Melilotus albus, Beyaz çiçekli taş yoncası olarak bilinen, Fabaceae familyasından bir baklagiller bitkisidir. Azot sabitleyici özelliğe sahip olan Melilotus albus, değerli bir bal bitkisi olarak kabul edilir, nektar kaynağıdır ve genellikle yem bitkisi olarak yetiştirilir. Kurutulduğunda yoğunlaşan karakteristik tatlı kokusu, kumarinden kaynaklanır.
Beyaz çiçekli taş yoncası | |||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Biyolojik sınıflandırma | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
İkili adlandırma | |||||||||||||||
Melilotus albus |
Melilotus albus, Avrasya kökenli olmasına rağmen artık subtropikalden ılıman bölgelere kadar, özellikle Kuzey Amerika'ya kadar yaygınlaşmış olup kumul, çayır, step, sulak alanlar ve dere kenarları gibi habitatlarda sıklıkla görülür.
Tanım
Melilotus albus, bir ila iki yıl yaşayan bir baklagil bitkisidir ve 2,5 metreye kadar boya ulaşabilir. Açık yeşil renkli gövdeleri yuvarlak veya hafif dört köşeli (tüm kenarları boyunca oluklu), tüysüz (pürüzsüz) ve genellikle dallıdır.1,5 – 5 cm uzunluğundaki yaprakları üç yapraklıdır, sap boyunca seyrek olarak dağılmış ve dönüşümlü olarak dizilmiştir. Gövdenin tepesinde, aşağı doğru sarkma eğiliminde olan, yaklaşık 5–15 cm uzunluğunda beyaz çiçek salkımları bulunur. Her çiçek yaklaşık 8,5 mm uzunluğunda olup
5 beyaz taç yaprağı ve 5 dişli açık yeşil kaliksden oluşur. Çiçekler küçük, sarkık, dip kısmı boru şeklinde olup dış kenarlara doğru genişler. Kanat ve omurga yaprakçıkları yaklaşık olarak eşit uzunluktadır. Oval tohum kapsülleri siyah ila koyu gri renkli, pürüzsüz veya hafif ağ şeklinde damarlı ve yaklaşık 3–4 mm uzunluğundadır. Her kapsül genellikle bir, bazen de iki adet oval veya böbrek şekilli sarı tohum içerir. Bitkiler genellikle ikinci büyüme yılında çiçek açar ve ölür. Çiçeklenme dönemi yaz başından sonbahara kadar sürer, yaz ortasında zirveye ulaşır ve bir koloni için yaklaşık 1-2 ay devam eder. Derin kazık köklerden oluşan geniş bir kök sistemi, yaz kuraklığına karşı dayanıklılık sağlar. M. albus'un kökleri, azot sabitleyici bakterilerle birlikte bulunur.
Diğer türlere benzerlik
Sarı taş yoncası (), Melilotus albus gibi dik, uzun ve dallanan bir yapıya sahiptir ancak beyaz çiçekler yerine sarı çiçekleriyle ayırt edilir. Çoğu botanik özelliği paylaşmalarına rağmen, sarı taş yoncası genellikle daha kurak habitatlarda bulunur ve Melilotus albus'dan yaklaşık 2-4 hafta daha erken çiçek açma eğilimindedir. Bazı otoriteler beyaz ve sarı tatlı yoncayı aynı tür olarak kabul eder, bu durumda Melilotus albus, Melilotus officinalis alba olarak adlandırılır; ancak çoğu onları ayrı türler olarak görür.
Dağılım
Melilotus albus, Fransa ve İspanya'dan Kazakistan ve Myanmar'a kadar uzanan Asya'nın büyük bir kısmı ve Güney Avrupa'nın yerli bitkisidir; ayrıca Kuzey Afrika'da da bulunur.
M. albus, Avrasya'dan Güney Afrika, Kuzey ve Güney Amerika, Yeni Zelanda, Avustralya ve Tazmanya'ya ve doğal yayılış alanının dışındaki Avrupa'nın birçok yerine getirilmiştir.
Doğal ortam
M. albus tam güneşi, hafif nemli ila kuru koşulları ve kireçli tın-kumlu veya çakıllı toprakları tercih etmesine rağmen, geniş bir iklim koşuluna adapte olmuştur ve çok düşük besin seviyelerine sahip topraklar, ince ve kaba dokulu topraklar dahil olmak üzere hemen hemen her toprak çeşidinde yetişebilir (ancak boyutu topraktaki nem ve bereye göre önemli ölçüde değişir ). M. albus, 5.0 ila 8.0 arasındaki pH seviyelerine adapte olmuştur, tuza toleranslıdır, kurağa ve kışa dayanıklıdır. Kanada'nın Yukon ve Kuzey Batı Toprakları ile ABD'nin Alaska eyaletlerine kadar uzanan bir menşei ile,M. albus bazı yerlerde yağışın 170 mm'nin altında, diğerlerinde ise neredeyse 4000 mm olduğu ve Alaska'nın iç kesimlerinde yıllık sıcaklığın -3.3 santigrat dereceye kadar düştüğü aşırı hava koşullarına sahip habitatları işgal eder. Uzun kazık kökleri nedeniyle M. albus kurağa toleranslıdır ve çimlenme için yalnızca yeterli neme ihtiyaç duyar. Daha sonra aşırı kuru koşullarda bile gelişebilir.
Ancak M. albus asitli topraklara pek uygun değildir, gölgeye tahammülsüzdür ve uzun süreli su baskınlarına dayanamaz, yine de ara sıra periyodik taşkınlara maruz kalan çakıllı, açık nehir kıyılarında bulunur (örneğin, Kanada'nın Güney Ontario'su).
M. albus, kireçtaşı kayalık alanları, seyrek ağaçlı uçurumlarda, çayırlarda, otlaklarda, ayrıca açık ve bozulmuş alanlarda, dere kenarlarında, çayır ekosistemlerinde, tarım arazilerinde, otlaklarda, yol kenarlarında, hendeklerde, boş arsalarda ve çorak arazilerde bulunabilir. Toprak neminin bol olduğu yerlerde (örneğin, Güney Kaliforniya) ve erken ardıllık dönemlerinde veya yakın zamanda bozulmuş ya da çıplak alanlarda sıklıkla yetişir
Biyolojisi
Üreme ve fenolojisi
M. albus tohumlarının çimlenme oranı yüksektir. Çimlenme ve gelişmenin çoğu ilkbaharda gerçekleşir - 15 santigrat derecenin altındaki sıcaklıklar çimlenme için idealdir.
Etkileşimler
Diğer Melilotus türleri gibi, M. albus da rizobium bakterileri ile kök nodülleri oluşturarak azot sabitleyen bir bitkidir.
Kullanımı
Beyaz ve sarı taş yoncaları değerli bal bitkileri olarak kabul edilir ve yaprakları ve tohumları yaban hayatı tarafından tüketilir. Hayvan yemi ve örtü bitkisi olarak sıklıkla ekilirler.
Melilotus albus, Avustralya'da tuzluluktan etkilenen kuru toprakların iyileştirilmesi için önerilmektedir.
M. albus geçmişte bitkisel tıpta kullanılmıştır. adı verilen bir antikoagülan (kan sulandırıcı) içerir. Ayrıca yüksek şeker içeriğine sahiptir.
Kaynakça
- ^ a b c d e f g DiTomaso, Joseph M. (Mart 2000). "Invasive weeds in rangelands: Species, impacts, and management". Weed Science. 48 (2): 255-265. doi:10.1614/0043-1745(2000)048[0255:iwirsi]2.0.co;2. ISSN 0043-1745.
- ^ a b c d e f g h i "Illinois Wildflowers". www.illinoiswildflowers.info. 30 Mart 2024 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 31 Mart 2024.
- ^ a b c d e f g h i j k l Popay, Ian (7 Ocak 2022). . CABI Compendium. 31 Mart 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Mart 2024.
- ^ a b c d e Rojas-Sandoval, Julissa (17 Kasım 2020). "Melilotus officinalis (yellow sweet clover)". dx.doi.org. Erişim tarihi: 31 Mart 2024.
- ^ a b c d &NA; (Ocak 2009). "Melilotus officinalis/rutoside". Reactions Weekly. &NA; (1233): 17. doi:10.2165/00128415-200912330-00046. ISSN 0114-9954.
- ^ a b c Langer, R. H. M.; Hill, G. D. (14 Kasım 1991). Agricultural Plants. Cambridge University Press. ISBN .
- ^ Zabala, Juan M.; Marinoni, Lorena; Giavedoni, Julio A.; Schrauf, Gustavo E. (10 Ocak 2018). "Breeding strategies in Melilotus albus Desr., a salt-tolerant forage legume". Euphytica. 214 (2). doi:10.1007/s10681-017-2031-0. ISSN 0014-2336.
- ^ a b Conn, Jeffery S.; Werdin-Pfisterer, Nancy R.; Beattie, Katherine L.; Densmore, Roseann V. (Ağustos 2011). "Ecology of Invasive Melilotus albus on Alaskan Glacial River Floodplains". Arctic, Antarctic, and Alpine Research. 43 (3): 343-354. doi:10.1657/1938-4246-43.3.343. ISSN 1523-0430.
- ^ a b c d e Invasive Plants of Alaska. US Department of the Interior, National Park Service. 2005. ss. 102-106.
wikipedia, wiki, viki, vikipedia, oku, kitap, kütüphane, kütübhane, ara, ara bul, bul, herşey, ne arasanız burada,hikayeler, makale, kitaplar, öğren, wiki, bilgi, tarih, yukle, izle, telefon için, turk, türk, türkçe, turkce, nasıl yapılır, ne demek, nasıl, yapmak, yapılır, indir, ücretsiz, ücretsiz indir, bedava, bedava indir, mp3, video, mp4, 3gp, jpg, jpeg, gif, png, resim, müzik, şarkı, film, film, oyun, oyunlar, mobil, cep telefonu, telefon, android, ios, apple, samsung, iphone, xiomi, xiaomi, redmi, honor, oppo, nokia, sonya, mi, pc, web, computer, bilgisayar
Melilotus albus Beyaz cicekli tas yoncasi olarak bilinen Fabaceae familyasindan bir baklagiller bitkisidir Azot sabitleyici ozellige sahip olan Melilotus albus degerli bir bal bitkisi olarak kabul edilir nektar kaynagidir ve genellikle yem bitkisi olarak yetistirilir Kurutuldugunda yogunlasan karakteristik tatli kokusu kumarinden kaynaklanir Beyaz cicekli tas yoncasiBiyolojik siniflandirmaAlem PlantaeSube TracheophytaSinif MagnoliopsidaTakim FabalesFamilya FabaceaeCins MelilotusTur Melilotus albus medikIkili adlandirmaMelilotus albus Melilotus albus Avrasya kokenli olmasina ragmen artik subtropikalden iliman bolgelere kadar ozellikle Kuzey Amerika ya kadar yayginlasmis olup kumul cayir step sulak alanlar ve dere kenarlari gibi habitatlarda siklikla gorulur TanimMelilotus albus bir ila iki yil yasayan bir baklagil bitkisidir ve 2 5 metreye kadar boya ulasabilir Acik yesil renkli govdeleri yuvarlak veya hafif dort koseli tum kenarlari boyunca oluklu tuysuz puruzsuz ve genellikle dallidir 1 5 5 cm uzunlugundaki yapraklari uc yapraklidir sap boyunca seyrek olarak dagilmis ve donusumlu olarak dizilmistir Govdenin tepesinde asagi dogru sarkma egiliminde olan yaklasik 5 15 cm uzunlugunda beyaz cicek salkimlari bulunur Her cicek yaklasik 8 5 mm uzunlugunda olup 5 beyaz tac yapragi ve 5 disli acik yesil kaliksden olusur Cicekler kucuk sarkik dip kismi boru seklinde olup dis kenarlara dogru genisler Kanat ve omurga yaprakciklari yaklasik olarak esit uzunluktadir Oval tohum kapsulleri siyah ila koyu gri renkli puruzsuz veya hafif ag seklinde damarli ve yaklasik 3 4 mm uzunlugundadir Her kapsul genellikle bir bazen de iki adet oval veya bobrek sekilli sari tohum icerir Bitkiler genellikle ikinci buyume yilinda cicek acar ve olur Ciceklenme donemi yaz basindan sonbahara kadar surer yaz ortasinda zirveye ulasir ve bir koloni icin yaklasik 1 2 ay devam eder Derin kazik koklerden olusan genis bir kok sistemi yaz kurakligina karsi dayaniklilik saglar M albus un kokleri azot sabitleyici bakterilerle birlikte bulunur Diger turlere benzerlik Sari tas yoncasi Melilotus albus gibi dik uzun ve dallanan bir yapiya sahiptir ancak beyaz cicekler yerine sari cicekleriyle ayirt edilir Cogu botanik ozelligi paylasmalarina ragmen sari tas yoncasi genellikle daha kurak habitatlarda bulunur ve Melilotus albus dan yaklasik 2 4 hafta daha erken cicek acma egilimindedir Bazi otoriteler beyaz ve sari tatli yoncayi ayni tur olarak kabul eder bu durumda Melilotus albus Melilotus officinalis alba olarak adlandirilir ancak cogu onlari ayri turler olarak gorur DagilimMelilotus albus Fransa ve Ispanya dan Kazakistan ve Myanmar a kadar uzanan Asya nin buyuk bir kismi ve Guney Avrupa nin yerli bitkisidir ayrica Kuzey Afrika da da bulunur M albus Avrasya dan Guney Afrika Kuzey ve Guney Amerika Yeni Zelanda Avustralya ve Tazmanya ya ve dogal yayilis alaninin disindaki Avrupa nin bircok yerine getirilmistir Dogal ortamM albus tam gunesi hafif nemli ila kuru kosullari ve kirecli tin kumlu veya cakilli topraklari tercih etmesine ragmen genis bir iklim kosuluna adapte olmustur ve cok dusuk besin seviyelerine sahip topraklar ince ve kaba dokulu topraklar dahil olmak uzere hemen hemen her toprak cesidinde yetisebilir ancak boyutu topraktaki nem ve bereye gore onemli olcude degisir M albus 5 0 ila 8 0 arasindaki pH seviyelerine adapte olmustur tuza toleranslidir kuraga ve kisa dayaniklidir Kanada nin Yukon ve Kuzey Bati Topraklari ile ABD nin Alaska eyaletlerine kadar uzanan bir mensei ile M albus bazi yerlerde yagisin 170 mm nin altinda digerlerinde ise neredeyse 4000 mm oldugu ve Alaska nin ic kesimlerinde yillik sicakligin 3 3 santigrat dereceye kadar dustugu asiri hava kosullarina sahip habitatlari isgal eder Uzun kazik kokleri nedeniyle M albus kuraga toleranslidir ve cimlenme icin yalnizca yeterli neme ihtiyac duyar Daha sonra asiri kuru kosullarda bile gelisebilir Melilotus alba Quebec Kanada Ancak M albus asitli topraklara pek uygun degildir golgeye tahammulsuzdur ve uzun sureli su baskinlarina dayanamaz yine de ara sira periyodik taskinlara maruz kalan cakilli acik nehir kiyilarinda bulunur ornegin Kanada nin Guney Ontario su M albus kirectasi kayalik alanlari seyrek agacli ucurumlarda cayirlarda otlaklarda ayrica acik ve bozulmus alanlarda dere kenarlarinda cayir ekosistemlerinde tarim arazilerinde otlaklarda yol kenarlarinda hendeklerde bos arsalarda ve corak arazilerde bulunabilir Toprak neminin bol oldugu yerlerde ornegin Guney Kaliforniya ve erken ardillik donemlerinde veya yakin zamanda bozulmus ya da ciplak alanlarda siklikla yetisirBiyolojisiUreme ve fenolojisi M albus tohumlarinin cimlenme orani yuksektir Cimlenme ve gelismenin cogu ilkbaharda gerceklesir 15 santigrat derecenin altindaki sicakliklar cimlenme icin idealdir Etkilesimler Diger Melilotus turleri gibi M albus da rizobium bakterileri ile kok nodulleri olusturarak azot sabitleyen bir bitkidir KullanimiBeyaz ve sari tas yoncalari degerli bal bitkileri olarak kabul edilir ve yapraklari ve tohumlari yaban hayati tarafindan tuketilir Hayvan yemi ve ortu bitkisi olarak siklikla ekilirler Melilotus albus Avustralya da tuzluluktan etkilenen kuru topraklarin iyilestirilmesi icin onerilmektedir M albus gecmiste bitkisel tipta kullanilmistir adi verilen bir antikoagulan kan sulandirici icerir Ayrica yuksek seker icerigine sahiptir Kaynakca a b c d e f g DiTomaso Joseph M Mart 2000 Invasive weeds in rangelands Species impacts and management Weed Science 48 2 255 265 doi 10 1614 0043 1745 2000 048 0255 iwirsi 2 0 co 2 ISSN 0043 1745 a b c d e f g h i Illinois Wildflowers www illinoiswildflowers info 30 Mart 2024 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 31 Mart 2024 a b c d e f g h i j k l Popay Ian 7 Ocak 2022 CABI Compendium 31 Mart 2024 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 31 Mart 2024 a b c d e Rojas Sandoval Julissa 17 Kasim 2020 Melilotus officinalis yellow sweet clover dx doi org Erisim tarihi 31 Mart 2024 a b c d amp NA Ocak 2009 Melilotus officinalis rutoside Reactions Weekly amp NA 1233 17 doi 10 2165 00128415 200912330 00046 ISSN 0114 9954 a b c Langer R H M Hill G D 14 Kasim 1991 Agricultural Plants Cambridge University Press ISBN 978 0 521 40545 4 Zabala Juan M Marinoni Lorena Giavedoni Julio A Schrauf Gustavo E 10 Ocak 2018 Breeding strategies in Melilotus albus Desr a salt tolerant forage legume Euphytica 214 2 doi 10 1007 s10681 017 2031 0 ISSN 0014 2336 a b Conn Jeffery S Werdin Pfisterer Nancy R Beattie Katherine L Densmore Roseann V Agustos 2011 Ecology of Invasive Melilotus albus on Alaskan Glacial River Floodplains Arctic Antarctic and Alpine Research 43 3 343 354 doi 10 1657 1938 4246 43 3 343 ISSN 1523 0430 a b c d e Invasive Plants of Alaska US Department of the Interior National Park Service 2005 ss 102 106