Azərbaycanca
Беларускі
Dansk
Deutsch
Española
Français
Indonesia
Italiana
日本語
Қазақ
Lietuvos
Nederlands
Português
Русский
සිංහල
แบบไทย
Türkçe
Українська
中國人
United State
Afrikaans
Nanofotonik ya da nano-optik, ışığın nanometre boylarındaki özelliklerini ve bu boyutlardaki maddelerle etkileşimini inceleyen fotonik ile nanoteknolojinin bir alt dalıdır. Optik, malzeme bilimi ile elektrik mühendisliği ile yakın bir ilişki içinde olan nanofotoniğin uygulamaları arasında dalga boyundan küçük nano-anten sensörleri, nanometre boyutlu dalga kılavuzları, yeni nesil fotolitografi teknikleri, yüksek çözünürlüklü mikroskoplar ve metamalzemeler bulunmaktadır.
Nanofotonik, morötesi, görünür ve kızılötesi frekanslardaki elektromanyetik dalgaları incelemektedir; bu frekanslar, boşlukta 300 ile 1200 nanometre dalga boylarına tekabül etmektedir.
Prensipleri
Kırınım sınırı
Nanofotonik uygulamalarının geliştirilmesindeki temel motivasyonlardan biri ışığın kırınım sınırıdır. Işığın dalga özelliklerinin bir sonucu olan bu sınır, ışığın sıkıştırılabileceği en küçük boyutu ışığın boşluktaki dalga boyu ile ilişkilendirir. Belirsizlik ilkesine göre bir fotonun uzayda tek bir eksende sınırlandığı aralık (
) ile dalga numarasının dağılımı (
) arasında
ilişkisi bulunmaktadır. Dalga numarası ile dalga boyu arasındaki ilişki göz önünde bulundurulduğunda bu eşitsizlik Rayleigh kırınım sınırına benzer bir şekilde ifade edilebilir:
Bu durum, bir düzlem dalganın normal şartlar altında hapsedilebileceği en küçük sınırı belirler; mikroskop, teleskop ve kamera gibi birçok optik sistemin çözünürlüğü için bu sınır geçerlidir. Nanofotonikte ışığın nanometre boyutlarında manipüle edilerek bu sınırın aşılması hedeflenir.
Yakın bölge optiği
Helmholtz denklemine göre ışığın herhangi bir n ortamındaki dalga vektörünün 
ilişkisine uyması gerekmektedir. Bazı ortamlarda bir eksendeki dalga vektörünün büyümesi ile kırınım sınırı bu eksen için küçültülebilir ve ışık daha küçük bir alana sıkıştırılabilir. Bu durumda diğer eksenlerdeki dalga numaraları eşitliği sağlayabilmek için sanal değerler alacaktır. Bu durumda ışık bu eksenlerde evanesan dalga halini alır. Örnek olarak, sadece x eksenindeki 
dalga numarası boşluktaki dalga numarasından daha büyük olan bir ışık hüzmesi fazör gösterimi ile 
şeklinde ifade edilebilir. Bu dalga y ve z eksenlerinde üstel bir şekilde sönümlenecek ve bu yönlere doğru net bir güç akısına yol açmayacaktır.
Evanesan dalgalar, sönümlenmeleri nedeniyle radyasyon kaynağının uzak bölgesine kadar ilerleyememektedir; bu dalgalar sönümlenmelerinden dolayı ancak radyasyon kaynağının birkaç dalga boyu kadar yakınındaki yakın bölgesinde var olabilmektedir. Düşük dalga boyları ile ilgili bilgi taşıyan evanesan dalga öğelerinin mikroskop gibi standart optik aygıtlarla sezilememesi klasik optikteki kırınım sınırının temel nedenlerindendir. Nanofotonikte incelenen temel olaylar arasında yüzey plazmonları ya da floresan emitör radyasyonları bulunmaktadır; bu iki olayda da evanesan dalgalar devreye girmektedir. Sönümlenen dalgalarda kaybolan bilgilinin yakın bölgede incelenmesi ile kırınım sınırı aşılabilmektedir.
Floresan emitör, kuantum noktaları ve ışık saçılması gibi radyasyon kaynakları tek bir frekans için geniş bir dalga boyu spektrumunda ışık yayabilmektedir; bu kaynakların tepkileri yaklaşık olarak bir ideal Hertz dipolü olarak hesaplanabilmektedir. Nanofotonikte dipol emitörlerin düzlemsel yüzeyler yakınındaki emisyonları sıklıkla incelenmektedir ve bu incelemelerde Green fonksiyonları kullanılır. Kaynağın yakın bölgesindeki evanesan dalga öğeleri de katmanlı yapılarla etkileşime girecektir.
Nanofotonikteki birçok uygulama yarı klasik bir şekilde modellenebilmektedir; bu modelde malzeme özellikleri için kuantum ve dalga mekaniği, ışığın davranışı için ise klasik elektromanyetik teori kullanılır. Raman saçılması gibi bazı durumlarda ise kuantum elektrodinamiği prensiplerinin kullanılması gerekebilir.
Yüzey plazmonları
Metallerin nanometre düzeyinde elektromanyetik dalgalarla etkileşimleri nano-optikte sıklıkla incelenmektedir. Metallerdeki serbest elektronların görünür ve kızılötesi frekanslardaki ışıklarla etkileşimi ile yüzey plazmonu adı verilen dalgalar oluşur. Bu dalgalar, metallerin yüzeyindeki elektron yoğunluğu salınımının ışık ile birlikte eşlenerek hareket etmesi olarak düşünülebilir.
Yüzey plazmonlarının bir türü olan yüzey plazmon polaritonları, metaller ve yalıtkanlar arasındaki yüzey boyunca hareket eder. Bu dalgalar, yüzeye dik olan eksenlerde evanesan dalga biçimini alır; bu sonucu olarak ışık büyük ölçüde metal ile yalıtkan yüzeyine sıkışmış olur. Bir diğer yüzey plazmonu türü ise lokalize yüzey plazmonlarıdır; bu plazmonlar ışığın dalga boylarından çok daha küçük metal nanopartiküllerinde gözlemlenir. Partikülün geometrisine bağlı olarak gelen ışık plazma salınımlarının rezone olmasına yol açar. Bunun sonuncunda elektrik alan büyük ölçüde nanopartikülün yüzeyine sınırlanır.
Işığın metallerle etkileşiminin incelenmesi plazmonik veya nanoplazmonik bilimi olarak bilinmektedir.
Fotonik kristaller ve metamalzemeler
Malzemelerin ışığın dalga boyundan küçük periyotlarda dizilmesi ile ışığın davranışı ve ilerlemesi kontrol edilebilmektedir. Bu şekilde yarı iletkenlerdeki elektronik bant aralığına benzer bir fotonik olan bir malzeme oluşturulabilir; bu frekans bant aralığındaki fotonlar bu malzemeden geçemez. Bu malzemeler fotonik kristaller olarak bilinmektedir ve nano-optikte incelenmektedir.
Uygulamaları ve tarihçe
Nanofotoniğin temel motivasyonlarından biri olan mercekli sistemlerin kırınım limiti, Ernst Abbe tarafından 1873'da ve Lord Rayleigh tarafından 1879'de bulunmuştur. Nanofotonikteki öncü görüntüleme metotlarından olan yakın bölge mikroskobu tekniği ilk kez İrlandalı fizikçi Edward Hutchinson Synge tarafından 1928'de öne sürülmüştür; bu yöntemde yakın bölgedeki evanesan dalgaların toplanması ile yüksek çözünürlüklü görüntüler elde edilmektedir. Benzer bir teori 1956'da gök bilimci John A. O'Keefe tarafından da öne sürülse de yöntem deneysel olarak ilk kez 1972 yılında E. A. Ash ve G. Nicholls öncülüğünde geçirilebilmiştir. Ash ve Nicholls bu çalışmalarında mikrodalga frekanslarını kullanmış ve 10 cm'lik dalga boyunun 60'ta biri kadarlık bir çözünürlük elde etmiştir.Floresans ve darbeli lazer teknolojilerinin geliştirilmesi ile konfokal mikroskopi, ikinci harmonik mikroskopi ve anti-Stokes Raman mikroskopisi gibi çeşitli teknikler de geliştirilmiştir. 1980'li yıllarda taramalı sondalı mikroskopların geliştirilmesi ile incelenen numune ve sonda arasındaki uzaklığın titiz bir şekilde ayarlanabilmesi mümkün olmuştur.
Yüzey plazmonlarının varlığı ilk kez 1957 yılında Rufus Ritchie tarafından öngörülmüştür. Yüzey plazmonlarını kullanan ilk deneysel konfigürasyonlar ise 1960'lı yılların sonlarında A. Otto ve E. Kretschmann ile H. Raether tarafından öne sürülmüştür. Otto konfigürasyonu ile Kretschmann-Raether konfigürasyonları daha sonra icat edilen birçok yüzey plazmon rezonansı sensörlerinin temelini oluşturmuştur. Yüzey plazmon nanopartikülleri ve nano-antenleri çeşitli biyosensör tasarımlarında ve yüzeyde geliştirilmiş Raman spektroskopisi (SERS) gibi yöntemlerde hassaslığı ve çözünürlüğü arttırmak için kullanılmaktadır. Plazmonik dalga kılavuzlarının ise fotonik devre ile nanoelektronik uygulamalarında kullanılması hedeflenmektedir; plazmonik aygıtlarda ışığın optik fiberlere göre daha küçük bir alana sıkıştırılabilmesi elektronik ve fotonik devrelerin nanometre boyutlarına küçültülebilmesini mümkün kılmaktadır. Plazmonik katmanların aynı zamanda LED ve OLED gibi teknolojilerdeki radyasyon etkenliğini de arttırması hedeflenmektedir. Işığın plazmonlar ile daha küçük boyutlara odaklanabilmesi, plazmon-bazlı yeni nesil fotolitografi tekniklerinin geliştirilmesine katkıda bulunmuştur.
Ayrıca bakınız
Kaynakça
- ^ Novotny & Hecht 2006, ss. 3-5.
- ^ a b Novotny & Hecht 2006, ss. 31-41.
- ^ Novotny & Hecht 2006, ss. 335-336.
- ^ Novotny, Lukas (1997). "Allowed and forbidden light in near-field optics. I. A single dipolar light source". Journal of the Optical Society of America A (İngilizce). 14 (1). ss. 91-104. doi:10.1364/JOSAA.14.000091.
- ^ Gaponenko 2012, ss. 3-4.
- ^ a b c Novotny & Hecht 2006, ss. 378-386.
- ^ Gaponenko 2012, ss. 336-338.
- ^ Novotny 2005, ss. 363-368.
- ^ E.H., Synge (1928). "A suggested method for extending microscopic resolution into the ultra microscopic region". Phil. Mag. (İngilizce). Cilt 6. ss. 356-362. doi:10.1080/14786440808564615.
- ^ O’Keefe, John Aloysius (1956). "Resolving power of visible light". Journal of the Optical Society of America (İngilizce). 46 (5). ss. 359-359. doi:10.1364/JOSA.46.000359.
- ^ Ash, E. A.; Nicholls, G. (1972). "Super-resolution aperture scanning microscope". Nature (İngilizce). Cilt 237. ss. 510-512. doi:10.1038/237510a0.
- ^ Novotny & Hecht 2006, ss. 5-7.
- ^ Ritchie, R. H. (1957). "Plasma Losses by Fast Electrons in Thin Films". Phys. Rev. (İngilizce). 106 (5). ss. 874-881. doi:10.1103/PhysRev.106.874.
- ^ Otto, A. (1968). "Excitation of Nonradiative Surface Plasma Waves in Silver by the Method of Frustrated Total Reflection". Zeitschrift für Physik A (İngilizce). Cilt 216. ss. 398-410. doi:10.1007/BF01391532.
- ^ Kretschmann, E.; Raether, H. (1968). "Radiative Decay of Non Radiative Surface Plasmons Excited by Light". Zeitschrift für Naturforschung (İngilizce). Cilt 23. ss. 2135-2136. doi:10.1515/zna-1968-1247.
- ^ Novotny & Hecht 2006, ss. 387-391.
- ^ a b Lal, Surbhi; Link, Stephan; Halas, Naomi J. (2007). "Nano-optics from sensing to waveguiding". Nature Photonics (İngilizce). 1 (641–648). doi:10.1038/nphoton.2007.223.
- ^ a b c Özbay, Ekmel (2006). "Plasmonics: Merging Photonics and Electronics at Nanoscale Dimensions". Science (İngilizce). 311 (5758). ss. 189-193. doi:10.1126/science.1114849.
- Bibliyografi
wikipedia, wiki, viki, vikipedia, oku, kitap, kütüphane, kütübhane, ara, ara bul, bul, herşey, ne arasanız burada,hikayeler, makale, kitaplar, öğren, wiki, bilgi, tarih, yukle, izle, telefon için, turk, türk, türkçe, turkce, nasıl yapılır, ne demek, nasıl, yapmak, yapılır, indir, ücretsiz, ücretsiz indir, bedava, bedava indir, mp3, video, mp4, 3gp, jpg, jpeg, gif, png, resim, müzik, şarkı, film, film, oyun, oyunlar, mobil, cep telefonu, telefon, android, ios, apple, samsung, iphone, xiomi, xiaomi, redmi, honor, oppo, nokia, sonya, mi, pc, web, computer, bilgisayar
Nanofotonik ya da nano optik isigin nanometre boylarindaki ozelliklerini ve bu boyutlardaki maddelerle etkilesimini inceleyen fotonik ile nanoteknolojinin bir alt dalidir Optik malzeme bilimi ile elektrik muhendisligi ile yakin bir iliski icinde olan nanofotonigin uygulamalari arasinda dalga boyundan kucuk nano anten sensorleri nanometre boyutlu dalga kilavuzlari yeni nesil fotolitografi teknikleri yuksek cozunurluklu mikroskoplar ve metamalzemeler bulunmaktadir Lycurgus kupasi 4 yuzyil Roma donemine ait bu cam kupa icinden aydinlatildiginda renk degistirmektedir Bunun nedeni camdaki nanometre boyutlarindaki altin ve gumus parcaciklarinin iceriden gelen isik ile etkilesime girmesidir Yuzey plazmon rezonansi Nanofotonik morotesi gorunur ve kizilotesi frekanslardaki elektromanyetik dalgalari incelemektedir bu frekanslar boslukta 300 ile 1200 nanometre dalga boylarina tekabul etmektedir PrensipleriKirinim siniri Nanofotonik uygulamalarinin gelistirilmesindeki temel motivasyonlardan biri isigin kirinim siniridir Isigin dalga ozelliklerinin bir sonucu olan bu sinir isigin sikistirilabilecegi en kucuk boyutu isigin bosluktaki dalga boyu ile iliskilendirir Belirsizlik ilkesine gore bir fotonun uzayda tek bir eksende sinirlandigi aralik Dx displaystyle Delta x ile dalga numarasinin dagilimi Dkx displaystyle Delta k x arasinda Dx 12Dkx displaystyle Delta x geq frac 1 2 Delta k x iliskisi bulunmaktadir Dalga numarasi ile dalga boyu arasindaki iliski goz onunde bulunduruldugunda bu esitsizlik Rayleigh kirinim sinirina benzer bir sekilde ifade edilebilir Dx l4p displaystyle Delta x geq frac lambda 4 pi Bu durum bir duzlem dalganin normal sartlar altinda hapsedilebilecegi en kucuk siniri belirler mikroskop teleskop ve kamera gibi bircok optik sistemin cozunurlugu icin bu sinir gecerlidir Nanofotonikte isigin nanometre boyutlarinda manipule edilerek bu sinirin asilmasi hedeflenir Yakin bolge optigi Bir radyasyon kaynaginin yakin ve uzak bolgesi Helmholtz denklemine gore isigin herhangi bir n ortamindaki dalga vektorunun kn kx2 ky2 kz2 displaystyle k n sqrt k x 2 k y 2 k z 2 iliskisine uymasi gerekmektedir Bazi ortamlarda bir eksendeki dalga vektorunun buyumesi ile kirinim siniri bu eksen icin kucultulebilir ve isik daha kucuk bir alana sikistirilabilir Bu durumda diger eksenlerdeki dalga numaralari esitligi saglayabilmek icin sanal degerler alacaktir Bu durumda isik bu eksenlerde evanesan dalga halini alir Ornek olarak sadece x eksenindeki kx displaystyle k x dalga numarasi bosluktaki dalga numarasindan daha buyuk olan bir isik huzmesi fazor gosterimi ile eikxx kyy kzz displaystyle e ik x x k y y k z z seklinde ifade edilebilir Bu dalga y ve z eksenlerinde ustel bir sekilde sonumlenecek ve bu yonlere dogru net bir guc akisina yol acmayacaktir Evanesan dalgalar sonumlenmeleri nedeniyle radyasyon kaynaginin uzak bolgesine kadar ilerleyememektedir bu dalgalar sonumlenmelerinden dolayi ancak radyasyon kaynaginin birkac dalga boyu kadar yakinindaki yakin bolgesinde var olabilmektedir Dusuk dalga boylari ile ilgili bilgi tasiyan evanesan dalga ogelerinin mikroskop gibi standart optik aygitlarla sezilememesi klasik optikteki kirinim sinirinin temel nedenlerindendir Nanofotonikte incelenen temel olaylar arasinda yuzey plazmonlari ya da floresan emitor radyasyonlari bulunmaktadir bu iki olayda da evanesan dalgalar devreye girmektedir Sonumlenen dalgalarda kaybolan bilgilinin yakin bolgede incelenmesi ile kirinim siniri asilabilmektedir Floresan emitor kuantum noktalari ve isik sacilmasi gibi radyasyon kaynaklari tek bir frekans icin genis bir dalga boyu spektrumunda isik yayabilmektedir bu kaynaklarin tepkileri yaklasik olarak bir ideal Hertz dipolu olarak hesaplanabilmektedir Nanofotonikte dipol emitorlerin duzlemsel yuzeyler yakinindaki emisyonlari siklikla incelenmektedir ve bu incelemelerde Green fonksiyonlari kullanilir Kaynagin yakin bolgesindeki evanesan dalga ogeleri de katmanli yapilarla etkilesime girecektir Nanofotonikteki bircok uygulama yari klasik bir sekilde modellenebilmektedir bu modelde malzeme ozellikleri icin kuantum ve dalga mekanigi isigin davranisi icin ise klasik elektromanyetik teori kullanilir Raman sacilmasi gibi bazi durumlarda ise kuantum elektrodinamigi prensiplerinin kullanilmasi gerekebilir Yuzey plazmonlari Bir yalitkan ile metal yuzeyi arasinda hareket eden yuzey plazmon polaritonu Dalganin hareket ettigi yuzeyin ustu yalitkan alti ise metaldir Metallerin nanometre duzeyinde elektromanyetik dalgalarla etkilesimleri nano optikte siklikla incelenmektedir Metallerdeki serbest elektronlarin gorunur ve kizilotesi frekanslardaki isiklarla etkilesimi ile yuzey plazmonu adi verilen dalgalar olusur Bu dalgalar metallerin yuzeyindeki elektron yogunlugu saliniminin isik ile birlikte eslenerek hareket etmesi olarak dusunulebilir Yuzey plazmonlarinin bir turu olan yuzey plazmon polaritonlari metaller ve yalitkanlar arasindaki yuzey boyunca hareket eder Bu dalgalar yuzeye dik olan eksenlerde evanesan dalga bicimini alir bu sonucu olarak isik buyuk olcude metal ile yalitkan yuzeyine sikismis olur Bir diger yuzey plazmonu turu ise lokalize yuzey plazmonlaridir bu plazmonlar isigin dalga boylarindan cok daha kucuk metal nanopartikullerinde gozlemlenir Partikulun geometrisine bagli olarak gelen isik plazma salinimlarinin rezone olmasina yol acar Bunun sonuncunda elektrik alan buyuk olcude nanopartikulun yuzeyine sinirlanir Isigin metallerle etkilesiminin incelenmesi plazmonik veya nanoplazmonik bilimi olarak bilinmektedir Fotonik kristaller ve metamalzemeler Malzemelerin isigin dalga boyundan kucuk periyotlarda dizilmesi ile isigin davranisi ve ilerlemesi kontrol edilebilmektedir Bu sekilde yari iletkenlerdeki elektronik bant araligina benzer bir fotonik olan bir malzeme olusturulabilir bu frekans bant araligindaki fotonlar bu malzemeden gecemez Bu malzemeler fotonik kristaller olarak bilinmektedir ve nano optikte incelenmektedir Uygulamalari ve tarihce source source source source source source source source track Floresans ve konfokal mikroskoplari Nanofotonigin temel motivasyonlarindan biri olan mercekli sistemlerin kirinim limiti Ernst Abbe tarafindan 1873 da ve Lord Rayleigh tarafindan 1879 de bulunmustur Nanofotonikteki oncu goruntuleme metotlarindan olan yakin bolge mikroskobu teknigi ilk kez Irlandali fizikci Edward Hutchinson Synge tarafindan 1928 de one surulmustur bu yontemde yakin bolgedeki evanesan dalgalarin toplanmasi ile yuksek cozunurluklu goruntuler elde edilmektedir Benzer bir teori 1956 da gok bilimci John A O Keefe tarafindan da one surulse de yontem deneysel olarak ilk kez 1972 yilinda E A Ash ve G Nicholls onculugunde gecirilebilmistir Ash ve Nicholls bu calismalarinda mikrodalga frekanslarini kullanmis ve 10 cm lik dalga boyunun 60 ta biri kadarlik bir cozunurluk elde etmistir Floresans ve darbeli lazer teknolojilerinin gelistirilmesi ile konfokal mikroskopi ikinci harmonik mikroskopi ve anti Stokes Raman mikroskopisi gibi cesitli teknikler de gelistirilmistir 1980 li yillarda taramali sondali mikroskoplarin gelistirilmesi ile incelenen numune ve sonda arasindaki uzakligin titiz bir sekilde ayarlanabilmesi mumkun olmustur Altindan yapilma bir plazmonik nano anten tasarimi Bu antenin kalinligi 50 nm civarindadir Yuzey plazmonlarinin varligi ilk kez 1957 yilinda Rufus Ritchie tarafindan ongorulmustur Yuzey plazmonlarini kullanan ilk deneysel konfigurasyonlar ise 1960 li yillarin sonlarinda A Otto ve E Kretschmann ile H Raether tarafindan one surulmustur Otto konfigurasyonu ile Kretschmann Raether konfigurasyonlari daha sonra icat edilen bircok yuzey plazmon rezonansi sensorlerinin temelini olusturmustur Yuzey plazmon nanopartikulleri ve nano antenleri cesitli biyosensor tasarimlarinda ve yuzeyde gelistirilmis Raman spektroskopisi SERS gibi yontemlerde hassasligi ve cozunurlugu arttirmak icin kullanilmaktadir Plazmonik dalga kilavuzlarinin ise fotonik devre ile nanoelektronik uygulamalarinda kullanilmasi hedeflenmektedir plazmonik aygitlarda isigin optik fiberlere gore daha kucuk bir alana sikistirilabilmesi elektronik ve fotonik devrelerin nanometre boyutlarina kucultulebilmesini mumkun kilmaktadir Plazmonik katmanlarin ayni zamanda LED ve OLED gibi teknolojilerdeki radyasyon etkenligini de arttirmasi hedeflenmektedir Isigin plazmonlar ile daha kucuk boyutlara odaklanabilmesi plazmon bazli yeni nesil fotolitografi tekniklerinin gelistirilmesine katkida bulunmustur Ayrica bakinizFotonik kristal Ince filmde girisim Lazer Metamalzeme Nanoelektronik Optoelektronik Super lensKaynakca Novotny amp Hecht 2006 ss 3 5 a b Novotny amp Hecht 2006 ss 31 41 Novotny amp Hecht 2006 ss 335 336 Novotny Lukas 1997 Allowed and forbidden light in near field optics I A single dipolar light source Journal of the Optical Society of America A Ingilizce 14 1 ss 91 104 doi 10 1364 JOSAA 14 000091 Gaponenko 2012 ss 3 4 a b c Novotny amp Hecht 2006 ss 378 386 Gaponenko 2012 ss 336 338 Novotny 2005 ss 363 368 E H Synge 1928 A suggested method for extending microscopic resolution into the ultra microscopic region Phil Mag Ingilizce Cilt 6 ss 356 362 doi 10 1080 14786440808564615 O Keefe John Aloysius 1956 Resolving power of visible light Journal of the Optical Society of America Ingilizce 46 5 ss 359 359 doi 10 1364 JOSA 46 000359 Ash E A Nicholls G 1972 Super resolution aperture scanning microscope Nature Ingilizce Cilt 237 ss 510 512 doi 10 1038 237510a0 Novotny amp Hecht 2006 ss 5 7 Ritchie R H 1957 Plasma Losses by Fast Electrons in Thin Films Phys Rev Ingilizce 106 5 ss 874 881 doi 10 1103 PhysRev 106 874 Otto A 1968 Excitation of Nonradiative Surface Plasma Waves in Silver by the Method of Frustrated Total Reflection Zeitschrift fur Physik A Ingilizce Cilt 216 ss 398 410 doi 10 1007 BF01391532 Kretschmann E Raether H 1968 Radiative Decay of Non Radiative Surface Plasmons Excited by Light Zeitschrift fur Naturforschung Ingilizce Cilt 23 ss 2135 2136 doi 10 1515 zna 1968 1247 Novotny amp Hecht 2006 ss 387 391 a b Lal Surbhi Link Stephan Halas Naomi J 2007 Nano optics from sensing to waveguiding Nature Photonics Ingilizce 1 641 648 doi 10 1038 nphoton 2007 223 a b c Ozbay Ekmel 2006 Plasmonics Merging Photonics and Electronics at Nanoscale Dimensions Science Ingilizce 311 5758 ss 189 193 doi 10 1126 science 1114849 BibliyografiGaponenko Sergey V 2012 Introduction to Nanophotonics Ingilizce Cambridge University Press ISBN 9780511750502 Novotny Lukas Hecht Bert 2006 Principles of Nano Optics Ingilizce Cambridge University Press ISBN 9780511794193