Azərbaycanca
Беларускі
Dansk
Deutsch
Española
Français
Indonesia
Italiana
日本語
Қазақ
Lietuvos
Nederlands
Português
Русский
සිංහල
แบบไทย
Türkçe
Українська
中國人
United State
Afrikaans
Çağaniyan, (Orta Farsça: Chagīnīgān; Farsça: چغانیان Chaghāniyān) Arap kaynaklarında Saganiyân olarak bilinir, Semerkant'ın güneyinde, Ceyhun Nehri'nin sağ kıyısında yer alan bir Orta Çağ bölgesi ve prensliğidir.
Tarihi
Ak Hun yönetimi
Çağaniyan, Denov ve Tirmiz arasında bulunan bir "Ak Hun tampon prensliği" idi ve MS 563-567'de Sasani İmparatorluğu ve Birinci Türk Kağanlığı'na karşı aldıkları yenilginin ardından Ak Hunlar için bir sığınak haline geldi. Yeni kralları Faganiş'in yönetimi altında, bir hanedan kurarak, Çağaniyan ve Tokharistan'ın diğer bölgelerine yerleştiler. Kısa süre sonra, Çağaniyan'ın da mensup olduğu Ceyhun'un kuzeyindeki yeni Heftalit toprakları Batı Türk hakimiyeti altına girerken, Ceyhun'un güneyindeki topraklar nominal olarak Sasani İmparatorluğu'nun kontrolü altına girdi. Türklerin kontrolündeki topraklar 581 yılında isyan etti.
Çağaniyan'da basılan paralar, bazen yerel yöneticilerin isimlerinin eklenmesiyle, I. Hüsrev'in Sasani paralarının bir taklidiydi.
648-651 yıllarında Çağanlı Pukarzate adlı bir elçinin Semerkant Kralı Varkhuman'ı ziyaret ettiği ve diğer Orta Asyalı elçilerle birlikte Efrasiyab duvar resimlerinde yer aldığı bilinmektedir. Yanındaki bir yazıtta şöyle yazmaktadır: "Ben Çağaniyan'ın dapirpatı (şansölyesi) Pukarzate'yim. Çağaniyan'ın efendisi Turantaş'tan buraya geldim". Turantaş adlı Çağaniyan Kralı, bir Ak Hun hükümdarı veya Ak Hunlar ile birlikte yaşamış gibi görünen yerel Çağan-Hude'lerden biri olabilir.
-
![image]()
Bizans tarzında, taçlı kral ve kraliçenin bulunduğu, Çağaniyan Prensliği'ne ait Ak Hun sikkesi, yaklaşık MS 550-650.Soğdca yazı. -
![image]()
Turantaş elçiliğinden bahseden Efrasiyab Soğdca yazıt
Çağan-Hude yönetimi
Bölge, erken tarihi boyunca sık sık Sasaniler ile Ak Hunlar arasında el değiştirmiştir. 7. yüzyılın sonlarına doğru Çağaniyan, muhtemelen "Çağan Hude" olarak bilinen İranlı yerel yöneticilerin kontrolü altına girdi.Müslümanların İran'ı fethi sırasında Çağan Hude, Sasaniler'e Raşidun Araplarına karşı yardım etti. Ancak Araplar, Sasani İmparatorluğu ile mücadele ettikten sonra, aralarında Çağan Hude ve diğer birçok yerel yöneticinin de bulunduğu Horasan'ın yerel yöneticilerine odaklanmaya başladılar. 652 yılında Çağan Hude, Talakan, Guzgan ve Faryab hükümdarlarıyla birlikte, Araplara karşı Güney Toharistan hükümdarı olan Batı Türk Toharistan Yabguları'na yardım etti. Ancak Araplar galip gelmeyi başardılar. Ancak, Raşidun Halifeliği kısa sürede iç savaşa sürüklendi ve 661 yılında Emevi Halifeliğini kuran başka bir Arap ailesi tarafından fethedildi.
Emevilerin Doğu Halifeliği valisi Ziyâd bin Ebih'in önderliğinde Orta Asya'ya yönelik Arap akınları daha da örgütlü hale geldi ve onun Horasan valisi el-Hakem bin Amr el-Gıfari, 667 yılında Ceyhun Nehri'ni geçerek Çağaniyan'a akın düzenledi. Halefi Rabi ibn Ziyad el-Harithi de bölgeye bir sefer başlattı. H. A. R. Gibb'e göre, Çağaniyan ve Ceyhun nehrinin doğusundaki diğer bölgelere yönelik seferler, Ziyad'ın Soğdiana'yı "metodolojik bir şekilde fethetme planını" göstermektedir. 705 yılında Arap generali Kuteybe bin Müslim, ismi Tiş olarak geçen Çağan Hude'nin Emevi hakimiyetini kabul etmesini sağlamayı başardı. Ancak Tiş'in teslim olmasının gerçek nedeni, kendisine karşı akınlar düzenleyen Kuzey Tokharistan'daki Akharun ve Şuman'ın yerel yöneticilerini yenmek için yardım almaktı. Kuteybe kısa sürede iki hükümdarı da mağlup etti ve onları Emevi otoritesini tanımaya zorladı.
Ancak 718'de Tiş, Semerkant kralı Gurak, Kumadh kralı Narayana ve Buhara'nın Buhara Hüdası Tuğşada ile birlikte Çin'deki Tang Hanedanı'na bir elçilik göndererek Araplara karşı yardım istediler. Buna rağmen Çağaniyan Beyliği Türgişlere karşı Arapları desteklemeye devam etti ve Yevm el Atkal Muharebesi'nde Arapların yanında yer aldı; ancak bu savaşta Araplar yenildiler ve Çağan Hude öldürüldü. Muharebeden sonra Horasan'ın Çağaniyan hariç büyük kısmı Arapların kontrolünde kaldı. Nasr bin Seyyar döneminde Çağaniyan yeniden Emevi Halifeliğinin vasalı oldu. Bundan sonra Çağan Hudalar kaynaklardan silinmeye başlar. 8. yüzyılın sonlarında Çağaniyan, 750 yılında Emevi Halifeliği'nin yerini alan Abbasi Halifeliği'nin doğrudan kontrolü altına girdi. 10. yüzyılda Çağaniyan'ın kontrolünü ele geçiren bir İran hanedanı olan Muhtâcoğulları, Çağan Hude'lerin soyundan gelmiş olabilir.
Muhtâcoğulları yönetimi ve sonrası
Muhtâcoğulları hanedanının kurucusu, yine İran hanedanı olan Sâmânîler'in vasalı olan Ebû Bekir Muhammed'dir. Sâmânî hükümdarı II. Nasr'ın (914-943) sadık bir destekçisiydi ve karşılığında Nasr onu Horasan valisi olarak atayarak ödüllendirdi. 939 yılında Ebû Bekir Muhammed hastalanınca yerine oğlu Ebû Ali Çağani geçti.
945 yılında, Sâmânî hükümdarı I. Nuh, Ebu Ali'nin sert yönetimine ilişkin şikâyetleri duyduktan sonra onu Horasan valiliğinden aldı ve onun yerine bir Türk olan Simjurid İbrahim bin Simjur'u getirmeye çalıştı. Ebu Ali görevden alınmasını kabul etmeyi reddetti ve isyan etti. Horasan komutanı olarak atadığı Ebu Mansur Muhammed gibi birkaç önemli İranlı şahsiyet de ona katıldı. Ebu Ali ayrıca bir Sâmânî olan Nuh'un amcası İbrahim ibn Ahmed'i Irak'tan gelmeye ikna etti ve 947'de şehri aldığında onu Buhara'da hükümdar olarak atadı. Ebu Ali artık mevkiini sağlamlaştırmış olarak Çağaniyan'a döndü. Ancak İbrahim, Buhara halkı tarafından pek sevilmiyordu ve Nuh kısa süre sonra şehri geri alarak İbrahim ve iki kardeşini kör ederek karşılık verdi.
Buhara'nın yeniden ele geçirildiği haberi Ebu Ali'ye ulaştığında, bir kez daha Buhara'ya doğru yürüdü, ancak Nuh tarafından gönderilen bir ordu tarafından yenildi ve Çağaniyan'a geri çekildi. Bir süre sonra bölgeyi terk etti ve diğer Sâmânî vasallarından destek almaya çalıştı. Bu arada, Nuh Çağaniyan'ı harap etti ve başkentini yağmaladı. Kısa süre sonra Toharistan'da Ebu Ali ile bir Samanid ordusu arasında bir başka savaş daha gerçekleşti ve bu da Sâmânîlerin zaferiyle sonuçlandı. Neyse ki Ebu Ali, Khuttal yöneticileri ve Kumiji dağ halkı gibi diğer Sâmânî vasallarının desteğini sağlamayı başardı ve sonunda, oğlu Ebu'l Muzaffer Abdullah'ı rehin olarak Buhara'ya göndermesi karşılığında Çağaniyan'ı elinde tutmasına izin veren Nuh ile barış yaptı.
Bir süre sonra, Ebu Ali, Çağaniyan yakınlarında Mehdi olarak bilinen kendini ilan etmiş bir peygamberin önderliğinde çıkan bir isyanı bastırmak üzere bir sefere gönderildi. Ebu Ali, ikincisini başarılı bir şekilde yenmeyi ve yakalamayı başardı ve ardından başını Buhara'ya gönderdi. Yaklaşık olarak 951/2, Ebu Ali'nin oğlu Ebu'l Muzaffer Abdullah bir kazada öldü ve cesedi kısa süre sonra Çağaniyan'a gönderildi ve orada gömüldü.
955'te, Ebu Ali ve oğullarından biri vebadan öldü. Cesetleri kısa süre sonra gömüldükleri Çağaniyan'a getirildi. Muhtemelen 'Abu Ali'nin torunu olan belirli bir Muhtâcoğulları prensi, Ebu'l Muzaffar ibn Muhammed, daha sonra Çağaniyan'ın yeni hükümdarı olarak atandı. Ancak, bazı diğer kaynaklara göre, Ebu Ali'nin yerine akrabası Ebu'l-Hasan Taher geçti.
10. yüzyılın sonuna doğru Muhtâcoğulları hanedanı, Maveraünnehir ve Horasan'da egemen güç olarak Sâmânîlerin yerini alan Gaznelilerin vasalı haline geldi. 1025 yılında ismi açıklanmayan Muhtâcoğulları hükümdarı ve diğer Gazneli vasalları Gazneli hükümdarı Mahmud Gaznevî'nin Ceyhun Nehri'ni geçip müttefiki olan Kaşgar Karahanlı hükümdarı Kadir Han Yusuf'la buluşması sırasında ona katıldılar. Mahmud'un halefi Mesud döneminde Çağaniyan valisi, Mesud'un damadı ve muhtecidlerden biri olan Ebu'l-Kasım adında birisiydi. Birkaç yıl sonra Karahanlılar'ın istilası nedeniyle Ebu'l-Kasım geçici olarak vilayeti terk etmek zorunda kaldı. Bundan sonra Çağaniyan'ın bir daha hiçbir hükümdarından bahsedilmiyor ve ancak birkaç yıl sonra Selçuklular bölgenin kontrolünü ele geçirdiler. Alparslan'ın (h. 1063-1072) hükümdarlığı sırasında kardeşi İlyas bin Çağrı Bey, Çağaniyan valisi olarak atandı. 12. yüzyıla gelindiğinde bölgenin adı artık kullanılmaz hale geldi.
Kaynakça
- Özel
- ^ a b c d e f g h Dani, Ahmad Hasan; Litvinsky, B. A. (January 1996). History of Civilizations of Central Asia: The crossroads of civilizations, A.D. 250 to 750 (İngilizce). UNESCO. s. 177. ISBN .
- ^ a b Baumer, Christoph (18 Nisan 2018). History of Central Asia, The: 4-volume set (İngilizce). Bloomsbury Publishing. s. 243. ISBN .
- ^ a b "Afrosiab Wall Painting". contents.nahf.or.kr. NORTHEAST ASIAN HISTORY FOUNDATION. 19 Ekim 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Aralık 2024.
- ^ a b (2004). The Silk Road: Trade, Travel, War and Faith (İngilizce). British Library. Serindia Publications, Inc. s. 110. ISBN .
- ^ a b KURBANOV, AYDOGDY (2010). "The Hephthalites: Archaeological and Historical Analysis" (PDF). s. 187. 30 Haziran 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 11 Aralık 2024.
- ^ Allworth, Edward A. (September 2013). The Modern Uzbeks: From the Fourteenth Century to the Present: A Cultural History (İngilizce). Hoover Press. s. 322. ISBN .
- ^ Kurbanov, Aydogdy (2013). "The Hephthalite Numismatics" (PDF). Tyragetia. Cilt VII. s. 370. 20 Ocak 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 11 Aralık 2024.
- ^ a b Bosworth 1990, ss. 614–615.
- ^ a b c d e f Bosworth 1984, ss. 764-766.
- ^ Hansen 2012, s. 127.
- ^ Gibb 1923, ss. 16–17.
- ^ Gibb 1923, s. 32.
- ^ Gibb 1923, s. 60.
- ^ a b Frye 1975, ss. 149-151.
- ^ a b Bosworth 2011, s. 63.
- ^ a b Bosworth 2011, s. 64.
- ^ Bosworth 2011, ss. 614-615.
- Genel
- Blankinship, Khalid Yahya, (Ed.) (1989). The History of al-Ṭabarī, Volume 25: The End of Expansion: The Caliphate of Hishām, A.D. 724–738/A.H. 105–120. SUNY series in Near Eastern studies. (İngilizce). Albany, New York: State University of New York Press. ISBN .
- Blankinship, Khalid Yahya (1994). The End of the Jihâd State: The Reign of Hishām ibn ʻAbd al-Malik and the Collapse of the Umayyads (İngilizce). Albany, New York: State University of New York Press. ISBN .
- Bosworth, C. Edmund (1984). "ĀL-E MOḤTĀJ". Encyclopaedia Iranica, Vol. I, Fasc. 7. London et al.: C. Edmund Bosworth. ss. 764-766.
- Bosworth, C.E. (1986). "Ḳutayba b. Muslim". Bosworth, C. E.; ; Lewis, B.; (Ed.). The Encyclopaedia of Islam, New Edition, Volume V: Khe–Mahi (İngilizce). Leiden: E. J. Brill. ss. 541-542. ISBN .
- Bosworth, C. Edmund (1990). "ČAḠĀNĪĀN". Encyclopaedia Iranica, Vol. IV, Fasc. 6. London et al.: C. Edmund Bosworth. ss. 614-615.
- Bosworth, C. E. (2011). The Ornament of Histories: A History of the Eastern Islamic Lands AD 650-1041: The Persian Text of Abu Sa'id 'Abd Al-Hayy Gardizi. I.B.Tauris. ss. 1-169. ISBN .
- Frye, R.N. (1975). "The Sāmānids". Frye, R.N. (Ed.). The Cambridge History of Iran, Volume 4: From the Arab Invasion to the Saljuqs. Cambridge: Cambridge University Press. ss. 136-161. ISBN .
- Gibb, H. A. R. (1923). The Arab Conquests in Central Asia. Londra: The Royal Asiatic Society. OCLC 685253133.
- Hansen, Valerie (2012). The Silk Road
![image]()
. Oxford University Press. ss. 1-304. ISBN . - B. A. Litvinsky, Ahmad Hasan Dani (1996). History of Civilizations of Central Asia: The crossroads of civilizations, A.D. 250 to 750. UNESCO. ss. 1-569. ISBN .
- Shaban, M. A. (1979). The 'Abbāsid Revolution. Cambridge: Cambridge University Press. ISBN .
- Wellhausen, Julius (1927). The Arab Kingdom and Its Fall. University of Calcutta.
wikipedia, wiki, viki, vikipedia, oku, kitap, kütüphane, kütübhane, ara, ara bul, bul, herşey, ne arasanız burada,hikayeler, makale, kitaplar, öğren, wiki, bilgi, tarih, yukle, izle, telefon için, turk, türk, türkçe, turkce, nasıl yapılır, ne demek, nasıl, yapmak, yapılır, indir, ücretsiz, ücretsiz indir, bedava, bedava indir, mp3, video, mp4, 3gp, jpg, jpeg, gif, png, resim, müzik, şarkı, film, film, oyun, oyunlar, mobil, cep telefonu, telefon, android, ios, apple, samsung, iphone, xiomi, xiaomi, redmi, honor, oppo, nokia, sonya, mi, pc, web, computer, bilgisayar
Caganiyan Orta Farsca Chaginigan Farsca چغانیان Chaghaniyan Arap kaynaklarinda Saganiyan olarak bilinir Semerkant in guneyinde Ceyhun Nehri nin sag kiyisinda yer alan bir Orta Cag bolgesi ve prensligidir Semerkant Krali Varkhuman i ziyaret eden Pukarzate alnindan taniniyor adli Caganiyan elcisi Yanindaki kitabede soyle yazmaktadir Ben Caganiyan in dapirpati sansolyesi Pukarzate yim Caganiyan in efendisi Turantas tan buraya geldim MS 648 651 Efrasiyab duvar resimleri Semerkant 1 2 3 4 Icindekiler 1 Tarihi 1 1 Ak Hun yonetimi 1 2 Cagan Hude yonetimi 1 3 Muhtacogullari yonetimi ve sonrasi 2 KaynakcaTarihidegistirAk Hun yonetimidegistir Caganiyan Denov ve Tirmiz arasinda bulunan bir Ak Hun tampon prensligi idi ve MS 563 567 de Sasani Imparatorlugu ve Birinci Turk Kaganligi na karsi aldiklari yenilginin ardindan Ak Hunlar icin bir siginak haline geldi 1 5 Yeni krallari Faganis in yonetimi altinda bir hanedan kurarak Caganiyan ve Tokharistan in diger bolgelerine yerlestiler 1 5 Kisa sure sonra Caganiyan in da mensup oldugu Ceyhun un kuzeyindeki yeni Heftalit topraklari Bati Turk hakimiyeti altina girerken Ceyhun un guneyindeki topraklar nominal olarak Sasani Imparatorlugu nun kontrolu altina girdi 1 Turklerin kontrolundeki topraklar 581 yilinda isyan etti 1 Caganiyan da basilan paralar bazen yerel yoneticilerin isimlerinin eklenmesiyle I Husrev in Sasani paralarinin bir taklidiydi 1 648 651 yillarinda Caganli Pukarzate adli bir elcinin Semerkant Krali Varkhuman i ziyaret ettigi ve diger Orta Asyali elcilerle birlikte Efrasiyab duvar resimlerinde yer aldigi bilinmektedir Yanindaki bir yazitta soyle yazmaktadir Ben Caganiyan in dapirpati sansolyesi Pukarzate yim Caganiyan in efendisi Turantas tan buraya geldim 1 2 3 4 Turantas adli Caganiyan Krali bir Ak Hun hukumdari 6 veya Ak Hunlar ile birlikte yasamis gibi gorunen yerel Cagan Hude lerden biri olabilir 1 nbsp Bizans tarzinda tacli kral ve kralicenin bulundugu Caganiyan Prensligi ne ait Ak Hun sikkesi yaklasik MS 550 650 7 Sogdca yazi nbsp Turantas elciliginden bahseden Efrasiyab Sogdca yazit Cagan Hude yonetimidegistir Bolge erken tarihi boyunca sik sik Sasaniler ile Ak Hunlar arasinda el degistirmistir 7 yuzyilin sonlarina dogru Caganiyan muhtemelen Cagan Hude olarak bilinen Iranli yerel yoneticilerin kontrolu altina girdi 8 9 Muslumanlarin Iran i fethi sirasinda Cagan Hude Sasaniler e Rasidun Araplarina karsi yardim etti Ancak Araplar Sasani Imparatorlugu ile mucadele ettikten sonra aralarinda Cagan Hude ve diger bircok yerel yoneticinin de bulundugu Horasan in yerel yoneticilerine odaklanmaya basladilar 652 yilinda Cagan Hude Talakan Guzgan ve Faryab hukumdarlariyla birlikte Araplara karsi Guney Toharistan hukumdari olan Bati Turk Toharistan Yabgulari na yardim etti Ancak Araplar galip gelmeyi basardilar Ancak Rasidun Halifeligi kisa surede ic savasa suruklendi ve 661 yilinda Emevi Halifeligini kuran baska bir Arap ailesi tarafindan fethedildi 10 nbsp 8 yuzyilda Horasan Maveraunnehir ve Toharistan haritasi Caganiyan Ceyhun un kuzeyinde Saghaniyan olarak gorunuyor nbsp Sasani stilinde belirsiz bir Cagan Huda sikkesi Caganiyan MS 7 yuzyil Emevilerin Dogu Halifeligi valisi Ziyad bin Ebih in onderliginde Orta Asya ya yonelik Arap akinlari daha da orgutlu hale geldi ve onun Horasan valisi el Hakem bin Amr el Gifari 667 yilinda Ceyhun Nehri ni gecerek Caganiyan a akin duzenledi Halefi Rabi ibn Ziyad el Harithi de bolgeye bir sefer baslatti H A R Gibb e gore Caganiyan ve Ceyhun nehrinin dogusundaki diger bolgelere yonelik seferler Ziyad in Sogdiana yi metodolojik bir sekilde fethetme planini gostermektedir 11 705 yilinda Arap generali Kuteybe bin Muslim ismi Tis olarak gecen Cagan Hude nin Emevi hakimiyetini kabul etmesini saglamayi basardi Ancak Tis in teslim olmasinin gercek nedeni kendisine karsi akinlar duzenleyen Kuzey Tokharistan daki Akharun ve Suman in yerel yoneticilerini yenmek icin yardim almakti 8 12 Kuteybe kisa surede iki hukumdari da maglup etti ve onlari Emevi otoritesini tanimaya zorladi Ancak 718 de Tis Semerkant krali Gurak Kumadh krali Narayana ve Buhara nin Buhara Hudasi Tugsada ile birlikte Cin deki Tang Hanedani na bir elcilik gondererek Araplara karsi yardim istediler 13 Buna ragmen Caganiyan Beyligi Turgislere karsi Araplari desteklemeye devam etti ve Yevm el Atkal Muharebesi nde Araplarin yaninda yer aldi ancak bu savasta Araplar yenildiler ve Cagan Hude olduruldu Muharebeden sonra Horasan in Caganiyan haric buyuk kismi Araplarin kontrolunde kaldi Nasr bin Seyyar doneminde Caganiyan yeniden Emevi Halifeliginin vasali oldu Bundan sonra Cagan Hudalar kaynaklardan silinmeye baslar 8 yuzyilin sonlarinda Caganiyan 750 yilinda Emevi Halifeligi nin yerini alan Abbasi Halifeligi nin dogrudan kontrolu altina girdi 10 yuzyilda Caganiyan in kontrolunu ele geciren bir Iran hanedani olan Muhtacogullari Cagan Hude lerin soyundan gelmis olabilir 9 Muhtacogullari yonetimi ve sonrasidegistir Muhtacogullari hanedaninin kurucusu yine Iran hanedani olan Samaniler in vasali olan Ebu Bekir Muhammed dir Samani hukumdari II Nasr in 914 943 sadik bir destekcisiydi ve karsiliginda Nasr onu Horasan valisi olarak atayarak odullendirdi 939 yilinda Ebu Bekir Muhammed hastalaninca yerine oglu Ebu Ali Cagani gecti 945 yilinda Samani hukumdari I Nuh Ebu Ali nin sert yonetimine iliskin sikayetleri duyduktan sonra onu Horasan valiliginden aldi 14 9 ve onun yerine bir Turk olan Simjurid Ibrahim bin Simjur u getirmeye calisti Ebu Ali gorevden alinmasini kabul etmeyi reddetti ve isyan etti Horasan komutani olarak atadigi Ebu Mansur Muhammed gibi birkac onemli Iranli sahsiyet de ona katildi Ebu Ali ayrica bir Samani olan Nuh un amcasi Ibrahim ibn Ahmed i Irak tan gelmeye ikna etti ve 947 de sehri aldiginda onu Buhara da hukumdar olarak atadi Ebu Ali artik mevkiini saglamlastirmis olarak Caganiyan a dondu Ancak Ibrahim Buhara halki tarafindan pek sevilmiyordu ve Nuh kisa sure sonra sehri geri alarak Ibrahim ve iki kardesini kor ederek karsilik verdi nbsp 10 yuzyilin ortalarinda Iran Buhara nin yeniden ele gecirildigi haberi Ebu Ali ye ulastiginda bir kez daha Buhara ya dogru yurudu ancak Nuh tarafindan gonderilen bir ordu tarafindan yenildi ve Caganiyan a geri cekildi Bir sure sonra bolgeyi terk etti ve diger Samani vasallarindan destek almaya calisti Bu arada Nuh Caganiyan i harap etti 15 ve baskentini yagmaladi 14 Kisa sure sonra Toharistan da Ebu Ali ile bir Samanid ordusu arasinda bir baska savas daha gerceklesti ve bu da Samanilerin zaferiyle sonuclandi Neyse ki Ebu Ali Khuttal yoneticileri ve Kumiji dag halki gibi diger Samani vasallarinin destegini saglamayi basardi ve sonunda oglu Ebu l Muzaffer Abdullah i rehin olarak Buhara ya gondermesi karsiliginda Caganiyan i elinde tutmasina izin veren Nuh ile baris yapti 15 9 Bir sure sonra Ebu Ali Caganiyan yakinlarinda Mehdi olarak bilinen kendini ilan etmis bir peygamberin onderliginde cikan bir isyani bastirmak uzere bir sefere gonderildi 16 Ebu Ali ikincisini basarili bir sekilde yenmeyi ve yakalamayi basardi ve ardindan basini Buhara ya gonderdi Yaklasik olarak 951 2 Ebu Ali nin oglu Ebu l Muzaffer Abdullah bir kazada oldu 9 ve cesedi kisa sure sonra Caganiyan a gonderildi ve orada gomuldu 16 955 te Ebu Ali ve ogullarindan biri vebadan oldu Cesetleri kisa sure sonra gomuldukleri Caganiyan a getirildi Muhtemelen Abu Ali nin torunu olan belirli bir Muhtacogullari prensi Ebu l Muzaffar ibn Muhammed daha sonra Caganiyan in yeni hukumdari olarak atandi Ancak bazi diger kaynaklara gore Ebu Ali nin yerine akrabasi Ebu l Hasan Taher gecti 9 10 yuzyilin sonuna dogru Muhtacogullari hanedani Maveraunnehir ve Horasan da egemen guc olarak Samanilerin yerini alan Gaznelilerin vasali haline geldi 1025 yilinda ismi aciklanmayan Muhtacogullari hukumdari ve diger Gazneli vasallari Gazneli hukumdari Mahmud Gaznevi nin Ceyhun Nehri ni gecip muttefiki olan Kasgar Karahanli hukumdari Kadir Han Yusuf la bulusmasi sirasinda ona katildilar Mahmud un halefi Mesud doneminde Caganiyan valisi Mesud un damadi ve muhtecidlerden biri olan Ebu l Kasim adinda birisiydi Birkac yil sonra Karahanlilar in istilasi nedeniyle Ebu l Kasim gecici olarak vilayeti terk etmek zorunda kaldi Bundan sonra Caganiyan in bir daha hicbir hukumdarindan bahsedilmiyor ve ancak birkac yil sonra Selcuklular bolgenin kontrolunu ele gecirdiler Alparslan in h 1063 1072 hukumdarligi sirasinda kardesi Ilyas bin Cagri Bey Caganiyan valisi olarak atandi 12 yuzyila gelindiginde bolgenin adi artik kullanilmaz hale geldi 17 KaynakcadegistirOzel a b c d e f g h Dani Ahmad Hasan Litvinsky B A January 1996 History of Civilizations of Central Asia The crossroads of civilizations A D 250 to 750 Ingilizce UNESCO s 177 ISBN 978 92 3 103211 0 a b Baumer Christoph 18 Nisan 2018 History of Central Asia The 4 volume set Ingilizce Bloomsbury Publishing s 243 ISBN 978 1 83860 868 2 a b Afrosiab Wall Painting contents nahf or kr NORTHEAST ASIAN HISTORY FOUNDATION 19 Ekim 2021 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 11 Aralik 2024 a b Whitfield Susan 2004 The Silk Road Trade Travel War and Faith Ingilizce British Library Serindia Publications Inc s 110 ISBN 978 1 932476 13 2 a b KURBANOV AYDOGDY 2010 The Hephthalites Archaeological and Historical Analysis PDF s 187 30 Haziran 2021 tarihinde kaynagindan arsivlendi PDF Erisim tarihi 11 Aralik 2024 Allworth Edward A September 2013 The Modern Uzbeks From the Fourteenth Century to the Present A Cultural History Ingilizce Hoover Press s 322 ISBN 978 0 8179 8733 6 Kurbanov Aydogdy 2013 The Hephthalite Numismatics PDF Tyragetia Cilt VII s 370 20 Ocak 2022 tarihinde kaynagindan arsivlendi PDF Erisim tarihi 11 Aralik 2024 a b Bosworth 1990 ss 614 615 a b c d e f Bosworth 1984 ss 764 766 Hansen 2012 s 127 Gibb 1923 ss 16 17 Gibb 1923 s 32 Gibb 1923 s 60 a b Frye 1975 ss 149 151 a b Bosworth 2011 s 63 a b Bosworth 2011 s 64 Bosworth 2011 ss 614 615 Genel Blankinship Khalid Yahya Ed 1989 The History of al Ṭabari Volume 25 The End of Expansion The Caliphate of Hisham A D 724 738 A H 105 120 SUNY series in Near Eastern studies Ingilizce Albany New York State University of New York Press ISBN 978 0 88706 569 9 Blankinship Khalid Yahya 1994 The End of the Jihad State The Reign of Hisham ibn ʻAbd al Malik and the Collapse of the Umayyads Ingilizce Albany New York State University of New York Press ISBN 978 0 7914 1827 7 Bosworth C Edmund 1984 AL E MOḤTAJ Encyclopaedia Iranica Vol I Fasc 7 London et al C Edmund Bosworth ss 764 766 Bosworth C E 1986 Ḳutayba b Muslim Bosworth C E van Donzel E Lewis B Pellat Ch Ed The Encyclopaedia of Islam New Edition Volume V Khe Mahi Ingilizce Leiden E J Brill ss 541 542 ISBN 978 90 04 07819 2 Bosworth C Edmund 1990 CAḠANiAN Encyclopaedia Iranica Vol IV Fasc 6 London et al C Edmund Bosworth ss 614 615 Bosworth C E 2011 The Ornament of Histories A History of the Eastern Islamic Lands AD 650 1041 The Persian Text of Abu Sa id Abd Al Hayy Gardizi I B Tauris ss 1 169 ISBN 978 1 84885 353 9 Frye R N 1975 The Samanids Frye R N Ed The Cambridge History of Iran Volume 4 From the Arab Invasion to the Saljuqs Cambridge Cambridge University Press ss 136 161 ISBN 0 521 20093 8 Gibb H A R 1923 The Arab Conquests in Central Asia Londra The Royal Asiatic Society OCLC 685253133 Hansen Valerie 2012 The Silk Road nbsp Oxford University Press ss 1 304 ISBN 9780195159318 B A Litvinsky Ahmad Hasan Dani 1996 History of Civilizations of Central Asia The crossroads of civilizations A D 250 to 750 UNESCO ss 1 569 ISBN 9789231032110 Shaban M A 1979 The Abbasid Revolution Cambridge Cambridge University Press ISBN 0 521 29534 3 Wellhausen Julius 1927 The Arab Kingdom and Its Fall University of Calcutta https tr wikipedia org w index php title Caganiyan amp oldid 34601329 sayfasindan alinmistir