Azərbaycanca
Беларускі
Dansk
Deutsch
Española
Français
Indonesia
Italiana
日本語
Қазақ
Lietuvos
Nederlands
Português
Русский
සිංහල
แบบไทย
Türkçe
Українська
中國人
United State
Afrikaans
Okyanus gezegeni, okyanus dünyası, su dünyası, su gezegeni ya da pantalasik gezegen, yüzeyinde ya da alt yüzeyinde önemli miktarda su içeren bir astronomik nesne türüdür. 'Okyanus Dünyası' terimi bazen lav (Io örneği) veya amonyak (Titan'ın iç okyanusunun durumu) gibi farklı bir sıvıdan oluşan bir okyanusu olan astronomik cisimler için de kullanılır.
Kararlı sıvı suyu desteklenmesi için doğru şartlar altında birkaç güneş dışı gezegen bulunmuş olmasına rağmen Dünya, yüzey üzerinde sıvı suyun karalı halde olduğu bilinen tek astronomik cisimdir. Güneş dışı gezegenler için, mevcut teknoloji doğrudan sıvı yüzey suyunu gözleyemez, bu nedenle atmosferik su buharı bir aracı olarak kullanılabilir. Okyanus dünyalarının veya okyanus gezegenlerinin özellikleri, oluşumları ve Güneş Sistemi'nin bir bütün olarak oluşumu ve gelişimi hakkında ipucu sağlar ve gezegensel yaşam potansiyelini arttırmaktadır.
Genel bakış
Su dünyaları, astrobiyolojide, jeolojik zaman cetveli üzerinde yaşam gelişimi ve biyolojik faaliyetlerini sürdürme potansiyeli bakımından büyük ilgi görürler. Güneş Sistemindeki en iyi bilinen beş su dünyasında Europa, Enceladus, Ganymede ve Callisto bulunur. Dış Güneş Sistemi'ndeki diğer cisimler, yüzeyaltı okyanuslarına sahip olmak için tek bir gözlem veya teorik modelleme ile çıkarılır ve bunlara şunlar dahildir: Dione, Plüton, Triton ve Ceres,Mimas,Eris, ve Oberon.
Tarihçe
Önemli ön teorik çalışma, 1970'li yıllardan başlayarak başlatılan gezegen misyonlarından önce gerçekleştirildi. Özellikle, Lewis, 1971'de, yalnız radyoaktif bozunmanın, büyük uydularda yüzey altı okyanusları oluşumu için muhtemelen yeterli olduğunu, özellikle de amonyak (NH3) varlığıdır. Peale ve Cassen 1979'da önemli bir rolünü (diğer bir deyişle gelgit bükülmesi) uydu evrimi ve yapısında anlamıştır. Alain Léger ve diğerleri, 2004 yılında, kar çizgisinin ötesinde bölgede oluşan az sayıdaki buz gibi gezegenlerin, dış tabakaların daha sonra eriyip ~ 1 AU'ya doğru göç edebileceğini düşündüler.
Hubble Uzay Teleskobunun yanı sıra Pioneer, Galileo, Voyager, Cassini-Huygens ve Yeni Ufuklar misyonları tarafından toplanan kümülatif deliller, birkaç dış Güneş Sistemi organının izole bir buz kabuğu altında iç sıvı su okyanuslarına sahip olduğunu kuvvetle göstermektedir. Bu arada, 7 Mart 2009'da başlatılan Kepler uzay teleskobu, yaklaşık 50'si Dünya boyutunda yaşanabilir bölgelerde veya yakınında, binlerce güneş dışı gezegen keşfetti.
Gezegen oluşumunun değişken doğasını değil, aynı zamanda yıldızın çevresi aracılığıyla gezegenin oluşumu ile geçen bir göçü de gösteren hemen hemen tüm kitlelerin, boyutların ve yörüngeleri olan gezegenleri tespit edilmiştir. 1 Aralık 2017 tarihinden itibaren 2.780 sistemde 3.710 gezegen var ve 621 sistem birden fazla gezegene ev sahipliği yapmaktadır.
Oluşum
Dış Güneş Sisteminde oluşan gezegensel cisimler, kayalık gezegenlerden daha düşük bir yoğunluk gösteren, kütlece kabaca yarım su ve yarım kaya şeklindeki kuyruklu yıldız benzeri bir karışım olarak başlar. Kar çizgisi yakınında oluşan buz gezegenleri ve uydular çoğunlukla H2O ve silikatlar içermelidir. Daha uzakta olanlar, CO, N2 ve CO2 ile birlikte hidrat olarak amonyak (NH3) ve metan (CH4) elde edebilir.
Gaz çevresel diskin dağılmasından önce oluşan gezegenler, özellikle karasal kütle aralığındaki gezegenler için yaşanabilir bölgeye hızlı içsel göçü indirebilecek güçlü momentleri görürler. Magmada su çok çözünür olduğundan, gezegenin su içeriğinin büyük bir kısmı başlangıçta mantoda tutulacaktır. Gezegen soğuduğunda ve manto aşağıdan yukarı doğru katılaşmaya başlarken, büyük miktarda su (mantettaki toplam miktarın %60 ile %99'u arasında) buhar atmosferi oluşturmak üzere çözülür ve sonunda bir okyanus oluşturmak için yoğunlaşır. Okyanus oluşumu farklılaşma gerektirir ve bir ısı kaynağı, radyoaktif bozunma, gelgit ısısı veya ana gövdenin erken parlaklığı. Ne yazık ki, birikim sonrası başlangıç koşulları teorik olarak eksiktir.
Diskin dışta, su zengini bölgelerinde oluşan ve içe doğru göç eden gezegenlerin bol miktarda suya sahip olma olasılığı daha yüksektir. Tersine, ana yıldızlarının yakınında oluşan gezegenlerin suya sahip olma olasılığı daha düşüktür, çünkü ilkel gaz ve toz disklerinin sıcak ve kuru iç bölgeler olduğu düşünülmektedir. Dolayısıyla bir su dünyası bir yıldızın yakınında bulunursa, göç için güçlü bir delil olur, çünkü in situ oluşum için yıldızın yakınında uçucu olmayan uçucular var. Güneş Sistemi oluşumu ve güneş dışı formasyon oluşumunun simülasyonları, gezegenlerin oluştuklarında gezegenlerin içe doğru (yıldıza doğru) göç ettiklerini göstermektedir. Dışa göç, belirli koşullar altında da gerçekleşebilir. İçe göç, buz gezegenlerin buzlarının eriyip sıvı halde eriyip onları okyanus gezegenlerine dönüştüğü yörüngeleri hareket ettirebileceği ihtimalini ortaya çıkarmaktadır. Bu olasılık ilk olarak 2004 yılında ve tarafından astronomik literatürde tartışılmıştır.
Yapı
Buz gövdenin iç yapısı genel olarak kütle yoğunluğu, yerçekimi ve şekil ölçümlerinden çıkarılır. bir gövde eylemsizlik momentumunu belirlemek bu (kaya buz tabakalarına ayırma) farklılaşmasını geçirilmemiş olduğunu veya incelemede yardımcı olabilir. Bazen hidrostatik kararlılık (yani uzun zaman ölçeklerinde sıvı gibi davranıyorsa) şekil veya yer çekimi ölçümleri atalet momentumunu çıkarmak için kullanılabilir. Bununla birlikte, bir cismin hidrostatik dengesinde olduğunu ispatlamak son derece zordur, ancak şekil ve ağırlık verilerinin bir kombinasyonunu kullanarak hidrostatik katkılar çıkarılabilir. İç okyanuslar tespit etmek için özel teknikler manyetik indüksiyon, jeodezi, titreşimler, eksenel eğim, gelgit tepkisi, derinlik ölçüm radarı kullanılır.
Bir buzul uydu, silikat bir çekirdeğin üstünde oturan bir su tabakasından oluşacaktır. Enceladus gibi küçük bir uydu için, okyanus, silikatların hemen üstünde ve sağlam buzlu bir kabuğun altında oturur; ancak Ganymede gibi daha zengin bir buz zengini gövde için, basınçlar yeterince yüksektir, derinlikteki buzun etkili bir şekilde daha yüksek basınç safhalarına dönüşeceği yüksektir buz kabukları arasında yer alan bir okyanusa sahip "su sandviçi" oluşturur. Bu iki durum arasında önemli bir fark, küçük uydu için okyanusun silikatlar ile doğrudan temasta olması ve bu da hidrotermal ve kimyasal enerji ve basit yaşam formlarına besin sağlayabilmesidir.
Yüzey altı bir okyanusun muhafaza edilmesi, ısının alındığı oranla karşılaştırıldığında iç ısıtma oranına ve sıvının donma noktasına bağlıdır. Okyanus sağkalımı ve gelgit ısısı bu nedenle yakından bağlantılıdır.
Daha küçük okyanus gezegenleri daha az yoğun ortamlara ve düşük yer çekimine sahip olur; Böylece, sıvı daha büyük okyanus gezegenlerine kıyasla çok daha kolay buharlaşabilir. Simülasyonlar, bir Dünya kütlesi altındaki gezegenlerin ve uyduların, hidrotermal faliyet, radyojenik ısıtma veya gelgit bükülmesi ile yönlendirilen sıvı okyanuslara sahip olabileceğini önermektedir. Akışkan-kayaç etkileşimleri yavaşça kırılgan bir tabakaya yavaşça yayılırsa, serpantinleşmeden kaynaklanan termal enerji küçük okyanus gezegenlerindeki hidrotermal aktivitenin başlıca nedeni olabilir. Küresel okyanusların dinlendirici buz kabuklarının altındaki dinamikleri, henüz keşfedilmeye başlamış olan önemli zorlukları temsil etmektedir. volkanizmanın oluşma derecesi, bazı tartışmaların konusudur, çünkü suyun yaklaşık % 8 oranında buzdan daha yoğun olması, normal koşullar altında patlaması güçleşir.
Kaynakça
- ^ Definition of Ocean planet 2 Ekim 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde .. Retrieved 1 October 2017.
- ^ Adams, E. R.; Seager, S.; Elkins-Tanton, L. (1 Şubat 2008). "Ocean Planet or Thick Atmosphere: On the Mass-Radius Relationship for Solid Exoplanets with Massive Atmospheres". The Astrophysical Journal. 673 (2). ss. 1160-1164. Bibcode:2008ApJ...673.1160A. doi:10.1086/524925. 7 Kasım 2015 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 1 Ekim 2017.
A planet with a given mass and radius might have substantial water ice content (a so-called ocean planet), or alternatively a large rocky iron core and some H and/or He.
- ^ Nimmo, F.; Pappalardo, R. T. (8 Ağustos 2016). "Ocean worlds in the outer solar system" (PDF). Journal of Geophysical Research. 121 (8). s. 1378. Bibcode:2016JGRE..121.1378N. doi:10.1002/2016JE005081. 1 Ekim 2017 tarihinde kaynağından (PDF). Erişim tarihi: 1 Ekim 2017.
- ^ a b Hydrothermal Systems in Small Ocean Planets. (PDF) Steve Vance, Jelte Harnmeijer, Jun Kimura, Hauke Hussmann, Brian deMartin, and J. Michael Brown. Astrobiology. December 2007, 7(6): 987–1005. DOI: 10.1089/ast.2007.0075
- ^ [Ocean Worlds: The story of seas on Earth and other planets]. By Jan Zalasiewicz and Mark Williams. OUP Oxford, October 23, 2014. , 9780191653568.
- ^ "Are there oceans on other planets?". National Oceanic and Atmospheric Administration. 6 Temmuz 2017. 19 Haziran 2017 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 3 Ekim 2017.
- ^ Anderson, Paul Scott (15 Mayıs 2015). "'Ocean Worlds Exploration Program': New Budget Proposal Calls for Missions to Europa, Enceladus, and Titan". AmericaSpace. 12 Kasım 2017 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 30 Eylül 2017.
- ^ Wenz, John (19 Mayıs 2015). "NASA Wants to go Underwater Exploring on Ocean Moons". Popular Mechanics. 9 Ekim 2017 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 30 Eylül 2017.
- ^ Berger, Eric (19 Mayıs 2015). "The House budget for NASA plants the seeds of a program to finally find life in the outer solar system". Chron. 1 Ekim 2017 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 30 Eylül 2017.
- ^ Ocean Worlds 10 Ekim 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde .. JPL, NASA.
- ^ Ocean Worlds Exploration Program 17 Temmuz 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde .. NASA
- ^ Hussmann, Hauke; Sohl, Frank; Spohn, Tilman (Kasım 2006). "Subsurface oceans and deep interiors of medium-sized outer planet satellites and large trans-neptunian objects" (PDF). Icarus. 185 (1). ss. 258-273. Bibcode:2006Icar..185..258H. doi:10.1016/j.icarus.2006.06.005. 31 Ağustos 2015 tarihinde kaynağından (PDF). Erişim tarihi: 8 Ocak 2018.
- ^ Hussmann, Hauke; Sohl, Frank; Spohn, Tilman (Kasım 2006). "Subsurface oceans and deep interiors of medium-sized outer planet satellites and large trans-neptunian objects" (PDF). Icarus. 185 (1). ss. 258-273. Bibcode:2006Icar..185..258H. doi:10.1016/j.icarus.2006.06.005. 31 Ağustos 2015 tarihinde kaynağından (PDF). Erişim tarihi: 8 Ocak 2018.
wikipedia, wiki, viki, vikipedia, oku, kitap, kütüphane, kütübhane, ara, ara bul, bul, herşey, ne arasanız burada,hikayeler, makale, kitaplar, öğren, wiki, bilgi, tarih, yukle, izle, telefon için, turk, türk, türkçe, turkce, nasıl yapılır, ne demek, nasıl, yapmak, yapılır, indir, ücretsiz, ücretsiz indir, bedava, bedava indir, mp3, video, mp4, 3gp, jpg, jpeg, gif, png, resim, müzik, şarkı, film, film, oyun, oyunlar, mobil, cep telefonu, telefon, android, ios, apple, samsung, iphone, xiomi, xiaomi, redmi, honor, oppo, nokia, sonya, mi, pc, web, computer, bilgisayar
Okyanus gezegeni okyanus dunyasi su dunyasi su gezegeni ya da pantalasik gezegen yuzeyinde ya da alt yuzeyinde onemli miktarda su iceren bir astronomik nesne turudur Okyanus Dunyasi terimi bazen lav Io ornegi veya amonyak Titan in ic okyanusunun durumu gibi farkli bir sividan olusan bir okyanusu olan astronomik cisimler icin de kullanilir Europa nin ic yapisi sematize edilmisIki dogal uydulu varsayimsal bir okyanus gezegeninin sanatcinin illustrasyonu Kararli sivi suyu desteklenmesi icin dogru sartlar altinda birkac gunes disi gezegen bulunmus olmasina ragmen Dunya yuzey uzerinde sivi suyun karali halde oldugu bilinen tek astronomik cisimdir Gunes disi gezegenler icin mevcut teknoloji dogrudan sivi yuzey suyunu gozleyemez bu nedenle atmosferik su buhari bir araci olarak kullanilabilir Okyanus dunyalarinin veya okyanus gezegenlerinin ozellikleri olusumlari ve Gunes Sistemi nin bir butun olarak olusumu ve gelisimi hakkinda ipucu saglar ve gezegensel yasam potansiyelini arttirmaktadir Genel bakisSu dunyalari astrobiyolojide jeolojik zaman cetveli uzerinde yasam gelisimi ve biyolojik faaliyetlerini surdurme potansiyeli bakimindan buyuk ilgi gorurler Gunes Sistemindeki en iyi bilinen bes su dunyasinda Europa Enceladus Ganymede ve Callisto bulunur Dis Gunes Sistemi ndeki diger cisimler yuzeyalti okyanuslarina sahip olmak icin tek bir gozlem veya teorik modelleme ile cikarilir ve bunlara sunlar dahildir Dione Pluton Triton ve Ceres Mimas Eris ve Oberon TarihceOnemli on teorik calisma 1970 li yillardan baslayarak baslatilan gezegen misyonlarindan once gerceklestirildi Ozellikle Lewis 1971 de yalniz radyoaktif bozunmanin buyuk uydularda yuzey alti okyanuslari olusumu icin muhtemelen yeterli oldugunu ozellikle de amonyak NH3 varligidir Peale ve Cassen 1979 da onemli bir rolunu diger bir deyisle gelgit bukulmesi uydu evrimi ve yapisinda anlamistir Alain Leger ve digerleri 2004 yilinda kar cizgisinin otesinde bolgede olusan az sayidaki buz gibi gezegenlerin dis tabakalarin daha sonra eriyip 1 AU ya dogru goc edebilecegini dusunduler Hubble Uzay Teleskobunun yani sira Pioneer Galileo Voyager Cassini Huygens ve Yeni Ufuklar misyonlari tarafindan toplanan kumulatif deliller birkac dis Gunes Sistemi organinin izole bir buz kabugu altinda ic sivi su okyanuslarina sahip oldugunu kuvvetle gostermektedir Bu arada 7 Mart 2009 da baslatilan Kepler uzay teleskobu yaklasik 50 si Dunya boyutunda yasanabilir bolgelerde veya yakininda binlerce gunes disi gezegen kesfetti Gezegen olusumunun degisken dogasini degil ayni zamanda yildizin cevresi araciligiyla gezegenin olusumu ile gecen bir gocu de gosteren hemen hemen tum kitlelerin boyutlarin ve yorungeleri olan gezegenleri tespit edilmistir 1 Aralik 2017 tarihinden itibaren 2 780 sistemde 3 710 gezegen var ve 621 sistem birden fazla gezegene ev sahipligi yapmaktadir OlusumBir Ongezegensel diskte Atacama Large Millimeter Array de goruntulenmis HL Tauri Dis Gunes Sisteminde olusan gezegensel cisimler kayalik gezegenlerden daha dusuk bir yogunluk gosteren kutlece kabaca yarim su ve yarim kaya seklindeki kuyruklu yildiz benzeri bir karisim olarak baslar Kar cizgisi yakininda olusan buz gezegenleri ve uydular cogunlukla H2O ve silikatlar icermelidir Daha uzakta olanlar CO N2 ve CO2 ile birlikte hidrat olarak amonyak NH3 ve metan CH4 elde edebilir Gaz cevresel diskin dagilmasindan once olusan gezegenler ozellikle karasal kutle araligindaki gezegenler icin yasanabilir bolgeye hizli icsel gocu indirebilecek guclu momentleri gorurler Magmada su cok cozunur oldugundan gezegenin su iceriginin buyuk bir kismi baslangicta mantoda tutulacaktir Gezegen sogudugunda ve manto asagidan yukari dogru katilasmaya baslarken buyuk miktarda su mantettaki toplam miktarin 60 ile 99 u arasinda buhar atmosferi olusturmak uzere cozulur ve sonunda bir okyanus olusturmak icin yogunlasir Okyanus olusumu farklilasma gerektirir ve bir isi kaynagi radyoaktif bozunma gelgit isisi veya ana govdenin erken parlakligi Ne yazik ki birikim sonrasi baslangic kosullari teorik olarak eksiktir Diskin dista su zengini bolgelerinde olusan ve ice dogru goc eden gezegenlerin bol miktarda suya sahip olma olasiligi daha yuksektir Tersine ana yildizlarinin yakininda olusan gezegenlerin suya sahip olma olasiligi daha dusuktur cunku ilkel gaz ve toz disklerinin sicak ve kuru ic bolgeler oldugu dusunulmektedir Dolayisiyla bir su dunyasi bir yildizin yakininda bulunursa goc icin guclu bir delil olur cunku in situ olusum icin yildizin yakininda ucucu olmayan ucucular var Gunes Sistemi olusumu ve gunes disi formasyon olusumunun simulasyonlari gezegenlerin olustuklarinda gezegenlerin ice dogru yildiza dogru goc ettiklerini gostermektedir Disa goc belirli kosullar altinda da gerceklesebilir Ice goc buz gezegenlerin buzlarinin eriyip sivi halde eriyip onlari okyanus gezegenlerine donustugu yorungeleri hareket ettirebilecegi ihtimalini ortaya cikarmaktadir Bu olasilik ilk olarak 2004 yilinda ve tarafindan astronomik literaturde tartisilmistir YapiBuz govdenin ic yapisi genel olarak kutle yogunlugu yercekimi ve sekil olcumlerinden cikarilir bir govde eylemsizlik momentumunu belirlemek bu kaya buz tabakalarina ayirma farklilasmasini gecirilmemis oldugunu veya incelemede yardimci olabilir Bazen hidrostatik kararlilik yani uzun zaman olceklerinde sivi gibi davraniyorsa sekil veya yer cekimi olcumleri atalet momentumunu cikarmak icin kullanilabilir Bununla birlikte bir cismin hidrostatik dengesinde oldugunu ispatlamak son derece zordur ancak sekil ve agirlik verilerinin bir kombinasyonunu kullanarak hidrostatik katkilar cikarilabilir Ic okyanuslar tespit etmek icin ozel teknikler manyetik induksiyon jeodezi titresimler eksenel egim gelgit tepkisi derinlik olcum radari kullanilir Bir buzul uydu silikat bir cekirdegin ustunde oturan bir su tabakasindan olusacaktir Enceladus gibi kucuk bir uydu icin okyanus silikatlarin hemen ustunde ve saglam buzlu bir kabugun altinda oturur ancak Ganymede gibi daha zengin bir buz zengini govde icin basinclar yeterince yuksektir derinlikteki buzun etkili bir sekilde daha yuksek basinc safhalarina donusecegi yuksektir buz kabuklari arasinda yer alan bir okyanusa sahip su sandvici olusturur Bu iki durum arasinda onemli bir fark kucuk uydu icin okyanusun silikatlar ile dogrudan temasta olmasi ve bu da hidrotermal ve kimyasal enerji ve basit yasam formlarina besin saglayabilmesidir Yuzey alti bir okyanusun muhafaza edilmesi isinin alindigi oranla karsilastirildiginda ic isitma oranina ve sivinin donma noktasina baglidir Okyanus sagkalimi ve gelgit isisi bu nedenle yakindan baglantilidir Daha kucuk okyanus gezegenleri daha az yogun ortamlara ve dusuk yer cekimine sahip olur Boylece sivi daha buyuk okyanus gezegenlerine kiyasla cok daha kolay buharlasabilir Simulasyonlar bir Dunya kutlesi altindaki gezegenlerin ve uydularin hidrotermal faliyet radyojenik isitma veya gelgit bukulmesi ile yonlendirilen sivi okyanuslara sahip olabilecegini onermektedir Akiskan kayac etkilesimleri yavasca kirilgan bir tabakaya yavasca yayilirsa serpantinlesmeden kaynaklanan termal enerji kucuk okyanus gezegenlerindeki hidrotermal aktivitenin baslica nedeni olabilir Kuresel okyanuslarin dinlendirici buz kabuklarinin altindaki dinamikleri henuz kesfedilmeye baslamis olan onemli zorluklari temsil etmektedir volkanizmanin olusma derecesi bazi tartismalarin konusudur cunku suyun yaklasik 8 oraninda buzdan daha yogun olmasi normal kosullar altinda patlamasi guclesir Kaynakca Definition of Ocean planet 2 Ekim 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde Retrieved 1 October 2017 Adams E R Seager S Elkins Tanton L 1 Subat 2008 Ocean Planet or Thick Atmosphere On the Mass Radius Relationship for Solid Exoplanets with Massive Atmospheres The Astrophysical Journal 673 2 ss 1160 1164 Bibcode 2008ApJ 673 1160A doi 10 1086 524925 7 Kasim 2015 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 1 Ekim 2017 A planet with a given mass and radius might have substantial water ice content a so called ocean planet or alternatively a large rocky iron core and some H and or He Nimmo F Pappalardo R T 8 Agustos 2016 Ocean worlds in the outer solar system PDF Journal of Geophysical Research 121 8 s 1378 Bibcode 2016JGRE 121 1378N doi 10 1002 2016JE005081 1 Ekim 2017 tarihinde kaynagindan PDF Erisim tarihi 1 Ekim 2017 a b Hydrothermal Systems in Small Ocean Planets PDF Steve Vance Jelte Harnmeijer Jun Kimura Hauke Hussmann Brian deMartin and J Michael Brown Astrobiology December 2007 7 6 987 1005 DOI 10 1089 ast 2007 0075 Ocean Worlds The story of seas on Earth and other planets By Jan Zalasiewicz and Mark Williams OUP Oxford October 23 2014 019165356X 9780191653568 Are there oceans on other planets National Oceanic and Atmospheric Administration 6 Temmuz 2017 19 Haziran 2017 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 3 Ekim 2017 Anderson Paul Scott 15 Mayis 2015 Ocean Worlds Exploration Program New Budget Proposal Calls for Missions to Europa Enceladus and Titan AmericaSpace 12 Kasim 2017 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 30 Eylul 2017 Wenz John 19 Mayis 2015 NASA Wants to go Underwater Exploring on Ocean Moons Popular Mechanics 9 Ekim 2017 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 30 Eylul 2017 Berger Eric 19 Mayis 2015 The House budget for NASA plants the seeds of a program to finally find life in the outer solar system Chron 1 Ekim 2017 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 30 Eylul 2017 Ocean Worlds 10 Ekim 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde JPL NASA Ocean Worlds Exploration Program 17 Temmuz 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde NASA Hussmann Hauke Sohl Frank Spohn Tilman Kasim 2006 Subsurface oceans and deep interiors of medium sized outer planet satellites and large trans neptunian objects PDF Icarus 185 1 ss 258 273 Bibcode 2006Icar 185 258H doi 10 1016 j icarus 2006 06 005 31 Agustos 2015 tarihinde kaynagindan PDF Erisim tarihi 8 Ocak 2018 Hussmann Hauke Sohl Frank Spohn Tilman Kasim 2006 Subsurface oceans and deep interiors of medium sized outer planet satellites and large trans neptunian objects PDF Icarus 185 1 ss 258 273 Bibcode 2006Icar 185 258H doi 10 1016 j icarus 2006 06 005 31 Agustos 2015 tarihinde kaynagindan PDF Erisim tarihi 8 Ocak 2018