51 Akademi ödülleri töreni Sinema Sanatları ve Bilimleri Akademisi AMPAS tarafından 1978 de vizyona giren filmleri

51. Akademi Ödülleri töreni Sinema Sanatları ve Bilimleri Akademisi (AMPAS) tarafından 1978'de vizyona giren filmleri ödüllendirmek amacıyla 9 Nisan 1979'da Los Angeles'taki Dorothy Chandler Pavilion'da yapıldı. Bu tören ile AMPAS, 22 kategoride Akademi Ödüllerini (Oscar olarak bilinir) sahiplerine sundu. Amerika Birleşik Devletleri'nde ABC tarafından yayınlanan törenin yapımcılığını Jack Haley Jr., yönetmenliğini Marty Pasetta üstlendi. Komedyen ve talk show sunucusu Johnny Carson ilk kez gösteriye ev sahipliği yaptı. Törenden üç gün önce Beverly Hills, California'daki The Beverly Hilton'da düzenlenen ayrı bir törenle, Teknik Başarı Akademi Ödülleri, sunucular Gregory Peck ve Christopher Reeve tarafından takdim edildi.

51 Akademi Ödülleri

Yer

Dorothy Chandler Pavilion
Los Angeles, California, ABD

Tarih

9 Nisan 1979

Sunucu(lar)

Johnny Carson

Yapımcı

Yönetmen

Akılda Kalanlar

En İyi Film

Avcı

En Fazla Dalda
Ödül Alan

Avcı (5)

En Fazla Dalda
Aday Olan

Avcı ve Cennet Bekleyebilir (9)

Televizyon Yayını

Yayın

ABC

Yayın süresi

3 saat 25 dakika

İzleyici oranı

46.3 milyon
34.6 (Nielsen ratings)

< 50.

Akademi Ödülleri

52. >

Avcı, ana ödül töreninde En İyi Film de dahil olmak üzere beş ödül kazandı. Diğer kazananlar arasında üç ödülle Eve Dönüş, iki ödülle Midnight Express ve birer ödülle , California Suite, Days of Heaven, Death on the Nile, , , Heaven Can Wait, , , Superman, ve vardı. Yayın Amerika Birleşik Devletleri'nde 34.6 Nielsen reytingine ulaştı ve 46.3 milyon kişi tarafından izlendi.

Tören

Los Angeles şehir merkezindeki Dorothy Chandler Pavilion'da düzenlenen törene ilk kez talk-show sunucusu Johnny Carson ev sahipliği yaptı. Jack Elliott ve Allyn Ferguson, televizyon yayını için müzik direktörleri olarak görev yaptı. Şarkıcılar Sammy Davis Jr. ve Steve Lawrence, En İyi Orijinal Şarkı'ya aday gösterilmeyen film şarkılarından oluşan "Oscar's Only Human" adlı bir şarkı seslendirdiler. Başlangıçta akademinin müzik şubesi bu bölümü protesto etti ve bunun törenden çıkarılmasını istedi, ancak Haley'nin yapımcı olarak görevinden ayrılıp Carson'ı sunuculuk görevlerinden almakla tehdit etmesi üzerine bölüm törende tutuldu.

Ayrıca tören Oscar ödüllü aktör John Wayne'in son halka açık görüntüsü olmasıyla da hatırlanıyor. Wayne, En İyi Film ödülünü vermeden önce ayakta alkışlandı.Törenden iki ay sonra 11 Haziran'da 72 yaşında mide kanserinden kaynaklanan komplikasyonlardan öldü. Bu aynı zamanda, En İyi Kostüm Tasarımını Oz Büyücüsü rol arkadaşı Ray Bolger ile birlikte sunan yapımcı Jack Haley Jr.'ın babası Jack Haley'nin halka açık son görünüşüydü.

Kazananlar ve adaylar

51. Akademi Ödülleri için adaylar, 20 Şubat 1979'da Akademi başkanı Howard W. Koch ve aktris Susan Blakely tarafından açıklandı.Avcı ve Cennet Bekleyebilir dokuzar adaylıkla en fazla adaylığı paylaştı. Kazananlar 9 Nisan'daki ödül töreninde açıklandı. En İyi Yönetmen adayları Warren Beatty ve Buck Henry, aynı film için bu kategoride aday gösterilen ikinci yönetmen çifti oldular; daha önce Jerome Robbins ve Robert Wise, 1961 yapımı West Side Story'nin ortak yönetmeni olarak ödülü kazanmıştı. Ayrıca Beatty, aynı film için oyunculuk, yönetmenlik, yapımcılık ve senaryo yazarlığı adaylığı kazanan ilk kişi oldu. Orson Welles daha önce Citizen Kane için aynı başarıyı elde etmiş olsa da, o zamanki kurallar, bireysel yapımcıların aksine filmi yayınlayan stüdyonun En İyi Film için resmi aday olduğunu kabul ediyordu.Jon Voight ve Jane Fonda'nın En İyi Erkek Oyuncu ve En İyi Kadın Oyuncu kategorilerinde sırasıyla kazandıkları ödüller ile Coming Home, her iki başrol oyuncusu ödülünü de kazanan dördüncü film oldu. En İyi Yardımcı Kadın Oyuncu ödülünü kazanan Maggie Smith, California Suite'te Oscar kaybeden birini oynayarak Oscar kazanan tek kişi oldu.

Ödüller

Kazananlar önce listelenir, kalın harflerle vurgulanır ve çift hançerle gösterilir ().

En İyi Film The Deer Hunter – Barry Spikings, Michael Deeley, Michael Cimino ve John Peverall, yapımcı Coming Home - Jerome Hellman, yapımcı Heaven Can Wait – Warren Beatty, yapımcı Midnight Express – Alan Marshall ve David Puttnam, yapımcı An Unmarried Woman - Paul Mazursky ve Anthony Ray, yapımcı	En İyi Yönetmen Michael Cimino – The Deer Hunter Hal Ashby – Coming Home Warren Beatty ve Buck Henry – Heaven Can Wait Woody Allen – Interiors Alan Parker – Midnight Express
En İyi Erkek Oyuncu *Jon Voight – Coming Home* filminde Luke Martin** Warren Beatty – Heaven Can Wait filminde Joe Pendleton/Leo Farnsworth/Tom Jarrett Gary Busey – The Buddy Holly Story filminde Buddy Holly Robert De Niro – The Deer Hunter filminde Sergeant Michael "Mike" Vronsky Laurence Olivier – The Boys from Brazil filminde Ezra Lieberman	En İyi Kadın Oyuncu *Jane Fonda – Coming Home* filminde Sally Hyde** Ingrid Bergman – Autumn Sonata filminde Charlotte Andergast Ellen Burstyn – Same Time, Next Year filminde Doris Jill Clayburgh – An Unmarried Woman filminde Erica Benton Geraldine Page – Interiors filminde Eve
En İyi Yardımcı Erkek Oyuncu *Christopher Walken – The Deer Hunter* filminde Corporal Nikanor "Nick" Chevotarevich** Bruce Dern – Coming Home filminde Captain Bob Hyde Richard Farnsworth – Comes a Horseman filminde Dodger John Hurt – Midnight Express filminde Max Jack Warden – Heaven Can Wait filminde Max Corkle	En İyi Yardımcı Kadın Oyuncu *Maggie Smith – California Suite* filminde Diana Barrie** Dyan Cannon – Heaven Can Wait filminde Julia Farnsworth Penelope Milford – Coming Home filminde Vi Munson Maureen Stapleton – Interiors filminde Pearl Meryl Streep – The Deer Hunter filminde Linda
Direkt Ekran İçin Yazılmış En İyi Senaryo Coming Home – Hikâye Nancy Dowd; Senaryo Waldo Salt ve Robert C. Jones Autumn Sonata – Ingmar Bergman The Deer Hunter – Hikâye Michael Cimino, Deric Washburn, Louis Garfinkle ve Quinn Redeker; Senaryo Deric Washburn Interiors – Woody Allen An Unmarried Woman – Paul Mazursky	Başka Bir Materyale Dayalı En İyi Senaryo Midnight Express – Oliver Stone; Billy Hayes ve William Hoffer’ın kitabından uyarlandı. Bloodbrothers – Walter Newman; Richard Price romanından uyarlandı. California Suite – Neil Simon; kendine ait tiyatro oyunundan uyarlandı. Heaven Can Wait – Elaine May ve Warren Beatty; Harry Segall’ın tiyatro oyunundan uyarlandı. Same Time, Next Year – Bernard Slade; kendine ait tiyatro oyunundan uyarlandı.
Get Out Your Handkerchiefs (Fransa) Fransızca – Yönetmen Bertrand Blier The Glass Cell (Batı Almanya) Almanca – Yönetmen Hans W. Geißendörfer Hungarians (Macaristan) Macarca – Directed by Zoltán Fábri Viva Italia! (İtalya) İtalyanca – Yönetmen Dino Risi, Ettore Scola ve Mario Monicelli White Bim Black Ear (Sovyetler Birliği) Rusça – Yönetmen Stanislav Rostotsky	En İyi Belgesel Film Scared Straight! – Arnold Shapiro The Lovers' Wind (Le vent des amoureux) – Albert Lamorisse (posthumous nomination) Mysterious Castles of Clay – Joan Root and Alan Root Raoni – Jean-Pierre Dutilleux and Luiz Carlos Saldanha With Babies and Banners: Story of the Women's Emergency Brigade – Lorraine Gray
En İyi Kısa Belgesel Film The Flight of the Gossamer Condor – Jacqueline Phillips Shedd ve Ben Shedd The Divided Trail: A Native American Odyssey – Jerry Aronson An Encounter with Faces – Vidhu Vinod Chopra ve K. K. Kapil Goodnight Miss Ann – August Cinquegrana Squires of San Quentin – J. Gary Mitchell	En İyi Kısa Film Teenage Father – Taylor Hackford A Different Approach – Jim Belcher ve Fern Field Mandy's Grandmother – Andrew Sugerman Strange Fruit – Seth Pinsker
En İyi Kısa Animasyon Film Special Delivery – Eunice Macauley ve John Weldon Oh My Darling – Nico Crama Rip Van Winkle – Will Vinton	En İyi Müxik Midnight Express – Giorgio Moroder The Boys from Brazil – Jerry Goldsmith Days of Heaven – Ennio Morricone Heaven Can Wait – Dave Grusin Superman – John Williams
En İyi Uyarlama Müzik The Buddy Holly Story – Joe Renzetti Pretty Baby – Jerry Wexler The Wiz – Quincy Jones	En İyi Şarkı *"Last Dance" şarkısı Thank God It's Friday* – Müziği ve sözleri Paul Jabara** "Hopelessly Devoted to You" şarkısı Grease – Müziği ve sözleri John Farrar "The Last Time I Felt Like This" şarkısı Same Time, Next Year – Müziği Marvin Hamlisch; sözleri Alan ve Marilyn Bergman "Ready to Take a Chance Again" şarkısı Foul Play – Müziği Charles Fox; sözleri Norman Gimbel "When You're Loved" şarkısı The Magic of Lassie – Müziği ve sözleri by Richard M. Sherman ve Robert B. Sherman
En İyi Ses The Deer Hunter – Richard Portman, William McCaughey, Aaron Rochin ve Darin Knight The Buddy Holly Story – Tex Rudloff, Joel Fein, Curly Thirlwell ve Willie D. Burton Days of Heaven – John Wilkinson, Robert W. Glass Jr., John T. Reitz ve Barry Thomas Hooper – Robert Knudson, Robert Glass, Don MacDougall ve Jack Solomon Superman – Gordon McCallum, Graham V. Hartstone, Nicolas Le Messurier ve Roy Charman	En İyi Kostüm Tasarımı Death on the Nile – Anthony Powell Caravans – Renié Days of Heaven – Patricia Norris The Swarm – Paul Zastupnevich The Wiz – Tony Walton
En İyi Yapım Tasarımı Heaven Can Wait – Sanat Yönetimi: Paul Sylbert ve Edwin O'Donovan; Set Dekorasyonu: George Gaines The Brink's Job – Sanat Yönetimi: Dean Tavoularis ve Angelo P. Graham; Set Dekorasyonu: George R. Nelson ve Bruce Kay California Suite – Sanat Yönetimi: Albert Brenner; Set Dekorasyonu: Marvin March Interiors – Sanat Yönetimi: Mel Bourne; Set Dekorasyonu: Daniel Robert The Wiz – Sanat Yönetimi: Tony Walton ve Philip Rosenberg; Set Dekorasyonu: Edward Stewart ve Robert Drumheller	En İyi Sinematografi Days of Heaven – Néstor Almendros The Deer Hunter – Vilmos Zsigmond Heaven Can Wait – William A. Fraker Same Time, Next Year – Robert Surtees The Wiz – Oswald Morris
En İyi Kurgu The Deer Hunter – Peter Zinner The Boys from Brazil – Robert E. Swink Coming Home – Don Zimmerman Midnight Express – Gerry Hambling Superman – Stuart Baird

Akademi Onur Ödülleri

Laurence Olivier – İzleyicileri sinema aracılığıyla eğlendirdiği olağanüstü bir kariyer ve çalışmalar için.
Walter Lantz – Woody Woodpecker dahil olmak üzere animasyonda unutulmaz karakterler yarattığı için.
King Vidor – Sinemadaki ayırt edici başarıları ve yenilikleri için.
Modern Sanat Müzesi Film Bölümü – Halkı sinemanın sanatsal değeri konusunda eğittiği ve ilham vermek için.

Jean Hersholt İnsani Yardım Ödülü

Ödül, insani çabaları sinema endüstrisine itibar kazandıran kişilere veriliyor.

Leo Jaffe

Özel Başarı Ödülü

Superman'in görsel efektleri için Les Bowie, Colin Chilvers, Denys Coop, Roy Field, Derek Meddings ve Zoran Perisic.

Çoklu adaylıklar ve ödüller

Aşağıda yer alan on dört film birden fazla dalda ödüle aday gösterildi:

Adaylık	Film
9	The Deer Hunter
9	Heaven Can Wait
8	Coming Home
6	Midnight Express
5	Interiors
4	Days of Heaven
	Same Time, Next Year
	The Wiz
	Superman
3	The Boys from Brazil

	California Suite
	An Unmarried Woman
2	Autumn Sonata

Aşağıda yer alan üç film birden fazla dalda ödül kazandı.

Ödül	Film
5	The Deer Hunter
3	Coming Home
2	Midnight Express

Sunucular

İsim(ler)	rol
John Harlan	51. Akademi Ödülleri için Spiker
Koch, Howard W. (AMPAS Başkanı)	Ödül töreninde konukları karşılayan açılış konuşması yaptı
Williams, RobinRobin Williams	Walter Lantz'a Onur Ödülü Sunanlar
Thomas, Danny	Oy kullanma kurallarını halka açıkladı
Cannon, DyanDyan Cannon Televizyon Savalas	En İyi Yardımcı Erkek Oyuncu ödülünü Sunucular
Smith, MaggieMaggie Smith Maureen Stapleton	Bilimsel ve Teknik Ödüllerin Sunucuları
Benson, Robby Carol Lynley	Kısa Film Ödüllerinin Sunucuları
Farrow, MiaMia Farrow	Belgesel Ödülleri Sunucuları
Jones, ShirleyShirley Jones	En İyi Sanat Yönetimi ödülünün sunucuları
Bolger, Ray	En İyi Kostüm Tasarımı ödülünün sunucuları
DeLuise, DomDom DeLuise Valerie Perrine	En İyi Kurgu dalında ödülün sunucuları
Martin, SteveSteve Martin	En İyi Görsel Efekt ödülünün Sunucusu
Kidder, MargotMargot Kidder Christopher Reeve	En İyi Ses ödülünün Sunucuları
Coburn, JamesJames Coburn Kim Novak	En İyi Sinematografi ödülünün sunucuları
Keeler, Ruby Kris Kristofferson	En İyi Orijinal Şarkı ödülünün Sunucuları
Williams, Paul	Sammy Davis Jr. ve Steve Lawrence performansının tanıtıcısı
Martin, DeanDean Martin Raquel Welch	Müzik Ödülleri Sunucuları
Peck, GregoryGregory Peck	Modern Sanat Müzesi Film Bölümü'ne Onur Ödülü Sunucusu
Brynner, YulYul Brynner Natalie Ahşap	Yabancı Dilde En İyi Film ödülünün Sunucuları
Burns, GeorgeGeorge Burns Brooke Kalkanları	En İyi Yardımcı Kadın Oyuncu ödülünü Sunucular
Bacall, LaurenLauren Bacall Jon Voight	Senaryo Ödüllerinin Sunucuları
Hepburn, AudreyAudrey Hepburn	Kral Vidor'a Onur Ödülü Sunucusu
Coppola, Francis FordFrancis Ford Coppola Ali MacGraw	En İyi Yönetmen ödülünün sunucuları
Grant, CaryCary Grant	Laurence Olivier'e Onur Ödülü Sunucusu
Dreyfuss, RichardRichard Dreyfuss Shirley MacLaine	En İyi Kadın Oyuncu ödülünün sunucuları
Valenti, Jack	Jean Hersholt İnsani Yardım Ödülü Sunucusu
Rogers, GingerGinger Rogers Diana Ross	En İyi Erkek Oyuncu ödülünün sunucuları
Wayne, JohnJohn Wayne	En İyi Film Ödülü Sunucusu

Kaynakça

^ Osborne 2013, s. 252
^ ^a ^b "Top-10 Most Watched Academy Awards Broadcasts". 18 Şubat 2009. 27 Ocak 2016 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 25 Ağustos 2015.
^ ^a ^b "New Shows Disappointing". . 20 Nisan 1979. 7 Haziran 2022 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 25 Ağustos 2015 – vasıtasıyla.
^ . . . 6 Nisan 1979. s. 7. 7 Haziran 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ağustos 2015 – Google News Archive vasıtasıyla.
^ "Frank Won't Sing Without G Notes". Chicago Tribune. 3 Ekim 1978. s. 136.
^ . Academy of Motion Picture Arts and Sciences. 13 Şubat 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Temmuz 2013.
^ Siskel (10 Nisan 1979). . Chicago Tribune. 8 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ağustos 2015.
^ Thomas (9 Nisan 1979). . . 7 Haziran 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Ağustos 2015 – Google News Archive vasıtasıyla.
^ ^a ^b ^c ^d ^e Osborne 2013
^ ^a ^b Wiley & Bona 1996
^ Pond 2005
^ Hammond (3 Temmuz 2016). . Deadline Hollywood. 17 Nisan 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Şubat 2021.
^ Smith (7 Haziran 1979). . The Washington Post. 1 Nisan 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Ekim 2020.
^ Thomas (21 Şubat 1979). "1978 Oscar nominees announced". . s. C1.
^ "The Deer Hunter, Heaven Can Wait top honors Oscar nominees listed". The Globe and Mail. 21 Şubat 1979. s. P11.
^ Grant (21 Şubat 1979). "Two War Films on Oscar Ballot". Los Angeles Times. s. D1.
^ Harmetz (11 Nisan 1979). . The New York Times. 12 Kasım 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Kasım 2020.
^ ^a ^b Kinn & Piazza 2002
^ Emerson (11 Şubat 2007). . Chicago Sun-Times. 13 Mart 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Mart 2016.
^ . Academy of Motion Picture Arts and Sciences. 17 Ekim 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Ekim 2011.
^ . Academy of Motion Picture Arts and Sciences (AMPAS). 16 Temmuz 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Şubat 2020.
^ . The Buffalo News. 23 Mart 1994. 17 Temmuz 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Temmuz 2020.
^ Thomas (Kış 2011). . . 20 Mayıs 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Temmuz 2020.
^ . Academy of Motion Picture Arts and Sciences. 16 Kasım 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Kasım 2020.
^ Schreger (10 Şubat 1979). "'Close Encounters' - Take Two". Los Angeles Times. s. B5.
^ Franks 2005

Dış bağlantılar

Academy Awards official website
The Academy of Motion Picture Arts and Sciences official website
Oscars channel 26 Şubat 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde . at YouTube (run by the Academy of Motion Picture Arts and Sciences)
IMDb'de The 51st Annual Academy Awards

[1] Osborne 2013, s. 252

[Viewership-2] "Top-10 Most Watched Academy Awards Broadcasts". 18 Şubat 2009. 27 Ocak 2016 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 25 Ağustos 2015.

[Boca-3] "New Shows Disappointing". . 20 Nisan 1979. 7 Haziran 2022 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 25 Ağustos 2015 – vasıtasıyla.

[4] . . . 6 Nisan 1979. s. 7. 7 Haziran 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ağustos 2015 – Google News Archive vasıtasıyla.

[5] "Frank Won't Sing Without G Notes". Chicago Tribune. 3 Ekim 1978. s. 136.

[6] . Academy of Motion Picture Arts and Sciences. 13 Şubat 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Temmuz 2013.

[7] Siskel (10 Nisan 1979). . Chicago Tribune. 8 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ağustos 2015.

[8] Thomas (9 Nisan 1979). . . 7 Haziran 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Ağustos 2015 – Google News Archive vasıtasıyla.

[Osborne_2013_423-9] Osborne 2013

[Wiley_1996-10] Wiley & Bona 1996

[11] Pond 2005

[12] Hammond (3 Temmuz 2016). . Deadline Hollywood. 17 Nisan 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Şubat 2021.

[13] Smith (7 Haziran 1979). . The Washington Post. 1 Nisan 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Ekim 2020.

[14] Thomas (21 Şubat 1979). "1978 Oscar nominees announced". . s. C1.

[15] "The Deer Hunter, Heaven Can Wait top honors Oscar nominees listed". The Globe and Mail. 21 Şubat 1979. s. P11.

[16] Grant (21 Şubat 1979). "Two War Films on Oscar Ballot". Los Angeles Times. s. D1.

[17] Harmetz (11 Nisan 1979). . The New York Times. 12 Kasım 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Kasım 2020.

[Kinn_2002-18] Kinn & Piazza 2002

[19] Emerson (11 Şubat 2007). . Chicago Sun-Times. 13 Mart 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Mart 2016.

[Oscars1979-20] . Academy of Motion Picture Arts and Sciences. 17 Ekim 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Ekim 2011.

[HonoraryandSpecial-21] . Academy of Motion Picture Arts and Sciences (AMPAS). 16 Temmuz 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Şubat 2020.

[22] . The Buffalo News. 23 Mart 1994. 17 Temmuz 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Temmuz 2020.

[23] Thomas (Kış 2011). . . 20 Mayıs 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Temmuz 2020.

[24] . Academy of Motion Picture Arts and Sciences. 16 Kasım 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Kasım 2020.

[25] Schreger (10 Şubat 1979). "'Close Encounters' - Take Two". Los Angeles Times. s. B5.

[26] Franks 2005