Desmodus rotundus, (Türkçe: Vampir yarasa) küçük, yaprak burunlu bir Amerikalı yerlisidir. Hâlâ geçerliliğini koruyan üç vampir yarasa türünden biridir, diğer iki türü kıllı bacaklı ve . Bu türler parazit memelilerdir. Vampir yarasanın başlıca besin kaynağı çiftlik hayvanlarının kanıdır, avına geceleri onlar uyuduğunda yaklaşır. Konakçısının derisini keserek açmak ve uzun dilleriyle kanlarını yalamak için keskin dişlerini kullanırlar. Türler büyük ölçüde çok eşlidirler ve baskın yetişkin erkekler dişilerin haremini korurlar. Ailesellik, sosyal bakım ve yiyecek paylaşımı gibi kooperatif davranışlar bakımından en sosyal yarasa türlerinden biridir. Çünkü çiftlik hayvanlarının kanıyla beslendiğinden ve kuduz taşıyıcısı olduğundan, vampir yarasalar bir haşere olarak kabul edilirler. Onun koruma statüsü, Dünya Korunma Birliği tarafından en az endişe verici olarak kategorize edilir.
Desmodus rotundus | ||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Korunma durumu | ||||||||||||||||||||
Biyolojik sınıflandırma | ||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||
Desmodus rotundus Geoffroy, 1810 | ||||||||||||||||||||
Dağılışı |
Taksonomi
Vampir yarasa 1810’da Étienne Geoffroy Saint-Hilaire tarafından ilk olarak Phyllostoma rotundum olarak sınıflandırıldılar. Türe 1901’de Oldfield Thomas tarafından geçerli olanlardan biri -Desmodus rotundus- ikili adı verilmeden önce birkaç bilimsel isimle adlandırıldı. Diğer 2 türle birlikte (Kıllı bacaklı vampir yarasa -Diphylla ecaudata- ve beyaz kanatlı vampir yarasa -Diaemus youngi- ) Desmodontinae altsınıfının altında sınıflandırıldı. Karşıtı olan sahte vampir ailesi Megadermatidae ve karşın, bu 3 tür gerçek vampir ailesini oluşturuyor. Desmodontinae’nin tüm bu 3 türü sıcak-kanlı hayvanların kanlarıyla beslenmeleriyle özelleşmiştir. Ancak vampir yarasa ilk olarak kuşlarla beslenen diğer 2 türden çok memelilerin kanıyla beslenir. Üç tür birbirlerine benzerler ancak vampir yarasa uzun başparmağıyla diğerlerinden ayrılır. Bu, tanımlanan diğer fosil türlerine rağmen, onun cinsinin kaybolmayan tek uzvudur.
Fiziksel tanımlama
Vampir yarasa kısa-kıllıdır, alt tarafındaki gümüş-gri kürkle, arka tarafındaki siyah kürklerden kesinlikle ayrılır. Küçük, yuvarlak kulaklara, derin-oluklu dudağa ve düz, yaprak-şekilli buruna sahiptir. Avının üzerine tırmanmak için her kanat üzerinde iyi gelişmiş bir pençeli başparmak bulunmaktadır. Yarasa 18 cm (7 in) kanat genişliğiyle birlikte ortalama 9 cm (3.5 in) uzunluğundadır. Ortalama olarak 57 grams (2 oz) ağırlığındadır fakat ağırlığı tek bir beslenme sonrasında iki katına çıkabilir. Beyin haznesi nispeten büyüktür fakat burun, kesici dişlerin ve köpek dişlerinin yerleştirilmesi için küçültülmüştür. Yarasalar içerisindeki en az dişlere sahiptir. Vampir yarasalar dişilerin erkeklerden büyük olduğu bir cinsel dimorfizm sergilerler.
Çoğu diğer yarasalar karada manevra yapma yeteneğini kaybetmiş olsa da, vampir yarasalar bir istisnadır. Onlar, kanatları bacaklarından çok daha güçlü olduğu halde, ileri gitmek için arka ayakları yerine ön ayaklarını kullandıkları bir eşsiz, sınırlayıcı yürüyüş biçimlerini kullanarak koşabilirler. Bu yetenek muhtemelen yarasa soyları içerisinden bağımsız olarak gelişmiştir. Başparmağı altındaki üç yastık taban gibi işlev görmektedir. Bu özellik ayrıca çeşitli yönlere sıçramada da önemlidir. Atlayacakları zaman yarasa kendisini yukarı iter. Başparmaklar tarafından stabilize edilen arka ayaklar bedeni pektoral kanatların üzerinde tutar.
Vampir yarasalar diğer yarasalarla karşılaştırıldığında iyi bir görme yeteneğine sahiptir. Farklı optik desenleri ayırt edebiliyor ve uzun mesafeli yönleri belirleyebiliyorlardır. Bu yarasalar iyi gelişmiş koklama ve işitme duyularına da sahiptir: kohlea düşük frekanslı seslerde yüksek duyarlılığa sahiptir ve nasal kanalcıklar nispeten geniştir. Sözlü olarak ekolokasyon sinyallari yayarlar ve bu nedenle navigasyon için açık ağızlarıyla uçarlar. Diğer yarasalarla karşılaştırıldığında, onlar 50 santimetre (20 in) bir mesafeden bir metal şeridi 1 santimetre (0,39 in) genişliğinde belirleyebilirler.
Çeşitlilik ve habitat
Vampir yarasalar Meksika’nın bir kısmında, Orta Amerika’da ve Güney Amerika’da bulunur. Amerika sınırlarının güneyine 280 km (170 mil) kadar kuzeyde bulunabilirler. Bu türün fosilleri Florida ve Meksika sınırlarında bulundu. Vampir yarasa güneydoğu Brezilya’daki en yaygın yarasa türüdür. Türün çeşitliliği güneyde Uruguay, Kuzey Arjantin ve Orta Şili’yi kapsar. Batı Hint Adaları içinde, bu yarasa yalnızca Trinidad’ta bulunur. Ilık ve nemli iklimleri tercih ederler ve beslenmek içinse tropikal ve subtropikal ormanlık ve açık çayırlıkları kullanırlar.Ağaçlara, mağaralara, terkedilmiş binalara, eski kuyulara ve madenlere tünerler. Vampir yarasalar diğer dokuz yarasa türüyle birlikte en baskın konaklama mekanlarına yönelerek tüneyeceklerdir. Konaklama yerleri içinde en karanlık ve en yüksek yerlerde otururlar; ayrıldıklarında, diğer yarasa türleri bu boşalan yerleri devralırlar.
Davranış
Beslenme
Vampir yarasalar öncelikli olarak memelilerin kanıyla beslenirler, özellikle sığır ve atlar gibi çiftlik hayvanlarıyla. Vampir yarasalar tapir gibi vahşi avlarla beslenirler fakat bir seçenek verildiğinde sığırlardan sonra atlarla ve evcil hayvanlarla beslenirler. Dişi hayvanlar, özellikle kızışmış olanlar, erkeklerden daha sık hedeflenmektedirler. Bu durum hormonlar yüzünden olmaktadır.
Vampir yarasalar yankılanma yaparak ve koku duyusunu kullanarak avın izini sürerler ve geceleri avlanırlar. Bölgelerinin 5 ila 8 km uzağında beslenirler ve düzenli bir şekilde bölgeden ayrılırlar; bekar erkekler ilk ayrılanlardır, onları dişiler takip eder ve son olarak da haremi koruyan erkekler gelir. Bir yarasa bir hedef seçtiğinde yerden genellikle avının arka kısmına, yan tarafına veya boynuna atlar; burnundaki ısı sensörleri ona deri yüzeyinin yakınlarındaki kan damarını belirlemesinde yardımcı olur. Dişleri ile hayvanların derilerinde delik açar, küçük kanat çırpma hareketleriyle deriyi soyar ve bu amaçla adapte olmuş olan yanal oluklara sahip dilleri ile kanı yalar. Kan, tükürükteki antikoagülant maddeler tarafından pıhtılaşmadan tutulur. Beslendiğinde, kan kardiyak dişte depolanır. Yarasalar 30 dakikada beslenerek, kanla şişkin hale gelirler ve bu nedenle zar zor uçabilirler. Havalanmadan önce, vücuttaki suyun bir kısmının boşaltılmasını ve kanın sindirilmesini beklemek ve kendilerini saklamak zorundadırlar.
Vampir yarasalar idrar ile hayvanı işaretledikten sonra çoğunlukla art arda gecelerde aynı konakçıyı ziyaret ederler. Konakçılarına karşı korumacıdırlar ve beslenme süresince diğer yarasaları kovarlar. Anneler veya onların yavruları dışında, iki veya daha fazla yarasanın aynı konakçıdan beslenmesi alışılmadıktır.
Çiftleşme ve üreme
Bir erkek ve onun dişisi harem oluştururlar. Haremler birçok erkekten oluşur; bu grup içerisinde erkekler baskın bir hiyerarşiye sahiptirler. Erkek vampir yarasalar dişileri içeren veya onlara cezp edici gelen tünek yerlerini korurlar ve harem erkekleri dişileriyle çiftleşen tek erkeklerdir. Bekâr erkekler mümkün olduğunda harem dişileriyle çiftleşmeyi denerler fakat dişiler genellikle onları reddeder. Çoklu-erkek haremlerinde, dişi muhtemelen aynı soydan olan çiftleşmeden kaçınmak için egemen olan erkek tarafından yapılan çiftleşme girişimlerini reddedebilir.
Östrus boyunca, dişi bir yumurta bırakır. Çiftleşme genellikle 3-4 dakika sürer: erkek yarasa dişiyi arka uçtan yakalar, dişleriyle onu arkadan kavrar, dişinin kıvrılmış kanatlarını aşağıda tutar ve onu döller. Vampir yarasalar, gebe kalma sayısı ve doğum yağmurlu mevsimlerde doruk noktasına ulaşmasına rağmen, yıl boyunca üreme açısından aktiftirler. Dişiler, 7 aylık gebelik süresini takiben, gebelik başına bir yavru doğurabilirler. Genç yavrular ilk olarak dişiler tarafından yetiştirilir. Anneler genç yavrularını avlanmak üzere terk ederler ve döndükten sonra onları beslenmeleri için çağırırlar. İlk üç ay için yalnızca anne sütüyle beslenirler ve daha sonra ise annenin kusup çıkardığı kan ve süt karışımıyla beslenirler. Gençler altı ay içerisinde avlanmak üzere annelerine katılırlar fakat dokuz aya kadar sütten tam olarak kesilmezler. Dişi yavrular genellikle yetişkinlikte de, anneleri ölene veya oradan taşına kadar kendi doğdukları gruplarda kalırlar. Akraba olmayan dişi grup liderleri arasındaki alışılmadık hareketler, grup içerisindeki çoklu anasoyluluğun oluşumuna neden olur. Yarasaların hayatta kalma oranı, uzun ömürlü sosyal bağlara bağlı olduğu gibi, dişiler yeni gruplara katılmaya isteksizdirler –gruba yeni giren bir dişi tam olarak kabul edilmiş sayılmaz. Erkek yavrular, 1-2 yaşına gelene kadar kendi doğdukları grupların içerisinde kalma eğilimindedirler, bazen bir yetişkin erkek tarafından buna zorlanırlar.
Dayanışma
Vampir yarasalar büyük ölçüde işbirlikçi davranış sergilerler. Harem içerisindeki dişiler kendi aralarında güçlü sosyal bağlara sahiptirler. Harem erkeği dişisi ile az çok güçlü bir ilişkiye sahiptir. Çoklu erkek haremlerinde, erkekler mutualist bağlara sahip olabilirler fakat dişilerinki kadar güçlü bir ilişki değildir. Harem erkeklerinin dışarıdaki bekar erkeklerle ilişkisi çoğunlukla düşmancadır ancak muhtemelen sosyal termoregülasyonun oluşumu için düşük ortam sıcaklığı süresince hareme kabul ederler. Yarasalar yiyeceklerini paylaşarak karşılıklı yardımlaşma davranışı sergilerler: bir yarasa yiyecek bulmada başarısızlığa uğradığı zaman, komşularını beslemek için kan kusan diğer tünek-arkadaşlarından yiyecek isterler. Bu davranış muhtemelen yarasaların beslenmeden üç geceden fazla hayatta kalamaması nedeniyle açlıkla mücadele için geliştirilmiştir. Dişiler bir diğer dişi ile kanı paylaşabilirler. Harem erkekleri kendi dişileriyle kanı paylaşabildikleri gibi diğerleriyle de besinlerini paylaşabilirler.
Dişi vampir yarasalar ebeveynlik davranışı sergilerler. Tüneklerdeki emziren dişiler, anneleri hâlâ hayatta olan ve anneleri ölmüş olan her iki genç yavruyu da beslerler. Bu mekanizma yavruyu açlıktan kurtarmak ve yavru gelişiminin sorumluluğunu kolaylaştırmak için geliştirilmiştir. Vampir yarasalar karşılıklı tımar işlemine de katılırlar: iki yarasa bir diğerini temizlemek ve sosyal bağlarını güçlendirmek için birbirlerini aynı anda tımar ederler. Yarasalar bunu ayrıca bir diğeriyle yemeklerini paylaşmak için de yaparlar. Bir yarasa diğerini tımar ederken, eğer onun gerçekten yemeğe ihtiyacı varsa, karnının ölçüsünü belirleyerek bunu anlayabilir. Tımar etme işlemi akrabalık derecesine de bağlıdır. Anneler kendi yavrusunu diğer yarasalardan daha fazla tımar ederler.
İnsanlarla olan ilişkileri
’ne göre, birçok yarasa kuduz virüsü taşımaz. Örneğin, bir kedi tarafından yakalanmış ya da hasta veya halsiz olsun hastalığa maruz kalan yarasalar arasında teste tabi tutulan yarasaların bile sadece %6’sı kuduz virüsü taşımaktadır. Ancak, her yıl Birleşmiş Milletler’de rapor edilen birkaç kuduz vakasının birçoğu, hastalık nedeninin yarasa ısırıkları olduğunu göstermektedir.
Kuduzun en çok görüldüğü vampir yarasaların oluşturduğu geniş populasyonlar Güney Amerika’da bulunmuştur. İnsan nüfusu için büyük bir tehlike yoktur fakat çiftlik hayvanları için tehlikelidirler.Trinidad’taki devlet bakteriyoloğu Dr. , Mart 1932’de ilk enfekte vampir yarasayı bulmuştur. Çok geçmeden, yapay bir enfeksiyon ya da dış semptomlar olmaksızın geniş bir zaman peryodu içerisinde kuduz virüsü taşıyabilen ve vampir yarasaları da içeren birçok yarasa türünü kanıtlamıştır. cinsine ait meyve yarasaları aynı kabiliyetleri gösterebilmek için daha sonradan ortaya çıkarılmıştır. Bu asemptomatik aşamalar boyunca,yarasalar normal davranışlara ve üremeye devam ederler. Başlangıçta, Pawan’ın bulduğu insan ve hayvanlara kuduz taşıyan yarasalar fantastik bulundu ve dalga geçildi.
Birçok yarasanın kuduzu taşımamasına rağmen, onlar hantal, yönünü kaybetmiş ve uçmaya gücü yetemez bir halde olabilirler, bu onların insanlarla iletişime girmesini daha uygun hale getiren şeydir. Yarasa ile kurbanının direkt fiziksel temasının dışında, kuduz virüsünün yalnızca hava iletimi vasıtasıyla konakçıyı enfekte etmesinin mümkün olduğunun kanıtı vardır. Birisi mantıksız bir yarasa korkusu taşımıyor olsa bile, yarasayı yaşama alanında rahatsız etmekten ve onu dağıtmaya çalışmaktan kaçınılmalıdır.
Vampir yarasa tükürüğünün tıpta kullanılan bazı pozitif benzersiz özellikleri bulunmuştur. Genetik mühendisliğince Desmodus rotundus tükürüğündeki antikoagülant özellik kullanılarak, felçli hastalardaki kan akışını hızlandırmak için desmoteplase diye adlandırılan bir ilaç geliştirilmiştir.
Kaynakça
- ^ a b c d e f g h i j k l m Greenhall, A.M.; Joermann, G.; Schmidt, U. (1983). "Desmodus rotundus" (PDF). Mammalian Species. Cilt 202. ss. 1-6. doi:10.2307/3503895. 23 Mayıs 2014 tarihinde kaynağından (PDF). Erişim tarihi: 11 Ekim 2014.
- ^ a b Eisenberg, John F; Redford, Kent Hubbard (1992). Mammals of the Neotropics, Volume 3. University of Chicago Press. ss. 187-88. ISBN .
- ^ a b Greenhall, A.M.; Schutt, Jr, W.A. (1996). (PDF). Mammalian Species. Cilt 533. ss. 1-7. doi:10.2307/3504240. 24 Mayıs 2014 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Ekim 2014.
- ^ Greenhall, A.M.; Joermann, G.; Schmidt, U. (1984). (PDF). Mammalian Species. Cilt 227. ss. 1-3. doi:10.2307/3504022. 24 Mayıs 2014 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Ekim 2014.
- ^ Common vampire bat Desmodus rotundus 13 Haziran 2007 tarihinde Wayback Machine sitesinde . Nat Geo Wild. Retrieved 21 August 2008.
- ^ a b c d Delpietro V. & Russo, R. G. (2002) "Observations of the Common Vampire Bat and the Hairy-legged Vampire Bat in Captivity", Mamm. Biol, 67:65-78. [1] 24 Eylül 2015 tarihinde Wayback Machine sitesinde . DOI:10.1078/1616-5047-00011
- ^ a b c Riskin, Daniel K.; Hermanson, John W. (2005). "Biomechanics: Independent evolution of running in vampire bats". Nature. Cilt 434. s. 292. doi:10.1038/434292a. 23 Eylül 2005 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 13 Ekim 2014.
- ^ Altenbach, J. S. (1979) "Locomotor morphology of the vampire bat, Desmodus rotundus 31 Ekim 2014 tarihinde Wayback Machine sitesinde .", Special publication (American Society of Mammalogists), no. 6.
- ^ Schutt, W.A., Jr.; Hermanson, J.W.; Chang, Y.H.; Cullinane, D.; Altenbach, J.S.; Muradali, F.; Bertram, J.E.A. (1997). "The dynamics of flight-initiating jumps in the common vampire bat Desmodus rotundus". The Journal of Experimental Biology. 200 (23). ss. 3003-12. (PMID) 9359889.
- ^ a b Schmidt U, Schmidt C. (2007). "Echolocation performance of the vampire bat (Desmodus rotundus)". Z Tierpsychol. 45 (4). ss. 349-58. doi:10.1111/j.1439-0310.1977.tb02025.x. (PMID) 610226.
- ^ Trajano, E. (1996). "Movements of Cave Bats in Southeastern Brazil, With Emphasis on the Population Ecology of the Common Vampire Bat, Desmodus rotundus (Chiroptera)". Biotropica. 28 (1). ss. 121-29. JSTOR 2388777.
- ^ a b c d e f g h i j k Lord, R. D. (1993) "A Taste for Blood: The Highly Specialized Vampire Bat Will Dine on Nothing Else". Wildlife Conservation 96:32-38.
- ^ a b c Wilkinson, G. S. (1985). "The Social Organization of the Common Vampire Bat 1: Pattern and Cause of Association". Behavioral Ecology and Sociobiology. 17 (1). ss. 111-21. JSTOR 4599814.
- ^ a b Wohlgenant, T. (1994). "Roost Interactions Between the Common Vampire Bat (Desmodus rotundus) and Two Frugivorous Bats (Phyllostomus discolor and Sturnira lilium) in Guanacaste, Costa Rica". Biotropica. 26 (3). ss. 344-48. JSTOR 2388857.
- ^ a b c d e f g h Wilkinson. G., (1990) "Food Sharing in Vampire Bats 6 Mart 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde .". Scientific American, 262(21):76-82.
- ^ Schutt, W.A, Jr.; Muradali, F; Mondol N; Joseph, K; and Brockmann, K. (1999). "Behavior and Maintenance of Captive White-Winged Vampire Bats, Diaemus youngi". Journal of Mammology. 80 (1). ss. 71-81. JSTOR 1383209.
- ^ a b c d e f Wilkinson, J. (2001) Bat Blood Donors. (Ed. by D. MacDonald & S. Norris), 766-767. In: The Encyclopedia of Mammals. Facts on File.
- ^ a b c d e f Nowak, R. M. (1991) Walker's Mammals of the World. pp. 1629. Johns Hopkins Press.
- ^ a b c Park, S. R. (1991) "Development of Social Structure in a Captive Colony of the Common Vampire Bat", Desmodus rotundus. Ethology 89:335-341. [2] 23 Kasım 2014 tarihinde Wayback Machine sitesinde . DOI:10.1111/j.1439-0310.1991.tb00378.x
- ^ a b Anderson, Rebecca, Michael Mulheisen. . Animal Diversity Web. 16 Mart 2004 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Ekim 2014.
- ^ a b c d e f g Wilkinson, G. S. (1985). (PDF). Behav. Ecol. Sociobiol. 17 (2). ss. 123-34. ISSN 0340-5443. 13 Mart 2014 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Ekim 2014.
- ^ a b DeNault L. K. & MacFarlane, D. (1995). (PDF). Anim. Behav. 49 (3). ss. 855-56. doi:10.1016/0003-3472(95)80220-7. ISSN 0003-3472. 9 Kasım 2013 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Ekim 2014.
- ^ a b c Wilkinson, G. S. (1986) "Social Grooming in the Common Vampire Bat, Desmodus rotundus 22 Temmuz 2018 tarihinde Wayback Machine sitesinde .". Anim. Behav. 34:1880-1889.
- ^ a b c d CDC (22 Nisan 2011). "Learning about bats and rabies". 27 Temmuz 2015 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 5 Aralık 2011.
- ^ Bat Facts 28 Temmuz 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde . Smithsonian. Retrieved 6 April 2011.
- ^ a b c Joseph Lennox Pawan 26 Nisan 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde ., Caribbean Council for Science and Technology. Retrieved 1 April 2011
- ^ Constantine, Denny G. (Nisan 1962). "Rabies transmission by nonbite route". . 77 (4). . s. 287–289. doi:10.2307/4591470. (PMC) 1914752 $2. (PMID) 13880956.
These findings support consideration of an airborne medium, such as an aerosol, as the mechanism of rabies transmission in this instance.
- ^ Messenger, Sharon L.; Smith, Jean S.; Rupprecht, Charles E. (15 Eylül 2002). "Emerging Epidemiology of Bat-Associated Cryptic Cases of Rabies in Humans in the United States". . 35 (6). s. 738–747. doi:10.1086/342387. (PMID) 12203172.
Cryptic rabies cases are those in which a clear history of exposure to rabies virus cannot be documented, despite extensive case‐history investigation. Absence of a documented bite history reflects inherent difficulties in obtaining accurate animal‐contact information.... <gap> Thus, absence of bite-history data does not mean that a bite did not occur.
- ^ Liberatore, G. T., Samson, A., Bladin, C., Schleuning, W., Medcalf, R. (2003). "Vampire Bat Salivary Plasminogen Activator (Desmoteplase) A Unique Fibrinolytic Enzyme That Does Not Promote Neurodegeneration" (PDF). Stroke. 34 (2). s. 537–43. doi:10.1161/01.str.0000049764.49162.76. (PMID) 12574572. 3 Mart 2016 tarihinde kaynağından (PDF). Erişim tarihi: 29 Ocak 2015.
Konuyla ilgili yayınlar
- Klaus Richarz: Fledermäuse beobachten, erkennen und schützen. Kosmos, Stuttgart 2004, .
- Ronald M. Nowak: Walker's Mammals of the World. Johns Hopkins University Press, Baltimore 1999, .
- Uwe Schmidt: Vampirfledermäuse. Spektrum Verlag, Heidelberg 1995. .
- Dennis Turner: The Vampire Bat. A Field Study in Behavior and Ecology. Johns Hopkins University Press, Baltimore 1975, .
- Arthur M. Greenhall, Gerhard Joermann, Uwe Schmidt: Desmodus rotundus23 Mayıs 2014 tarihinde Wayback Machine sitesinde . (PDF; 753 kB). In: Mammalian Species. 202, 1983.
- Arthur M. Greenhall, Uwe Schmidt: Natural History of Vampire Bats. CRC Press, Boca Raton 1988, .
- Gerald S. Wilkinson: (PDF; 919 kB) In: Scientific American. 262, 1990, S. 76–82.
Dış bağlantılar
Wikimedia Commons'ta Desmodus rotundus ile ilgili ortam dosyaları bulunmaktadır. |
- National Geographic site with photos and other media13 Haziran 2007 tarihinde Wayback Machine sitesinde .
wikipedia, wiki, viki, vikipedia, oku, kitap, kütüphane, kütübhane, ara, ara bul, bul, herşey, ne arasanız burada,hikayeler, makale, kitaplar, öğren, wiki, bilgi, tarih, yukle, izle, telefon için, turk, türk, türkçe, turkce, nasıl yapılır, ne demek, nasıl, yapmak, yapılır, indir, ücretsiz, ücretsiz indir, bedava, bedava indir, mp3, video, mp4, 3gp, jpg, jpeg, gif, png, resim, müzik, şarkı, film, film, oyun, oyunlar, mobil, cep telefonu, telefon, android, ios, apple, samsung, iphone, xiomi, xiaomi, redmi, honor, oppo, nokia, sonya, mi, pc, web, computer, bilgisayar
Desmodus rotundus Turkce Vampir yarasa kucuk yaprak burunlu bir Amerikali yerlisidir Hala gecerliligini koruyan uc vampir yarasa turunden biridir diger iki turu killi bacakli ve Bu turler parazit memelilerdir Vampir yarasanin baslica besin kaynagi ciftlik hayvanlarinin kanidir avina geceleri onlar uyudugunda yaklasir Konakcisinin derisini keserek acmak ve uzun dilleriyle kanlarini yalamak icin keskin dislerini kullanirlar Turler buyuk olcude cok eslidirler ve baskin yetiskin erkekler disilerin haremini korurlar Ailesellik sosyal bakim ve yiyecek paylasimi gibi kooperatif davranislar bakimindan en sosyal yarasa turlerinden biridir Cunku ciftlik hayvanlarinin kaniyla beslendiginden ve kuduz tasiyicisi oldugundan vampir yarasalar bir hasere olarak kabul edilirler Onun koruma statusu Dunya Korunma Birligi tarafindan en az endise verici olarak kategorize edilir Desmodus rotundusKorunma durumuAsgari endise altinda IUCN 2 3 Biyolojik siniflandirmaAlem AnimaliaSube ChordataAlt sube VertebrataInfa sube GnathostomataSinif MammaliaTakim ChiropteraFamilya PhyllostomidaeAlt familya DesmodontinaeCins DesmodusTur D rotundusIkili adlandirmaDesmodus rotundus Geoffroy 1810DagilisiTaksonomiVampir yarasa 1810 da Etienne Geoffroy Saint Hilaire tarafindan ilk olarak Phyllostoma rotundum olarak siniflandirildilar Ture 1901 de Oldfield Thomas tarafindan gecerli olanlardan biri Desmodus rotundus ikili adi verilmeden once birkac bilimsel isimle adlandirildi Diger 2 turle birlikte Killi bacakli vampir yarasa Diphylla ecaudata ve beyaz kanatli vampir yarasa Diaemus youngi Desmodontinae altsinifinin altinda siniflandirildi Karsiti olan sahte vampir ailesi Megadermatidae ve karsin bu 3 tur gercek vampir ailesini olusturuyor Desmodontinae nin tum bu 3 turu sicak kanli hayvanlarin kanlariyla beslenmeleriyle ozellesmistir Ancak vampir yarasa ilk olarak kuslarla beslenen diger 2 turden cok memelilerin kaniyla beslenir Uc tur birbirlerine benzerler ancak vampir yarasa uzun basparmagiyla digerlerinden ayrilir Bu tanimlanan diger fosil turlerine ragmen onun cinsinin kaybolmayan tek uzvudur Fiziksel tanimlamaKesici ve kopek dislerini sergileyen bir vampir yarasa iskeleti Vampir yarasa kisa killidir alt tarafindaki gumus gri kurkle arka tarafindaki siyah kurklerden kesinlikle ayrilir Kucuk yuvarlak kulaklara derin oluklu dudaga ve duz yaprak sekilli buruna sahiptir Avinin uzerine tirmanmak icin her kanat uzerinde iyi gelismis bir penceli basparmak bulunmaktadir Yarasa 18 cm 7 in kanat genisligiyle birlikte ortalama 9 cm 3 5 in uzunlugundadir Ortalama olarak 57 grams 2 oz agirligindadir fakat agirligi tek bir beslenme sonrasinda iki katina cikabilir Beyin haznesi nispeten buyuktur fakat burun kesici dislerin ve kopek dislerinin yerlestirilmesi icin kucultulmustur Yarasalar icerisindeki en az dislere sahiptir Vampir yarasalar disilerin erkeklerden buyuk oldugu bir cinsel dimorfizm sergilerler Cogu diger yarasalar karada manevra yapma yetenegini kaybetmis olsa da vampir yarasalar bir istisnadir Onlar kanatlari bacaklarindan cok daha guclu oldugu halde ileri gitmek icin arka ayaklari yerine on ayaklarini kullandiklari bir essiz sinirlayici yuruyus bicimlerini kullanarak kosabilirler Bu yetenek muhtemelen yarasa soylari icerisinden bagimsiz olarak gelismistir Basparmagi altindaki uc yastik taban gibi islev gormektedir Bu ozellik ayrica cesitli yonlere sicramada da onemlidir Atlayacaklari zaman yarasa kendisini yukari iter Basparmaklar tarafindan stabilize edilen arka ayaklar bedeni pektoral kanatlarin uzerinde tutar Vampir yarasalar diger yarasalarla karsilastirildiginda iyi bir gorme yetenegine sahiptir Farkli optik desenleri ayirt edebiliyor ve uzun mesafeli yonleri belirleyebiliyorlardir Bu yarasalar iyi gelismis koklama ve isitme duyularina da sahiptir kohlea dusuk frekansli seslerde yuksek duyarliliga sahiptir ve nasal kanalciklar nispeten genistir Sozlu olarak ekolokasyon sinyallari yayarlar ve bu nedenle navigasyon icin acik agizlariyla ucarlar Diger yarasalarla karsilastirildiginda onlar 50 santimetre 20 in bir mesafeden bir metal seridi 1 santimetre 0 39 in genisliginde belirleyebilirler Cesitlilik ve habitatVampir Yarasa nin Dunya uzerindeki dagilimi Vampir yarasalar Meksika nin bir kisminda Orta Amerika da ve Guney Amerika da bulunur Amerika sinirlarinin guneyine 280 km 170 mil kadar kuzeyde bulunabilirler Bu turun fosilleri Florida ve Meksika sinirlarinda bulundu Vampir yarasa guneydogu Brezilya daki en yaygin yarasa turudur Turun cesitliligi guneyde Uruguay Kuzey Arjantin ve Orta Sili yi kapsar Bati Hint Adalari icinde bu yarasa yalnizca Trinidad ta bulunur Ilik ve nemli iklimleri tercih ederler ve beslenmek icinse tropikal ve subtropikal ormanlik ve acik cayirliklari kullanirlar Agaclara magaralara terkedilmis binalara eski kuyulara ve madenlere tunerler Vampir yarasalar diger dokuz yarasa turuyle birlikte en baskin konaklama mekanlarina yonelerek tuneyeceklerdir Konaklama yerleri icinde en karanlik ve en yuksek yerlerde otururlar ayrildiklarinda diger yarasa turleri bu bosalan yerleri devralirlar DavranisBeslenme Vampir Yarasa kurbanindan kan emerkenBuffalo hayvanat bahcesinde beslenen bir vampir yarasa Vampir yarasalar oncelikli olarak memelilerin kaniyla beslenirler ozellikle sigir ve atlar gibi ciftlik hayvanlariyla Vampir yarasalar tapir gibi vahsi avlarla beslenirler fakat bir secenek verildiginde sigirlardan sonra atlarla ve evcil hayvanlarla beslenirler Disi hayvanlar ozellikle kizismis olanlar erkeklerden daha sik hedeflenmektedirler Bu durum hormonlar yuzunden olmaktadir Vampir yarasalar yankilanma yaparak ve koku duyusunu kullanarak avin izini surerler ve geceleri avlanirlar Bolgelerinin 5 ila 8 km uzaginda beslenirler ve duzenli bir sekilde bolgeden ayrilirlar bekar erkekler ilk ayrilanlardir onlari disiler takip eder ve son olarak da haremi koruyan erkekler gelir Bir yarasa bir hedef sectiginde yerden genellikle avinin arka kismina yan tarafina veya boynuna atlar burnundaki isi sensorleri ona deri yuzeyinin yakinlarindaki kan damarini belirlemesinde yardimci olur Disleri ile hayvanlarin derilerinde delik acar kucuk kanat cirpma hareketleriyle deriyi soyar ve bu amacla adapte olmus olan yanal oluklara sahip dilleri ile kani yalar Kan tukurukteki antikoagulant maddeler tarafindan pihtilasmadan tutulur Beslendiginde kan kardiyak diste depolanir Yarasalar 30 dakikada beslenerek kanla siskin hale gelirler ve bu nedenle zar zor ucabilirler Havalanmadan once vucuttaki suyun bir kisminin bosaltilmasini ve kanin sindirilmesini beklemek ve kendilerini saklamak zorundadirlar Vampir yarasalar idrar ile hayvani isaretledikten sonra cogunlukla art arda gecelerde ayni konakciyi ziyaret ederler Konakcilarina karsi korumacidirlar ve beslenme suresince diger yarasalari kovarlar Anneler veya onlarin yavrulari disinda iki veya daha fazla yarasanin ayni konakcidan beslenmesi alisilmadiktir Ciftlesme ve ureme Bir kasa icerisindeki vampir yarasalar Bir erkek ve onun disisi harem olustururlar Haremler bircok erkekten olusur bu grup icerisinde erkekler baskin bir hiyerarsiye sahiptirler Erkek vampir yarasalar disileri iceren veya onlara cezp edici gelen tunek yerlerini korurlar ve harem erkekleri disileriyle ciftlesen tek erkeklerdir Bekar erkekler mumkun oldugunda harem disileriyle ciftlesmeyi denerler fakat disiler genellikle onlari reddeder Coklu erkek haremlerinde disi muhtemelen ayni soydan olan ciftlesmeden kacinmak icin egemen olan erkek tarafindan yapilan ciftlesme girisimlerini reddedebilir Ostrus boyunca disi bir yumurta birakir Ciftlesme genellikle 3 4 dakika surer erkek yarasa disiyi arka uctan yakalar disleriyle onu arkadan kavrar disinin kivrilmis kanatlarini asagida tutar ve onu doller Vampir yarasalar gebe kalma sayisi ve dogum yagmurlu mevsimlerde doruk noktasina ulasmasina ragmen yil boyunca ureme acisindan aktiftirler Disiler 7 aylik gebelik suresini takiben gebelik basina bir yavru dogurabilirler Genc yavrular ilk olarak disiler tarafindan yetistirilir Anneler genc yavrularini avlanmak uzere terk ederler ve dondukten sonra onlari beslenmeleri icin cagirirlar Ilk uc ay icin yalnizca anne sutuyle beslenirler ve daha sonra ise annenin kusup cikardigi kan ve sut karisimiyla beslenirler Gencler alti ay icerisinde avlanmak uzere annelerine katilirlar fakat dokuz aya kadar sutten tam olarak kesilmezler Disi yavrular genellikle yetiskinlikte de anneleri olene veya oradan tasina kadar kendi dogduklari gruplarda kalirlar Akraba olmayan disi grup liderleri arasindaki alisilmadik hareketler grup icerisindeki coklu anasoylulugun olusumuna neden olur Yarasalarin hayatta kalma orani uzun omurlu sosyal baglara bagli oldugu gibi disiler yeni gruplara katilmaya isteksizdirler gruba yeni giren bir disi tam olarak kabul edilmis sayilmaz Erkek yavrular 1 2 yasina gelene kadar kendi dogduklari gruplarin icerisinde kalma egilimindedirler bazen bir yetiskin erkek tarafindan buna zorlanirlar Dayanisma Vampir yarasalar buyuk olcude isbirlikci davranis sergilerler Harem icerisindeki disiler kendi aralarinda guclu sosyal baglara sahiptirler Harem erkegi disisi ile az cok guclu bir iliskiye sahiptir Coklu erkek haremlerinde erkekler mutualist baglara sahip olabilirler fakat disilerinki kadar guclu bir iliski degildir Harem erkeklerinin disaridaki bekar erkeklerle iliskisi cogunlukla dusmancadir ancak muhtemelen sosyal termoregulasyonun olusumu icin dusuk ortam sicakligi suresince hareme kabul ederler Yarasalar yiyeceklerini paylasarak karsilikli yardimlasma davranisi sergilerler bir yarasa yiyecek bulmada basarisizliga ugradigi zaman komsularini beslemek icin kan kusan diger tunek arkadaslarindan yiyecek isterler Bu davranis muhtemelen yarasalarin beslenmeden uc geceden fazla hayatta kalamamasi nedeniyle aclikla mucadele icin gelistirilmistir Disiler bir diger disi ile kani paylasabilirler Harem erkekleri kendi disileriyle kani paylasabildikleri gibi digerleriyle de besinlerini paylasabilirler Disi vampir yarasalar ebeveynlik davranisi sergilerler Tuneklerdeki emziren disiler anneleri hala hayatta olan ve anneleri olmus olan her iki genc yavruyu da beslerler Bu mekanizma yavruyu acliktan kurtarmak ve yavru gelisiminin sorumlulugunu kolaylastirmak icin gelistirilmistir Vampir yarasalar karsilikli timar islemine de katilirlar iki yarasa bir digerini temizlemek ve sosyal baglarini guclendirmek icin birbirlerini ayni anda timar ederler Yarasalar bunu ayrica bir digeriyle yemeklerini paylasmak icin de yaparlar Bir yarasa digerini timar ederken eger onun gercekten yemege ihtiyaci varsa karninin olcusunu belirleyerek bunu anlayabilir Timar etme islemi akrabalik derecesine de baglidir Anneler kendi yavrusunu diger yarasalardan daha fazla timar ederler Insanlarla olan iliskileriKanatlarini sergileyen yarasa ne gore bircok yarasa kuduz virusu tasimaz Ornegin bir kedi tarafindan yakalanmis ya da hasta veya halsiz olsun hastaliga maruz kalan yarasalar arasinda teste tabi tutulan yarasalarin bile sadece 6 si kuduz virusu tasimaktadir Ancak her yil Birlesmis Milletler de rapor edilen birkac kuduz vakasinin bircogu hastalik nedeninin yarasa isiriklari oldugunu gostermektedir Ann Froschauer Vampir Yarasa ile birlikte Kuduzun en cok goruldugu vampir yarasalarin olusturdugu genis populasyonlar Guney Amerika da bulunmustur Insan nufusu icin buyuk bir tehlike yoktur fakat ciftlik hayvanlari icin tehlikelidirler Trinidad taki devlet bakteriyologu Dr Mart 1932 de ilk enfekte vampir yarasayi bulmustur Cok gecmeden yapay bir enfeksiyon ya da dis semptomlar olmaksizin genis bir zaman peryodu icerisinde kuduz virusu tasiyabilen ve vampir yarasalari da iceren bircok yarasa turunu kanitlamistir cinsine ait meyve yarasalari ayni kabiliyetleri gosterebilmek icin daha sonradan ortaya cikarilmistir Bu asemptomatik asamalar boyunca yarasalar normal davranislara ve uremeye devam ederler Baslangicta Pawan in buldugu insan ve hayvanlara kuduz tasiyan yarasalar fantastik bulundu ve dalga gecildi Bircok yarasanin kuduzu tasimamasina ragmen onlar hantal yonunu kaybetmis ve ucmaya gucu yetemez bir halde olabilirler bu onlarin insanlarla iletisime girmesini daha uygun hale getiren seydir Yarasa ile kurbaninin direkt fiziksel temasinin disinda kuduz virusunun yalnizca hava iletimi vasitasiyla konakciyi enfekte etmesinin mumkun oldugunun kaniti vardir Birisi mantiksiz bir yarasa korkusu tasimiyor olsa bile yarasayi yasama alaninda rahatsiz etmekten ve onu dagitmaya calismaktan kacinilmalidir Vampir yarasa tukurugunun tipta kullanilan bazi pozitif benzersiz ozellikleri bulunmustur Genetik muhendisligince Desmodus rotundus tukurugundeki antikoagulant ozellik kullanilarak felcli hastalardaki kan akisini hizlandirmak icin desmoteplase diye adlandirilan bir ilac gelistirilmistir Kaynakca a b c d e f g h i j k l m Greenhall A M Joermann G Schmidt U 1983 Desmodus rotundus PDF Mammalian Species Cilt 202 ss 1 6 doi 10 2307 3503895 23 Mayis 2014 tarihinde kaynagindan PDF Erisim tarihi 11 Ekim 2014 KB1 bakim Birden fazla ad yazar listesi link a b Eisenberg John F Redford Kent Hubbard 1992 Mammals of the Neotropics Volume 3 University of Chicago Press ss 187 88 ISBN 0 226 19542 2 KB1 bakim Birden fazla ad yazar listesi link a b Greenhall A M Schutt Jr W A 1996 PDF Mammalian Species Cilt 533 ss 1 7 doi 10 2307 3504240 24 Mayis 2014 tarihinde kaynagindan PDF arsivlendi Erisim tarihi 11 Ekim 2014 KB1 bakim Birden fazla ad yazar listesi link Greenhall A M Joermann G Schmidt U 1984 PDF Mammalian Species Cilt 227 ss 1 3 doi 10 2307 3504022 24 Mayis 2014 tarihinde kaynagindan PDF arsivlendi Erisim tarihi 11 Ekim 2014 KB1 bakim Birden fazla ad yazar listesi link Common vampire bat Desmodus rotundus 13 Haziran 2007 tarihinde Wayback Machine sitesinde Nat Geo Wild Retrieved 21 August 2008 a b c d Delpietro V amp Russo R G 2002 Observations of the Common Vampire Bat and the Hairy legged Vampire Bat in Captivity Mamm Biol 67 65 78 1 24 Eylul 2015 tarihinde Wayback Machine sitesinde DOI 10 1078 1616 5047 00011 a b c Riskin Daniel K Hermanson John W 2005 Biomechanics Independent evolution of running in vampire bats Nature Cilt 434 s 292 doi 10 1038 434292a 23 Eylul 2005 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 13 Ekim 2014 KB1 bakim Birden fazla ad yazar listesi link Altenbach J S 1979 Locomotor morphology of the vampire bat Desmodus rotundus 31 Ekim 2014 tarihinde Wayback Machine sitesinde Special publication American Society of Mammalogists no 6 Schutt W A Jr Hermanson J W Chang Y H Cullinane D Altenbach J S Muradali F Bertram J E A 1997 The dynamics of flight initiating jumps in the common vampire bat Desmodus rotundus The Journal of Experimental Biology 200 23 ss 3003 12 PMID 9359889 KB1 bakim Birden fazla ad yazar listesi link a b Schmidt U Schmidt C 2007 Echolocation performance of the vampire bat Desmodus rotundus Z Tierpsychol 45 4 ss 349 58 doi 10 1111 j 1439 0310 1977 tb02025 x PMID 610226 Trajano E 1996 Movements of Cave Bats in Southeastern Brazil With Emphasis on the Population Ecology of the Common Vampire Bat Desmodus rotundus Chiroptera Biotropica 28 1 ss 121 29 JSTOR 2388777 a b c d e f g h i j k Lord R D 1993 A Taste for Blood The Highly Specialized Vampire Bat Will Dine on Nothing Else Wildlife Conservation 96 32 38 a b c Wilkinson G S 1985 The Social Organization of the Common Vampire Bat 1 Pattern and Cause of Association Behavioral Ecology and Sociobiology 17 1 ss 111 21 JSTOR 4599814 a b Wohlgenant T 1994 Roost Interactions Between the Common Vampire Bat Desmodus rotundus and Two Frugivorous Bats Phyllostomus discolor and Sturnira lilium in Guanacaste Costa Rica Biotropica 26 3 ss 344 48 JSTOR 2388857 a b c d e f g h Wilkinson G 1990 Food Sharing in Vampire Bats 6 Mart 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde Scientific American 262 21 76 82 Schutt W A Jr Muradali F Mondol N Joseph K and Brockmann K 1999 Behavior and Maintenance of Captive White Winged Vampire Bats Diaemus youngi Journal of Mammology 80 1 ss 71 81 JSTOR 1383209 KB1 bakim Birden fazla ad yazar listesi link a b c d e f Wilkinson J 2001 Bat Blood Donors Ed by D MacDonald amp S Norris 766 767 In The Encyclopedia of Mammals Facts on File ISBN 0 87196 871 1 a b c d e f Nowak R M 1991 Walker s Mammals of the World pp 1629 Johns Hopkins Press ISBN 0 8018 3970 X a b c Park S R 1991 Development of Social Structure in a Captive Colony of the Common Vampire Bat Desmodus rotundus Ethology 89 335 341 2 23 Kasim 2014 tarihinde Wayback Machine sitesinde DOI 10 1111 j 1439 0310 1991 tb00378 x a b Anderson Rebecca Michael Mulheisen Animal Diversity Web 16 Mart 2004 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 12 Ekim 2014 a b c d e f g Wilkinson G S 1985 PDF Behav Ecol Sociobiol 17 2 ss 123 34 ISSN 0340 5443 13 Mart 2014 tarihinde kaynagindan PDF arsivlendi Erisim tarihi 12 Ekim 2014 a b DeNault L K amp MacFarlane D 1995 PDF Anim Behav 49 3 ss 855 56 doi 10 1016 0003 3472 95 80220 7 ISSN 0003 3472 9 Kasim 2013 tarihinde kaynagindan PDF arsivlendi Erisim tarihi 17 Ekim 2014 a b c Wilkinson G S 1986 Social Grooming in the Common Vampire Bat Desmodus rotundus 22 Temmuz 2018 tarihinde Wayback Machine sitesinde Anim Behav 34 1880 1889 a b c d CDC 22 Nisan 2011 Learning about bats and rabies 27 Temmuz 2015 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 5 Aralik 2011 Bat Facts 28 Temmuz 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde Smithsonian Retrieved 6 April 2011 a b c Joseph Lennox Pawan 26 Nisan 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde Caribbean Council for Science and Technology Retrieved 1 April 2011 Constantine Denny G Nisan 1962 Rabies transmission by nonbite route 77 4 s 287 289 doi 10 2307 4591470 PMC 1914752 2 PMID 13880956 These findings support consideration of an airborne medium such as an aerosol as the mechanism of rabies transmission in this instance Messenger Sharon L Smith Jean S Rupprecht Charles E 15 Eylul 2002 Emerging Epidemiology of Bat Associated Cryptic Cases of Rabies in Humans in the United States 35 6 s 738 747 doi 10 1086 342387 PMID 12203172 Cryptic rabies cases are those in which a clear history of exposure to rabies virus cannot be documented despite extensive case history investigation Absence of a documented bite history reflects inherent difficulties in obtaining accurate animal contact information lt gap gt Thus absence of bite history data does not mean that a bite did not occur Liberatore G T Samson A Bladin C Schleuning W Medcalf R 2003 Vampire Bat Salivary Plasminogen Activator Desmoteplase A Unique Fibrinolytic Enzyme That Does Not Promote Neurodegeneration PDF Stroke 34 2 s 537 43 doi 10 1161 01 str 0000049764 49162 76 PMID 12574572 3 Mart 2016 tarihinde kaynagindan PDF Erisim tarihi 29 Ocak 2015 KB1 bakim Birden fazla ad yazar listesi link Konuyla ilgili yayinlarKlaus Richarz Fledermause beobachten erkennen und schutzen Kosmos Stuttgart 2004 ISBN 3 440 09691 2 Ronald M Nowak Walker s Mammals of the World Johns Hopkins University Press Baltimore 1999 ISBN 0 8018 5789 9 Uwe Schmidt Vampirfledermause Spektrum Verlag Heidelberg 1995 ISBN 978 3894321765 Dennis Turner The Vampire Bat A Field Study in Behavior and Ecology Johns Hopkins University Press Baltimore 1975 ISBN 0 8018 1680 7 Arthur M Greenhall Gerhard Joermann Uwe Schmidt Desmodus rotundus23 Mayis 2014 tarihinde Wayback Machine sitesinde PDF 753 kB In Mammalian Species 202 1983 Arthur M Greenhall Uwe Schmidt Natural History of Vampire Bats CRC Press Boca Raton 1988 ISBN 0 8493 6750 6 Gerald S Wilkinson PDF 919 kB In Scientific American 262 1990 S 76 82 Dis baglantilarWikimedia Commons ta Desmodus rotundus ile ilgili ortam dosyalari bulunmaktadir National Geographic site with photos and other media13 Haziran 2007 tarihinde Wayback Machine sitesinde