İlk veba salgını, Yersinia pestis bakterisinin neden olduğu bulaşıcı hastalık olan vebanın ilk Eski Dünya salgınıdır. Erken Orta Çağ Pandemisi olarak da adlandırılan bu hastalık, 541'de Justinianus Veba Salgını ile başladı ve 750 veya 767'ye kadar devam etti; Justinianus Veba Salgını'nı takip eden en az on beş veya on sekiz büyük veba dalgası tarihsel kayıtlardan tespit edilmiştir. Pandemi, en şiddetli ve en sık Akdeniz Havzası'nı etkiledi, ancak Yakın Doğu ve Kuzey Avrupa'yı da etkiledi. Doğu Roma imparatoru I. Justinianus'un adı bazen Geç Antik Çağ'daki tüm veba salgınları dizisinin yanı sıra 540'ların başlarında Doğu Roma İmparatorluğu'nu vuran Justinianus Vebası için de kullanılır.
Pandemi en iyi ilk ve son salgınlarından bilinir: dönemin Doğu Roma tarihçisi Prokopius tarafından tanımlanan 541-549 Justinianus Veba Salgını ve sonraki yüzyılda Napolili tarihçi tarafından açıklanan 8. yüzyıl sonlarındaki salgın (çok sonraki farklıdır). Pandemi, dönemin diğer hesapları Evagrius Skolastikos, Efesli İoannes, Gregorius, Diyakoz Paul ve Günah Çıkartıcı Theofanis'in metinlerine dahil edilmiştir; çoğu, vebanın insan kötülükleri için ilahi bir ceza olduğuna inanmış görünmektedir.
Terminoloji
Latince ve Bizans Yunancası metinleri hastalığı jenerik salgın hastalık olarak ele alırken (Grekçe: λοιμός, Latince: plaga), ancak daha sonra Arapça yazarlar ṭāʿūn (bir dereceye kadar wabāʾ, 'veba' yerine kullanılabilir) terimi ile adlandırdılar.
Süryanicede hem hıyarcıklı veba hem de hıyarcıkların kendilerine sharʿūṭā denir. Siirt Vakayinamesi bu terimi Arapça ṭāʿūn ile eş anlamlı hale getirir. Bununla birlikte, Süryani yazarlar genellikle bir salgından sadece bir salgın hastalık veya ölümlülük, Arapça wabāʾ kelimesine eşdeğer mawtānā olarak bahsetmişlerdir. Pseudo-Zacharias Rhetor'un Historia Miscellanea kitabında, açıklayıcı birleşik form mawtānā d sharʿūṭā (tümörlerin vebası) bulunur. Papaz Thomas'ın 640 Vakainamesi, "ilk veba" (mawtānā qadmayā) AG 854 (MS 542/3) yılına tarihlendirir.
Afrika ve Günay Arabistan'da veba salgını
Çeşitli kaynaklar vebanın Afrika'daki kökenlerini doğrulamaktadır. 'a (ö.708) göre "büyük veba (mawtānā rabbā) Mısır'ın güneyindeki Kush (Nübye) bölgesinde AG 853 (MS 541-542) yılında başladı. Evagrius Skolastikos (ö.594) ve Historia Miscellanea ayrıca kökenlerini Mısır sınırındaki Etiyopya'ya (Nübye) yerleştirir. Süryani Mihail, Efesli İoannes'in (ö.yaklaşık 590) kayıp vakainamesine dayanarak Mısır sınırındaki Kush ve Himyar (Yemen) olduğunu söyler. 543 tarihli bir yazıt, Himyar'ın Etiyopyalı hükümdarı Ebrehe'nin, yerel toplumun hastalık ve ölümden etkilenmesinden sonra Marib barajını nasıl onardığını kaydeder.Siirt Vakayinamesi, Aksum'un (el-Habasha) pandemi tarafından vurulduğunu kaydeder.
Erken Arap kaynakları, vebanın Nübye ve Habeşistan'da endemik olduğunu kaydeder. Vebanın Nil Deltası'nın doğusundaki Pelusium'da başladığını ve daha sonra İskenderiye'ye yayıldığını söyleyen Prokopius'un ifadesi, eğer o dönem Firavunlar Kanalı hala açıksa, gemi kaynaklı fareler yoluyla Kızıldeniz bölgesinden girmesi ile tutarlıdır. Veba, Hindistan ile ticari bağlantılardan veya Nübye ve Aksum ile artan Roma dini bağlantılarından kaynaklanmış olabilir. Vebanın, Hindistan ile daha yakın bağlantıları olan İran veya Çin'e gelmeden önce Roma İmparatorluğu'na gelmesi, Hindistan'la bir bağlantı olasılığını azaltıyor. Peter Sarris'e göre, Himyar ve Pers'e karşı bir Aksumite-Roma ittifakı ile "altıncı yüzyılın başlarındaki jeopolitik bağlam", "vebanın Afrika'dan Bizans'a bulaşması için tartışmasız en önemli ön koşuldu."
Justinianus Veba Salgını (541-549)
Francia'da veba (541-)
6. yüzyılın sonlarında Tours'un piskopos ve vakanüvisü Gregorius'u göre, 540'ların sonlarında Justinianus Veba Salgını Latince: Arelate (Arles) ve çevresini vurduktan sonra Frank Krallığı'nda çok sayıda veba salgını çıktı. Çeşitli alametlere tanık olundu ve bunların kefaretini ödemek için etkilenen bölgelerin sakinleri geçit törenlerine, dualara ve gece nöbetlerine başvurdular.
Gregorius, 571'de Auvergne ile Latince: Divio (Dijon), Latince: Avaricum (Bourges), Latince: Cabillonum (Chalon-sur-Saône) ve Latince: Lugdunum (Lyon) şehirlerinde bir salgın kaydeder.
Gregorius'un vebayı koltuk altı veya kasıkta yılan sokmasına benzeyen yaralara neden olarak tanımlaması ve hastaların iki veya üç gün içinde hezeyandan ölmesi, hastalığın hıyarcıklı veba olarak tanımlanmasına izin verir; "yaralar" karakteristik hıyarcıklardır.
582'de Gregorius, Latince: Narbo Martius (Narbonne) bir salgın rapor eder. Ona göre, 584'te Albi'deki kasaba halkının çoğunluğu bir veba salgınından öldü.
Veba 588'de Latince: Massilia (Marsilya) şehrini vurdu; orada Frank Kralı Guntram, arpa ekmeği ve sudan oluşan sıkı bir diyet önerdi. Gregorius, bulaşmanın kaynağı olarak Hispania'dan gelen bir gemiyi suçlar ve salgın bundan sonra birkaç kez tekrarladı.
590'da Gregorius, döneminde Roma'da veba patlak verdiği ile aynı zamanda Latince: Vivarium (Viviers) ve Latince: Avenio (Avignon) şehirlerinde başka bir veba salgınını kaydeder.
Roma veba salgını (590-)
Sheroe veba salgını (627-628)
Amvâs Veba Salgını (638-639)
664 veba salgını
698-701 ve 746-747 664 veba salgınları
Bu salgınlar sırasıyla Bizans İmparatorluğu, Batı Asya, Suriye ve Mezopotamya'yı ve Bizans İmparatorluğu, Batı Asya ve Afrika'yı etkiledi.
Sonuçları
Tarihçi Lester Little, Kara Ölüm'ün Batı Avrupa'da serfliğin neredeyse yok olmasına yol açması gibi, ilk salgının da en azından İtalya ve İspanya'da eski köleliğin sona ermesiyle sonuçlandığını öne sürer.
Kaynakça
- ^ Arrizabalaga, Jon (2010), Bjork, Robert E. (Ed.), "plague and epidemics", The Oxford Dictionary of the Middle Ages (İngilizce), Oxford University Press, doi:10.1093/acref/9780198662624.001.0001, ISBN , 21 Ekim 2014 tarihinde kaynağından , erişim tarihi: 16 Mayıs 2020,
The first - called the Plague of Justinian and described by Procopius - spread through Europe and Asia Minor from Egypt in 541 and included fifteen epidemics until 767
- ^ Stathakopoulos, Dionysios (2018), "Plague, Justinianic (Early Medieval Pandemic)", The Oxford Dictionary of Late Antiquity (İngilizce), Oxford University Press, doi:10.1093/acref/9780198662778.001.0001, ISBN , 21 Ocak 2021 tarihinde kaynağından , erişim tarihi: 16 Mayıs 2020,
bubonic plague that began in 541 and returned in some eighteen waves (approximately one every twelve years) until 750
- ^ a b Stathakopoulos, Dionysios (2018), "Plague, Justinianic (Early Medieval Pandemic)", The Oxford Dictionary of Late Antiquity (İngilizce), Oxford University Press, doi:10.1093/acref/9780198662778.001.0001, ISBN , 21 Ocak 2021 tarihinde kaynağından , erişim tarihi: 16 Mayıs 2020
- ^ Van Den Bossche, Gowaart (22 Nisan 2020). . kitab-project.org (İngilizce). 11 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Mayıs 2020.
- ^ a b c Michael G. Morony (2007), "'For Whom Does the Writer Write?': The First Bubonic Plague Pandemic According to Syriac Sources", Lester K. Little (Ed.), Plague and the End of Antiquity: The Pandemic of 541–750, Cambridge University Press, ss. 59-86, at 61–63.
- ^ a b Peter Sarris (2007), "Bubonic Plague in Byzantium: The Evidence of Non-Literary Sources", Lester K. Little (Ed.), Plague and the End of Antiquity: The Pandemic of 541–750 (İngilizce), Cambridge University Press, ss. 119-132, at 121–123.
- ^ Michael McCormick (2007), "Toward a Molecular History of the Justinianic Pandemic", Lester K. Little (Ed.), Plague and the End of Antiquity: The Pandemic of 541–750 (İngilizce), Cambridge University Press, ss. 290-312, at 303–304.
- ^ a b c d e f g h Kohn, George C. (2007). "Frankish Plagues of the Sixth Century". Encyclopedia of Plague and Pestilence: From Ancient Times to the Present (İngilizce). Infobase Publishing. ss. 128-129. ISBN . 4 Mayıs 2021 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 8 Eylül 2021.
- ^ Stathakopoulos, Dionysios (2007). "Crime and Punishment". Little, Lester (Ed.). Plague and the end of Antiquity (İngilizce). Cambridge: Cambridge University Press. s. 104. ISBN .
- ^ Turner, David (November 1990). "The Politics of Despair: The Plague of 746–747 and Iconoclasm in the Byzantine Empire1". Annual of the British School at Athens (İngilizce). 85: 419-434. doi:10.1017/S006824540001577X. ISSN 2045-2403.
- ^ Little, Lester (2007). "Life and Afterlife of the First Plague Pandemic". Little, Lester (Ed.). Plague and the end of Antiquity (İngilizce). Cambridge, UK: Cambridge University Press. s. 23. ISBN .
Konuyla ilgili yayınlar
- Snowden, Frank M. (2019). Epidemics and Society: From the Black Death to the Present (İngilizce). Yale University Press. ISBN . JSTOR j.ctvqc6gg5.
- Green, Monica H. (24 Aralık 2018). "Putting Africa on the Black Death map: Narratives from genetics and history". Afriques. Débats, Méthodes et Terrains d'Histoire (İngilizce) (9). doi:10.4000/afriques.2125 . ISSN 2108-6796. 30 Nisan 2021 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 8 Eylül 2021.
- Sussman, George D. (2015). "Scientists Doing History: Central Africa and the Origins of the First Plague Pandemic". Journal of World History (İngilizce). 26 (2): 325-354. ISSN 1045-6007. JSTOR 43901755.
- Tsiamis, Costas; Poulakou-Rebelakou, Effie; Androutsos, George (2014). "The Role of the Egyptian Sea and Land Routes in the Justinian Plague: the Case of Pelusium". Michaelides, Demetrios (Ed.). Medicine and Healing in the Ancient Mediterranean (İngilizce). Oxbow Books. ss. 334-337. ISBN . JSTOR j.ctvh1djxz.
- Pamuk, Şevket; Shatzmiller, Maya (2014). "Plagues, Wages, and Economic Change in the Islamic Middle East, 700–1500". The Journal of Economic History (İngilizce). 74 (1): 196-229. doi:10.1017/S0022050714000072. ISSN 0022-0507. JSTOR 24550555.
- Lee, A. D. (2013). "Justinian and the End of Antiquity". From Rome to Byzantium AD 363 to 565: The Transformation of Ancient Rome (İngilizce). Edinburgh University Press. ss. 286-300. ISBN . JSTOR 10.3366/j.ctt1g0b1z1.23.
- Allen, P. (1979). "The "Justinianic" Plague". Byzantion. 49: 5-20. ISSN 0378-2506. JSTOR 44172672. (PMID) 17252657.
- Dols, Michael W. (1974). "Plague in Early Islamic History". Journal of the American Oriental Society (İngilizce). 94 (3): 371-383. doi:10.2307/600071. ISSN 0003-0279. JSTOR 600071.
- *Little, Lester, (Ed.) (2007). Plague and the end of Antiquity (İngilizce). Cambridge, UK: Cambridge University Press. ISBN .
wikipedia, wiki, viki, vikipedia, oku, kitap, kütüphane, kütübhane, ara, ara bul, bul, herşey, ne arasanız burada,hikayeler, makale, kitaplar, öğren, wiki, bilgi, tarih, yukle, izle, telefon için, turk, türk, türkçe, turkce, nasıl yapılır, ne demek, nasıl, yapmak, yapılır, indir, ücretsiz, ücretsiz indir, bedava, bedava indir, mp3, video, mp4, 3gp, jpg, jpeg, gif, png, resim, müzik, şarkı, film, film, oyun, oyunlar, mobil, cep telefonu, telefon, android, ios, apple, samsung, iphone, xiomi, xiaomi, redmi, honor, oppo, nokia, sonya, mi, pc, web, computer, bilgisayar
Ilk veba salgini Yersinia pestis bakterisinin neden oldugu bulasici hastalik olan vebanin ilk Eski Dunya salginidir Erken Orta Cag Pandemisi olarak da adlandirilan bu hastalik 541 de Justinianus Veba Salgini ile basladi ve 750 veya 767 ye kadar devam etti Justinianus Veba Salgini ni takip eden en az on bes veya on sekiz buyuk veba dalgasi tarihsel kayitlardan tespit edilmistir Pandemi en siddetli ve en sik Akdeniz Havzasi ni etkiledi ancak Yakin Dogu ve Kuzey Avrupa yi da etkiledi Dogu Roma imparatoru I Justinianus un adi bazen Gec Antik Cag daki tum veba salginlari dizisinin yani sira 540 larin baslarinda Dogu Roma Imparatorlugu nu vuran Justinianus Vebasi icin de kullanilir 7 Yuzyilda salgina yakalan bir kisi ve onun icin dua eden Aziz Sebastian Pandemi en iyi ilk ve son salginlarindan bilinir donemin Dogu Roma tarihcisi Prokopius tarafindan tanimlanan 541 549 Justinianus Veba Salgini ve sonraki yuzyilda Napolili tarihci tarafindan aciklanan 8 yuzyil sonlarindaki salgin cok sonraki farklidir Pandemi donemin diger hesaplari Evagrius Skolastikos Efesli Ioannes Gregorius Diyakoz Paul ve Gunah Cikartici Theofanis in metinlerine dahil edilmistir cogu vebanin insan kotulukleri icin ilahi bir ceza olduguna inanmis gorunmektedir TerminolojiLatince ve Bizans Yunancasi metinleri hastaligi jenerik salgin hastalik olarak ele alirken Grekce loimos Latince plaga ancak daha sonra Arapca yazarlar ṭaʿun bir dereceye kadar wabaʾ veba yerine kullanilabilir terimi ile adlandirdilar Suryanicede hem hiyarcikli veba hem de hiyarciklarin kendilerine sharʿuṭa denir Siirt Vakayinamesi bu terimi Arapca ṭaʿun ile es anlamli hale getirir Bununla birlikte Suryani yazarlar genellikle bir salgindan sadece bir salgin hastalik veya olumluluk Arapca wabaʾ kelimesine esdeger mawtana olarak bahsetmislerdir Pseudo Zacharias Rhetor un Historia Miscellanea kitabinda aciklayici birlesik form mawtana d sharʿuṭa tumorlerin vebasi bulunur Papaz Thomas in 640 Vakainamesi ilk veba mawtana qadmaya AG 854 MS 542 3 yilina tarihlendirir Afrika ve Gunay Arabistan da veba salginiCesitli kaynaklar vebanin Afrika daki kokenlerini dogrulamaktadir a o 708 gore buyuk veba mawtana rabba Misir in guneyindeki Kush Nubye bolgesinde AG 853 MS 541 542 yilinda basladi Evagrius Skolastikos o 594 ve Historia Miscellanea ayrica kokenlerini Misir sinirindaki Etiyopya ya Nubye yerlestirir Suryani Mihail Efesli Ioannes in o yaklasik 590 kayip vakainamesine dayanarak Misir sinirindaki Kush ve Himyar Yemen oldugunu soyler 543 tarihli bir yazit Himyar in Etiyopyali hukumdari Ebrehe nin yerel toplumun hastalik ve olumden etkilenmesinden sonra Marib barajini nasil onardigini kaydeder Siirt Vakayinamesi Aksum un el Habasha pandemi tarafindan vuruldugunu kaydeder Erken Arap kaynaklari vebanin Nubye ve Habesistan da endemik oldugunu kaydeder Vebanin Nil Deltasi nin dogusundaki Pelusium da basladigini ve daha sonra Iskenderiye ye yayildigini soyleyen Prokopius un ifadesi eger o donem Firavunlar Kanali hala aciksa gemi kaynakli fareler yoluyla Kizildeniz bolgesinden girmesi ile tutarlidir Veba Hindistan ile ticari baglantilardan veya Nubye ve Aksum ile artan Roma dini baglantilarindan kaynaklanmis olabilir Vebanin Hindistan ile daha yakin baglantilari olan Iran veya Cin e gelmeden once Roma Imparatorlugu na gelmesi Hindistan la bir baglanti olasiligini azaltiyor Peter Sarris e gore Himyar ve Pers e karsi bir Aksumite Roma ittifaki ile altinci yuzyilin baslarindaki jeopolitik baglam vebanin Afrika dan Bizans a bulasmasi icin tartismasiz en onemli on kosuldu Justinianus Veba Salgini 541 549 Francia da veba 541 6 yuzyilin sonlarinda Tours un piskopos ve vakanuvisu Gregorius u gore 540 larin sonlarinda Justinianus Veba Salgini Latince Arelate Arles ve cevresini vurduktan sonra Frank Kralligi nda cok sayida veba salgini cikti Cesitli alametlere tanik olundu ve bunlarin kefaretini odemek icin etkilenen bolgelerin sakinleri gecit torenlerine dualara ve gece nobetlerine basvurdular Gregorius 571 de Auvergne ile Latince Divio Dijon Latince Avaricum Bourges Latince Cabillonum Chalon sur Saone ve Latince Lugdunum Lyon sehirlerinde bir salgin kaydeder Gregorius un vebayi koltuk alti veya kasikta yilan sokmasina benzeyen yaralara neden olarak tanimlamasi ve hastalarin iki veya uc gun icinde hezeyandan olmesi hastaligin hiyarcikli veba olarak tanimlanmasina izin verir yaralar karakteristik hiyarciklardir 582 de Gregorius Latince Narbo Martius Narbonne bir salgin rapor eder Ona gore 584 te Albi deki kasaba halkinin cogunlugu bir veba salginindan oldu Veba 588 de Latince Massilia Marsilya sehrini vurdu orada Frank Krali Guntram arpa ekmegi ve sudan olusan siki bir diyet onerdi Gregorius bulasmanin kaynagi olarak Hispania dan gelen bir gemiyi suclar ve salgin bundan sonra birkac kez tekrarladi 590 da Gregorius doneminde Roma da veba patlak verdigi ile ayni zamanda Latince Vivarium Viviers ve Latince Avenio Avignon sehirlerinde baska bir veba salginini kaydeder Roma veba salgini 590 Sheroe veba salgini 627 628 Amvas Veba Salgini 638 639 664 veba salgini698 701 ve 746 747 664 veba salginlariBu salginlar sirasiyla Bizans Imparatorlugu Bati Asya Suriye ve Mezopotamya yi ve Bizans Imparatorlugu Bati Asya ve Afrika yi etkiledi SonuclariTarihci Lester Little Kara Olum un Bati Avrupa da serfligin neredeyse yok olmasina yol acmasi gibi ilk salginin da en azindan Italya ve Ispanya da eski koleligin sona ermesiyle sonuclandigini one surer Kaynakca Arrizabalaga Jon 2010 Bjork Robert E Ed plague and epidemics The Oxford Dictionary of the Middle Ages Ingilizce Oxford University Press doi 10 1093 acref 9780198662624 001 0001 ISBN 978 0 19 866262 4 21 Ekim 2014 tarihinde kaynagindan erisim tarihi 16 Mayis 2020 The first called the Plague of Justinian and described by Procopius spread through Europe and Asia Minor from Egypt in 541 and included fifteen epidemics until 767 Stathakopoulos Dionysios 2018 Plague Justinianic Early Medieval Pandemic The Oxford Dictionary of Late Antiquity Ingilizce Oxford University Press doi 10 1093 acref 9780198662778 001 0001 ISBN 978 0 19 866277 8 21 Ocak 2021 tarihinde kaynagindan erisim tarihi 16 Mayis 2020 bubonic plague that began in 541 and returned in some eighteen waves approximately one every twelve years until 750 a b Stathakopoulos Dionysios 2018 Plague Justinianic Early Medieval Pandemic The Oxford Dictionary of Late Antiquity Ingilizce Oxford University Press doi 10 1093 acref 9780198662778 001 0001 ISBN 978 0 19 866277 8 21 Ocak 2021 tarihinde kaynagindan erisim tarihi 16 Mayis 2020 Van Den Bossche Gowaart 22 Nisan 2020 kitab project org Ingilizce 11 Agustos 2020 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 16 Mayis 2020 a b c Michael G Morony 2007 For Whom Does the Writer Write The First Bubonic Plague Pandemic According to Syriac Sources Lester K Little Ed Plague and the End of Antiquity The Pandemic of 541 750 Cambridge University Press ss 59 86 at 61 63 a b Peter Sarris 2007 Bubonic Plague in Byzantium The Evidence of Non Literary Sources Lester K Little Ed Plague and the End of Antiquity The Pandemic of 541 750 Ingilizce Cambridge University Press ss 119 132 at 121 123 Michael McCormick 2007 Toward a Molecular History of the Justinianic Pandemic Lester K Little Ed Plague and the End of Antiquity The Pandemic of 541 750 Ingilizce Cambridge University Press ss 290 312 at 303 304 a b c d e f g h Kohn George C 2007 Frankish Plagues of the Sixth Century Encyclopedia of Plague and Pestilence From Ancient Times to the Present Ingilizce Infobase Publishing ss 128 129 ISBN 978 1 4381 2923 5 4 Mayis 2021 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 8 Eylul 2021 Stathakopoulos Dionysios 2007 Crime and Punishment Little Lester Ed Plague and the end of Antiquity Ingilizce Cambridge Cambridge University Press s 104 ISBN 978 0 521 84639 4 Turner David November 1990 The Politics of Despair The Plague of 746 747 and Iconoclasm in the Byzantine Empire1 Annual of the British School at Athens Ingilizce 85 419 434 doi 10 1017 S006824540001577X ISSN 2045 2403 Little Lester 2007 Life and Afterlife of the First Plague Pandemic Little Lester Ed Plague and the end of Antiquity Ingilizce Cambridge UK Cambridge University Press s 23 ISBN 978 0 521 84639 4 Konuyla ilgili yayinlarSnowden Frank M 2019 Epidemics and Society From the Black Death to the Present Ingilizce Yale University Press ISBN 978 0 300 19221 6 JSTOR j ctvqc6gg5 Green Monica H 24 Aralik 2018 Putting Africa on the Black Death map Narratives from genetics and history Afriques Debats Methodes et Terrains d Histoire Ingilizce 9 doi 10 4000 afriques 2125 ISSN 2108 6796 30 Nisan 2021 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 8 Eylul 2021 Sussman George D 2015 Scientists Doing History Central Africa and the Origins of the First Plague Pandemic Journal of World History Ingilizce 26 2 325 354 ISSN 1045 6007 JSTOR 43901755 Tsiamis Costas Poulakou Rebelakou Effie Androutsos George 2014 The Role of the Egyptian Sea and Land Routes in the Justinian Plague the Case of Pelusium Michaelides Demetrios Ed Medicine and Healing in the Ancient Mediterranean Ingilizce Oxbow Books ss 334 337 ISBN 978 1 78297 235 8 JSTOR j ctvh1djxz Pamuk Sevket Shatzmiller Maya 2014 Plagues Wages and Economic Change in the Islamic Middle East 700 1500 The Journal of Economic History Ingilizce 74 1 196 229 doi 10 1017 S0022050714000072 ISSN 0022 0507 JSTOR 24550555 Lee A D 2013 Justinian and the End of Antiquity From Rome to Byzantium AD 363 to 565 The Transformation of Ancient Rome Ingilizce Edinburgh University Press ss 286 300 ISBN 978 0 7486 2790 5 JSTOR 10 3366 j ctt1g0b1z1 23 Allen P 1979 The Justinianic Plague Byzantion 49 5 20 ISSN 0378 2506 JSTOR 44172672 PMID 17252657 Dols Michael W 1974 Plague in Early Islamic History Journal of the American Oriental Society Ingilizce 94 3 371 383 doi 10 2307 600071 ISSN 0003 0279 JSTOR 600071 Little Lester Ed 2007 Plague and the end of Antiquity Ingilizce Cambridge UK Cambridge University Press ISBN 978 0 521 84639 4