SM UB-14,Alman İmparatorluğu'na ait UB I tipi bir denizaltıdır. Bir dönem Avusturya-Macaristan İmparatorluğu'nda da görev yapan denizaltı, bu dönemde SM U-26 adını taşımıştı.
SM UB-14, Otranto Boğazı'na doğru çekilirken (1916) | |
Tarihçe | |
---|---|
Alman İmparatorluğu | |
Adı | SM UB-14 |
Sipariş | 15 Ekim 1914 |
İnşa eden | AG Weser, Bremen |
Yard numarası | 223 |
Kızağa konuluşu | 9 Kasım 1914 |
Denize indirilişi | 23 Mart 1915 |
Görevlendirme | 25 Mart 1915 |
Akıbet | Kasım 1918'de Malta'da teslim oldu, 1920'de parçalandı |
Hizmet geçmişi | |
Üyeliği: | İmparatorluk Donanması
|
Kumandanlar: |
|
Operasyonlar: | 22 devriye |
Zaferler: |
|
Genel karakteristik | |
Sınıf ve tipi | UB I tipi denizaltı |
Deplasman | 127 metrik ton (140 küçük ton) su yüzeyinde 141 metrik ton (155 küçük ton) su altında |
Uzunluk | 91 fit 6 inç (27,89 m) |
Genişlik | 10 fit 6 inç (3,20 m) |
Su çekimi | 9 fit 10 inç (3,00 m) |
İtme gücü | 1 × pervane şaftı 1 × Körting 4 silindirli dizel motor, 60 fren beygir gücü (45 kW) 1 × Siemens-Schuckert elektrik motoru, 120 mil beygir gücü (89 kW) |
Hız | 7,45 knot (13,80 km/sa) su yüzeyinde 6,24 knot (11,56 km/sa) su altında |
Test derinliği | 50 metre (160 ft) |
Kişi kapasitesi | 14 |
Silah donanımı | Pruvada 2 × 45 santimetre (17,7 in) torpido tüpü 2 × torpido 1 × 8 milimetre (0,31 in) makineli silah |
Notlar | Dalış süresi 33 saniye |
Bremen'deki AG Weser tersanesinden 15 Ekim 1914'te sipariş edilmesinin ardından 9 Kasım'da kızağa konuldu ve 23 Mart 1915'te denize indirildi. 27,89 m uzunluğundaki denizaltının su altı ve su yüzeyindeki deplasmanları sırasıyla 127 ve 141 tondu. Pruvasındaki iki torpido tüpünde birer adet 450 mm'lik torpido taşımasının yanı sıra güvertesinde bir adet 8 mm'lik makineli silah bulunuyordu. İnşasının ardından UB-14, parçalara ayrılarak trene yüklendi ve Pula Limanı'na getirilerek yeniden monte edildi. Burada denize indirildi ve Mart 1915'te UB-14 adıyla İmparatorluk Donanması'nda, Üsteğmen Heino von Heimburg komutasında göreve başladı. Ancak Almanya ve İtalya henüz I. Dünya Savaşı'na girmediğinden, kâğıt üstünde Avusturya-Macaristan Donanması emrinde tutuldu. Denizaltı, Alman komutan ve mürettebatıyla Pola Filotillası'nda görev yaptı.
Adriyatik Denizi'ndeki ilk devriye görevinde, İtalyan zırhlı kruvazörü Amalfi'yi 7 Temmuz 1915'te torpidoyla batırdı. Aldığı emir üzerine aynı ay İstanbul Filotillası'na katılmaya giderken Ege Denizi'nde Britanya yolcu gemisi Royal Edward'a rastlayan denizaltı, bu gemiyi de torpido saldırısıyla batırdı. Sonrasında taarruz ettiği Southland'e ağır hasar verirken gemi mürettebatında can kaybına yol açtı. İstanbul Filotillası'na katılan UB-14, Kasım 1915'te, Marmara Denizi'nde Britanya denizaltısı E20'yi batırdıktan sonra Karadeniz'de devriye görevi yapmakla görevlendirildi. Savaşın sonuna kadar kaldığı bu görevde üç gemi batırdı. Savaş sona erdiğinde Sivastopol'da silahsızlandırılmasının ardından, Kasım 1918'de şehirden kaçmanın bir yolunu buldu. Daha sonra Malta'da terk edildi. Enkazı dalgıçlar tarafından bulundu ve pervanesindeki işaretler sayesinde geminin kimliği tespit edilebildi. 1920 yılında hurdaya çıkarıldı.
UB-14 kariyeri boyunca 22 devriye görevine çıkmış olup 1-24 Temmuz 1915 tarihleri arasında Pola Filotillası'nda, 24 Temmuz 1915-11 Kasım 1918 tarihleri arasında ise İstanbul Filotillası'nda görev yaptı. Bu görevler boyunca toplam 14.335 tonluk beş gemi ve bir denizaltı batırırken bir gemiye de ağır hasar vermişti.
Tasarımı
Alman kuvvetlerinin I. Dünya Savaşı başlarında Fransa'nın Manş Denizi kıyılarındaki taarruzları esnasında, İmparatorluk Donanması denizaltılarının Flandre açıklarındaki sığ, dar ve girintili kıyılarda kullanılmaya uygun olmadığı görüldü. Bu eksikliği gidermek için Ağustos 1914 ortalarında, Proje 34 olarak tanımlanan bir proje uygulamaya konuldu. Proje, demir yoluyla parçalar halinde operasyon limanına taşınabilecek ve orada kısa sürede monte edilebilecek görece küçük bir seri denizaltı (UB I tipi) üretme girişimiydi. Bu denizaltıların demir yoluyla taşınabilir olmasının istenmesi, sınırlı büyüklükte olmaları zorunluluğunu getiriyordu. Bu sınırlamalara göre üretilen denizaltıların boyları 28 m, ağırlıkları ise 125 ton civarında olmalıydı. Ayrıca iki torpido tüpü gibi bir sınırlama da vardı.
UB-14; 27,89 m boyunda, 3,20 m genişliğinde ve 3 m yüksekliğindeydi. Motorlar ise su yüzeyinde hareket için bir Körting dört silindirli 60 beygir gücünde dizel motor, su altında hareket için ise 120 beygir gücünde bir elektrik motoru şeklindeydi ve her iki motor da tek bir pervane şaftına bağlıydı. Dizel motorun su yüzeyinde sağladığı azami hız 7,45 knot, elektrik motorunun su altında sağladığı azami hız ise 6,24 knottu. Denizaltının menzili ortalama hızlarla su yüzeyinde 1.500, su altında ise bataryaların olanak vereceği menzil 45 deniz miliydi. Dalabileceği azâmî derinlik olan 50 m'ye 33 saniyede inebilirdi. İki torpido tüpünde 450 mm çaplı birer torpido taşıyan UB-14'ün güvertesinde ise 8 mm'lik bir makineli silah bulunuyordu. Standart mürettebatı bir subay ve 13 erdi.
Denize indirilişi ve göreve alınışı
UB-9 ve UB-15 ile birlikte, planlamanın başlamasından iki ay sonra Bremen'deki AG Weser tersanesinden 15 Ekim 1914'te sipariş edildi. Bu üç denizaltı, bu seriden üretilmesi planlanan yedi denizaltı arasındaydı. 9 Kasım'da kızağa konan UB-14, 23 Mart 1915'te denize indirildi.UB I tipindeki denizaltıların çoğu, görev yapacakları limanlara demir yoluyla taşınmış, orada bir araya getirilerek denize indirilmiş ve denemeleri yapılmıştı. Her denizaltı, ortalama on beş parça hâlinde sekiz vagona yükleniyordu. Bu tip denizaltıları demir yoluyla nakletmek, bazı parçaların yolda hasar görmesine de neden olmuştu. UB I'lerin ulaştıkları limandaki montaj işlemleri genellikle iki ya da üç haftayı alıyordu. Monte edilmelerinin ardından denizaltılar, bu limanlardan çeşitli faaliyetlerde bulundular. Ancak UB-14, bu serinin kullanılmasının amaçlandığı denizler dışında görevlendirilmiş bir modeldi. Komutanlığına Üsteğmen Heino von Heimburg'un atandığı denizaltı, demir yolu üzerinden Avusturya'nın Adriyatik Denizi kıyısındaki üssü Pula Limanı'na nakledildi ve buraya 12 Haziran'da ulaştı.
İtalya Krallığı, İtilaf Devletleri yanında savaşa girip Avusturya-Macaristan İmparatorluğu'na savaş ilan ettikten sonra dahi, Adriyatik Denizi'nde Avusturya-Macaristan Donanması duruma hâkimdi. Fransız Donanması'na bağlı gemiler Otranto'dan Adriyatik'e girmemeyi, ablukada kalmayı tercih ediyorlardı. Ancak Avusturya Donanması'nda az sayıda denizaltı bulunması, Almanya'nın denizaltı yönünden bölgeyi desteklemeye karar vermesinde etkili oldu. Mayıs ayından itibaren küçük denizaltılar demir yoluyla, büyükler ise Atlantik üzerinden Pula Limanı'na gönderildi.
Montajı tamamlanan UB-14, 1 Temmuz'da Alman Pola Filotillası'na katıldı ve bir süre sonra ilk devriye görevine çıktı. Bir süredir Venedik'te bulunan İtalyan zırhlı kruvazörlerine, İtalyan sahillerine karşı olası Avusturya saldırılarını yıldırmak için 6-7 Temmuz gecesinde bir cebri keşif görevi verilmiştir. Buna göre gerek görülürse, düşmanın gücünü ve kararlılığını anlamak için çatışmaya da girilecekti. İtalyan kuvvetleri 7 Temmuz sabahının erken saatlerinde geri çekilirken, UB-14 Venedik'in yaklaşık olarak 20 deniz mili açığında bulunuyordu. Şafakta İtalyan zırhlı kruvazörü Amalfi'nin rotası UB-14'ün taarruz menzili içine düştü ve denizaltı tarafından torpido saldırısına uğradı. İskele tarafına yan yatmaya başlayan Amalfi, mürettebatından 67 kişiyle birlikte 30 dakika içinde battı. Bu sırada UB-14 de herhangi bir şekilde hasar görmeden o çevreden uzaklaşmıştı. Diğer taraftan Amalfi, 10.118 tonluk bir gemi olarak, I. Dünya Savaşı sırasında u-botlar tarafından batırılan büyük gemilerden biri oldu.
Ağustos 1914'te I. Dünya Savaşı'nın patlak vermesiyle İtalya, İtilaf Devletleri'ne savaş ilan eden Üçlü İttifak'a katılmayı kabul etmeyerek tarafsız kalmayı tercih etti. Fakat Birleşik Krallık ve Fransa'nın baskılarıyla tutumunu değiştirerek savaştan sonrası için vadedilen toprak kazanımları hesabıyla 26 Nisan'da Londra Paktı'nı imzaladı. Bu antlaşmayla İtalya Üçlü İttifak'a katılmamayı, tersine savaş ilan etmeyi kabul etmişti. İlk başta sadece Avusturya-Macaristan İmparatorluğu'na savaş ilan edildi, çünkü Almanya ile İtalya'nın savaşı gerektirecek bir durumu yoktu. Bu durumda Adriyatik'te ve Akdeniz'de görev yapan tüm Alman denizaltıları Avusturya-Macaristan Donanması'na devredilerek bu bayrağı kullanmaya başladılar. Bu durum özellikle İtalyan gemilerine saldıracakları zaman için geçerliydi. UB-14'ün adı da U-26 olarak değiştirildi. Gerçekte ise hâlen tümüyle Alman denizaltısıydı.
Ege Denizi
Enver Paşa ve diğer Osmanlı liderleri, Gelibolu Yarımadası ve Çanakkale Boğazı girişi açıklarında Osmanlı mevzilerini top ateşine tutan Birleşik Filo'ya karşı, müttefikleri Almanya ve Avusturya'dan denizaltı gönderilmesini talep etmişti. Alman Yüksek Komutanlığı bu isteğe olumlu yanıt verirken; UB-14'e, İstanbul'da teşkil edilen İstanbul Filotillası'na katılmasını emretti. Böylece UB-14; UB-7, UB-8, UC-14, UC-15 ve U-21 ile aynı birliğe katıldı. Denizaltının menzili yakıt ikmali yapabileceği ilk liman olan Bodrum'a kadar bile uzanmadığından Pula Limanı'ndan bir Avusturya destroyerinin yedeğinde olarak 15 Temmuz 1915 günü hareket etti.Girit açıklarında jiroskopta ve özellikle motorda ortaya çıkan arıza, denizaltıyı hareketsiz bıraktı. Ancak gemideki teknik ekip tarafından geçici olarak onarım yapılmasının ardından, bu şekilde 24 Temmuz'da Bodrum Limanı'na yanaştı. Onarım için İstanbul'dan bir teknik ekip gönderilmesi gerekti. Bu ekip ve teknik donanımları demir yolu ve bir yerden sonra deve sırtında yolculuk ederek Bodrum'a ulaştılar. Denizaltı, onarımından sonra 13 Ağustos'ta Bodrum Limanı'ndan Çanakkale'ye gitmek üzere İstanbul'a gitmek üzere denize açıldı.
İstanköy adasını geçtikten hemen sonra, On İki Ada'ya bağlı bir ada olan Kandelioussa civarında von Heimburg bazı olası hedefler gördü. İlk belirlenen gemi, Gelibolu'dan İskenderiye'ye gitmekte olan bir Britanya hastane gemisi Soudan'dı. Von Heimburg, geminin bir hastane gemisi olduğunu görünce hedef almaktan vazgeçmişti. Belirlediği ikinci gemi olan Kanada bandıralı transatlantik Royal Edward, asker nakli için kullanılmaktaydı. Üstelik refakatinde bir eskort yoktu. Royal Edward, İskenderiye'den Gelibolu'ya, Çanakkale Savaşı'nın kara harekâtlarının başlamasıyla birlikte çıkarılmış olan Britanya 29. Tümen'ine takviye kuvvet taşımaktaydı. Gemide bir de sıhhiye grubu vardı. Von Heimburg, Kandelioussa'nın altı mil kadar batısında iki torpidosundan birini bir deniz mili mesafeden ateşledi. Torpido, Royal Edward'ın kıç tarafında infilak etti ve tekne, altı dakika içinde yolcuların büyük bir bölümüyle birlikte sulara gömüldü. Soudan ve diğer gemiler bazı kişileri kurtarmayı başarsa da can kayıpları yaşandı. James Wise ve Scott Baron'a göre gemi mürettebatı 220 kişi olup, yolcu olarak ise 31'i subay olmak üzere 1.336 asker vardı. Toplam 1.587 kişilik nüfusa sahip olan geminin batması sırasında 935 kişi hayatını kaybetmişti. Ölenlerin sayısı A. J. Tennent'a göre 132, Robert Hendrickson'a göre 1.386, Martin Gilbert'e göre ise 1.865'ti. Yakında bulunan iki Fransız muhribinden kurtulmaya çalışırken UB-14'ün pusulası yeniden arıza yaptı. Bu nedenle Bodrum Limanı'na dönmek zorunda kalan denizaltı, 15 Ağustos sabahı limana girdi. Diğer taraftan Royal Edward da 11.117 tonluk bir gemi olarak I. Dünya Savaşı sırasında u-botlar tarafından batırılan büyük gemiler arasında yer almaktadır.
UB-14, onarım tamamlandıktan sonra yeniden denize açıldı. Bu yolculuk sırasında 2 Eylül sabahı saat 09.51'de Limni adasının yaklaşık olarak 30 deniz mili güney-güneybatısındaki Bozbaba adası yakınlarında askerî birlik yüklü bir gemi tespit etti. Von Heimburg, kalabalık bir ANZAK birliğini Gelibolu'ya taşıyan Britanya yolcu gemisi Southland'e bir torpido saldırısında bulundu. Torpido Southland'in sancak baş omuzluğunda infilak ederken, tekne derhal sancak tarafına yatmaya başladı. Güvertedekiler filikalarla gemiyi terk ederken, gönderilen ikinci torpido az farkla gemiyi ıskaladı. Civardaki Britanya deniz uçağı taşıma gemisi olarak kullanılan Ben-my-Chree bölgeye geldi ve sudan yaklaşık 700 kişiyi kurtardı. Hastane gemisi Neuralia da önemli sayıda askeri kurtarmıştır.Southland'e, mürettebata yardım etmesi için 40 gönüllü çıkarıldı. Gemi, Ben-my-Chree'nin yedeğinde Limni sahiline kadar çekilerek batmaktan kurtarılırken olayda kırktan fazla kişi yaşamını yitirmiştir. Gemi ağır hasar görmüş olmasına karşın onarıldı ve daha sonra yeniden hizmete alındı.UB-14'ün ilk hedefi gibi Southland de u-botlar tarafından vurulan büyük tonajlı gemiler arasında yer almaktadır. Böylece von Heimburg komutasındaki denizaltı, Akdeniz'deki ilk üç saldırısında da yüksek tonajlı üç gemiden ikisini batırmayı, birine ise büyük hasar vermeyi başardı.
Southland saldırısının ardından UB-14'te de bir arıza baş gösterdi. İstanbul'a gitmeden önce Çanakkale Limanı'na yanaşan denizaltı, burada onarım gördü. Onarımdayken, 4 Eylül'de Çanakkale Boğazı'na giren Britanya E7'nin Nara Burnu açıklarında denizaltı ağ engeline takılmış olduğu haberi geldi. Von Heimburg ve birkaç adamı, bir tekneyle denizaltının belirlendiği bölgeye, Türk denizcilerinin çabalarına yardımcı olmak üzere geldi. Ağa bağlı birkaç mayın patlatıldıysa da ağda kullanılan mayınlar sahile uzanan kablolara bağlı, elektrik gerilimiyle patlatılan cinsten olduğundan bundan bir sonuç elde edilemedi. Bunun üzerine von Heimburg ve ekibi, bir metal sesiyle karşılaşana kadar suyu çekülle taradılar. Bunun üzerine, E7'nin saptanan yerinde suya su bombaları bırakıldı. Bu su bombalarının yakında patlaması üzerine E7'nin komutanı yüzeye teslim olma emri verdi. Von Heimburg ve ekibi hızla bölgeden uzaklaşırken, Osmanlı sahil bataryaları da kaçmaya çalışan denizaltıya ateş açtılar. Birçok kaynakta E7'nin Osmanlı sahil bataryalarının ateşi sonucunda battığı ifade edilmektedir.
Karadeniz'de birinci görevlendirilişi
Çanakkale'de onarımı tamamlanan denizaltı, buradan İstanbul'a hareket etti. Daha sonra, 3 Ekim'de görevlendirildiği Karadeniz'de devriye görevine başladı. Bu devriye görevi sırasında UB-14, Sivastopol'un yaklaşık 15 deniz mili kuzeybatısında Katja adlı 474 tonluk Rus gemisini 7 Ekim'de, Rusya'nın bir deniz üssü ve tersane merkezi olan Herson'un 24 deniz mili güneyinde el konulmuş olan Belçika gemisi Apscheron'u 8 Ekim'de torpilledi. İstanbul'a 19 Ekim'de dönen UB-14, Karadeniz'deki ikinci seferi için hazırlandı. Ancak hazırlıkların tamamlanmasından bir süre önce Karadeniz'den alınarak Marmara Denizi'nde görevlendirildi. Hazırlıkların 5 Kasım'da tamamlanmasının ardından denizaltı Marmara Denizi'ne açıldı.
Marmara
Marmara'daki görevi sırasında 30 Kasım'da limandayken, Çanakkale Boğazı'ndan Marmara'da operasyon yapmak için geçen Fransız Turquoise denizaltısının ele geçirilmiş olduğu haberi aldı. Fransız denizaltısı ve gemideki gizli belgeler mürettebat tarafından imha edilemeden ele geçirilmişti. Üstelik Fransız komutan, denizaltının ele geçtiğini donanmaya rapor edememişti. Ele geçen belgelerde Britanya denizaltısı E20 ile Turquoise'ın Marmara'da planlanan buluşma yeri ve tarihi belirtilmekteydi. Bu bilgiden yararlanmak üzere UB-14 buluşma noktasında (Tekirdağ açıkları) bir tuzak kurmak ve Britanya denizaltısını imha etmekle görevlendirildi. Denizaltı, yoldayken halen geçerli olan Britanya şifresini kullanarak bir de radyo mesajı gönderdi. Buluşma noktasına 6 Kasım 1915 günü ulaşan UB-14, E20'yi gördü ve periskop derinliğinde yaklaşarak 500 metreden saat 17.16'da bir torpido ateşledi. Britanya mürettebat torpidoyu fark ettiyse de önlem almak için yeterli zaman bulamadı. Torpido, denizaltının kumanda kulesinde patladı ve denizaltıyı mürettebattan 21 kişiyle birlikte batırdı. UB-14 ise, denizden aralarında komutanlarının da olduğu dokuz kişiyi kurtardı.
Karadeniz'de ikinci görevlendirilişi
Kasım ayında von Heimburg UB-14'ün komutasından alınarak yerine Albrecht von Dewitz atansa da; 1916 yılının Şubat ayında yeniden göreve getirildi.UB-14'ün Karadeniz'de Kasım 1915'ten Mayıs 1916'ya kadarki devriye görevlerinde herhangi bir zafer kaydı yoktu. Denizaltı, Haziran ayı başlarında İstanbul'a döndü. Haziran'ın 17'sinde von Heimburg, yeni göreve alınacak olan UC-22'nin komutasını üstlenmek üzere Almanya'ya çağrıldı.UB-14'ün komutası ise Kurt Schwarz'a verildi. Bu görev, Schwarz'ın ilk u-bot komutanlığı olacaktı. Schwarz'ın komutayı devralmasından sonra UB-14, Temmuz ayı Karadeniz seferi için denize açılan bir Osmanlı filosunda destek görevi aldı. Filoda Yavuz ve Midilli kruvazörleri de bulunmaktaydı. Sivastopol'daki Rus Donanması'nın girişebileceği bir karşı hareketi darbelemek için UB-14, Sivastopol açıklarında pusuya gönderildi. Rus filosu harekete geçtiğinde Schwarz, İmperatritsa Mariya adlı Rus zırhlısına bir torpido saldırısında bulundu. Ancak zırhlıyı koruma görevindeki muhripler tarafından bu saldırı atlatıldı.
Romanya'nın İtilaf Devletleri yanında 1916 yılı Ağustos ayında savaşa girmesinden sonra Alman orduları ülkeyi istila etmişti. Buna bağlı olarak Rus Amiralliği 1916 yılının ikinci yarısında tüm dikkatini Karadeniz'in batı tarafında yoğunlaştırdı. Diğer taraftan Alman denizaltıları, Karadeniz'de etkili olamıyordu. Bu yüzden sınırsız denizaltı savaşının yeniden alevlendiği 1917 Şubat'ında, denizaltıların daha yoğun bir deniz trafiği olan Akdeniz'e kaydırılması tercih edildi.
28 Mayıs 1917'de, UB-14'ün başına Schwarz'ın yerine Ernst Ulrich tayin edildi. Bir müddet sonra UB-14, bu yılın Karadeniz'deki ilk Alman devriye görevine çıktı. Bu seferi sırasında UB-14, 5 Haziran'da Poti'nin kuzeyinde 155 tonluk Rus gemisi Karasunda'yı torpilleyerek batırmayı başardı. Bu başarı UB-14'ün son zaferi oldu. Son komutan değişikliği ise 1918'in Mart ayında atanan Bodo Elleke ile gerçekleşti.
Rusya Sovyet Federatif Sosyalist Cumhuriyeti'nin 3 Mart 1918'de İttifak Devletleri'yle Brest-Litovsk Antlaşması'nı imzalamasıyla savaştan çekilmesinden sonra İttifak güçleri Sivastopol Limanı'nı kuşattı ve bir müddet sonra işgal ettiler. UB-14, 11 Kasım'da savaşı sona erdiren ateşkes antlaşması imzalandığında Sivastopol'daydı. Sivastopol, 25 Kasım 1918'de İtilaf Devletleri'nin kontrolüne geçti. UB-14 ise 1919 yılının ilk aylarında Karadeniz'e kaçmayı başardı. Denizaltı, daha sonraları Malta'da terk edilmiş olarak suda bulundu. Dalgıçlar tarafından pervanesindeki işaretlerden UB-14 olarak tanımlandı.
Notlar
Kaynakça
- Özel
- ^ a b c d e Helgason, Guðmundur. "WWI U-boats: UB-14". U-Boat War in World War I (İngilizce). Uboat.net. 20 Ağustos 2010 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 19 Şubat 2009.
- ^ a b "Miramar Ship Index". 23 Şubat 2016 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 24 Mart 2013.
- ^ a b c Miller 2002, ss. 46-47.
- ^ Karau 2003, s. 48.
- ^ a b c d e f Gardiner 1985, s. 180.
- ^ a b Tarrant 1989, s. 172.
- ^ a b Karau 2003, s. 49.
- ^ Williamson 2002, s. 12.
- ^ Messimer 2002, ss. 126-27.
- ^ a b c d e f g Stern 2007, s. 26.
- ^ Tucker, Spencer (2005). Word War I. 1. ABC-CLIO. s. 1128. ISBN .
- ^ a b c Fontenoy, Paul E. (2007). Submarines: An Illustrated History of Their Impact. ABC-CLIO. s. 19. ISBN .
- ^ Gardiner 1985, s. 261.
- ^ a b c "Largest Ships sunk or damaged". uboat.net. 20 Haziran 2016 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 24 Mart 2013.
- ^ Sondhaus 1994, s. 279.
- ^ Halpern 1994, s. 116.
- ^ Wise & Baron 1976, ss. 75-76.
- ^ a b c Wise & Baron 1976, s. 77.
- ^ Tennent 1990, ss. 36-37.
- ^ Hendrickson 1984, s. 270.
- ^ Gilbert 1996, s. 185.
- ^ a b Stern 2007, s. 27.
- ^ a b Piper 2007, ss. 163-164.
- ^ a b "Southland". Uboat.net. 12 Ocak 2016 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 24 Mart 2013.
- ^ "C01833". . 12 Mart 2016 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 24 Mart 2013.
- ^ "Sinking of the Southland: A Story of Heroism". The London Gazette (İngilizce). 16 Kasım 1915.
- ^ a b "Ships hit by UB 14". Uboat.net. 19 Ocak 2021 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 24 Mart 2013.
- ^ Stern 2007, s. 29.
- ^ Stern 2007, ss. 29-30.
- ^ a b c Stern 2007, s. 30.
- ^ Stern 2007, s. 38.
- ^ "Katja". Uboat.net. 20 Eylül 2020 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 24 Mart 2013.
- ^ "Apscheron". Uboat.net. 10 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 24 Mart 2013.
- ^ Gibson, R. H.; Prendergast, Maurice (2002). German Submarine War 1914-1918 (İngilizce). Periscope Publishing. s. 78. ISBN .
- ^ Stern 2007, s. 31.
- ^ Grant 2003, s. 33.
- ^ Çanakkale Boğaz Komutanlığı (2008). Çanakkale Deniz Savaşları 1915. Kültür Yayınları. s. 34. ISBN .
- ^ a b Stern 2007, s. 32.
- ^ "Albercht von Dewitz". Uboat.net. 16 Haziran 2010 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 24 Mart 2013.
- ^ "Heino von Heimburg". Uboat.net. 20 Ağustos 2010 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 24 Mart 2013.
- ^ Halpern 1994, s. 244.
- ^ a b "Uboat.net, UB 14". 20 Ağustos 2010 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 20 Mart 2013.
- ^ Stern 2007, s. 34.
- ^ "Kurt Schwarz". Uboat.net. 20 Eylül 2020 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 24 Mart 2013.
- ^ Halpern 1994, s. 245.
- ^ Halpern 1994, s. 247.
- ^ a b Halpern 1994, s. 249.
- ^ "Ernst Ulrich". Uboat.net. 24 Eylül 2020 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 24 Mart 2013.
- ^ "Karasunda". Uboat.net.
- ^ "Bodo Elleke". Uboat.net. 14 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 24 Mart 2013.
- Genel
- Gardiner, Robert (1985). Conway's All the World's Fighting Ships, 1906–1921 (İngilizce). Annapolis, Maryland: Naval Institute Press.
- Gilbert, Martin (1996) [1994]. The First World War: A Complete History (İngilizce) (1. Owl books bas.). New York: Henry Holt. ISBN . OCLC 34792651.
- Grant, Robert (2003). U-boat Hunters: Code Breakers, Divers and the Defeat of the U-boats, 1914–1918 (İngilizce). Annapolis, Maryland: Naval Institute Press.
- Halpern, Paul G. (1994). A Naval History of World War I (İngilizce). Annapolis, Maryland: Naval Institute Press. ISBN . OCLC 28411665.
- Hendrickson, Robert (1984). The Ocean Almanac (İngilizce) (1. bas.). Garden City, New York: . ISBN . OCLC 8532256.
- Karau, Mark D. (2003). Wielding the Dagger: the MarineKorps Flandern and the German War Effort, 1914–1918 (İngilizce). Westport, Connecticut: Praeger Publishing. ISBN . OCLC 51204317.
- Messimer, Dwight R. (2002). The U-Boat Offensive: 1914–1945 (İngilizce). Annapolis, Maryland: Naval Institute Press.
- Miller, David (2002). The Illustrated Directory of Submarines of the World (İngilizce). Saint Paul, Minnesota: MBI Pub. Co. ISBN . OCLC 50208951.
- Stern, Cecil R. (2007). The Hunter Hunted: Submarine Versus Submarine: Encounters from World War I to the Present (İngilizce). Annapolis, Maryland: Naval Institute Press.
- Piper, Leonard (2007). The Tragedy of Erskine Childers (İngilizce). Londra: Hambledon Continuum.
- Sondhaus, Lawrence (1994). The Naval Policy of Austria-Hungary, 1867–1918: Navalism, Industrial Development, and the Politics of Dualism (İngilizce). West Lafayette, Indiana: Purdue University Press.
- Tarrant, V. E. (1989). The U-Boat Offensive: 1914–1945 (İngilizce). Annapolis, Maryland: . ISBN . OCLC 20338385.
- Tennent, A. J. (2006) [1990]. British Merchant Ships Sunk by U boats in the 1914–1918 War (İngilizce). Penzance: Periscope Publishing. ISBN .
- Williamson, Gordon (2002). U-boats of the Kaiser's Navy (İngilizce). Oxford: Osprey. ISBN . OCLC 48627495.
- Wise, James; Baron, Scott (2004). Soldiers Lost at Sea: A Chronicle of Troopship Disasters (İngilizce). Annapolis, Maryland: Naval Institute Press.
wikipedia, wiki, viki, vikipedia, oku, kitap, kütüphane, kütübhane, ara, ara bul, bul, herşey, ne arasanız burada,hikayeler, makale, kitaplar, öğren, wiki, bilgi, tarih, yukle, izle, telefon için, turk, türk, türkçe, turkce, nasıl yapılır, ne demek, nasıl, yapmak, yapılır, indir, ücretsiz, ücretsiz indir, bedava, bedava indir, mp3, video, mp4, 3gp, jpg, jpeg, gif, png, resim, müzik, şarkı, film, film, oyun, oyunlar, mobil, cep telefonu, telefon, android, ios, apple, samsung, iphone, xiomi, xiaomi, redmi, honor, oppo, nokia, sonya, mi, pc, web, computer, bilgisayar
SM UB 14 Alman Imparatorlugu na ait UB I tipi bir denizaltidir Bir donem Avusturya Macaristan Imparatorlugu nda da gorev yapan denizalti bu donemde SM U 26 adini tasimisti SM UB 14 Otranto Bogazi na dogru cekilirken 1916 TarihceAlman ImparatorluguAdiSM UB 14Siparis15 Ekim 1914Insa edenAG Weser BremenYard numarasi223Kizaga konulusu9 Kasim 1914Denize indirilisi23 Mart 1915Gorevlendirme25 Mart 1915AkibetKasim 1918 de Malta da teslim oldu 1920 de parcalandiHizmet gecmisiUyeligi Imparatorluk DonanmasiPola Filotillasi 1 24 Temmuz 1915 Istanbul Filotillasi 24 Temmuz 1915 11 Kasim 1918 Kumandanlar Heino von Heimburg Mart Aralik 1915 Albrecht von Dewitz Aralik 1915 Subat 1916 Heino von Heimburg Subat Haziran 1916 Kurt Schwarz Haziran Kasim 1916 Ernst Ulrich Mayis 1917 Mart 1918 Bodo Elleke Mart Kasim 1918 Operasyonlar 22 devriyeZaferler 6 gemi 24 453 GRT batirdi 1 gemiye 11 899 GRT hasar verdiGenel karakteristikSinif ve tipiUB I tipi denizaltiDeplasman127 metrik ton 140 kucuk ton su yuzeyinde 141 metrik ton 155 kucuk ton su altindaUzunluk91 fit 6 inc 27 89 m Genislik10 fit 6 inc 3 20 m Su cekimi9 fit 10 inc 3 00 m Itme gucu1 pervane safti 1 Korting 4 silindirli dizel motor 60 fren beygir gucu 45 kW 1 Siemens Schuckert elektrik motoru 120 mil beygir gucu 89 kW Hiz7 45 knot 13 80 km sa su yuzeyinde 6 24 knot 11 56 km sa su altindaTest derinligi50 metre 160 ft Kisi kapasitesi14Silah donanimiPruvada 2 45 santimetre 17 7 in torpido tupu 2 torpido 1 8 milimetre 0 31 in makineli silahNotlarDalis suresi 33 saniye Bremen deki AG Weser tersanesinden 15 Ekim 1914 te siparis edilmesinin ardindan 9 Kasim da kizaga konuldu ve 23 Mart 1915 te denize indirildi 27 89 m uzunlugundaki denizaltinin su alti ve su yuzeyindeki deplasmanlari sirasiyla 127 ve 141 tondu Pruvasindaki iki torpido tupunde birer adet 450 mm lik torpido tasimasinin yani sira guvertesinde bir adet 8 mm lik makineli silah bulunuyordu Insasinin ardindan UB 14 parcalara ayrilarak trene yuklendi ve Pula Limani na getirilerek yeniden monte edildi Burada denize indirildi ve Mart 1915 te UB 14 adiyla Imparatorluk Donanmasi nda Ustegmen Heino von Heimburg komutasinda goreve basladi Ancak Almanya ve Italya henuz I Dunya Savasi na girmediginden kagit ustunde Avusturya Macaristan Donanmasi emrinde tutuldu Denizalti Alman komutan ve murettebatiyla Pola Filotillasi nda gorev yapti Adriyatik Denizi ndeki ilk devriye gorevinde Italyan zirhli kruvazoru Amalfi yi 7 Temmuz 1915 te torpidoyla batirdi Aldigi emir uzerine ayni ay Istanbul Filotillasi na katilmaya giderken Ege Denizi nde Britanya yolcu gemisi Royal Edward a rastlayan denizalti bu gemiyi de torpido saldirisiyla batirdi Sonrasinda taarruz ettigi Southland e agir hasar verirken gemi murettebatinda can kaybina yol acti Istanbul Filotillasi na katilan UB 14 Kasim 1915 te Marmara Denizi nde Britanya denizaltisi E20 yi batirdiktan sonra Karadeniz de devriye gorevi yapmakla gorevlendirildi Savasin sonuna kadar kaldigi bu gorevde uc gemi batirdi Savas sona erdiginde Sivastopol da silahsizlandirilmasinin ardindan Kasim 1918 de sehirden kacmanin bir yolunu buldu Daha sonra Malta da terk edildi Enkazi dalgiclar tarafindan bulundu ve pervanesindeki isaretler sayesinde geminin kimligi tespit edilebildi 1920 yilinda hurdaya cikarildi UB 14 kariyeri boyunca 22 devriye gorevine cikmis olup 1 24 Temmuz 1915 tarihleri arasinda Pola Filotillasi nda 24 Temmuz 1915 11 Kasim 1918 tarihleri arasinda ise Istanbul Filotillasi nda gorev yapti Bu gorevler boyunca toplam 14 335 tonluk bes gemi ve bir denizalti batirirken bir gemiye de agir hasar vermisti TasarimiAlman kuvvetlerinin I Dunya Savasi baslarinda Fransa nin Mans Denizi kiyilarindaki taarruzlari esnasinda Imparatorluk Donanmasi denizaltilarinin Flandre aciklarindaki sig dar ve girintili kiyilarda kullanilmaya uygun olmadigi goruldu Bu eksikligi gidermek icin Agustos 1914 ortalarinda Proje 34 olarak tanimlanan bir proje uygulamaya konuldu Proje demir yoluyla parcalar halinde operasyon limanina tasinabilecek ve orada kisa surede monte edilebilecek gorece kucuk bir seri denizalti UB I tipi uretme girisimiydi Bu denizaltilarin demir yoluyla tasinabilir olmasinin istenmesi sinirli buyuklukte olmalari zorunlulugunu getiriyordu Bu sinirlamalara gore uretilen denizaltilarin boylari 28 m agirliklari ise 125 ton civarinda olmaliydi Ayrica iki torpido tupu gibi bir sinirlama da vardi UB 14 27 89 m boyunda 3 20 m genisliginde ve 3 m yuksekligindeydi Motorlar ise su yuzeyinde hareket icin bir Korting dort silindirli 60 beygir gucunde dizel motor su altinda hareket icin ise 120 beygir gucunde bir elektrik motoru seklindeydi ve her iki motor da tek bir pervane saftina bagliydi Dizel motorun su yuzeyinde sagladigi azami hiz 7 45 knot elektrik motorunun su altinda sagladigi azami hiz ise 6 24 knottu Denizaltinin menzili ortalama hizlarla su yuzeyinde 1 500 su altinda ise bataryalarin olanak verecegi menzil 45 deniz miliydi Dalabilecegi azami derinlik olan 50 m ye 33 saniyede inebilirdi Iki torpido tupunde 450 mm capli birer torpido tasiyan UB 14 un guvertesinde ise 8 mm lik bir makineli silah bulunuyordu Standart murettebati bir subay ve 13 erdi Denize indirilisi ve goreve alinisiUB 9 ve UB 15 ile birlikte planlamanin baslamasindan iki ay sonra Bremen deki AG Weser tersanesinden 15 Ekim 1914 te siparis edildi Bu uc denizalti bu seriden uretilmesi planlanan yedi denizalti arasindaydi 9 Kasim da kizaga konan UB 14 23 Mart 1915 te denize indirildi UB I tipindeki denizaltilarin cogu gorev yapacaklari limanlara demir yoluyla tasinmis orada bir araya getirilerek denize indirilmis ve denemeleri yapilmisti Her denizalti ortalama on bes parca halinde sekiz vagona yukleniyordu Bu tip denizaltilari demir yoluyla nakletmek bazi parcalarin yolda hasar gormesine de neden olmustu UB I lerin ulastiklari limandaki montaj islemleri genellikle iki ya da uc haftayi aliyordu Monte edilmelerinin ardindan denizaltilar bu limanlardan cesitli faaliyetlerde bulundular Ancak UB 14 bu serinin kullanilmasinin amaclandigi denizler disinda gorevlendirilmis bir modeldi Komutanligina Ustegmen Heino von Heimburg un atandigi denizalti demir yolu uzerinden Avusturya nin Adriyatik Denizi kiyisindaki ussu Pula Limani na nakledildi ve buraya 12 Haziran da ulasti Italya Kralligi Itilaf Devletleri yaninda savasa girip Avusturya Macaristan Imparatorlugu na savas ilan ettikten sonra dahi Adriyatik Denizi nde Avusturya Macaristan Donanmasi duruma hakimdi Fransiz Donanmasi na bagli gemiler Otranto dan Adriyatik e girmemeyi ablukada kalmayi tercih ediyorlardi Ancak Avusturya Donanmasi nda az sayida denizalti bulunmasi Almanya nin denizalti yonunden bolgeyi desteklemeye karar vermesinde etkili oldu Mayis ayindan itibaren kucuk denizaltilar demir yoluyla buyukler ise Atlantik uzerinden Pula Limani na gonderildi Heino von Heimburg Montaji tamamlanan UB 14 1 Temmuz da Alman Pola Filotillasi na katildi ve bir sure sonra ilk devriye gorevine cikti Bir suredir Venedik te bulunan Italyan zirhli kruvazorlerine Italyan sahillerine karsi olasi Avusturya saldirilarini yildirmak icin 6 7 Temmuz gecesinde bir cebri kesif gorevi verilmistir Buna gore gerek gorulurse dusmanin gucunu ve kararliligini anlamak icin catismaya da girilecekti Italyan kuvvetleri 7 Temmuz sabahinin erken saatlerinde geri cekilirken UB 14 Venedik in yaklasik olarak 20 deniz mili aciginda bulunuyordu Safakta Italyan zirhli kruvazoru Amalfi nin rotasi UB 14 un taarruz menzili icine dustu ve denizalti tarafindan torpido saldirisina ugradi Iskele tarafina yan yatmaya baslayan Amalfi murettebatindan 67 kisiyle birlikte 30 dakika icinde batti Bu sirada UB 14 de herhangi bir sekilde hasar gormeden o cevreden uzaklasmisti Diger taraftan Amalfi 10 118 tonluk bir gemi olarak I Dunya Savasi sirasinda u botlar tarafindan batirilan buyuk gemilerden biri oldu Agustos 1914 te I Dunya Savasi nin patlak vermesiyle Italya Itilaf Devletleri ne savas ilan eden Uclu Ittifak a katilmayi kabul etmeyerek tarafsiz kalmayi tercih etti Fakat Birlesik Krallik ve Fransa nin baskilariyla tutumunu degistirerek savastan sonrasi icin vadedilen toprak kazanimlari hesabiyla 26 Nisan da Londra Pakti ni imzaladi Bu antlasmayla Italya Uclu Ittifak a katilmamayi tersine savas ilan etmeyi kabul etmisti Ilk basta sadece Avusturya Macaristan Imparatorlugu na savas ilan edildi cunku Almanya ile Italya nin savasi gerektirecek bir durumu yoktu Bu durumda Adriyatik te ve Akdeniz de gorev yapan tum Alman denizaltilari Avusturya Macaristan Donanmasi na devredilerek bu bayragi kullanmaya basladilar Bu durum ozellikle Italyan gemilerine saldiracaklari zaman icin gecerliydi UB 14 un adi da U 26 olarak degistirildi Gercekte ise halen tumuyle Alman denizaltisiydi Ege DeniziRoyal Edward Enver Pasa ve diger Osmanli liderleri Gelibolu Yarimadasi ve Canakkale Bogazi girisi aciklarinda Osmanli mevzilerini top atesine tutan Birlesik Filo ya karsi muttefikleri Almanya ve Avusturya dan denizalti gonderilmesini talep etmisti Alman Yuksek Komutanligi bu istege olumlu yanit verirken UB 14 e Istanbul da teskil edilen Istanbul Filotillasi na katilmasini emretti Boylece UB 14 UB 7 UB 8 UC 14 UC 15 ve U 21 ile ayni birlige katildi Denizaltinin menzili yakit ikmali yapabilecegi ilk liman olan Bodrum a kadar bile uzanmadigindan Pula Limani ndan bir Avusturya destroyerinin yedeginde olarak 15 Temmuz 1915 gunu hareket etti Girit aciklarinda jiroskopta ve ozellikle motorda ortaya cikan ariza denizaltiyi hareketsiz birakti Ancak gemideki teknik ekip tarafindan gecici olarak onarim yapilmasinin ardindan bu sekilde 24 Temmuz da Bodrum Limani na yanasti Onarim icin Istanbul dan bir teknik ekip gonderilmesi gerekti Bu ekip ve teknik donanimlari demir yolu ve bir yerden sonra deve sirtinda yolculuk ederek Bodrum a ulastilar Denizalti onarimindan sonra 13 Agustos ta Bodrum Limani ndan Canakkale ye gitmek uzere Istanbul a gitmek uzere denize acildi Kandelioussa adasinin konumu Istankoy adasini gectikten hemen sonra On Iki Ada ya bagli bir ada olan Kandelioussa civarinda von Heimburg bazi olasi hedefler gordu Ilk belirlenen gemi Gelibolu dan Iskenderiye ye gitmekte olan bir Britanya hastane gemisi Soudan di Von Heimburg geminin bir hastane gemisi oldugunu gorunce hedef almaktan vazgecmisti Belirledigi ikinci gemi olan Kanada bandirali transatlantik Royal Edward asker nakli icin kullanilmaktaydi Ustelik refakatinde bir eskort yoktu Royal Edward Iskenderiye den Gelibolu ya Canakkale Savasi nin kara harekatlarinin baslamasiyla birlikte cikarilmis olan Britanya 29 Tumen ine takviye kuvvet tasimaktaydi Gemide bir de sihhiye grubu vardi Von Heimburg Kandelioussa nin alti mil kadar batisinda iki torpidosundan birini bir deniz mili mesafeden atesledi Torpido Royal Edward in kic tarafinda infilak etti ve tekne alti dakika icinde yolcularin buyuk bir bolumuyle birlikte sulara gomuldu Soudan ve diger gemiler bazi kisileri kurtarmayi basarsa da can kayiplari yasandi James Wise ve Scott Baron a gore gemi murettebati 220 kisi olup yolcu olarak ise 31 i subay olmak uzere 1 336 asker vardi Toplam 1 587 kisilik nufusa sahip olan geminin batmasi sirasinda 935 kisi hayatini kaybetmisti Olenlerin sayisi A J Tennent a gore 132 Robert Hendrickson a gore 1 386 Martin Gilbert e gore ise 1 865 ti Yakinda bulunan iki Fransiz muhribinden kurtulmaya calisirken UB 14 un pusulasi yeniden ariza yapti Bu nedenle Bodrum Limani na donmek zorunda kalan denizalti 15 Agustos sabahi limana girdi Diger taraftan Royal Edward da 11 117 tonluk bir gemi olarak I Dunya Savasi sirasinda u botlar tarafindan batirilan buyuk gemiler arasinda yer almaktadir 2 Eylul 1915 te UB 14 tarafindan vurulmasinin ardindan Southland UB 14 onarim tamamlandiktan sonra yeniden denize acildi Bu yolculuk sirasinda 2 Eylul sabahi saat 09 51 de Limni adasinin yaklasik olarak 30 deniz mili guney guneybatisindaki Bozbaba adasi yakinlarinda askeri birlik yuklu bir gemi tespit etti Von Heimburg kalabalik bir ANZAK birligini Gelibolu ya tasiyan Britanya yolcu gemisi Southland e bir torpido saldirisinda bulundu Torpido Southland in sancak bas omuzlugunda infilak ederken tekne derhal sancak tarafina yatmaya basladi Guvertedekiler filikalarla gemiyi terk ederken gonderilen ikinci torpido az farkla gemiyi iskaladi Civardaki Britanya deniz ucagi tasima gemisi olarak kullanilan Ben my Chree bolgeye geldi ve sudan yaklasik 700 kisiyi kurtardi Hastane gemisi Neuralia da onemli sayida askeri kurtarmistir Southland e murettebata yardim etmesi icin 40 gonullu cikarildi Gemi Ben my Chree nin yedeginde Limni sahiline kadar cekilerek batmaktan kurtarilirken olayda kirktan fazla kisi yasamini yitirmistir Gemi agir hasar gormus olmasina karsin onarildi ve daha sonra yeniden hizmete alindi UB 14 un ilk hedefi gibi Southland de u botlar tarafindan vurulan buyuk tonajli gemiler arasinda yer almaktadir Boylece von Heimburg komutasindaki denizalti Akdeniz deki ilk uc saldirisinda da yuksek tonajli uc gemiden ikisini batirmayi birine ise buyuk hasar vermeyi basardi Southland saldirisinin ardindan UB 14 te de bir ariza bas gosterdi Istanbul a gitmeden once Canakkale Limani na yanasan denizalti burada onarim gordu Onarimdayken 4 Eylul de Canakkale Bogazi na giren Britanya E7 nin Nara Burnu aciklarinda denizalti ag engeline takilmis oldugu haberi geldi Von Heimburg ve birkac adami bir tekneyle denizaltinin belirlendigi bolgeye Turk denizcilerinin cabalarina yardimci olmak uzere geldi Aga bagli birkac mayin patlatildiysa da agda kullanilan mayinlar sahile uzanan kablolara bagli elektrik gerilimiyle patlatilan cinsten oldugundan bundan bir sonuc elde edilemedi Bunun uzerine von Heimburg ve ekibi bir metal sesiyle karsilasana kadar suyu cekulle taradilar Bunun uzerine E7 nin saptanan yerinde suya su bombalari birakildi Bu su bombalarinin yakinda patlamasi uzerine E7 nin komutani yuzeye teslim olma emri verdi Von Heimburg ve ekibi hizla bolgeden uzaklasirken Osmanli sahil bataryalari da kacmaya calisan denizaltiya ates actilar Bircok kaynakta E7 nin Osmanli sahil bataryalarinin atesi sonucunda battigi ifade edilmektedir Karadeniz de birinci gorevlendirilisiUB 14 Istanbul dayken Canakkale de onarimi tamamlanan denizalti buradan Istanbul a hareket etti Daha sonra 3 Ekim de gorevlendirildigi Karadeniz de devriye gorevine basladi Bu devriye gorevi sirasinda UB 14 Sivastopol un yaklasik 15 deniz mili kuzeybatisinda Katja adli 474 tonluk Rus gemisini 7 Ekim de Rusya nin bir deniz ussu ve tersane merkezi olan Herson un 24 deniz mili guneyinde el konulmus olan Belcika gemisi Apscheron u 8 Ekim de torpilledi Istanbul a 19 Ekim de donen UB 14 Karadeniz deki ikinci seferi icin hazirlandi Ancak hazirliklarin tamamlanmasindan bir sure once Karadeniz den alinarak Marmara Denizi nde gorevlendirildi Hazirliklarin 5 Kasim da tamamlanmasinin ardindan denizalti Marmara Denizi ne acildi MarmaraMarmara daki gorevi sirasinda 30 Kasim da limandayken Canakkale Bogazi ndan Marmara da operasyon yapmak icin gecen Fransiz Turquoise denizaltisinin ele gecirilmis oldugu haberi aldi Fransiz denizaltisi ve gemideki gizli belgeler murettebat tarafindan imha edilemeden ele gecirilmisti Ustelik Fransiz komutan denizaltinin ele gectigini donanmaya rapor edememisti Ele gecen belgelerde Britanya denizaltisi E20 ile Turquoise in Marmara da planlanan bulusma yeri ve tarihi belirtilmekteydi Bu bilgiden yararlanmak uzere UB 14 bulusma noktasinda Tekirdag aciklari bir tuzak kurmak ve Britanya denizaltisini imha etmekle gorevlendirildi Denizalti yoldayken halen gecerli olan Britanya sifresini kullanarak bir de radyo mesaji gonderdi Bulusma noktasina 6 Kasim 1915 gunu ulasan UB 14 E20 yi gordu ve periskop derinliginde yaklasarak 500 metreden saat 17 16 da bir torpido atesledi Britanya murettebat torpidoyu fark ettiyse de onlem almak icin yeterli zaman bulamadi Torpido denizaltinin kumanda kulesinde patladi ve denizaltiyi murettebattan 21 kisiyle birlikte batirdi UB 14 ise denizden aralarinda komutanlarinin da oldugu dokuz kisiyi kurtardi Karadeniz de ikinci gorevlendirilisiKasim ayinda von Heimburg UB 14 un komutasindan alinarak yerine Albrecht von Dewitz atansa da 1916 yilinin Subat ayinda yeniden goreve getirildi UB 14 un Karadeniz de Kasim 1915 ten Mayis 1916 ya kadarki devriye gorevlerinde herhangi bir zafer kaydi yoktu Denizalti Haziran ayi baslarinda Istanbul a dondu Haziran in 17 sinde von Heimburg yeni goreve alinacak olan UC 22 nin komutasini ustlenmek uzere Almanya ya cagrildi UB 14 un komutasi ise Kurt Schwarz a verildi Bu gorev Schwarz in ilk u bot komutanligi olacakti Schwarz in komutayi devralmasindan sonra UB 14 Temmuz ayi Karadeniz seferi icin denize acilan bir Osmanli filosunda destek gorevi aldi Filoda Yavuz ve Midilli kruvazorleri de bulunmaktaydi Sivastopol daki Rus Donanmasi nin girisebilecegi bir karsi hareketi darbelemek icin UB 14 Sivastopol aciklarinda pusuya gonderildi Rus filosu harekete gectiginde Schwarz Imperatritsa Mariya adli Rus zirhlisina bir torpido saldirisinda bulundu Ancak zirhliyi koruma gorevindeki muhripler tarafindan bu saldiri atlatildi Romanya nin Itilaf Devletleri yaninda 1916 yili Agustos ayinda savasa girmesinden sonra Alman ordulari ulkeyi istila etmisti Buna bagli olarak Rus Amiralligi 1916 yilinin ikinci yarisinda tum dikkatini Karadeniz in bati tarafinda yogunlastirdi Diger taraftan Alman denizaltilari Karadeniz de etkili olamiyordu Bu yuzden sinirsiz denizalti savasinin yeniden alevlendigi 1917 Subat inda denizaltilarin daha yogun bir deniz trafigi olan Akdeniz e kaydirilmasi tercih edildi 28 Mayis 1917 de UB 14 un basina Schwarz in yerine Ernst Ulrich tayin edildi Bir muddet sonra UB 14 bu yilin Karadeniz deki ilk Alman devriye gorevine cikti Bu seferi sirasinda UB 14 5 Haziran da Poti nin kuzeyinde 155 tonluk Rus gemisi Karasunda yi torpilleyerek batirmayi basardi Bu basari UB 14 un son zaferi oldu Son komutan degisikligi ise 1918 in Mart ayinda atanan Bodo Elleke ile gerceklesti Rusya Sovyet Federatif Sosyalist Cumhuriyeti nin 3 Mart 1918 de Ittifak Devletleri yle Brest Litovsk Antlasmasi ni imzalamasiyla savastan cekilmesinden sonra Ittifak gucleri Sivastopol Limani ni kusatti ve bir muddet sonra isgal ettiler UB 14 11 Kasim da savasi sona erdiren ateskes antlasmasi imzalandiginda Sivastopol daydi Sivastopol 25 Kasim 1918 de Itilaf Devletleri nin kontrolune gecti UB 14 ise 1919 yilinin ilk aylarinda Karadeniz e kacmayi basardi Denizalti daha sonralari Malta da terk edilmis olarak suda bulundu Dalgiclar tarafindan pervanesindeki isaretlerden UB 14 olarak tanimlandi Notlar SM acilimi Seiner Majestat Almancada Majestelerinin anlamindadir ve Turkcede denizalti anlamina gelen Unterseeboot kelimesinin bas harfiyle birlikte Majestelerinin Denizaltisi anlamina gelir KaynakcaOzel a b c d e Helgason Gudmundur WWI U boats UB 14 U Boat War in World War I Ingilizce Uboat net 20 Agustos 2010 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 19 Subat 2009 a b Miramar Ship Index 23 Subat 2016 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 24 Mart 2013 a b c Miller 2002 ss 46 47 Karau 2003 s 48 a b c d e f Gardiner 1985 s 180 a b Tarrant 1989 s 172 a b Karau 2003 s 49 Williamson 2002 s 12 Messimer 2002 ss 126 27 a b c d e f g Stern 2007 s 26 Tucker Spencer 2005 Word War I 1 ABC CLIO s 1128 ISBN 9781851094202 a b c Fontenoy Paul E 2007 Submarines An Illustrated History of Their Impact ABC CLIO s 19 ISBN 9781851095636 Gardiner 1985 s 261 a b c Largest Ships sunk or damaged uboat net 20 Haziran 2016 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 24 Mart 2013 Sondhaus 1994 s 279 Halpern 1994 s 116 Wise amp Baron 1976 ss 75 76 a b c Wise amp Baron 1976 s 77 Tennent 1990 ss 36 37 Hendrickson 1984 s 270 Gilbert 1996 s 185 a b Stern 2007 s 27 a b Piper 2007 ss 163 164 a b Southland Uboat net 12 Ocak 2016 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 24 Mart 2013 C01833 12 Mart 2016 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 24 Mart 2013 Sinking of the Southland A Story of Heroism The London Gazette Ingilizce 16 Kasim 1915 a b Ships hit by UB 14 Uboat net 19 Ocak 2021 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 24 Mart 2013 Stern 2007 s 29 Stern 2007 ss 29 30 a b c Stern 2007 s 30 Stern 2007 s 38 Katja Uboat net 20 Eylul 2020 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 24 Mart 2013 Apscheron Uboat net 10 Agustos 2020 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 24 Mart 2013 Gibson R H Prendergast Maurice 2002 German Submarine War 1914 1918 Ingilizce Periscope Publishing s 78 ISBN 1904381081 Stern 2007 s 31 Grant 2003 s 33 Canakkale Bogaz Komutanligi 2008 Canakkale Deniz Savaslari 1915 Kultur Yayinlari s 34 ISBN 9754092826 a b Stern 2007 s 32 Albercht von Dewitz Uboat net 16 Haziran 2010 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 24 Mart 2013 Heino von Heimburg Uboat net 20 Agustos 2010 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 24 Mart 2013 Halpern 1994 s 244 a b Uboat net UB 14 20 Agustos 2010 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 20 Mart 2013 Stern 2007 s 34 Kurt Schwarz Uboat net 20 Eylul 2020 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 24 Mart 2013 Halpern 1994 s 245 Halpern 1994 s 247 a b Halpern 1994 s 249 Ernst Ulrich Uboat net 24 Eylul 2020 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 24 Mart 2013 Karasunda Uboat net Bodo Elleke Uboat net 14 Agustos 2020 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 24 Mart 2013 GenelGardiner Robert 1985 Conway s All the World s Fighting Ships 1906 1921 Ingilizce Annapolis Maryland Naval Institute Press Gilbert Martin 1996 1994 The First World War A Complete History Ingilizce 1 Owl books bas New York Henry Holt ISBN 978 0 8050 7617 2 OCLC 34792651 Grant Robert 2003 U boat Hunters Code Breakers Divers and the Defeat of the U boats 1914 1918 Ingilizce Annapolis Maryland Naval Institute Press Halpern Paul G 1994 A Naval History of World War I Ingilizce Annapolis Maryland Naval Institute Press ISBN 978 0 87021 266 6 OCLC 28411665 Hendrickson Robert 1984 The Ocean Almanac Ingilizce 1 bas Garden City New York ISBN 978 0 385 14077 5 OCLC 8532256 Karau Mark D 2003 Wielding the Dagger the MarineKorps Flandern and the German War Effort 1914 1918 Ingilizce Westport Connecticut Praeger Publishing ISBN 978 0 313 32475 8 OCLC 51204317 Messimer Dwight R 2002 The U Boat Offensive 1914 1945 Ingilizce Annapolis Maryland Naval Institute Press Miller David 2002 The Illustrated Directory of Submarines of the World Ingilizce Saint Paul Minnesota MBI Pub Co ISBN 978 0 7603 1345 9 OCLC 50208951 Stern Cecil R 2007 The Hunter Hunted Submarine Versus Submarine Encounters from World War I to the Present Ingilizce Annapolis Maryland Naval Institute Press Piper Leonard 2007 The Tragedy of Erskine Childers Ingilizce Londra Hambledon Continuum Sondhaus Lawrence 1994 The Naval Policy of Austria Hungary 1867 1918 Navalism Industrial Development and the Politics of Dualism Ingilizce West Lafayette Indiana Purdue University Press Tarrant V E 1989 The U Boat Offensive 1914 1945 Ingilizce Annapolis Maryland ISBN 978 0 87021 764 7 OCLC 20338385 Tennent A J 2006 1990 British Merchant Ships Sunk by U boats in the 1914 1918 War Ingilizce Penzance Periscope Publishing ISBN 1 904381 36 7 Williamson Gordon 2002 U boats of the Kaiser s Navy Ingilizce Oxford Osprey ISBN 978 1 84176 362 0 OCLC 48627495 Wise James Baron Scott 2004 Soldiers Lost at Sea A Chronicle of Troopship Disasters Ingilizce Annapolis Maryland Naval Institute Press