Min Aung Hlaing Birmanca မင အ င လ င d 3 Temmuz 1956 şubat 2021 darbesinde iktidarı ele geçirmesinden bu y

Min Aung Hlaing (Birmanca: မင်းအောင်လှိုင်, d. 3 Temmuz 1956), Şubat 2021 darbesinde iktidarı ele geçirmesinden bu yana Myanmar'ı Devlet İdare Konseyi başkanı olarak yöneten Birmanyalı bir politikacı ve . Ağustos 2021'de olarak sözde sivil rolünü üstlendi. Mart 2011'den bu yana görevini de yürütüyor. Daha önce 2010-2011 yılları arasında müşterek kurmay başkanı olarak görev yaptı ve başkanlığındaki 'nin (USGK) bir üyesiydi.

Kıdemli General Min Aung Hlaing မင်းအောင်လှိုင်

Min Aung Hlaing, 2021
Devlet İdare Konseyi Başkanı
Görevde
Makama geliş 2 Şubat 2021
Cumhurbaşkanı	Myint Swe (vekaleten)
Başkan Yardımcısı	Soe Win
Yerine geldiği	Ang San Su Çi (Devlet Danışmanı olarak)

Görevde
Makama geliş 1 Ağustos 2021
Cumhurbaşkanı	Myint Swe (vekaleten)
Yardımcı	Soe Win
Yerine geldiği	Thein Sein (2011'e kadar)

Görevde
Makama geliş 30 Mart 2011
Cumhurbaşkanı	Thein Sein Htin Kyaw Win Myint Myint Swe (vekaleten)
Yardımcı	Soe Win
Devlet Danışmanı	Ang San Su Çi (2016-2021)
Yerine geldiği	Than Shwe
Kişisel bilgiler
Doğum	3 Temmuz 1956 (68 yaşında) ,
Milliyeti	Burmalı
Evlilik(ler)
Çocuk(lar)	Aşağıdakiler dahil birden fazla:
Bitirdiği okul	()
Ödülleri	Tayland'ın En Yüce Birinci Sınıf Şövalyesi
Resmî site	seniorgeneralminaunghlaing.com.mm
Askerî hizmeti
Bağlılığı	Myanmar
Hizmet yılları	1974-günümüz
Rütbesi	Kıdemli General
Birimi
Komutası	Müşterek Kurmay Başkanı Özel Harekat Büro Başkanı-2 (BSO-2)

, 'da doğan Min Aung Hlaing, orduya katılmadan önce 'nde hukuk okudu. Rütbesinde yükselerek 2013 yılına kadar beş yıldızlı bir general oldu.^[]'den 2021'e kadar olan sivil yönetim döneminde, Min Aung Hlaing ordunun siyasetteki rolünün devam etmesini sağlamak için çalıştı ve önledi. Min Aung Hlaing, ordunun Rohingya krizine yol açan Rohingyalar üzerindeki baskısıyla yakından ilgiliydi.

oylama usulsüzlükleri ve seçim sahtekarlığı iddiasında bulunan Min Aung Hlaing, 2021 darbesinde iktidarı ele geçirdi. Cumhurbaşkanı Win Myint ve Devlet Danışmanı Ang San Su Çi de dahil olmak üzere birçok milletvekilini gözaltına alarak, geçici Devlet İdare Konseyi (DİK) askeri cuntasını kurdu. 2021 Myanmar protestolarının patlak vermesiyle birlikte Min Aung Hlaing, gösterilerin durdurulması ve bastırılması emrini verdi. İnsan hakları ihlali ve yolsuzluk iddialarıyla Min Aung Hlaing, bir dizi uluslararası yaptırıma maruz kaldı.

Hayatın erken dönemi ve eğitim

Min Aung Hlaing, 3 Temmuz 1956'da Minbu, Magway Bölgesi, 'da doğdu. Ebeveynlerinin ikisi de Tanintharyi Bölgesi'ndeki 'den öğretmenlerdi. Min Aung Hlaing, 5 yaşındayken ailesi görev olarak Mandalay'a taşındı. Babası Khway Thaung Hlaing, eski bir inşaat mühendisidir.

Min Aung Hlaing, 1972'de of Rangoon'da (şimdi Yangon) geçti. 1973'ten 1974'e kadar hukuk okudu. 1974 yılında 19. alımın bir parçası olarak kabul edildi. Sınıf arkadaşlarına göre, Min Aung Hlaing sessiz ve dikkat çekmeyen bir öğrenciydi. Farklı kişiliği nedeniyle sınıf arkadaşları tarafından dışlandığı bildirildi.

Kariyer

Mezun olduktan sonra, Min Aung Hlaing farklı komuta pozisyonlarında görev yapmaya devam etti ve kademelerde yavaşça yükseldi. Kariyerinin başlarında, askeri meslektaşları ona kedi dışkısına atıfta bulunan bir takma ad verdiler, "sessizce biriken ancak güçlü bir koku bırakan bir şey". Kademelerde yükseldikçe, Min Aung Hlaing sert biri olarak ün kazandı. Askeri çalışmaları ona Kıdemli General Than Shwe'nin lütfunu kazandırdı. Min Aung Hlaing, işbirliğine veya dinlemeye elverişli olmayan bir "büyük adam" yönetim tarzına sahip biri olarak karakterize edilir.

2002 yılında Doğu Şan Eyaletindeki komutanlığına terfi etti ve iki isyancı grup, (BWEO) ve (UDİO) ile müzakerelerde merkezi bir figürdü. Min Aung Hlaing'in eski Prem Tinsulanonda ile yakın olduğu ve onu baba figürü olarak gördüğü bildirildi.

Min Aung Hlaing, 2008'de Safran Devrimi'nin askeri baskısını destekledi. isyancı karşı bir saldırı düzenledikten sonra 2009'da öne çıktı. Haziran 2010'da, Min Aung Hlaing, General Ordu, Donanma ve Hava Kuvvetleri Müşterek Kurmay Başkanı olarak değiştirdi.

Silahlı Kuvvetlerin Başkomutanı

2011-2015: Birlik Dayanışma ve Kalkınma Partisi yönetimi

2011'e kadar ordu, Myanmar'ı yarı demokrasiye geçirmek için bir yapmaya başladı. İktidardaki cunta, , ordunun vekil partisi olan (BDKP) kazandığı yaptıktan sonra, iktidardan resmi ayrılışını tasarladı. 30 Mart 2011'de, koltuğundan ayrılan devlet başkanı Kıdemli General Than Shwe, o zamanın görevdeki Myanmar Silahlı Kuvvetleri Başkomutanı, Min Aung Hlaing'i daha kıdemli subaylardan önce halefi olarak atadı. Min Aung Hlaing'in atanması, BDKP'nin iktidara yükselişiyle aynı zamana denk geldi. Bu sırada bir dizi askeri reformu denetledi ve BDKP önderliğindeki hükûmetin etnik silahlı gruplarla barış anlaşmaları yapma çabalarını destekledi.

göre Kasım 2011'de, Min Aung Hlaing'in o ay Çinli askeri yetkililerle yaptığı görüşmelerden ve Çin ile savunma işbirliği konusunda ikili bir anlaşma oluşturmadaki liderliğinin ardından Çinlilerle de görüşmelerde bulunduğuna "yaygın olarak inanılıyordu". Kendisi aynı zamanda Başkan Yardımcısı Şi Cinping'le ile ilgili olarak Çin'den işbirliği için temaslarda bulundu.

27 Mart 2012'de Naypyidaw'da yaptığı bir konuşma sırasında Min Aung Hlaing, ordunun ulusal siyasetteki rolünün devam ettiğini savundu. 3 Nisan 2012'de , Min Aung Hlaing'in Myanmar Silahlı Kuvvetleri'ndeki en yüksek ikinci rütbe olan kıdemli general yardımcılığına terfi ettiğini duyurdu. Mart 2013'te kıdemli generalliğe terfi etti.

2014 yılında Min Aung Hlaing, askeri görevliler için zorunlu emeklilik yaşı olan 60 yaşına yaklaşırken Silahlı Kuvvetler Savunma Bakanlığı, Min Aung Hlaing'in zorunlu emeklilik yaşını 65'e uzatmasına olanak tanıyan bir talimat yayınladı.

Ağustos 2015'te BDKP parçalandı ve Başkan Thein Sein, eski bir general ve Pyithu Hluttaw Başkanı olan Shwe Mann liderliğindeki fraksiyonu tasfiye etti. Min Aung Hlaing, Shwe Mann'ı iktidardan uzaklaştırmak için doğrudan bir askeri müdahaleyi yönetti ve bu, ordunun BDKP aracılığıyla gündemini ilerletmeye devam etme arzusunu gösterdi. Shwe Mann, ordunun ve BDKP'nin çıkarlarına aykırı olarak ordunun etkisini azaltacak yasa ve anayasa değişikliklerini savundu.

2016-2020: Ulusal Demokrasi Birliği yönetimine geçiş

Min Aung Hlaing'in, 29 Temmuz 2015'te Yeni Delhi'de Hindistan Başbakanı Narendra Modi ile görüşmesi.

Min Aung Hlaing'in Filipinler Devlet Başkanı Rodrigo Duterte ile 20 Mart 2017'de Nepido, Myanmar'da görüşmesi.

, Ang San Su Çi liderliğindeki Ulusal Demokrasi Birliği'nin (UDB) büyük bir zaferle kazanmasına sebep oldu. BDKP'den UDB liderliğindeki hükûmete geçişle birlikte Min Aung Hlaing, önceliklerini askeri kurumlar için devlet gücünü geri almaya kaydırdı. Uzlaşmazlığı ve sivil liderliğindeki hükûmetle işbirliği yapmayı reddetmesi, ilerlemeyi baltaladı. UDB'nin iktidara gelmesiyle Min Aung Hlaing, Ekim 2016'dan itibaren Rohingya'ya yönelik devam eden askeri baskıyı yoğunlaştırmaya başladı. Ağustos 2020'de UDB'yi, devam eden etnik çatışmalardaki rolü nedeniyle orduyu günah keçisi ilan etmemesi konusunda sert bir şekilde uyardı.

Min Aung Hlaing sivil siyasete olan ilgisinin sinyalini de vermeye başladı. Daha devlet adamı benzeri bir kişilik üstlenmeye başladı ve ordunun rolü konusunda giderek daha iddialı hale geldi. öncesinde, kendisini bir sonraki cumhurbaşkanı olarak konumlandırmak için BDKP ile birlikte çalıştı. Min Aung Hlaing, 2019 yılı boyunca çeşitli dini mekanlarda ve hayır kurumlarında "cazibe saldırısı" olarak adlandırılan birkaç halka açık görünüm gerçekleştirdi ve siyasi hedefleri hakkında spekülasyonları yükseltti. Herkese açık kişiliğini geliştirmek için 4,1 milyon takipçi toplamını yöneten iki Facebook sayfası başlattı. Ocak 2020'de Min Aung Hlaing, Nay Pyi Taw'da Şi Cinping ile bir araya geldi. Şi, erken bir tarihte sonuçlara ulaşmak ve Myanmar halkına fayda sağlamak için Bir Kuşak, Bir Yol çerçevesinde pratik işbirliğini teşvik etti. Mayıs 2020'de Min Aung Hlaing, ordunun en genç korgenerali olan Kyaw Swar Lin de dahil olmak üzere Min Aung Hlaing'e sadık yeni nesil subayları terfi ettirerek üst düzey askeri rütbeleri değiştirdi.

2020-günümüz: Askeri darbe

Şubat 2020'de Min Aung Hlaing, karısı ve yakın astrolog ile "" şemsiyesini Bagan'ın en güçlü antik 'nın üzerine yerleştirdi. Tapınak adının anlamı "kraliyet şemsiyesine ihtiyaç var, krala ihtiyaç var". Min Aung Hlaing, Selefi Kıdemli General Than Shwe de dahil olmak üzere Myanmar'ın en güçlü siyasi isimlerinden bazılarının ayak izlerini takip ediyordu. Birçok kişi törenin bir olduğuna ve onun ihtişamı için ilahi kutsamalar aradığına inanıyordu.

Kasım 2020'de Min Aung Hlaing, Sivil Hizmetler Personel Yasasını ihlal etme potansiyeli taşıyan ve yaklaşan 2020 seçimlerinin meşruiyetini sorgulayan bir dizi kamuoyu yorumu yaptı. 5 Kasım'da , Min Aung Hlaing'in rütbesinin eşdeğer olduğunu açıkladı. Min Aung Hlaing, 2020 seçimlerinde oy pusulasını kullandıktan sonra seçim sonuçlarını kabul edeceğine söz verdi. 2020 seçimleri, UDB'nin 2015'e kıyasla daha büyük çoğunlukla kazanmasını sağladı ve Min Aung Hlaing'in siyasi hedeflerini engelledi. Buna yanıt olarak ordu, seçim sahtekarlığı ve usulsüzlük iddialarını yoğunlaştırmaya ve resmi şikayetler sunmaya başladı. 27 Ocak 2021'de Min Aung Hlaing, geçen yılki seçimlerde seçmen dolandırıcılığı iddiaları yeterince ele alınmazsa, bir darbeyi ve kaldırılmasını dışlamayacağını açıkladı. Bu yorumlar, ülkedeki başka bir potansiyel darbe konusunda endişelere yol açtı. Ertesi gün, Birlik Seçim Komisyonu, bu iddiaları doğrulamak için sunulan delil eksikliğini gerekçe göstererek seçim sahtekarlığı iddialarını reddeden bir bildiri yayınladı. 29 Ocak'ta ordu, Anayasayı ve geçerli yasaları koruma ve bunlara uyma sözü veren açıklayıcı açıklamalar yayınladı.

Demokratik olarak seçilmiş milletvekillerinin üye olarak yemin etmelerinin planlanmasından bir gün önce 1 Şubat 2021'de Min Aung Hlaing, Cumhurbaşkanı Win Myint ve Devlet Danışmanı Ang San Su Çi de dahil olmak üzere seçilmiş liderleri gözaltına aldı ve kendisini Myanmar başkomutanı ilan etti. Ertesi gün, ülkenin geçici yönetim organı olarak Devlet İdare Konseyini kurdu.

22 Mayıs 2021'de Min Aung Hlaing, darbeden bu yana ilk röportajını Hong Kong merkezli Çince yayın yapan 'a verdi. Röportaj sırasında devrik lider Ang San Su Çi'ye atıfta bulundu ve "Sağlığı iyi. Evinde ve sağlıklı. Birkaç gün içinde mahkemede yargılanacak" dedi. Aynı gün , darbeden kısa bir süre sonra Min Aung Hlaing'in kendisini süresiz olarak başkomutan ve dolayısıyla Myanmar'ın fiili lideri olarak atadığını bildirdi.

Darbeden altı ay sonra, 1 Ağustos 2021'de Min Aung Hlaing bir bakıcı hükümeti kurdu ve kendisini ülkenin olarak atadı. Hâlâ DİK başkanı olarak görev yapmaktadır.

Arakan Soykırımı

BMİHK, Min Aung Hlaing'in askerlerinin kasıtlı olarak Myanmar'ın kuzey eyaletlerindeki sivilleri hedef aldığını ve Rakhine Eyaleti'ndeki azınlık topluluklarına karşı sistematik ayrımcılık ve insan hakları ihlalleri gerçekleştirdiklerini bildirdi. Kendisi özellikle Rohingya halkına karşı etnik temizlik yapmakla suçlanmaktadır. Bu insan hakları ihlalleri soykırım, insanlığa karşı suçlar ve savaş suçları anlamına gelebilir.

2018 yılında, liderliğindeki Birleşmiş Milletler Myanmar Bağımsız Uluslararası Gerçek Bulma Misyonu, Min Aung Hlaing ve diğer Myanmar askeri generallerinin Arakan, Kaçin ve Şan eyaletlerinde Rohingyalara yönelik vahşeti denetlediğini ve bunu soykırım niyetiyle yaptığını belirledi. BM soruşturma paneli, Min Aung Hlaing'in diğer dört komutanla (Soe Win, Aung Kyaw Zaw, ve Than Oo) birlikte Uluslararası Ceza Mahkemesinde veya geçici bir savaş suçları ve insanlığa karşı suçlardan (soykırım dahil) yargılanması gerektiğini söyledi.

Facebook, Min Aung Hlaing'in yanı sıra diğer 19 Burmalı yetkili ve örgütü Myanmar'da daha fazla kızışan etnik ve dini gerilimleri önlemek için platformundan yasakladı. Bu eylem, bir BM soruşturmasının, Myanmar'daki bazı askeri liderlerin Rohingya Müslümanlarına yönelik baskı nedeniyle soykırımdan soruşturulduğu ve yargılanacağı raporunun ardından geldi. Twitter daha sonra 16 Mayıs 2019'da kendisini yasakladı.

17 Mart 2019'da, milletvekili , Min Aung Hlaing'e Rakhine Eyaleti'nde birçok ihlali hakkında iki dilli açık bir mektup yayınladı. Mektupta sivillerin canlarına, mülklerine, bazı kültürel miras binalarına zarar verildiği yazıyordu.

ABD, Min Aung Hlaing'e aldı. Temmuz 2019'da Birleşik Devletler hükümeti Min Aung Hlaing'in Amerika Birleşik Devletleri'ne seyahat etmesini yasakladı. Aralık 2020'de Min Aung Hlaing'in Amerika merkezli varlıklarını dondurdu ve kendisi ile Amerika Birleşik Devletleri'ndeki herhangi biri arasındaki mali işlemleri suç haline getirdi.

Yolsuzluk

Min Aung Hlaing, ailesinin kapsamlı ticari varlıkları ve potansiyel çıkar çatışmaları süregelen tartışmalara yol açtı. Orduya ait (MEHL) büyük hissedarıdır. 2010-11 mali yılında 5.000 hisseye sahipti ve yıllık 250.000 $ temettü aldı. Kendisi holdingi yöneten MEHL'nin Patron Grubu'nda oturmaktadır.

Min Aung Hlaing'in oğlu Aung Pyae Sone, Sky One Construction Company ve Aung Myint Mo Min Insurance Company de dahil olmak üzere bir dizi şirketin sahibidir. Ulusal bir telekom operatörü olan de çoğunluk hissesine sahiptir. 2013 yılında, Aung Pyae Sone, babasının Genelkurmay Başkanlığına terfisini takiben, Yangon yüksek kaliteli bir restoran ve sanat galerisi için 30 yıllık bir arazi kiralaması amacıyla piyasa oranlarının çok altında bir hükûmet izni kazandı. Aung Pyae Sone ayrıca, ilaçlar ve tıbbi cihazlar için (GİD) onayları ve gümrükleme hizmetleri sunan A&M Mahar'ı da yönetiyor. Myanmar'ın gümrük departmanı eski bir MEHL müdürü olan Kyaw Htin tarafından yönetiliyor.

Kızı Khin Thiri Thet Mon, 2017 yılında 7th Sense Creation adlı büyük bir film stüdyosu kurdu. Aynı yıl, gelini Myo Yadanar Htaik, Stellar Seven Entertainment adlı başka bir eğlence şirketi kurdu. , 7th Sense Creation ile işbirliği yaptığı için Aralık 2020'de medya incelemesine girdi, çünkü Min Aung Hlaing teknik olarak ABD'nin ekonomik yaptırımlarına tabi.

Yaptırımlar

ABD Hazine Bakanlığı, temel alan ve uygulayan ve ciddi insan hakları ihlalleri ve yolsuzluk faillerini hedef alan 13818 sayılı Yürütme Kararı uyarınca 10 Aralık 2019'dan bu yana Min Aung Hlaing'e uygulamaktadır. Min Aung Hlaing, Burma'daki etnik azınlık gruplarının üyelerine karşı ciddi insan hakları ihlalleri işledi. Bu ABD yaptırımları, ABD altındaki ve herhangi bir yapılan işlemlerin yasaklanmasını içerir.

Yaklaşık bir yıl sonra, 11 Şubat 2021 - Min Aung Hlaing liderliğindeki 1 Şubat 2021 darbesinin ardından - Myanmar ordusunun Myanmar'ın demokratik olarak seçilmiş karşı darbesine yanıt olarak 14014 sayılı Yürütme Kararı uyarınca 'ın yaptırım listesine de alındı. Kısa bir süre sonra 25 Mart 2021'de OFAC ayrıca Min Aung Hlaing ve/veya ortaklarının sahip olduğu veya kontrol ettiği, Min Aung Hlaing başkanlığındaki MEC konglomeratı da dahil olmak üzere bazı şirketlere yaptırım uyguladı.

, Myanmar'daki insan hakları ve insani durumun ciddiyetine yanıt olarak Özel Ekonomik Önlemler Yasası ve Özel Ekonomik Önlemler (Burma) Düzenlemeleri uyarınca 18 Şubat 2021'den beri kendisine yaptırımlar uyguluyor. Kanada yaptırımları, Kanada kapsamındaki varlıkların dondurulmasını ve herhangi bir Kanadalı kişiyle yapılan işlemlerin yasaklanmasını içerir.

ve Birleşik Krallık Dışişleri, İngiliz Milletler Topluluğu ve Kalkınma Ofisi, Burma'daki ciddi insan hakları ihlallerinden sorumlu olduğu için 25 Şubat 2021'den bu yana kendisine yaptırımlar uyguluyor. Birleşik Krallık yaptırımları, Birleşik Krallık'taki varlıkların dondurulmasını ve Birleşik Krallık'a içeriyor.

Ayrıca Avrupa Birliği Konseyi, askeri darbe ve ardından barışçıl göstericilere karşı askeri ve polis baskısındaki sorumluluğu nedeniyle 2021/479 sayılı Konsey Tüzüğü ve 401/2013 sayılı Konsey Tüzüğünü değiştiren Konsey Uygulama Tüzüğü 2021/480 uyarınca 22 Mart 2021 tarihinden itibaren kendisine yaptırımlar uygulamaktadır. AB yaptırımları, AB üyesi ülkelerdeki varlıkların dondurulmasını ve ülkelere giriş veya geçiş yasağını içeriyor.

Kişisel yaşam

Min Aung Hlaing, 1980'de emekli öğretim üyesi ile evlendi. Oğlu ve kızı dahil olmak üzere üç çocuğu var.

Terfiler

Tümgeneral - 2008/2009^[]
Korgeneral - 2009 Sonu^[]
General - 2011 Başı^[]
Kıdemli General Yardımcısı - 2012 Başı^[]
Kıdemli General - Mart 2013^[]

Ödüller

En Cesur Askerlik Düzeni, Malezya Silahlı Kuvvetleri Cesur Komutanı (Darjah Panglima Gagah Angkatan Tentera), Onursal Malezya Silahlı Kuvvetleri Cesaret Nişanı (1. Derece), Malezya
"Askeri topluluğu güçlendirdiği için" Madalyası (Savunma Bakanlığı, Rusya)
FSMTC Şeref Madalyası "Askeri-Teknik İşbirliği Alanındaki Esaslar İçin"
Beyaz Filin En Yüce Nişanı, Şövalye Büyük Haçı (1. Sınıf), Tayland
Tayland'ın En Asil Nişanı, Şövalye Büyük Haçı (1. Sınıf), Tayland

Dini onurlar

7 Ekim 2019'da, (GEBD) kendisine Mingaladhamma Zawtika Dhaza ve GEBD'nın daimi patronu unvanını verdi. 9 Aralık 2020'de GEBD, kendisine Thado Thiri Agga Maha Mingalar Zawtika unvanını verdi.

Kaynakça

^ "တပ်မတော်ကာကွယ်ရေးဦးစီးချုပ် ဗိုလ်ချုပ်မှူးကြီး မင်းအောင်လှိုင် Asian Fame Media ၏ ပေါ်ပြူလာနယူးစ်ဂျာနယ်မှ မေးမြန်းမှုများအား Video Teleconference မှတစ်ဆင့် လက်ခံတွေ့ဆုံဖြေကြားမှုများအပိုင်း(၁)". cincds.gov.mm (Birmanca). 4 Kasım 2020. 3 Ocak 2022 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 23 Ocak 2022.
^ "Myanmar army ruler takes prime minister role, again pledges elections". Reuters. 1 Ağustos 2021. 1 Ağustos 2021 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 10 Ağustos 2021.
^ "Who is Myanmar junta chief Min Aung Hlaing? 5 things to know," 19 Aralık 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde . February 6, 2021, , retrieved December 28, 2021
^ "Myanmar coup: Aung San Suu Kyi detained as military seizes control". BBC News. 1 Şubat 2021. 31 Ocak 2021 tarihinde kaynağından .
^ "Constitution of the Republic of the Union of Myanmar (2008)" (PDF). Burma Library. 16 Ağustos 2019 tarihinde kaynağından (PDF). Erişim tarihi: 3 Temmuz 2019.
^ ^a ^b ^c ^d ^e ^f "Myanmar coup: Who is army Chief Min Aung Hlaing?". . 1 Şubat 2021. 13 Ağustos 2021 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 27 Mart 2021.
^ "အရေးပေါ်ကာလ ဆောင်ရွက်ပြီးစီးပါက ရွေးကောက်ပွဲ ပြန်လည်ကျင်းပ၍ အနိုင်ရပါတီအား နိုင်ငံတော်တာဝန်ကို လွှဲအပ်ပေးနိုင်ရေး ဆောင်ရွက်မည်ဖြစ်ကြောင်း တပ်မတော်ထုတ်ပြန်". 7 Day Daily (Birmanca). 1 Şubat 2021. 6 Şubat 2021 tarihinde kaynağından .
^ "Myanmar military seizes power, detains elected leader Aung San Suu Kyi". Reuters. 1 Şubat 2021 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 1 Şubat 2021.
^ . Myanmar NOW (İngilizce). 9 Şubat 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Şubat 2021.
^ "For Myanmar's top general, a maximum-security mansion, complete with its own telecoms tower". Myanmar NOW (İngilizce). 21 Kasım 2021. 1 Şubat 2022 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 23 Ocak 2022.
^ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g . Alternative Asean Network. 12 Ocak 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Ağustos 2018.
^ . VOA News (Birmanca). 2 Nisan 2011. 5 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi.
^ Barron (3 Kasım 2017). . Time. 29 Eylül 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Nisan 2018.
^ ^a ^b Webb (24 Şubat 2016). "Amid transition, Myanmar's Senior General emerges from the shadows". Reuters (İngilizce). 1 Şubat 2021 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 3 Şubat 2021.
^ ^a ^b Beech (2 Şubat 2021). "Myanmar's Army Is Back in Charge. It Never Truly Left". The New York Times (İngilizce). ISSN 0362-4331. 2 Şubat 2021 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 3 Şubat 2021.
^ ^a ^b . Nikkei Asia (İngilizce). 6 Şubat 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Şubat 2021.
^ Limited. "Myanmar dignitaries honour Gen Prem". Bangkok Post. 20 Ekim 2023 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 1 Şubat 2021.
^ . The Nation Thailand (İngilizce). 31 Mayıs 2019. 1 Şubat 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Şubat 2021.
^ ^a ^b ^c ^d David Paquette, "Min Aung Hlaing Appointed Vice-Senior General" 24 Temmuz 2015 tarihinde Wayback Machine sitesinde ., The Irrawaddy, 3 April 2012.
^ ^a ^b ^c ^d ^e ^f . Frontier Myanmar (İngilizce). 12 Ocak 2021. 15 Ocak 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Şubat 2021.
^ "New commander in chief of defence services: General Min Aung Hlaing" 4 Mart 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde ., Mizzima, 30 March 2011.
^ , "Myanmar general defends military's political role" 22 Ağustos 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde ., Associated Press, 27 March 2012.
^ ^a ^b . The Myanmar Times. 19 Şubat 2020. 20 Şubat 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Şubat 2021.
^ ^a ^b . Stimson Center (İngilizce). 8 Eylül 2015. 25 Nisan 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Şubat 2021.
^ "Myanmar coup: Min Aung Hlaing, the general who seized power". BBC News (İngilizce). 1 Şubat 2021. 1 Şubat 2021 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 4 Şubat 2021.
^ . CNN. 13 Kasım 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Şubat 2021.
^ ^a ^b ^c . Frontier Myanmar (İngilizce). 24 Ağustos 2020. 21 Eylül 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Şubat 2021.
^ . Myanmar NOW (İngilizce). 6 Ekim 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Şubat 2021.
^ . The Myanmar Times. 1 Temmuz 2020. 1 Temmuz 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Şubat 2021.
^ . Frontier Myanmar (İngilizce). 27 Ağustos 2018. 29 Ağustos 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Şubat 2021.
^ "Newsmaker: Ambitious but Cornered, Myanmar Army Chief Took Full Power". Reuters. 1 Şubat 2021. 21 Şubat 2021 tarihinde kaynağından .
^ . Xinhua News Agency (İngilizce). 18 Ocak 2020. 18 Ocak 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Ocak 2020.
^ . Frontier Myanmar (İngilizce). 19 Mayıs 2020. 27 Mayıs 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Şubat 2021.
^ "Criticized, Myanmar's Influential Monk Close to Coup Leader Breaks Silence on Killing Protesters". The Irrawaddy. 5 Mart 2021. 7 Mart 2021 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 23 Ocak 2022.
^ . Myanmar NOW (İngilizce). 5 Kasım 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Şubat 2021.
^ . (Birmanca). 5 Kasım 2020. 13 Kasım 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Şubat 2021.
^ . Myanmar NOW (İngilizce). 8 Kasım 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Şubat 2021.
^ . Myanmar NOW (İngilizce). 28 Ocak 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Şubat 2021.
^ . Frontier Myanmar (İngilizce). 29 Ocak 2021. 29 Ocak 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Şubat 2021.
^ . Radio Free Asia (İngilizce). 29 Ocak 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Şubat 2021.
^ Naing (30 Ocak 2021). "Myanmar military allays coup fears, says it will protect constitution". Reuters (İngilizce). 3 Şubat 2021 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 4 Şubat 2021.
^ . Tatmadaw Information Team (Birmanca). 3 Şubat 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Şubat 2021.
^ . The Myanmar Times. 2 Şubat 2021. 3 Şubat 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Şubat 2021.
^ "Myanmar junta leader says Suu Kyi in good health". Reuters. 22 Mayıs 2021. 22 Mayıs 2021 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 22 Mayıs 2021.
^ "Min Aung Hlaing makes himself military supremo for life". . 22 Mayıs 2021. 22 Mayıs 2021 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 22 Mayıs 2021.
^ "Myanmar military leader takes new title of prime minister in caretaker government – state media". Reuters. 1 Ağustos 2021. 1 Ağustos 2021 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 1 Ağustos 2021.
^ Reuters Staff (1 Ağustos 2021). "Myanmar army ruler takes prime minister role, again pledges elections". Reuters (İngilizce). 1 Ağustos 2021 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 1 Ağustos 2021.
^ Beech, Hannah (1 Ağustos 2021). "Top Myanmar General Says Military Rule Will Continue Into 2023". The New York Times. 1 Ağustos 2021 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 1 Ağustos 2021.
^ "Sixth coordination meeting on COVID-19 prevention, control and treatment held; Chairman of State Administration ouncil Prime Minister of Caretaker Government of the Republic of the Union of Myanmar Senior General Min Aung Hlaing delivers address". 2 Ağustos 2021. 6 Aralık 2021 tarihinde kaynağından .
^ "State Administration Council Chairman Prime Minister Senior General Min Aung Hlaing addresses Council meeting 13/2021". 8 Ağustos 2021. 6 Aralık 2021 tarihinde kaynağından .
^ "SAC Chairman Prime Minister of the Provisional Government of the Republic of the Union of Myanmar Senior General Min Aung Hlaing delivers". 11 Ağustos 2021. 6 Aralık 2021 tarihinde kaynağından .
^ . UN News Service Section (İngilizce). 20 Haziran 2016. 12 Şubat 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Ekim 2017.
^ Farmaner (13 Eylül 2017). . Huffington Post. 9 Şubat 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Ekim 2017.
^ . Human Rights Watch. 30 Mart 2015. 4 Ağustos 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Ağustos 2018.
^ ^a ^b Nebehay, Stephanie (27 Ağustos 2018). "Myanmar generals had "genocidal intent" against Rohingya, must face justice – UN". Reuters (İngilizce). 12 Şubat 2021 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 4 Şubat 2021.
^ "Facebook bans Myanmar army chief over rights abuses". The Times of India. 27 Ağustos 2018. Erişim tarihi: 27 Ağustos 2018. ^[]
^ . . 27 Ağustos 2018. 27 Ağustos 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Ağustos 2018.
^ . 30 Haziran 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Mayıs 2020.
^ . . 2019. 27 Aralık 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Aralık 2020.
^ (Birmanca). . 2019. 27 Aralık 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Aralık 2020.
^ ^a ^b . Voice of America (İngilizce). 8 Ocak 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Ocak 2021.
^ . U.S. Department of the Treasury. 7 Aralık 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Ocak 2021.
^ . Amnesty International (İngilizce). 8 Ocak 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Ocak 2021.
^ . Justice For Myanmar. 17 Haziran 2020. 26 Ekim 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Ocak 2021.
^ ^a ^b . Myanmar NOW (Birmanca). 1 Şubat 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Ocak 2021.
^ . Myanmar NOW (İngilizce). 17 Temmuz 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Ocak 2021.
^ ^a ^b . Justice For Myanmar. 26 Ekim 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Ocak 2021.
^ ^a ^b . Myanmar NOW (İngilizce). 15 Aralık 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Ocak 2021.
^ . The Irrawaddy (İngilizce). 15 Aralık 2020. 4 Ocak 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Ocak 2021.
^ . U.S. DEPARTMENT OF THE TREASURY. 10 Aralık 2019. 10 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Nisan 2021.
^ . The . 11 Şubat 2021. 11 Şubat 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Nisan 2021.
^ press release: "Treasury Sanctions Military Holding Companies in Burma," 26 Ocak 2022 tarihinde Wayback Machine sitesinde . March 25, 2021, Office of Foreign Assets Control (OFAC), , retrieved December 28, 2021
^ . Justice Laws Website. 4 Haziran 1992. 7 Mayıs 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Nisan 2021.
^ . The . 18 Şubat 2021. 11 Nisan 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Nisan 2021.
^ Raab, Dominic (25 Şubat 2021). . . 25 Şubat 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Nisan 2021.
^ . The Council of the European Union. 22 Mart 2021. 22 Mart 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Nisan 2021.
^ "Official Journal of the European Union". 22 Mart 2021. ss. 15-24. 26 Mart 2021 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 11 Nisan 2021.
^ . Lotaya (Birmanca). 21 Şubat 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Şubat 2021.
^ . The Economic Times. 1 Şubat 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Ocak 2021.
^ . Burma Campaign UK (İngilizce). 26 Ocak 2018. 26 Şubat 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Ocak 2022.
^ . Eleven Media Group Co., Ltd (İngilizce). 30 Haziran 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Haziran 2020.
^ . Senior General Min Aung Hlaing (İngilizce). 4 Kasım 2020. 21 Kasım 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Ocak 2022.
^ . Reuters (İngilizce). 17 Şubat 2018. 1 Haziran 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Haziran 2019.
^ . The Irrawaddy (İngilizce). 31 Mayıs 2013. 31 Mayıs 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Haziran 2019.
^ . Myanmar NOW (Birmanca). 7 Ekim 2019. 1 Şubat 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Aralık 2020.
^ . BBC News (Birmanca). 10 Ekim 2019. 1 Şubat 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi.
^ . DVB (Birmanca). 9 Aralık 2020. 1 Şubat 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Aralık 2020.

Dış bağlantılar

Wikimedia Commons'ta Min Aung Hlaing ile ilgili çoklu ortam belgeleri bulunur

Askerî görevi
Önce gelen Than Shwe	2011-günümüz	Görevde
Siyasi görevi
Önce gelen Ang San Su Çi Myanmar Devlet Danışmanı olarak	Devlet İdare Konseyi Başkanı 2021-günümüz	Görevde
Önce gelen Thein Sein 2011'e kadar olarak	2021-günümüz	Görevde

[1] "တပ်မတော်ကာကွယ်ရေးဦးစီးချုပ် ဗိုလ်ချုပ်မှူးကြီး မင်းအောင်လှိုင် Asian Fame Media ၏ ပေါ်ပြူလာနယူးစ်ဂျာနယ်မှ မေးမြန်းမှုများအား Video Teleconference မှတစ်ဆင့် လက်ခံတွေ့ဆုံဖြေကြားမှုများအပိုင်း(၁)". cincds.gov.mm (Birmanca). 4 Kasım 2020. 3 Ocak 2022 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 23 Ocak 2022.

[Reuters_SAC_dissolved-2] "Myanmar army ruler takes prime minister role, again pledges elections". Reuters. 1 Ağustos 2021. 1 Ağustos 2021 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 10 Ağustos 2021.

[who_is_hlaing_2021_02v06_nikkei_com-3] "Who is Myanmar junta chief Min Aung Hlaing? 5 things to know," 19 Aralık 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde . February 6, 2021, , retrieved December 28, 2021

[4] "Myanmar coup: Aung San Suu Kyi detained as military seizes control". BBC News. 1 Şubat 2021. 31 Ocak 2021 tarihinde kaynağından .

[5] "Constitution of the Republic of the Union of Myanmar (2008)" (PDF). Burma Library. 16 Ağustos 2019 tarihinde kaynağından (PDF). Erişim tarihi: 3 Temmuz 2019.

[ranksawarded-6] ^ ^a ^b ^c ^d ^e ^f "Myanmar coup: Who is army Chief Min Aung Hlaing?". . 1 Şubat 2021. 13 Ağustos 2021 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 27 Mart 2021.

[7] "အရေးပေါ်ကာလ ဆောင်ရွက်ပြီးစီးပါက ရွေးကောက်ပွဲ ပြန်လည်ကျင်းပ၍ အနိုင်ရပါတီအား နိုင်ငံတော်တာဝန်ကို လွှဲအပ်ပေးနိုင်ရေး ဆောင်ရွက်မည်ဖြစ်ကြောင်း တပ်မတော်ထုတ်ပြန်". 7 Day Daily (Birmanca). 1 Şubat 2021. 6 Şubat 2021 tarihinde kaynağından .

[8] "Myanmar military seizes power, detains elected leader Aung San Suu Kyi". Reuters. 1 Şubat 2021 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 1 Şubat 2021.

[9] . Myanmar NOW (İngilizce). 9 Şubat 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Şubat 2021.

[10] "For Myanmar's top general, a maximum-security mansion, complete with its own telecoms tower". Myanmar NOW (İngilizce). 21 Kasım 2021. 1 Şubat 2022 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 23 Ocak 2022.

[Asean-11] ^ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g . Alternative Asean Network. 12 Ocak 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Ağustos 2018.

[12] . VOA News (Birmanca). 2 Nisan 2011. 5 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi.

[13] Barron (3 Kasım 2017). . Time. 29 Eylül 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Nisan 2018.

[:4-14] Webb (24 Şubat 2016). "Amid transition, Myanmar's Senior General emerges from the shadows". Reuters (İngilizce). 1 Şubat 2021 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 3 Şubat 2021.

[:5-15] Beech (2 Şubat 2021). "Myanmar's Army Is Back in Charge. It Never Truly Left". The New York Times (İngilizce). ISSN 0362-4331. 2 Şubat 2021 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 3 Şubat 2021.

[:10-16] . Nikkei Asia (İngilizce). 6 Şubat 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Şubat 2021.

[17] Limited. "Myanmar dignitaries honour Gen Prem". Bangkok Post. 20 Ekim 2023 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 1 Şubat 2021.

[18] . The Nation Thailand (İngilizce). 31 Mayıs 2019. 1 Şubat 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Şubat 2021.

[David-19] David Paquette, "Min Aung Hlaing Appointed Vice-Senior General" 24 Temmuz 2015 tarihinde Wayback Machine sitesinde ., The Irrawaddy, 3 April 2012.

[:6-20] ^ ^a ^b ^c ^d ^e ^f . Frontier Myanmar (İngilizce). 12 Ocak 2021. 15 Ocak 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Şubat 2021.

[21] "New commander in chief of defence services: General Min Aung Hlaing" 4 Mart 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde ., Mizzima, 30 March 2011.

[22] , "Myanmar general defends military's political role" 22 Ağustos 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde ., Associated Press, 27 March 2012.

[:7-23] . The Myanmar Times. 19 Şubat 2020. 20 Şubat 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Şubat 2021.

[:8-24] . Stimson Center (İngilizce). 8 Eylül 2015. 25 Nisan 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Şubat 2021.

[25] "Myanmar coup: Min Aung Hlaing, the general who seized power". BBC News (İngilizce). 1 Şubat 2021. 1 Şubat 2021 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 4 Şubat 2021.

[26] . CNN. 13 Kasım 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Şubat 2021.

[:9-27] . Frontier Myanmar (İngilizce). 24 Ağustos 2020. 21 Eylül 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Şubat 2021.

[28] . Myanmar NOW (İngilizce). 6 Ekim 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Şubat 2021.

[29] . The Myanmar Times. 1 Temmuz 2020. 1 Temmuz 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Şubat 2021.

[30] . Frontier Myanmar (İngilizce). 27 Ağustos 2018. 29 Ağustos 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Şubat 2021.

[31] "Newsmaker: Ambitious but Cornered, Myanmar Army Chief Took Full Power". Reuters. 1 Şubat 2021. 21 Şubat 2021 tarihinde kaynağından .

[32] . Xinhua News Agency (İngilizce). 18 Ocak 2020. 18 Ocak 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Ocak 2020.

[33] . Frontier Myanmar (İngilizce). 19 Mayıs 2020. 27 Mayıs 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Şubat 2021.

[34] "Criticized, Myanmar's Influential Monk Close to Coup Leader Breaks Silence on Killing Protesters". The Irrawaddy. 5 Mart 2021. 7 Mart 2021 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 23 Ocak 2022.

[35] . Myanmar NOW (İngilizce). 5 Kasım 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Şubat 2021.

[36] . (Birmanca). 5 Kasım 2020. 13 Kasım 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Şubat 2021.

[37] . Myanmar NOW (İngilizce). 8 Kasım 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Şubat 2021.

[38] . Myanmar NOW (İngilizce). 28 Ocak 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Şubat 2021.

[39] . Frontier Myanmar (İngilizce). 29 Ocak 2021. 29 Ocak 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Şubat 2021.

[40] . Radio Free Asia (İngilizce). 29 Ocak 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Şubat 2021.

[41] Naing (30 Ocak 2021). "Myanmar military allays coup fears, says it will protect constitution". Reuters (İngilizce). 3 Şubat 2021 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 4 Şubat 2021.

[42] . Tatmadaw Information Team (Birmanca). 3 Şubat 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Şubat 2021.

[43] . The Myanmar Times. 2 Şubat 2021. 3 Şubat 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Şubat 2021.

[44] "Myanmar junta leader says Suu Kyi in good health". Reuters. 22 Mayıs 2021. 22 Mayıs 2021 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 22 Mayıs 2021.

[45] "Min Aung Hlaing makes himself military supremo for life". . 22 Mayıs 2021. 22 Mayıs 2021 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 22 Mayıs 2021.

[46] "Myanmar military leader takes new title of prime minister in caretaker government – state media". Reuters. 1 Ağustos 2021. 1 Ağustos 2021 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 1 Ağustos 2021.

[47] Reuters Staff (1 Ağustos 2021). "Myanmar army ruler takes prime minister role, again pledges elections". Reuters (İngilizce). 1 Ağustos 2021 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 1 Ağustos 2021.

[48] Beech, Hannah (1 Ağustos 2021). "Top Myanmar General Says Military Rule Will Continue Into 2023". The New York Times. 1 Ağustos 2021 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 1 Ağustos 2021.

[49] "Sixth coordination meeting on COVID-19 prevention, control and treatment held; Chairman of State Administration ouncil Prime Minister of Caretaker Government of the Republic of the Union of Myanmar Senior General Min Aung Hlaing delivers address". 2 Ağustos 2021. 6 Aralık 2021 tarihinde kaynağından .

[50] "State Administration Council Chairman Prime Minister Senior General Min Aung Hlaing addresses Council meeting 13/2021". 8 Ağustos 2021. 6 Aralık 2021 tarihinde kaynağından .

[51] "SAC Chairman Prime Minister of the Provisional Government of the Republic of the Union of Myanmar Senior General Min Aung Hlaing delivers". 11 Ağustos 2021. 6 Aralık 2021 tarihinde kaynağından .

[52] . UN News Service Section (İngilizce). 20 Haziran 2016. 12 Şubat 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Ekim 2017.

[53] Farmaner (13 Eylül 2017). . Huffington Post. 9 Şubat 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Ekim 2017.

[54] . Human Rights Watch. 30 Mart 2015. 4 Ağustos 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Ağustos 2018.

[UNReport-55] Nebehay, Stephanie (27 Ağustos 2018). "Myanmar generals had "genocidal intent" against Rohingya, must face justice – UN". Reuters (İngilizce). 12 Şubat 2021 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 4 Şubat 2021.

[56] "Facebook bans Myanmar army chief over rights abuses". The Times of India. 27 Ağustos 2018. Erişim tarihi: 27 Ağustos 2018. ^[]

[57] . . 27 Ağustos 2018. 27 Ağustos 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Ağustos 2018.

[58] . 30 Haziran 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Mayıs 2020.

[59] . . 2019. 27 Aralık 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Aralık 2020.

[60] (Birmanca). . 2019. 27 Aralık 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Aralık 2020.

[:0-61] . Voice of America (İngilizce). 8 Ocak 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Ocak 2021.

[62] . U.S. Department of the Treasury. 7 Aralık 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Ocak 2021.

[63] . Amnesty International (İngilizce). 8 Ocak 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Ocak 2021.

[64] . Justice For Myanmar. 17 Haziran 2020. 26 Ekim 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Ocak 2021.

[:3-65] . Myanmar NOW (Birmanca). 1 Şubat 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Ocak 2021.

[66] . Myanmar NOW (İngilizce). 17 Temmuz 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Ocak 2021.

[:1-67] . Justice For Myanmar. 26 Ekim 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Ocak 2021.

[:2-68] . Myanmar NOW (İngilizce). 15 Aralık 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Ocak 2021.

[69] . The Irrawaddy (İngilizce). 15 Aralık 2020. 4 Ocak 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Ocak 2021.

[70] . U.S. DEPARTMENT OF THE TREASURY. 10 Aralık 2019. 10 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Nisan 2021.

[71] . The . 11 Şubat 2021. 11 Şubat 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Nisan 2021.

[treasury_sanctions_2021_03_25_treasury_gov-72] ress release: "Treasury Sanctions Military Holding Companies in Burma," 26 Ocak 2022 tarihinde Wayback Machine sitesinde . March 25, 2021, Office of Foreign Assets Control (OFAC), , retrieved December 28, 2021

[73] . Justice Laws Website. 4 Haziran 1992. 7 Mayıs 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Nisan 2021.

[74] . The . 18 Şubat 2021. 11 Nisan 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Nisan 2021.

[75] Raab, Dominic (25 Şubat 2021). . . 25 Şubat 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Nisan 2021.

[76] . The Council of the European Union. 22 Mart 2021. 22 Mart 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Nisan 2021.

[77] "Official Journal of the European Union". 22 Mart 2021. ss. 15-24. 26 Mart 2021 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 11 Nisan 2021.

[78] . Lotaya (Birmanca). 21 Şubat 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Şubat 2021.

[79] . The Economic Times. 1 Şubat 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Ocak 2021.

[80] . Burma Campaign UK (İngilizce). 26 Ocak 2018. 26 Şubat 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Ocak 2022.

[81] . Eleven Media Group Co., Ltd (İngilizce). 30 Haziran 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Haziran 2020.

[82] . Senior General Min Aung Hlaing (İngilizce). 4 Kasım 2020. 21 Kasım 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Ocak 2022.

[83] . Reuters (İngilizce). 17 Şubat 2018. 1 Haziran 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Haziran 2019.

[84] . The Irrawaddy (İngilizce). 31 Mayıs 2013. 31 Mayıs 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Haziran 2019.

[85] . Myanmar NOW (Birmanca). 7 Ekim 2019. 1 Şubat 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Aralık 2020.

[86] . BBC News (Birmanca). 10 Ekim 2019. 1 Şubat 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi.

[87] . DVB (Birmanca). 9 Aralık 2020. 1 Şubat 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Aralık 2020.