Güney Avrupa Avrupa nın güneyinde yer alan tüm ülkeleri belirtmek amacıyla kullanılan bir terim Bunun yanı sıra

Güney Avrupa, "Avrupa'nın güneyinde yer alan tüm ülkeleri" belirtmek amacıyla kullanılan bir terim. Bunun yanı sıra, kavram zaman içinde farklı politik, dilbilimsel ve kültürel anlamlar da kazanmıştır. Çoğu Güney Avrupa ülkesinin Akdeniz'e sınırı vardır.

Akdeniz çevresindeki ülkelerin coğrafi özellikleri

Coğrafya

Avrupa alt bölgeleri EuroVoc'a göre (Avrupa Birliği'nin tesarusu). Güney Avrupa sarıyla işaretli.

Birleşmiş Milletler'e göre Güney Avrupa (yeşille gösterilen yer):
  Kuzey Avrupa

  Batı Avrupa

  Doğu Avrupa

  Güney Avrupa

Coğrafi olarak, Güney Avrupa, Avrupa kara kütlesinin güney yarımıdır. Bu tanım görecelidir ve kesin sınırları yoktur.

Coğrafi olarak Güney Avrupa'nın parçası olarak değerlendirilen ülkeler:

Güneybatı Avrupa

Güneybatı Avrupa'da toprakları olan ülkeler:

Güney-orta Avrupa

Güney-orta Avrupa'da toprakları olan ülkeler:

Güneydoğu Avrupa

Güneydoğu Avrupa'da (Balkan Yarımadası) toprakları olan ülkeler :

Ada Ülkeleri

Kuzey Kıbrıs
Kıbrıs Cumhuriyeti(Coğrafi olarak tamamı Asya kıtasındadır fakat kültürel ve tarihi nedenlerden dolayı Avrupalı olarak kabul görür)
Malta

Başlıca Adalar

İklim

Köppen iklim sınıflandırmasına göre Güney Avrupa'da iklimler:

Csa: Subtropik Akdeniz iklimi

Csb: Ilıman Akdeniz iklimi

Cfa: Ilıman dönencealtı iklimi

Cfb: Ilıman okyanusal iklim

Dfb: Nemli karasal iklim

Güney Avrupa'nın en belirgin ve tipik özelliği haline gelen iklim Akdeniz iklimidir. Akdeniz iklimi Portekiz'in büyük bir kısmında, İspanya'da, Güneydoğu Fransa'da, İtalya'da, Hırvatistan'da, Arnavutluk'ta, Karadağ'da, Yunanistan'da ve Türkiye'nin Batı-Güney kıyılarıyla birlikte Akdeniz adalarında görülür. Akdeniz ikliminin görüldüğü bu bölgelerde benzer vejetasyonlar ve yerşekilleri bulunur, bunlar kuru tepeleri, küçük ovaları, çam ormanlarını ve zeytin ağaçlarını içerir.

Daha soğuk iklimler Güney Avrupa'daki ülkelerin belirli bölgelerinde bulunabilir, İspanya ve İtalya'nın dağlık bölgeleri buna bir örnektir. Ek olarak, İspanya'nın Kuzey kıyısında daha yağışlı ve nemli bir Atlantik iklimi görülür.

Bitki Örtüsü

Güney Avrupa'nın bitki örtüsü Akdeniz bölgesinin bitki örtüsüdür. Avrupa'daki Akdeniz ve Altakdeniz iklim bölgeleri Güney Avrupa'nın büyük bir kısmında, çoğunlukla Güney Portekiz'de, İspanya'nın çoğu bölgelerinde, Fransa'nın Güney kıyısında, İtalya'da, Hırvatistan kıyılarında, Bosna'nın büyük çoğunluğunda, Karadağ'da, Arnavutluk'ta, Makedonya'da, Yunanistan'da ve Akdeniz adalarında bulunur.

Nüfus

Ülke	Yüzölçümü (km²)	Nüfus (2010 tah.)	Nüfus yoğunluğu (km²ye)	Başkent
Arnavutluk	28,748	2,821,977	111.1	Tiran
Andorra	468	84,082	179.8	Andorra la Vella
Bosna-Hersek	51,129	4,613,414	90.2	Saraybosna
Bulgaristan	110,994	7,364,570	77	Sofya
Hırvatistan	56,594	4,489,409	81	Zagreb
Cebelitarık (BK)	6.8	29,431	4,328	Cebelitarık
Yunanistan	131,990	11,295,002	85.3	Atina
İtalya	301,338	60,418,711	200.5	Roma
Kosova	10,908	1,859,203	170.4	Priştine
Kuzey Makedonya	25,713	2,114,550	82.2	Üsküp
Malta	316	412,966	1,306.8	Valletta
Karadağ	13,812	672,181	50	Podgorica
Portekiz	92,090	11,317,192	114	Lizbon
San Marino	61	31,716	501	San Marino şehri
Sırbistan	77,474	7,120,666	102.46	Belgrad
Slovenya	20,273	2,054,199	99.6	Ljubljana
İspanya	504,030	46,030,109	93	Madrid
Türkiye (Doğu Trakya)	23,764	10,620,739	446.9	Ankara
Vatikan	0.44	826	1877	Vatikan şehri
Toplam	1,338,694	164,127,170	122.60

En Büyük Kentsel Alanlar

Sıra	Kentsel Alan	Devlet	Nüfus	Yoğunluk (km²ye)
1	İstanbul (Avrupa)	Türkiye	8,963,431	2,620
2	Madrid	İspanya	6,171,000	4,600
3	Milano	İtalya	5,257,000	2,800
4	Barselona	İspanya	4,693,000	4,300
5	Roma	İtalya	3,906,000	3,400
6	Napoli	İtalya	3,706,000	3,600
7	Atina	Yunanistan	3,484,000	5,000
8	Lizbon	Portekiz	2,666,000	2,800
9	Belgrad	Sırbistan	1,700,000	3,300
10	Valensiya	İspanya	1,561,000	5,700

Tarih

Erken Dönemler

İmparator Diocletianus'un tetrarşi sistemi.

Klasik antik dönem olarak bilinen devir Antik Yunanistan'ın şehir devletlerinin yükselmesiyle başladı. Yunan etkisi Büyük İskender'in genişleyen imparatorluğu altında doruk noktasına ulaşarak Asya'ya kadar yayıldı.

Roma İmparatorluğu bütün Akdeniz havzasını Roma hukukuna ve Roma lejyonlarına dayalı devasa bir imparatorluk içine katarak bölgede egemen oldu. İmparatorluk ticareti, hoşgörüyü ve Yunan kültürünü destekledi. MS 300 ile birlikte Roma İmparatorluğu, başkenti Roma olan Batı Roma İmparatorluğu'na ve başkenti Konstantinopolis olan Doğu Roma İmparatorluğu'na bölünmüştü. Kuzey Avrupa'nın Cermenik halklarının saldırıları MS 476'da Batı Roma İmparatorluğu'nun çöküşüne neden oldu. Bu tarih aynı zamanda geleneksel olarak klasik çağın sonu ve Orta Çağların başlangıcı kabul edilir.

Orta Çağlarda Doğu Roma İmparatorluğu egemenliğine devam etti, günümüz tarihçileri bu devleti Bizans İmparatorluğu olarak adlandırır. Batı Avrupa'da Cermenik halklar eski Batı Roma İmparatorluğu'nun topraklarında iktidar mevkilerine girerek kendi krallıklarını ve imparatorluklarını kurdular.

Haçlı Seferleri olarak bilinen dönem, bir dizi dini motivasyonlarla yapılmış askeri seferler asıl amaçları Levant'ı Hristiyan hakimiyetine geri döndürmekti, başladı.Doğu Akdeniz'de birkaç Haçlı Devleti kurulmuştu. Bunların hepsi kısa ömürlü oldu. Haçlılar Avrupa'nın birçok yerini derin bir şekilde etkiledi. Haçlıların 1204'te Konstantinopolis'i yağmalaması Bizans İmparatorluğu'na ani bir son getirdi. Daha sonra tekrar kurulmasına rağmen, imparatorluk eski gücüne bir daha hiç kavuşamadı. Haçlılar daha sonra İpek Yoluna katılacak, Cenova ve Venedik tüccar cumhuriyetlerinin büyük ekonomik güçlere dönüşmelerini sağlayacak olan ticaret güzergâhlarını kurdular.Reconquista, Haçlılarla bağlantılı bir hareket, İberya'yı Hristiyan alemi için yeniden fethetmeye çalışmıştır.

Geç Orta Çağlar Avrupa'da bir karışıklık dönemiydi. Kara Ölüm olarak bilinen salgın ve ilişikili bir kıtlık Avrupa'da nüfus düştükçe demografik bir faciaya sebep olmuştur. Hanedan kavgaları ve fetih savaşları Avrupa'daki birçok devleti dönem boyunca sürekli savaş halinde tutmuştur. Balkanlar'da, Anadolu'da kurulmuş bir Türk devleti olan Osmanlı İmparatorluğu eski Bizans topraklarını devamlı olarak ele geçirmiştir ve bu 1453'te İstanbul'un Fethi ile sonuçlanmıştır.

Orta Çağ Sonrası

Kabaca 14. yüzyıl Floransa'sından başlayarak ve daha sonraları baskı makinasının gelişmesiyle Avrupa'nın tamamına yayılan bilgi Rönesansı bilim ve teknolojide geleneksel öğretilere meydan okudu, Arapça metinlerle ve felsefeyle klasik Yunan ve Roma bilgisi yeniden keşfedildi.

Vestfalya Barışı ile 1648'de bitecek olan dini savaşlar Avrupa'da savaşılmaya devam edilirken, Portekiz ve İspanya'nın Reconquista ile İberya'da hakimiyet sağlamaları Asya, Amerika, Afrika ile doğrudan bağlantı kurulacak olan Keşifler Çağı'nı başlatacak bir dizi okyanus keşfinin yapılmasını sağladı. İspanyol tacı Avrupa'daki üstünlüğünü sürdürdü, İspanya ve Fransa arasında Otuz Yıl Savaşları ile başlayan çatışmanın bitmesine kadar İspanyol tacı kıtadaki önde gelen güçtü. 1610 ve 1700 arasındaki dönemde Avrupa'da ve dünyada eşi görülmemiş bir dizi önemli savaş ve politik devrim gerçekleşti. Zamanın gözlemcileri ve o zamandan beri birçok tarihçi, savaşların devrimlere neden olduğunu savundu.Galileo Galilei, kendisinin güneş sistemini gözlemlemesini ve betimlemesini sağlayacak olan teleskobu ve termometreyi icat etti.Leonardo da Vinci dünyanın en ünlü tablolarından biri olan Mona Lisa'yı resmetti.Guglielmo Marconi radyoyu icat etti.

Avrupa'nın denizaşırı topraklarının genişlemesi Sömürge ortaya çıkardı. Yeni Dünya'dan gelen hammadde akışı ile Birleşik Krallık'ın Sanayi Devrimi'nin birleşimi geçimlik tarım yerine üretime dayalı yeni bir ekonomi kurulmasına olanak sağladı.

1815 ve 1871 arasındaki dönemde çok sayıda devrim girişimi ve bağımsızlık savaşı yaşandı. Balkan ulusları Osmanlı İmparatorluğu'ndan bağımsızlıklarını geri kazanmaya başladılar. İtalya bir ulus devleti haline gelerek birleşti. 1870 yılında İtalya'nın Roma'yı ele geçirilmesiyle Papalık devletinin seküler gücü ortadan kalktı. İmparatorluk mücadelelerinde rekabet yayıldı ve 1875-1914 yıllarına adının verilmesine sebep oldu.

20. yüzyıl

Büyük güçler taraf seçerken, Güneydoğu Avrupa'da milliyetçiliğin artması I. Dünya Savaşı'nın 1914'te patlak vermesiyle sonuçlanacak olan süreci hızlandırdı. Müttefikler 1918 yılında İttifak Devletlerini yendiler. Paris Barış Konferansı sırasında Büyük Dörtlü şartlarını bir dizi antlaşmayla dayattılar, Versay Antlaşması bu antlaşmalardan biridir.

Adolf Hitler'in emrinde 1933'te iktidara gelen Nazi rejimi, Mussolini İtalyası ile birlikte II. Dünya Savaşı'nda Avrupa kıtasının kontrolünü ele geçirmek için uğraştı. Müttefik zaferiyle sonuçlanan İkinci Dünya Savaşı sonrasında Avrupa Demir Perde ile bölündü. Güneydoğu Avrupa'daki ülkelere Sovyetler Birliği hakim oldu ve komünist devletlere dönüştüler. Komünist olmayan başlıca Güneydoğu Avrupalı devletler Amerika Birleşik Devletleri önderliğinde bir askeri ittifaka (NATO) katıldılar ve aralarında Avrupa Ekonomik Topluluğu'nu oluşturdular. Sovyet etki alanında kalan ülkeler Varşova Paktı olarak bilinen askeri ittifaka ve Comecon ekonomik bloğuna katıldılar. Yugoslavya tarafsız kaldı.

İtalya savaş sonrası gerçekleştirdiği dolayısıyla tekrar başlıca Sanayileşmiş devletler arasına girdi. Avrupa Birliği'nin (AB) önemi arttı vergilendirme, sağlık ve eğitim üye olan ulus devletler tarafından yönetilirken, Birlik ise piyasa kurallarının, rekabetin, yasal standartların ve çevreciliğin yönetimini kontrol altına aldı. Sovyet ekonomik ve politik sistemi çöktü, bu komünizmin 1989'da uydu devletlerde son bulmasına ve 1991'de Sovyetler Birliğinin dağılmasına sebep oldu. Sonuç olarak Avrupa'nın bütünleşmesi derinleşti, kıtadaki kutuplaşma ortadan kalktı ve Avrupa Birliği daha sonraları birçok eski komünist Avrupalı devleti genişleyerek içine aldı - Romanya ve Bulgaristan (2007) ve Hırvatistan (2013).

Diller

Aşağıdaki tablo Güney Avrupa'da en az beş milyon kişi tarafından konuşulan dilleri gösteriyor:

Dil	Konuşan Kişi Sayısı	Güney Avrupalı Ülke / Ülkeler
İtalyanca	59,400,000	İtalya
İspanyolca	45,000,000+	İspanya
Yunanca	13,432,490	Yunanistan Kıbrıs Cumhuriyeti
Türkçe	10,934,365	Türkiye Kuzey Kıbrıs
Portekizce	10,000,000	Portekiz
Katalanca	10,000,000	İspanya Andorra

Ulaşım

Aşağıdaki tablo 2013'te Güney Avrupadaki en işlek havalimanlarını listeliyor.

Sıra	Ülke	Havalimanı	Şehir	Yolcular (2012)	Yolcular (2013)	Değişim 2012-2013
1	Türkiye	İstanbul Atatürk Havalimanı	İstanbul	44,998,508	51,320,875	014.0%
2	İspanya	Barajas Havalimanı	Madrid	45,190,528	39,735,618	012.1%
3	İtalya	Fiumicino – Leonardo da Vinci Havalimanı	Roma	36,980,911	36,166,345	02.2%
4	İspanya	Barcelona Havalimanı	Barselona	35,144,503	35,216,828	00.2%
5	İspanya	Palma de Mallorca Havalimanı	Palma de Mallorca	22,666,858	22,768,032	00.4%
6	İtalya	Malpensa Havalimanı	Milano	18,537,301	17,955,075	03.1%
7	Portekiz	Portela Havalimanı	Lizbon	15,301,176	16,008,848	04.6%
8	İspanya	Málaga Havalimanı	Málaga	12,581,944	12,925,186	02.7%
9	Yunanistan	Atina Uluslararası Havalimanı	Atina	12,944,041	12,536,057	03.2%
10	Fransa	Nice Havalimanı	Nice	11,189,896	11,554,195	03.2%

Din

Güney Avrupa'da çoğunluğun mensup olduğu din Hristiyanlıktır. Hristiyanlık Güney Avrupa'ya Roma İmparatorluğu döneminde yayıldı ve imparatorluk hristiyanlığı MS 380 yılında resmi dini olarak benimsedi. Batı yarımı Roma'da doğu yarımı Konstantinopolis'te olacak şekilde Hristiyan kilisesinin tarihi parçalanmasından dolayı Avrupa'nın farklı bölgelerinde Hristiyanlığın farklı mezhepleri hakim oldu. Güney Avrupa'nın Batı yarısındaki hristiyanlar - Portekiz, İspanya, İtalya gibi - genellikle Roma Katolik Kilisesi'ne bağlıdır. Güney Avrupa'nın Doğu yarımındaki hristiyanlar ise - Yunanistan, Makedonya gibi - genellikle Yunan Ortodoks Kilisesi'ne bağlıdır.

Ek olarak, Güney Avrupa'nın doğu parçasında (Bosna, Arnavutluk, Makedonya, Türkiye gibi) İslam dinine mensup nüfusun çoğunlukta olduğu ülkeler de vardır.

Kaynakça

^ "In strict geographic terms Central Europe include Germany, Switzerland, Northern Italy, Austria,Poland, the Czech Republic,Slovakia, Hungary..." 1 Şubat 2016 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 14 Şubat 2016.
^ "Article in Britannica". 28 Şubat 2016 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 14 Şubat 2016.
^ "BBC". 6 Eylül 2017 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 14 Şubat 2016.
^ Library of Congress. Cataloging Policy and Support Office, Library of Congress Subject Headings 4 Mart 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde .
^ Wolfgang Frey and Rainer Lösch; Lehrbuch der Geobotanik. Pflanze und Vegetation in Raum und Zeit. Spektrum Akademischer Verlag, München 2004
^ . 10 Mart 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Şubat 2016.
^ e.g. (Averroes#Commentaries on Aristotle and Plato) written in the 12th century, which was mentioned in IV:144 20 Haziran 2015 tarihinde Wayback Machine sitesinde . around 1320 AD
^ Geoffrey Parker, "States Make War But Wars Also Break States,"Journal of Military History (2010) 74#1 pp 11–34
^ John Lichfield, The Moving of the Mona Lisa 15 Ekim 2015 tarihinde Wayback Machine sitesinde ., The Independent, 2005-04-02 (accessed 2012-03-09)
^ Sungook Hong, Wireless: From Marconi's Black-box to the Audion, MIT Press - 2001, page 1
^ Richard J. Mayne. "history of Europe:: The Middle Ages". Britannica Online Encyclopedia. 16 Haziran 2008 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 18 Nisan 2009.
^ Steven Kreis (11 Ekim 2006). "The Origins of the Industrial Revolution in England". Historyguide.org. 2 Kasım 2015 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 31 Ocak 2010.
^ ^a ^b ^c ^d "Ethnologue Güney Avrupa". 24 Şubat 2016 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 16 Şubat 2016.
^ Doğu Trakya
^ KKTC
^ "Catalan News Agency - Number of Catalan speakers rising despite adverse context". 10 Ekim 2016 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 16 Şubat 2016.
^ . 16 Aralık 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Şubat 2016.
^ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h "Arşivlenmiş kopya". 10 Mayıs 2016 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 5 Ekim 2020.
^ ^a ^b ^c ^d . 26 Ağustos 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Şubat 2016.
^ ^a ^b "Portugal Airport Statistics". 20 Ağustos 2016 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 20 Şubat 2016.
^ ^a ^b "Arşivlenmiş kopya". 3 Nisan 2014 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 20 Şubat 2016.
^ ^a ^b "Arşivlenmiş kopya". 17 Temmuz 2015 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 20 Şubat 2016.
^ Dragan Brujić (2005). . Beograd. s. 51. 10 Eylül 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi.

[1] "In strict geographic terms Central Europe include Germany, Switzerland, Northern Italy, Austria,Poland, the Czech Republic,Slovakia, Hungary..." 1 Şubat 2016 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 14 Şubat 2016.

[2] "Article in Britannica". 28 Şubat 2016 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 14 Şubat 2016.

[3] "BBC". 6 Eylül 2017 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 14 Şubat 2016.

[4] Library of Congress. Cataloging Policy and Support Office, Library of Congress Subject Headings 4 Mart 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde .

[5] Wolfgang Frey and Rainer Lösch; Lehrbuch der Geobotanik. Pflanze und Vegetation in Raum und Zeit. Spektrum Akademischer Verlag, München 2004

[unup-6] . 10 Mart 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Şubat 2016.

[7] .g. (Averroes#Commentaries on Aristotle and Plato) written in the 12th century, which was mentioned in IV:144 20 Haziran 2015 tarihinde Wayback Machine sitesinde . around 1320 AD

[8] Geoffrey Parker, "States Make War But Wars Also Break States,"Journal of Military History (2010) 74#1 pp 11–34

[9] John Lichfield, The Moving of the Mona Lisa 15 Ekim 2015 tarihinde Wayback Machine sitesinde ., The Independent, 2005-04-02 (accessed 2012-03-09)

[10] Sungook Hong, Wireless: From Marconi's Black-box to the Audion, MIT Press - 2001, page 1

[11] Richard J. Mayne. "history of Europe:: The Middle Ages". Britannica Online Encyclopedia. 16 Haziran 2008 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 18 Nisan 2009.

[12] Steven Kreis (11 Ekim 2006). "The Origins of the Industrial Revolution in England". Historyguide.org. 2 Kasım 2015 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 31 Ocak 2010.

[Ethnologue_Güney_Avrupa-13] "Ethnologue Güney Avrupa". 24 Şubat 2016 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 16 Şubat 2016.

[14] Doğu Trakya

[15] KKTC

[16] "Catalan News Agency - Number of Catalan speakers rising despite adverse context". 10 Ekim 2016 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 16 Şubat 2016.

[17] . 16 Aralık 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Şubat 2016.

[Spain-18] ^ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h "Arşivlenmiş kopya". 10 Mayıs 2016 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 5 Ekim 2020.

[Italy-19] . 26 Ağustos 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Şubat 2016.

[Portugal-20] "Portugal Airport Statistics". 20 Ağustos 2016 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 20 Şubat 2016.

[Athens-21] "Arşivlenmiş kopya". 3 Nisan 2014 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 20 Şubat 2016.

[Nice-22] "Arşivlenmiş kopya". 17 Temmuz 2015 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 20 Şubat 2016.

[23] Dragan Brujić (2005). . Beograd. s. 51. 10 Eylül 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi.