Theodora (Theofilos'un eşi)

Theodora (Yunanca: Θεοδώρα, y. 815 - 867'den sonra), bazen Ermeni Theodora veya Kutsanmış Theodora olarak anılır, 830'dan 842'ye kadar Bizans imparatoru Theofilos'un eşi ve Theofilos'un ölümünden sonra 842'den 856'ya kadar çiftin küçük oğlu III. Mihail'in naibi olarak Bizans imparatoriçesiydi. Bazen, sadece bir naipten ziyade, aslında kendi başına hüküm süren bir imparatoriçe olarak kabul edilir. Theodora, Doğu Ortodoks Kilisesi'nde aziz olarak tanınan ikinci Bizans ikonoklazmına (814-843) son vermesiyle ünlüdür. Hükümdarlığı Sicilya'nın çoğunun kaybedilmesine ve Girit'in geri alınamamasına rağmen, Theodora'nın dış politikası bunun dışında oldukça başarılıydı; 856'da Bizans İmparatorluğu hem Bulgar İmparatorluğu hem de Abbasi Halifeliği üzerinde üstünlük elde etmiş, Mora Yarımadası'deki Slav kabileleri haraç ödemek zorunda kalmıştır. Hem de bunları imparatorluk altın rezervini düşürmeden başarmıştır.

Theodora
Augusta Romalıların İmparatoriçesi
12. yüzyılda tasvir edilen İmparatoriçe Theodora, Madrid Skilicis.
Bizans imparatoru naibi ya da naip
Hüküm süresi	20 Ocak 842 - 15 Mart 856
Önce gelen	Theofilos
Sonra gelen	III. Mihail (tek başına)
Ortak hükümdarlar	III. Mihail and Thekla
Bizans konsort imparatoriçesi
Hüküm süresi	5 Haziran 830 - 20 Ocak 842
Taç giymesi	5 Haziran 830
Doğum	y. 815 , Paflagonya (günümüzde Orta Anadolu, Anadolu, Türkiye)
Ölüm	y. 867 (y. 52 yaşında)
Eş(ler)i	Theofilos
Çocuk(lar)ı	Thekla, Anna, Anastasia, , Pulcheria, Maria, III. Mihail
Hanedan	Frigya Hanedanı (evlilik yoluyla)
Babası	Marinos
Annesi	Theoktisti Florina

Frigya Hanedanı
Kronoloji
II. Mihail		820–829
Ortak imparator olarak Theofilos ile, 822–829
Theofilos		829–842
Ortak imparator olarak ile, y.833–835 ve III. Mihail, 840–842
III. Mihail		842–867
Theodora ve Theoktistos naipliği altında, 842–855 ve ortak imparator olarak I. Basileios ile, 866–867
Veraset
Öncül: V. Leon ve Nikiforos Hanedanı		Ardıl: Makedon Hanedanı

Muhtemelen Ermeni asıllı olan Theodora, Paflagonya'da tüccarlar ve askeri yetkililerden oluşan kırsal bir ailede dünyaya geldi. 830'da imparator Theofilos'un üvey annesi Efrosini tarafından genç imparatora gelin şovu için seçildi. Theofilos tarafından seçildikten sonra 5 Haziran 830'da imparatoriçe olarak taç giydi. Theofilos, ikonlara saygı gösterilmesine karşı çıkan bir ikonoklasttı; Theodora'nın bir ikonofil olduğunun ne kadar farkında olduğu belli değildir. İmparatorluk işlerine ve törenlerine sadakatle katılmasına ve Theofilos'un yedi çocuğunu doğurmasına rağmen Theodora, kocasının saltanatı boyunca gizlice ikonlara saygı göstermeye devam etti. Theofilos 20 Ocak 842'de dizanteriden öldü, muhtemelen 30 yaşından küçüktü. Ölüm döşeğindeyken, Theodora'yı iki yaşındaki oğulları III. Mihail'in naibi olarak atadı ve ona yardımcı olması için bir dizi danışman atadı. Bu danışmanların en önde geleni logothetis ve Theodora'nın yakın sırdaşı olacak olan hadım Theoktistos 'tur.

Theodora, imparatorluğu yönetme konusunda tamamen yetenekli olduğunu kanıtladı. Henüz yirmili yaşlarının sonlarında olmasına rağmen, iyi bir liderlik yaptı ve sadakat uyandırdı, etrafı deneyimli yetkililerle çevriliydi ve görünürde rakipleri yoktu. Theodora'nın emriyle Doğu Anadolu'daki Paulusçu sapkınlar acımasızca bastırılsa da, ikonalara saygının yeniden getirilmesi çok fazla sorun olmadan yapıldı. Çok fazla askeri müdahaleye ihtiyaç duymadan, diplomasi yoluyla imparatorluğu Bulgar hükümdarlar I. Presyan ve I. Boris'in saldırılarından korumayı başardı. Bizans'ın Kilikya'daki Anavarza kentini yağmalaması, yakın gelecekte Arap tehdidini büyük ölçüde sona erdirdi. III. Mihail büyüdükçe, Theodora'nın İmparatoriçe İrini'nin izinden gideceğinden ve tek başına hüküm sürmek için onu tahttan indireceğinden korktu. Theodora'nın kendi karısını seçmesine izin vermemesine kızan Mihail, dayısı Bardas'ı sürgünden geri çağırdı ve onunla birlikte Kasım 855'te Theoktistos'a suikast düzenledi. Theodora, 15 Mart 856'da onu tahttan indirip tek imparator olmadan önce, III. Mihail ve diğer komploculara birkaç ay öfkelendi. Theodora, 857 veya 858'e kadar imparatorluk sarayında yaşamaya devam etti ve bazı kızlarıyla birlikte sürgün edilip Gastria'daki bir manastıra kapatıldı. 863 civarında manastırdan serbest bırakılmış ve bir tür törensel rol almasına izin verilmiş olabilir. Theodora oğlu III. Mihail, arkadaşı ve ortak imparator I. Basileios tarafından öldürüldükten kısa bir süre sonra öldü.

Arka plan ve erken dönem

Theodora y. 815'te, Paflagonya'da doğdu. 830'dan önce bir noktada ölendrungarios ve tourmarches Marinos ile Theoktisti Florina'nın kızıydı. Theodora'nın beş kardeşi vardı: Bardas ve Petronas erkek kardeşler ve Sophia, Maria ve İrini kız kardeşleri. İrini daha sonra önde gelen general Theofobos ile evlenmiş olabilir.

Theodora'nın kırsal Paflagonya ailesinin Ermeni kökenli olduğuna inanılıyor, ancak hiçbir çağdaş kaynak onu Ermeni olarak tanımlamıyor. Geçmişte Theodora'nın ailesi ile Ermeni soylu Mamikonyan klanı arasında bir bağlantı önerilmiş olsa da, böyle bir bağlantıyı kanıtlayacak yeterli kaynak yok. Her halükarda, Theodora'nın ailesi başkentteki bazı Ermeni ailelerle bağlantılı. O, 819/820'de imparatorluğun beş Asya eyaletinin tümüne kısa bir süreliğine komuta eden önde gelen Bizans generali Ermeni Manuil'in yeğeniydi. Ticaret için kullanılan gemilere sahip oldukları için ailenin Karadeniz'de ticaretle uğraşmış olması muhtemeldir. Manuil dışında Theodora'nın ailesinin, imparatoriçe olmadan önce iyi bağlantıları olup olmadığı veya iyi kurulmuş olup olmadığı açık değildir.

Konsort İmparatoriçe

Seçimi ve evliliği

İmparator Theofilos'un üvey annesi Efrosini'nin sırasında karısı olarak Theodora'yı seçtiği 19. yüzyıl tasviri

830 yılında, İmparator Theofilos'un üvey annesi Efrosini, taşranın en güzel ve soylu kadınlarını toplamak için memurlar gönderdikten sonra genç kadınları tek tek seçti genç imparator için bir gelin gösterisi düzenledi. Theofilos 812/813'te doğdu ve 821'de babası II. Mihail tarafından ortak imparator olarak taç giydi ve babasının ölümünden sonra 829'da kıdemli imparator oldu. İmparatorluğun, babasının selefi V. Leon dönemindeki İkonoklazm'a geri döndüğü göz önüne alındığında, o bir ikonoklast (ikonlar'a saygı gösterilmesine karşı) idi.

Theofilos bir gelin için can atıyordu ve kadınları imparatorluk sarayında yeni inşa edilmiş ve görkemli bir salonda toplayarak bunu bir gösteriye dönüştürdü. Sonunda Theofilos, Theodora'yı seçti ve ona bir altın elma vererek seçimini gösterdi. Daha sonraki tarihçi Symeon Logothete'ye göre, Theofilos ilk başta başka bir kızın, Kassia'nın (daha sonra önemli bir şair ve besteci) güzelliğinden etkilenmişti ve alaycı bir şekilde Havva'ya atıfta bulunarak ona "bir kadın aracılığıyla, kötülükler insanın başına geldi" demiştir. tarafından "müstakbel bir eşin sevgisini kazanmanın talihsiz bir yolu" olarak değerlendirilen bu yorum, Kassia'nın Meryem Ana'ya atıfta bulunarak "bir kadın aracılığıyla, daha iyi şeyler başladı" şeklinde yanıt vermesini sağladı. Kassia'nın yanıtından sonra, cesur karşılık karşısında şaşıran Theofilos, yanından geçerek elmayı Theodora'ya verdi.Warren Treadgold'a göre Theodora "güzeldi, mantıklı ve uyarlanabilirdi ve ona çok yakışıyordu; ancak Theofilos başlangıçta Efrosini gibi gelininin bir ikonofil olduğunu fark etmemiş görünüyor" Theodora, 5 Haziran 830'daDaphne'deki Aziz Stefanos Kilisesi'nde imparatoriçe olarak taç giydi ve çift daha sonra Ayasofya'da evlendi.

Konsort İmparatoriçe olarak faaliyetleri

Theofilos döneminde bastırılan sıra dışı sikke: Theofilos ön yüzde imparator sağında Theodora ve solunda kızları Thekla ile betimlenmiş, arka yüzde ise küçük kızlar Anna (sol) ve Anastasia (sağ) görülüyor.

Theodora, taç giyme töreninden sonra Konstantinopolis Patriği ve din adamlarına 15 pound (7 kg) ve Bizans Senatosu'na 50 pound (23 kg) altın bağışladı. Theodora'nın imparatoriçe eşi olarak zamanının çoğu çocuklarını doğurmak ve onlara bakmakla geçti. Theofilos ve Theodora'nın yedi çocuğu vardı: oğulları ve Mihail (geleceğin imparatoru III. Mihail) ve kızları Thekla, Anna, Anastasia, Pulcheria ve Maria. Kısa bir süre ortak imparator olan Konstantinos, iki yaşında sarayın bir sarnıcında boğuldu. Birçok imparatorun aksine Theofilos, kızlarıyla büyük gurur duyardı. Thekla, Anna ve Anastasia en büyük çocuklardı ve hepsi 830'ların sonlarında Augustae ilan edildi ve Theofilos, Theodora ve Thekla'yı ön yüzde; Anna ve Anastasia'yı arka yüzde tasvir eden oldukça sıra dışı bir madeni para bastırarak onları andı. Konstantinos dördüncü en büyüğüydü, ardından Pulcheria ve Maria geldi. Mihail, çiftin en küçük çocuğuydu.

Görünüşe göre Theodora, Theofilos'un hükümdarlığı boyunca, kocasının onaylamamasına rağmen, ikonlara gizlice saygı göstermeye devam etti. Bu inançları ne ölçüde uyguladığı veya Theofilos'un bunlardan ne ölçüde haberdar olduğu açık değildir. İmparatorluk sarayının kadın bölümlerinin mahremiyeti göz önüne alındığında, Theodora'nın ikona saygısını gizli tutması çoğunlukla mümkün olabilirdi. Eğer farkındaysa, farklı dini inançların onları kişisel düzeyde ne ölçüde böldüğü de net değildir. Bir noktada kocasını, hapsedilmiş ikona hayranı ressamı Lazaros Zografos serbest bırakmaya ikna etmeyi başardı.

Theofilos, iconofil keşiş Lazarus ile tatışıyor.

İmparator ve imparatoriçe arasındaki ilişkiler her zaman iyi değildi. 839'da Theofilos'un Theodora'nın hizmetkarlarından biriyle bir ilişki başlattığı keşfedildi ve imparatoriçe bunu kötü karşıladı ve kamuoyuna açıkladı. Theofilos ilişkiyi durdurdu, karısından özür diledi ve özrünün bir parçası olarak kızları için Karianos adında yeni bir saray inşa etti. Muhtemelen uydurma bir hesaba göre, Theofilos'un limanda güzel bir ticaret gemisi görüp kime ait olduğunu sorması ve bunun karısına ait olduğu kendisine söylenmesi üzerine çiftin arası da bozuldu. Tüccar faaliyetlerini imparatorluk yaşamıyla bağdaşmaz bulan Theofilos, "Ne! İmparator olan beni karım mı tüccar yaptı?" ve hemen gemiyi ve yükünü yaktırdı.

Theodora'nın ikona saygısı bazen kocasıyla çatışmaya yol açtı. Kızlarını sık sık Efrosini'nin 830'dan sonra kapandığı manastıra gönderirdi. Orada, Thefhilos'un haberi olmadan, kızlara ikonalara saygı göstermeleri öğretildi. Yine de büyük kızları akıllıydı ve bu konuda sessiz kaldılar, yaklaşık iki yaşındaki küçük kızı Pulcheria, 839'un ortasında babasına manastırda bir kutuda saklanan "güzel bebekleri" ve onları nasıl yüzlerine çekip öpeceklerini anlattı. Öfkeli Theofilos, kızlarının Efrosini'yi bir daha görmesini yasakladı ve Efrosini'yi manastırı terk etmeye de zorlamış olabilir. Her halükarda, Theodora ve Efrosini'nin gizli ikonofil öğretileri zaten başarılı olmuştu; Theofilos'un ve Theodora'nın çocuklarından hiçbiri büyüyüp ikonoklast olmadı.

Theodora'nın kızları, büyükanneleri Teoktiste tarafından ikonalara hürmet göstermeleri öğretiliyor.Madrid Skilitzes'den minyatür

Theodora, kocasıyla birlikte çeşitli halk törenlerini kutladı. İmparatoriçe olmadan önce bu tür törenlere neredeyse hiç tanık olmamasına rağmen, eylemlerinde hata yaptığına dair hiçbir kanıt yok, belki de Efrosini ona yardım etti. Theodora, kocasının askeri başarılarının kutlanmasına da katıldı, Theofilos ile birlikte 831 ve 837'deki zaferlerde göründü ve ilk askeri zaferinden sonra Hieria'da imparator ve generalleri için özel bir resepsiyon düzenledi. Tahtta yaklaşık on iki yıl geçirdikten sonra, Theofilos 20 Ocak 842'de dizanteri nedeniyle öldü, muhtemelen 30 yaşından küçüktü. Theofilos, ölüm döşeğindeyken, saray mensuplarına ve yetkililere, karısının ve iki yaşındaki oğulları III. Mihail'in haklarını savunmaları için yalvaran güzel bir konuşma yapmıştı.

Theofilos, yaklaşan ölümünden önce bir ikonayı öpüyor. Manasses Vakainamesi'nden bir minyatür.

Hükümranlığı

Theodora'nın saltanatının ilk yılında basılan madeni para. Theodora ön yüzde tek başına, kızı Thekla ise arka yüzde oğlu III. Mihail'dan daha belirgin olarak tasvir edilmiştir.

Tıpkı imparator IV. Leon'un 780'de ölümünden sonra olduğu gibi, Theofilos'un 842'de ölümü, ikonoklast bir imparatorun yerine ikonofil karısı ve onların reşit olmayan oğlunun geçmesi anlamına geliyordu. Daha sonra oğlu VI. Konstantinos'u tahttan indiren ve kendi başına imparatoriçe olarak hüküm süren IV. Leon'un karısı İrini'nin aksine. Theodora o kadar acımasız değildi ve gücü elinde tutmak için sert yöntemler kullanmasına gerek yoktu. Henüz yirmili yaşlarının sonunda olmasına rağmen, birçok yetenekli ve sadık danışmanı vardı ve sadakat uyandıran yetenekli bir liderdi. Theodora bir daha asla evlenmedi, bu da onun kendi bağımsızlığını ve otoritesini korumasına izin verdi.

Theodora'nın en önde gelen danışmanları ve destekçileri arasında erkek kardeşleri Bardas ve Petronas, yakın akrabası Sergios Nikitiatis ve ayrıca logothetis ve hadım Theoktistos vardı. Danışmanlarının çoğu, kendisi gibi, ikonofildi, ancak bazıları (Theoktistos dahil) yakın zamana kadar ikonoklasttı. Theoktistos ve muhtemelen Bardas, ölümünden kısa bir süre önce Theofilos tarafından Theodora'ya yardım etmek üzere atanmıştı. Theofilos ayrıca Theodora'nın amcası Manuil'i ona yardım etmesi için görevlendirdi, ancak bu noktada çoktan ölmüş olabilirdi. Theofilos, İrini'nin önceki saltanatı nedeniyle Theodora'ya yardımcı olmaları için bu tür deneyimli görevlileri atamayı önemli hissetmiş olabilir. Bunu Theodora'nın dini inançları nedeniyle yaptığına dair hiçbir kanıt yoktur. Theodora, kıdemli hükümdar olduktan kısa bir süre sonra, "Madem bu sonuca vardın, benden uzaklaş. Çünkü eşimden ve kocamdan aldığım ve öğrendiğim gibi, sağlam bir elle hüküm süreceğim. Göreceksin." diye yanıt verdiği söylenen Symeon adlı münzevi bir kutsal adam tarafından eleştirildi.

III. Mihail ve Theodora, Theoktistos da dahil olmak üzere çeşitli saray mensuplarıyla birlikte (beyaz bir bere ile tasvir edilmiştir), Madrid Skilitzes'den minyatür

Theodora'nın gücünün kapsamı, modern bilimde bir şekilde tartışılıyor. Oxford Dictionary of Byzantium (1991), onu 842-856 yılları arsında hükümdar imparatoriçe olarak kabul eder, ancak Theoktistos'un Theodora'nın hükümdarlığı boyunca etkili bir güce sahip olduğunu da belirtir.A History of the Eastern Roman Empire'da (1912) J. B. Bury'ye göre, Theodora'nın konumu, VI. Konstantinos'un naipliği sırasında İrini'nin konumuna çok benziyordu ve imparatorluk hükûmeti, hem Theodora hem de reşit olmayan III. Mihail tarafından, "geçici olarak anneye devredilen gerçek imparatorluk yetkisiyle" ortaklaşa kullanılıyordu. 1825'te , Roma İmparatorları Tarihi adlı eserinde Theodora'yı Bizans İmparatorluğu'nun hükümdarları arasında saymıştır. Yakın tarihli birkaç bilim insanı, Theodora'nın imparatorluğu sadece naip olarak değil, imparatoriçe olarak yönettiğini de iddia eder.'a göre, Mihail'in küçüklüğü döneminde imparatorluğun yönetiminden Theodora'nın mı yoksa Theoktistos'un mu sorumlu olduğunu belirlemek zor, ancak biri veya her ikisi de "hükümette dikkate değer ölçüde başarılı" olarak kabul edilmelidir. Tahtın arkasındaki etkili güç veya sadece bir danışman olmasına bakılmaksızın, uzun ve sadık bir hizmet geçmişine sahip üst düzey bir hükûmet yetkilisi olan Theoktistos'un Theodora'nın hükümdarlığı sırasında imparatorluk politikasına katkıda bulunduğu ve onları etkilediği açıktır. Theodora'nın devlet meselelerini ele aldığı, bakanları ve yetkilileri atadığı ve yabancı güçlerle diplomasiyi yürüttüğü, Bulgaristan, Abbasi Halifeliği ve Papalık'a büyükelçiler gönderdiği kaydedildi.

Theodora'nın saltanatının ilk yılında basılan madeni paralar, Theodora'yı (III. Mihail değil) ön yüzde tek başına gösterir ve diğer vekilleri ihmal eder. Mihail ve en büyük kızı Thekla arka yüzde tasvir edilmiştir. Theodora, bu sikkelerde unvan verilen tek kişidir. Theodora despoina unvanına sahiptir. Bu nedenle, açıkça kıdemli hükümdar olarak tasvir edilmiştir. Bu paralar, Theodora'nın hükümdar olarak kendi otoritesini kurmasına ve genç varisleri ilişkilendirmesine hizmet etti. Madeni paralar ayrıca en büyük kızını (Mihail'den daha belirgin bir şekilde tasvir edilen) imparatorluk gücüyle ilişkilendirir ve Thekla'nın Mihail ile birlikte imparatoriçe yapıldığını gösterir. Yine saltanatının ilk yıllarından kalma bir imparatorluk mührü, yalnızca Mihail'e değil, Theodora ve Thekla'ya da "Romalıların İmparatorları" unvanını verir. Daha sonraki madeni paralar bir tarafta Pantokrator İsa ve diğer tarafta Theodora ile Mihail'in görüntüsünü tasvir etme eğilimindedir.

İkona saygısının geri getirilmesi

Theodora'nın ikonoklazm karşısında "Ortodoksinin Zaferi", 14. yüzyılın sonlarına veya 15. yüzyılın başlarına ait ikona. Sol üstte Theodora ve III. Mihail, sağ üstte Patrik I. Methodios tasvir edilmiştir.

Theodora, hatırı sayılır bir desteğe sahip olduğu için, Theofilos'un ölümünden sadece on dört ay sonra, ikinci Bizans ikonoklazmını (814-843) sona erdiren, Mart 843'te 'nde ikonlara saygı gösterilmesini yeniden sağladı. Theodora, muhalefete karşı koymak ve kocasının mirasını kurtarmak için Theofilos'un ölüm döşeğinde İkonoklazm'dan tövbe ettiğini iddia etti. Bu hikâye aynı zamanda Theofilos'un ikonoklazm inancının gelecekte Mihail'in saltanatını olumsuz etkilememesini de sağladı. Din politikası normalde din görevlileriyle birlikte kararlaştırılacak olsa da, imparatorluğun neredeyse tüm piskoposları İkonoklazmı ilan etmeye zorlanmıştı. Bu nedenle Theodora, bunun yerine bir grup memur, saray mensubu ve din adamını bir araya getirdi. Meclisin en önde gelen üyeleri Theodora'nın kendisi, Theoktistos, Nikitiatis ve Theodora'nın iki erkek kardeşiydi; büyük bir konseyden çok bir aile meselesine benziyordu. Grup, Theoktistos'un evinde bir araya geldi ve burada İkinci İznik Konsili'ni (787'de İkonoklazm aleyhine karar vermişti) kabul ederek İkonoklazmı kınadılar.

İkonoklast Konstantinopolis Patriği VII. İoannis tahttan indirildi ve yerine ikonofil I. Methodios getirildi. Tüm süreç nispeten barış içinde yürütüldü, ancak İoannis ilk başta patriğin konutunu terk etmeyi reddetti ve karnında imparatorluk muhafızları tarafından açıldığını iddia ettiği yaralar gösterdi, ancak bunlar daha çok kendi kendine yapılmıştı. İoannis ayrıca Boğaz kıyısındaki bir manastırda sürgündeyken oradaki bir hizmetçiye bir ikonanın gözlerini çıkarmasını emrederek sorunlar çıkardı, bu da Theodora'nın kendisine 200 kez kırbaçlanmasını emretmesine neden oldu (gerçi ilk başta kör etmek istemişti). Methodios, patrik olduktan kısa bir süre sonra, İkinci İznik Konsili'ne karşı çıktıkları için imparatorluktaki neredeyse tüm piskoposları görevden aldı. 11 Mart 843'te ikonaların geri getirilmesi Ayasofya'da büyük bir geçit töreninde kutlandı. Theodora'nın ikonaları geri getirdiği gün o zamandan beri Ortodoksluk Bayramı olarak kutlanmaktadır.

İkona saygısının geri getirilmesini anmak için gerçekleştirilen sembolik eylemlerden biri, ikonoklazm savunucusu olan imparator V. Konstantinos'un (h. 741-775- ) mezarına yapılan saygısızlıktı. Kalıntıları Havariyyun Kilisesi'ndeki mezarından çıkarıldı ve hiçbir yerin onun cenazesiyle ilişkilendirilmemesi için yakıldı ve külleri dağıtıldı. Havariyyun Kilisesi'ndeki mezarı, İmparatoriçe İrini'nin mezarı ile değiştirildi, Prinkipos adasındaki önceki dinlenme yerinden kalıntıları nakledildi, sonunda kocasınınkiler ile birleştirildi ve imparatorluğun diğer hükümdarlarının yanına yerleştirildi. Theodora'nın, İrini'ye eski bir kadın hükümdar olduğu kadar ikonalara saygıyı eski haline getiren kişi olduğu için de hayranlık duyması mümkündür. İrini'nin mezarı, sonraki yıllarda genellikle ikonofil bir kahramanın istirahatgahı olarak anılacaktı.

V. Konstantinos'un mezarını koruyan askerler.

Sıradan ikonoklazmı hızla ortadan kalkmış olsa da, daha büyük bir dini tehdit doğu Anadolu'da yoğunlaşan Pavlusçu sapkınları idi. Pavlusçular düalist ve aynı zamanda (tüm maddi dünyayı reddettikleri için) ikonoklastlardı. İkona saygısının geri getirilmesinden kısa bir süre sonra Theodora, orduya imparatorluğun Pavlusçuları ya zorla din değiştirmeleri ya da idam etmeleri emrini verdi. Bazıları din değiştirmiş olsa da binlercesi öldürüldü ve birçoğu imparatorluk sınırını geçerek kaçtı ve Melitene emiri Ömer bin Abdullah tarafından Abbasi Halifeliği ile koruması altındaki imparatorluk arasındaki boş sınır topraklarına yerleştirildi.

Theodora'nın emriyle Pavlusçular katledilir.

Dış politikası

Theodora'nın saltanatının başlangıcında, 842'de Bizans İmparatorluğu haritası

Theodora, İkonoklazm kadar Ortodoksluğun da imparatorluk için zaferler kazanabileceğini göstermek için daha sonra 853'te Arap fatihlerinden birkaç on yıl önce kaybedilen Girit adasını geri almak için bir sefer düzenledi. Nikitiatis ve Theoktistos liderliğindeki sefer, işgal gücünün başarılı bir şekilde karaya çıkması, Arap kalelerini kuşatması ve bir Girit Thema'sı kurmasıyla önemli bir başarı olarak başladı. Ancak Theoktistos, Theodora'nın yeni bir imparator, muhtemelen kardeşi Bardas atamak niyetinde olduğuna dair söylentileri duyunca endişelendi ve Konstantinopolis'e dönmek için seferden vazgeçti. Bu söylentiler yanlış olmasına ve Theodora'nın gücü elinde tutmayı çok amaçlamasına rağmen, Theoktistos Malatyalı Ömer bin Abdullah'ın Küçük Asya işgaline dair haberler gelmesi yüzünden Girit'e dönemedi. Theoktistos, onunla yüzleşmek için bir ordunun başında gönderildi, ancak ortaya çıkan Mauropotamos Muharebesi Bizans yenilgisiyle sonuçlandı. 854'te, Girit'teki Araplar karşı saldırıya geçerek Bizans işgal kuvvetlerini yok edip, Nikitiatis'i öldürdüler. Bizanslılar Mauropotamos'ta kısmen, Theoktistos'un Bardas'ı suçladığı ve Theodora'yı kardeşini saraydan kovmaya ikna ettiği Arap firarları nedeniyle kaybetmişti. Theodora, belki de Bardas'ın kendine ait bazı emelleri olduğundan endişe duyarak, onu sürgüne gönderme fikrine pek karşı çıkmadı. Theoktistos, başarısızlıklarına rağmen prestijde hiçbir kayıp yaşamadı ve imparatorluk sarayında etkili olmaya devam etti. İkonoklastlar tarafından propaganda olarak askeri başarısızlıkların büyük bir kullanımı yoktu ve ikonlara saygı gösterilmesi çoğunlukla tartışmasız sürdü.

Doğudaki bazı küçük saldırılar ve baskınlar ve Sicilya'daki daha büyük çatışmalar dışında, imparatorluk, Theodora'nın hükümdarlığı boyunca daha fazla Arap tehdidine karşı çoğunlukla güvendeydi ve bir bütün olarak imparatorluk, uzun bir görece barış döneminin tadını çıkardı. 846'da, Bulgaristan Hanı I. Presyan, imparatorlukla otuz yıllık bir anlaşmanın sona ermesi nedeniyle Makedonya ve Trakya'ya baskın düzenledi, ancak püskürtüldü ve yeni bir antlaşma imzalamaya zorlandı. Theodora, 848'de Sicilya'yı geri almak için bir sefer düzenledi, ancak Arap işgalcilere yenildi. 851-854 yazlarında Tarsus emiri Ali bin Yahya el-Ermeni imparatorluk topraklarına baskın düzenledi, belki de imparatorluğun genç bir dul kadın ve çocuğu tarafından yönetilmesini bir zayıflık işareti olarak görüyor. Ali'nin baskınları çok az zarar vermiş olsa da, Theodora misilleme yapmaya karar verdi ve 853 ve 854'te Mısır kıyı şeridini yağmalamak için baskın birlikleri gönderdi. 853'te Bizans akıncıları Mısır'ın Dimyat şehrini yaktı ve 855'te bir Bizans ordusu Ali'nin emirliğini işgal etti ve 20.000 esir alarak Anavarza şehrini yağmaladı. Theoktistos'un emriyle, Hristiyanlığa dönmeyi reddeden bazı mahkûmlar idam edildi. Daha sonraki tarihçilere göre bu başarılar, özellikle Anavarza'nın yağmalanması Arapları bile etkiledi.

Theodora ile Bulgaristan Hanı I. Boris arasında gönderilen elçilerin tasviri, Madrid Skilitzes'den minyatür

Anavarza'nın yağmalanmasından kısa bir süre sonra Bulgar Hanı I. Boris, Bulgar antlaşması bir kez daha sona ermek üzereyken imparatorluğa yönelik tehditler savurmaya başladı, ancak askeri müdahaleye gerek kalmadan anlaşmayı yenilemeye ikna oldu. Daha sonraki vakayinameler, muhtemelen hayali bir şekilde, Theodora'nın Boris'i, imparatorluğu işgal etmesi durumunda Bizans ordusunu kendisine karşı bizzat yöneteceği konusunda tehdit ettiğini ve Boris'in bir kadın devlet başkanına karşı zafer kazanmasının büyük bir başarı olarak görülmeyeceğini belirttiğini iddia ettiler.

Theodora'nın hükümdarlığının sonunda imparatorluk hem Bulgaristan'a hem de Abbasi Halifeliğine üstünlük sağladı. Bir noktada Mora Yarımadası'na yerleşen Slav kabileleri de başarılı bir şekilde haraç ödemeye zorlanmışlardı. Theofilos tarafından başlatılan askerler için yüksek ücret politikasını sürdürmesine rağmen, Theodora imparatorluk bütçesinin az bir fazlalık vermesini sağladı ve hatta imparatorluğun altın rezervlerini mütevazı bir şekilde artırdı.

İktidardan düşmesi

856-867'den kalma kıdemli imparator olarak III. Mihail'in Solidus'u

III. Mihail, 855'te on beş yaşına girdi ve kendi başına yönetebileceği yaşa yaklaştı. Simeon Metafrastis geleneğine göre, Eudokia İngerina'yı metresi olarak aldı ve daha sonra onu eş imparatoru I. Basileios ile evlendirdi, bu anlatı tartışmalıdır. Simeon'un tarafsızlığı tartışmalı ve diğer dönemin kaynakları bu komplodan bahsetmemektedir, bu da Ostrogorski ve Adontz gibi birçok önde gelen Bizansçının bu anlatıyı reddetmesine yol açmıştır. Durum ne olursa olsun, Theodora'nın hükümdarlığı son derece başarılı olmasına rağmen, hem o hem de Theoktistos, araba yarışı, içki ve sözde metresi Eudokia İngerina ile vakit geçirmeyi tercih ederek devlet meselelerini ihmal eden III. Mihail'den memnun değildiler. Theodora, evliliğinin onu belki de doğru yola yönlendirebileceğini umarak oğlu için bir gelin gösterisi düzenledi. Eudokia İngerina'nın katılmasına izin verilmesine rağmen, Theodora ve Theoktistos onu bakire olmadığı için diskalifiye etti. III. Mihail daha sonra Eudokia Dekapolitissa ile iradesi dışında evlendi.

Kendi karısını seçememekten rahatsız olan III. Mihail, annesini ve vekilleri devirmeye karar verdi. Mihail ayrıca Theodora'nın Theoktistos'la yeniden evlenmeyi planladığına veya Mihail'in kız kardeşlerinden birini uygun bir soyluyla evlendirmek ile ilgili asılsız söylentilerden de endişeliydi. Bardas tarafından başlatılan bu söylentiler, Theodora'nın gücü elinde tutmayı, başka birini tahta yükseltmeyi ve İrini'nin izinden giderek Mihail'ı kör edip tahttan indirmeyi planladığını daha da detaylandırdı. Yıllarca sürgünde kaldıktan sonra Bardas, Mihail tarafından başkente geri çağrıldı ve birlikte Kasım 855'te Theoktistos'a suikast düzenlediler. Kalomaria (Theodora'nın kız kardeşlerinden biri) ve Theofanis (gardırop şefi) tarafından da desteklenen komplo, başlangıçta Theoktistos'u öldürmeyi değil ama bunun yerine onu küçük düşürmeyi ve sürgüne zorlamayı amaçlamış olabilir. Ancak kritik bir anda Mihail, korumalarına Theoktistos'u öldürmeleri için seslendi. İosif Genesios'un sonraki yazılarına göre, Theodora neler olduğunu öğrendi ve Theoktistos'u kurtarmak için koştu, ancak komploculardan biri tarafından korkutuldu.

Arkadaşını ve sırdaşını kaybetmekten rahatsız olan Theodora, Mihail'e ve diğer komploculara aylarca öfkelendi. "Onun ikinci babası gibi davranan" adamı öldürdüğü için onu azarladığı kaydedildi. Annesini yatıştıramayan, Mihail, 15 Mart 856'da kendisini tek imparator ilan etti, onu resmen imparatoriçe olarak görevinden ve augusta rütbesinden aldı. Theodora'nın tahttan indirilmesinin son katalizörü, muhtemelen Bardas'a suikast planının bir parçası olması olabilir. Bazı senatörlerin onu yeniden iktidara getirmek istemeleri de mümkündür, ancak Theodora bunu reddetmiştir. Theodora, iktidar mücadelesinden doğacak herhangi bir zarara neden olmaktan kaçınarak tahttan indirilmesini kabul etti ve huzur içinde emekli oldu.

Daha sonra yaşamı ve mirası

Theodora
Azize olarak Theodora, 19. Yüzyıl Yunan İkonası
Kutsayanlar	Doğu Ortodoks Kilisesi
Yortu	11 Şubat

Theodora ve Mihail'in kız kardeşleri kovulup Azize Gastria Manastırı'na kapatıldığı ancak Patrik I. İgnatius isteyerek rahibe olmadıkları için onları rahibe yapmayı reddetiği 857 ya da 858 yılına kadar imparatorluk sarayında yaşamaya devam etti. Daha sonraki kaynaklar, Theodora'nın sürgündeyken çeşitli nedenlerle kendisine sığınmak için gelen birkaç adama acıdığını ve onlara yardım ettiğini kaydeder. 863 civarında serbest bırakılmış olması muhtemeldir; ve Mihail tarafından törensel bir rol oynamasına izin verildi. Belkide Augusta unvanı geri verilmiş olabilir. Theodora, Mihail yönetiminde yüksek makamlara ulaşan Bardas'a kızgınlığı devam etti. 866 civarında, ona kasıtlı olarak çok kısa olan ve üzerinde altın bir keklik olan bir tunik gönderdi, Bardas tarafından bir aldatma işareti olarak yorumlandı.

Theodora ve Mihail hayatlarının sonlarına doğru barışırlar. 867 sonbaharında Theodora, Mihail'i 25 Eylül'de bir akşam yemeğine davet etti ve her ikisi de bunun hoş bir olay olmasını sağlamak için önlemler alıyor gibiydi. Mihail önceki gün arkadaşı ve eş imparator I. Basileios tarafından bir akşam yemeğinden sonra öldürüldüğünden beri akşam yemeği hiç gerçekleşmedi. Theodora uzun süredir Basileios'a güvenmiyordu ama ona karşı harekete geçmek için güçsüzdü. Mihail'ın öldürülmesinden sonra bir noktada y. 867'de öldü. En son, Mihail'in cenazesinde, o ve kızlarının orada bulunduğu ve onun bedeni üzerinde ağladıkları kaydedilmiştir. Gastria'daki manastıra gömüldü.

Theodora, sonraki nesiller tarafından büyük saygı gördü ve hem İkonoklazm'a son vermesi hem de yabancı güçlerle başarılı ilişkileri nedeniyle güçlü bir lider olarak hatırlandı. Theodora, ikonların restorasyonundaki rolü nedeniyle 11 Şubat'ta anılan Doğu Ortodoks Kilisesi'nde bir aziz olarak tanınır. Lynda Garland, Theodora'yı "kardeşini iktidardan zorlanmadan uzaklaştırabilen, gerektiğinde fikrini söylemekten korkmayan ve imparatorluğu yönetmeye tam anlamıyla muktedir karakterli bir kadın" olarak değerlendirdi.

2022'de ABD Episkopal Kilisesi, dört yıllık ön deneme kullanımının ardından Theodora'yı ayin takvimine resmen ekledi.

Notlar

1. ^ Bazen I. Justinianus'un karısı (ve bazı açılardan eş hükümdarı) Theodora'nın I. Theodora olarak kabul edilmesiyle,II. Theodora olarak da anılır. Bu düzenlemede daha sonra gelen naip imparatoriçe Theodora Porphyrogenita ise III. Theodora olarak kabul edilir.
2. ^ Theodora'nın hükümdarlığından kalma bir imparatorluk mührü, yalnızca genç Mihail'e değil, aynı zamanda Theodora ve kızına Thekla "Romalıların İmparatoru" (eril) unvanını atfetmesi bakımından onun imparatoriçe olarak statüsünü de gösterir.
3. ^ Hem Bizans hem de yabancı çok çeşitli dönemin kaynakları, Theodora'yı olağanüstü güzel olarak tanımlar. 840 yılında Kurtuba Emirliği'nden elçi olarak gönderilen dönemin şairi , aynı odadayken gözlerini ondan alamadığını yazmış, Theofilos, onun kabalığına şaşırmasına rağmen "Theodora'nın siyah gözleriyle onu büyülemişti".
4. ^ Theodora'nın annesi Theoktisti'nin yerine aslında çocuklara talimat veren Theofilos'un üvey annesi Efrosini'nin neden tasvir edilmediği belli değil.
5. ^ İkonları restore etme kararı muhtemelen Theodora'nın kendi fikriydi ve bu, onun hükümdar ve karar verici olarak yetkisini gösteriyor. Yakın zamana kadar bir ikonoklast olan Theoktistos gibi bir figürün böyle bir eylem için inisiyatif alması pek olası değildir.

Kaynakça

Özel

1. ^ ^{a b c d e f g h i j k l m} ODB, s. 2037.
2. ^ Theodora 7 Ağustos 2022 tarihinde Wayback Machine sitesinde . in the Encyclopædia Britannica
3. ^ Karagianni 2013, s. 22.
4. ^ Karagianni 2013, ss. 15, 22.
5. ^ ^{a b c} Elton 1825, s. 304.
6. ^ Marciniak & Nilsson 2020, s. 386.
7. ^ Baumstark 2011, s. 128.
8. ^ Bussell 1910, s. xiii.
9. ^ Greenwalt 2002, s. 344.
10. ^ ^{a b c d e} Garland 1999, s. 102.
11. ^ ^{a b c d} Treadgold 1997, s. 438.
12. ^ ^{a b c d e f} Garland 1999, s. 96.
13. ^ Herrin 2002, s. 186.
14. ^ Herrin 2002, s. 185.
15. ^ Kaldellis 2019, s. 172.
16. ^ ODB, s. 1279.
17. ^ Herrin 2002, s. 188.
18. ^ ^{a b c} Treadgold 1997, s. 437.
19. ^ ^{a b c d e f} Garland 1999, s. 98.
20. ^ ^{a b} Herrin 2002, s. 190.
21. ^ Bury 1912, s. 82.
22. ^ Bury 1912, s. 84.
23. ^ Herrin 2002, ss. 200-201.
24. ^ ^{a b} Herrin 2002, s. 171.
25. ^ ^{a b c} Herrin 2002, s. 191.
26. ^ ^{a b c d} Garland 1999, s. 99.
27. ^ ^{a b c} Garland 1999, s. 100.
28. ^ ^{a b} Herrin 2013, s. 62.
29. ^ ^{a b} Herrin 2002, s. 192.
30. ^ ^{a b} Garland 1999, ss. 100-101.
31. ^ Herrin 2013, s. 105.
32. ^ Herrin 2002, s. 181.
33. ^ ^{a b c} Herrin 2013, s. 76.
34. ^ Herrin 2002, s. 199.
35. ^ ^{a b} Treadgold 1997, s. 445.
36. ^ ODB, s. 2066.
37. ^ ^{a b c d e f g} Treadgold 1997, s. 446.
38. ^ ^{a b} Herrin 2013, s. 30.
39. ^ ^{a b} Herrin 2002, s. 2.
40. ^ Bury 1912, ss. 144, 159.
41. ^ Ringrose 2008, s. 78.
42. ^ Griffith 2001, s. 155.
43. ^ Garland 1999, s. 103.
44. ^ Herrin 2002, s. 216.
45. ^ ^{a b} Herrin 2002, s. 202.
46. ^ Herrin 2013, s. 66.
47. ^ Greenwalt 2002, ss. 343-344.
48. ^ Herrin 2013, s. 327.
49. ^ ^{a b} Herrin 2013, s. 213.
50. ^ Herrin 2002, s. 204.
51. ^ ^{a b} Garland 1999, s. 101.
52. ^ ^{a b c d e} Treadgold 1997, s. 447.
53. ^ ^{a b} Herrin 2002, s. 213.
54. ^ Herrin 2013, ss. 204, 211.
55. ^ Herrin 2013, s. 211.
56. ^ ^{a b} Treadgold 1997, s. 448.
57. ^ ^{a b c d e f} Garland 1999, s. 104.
58. ^ Herrin 2002, s. 215.
59. ^ Treadgold 1997, ss. 448-449.
60. ^ ^{a b c d} Treadgold 1997, ss. 448-450.
61. ^ ^{a b c d} Herrin 2002, s. 236.
62. ^ ^{a b c d e f g h i} Treadgold 1997, s. 450.
63. ^ Ostrogorsky 1956, s. 233.
64. ^ ^{a b} Herrin 2002, s. 226.
65. ^ ^{a b c d} Garland 1999, s. 105.
66. ^ ^{a b c} Herrin 2002, s. 228.
67. ^ ^{a b} Treadgold 1997, s. 451.
68. ^ ^{a b c d e} ODB, s. 2038.
69. ^ Herrin 2002, s. 232.
70. ^ Herrin 2002, s. 229.
71. ^ Herrin 2002, ss. 232-233.
72. ^ Garland 1999, s. 107.
73. ^ Garland 1999, s. 108.
74. ^ "General Convention Virtual Binder". www.vbinder.net. 13 Eylül 2022 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 21 Temmuz 2022. 

Genel

• Baumstark, Anton (2011). On the Historical Development of the Liturgy (İngilizce). Collegeville: Liturgical Press. ISBN . 
• Bury, J. B. (1912). A History of the Eastern Roman Empire from the Fall of Irene to the Accession of Basil I (A. D. 802-867) (İngilizce). Londra: MacMillan and Co., Limited. OCLC 1903563. 
• Bussell, Frederick William (2000) [1910]. The Roman Empire: Essays on the Constitutional History from the Accession of Domitian (81 A.D.) to the Retirement of Nicephorus III (1081 A.D.) (İngilizce). 1. Clark: The Lawbook Exchange. ISBN . 
• (1825). A History of the Roman Emperors: From the Accession of Augustus to the Fall of the Last Constantine (İngilizce). Baldwin, Cradock and Joy. 
• (1999). "Theodora, restorer of Orthodoxy". Byzantine Empresses: Women and Power in Byzantium AD 527-1204 (İngilizce). Londra: Routledge. ss. 95-108. ISBN . 
• Greenwalt, William S. (2002). "Thecla". Commire, Anne (Ed.). Women in World History: A Biographical Encyclopedia (İngilizce). 15: Sul-Vica. Waterford: Yorkin Publications. ISBN . 
• Griffith, Sidney H. (2001). "The Life of Theodora of Edessa: History, Hagiography, and Religious Apologetics in Mar Saba Monastery in Early Abbasid Times". Patrich, Joseph (Ed.). The Sabaite Heritage in the Orthodox Church from the Fifth Century to the Present (İngilizce). Leuven: Peeters. ISBN . 
• (2002) [200]. Women in Purple: Rulers of Medieval Byzantium (İngilizce). Londra: Phoenix Press. ISBN . 
• (2013). Unrivalled Influence: Women and Empire in Byzantium (İngilizce). Oxford: Princeton University Press. ISBN . 23 Temmuz 2023 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 15 Mart 2023. 
• Kaldellis, Anthony (2019). Romanland: Ethnicity and Empire in Byzantium (İngilizce). Harvard: Harvard University Press. ISBN . 
• Karagianni, Alexandra (2013). "Female Monarchs in the Medieval Byzantine Court: Prejudice, Disbelief and Calumnies". Woodacre, Elena (Ed.). Queenship in the Mediterranean: Negotiating the Role of the Queen in the Medieval and Early Modern Eras (İngilizce). New York: Palgrave Macmillan. ISBN . 
• Kazhdan, Alexander, (Ed.) (1991). Oxford Dictionary of Byzantium (İngilizce). Oxford: Oxford University Press. ISBN . 
• Marciniak, Przemysław; Nilsson, Ingela (2020). Satire in the Middle Byzantine Period: The Golden Age of Laughter? (İngilizce). Leiden: BRILL. ISBN . 
• Ostrogorsky, George (1956). History of the Byzantine State (İngilizce). Rutgers University Press. ISBN . 
• Ringrose, Kathryn M. (2008). "Women and Power at the Byzantine Court". Walthall, Anne (Ed.). Servants of the Dynasty: Palace Women in World History (İngilizce). Berkeley: University of California Press. ISBN . 
• Treadgold, Warren (1997). A History of the Byzantine State and Society (İngilizce). Stanford: Stanford University Press. ISBN . 

Konuyla ilgili yayınlar

• Martindale, J.R., (Ed.) (2001). "Theodora 2". Prosopography of the Byzantine Empire. ISBN . 
• Lilie, Ralph-Johannes, (Ed.) (2013). "Theodora (#7286/corr.)". Prosopographie der mittelbyzantinischen Zeit (Almanca). ISBN . 

Theodora (Theofilos'un eşi) Frigya Hanedanı Doğumu:  ? Ölümü:  ?
Kraliyet Unvanları
Önce gelen Efrosini	Bizans İmparatoriçe eşi 830–842	Sonra gelen Eudokia Dekapolitissa
Önce gelen İrini	Bizans İmparator Naibesi 842–855	Sonra gelen Bardas