Azərbaycanca
Беларускі
Dansk
Deutsch
Española
Français
Indonesia
Italiana
日本語
Қазақ
Lietuvos
Nederlands
Português
Русский
සිංහල
แบบไทย
Türkçe
Українська
中國人
United State
Afrikaans
Afrika milliyetçiliği, özellikle Sahra Altı Afrika'da bulunan ve ulusal kendi kaderini tayin etme ve ulus devletlerin kurulması fikrine dayanan bir grup siyasi ideolojiyi ifade eden şemsiye bir terimdir. İdeoloji, Avrupa sömürge yönetimi altında 19. ve 20. yüzyıllarda ve Avrupa'dan gelen milliyetçi fikirlerden ilham alarak ortaya çıkmıştır. Başlangıçta, Afrika milliyetçiliği, kaderini tayin taleplerine dayandırıyordu ve Afrika'nın dekolonizasyon sürecini zorlamada önemli bir rol oynadı. Bununla birlikte, bu terim çok çeşitli ideolojik ve siyasi hareketleri ifade eder ve Afrika'daki birkaç veya tüm ulus devletlerin federasyonuna başvurabilecek Pan-Afrikanizm ile karıştırılmamalıdır.
Tarihi
Sahra Altı Afrika'da 19. yüz yılda ilk milliyetçiler etnik parçalanmanın üstesinden ulus devletleri yaratarak gelmeyi umuyorlardı. O zamanlar Avrupa ve Amerika'da güncel milliyetçi idealleri ithal eden Afrika'ya dönüş hareketinden Afro-Amerikalı ve aydınlarından esinlendi. İlk Afrikalı milliyetçiler elitistti ve batı kültürünün üstünlüğüne inanıyorlardı, ancak siyasi karar almada kendileri için daha büyük bir rol aradılar. Afrika geleneksel dinlerini ve kabileciliği "ilkel" olarak reddettiler ve batılı Hristiyanlık, modernite ve ulus devlet fikirlerini benimsediler. Ancak, milliyetçilerin Avrupa yönetiminden sonra uluslarını birleştirmede karşılaştıkları zorluklardan biri, kabilelerin bölünmeleri ve etnikçiliğin oluşumuydu.
Afrika milliyetçiliği ilk olarak İkinci Dünya Savaşı'ndan sonraki yıllarda, Afrika'nın kendisinde toplumsal değişimin yanı sıra sömürge yönetiminin doğasındaki savaş zamanı değişimleri sonucu kitlesel bir hareket olarak ortaya çıkmıştır. Milliyetçi siyasi partiler 1950'lerde neredeyse tüm Afrika sömürgelerinde kuruldu ve yükselişleri 1957-1966 yılları arasında Afrika'nın dekolonizasyonunun önemli bir nedeniydi. Bununla birlikte, Afrika milliyetçiliği hiçbir zaman tek bir hareket olmadı ve Afrikalı milliyetçiler olarak kabul edilen siyasi gruplar ekonomik yönelim ve radikalizm ve şiddet derecelerine göre değişti. Milliyetçi liderler, sömürgeci işgal sırasında siyasi manzarayı kontrol eden Avrupa etkisinin ardından kendi sosyal ve ulusal kimliklerini bulmakta zorlandılar.
Sömürge dönemindeki Afrika milliyetçiliği genellikle tamamen sömürge yönetimine karşı olarak çerçevelenmiş ve bu nedenle diğer hedefleri hakkında sık sık belirsiz veya çelişkiliydi. Tarihçi 'e göre, sömürgecilik olmasaydı Afrika milliyetçiliği ortaya çıkamayacaktı. Pan-Afrikacılıkla ilişkisi de belirsizdi, birçok milliyetçi lider Pan-Afrika sadakatini kabul etti, ancak yine de uluslararası birliklere bağlanmayı reddetti. Dönemin Afrikalı milliyetçileri de sömürgeci devletlerle ilişkili fikir ve politikaları kullanmaya devam ettikleri için eleştiriliyor. Özellikle, milliyetçiler genellikle bağımsızlık sonrası sömürge yönetimi altında keyfi olarak oluşturulan ulusal sınırları korumaya ve içlerindeki heterojen halklar arasında ulusal bir ulusal kimlik duygusu yaratmaya çalıştılar.
Kabilecilik ve etnik milliyetçilik
Afrika milliyetçiliği, siyasi bağlılık anlayışlarında farklılık gösteren kabilecilik ve alt-ulusal etnik milliyetçilik ile huzursuz bir ilişki içindedir. Birçok Afrikalı etnik ve ulusal kimliklerini ayırt eder. Bazı milliyetçiler kabilelerin sömürgeci bir yaratım olduğunu savundular.
Afrika milliyetçiliğinde kadın
1950'lerin sonu ve 1960'larda, Afrika milliyetçi mücadelelerinin alimleri öncelikle milliyetçi hareketlere liderlik eden ve bağımsızlık sonrası iktidara gelen batılı eğitimli erkek elitlere odaklandılar. Kadınların Afrika milliyetçi mücadelesine, seferberliğine ve parti siyasetine katılımına ilişkin çalışmaların tarihi, başlangıçta takip edilen, daha sonra paralel olan, ancak nadiren Afrikacı tarihçesinden sapmış veya yönlendirilmiş entelektüel ve politik yollar boyunca izlenebilir. Afrika milliyetçiliği hareketinde yer alan bu kadınların amacı Afrika'nın geçmişini geri kazanmak ve bağımsız Afrika'nın bağımsız olarak ortaya çıkışını kutlamaktı. Daha iyi, daha istikrarlı bir toplumda yetişen yeni ortaya çıkan Afrikalı kadın nesline seslenerek, bu dava hakkında farkındalık yaratmak gerekiyordu. Karşılaştıkları zorluklar giderek daha da büyük görünse de, geçmiş nesillerden daha iyi bir şekilde sahip oldular ve Afrika milliyetçiliğinin vaktinin farkındalığını artırmalarına izin verdiler. Amerikan veya Avrupa tarihinin sürecindeki ve üretimindeki değişiklikleri etkilemek isteyen kadın tarihçiler, yüzyıllar boyunca iyi yıpranmış göstergeler üzerinde hareket eden trenlere çıkmak için savaşmak zorunda kalırken, "yeni" Afrikalı tren 60'ların başında istasyondan zar zor ayrılmıştı. Birkaç istisna dışında, alimler Afrikalı kadınların Afrika milliyetçiliğinde bilinçli siyasi aktörler olarak varlığından bahsetmekten biraz daha fazlasını ayırdılar. , "tüm milliyetçiliklerin cinsiyete dayalı olduğunu" vurguladı. Kadınlar, Afrika milliyetçiliği üzerinden kendi siyasi ve sosyal konumlarını yükseltmenin yanı sıra ulusal bilincin uyandırıcılığında da önemli bir rol oynamışlardır. Bunu göz önünde bulundurarak, hem feminizmin hem de bu kadınların araştırmalarının Afrika milliyetçilik tarihinin yeniden değerlendirilmesi için kritik hale geldiği düşünülür. 1943'te adlı önemli bir kuruluş, kıta genelindeki şubelerini kullanarak uluslararası bir kampanya başlattı.
Ulusal lider olarak kadınlar
Kadınlar kendi başlarına temel milliyetçi liderlerdi. Darüsselam'da Tanganyikan milliyetçisi olan eski bir şarkıcı olan 'in ilhamı altında Tanzanyalı kadınlar 'ne örgütlendi. Yarı okuma yazma bilmeyen Muhammed etkileyici bir hatipti ve daha sonra 1950'lerdeki milliyetçi çalışmalarını siyasi hırslarıyla birleştirdi. Sömürgecilik ve emperyalizme karşı mücadele sırasında en görünür Tanganyikan milliyetçilerinden biriydi. Tanzanya'nın bağımsızlığı sırasında ülke çapında tanınan Julius Nyerere dışında tek milliyetçi liderdi. Bir lider, konuşmacı, organizatör ve aktivist olarak mirası, birçok eğitimsiz kadının ulusal bir bilincin yayılmasında, siyasi bir farkındalıkta ve Tanzanya'daki İngiliz yönetiminden bağımsızlığın güvence altına alınmasında oynadığı önemli rolün kanıtıdır.
Kadınlar ve Gayriresmi Protesto Yöntemleri
Bazı kadın odaklı girişimler erkek parti liderleri tarafından tasarlanıp kadınlara sunulmuş olsa da, diğerleri açıkça kadınlar tarafından yaratıldı. Bu kadınlar milliyetçiliği eşler, anneler, sanayi işçileri, köylüler ve ANC'ye bağlı kadınlar olarak kendi endişelerini gidermek için bir platform olarak kullandılar. Tanzanya'daki 1940'lardaki vergi karşıtı protestoda, kadınların doğrudan yüzleşme, kışkırtıcı dil ve fiziksel şiddet yöntemlerini kullandığı Köylü Pare'nin kadınlarını içeriyordu. Cinsel hakaretin açıkça kullanılması, kadınların tarım sistemini baltalayacak tarım düzenlemelerini uygulamayı reddettiği 1958'deki Kamerun'un güçlü Anlu protestosunun da merkezinde yer yordu. Aynı şekilde, kadınlar Afrika milliyetçiliği için dayanışmalarını iletmek için müzik, dans ve gayriresmi yöntemler kullandılar. Tanzanya'da Tanganyikan milliyetçiliğinin üretimi, kadınların dansları ve şarkılarıyla milliyetçiliği çağrıştırdığı, yarattığı ve seslendirdiği "kadın işi" olarak görülebilir. Aynı şekilde, kadınlar, elit olmayan nüfusa hitap eden fikirler, imgeler ve ifadeler kullanan geleneksel hikâye anlatıcıları ve şarkıcılar olarak en iyi slogancılar olarak kabul edildi. Nijerya ve Gine kıyılarındaki pazar kadınları da ağlarını hükûmet karşıtı bilgileri iletmek için kullandılar. 'Sıradan' kadınların kendileri, bireylere karşı ağ oluşturma ve onaylamama ifade etme için "geleneksel" yöntemleri, yerel sömürge yönetimine meydan okuma ve rahatsız etme mekanizmalarına dönüştürmüştü. Bununla birlikte, bu kadınlar Afrika milliyetçi siyasetine katkıda bulunmalarına rağmen, stratejileri utanç, misilleme, iade ve tazminatla ilgili olduğu ve doğrudan radikal dönüşümle ilgili olmadığı için sınırlı bir etkiye sahiptiler. Bu sorun, Afrikalı kadınların çoğunun Afrika'daki sömürgeci rejimler altında siyasi, ekonomik ve eğitimsel olarak ne ölçüde marjinalleştirildiğinin bir yansımasıydı.
Ülkeye göre
Bu alt başlığın genişletilmesi gerekiyor. Sayfayı düzenleyerek yardımcı olabilirsiniz. |
Gambiya
Gambiya'da sömürge döneminde önde gelen Gambiyalı milliyetçilerden ve Pan-Afrikanistlerden biri 'tu. 1950'lerden Gambiya'nın bağımsızlığına kadar Cham Joof, İngiliz sömürge yönetimine karşı bir dizi kampanya düzenledi. 1958'de, amacı kendi kendini yönetmek ve Gambiya'nın Avrupa sömürgeciliğinden ve neo-sömürgecilikten uzak siyasi yönünü belirlemek olan Tüm Parti Komitesi'ne öncülük etti. 1959'da Barthurst'taki evinin önünden "Ekmek ve Tereyağı" gösterisini organize etti ve İngiliz sömürge yönetimine lobi yapmak için takipçilerini Hükûmet Konağı'na yönlendirdi. Bu gösteride, Cham Joof ve ortakları ve M.B. Jones "halkı ülke yasalarına uymamaya teşvik etmek" ve siyasi tutuklu olarak suçlandılar.
Ayrıca bakınız
Genel
- Afrika Milliyetçi Hareketi
- Afrika sosyalizmi
- Afrika Birliği
- Siyah milliyetçiliği
- Afrika Birliği Örgütü
- Milliyetçilik türleri
Ülkeye göre
Kaynakça
- ^ . web.archive.org. 21 Aralık 2013. 21 Aralık 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Temmuz 2021.
- ^ BlackFacts.com. . Blackfacts.com (İngilizce). 14 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Temmuz 2021.
- ^ Rotberg. 1966. s. 33.
- ^ BERMAN, B. J. (1 Temmuz 1998). "ETHNICITY, PATRONAGE AND THE AFRICAN STATE: THE POLITICS OF UNCIVIL NATIONALISM". African Affairs. 97 (388): 305-341. doi:10.1093/oxfordjournals.afraf.a007947. ISSN 0001-9909.
- ^ Davidson. 1978. s. 165.
- ^ . www.hartford-hwp.com. 24 Ağustos 2000 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Temmuz 2021.
- ^ S. Geiger, Women in Nationalist Struggle: Tanu Activists in Dar es Salaam, Vol. 20, No. 1. The International Journal of African Historical Studies. 1987. s. 1 - 26.
- ^ S. Geiger, Women and African Nationalism, Journal of Women's History Vol. 2, No. 1. 1990. ss. 227-244.
- ^ . web.archive.org. 23 Kasım 2011. 23 Kasım 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Temmuz 2021.
wikipedia, wiki, viki, vikipedia, oku, kitap, kütüphane, kütübhane, ara, ara bul, bul, herşey, ne arasanız burada,hikayeler, makale, kitaplar, öğren, wiki, bilgi, tarih, yukle, izle, telefon için, turk, türk, türkçe, turkce, nasıl yapılır, ne demek, nasıl, yapmak, yapılır, indir, ücretsiz, ücretsiz indir, bedava, bedava indir, mp3, video, mp4, 3gp, jpg, jpeg, gif, png, resim, müzik, şarkı, film, film, oyun, oyunlar, mobil, cep telefonu, telefon, android, ios, apple, samsung, iphone, xiomi, xiaomi, redmi, honor, oppo, nokia, sonya, mi, pc, web, computer, bilgisayar
Afrika milliyetciligi ozellikle Sahra Alti Afrika da bulunan ve ulusal kendi kaderini tayin etme ve ulus devletlerin kurulmasi fikrine dayanan bir grup siyasi ideolojiyi ifade eden semsiye bir terimdir Ideoloji Avrupa somurge yonetimi altinda 19 ve 20 yuzyillarda ve Avrupa dan gelen milliyetci fikirlerden ilham alarak ortaya cikmistir Baslangicta Afrika milliyetciligi kaderini tayin taleplerine dayandiriyordu ve Afrika nin dekolonizasyon surecini zorlamada onemli bir rol oynadi Bununla birlikte bu terim cok cesitli ideolojik ve siyasi hareketleri ifade eder ve Afrika daki birkac veya tum ulus devletlerin federasyonuna basvurabilecek Pan Afrikanizm ile karistirilmamalidir Zambiya nin onde gelen bagimsizlik aktivistleri arasinda yer andaki Kenneth Kaunda 1960 ta Kuzey Rodezya da simdiki Zambiya duzenlenen siyasi mitingde resmedildi TarihiSahra Alti Afrika da 19 yuz yilda ilk milliyetciler etnik parcalanmanin ustesinden ulus devletleri yaratarak gelmeyi umuyorlardi O zamanlar Avrupa ve Amerika da guncel milliyetci idealleri ithal eden Afrika ya donus hareketinden Afro Amerikali ve aydinlarindan esinlendi Ilk Afrikali milliyetciler elitistti ve bati kulturunun ustunlugune inaniyorlardi ancak siyasi karar almada kendileri icin daha buyuk bir rol aradilar Afrika geleneksel dinlerini ve kabileciligi ilkel olarak reddettiler ve batili Hristiyanlik modernite ve ulus devlet fikirlerini benimsediler Ancak milliyetcilerin Avrupa yonetiminden sonra uluslarini birlestirmede karsilastiklari zorluklardan biri kabilelerin bolunmeleri ve etnikciligin olusumuydu Ganali milliyetciler 2007 de ulusal bagimsizligin 50 yilini kutluyor Afrika milliyetciligi ilk olarak Ikinci Dunya Savasi ndan sonraki yillarda Afrika nin kendisinde toplumsal degisimin yani sira somurge yonetiminin dogasindaki savas zamani degisimleri sonucu kitlesel bir hareket olarak ortaya cikmistir Milliyetci siyasi partiler 1950 lerde neredeyse tum Afrika somurgelerinde kuruldu ve yukselisleri 1957 1966 yillari arasinda Afrika nin dekolonizasyonunun onemli bir nedeniydi Bununla birlikte Afrika milliyetciligi hicbir zaman tek bir hareket olmadi ve Afrikali milliyetciler olarak kabul edilen siyasi gruplar ekonomik yonelim ve radikalizm ve siddet derecelerine gore degisti Milliyetci liderler somurgeci isgal sirasinda siyasi manzarayi kontrol eden Avrupa etkisinin ardindan kendi sosyal ve ulusal kimliklerini bulmakta zorlandilar Somurge donemindeki Afrika milliyetciligi genellikle tamamen somurge yonetimine karsi olarak cercevelenmis ve bu nedenle diger hedefleri hakkinda sik sik belirsiz veya celiskiliydi Tarihci e gore somurgecilik olmasaydi Afrika milliyetciligi ortaya cikamayacakti Pan Afrikacilikla iliskisi de belirsizdi bircok milliyetci lider Pan Afrika sadakatini kabul etti ancak yine de uluslararasi birliklere baglanmayi reddetti Donemin Afrikali milliyetcileri de somurgeci devletlerle iliskili fikir ve politikalari kullanmaya devam ettikleri icin elestiriliyor Ozellikle milliyetciler genellikle bagimsizlik sonrasi somurge yonetimi altinda keyfi olarak olusturulan ulusal sinirlari korumaya ve iclerindeki heterojen halklar arasinda ulusal bir ulusal kimlik duygusu yaratmaya calistilar Kabilecilik ve etnik milliyetcilikAfrika milliyetciligi siyasi baglilik anlayislarinda farklilik gosteren kabilecilik ve alt ulusal etnik milliyetcilik ile huzursuz bir iliski icindedir Bircok Afrikali etnik ve ulusal kimliklerini ayirt eder Bazi milliyetciler kabilelerin somurgeci bir yaratim oldugunu savundular Afrika milliyetciliginde kadin1950 lerin sonu ve 1960 larda Afrika milliyetci mucadelelerinin alimleri oncelikle milliyetci hareketlere liderlik eden ve bagimsizlik sonrasi iktidara gelen batili egitimli erkek elitlere odaklandilar Kadinlarin Afrika milliyetci mucadelesine seferberligine ve parti siyasetine katilimina iliskin calismalarin tarihi baslangicta takip edilen daha sonra paralel olan ancak nadiren Afrikaci tarihcesinden sapmis veya yonlendirilmis entelektuel ve politik yollar boyunca izlenebilir Afrika milliyetciligi hareketinde yer alan bu kadinlarin amaci Afrika nin gecmisini geri kazanmak ve bagimsiz Afrika nin bagimsiz olarak ortaya cikisini kutlamakti Daha iyi daha istikrarli bir toplumda yetisen yeni ortaya cikan Afrikali kadin nesline seslenerek bu dava hakkinda farkindalik yaratmak gerekiyordu Karsilastiklari zorluklar giderek daha da buyuk gorunse de gecmis nesillerden daha iyi bir sekilde sahip oldular ve Afrika milliyetciliginin vaktinin farkindaligini artirmalarina izin verdiler Amerikan veya Avrupa tarihinin surecindeki ve uretimindeki degisiklikleri etkilemek isteyen kadin tarihciler yuzyillar boyunca iyi yipranmis gostergeler uzerinde hareket eden trenlere cikmak icin savasmak zorunda kalirken yeni Afrikali tren 60 larin basinda istasyondan zar zor ayrilmisti Birkac istisna disinda alimler Afrikali kadinlarin Afrika milliyetciliginde bilincli siyasi aktorler olarak varligindan bahsetmekten biraz daha fazlasini ayirdilar tum milliyetciliklerin cinsiyete dayali oldugunu vurguladi Kadinlar Afrika milliyetciligi uzerinden kendi siyasi ve sosyal konumlarini yukseltmenin yani sira ulusal bilincin uyandiriciliginda da onemli bir rol oynamislardir Bunu goz onunde bulundurarak hem feminizmin hem de bu kadinlarin arastirmalarinin Afrika milliyetcilik tarihinin yeniden degerlendirilmesi icin kritik hale geldigi dusunulur 1943 te adli onemli bir kurulus kita genelindeki subelerini kullanarak uluslararasi bir kampanya baslatti Ulusal lider olarak kadinlar Kadinlar kendi baslarina temel milliyetci liderlerdi Darusselam da Tanganyikan milliyetcisi olan eski bir sarkici olan in ilhami altinda Tanzanyali kadinlar ne orgutlendi Yari okuma yazma bilmeyen Muhammed etkileyici bir hatipti ve daha sonra 1950 lerdeki milliyetci calismalarini siyasi hirslariyla birlestirdi Somurgecilik ve emperyalizme karsi mucadele sirasinda en gorunur Tanganyikan milliyetcilerinden biriydi Tanzanya nin bagimsizligi sirasinda ulke capinda taninan Julius Nyerere disinda tek milliyetci liderdi Bir lider konusmaci organizator ve aktivist olarak mirasi bircok egitimsiz kadinin ulusal bir bilincin yayilmasinda siyasi bir farkindalikta ve Tanzanya daki Ingiliz yonetiminden bagimsizligin guvence altina alinmasinda oynadigi onemli rolun kanitidir Kadinlar ve Gayriresmi Protesto Yontemleri Bazi kadin odakli girisimler erkek parti liderleri tarafindan tasarlanip kadinlara sunulmus olsa da digerleri acikca kadinlar tarafindan yaratildi Bu kadinlar milliyetciligi esler anneler sanayi iscileri koyluler ve ANC ye bagli kadinlar olarak kendi endiselerini gidermek icin bir platform olarak kullandilar Tanzanya daki 1940 lardaki vergi karsiti protestoda kadinlarin dogrudan yuzlesme kiskirtici dil ve fiziksel siddet yontemlerini kullandigi Koylu Pare nin kadinlarini iceriyordu Cinsel hakaretin acikca kullanilmasi kadinlarin tarim sistemini baltalayacak tarim duzenlemelerini uygulamayi reddettigi 1958 deki Kamerun un guclu Anlu protestosunun da merkezinde yer yordu Ayni sekilde kadinlar Afrika milliyetciligi icin dayanismalarini iletmek icin muzik dans ve gayriresmi yontemler kullandilar Tanzanya da Tanganyikan milliyetciliginin uretimi kadinlarin danslari ve sarkilariyla milliyetciligi cagristirdigi yarattigi ve seslendirdigi kadin isi olarak gorulebilir Ayni sekilde kadinlar elit olmayan nufusa hitap eden fikirler imgeler ve ifadeler kullanan geleneksel hikaye anlaticilari ve sarkicilar olarak en iyi slogancilar olarak kabul edildi Nijerya ve Gine kiyilarindaki pazar kadinlari da aglarini hukumet karsiti bilgileri iletmek icin kullandilar Siradan kadinlarin kendileri bireylere karsi ag olusturma ve onaylamama ifade etme icin geleneksel yontemleri yerel somurge yonetimine meydan okuma ve rahatsiz etme mekanizmalarina donusturmustu Bununla birlikte bu kadinlar Afrika milliyetci siyasetine katkida bulunmalarina ragmen stratejileri utanc misilleme iade ve tazminatla ilgili oldugu ve dogrudan radikal donusumle ilgili olmadigi icin sinirli bir etkiye sahiptiler Bu sorun Afrikali kadinlarin cogunun Afrika daki somurgeci rejimler altinda siyasi ekonomik ve egitimsel olarak ne olcude marjinallestirildiginin bir yansimasiydi Ulkeye goreBu alt basligin genisletilmesi gerekiyor Sayfayi duzenleyerek yardimci olabilirsiniz Gambiya Gambiya da somurge doneminde onde gelen Gambiyali milliyetcilerden ve Pan Afrikanistlerden biri tu 1950 lerden Gambiya nin bagimsizligina kadar Cham Joof Ingiliz somurge yonetimine karsi bir dizi kampanya duzenledi 1958 de amaci kendi kendini yonetmek ve Gambiya nin Avrupa somurgeciliginden ve neo somurgecilikten uzak siyasi yonunu belirlemek olan Tum Parti Komitesi ne onculuk etti 1959 da Barthurst taki evinin onunden Ekmek ve Tereyagi gosterisini organize etti ve Ingiliz somurge yonetimine lobi yapmak icin takipcilerini Hukumet Konagi na yonlendirdi Bu gosteride Cham Joof ve ortaklari ve M B Jones halki ulke yasalarina uymamaya tesvik etmek ve siyasi tutuklu olarak suclandilar Ayrica bakinizGenel Afrika Milliyetci Hareketi Afrika sosyalizmi Afrika Birligi Siyah milliyetciligi Afrika Birligi Orgutu Milliyetcilik turleri Ulkeye gore Afrikaner milliyetciligiKaynakca web archive org 21 Aralik 2013 21 Aralik 2013 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 13 Temmuz 2021 BlackFacts com Blackfacts com Ingilizce 14 Agustos 2020 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 13 Temmuz 2021 Rotberg 1966 s 33 BERMAN B J 1 Temmuz 1998 ETHNICITY PATRONAGE AND THE AFRICAN STATE THE POLITICS OF UNCIVIL NATIONALISM African Affairs 97 388 305 341 doi 10 1093 oxfordjournals afraf a007947 ISSN 0001 9909 Davidson 1978 s 165 www hartford hwp com 24 Agustos 2000 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 13 Temmuz 2021 S Geiger Women in Nationalist Struggle Tanu Activists in Dar es Salaam Vol 20 No 1 The International Journal of African Historical Studies 1987 s 1 26 S Geiger Women and African Nationalism Journal of Women s History Vol 2 No 1 1990 ss 227 244 web archive org 23 Kasim 2011 23 Kasim 2011 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 13 Temmuz 2021