Azərbaycanca
Беларускі
Dansk
Deutsch
Española
Français
Indonesia
Italiana
日本語
Қазақ
Lietuvos
Nederlands
Português
Русский
සිංහල
แบบไทย
Türkçe
Українська
中國人
United State
Afrikaans
Saltriovenator ("Saltrio avcısı" anlamına gelir), Erken Jura'nın Sinemurian aşamasında günümüzde İtalya olan yerde yaşayan bir ceratosaurian dinozor cinsidir. Tip ve tek tür Saltriovenator zanellai'dir ; geçmişte türler resmi olmayan "saltriosaur" adıyla biliniyordu. Tam bir iskelet henüz keşfedilmemiş olsa da, Saltriovenator'un Ceratosaurus'a benzeyen büyük, iki ayaklı bir etobur olduğu düşünülüyor.
| Saltriovenator Yaşadığı dönem aralığı: ~ | |
|---|---|
 | |
| Holotipin seçilmiş öğeleri | |
| Âlem: | Animalia |
| Şube: | Chordata |
| Klad: | Dinosauria |
| Klad: | Saurischia |
| Klad: | Theropoda |
| Klad: | †Ceratosauria |
| Cins: | †Saltriovenator et al. |
| Tür: | †S. zanellai |
| †Saltriovenator zanellai Dal Sasso et al. 2018 | |
Keşif ve adlandırma
4 Ağustos 1996'da, Saltriovenator'ın ilk kalıntıları, kuzey İtalya'nın Saltrio kentindeki Salnova mermer ocağında ammonit arayan amatör paleontolog Angelo Zanella tarafından keşfedildi. Zanella zaten Museo Civico di Storia Naturale di Milano için çalışıyordu ve bu kurum bilgilendirildikten sonra bulguyu araştırmak için bir ekip gönderdi. Cristiano Dal Sasso ve Giorgio Teruzzi yönetimindeki Besano Paleontoloji Grubu gönüllüleri, gözle görülür şekilde kemik içeren bir dizi tebeşir bloğunu kurtarmayı başardılar. İskelet, keşfedilmeden kısa bir süre önce taş ocağında mermer tabakaları kırmak için kullanılan patlayıcılarla parçalanmıştı. Sabitlenen bloklar, kemikleri serbest bırakmak için 1.800 saat formik asit banyosuna yerleştirildi. Başlangıçta, toplamda 119 kemik parçasının toplandığı bildirildi; bu daha sonra 132'ye çıkarıldı. Ancak çoğu tam olarak tanımlanamaz.
2000 yılında müze, kemiklerin özel bir sergisini açtı. Bu vesileyle Dal Sasso, artık bilimde yeni bir tür olduğu düşünülen dinozora geçici olarak İtalyanca Saltriosauro adını verdi. Bu, bilimsel literatürde bile zaman zaman "Saltriosaurus" olarak Latinize edilmiş olsa da, hem İtalyanca hem de Latince biçiminde geçersiz bir nomen nudum olarak kaldı.
Aralık 2018'de Dal Sasso, Simone Maganuco ve Andrea Cau, örneği tip tür Saltriovenator zanellai olarak adlandırdı ve tanımladı. Cins ad, Saltrio'ya yapılan bir referansı, teropodların adlarında yaygın bir son ek olan Latince, venator, "avcı" ile birleştirir. Yazarlar, bir venatörün de bir tür Romalı gladyatör olduğuna dikkat çekti. Tür adı Zanella'yı onurlandırıyor. Makale elektronik bir yayında yayınlandığı için, adın geçerli olması için Life Science tanımlayıcıları gerekliydi. Bunlar, cins için 8C9F3B56-F622-4C39-8E8B-C2E890811E74 ve türler için BDD366A7-6A9D-4A32-9841-F7273D8CA00B'dir. Saltriovenator, Scipionyx'ten sonra İtalya'dan adlandırılan üçüncü dinozor, Alpler'den ilk ve İtalya'dan gelen ikinci teropod.
Holotip, MSNM V3664, 199 milyon yıllık en erken Sinemuriyen'den kalma Saltrio Formasyonu'nun bir katmanında bulundu. Alt çeneli parçalı bir iskeletten oluşur. Bir diş, bir sağ splenial, bir sağ preartiküler, bir boyun kaburgası, dorsal kaburga parçaları ve kürek kemiği, iyi korunmuş ancak tamamlanmamış bir furkula, humeri, metacarpal II, falanks II-1, falanks III-1, falanks III-2, manuel ungual III, distal tarsal III, distal tarsal IV ve proksimal ikinci ila beşinci metatarsallar dahil olmak üzere iskeletin yaklaşık %10'u keşfedilmiştir. Holotip birey, denize sürüklenmeden önce olasılıkla eski bir kumsalın kıyılarında öldü. Ölümden sonra, iskelet kalıntıları, birçok kemiğin kaybolduğu ve geri kalanların büyük ölçüde parçalandığı uzun süreli taşınmadan zarar gördü.[]
Saltriovenator suda yaşamasa da, ilişkili ammonitlere bakılırsa, karkasın çökeldiği ortam büyük olasılıkla pelajikti. Yöre aynı zamanda krinoidler, gastropodlar, çift kabuklular, brakiyopodlar ve bryozoanlar açısından da varsıldır. Birikme, sığ bir karbonat platformu ile daha derin bir havza arasındaki bir yamaçta meydana geldi. Çeşitli çizikler, oluklar ve şeritler, karkasın deniz omurgasızları tarafından çürütülmeye maruz kaldığını gösteriyor. Örnek, yaşının yirmi dört olduğu kestirilen, maksimum boyutuna yaklaşan bir yarı yetişkin bireyi temsil ediyor.
Tanım
Kalıntıların parçalı doğası nedeniyle, hayvanın boyutunu doğrudan ölçmek imkansızdı. Bu nedenle, tanımlayan yazarlar, fosilleri kabaca benzer hacme sahip iki teropodunkilerle karşılaştırdı. Bir Allosaurus fragilis örneği olan MOR 693'ün iskelet öğeleriyle karşılaştırıldığında, ihtiyatlı bir şekilde Saltriovenator holotip bireyinin en az yedi ila sekiz metre uzunluğunda olduğu sonucuna vardılar. Bu, Saltriovenator'u Aalenian aşamasından önce yaşayan bilinen en büyük teropod yapar ve geç Jura döneminden Ceratosaurus'tan %25 daha uzundur. Ceratosaurus'un kendisi ile karşılaştırıldığında, vücut uzunluğu 730 santimetre, kalça yüksekliği 220 santimetre ve kafatası uzunluğu 80 santimetre olarak sonuçlandı. Uyluk kemiği uzunluğu o zaman yaklaşık seksen ila seksen yedi santimetre olurdu, bu da vücut ağırlığının 1160 ila 1524 kilogram olduğunu gösterir. Başka bir yöntem, ön ayağın bilinen uzunluğundan kestirimde bulunmayı içeriyordu. Normal uzuv oranının uygulanması, 198 santimetrelik bir arka uzuv uzunluğunu gösterdi. Uyluk kemiği o zaman 822 ila 887 milimetre uzunluğunda olacaktı ve bu da 1269 ila 1622 kilogramlık bir ağırlığa işaret ediyordu.
Sınıflandırma
Saltriovenator'ın kesin sistematik konumu geleneksel olarak belirsiz olmuştur, ancak bir teropod olduğu bilinmektedir. Dal Sasso başlangıçta onu Tetanurae adlandırdı. Daha sonra onun bir allosauroid olabileceğini düşündü, her ne kadar iki durumda da ilgili kladların üyelerini yaklaşık 20-30 milyon yıl öncelese de. Benson, Magnosaurus incelemesinde onu Coelophysoidea'nın bir üyesi olarak değerlendirdi. Bir lades kemiğinin varlığı, her ne kadar coelophysoidlerden rapor edilen lades kemikleri olsa da bir tetanuran olarak yerleştirilmesini destekleyebilir.
2018 tanımlama makalesi, büyük bir filogenetik çözümleme oluşturdu, onu ilkin bir olarak buldular, 'un kardeş taksonu. Filogenetik çözümleme aşağıda gösterilmiştir:
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Köken ve Paleoçevre
Saltriovenator, olasılıkla en yakın kara kütlesinden sürüklendiği açık bir deniz çevresinde bulundu, Sedilichnus sp. kemikler üzerindeki varlığıyla kanıtlandığı gibi omurgasızlar tarafından çürütülmüştür. Saltrio Formasyonunun bir parçası olan bu çökelme ortamı, olasılıkla fırtına dalgalarının etkileri ve sürekli dip akıntıları ile ulaşılan açık bir gelgit altı bölgesi olan yakın bir eğimin veya rampanın bir parçası olarak kabul edilir. Jura'nın başlangıcından bu yana, batı Lombardiya Havzası'nda Hettangiyen'den en eski Sinemuriyen'e kadar, daha önce düşünülenden daha geniş olduğu bulunan, sıcak ve nemli bir paleoiklimin geliştiği kötü şöhretli bir kıta alanı vardı. Saltrio formasyonu üzerinde bulunan Dinozor Fosilleri bu bölgeden veya alternatif olarak Arbostora şişmesinden (İsviçre'de Saltrio formasyonunun kuzeyinde yer alan) ötelenmiş olabilir. Nudo (Doğu) ve Generoso Dağı (Batı)'da yer alan, çökmeye yakın iki havza arasında bir bölünmeye neden olan, Saltrio Formasyonu'na yakın ortaya çıkan bir yapısal yüksekti. Batıdan güneydoğuya uzanan diğer geniş alanlarla bağlantılı bir karbonat platformu üzerine yerleşmiş ve kuzeyde büyük bir sığ su körfezi geliştirmiş, burada çökelen tabakalar bir horst ve tektonik gaben tarafından kontrol edilmiştir. Saltrio'nun birkaç kilometre batısındaki Castello Cabiaglio-Orino da dahil olmak üzere, sözüm ona "terra rossa" paleotopraklarının birkaç yüzlek de bulundu. Bu yüzlekler, Hettangiyen-Sinemuriyen'de ortaya çıkan alanların, günümüz Maggiore Gölü'nün şu anki yerinin ormanlarla kaplı olduğunu göstermektedir; bu, Moltrasio Formasyonu üzerindeki büyük bitki parçalarının varlığıyla kanıtlanmıştır. Bitkiler, Cellina ve Arolo (Maggiore Gölü'nün doğu tarafı) konumları arasında, Saltrio Formasyonu'yla aynı yaşta olduğu bulunan kayalardan çıkarılmıştır. Flora, kuru-ılık koşullara sahip iç bölgelerde gelişen Bennettitales (Ptilophyllum), karasal Araucariaceae (Pagiophyllum) ve Cheirolepidiaceae (Brachyphyllum) gibi cinsleri içerir.Saltriovenator, keşif konumundan uzakta olan Trento Platformu benzeri diğer ortaya çıkan bölgeler gibi bu yakındaki kara kütlesinden geliyor olabilir. Eğer öyleyse, bu teropod belki de bölgedeki en büyük avcıydı.
Ayrıca bakınız
- Ceratosaur araştırmasının zaman çizelgesi: https://en.wikipedia.org/wiki/Timeline_of_ceratosaur_research 6 Mart 2023 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
Kaynakça
- ^ a b c d e f g h i j Dal Sasso (2018). "The oldest ceratosaurian (Dinosauria: Theropoda), from the Lower Jurassic of Italy, sheds light on the evolution of the three-fingered hand of birds". PeerJ. 1 (1): e5976. doi:10.7717/peerj.5976. (PMC) 6304160 $2. (PMID) 30588396. 23 Aralık 2018 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 28 Aralık 2021.
- ^ a b The Theropod Database
- ^ a b Matthew T. Carrano, Roger B. J. Benson, Scott D. Sampson: The phylogeny of Tetanurae (Dinosauria: Theropoda). 20 Mayıs 2022 tarihinde Wayback Machine sitesinde . Journal of Systematic Palaeontology. Bd. 10, Nr. 2, 2012
- ^ a b c Lualdi (1999). "New data on the Western part of the M. Nudo Basin (Lower Jurassic, West Lombardy)". Tübingen Geowissenschaftliche Arbeiten, Series A. 52 (1): 173-176.
- ^ Dinosauri italiani. 2. Venezia: Marsilio Editori. 2001. ss. 45-66.
- ^ a b Dal Sasso (2003). "Dinosaurs of Italy". Comptes Rendus Palevol. 2 (1): 45-66. doi:10.1016/S1631-0683(03)00007-1. 28 Aralık 2021 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 28 Aralık 2021.
- ^ Benson (2010). "The osteology of Magnosaurus nethercombensis (Dinosauria, Theropoda) from the Bajocian (Middle Jurassic) of the United Kingdom and a re-examination of the oldest records of tetanurans". Journal of Systematic Palaeontology. 8 (1): 131-146. doi:10.1080/14772011003603515. 28 Aralık 2021 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 28 Aralık 2021.
- ^ The interrelationships and evolution of basal theropod dinosaurs (= Special Papers in Palaeontology. Bd. 69) (PDF). 1. Londra: The Palaeontological Association. 2003. ss. 1-213. 7 Kasım 2017 tarihinde kaynağından (PDF). Erişim tarihi: 28 Aralık 2021.
- ^ Rinehart (2007). "Furculae in the Late Triassic theropod dinosaur Coelophysis bauri" (PDF). Paläontologische Zeitschrift. 81 (2): 174-180. doi:10.1007/BF02988391. 28 Aralık 2021 tarihinde kaynağından (PDF). Erişim tarihi: 28 Aralık 2021.
- ^ Tykoski (2002). "A furcula in the coelophysid theropod Syntarsus [Now Megapnosaurus]". Journal of Vertebrate Paleontology. 22 (3): 728-733. doi:10.1671/0272-4634(2002)022[0728:AFITCT]2.0.CO;2. Erişim tarihi: 28 Aralık 2021.
- ^ a b Jadoul (2005). "Stratigraphy of Rhaetian to Lower Sinemurian carbonate platforms in western Lombardy (Southern Alps, Italy): paleogeographic implications". Rivista Italiana di Paleontologia e Stratigrafia. 111 (2): 285-303. Erişim tarihi: 28 Aralık 2021.
- ^ a b c Kalin (1977). "Sedimentation und Paläotektonik in den westlichen Südalpen: Zur triasisch-jurassischen Geschichte des Monte Nudo-Beckens". Eclogae Geologicae Helvetiae. 70 (2): 295. 28 Aralık 2021 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 28 Aralık 2021.
- ^ Geologische Beschreibung des Monte Campo dei Fiori u. der Sedimentzone Luganersee-Valcuvia. Russy, FR, Switzerland: Buchdruckerei Emil Birkhäuse. 1925.
- ^ Obere Trias bis mittlerer Lias zwischen Saltrio und Tremona (Lombardische Alpen). Die Wechselbeziehungen zwischen Stratigraphie, Sedimentologie und syngenetischer Tektonik. Dissertation. 1. Löbnitz: Basel, Birkhäuser. 1963.
wikipedia, wiki, viki, vikipedia, oku, kitap, kütüphane, kütübhane, ara, ara bul, bul, herşey, ne arasanız burada,hikayeler, makale, kitaplar, öğren, wiki, bilgi, tarih, yukle, izle, telefon için, turk, türk, türkçe, turkce, nasıl yapılır, ne demek, nasıl, yapmak, yapılır, indir, ücretsiz, ücretsiz indir, bedava, bedava indir, mp3, video, mp4, 3gp, jpg, jpeg, gif, png, resim, müzik, şarkı, film, film, oyun, oyunlar, mobil, cep telefonu, telefon, android, ios, apple, samsung, iphone, xiomi, xiaomi, redmi, honor, oppo, nokia, sonya, mi, pc, web, computer, bilgisayar
Saltriovenator Saltrio avcisi anlamina gelir Erken Jura nin Sinemurian asamasinda gunumuzde Italya olan yerde yasayan bir ceratosaurian dinozor cinsidir Tip ve tek tur Saltriovenator zanellai dir gecmiste turler resmi olmayan saltriosaur adiyla biliniyordu Tam bir iskelet henuz kesfedilmemis olsa da Saltriovenator un Ceratosaurus a benzeyen buyuk iki ayakli bir etobur oldugu dusunuluyor Saltriovenator Yasadigi donem araligi 199 3 197 5 Myo Ꞓ O S D C P T J K Pg N Holotipin secilmis ogeleriAlem AnimaliaSube ChordataKlad DinosauriaKlad SaurischiaKlad TheropodaKlad CeratosauriaCins Saltriovenator et al Tur S zanellai Saltriovenator zanellai Dal Sasso et al 2018Kesif ve adlandirmaSaltriovenator zanellai nin gogus kusaginin ve on ayaginin yeniden yapilandirilmasi 4 Agustos 1996 da Saltriovenator in ilk kalintilari kuzey Italya nin Saltrio kentindeki Salnova mermer ocaginda ammonit arayan amator paleontolog Angelo Zanella tarafindan kesfedildi Zanella zaten Museo Civico di Storia Naturale di Milano icin calisiyordu ve bu kurum bilgilendirildikten sonra bulguyu arastirmak icin bir ekip gonderdi Cristiano Dal Sasso ve Giorgio Teruzzi yonetimindeki Besano Paleontoloji Grubu gonulluleri gozle gorulur sekilde kemik iceren bir dizi tebesir blogunu kurtarmayi basardilar Iskelet kesfedilmeden kisa bir sure once tas ocaginda mermer tabakalari kirmak icin kullanilan patlayicilarla parcalanmisti Sabitlenen bloklar kemikleri serbest birakmak icin 1 800 saat formik asit banyosuna yerlestirildi Baslangicta toplamda 119 kemik parcasinin toplandigi bildirildi bu daha sonra 132 ye cikarildi Ancak cogu tam olarak tanimlanamaz 2000 yilinda muze kemiklerin ozel bir sergisini acti Bu vesileyle Dal Sasso artik bilimde yeni bir tur oldugu dusunulen dinozora gecici olarak Italyanca Saltriosauro adini verdi Bu bilimsel literaturde bile zaman zaman Saltriosaurus olarak Latinize edilmis olsa da hem Italyanca hem de Latince biciminde gecersiz bir nomen nudum olarak kaldi Aralik 2018 de Dal Sasso Simone Maganuco ve Andrea Cau ornegi tip tur Saltriovenator zanellai olarak adlandirdi ve tanimladi Cins ad Saltrio ya yapilan bir referansi teropodlarin adlarinda yaygin bir son ek olan Latince venator avci ile birlestirir Yazarlar bir venatorun de bir tur Romali gladyator olduguna dikkat cekti Tur adi Zanella yi onurlandiriyor Makale elektronik bir yayinda yayinlandigi icin adin gecerli olmasi icin Life Science tanimlayicilari gerekliydi Bunlar cins icin 8C9F3B56 F622 4C39 8E8B C2E890811E74 ve turler icin BDD366A7 6A9D 4A32 9841 F7273D8CA00B dir Saltriovenator Scipionyx ten sonra Italya dan adlandirilan ucuncu dinozor Alpler den ilk ve Italya dan gelen ikinci teropod Iskelet diyagrami Holotip MSNM V3664 199 milyon yillik en erken Sinemuriyen den kalma Saltrio Formasyonu nun bir katmaninda bulundu Alt ceneli parcali bir iskeletten olusur Bir dis bir sag splenial bir sag preartikuler bir boyun kaburgasi dorsal kaburga parcalari ve kurek kemigi iyi korunmus ancak tamamlanmamis bir furkula humeri metacarpal II falanks II 1 falanks III 1 falanks III 2 manuel ungual III distal tarsal III distal tarsal IV ve proksimal ikinci ila besinci metatarsallar dahil olmak uzere iskeletin yaklasik 10 u kesfedilmistir Holotip birey denize suruklenmeden once olasilikla eski bir kumsalin kiyilarinda oldu Olumden sonra iskelet kalintilari bircok kemigin kayboldugu ve geri kalanlarin buyuk olcude parcalandigi uzun sureli tasinmadan zarar gordu kaynak belirtilmeli Saltriovenator suda yasamasa da iliskili ammonitlere bakilirsa karkasin cokeldigi ortam buyuk olasilikla pelajikti Yore ayni zamanda krinoidler gastropodlar cift kabuklular brakiyopodlar ve bryozoanlar acisindan da varsildir Birikme sig bir karbonat platformu ile daha derin bir havza arasindaki bir yamacta meydana geldi Cesitli cizikler oluklar ve seritler karkasin deniz omurgasizlari tarafindan curutulmeye maruz kaldigini gosteriyor Ornek yasinin yirmi dort oldugu kestirilen maksimum boyutuna yaklasan bir yari yetiskin bireyi temsil ediyor TanimSaltriovenator in restorasyonu Kalintilarin parcali dogasi nedeniyle hayvanin boyutunu dogrudan olcmek imkansizdi Bu nedenle tanimlayan yazarlar fosilleri kabaca benzer hacme sahip iki teropodunkilerle karsilastirdi Bir Allosaurus fragilis ornegi olan MOR 693 un iskelet ogeleriyle karsilastirildiginda ihtiyatli bir sekilde Saltriovenator holotip bireyinin en az yedi ila sekiz metre uzunlugunda oldugu sonucuna vardilar Bu Saltriovenator u Aalenian asamasindan once yasayan bilinen en buyuk teropod yapar ve gec Jura doneminden Ceratosaurus tan 25 daha uzundur Ceratosaurus un kendisi ile karsilastirildiginda vucut uzunlugu 730 santimetre kalca yuksekligi 220 santimetre ve kafatasi uzunlugu 80 santimetre olarak sonuclandi Uyluk kemigi uzunlugu o zaman yaklasik seksen ila seksen yedi santimetre olurdu bu da vucut agirliginin 1160 ila 1524 kilogram oldugunu gosterir Baska bir yontem on ayagin bilinen uzunlugundan kestirimde bulunmayi iceriyordu Normal uzuv oraninin uygulanmasi 198 santimetrelik bir arka uzuv uzunlugunu gosterdi Uyluk kemigi o zaman 822 ila 887 milimetre uzunlugunda olacakti ve bu da 1269 ila 1622 kilogramlik bir agirliga isaret ediyordu SiniflandirmaYakindan iliskili Ceratosaurus tan bilinen malzeme ile olceklendirildiginde Saltriovenator in boyutu Saltriovenator in kesin sistematik konumu geleneksel olarak belirsiz olmustur ancak bir teropod oldugu bilinmektedir Dal Sasso baslangicta onu Tetanurae adlandirdi Daha sonra onun bir allosauroid olabilecegini dusundu her ne kadar iki durumda da ilgili kladlarin uyelerini yaklasik 20 30 milyon yil oncelese de Benson Magnosaurus incelemesinde onu Coelophysoidea nin bir uyesi olarak degerlendirdi Bir lades kemiginin varligi her ne kadar coelophysoidlerden rapor edilen lades kemikleri olsa da bir tetanuran olarak yerlestirilmesini destekleyebilir Holotipin secilmis ogeleri 2018 tanimlama makalesi buyuk bir filogenetik cozumleme olusturdu onu ilkin bir olarak buldular un kardes taksonu Filogenetik cozumleme asagida gosterilmistir Ornithischia Saurischia Sauropodomorpha Theropoda Eodromaeus Neotheropoda incl Liliensternus and Zupaysaurus Dilophosauridae Sarcosaurus Cryolophosaurus Dilophosaurus Sinosaurus Averostra Ceratosauria Saltriovenator Genyodectes Ceratosaurus MNN TIG6 Masiakasaurus Tetanurae Xuanhanosaurus Orionides Megalosauroidea Allosauroidea Coelurosauria Koken ve PaleocevreSahilde Saltriovenator Holotip olasilikla yakinlarda ortaya cikan bir kara kutlesinden suruklenerek bir siglik birikintisinden kurtarildi Saltriovenator olasilikla en yakin kara kutlesinden suruklendigi acik bir deniz cevresinde bulundu Sedilichnus sp kemikler uzerindeki varligiyla kanitlandigi gibi omurgasizlar tarafindan curutulmustur Saltrio Formasyonunun bir parcasi olan bu cokelme ortami olasilikla firtina dalgalarinin etkileri ve surekli dip akintilari ile ulasilan acik bir gelgit alti bolgesi olan yakin bir egimin veya rampanin bir parcasi olarak kabul edilir Jura nin baslangicindan bu yana bati Lombardiya Havzasi nda Hettangiyen den en eski Sinemuriyen e kadar daha once dusunulenden daha genis oldugu bulunan sicak ve nemli bir paleoiklimin gelistigi kotu sohretli bir kita alani vardi Saltrio formasyonu uzerinde bulunan Dinozor Fosilleri bu bolgeden veya alternatif olarak Arbostora sismesinden Isvicre de Saltrio formasyonunun kuzeyinde yer alan otelenmis olabilir Nudo Dogu ve Generoso Dagi Bati da yer alan cokmeye yakin iki havza arasinda bir bolunmeye neden olan Saltrio Formasyonu na yakin ortaya cikan bir yapisal yuksekti Batidan guneydoguya uzanan diger genis alanlarla baglantili bir karbonat platformu uzerine yerlesmis ve kuzeyde buyuk bir sig su korfezi gelistirmis burada cokelen tabakalar bir horst ve tektonik gaben tarafindan kontrol edilmistir Saltrio nun birkac kilometre batisindaki Castello Cabiaglio Orino da dahil olmak uzere sozum ona terra rossa paleotopraklarinin birkac yuzlek de bulundu Bu yuzlekler Hettangiyen Sinemuriyen de ortaya cikan alanlarin gunumuz Maggiore Golu nun su anki yerinin ormanlarla kapli oldugunu gostermektedir bu Moltrasio Formasyonu uzerindeki buyuk bitki parcalarinin varligiyla kanitlanmistir Bitkiler Cellina ve Arolo Maggiore Golu nun dogu tarafi konumlari arasinda Saltrio Formasyonu yla ayni yasta oldugu bulunan kayalardan cikarilmistir Flora kuru ilik kosullara sahip ic bolgelerde gelisen Bennettitales Ptilophyllum karasal Araucariaceae Pagiophyllum ve Cheirolepidiaceae Brachyphyllum gibi cinsleri icerir Saltriovenator kesif konumundan uzakta olan Trento Platformu benzeri diger ortaya cikan bolgeler gibi bu yakindaki kara kutlesinden geliyor olabilir Eger oyleyse bu teropod belki de bolgedeki en buyuk avciydi Ayrica bakinizCeratosaur arastirmasinin zaman cizelgesi https en wikipedia org wiki Timeline of ceratosaur research 6 Mart 2023 tarihinde Wayback Machine sitesinde arsivlendi Kaynakca a b c d e f g h i j Dal Sasso 2018 The oldest ceratosaurian Dinosauria Theropoda from the Lower Jurassic of Italy sheds light on the evolution of the three fingered hand of birds PeerJ 1 1 e5976 doi 10 7717 peerj 5976 PMC 6304160 2 PMID 30588396 23 Aralik 2018 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 28 Aralik 2021 a b The Theropod Database a b Matthew T Carrano Roger B J Benson Scott D Sampson The phylogeny of Tetanurae Dinosauria Theropoda 20 Mayis 2022 tarihinde Wayback Machine sitesinde Journal of Systematic Palaeontology Bd 10 Nr 2 2012 a b c Lualdi 1999 New data on the Western part of the M Nudo Basin Lower Jurassic West Lombardy Tubingen Geowissenschaftliche Arbeiten Series A 52 1 173 176 Dinosauri italiani 2 Venezia Marsilio Editori 2001 ss 45 66 a b Dal Sasso 2003 Dinosaurs of Italy Comptes Rendus Palevol 2 1 45 66 doi 10 1016 S1631 0683 03 00007 1 28 Aralik 2021 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 28 Aralik 2021 Benson 2010 The osteology of Magnosaurus nethercombensis Dinosauria Theropoda from the Bajocian Middle Jurassic of the United Kingdom and a re examination of the oldest records of tetanurans Journal of Systematic Palaeontology 8 1 131 146 doi 10 1080 14772011003603515 28 Aralik 2021 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 28 Aralik 2021 The interrelationships and evolution of basal theropod dinosaurs Special Papers in Palaeontology Bd 69 PDF 1 Londra The Palaeontological Association 2003 ss 1 213 7 Kasim 2017 tarihinde kaynagindan PDF Erisim tarihi 28 Aralik 2021 Rinehart 2007 Furculae in the Late Triassic theropod dinosaur Coelophysis bauri PDF Palaontologische Zeitschrift 81 2 174 180 doi 10 1007 BF02988391 28 Aralik 2021 tarihinde kaynagindan PDF Erisim tarihi 28 Aralik 2021 Tykoski 2002 A furcula in the coelophysid theropod Syntarsus Now Megapnosaurus Journal of Vertebrate Paleontology 22 3 728 733 doi 10 1671 0272 4634 2002 022 0728 AFITCT 2 0 CO 2 Erisim tarihi 28 Aralik 2021 a b Jadoul 2005 Stratigraphy of Rhaetian to Lower Sinemurian carbonate platforms in western Lombardy Southern Alps Italy paleogeographic implications Rivista Italiana di Paleontologia e Stratigrafia 111 2 285 303 Erisim tarihi 28 Aralik 2021 a b c Kalin 1977 Sedimentation und Palaotektonik in den westlichen Sudalpen Zur triasisch jurassischen Geschichte des Monte Nudo Beckens Eclogae Geologicae Helvetiae 70 2 295 28 Aralik 2021 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 28 Aralik 2021 Geologische Beschreibung des Monte Campo dei Fiori u der Sedimentzone Luganersee Valcuvia Russy FR Switzerland Buchdruckerei Emil Birkhause 1925 Obere Trias bis mittlerer Lias zwischen Saltrio und Tremona Lombardische Alpen Die Wechselbeziehungen zwischen Stratigraphie Sedimentologie und syngenetischer Tektonik Dissertation 1 Lobnitz Basel Birkhauser 1963