Uzak geleceğin kronolojisi, geleceğin kesin olarak tahmin edilemeyecek olsa da, halihazırdaki bilimsel çalışmalardan ve modellerden yola çıkarak hazırlanmış bir listedir. Bu bilimsel çalışmalar ve modeller arasında; gezegen ve yıldızların nasıl şekillendiklerini, etkileşim içine girdiklerini ve söndüklerini ortaya çıkaran astrofizik, maddenin en küçük yapısını inceleyen parçacık fiziği ve kıtaların yüzyıllar boyunca nasıl hareket ettiklerini inceleyen levha tektoniği vardır.
Dünya, Güneş Sistemi ve Evrenin geleceği ile ilgili tüm tahminlerde, entropi ya da iş için mevcut bir enerji kaybı zaman içinde artmalıdır diyen termodinamiğin ikinci kanunu hesaba katılmalıdır.Yıldızlar en nihayetinde yakıtları olan hidrojenleri tüketerek sönecekler; böylelikle bu sönen yıldızların yakınlarından geçenler kütle çekimsel olarak kendi yıldız sistemlerindeki gezegenleri ve kendi galaksilerindeki yıldızları fırlatacak. Nihayetinde, maddenin kendisi radyoaktivitenin etkisi altında kalacak, hatta en istikrarlı maddeler bile atomaltı parçacıklara ayrılacaklar. Fakat, halihazırdaki teoriler evrenin açık yapılı olduğunu söylediğinden, sonsuz bir zamandan sonra Büyük Çöküş gerçekleştiğinde evren kendi üzerine yıkılmayacaktır. Sonsuz gelecek, potansiyel olarak Boltzmann beyni gibi ihtimal dahilindeki birkaç büyük olayın olma ihtimaline izin vermektedir.
Bu kronoloji, bundan sekiz bin yıl sonraki olaylardan başlayarak daha uzak bir zaman dilimini kapsar. Proton bozulması ya da dünyanın kırmızı dev güneş tarafından yok edilip edilmeyeceği gibi henüz cevaplanmamış sorular için de ayrıca alternatif bir gelecek çizelgesi hazırlanmıştır.
olayı belirleyen | |
---|---|
Astronomi ve astrofizik | |
Jeoloji ve gezegen bilimi | |
Parçacık fiziği | |
Matematik | |
Teknoloji ve kültür |
Dünya, Güneş Sistemi ve evrenin geleceği
Bundan kaç yıl sonra | Olay | |
---|---|---|
36,000 | Şu an dünyadan 10.30 ışık yılı uzaklıktaki Ross 248 dünyaya 3.024 ışık yılı mesafeye gelecek ve güneşe en yakın yıldız olacak. | |
42,000 | Alfa Centauri bir kez daha güneşe en yakın yıldız sistemi olacak. | |
50,000 | Burger ve Loutre'nin çalışmalarına göre, bu tarihte buzularası dönem sona erecek ve dünya tekrar buz çağına geri dönecek (küresel ısınmanın sınırlı etkisi olacağı varsayılarak). Niagara Şelalesi aşınarak yok olacak. | |
50,000 | Gelgitsel ivmeden dolayı, Jülyen günü 86,401 SI saniye olacak. Bu tarihten sonra artık saniye saate her gün eklenmek zorunda olacak. | |
100,000 | Özdevinimden (yıldızların galaksi içerisindeki hareketleri) dolayı takımyıldızları tanınamaz hale gelecek. Bir üstündev yıldız olan VY Canis Majoris büyük ihtimalle bir Hipernova halinde patlayacak. | |
250,000 | Hawaii adası yakınlarındaki dünyanın en genç sualtı volkanı Lōʻihi denizaltı dağ dizisi, okyanusun üzerine çıkacak ve yeni bir volkanik ada olacak. | |
500,000 | Bu tarihte dünyaya büyük bir ihtimalle 1 km çapında bir meteor çarpacak. | |
1 milyon | Kırmızı süperdev yıldız Betelgeuse patlayarak bir süpernova'ya dönüşecek. Patlama gün ışığında gözlemlenebilecek. | |
1.4 milyon | güneşin 1.1 ışık yılı yakınından geçecek ve büyük ihtimalle Güneş Sistemi'nin etrafında dönen kuyruklu yıldızlar kümesi Oort bulutu'nu rahatsız edecek ve Güneş Sistemi'nin içine bir kuyruklu yıldızın çarpmasına sebep olacak. | |
10 milyon | Genişleyen Kızıldeniz'in suyu ile dolacak ve bu yeni okyanus havzası Afrika kıtasını ikiye bölecek. | |
11 milyon | Mars'ın uydusu Phobos, Mars'ın yüzeyine çarpacak. | |
50 milyon | Kaliforniya kıyıları 'nin altına geçmeye başlayacak. Afrika ve Avrasya çarpışarak Akdeniz Havzası'nı kapatacak ve böylelikle Himalaya Dağları benzeri dağlar oluşacak. | |
100 milyon | Bu tarihte bundan 65 milyon yıl önce yaşanan küresel felaket Kretase-Tersiyer yok oluşu gibi bir felakete sebep olacak bir meteor dünyaya çarpacak. | |
~240 milyon | Güneş sistemi galaksi merkezindeki bir galaktik yılı dönüşünü tamamlayacak. | |
250 milyon | Dünyadaki bütün kıtalar eriyip birleşerek tek bir kıta olan süperkıta'yı oluşturacak. Oluşacak üç alternatif süperkıta Amasia, ve Pangaea Ultima'dır. | |
600 milyon | Güneşin parlaklığının artmasıyla birlikte dünya yüzeyinin eskimesi hızlanacak, atmosferdeki karbondioksit seviyesi azalacak. Bu noktada C3 karbon tutulumu mekanizması duracak. C3 fotosentezi yapan bütün bitkiler (yeryüzündeki bitki türlerinin neredeyse %99'u) ölecek. | |
600 milyon | Ay'ı dünyadan çok uzak bir mesafeye itecek, öyle ki bir daha güneş tutulması olmayacak. | |
~800 milyon | Karbondioksit seviyesi C4 karbon tutulumu mekanizması'nın bir daha mümkün olmayacağı seviyeye düşecek. Bütün bitkiler ölecek. Atmosferde serbest halde bulunan oksijen sonunda ortadan kaybolacak. Çok hücreli yaşam sona erecek. | |
1 milyar | Güneşin parlaklığı %10 artarak, dünya yüzeyindeki sıcaklığın ortalama 47 °C'ye çıkmasına ve okyanusların kaynamasına sebep olacak. Basit yaşamın devamı için kutuplarda su torbaları hala bir miktar bulunabilecek. | |
1.3 milyar | Ökaryot yaşam sona erecek. Sadece Prokaryot yaşam kalacak. | |
1.5-1.6 milyar | Güneşin parlaklığının artmasıyla, yaşanabilir alan dışarı doğru kayacak ve dünya üzerinde yaşam son bulacak. Diğer taraftan, Mars atmosferindeki karbon dioksit miktarı artacak ve yüzeyindeki sıcaklık dünyanın buz çağındaki sıcaklığına yakın bir seviyeye gelecek. | |
~2.3 milyar | Dünyanın iç çekirdeği yılda 1 mm büyümeye devam ederse, dış çekirdek bu vakitlerde donmuş olacak. | |
3 milyar | Ay'ın dünya üzerindeki etkisi yapan Medyan noktası, dünyadan uzaklaşmasıyla azalacak. Bunun bir sonucu olarak, dünyanın manyetik kutup noktasındaki kayma kaotik ve ölçüsüz bir duruma gelecek. | |
3.3 milyar | %1 ihtimal ile Merkür'ün yörüngesi çok uzayarak Venüs ile çarpışacak ve iç güneş sistemini kaosa sürükleyecek. Büyük ihtimal dünya ile bir gezegenin çarpışmasına neden olacak. | |
3.5 milyar | Dünya yüzeyindeki durum şu an Venüs yüzeyindeki durum ile aynı olacak. | |
3.6 milyar | Neptün'ün uydusu Triton, Roche limitine düşecek ve büyük ihtimalle yeni bir Gezegen halkası'na dönüşecek. | |
5.4 milyar | Güneş, çekirdeğindeki hidrojenin tükenmesiyle Anakol'u terkedecek ve kırmızı dev'e dönüşecek. | |
7 milyar | Andromeda-Samanyolu çarpışması meydana gelecek. | |
7.5 milyar | Dünya ve Mars, güneşin genişlemesiyle içerisine girecekler. | |
7.9 milyar | Güneş bugünkü yarıçapının 256 katı olan kırmızı dev kolunun ucuna vararak maksimum değerine ulaşacak. Bu esnada Merkür, Venüs ve muhtemelen dünya yıkılacak. Bu vakitlerde Satürn'ün uydusu Titan'ın yüzeyi yaşama imkân sağlayacak sıcaklığa ulaşacak. | |
8 milyar | Güneş şu anki kütlesinin %54.05'ine düşerek karbon-oksijen karışımı beyaz cüce'ye dönüşecek. | |
14.4 milyar | Güneşin ışığı bugünkü ışık miktarının üç trilyon aşağı seviyesine düşerek kara cüce'ye dönüşecek. Sıcaklığının da 2239 K'ya düşmesiyle gözle görülemez hale gelecek. | |
20 milyar | hipotezine göre evrenin sonu.Chandra X-ışını Gözlemevi'nin yaptığı Galaksi grubu'nun hızını ölçen gözlemlere göre ise bu olmayacak. | |
50 milyar | Dünya ve Ay'ın güneşin genişlemesinden kurtulduğunu varsayarak, bu vakitlerde her ikisi kütle çekim kilidi içerisine girecek ve birbirlerine sadece bir yüzlerini gösterecekler. Bundan sonra güneş, kütle çekim hareketiyle sistemin açısal momentumunu emerek, ay yörüngesinin parçalanmasına ve dünyanın yukarı doğru dönmesine sebep olacak. | |
100 milyar | Evrenin genişlemesi bütün Büyük Patlama izlerinin gözlemlenebilir evren limitleri içerisinde yok olmasına ve kozmolojinin imkânsız hale gelmesine sebep olacak. | |
450 milyar | Samanyolu'nun da içinde bulunduğu yaklaşık 47 galaksinin bir araya gelerek oluşturduğu Yerel Grup gök adaları medyan noktasına ulaşacak ve hepsi eriyip bir tek galaksiye dönüşecek. | |
1012 (1 trilyon) | Galaksilerin ihtiyaç duydukları gaz bulutlarının tükenişi ve yıldız oluşumunun sonu. | |
2×1012 (2 trilyon) | Karanlık enerjinin evreni büyük bir hızla genişletmeye devam ettiği varsayılırsa, Başak süperkümesi'nin dışındaki bütün galaksiler artık herhangi bir şekilde algılanabilir, keşfedilebilir olmayacak. | |
3 x 1013 (30 trilyon) | Beyaz cüce güneş başka bir yıldız kalıntısıyla karşılaşacak. Bu iki cisim birbirlerine yakın mesafeden geçtiklerinde, gezegenlerinin yörüngeleri etkilenecek ve gezegenler bağlı oldukları sistemin yörüngesinden fırlatılabilecekler. Yakın yörüngeli gezegenlerin fırlatılması daha uzun sürebilecek. | |
1014 (100 trilyon) | Galaksilerdeki yıldız oluşumunun tamamen sona ereceği tahmin edilen tarih. Bu aynı zamanda 'ndan 'na geçiş dönemi olacak; yıldızların oluşması için gerekli hidrojen kalmayacak, geriye kalan bütün yıldızlar da yakıtlarını tüketip sönecek. | |
1.1-1.2×1014 (110-120 trilyon) | Evrendeki bütün yıldızların yakıtlarını tüketip sönecekleri tahmin edilen tarih (en fazla yaşayan yıldızlardan Kırmızı cüce'lerin 10-20 trilyon yıl yaşam süresi var). Bu noktadan sonra, Sıkışık yıldız olarak sadece Beyaz cüceler, Kahverengi cüceler, Nötron yıldızları ve kara delikler kalacak. | |
1015 (1 katrilyon) | Yıldızsal cisimlerin çarpışmaları sonucu güneş sistemindeki bütün gezegenler yörüngelerinden ayrılacak. Bu vakitte güneş mutlak sıfırın üzerinde beş dereceye kadar soğuyacak. | |
10¹⁰ | Kahverengi cüceler ve sıkışık yıldızların galaksilerden fırlatılacağı tahmin edilen tarih. İki cisim birbirlerine yakın mesafeden geçtikleri vakit, enerjilerini arttırmak için yörüngesel enerjilerini küçük kütleli cisimlerle değiştirecekler. Bu durumda küçük kütleli cisimler galaksiden fırlatılmak için yeteri kadar enerji kazanabilecek. Bu süreç galaksinin çoğunluğu kahverengi cüceler ve sıkışık yıldızlar olan cisimleri dışarı fırlatmasına sebep olacak. | |
1020 | Çekimsel radyasyon salınımından dolayı dünyanın güneşin etrafında dönüşü zayıflayacak. | |
2×1036 | Eğer alabileceği en küçük değeri(8.2 x 1033 yıl) alırsa, bu tarihte gözlemlenebilir evrendeki bütün nükleonlar bozulmuş olacak. | |
3×1043 | Eğer alabileceği en büyük değeri(1041 yıl) alırsa, bu tarihte gözlemlenebilir evrendeki bütün nükleonlar bozulmuş olacak. Bu vakitte, eğer protonlar bozulursa, sadece kara deliklerin mevcut olacağı başlamış olacak. | |
1065 | Protonların bozulmadığı varsayılırsa, kaya gibi sert cisimler ile atom ve moleküllerini yeniden düzenleyecekler. Bu zaman diliminde bütün maddeler sıvı haldedir. | |
1.7×10106 | 20 trilyon güneş kütleli dev kara delikler Hawking radyasyonu ile bozulmaya başlayacaklar. Bu 'nın sonu olacak. Bu zaman diliminden sonra, eğer protonlar bozulursa, evren bütün fiziksel cisimlerin atomaltı parçacıklara bölünüp yavaş yavaş girecekleri Karanlık Çağa girecek. | |
101500 | Protonların bozulmadığı varsayılırsa, bütün maddenin 'ya dönüşeceği vakit. | |
[a] | Protonların bozulmadığı varsayılırsa, bütün maddelerin kara delikler tarafından yutulacağı tarih. Buna müteakiben ve Karanlık Çağ'a ani geçişler bu zaman diliminde olacak. | |
Boltzmann beyninin entropi azalımıyla vakumun içinde belireceği tarih. | ||
Rastgele yeni bir Büyük patlama meydana getirecek. | ||
Proton bozulmasının olmayacağı varsayılırsa, bütün maddelerin kara delikler tarafından yutulacağı tarih. | ||
Evren ulaşacak. | ||
göre kuramsal bir kutunun içine hapsedilmiş yıldızsal kütleden oluşan kara deliğin kuantum hali dönemi. Bu zaman dilimini iyi kavrayabilmek için, tarihin kendisini göre rastgele pek çok kez tekrar ettiği bir model düşünülebilir. "Nedense" ilk kez bu zaman diliminde şu an halihazırdaki zaman diliminde yaşananlara yakın şeylerin yaşanacağı düşünülebilir. | ||
göre kuramsal bir kutunun içine hapsedilmiş ve bir kütleye sahip ve gözlemlenebilir evren içerisinde bulunan kara deliğin kuantum hali dönemi. | ||
Linde'nin sonsuz büyüme teorisi modeli göz önüne alınarak 10−6Planck kütlesine sahip ve göre kuramsal bir kutunun içine hapsedilmiş ve bütün bir evren kadar bir kütleye sahip, gözlemlenebilir ya da değil, bir kara deliğin kuantum hali dönemi. |
Astronomik olaylar
Uzaygemisi ve uzay araştırmaları
Teknoloji ve Kültür
Kaynakça
- ^ "Arşivlenmiş kopya". 13 Mayıs 2012 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 30 Nisan 2012.
- ^ a b Matthews, R. A. J. (Bahar 1994). "The Close Approach of Stars in the Solar Neighborhood". The Royal Astronomical Society Quarterly Journal. 35 (1). s. 1. Bibcode:1994QJRAS..35....1M.
- ^ Berger A, Loutre MF (2002). "Climate: An exceptionally long interglacial ahead?". Science. 297 (5585). ss. 1287-8. doi:10.1126/science.1076120. (PMID) 12193773.
- ^ . 19 Temmuz 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Mayıs 2012.
- ^ Seidelmann, P. Kenneth (Haziran 2011), "The Future of Time: UTC and the Leap Second", arXiv eprint, arXiv:1106.3141 $2, Bibcode:2011arXiv1106.3141F
- ^ . 8 Temmuz 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Mayıs 2012.
- ^ Monnier, J. D., Tuthill, P.; Lopez, GB. (1999). "The Last Gasps of VY Canis Majoris: Aperture Synthesis and Adaptive Optics Imagery". The Astrophysical Journal. 512 (1). arXiv:astro-ph/9810024 $2. Bibcode:1999ApJ...512..351M. doi:10.1086/306761.
- ^ "Arşivlenmiş kopya". 26 Ekim 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Mayıs 2012.
- ^ Bostrom, Nick (2002). . Journal of Evolution and Technology. 9 (1month=March). 27 Nisan 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Mayıs 2012.
- ^ "Arşivlenmiş kopya". 11 Eylül 2014 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 2 Mayıs 2012.
- ^ . 21 Kasım 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Mayıs 2012.
- ^ Bobylev, Vadim V. (Mart 2010). "Searching for Stars Closely Encountering with the Solar System". Astronomy Letters. 36 (3). ss. 220-226. arXiv:1003.2160 $2. Bibcode:2010AstL...36..220B. doi:10.1134/S1063773710030060.
- ^ "Arşivlenmiş kopya". 24 Aralık 2013 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 2 Mayıs 2012.
- ^ Sharma, B. K. (2008). "Theoretical Formulation of the Phobos, moon of Mars, rate of altitudinal loss". eprint arXiv:0805.1454. 24 Şubat 2015 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 2 Mayıs 2012.
- ^ Essentials of Oceanography, Garrison Tom, year=2009
- ^ "Arşivlenmiş kopya". 14 Ağustos 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Mayıs 2012.
- ^ "Arşivlenmiş kopya". 6 Ağustos 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Mayıs 2012.
- ^ "Arşivlenmiş kopya". 22 Ağustos 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Mayıs 2012.
- ^ "Arşivlenmiş kopya". 25 Şubat 2019 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 2 Mayıs 2012.
- ^ "Arşivlenmiş kopya". 13 Nisan 2008 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 2 Mayıs 2012.
- ^ Heath, Martin J.; Doyle, Laurance R., Circumstellar Habitable Zones to Ecodynamic Domains: A Preliminary Review and Suggested Future Directions
- ^ . 4 Mayıs 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Mayıs 2012.
- ^ "Arşivlenmiş kopya" (PDF). 29 Ekim 2019 tarihinde kaynağından (PDF). Erişim tarihi: 2 Mayıs 2012.
- ^ Distant future of the Sun and Earth revisited, sayfa=155–163
- ^ "Arşivlenmiş kopya". 21 Haziran 2013 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 2 Mayıs 2012.
- ^ Kargel, Jeffrey S. (23 Temmuz 2004). Mars - A Warmer, Wetter Planet (İngilizce). Springer Science & Business Media. ISBN . 18 Kasım 2023 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 18 Kasım 2023.
- ^ Reconciling the Hemispherical Structure of Earth’s Inner Core With its Super-Rotation, pages=264–267
- ^ Compositional Model for the Earth's Core, McDonough, W. F.
- ^ O. N´eron de Surgy (17 Mayıs 1996). "On the long term evolution of the spin of the Earth" (PDF). ASTRONOMY AND ASTROPHYSICS. 18 Kasım 2023 tarihinde kaynağından (PDF). Erişim tarihi: 18 Kasım 2023.
- ^ "Arşivlenmiş kopya". 4 Kasım 2012 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 2 Mayıs 2012.
- ^ "Arşivlenmiş kopya". 1 Haziran 2015 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 2 Mayıs 2012.
- ^ Tidal Evolution in the Neptune-Triton System, Chyba, C. F.; Jankowski, D. G.; Nicholson, P. D.
- ^ Distant Future of the Sun and Earth Revisited
- ^ The Collision Between The Milky Way And Andromeda, Cox, J. T.
- ^ Mars: A Warmer, Wetter Planet, Springer-Praxis Books in Astronomy and Space Sciences
- ^ On the Final Destiny of the Earth and the Solar System
- ^ (PDF). 23 Aralık 2018 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Mayıs 2012.
- ^ . 19 Aralık 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Mayıs 2012.
- ^ Schroder, K. P.; Connon Smith, Robert, Distant Future of the Sun and Earth Revisited, pages=155–163
- ^ The Initial-Final Mass Relation: Direct Constraints at the Low-Mass End, The Astrophysical Journal, volume=676, issue=1, pages=594–609
- ^ Samuel C., Evolution of a 0.6 M_{sun} White Dwarf
- ^ "Arşivlenmiş kopya". 24 Ekim 2011 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 2 Mayıs 2012.
- ^ Chandra Cluster Cosmology Project III: Cosmological Parameter Constraints
- ^ Solar System Dynamics, Murray, C.D. & Dermott, S.F.
- ^ From the Big Bang to Planet X, pages = 79–81
- ^ Origin of the Earth and Moon, page=177
- ^ "Arşivlenmiş kopya". 14 Ağustos 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Mayıs 2012.
- ^ A dying universe: the long-term fate and evolution of astrophysical objects, pages=337–372
- ^ Life, the Universe, and Nothing: Life and Death in an Ever-expanding Universe, Lawrence M.
- ^ Galaxies, Structure and Evolution
- ^ The Five Ages of the Universe, Adams, Fred and Laughlin, Greg
- ^ The Anthropic Cosmological Principle
- ^ The Five Ages of the Universe, Adams, Fred and Laughlin, Greg, pages=85
- ^ A Dying Universe: the Long-term Fate and Evolution of Astrophysical Objects
- ^ Particle Emission Rates From a Black Hole: Massless Particles From an Uncharged, Nonrotating Hole, pages=198–206
- ^ "Arşivlenmiş kopya" (PDF). 20 Aralık 2015 tarihinde kaynağından (PDF). Erişim tarihi: 2 Mayıs 2012.
- ^ . 16 Mayıs 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Mayıs 2012.
- ^ Information Loss in Black Holes and/or Conscious Beings?, page= 461
wikipedia, wiki, viki, vikipedia, oku, kitap, kütüphane, kütübhane, ara, ara bul, bul, herşey, ne arasanız burada,hikayeler, makale, kitaplar, öğren, wiki, bilgi, tarih, yukle, izle, telefon için, turk, türk, türkçe, turkce, nasıl yapılır, ne demek, nasıl, yapmak, yapılır, indir, ücretsiz, ücretsiz indir, bedava, bedava indir, mp3, video, mp4, 3gp, jpg, jpeg, gif, png, resim, müzik, şarkı, film, film, oyun, oyunlar, mobil, cep telefonu, telefon, android, ios, apple, samsung, iphone, xiomi, xiaomi, redmi, honor, oppo, nokia, sonya, mi, pc, web, computer, bilgisayar
Uzak gelecegin kronolojisi gelecegin kesin olarak tahmin edilemeyecek olsa da halihazirdaki bilimsel calismalardan ve modellerden yola cikarak hazirlanmis bir listedir Bu bilimsel calismalar ve modeller arasinda gezegen ve yildizlarin nasil sekillendiklerini etkilesim icine girdiklerini ve sonduklerini ortaya cikaran astrofizik maddenin en kucuk yapisini inceleyen parcacik fizigi ve kitalarin yuzyillar boyunca nasil hareket ettiklerini inceleyen levha tektonigi vardir Bir kara delik Evrenin uzak gelecegiyle ilgili butun modellemeler bunun uzak gelecekte geriye kalan tek obje olacagini one suruyor Dunya Gunes Sistemi ve Evrenin gelecegi ile ilgili tum tahminlerde entropi ya da is icin mevcut bir enerji kaybi zaman icinde artmalidir diyen termodinamigin ikinci kanunu hesaba katilmalidir Yildizlar en nihayetinde yakitlari olan hidrojenleri tuketerek sonecekler boylelikle bu sonen yildizlarin yakinlarindan gecenler kutle cekimsel olarak kendi yildiz sistemlerindeki gezegenleri ve kendi galaksilerindeki yildizlari firlatacak Nihayetinde maddenin kendisi radyoaktivitenin etkisi altinda kalacak hatta en istikrarli maddeler bile atomalti parcaciklara ayrilacaklar Fakat halihazirdaki teoriler evrenin acik yapili oldugunu soylediginden sonsuz bir zamandan sonra Buyuk Cokus gerceklestiginde evren kendi uzerine yikilmayacaktir Sonsuz gelecek potansiyel olarak Boltzmann beyni gibi ihtimal dahilindeki birkac buyuk olayin olma ihtimaline izin vermektedir Bu kronoloji bundan sekiz bin yil sonraki olaylardan baslayarak daha uzak bir zaman dilimini kapsar Proton bozulmasi ya da dunyanin kirmizi dev gunes tarafindan yok edilip edilmeyecegi gibi henuz cevaplanmamis sorular icin de ayrica alternatif bir gelecek cizelgesi hazirlanmistir Semboller olayi belirleyenAstronomi ve astrofizikJeoloji ve gezegen bilimiParcacik fizigiMatematikTeknoloji ve kulturDunya Gunes Sistemi ve evrenin gelecegiBundan kac yil sonra Olay36 000 Su an dunyadan 10 30 isik yili uzakliktaki Ross 248 dunyaya 3 024 isik yili mesafeye gelecek ve gunese en yakin yildiz olacak 42 000 Alfa Centauri bir kez daha gunese en yakin yildiz sistemi olacak 50 000 Burger ve Loutre nin calismalarina gore bu tarihte buzularasi donem sona erecek ve dunya tekrar buz cagina geri donecek kuresel isinmanin sinirli etkisi olacagi varsayilarak Niagara Selalesi asinarak yok olacak 50 000 Gelgitsel ivmeden dolayi Julyen gunu 86 401 SI saniye olacak Bu tarihten sonra artik saniye saate her gun eklenmek zorunda olacak 100 000 Ozdevinimden yildizlarin galaksi icerisindeki hareketleri dolayi takimyildizlari taninamaz hale gelecek Bir ustundev yildiz olan VY Canis Majoris buyuk ihtimalle bir Hipernova halinde patlayacak 250 000 Hawaii adasi yakinlarindaki dunyanin en genc sualti volkani Lōʻihi denizalti dag dizisi okyanusun uzerine cikacak ve yeni bir volkanik ada olacak 500 000 Bu tarihte dunyaya buyuk bir ihtimalle 1 km capinda bir meteor carpacak 1 milyon Kirmizi superdev yildiz Betelgeuse patlayarak bir supernova ya donusecek Patlama gun isiginda gozlemlenebilecek 1 4 milyon gunesin 1 1 isik yili yakinindan gececek ve buyuk ihtimalle Gunes Sistemi nin etrafinda donen kuyruklu yildizlar kumesi Oort bulutu nu rahatsiz edecek ve Gunes Sistemi nin icine bir kuyruklu yildizin carpmasina sebep olacak 10 milyon Genisleyen Kizildeniz in suyu ile dolacak ve bu yeni okyanus havzasi Afrika kitasini ikiye bolecek 11 milyon Mars in uydusu Phobos Mars in yuzeyine carpacak 50 milyon Kaliforniya kiyilari nin altina gecmeye baslayacak Afrika ve Avrasya carpisarak Akdeniz Havzasi ni kapatacak ve boylelikle Himalaya Daglari benzeri daglar olusacak 100 milyon Bu tarihte bundan 65 milyon yil once yasanan kuresel felaket Kretase Tersiyer yok olusu gibi bir felakete sebep olacak bir meteor dunyaya carpacak 240 milyon Gunes sistemi galaksi merkezindeki bir galaktik yili donusunu tamamlayacak 250 milyon Dunyadaki butun kitalar eriyip birleserek tek bir kita olan superkita yi olusturacak Olusacak uc alternatif superkita Amasia ve Pangaea Ultima dir 600 milyon Gunesin parlakliginin artmasiyla birlikte dunya yuzeyinin eskimesi hizlanacak atmosferdeki karbondioksit seviyesi azalacak Bu noktada C3 karbon tutulumu mekanizmasi duracak C3 fotosentezi yapan butun bitkiler yeryuzundeki bitki turlerinin neredeyse 99 u olecek 600 milyon Ay i dunyadan cok uzak bir mesafeye itecek oyle ki bir daha gunes tutulmasi olmayacak 800 milyon Karbondioksit seviyesi C4 karbon tutulumu mekanizmasi nin bir daha mumkun olmayacagi seviyeye dusecek Butun bitkiler olecek Atmosferde serbest halde bulunan oksijen sonunda ortadan kaybolacak Cok hucreli yasam sona erecek 1 milyar Gunesin parlakligi 10 artarak dunya yuzeyindeki sicakligin ortalama 47 C ye cikmasina ve okyanuslarin kaynamasina sebep olacak Basit yasamin devami icin kutuplarda su torbalari hala bir miktar bulunabilecek 1 3 milyar Okaryot yasam sona erecek Sadece Prokaryot yasam kalacak 1 5 1 6 milyar Gunesin parlakliginin artmasiyla yasanabilir alan disari dogru kayacak ve dunya uzerinde yasam son bulacak Diger taraftan Mars atmosferindeki karbon dioksit miktari artacak ve yuzeyindeki sicaklik dunyanin buz cagindaki sicakligina yakin bir seviyeye gelecek 2 3 milyar Dunyanin ic cekirdegi yilda 1 mm buyumeye devam ederse dis cekirdek bu vakitlerde donmus olacak 3 milyar Ay in dunya uzerindeki etkisi yapan Medyan noktasi dunyadan uzaklasmasiyla azalacak Bunun bir sonucu olarak dunyanin manyetik kutup noktasindaki kayma kaotik ve olcusuz bir duruma gelecek 3 3 milyar 1 ihtimal ile Merkur un yorungesi cok uzayarak Venus ile carpisacak ve ic gunes sistemini kaosa surukleyecek Buyuk ihtimal dunya ile bir gezegenin carpismasina neden olacak 3 5 milyar Dunya yuzeyindeki durum su an Venus yuzeyindeki durum ile ayni olacak 3 6 milyar Neptun un uydusu Triton Roche limitine dusecek ve buyuk ihtimalle yeni bir Gezegen halkasi na donusecek 5 4 milyar Gunes cekirdegindeki hidrojenin tukenmesiyle Anakol u terkedecek ve kirmizi dev e donusecek 7 milyar Andromeda Samanyolu carpismasi meydana gelecek 7 5 milyar Dunya ve Mars gunesin genislemesiyle icerisine girecekler 7 9 milyar Gunes bugunku yaricapinin 256 kati olan kirmizi dev kolunun ucuna vararak maksimum degerine ulasacak Bu esnada Merkur Venus ve muhtemelen dunya yikilacak Bu vakitlerde Saturn un uydusu Titan in yuzeyi yasama imkan saglayacak sicakliga ulasacak 8 milyar Gunes su anki kutlesinin 54 05 ine duserek karbon oksijen karisimi beyaz cuce ye donusecek 14 4 milyar Gunesin isigi bugunku isik miktarinin uc trilyon asagi seviyesine duserek kara cuce ye donusecek Sicakliginin da 2239 K ya dusmesiyle gozle gorulemez hale gelecek 20 milyar hipotezine gore evrenin sonu Chandra X isini Gozlemevi nin yaptigi Galaksi grubu nun hizini olcen gozlemlere gore ise bu olmayacak 50 milyar Dunya ve Ay in gunesin genislemesinden kurtuldugunu varsayarak bu vakitlerde her ikisi kutle cekim kilidi icerisine girecek ve birbirlerine sadece bir yuzlerini gosterecekler Bundan sonra gunes kutle cekim hareketiyle sistemin acisal momentumunu emerek ay yorungesinin parcalanmasina ve dunyanin yukari dogru donmesine sebep olacak 100 milyar Evrenin genislemesi butun Buyuk Patlama izlerinin gozlemlenebilir evren limitleri icerisinde yok olmasina ve kozmolojinin imkansiz hale gelmesine sebep olacak 450 milyar Samanyolu nun da icinde bulundugu yaklasik 47 galaksinin bir araya gelerek olusturdugu Yerel Grup gok adalari medyan noktasina ulasacak ve hepsi eriyip bir tek galaksiye donusecek 1012 1 trilyon Galaksilerin ihtiyac duyduklari gaz bulutlarinin tukenisi ve yildiz olusumunun sonu 2 1012 2 trilyon Karanlik enerjinin evreni buyuk bir hizla genisletmeye devam ettigi varsayilirsa Basak superkumesi nin disindaki butun galaksiler artik herhangi bir sekilde algilanabilir kesfedilebilir olmayacak 3 x 1013 30 trilyon Beyaz cuce gunes baska bir yildiz kalintisiyla karsilasacak Bu iki cisim birbirlerine yakin mesafeden gectiklerinde gezegenlerinin yorungeleri etkilenecek ve gezegenler bagli olduklari sistemin yorungesinden firlatilabilecekler Yakin yorungeli gezegenlerin firlatilmasi daha uzun surebilecek 1014 100 trilyon Galaksilerdeki yildiz olusumunun tamamen sona erecegi tahmin edilen tarih Bu ayni zamanda ndan na gecis donemi olacak yildizlarin olusmasi icin gerekli hidrojen kalmayacak geriye kalan butun yildizlar da yakitlarini tuketip sonecek 1 1 1 2 1014 110 120 trilyon Evrendeki butun yildizlarin yakitlarini tuketip sonecekleri tahmin edilen tarih en fazla yasayan yildizlardan Kirmizi cuce lerin 10 20 trilyon yil yasam suresi var Bu noktadan sonra Sikisik yildiz olarak sadece Beyaz cuceler Kahverengi cuceler Notron yildizlari ve kara delikler kalacak 1015 1 katrilyon Yildizsal cisimlerin carpismalari sonucu gunes sistemindeki butun gezegenler yorungelerinden ayrilacak Bu vakitte gunes mutlak sifirin uzerinde bes dereceye kadar soguyacak 10 Kahverengi cuceler ve sikisik yildizlarin galaksilerden firlatilacagi tahmin edilen tarih Iki cisim birbirlerine yakin mesafeden gectikleri vakit enerjilerini arttirmak icin yorungesel enerjilerini kucuk kutleli cisimlerle degistirecekler Bu durumda kucuk kutleli cisimler galaksiden firlatilmak icin yeteri kadar enerji kazanabilecek Bu surec galaksinin cogunlugu kahverengi cuceler ve sikisik yildizlar olan cisimleri disari firlatmasina sebep olacak 1020 Cekimsel radyasyon salinimindan dolayi dunyanin gunesin etrafinda donusu zayiflayacak 2 1036 Eger alabilecegi en kucuk degeri 8 2 x 1033 yil alirsa bu tarihte gozlemlenebilir evrendeki butun nukleonlar bozulmus olacak 3 1043 Eger alabilecegi en buyuk degeri 1041 yil alirsa bu tarihte gozlemlenebilir evrendeki butun nukleonlar bozulmus olacak Bu vakitte eger protonlar bozulursa sadece kara deliklerin mevcut olacagi baslamis olacak 1065 Protonlarin bozulmadigi varsayilirsa kaya gibi sert cisimler ile atom ve molekullerini yeniden duzenleyecekler Bu zaman diliminde butun maddeler sivi haldedir 1 7 10106 20 trilyon gunes kutleli dev kara delikler Hawking radyasyonu ile bozulmaya baslayacaklar Bu nin sonu olacak Bu zaman diliminden sonra eger protonlar bozulursa evren butun fiziksel cisimlerin atomalti parcaciklara bolunup yavas yavas girecekleri Karanlik Caga girecek 101500 Protonlarin bozulmadigi varsayilirsa butun maddenin ya donusecegi vakit 101026 displaystyle 10 10 26 a Protonlarin bozulmadigi varsayilirsa butun maddelerin kara delikler tarafindan yutulacagi tarih Buna muteakiben ve Karanlik Cag a ani gecisler bu zaman diliminde olacak 101050 displaystyle 10 10 50 Boltzmann beyninin entropi azalimiyla vakumun icinde belirecegi tarih 101056 displaystyle 10 10 56 Rastgele yeni bir Buyuk patlama meydana getirecek 101076 displaystyle 10 10 76 Proton bozulmasinin olmayacagi varsayilirsa butun maddelerin kara delikler tarafindan yutulacagi tarih 1010120 displaystyle 10 10 120 Evren ulasacak 10101076 66 displaystyle 10 10 10 76 66 gore kuramsal bir kutunun icine hapsedilmis yildizsal kutleden olusan kara deligin kuantum hali donemi Bu zaman dilimini iyi kavrayabilmek icin tarihin kendisini gore rastgele pek cok kez tekrar ettigi bir model dusunulebilir Nedense ilk kez bu zaman diliminde su an halihazirdaki zaman diliminde yasananlara yakin seylerin yasanacagi dusunulebilir 101010102 08 displaystyle 10 10 10 10 2 08 gore kuramsal bir kutunun icine hapsedilmis ve bir kutleye sahip ve gozlemlenebilir evren icerisinde bulunan kara deligin kuantum hali donemi 10101010101 1 displaystyle 10 10 10 10 10 1 1 Linde nin sonsuz buyume teorisi modeli goz onune alinarak 10 6Planck kutlesine sahip ve gore kuramsal bir kutunun icine hapsedilmis ve butun bir evren kadar bir kutleye sahip gozlemlenebilir ya da degil bir kara deligin kuantum hali donemi Astronomik olaylarUzaygemisi ve uzay arastirmalariTeknoloji ve KulturKaynakca Arsivlenmis kopya 13 Mayis 2012 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 30 Nisan 2012 a b Matthews R A J Bahar 1994 The Close Approach of Stars in the Solar Neighborhood The Royal Astronomical Society Quarterly Journal 35 1 s 1 Bibcode 1994QJRAS 35 1M Berger A Loutre MF 2002 Climate An exceptionally long interglacial ahead Science 297 5585 ss 1287 8 doi 10 1126 science 1076120 PMID 12193773 19 Temmuz 2011 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 2 Mayis 2012 Seidelmann P Kenneth Haziran 2011 The Future of Time UTC and the Leap Second arXiv eprint arXiv 1106 3141 2 Bibcode 2011arXiv1106 3141F 8 Temmuz 2011 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 2 Mayis 2012 Monnier J D Tuthill P Lopez GB 1999 The Last Gasps of VY Canis Majoris Aperture Synthesis and Adaptive Optics Imagery The Astrophysical Journal 512 1 arXiv astro ph 9810024 2 Bibcode 1999ApJ 512 351M doi 10 1086 306761 Arsivlenmis kopya 26 Ekim 2012 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 2 Mayis 2012 Bostrom Nick 2002 Journal of Evolution and Technology 9 1month March 27 Nisan 2011 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 2 Mayis 2012 Arsivlenmis kopya 11 Eylul 2014 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 2 Mayis 2012 21 Kasim 2010 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 2 Mayis 2012 Bobylev Vadim V Mart 2010 Searching for Stars Closely Encountering with the Solar System Astronomy Letters 36 3 ss 220 226 arXiv 1003 2160 2 Bibcode 2010AstL 36 220B doi 10 1134 S1063773710030060 Arsivlenmis kopya 24 Aralik 2013 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 2 Mayis 2012 Sharma B K 2008 Theoretical Formulation of the Phobos moon of Mars rate of altitudinal loss eprint arXiv 0805 1454 24 Subat 2015 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 2 Mayis 2012 Essentials of Oceanography Garrison Tom year 2009 Arsivlenmis kopya 14 Agustos 2012 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 2 Mayis 2012 Arsivlenmis kopya 6 Agustos 2017 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 2 Mayis 2012 Arsivlenmis kopya 22 Agustos 2011 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 2 Mayis 2012 Arsivlenmis kopya 25 Subat 2019 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 2 Mayis 2012 Arsivlenmis kopya 13 Nisan 2008 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 2 Mayis 2012 Heath Martin J Doyle Laurance R Circumstellar Habitable Zones to Ecodynamic Domains A Preliminary Review and Suggested Future Directions 4 Mayis 2016 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 2 Mayis 2012 Arsivlenmis kopya PDF 29 Ekim 2019 tarihinde kaynagindan PDF Erisim tarihi 2 Mayis 2012 Distant future of the Sun and Earth revisited sayfa 155 163 Arsivlenmis kopya 21 Haziran 2013 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 2 Mayis 2012 Kargel Jeffrey S 23 Temmuz 2004 Mars A Warmer Wetter Planet Ingilizce Springer Science amp Business Media ISBN 978 1 85233 568 7 18 Kasim 2023 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 18 Kasim 2023 Reconciling the Hemispherical Structure of Earth s Inner Core With its Super Rotation pages 264 267 Compositional Model for the Earth s Core McDonough W F O N eron de Surgy 17 Mayis 1996 On the long term evolution of the spin of the Earth PDF ASTRONOMY AND ASTROPHYSICS 18 Kasim 2023 tarihinde kaynagindan PDF Erisim tarihi 18 Kasim 2023 Arsivlenmis kopya 4 Kasim 2012 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 2 Mayis 2012 Arsivlenmis kopya 1 Haziran 2015 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 2 Mayis 2012 Tidal Evolution in the Neptune Triton System Chyba C F Jankowski D G Nicholson P D Distant Future of the Sun and Earth Revisited The Collision Between The Milky Way And Andromeda Cox J T Mars A Warmer Wetter Planet Springer Praxis Books in Astronomy and Space Sciences On the Final Destiny of the Earth and the Solar System PDF 23 Aralik 2018 tarihinde kaynagindan PDF arsivlendi Erisim tarihi 2 Mayis 2012 19 Aralik 2008 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 2 Mayis 2012 Schroder K P Connon Smith Robert Distant Future of the Sun and Earth Revisited pages 155 163 The Initial Final Mass Relation Direct Constraints at the Low Mass End The Astrophysical Journal volume 676 issue 1 pages 594 609 Samuel C Evolution of a 0 6 M sun White Dwarf Arsivlenmis kopya 24 Ekim 2011 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 2 Mayis 2012 Chandra Cluster Cosmology Project III Cosmological Parameter Constraints Solar System Dynamics Murray C D amp Dermott S F From the Big Bang to Planet X pages 79 81 Origin of the Earth and Moon page 177 Arsivlenmis kopya 14 Agustos 2012 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 2 Mayis 2012 A dying universe the long term fate and evolution of astrophysical objects pages 337 372 Life the Universe and Nothing Life and Death in an Ever expanding Universe Lawrence M Galaxies Structure and Evolution The Five Ages of the Universe Adams Fred and Laughlin Greg The Anthropic Cosmological Principle The Five Ages of the Universe Adams Fred and Laughlin Greg pages 85 A Dying Universe the Long term Fate and Evolution of Astrophysical Objects Particle Emission Rates From a Black Hole Massless Particles From an Uncharged Nonrotating Hole pages 198 206 Arsivlenmis kopya PDF 20 Aralik 2015 tarihinde kaynagindan PDF Erisim tarihi 2 Mayis 2012 16 Mayis 2008 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 2 Mayis 2012 Information Loss in Black Holes and or Conscious Beings page 461