Almanya Komünist Partisi (Almanca: Kommunistische Partei Deutschlands, KPD), 1918-1933 yılları arasında önde gelen Alman siyasi parti. KPD, 1918'in sonunda Spartakusbund'un daha küçük radikal sol gruplarla birleşmesinden ortaya çıktı. Bu birleşmenin amacı, Almanya'da komünizmin hakim rejim hâline getirilmesiydi. 30 Aralık 1918'den 1 Ocak 1919'a kadar aşırı solcuların hakim olduğu kurucu parti kongresi, partinin Alman Ulusal Meclisi seçimlerine katılmasını reddetti. 1919'daki ocak ayaklanmasının ardından rejim güçleri, önce KPD liderleri Karl Liebknecht ve Rosa Luxemburg'u, kısa bir süre sonra da kurucu üye 'i öldürdü. Aralık 1920'de KPD, (Unabhängige Sozialdemokratische Partei Deutschlands) Almanya Bağımsız Sosyal Demokrat Partisi' nin sol çoğunluğuyla birleşti ve geçici olarak Birleşik KPD adını aldı. KPD, kuruluşundan itibaren SPD'nin devrimci alternatifi olarak görüldü. Weimar Cumhuriyeti döneminde sosyalist üretim koşulları ve Sovyetler Birliği'ni model alan bir proletarya diktatörlüğünü savundu. Parlamentarizm ve demokrasi hakkındaki görüşleri, “burjuva demokrasisini” parti liderliğinde bir sosyalist konsey cumhuriyeti ile değiştirmek istedikleri için bölünmüştü, ancak yine de seçimlere katıldılar. 1919'dan itibaren Lenin'in ve daha sonra Stalin'in egemen olduğu Komünist Enternasyonal'in bir üyesiydi. KPD, işçi hareketinde sosyal demokrasiye karşı mücadele etmek için, 1928'den itibaren SPD'yi sosyal faşist ve baş düşman ilan ederek Nasyonal Sosyalizm'e karşı ortak bir mücadeleyi engelledi. 1929'dan itibaren KPD, otoriterleşti. Parti, Stalin ve Ernst Thälmann etrafında giderek bir şahıs kültü hâline geldi.
Almanya Komünist Partisi Kommunistische Partei Deutschlands | |
---|---|
Kısaltma | KPD |
Genel başkan | Ernst Thälmann |
Kurucu | Karl Liebknecht Rosa Luxemburg |
Kuruluş tarihi | 1918 |
Kapanış tarihi | 1933 (Nazi Almanyası) 1946 (Doğu Almanya) 1956 (Batı Almanya) |
Önceli | Spartaküs Birliği |
Ardılı | Sosyalist Birlik Partisi (Doğu Almanya) Alman Komünist Partisi (Batı Almanya) |
Merkez | , Berlin, Weimar Cumhuriyeti |
Gazete(ler) | Die Rote Fahne |
Gençlik kolu | Almanya Genç Komünistler Birliği |
Silahlı kanadı | Roter Frontkämpferbund (RFB) |
Üyelik | 360,000 |
İdeoloji | Marksizm-Leninizm Komünizm |
Siyasi pozisyon | Aşırı sol |
Uluslararası üyelik | Komintern (1919–1943) |
Resmî renkler | Kırmızı, sarı |
Parti bayrağı | |
28 Şubat 1933 gecesi Reichstag Yangını'ndan sonra hakimiyeti eline geçiren Nasyonal Sosyalist diktatörlük, KPD'yi yeraltına itti. Partinin ileri gelenleri Almanya dışına gitti. 1935'te Komintern'in yedinci kongresi, halk cephesi politikası lehine sosyal faşizm tezinin terk edilmesine neden oldu. Yıllar boyunca yasadışı olarak varlığını sürdüren KPD'nin birçok üyesi, Hitler'e karşı direnişte öldürüldü ya da yurtdışına kaçtı. Sovyetler Birliği'nin büyük bir kısmı Stalinist tasfiyelerin mağduru oldu. Moskova'da sürgünde yaşayan Walter Ulbricht, partinin idaresinde artan bir nüfuz elde etti.
İkinci Dünya Savaşı'ndan sonra partinin yeniden inşâ süreci başladı. Almanya'nın Sovyet kontrolünde kalan bölgede, SPD ve KPD birleştirildi. Almanya Sosyalist Birlik Partisi ile birlikte Doğu Almanya'yı diktatoryal bir baskı rejimi ile idare edecek iktidar partisi ortaya çıktı.
Batı Almanya'da 1949 yılında gerçekleşen ilk federal seçimlerde KPD, yüzde 5.7 oranında oy aldı. 1953'te gerçekleşen bir sonraki seçimde ise yüzde beşlik seçim barajının altında kaldı. 1950'de Adenauer hükûmeti KPD üyelerinin kamu hizmetinde çalışmasını yasakladı. Federal Mecliste grubu bulunan partiler, Weimar Cumhuriyeti'nin çöküşünde, KPD'yi Sovyetler Birliği'nin ve SED'nin suç ortağı olarak görüyordu ve bu nedenle anayasaya aykırı ilan ettiler. Federal Hükûmetin 17 Ağustos 1956 tarihli talebi üzerine Federal Anayasa Mahkemesi, KPD'yi yasakladı.
Yasaklanan KPD'den ayrılan üyeler, 1968 yılında Federal Almanya'da Alman Komünist Partisi'ni kurdular. 1968'den sonraki yıllarda Maocu, komünist küçük gruplar, KPD'nin halefi olduğunu iddia eden parti geliştirme örgütleri, sendikalar veya partiler kurdu. Almanya Demokratik Cumhuriyeti'nde hayal kırıklığına uğrayan komünistler, Sosyalist Birlik Partisi'nin Demokratik Sosyalizm Partisi'ne dönüşmesiyle karşı karşıya kaldılar ve Ocak 1990'da Almanya Komünist Partisi'nde bir araya geldiler.
Kuruluşu (1914-1919)
Almanya Komünist Partisi KPD, 30 Aralık 1918'den 1 Ocak 1919'a kadar Prusya eyalet parlamentosunun balo salonunda düzenlenen üç günlük kuruluş konferansı sırasında, daha önce Unabhängige Sozialdemokratische Partei Deutschlands ile arası bozulan Spartakusbund'un Bremenli Radikal Solcular ile birleşmesiyle kuruldu. Partiye verilen isim tartışmalıydı. Konferansta bulunan Karl Radek'in yaptığı konuşma, KPD ile Sovyet Rusya arasındaki yakın ilişkiyi ortaya koydu.
I. Dünya Savaşı'ndan önce Sosyal Demokrat Parti (SPD) Almanya’daki en büyük sosyalist partidir. Hâlâ Marksist olduğunu iddia etse de parti 1914 yılında artık reformist olmuştur. Yaklaşmakta olan dünya savaşına karşı II. Enternasyonal üyesi partiler işçi eylemleriyle savaşa engel olmak için uluslararası mitingler düzenlemiş ve savaşacak taraflardaki işçilerin birbirleriyle bir alıp veremedikleri olmadığı, hükûmetlerin halklar arasında düşmanlığı körüklediği anlatılmaya çalışılmıştır. Buna rağmen savaşta taraf olan ülkelerdeki sosyalist ve işçi partileri burjuva hükûmetlerinin savaş bütçelerine onay verecektir. Bu partilere SPD de dahildir. Partinin savaş yanlısı tutumunu protesto eden Karl Liebknecht ve Rosa Luxemburg önderliğinde sol kanat üyeleri partiden ayrılacaktır. Ayrılan grup içindeki komünistler Spartakusbund (Spartakistler Birliği) örgütünü kuracaklardır. Savaş yılları sırasında savaşa karşı sosyalist partilerin topladığı ve Konferanslarında yer alır. I. Dünya Savaşının sona ermesinden sonra yenilginin sebebini askeri yönetimde gören askerler ve savaşın çilesini çeken halk isyan edcek ve Kasım 1918’de bütün Almanya’da ayaklanmalar başlayacaktır. Aralık 1918’de Spartakusbund Almanya Komünist Partisi – KPD adını alacaktır. Liebknecht ve Luxemburg önderliğindeki KPD 1919 ve 1920 yıllarında Almanya’da sosyalist devrim için ayaklanacaktır. İmparatorluğun çöküşünden sonra başa gelen Sosyal Demokrat Partisi sosyalizme karşıdır ve ayaklanmaları şiddetle bastırmak için örgütlenecektir. Bolşeviklerin Ekim Devrimi ile Sovyetler Birliğinde iktidarı almasından sonra iyice korkuya kapılan sosyal demokratlar Savunma Bakanı Gustav Noske önderliğinde “Freikorps” adıyla anılacak savaştan dönen askerlerden oluşan silahlı milisler örgütleyecektir. Berlin’de Ocak 1919’da başarısız olacak Spartakist Ayaklanmadan sonra Liebknecht ve Luxemburg yargısız infaz edilecektir. Parti bundan sonra ikiye bölünecektir; partinin içinden Almanya Komünist İşçi Partisi (KAPD) çıkacaktır. Leo Jogiches’in öldürülmesinden sonra Paul Levi partinin başına geçecektir. Önde gelen üyeler arasında Clara Zetkin, Paul Frolich, Hugo Eberlein, Franz Mehring, August Thalheimer ve Ernst Meyer sayılabilir. Parti sosyal-demokrat işçi ve sendikaları kazanmak amacıyla acil devrimci ayaklanma siyasetinden vazgeçecektir. Bu yeni siyasetle beraber parti büyümeye başlayacak ve partiden ayrılan gruplar tekrar partiye dönecektir. 1920’li yıllar boyunca KPD Moskova’da Zinoviev ile Stalin arasındaki siyaset farklılıklarının yansımalarını hissedecek ve iç çekişmelerle boğuşacaktır. Ekim Devrimi açsından bakıldığında Almanya Devrimi çok önem taşımaktadır. Ekim Devriminin mimarı Lenin sanayi olarak geri bir ülke olan Rusya’daki devrimin öncelikle ancak Batıdaki kapitalist ülkelerdeki devrimler sayesinde ayakta kalabileceğini düşünürken, Batıda beklenen devrim gerçekleşmeyince Sovyetler Birliği kendi ayakları üzerinde durmaya çalışacak ve Stalin’in tek ülkede sosyalizm açılımını benimseyecektir. Moskova’nın bu siyasetiyle görüş ayrılığına düşen parti başkanı Levi 1921 yılında Komintern tarafından görevden alınacaktır. 1920’li yıllarda çeşitli parti üyeleri Troçkist oldukları iddiasıyla partiden uzaklaştırılacak, içlerinde Heinrich Brandler, August Thalheimer ve Paul Frolich gibi isimler olan partiye muhalif gruplar ise ayrı bir örgüt kurmaya çalışacaklardır.
Weimar Cumhuriyeti yılları
1923 yılında Sovyetler Birliğinin istekleri doğrultusunda yeni bir KPD liderliği seçilecektir. Partinin başındaki Ernst Thälmann, acil devrim siyasetinin bırakıldığını açıklamış, KPD 1924 yılından itibaren ise parlamento seçimlerine katılmış ve başarı kazanmıştır. Bu yıllarda KPD Avrupa’daki en güçlü komünist partisidir ve Sovyetler Birliği haricinde öncü bir rolü bulunmaktadır. Genelde farklılık göstermekle beraber en az %10 oranında oy alan parti 1932 seçimlerinde 100 vekil çıkartacaktır. Aynı yıl yapılan cumhurbaşkanlığı seçimlerinde Thälmann %13.2 oy alacaktır. KPD politikalarını eleşirenler yapılan sekter davranışların ve sosyal-demokratların sosyal faşist olarak adlandırılmasının bir hata olduğunu ve yükselen Nazi iktidarına karşı sosyal demokrasiyle beraber bir ittifaklık kurulma ihtimalinin imkânsız hale geldiğini belirtirler. Ancak benzer şekilde SPD yönetimi de yükselen Nazilere karşı komünistlerle ittifak yapmak istememektedir. Hitler’e iktidarı verecek olan ve daha sonra Nazi Almanyası'nın Türkiye elçisi olan Franz von Papen başa geldiğinde KPD tarafından gerçekleştirilen genel greve SPD katılmayacaktır.
Nazi iktidarı
Hitler’in Başbakan seçilmesinden sonra Reichstag binası ateşe verilmiş ve bu şaibeli kundaklama olayında komünistler suçlu bulunmuş, Hollandalı komünist Marinus van der Lubbe idam edilmiştir. Gergin siyasi ortam sürecinde Hitler’e olağanüstü yetkilerin verildiği kararnamenin onaylanmasının ardından tüm komünist milletvekilleri tutuklandı ve hapishaneye atıldı. Bu sayede KPD Nazilerce başarıyla bastırılmış olacaktır. Parti lideri Thälmann dahil olmak üzere binlerce komünist toplama kamplarına götürülür. Tutuklamalardan kaçmayı başaracak olan KPD liderleri Wilhelm Pieck ve Walter Ulbricht Sovyetler Biriğine gideceklerdir. Tüm Nazi iktidarı boyunca KPD gizli yeraltı örgütünü koruyacak ancak Nazilere karşı verilen direniş mücadelesinde çok büyük kayıplar verilecektir. Ayrıca başkent Berlin’de 1 Mayıs afişlemesi yapılacak, kurulan gizli istihbarat grubu Kızıl Orkestra sayesinde çok değerli bilgiler Sovyetler Birliği’ne ulaştırılacaktır.
1937 Tasfiyesi
KPD liderlerinden Sovyetler Birliğinde bulunanlar 1937-38 yıllarındaki Tasfiye Hareketi sırasında siyasi ortamdan etkileneceklerdir. Eberlein, Heinz Neumann, Hermann Remmele, Fritz Schulte ve Hermann Schubert idam edilecek, bazıları da Margarete Buber-Neumann gibi çalışma kamplarına gönderilecektir.
Soğuk Savaş yılları
Alman Demokratik Cumhuriyeti'nde Pieck ve Ulbricht liderliğindeki KPD Sosyal Demokrat Partinin doğudaki unsurlarıyla birleşerek Sosyalist Birlik Partisi'ni (SED) kuracak ve Doğuda iktidarda kalacaktır. Batı Almanya’da ise KPD örgütlenecek ve ilk seçimlerde % 5.7 oy alacaktır. Ancak Soğuk Savaşın başlaması ve Doğu Almanya karşıtlığının şiddetlenmesiyle birlikte partiye yoğun ideolojik baskı kurulmuş ve ardındaki halk desteği bitmiştir. 1953 yılındaki seçilerde % 2.2 oy alan KPD meclise vekil gönderemeyecek ve 1956 yılında da yasa dışı ilan edilecektir. Partinin kapatılmasından sonra KPD üyeleri örgütlü olarak siyasete devam edecektir. Halihazırdaki Alman Komünist Partisi (Deutsche Kommunistische Partei - DKP) 1968 yılında tekrar kurulan partidir.
İsim benzerliği
KPD ismi 1956 yılında kapatılan partinin gerçek temsilcisi olma iddiasındaki başka siyasi partilerce de kullanılmaktadır. Bunlar arasında yine 1968 yılında kurulan KPD/ML (Marksist-Leninist), Maoist bir partidir. Birçok bölünmeye uğramış, en son troçkistlerle birleşmiş ve 1990’lı yıllarda kendisini tasfiye etmiştir. 1990 yılında Doğu Berlin’de Sosyalist Birlik Partisi'nden atılan Alman Demokratik Cumhuriyeti yöneticileri KPD isminde bir partiyi tekrar kurmuşlardır. Kurucular arasında Erich Honecker de bulunmaktadır.
Ayrıca bakınız
Kaynakça
Dış bağlantılar
- KPD Resmî Web Sitesi3 Şubat 1998 tarihinde Wayback Machine sitesinde .
wikipedia, wiki, viki, vikipedia, oku, kitap, kütüphane, kütübhane, ara, ara bul, bul, herşey, ne arasanız burada,hikayeler, makale, kitaplar, öğren, wiki, bilgi, tarih, yukle, izle, telefon için, turk, türk, türkçe, turkce, nasıl yapılır, ne demek, nasıl, yapmak, yapılır, indir, ücretsiz, ücretsiz indir, bedava, bedava indir, mp3, video, mp4, 3gp, jpg, jpeg, gif, png, resim, müzik, şarkı, film, film, oyun, oyunlar, mobil, cep telefonu, telefon, android, ios, apple, samsung, iphone, xiomi, xiaomi, redmi, honor, oppo, nokia, sonya, mi, pc, web, computer, bilgisayar
Almanya Komunist Partisi Almanca Kommunistische Partei Deutschlands KPD 1918 1933 yillari arasinda onde gelen Alman siyasi parti KPD 1918 in sonunda Spartakusbund un daha kucuk radikal sol gruplarla birlesmesinden ortaya cikti Bu birlesmenin amaci Almanya da komunizmin hakim rejim haline getirilmesiydi 30 Aralik 1918 den 1 Ocak 1919 a kadar asiri solcularin hakim oldugu kurucu parti kongresi partinin Alman Ulusal Meclisi secimlerine katilmasini reddetti 1919 daki ocak ayaklanmasinin ardindan rejim gucleri once KPD liderleri Karl Liebknecht ve Rosa Luxemburg u kisa bir sure sonra da kurucu uye i oldurdu Aralik 1920 de KPD Unabhangige Sozialdemokratische Partei Deutschlands Almanya Bagimsiz Sosyal Demokrat Partisi nin sol cogunluguyla birlesti ve gecici olarak Birlesik KPD adini aldi KPD kurulusundan itibaren SPD nin devrimci alternatifi olarak goruldu Weimar Cumhuriyeti doneminde sosyalist uretim kosullari ve Sovyetler Birligi ni model alan bir proletarya diktatorlugunu savundu Parlamentarizm ve demokrasi hakkindaki gorusleri burjuva demokrasisini parti liderliginde bir sosyalist konsey cumhuriyeti ile degistirmek istedikleri icin bolunmustu ancak yine de secimlere katildilar 1919 dan itibaren Lenin in ve daha sonra Stalin in egemen oldugu Komunist Enternasyonal in bir uyesiydi KPD isci hareketinde sosyal demokrasiye karsi mucadele etmek icin 1928 den itibaren SPD yi sosyal fasist ve bas dusman ilan ederek Nasyonal Sosyalizm e karsi ortak bir mucadeleyi engelledi 1929 dan itibaren KPD otoriterlesti Parti Stalin ve Ernst Thalmann etrafinda giderek bir sahis kultu haline geldi Almanya Komunist Partisi Kommunistische Partei DeutschlandsKisaltmaKPDGenel baskanErnst ThalmannKurucuKarl Liebknecht Rosa LuxemburgKurulus tarihi1918Kapanis tarihi1933 Nazi Almanyasi 1946 Dogu Almanya 1956 Bati Almanya OnceliSpartakus BirligiArdiliSosyalist Birlik Partisi Dogu Almanya Alman Komunist Partisi Bati Almanya Merkez Berlin Weimar CumhuriyetiGazete ler Die Rote FahneGenclik koluAlmanya Genc Komunistler BirligiSilahli kanadiRoter Frontkampferbund RFB Uyelik360 000IdeolojiMarksizm Leninizm KomunizmSiyasi pozisyonAsiri solUluslararasi uyelikKomintern 1919 1943 Resmi renklerKirmizi sariParti bayragi 28 Subat 1933 gecesi Reichstag Yangini ndan sonra hakimiyeti eline geciren Nasyonal Sosyalist diktatorluk KPD yi yeraltina itti Partinin ileri gelenleri Almanya disina gitti 1935 te Komintern in yedinci kongresi halk cephesi politikasi lehine sosyal fasizm tezinin terk edilmesine neden oldu Yillar boyunca yasadisi olarak varligini surduren KPD nin bircok uyesi Hitler e karsi direniste olduruldu ya da yurtdisina kacti Sovyetler Birligi nin buyuk bir kismi Stalinist tasfiyelerin magduru oldu Moskova da surgunde yasayan Walter Ulbricht partinin idaresinde artan bir nufuz elde etti Ikinci Dunya Savasi ndan sonra partinin yeniden insa sureci basladi Almanya nin Sovyet kontrolunde kalan bolgede SPD ve KPD birlestirildi Almanya Sosyalist Birlik Partisi ile birlikte Dogu Almanya yi diktatoryal bir baski rejimi ile idare edecek iktidar partisi ortaya cikti Bati Almanya da 1949 yilinda gerceklesen ilk federal secimlerde KPD yuzde 5 7 oraninda oy aldi 1953 te gerceklesen bir sonraki secimde ise yuzde beslik secim barajinin altinda kaldi 1950 de Adenauer hukumeti KPD uyelerinin kamu hizmetinde calismasini yasakladi Federal Mecliste grubu bulunan partiler Weimar Cumhuriyeti nin cokusunde KPD yi Sovyetler Birligi nin ve SED nin suc ortagi olarak goruyordu ve bu nedenle anayasaya aykiri ilan ettiler Federal Hukumetin 17 Agustos 1956 tarihli talebi uzerine Federal Anayasa Mahkemesi KPD yi yasakladi Yasaklanan KPD den ayrilan uyeler 1968 yilinda Federal Almanya da Alman Komunist Partisi ni kurdular 1968 den sonraki yillarda Maocu komunist kucuk gruplar KPD nin halefi oldugunu iddia eden parti gelistirme orgutleri sendikalar veya partiler kurdu Almanya Demokratik Cumhuriyeti nde hayal kirikligina ugrayan komunistler Sosyalist Birlik Partisi nin Demokratik Sosyalizm Partisi ne donusmesiyle karsi karsiya kaldilar ve Ocak 1990 da Almanya Komunist Partisi nde bir araya geldiler Kurulusu 1914 1919 Almanya Komunist Partisi KPD 30 Aralik 1918 den 1 Ocak 1919 a kadar Prusya eyalet parlamentosunun balo salonunda duzenlenen uc gunluk kurulus konferansi sirasinda daha once Unabhangige Sozialdemokratische Partei Deutschlands ile arasi bozulan Spartakusbund un Bremenli Radikal Solcular ile birlesmesiyle kuruldu Partiye verilen isim tartismaliydi Konferansta bulunan Karl Radek in yaptigi konusma KPD ile Sovyet Rusya arasindaki yakin iliskiyi ortaya koydu I Dunya Savasi ndan once Sosyal Demokrat Parti SPD Almanya daki en buyuk sosyalist partidir Hala Marksist oldugunu iddia etse de parti 1914 yilinda artik reformist olmustur Yaklasmakta olan dunya savasina karsi II Enternasyonal uyesi partiler isci eylemleriyle savasa engel olmak icin uluslararasi mitingler duzenlemis ve savasacak taraflardaki iscilerin birbirleriyle bir alip veremedikleri olmadigi hukumetlerin halklar arasinda dusmanligi korukledigi anlatilmaya calisilmistir Buna ragmen savasta taraf olan ulkelerdeki sosyalist ve isci partileri burjuva hukumetlerinin savas butcelerine onay verecektir Bu partilere SPD de dahildir Partinin savas yanlisi tutumunu protesto eden Karl Liebknecht ve Rosa Luxemburg onderliginde sol kanat uyeleri partiden ayrilacaktir Ayrilan grup icindeki komunistler Spartakusbund Spartakistler Birligi orgutunu kuracaklardir Savas yillari sirasinda savasa karsi sosyalist partilerin topladigi ve Konferanslarinda yer alir I Dunya Savasinin sona ermesinden sonra yenilginin sebebini askeri yonetimde goren askerler ve savasin cilesini ceken halk isyan edcek ve Kasim 1918 de butun Almanya da ayaklanmalar baslayacaktir Aralik 1918 de Spartakusbund Almanya Komunist Partisi KPD adini alacaktir Liebknecht ve Luxemburg onderligindeki KPD 1919 ve 1920 yillarinda Almanya da sosyalist devrim icin ayaklanacaktir Imparatorlugun cokusunden sonra basa gelen Sosyal Demokrat Partisi sosyalizme karsidir ve ayaklanmalari siddetle bastirmak icin orgutlenecektir Bolseviklerin Ekim Devrimi ile Sovyetler Birliginde iktidari almasindan sonra iyice korkuya kapilan sosyal demokratlar Savunma Bakani Gustav Noske onderliginde Freikorps adiyla anilacak savastan donen askerlerden olusan silahli milisler orgutleyecektir Berlin de Ocak 1919 da basarisiz olacak Spartakist Ayaklanmadan sonra Liebknecht ve Luxemburg yargisiz infaz edilecektir Parti bundan sonra ikiye bolunecektir partinin icinden Almanya Komunist Isci Partisi KAPD cikacaktir Leo Jogiches in oldurulmesinden sonra Paul Levi partinin basina gececektir Onde gelen uyeler arasinda Clara Zetkin Paul Frolich Hugo Eberlein Franz Mehring August Thalheimer ve Ernst Meyer sayilabilir Parti sosyal demokrat isci ve sendikalari kazanmak amaciyla acil devrimci ayaklanma siyasetinden vazgececektir Bu yeni siyasetle beraber parti buyumeye baslayacak ve partiden ayrilan gruplar tekrar partiye donecektir 1920 li yillar boyunca KPD Moskova da Zinoviev ile Stalin arasindaki siyaset farkliliklarinin yansimalarini hissedecek ve ic cekismelerle bogusacaktir Ekim Devrimi acsindan bakildiginda Almanya Devrimi cok onem tasimaktadir Ekim Devriminin mimari Lenin sanayi olarak geri bir ulke olan Rusya daki devrimin oncelikle ancak Batidaki kapitalist ulkelerdeki devrimler sayesinde ayakta kalabilecegini dusunurken Batida beklenen devrim gerceklesmeyince Sovyetler Birligi kendi ayaklari uzerinde durmaya calisacak ve Stalin in tek ulkede sosyalizm acilimini benimseyecektir Moskova nin bu siyasetiyle gorus ayriligina dusen parti baskani Levi 1921 yilinda Komintern tarafindan gorevden alinacaktir 1920 li yillarda cesitli parti uyeleri Trockist olduklari iddiasiyla partiden uzaklastirilacak iclerinde Heinrich Brandler August Thalheimer ve Paul Frolich gibi isimler olan partiye muhalif gruplar ise ayri bir orgut kurmaya calisacaklardir Weimar Cumhuriyeti yillari1923 yilinda Sovyetler Birliginin istekleri dogrultusunda yeni bir KPD liderligi secilecektir Partinin basindaki Ernst Thalmann acil devrim siyasetinin birakildigini aciklamis KPD 1924 yilindan itibaren ise parlamento secimlerine katilmis ve basari kazanmistir Bu yillarda KPD Avrupa daki en guclu komunist partisidir ve Sovyetler Birligi haricinde oncu bir rolu bulunmaktadir Genelde farklilik gostermekle beraber en az 10 oraninda oy alan parti 1932 secimlerinde 100 vekil cikartacaktir Ayni yil yapilan cumhurbaskanligi secimlerinde Thalmann 13 2 oy alacaktir KPD politikalarini elesirenler yapilan sekter davranislarin ve sosyal demokratlarin sosyal fasist olarak adlandirilmasinin bir hata oldugunu ve yukselen Nazi iktidarina karsi sosyal demokrasiyle beraber bir ittifaklik kurulma ihtimalinin imkansiz hale geldigini belirtirler Ancak benzer sekilde SPD yonetimi de yukselen Nazilere karsi komunistlerle ittifak yapmak istememektedir Hitler e iktidari verecek olan ve daha sonra Nazi Almanyasi nin Turkiye elcisi olan Franz von Papen basa geldiginde KPD tarafindan gerceklestirilen genel greve SPD katilmayacaktir Nazi iktidariHitler in Basbakan secilmesinden sonra Reichstag binasi atese verilmis ve bu saibeli kundaklama olayinda komunistler suclu bulunmus Hollandali komunist Marinus van der Lubbe idam edilmistir Gergin siyasi ortam surecinde Hitler e olaganustu yetkilerin verildigi kararnamenin onaylanmasinin ardindan tum komunist milletvekilleri tutuklandi ve hapishaneye atildi Bu sayede KPD Nazilerce basariyla bastirilmis olacaktir Parti lideri Thalmann dahil olmak uzere binlerce komunist toplama kamplarina goturulur Tutuklamalardan kacmayi basaracak olan KPD liderleri Wilhelm Pieck ve Walter Ulbricht Sovyetler Birigine gideceklerdir Tum Nazi iktidari boyunca KPD gizli yeralti orgutunu koruyacak ancak Nazilere karsi verilen direnis mucadelesinde cok buyuk kayiplar verilecektir Ayrica baskent Berlin de 1 Mayis afislemesi yapilacak kurulan gizli istihbarat grubu Kizil Orkestra sayesinde cok degerli bilgiler Sovyetler Birligi ne ulastirilacaktir 1937 TasfiyesiKPD liderlerinden Sovyetler Birliginde bulunanlar 1937 38 yillarindaki Tasfiye Hareketi sirasinda siyasi ortamdan etkileneceklerdir Eberlein Heinz Neumann Hermann Remmele Fritz Schulte ve Hermann Schubert idam edilecek bazilari da Margarete Buber Neumann gibi calisma kamplarina gonderilecektir Soguk Savas yillariGunumuzde varligini surduren Alman Komunist Partisi nin logosu Alman Demokratik Cumhuriyeti nde Pieck ve Ulbricht liderligindeki KPD Sosyal Demokrat Partinin dogudaki unsurlariyla birleserek Sosyalist Birlik Partisi ni SED kuracak ve Doguda iktidarda kalacaktir Bati Almanya da ise KPD orgutlenecek ve ilk secimlerde 5 7 oy alacaktir Ancak Soguk Savasin baslamasi ve Dogu Almanya karsitliginin siddetlenmesiyle birlikte partiye yogun ideolojik baski kurulmus ve ardindaki halk destegi bitmistir 1953 yilindaki secilerde 2 2 oy alan KPD meclise vekil gonderemeyecek ve 1956 yilinda da yasa disi ilan edilecektir Partinin kapatilmasindan sonra KPD uyeleri orgutlu olarak siyasete devam edecektir Halihazirdaki Alman Komunist Partisi Deutsche Kommunistische Partei DKP 1968 yilinda tekrar kurulan partidir Isim benzerligiKPD ismi 1956 yilinda kapatilan partinin gercek temsilcisi olma iddiasindaki baska siyasi partilerce de kullanilmaktadir Bunlar arasinda yine 1968 yilinda kurulan KPD ML Marksist Leninist Maoist bir partidir Bircok bolunmeye ugramis en son trockistlerle birlesmis ve 1990 li yillarda kendisini tasfiye etmistir 1990 yilinda Dogu Berlin de Sosyalist Birlik Partisi nden atilan Alman Demokratik Cumhuriyeti yoneticileri KPD isminde bir partiyi tekrar kurmuslardir Kurucular arasinda Erich Honecker de bulunmaktadir Ayrica bakinizKlaus Fuchs Wilhelm Pieck Walter Ulbricht Alman Demokratik Cumhuriyeti Erich Honecker BolsevizmKaynakca Laufer Heinz 1968 Verfassungsgerichtsbarkeit und politischer prozess studien zum bundesverfassungsgericht der Place of publication not identified Eisenbrauns ISBN 3 16 528481 4 OCLC 948780115 Dis baglantilarKPD Resmi Web Sitesi3 Subat 1998 tarihinde Wayback Machine sitesinde