Sasani ordusu Sasani donanmasının yanı sıra görev yapan Sasani silahlı kuvvetlerinin birincil askeri organıdır O

Sasani ordusu, Sasani donanmasının yanı sıra görev yapan Sasani silahlı kuvvetlerinin birincil askeri organıdır. Ordunun doğuşu, Sasani İmparatorluğu'nun kurucusu I. Erdeşîr'in (h. 224-241) tahta yükselişine dayanır. Erdeşîr, Pers İmparatorluğu'nun yeniden canlanmasını hedefledi ve bu amacını sürdürmek için ordusunu, doğrudan kendi emri altında olan ve Satraplıktan, yerel prenslerden ve asaletten ayrı duran subaylar ile ayakta duran bir ordu oluşturarak, reform yaptı. Ahameniş İmparatorluğu askeri örgütlerini yeniden kurdu, Part süvarileri modelini korudu ve yeni tür zırh ve kuşatma savaş teknikleri kullandı. Bu, kendisine ve onun haleflerine 400 yıldan fazla hizmet verecek bir askeri sistemin başlangıcıydı; bu sırada Sasani İmparatorluğu, Geç Antik Çağ'da Batı Avrasya'daki iki süper gücünden biriydi, diğeri ise önce Roma İmparatorluğu sonra Doğu Roma İmparatorluğu'ydu. Sasani ordusu Eranshahr'ı ("İran alemini") Doğu'dan, Ak Hunlar ve Türk halkları gibi Orta Asya göçebelerinin saldırılarına karşı korurken, batıda Roma İmparatorluğu'na karşı tekrarlayan bir mücadeleye girişti.

Sasani ordusu

Kuruluş	224–651
Bağlılık	Sasani İmparatorluğu
Lider(ler)	askeri: siyasi: Sasani şahı
Merkez(ler)	Tizpon
Etkin bölgeler	Küçük Asya, Levant, Kuzey Afrika, Kafkasya, Horasan, Mâverâünnehir, Balkanlar, Mezopotamya, Arap Yarımadası
Büyüklük	100,000-130,000'a kadar
Müttefikler	Sabirler, Sarmatlar, Osroene, Ermenistan, İberya, Albanya, Lahmîler, Lazika, Avarlar, ,
Rakip(ler)	Romalılar, Hunlar, Râşidîn Halifeliği, Ak Hunlar, Hazarlar, Batı Göktürk Kağanlığı, , Aksum Krallığı ve diğerleri

Sasani İmparatorluğu'nun önemli muharebeleri

Ak Hunlara karşı savaşan Sasani generali 'yı gösteren Şehnâme çizimi (484).

Erken Sasani dönemi

(260)
(260)
(298)
Amida Kuşatması (359)
(363)
(363)
Avarayr Muharebesi (451)
(484)

Geç Sasani dönemi

Ayrıca bakınız

Spahbed
Pers-Roma savaşları
Derbent, Dağıstan, ayakta kalan Sasni kalelerinden birisidir
Katafrakt

Kaynakça

Özel

^ The silk road: a journey from the High Pamirs and Ili through Sinkiang and Kansu Page 53

Genel

A.D.H. Bivar, ‘Cavalry Equipment and Tactics on the Euphrates Frontier’,Dumbarton Oaks Papers 26 (1972), pp. 271–291
Michael B. Charles, ‘The Rise of the Sassanian Elephant Corps: Elephants and the Later Roman Empire’, Iranica Antiqua 42 (2007), pp. 301–346
Kaveh Farrokh, Sassanian Elite Cavalry, AD 224-642 ( 2005)
James Howard-Johnston, ‘The Late Sasanian Army’. In: Bernheimer, T. – Silverstein, A. (eds.), Late Antiquity: Eastern perspectives, Exeter 2012, pp. 87–127.
David Nicolle, Sassanian Armies : the Iranian empire early 3rd to mid-7th centuries AD (Montvert Publishing 1996).
Philip Rance, ‘Elephants in Warfare in Late Antiquity’, Acta Antiqua Academiae Scientiarum Hungaricae 43 (2003), pp. 355–84
Peter Wilcox, Rome's Enemies 3: Parthians and Sassanid Persians ( 2001).
(2009). Sasanian Persia: The Rise and Fall of an Empire. I.B.Tauris. ss. 1-240. ISBN . 27 Mart 2019 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 4 Haziran 2019.
(1986). "Army i. Pre-Islamic Iran". Encyclopaedia Iranica, Vol. II, Fasc. 5. Londra et al. ss. 489-499.
Kennedy, Hugh N. (2007). The Great Arab Conquests: How the Spread of Islam Changed the World We Live In. Philadelphia, PA: Da Capo Press. ISBN .
Zakeri, Mohsen (1995). Sasanid Soldiers in Early Muslim Society: The Origins of 'Ayyārān and Futuwwa. Otto Harrassowitz Verlag. ss. 1-391. ISBN . 27 Aralık 2018 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 4 Haziran 2019.

[1] The silk road: a journey from the High Pamirs and Ili through Sinkiang and Kansu Page 53