Iki ordu Gil koyunde karsilasti iki fersah y 12 kilometre 7 5 mil Medain guneyinde Medain ise Bagdat in 22 kilometre 14 mi guneyindeydi Muharebe 16 19 Agustos tarihleri arasinda dort gun surdu Baslangicta Beridiler ustunluk saglamis Hamdaniler bozguna ugramisti Nasiru d Devle onlari Medain de toparlamayi ve Beridileri yenmeyi basardi Ordu sekreterleri de dahil olmak uzere birkac ust duzey Beridi yetkilisi ve komutani esir alindi Beridi ordusundaki tum Deylemli birligi de dahil digerleri Hamdaniler e sigindi Ote yandan Hamdaniler o kadar bitkin ve tukenmislerdi ki Beridileri takip edemediler Sadece bir hafta sonra Vasit a dogru hareket ettiler ve orada Beridilerin Basra daki kalelerine dogru gittiklerini gorduler 2 Eylul de Nasiru d Devle esir Beridi komutanlariyla Bagdat a zaferle girdi ve el Muttaqi Seyfu d Devle nin Hanedanligin Kilici laqab Ali ye verdi bu lakabi sayesinde Ali daha sonra Halep emiri ve Bizanslilara karsi Islam in sampiyonu olarak unlendi Hamdani kardeslere verilen bu cift odul prestijli el Devle unsurunu iceren bir laqab Halifeligin bas bakani olan vezir disinda herhangi birine ilk kez veriliyordu SonrasiNasiru d Devle adina Bagdat ta basilan altin dinar 943 Medain deki pahali zafer kisa surede bosa cikti Seyfuddevle Beridilere karsi seferi surdurmek isterken tarihci Harold Bowen a gore kiskancliktan ya da ihmalkarliktan kardesi ona talep edilen parayi gondermedi Ayrica iki Turk generali Tuzun ve Khajkhaj da itaatsizlik belirtileri gorulmeye baslandi Ordusunun guvenilmezligi giderek artinca Seyfuddevle seferi birakip gizlice Bagdat a kacmak zorunda kaldi Bu gelismeler karsisinda dehsete dusen ve gercek guc tabanindan cok uzaklasan Nasiru d Devle baskenti terk etmeye karar verdi ve Haziran 943 te iki kardes Musul a geri dondu Seyfu d Devle ayrildiktan sonra Tuzun ve Khajkhaj ganimetleri bolusmeyi kabul ettiler Tuzun Emiru l Umera olacak Khajkhaj ise baskomutan olacakti ancak kisa sure sonra Tuzun meslektasini kor etti ve kenara itti Bagdat in efendisi olduktan sonra Tuzun Basra daki Beridiler ile bir evlilik ittifakiyla muhurlenen bir baris arayisina girdi Tuzun ile Beridiler arasindaki ittifak Halife Muttaki ve danismanlari tarafindan bir tehdit olarak goruluyordu Eylul 943 te Tuzun hala Vasit tayken halife bir kez daha Hamdaniler e yardim icin basvurdu Nasiru d Devle nin kuzeni Huseyin komutasindaki bir ordu Bagdat onunde belirdi ve halife baskenti terk edip kuzeye gitti ve Tikrit te Nasiru d Devle ile bulustu Tuzun hemen Vasit i terk ederek halifeyi kuzeye dogru takip etti Tikrit yakinlarinda Seyfuddevle yi iki muharebede agir bir yenilgiye ugratti ve Musul u ele gecirdi 26 Mayis 944 te Tuzun ile Hamdaniler arasinda Nasiru d Devle nin Orta Irak taki Halifeligin cekirdek topraklari uzerindeki iddialarindan vazgectigi ve karsiliginda Yukari Mezopotamya uzerindeki kontrolu ve Suriye uzerindeki iddialarinin taninmasi karsiliginda yillik 3 6 milyon dirhem harac aldigi bir anlasma imzalandi Tuzun un zaferi Muttaki nin baskente donmeye ikna edilmesiyle sonuclandi ancak gorevden alindi ve kor edildi ve yerine Mustekfi getirildi Tuzun un hakimiyeti uzun surmedi hemen ardindan Buveyhiler in saldirilariyla karsi karsiya kaldi Tuzun un 945 yilinda olmesi uzerine katibi Muhammed bin Sirzad Hamdanilerin destegini almaya calisti ancak basarili olamadi 16 Ocak 946 da Buveyhiler Bagdat i ele gecirdiler ve Bagdat ta bir asirlik Buveyhi yonetimini baslattilar Beridiler ayni zamanda artan zorluklarla da karsi karsiyaydilar Basra yi Umman hukumdarina karsi savunmak zorundaydilar ve Bagdat icin uzun suredir verdikleri mucadelede kaynaklari tukenince simdi birbirlerine karsi harekete gecmek zorundaydilar En kucuk Beridi kardes Ebu Yusuf en buyuk kardes Ebu Abdullah tarafindan olduruldu ve Ebu Abdullah da Haziran 944 te oldu Oglu Ebu l Kasim Buveyhiler in Bagdat i ele gecirmesinin ardindan 947 de onu kovmalarina kadar Basra nin hukumdari olarak kaldi KaynakcaOzel a b Kennedy 2004 s 194 a b Sourdel 1960 ss 1046 1047 a b Kennedy 2004 ss 195 196 a b Sourdel 1960 s 1046 Bowen 1928 ss 366 367 370 371 Amedroz amp Margoliouth 1921 ss 10 12 18 Bowen 1928 s 374 Amedroz amp Margoliouth 1921 ss 25 26 Bowen 1928 ss 374 376 Amedroz amp Margoliouth 1921 ss 26 29 30 Amedroz amp Margoliouth 1921 ss 27 28 a b Bowen 1928 s 376 Amedroz amp Margoliouth 1921 ss 28 30 a b c d e Amedroz amp Margoliouth 1921 s 31 Potts amp Canepa 2018 s 436 Amedroz amp Margoliouth 1921 ss 31 32 Bowen 1928 ss 376 377 Amedroz amp Margoliouth 1921 s 32 a b Bianquis 1997 s 104 Kennedy 2004 s 270 Bowen 1928 ss 377 378 Bowen 1928 s 382 Amedroz amp Margoliouth 1921 ss 43 47 Bowen 1928 ss 382 383 Amedroz amp Margoliouth 1921 ss 49 50 Bowen 1928 s 383 Amedroz amp Margoliouth 1921 ss 52 54 Kennedy 2004 ss 270 271 Amedroz amp Margoliouth 1921 ss 54 55 Bowen 1928 ss 384 385 Kennedy 2004 s 196 Kennedy 2004 ss 196 214 215 Bowen 1928 ss 383 384 Genel Margoliouth David S Ed 1921 The Eclipse of the Abbasid Caliphate Original Chronicles of the Fourth Islamic Century Vol V The concluding portion of The Experiences of Nations by Miskawaihi Vol II Reigns of Muttaqi Mustakfi Muzi and Ta i Oxford Basil Blackwell OCLC 13341177 Bianquis Thierry 1997 Sayf al Dawla Bosworth C E Ed The Encyclopaedia of Islam New Edition Volume IX San Sze Ingilizce Leiden E J Brill ss 103 110 doi 10 1163 1573 3912 islam COM 1010 ISBN 978 90 04 10422 8 Bowen Harold 1928 Ingilizce Cambridge Cambridge University Press OCLC 386849 Kennedy Hugh 2016 The Prophet and the Age of the Caliphates The Islamic Near East from the 6th to the 11th Century Ingilizce Second bas Oxford ve New York Routledge ISBN 978 1 138 78761 2 Potts D T Canepa Matthew P 2018 Ctesiphon Nicholson Oliver Ed The Oxford Dictionary of Late Antiquity Ingilizce Oxford Oxford University Press s 436 ISBN 978 0 19 866277 8 1960 al Baridi Gibb H A R Lewis B Ed The Encyclopaedia of Islam New Edition Volume I A B Ingilizce Leiden E J Brill ss 1046 1047 OCLC 495469456