1954 Formula 1 sezonu

1954 FIA Formula 1 Dünya Şampiyonası sezonu
Önceki: 1953	Sonraki: 1955
Pilotlar • Pistler • Yarışlar

1954 Formula 1 sezonu, FIA'nın düzenlediği Formula 1 şampiyonasının sekizinci sezonuydu. 17 Ocak - 24 Ekim 1954 tarihleri arasında dokuz yarıştan oluşan beşinci şampiyona düzenlendi. Sezon içinde şampiyona dışı yarışlar da yapıldı.

Juan Manuel Fangio (fotoğraf 1952'de çekilmiştir) ikinci Sürücüler şampiyonluğunu kazandı.

Juan Manuel Fangio, daha önce 1951'de kazandığı şampiyonluğun ardından ikinci kez şampiyon oldu. İlk yarışlardan sonra takım değiştiren Fangio, Maserati'den Mercedes-Benz'e geçti. Aynı sezonda birden fazla takımda yarışarak şampiyonluk kazanan ilk F1 pilotu oldu.

Şampiyonanın iki sezon boyunca Formula 2 kuralları altında koşulmasının ardından, 1954 yılında maksimum motor hacmi 2,5 litreye çıkarıldı. Bu, ortalama güç çıkışlarını %150 oranında artırdı ve birçok yeni üreticinin ilgisini çekti. Aynı zamanda bazı F2 üreticileri şampiyonadan çekilirken, bazıları da yarışmayı planlasa da zamanında araç şasilerini hazırlayamadı.

Arjantinli Almanya Grand Prix'si antrenmanları sırasında ölümcül bir kaza geçirdi. Dik bir yokuşta kontrolünü kaybederek bir hendeğe çarpan aracı takla attı ve Marimón'un üstüne düştü. Kaza, F1 tarihinin ilk ölümlü kazası oldu.

1955 yılında hayatını konu alan filmi vizyona girdi. 1954 F1 sezonundan gerçek yarış görüntüleri kullanıldı. Bunlar arasında Belçika GP'sinde sürücülerin arkasında yer alan kokpit içi kamera görüntüleri de yer aldı. 1966 yapımı Grand Prix filminde de benzer şekilde araç içi kamera görüntüleri kullanıldı.

Takımlar ve sürücüler

1954 sezonunda aşağıdaki takımlar ve pilotlar yarıştı. Indianapolis 500'e katılanlar yer almamaktadır.

Takım	Üretici	Şasi	Motor	Lastik	Pilot	Yarışlar
Officine Alfieri Maserati	Maserati		Maserati 250F1 2.5 L6 Maserati A6 2.0 L6	P	Juan Manuel Fangio	1, 3
						1, 3–6
						1, 8–9
						1
						3–4, 6–9
					Alberto Ascari	4–5
						4–6, 8
						7–9
					Stirling Moss	7–9
						7
						8
						9
Scuderia Ferrari	Ferrari		Ferrari 625 2.5 L4 Ferrari 554 2.5 L4 Ferrari 500 2.0 L4	P	Giuseppe Farina	1, 3
					José Froilán González	1, 3–8
					Mike Hawthorn	1, 3–9
						1, 7–8
					Maurice Trintignant	3–9
						6
						7
					Alberto Ascari	8
Equipe Gordini	Gordini		Gordini 23 2.5 L6	E		1, 3–9
						1
						1
						3–4, 6
						3, 5–6
						4, 9
						5–8
						7–8
	Ferrari Maserati		Ferrari 500 2.0 L4 Ferrari 625 2.5 L4 Maserati 250F1 2.5 L6	D P		1, 4–6, 9
					Maurice Trintignant	1
						4–6, 8–9
	Maserati		Maserati A6 2.0 L6 Maserati 250F1 2.5 L6	P		1, 4–6, 9
	Maserati		Maserati A6 2.0 L6	P		1, 9
						9
	Maserati		Maserati A6 2.0 L6 Maserati 250F1 2.5 L6	P		1, 3–6
	Maserati		Maserati A6 2.0 L6	P		1, 8
	Maserati		Maserati A6 2.0 L6	P		1
	Ferrari		Ferrari 500 2.0 L4	E		3, 7, 9
	Maserati		Maserati 250F1 2.5 L6	P		3–6, 9
						5
Equipe Moss	Maserati		Maserati 250F1 2.5 L6	P	Stirling Moss	3, 5–6
Daimler Benz AG	Mercedes		Mercedes M196 2.5	C	Juan Manuel Fangio	4–9
						4–9
						4, 6–9
						6
	Gordini		Gordini 23 2.5 L6	E		4
	-		GP 2.5 L4	D		4
	Maserati		Maserati 250F1 2.5 L6	D		4–7, 9
						9
	Maserati		Maserati 250F1 2.5 L6	D		4–5
	Ferrari		Ferrari 500 2.0 L4			5
G.A. Vandervell Vandervell Products	Vanwall	Special	Vanwall 254 2.5 L4	P	Peter Collins	5, 8–9
	Cooper-		GP 2.5 L4	D		5
	-		2.0 L4	D		5
	-		2.0 L4	D		5
	-		2.0 L4	D		5
Sir Jeremy Boles	-		2.0 L4	D		5
	-		2.0 L4	D		5
R.J. Chase	Cooper-Bristol		Bristol BS1 2.0 L6	D		5
	Cooper-Bristol		Bristol BS1 2.0 L6	D		5
	Cooper-Bristol		Bristol BS1 2.0 L6	D		5
Ecurie Richmond	Cooper-Bristol		Bristol BS1 2.0 L6	D		5
						5
	-BMW		BMW 328 2.0 L6	P		6
	Maserati		Maserati A6 2.0 L6	P		8
Scuderia Lancia	Lancia		Lancia DS50 2.5 V8	P	Alberto Ascari	9
						9

Takım ve sürücü değişiklikleri

Lancia'nın tasarladığı , ancak sezonun son yarışına yetiştirilebildi.

• Cooper ve , yeni düzenlemelere uygun bir aracı zamanında hazırlayamadıkları için fabrika takımlarıyla mücadele edemedi.
• HWM bir F1 şasisi üretti ancak hızı yetersizdi. Sürücü sadece bir şampiyona turuna katıldı ve motor arızası nedeniyle yarıştan çekildi.
• Değişen kurallar nedeniyle , ve şampiyonadan çekildi.
• Maserati, kış boyunca geçirdiği ölümcül kazada sürücüsü kaybetmişti. Önce , ardından direksiyona geçti.
• Takımla üst üste iki şampiyonluk kazanan Alberto Ascari, maaş anlaşmazlığı nedeniyle Ferrari'den ayrılarak yeni takım Lancia'ya katılmıştı. Takım arkadaşı ve kişisel akıl hocası aynı değişikliği yaptı. Takım, Gordini'den Maurice Trintignant'ı işe aldı.
• Gordini, 1953 yılında ile birlikte OSCA adına yarışan işe aldı, böylece özel bir Maserati ile yarıştı.

Sezon ortası değişiklikleri

, kapalı tekerlek aerodinamik gövde yapısına sahip olan ve ilk kez yarışan en hızlı otomobil olan ile mücadele etti.

• Mercedes, araç hazırlıklarını geç tamamladığı için Fransa Grand Prix'sinden itibaren şampiyonaya katıldı.Juan Manuel Fangio, Maserati'den ayrılarak ve yanına, Alman ekibine katıldı.
• Aynı yarışta , Owen Racing Organisation ismi altında 1951'de tek seferlik bir yarış yaptıktan sonra spora geri döndü. Bu, şampiyonadaki 24 yıllık birlikteliklerinin başlangıcı olacaktı.
• Vanwall, Britanya Grand Prix'sinde eski HWM sürücüsü Peter Collins ile ilk kez yarıştı. Şasileri Cooper tarafından hazırlandı.
• Lancia da şampiyonaya katıldı ancak aracını sezonun son yarışına yetiştirebildi. Bu arada pilotlar Alberto Ascari ve , Maserati ve Ferrari'ye kiralandı.
• , şampiyona dışı sırasında takım lideri , aracını kullanmasına izin vermediği için Gordini'den kovuldu.
• 1950 şampiyonu Nino Farina, Ascari ayrıldığında Ferrari'nin takım lideri oldu. Ancak 27 Haziran'da, Monza'daki spor araba yarışı 1954 Supercortemaggiore Grand Prix'sinde bir kaza geçirdi ve bu kazadan dolayı 20 gün hastanede yatmak zorunda kaldı. Bu nedenle yılın geri kalanında F1'de yer almadı.
• ölümcül kazasının ardından, kendi adlarıyla Maserati'de yarışan vatandaşı ve İngiliz Stirling Moss, Maserati fabrika takımına geçtiler.

Takvim

No.	Grand Prix	Pist	Tarih
1		, Buenos Aires	17 Ocak
2	Indianapolis 500	Indianapolis Motor Speedway, Speedway	31 Mayıs
3	Belçika Grand Prix	Circuit de Spa-Francorchamps, Stavelot	20 Haziran
4	Fransa Grand Prix	,	4 Temmuz
5	Britanya Grand Prix	Silverstone Pisti, Silverstone	17 Temmuz
6	Almanya Grand Prix	Nürburgring,	1 Ağustos
7	İsviçre Grand Prix	, Bern	22 Ağustos
8	İtalya Grand Prix	Autodromo Nazionale di Monza, Monza	5 Eylül
9	İspanya Grand Prix	, Barselona	24 Ekim

Takvim değişiklikleri

• İspanya Grand Prix'si 'nde 1951'den sonra ilk kez düzenlendi. Önceki iki yılda maddi sebeplerden dolayı iptal edilmişti.
• Hollanda Grand Prix'sinin başlangıçta 6 Haziran'da yapılması planlanıyordu ancak parasal nedenlerden dolayı iptal edildi.

Kural değişiklikleri

Doğal emişli motorlar için izin verilen maksimum motor hacmi 2,0 litreden 2,5 litreye çıkarıldı. Ortalama güç çıkışları yaklaşık %150 oranında arttı.Sıkıştırılmış motorlar için sınır 1952'den beri olduğu gibi 750 cc olarak belirlendi; ancak 'de tamamen yasaklanmadan önce hiçbir üretici bu motoru üretmedi.

Şampiyona özeti

İlk üç yarış (1-3)

1950 şampiyonu Nino Farina, sezonun tek podyumunu elde etti.

Şampiyona Arjantin Grand Prix'siyle başladı. Birçok üretici yarışmak istiyordu ancak henüz hiçbiri hazır değildi. Grid, 1953 şasilerini yeni düzenlemelere uyarlayan Ferrari, Maserati ve Gordini'lerden oluşuyordu. 1950 şampiyonu Nino Farina, takım arkadaşı José Froilán González ve Maserati'li Juan Manuel Fangio'nun önünde pole pozisyonunda yer aldı. Farina, böylece tarihte pole pozisyonunu alan en yaşlı F1 sürücüsü oldu. Yarışın başında dördüncü sıraya gerileyen González, toparlanma çabalarının ardından 15. turda liderliği ele geçirdi. Yarışın üçte biri geride kalırken sağanak yağmur başladı ve lider spin attı. Farina yeni kask vizörü için pite girerken, üçüncü Ferrari sürücüsü Mike Hawthorn da spin attı. Böylece Fangio liderliğe yerleşti ancak pist kuruyunca González ve Farina'nın arkasına üçüncülüğe düştü. İkinci yağmur periyodunda sıralama tekrar değişti ve Fangio iki Ferrari'nin önüne geçti, ancak Maserati sürücüsü yeni lastikler için pite girdiğinde üçüncülüğe geri döndü. Ferrari'nin takım yöneticisi , rakiplerinin pit stopuna itiraz ederek, araçta çok fazla mekaniker çalıştığını söyledi. Protestolarının kabul edileceğinden emin olan Ugolini, pilotlarına arabaları finişe getirmeleri ve atak yapan Fangio ile mücadele etmemeleri yönünde talimat verdi. Pilotlar da öyle yaptı ve Fangio'nun ardından ikinci ve üçüncü oldular. Ancak daha sonra FIA, Ferrari'nin itirazını reddetti ve sonuçları onaylayarak Fangio'ya kendi evinde ilk zaferini kazandırdı.

, Formula 1 şampiyonasına dahil edildi ancak hiçbir F1 pilotu katılmadı. Yarışı üst üste ikinci kez Bill Vukovich kazandı.

Belçika Grand Prix'si sıralama turlarında Fangio, 1951'deki tur rekorunu kırarak González ve Farina'nın önünde pole pozisyonundan başladı. Arjantinli pilot Mercedes ile anlaşmış ancak araçları henüz hazır olmadığı için eski takımına dönmüştü. Fangio'nun startta hata yapması üzerine González liderliği ele geçirdi ancak ilk turda motoru durunca Farina öne geçti. aracı, yakıt deposu kapağının açık unutulması ve egzoza yakıt sızması sonucu alev aldı. Maserati sürücüsü sırtında yanıklarla dışarı atlayarak kurtulurken diğer pilotlar onun aracına çarpmadan kazadan kurtuldu. Fangio 2. turda ikinci sıraya yükselirken, 3. turda liderliği ele geçirdi. 10. turda kask vizörü kırılınca gözlüklerini takmak için pite girdi, ancak daha sonra toparlanıp Farina'yı ikinci kez geçti. Ancak bu sırada Ferrari'nin motoru durdu ve Farina yarış dışı kaldı. Hawthorn'un egzoz borusu patladı, duman kokpite doğru yayıldı ve Hawthorn'un başı döndü. Pit stop yapıp direksiyona düşünce ekip onu dışarı sürükledi ve González aracını devraldı. Takım, Britanyalı pilotun neden rahatsız olduğunu ancak bir tur sonra González'in bunu belirtmesiyle öğrendi. Fangio, Maurice Trintignant (Ferrari) ve Stirling Moss'un (Maserati) önünde yarışı kazandı.

Sürücüler Şampiyonasında Juan Manuel Fangio (Maserati/) 17 puanla liderliği ele geçirirken, Maurice Trintignant (Ferrari) ve Bill Vukovich () ise 8 puanla ikinci sırada yer aldı. Vukovich diğer yarışlarda yarışmadı.

4. - 7. yarışlar

yenilikçi tasarıma sahip ile Fransa Grand Prix'sinde ilk kez sahneye çıktı.

Mercedes takımı Fransa Grand Prix'sine katıldı ve pilotları ilk andan itibaren en hızlı isimler oldular. Şampiyonanın lideri Juan Manuel Fangio böylece Maserati'den ayrılırken, ona Alman pilotlar ve eşlik etti. Fangio'nun koltuğuna 1952 ve 1953 şampiyonu Alberto Ascari geçti, ancak onun yeni patronu Lancia'nın da araçları henüz hazır değildi. Takım arkadaşı ve akıl hocası de aynı şekilde Maserati'ye geçti. Fangio ve Kling en hızlı zamanları yaparak, gümüş renkli aerodinamik gridin önüne taşıdı. Yarışın ilk turlarında González, lider ikiliyle aynı çizgide kalmayı başaran tek isimdi ancak Ferrari'leri aşırı ısınınca, odak noktası Herrmann'ın üçüncü Mercedes'ini geride tutmaya yöneldi. 13. turda Ferrari'nin motoru iflas etti. Takım arkadaşı Mike Hawthorn da benzer sorunlar nedeniyle yarış dışı kaldı, ardından Herrmann tur rekorunu kırdı ancak ardından duman bulutunun içinde kaldı. Fangio ve Kling turlarını rahat bir tempoda tamamladılar, düzlüklerin çoğunu yan yana geçtiler ve son sprintte hızlarını artırdılar. Son virajdan çıkan Fangio, farkı birkaç metre açarak galibiyeti almayı başardı. Özel Ferrari'si ile , sadece altı yarışmacının arasından üçüncü oldu.

Fangio, Britanya Grand Prix'sinde yine pole pozisyonundaydı ancak Mercedes'in aerodinamik gövde yapısı, iki hafta önceki kıyasla Silverstone Pisti'nde onlara daha az avantaj sağlıyordu. Öndeki dörtlüyü González ve Hawthorn ile Ferrari'ler ve Stirling Moss ile Maserati tamamlıyordu. Yarışın başında González öne geçti ve yaklaşık beş saniyelik bir fark yarattı, Moss ile Hawthorn ise kıyasıya bir mücadele içindeydi. Yağmur yağdı ve birkaç kaza oldu. Fangio pist dışına çıktı ve aracının önü hasar gördü, ancak teknik bir sorun nedeniyle temposu düşene kadar öndeki vatandaşına baskı yapmaya devam etti ve sonrasında dördüncü sıraya geriledi. González, Ferrari'deki takım arkadaşı Hawthorn ve Maserati'deki önünde galibiyete imza attı, zira bitime 10 tur kala Moss'un arka aksı bozuldu. Fangio ise bir tur geride dördüncü oldu. Yedi sürücü en hızlı turu attı, dereceler hassas bir şekilde ölçülmemişti, bu yüzden hepsine ekstra ${\displaystyle {\tfrac {1}{7}}}$ puan verildi.

Almanya Grand Prix'sini Mercedes adına Juan Manuel Fangio kazandı.

Almanya Grand Prix'sine Avrupa Grand Prix'si onursal unvanı verildi. Üçü açık tekerlekli dört Mercedes otomobili yarışa katıldı. Gridin en genç sürücülerinden biri olan Marimón'un ölümcül kazası antrenmanlara gölge düşürdü ve Maserati fabrika takımı yarıştan çekildi. Fangio, Hawthorn ve Moss'un önünde üst üste üçüncü kez pol pozisyonunu elde etti ancak startta liderliği ele geçiren isim González oldu. Hawthorn, ve Herrmann'ın hızlı başlangıç yapan Mercedes'inin gerisine düştü. Fangio, 2. tura girerken vatandaşını geçti ve Moss, teknik arıza nedeniyle yarış dışı kaldı. Hawthorn da yarıştan çekilerek yerini son sıradaki Kling'e bıraktı. Herrmann yakıt sızıntısı nedeniyle yarış dışı kaldı ancak González'in tempoyu düşürmesiyle diğer Mercedes'ler ilk üçe yerleşti. Ancak Lang, yarıştan çekildi ve Kling, Fangio'ya baskı yapmaya başladı. Kling kırık arka süspansiyonu ile pite girmeden önce Hawthorn, González'in aracını devraldı. Fangio, Hawthorn/González ve Maurice Trintignant'ın iki Ferrari'sini geride bırakarak Mercedes'e zaferi getirirken Kling ise dördüncü oldu.

Fangio, İsviçre Grand Prix'sinde şampiyonluğu ilan etme fırsatını yakaladı. González'in yarışı kazanamaması halinde Fangio şampiyonluğunu ilan edecekti. González pole pozisyonundan başlamasına rağmen liderliği yarışın başında Fangio'ya kaptırdı. Maserati terfi eden Moss, yarışa üçüncü sıradan başladı ve Ferrari'yi geçmeye çalışıyordu. Yarışa altıncı sıradan başlayan Hawthorn, liderden iki saniye daha hızlıydı ve hem González'i hem de Moss'u geçti. Moss, Hawthorn, Trintignant ve Kling arka arkaya yarıştan çekildi. Fangio, González'i neredeyse bir dakika geride bırakırken, Herrmann yarışı bir tur geride tamamladı.

Sürücüler Şampiyonası'nda Juan Manuel Fangio (Maserati/Mercedes) 42 puanla ikinci şampiyonluğunu garantilemeye yetecek puanı elde etti. José Froilán González (Ferrari) 23${\displaystyle {\tfrac {9}{14}}}$ puanla ikinci sırada yer alıyordu. Maurice Trintignant (Ferrari) ise 15 puanla üçüncü oldu.

Son iki yarış (8-9)

Juan Manuel Fangio, İtalya Grand Prix'sinde Alberto Ascari'nin önündeyken.

Şampiyonluğu garantileyen Juan Manuel Fangio, İtalya Grand Prix'sinde de polü kazandı. Mercedes'te, Lancia henüz hazır olmadığı için Ferrari'ye geçen Alberto Ascari'nin ve Maserati'den Stirling Moss'un önünde bir pole pozisyonu daha elde etti. Başlangıçta Fangio liderliği dördüncü sıradaki takım arkadaşı kaptırdı. Gümüş Oklar, başarıyı tekrarlayacak gibi görünüyordu. Ancak Kling, 5. turda ufak bir hata yaparak beşinciliğe gerilerken, şampiyonada ikinci sırada bulunan José Froilán González, Ascari hepsini geçmeden önce Fangio'nun yanına geldi. González yarıştan çekilince eski rakipleri Fangio ve Ascari'nin mücadelesi yaşandı. Maserati sürücüleri Moss ve de yarışa dahil olana kadar yirmi turdan fazla bir süre boyunca böyle devam etti. Villoresi debriyajını fazla kullanmış ve kısa sürede geriye düşmüştü, ancak Moss liderliği ele geçirdi. Ascari'nin motor arızası nedeniyle aniden yarış dışı kalması, Moss'un liderliğini genişletmesine fırsat verdi ancak 68. turda yağ basıncı düştü ve Moss pite girmek zorunda kaldı. Yağ tamamlandı, ancak bir sonraki turda aracın altından yağ akmaya başladı ve yarış dışı kalmak zorunda kaldı. Takım arkadaşı , Mike Hawthorn ile ikincilik mücadelesi veriyordu ancak Maserati de sıkıntı yaşadı. Fangio, geçen yıl olduğu gibi yarışı, González'den aracı devralan Hawthorn ve önünde kazandı.

Sezon İspanya Grand Prix'siyle sona erdi ve Lancia da piste çıktı. Ascari, yeni Lancia ile yılın ilk pol pozisyonunu elde etti. Ön sırayı Fangio (Mercedes), Hawthorn (Ferrari) ve (Maserati) tamamladı. Schell, Hawthorn ve Ascari'nin önünde startta liderliği ele geçirirken, Fangio altıncılığa geriledi. Ascari 3. turda öndeydi ve fark açıyordu, ancak 9. turda debriyaj sorunu yaşadı. Takım arkadaşı Villoresi daha ilk turda pite girmişti. Maurice Trintignant gruba katılarak liderliği ele geçirdi. Moss da katıldı ama çok geçmeden bozulan bir yağ pompası nedeniyle yarıştan çekildi. Schell, 29. turda lider konumdayken spin attı ve ardından vites kutusunun bozulmasıyla yarış dışı kaldı. Trintignant da benzer sorunlarla liderliği kaybetti. Hawthorn Ferrari'sini finişe getirerek, Fangio'nun Mercedes'ini bitime altı tur kala geçen Maserati'den önünde zafere ulaştı ve podyuma üç farklı üretici çıktı.

Sürücüler Şampiyonası'nda Juan Manuel Fangio (Maserati/Mercedes) 42 puan toplayarak ikinci şampiyonluğunu kazanırken, José Froilán González (Ferrari) ise 25${\displaystyle {\tfrac {1}{7}}}$ puanla ikinci oldu. Mike Hawthorn (Ferrari) ise 24${\displaystyle {\tfrac {9}{14}}}$ puanla üçüncü oldu.

Sonuçlar ve sıralamalar

Grand Prix'ler

Yarış	Grand Prix	Pol pozisyonu	En hızlı tur	Kazanan pilot	Kazanan üretici
1		Giuseppe Farina	José Froilán González	Juan Manuel Fangio	Maserati
2	Indianapolis 500			Bill Vukovich	-
3	Belçika Grand Prix	Juan Manuel Fangio	Juan Manuel Fangio	Juan Manuel Fangio	Maserati
4	Fransa Grand Prix	Juan Manuel Fangio		Juan Manuel Fangio	Mercedes
5	Britanya Grand Prix	Juan Manuel Fangio	Alberto Ascari Juan Manuel Fangio José Froilán González Mike Hawthorn Stirling Moss	José Froilán González	Ferrari
6	Almanya Grand Prix	Juan Manuel Fangio		Juan Manuel Fangio	Mercedes
7	İsviçre Grand Prix	José Froilán González	Juan Manuel Fangio	Juan Manuel Fangio	Mercedes
8	İtalya Grand Prix	Juan Manuel Fangio	José Froilán González	Juan Manuel Fangio	Mercedes
9	İspanya Grand Prix	Alberto Ascari	Alberto Ascari	Mike Hawthorn	Ferrari

Puanlama Sistemi

Yarışı ilk beşte tamamlayan pilotlara puan verildi. Bitiş pozisyonuna veya sınıflandırmaya bakılmaksızın en hızlı turu atanlara da ek bir puan verildi. Şampiyonaya sadece en iyi beş sonuç dahil edildi. Paylaşımlı sürüşlerde, puan alabilecek bir pozisyonda bitiren her sürücüye yarım puan verildi. Birden fazla sürücünün aynı en hızlı tur zamanını belirlemesi durumunda, en hızlı tur puanı sürücüler arasında eşit olarak paylaştırılır. Parantezsiz sayılar şampiyona puanlarını, parantez içindeki sayılar ise toplam kazanılan puanları göstermektedir. Puanlar aşağıdaki sisteme göre verildi:

Pozisyon	1.	2.	3.	4.	5.	EHT
Puan	8	6	4	3	2	1
Kaynak:

Sürücüler Klasmanı

Poz. Pilot ‡ Puan 1 Juan Manuel Fangio 1 1^PE 1^P (4^PE) 1^P 1^E (1^P) (3) 42 (57+^1⁄7) 2 José Froilán González 3^E (4)† YD 1^E 2† 2^P 3^E† / YD 25+^1⁄7 (26+^9⁄14) 3 Mike Hawthorn DSQ 4† YD 2^E 2† YD 2 1 24+^9⁄14 4 Maurice Trintignant 4 2 YD 5 3 YD 5 YD 17 5 2 7 4^E YD YD 5 12 6 Bill Vukovich 1 8 7 YD^E YD 3 4 YD 8 8 DNS YD 2 6 9 Nino Farina 2^P YD 6 10 2 6 11 YD YD YD 6 YD 4 YD 4 6 12 3^PE 5 13 Stirling Moss 3 YD^E YD YD 10 YD 4+^1⁄7 14 YD YD YD 3^E DNS 4+^1⁄7 15 3 YD 9 DNS YD YD 4 16 7 5 5 9 YD 4 17 7 6 4 YD† YD 9 3 18 9 7 3† 2 19 5 9 YD 2 20 5 YD† DNS YD YD 2 21 5 2 22 5 2 23 4† 1+^1⁄2 24 4† / 15† 1+^1⁄2 25 Alberto Ascari YD YD^E / YD† YD YD^PE 1+^1⁄7 26 DSQ YD 6 YD^E 10 YD YD YD ^1⁄7 — 6 YD 12 7 YD YD 0 — YD 8 DNS 6 8 0 — YD 6 0 — 6 0 — 6 0 — 6 0 — YD YD YD 8 8 7 0 — Peter Collins YD 7 DNS 0 — 7 0 — YD 8 YD 0 — 8 YD† 0 — 8 0 — 9 0 — 10 0 — 10 0 — YD 11 0 — 11 0 — 11 0 — 12 0 — 13 0 — 13 0 — 14 0 — 14 0 — 15 0 — 15† 0 — 16 0 — 17 0 — 18 0 — 19 0 — YD YD YD YD 0 — YD YD YD 0 — YD YD 0 — YD YD 0 — YD 0 — YD 0 — YD 0 — YD 0 — YD 0 — YD 0 — YD 0 — YD 0 — YD 0 — YD 0 — YD 0 — YD 0 — YD 0 — YD 0 — YD† 0 — YD† 0 — YD 0 — YD 0 — YD 0 — YD 0 — YD 0 — YD 0 — YD 0 — YD† 0 — YD 0 — YD 0 — YD† 0 — DNS 0 — DNS 0 — DNQ 0 Poz. Pilot ‡ Puan

Renk Sonuç Altın Birinci Gümüş İkinci Bronz Üçüncü Yeşil Puanla bitirdi Mavi Puansız bitirdi Mor Yarış Dışı (YD) Kırmızı Sıralama zamanı yok (DNQ) Siyah Diskalifiye (Dis.) Beyaz Başlamadı (DNS) Boş Katılmadı (DNA) Yaralandı (INJ) Kabul edilmedi (EX) Çekildi (WD) İşaret Anlamı E En hızlı tur P Pol pozisyonu † Yarışın %90'ını tamamlamış pilotlar, yarışı tamamlamış olarak kabul edilir. altsimge sayısı Sprint sıralamadaki puan alma derecesi

• İtalik en hızlı turu gösterir (bir puan verilir - puan en hızlı turu paylaşan sürücüler arasında eşit olarak paylaşılır)
• Kalın yazı pol pozisyonunu gösterir
• † Aynı arabanın birden fazla sürücüsü arasında paylaşılan pozisyon
• ‡ Bu yarışta birden fazla araba paylaşıldı. Ayrıntılar için yarış sayfasına bakınız.

Şampiyona dışı yarışlar

1954 sezonunda düzenlenen ve 1954 Dünya Sürücüler Şampiyonası'ndan sayılmayan Formula 1 yarışları aşağıda yer almaktadır.

Yarış adı	Pist	Tarih	Kazanan pilot	Takımı
IV Gran Premio di Siracusa	Syracuse	11 Nisan	Nino Farina	Ferrari
XV Pau Grand Prix	Pau	19 Nisan	Jean Behra	Gordini
VI Lavant Cup	Goodwood	19 Nisan	Reg Parnell	Ferrari
III Grand Prix de Bordeaux	Bordeaux	9 Mayıs	José Froilán González	Ferrari
VI BRDC International Trophy	Silverstone	15 Mayıs	José Froilán González	Ferrari
VII Gran Premio di Bari	Bari	22 Mayıs	José Froilán González	Ferrari
II Curtis Trophy	Snetterton	5 Haziran	Roy Salvadori	Maserati
XIII Gran Premio di Roma	Castelfusano	6 Haziran	Onofre Marimón	Maserati
XXIV Grand Prix des Frontières	Chimay	6 Haziran	Birabongse Bhanudej	Maserati
I Cornwall MRC Formula 1 Race	Davidstow	7 Haziran	John Riseley-Prichard	Connaught-Lea Francis
I BARC Formula 1 Race	Goodwood	7 Haziran	Reg Parnell	Ferrari
II Crystal Palace Trophy	Crystal Palace	19 Haziran	Reg Parnell	Ferrari
IV Grand Prix de Rouen-les-Essarts	Rouen	11 Temmuz	Maurice Trintignant	Ferrari
III Grand Prix de Caen	Caen	25 Temmuz	Maurice Trintignant	Ferrari
I August Cup	Crystal Palace	2 Ağustos	Reg Parnell	Ferrari
II Cornwall MRC Formula 1 Race	Davidstow	2 Ağustos	John Coombs	Lotus-Lea Francis
I International Gold Cup	Oulton Park	7 Ağustos	Stirling Moss	Maserati
II RedeX Trophy	Snetterton	14 Ağustos	Reg Parnell	Ferrari
XXIII Circuito di Pescara	Pescara	15 Ağustos	Luigi Musso	Maserati
III Joe Fry Memorial Trophy	Castle Combe	28 Ağustos	Horace Gould	Cooper-Bristol
V Circuit de Cadours	Cadours	12 Eylül	Jean Behra	Gordini
I Grosser Preis von Berlin	AVUS	19 Eylül	Karl Kling	Mercedes
VII Goodwood Trophy	Goodwood	25 Eylül	Stirling Moss	Maserati
I Daily Telegraph Trophy	Aintree	2 Ekim	Stirling Moss