Utu (dUD 𒀭𒌓), Akadca Şamaş adıyla da bilinen eski Mezopotamya Güneş tanrısıdır. Her gün dünyada olan biten her şeyi gördüğüne inanıldı ve adaletten ve gezginlerin korunmasından sorumluydu. İlahi bir yargıç olarak, yeraltı dünyasıyla ilişkilendirilebilirdi. Ek olarak, tipik olarak hava tanrısı Adad ile birlikte kehanet tanrısı olarak hizmet edebilirdi. Evrensel olarak birincil tanrılardan biri olarak kabul edilirken, özellikle Sippar ve Larsa'da saygı görüyordu.
Nanna (Sin, Ay tanrısı) ve karısı Ningal, ebeveynleri, İnanna (İştar) ise ikiz kız kardeşi olarak kabul edildi. Nadiren Manzat ve Pinikir gibi diğer tanrıçalar da kız kardeşleri olarak kabul edilebilirdi. Şafak tanrıçası (Sherida) karısıydı ve birçok metin, güneşin battığına inanılan bir dağda gerçekleşen günlük buluşmalarını anlatıyor. Çocukları arasında Kittum, Mamu gibi rüya tanrıları ve ayrıca tanrı Ishum vardı. Utu'nun adı, birçok yabancı güneş tanrısının adlarını logografik olarak yazmak için kullanılabilir. Onunla Hurri güneş tanrısı arasındaki bağlantı özellikle iyi kanıtlanmıştır.
Utu hem Sümer hem de Akad kompozisyonlarında genellikle diğer figürlerin müttefiki olarak görünür. Dumuzi'nin ölümüyle ilgili anlatılara göre, Galla iblisleri onu yeraltı dünyasına sürüklemeye çalışırken onların korunmasına yardım eder. Gılgamış Destanı'nın çeşitli versiyonlarında ve daha önceki Gılgamış mitlerinde, kahramanın korkunç Humbaba'yı yenmesine yardım eder. İnanna ve An mitinde, kız kardeşinin Eanna tapınağını ele geçirmesine yardım eder. Tahıl Sümer'e Nasıl Geldi'de, Ninazu ve Ninmada'ya öğüt vermesi için çağrılır.
İsim
Güneş tanrısının Mezopotamya metinlerinde en çok kullanılan isimleri Sümercede Utu ve Akkadçada Şamaş'tır. Nispeten yaygın olarak tasdik edilen başka bir isim, kökeni belirsiz olan Amna'dır.
Şamaş adı, Akadca šamšu ve šamšatu terimlerinin yanı sıra Arapça šams ve İbranice šemeš gibi diğer Sami dillerinde güneşe atıfta bulunan kelimelerin aynısı, Amori biçimi Samsu'dur.
Adın eski Aramice biçimi büyük olasılıkla Śameš'ti, Manden kozmolojisinde Shamish (güneş) Akad Şamaşından türetilmiştir.
Sami dillerinin çoğunda hem güneşe atıfta bulunan kelime hem de güneş tanrılarının adları dilbilgisi açısından dişil olmasına rağmen, Utu erkeksi bir tanrı olarak anlaşılır. Julia M. Asher-Greve, bu bir Mezopotamya tanrısının cinsiyetinin senkretizmden etkilenmesinin kanıtlanmış en eski örneğiydi.
Manfred Krebernik'e göre, Anum tanrı listesinde Utu'nun eşanlamlısı olarak Nabonidus'un bir yazıtında güneş tanrısına atıfta bulunmak için Kuzeybatı Sami dillerinde ' "güvenilir olmak" veya "sağlam olmak" olarak tercüme edilebilen Amna (-mn') tasdik edilmiştir.
Güneş tanrısının en yaygın adı, Utu, Şamaş veya Amna olarak okunabilen logogram idi. Başka bir logografik imla 20 rakamını kullandı. Utu ile eşanlamlı olarak görülen düzinelerce başka varyant isim, lakap veya muhtemelen küçük tanrı, tanrı listelerinde tasdik edilmiştir. Örnekler arasında Karkara, Nimindu, Si'e, Ṣalam (muhtemelen kanatlı bir güneş sembolü) ve U'e ("gün doğumu") bulunuyor.
Karakter
Güneş tanrısı, Mezopotamya panteonunun başlıca tanrılarından biriydi.Surupag'ın Erken Hanedan tanrıları listesinde Anu, Enlil, İnanna, Enki ve Nanna'dan sonra altıncı sıradadır.
Wilfred G. Lambert, Şamaş-bel-ili (Akadca : "Şamaş tanrıların efendisidir"), Şamaş-Enlil-ili ("Şamaş tanrıların Enlili'dir") ve Şamaş-ashared-ili ("Şamaş tanrıların en önde gelenidir") gibi teoforik isimlerin tasdiklerine dayanarak, O'nun panteonun yüce tanrısı olduğunu öne sürdü, ancak bu hiçbir zaman resmi destek bulamadı.
Yaygın lakaplar Utu'yu bir "gençlik" (Sümer šul, Akadca eṭlu) ve "kahraman" (Sümerce ursaĝ, Akadca qarrādu) olarak karakterize eder. Temsili olarak, her gün gökyüzünde doğudan batıya ve geceleri yeraltı dünyasının üzerinde bulunan bir "gökyüzü" olan AN.ŠAG yoluyla ters yönde seyahat ettiğine inanılıyordu. MÖ 3. binyıldan kalma kaynaklarda ise Utu genellikle geceleri dinleniyordu. Utu'nun aracı bir güneş arabasıydı ve Sümerce adları Uhegalanna ("cennetin bol ışığı"), Uhushgalanna ("cennetin ürkütücü büyük ışığı"), Usurmurgalanna (" cennetin korkunç büyük ışığı") ve Unirgalanna ("cennetin asil ışığı") idi.
Çoğu durumda güneş arabası tek tırnaklılarla ilişkilendirilir: Gudea'nın bir yazıtında "seçilmiş atlar" (niskum), çeşitli dua ve büyülerde atlar ve Gılgamış Destanı'nda katır.Nathan Wasserman, Utu'ya yazılan bir ilahi parçasının çevirisinde hayvanlardan yalnızca "canavarlar" olarak söz eder. Gün doğumu ve gün batımı, güneş tanrısının dünyanın iki ucundaki ikiz dağlarda bulunan kozmik kapılardan geçmesi olarak tanımlandı. Hem dualarda hem de edebi kompozisyonlarda yaygın olan formüller, bir astral beden olarak, muhtemelen tapınakların dışında sıklıkla çağrıldığını gösteriyor. Sabahın erken saatleri, ondan yardım istemek için muhtemelen en uygun zaman olarak görülüyordu.
Utu aynı zamanda (muhtemelen her gün gökyüzünde seyahat ettiği için) dünyada olup biten her şeyi gördüğüne inanılan bir adalet tanrısıydı. Bu rolde babası Nanna, kız kardeşi İnanna ve çeşitli küçük yargıç tanrılar ona yardım edebilirdi.
Utu'ya yazılan bir ilahi, Idlurugu'nun, kendisi olmadan hüküm veremeyeceğini belirtir. İlahi yargıç rolünün bir uzantısı olarak Utu, yeraltı dünyasıyla ilişkilendirildi.Şeytan çıkarma ayinlerinde, huzursuz hayaletlerin ölüler diyarına getirilmesine yardım etmesi istenirdi.
Shamash ve Adad ortaklaşa kehanet özellikle de hepatoskopi tanrıları olarak görülüyordu. Güneş tanrısı ile hava tanrısı arasındaki bağlantı Eski Babil dönemine kadar uzanır. Geç dönem bir ritüel metnine göre, Şamaş ve Adad, efsanevi kral Enmeduranki'ye kehaneti öğretmekten sorumluydu. Daha sonra bunu Sippar, Nippur ve Babil halkına öğretti.
İkonografi
İster Utu ister Şamaş olarak anılsın, güneş tanrısı aynı ikonografiye sahipti. Farklı nitelikleri nedeniyle, sanatta kesin olarak tanımlanabilen birkaç Mezopotamya tanrısından biri olarak kabul edilir. Eşnunna, Tell al-Rimah, Sippar, Ur ve Susa gibi birçok yerde tasvirleri bilinmektedir.
En bilinen ikonlar omuzlarından çıkan ışınlar ve büyük bir testere (šaššaru)dir. Bu günün ilk ışıklarının temsili, suçluların kafasını kesmek için kullanılan bir silah olarak ya da güneş tanrısının günlük yolculuğunda dağları aşmak için kullandığı bir alet olabilirdi. Christopher Woods, hem Sümerce hem de Akadca deyimlerde yargıların "kesilmesi" (kud / parāsum) gerektiğine işaret eder ve büyük olasılıkla yargı ile ilişkili bulur. Ayrıca, genellikle büyük tanrılarla ilişkilendirilen çubuk ve yüzük sembolünü tutarken tasvir edilebilir. Bazı durumlarda onları insan yöneticilere teslim ederken gösterilir.
Utu, MÖ 3. binyıl gibi erken bir tarihte genellikle silindir mühürlerde tasvir ediliyordu.Sargon dönemine ait mühürlerde, iki dağın üzerine tırmanırken tasvir edilebilir, bu, gün doğumunun bir temsili olarak yorumlanmıştır. Ayrıca genellikle bir teknede seyahat ederken tasvir edilmiştir. Yinelenen başka bir görüntü, Utu'nun bazen başka bir tanrının eşlik ettiği, tanrılar arasındaki bir savaşa katılan bir tasviridir. Bunun gece ve gündüz arasındaki çatışmanın sembolik bir temsili veya Utu ve müttefiklerinin karşı karşıya geldiği tanrıların asi dağ tanrıları olduğu ileri sürülmüştür.
MÖ 2. binyılda Utu tipik olarak ibadet edenlerin önünde ayakta ya da bir tahta oturmuş olarak resmedildi. Böyle bir imgenin iyi bilinen bir örneği, Babil'li Hammurabi yasasının yazılı olduğu bir dikilitaştır.
Anna Kurmangaliev, MÖ 1. binyıldan kalma Babil sanat eserleri arasında güneş tanrısının antropomorfik formda yalnızca tek bir tasvirinin tespit edildiği Güneş Tanrısı Tabletine dikkat çekiyor.
Eser bilimsel araştırmalarda sıklıkla "eski Yakın Doğu sanatının başyapıtlarından biri" olarak tanımlanır. Üç kişiyi gösterir, şefaat eden küçük bir tanrıça (lamma) ve iki adam, muhtemelen kral Nabu-apla-iddina ve rahip Nabu-nadin. Güneş tanrısının diğer antropomorfik tasvirleri aynı dönemde Asur'dan bilinirken, Babil'de genellikle bunun yerine bir sembol şeklinde tasvir edilmiştir.
Hürmüzd Rassam tarafından Aralık 1880'de modern Irak'ta Ebu Habbah'ta yaptığı kazılar sırasında keşfedilen eser Neo-Babil dönemine tarihleniyor ve büyük olasılıkla Ur III dönemine ait sunum sahnelerinde bulunan motiflerden esinlenmişti.
Utu'nun sembolik temsili, tipik olarak noktalar arasına dalgalı çizgiler yerleştirilmiş dört köşeli bir yıldız olarak temsil edilen güneş kursu idi. Tipik olarak sembollerin ilk sırasında, İnanna'yı (İştar) temsil eden sekiz köşeli yıldızın ve Nanna'yı (Sin) temsil eden hilal yanında tasvir edildiği kudurru'dan (sınır taşları) bilinir. Ek olarak, kanatlı bir güneş sembolü MÖ 1. binyılda Asur'da güneş tanrısıyla ilişkilendirilmeye başlandı. Bazı tasvirlerinde bir kuş kuyruğu da vardır.
- Sippar'dan (MÖ 2300) bir silindir mührün detayı, Şamaş'ı omuzlarından yükselen ışınlarla ve şafakta doğudaki dağlarda yolunu keserken testere dişli bir bıçak tutarken tasvir ediyor (British Museum )
- Şamaş'ı tasvir eden bir Hammurabi steli (sağda)
- Tapanlarla çevrili Şamaş'ı tasvir eden silindir mühür baskısı (MÖ 1850-1598 y. )
- Şamaş'a (Louvre ) tapan insanları gösteren Mezopotamya kireçtaşı silindir mühür ve baskı
- Asur amblemindeki erkek figürü (Kuzeybatı Nimrud Sarayı, MÖ 9. yüzyıl).
- Şamaş Yıldızı
- bayrağında sembolü olarak kullanılan dalgalı ışınları ile Şamaş'ın yıldız sembolü .
- Bir kudurru üzerinde Şamaş'ın güneş sembolü (sağda), solda ve bir .
- ambleminde sembolizminden kaçınan, Şamaş yıldızı ile İştar yıldızının birleştirilmesiyle modern bir kullanım.
Notlar
Kaynakça
- ^ "The Comprehensive Aramaic Lexicon". cal.huc.edu. 28 Ocak 2021 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 20 Ocak 2021.
- ^ a b c d e f g h i j k l Krebernik 2011.
- ^ a b c Schwemer 2007.
- ^ a b Krebernik 2011a.
- ^ Bhayro 2020.
- ^ a b c Asher-Greve & Westenholz 2013.
- ^ a b Lambert 2013.
- ^ a b Beckman 2012.
- ^ Katz 2003.
- ^ a b Wasserman 1997.
- ^ Bonechi 2011.
- ^ a b c d George 2003.
- ^ Katz 2006.
- ^ Krebernik 2008.
- ^ Woods 2005.
- ^ a b c d e f g h i j k l m Kurmangaliev 2011.
- ^ a b Woods 2009.
- ^ a b c d e f Woods 2004.
- ^ Wiggermann 1992.
- ^ Seidl 1989.
wikipedia, wiki, viki, vikipedia, oku, kitap, kütüphane, kütübhane, ara, ara bul, bul, herşey, ne arasanız burada,hikayeler, makale, kitaplar, öğren, wiki, bilgi, tarih, yukle, izle, telefon için, turk, türk, türkçe, turkce, nasıl yapılır, ne demek, nasıl, yapmak, yapılır, indir, ücretsiz, ücretsiz indir, bedava, bedava indir, mp3, video, mp4, 3gp, jpg, jpeg, gif, png, resim, müzik, şarkı, film, film, oyun, oyunlar, mobil, cep telefonu, telefon, android, ios, apple, samsung, iphone, xiomi, xiaomi, redmi, honor, oppo, nokia, sonya, mi, pc, web, computer, bilgisayar
Utu dUD 𒀭𒌓 Akadca Samas adiyla da bilinen eski Mezopotamya Gunes tanrisidir Her gun dunyada olan biten her seyi gordugune inanildi ve adaletten ve gezginlerin korunmasindan sorumluydu Ilahi bir yargic olarak yeralti dunyasiyla iliskilendirilebilirdi Ek olarak tipik olarak hava tanrisi Adad ile birlikte kehanet tanrisi olarak hizmet edebilirdi Evrensel olarak birincil tanrilardan biri olarak kabul edilirken ozellikle Sippar ve Larsa da saygi goruyordu Nanna Sin Ay tanrisi ve karisi Ningal ebeveynleri Inanna Istar ise ikiz kiz kardesi olarak kabul edildi Nadiren Manzat ve Pinikir gibi diger tanricalar da kiz kardesleri olarak kabul edilebilirdi Safak tanricasi Sherida karisiydi ve bircok metin gunesin battigina inanilan bir dagda gerceklesen gunluk bulusmalarini anlatiyor Cocuklari arasinda Kittum Mamu gibi ruya tanrilari ve ayrica tanri Ishum vardi Utu nun adi bircok yabanci gunes tanrisinin adlarini logografik olarak yazmak icin kullanilabilir Onunla Hurri gunes tanrisi arasindaki baglanti ozellikle iyi kanitlanmistir Utu hem Sumer hem de Akad kompozisyonlarinda genellikle diger figurlerin muttefiki olarak gorunur Dumuzi nin olumuyle ilgili anlatilara gore Galla iblisleri onu yeralti dunyasina suruklemeye calisirken onlarin korunmasina yardim eder Gilgamis Destani nin cesitli versiyonlarinda ve daha onceki Gilgamis mitlerinde kahramanin korkunc Humbaba yi yenmesine yardim eder Inanna ve An mitinde kiz kardesinin Eanna tapinagini ele gecirmesine yardim eder Tahil Sumer e Nasil Geldi de Ninazu ve Ninmada ya ogut vermesi icin cagrilir IsimGunes tanrisinin Mezopotamya metinlerinde en cok kullanilan isimleri Sumercede Utu ve Akkadcada Samas tir Nispeten yaygin olarak tasdik edilen baska bir isim kokeni belirsiz olan Amna dir Samas adi Akadca samsu ve samsatu terimlerinin yani sira Arapca sams ve Ibranice semes gibi diger Sami dillerinde gunese atifta bulunan kelimelerin aynisi Amori bicimi Samsu dur Adin eski Aramice bicimi buyuk olasilikla Sames ti Manden kozmolojisinde Shamish gunes Akad Samasindan turetilmistir Sami dillerinin cogunda hem gunese atifta bulunan kelime hem de gunes tanrilarinin adlari dilbilgisi acisindan disil olmasina ragmen Utu erkeksi bir tanri olarak anlasilir Julia M Asher Greve bu bir Mezopotamya tanrisinin cinsiyetinin senkretizmden etkilenmesinin kanitlanmis en eski ornegiydi Manfred Krebernik e gore Anum tanri listesinde Utu nun esanlamlisi olarak Nabonidus un bir yazitinda gunes tanrisina atifta bulunmak icin Kuzeybati Sami dillerinde guvenilir olmak veya saglam olmak olarak tercume edilebilen Amna mn tasdik edilmistir Gunes tanrisinin en yaygin adi Utu Samas veya Amna olarak okunabilen logogram idi Baska bir logografik imla 20 rakamini kullandi Utu ile esanlamli olarak gorulen duzinelerce baska varyant isim lakap veya muhtemelen kucuk tanri tanri listelerinde tasdik edilmistir Ornekler arasinda Karkara Nimindu Si e Ṣalam muhtemelen kanatli bir gunes sembolu ve U e gun dogumu bulunuyor KarakterGunes tanrisi Mezopotamya panteonunun baslica tanrilarindan biriydi Surupag in Erken Hanedan tanrilari listesinde Anu Enlil Inanna Enki ve Nanna dan sonra altinci siradadir Wilfred G Lambert Samas bel ili Akadca Samas tanrilarin efendisidir Samas Enlil ili Samas tanrilarin Enlili dir ve Samas ashared ili Samas tanrilarin en onde gelenidir gibi teoforik isimlerin tasdiklerine dayanarak O nun panteonun yuce tanrisi oldugunu one surdu ancak bu hicbir zaman resmi destek bulamadi Yaygin lakaplar Utu yu bir genclik Sumer sul Akadca eṭlu ve kahraman Sumerce ursaĝ Akadca qarradu olarak karakterize eder Temsili olarak her gun gokyuzunde dogudan batiya ve geceleri yeralti dunyasinin uzerinde bulunan bir gokyuzu olan AN SAG yoluyla ters yonde seyahat ettigine inaniliyordu MO 3 binyildan kalma kaynaklarda ise Utu genellikle geceleri dinleniyordu Utu nun araci bir gunes arabasiydi ve Sumerce adlari Uhegalanna cennetin bol isigi Uhushgalanna cennetin urkutucu buyuk isigi Usurmurgalanna cennetin korkunc buyuk isigi ve Unirgalanna cennetin asil isigi idi Cogu durumda gunes arabasi tek tirnaklilarla iliskilendirilir Gudea nin bir yazitinda secilmis atlar niskum cesitli dua ve buyulerde atlar ve Gilgamis Destani nda katir Nathan Wasserman Utu ya yazilan bir ilahi parcasinin cevirisinde hayvanlardan yalnizca canavarlar olarak soz eder Gun dogumu ve gun batimi gunes tanrisinin dunyanin iki ucundaki ikiz daglarda bulunan kozmik kapilardan gecmesi olarak tanimlandi Hem dualarda hem de edebi kompozisyonlarda yaygin olan formuller bir astral beden olarak muhtemelen tapinaklarin disinda siklikla cagrildigini gosteriyor Sabahin erken saatleri ondan yardim istemek icin muhtemelen en uygun zaman olarak goruluyordu Utu ayni zamanda muhtemelen her gun gokyuzunde seyahat ettigi icin dunyada olup biten her seyi gordugune inanilan bir adalet tanrisiydi Bu rolde babasi Nanna kiz kardesi Inanna ve cesitli kucuk yargic tanrilar ona yardim edebilirdi Utu ya yazilan bir ilahi Idlurugu nun kendisi olmadan hukum veremeyecegini belirtir Ilahi yargic rolunun bir uzantisi olarak Utu yeralti dunyasiyla iliskilendirildi Seytan cikarma ayinlerinde huzursuz hayaletlerin oluler diyarina getirilmesine yardim etmesi istenirdi Shamash ve Adad ortaklasa kehanet ozellikle de hepatoskopi tanrilari olarak goruluyordu Gunes tanrisi ile hava tanrisi arasindaki baglanti Eski Babil donemine kadar uzanir Gec donem bir rituel metnine gore Samas ve Adad efsanevi kral Enmeduranki ye kehaneti ogretmekten sorumluydu Daha sonra bunu Sippar Nippur ve Babil halkina ogretti IkonografiOturan bir tanrinin pismis kil heykeli muhtemelen Samas Ur Irak tan Eski Babil donemi MO 2000 1750 ingiliz muzesi Ister Utu ister Samas olarak anilsin gunes tanrisi ayni ikonografiye sahipti Farkli nitelikleri nedeniyle sanatta kesin olarak tanimlanabilen birkac Mezopotamya tanrisindan biri olarak kabul edilir Esnunna Tell al Rimah Sippar Ur ve Susa gibi bircok yerde tasvirleri bilinmektedir En bilinen ikonlar omuzlarindan cikan isinlar ve buyuk bir testere sassaru dir Bu gunun ilk isiklarinin temsili suclularin kafasini kesmek icin kullanilan bir silah olarak ya da gunes tanrisinin gunluk yolculugunda daglari asmak icin kullandigi bir alet olabilirdi Christopher Woods hem Sumerce hem de Akadca deyimlerde yargilarin kesilmesi kud parasum gerektigine isaret eder ve buyuk olasilikla yargi ile iliskili bulur Ayrica genellikle buyuk tanrilarla iliskilendirilen cubuk ve yuzuk sembolunu tutarken tasvir edilebilir Bazi durumlarda onlari insan yoneticilere teslim ederken gosterilir Utu MO 3 binyil gibi erken bir tarihte genellikle silindir muhurlerde tasvir ediliyordu Sargon donemine ait muhurlerde iki dagin uzerine tirmanirken tasvir edilebilir bu gun dogumunun bir temsili olarak yorumlanmistir Ayrica genellikle bir teknede seyahat ederken tasvir edilmistir Yinelenen baska bir goruntu Utu nun bazen baska bir tanrinin eslik ettigi tanrilar arasindaki bir savasa katilan bir tasviridir Bunun gece ve gunduz arasindaki catismanin sembolik bir temsili veya Utu ve muttefiklerinin karsi karsiya geldigi tanrilarin asi dag tanrilari oldugu ileri surulmustur MO 2 binyilda Utu tipik olarak ibadet edenlerin onunde ayakta ya da bir tahta oturmus olarak resmedildi Boyle bir imgenin iyi bilinen bir ornegi Babil li Hammurabi yasasinin yazili oldugu bir dikilitastir Anna Kurmangaliev MO 1 binyildan kalma Babil sanat eserleri arasinda gunes tanrisinin antropomorfik formda yalnizca tek bir tasvirinin tespit edildigi Gunes Tanrisi Tabletine dikkat cekiyor Eser bilimsel arastirmalarda siklikla eski Yakin Dogu sanatinin basyapitlarindan biri olarak tanimlanir Uc kisiyi gosterir sefaat eden kucuk bir tanrica lamma ve iki adam muhtemelen kral Nabu apla iddina ve rahip Nabu nadin Gunes tanrisinin diger antropomorfik tasvirleri ayni donemde Asur dan bilinirken Babil de genellikle bunun yerine bir sembol seklinde tasvir edilmistir Hurmuzd Rassam tarafindan Aralik 1880 de modern Irak ta Ebu Habbah ta yaptigi kazilar sirasinda kesfedilen eser Neo Babil donemine tarihleniyor ve buyuk olasilikla Ur III donemine ait sunum sahnelerinde bulunan motiflerden esinlenmisti Utu nun sembolik temsili tipik olarak noktalar arasina dalgali cizgiler yerlestirilmis dort koseli bir yildiz olarak temsil edilen gunes kursu idi Tipik olarak sembollerin ilk sirasinda Inanna yi Istar temsil eden sekiz koseli yildizin ve Nanna yi Sin temsil eden hilal yaninda tasvir edildigi kudurru dan sinir taslari bilinir Ek olarak kanatli bir gunes sembolu MO 1 binyilda Asur da gunes tanrisiyla iliskilendirilmeye baslandi Bazi tasvirlerinde bir kus kuyrugu da vardir Sippar dan MO 2300 bir silindir muhrun detayi Samas i omuzlarindan yukselen isinlarla ve safakta dogudaki daglarda yolunu keserken testere disli bir bicak tutarken tasvir ediyor British Museum Samas i tasvir eden bir Hammurabi steli sagda Tapanlarla cevrili Samas i tasvir eden silindir muhur baskisi MO 1850 1598 y Samas a Louvre tapan insanlari gosteren Mezopotamya kirectasi silindir muhur ve baski Asur amblemindeki erkek figuru Kuzeybati Nimrud Sarayi MO 9 yuzyil Samas Yildizi bayraginda sembolu olarak kullanilan dalgali isinlari ile Samas in yildiz sembolu Bir kudurru uzerinde Samas in gunes sembolu sagda solda ve bir ambleminde sembolizminden kacinan Samas yildizi ile Istar yildizinin birlestirilmesiyle modern bir kullanim Notlar Akkadian samas Sun was to sms semsa Ibranice ש מ ש semes sams s mes a Kaynakca The Comprehensive Aramaic Lexicon cal huc edu 28 Ocak 2021 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 20 Ocak 2021 a b c d e f g h i j k l Krebernik 2011 a b c Schwemer 2007 a b Krebernik 2011a Bhayro 2020 a b c Asher Greve amp Westenholz 2013 a b Lambert 2013 a b Beckman 2012 Katz 2003 a b Wasserman 1997 Bonechi 2011 a b c d George 2003 Katz 2006 Krebernik 2008 Woods 2005 a b c d e f g h i j k l m Kurmangaliev 2011 a b Woods 2009 a b c d e f Woods 2004 Wiggermann 1992 Seidl 1989