Bu madde veya bölüm Metternich sistemi adlı maddeye çok benzemektedir ve bu iki maddenin önerilmektedir. Birleştirme işlemi yapıldıktan sonra sayfaya {{}} şablonunu ekleyiniz. |
Avrupa uyumu ya da Avrupa ahengi (İngilizce Concert of Europe yahut Uluslararası Viyana Düzeni); Napolyon Savaşları'nın sona erdiği 1815 yılından I. Dünya Savaşı'nın patlak verdiği 1914 yılına kadar geçen dönemde, Avrupa devletlerinin uluslararası arenada siyasi güçler dengesini gözeterek hareket etmelerini sağlayan sistem. Viyana Kongresi'nin ardından hayata geçirildiği için Kongre Düzeni olarak da bilinir. Uyum sistemi genellikle büyük devletlerin barışın tehdit edildiğine inandıkları anda topladıkları konferanslar şeklinde yürüyordu
Genel bilgi
Avrupa uyumu, Napolyon'un İmparatorluğunu mağlup eden, ülkeleri tarafından, yani Avusturya, Prusya, Rusya ve Britanya tarafından oluşturulmuş, daha sonra Fransa'nın da katılmasıyla üye ülke sayısı beşe çıkmıştır.
Oluşturulan bu sistemde, başlarda İngiliz Dışişleri Bakanı , Avusturya Şansölyesi Klemens von Metternich ve Rus Çarı I. Aleksandr başı çekmekteydi. Charles Maurice de Talleyrand-Périgord, Fransa'nın uluslararası diplomaside diğer büyük devletlerin yanında tekrar yer almasını sağladı.
Avusturya'nın Alman Konfederasyonu içinde baskın güç olması ve Avusturya Şansölyesi Metternich'in muhafazakâr tutumları sebebiyle Uyum dönemi, "Metternich Devri" olarak anıldığı gibi, Viyana Kongresi'nin Avrupa'yı Fransız Devrimi'nden önceki statükoya getirme yolundaki tepkisel çabalar yüzünden "Avrupa Restorasyon Dönemi" olarak da adlandırılır. Almancada Pentarchie (pentarşi) ve Rusçada Viyana Sistemi (Венская система, Venskaya sistema) olarak tanımlanmıştır.
Avrupa uyumu denilen bu sistemin yazılı kuralları olmadığı gibi yerleşik kurum ve organları da yoktu. Fakat bir kriz anında üye devletlerden herhangi biri konferans talep edebiliyordu. Bu dönem boyunca Büyük güçler defalarca çeşitli konferanslarda bir araya geldiler:
- (1818),
- Karlsbad Kararnamesi (1819)
- (1820)
- (1821)
- (1822)
- (1832)
- Berlin Kongresi (1878).
Nihayetinde, Avrupa'da milliyetçi akımların yükselmesi, 1848 Devrimleri, Kırım Savaşı, Almanya'nın birleşmesi, Risorgimento ve Doğu Sorunu gibi krizler yüzünden Avrupa uyumu sistemi etkinliğini giderek kaybetti.
Uyum fikrinin doğuşu
Gottfried Leibniz gibi düşünürler ve gibi politikacılar "Avrupa federasyonu" fikrini önceden ortaya atıp, tartışmayı başlatmışlardı. Avrupa uyumu konsepti, bu kişilerin fikirleri üzerine kavramı ilave edilerek Metternich tarafından geliştirildi. Böylelikle büyük güçler, birbirlerinin açgözlü emellerini ve hırslarını dizginleyeceklerdi;
Avrupa uyumu hayata geçer geçmez, uluslararası hukuk platformunda düzenleyici bir oluşum olarak ortaya çıktı. Gücünü de 'nde yer alan ve Kongre kararıyla Avrupa'da oluşturulan sınırların, sekiz imzacı tarafın onayı olmadan değiştirilemeyeceği, şeklindeki maddeden alıyordu.
Fransız Devrimi
1792 yılında Fransız Devrim Savaşları ile başlayıp, Napolyon'un Saint Helena'ya sürgüne gönderildiği 1815 yılına kadar Avrupa ülkeleri sürekli olarak savaş hâlindeydi. Fransa'nın askeri fetihleriyle, liberalizm düşüncesi kıtanın büyük kısmına yayıldı. Böyle bir siyasi yayılma, birçok Avrupa devletinin Napolyon Kanunlarını iç hukuklarına adapte etmesi sonucunu doğurdu. Napolyon Savaşlarından galip çıkan ülkeler, Fransız Devrimi'nin radikal değişikliklerine tepki olarak, liberal ve milliyetçi akımları ezerek, Avrupa'da 1789 öncesindeki Status quo'yu tesis etmeye çalıştılar.
Kutsal İttifak
Avusturya, Prusya ve Rusya, 26 Eylül 1815 tarihinde, Hristiyan toplumsal değerleri ve geleneksel monarşiyi korumak amacıyla Kutsal İttifak adıyla bir birlik oluşturdular. Koalisyonun her bir üyesi, kendilerinden daha fazla liberal bir siyasi felsefeyle kurulmuş, Birleşik Krallık'ın anayasal monarşisini kurtarmak için tereddüt etmeden harekete geçtiler.
Dörtlü İttifak
Britanya Dörtlü İttifak'ı, İkinci Paris Barış Anlaşması'nın imzalandığı tarihte, 20 Kasım 1815'te onayladı. 1818'de Fransa'nın da katılmasıyla koalisyon ismini aldı.
Kutsal İttifak ve Beşli İttifak arasındaki fark
Napolyon Savaşları'ndan sonraki yirmi yıl boyunca, Avrupa'daki uluslararası ilişkilerde en etkili olan anlaşmanın hangisi olduğu konusunda, tarihçiler arasında pek çok tartışma meydana gelmiştir. Ancak tarihçi Tim Chapman'a göre, tarafların anlaşma kurallarını işlerine geldiği gibi çiğneyebilecek olmalarını engelleyecek kurallarla zapturapt altına alınmadıklarının tespit edilmemesi durumunda, bu iddialar akademik tartışma boyutundan öteye gidemeyecekti.
Kutsal İttifak fikri Rus Çarı I. Aleksandr tarafından ortaya atılmıştı. Diğer Avrupa monarklarının, bu konuda Rusya'yı gücendirmek istememeleri sebebiyle, bu fikir epey taraftar ve imza topladı. Bu anlaşma hükûmetlerden ziyade, şahsen kralları yükümlülük altına sokmaktaydı. İmzalandıktan sonra kolayca göz ardı edilebilirdi. İttifak anlaşması sadece üç büyük devlet tarafından imzalanmadı: Padişah II. Mahmud ve İngiltere Kralı IV. George yüzünden Papa VII. Pius göre ittifak yeterince Katolik değildi. İngiltere, Kıta Avrupası'nın politikalarına müdahil olmak istemiyordu. Dönemin İngiliz Dışişleri Bakanı 'a göre böyle bir ittifak girişimi, "mistik ve anlamsız düşünceden" başka bir şey değildi. Kutsal İttifak fikri, Napolyon Savaşları'ndan sonraki karmaşık güç ve diplomasi oyunlarının yaşandığı döneme pek uygun görünmese de, bu İttifak, dönemin siyasilerinin ve düşünürlerinin beklediklerinden çok daha uzun, 1820'li yıllara, Beşli İttifak ortaya çıkana kadar varlığını sürdürdü.
'ın aksine, Dörtlü İttifak standart bir anlaşmaydı. Dört büyük devlet, kendi müttefiklerini bu anlaşmayı imzalamaya davet etmemişti. Bu anlaşmanın asıl amacı, tarafların II. Paris Anlaşması kurallarına sadık kalmalarını sağlamaktı ki, bunda da 20 yıl boyunca başarılı olundu. Anlaşma, belirli dönemlerde bir araya gelerek, ortak çıkarlar doğrultusunda -ulusların refahı ve Avrupa'da barışın tesisi gibi- sözleşmenin gözden geçirilmesini de öngörmekteydi. Böyle bir gözden geçirme öngörülmüşse de, anlaşmada belli bir toplantı periyodu belirlenmemişti. Article VI Böyle olunca da ne bir komisyon veya komite oluşturuldu, ne de yeni bir konferans organizasyonu yapıldı. Bunun neticesi olarak, taraflar 1818 tarihinde tekrar bir araya geldiklerinde, Fransa savaşından kalan sorunlardan başka bir şeyle ilgilenmediler. Daha sonraki toplantılar da önceden belirlenmiş gündemlerle ve belli bir programa bağlı kalarak gerçekleşmedi. Sonraki toplantılar ad hoc olarak ve taraflar için tehlikeli bir ortam oluştuğunda -anlaşmada öngörülmemiş olmasına rağmen Avrupa'da ortaya çıkan devrimler gibi konular- yapıldı.
Anlaşmalar
(1818), Fransa'nın müttefikler tarafından işgali konusu çözüldü. Fransa'nın, Britanya, Prusya, Avusturya ve Rusya devletleriyle tekrar eşit statüye getirilmesi sağlandı.
(1822), Fransa'nın "kralcıların" safında müdahale etme konusunu tartışmak üzere toplanan kongreydi. Kongreden bu izni alan XVIII. Louis, İspanya Kralı VII. Fernando'yu tekrar tahtına oturtmak için, askerî birliklerini yardıma gönderdi.
1830'da the Hollanda Krallığı'na karşı Belçika'da ayaklanma başladı. Fransız Büyükelçisi Charles-Maurice de Talleyrand-Périgord Uyumun diğer üyelerine için bir plan sundu. Bu plan kabul görmemiş olmakla birlikte, büyük güçler oy birliği ile Belçika'nın Hollanda Krallığı'ndan ayrılmasına onay verdiler ve ile Belçika'nın bağımsızlığını tescil ettiler. Bu anlaşma aynı zamanda Belçika'nın tarafsızlığını da kabul ediyordu. Belçika'nın tarafsızlığı I. Dünya Savaşında Almanya'nın Belçika'yı işgali ile son buldu.
Avrupa uyumunun bozulması (1818–1914)
1818 yılında Britanya, kendisini doğrudan ilgilendiren konular dışında Kıta Avrupası'nın işlerine karışmama kararı aldı. Çar I. Aleksandr'ın sonraki devrim ve ayaklanmaların birlikte müdahale edilip bastırılması yönündeki teklifini reddettiler.
Büyük güçlerin, ekonomik ve siyasi alanda gittikçe artan çıkar çatışmaları, Avrupa uyumunun giderek bozulmasına yol açmaktaydı. 1848 Devrimleri ve bu devrimlerle birlikte gelen sınır değişikliği talepleri, Viyana Kongresi tarafından belirlenen Avrupa siyasi haritasını ve bu haritayla oluşturulmaya çalışan "Uyum" ittifakını şiddetle sarsmıştı.
19. yüzyılın ikinci yarısında, üye ülkeler arasında birbiri ardına patlak veren savaşlar (Kırım Savaşı (1854–56), İkinci İtalyan Bağımsızlık Savaşı (1859), Prusya-Avusturya Savaşı (1866) ve Fransa-Prusya Savaşı (1870–71) Avrupa uyumunun dağılmasına yol açtı. Bununla birlikte "kongreler sistemi" bir müddet daha başarıyla uygulandı. 1878 Berlin Kongresi'nde Balkanlar'ın siyasi haritası yeniden çizildi. Avrupa'daki güçler dengesi tamir edilemez şekilde bozulmuş, yerini birçok kararsız ve kaypak ittifaklar almıştı.
I. Dünya Savaşı (1914–1918)
20. yüzyılın başında Avrupa, ittifak ve İtilaf devletleri olarak iki büyük cepheye ayrılmışlardı. Savaştan önceki son kongre olan , Balkan Savaşları'nı görüşmek üzere toplandı. 1914'te Temmuz Krizi ortaya çıktığında İngiltere bir konferans önerdi ama Avusturya-Macaristan ve Almanya, katılmayı reddettiler. Konferanstan bir ay sonra I. Dünya Savaşı meydana geldi. Savaştan sonra ise, daha kalıcı bir teşkilat, Milletler Cemiyeti teşkilatı oluşturulacaktı.
Ayrıca bakınız
Kaynakça
- ^ Stevenson, David (2004). 1914 – 1918: The History of the First World War. Penguin Books. s. 4. ISBN .
- ^ Loemker, Leroy (1969) [1956]. Leibniz: Philosophical Papers and Letters. Reidel. s. 58, fn 9.
- ^ Sherwig, John M. (Eylül 1962). "Lord Grenville's Plan for a Concert of Europe, 1797–99". The Journal of Modern History. 34 (3). ss. 284-293.
- ^ Soutou, Georges-Henri (Kasım 2000). "Was There a European Order in the Twentieth Century? From the Concert of Europe to the End of the Cold War". Contemporary European History. Theme Issue: Reflections on the Twentieth Century. 9 (3). s. 330.
- ^ Soutou 2000, s. 329.
- ^ Soutou 2000, s. 330.
- ^ "Spahn, M. (1910). Holy Alliance". 1 Haziran 1910. 19 Ağustos 2014 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 12 Şubat 2015.
- ^ Chapman, Tim (2006). The Congress of Vienna 1814-1815. Routledge. s. 60. ISBN .
- ^ a b Chapman 2006, s. 60.
- ^ Chapman 2006, s. 61.
- ^ Chapman 2006, s. 62.
- ^ Chapman 2006, ss. 61-62.
- ^ Stevenson 2004, s. 4.
- ^ Stevenson 2004, s. 5.
Konuyla ilgili yayınlar
- Bridge, Roy, "Allied Diplomacy in Peacetime: The Failure of the Congress 'System,' 1815–23" in Alan Sked, ed., Europe's Balance of Power, 1815–1848 (1979), pp 34–53.
- Ghervas, Stella (2008). Réinventer la tradition. Alexandre Stourdza et l'Europe de la Sainte-Alliance. Paris: Honoré Champion. ISBN .
- Jarrett, Mark (2013). The Congress of Vienna and its Legacy: War and Great Power Diplomacy after Napoleon. Londra: I. B. Tauris & Company, Ltd. ISBN .
Dış bağlantılar
wikipedia, wiki, viki, vikipedia, oku, kitap, kütüphane, kütübhane, ara, ara bul, bul, herşey, ne arasanız burada,hikayeler, makale, kitaplar, öğren, wiki, bilgi, tarih, yukle, izle, telefon için, turk, türk, türkçe, turkce, nasıl yapılır, ne demek, nasıl, yapmak, yapılır, indir, ücretsiz, ücretsiz indir, bedava, bedava indir, mp3, video, mp4, 3gp, jpg, jpeg, gif, png, resim, müzik, şarkı, film, film, oyun, oyunlar, mobil, cep telefonu, telefon, android, ios, apple, samsung, iphone, xiomi, xiaomi, redmi, honor, oppo, nokia, sonya, mi, pc, web, computer, bilgisayar
Bu madde veya bolum Metternich sistemi adli maddeye cok benzemektedir ve bu iki maddenin tek baslik altinda birlestirilmesi onerilmektedir Birlestirme islemi yapildiktan sonra sayfaya Gecmis birlestir sablonunu ekleyiniz Avrupa uyumu ya da Avrupa ahengi Ingilizce Concert of Europe yahut Uluslararasi Viyana Duzeni Napolyon Savaslari nin sona erdigi 1815 yilindan I Dunya Savasi nin patlak verdigi 1914 yilina kadar gecen donemde Avrupa devletlerinin uluslararasi arenada siyasi gucler dengesini gozeterek hareket etmelerini saglayan sistem Viyana Kongresi nin ardindan hayata gecirildigi icin Kongre Duzeni olarak da bilinir Uyum sistemi genellikle buyuk devletlerin barisin tehdit edildigine inandiklari anda topladiklari konferanslar seklinde yuruyordu1815 Viyana Kongresi ne gore Avrupa devletlerinin sinirlarini gosteren haritaGenel bilgiAvrupa uyumu Napolyon un Imparatorlugunu maglup eden ulkeleri tarafindan yani Avusturya Prusya Rusya ve Britanya tarafindan olusturulmus daha sonra Fransa nin da katilmasiyla uye ulke sayisi bese cikmistir Olusturulan bu sistemde baslarda Ingiliz Disisleri Bakani Avusturya Sansolyesi Klemens von Metternich ve Rus Cari I Aleksandr basi cekmekteydi Charles Maurice de Talleyrand Perigord Fransa nin uluslararasi diplomaside diger buyuk devletlerin yaninda tekrar yer almasini sagladi Prens Metternich Ittifakin etkili kisilerinden birisiydi Avusturya nin Alman Konfederasyonu icinde baskin guc olmasi ve Avusturya Sansolyesi Metternich in muhafazakar tutumlari sebebiyle Uyum donemi Metternich Devri olarak anildigi gibi Viyana Kongresi nin Avrupa yi Fransiz Devrimi nden onceki statukoya getirme yolundaki tepkisel cabalar yuzunden Avrupa Restorasyon Donemi olarak da adlandirilir Almancada Pentarchie pentarsi ve Ruscada Viyana Sistemi Venskaya sistema Venskaya sistema olarak tanimlanmistir Avrupa uyumu denilen bu sistemin yazili kurallari olmadigi gibi yerlesik kurum ve organlari da yoktu Fakat bir kriz aninda uye devletlerden herhangi biri konferans talep edebiliyordu Bu donem boyunca Buyuk gucler defalarca cesitli konferanslarda bir araya geldiler 1818 Karlsbad Kararnamesi 1819 1820 1821 1822 1832 Berlin Kongresi 1878 Nihayetinde Avrupa da milliyetci akimlarin yukselmesi 1848 Devrimleri Kirim Savasi Almanya nin birlesmesi Risorgimento ve Dogu Sorunu gibi krizler yuzunden Avrupa uyumu sistemi etkinligini giderek kaybetti Uyum fikrinin dogusuGottfried Leibniz gibi dusunurler ve gibi politikacilar Avrupa federasyonu fikrini onceden ortaya atip tartismayi baslatmislardi Avrupa uyumu konsepti bu kisilerin fikirleri uzerine kavrami ilave edilerek Metternich tarafindan gelistirildi Boylelikle buyuk gucler birbirlerinin acgozlu emellerini ve hirslarini dizginleyeceklerdi Avrupa uyumu hayata gecer gecmez uluslararasi hukuk platformunda duzenleyici bir olusum olarak ortaya cikti Gucunu de nde yer alan ve Kongre karariyla Avrupa da olusturulan sinirlarin sekiz imzaci tarafin onayi olmadan degistirilemeyecegi seklindeki maddeden aliyordu Fransiz Devrimi 1792 yilinda Fransiz Devrim Savaslari ile baslayip Napolyon un Saint Helena ya surgune gonderildigi 1815 yilina kadar Avrupa ulkeleri surekli olarak savas halindeydi Fransa nin askeri fetihleriyle liberalizm dusuncesi kitanin buyuk kismina yayildi Boyle bir siyasi yayilma bircok Avrupa devletinin Napolyon Kanunlarini ic hukuklarina adapte etmesi sonucunu dogurdu Napolyon Savaslarindan galip cikan ulkeler Fransiz Devrimi nin radikal degisikliklerine tepki olarak liberal ve milliyetci akimlari ezerek Avrupa da 1789 oncesindeki Status quo yu tesis etmeye calistilar Kutsal Ittifak Avusturya Prusya ve Rusya 26 Eylul 1815 tarihinde Hristiyan toplumsal degerleri ve geleneksel monarsiyi korumak amaciyla Kutsal Ittifak adiyla bir birlik olusturdular Koalisyonun her bir uyesi kendilerinden daha fazla liberal bir siyasi felsefeyle kurulmus Birlesik Krallik in anayasal monarsisini kurtarmak icin tereddut etmeden harekete gectiler Dortlu Ittifak Britanya Dortlu Ittifak i Ikinci Paris Baris Anlasmasi nin imzalandigi tarihte 20 Kasim 1815 te onayladi 1818 de Fransa nin da katilmasiyla koalisyon ismini aldi Kutsal Ittifak ve Besli Ittifak arasindaki fark Napolyon Savaslari ndan sonraki yirmi yil boyunca Avrupa daki uluslararasi iliskilerde en etkili olan anlasmanin hangisi oldugu konusunda tarihciler arasinda pek cok tartisma meydana gelmistir Ancak tarihci Tim Chapman a gore taraflarin anlasma kurallarini islerine geldigi gibi cigneyebilecek olmalarini engelleyecek kurallarla zapturapt altina alinmadiklarinin tespit edilmemesi durumunda bu iddialar akademik tartisma boyutundan oteye gidemeyecekti Kutsal Ittifak fikri Rus Cari I Aleksandr tarafindan ortaya atilmisti Diger Avrupa monarklarinin bu konuda Rusya yi gucendirmek istememeleri sebebiyle bu fikir epey taraftar ve imza topladi Bu anlasma hukumetlerden ziyade sahsen krallari yukumluluk altina sokmaktaydi Imzalandiktan sonra kolayca goz ardi edilebilirdi Ittifak anlasmasi sadece uc buyuk devlet tarafindan imzalanmadi Padisah II Mahmud ve Ingiltere Krali IV George yuzunden Papa VII Pius gore ittifak yeterince Katolik degildi Ingiltere Kita Avrupasi nin politikalarina mudahil olmak istemiyordu Donemin Ingiliz Disisleri Bakani a gore boyle bir ittifak girisimi mistik ve anlamsiz dusunceden baska bir sey degildi Kutsal Ittifak fikri Napolyon Savaslari ndan sonraki karmasik guc ve diplomasi oyunlarinin yasandigi doneme pek uygun gorunmese de bu Ittifak donemin siyasilerinin ve dusunurlerinin beklediklerinden cok daha uzun 1820 li yillara Besli Ittifak ortaya cikana kadar varligini surdurdu in aksine Dortlu Ittifak standart bir anlasmaydi Dort buyuk devlet kendi muttefiklerini bu anlasmayi imzalamaya davet etmemisti Bu anlasmanin asil amaci taraflarin II Paris Anlasmasi kurallarina sadik kalmalarini saglamakti ki bunda da 20 yil boyunca basarili olundu Anlasma belirli donemlerde bir araya gelerek ortak cikarlar dogrultusunda uluslarin refahi ve Avrupa da barisin tesisi gibi sozlesmenin gozden gecirilmesini de ongormekteydi Boyle bir gozden gecirme ongorulmusse de anlasmada belli bir toplanti periyodu belirlenmemisti Article VI Boyle olunca da ne bir komisyon veya komite olusturuldu ne de yeni bir konferans organizasyonu yapildi Bunun neticesi olarak taraflar 1818 tarihinde tekrar bir araya geldiklerinde Fransa savasindan kalan sorunlardan baska bir seyle ilgilenmediler Daha sonraki toplantilar da onceden belirlenmis gundemlerle ve belli bir programa bagli kalarak gerceklesmedi Sonraki toplantilar ad hoc olarak ve taraflar icin tehlikeli bir ortam olustugunda anlasmada ongorulmemis olmasina ragmen Avrupa da ortaya cikan devrimler gibi konular yapildi Anlasmalar 1818 Fransa nin muttefikler tarafindan isgali konusu cozuldu Fransa nin Britanya Prusya Avusturya ve Rusya devletleriyle tekrar esit statuye getirilmesi saglandi 1822 Fransa nin kralcilarin safinda mudahale etme konusunu tartismak uzere toplanan kongreydi Kongreden bu izni alan XVIII Louis Ispanya Krali VII Fernando yu tekrar tahtina oturtmak icin askeri birliklerini yardima gonderdi 1830 da the Hollanda Kralligi na karsi Belcika da ayaklanma basladi Fransiz Buyukelcisi Charles Maurice de Talleyrand Perigord Uyumun diger uyelerine icin bir plan sundu Bu plan kabul gormemis olmakla birlikte buyuk gucler oy birligi ile Belcika nin Hollanda Kralligi ndan ayrilmasina onay verdiler ve ile Belcika nin bagimsizligini tescil ettiler Bu anlasma ayni zamanda Belcika nin tarafsizligini da kabul ediyordu Belcika nin tarafsizligi I Dunya Savasinda Almanya nin Belcika yi isgali ile son buldu Avrupa uyumunun bozulmasi 1818 1914 1840 yilinda Duvel i Muazzama Ingiltere Fransa Prusya Avusturya Rusya 1818 yilinda Britanya kendisini dogrudan ilgilendiren konular disinda Kita Avrupasi nin islerine karismama karari aldi Car I Aleksandr in sonraki devrim ve ayaklanmalarin birlikte mudahale edilip bastirilmasi yonundeki teklifini reddettiler Buyuk guclerin ekonomik ve siyasi alanda gittikce artan cikar catismalari Avrupa uyumunun giderek bozulmasina yol acmaktaydi 1848 Devrimleri ve bu devrimlerle birlikte gelen sinir degisikligi talepleri Viyana Kongresi tarafindan belirlenen Avrupa siyasi haritasini ve bu haritayla olusturulmaya calisan Uyum ittifakini siddetle sarsmisti 19 yuzyilin ikinci yarisinda uye ulkeler arasinda birbiri ardina patlak veren savaslar Kirim Savasi 1854 56 Ikinci Italyan Bagimsizlik Savasi 1859 Prusya Avusturya Savasi 1866 ve Fransa Prusya Savasi 1870 71 Avrupa uyumunun dagilmasina yol acti Bununla birlikte kongreler sistemi bir muddet daha basariyla uygulandi 1878 Berlin Kongresi nde Balkanlar in siyasi haritasi yeniden cizildi Avrupa daki gucler dengesi tamir edilemez sekilde bozulmus yerini bircok kararsiz ve kaypak ittifaklar almisti I Dunya Savasi 1914 1918 20 yuzyilin basinda Avrupa ittifak ve Itilaf devletleri olarak iki buyuk cepheye ayrilmislardi Savastan onceki son kongre olan Balkan Savaslari ni gorusmek uzere toplandi 1914 te Temmuz Krizi ortaya ciktiginda Ingiltere bir konferans onerdi ama Avusturya Macaristan ve Almanya katilmayi reddettiler Konferanstan bir ay sonra I Dunya Savasi meydana geldi Savastan sonra ise daha kalici bir teskilat Milletler Cemiyeti teskilati olusturulacakti Ayrica bakinizBuyuk guclerKaynakca Stevenson David 2004 1914 1918 The History of the First World War Penguin Books s 4 ISBN 978 0 14 026817 1 Loemker Leroy 1969 1956 Leibniz Philosophical Papers and Letters Reidel s 58 fn 9 Sherwig John M Eylul 1962 Lord Grenville s Plan for a Concert of Europe 1797 99 The Journal of Modern History 34 3 ss 284 293 Soutou Georges Henri Kasim 2000 Was There a European Order in the Twentieth Century From the Concert of Europe to the End of the Cold War Contemporary European History Theme Issue Reflections on the Twentieth Century 9 3 s 330 Soutou 2000 s 329 Soutou 2000 s 330 Spahn M 1910 Holy Alliance 1 Haziran 1910 19 Agustos 2014 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 12 Subat 2015 Chapman Tim 2006 The Congress of Vienna 1814 1815 Routledge s 60 ISBN 9781134680504 a b Chapman 2006 s 60 Chapman 2006 s 61 Chapman 2006 s 62 Chapman 2006 ss 61 62 Stevenson 2004 s 4 Stevenson 2004 s 5 Konuyla ilgili yayinlarBridge Roy Allied Diplomacy in Peacetime The Failure of the Congress System 1815 23 in Alan Sked ed Europe s Balance of Power 1815 1848 1979 pp 34 53 Ghervas Stella 2008 Reinventer la tradition Alexandre Stourdza et l Europe de la Sainte Alliance Paris Honore Champion ISBN 978 2 7453 1669 1 Jarrett Mark 2013 The Congress of Vienna and its Legacy War and Great Power Diplomacy after Napoleon Londra I B Tauris amp Company Ltd ISBN 978 1780761169 Dis baglantilarEncyc Concert of Europe