Azərbaycanca
Беларускі
Dansk
Deutsch
Española
Français
Indonesia
Italiana
日本語
Қазақ
Lietuvos
Nederlands
Português
Русский
සිංහල
แบบไทย
Türkçe
Українська
中國人
United State
Afrikaans
Milliyetçilik, resmi devlet ideolojisinin bir parçası olarak veya popüler bir devlet dışı hareket olarak kendini gösterebilir ve sivil, etnik, kültürel, dil, dini veya ideolojik çizgilerde ifade edilebilir. Ulusun bu öz tanımları milliyetçilik türlerini sınıflandırmak için kullanılır. Ancak, bu tür kategoriler birbirini dışlamaz ve birçok milliyetçi hareket bu unsurların bir kısmını veya tamamını değişen derecelerde birleştirir.
Bazı siyasi teorisyenler milliyetçilik biçimleri arasındaki herhangi bir ayrımın yanlış olduğunu iddia ediyor. Milliyetçiliğin her türünde, halklar bir tür ortak kültürü paylaştıklarına inanırlar. Bu tür tipolojinin yanlış olarak kabul edilebilmesinin temel nedeni, birçok tezahürünü veya yorumunu açıklamak için oldukça basit milliyetçilik kavramını bükmeye çalışmasıdır. Tartışmalı bir şekilde, her tür milliyetçilik sadece akademisyenlerin yıllar boyunca tanımlamaya çalıştıkları farklı yollara atıfta bulunur.
Etnik milliyetçilik
Etnik milliyetçilik, ulusu her zaman önceki nesillerden bir tür iniş unsurunu, yani genofiliyi içeren etnik köken açısından tanımlar. Ayrıca, grup üyeleri ve ataları arasında paylaşılan bir kültürün fikirlerini ve genellikle paylaşılan bir dili içerir. Ulusa üyelik kalıtsaldır. Devlet, etnik grubun anavatanı statüsünden ve kısmen ulusal grubu koruma ve grup olarak aile ve sosyal yaşamını kolaylaştırma görevinden siyasi meşruiyet türemiştir. Etnik köken fikirleri çok eskidir, ancak modern etnik milliyetçilik, Volk kavramını destekleyen Johann Gottfried von Herder ve Johann Gottlieb Fichte'den yoğun bir şekilde etkilenmiştir. "" terimi genellikle sadece bu satırlarda açık bir ideolojiyi benimseyen milliyetçilere atıfta kullanılmakta; "Etnik milliyetçilik" daha genel bir terimdir ve bu inançları gayri resmi, içgüdüsel bir şekilde tutan milliyetçiler için kullanılır. Her ikisinin de pejoratif biçimi "" veya ""dir, ancak "kabile milliyetçiliği" Afrika, Amerikan Yerlisi veya açıkça kabile kimliği iddia eden diğer milliyetçilikleri tartışırken pejoratif olmayan bir anlama sahip olabilir.
Yayılmacı milliyetçilik
Yayılmacı milliyetçilik, "diğer" veya yabancı halklara odaklanan atavistik korku ve nefretlerle özerk, artırılmış etnik bilinci ve vatansever duyguları içeren, eskiden sahip olunan toprakların militarist yollarla genişlemesine veya kurtarılmasına olan inancı çerçeveleyen agresif bir radikal milliyetçilik veya etnik milliyetçilik biçimidir ().
Romantik milliyetçilik
Organik milliyetçilik ve kimlik milliyetçiliği olarak da bilinen romantik milliyetçilik, devletin siyasi meşruiyeti ulusun, ırkın veya etnik kökenin doğal ("organik") bir sonucu ve ifadesi olarak türediği etnik milliyetçilik biçimidir. Romantizmin ideallerini yansıtıyordu ve Aydınlanma rasyonalizmine karşıydı. Romantik milliyetçilik, Romantik ideal ile buluşan tarihsel bir etnik kültürü vurgulamıştır; folklor romantik milliyetçi bir kavram olarak gelişti. Grimm Kardeşler, etnik olarak Alman olarak etiketledikleri idealize edilmiş bir masal koleksiyonu oluşturmak için Herder'in yazılarından ilham aldılar. Tarihçi Jules Michelet, Fransız romantik milliyetçi tarihini örnekliyor.
Kültürel milliyetçilik
Kültürel milliyetçilik ulusu ortak kültürle tanımlar. Ulusa üyelik (o ulusa addedilme) ne tamamen gönüllüdür (anında bir kültür edinemezsiniz), ne de kalıtsaldır (üyelerin çocukları başka bir kültürde büyüdülerse yabancı olarak kabul edilebilir). Yine de, geleneksel bir kültür, özellikle bireyin kendi yaşamının erken bir aşamasında becerilerini kazanmasına izin verilirse, bireyin hayatına daha kolay dahil edilebilir. Kültürel milliyetçilik, ne tamamen sivil ne de etnik olan çeşitli bir milliyetçilik olarak tanımlanmıştır. Katalonya, Quebec ve Flaman milliyetçilikleri kültürel olarak tanımlanmıştır.
Dil milliyetçiliği
Bill 101, Kanada'nın Quebec eyaletinde nüfusun çoğunluğunun dili olan Fransızcayı eyalet hükûmetinin resmi dili olarak tanımlayan bir yasadır. Diğer dil milliyetçiliği biçimleri, ABD veya Avustralya gibi İngilizce konuşan ülkelerde yalnızca İngilizce dilinin kullanılmasını savunan yalnızca İngilizce hareketidir.
Dini milliyetçilik
Dini milliyetçilik, milliyetçiliğin belirli bir dini inanç, kilise veya bağlılıkla ilişkisidir. Bu ilişki iki açıdan ayrılabilir; dinin siyasallaşması ve dinin siyaset üzerindeki ters etkisi. Eski yönüyle, ortak bir dinin, ulus vatandaşları arasında ortak bir bağ olan ulusal birlik duygusuna katkıda bulunduğu görülebilir. Dinin bir diğer siyasi yönü de ortak bir etnik kökene, dile veya kültüre benzer ulusal bir kimliğin desteklenmesidir. Dinin siyaset üzerindeki etkisi, dini fikirlerin güncel yorumlarının siyasi aktivizme ve eyleme ilham verdiği daha ideolojiktir; örneğin, daha sıkı dini bağlılığı teşvik etmek için yasalar çıkarılmıştır.
Sömürge sonrası milliyetçilik
Dünya Savaşı'ndan sonra meydana gelen dekolonizasyon sürecinden bu yana, Üçüncü Dünya milliyetçiliklerinin yükselişi olmuştur. Üçüncü dünya milliyetçilikleri, sömürgeleştirilen ve sömürülen uluslarda meydana gelir. Bu ulusların milliyetçilikleri, ayakta kalabilmek için sömürge egemenliğine karşı direniş gerektiren bir ocakta dövülmüştür. Hal böyle olduğu için direniş bu tür milliyetçiliklerin bir parçasıdır ve onların varlığı emperyalist saldırılara karşı bir direniş biçimidir. Üçüncü Dünya milliyetçiliği, Üçüncü Dünya halklarının kimliklerinin sömürgeci güçler tarafından değil, öncelikle kendileri tarafından yazarı olmasını sağlamaya çalışır.
Üçüncü dünya milliyetçi ideolojilerine örnek olarak Afrika milliyetçiliği ve Arap milliyetçiliği verilebilir. Gelişmekte olan dünyadaki diğer önemli milliyetçi hareketler arasında , ve Meksika Devrimi ve Haiti Devrimi fikirleri yer alıp yer almaktadır. Üçüncü dünya milliyetçi fikirleri, özellikle Venezuela Devlet Başkanı Hugo Chavez'in Kısmen Simón Bolívar'ın sömürge karşıtı ideallerinden ilham alan Bolivarcılık ideolojisi başta olmak üzere, son yıllarda Güney Amerika'da seçilen sol eğilimli hükûmetler arasında etkili olmuştur.
Sivil milliyetçilik
Sivil milliyetçilik, devlet yurttaşlığının aktif katılımından, "halkın iradesi"ni temsil ettiği ölçüden siyasi meşruiyet türediği milliyetçilik biçimidir. Genellikle Jean-Jacques Rousseau ve özellikle de isimlerini 1762 tarihli The Social Contract adlı kitabından alan sosyal sözleşme teorilerinden kaynaklandığı görülmektedir. Sivil milliyetçilik rasyonalizm ve liberalizm gelenekleri içinde yatmaktadır, ancak bir milliyetçilik biçimi olarak etnik milliyetçilikle tezat oluşturmaktadır. Sivil ulusun üyeliği gönüllü olarak kabul edilir. Sivil-ulusal idealler, ABD ve Fransa gibi ülkelerde temsili demokrasinin gelişmesini etkilemiştir.
Devlet milliyetçiliği
, genellikle (ama her zaman değil) etnik milliyetçilikle birleştirilmiş sivil milliyetçiliğin bir çeşididir. Milletin, devletin korunmasına ve gücüne katkıda bulunanlardan oluşan bir topluluk olduğunu ve bireyin bu amaca katkıda bulunmak için var olduğunu ima eder. İtalyan faşizmi, Benito Mussolini'nin bu sloganında özetlenen en iyi örnektir: "Tutto nello Stato, niente al di fuori dello Stato, nulla contro lo Stato" (Türkçe: "Devletteki her şey, Devlet dışında hiçbir şey, Devlete karşı bir şey yok"). Devrimci Jacobin'in üniter ve merkeziyest bir Fransız devletinin kurulması genellikle devlet milliyetçiliğinin orijinal versiyonu olarak görülür. Franko İspanyası, devlet milliyetçiliğinin daha sonraki bir örneğidir.
Bununla birlikte, "devlet milliyetçiliği" terimi genellikle milliyetçilikler arasındaki çatışmalarda ve özellikle ayrılıkçı bir hareketin yerleşik bir "ulus devlet" ile karşı karşıya geldiği yerlerde kullanılır. Ayrılıkçılar, devlet milliyetçiliği daha az otantik ve daha az demokratik olarak algılandığından, daha büyük devletin meşruiyetini itibarsızlaştırmak için devlet milliyetçiliğinden bahsederler. Ayrılıkçılar, devlet milliyetçiliği daha az otantik ve daha az demokratik olarak algılandığından, daha büyük devletin meşruiyetini itibarsızlaştırmak için devlet milliyetçiliğinden bahsederler. Flaman ayrılıkçılar devlet milliyetçiliği olarak konuşuyorlar. Bask ayrılıkçıları ve Korsikalı ayrılıkçılar sırasıyla İspanya ve Fransa'yı bu şekilde ifade ediyor. Hangi tarafın haklı olduğunu değerlendirmek için tartışmasız bir dış kriter yoktur ve sonuç genellikle nüfusun sadakatine ve vatanseverliğine yönelik çelişkili çağrılarla bölünmesidir.
Liberal milliyetçilik
Liberal milliyetçilik, özgürlük, hoşgörü, eşitlik ve bireysel hakların liberal değerleriyle uyumlu yabancı düşmanı olmayan bir milliyetçilik biçimi olabileceğine inanan siyaset filozofları tarafından son zamanlarda savunulan bir tür milliyetçiliktir. Ernest Renan ve John Stuart Mill genellikle erken liberal milliyetçiler olarak düşünülmektedir. Liberal milliyetçiler genellikle bireylerin anlamlı, özerk yaşam sürmeleri için ulusal bir kimliğe ihtiyaç duyduğunu ve liberal demokratik politikaların düzgün çalışabilmesi için ulusal kimliğe ihtiyaç duyduğunu söyleyerek ulusal kimliğin değerini savunurlar.
İdeolojik milliyetçilik
Devrimci milliyetçilik
Devrimci milliyetçilik, yerleşik düzene karşı bir devrimle hedeflerine ulaşmak isteyen birçok farklı milliyetçi siyasal hareket türüne uygulanan geniş bir etikettir.
Millî muhafazakârlık
Millî muhafazakârlık veya ulusal muhafazakârlık, Avrupa ve Asya'da yaygın olan ve genellikle bu milliyetçi kaygıyı geleneksel değerleri destekleyen muhafazakar tutumlarla birleştiren, ulusal ve kültürel kimliği korumaya odaklanan bir muhafazakarlık çeşididir. Üç varyasyonun koruma ve geleneğe nasıl odaklandığı göz önüne alındığında, ve sosyal muhafazakârlık ile benzer özellikleri paylaşır. Milliyetçi muhafazakârlık ulusal çıkarları korumaya çalışırken, geleneksel muhafazakârlık ata kurumlarını vurgulamaktadır. Ek olarak, sosyal muhafazakârlık, kişinin toplumdaki geleneksel statüsünü korumak için ahlaki davranışla ilgili ataerkil, kısıtlayıcı bir tutumu vurgulamaktadır. Ulusal muhafazakar partiler genellikle liberal muhafazakar partilerin daha kentsel destek tabanıyla tezat oluşturan kırsal, gelenekçi veya çevresel temele sahip ortamlarda kök salmaktadır. Avrupa'da çoğu bir çeşit Avrupa şüpheciliğini benimsiyor. 1989'dan beri komünizm sonrası Orta ve Doğu Avrupa'daki muhafazakar partilerin çoğunluğu ulusal muhafazakardır.
Kurtuluş milliyetçiliği
Dünyadaki birçok milliyetçi hareket, uluslarının başka milletler tarafından zulüm gördüğü ve bu nedenle kendilerini suçlanan zulümcülerden kurtararak kendi kaderini tayin etmesi gerektiği görüşünde ulusal kurtuluşa adanmıştır. Marksizm-Leninizm bu ideolojiyle yakından bağlantılıdır ve pratik örnekler arasında Stalin'in ilk çalışmaları, Marxism and the National Question ve Socialism in One Country fermanı yer almaktadır.
Sol milliyetçilik
Zaman zaman sosyalist milliyetçilik olarak da bilinen sol milliyetçilik sol siyaseti veya sosyalizmi milliyetçilikle birleştiren her türlü siyasi hareketi ifade eder. Fidel Castro'nun 1959'da Amerikan destekli Fulgencio Batista'yı deviren Küba Devrimi'ni başlatan 26 Temmuz Hareketi, İrlanda'dan Sinn Féin, İsrail'de İşçi Siyonizmi ve Güney Afrika'daki Afrika Ulusal Kongresi gibi önemli örnekler yer alıyor.
Panmilliyetçilik
Panmilliyetçilik genellikle etnik ve kültürel bir milliyetçiliktir, ancak 'ulus' Slav halkları gibi ilgili etnik gruplar ve kültürlerden oluşan bir kümedir. Bazen panmilliyetçilik, ulusal grup 'de olduğu gibi geniş bir alana ve birkaç devlete dağıldığında, tek ırklı milliyetçiliğe uygulanır.
Diaspora milliyetçiliği
ya da Benedict Anderson'un deyimiyle "uzun mesafeli milliyetçilik", genellikle ABD'deki İrlandalılar, Kudüs'ten (M.Ö. 586) çıkarıldıktan sonra dünyadaki Yahudiler, Amerika ve Afrika'daki Lübnanlılar veya Avrupa ve ABD'deki Ermeniler gibi bir diaspora arasında milliyetçi bir duyguyu ifade eder. Anderson, bu tür bir milliyetçiliğin ulusal bir bağlantı yaşamak isteyen, ancak aslında diaspora topluluklarından ayrılmak istemeyen insanlar için "hayalet bir temel" görevi aldığını belirtiyor. Panmilliyetçilik ile diaspora milliyetçiliği arasındaki temel fark, bir diasporanın üyelerinin tanım gereği artık ulusal veya etnik vatanlarında ikamet etmeleridir. Geleneksel olarak 'Diaspora', savaş, kıtlık gibi felaket bir bozulma nedeniyle bir halkın (gerçek veya hayal edilen) bir 'anavatandan' dağılmasını ifade eder. Yeni ağlar - yeni 'kökler' - ortak bir 'eve' dönme arzusuyla birbirine bağlı olan diasporik insanlar tarafından seyahat edilen 'rotalar' boyunca oluşur. Gerçekte, geri dönme arzusu eskatolojik (yani bitiş zamanları yönelimi) olabilir veya öngörülebilir bir gelecekte gerçekleşmeyebilir, ancak kayıp vatan özlemi ve Diasporik insanların yaşadığı çevre kültürlerinden farklılık duygusu kendi başına bir kimlik haline gelir.
Ayrıca bakınız
Kaynakça
wikipedia, wiki, viki, vikipedia, oku, kitap, kütüphane, kütübhane, ara, ara bul, bul, herşey, ne arasanız burada,hikayeler, makale, kitaplar, öğren, wiki, bilgi, tarih, yukle, izle, telefon için, turk, türk, türkçe, turkce, nasıl yapılır, ne demek, nasıl, yapmak, yapılır, indir, ücretsiz, ücretsiz indir, bedava, bedava indir, mp3, video, mp4, 3gp, jpg, jpeg, gif, png, resim, müzik, şarkı, film, film, oyun, oyunlar, mobil, cep telefonu, telefon, android, ios, apple, samsung, iphone, xiomi, xiaomi, redmi, honor, oppo, nokia, sonya, mi, pc, web, computer, bilgisayar
Milliyetcilik resmi devlet ideolojisinin bir parcasi olarak veya populer bir devlet disi hareket olarak kendini gosterebilir ve sivil etnik kulturel dil dini veya ideolojik cizgilerde ifade edilebilir Ulusun bu oz tanimlari milliyetcilik turlerini siniflandirmak icin kullanilir Ancak bu tur kategoriler birbirini dislamaz ve bircok milliyetci hareket bu unsurlarin bir kismini veya tamamini degisen derecelerde birlestirir Bazi siyasi teorisyenler milliyetcilik bicimleri arasindaki herhangi bir ayrimin yanlis oldugunu iddia ediyor Milliyetciligin her turunde halklar bir tur ortak kulturu paylastiklarina inanirlar Bu tur tipolojinin yanlis olarak kabul edilebilmesinin temel nedeni bircok tezahurunu veya yorumunu aciklamak icin oldukca basit milliyetcilik kavramini bukmeye calismasidir Tartismali bir sekilde her tur milliyetcilik sadece akademisyenlerin yillar boyunca tanimlamaya calistiklari farkli yollara atifta bulunur Etnik milliyetcilikEtnik milliyetcilik ulusu her zaman onceki nesillerden bir tur inis unsurunu yani genofiliyi iceren etnik koken acisindan tanimlar Ayrica grup uyeleri ve atalari arasinda paylasilan bir kulturun fikirlerini ve genellikle paylasilan bir dili icerir Ulusa uyelik kalitsaldir Devlet etnik grubun anavatani statusunden ve kismen ulusal grubu koruma ve grup olarak aile ve sosyal yasamini kolaylastirma gorevinden siyasi mesruiyet turemistir Etnik koken fikirleri cok eskidir ancak modern etnik milliyetcilik Volk kavramini destekleyen Johann Gottfried von Herder ve Johann Gottlieb Fichte den yogun bir sekilde etkilenmistir terimi genellikle sadece bu satirlarda acik bir ideolojiyi benimseyen milliyetcilere atifta kullanilmakta Etnik milliyetcilik daha genel bir terimdir ve bu inanclari gayri resmi icgudusel bir sekilde tutan milliyetciler icin kullanilir Her ikisinin de pejoratif bicimi veya dir ancak kabile milliyetciligi Afrika Amerikan Yerlisi veya acikca kabile kimligi iddia eden diger milliyetcilikleri tartisirken pejoratif olmayan bir anlama sahip olabilir Yayilmaci milliyetcilik Yayilmaci milliyetcilik diger veya yabanci halklara odaklanan atavistik korku ve nefretlerle ozerk artirilmis etnik bilinci ve vatansever duygulari iceren eskiden sahip olunan topraklarin militarist yollarla genislemesine veya kurtarilmasina olan inanci cerceveleyen agresif bir radikal milliyetcilik veya etnik milliyetcilik bicimidir Romantik milliyetcilik Organik milliyetcilik ve kimlik milliyetciligi olarak da bilinen romantik milliyetcilik devletin siyasi mesruiyeti ulusun irkin veya etnik kokenin dogal organik bir sonucu ve ifadesi olarak turedigi etnik milliyetcilik bicimidir Romantizmin ideallerini yansitiyordu ve Aydinlanma rasyonalizmine karsiydi Romantik milliyetcilik Romantik ideal ile bulusan tarihsel bir etnik kulturu vurgulamistir folklor romantik milliyetci bir kavram olarak gelisti Grimm Kardesler etnik olarak Alman olarak etiketledikleri idealize edilmis bir masal koleksiyonu olusturmak icin Herder in yazilarindan ilham aldilar Tarihci Jules Michelet Fransiz romantik milliyetci tarihini ornekliyor Kulturel milliyetcilikKulturel milliyetcilik ulusu ortak kulturle tanimlar Ulusa uyelik o ulusa addedilme ne tamamen gonulludur aninda bir kultur edinemezsiniz ne de kalitsaldir uyelerin cocuklari baska bir kulturde buyudulerse yabanci olarak kabul edilebilir Yine de geleneksel bir kultur ozellikle bireyin kendi yasaminin erken bir asamasinda becerilerini kazanmasina izin verilirse bireyin hayatina daha kolay dahil edilebilir Kulturel milliyetcilik ne tamamen sivil ne de etnik olan cesitli bir milliyetcilik olarak tanimlanmistir Katalonya Quebec ve Flaman milliyetcilikleri kulturel olarak tanimlanmistir Dil milliyetciligi Korsikali milliyetciler bazen trafik isaretlerine ates ediyor veya puskurterek isimlerin Fransizca versiyonuna zarar veriyor Bill 101 Kanada nin Quebec eyaletinde nufusun cogunlugunun dili olan Fransizcayi eyalet hukumetinin resmi dili olarak tanimlayan bir yasadir Diger dil milliyetciligi bicimleri ABD veya Avustralya gibi Ingilizce konusan ulkelerde yalnizca Ingilizce dilinin kullanilmasini savunan yalnizca Ingilizce hareketidir Dini milliyetcilik Dini milliyetcilik milliyetciligin belirli bir dini inanc kilise veya baglilikla iliskisidir Bu iliski iki acidan ayrilabilir dinin siyasallasmasi ve dinin siyaset uzerindeki ters etkisi Eski yonuyle ortak bir dinin ulus vatandaslari arasinda ortak bir bag olan ulusal birlik duygusuna katkida bulundugu gorulebilir Dinin bir diger siyasi yonu de ortak bir etnik kokene dile veya kulture benzer ulusal bir kimligin desteklenmesidir Dinin siyaset uzerindeki etkisi dini fikirlerin guncel yorumlarinin siyasi aktivizme ve eyleme ilham verdigi daha ideolojiktir ornegin daha siki dini bagliligi tesvik etmek icin yasalar cikarilmistir Somurge sonrasi milliyetcilik Dunya Savasi ndan sonra meydana gelen dekolonizasyon surecinden bu yana Ucuncu Dunya milliyetciliklerinin yukselisi olmustur Ucuncu dunya milliyetcilikleri somurgelestirilen ve somurulen uluslarda meydana gelir Bu uluslarin milliyetcilikleri ayakta kalabilmek icin somurge egemenligine karsi direnis gerektiren bir ocakta dovulmustur Hal boyle oldugu icin direnis bu tur milliyetciliklerin bir parcasidir ve onlarin varligi emperyalist saldirilara karsi bir direnis bicimidir Ucuncu Dunya milliyetciligi Ucuncu Dunya halklarinin kimliklerinin somurgeci gucler tarafindan degil oncelikle kendileri tarafindan yazari olmasini saglamaya calisir Ucuncu dunya milliyetci ideolojilerine ornek olarak Afrika milliyetciligi ve Arap milliyetciligi verilebilir Gelismekte olan dunyadaki diger onemli milliyetci hareketler arasinda ve Meksika Devrimi ve Haiti Devrimi fikirleri yer alip yer almaktadir Ucuncu dunya milliyetci fikirleri ozellikle Venezuela Devlet Baskani Hugo Chavez in Kismen Simon Bolivar in somurge karsiti ideallerinden ilham alan Bolivarcilik ideolojisi basta olmak uzere son yillarda Guney Amerika da secilen sol egilimli hukumetler arasinda etkili olmustur Sivil milliyetcilikSivil milliyetcilik devlet yurttasliginin aktif katilimindan halkin iradesi ni temsil ettigi olcuden siyasi mesruiyet turedigi milliyetcilik bicimidir Genellikle Jean Jacques Rousseau ve ozellikle de isimlerini 1762 tarihli The Social Contract adli kitabindan alan sosyal sozlesme teorilerinden kaynaklandigi gorulmektedir Sivil milliyetcilik rasyonalizm ve liberalizm gelenekleri icinde yatmaktadir ancak bir milliyetcilik bicimi olarak etnik milliyetcilikle tezat olusturmaktadir Sivil ulusun uyeligi gonullu olarak kabul edilir Sivil ulusal idealler ABD ve Fransa gibi ulkelerde temsili demokrasinin gelismesini etkilemistir Devlet milliyetciligi genellikle ama her zaman degil etnik milliyetcilikle birlestirilmis sivil milliyetciligin bir cesididir Milletin devletin korunmasina ve gucune katkida bulunanlardan olusan bir topluluk oldugunu ve bireyin bu amaca katkida bulunmak icin var oldugunu ima eder Italyan fasizmi Benito Mussolini nin bu sloganinda ozetlenen en iyi ornektir Tutto nello Stato niente al di fuori dello Stato nulla contro lo Stato Turkce Devletteki her sey Devlet disinda hicbir sey Devlete karsi bir sey yok Devrimci Jacobin in uniter ve merkeziyest bir Fransiz devletinin kurulmasi genellikle devlet milliyetciliginin orijinal versiyonu olarak gorulur Franko Ispanyasi devlet milliyetciliginin daha sonraki bir ornegidir Bununla birlikte devlet milliyetciligi terimi genellikle milliyetcilikler arasindaki catismalarda ve ozellikle ayrilikci bir hareketin yerlesik bir ulus devlet ile karsi karsiya geldigi yerlerde kullanilir Ayrilikcilar devlet milliyetciligi daha az otantik ve daha az demokratik olarak algilandigindan daha buyuk devletin mesruiyetini itibarsizlastirmak icin devlet milliyetciliginden bahsederler Ayrilikcilar devlet milliyetciligi daha az otantik ve daha az demokratik olarak algilandigindan daha buyuk devletin mesruiyetini itibarsizlastirmak icin devlet milliyetciliginden bahsederler Flaman ayrilikcilar devlet milliyetciligi olarak konusuyorlar Bask ayrilikcilari ve Korsikali ayrilikcilar sirasiyla Ispanya ve Fransa yi bu sekilde ifade ediyor Hangi tarafin hakli oldugunu degerlendirmek icin tartismasiz bir dis kriter yoktur ve sonuc genellikle nufusun sadakatine ve vatanseverligine yonelik celiskili cagrilarla bolunmesidir Liberal milliyetcilik Liberal milliyetcilik ozgurluk hosgoru esitlik ve bireysel haklarin liberal degerleriyle uyumlu yabanci dusmani olmayan bir milliyetcilik bicimi olabilecegine inanan siyaset filozoflari tarafindan son zamanlarda savunulan bir tur milliyetciliktir Ernest Renan ve John Stuart Mill genellikle erken liberal milliyetciler olarak dusunulmektedir Liberal milliyetciler genellikle bireylerin anlamli ozerk yasam surmeleri icin ulusal bir kimlige ihtiyac duydugunu ve liberal demokratik politikalarin duzgun calisabilmesi icin ulusal kimlige ihtiyac duydugunu soyleyerek ulusal kimligin degerini savunurlar Ideolojik milliyetcilikMilli Anarsist Hareketin SemboluDevrimci milliyetcilik Devrimci milliyetcilik yerlesik duzene karsi bir devrimle hedeflerine ulasmak isteyen bircok farkli milliyetci siyasal hareket turune uygulanan genis bir etikettir Milli muhafazakarlik Milli muhafazakarlik veya ulusal muhafazakarlik Avrupa ve Asya da yaygin olan ve genellikle bu milliyetci kaygiyi geleneksel degerleri destekleyen muhafazakar tutumlarla birlestiren ulusal ve kulturel kimligi korumaya odaklanan bir muhafazakarlik cesididir Uc varyasyonun koruma ve gelenege nasil odaklandigi goz onune alindiginda ve sosyal muhafazakarlik ile benzer ozellikleri paylasir Milliyetci muhafazakarlik ulusal cikarlari korumaya calisirken geleneksel muhafazakarlik ata kurumlarini vurgulamaktadir Ek olarak sosyal muhafazakarlik kisinin toplumdaki geleneksel statusunu korumak icin ahlaki davranisla ilgili ataerkil kisitlayici bir tutumu vurgulamaktadir Ulusal muhafazakar partiler genellikle liberal muhafazakar partilerin daha kentsel destek tabaniyla tezat olusturan kirsal gelenekci veya cevresel temele sahip ortamlarda kok salmaktadir Avrupa da cogu bir cesit Avrupa supheciligini benimsiyor 1989 dan beri komunizm sonrasi Orta ve Dogu Avrupa daki muhafazakar partilerin cogunlugu ulusal muhafazakardir Kurtulus milliyetciligi Dunyadaki bircok milliyetci hareket uluslarinin baska milletler tarafindan zulum gordugu ve bu nedenle kendilerini suclanan zulumculerden kurtararak kendi kaderini tayin etmesi gerektigi gorusunde ulusal kurtulusa adanmistir Marksizm Leninizm bu ideolojiyle yakindan baglantilidir ve pratik ornekler arasinda Stalin in ilk calismalari Marxism and the National Question veSocialism in One Country fermani yer almaktadir Sol milliyetcilik Zaman zaman sosyalist milliyetcilik olarak da bilinen sol milliyetcilik sol siyaseti veya sosyalizmi milliyetcilikle birlestiren her turlu siyasi hareketi ifade eder Fidel Castro nun 1959 da Amerikan destekli Fulgencio Batista yi deviren Kuba Devrimi ni baslatan 26 Temmuz Hareketi Irlanda dan Sinn Fein Israil de Isci Siyonizmi ve Guney Afrika daki Afrika Ulusal Kongresi gibi onemli ornekler yer aliyor PanmilliyetcilikPanmilliyetcilik genellikle etnik ve kulturel bir milliyetciliktir ancak ulus Slav halklari gibi ilgili etnik gruplar ve kulturlerden olusan bir kumedir Bazen panmilliyetcilik ulusal grup de oldugu gibi genis bir alana ve birkac devlete dagildiginda tek irkli milliyetcilige uygulanir Diaspora milliyetciligiya da Benedict Anderson un deyimiyle uzun mesafeli milliyetcilik genellikle ABD deki Irlandalilar Kudus ten M O 586 cikarildiktan sonra dunyadaki Yahudiler Amerika ve Afrika daki Lubnanlilar veya Avrupa ve ABD deki Ermeniler gibi bir diaspora arasinda milliyetci bir duyguyu ifade eder Anderson bu tur bir milliyetciligin ulusal bir baglanti yasamak isteyen ancak aslinda diaspora topluluklarindan ayrilmak istemeyen insanlar icin hayalet bir temel gorevi aldigini belirtiyor Panmilliyetcilik ile diaspora milliyetciligi arasindaki temel fark bir diasporanin uyelerinin tanim geregi artik ulusal veya etnik vatanlarinda ikamet etmeleridir Geleneksel olarak Diaspora savas kitlik gibi felaket bir bozulma nedeniyle bir halkin gercek veya hayal edilen bir anavatandan dagilmasini ifade eder Yeni aglar yeni kokler ortak bir eve donme arzusuyla birbirine bagli olan diasporik insanlar tarafindan seyahat edilen rotalar boyunca olusur Gercekte geri donme arzusu eskatolojik yani bitis zamanlari yonelimi olabilir veya ongorulebilir bir gelecekte gerceklesmeyebilir ancak kayip vatan ozlemi ve Diasporik insanlarin yasadigi cevre kulturlerinden farklilik duygusu kendi basina bir kimlik haline gelir Ayrica bakinizAnti milliyetcilikKaynakca