Azərbaycanca
Беларускі
Dansk
Deutsch
Española
Français
Indonesia
Italiana
日本語
Қазақ
Lietuvos
Nederlands
Português
Русский
සිංහල
แบบไทย
Türkçe
Українська
中國人
United State
Afrikaans
İskandinav ırkçılığı ya da İskandinavcılık, "İskandinav ırkını" nesli tükenmekte olan üstün ırksal bir grup olarak gören bir ırkçı ve beyaz üstünlükçü ideolojidir. Bazı dikkate değer İskandinavcı eserler arasında Madison Grant'in The Passing of the Great Race (1916), Arthur de Gobineau'nun An Essay on the Inequality of the Human Races (1853), Houston Stewart Chamberlain'in The Foundations of the Nineteenth Century (1899) ve daha az ölçüde William Z. Ripley'in The Races of Europe (1899) kitabı gibi ırkçı eserler sayılabilir. İdeoloji, 19. yüzyılın sonlarında ve 20. yüzyılda Almanca konuşan Avrupa, Kuzeybatı, Orta ve Kuzey Avrupa ülkelerinin yanı sıra Kuzey Amerika ve Avustralya'da popüler hale geldi.
İskandinav fenotipinin tüm diğer fenotiplerden üstün olduğu inancı esasen Almanya'da Teutonikçilik, İngiltere ve ABD'de Anglo-Saksonculuk ve Kuzey Fransa'da Frankçılık olarak benimsenmiştir. "İskandinav ırkı"nın üstünlüğü kavramı ve bu sözde ırkla ilişkilendirilen Kuzeybatı Avrupa uluslarının üstünlüğü şeklindeki çarpık düşünce, Amerika Birleşik Devletleri'nin 1924 tarihli Göç Yasası'nı etkiledi (ki bu yasa İtalyanların, Yahudilerin ve diğer Güney ve Doğu Avrupalılar tarafından gerçekleştirilen göçü kısıtladı ya da yasakladı) ve daha sonraki 1952 Göç ve Vatandaşlık Yasası da bu şekilde etkilenmişti ve Avustralya, Kanada ve Güney Afrika gibi Kuzeybatı Avrupa ve Amerika Birleşik Devletleri dışındaki diğer yerlerde de mevcuttu. 1930'lara gelindiğinde Naziler, İskandinav ırkının "Aryan ırkı"nın en üstün dalı olduğunu ve üstün bir ırk (Herrenvolk) oluşturduğunu iddia ettiler. Bu inanç sisteminin tam uygulaması II. Dünya Savaşı'nın kıvılcımını ateşleyen Lebensraum (Yaşam Alanı) amacı doğrultusunda Polonya'nın işgali ve daha sonraki yapılan diğer işgallere ve direkt olarak altı milyon Yahudinin ve diğer on bir milyon kurbanın Holokost olarak bilinen soykırımına yol açtı.
Arka plan
Rusya doğumlu Fransız antropolog Joseph Deniker başlangıçta "nordique" (basitçe "kuzey" anlamına gelir) isimli bir "etnik grup" fikrini (kendi oluşturduğu bir terim) ortaya attı. Nordique'i bir dizi fiziksel özellik ile tanımladı: biraz dalgalı saç, açık gözler, kırmızımsı cilt, uzun boy ve dolikosefalik bir kafatasının uyumu.
Bilimsel ırkçılık, 19. yüzyılın ortalarında, Avrupalıların ("Aryanlar") insanlığın en büyük başarılarının çoğundan sorumlu olan doğuştan üstün bir dalı olduğunu savunarak Aryanizm teorisini geliştirdi. Aryanizm, Hint-Avrupa dillerini ilk konuşanların daha geniş çaplı olan Kafkas ırkının ayırt edici bir ırkını veya alt-ırkını oluşturduğu fikrinden türetilmiştir.
Başlıca savunucusu, Essay on the Inequality of the Human Races (1855) adlı eseri ile Arthur de Gobineau idi. Gobineau, İskandinav halkını Aryanlarla eşit tutmasa da, Cermen halkının Aryan ırkının en modern temsilcileri olduğunu savundu. Tacitus ve diğer Romalı yazarların yorumlarını uyarlayarak, "saf" Kuzeylilerin, Roma İmparatorluğu'nun liderliğinin ırksal "seyreltilmesi" sebebiyle çökmesinden sonra Avrupa'yı yeniden canlandırdığını savundu.
1880'lere gelindiğinde bazı dilbilimciler ve antropologlar, Aryanların kendilerinin Kuzey Avrupa'daki bir yerden geldiklerini savundu. Theodor Poesche, Aryanların, günümüz Belarus'un güney kesiminin çoğunu ve Ukrayna'nın kuzey-batısını kapsayan, o zamanlar Rus İmparatorluğu'ndaki uçsuz bucaksız Rokitno'da veya Pinsk Bataklıklarında ortaya çıktığını öne sürdü. Ancak İskandinav ırkçılığı fikrini popülerleştiren Karl Penka'ydı. Penka'ya göre ise Aryanlar İskandinavya'da ortaya çıkmışlardı ve sarı saç ve mavi göz ayırt edici İskandinav özellikleri olarak tanımlanabiliyordu.
Biyolog Thomas Henry Huxley, Melankroi olarak adlandırdığı daha koyu Akdenizlilerin aksine, açık tenli Avrupalılara atıfta bulunmak için Xanthochroi terimini türetmesiyle onunla aynı fikirdeydi. "Koyu beyazlar" olarak tanımladığı Melanochroi'nin Xanthochroi ve Australioidler'in bir karışımı olduğu sonucuna varan da Huxley'di.
Bu ayrım, Charles Morris tarafından orijinal Aryanların sarı saçları ve dolichocephaly (uzun kafatası) gibi diğer İskandinav özellikleri ile tanımlanabileceğini iddia eden The Aryan Race (1888) adlı kitabında tekrarlandı. Fransız antropolog Vacher de Lapouge, "dolikosefal-sarışın" insanların doğal liderler olduğunu ve daha çok brakisefali (kısa kafataslı) insanlara hükmetmeye yazgılı olduğunu iddia ettiği L'Aryen adlı kitabında bu argümana ekstra bir ivme kazandırdı.
Filozof Friedrich Nietzsche yazılarında "sarışın hayvanlara" da atıfta bulundu: yaratıcı kültürlerin ataları olduğu varsayılan ahlaksız maceracılar.Ahlakın Soykütüğü Üzerine'de (1887) şöyle yazmıştır: "Latince malus (kötü) kelimesi... kaba adamı esmer, özellikle siyah saçlı olarak, rengiyle kendilerini efendileri haline gelen sarışınlardan, Aryan fatih ırkından en açık şekilde ayıran İtalyan topraklarının Aryan öncesi sakini anlamına karşılık gelebilirdi."
20. yüzyılın başlarında, "üstün" bir İskandinav ırkı kavramı, 1920'de yazan İngiliz psikolog William McDougall'ın şunları belirttiği kadar tanıdık hale gelmişti:
Etnografların Avrupa ırkları hakkındaki tüm tartışmaları ve belirsizlikleri arasında, bir gerçek açıkça göze çarpıyor - yani, fiziksel olarak açık saç, cilt ve göz rengi, uzun boy ve dolichocephaly (yani uzun kafa şekli) ve zihinsel olarak karakterin büyük bağımsızlığı, bireysel inisiyatif ve iradenin kararlılığı ile karakterize edilen kuzeyli bir dağılıma ve kökene sahip bir ırkı ayırt edebiliyoruz. Bu türü belirtmek için birçok isim kullanılmıştır. . . . İskandinav tipi olarak da adlandırılır.
Nordikçiler, sözde bu baskın ırk asimile edildikten sonra gerileyen antik çağın Akdeniz uygarlıklarında bile, İskandinavların eski uygarlıkların üst katmanlarını oluşturduklarını iddia ettiler. Böylece bunu, eski kaynaklara göre Neron, Sulla ve Cato gibi önde gelen Romalıların sarışın veya kızıl saçlı olduğunu öne sürerek savundular.
Bazı İskandinavcılar, Akdeniz ırkının sanatsal yetenek açısından İskandinav ırkından üstün olduğunu kabul ederler. Bununla birlikte, Akdeniz halkları kültürel olarak sofistike olmalarına rağmen İskandinav ırkı başka hiçbir ırkın eşleşemeyeceği maceracı bir ruha sahip olan, yenilikçiler ve fatihler olduğu temelinde kendilerince üstün olarak kabul edildi.
Alpin ırkı genellikle hem İskandinav hem de Akdeniz ırklarından daha aşağı olarak kabul edilirken, Akdeniz ırkı Avrupa'nın geleneksel köylü sınıfı, İskandinavlar ise aristokrasiyi oluşturan ve dünyada teknolojiye öncülük eden ve tasarımcı olarak kabul edildi.
Nordizm karşıtları bu argümanları reddetti. İskandinav karşıtı yazar Giuseppe Sergi, etkili kitabı The Mediterranean Race'de (1901), eski toplumların üst katmanlarının İskandinav olduğuna dair hiçbir kanıt olmadığını, tarihsel ve antropolojik kanıtların bu tür iddialarla çeliştiğinde ısrar etti. Sergi, Akdenizlilerin "dünyanın en büyük ırkını" oluşturduğunu ve İskandinav ırkında yaratıcı bir yanın bulunmadığını savundu. Ona göre, Mezopotamya'dan Roma'ya kadar tüm büyük antik uygarlıkların yaratıcısı Akdenizliler idi.
Bu argüman daha sonra "Akdeniz ırkının aslında diğerlerinden daha fazla başarıya sahip olduğu kabul edilmelidir" diye yazan CG Seligman tarafından tekrarlandı. Carleton Coon bile Yunanlar arasında "İskandinav ırkı zayıf, muhtemelen Homeros'un günlerinden beri olduğu gibi;... Modern Yunanlara karşı benim kişisel tepkim Antik Yunan ataları ile olan devamlılıklarının dikkate değer olmasıdır." şeklinde bir ifadede bulundu.
Kaynakça
- ^ Anthropology. Atlantic Publishers & Dist. 1997. ISBN . 28 Şubat 2022 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 28 Şubat 2022.
- ^ Race in North America: Origin and Evolution of a Worldview. Avalon Publishing. 2012. ISBN . 28 Şubat 2022 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 28 Şubat 2022.
- ^ The Races of Europe: Construction of National Identities in the Social Sciences, 1839-1939. Springer. 2016. ISBN . 28 Şubat 2022 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 28 Şubat 2022.
- ^ The Ethnic Phenomenon. ABC-CLIO. 1987. ISBN . 28 Şubat 2022 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 28 Şubat 2022.
- ^ Critical Approaches to Literature. Routledge. 2018. ISBN . 28 Şubat 2022 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 28 Şubat 2022.
- ^ Paulist Fathers (1927). "Catholic World". 125. 28 Şubat 2022 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 28 Şubat 2022.
- ^ Gregor (1961). "Nordicism Revisted". Phylon. 22 (4): 352-360. doi:10.2307/273538.
- ^ "Deniker, J., The Races of Man". nordish.net. 1 Mayıs 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Ekim 2017.
- ^ . 17 Eylül 2000 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Temmuz 2007.
- ^ . 14 Haziran 2006 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Temmuz 2007.
- ^ Vacher de Lapouge (trans Clossen, C) (1899). "Old and New Aspects of the Aryan Question". The American Journal of Sociology. 5 (3): 329-346. doi:10.1086/210895. 28 Şubat 2022 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 28 Şubat 2022.
- ^ Nietzsche and the Politics of Aristocratic Radicalism. ABD: University of Chicago Press. 1990. s. 113. ISBN .
- ^ . 1887. 7 Haziran 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Temmuz 2007.
- ^ The Group Mind. ABD: Arno Press. 1973. s. 159.
- ^ "Suetonius, Life of Nero". May 2008. 13 Temmuz 2021 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 14 Mayıs 2008.
- ^ "Pluatarch, Life of Sulla". May 2008. 24 Mayıs 2023 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 14 Mayıs 2008.
- ^ "Pluatarch, Life of Cato". May 2008. 8 Kasım 2023 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 14 Mayıs 2008.
- ^ "All these are roads taken by Nordic tribes: by the Phrygians to Troy and Asia Minor; by the Nordic Hellenes to Greece; by the Nordic Italics (Romans) to Italy; by the Nordic Kelts to France and Spain. To these lands these tribes bring their Indo-European languages, and as the ruling class force them on to the subject, mainly Mediterranean, lower orders." "The Racial Elements of European History". Methuen. 1927. s. chapter 8, part one. Erişim tarihi: 18 Temmuz 2007.[]
- ^ According to Madision Grant, "The Nordics are, all over the world, a race of soldiers, sailors, adventurers and explorers, but above all, of rulers, organisers and aristocrats in sharp contrast to the essentially peasant character of the Alpines ... The mental characteristics of the Mediterranean race are well known, and this race, while inferior in bodily stamina to both the Nordic and the Alpine, is probably the superior of both, certainly of the Alpines, in intellectual attainments." Grant accepts that Mediterraneans created Semitic and Egyptian cultures, but insisted that Greece was "invigorated" by Nordics, and that "Roman ideals of family life, loyalty and truth, point clearly to a Nordic rather than to a Mediterranean origin". 1916. s. art 2, ch. 11; part 2, chapter 5. 8 Haziran 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Temmuz 2007.
- ^ Seligman (1924). "Presidential Address. Anthropology and Psychology: A Study of Some Points of Contact". Journal of the Royal Anthropological Institute. 54. January – June: 30.
- ^ . 1939. s. Chapter XII, Section 14. 12 Aralık 2004 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Temmuz 2007.
Konuyla ilgili yayınlar
- Hans Jürgen Lutzhöft (1971): Der Nordische Gedanke, Almanya'da 1920–1940 . (Almanca) Stuttgart. Ernst Klett Verlag.
Dış bağlantılar
- (tam metin)
wikipedia, wiki, viki, vikipedia, oku, kitap, kütüphane, kütübhane, ara, ara bul, bul, herşey, ne arasanız burada,hikayeler, makale, kitaplar, öğren, wiki, bilgi, tarih, yukle, izle, telefon için, turk, türk, türkçe, turkce, nasıl yapılır, ne demek, nasıl, yapmak, yapılır, indir, ücretsiz, ücretsiz indir, bedava, bedava indir, mp3, video, mp4, 3gp, jpg, jpeg, gif, png, resim, müzik, şarkı, film, film, oyun, oyunlar, mobil, cep telefonu, telefon, android, ios, apple, samsung, iphone, xiomi, xiaomi, redmi, honor, oppo, nokia, sonya, mi, pc, web, computer, bilgisayar
Iskandinav irkciligi ya da Iskandinavcilik Iskandinav irkini nesli tukenmekte olan ustun irksal bir grup olarak goren bir irkci ve beyaz ustunlukcu ideolojidir Bazi dikkate deger Iskandinavci eserler arasinda Madison Grant in The Passing of the Great Race 1916 Arthur de Gobineau nun An Essay on the Inequality of the Human Races 1853 Houston Stewart Chamberlain in The Foundations of the Nineteenth Century 1899 ve daha az olcude William Z Ripley in The Races of Europe 1899 kitabi gibi irkci eserler sayilabilir Ideoloji 19 yuzyilin sonlarinda ve 20 yuzyilda Almanca konusan Avrupa Kuzeybati Orta ve Kuzey Avrupa ulkelerinin yani sira Kuzey Amerika ve Avustralya da populer hale geldi Madison Grant tarafindan yazilan The Passing of the Great Race in 1916 daki ilk baskisinin baslik sayfasi Iskandinav fenotipinin tum diger fenotiplerden ustun oldugu inanci esasen Almanya da Teutonikcilik Ingiltere ve ABD de Anglo Saksonculuk ve Kuzey Fransa da Frankcilik olarak benimsenmistir Iskandinav irki nin ustunlugu kavrami ve bu sozde irkla iliskilendirilen Kuzeybati Avrupa uluslarinin ustunlugu seklindeki carpik dusunce Amerika Birlesik Devletleri nin 1924 tarihli Goc Yasasi ni etkiledi ki bu yasa Italyanlarin Yahudilerin ve diger Guney ve Dogu Avrupalilar tarafindan gerceklestirilen gocu kisitladi ya da yasakladi ve daha sonraki 1952 Goc ve Vatandaslik Yasasi da bu sekilde etkilenmisti ve Avustralya Kanada ve Guney Afrika gibi Kuzeybati Avrupa ve Amerika Birlesik Devletleri disindaki diger yerlerde de mevcuttu 1930 lara gelindiginde Naziler Iskandinav irkinin Aryan irki nin en ustun dali oldugunu ve ustun bir irk Herrenvolk olusturdugunu iddia ettiler Bu inanc sisteminin tam uygulamasi II Dunya Savasi nin kivilcimini atesleyen Lebensraum Yasam Alani amaci dogrultusunda Polonya nin isgali ve daha sonraki yapilan diger isgallere ve direkt olarak alti milyon Yahudinin ve diger on bir milyon kurbanin Holokost olarak bilinen soykirimina yol acti Arka planMeyers Blitz Lexikon Leipzig 1932 Alman savas kahramani Karl von Muller i Iskandinav tipinin bir ornegi olarak gosteriyor Rusya dogumlu Fransiz antropolog Joseph Deniker baslangicta nordique basitce kuzey anlamina gelir isimli bir etnik grup fikrini kendi olusturdugu bir terim ortaya atti Nordique i bir dizi fiziksel ozellik ile tanimladi biraz dalgali sac acik gozler kirmizimsi cilt uzun boy ve dolikosefalik bir kafatasinin uyumu Bilimsel irkcilik 19 yuzyilin ortalarinda Avrupalilarin Aryanlar insanligin en buyuk basarilarinin cogundan sorumlu olan dogustan ustun bir dali oldugunu savunarak Aryanizm teorisini gelistirdi Aryanizm Hint Avrupa dillerini ilk konusanlarin daha genis capli olan Kafkas irkinin ayirt edici bir irkini veya alt irkini olusturdugu fikrinden turetilmistir Baslica savunucusu Essay on the Inequality of the Human Races 1855 adli eseri ile Arthur de Gobineau idi Gobineau Iskandinav halkini Aryanlarla esit tutmasa da Cermen halkinin Aryan irkinin en modern temsilcileri oldugunu savundu Tacitus ve diger Romali yazarlarin yorumlarini uyarlayarak saf Kuzeylilerin Roma Imparatorlugu nun liderliginin irksal seyreltilmesi sebebiyle cokmesinden sonra Avrupa yi yeniden canlandirdigini savundu 1880 lere gelindiginde bazi dilbilimciler ve antropologlar Aryanlarin kendilerinin Kuzey Avrupa daki bir yerden geldiklerini savundu Theodor Poesche Aryanlarin gunumuz Belarus un guney kesiminin cogunu ve Ukrayna nin kuzey batisini kapsayan o zamanlar Rus Imparatorlugu ndaki ucsuz bucaksiz Rokitno da veya Pinsk Batakliklarinda ortaya ciktigini one surdu Ancak Iskandinav irkciligi fikrini populerlestiren Karl Penka ydi Penka ya gore ise Aryanlar Iskandinavya da ortaya cikmislardi ve sari sac ve mavi goz ayirt edici Iskandinav ozellikleri olarak tanimlanabiliyordu Biyolog Thomas Henry Huxley Melankroi olarak adlandirdigi daha koyu Akdenizlilerin aksine acik tenli Avrupalilara atifta bulunmak icin Xanthochroi terimini turetmesiyle onunla ayni fikirdeydi Koyu beyazlar olarak tanimladigi Melanochroi nin Xanthochroi ve Australioidler in bir karisimi oldugu sonucuna varan da Huxley di Bu ayrim Charles Morris tarafindan orijinal Aryanlarin sari saclari ve dolichocephaly uzun kafatasi gibi diger Iskandinav ozellikleri ile tanimlanabilecegini iddia eden The Aryan Race 1888 adli kitabinda tekrarlandi Fransiz antropolog Vacher de Lapouge dolikosefal sarisin insanlarin dogal liderler oldugunu ve daha cok brakisefali kisa kafatasli insanlara hukmetmeye yazgili oldugunu iddia ettigi L Aryen adli kitabinda bu argumana ekstra bir ivme kazandirdi Filozof Friedrich Nietzsche yazilarinda sarisin hayvanlara da atifta bulundu yaratici kulturlerin atalari oldugu varsayilan ahlaksiz maceracilar Ahlakin Soykutugu Uzerine de 1887 soyle yazmistir Latince malus kotu kelimesi kaba adami esmer ozellikle siyah sacli olarak rengiyle kendilerini efendileri haline gelen sarisinlardan Aryan fatih irkindan en acik sekilde ayiran Italyan topraklarinin Aryan oncesi sakini anlamina karsilik gelebilirdi 20 yuzyilin baslarinda ustun bir Iskandinav irki kavrami 1920 de yazan Ingiliz psikolog William McDougall in sunlari belirttigi kadar tanidik hale gelmisti Etnograflarin Avrupa irklari hakkindaki tum tartismalari ve belirsizlikleri arasinda bir gercek acikca goze carpiyor yani fiziksel olarak acik sac cilt ve goz rengi uzun boy ve dolichocephaly yani uzun kafa sekli ve zihinsel olarak karakterin buyuk bagimsizligi bireysel inisiyatif ve iradenin kararliligi ile karakterize edilen kuzeyli bir dagilima ve kokene sahip bir irki ayirt edebiliyoruz Bu turu belirtmek icin bircok isim kullanilmistir Iskandinav tipi olarak da adlandirilir Nordikciler sozde bu baskin irk asimile edildikten sonra gerileyen antik cagin Akdeniz uygarliklarinda bile Iskandinavlarin eski uygarliklarin ust katmanlarini olusturduklarini iddia ettiler Boylece bunu eski kaynaklara gore Neron Sulla ve Cato gibi onde gelen Romalilarin sarisin veya kizil sacli oldugunu one surerek savundular Bazi Iskandinavcilar Akdeniz irkinin sanatsal yetenek acisindan Iskandinav irkindan ustun oldugunu kabul ederler Bununla birlikte Akdeniz halklari kulturel olarak sofistike olmalarina ragmen Iskandinav irki baska hicbir irkin eslesemeyecegi maceraci bir ruha sahip olan yenilikciler ve fatihler oldugu temelinde kendilerince ustun olarak kabul edildi Alpin irki genellikle hem Iskandinav hem de Akdeniz irklarindan daha asagi olarak kabul edilirken Akdeniz irki Avrupa nin geleneksel koylu sinifi Iskandinavlar ise aristokrasiyi olusturan ve dunyada teknolojiye onculuk eden ve tasarimci olarak kabul edildi Nordizm karsitlari bu argumanlari reddetti Iskandinav karsiti yazar Giuseppe Sergi etkili kitabi The Mediterranean Race de 1901 eski toplumlarin ust katmanlarinin Iskandinav olduguna dair hicbir kanit olmadigini tarihsel ve antropolojik kanitlarin bu tur iddialarla celistiginde israr etti Sergi Akdenizlilerin dunyanin en buyuk irkini olusturdugunu ve Iskandinav irkinda yaratici bir yanin bulunmadigini savundu Ona gore Mezopotamya dan Roma ya kadar tum buyuk antik uygarliklarin yaraticisi Akdenizliler idi Bu arguman daha sonra Akdeniz irkinin aslinda digerlerinden daha fazla basariya sahip oldugu kabul edilmelidir diye yazan CG Seligman tarafindan tekrarlandi Carleton Coon bile Yunanlar arasinda Iskandinav irki zayif muhtemelen Homeros un gunlerinden beri oldugu gibi Modern Yunanlara karsi benim kisisel tepkim Antik Yunan atalari ile olan devamliliklarinin dikkate deger olmasidir seklinde bir ifadede bulundu Kaynakca Anthropology Atlantic Publishers amp Dist 1997 ISBN 9788171566730 28 Subat 2022 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 28 Subat 2022 Race in North America Origin and Evolution of a Worldview Avalon Publishing 2012 ISBN 9780813345543 28 Subat 2022 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 28 Subat 2022 The Races of Europe Construction of National Identities in the Social Sciences 1839 1939 Springer 2016 ISBN 9781137318466 28 Subat 2022 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 28 Subat 2022 The Ethnic Phenomenon ABC CLIO 1987 ISBN 9780275927097 28 Subat 2022 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 28 Subat 2022 Critical Approaches to Literature Routledge 2018 ISBN 9781351049894 28 Subat 2022 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 28 Subat 2022 Paulist Fathers 1927 Catholic World 125 28 Subat 2022 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 28 Subat 2022 Gregor 1961 Nordicism Revisted Phylon 22 4 352 360 doi 10 2307 273538 Deniker J The Races of Man nordish net 1 Mayis 2008 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 22 Ekim 2017 17 Eylul 2000 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 16 Temmuz 2007 14 Haziran 2006 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 16 Temmuz 2007 Vacher de Lapouge trans Clossen C 1899 Old and New Aspects of the Aryan Question The American Journal of Sociology 5 3 329 346 doi 10 1086 210895 28 Subat 2022 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 28 Subat 2022 Nietzsche and the Politics of Aristocratic Radicalism ABD University of Chicago Press 1990 s 113 ISBN 978 0 226 14354 5 1887 7 Haziran 2007 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 18 Temmuz 2007 The Group Mind ABD Arno Press 1973 s 159 Suetonius Life of Nero May 2008 13 Temmuz 2021 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 14 Mayis 2008 Pluatarch Life of Sulla May 2008 24 Mayis 2023 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 14 Mayis 2008 Pluatarch Life of Cato May 2008 8 Kasim 2023 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 14 Mayis 2008 All these are roads taken by Nordic tribes by the Phrygians to Troy and Asia Minor by the Nordic Hellenes to Greece by the Nordic Italics Romans to Italy by the Nordic Kelts to France and Spain To these lands these tribes bring their Indo European languages and as the ruling class force them on to the subject mainly Mediterranean lower orders The Racial Elements of European History Methuen 1927 s chapter 8 part one Erisim tarihi 18 Temmuz 2007 olu kirik baglanti According to Madision Grant The Nordics are all over the world a race of soldiers sailors adventurers and explorers but above all of rulers organisers and aristocrats in sharp contrast to the essentially peasant character of the Alpines The mental characteristics of the Mediterranean race are well known and this race while inferior in bodily stamina to both the Nordic and the Alpine is probably the superior of both certainly of the Alpines in intellectual attainments Grant accepts that Mediterraneans created Semitic and Egyptian cultures but insisted that Greece was invigorated by Nordics and that Roman ideals of family life loyalty and truth point clearly to a Nordic rather than to a Mediterranean origin 1916 s art 2 ch 11 part 2 chapter 5 8 Haziran 2007 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 18 Temmuz 2007 Seligman 1924 Presidential Address Anthropology and Psychology A Study of Some Points of Contact Journal of the Royal Anthropological Institute 54 January June 30 1939 s Chapter XII Section 14 12 Aralik 2004 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 18 Temmuz 2007 Konuyla ilgili yayinlar978 0 8147 4271 6 Hans Jurgen Lutzhoft 1971 Der Nordische Gedanke Almanya da 1920 1940 Almanca Stuttgart Ernst Klett Verlag 978 1 58465 715 6 978 0 252 07463 9Dis baglantilar tam metin