Azərbaycanca
Беларускі
Dansk
Deutsch
Española
Français
Indonesia
Italiana
日本語
Қазақ
Lietuvos
Nederlands
Português
Русский
සිංහල
แบบไทย
Türkçe
Українська
中國人
United State
Afrikaans
Cumhuriyetçi, Radikal ve Radikal-Sosyalist Parti (Fransızca: Parti républicain, radical et radical-socialiste) Fransa'nın en eski siyasi partisidir. Günümüzde merkez çizgide yer almaktadır. 1971'de parti içindeki anlaşmazlıklar sonucu sol politikaları desteklemek amacıyla Radikal Sol Parti kurulmuş ve Radikal Parti ise daha merkez sağ çizgiye kaymış, 1978-2002 yıllarında UDF'in ortak partileri arasında yer almış, 2002-2011 yıllarında ise UMP'ye bağlı olarak siyasi yaşamını sürdürmüş ancak 2011'de UMP'den ayrılarak bağımsız bir parti olmuş, 2012'de UDI'nin kuruluşunda yer almıştır.
Radikal Parti (Fransa) Parti radical | |
|---|---|
| Kısaltma | PRV |
| Genel başkan | Laurent Hénart |
| (Genel sekreter) | Nathalie Delattre |
| Kurucu | Georges Clemenceau |
| Genel sayman | Jean-Marc Gabouty |
| Kuruluş tarihi | 23 Haziran 1901 |
| Ardılı | Radikal Hareket |
| Merkez | 27, Paris 1. arrondissement |
| İdeoloji | Radikalizm Cumhuriyetçilik Avrupa Federalizmi Hümanizm Laiklik Sosyal Liberalizm |
| Siyasi pozisyon | Merkez |
| Resmî renkler | Mavi, Beyaz, Kırmızı |
| Ulusal Meclis | 6 / 577 |
| Senato | 10 / 348 |
| Avrupa Parlamentosu | 1 / 81 |
| Bölgesel Konseyler | 18 / 1.758 |
| İnternet sitesi | |
www.partiradical.net | |
| Fransa | |
Radikalizmin 19. yüzyıldaki yapılanması
Radikal Parti kökenlerini, 19. yüzyılda, cumhuriyetçi çizgi içerisinde bulmuş ve siyasi yelpazenin aşırı sol çizgisinde yer almıştır. Siyasi Felsefesi, kendi tarihinde uzun süre ciddi şekilde masonluktan etkilenmiştir ki geçmişte birçok Radikal siyasi figür masondur.
Temmuz Monarşisi Dönemi
1843'te, Temmuz Monarşisi döneminde, radikaller 'in çevresinde toparlanmışlar ve İkinci Fransa Cumhuriyeti'nin gelişine dahil olmuşlardır. 1848'deki büyük reformları desteklemişlerdir: Genel oy hakkı, Köleliğin kaldırılması, Basın özgürlüğü, Toplantı ve gösteri özgürlüğü
III. Napolyon rejimine muhalefet etmişler ve yeni bir lider 1868 yılında bulmuşlardır: Léon Gambetta ki 1869'da halka duyurduğu programla (Programme de Belleville) özellikle sivil özgürlüklere odaklanmıştır.
1870 - 1901
1870'te Pruslara karşı imparatorluğun yenilgiye uğraması üzerine cumhuriyet ilan edilmiştir. Monarşici Orléanistler ve ılımlı cumhuriyetçiler hükûmet kurmuşlardır. Sonuç olarak kırsal kesimdeki seçmenler tarafından radikalizm çok fazla ilerici algılanmış ve onlar ılımlı monarşiyi radikalizme tercih etmişlerdir. Üçüncü Fransa Cumhuriyeti döneminde, radikaller Anti-klerikalizmi savunmuş ve sömürgeci genişlemeye karşı çıkmışlardır.
Üçüncü Cumhuriyet'te partinin kurulması ve rolü
21, 22, 23 Haziran 1901 tarihilerinde parti kurulmuştur. 1902'de yapılan milletvekili seçimlerinde başarı elde etmiştir ve 3. cumhuriyet döneminin anahtar partisi olmuştur. Bu dönemde önemli reformlar yapılmıştır:
- 1905, Kilise ve Devletin Ayrılması Kanunu
- Gelir Vergisi
- Bedava ortaöğretim
Birinci Dünya Savaşı sonunda Georges Clemenceau liderliğinde parti başarı sağlamış, 1927'de ise Partinin sol kanadındaki Édouard Daladier parti lideri olduktan sonra diğer sol partilerle ittifak lehinde çalışmalar yapmış, hükûmet esnasında önemli demokratik ve modern adımlar atılmıştır.
1926'da Fransa Radikal Partisi milletvekillerinden Paul Bastid [en] Ankara’ya gelerek Cumhuriyet Halk Fırkası hakkında bilgi topladı. Avrupa’daki radikal partilerin programıyla örtüştüğü için oluşturulmuş olan uluslararası birliğe (o günkü ifadeyle enternasyonale) CHF’nin de katılmasını önerdi. CHF bu daveti “memnuniyetle ve hüsn-i nazarla” karşılamış ancak bu konunun Büyük Kongre’de karara bağlanabileceği belirtti. Bu esnada Radikal-Sosyalist Antant’ın programı Ankara’ya ulaşmış, Türkçeye çevrilmiş ve Ayın Tarihi’nde yayımlanmıştır. Antant’ın ikinci kongresine CHF'nin genel sekreteri (Kâtib-i Umumi) Saffet Arıkan gözlemci sıfatıyla çağrıldı ve 1927'de Karlsruhe'de katıldı.
1930'larda ise partide, iki savaş arasında partinin düşünce yapısının reforme edilmesini savunan, Genç Türkler adı verilen genç isimler yer almaya başlamış bunlara örnek olarak Pierre Mendès France, , ve verilebilir.
İkinci Dünya Savaşı
Pek çok radikal isim Fransız Direnişi'nde yer almıştır. Ön planda Jean Moulin, yer almış ancak , Pierre Mendès France, Henri Queuille, Paul Anxionnaz, René Mayer ve İnsan Hakları Evrensel Bildirisi'ni yazan isimler arasında yer alan René Cassin'de Direniş Hareketi içinde görev almışlardır.
Dördüncü Cumhuriyet
Dördüncü Fransa Cumhuriyeti döneminde tekrar anahtar rol oynamaya başlamış ancak çabucak Komünist olmayan en büyük sol parti olan SFIO (İşçi Enternasyonali Fransız Bölümü) ile merkez çizgideki yeni bir parti olan MRP ile rekabete girmiştir. Sonuç olarak liberal ve merkez çizgideki partilerle Cumhuriyetçi Sol Birlik adında bir koalisyon kurmuştur. 1946'daki seçimlerde %15'e oy oranı düşmüştür, daha sonra 4. cumhuriyet döneminde oy oranını %10'da tutmayı başarabilmiştir.
Ortak Avrupa İnşasını desteklemiş ve Dekolonizasyonun lehinde yer almıştır.
Beşinci Cumhuriyet: Merkez sağa doğru evrilme
Beşinci Fransa Cumhuriyeti'nde Radikal Parti çok ciddi oy kaybı yaşamaya başlamıştır. Charles de Gaulle'ün iktidara dönüşüne ve 1958 Anayasası'nın kabulüne ciddi derecede karşı çıkmıştır. 1958 milletvekili seçimlerinde 13 milletvekili, 1962'de ise Radikal Parti'nin dahil olduğu "Hayır karteli" 23 milletvekili çıkarmıştır. 1965-1968 yılları arasında SFIO ile beraber Sosyalist ve Demokrat Sol Federasyon'a (FGDS) katılmıştır. Fiilen merkez çizgide yer almaya başlamış, sol gelenekten olup sağa kaymıştır. 1969 Fransa cumhurbaşkanlığı seçimlerinde Parti yönetim kurulu Merkez Demokrat parti mensubu olan senato başkanı Alain Poher'i desteklemiştir.
1970 - 1979 : Bölünme ve Göreceli Diriliş
29 Ekim 1969'da partinin başına geçen ve ABD modeline tutkun olan Jean-Jacques Servan-Schreiber soldan gelmesine rağmen 1971'de partinin merkez sağa geçişinde önemli bir yere sahip olmuştur. 1972'de, daha sonradan François Mitterrand'ın 1974 Fransa cumhurbaşkanlığı seçimlerinde solun ortak adayı olmasına destek olan ortak sol programı destekleyen Radikal Parti'deki azınlık görüşteki isimlerin Sol Radikaller Hareketi'ni kurması ile beraber partide bir bölünme olmuştur.
1973'te Radikal Parti merkez çizgideki MRP'nin devamı olan Jean Lecanuet'nin partisi Reformcu Hareket ile ittifak içine girmiştir. Komünistlerle seçim ittifakına karşı çıkmış ancak her zaman gaullizm karşıtı olarak kalmıştır. Valéry Giscard d'Estaing'in cumhurbaşkanlığı döneminde yapılan başlıca sosyal reformlara eşlik etmiştir. (Doğum kontrol haplarının izni, kadın haklarının tanınması)
UDF'e entegrasyon
Valéry Giscard d'Estaing'in inisiyatifle 1978'de oluşturulan UDF'in kuruluşunda yer almış ve UDF'in 6 bileşeninden biri olmuştur, diğer 5 bileşen ise; Hristiyan demokrat çizgideki Sosyal Demokratların Merkezi, liberal çizgideki Cumhuriyetçi Parti ile Gerçeklikler ve Perspektifler Kulüpleri Ulusal Federasyonu, sosyaldemokrat çizgideki Sosyalist-Demokrat Hareket ayrıca Doğrudan Üyeler.
UDF aracılığıyla Radikal Parti, RPR/UDF çoğunluğunun oluşturduğu bütün hükûmetlerde yer almıştır.
UMP ile ortaklığı
Sağdan ve soldan bağımsız bir merkez çizgiyi savunan François Bayrou'nun başkanlığındaki UDF ile Radikal Parti sorumluları düşünce farklılıkları yaşamaya başlamıştır.
2002 Fransa cumhurbaşkanlığı seçimlerinde Jacques Chirac'ı destekleyen parti, UDF'ten ayrılmış ve seçimlerin ardından oluşan Halk Hareketi Birliği anlaşmaya varmış, bu anlaşma sonucu Radikal Parti varlığına devam edip, etkinliklerini sürdürecek ayrıca mali açıdan UMP'ye bağlı olup, UMP tarafından finanse edilecektir. Bu birliktelik 14 Mayıs 2011'de son bulmuş ve UMP'yi aşmak amacıyla Merkezler Konfederasyonu'na dahil olmuştur. Ancak UMP üyesi olan Radikal Parti üyelerini bağlayan anlaşma 31 Aralık 2011'de son bulmuştur. İki partide de çifte üyeliği sürdürenlere ise müsamahalı davranılmaktadır.
UDI'nin kuruluşu
Bağımsızlar ve Demokratlar Birliği (UDI) merkez bir parti olup, sol iktidara karşı sorumlu bir muhalefet içinde yer almaktadır. Bu siyasi çizgiyi kabullenen her siyasi yapıya açık olan UDI, Radikal Parti, Yeni Merkez, Merkezci İttifak, Modern Sol ve Avrupalı Demokrat Güç'ü kendi içinde barındırmaktadır.
Radikal Hareketin Lansmanı ve Dondurulması
Radikallerin Birleşmesi
2017 seçimleri ardından Radikal Sol Parti ile temasa geçilmiş ve 2017 yılında iki radikal parti birleşerek Radikal Hareket adını almış parti UDI'den de ayrılmıştır. Radikal Hareket'in Sylvia Pinel ile Laurent Hénart eş başkanları olmuştur.
Eleştiriler
Sağ kanattan bazı milletvekili ve senatörler birleşmeyi reddederek UDI'de kalıp Radikal Hareket'e dahil olmamış, sol kanattaki bazı isimler ise Sol Radikaller adında parti kurmuşlardır.
Radikal Parti'nin dondurulması
Birleşme kongresi sonrası Radikal Parti dondurulmuş ve Radikal Hareket olarak devam edilmiştir.
Radikal Parti'nin tekrar canlandırılması
2021'de Radikal Hareket'in sonlandırıldığı ve Radikal Parti'nin tekrar canlandırıldığı duyurulmuş ve 2021 yılı sonunda bu karar resmiyet kazanmıştır.
Radikal Parti Emmanuel Macron'un cumhurbaşkanlığı çoğunluğunda yer almaktadır.
Radikal Parti Genel Başkanları
- (1901–1902)
- (1902–1903)
- (1903–1904)
- (1904–1905)
- Émile Combes (1905–1906)
- (1906–1907)
- (1907–1908)
- (1908–1909)
- (1909–1910)
- Émile Combes (1910–1913)
- Joseph Caillaux (1913–1917)
- (1917–1918)
- (1918–1919)
- Édouard Herriot (1919–1920)
- (1920–1927)
- Édouard Daladier (1927–1931)
- Édouard Herriot (1931–1936)
- Édouard Daladier (1936–1944)
- Édouard Herriot (1944–1957)
- Édouard Daladier (1957–1958)
- Félix Gaillard (1958–1961)
- Maurice Faure (1961–1965)
- (1965–1969)
- Maurice Faure (1969–1971)
- Jean-Jacques Servan-Schreiber (1971–1975)
- Gabriel Péronnet (1975–1977)
- Jean-Jacques Servan-Schreiber (1977–1979)
- Didier Bariani (1979–1983)
- André Rossinot (1983–1988)
- Yves Galland (1988–1993)
- André Rossinot (1993–1997)
- (1997–1999)
- François Loos (1999–2003)
- André Rossinot (2003–2005)
- Jean-Louis Borloo ve André Rossinot (eş başkanlar, 2005–2007)
- Jean-Louis Borloo (2007–2014)
- Laurent Hénart (2014-2017)
- Laurent Hénart (2021-)
Kaynakça
- ^ Zafer Toprak (Ekim 2002). "Radikal Sosyalist 'Enternasyonal' ve Cumhuriyet Halk Fırkası 1927 Kongresi". Zafer Toprak, 106. Toplumsal Tarih. ss. 42-49. 17 Temmuz 2023 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 17 Temmuz 2023.
wikipedia, wiki, viki, vikipedia, oku, kitap, kütüphane, kütübhane, ara, ara bul, bul, herşey, ne arasanız burada,hikayeler, makale, kitaplar, öğren, wiki, bilgi, tarih, yukle, izle, telefon için, turk, türk, türkçe, turkce, nasıl yapılır, ne demek, nasıl, yapmak, yapılır, indir, ücretsiz, ücretsiz indir, bedava, bedava indir, mp3, video, mp4, 3gp, jpg, jpeg, gif, png, resim, müzik, şarkı, film, film, oyun, oyunlar, mobil, cep telefonu, telefon, android, ios, apple, samsung, iphone, xiomi, xiaomi, redmi, honor, oppo, nokia, sonya, mi, pc, web, computer, bilgisayar
Cumhuriyetci Radikal ve Radikal Sosyalist Parti Fransizca Parti republicain radical et radical socialiste Fransa nin en eski siyasi partisidir Gunumuzde merkez cizgide yer almaktadir 1971 de parti icindeki anlasmazliklar sonucu sol politikalari desteklemek amaciyla Radikal Sol Parti kurulmus ve Radikal Parti ise daha merkez sag cizgiye kaymis 1978 2002 yillarinda UDF in ortak partileri arasinda yer almis 2002 2011 yillarinda ise UMP ye bagli olarak siyasi yasamini surdurmus ancak 2011 de UMP den ayrilarak bagimsiz bir parti olmus 2012 de UDI nin kurulusunda yer almistir Radikal Parti Fransa Parti radicalKisaltmaPRVGenel baskanLaurent HenartGenel sekreterNathalie DelattreKurucuGeorges ClemenceauGenel saymanJean Marc GaboutyKurulus tarihi23 Haziran 1901ArdiliRadikal HareketMerkez27 Paris 1 arrondissementIdeolojiRadikalizm Cumhuriyetcilik Avrupa Federalizmi Humanizm Laiklik Sosyal LiberalizmSiyasi pozisyonMerkezResmi renklerMavi Beyaz KirmiziUlusal Meclis6 577Senato10 348Avrupa Parlamentosu1 81Bolgesel Konseyler18 1 758Internet sitesiwww partiradical netFransaRadikalizmin 19 yuzyildaki yapilanmasiRadikal Parti kokenlerini 19 yuzyilda cumhuriyetci cizgi icerisinde bulmus ve siyasi yelpazenin asiri sol cizgisinde yer almistir Siyasi Felsefesi kendi tarihinde uzun sure ciddi sekilde masonluktan etkilenmistir ki gecmiste bircok Radikal siyasi figur masondur Temmuz Monarsisi Donemi 1843 te Temmuz Monarsisi doneminde radikaller in cevresinde toparlanmislar ve Ikinci Fransa Cumhuriyeti nin gelisine dahil olmuslardir 1848 deki buyuk reformlari desteklemislerdir Genel oy hakki Koleligin kaldirilmasi Basin ozgurlugu Toplanti ve gosteri ozgurlugu III Napolyon rejimine muhalefet etmisler ve yeni bir lider 1868 yilinda bulmuslardir Leon Gambetta ki 1869 da halka duyurdugu programla Programme de Belleville ozellikle sivil ozgurluklere odaklanmistir 1870 1901 1870 te Pruslara karsi imparatorlugun yenilgiye ugramasi uzerine cumhuriyet ilan edilmistir Monarsici Orleanistler ve ilimli cumhuriyetciler hukumet kurmuslardir Sonuc olarak kirsal kesimdeki secmenler tarafindan radikalizm cok fazla ilerici algilanmis ve onlar ilimli monarsiyi radikalizme tercih etmislerdir Ucuncu Fransa Cumhuriyeti doneminde radikaller Anti klerikalizmi savunmus ve somurgeci genislemeye karsi cikmislardir Ucuncu Cumhuriyet te partinin kurulmasi ve rolu21 22 23 Haziran 1901 tarihilerinde parti kurulmustur 1902 de yapilan milletvekili secimlerinde basari elde etmistir ve 3 cumhuriyet doneminin anahtar partisi olmustur Bu donemde onemli reformlar yapilmistir 1905 Kilise ve Devletin Ayrilmasi Kanunu Gelir Vergisi Bedava ortaogretim Birinci Dunya Savasi sonunda Georges Clemenceau liderliginde parti basari saglamis 1927 de ise Partinin sol kanadindaki Edouard Daladier parti lideri olduktan sonra diger sol partilerle ittifak lehinde calismalar yapmis hukumet esnasinda onemli demokratik ve modern adimlar atilmistir 1926 da Fransa Radikal Partisi milletvekillerinden Paul Bastid en Ankara ya gelerek Cumhuriyet Halk Firkasi hakkinda bilgi topladi Avrupa daki radikal partilerin programiyla ortustugu icin olusturulmus olan uluslararasi birlige o gunku ifadeyle enternasyonale CHF nin de katilmasini onerdi CHF bu daveti memnuniyetle ve husn i nazarla karsilamis ancak bu konunun Buyuk Kongre de karara baglanabilecegi belirtti Bu esnada Radikal Sosyalist Antant in programi Ankara ya ulasmis Turkceye cevrilmis ve Ayin Tarihi nde yayimlanmistir Antant in ikinci kongresine CHF nin genel sekreteri Katib i Umumi Saffet Arikan gozlemci sifatiyla cagrildi ve 1927 de Karlsruhe de katildi 1930 larda ise partide iki savas arasinda partinin dusunce yapisinin reforme edilmesini savunan Genc Turkler adi verilen genc isimler yer almaya baslamis bunlara ornek olarak Pierre Mendes France ve verilebilir Ikinci Dunya SavasiPek cok radikal isim Fransiz Direnisi nde yer almistir On planda Jean Moulin yer almis ancak Pierre Mendes France Henri Queuille Paul Anxionnaz Rene Mayer ve Insan Haklari Evrensel Bildirisi ni yazan isimler arasinda yer alan Rene Cassin de Direnis Hareketi icinde gorev almislardir Dorduncu CumhuriyetDorduncu Fransa Cumhuriyeti doneminde tekrar anahtar rol oynamaya baslamis ancak cabucak Komunist olmayan en buyuk sol parti olan SFIO Isci Enternasyonali Fransiz Bolumu ile merkez cizgideki yeni bir parti olan MRP ile rekabete girmistir Sonuc olarak liberal ve merkez cizgideki partilerle Cumhuriyetci Sol Birlik adinda bir koalisyon kurmustur 1946 daki secimlerde 15 e oy orani dusmustur daha sonra 4 cumhuriyet doneminde oy oranini 10 da tutmayi basarabilmistir Ortak Avrupa Insasini desteklemis ve Dekolonizasyonun lehinde yer almistir Besinci Cumhuriyet Merkez saga dogru evrilmeBesinci Fransa Cumhuriyeti nde Radikal Parti cok ciddi oy kaybi yasamaya baslamistir Charles de Gaulle un iktidara donusune ve 1958 Anayasasi nin kabulune ciddi derecede karsi cikmistir 1958 milletvekili secimlerinde 13 milletvekili 1962 de ise Radikal Parti nin dahil oldugu Hayir karteli 23 milletvekili cikarmistir 1965 1968 yillari arasinda SFIO ile beraber Sosyalist ve Demokrat Sol Federasyon a FGDS katilmistir Fiilen merkez cizgide yer almaya baslamis sol gelenekten olup saga kaymistir 1969 Fransa cumhurbaskanligi secimlerinde Parti yonetim kurulu Merkez Demokrat parti mensubu olan senato baskani Alain Poher i desteklemistir 1970 1979 Bolunme ve Goreceli Dirilis 29 Ekim 1969 da partinin basina gecen ve ABD modeline tutkun olan Jean Jacques Servan Schreiber soldan gelmesine ragmen 1971 de partinin merkez saga gecisinde onemli bir yere sahip olmustur 1972 de daha sonradan Francois Mitterrand in 1974 Fransa cumhurbaskanligi secimlerinde solun ortak adayi olmasina destek olan ortak sol programi destekleyen Radikal Parti deki azinlik gorusteki isimlerin Sol Radikaller Hareketi ni kurmasi ile beraber partide bir bolunme olmustur 1973 te Radikal Parti merkez cizgideki MRP nin devami olan Jean Lecanuet nin partisi Reformcu Hareket ile ittifak icine girmistir Komunistlerle secim ittifakina karsi cikmis ancak her zaman gaullizm karsiti olarak kalmistir Valery Giscard d Estaing in cumhurbaskanligi doneminde yapilan baslica sosyal reformlara eslik etmistir Dogum kontrol haplarinin izni kadin haklarinin taninmasi UDF e entegrasyon Valery Giscard d Estaing in inisiyatifle 1978 de olusturulan UDF in kurulusunda yer almis ve UDF in 6 bileseninden biri olmustur diger 5 bilesen ise Hristiyan demokrat cizgideki Sosyal Demokratlarin Merkezi liberal cizgideki Cumhuriyetci Parti ile Gerceklikler ve Perspektifler Kulupleri Ulusal Federasyonu sosyaldemokrat cizgideki Sosyalist Demokrat Hareket ayrica Dogrudan Uyeler UDF araciligiyla Radikal Parti RPR UDF cogunlugunun olusturdugu butun hukumetlerde yer almistir UMP ile ortakligi Sagdan ve soldan bagimsiz bir merkez cizgiyi savunan Francois Bayrou nun baskanligindaki UDF ile Radikal Parti sorumlulari dusunce farkliliklari yasamaya baslamistir 2002 Fransa cumhurbaskanligi secimlerinde Jacques Chirac i destekleyen parti UDF ten ayrilmis ve secimlerin ardindan olusan Halk Hareketi Birligi anlasmaya varmis bu anlasma sonucu Radikal Parti varligina devam edip etkinliklerini surdurecek ayrica mali acidan UMP ye bagli olup UMP tarafindan finanse edilecektir Bu birliktelik 14 Mayis 2011 de son bulmus ve UMP yi asmak amaciyla Merkezler Konfederasyonu na dahil olmustur Ancak UMP uyesi olan Radikal Parti uyelerini baglayan anlasma 31 Aralik 2011 de son bulmustur Iki partide de cifte uyeligi surdurenlere ise musamahali davranilmaktadir UDI nin kurulusu Bagimsizlar ve Demokratlar Birligi UDI merkez bir parti olup sol iktidara karsi sorumlu bir muhalefet icinde yer almaktadir Bu siyasi cizgiyi kabullenen her siyasi yapiya acik olan UDI Radikal Parti Yeni Merkez Merkezci Ittifak Modern Sol ve Avrupali Demokrat Guc u kendi icinde barindirmaktadir Radikal Hareketin Lansmani ve DondurulmasiRadikallerin Birlesmesi 2017 secimleri ardindan Radikal Sol Parti ile temasa gecilmis ve 2017 yilinda iki radikal parti birleserek Radikal Hareket adini almis parti UDI den de ayrilmistir Radikal Hareket in Sylvia Pinel ile Laurent Henart es baskanlari olmustur Elestiriler Sag kanattan bazi milletvekili ve senatorler birlesmeyi reddederek UDI de kalip Radikal Hareket e dahil olmamis sol kanattaki bazi isimler ise Sol Radikaller adinda parti kurmuslardir Radikal Parti nin dondurulmasi Birlesme kongresi sonrasi Radikal Parti dondurulmus ve Radikal Hareket olarak devam edilmistir Radikal Parti nin tekrar canlandirilmasi 2021 de Radikal Hareket in sonlandirildigi ve Radikal Parti nin tekrar canlandirildigi duyurulmus ve 2021 yili sonunda bu karar resmiyet kazanmistir Radikal Parti Emmanuel Macron un cumhurbaskanligi cogunlugunda yer almaktadir Radikal Parti Genel Baskanlari 1901 1902 1902 1903 1903 1904 1904 1905 Emile Combes 1905 1906 1906 1907 1907 1908 1908 1909 1909 1910 Emile Combes 1910 1913 Joseph Caillaux 1913 1917 1917 1918 1918 1919 Edouard Herriot 1919 1920 1920 1927 Edouard Daladier 1927 1931 Edouard Herriot 1931 1936 Edouard Daladier 1936 1944 Edouard Herriot 1944 1957 Edouard Daladier 1957 1958 Felix Gaillard 1958 1961 Maurice Faure 1961 1965 1965 1969 Maurice Faure 1969 1971 Jean Jacques Servan Schreiber 1971 1975 Gabriel Peronnet 1975 1977 Jean Jacques Servan Schreiber 1977 1979 Didier Bariani 1979 1983 Andre Rossinot 1983 1988 Yves Galland 1988 1993 Andre Rossinot 1993 1997 1997 1999 Francois Loos 1999 2003 Andre Rossinot 2003 2005 Jean Louis Borloo ve Andre Rossinot es baskanlar 2005 2007 Jean Louis Borloo 2007 2014 Laurent Henart 2014 2017 Laurent Henart 2021 Kaynakca Zafer Toprak Ekim 2002 Radikal Sosyalist Enternasyonal ve Cumhuriyet Halk Firkasi 1927 Kongresi Zafer Toprak 106 Toplumsal Tarih ss 42 49 17 Temmuz 2023 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 17 Temmuz 2023