Sitogenetik genetiğin bir dalıdır. Sitogenetik aynı zamanda sitolojinin bir parçasıdır. Kromozomların hücre davranışıyla; özellikle mitoz bölünme ve mayoz bölünme sırasındaki davranışlarıyla nasıl bir ilişkili içinde olduğunu inceler. Kullanılan teknikler arasında karyotipleme, G-bantlı kromozomların analizi bulunmaktadır. Floresan in situ hibridizasyon (FISH) ve komparatif genomik hibridizasyon (KGH) gibi teknikler moleküler sitogenetik başlığı altında yer almaktadır.
Tarihi
Başlangıç
Kromozomlar ilk olarak 1842 yılında bitki hücrelerinde çalışmalar yapan tarafından gözlemlenmiştir. Kromozom davranışları semender hücreleri üzerinde çalışmalar yapan Walther Flemming tarafından tanımlanmıştır. Mitoz bölünme 1882 yılında bilim insanı Walther Flemming tarafından keşfedilmiştir . "Sitogenetik" ismi ise 1888 yılında Alman anatomist von Waldeyer tarafından koyulmuştur.
Bir sonraki aşamaya 20. yüzyılın başlarında geçilmiştir Bu geçiş kromozom setinin (karyotip) genlerin taşıyıcısı olarak değerlendirildiği zaman gerçekleşmiştir. Levitsky, karyotipi genetik içeriklerinin aksine vücut kromozomların fenotipik görünümü olarak tanımlayan ilk kişi olduğu varsayılmaktadır. "Normal bir diploid insan hücresi kaç kromozom içerir?" sorusuna cevap bulmak için insan karyotipi üzerine yapılan çalışmalar yıllarca devam etmiştir. 1912 yılında , sperm ana hücresinde () 47 kromozom olduğunu; yumurta ana hücresinde () ise 48 kromozom olduğunu bildirdi. Bu bildirmeler XX / XO biyolojik cinsiyet belirleme sistemini ortaya çıkardı. 1922 yılında , kromozom sayısının 46 veya 48 olduğu hakkında kesin yargılarda bulunamasa da kromozom sayısını 46 almayı tercih etmiştir. Painter, sonrasında fikrini 46'dan 48'e revize etti. Bunun yanında insanların sahip olduğu konusunda ısrarlarına devam etmiştir. Kullanılan tekniklerine bakıldığında sonuçlar oldukça dikkat çekici bir etki yaratmıştı. Otuz yıldan fazla bir süre boyunca bilim kitaplarında insan kromozom sayısı 48 kalmıştır. Yeni tekniklerin gelişmesi ve bu hatanın düzelmesi gerekmiştir. Bu görev için 'ın laboratuvarında çalışan Joe Hin Tjio seçilmiştir. Yapılan araştırmaların doğrultusunda insanın karyotipinin sadece 46 kromozom içerdiği kanıtlanmıştır. Bu araştırmaların bir sonucuna ulaşması ise 1956 yılına kadar devam etmiştir. Büyük maymunlarda 48 kromozom bulunmaktadır. İnsan kromozomlarından biri olan kromozomu 2; ata kromozomlarının birleşmesi sonucu oluşmuştur. Bu birleşmeden dolayı kromozom sayısı azalmıştır.
Uygulama alanları
McClintock'un mısır bitkisi üzerindeki çalışması
Barbara McClintock kariyerine mısır sitogenetikçisi olarak başlamıştır. McClintock ve , 1931 yılında yaptıkları araştırmalarla belirgin kromozomların sitolojik eşleşmesinin (rekombinasyon) genetik özelliklerin rekombinasyonuna bağlı olduğunu göstermiştir. McClintock, Carnegie Enstitüsüde çalışmalarına devam etmiştir. Aynı zaman aralığında mısır bitkisinde kromozom kırılması ve füzyon alevlenmesi mekanizmaları üzerine yaptığı çalışmalarına devam etmiştir. McClintock mısır kromozomu 9'da her zaman aynı gen bölgesinde meydana gelen kromozom kırılma olayını tanımlamıştır. Bu durumu "Ds" veya "ayrışma" lokusu olarak adlandırmıştır.
Drosophila'daki doğal popülasyonlar
Theodosius Dobzhansky ve çalışma arkadaşları, 1930'lu yıllarda bir çalışma yapmışlardır. Bu çalışmada Kaliforniya ve komşu eyaletlerdeki vahşi popülasyonlardan ve 'i toplamışlardır. Painter'ın tekniğini kullanarak politen kromozomlarını incelemişlerdir. İncelemeler sonucunda vahşi popülasyonların kromozomal inversiyonlar için çok çeşitli olduğunu keşfetmişlerdir. Bütün sineklerin, taşıdıkları inversiyonlar ne olursa olsun birbirlerine benzer göründükleri gözlemlenmiştir. Bu, şifreli bir polimorfizm örneğidir.
Bu durumun doğal seçilim yüzünden olduğuna ilişkin kanıtlar hızla birikmiştir. İlk defa Dobzhansky, L'Héritier ve Teissier tarafından denenmiş bir yöntem kullanılmıştır. Bu yöntem popülasyonları kafeslerde besleyerek beslenme, üreme ve örneklemeyi mümkün kılmıştır. Canlılarının kaçışını ise önlemiştir. 1951 yalında ise Dobzhansky kitabının üçüncü baskısını yayınlamıştır. Polimorfizmde gözlemlenen; heterozigotların seçici avantajıyla canlı topluluğunda kromozom yapısının değişmediğini kanıtlamıştır.
Zambak ve fare
Zambak, mayozun sitolojik incelemesi için tercih edilen bir organizmadır. Bunun sebebi zambak kromozomlarının büyük olmasıdır. Mayozun her morfolojik aşaması mikroskop altında rahatça tanımlanabilir. Hotta ve arkadaşları mayoz bölünmenin profaz aşamasında kemirgenlerin erkek mayotik hücrelerinde çapraz geçişin meydana geldiği varsayılmıştır. Bu varsayım DNA kesilmesi ve onarım sentezinin ortak bir örüntü oluşması için ortam hazırlamıştır. Zambak ve fare gibi filogenetik olarak birbirinden uzak organizmalar arasında ortak bir modelin var olması yazarları bir sonuca ulaştırmıştır. Bu sonuç gelişmiş ökaryotlarda mayotik geçiş organizasyonunun dağıtım açısından evrensel olduğu sonucuna varılmasına yol açmıştır.
Teknikler
Karyotipleme
Rutin kromozom analizi (Karyotipleme), tripsin ve Giemsa boyası, Leishman boyası veya ikisinin bir karışımı kullanılarak metafaz kromozomlarının analizine verilen addır. Yapılan işlemler kromozomlarda eşsiz bant desenleri yaratmaktadır. Bu maddelerin replikasyon zamanlaması ve kromatin paketleme ile ilişkisi vardır. Fakat bu ilişki modellerinin moleküler mekanizması ve nedeni bilinmemektedir.
Sitogenetik laboratuvarlarında birçok kromozom bantlama tekniği kullanılmaktadır. (K-bantlama), belirli bant desenleri oluşturmak için uygulanan ilk boyama yöntemidir. Bu yöntem bir floresan mikroskobu gerektirmektedir. Fakat Giemsa bantlama (G-bantlama) kadar yaygın olarak kullanılmamaktadır. Ters bantlama (T-bantlama), ısıtma aşaması gerektiren bir bantlama tekniğidir. G bantlarında ve Q bantlarında görülen normal siyah beyaz deseni tersine çevirmek üzere kullanılır. T-bantlama spesifik olarak kromozomların uzak uçlarını boyamak için daha yararlıdır. Boyama teknikleri arasında C-bantlama ve çekirdekçikte organize bölge lekeleri (ÇOB lekeleri) bulunmaktadır. C-bantlama ve ÇOB lekeleri kromozomun belirli kısımlarının boyanmasında kullanılır. C-bandı, sentromere yakın olan yapıcı heterokromatini boyar. NOR boyama ise akrosantrik kromozomların uydularını ve saplarını vurgular.
Karyotipleme için kullanılan tekniklerden bir tanesi de yüksek çözünürlüklü bantlama tekniğidir. Bu teknik, kromozomların maksimum yoğunlaşmaya ulaşmadan önce profaz veya erken metafaz aşamasında boyanması işlemini içinde barındırır. Profaz ve erken metafaz aşamalarında, kromozomlar metafaz evresindeki kromozomlardan daha geniştir. Bundan dolayı tüm kromozomlar için gözlemlenebilen bantların sayısı yaklaşık 300'den 450'ye ve 800'e çıkar. Yüksek Çözünürlüklü bantlama geleneksel bantlama teknikleri ile gözlemlenmeyen nadir anormalliklerin tespitinde kullanılır.
Lamların hazırlanması
Kemik iliği, kan, amniyotik sıvı, kordon kanı, tümör ve dokulardan (deri, göbek bağı, karaciğer ve diğer birçok organ dahil) hücreler alınarak standart hücre kültüründe kültürlenirler. Kültürlenme işleminin amacı ise hücrelerin sayısını çoğaltmaktır. Daha sonra hücre kültürüne bir antimitotik (kolşisin, ) eklenir. Antimitotik, mitozda bölünmeyi durdurarak analiz için mitotik hücre verimini artırır. Hücreler santrifüjlenir. Daha sonra antimitotik, ortamdan uzaklaştırılır. Hücreler hipotonik bir ortama konur. Hipotonik ortam beyaz kan hücrelerinin veya fibroblastların şişmesine neden olur. Slaytlara eklendiğinde kromozomlar yayılırlar. Bu durum kırmızı kan hücrelerini parçalar. Hücrelerin hipotonik çözelti içinde oturmasına izin verilir. Bu işlemden sonra çözeltiye Carnoy tespit sıvısı (3:1 metanolden buzlu asetik asite) eklenir. Yapılan işlem hücreleri öldürür ve beyaz kan hücrelerinin çekirdeklerini sertleştirir. Bu işlem herhangi bir birikintiyi veya kırmızı kan hücresini atmak için tekrar edilir. Hücre süspansiyonu daha sonra numune lamlarına damlatılır. Lamlar bir fırında eskitilir ve beklemeye bırakılır. Birkaç gün bekledikten sonra bantlama ve analiz için hazır hale gelir.
Analiz
Bantlı kromozomların analizi, sitogenetikte uzmanlaşmış klinik laboratuvar uzmanı(KLU(SG)) tarafından mikroskopta gerçekleştirilir. Oluşan mozaikliği kabul edilebilir kılmak için 20 hücrenin analiz edilmesi yeterli bulunur. Sonuçlar özet haline getirilir. Sonuçlar kurul onaylı bir sitogenetik uzmanı tarafından gözden geçirilir. Hastanın geçmişi ve diğer klinik bulgular dikkate alınarak bir yorum yazılır.
Floresan in situ hibridizasyon
Floresan in situ hibridizasyon (FISH), sitogenetik hücre preparatlarına melezlenmesi için floresan etiketli probların kullanılmasına verilen addır.
FISH genel kullanımının yanında aşağıda verilen alanlarda da kullanılabilir:
- kemik iliği yaymaları
- kan yaymaları
- parafine gömülü doku preparatları
- enzimatik olarak ayrışmış doku örnekleri
- kültürlenmemiş kemik iliği
- kültürlenmemiş amniyositler
Lamların hazırlanması
Standart sitogenetik preparatların hazırlanmasına atıfta bulunularak hazırlanmıştır.
Slayt, 2X TSS (tuz, sodyum sitrat) içeren tuz çözeltisi kullanılarak yaşlandırılır. Slaytlar daha sonra etanollü çözeltiye aktarılır. Böylelikle dehidrasyon işlemi uygulanmış olur. Prob karışım eklenir. Örnek DNA ve prob DNA ısıtılmış plaka kullanılarak denatüre edilir. En az 4 saat süreyle yeniden tavlanmaya bırakılır. Slaytlar fazla bağlanmamış sondayı çıkarmak için yıkanır. Sonrasında 4 ', 6-Diamidino-2-fenilindol (DAPI) veya ile zıt boyanma işlemleri gerçekleştirilir.
Analiz
FISH numunelerinin analizi, KLU(SG) tarafından floresan mikroskobu ile yapılır. Onkoloji için 200-1.000 arası hücre sayılır ve puanlanır. Bu puanlamanın amacı düşük seviyeli hastalıkları dışlamaktır. Doğuştan gelen sorunlar için 20 metafaz hücresi puanlanır.
Sitogenetiğin geleceği
Yaşanan gelişmeler, standart FISH preparatlarının sonuçlarını saymayı amaçlar. Bundan dolayı otomatik sistemler ve karşılaştırmalı genomik hibridizasyon dizileri, CGH ve dizileri gibi sanal karyotipleme teknikleri dahil olmak üzere odaklanmaktadır.
Kaynakça
- ^ Rieger, Rigomar (1976). Glossary of genetics and cytogenetics : classical and molecular. 4th completely rev. ed. Arnd Michaelis, Melvin M. Green. Berlin: Springer-Verlag. ISBN . OCLC 2202589.
- ^ Rodionov, A. V. "Grigorii Andreevich Levitsky (1878–1942)". Russian Journal of Genetics (İngilizce). 45 (11): 1261-1266. doi:10.1134/S1022795409110015. ISSN 1022-7954.
- ^ Haskell, Gordon. "Seedling morphology in applied genetics and plant breeding". The Botanical Review. 27 (3): 382-421. doi:10.1007/bf02860811. ISSN 0006-8101.
- ^ Kottler, M. J. (1974). "From 48 to 46: cytological technique, preconception, and the counting of human chromosomes". Bulletin of the History of Medicine. 48 (4): 465-502. ISSN 0007-5140. (PMID) 4618149. 22 Mayıs 2021 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 27 Mayıs 2021.
- ^ von Winiwarter H (1912). "Études sur la spermatogenese humaine" [Human spermatogenesis studies]. Arch. Biologie (in French). 27 (93): 147–149.
- ^ "Abstracts". The Anatomical Record (İngilizce). 23 (1): 89-132. doi:10.1002/ar.1090230111. ISSN 0003-276X.
- ^ Painter, Theophilus S. "Studies in mammalian spermatogenesis. II. The spermatogenesis of man". Journal of Experimental Zoology (İngilizce). 37 (3): 291-336. doi:10.1002/jez.1400370303. ISSN 0022-104X.
- ^ Wright, Pearce (11 December 2001). "Joe Hin Tjio The man who cracked the chromosome count". The Guardian. from the original on 25 August 2017.
- ^ Saxon, Wolfgang (7 December 2001). "Joe Hin Tjio, 82; Research Biologist Counted Chromosomes". The New York Times. from the original on 12 May 2013.
- ^ Tjio, J. H. (15 Mart 1978). "The chromosome number of man". American Journal of Obstetrics and Gynecology. 130 (6): 723-724. doi:10.1016/0002-9378(78)90337-x. ISSN 0002-9378. (PMID) 345813. 22 Mayıs 2021 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 27 Mayıs 2021.
- ^ Hsu, T. C. (1979). Human and Mammalian Cytogenetics : an Historical Perspective. New York, NY: Springer New York. ISBN . OCLC 852788516.
- ^ "Archived copy 17 Şubat 2011 tarihinde Wayback Machine sitesinde .". from the original on 2011-02-17. Retrieved 2011-03-15. Encyclopædia Britannica, The Human Chromosome
- ^ "Archived copy 9 Ağustos 2011 tarihinde Wayback Machine sitesinde .". from the original on 2011-08-20. Retrieved 2010-05-29. Evolution Pages, Chromosome fusion
- ^ Ravindran, Sandeep (11 Aralık 2012). "Barbara McClintock and the discovery of jumping genes". Proceedings of the National Academy of Sciences of the United States of America. 109 (50): 20198-20199. doi:10.1073/pnas.1219372109. ISSN 1091-6490. (PMC) 3528533 $2. (PMID) 23236127. 23 Mayıs 2021 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 27 Mayıs 2021.
- ^ Painter, T. S. (22 Aralık 1933). "A NEW METHOD FOR THE STUDY OF CHROMOSOME REARRANGEMENTS AND THE PLOTTING OF CHROMOSOME MAPS". Science (New York, N.Y.). 78 (2034): 585-586. doi:10.1126/science.78.2034.585. ISSN 0036-8075. (PMID) 17801695. 23 Mayıs 2021 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 27 Mayıs 2021.
- ^ Dobzhansky T. 1951. Genetics and the origin of species. 3rd ed, Columbia University Press, New York.
- ^ Dobzhansky T. 1970. Genetics of the evolutionary process. Columbia University Press N.Y.
- ^ [Dobzhansky T.] 1981. Dobzhansky's genetics of natural populations. eds Lewontin RC, Moore JA, Provine WB and Wallace B. Columbia University Press N.Y.
- ^ Hotta, Y.; Chandley, A. C.; Stern, H. (15 Eylül 1977). "Meiotic crossing-over in lily and mouse". Nature. 269 (5625): 240-242. doi:10.1038/269240a0. ISSN 0028-0836. (PMID) 593319. 23 Mayıs 2021 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 27 Mayıs 2021.
wikipedia, wiki, viki, vikipedia, oku, kitap, kütüphane, kütübhane, ara, ara bul, bul, herşey, ne arasanız burada,hikayeler, makale, kitaplar, öğren, wiki, bilgi, tarih, yukle, izle, telefon için, turk, türk, türkçe, turkce, nasıl yapılır, ne demek, nasıl, yapmak, yapılır, indir, ücretsiz, ücretsiz indir, bedava, bedava indir, mp3, video, mp4, 3gp, jpg, jpeg, gif, png, resim, müzik, şarkı, film, film, oyun, oyunlar, mobil, cep telefonu, telefon, android, ios, apple, samsung, iphone, xiomi, xiaomi, redmi, honor, oppo, nokia, sonya, mi, pc, web, computer, bilgisayar
Sitogenetik genetigin bir dalidir Sitogenetik ayni zamanda sitolojinin bir parcasidir Kromozomlarin hucre davranisiyla ozellikle mitoz bolunme ve mayoz bolunme sirasindaki davranislariyla nasil bir iliskili icinde oldugunu inceler Kullanilan teknikler arasinda karyotipleme G bantli kromozomlarin analizi bulunmaktadir Floresan in situ hibridizasyon FISH ve komparatif genomik hibridizasyon KGH gibi teknikler molekuler sitogenetik basligi altinda yer almaktadir BCR ABL yeniden duzenlemesi icin FISH kullanilmis bir metafaz hucresiTarihiBaslangic Kromozomlar ilk olarak 1842 yilinda bitki hucrelerinde calismalar yapan tarafindan gozlemlenmistir Kromozom davranislari semender hucreleri uzerinde calismalar yapan Walther Flemming tarafindan tanimlanmistir Mitoz bolunme 1882 yilinda bilim insani Walther Flemming tarafindan kesfedilmistir Sitogenetik ismi ise 1888 yilinda Alman anatomist von Waldeyer tarafindan koyulmustur Bir sonraki asamaya 20 yuzyilin baslarinda gecilmistir Bu gecis kromozom setinin karyotip genlerin tasiyicisi olarak degerlendirildigi zaman gerceklesmistir Levitsky karyotipi genetik iceriklerinin aksine vucut kromozomlarin fenotipik gorunumu olarak tanimlayan ilk kisi oldugu varsayilmaktadir Normal bir diploid insan hucresi kac kromozom icerir sorusuna cevap bulmak icin insan karyotipi uzerine yapilan calismalar yillarca devam etmistir 1912 yilinda sperm ana hucresinde 47 kromozom oldugunu yumurta ana hucresinde ise 48 kromozom oldugunu bildirdi Bu bildirmeler XX XO biyolojik cinsiyet belirleme sistemini ortaya cikardi 1922 yilinda kromozom sayisinin 46 veya 48 oldugu hakkinda kesin yargilarda bulunamasa da kromozom sayisini 46 almayi tercih etmistir Painter sonrasinda fikrini 46 dan 48 e revize etti Bunun yaninda insanlarin sahip oldugu konusunda israrlarina devam etmistir Kullanilan tekniklerine bakildiginda sonuclar oldukca dikkat cekici bir etki yaratmisti Otuz yildan fazla bir sure boyunca bilim kitaplarinda insan kromozom sayisi 48 kalmistir Yeni tekniklerin gelismesi ve bu hatanin duzelmesi gerekmistir Bu gorev icin in laboratuvarinda calisan Joe Hin Tjio secilmistir Yapilan arastirmalarin dogrultusunda insanin karyotipinin sadece 46 kromozom icerdigi kanitlanmistir Bu arastirmalarin bir sonucuna ulasmasi ise 1956 yilina kadar devam etmistir Buyuk maymunlarda 48 kromozom bulunmaktadir Insan kromozomlarindan biri olan kromozomu 2 ata kromozomlarinin birlesmesi sonucu olusmustur Bu birlesmeden dolayi kromozom sayisi azalmistir Uygulama alanlariMcClintock un misir bitkisi uzerindeki calismasi Barbara McClintock kariyerine misir sitogenetikcisi olarak baslamistir McClintock ve 1931 yilinda yaptiklari arastirmalarla belirgin kromozomlarin sitolojik eslesmesinin rekombinasyon genetik ozelliklerin rekombinasyonuna bagli oldugunu gostermistir McClintock Carnegie Enstitusude calismalarina devam etmistir Ayni zaman araliginda misir bitkisinde kromozom kirilmasi ve fuzyon alevlenmesi mekanizmalari uzerine yaptigi calismalarina devam etmistir McClintock misir kromozomu 9 da her zaman ayni gen bolgesinde meydana gelen kromozom kirilma olayini tanimlamistir Bu durumu Ds veya ayrisma lokusu olarak adlandirmistir Drosophila daki dogal populasyonlar Theodosius Dobzhansky ve calisma arkadaslari 1930 lu yillarda bir calisma yapmislardir Bu calismada Kaliforniya ve komsu eyaletlerdeki vahsi populasyonlardan ve i toplamislardir Painter in teknigini kullanarak politen kromozomlarini incelemislerdir Incelemeler sonucunda vahsi populasyonlarin kromozomal inversiyonlar icin cok cesitli oldugunu kesfetmislerdir Butun sineklerin tasidiklari inversiyonlar ne olursa olsun birbirlerine benzer gorundukleri gozlemlenmistir Bu sifreli bir polimorfizm ornegidir Bu durumun dogal secilim yuzunden olduguna iliskin kanitlar hizla birikmistir Ilk defa Dobzhansky L Heritier ve Teissier tarafindan denenmis bir yontem kullanilmistir Bu yontem populasyonlari kafeslerde besleyerek beslenme ureme ve orneklemeyi mumkun kilmistir Canlilarinin kacisini ise onlemistir 1951 yalinda ise Dobzhansky kitabinin ucuncu baskisini yayinlamistir Polimorfizmde gozlemlenen heterozigotlarin secici avantajiyla canli toplulugunda kromozom yapisinin degismedigini kanitlamistir Zambak ve fare Zambak mayozun sitolojik incelemesi icin tercih edilen bir organizmadir Bunun sebebi zambak kromozomlarinin buyuk olmasidir Mayozun her morfolojik asamasi mikroskop altinda rahatca tanimlanabilir Hotta ve arkadaslari mayoz bolunmenin profaz asamasinda kemirgenlerin erkek mayotik hucrelerinde capraz gecisin meydana geldigi varsayilmistir Bu varsayim DNA kesilmesi ve onarim sentezinin ortak bir oruntu olusmasi icin ortam hazirlamistir Zambak ve fare gibi filogenetik olarak birbirinden uzak organizmalar arasinda ortak bir modelin var olmasi yazarlari bir sonuca ulastirmistir Bu sonuc gelismis okaryotlarda mayotik gecis organizasyonunun dagitim acisindan evrensel oldugu sonucuna varilmasina yol acmistir TekniklerKaryotipleme Rutin kromozom analizi Karyotipleme tripsin ve Giemsa boyasi Leishman boyasi veya ikisinin bir karisimi kullanilarak metafaz kromozomlarinin analizine verilen addir Yapilan islemler kromozomlarda essiz bant desenleri yaratmaktadir Bu maddelerin replikasyon zamanlamasi ve kromatin paketleme ile iliskisi vardir Fakat bu iliski modellerinin molekuler mekanizmasi ve nedeni bilinmemektedir Sitogenetik laboratuvarlarinda bircok kromozom bantlama teknigi kullanilmaktadir K bantlama belirli bant desenleri olusturmak icin uygulanan ilk boyama yontemidir Bu yontem bir floresan mikroskobu gerektirmektedir Fakat Giemsa bantlama G bantlama kadar yaygin olarak kullanilmamaktadir Ters bantlama T bantlama isitma asamasi gerektiren bir bantlama teknigidir G bantlarinda ve Q bantlarinda gorulen normal siyah beyaz deseni tersine cevirmek uzere kullanilir T bantlama spesifik olarak kromozomlarin uzak uclarini boyamak icin daha yararlidir Boyama teknikleri arasinda C bantlama ve cekirdekcikte organize bolge lekeleri COB lekeleri bulunmaktadir C bantlama ve COB lekeleri kromozomun belirli kisimlarinin boyanmasinda kullanilir C bandi sentromere yakin olan yapici heterokromatini boyar NOR boyama ise akrosantrik kromozomlarin uydularini ve saplarini vurgular Karyotipleme icin kullanilan tekniklerden bir tanesi de yuksek cozunurluklu bantlama teknigidir Bu teknik kromozomlarin maksimum yogunlasmaya ulasmadan once profaz veya erken metafaz asamasinda boyanmasi islemini icinde barindirir Profaz ve erken metafaz asamalarinda kromozomlar metafaz evresindeki kromozomlardan daha genistir Bundan dolayi tum kromozomlar icin gozlemlenebilen bantlarin sayisi yaklasik 300 den 450 ye ve 800 e cikar Yuksek Cozunurluklu bantlama geleneksel bantlama teknikleri ile gozlemlenmeyen nadir anormalliklerin tespitinde kullanilir Lamlarin hazirlanmasi Kemik iligi kan amniyotik sivi kordon kani tumor ve dokulardan deri gobek bagi karaciger ve diger bircok organ dahil hucreler alinarak standart hucre kulturunde kulturlenirler Kulturlenme isleminin amaci ise hucrelerin sayisini cogaltmaktir Daha sonra hucre kulturune bir antimitotik kolsisin eklenir Antimitotik mitozda bolunmeyi durdurarak analiz icin mitotik hucre verimini artirir Hucreler santrifujlenir Daha sonra antimitotik ortamdan uzaklastirilir Hucreler hipotonik bir ortama konur Hipotonik ortam beyaz kan hucrelerinin veya fibroblastlarin sismesine neden olur Slaytlara eklendiginde kromozomlar yayilirlar Bu durum kirmizi kan hucrelerini parcalar Hucrelerin hipotonik cozelti icinde oturmasina izin verilir Bu islemden sonra cozeltiye Carnoy tespit sivisi 3 1 metanolden buzlu asetik asite eklenir Yapilan islem hucreleri oldurur ve beyaz kan hucrelerinin cekirdeklerini sertlestirir Bu islem herhangi bir birikintiyi veya kirmizi kan hucresini atmak icin tekrar edilir Hucre suspansiyonu daha sonra numune lamlarina damlatilir Lamlar bir firinda eskitilir ve beklemeye birakilir Birkac gun bekledikten sonra bantlama ve analiz icin hazir hale gelir Analiz Bantli kromozomlarin analizi sitogenetikte uzmanlasmis klinik laboratuvar uzmani KLU SG tarafindan mikroskopta gerceklestirilir Olusan mozaikligi kabul edilebilir kilmak icin 20 hucrenin analiz edilmesi yeterli bulunur Sonuclar ozet haline getirilir Sonuclar kurul onayli bir sitogenetik uzmani tarafindan gozden gecirilir Hastanin gecmisi ve diger klinik bulgular dikkate alinarak bir yorum yazilir Floresan in situ hibridizasyon Floresan in situ hibridizasyon FISH sitogenetik hucre preparatlarina melezlenmesi icin floresan etiketli problarin kullanilmasina verilen addir FISH genel kullaniminin yaninda asagida verilen alanlarda da kullanilabilir kemik iligi yaymalari kan yaymalari parafine gomulu doku preparatlari enzimatik olarak ayrismis doku ornekleri kulturlenmemis kemik iligi kulturlenmemis amniyositlerLamlarin hazirlanmasi Standart sitogenetik preparatlarin hazirlanmasina atifta bulunularak hazirlanmistir Slayt 2X TSS tuz sodyum sitrat iceren tuz cozeltisi kullanilarak yaslandirilir Slaytlar daha sonra etanollu cozeltiye aktarilir Boylelikle dehidrasyon islemi uygulanmis olur Prob karisim eklenir Ornek DNA ve prob DNA isitilmis plaka kullanilarak denature edilir En az 4 saat sureyle yeniden tavlanmaya birakilir Slaytlar fazla baglanmamis sondayi cikarmak icin yikanir Sonrasinda 4 6 Diamidino 2 fenilindol DAPI veya ile zit boyanma islemleri gerceklestirilir Analiz FISH numunelerinin analizi KLU SG tarafindan floresan mikroskobu ile yapilir Onkoloji icin 200 1 000 arasi hucre sayilir ve puanlanir Bu puanlamanin amaci dusuk seviyeli hastaliklari dislamaktir Dogustan gelen sorunlar icin 20 metafaz hucresi puanlanir Sitogenetigin gelecegiYasanan gelismeler standart FISH preparatlarinin sonuclarini saymayi amaclar Bundan dolayi otomatik sistemler ve karsilastirmali genomik hibridizasyon dizileri CGH ve dizileri gibi sanal karyotipleme teknikleri dahil olmak uzere odaklanmaktadir Kaynakca Rieger Rigomar 1976 Glossary of genetics and cytogenetics classical and molecular 4th completely rev ed Arnd Michaelis Melvin M Green Berlin Springer Verlag ISBN 0 387 07668 9 OCLC 2202589 Rodionov A V Grigorii Andreevich Levitsky 1878 1942 Russian Journal of Genetics Ingilizce 45 11 1261 1266 doi 10 1134 S1022795409110015 ISSN 1022 7954 Haskell Gordon Seedling morphology in applied genetics and plant breeding The Botanical Review 27 3 382 421 doi 10 1007 bf02860811 ISSN 0006 8101 Kottler M J 1974 From 48 to 46 cytological technique preconception and the counting of human chromosomes Bulletin of the History of Medicine 48 4 465 502 ISSN 0007 5140 PMID 4618149 22 Mayis 2021 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 27 Mayis 2021 von Winiwarter H 1912 Etudes sur la spermatogenese humaine Human spermatogenesis studies Arch Biologie in French 27 93 147 149 Abstracts The Anatomical Record Ingilizce 23 1 89 132 doi 10 1002 ar 1090230111 ISSN 0003 276X Painter Theophilus S Studies in mammalian spermatogenesis II The spermatogenesis of man Journal of Experimental Zoology Ingilizce 37 3 291 336 doi 10 1002 jez 1400370303 ISSN 0022 104X Wright Pearce 11 December 2001 Joe Hin Tjio The man who cracked the chromosome count The Guardian from the original on 25 August 2017 Saxon Wolfgang 7 December 2001 Joe Hin Tjio 82 Research Biologist Counted Chromosomes The New York Times from the original on 12 May 2013 Tjio J H 15 Mart 1978 The chromosome number of man American Journal of Obstetrics and Gynecology 130 6 723 724 doi 10 1016 0002 9378 78 90337 x ISSN 0002 9378 PMID 345813 22 Mayis 2021 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 27 Mayis 2021 Hsu T C 1979 Human and Mammalian Cytogenetics an Historical Perspective New York NY Springer New York ISBN 978 1 4612 6159 9 OCLC 852788516 Archived copy 17 Subat 2011 tarihinde Wayback Machine sitesinde from the original on 2011 02 17 Retrieved 2011 03 15 Encyclopaedia Britannica The Human Chromosome Archived copy 9 Agustos 2011 tarihinde Wayback Machine sitesinde from the original on 2011 08 20 Retrieved 2010 05 29 Evolution Pages Chromosome fusion Ravindran Sandeep 11 Aralik 2012 Barbara McClintock and the discovery of jumping genes Proceedings of the National Academy of Sciences of the United States of America 109 50 20198 20199 doi 10 1073 pnas 1219372109 ISSN 1091 6490 PMC 3528533 2 PMID 23236127 23 Mayis 2021 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 27 Mayis 2021 Painter T S 22 Aralik 1933 A NEW METHOD FOR THE STUDY OF CHROMOSOME REARRANGEMENTS AND THE PLOTTING OF CHROMOSOME MAPS Science New York N Y 78 2034 585 586 doi 10 1126 science 78 2034 585 ISSN 0036 8075 PMID 17801695 23 Mayis 2021 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 27 Mayis 2021 Dobzhansky T 1951 Genetics and the origin of species 3rd ed Columbia University Press New York Dobzhansky T 1970 Genetics of the evolutionary process Columbia University Press N Y Dobzhansky T 1981 Dobzhansky s genetics of natural populations eds Lewontin RC Moore JA Provine WB and Wallace B Columbia University Press N Y Hotta Y Chandley A C Stern H 15 Eylul 1977 Meiotic crossing over in lily and mouse Nature 269 5625 240 242 doi 10 1038 269240a0 ISSN 0028 0836 PMID 593319 23 Mayis 2021 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 27 Mayis 2021