Azərbaycanca
Беларускі
Dansk
Deutsch
Española
Français
Indonesia
Italiana
日本語
Қазақ
Lietuvos
Nederlands
Português
Русский
සිංහල
แบบไทย
Türkçe
Українська
中國人
United State
Afrikaans
Jerome David Salinger (telaffuzu /ˈsælɪndʒər/) ya da J. D. Salinger, (1 Ocak 1919, New York - 27 Ocak 2010, Cornish, New Hampshire), 1951 tarihli Çavdar Tarlasında Çocuklar başlıklı romanıyla ve münzevi yaşam tarzıyla tanınan Amerikalı yazar. Yayımlanmış son eseri 1965 tarihlidir ve son röportajını da 1980'de vermiştir.
| J. D. Salinger | |
|---|---|
 | |
| Doğum | Jerome David Salinger 1 Ocak 1919 New York, ABD |
| Ölüm | 27 Ocak 2010 (91 yaşında) , New Hampshire, ABD |
| Meslek | Roman ve öykü yazarı |
| Vatandaşlık | Amerikalı |
| Dönem | 1940 - 1965 |
Etkiledikleri | |
Etkilendikleri | |
| İmza |  |
Hayatı
Manhattan'da büyüyen Salinger, lise yıllarında hikâye yazmaya başladı ve II. Dünya Savaşı'nda görev almadan önce 1940'larda bu öykülerin birçoğunu yayımlattı. İlk öyküleri, Whit Burnett'ın çıkarttığı Story isimli dergide yer aldı. Derginin Mart/Nisan 1940 sayısında yer alan Gençler öyküsü yazarın yayımlanan ilk eseri oldu. 1948'de eleştirmenler tarafından övgüyle karşılanan Muz Balığı İçin Mükemmel Bir Gün başlıklı öyküsü, daha sonraki birçok eserinin de yer alacağı The New Yorker dergisinde yayımlandı. 1951 tarihli ilk romanı Çavdar Tarlasında Çocuklar, popüler başarıyı hemen yakaladı. Romanın baş kahramanı Holden Caulfield'de, bir ergenin yabancılaşmasını ve masumiyetini kaybedişini anlatması, özellikle ergen okurlar arasında ilham kaynağı oldu. Hâlen okunan ve tartışılan roman yılda yaklaşık 250.000 adet satılmayı sürdürmektedir.
Gönülçelen'in yakaladığı başarı dikkatlerin ve ilginin yazarın üzerinde toplanmasına sebep oldu. İnsanlardan uzaklaşan Salinger münzevi bir hayat sürmeye başladı ve gittikçe daha az yeni eser yayımladı. İkinci kitabı olarak Dokuz Öykü isimli hikâye derlemesi (1953), ardından ise bir novella ve bir kısa öykü içeren Franny ve Zooey (1961) yayımlandı. Son kitabı iki novella içeren Yükseltin Tavan Kirişini, Ustalar ve Seymour: Bir Giriş (1963) oldu. Yazarın yayımlanmış son eseri ise, The New Yorker'da 19 Haziran 1965'te yer alan Hapworth 16, 1924 isimli öyküydü.
Sonraki dönemde Salinger, ilgiden uzak yaşamanın mücadelesini verdi. 1980'lerde biyografi yazarı Ian Hamilton'a dava açtı. 1990'larda, anılarını yazan eski sevgilisi Joyce Maynard ve kızı Margaret Salinger ile sorunlar yaşadı. 1996'da ufak bir yayınevi, Hapworth 16, 1924 öyküsünü kitap olarak yayımlamak konusunda yazar ile anlaşmaya vardığını açıkladı, ancak duyurunun ardından gelen yoğun ilgi sebebiyle bu tasarı süresiz olarak ertelendi. Haziran 2009'da başka bir yazarın, Gönülçelen'deki karakterlerden birini kendi eserinde kullanması sebebiyle açılan telif hakkı ihlali davası uzun süre gündemde kaldı. Salinger, 27 Ocak 2010'da Cornish, New Hampshire'daki evinde doğal sebeplerden öldü.
Çocukluğu ve gençliği
Jerome David Salinger 1919'nun yılbaşı günü Manhattan, New York'ta doğdu. Atlantic, Iowa doğumlu annesi Marie (evlenmeden önce Jillich), İskoç, Alman ve İrlanda kökenliydi. Baba tarafından dedesi olan Litvanya doğumlu Simon, Louisville, Kentucky'deki Adath Jeshurun cemaatinde hahamlık yapmıştı. Yazarın babası Sol Salinger, koşer peynir satıcısıydı. Salinger'ın annesi ismini Miriam olarak değiştirmiş ve Yahudilik'e geçmişti. Yazar, annesinin Yahudi olmadığını, Bar Mitsva töreninden hemen sonra öğrendi. Salinger'ın tek kardeşi ablası Dorris'ti (1911–2001).
Küçük Salinger, Manhattan'ın Batı Yakası'nda devlet okullarına devam etti. Ailesi 1932'de Park Avenue'ya taşınınca, Manhattan'daki bir özel okul olan McBurney School'a yazıldı. Bir Musevi olarak bu yeni okulunda uyum sorunları yaşayan Salinger, David yerine dinî kökenini daha az vurgulayan Jerry ismini kullanmaya başladı. Aile içinde ise Sonny ismi kullanılıyordu.
McBurney'de Salinger okçuluk takımının yöneticiliğini yaptı, okul gazetesinde yazılar yazdı ve bazı tiyatro oyunlarında rol aldı. Oynadığı birçok oyunda "doğuştan drama yeteneğini gösterdi", ancak babası J. D.'nin aktör olması fikrine karşı çıktı. Salinger iyi bir öğrenci değildi, derslerinden kaldığı için sonunda okuldan atıldı. Ailesi tarafından Wayne, Pensilvanya'daki Valley Forge Military Academy and College'a yazdırıldı ve buradan 1936'da mezun oldu. McBurney'de okul gazetesinde yazılar yazmıştı ancak Valley Forge'da, "[geceleri] örtülerin altında bir fener yardımıyla" öyküler yazmaya başladı. Ayrıca sınıfının yıllığı olan Cross Sabres'ın edebî editörlüğünü yaptı. Okulda, şarkı kulübü, havacılık kulübü, Fransızca kulübü ve astsubaylar kulübüne katıldı. 1936'da New York Üniversitesi'nde ilk yılına başladı. Burada engelli eğitimi konusunda öğrenim görmeyi düşünüyordu ancak ertesi ilkbaharda okuldan ayrıldı. Takip eden sonbaharda babası Salinger'ın et ithalatı işini öğrenmesini istedi ve yazar Viyana'da bir şirkette çalışmak üzere Avusturya'ya gitti.
Salinger, 12 Mart 1938'deki Nazi ilhakından bir ay önce Avusturya'dan ayrılarak Amerika'ya döndü. 1938 sonbaharında Collegeville, Pensilvanya'daki Ursinus College'a kayıt oldu ancak bir dönem sonra okulu bıraktı. 1939'da Salinger, uzun süredir Story dergisinin editörlüğü yapmakta olan Whit Burnett'ın Columbia Üniversitesi'nde yazarlık dersleri verdiği akşam kursuna devam etti. Burnett'a göre Salinger, kursun ikinci döneminin son birkaç haftasına kadar kendini göstermedi ama o sıralar "birden canlandı" ve üç öykü birden tamamladı. Burnett Salinger'a öykülerinin maharetli ve başarılı olduğunu söyleyerek amaçsız gençler hakkındaki Gençler öyküsünü Story'de yayımlamayı kabul etti. Salinger'ın ilk eseri olan bu öykü derginin Mart-Nisan 1940 sayısında yayımlandı. Burnett Salinger'ın mentoru oldu ve ikili yıllarca yazıştılar.
II. Dünya Savaşı
1941'de Salinger, oyun yazarı Eugene O'Neill'in kızı Oona O'Neill ile çıkmaya başladı. Genç kız çok kendiyle ilgiliydi ve Salinger'a göre "Küçük Oona çaresizce küçük Oona'ya aşık" idi, ancak yazar kızı sık sık aradı ve ona uzun mektuplar yazdı. İlişkileri Oona'nın Charlie Chaplin ile görüşmeye başlamasına kadar sürdü ve genç kadın daha sonra ünlü aktörle evlendi. 1941'in sonlarında Salinger kısa bir süre, Karayipler'e giden bir yolcu gemisinde aktivite yönetmeni ve oyuncu olarak çalıştı.
Aynı sene Salinger The New Yorker'a kısa öyküler göndermeye başladı. O yıl içinde yazarın içlerinde Lunch for Three, Monologue for a Watery Highball ve I Went to School with Adolf Hitler'in de bulunduğu yedi öyküsü dergi tarafından reddedildi. Ancak dergi Aralık 1941'de, hükûmetten şikayet eden ve "savaş öncesi asabiyete" sahip Holden Caulfield isimli gencin Manhattan'da geçen öyküsü olan Slight Rebellion off Madison'ı kabul etti. Aynı ay içinde Japonya'nın Pearl Harbor Saldırısı'nı gerçekleştirmesinin ardından öykü "yayımlanamaz" olarak değerlendirildi ve 1946'ya kadar dergide yer almadı.
Salinger 1942 ilkbaharında, ABD 2. Dünya Savaşı'na girdikten aylar sonra askere alındı ve 4. Piyade Bölüğü 12. Piyade Alayı ile muharebelere katıldı.Normandiya Çıkarması sırasında Utah'da çarpıştı, ayrıca Bulge Muharebesi'ne ve Hürtgen Ormanı Muharebesi'ne katıldı. Normandiya'dan Almanya'ya doğru ilerlerken, kendisini etkilemiş bir yazar olan ve savaş muhabiri olarak Paris'te bulunan Ernest Hemingway ile bir buluşma ayarladı. Salinger bu görüşme sırasında Hemingway'in arkadaşça ve alçakgönüllü davranışlarından etkilendi ve onu genelde bilenen huysuz karakterine göre daha "yumuşak" buldu. Heminway ise Salinger'ın yazdıklarından etkilendi ve onu büyük bir yetenek olarak tanımladı. İki yazar mektuplaşmaya başladılar. Temmuz 1946'da Salinger Heminway'e, sohbetlerinin savaşla ilgili birkaç iyi hatırasından biri olduğunu yazdı. Aynı mektupta, Slight Rebellion off Madison öyküsünün protagonisti Holden Caulfield ile ilgili bir tiyatro oyunu yazmakta olduğunu ve oyunda bu rolü kendisinin oynamayı düşündüğünü de belirtti.
Daha sonra karşı istihbarat biriminde görevlendirilen Salinger, burada Fransızca ve Almancadaki yetkinliğini savaş tutsaklarını sorgulamakta kullandı. Ayrıca, ele geçirilip tutsakların kurtarıldığı bir toplama kampına giren ilk askerler arasında yer aldı. Salinger'ın savaşta yaşadıkları, duygusal açıdan yazarı etkiledi. Almanya'nın çekilmesinin ardından birkaç hafta hastanede kalarak savaş stres reaksiyonu tedavisi gördü. Sonrasında kızına bu döneme ilişkin olarak şunları söyledi:
"Ne kadar yaşarsan yaşa, yanık et kokusunu burnundan hiçbir zaman tam olarak sökemiyorsun."
Yazarın hayatını yazan her iki biyografi yazarına göre, Salinger birçok öyküsünde savaş dönemindeki deneyimlerinden yararlandı. Örneğin Esmé İçin - Sevgi ve Yoksunlukla öyküsü sarsıntı geçiren bir asker tarafından anlatılmaktaydı. Salinger ordudayken de yazmaya devam etti ve Collier's ile The Saturday Evening Post gibi dergilerde birçok öyküsü yayımlandı. Ayrıca The New Yorker'a da öyküler göndermeye devam etti ancak yayımlatmayı başaramadı. Dergi 1944 ile 1946 arasında yazarın gönderdiği tüm öyküleri, 1945'te ise 15 şiirden oluşan bir dosyayı reddetti.
Savaş sonrası
Almanya'nın yenilgisi sonrasında Salinger, Almanya'da Naziler'den arındırma görevinde yer almak için altı aylığına ABD Karşı İstihbarat Birliği'ne yazıldı. Bu dönemde Weissenburg'da yaşadı ve Sylvia Welter isimli bir kadınla evlendi. Nisan 1946'da birlikte ABD'ye döndüler ancak evlilikleri sürmedi ve Sylvia sekiz ay sonra Almanya'ya geri döndü. Yıllar sonra 1972'de Salinger Sylvia'dan bir mektup aldı ama zarfı bile açmadan yırtıp attı. O sırada yanında olan kızı Margaret daha sonra yazdığı biyografide babası için "birisiyle işi bitmişse, onu silip atar" dedi.
1946'da Whit Burnett, yazarın öykülerinden bir derlemeyi Story Press'in Lippincott Imprint yayınevinde basmak için Salinger ile anlaştı. 20 öyküden oluşacak bu derlemenin adı The Young Folks olacaktı. Kitaba adını veren Gençler ve Slight Rebellion off Madison ile birlikte on yayımlanmış öykünün yanı sıra henüz yayımlanmamış on öykü de kitapta yer alacaktı. Burnett kitabın yayımlanacağını söylemişti ve hatta Salinger ile 1.000 dolarlık bir avans ödemesi için pazarlık da yapmıştı, ancak Lippincott Burnett'in kararını yok sayarak kitabı reddetti. Salinger kitabın yayımlanmamasından Burnett'ı sorumlu tuttu ve ikili birbirlerinden uzaklaştı.
Salinger, 1940'ların sonlarından itibaren Zen Budizmi'ne merak saldı. Hatta flörtlerine bu konuda okuma listeleri veriyordu ve Budist bilgin D. T. Suzuki ile bir görüşme ayarlamıştı. 1948'de Muz Balığı İçin Mükemmel Bir Gün isimli bir kısa öyküyü The New Yorker'a gönderdi. "Öykünün özgün kalitesinden" çok etkilenen dergi editörleri öyküyü derhal yayımladı ve gelecekteki öyküleri için Salinger ile ilk reddetme hakkını da içeren bir sözleşme imzaladı. Öykünün aldığı olumlu eleştirilerin yanı sıra, diğer yayınlarda öykülerinin değiştiriliyor olmasına kızan Salinger neredeyse sadece The New Yorker için yazmaya başladı. Öykü aynı zamanda, yazarın öykülerinde defalarca görünen, iki emekli vodvil oyuncusu ve onların erken olgunlaşmış yedi çocuğundan oluşan hayalî Glass Ailesi'nin yer aldığı ilk öyküydü. Salinger, Glass Ailesi ile ilgili toplamda yedi öykü yayımladı ve bunlarda özellikle parlak ama sorunlu en büyük çocuk olan Seymour'a odaklandı.
1940'ların başında Salinger Whit Burnett'a yazdığı bir mektupta, finansal açıdan güvende olmak için bazı öykülerinin sinema uyarlaması haklarını satmak istediğini açıklamıştı. Ian Hamilton'a göre yazar 1943 tarihli kısa öyküsü Varioni Kardeşler hakkındaki Hollywood dedikodularının sonuçsuz kalmasıyla hayal kırıklığına uğradı. Bu yüzden, 1948'in ortalarında bağımsız film yapımcısı Samuel Goldwyn'in Sarsak Dayı Connecticut'ta isimli öyküsünün film haklarını satın alma teklifini derhal kabul etti. Menajeri Dorothy Olding'e göre, Salinger öyküyü satarken iyi bir filme dönüşeceği umudunu taşıyordu. Ancak film, 1949'da gösterime girdiğinde çok ağır eleştiriler aldı.My Foolish Heart ismi verilen ve Dana Andrews ile Susan Hayward'ın başrol oynadığı bu filmin senaryosu da Salinger'ın öyküsünden oldukça farklıydı. Bu olumsuz tecrübeden sonra Salinger, bir daha hiçbir eserinin sinemaya uyarlanmasına izin vermedi.Brigitte Bardot, Muz Balığı İçin Mükemmel Bir Gün'ün haklarını satın almak istediğinde Salinger olumsuz yanıt verdi.
Çavdar Tarlasında Çocuklar
Çavdar Tarlasında Çocuklar, Türkçede uzun süre 1967 tarihli Adnan Benk'in İngilizce aslından değil de Fransızca versiyonu olan L'Attrape-cœurs'den yaptığı dolaylı çevirisinden ötürü, Gönülçelen olarak tanındı. Kitabın Yapı Kredi Yayınları basımı çevirisi Coşkun Yerli'ye aittir ve bu kez Türkçe adı özgün adına daha yakındır: Çavdar Tarlasında Çocuklar
1940'larda Salinger birçok kişiye, kısa öyküsü Slight Rebellion off Madison'ın genç protagonisti Holden Caulfield'ın yer aldığı bir roman üzerinde çalıştığını açıklamıştı ve Çavdar Tarlasında Çocuklar başlıklı bu roman, 16 Temmuz 1951'de Little, Brown and Company tarafından yayımlandı. Romanın basit bir konusu vardı; elit bir kolejin hazırlık sınıfından kovulan ve burayı terk eden on altı yaşındaki Holden'ın New York'taki deneyimleri anlatılıyordu. Holden daha önceki üç okulundan da atılmış olan bir öğrenciydi. Roman özellikle birinci şahıs anlatıcı olan Holden'ın başından geçenleri kendinden farklı biriymiş ve olaylara tanıklık ediyormuş gibi anlatması sebebiyle kayda değerdir. Olup bitenler hakkında bilgili ancak güvenilmez bir anlatıcı olan Holden, tekrar tekrar sadakatten, yetişkinliğin sahteliğinden ve kendi ikiyüzlülüğünden bahseder. 1953'te bir lise gazetesine verdiği röportajda Salinger romanın "bir nevi" otobiyografik olduğunu söylemiş ve şöyle demiştir:
| “ | Çocukluğum o kitaptaki oğlanınkine çok benzer geçti ... insanlara bundan bahsetmek büyük bir ferahlama getirdi. | „ |
Kitaba karşı ilk tepkiler karışıktı. The New York Times romanı "alışılmadık derecede parlak bir ilk roman" sözleriyle yüceltirken, eleştiriler kitabın monoton diline ve dini kötüleyen, rastgele cinsel ilişki ile fahişelikten açıkça bahseden Holden'ın "sapkınlığına" odaklanıyordu. Roman popüler başarı yakaladı; yayımlanışının ikinci ayında sekiz baskıya ulaştı. The New York Times çok satanlar listesinde otuz hafta boyunca kaldı.
Kitabın ilk başarısının ardından popülerliğinin azaldığı bir dönem geldi. Ancak Ian Hamilton'a göre kitap 1950'lerin sonunda "kabuğunu kırmaya çalışan tüm ergenlerin alması gereken bir kitaptı, asiliğin havalı tarzlarının öğrenilebileceği vazgeçilmez bir el kitabıydı." Kitap Mark Twain'in Huckleberry Finn'in Maceraları romanıyla karşılaştırılıyordu. Gazeteler, romanın özgün adına atfen "Catcher Cult" olarak adlandırılan olguya ilişkin makaleler yayımlamaya başladı. Konusu ve Catholic World gibi dergilerde de bahsi geçen küfürlü anlatım biçimi sebebiyle roman birçok ülkede ve bazı ABD okullarında yasaklandı. Hatta azimli bir veli romandaki küfürlerin listesini oluşturdu: roman boyunca 237 defa "goddam", 58 defa "bastard", 31 defa "Chrissake" ve 6 defa "fuck" geçiyordu.
1970'lerde birçok lise öğretmeni, kitabı okuttukları için istifa etmek zorunda bırakıldı ya da kovuldu. 1979 tarihli bir sansür incelemesine göre Gönülçelen bir dönemde "şüpheli bir şekilde hem tüm ülkede en fazla yasaklanan hem de kamu okullarında ikinci en fazla okutulan kitaptı" (ilk sıradaki kitap ise John Steinbeck'in Fareler ve İnsanlar'ıydı). Kitap hâlen çok okunmaktadır; 2004 itibarıyla yılda 250.000 kopya satan kitabın tüm dünyadaki toplam satışı 10 milyondan fazlaydı.
Romanın 1950'lerdeki başarısının ardından Salinger, Samuel Goldwyn de dahil olmak üzere birçok kişiden film adaptasyonu için teklif aldı ve hepsini reddetti. Yayımlanışından bu yana romana film yapımcılarını ilgisi büyük oldu; Billy Wilder,Harvey Weinstein ve Steven Spielberg gibi isimler kitabın haklarını satın almaya çalıştı. Salinger'ın 1970'lerdeki bir açıklamasına göre Jerry Lewis, Holden rolünü oynamak için yıllarca uğraştı. Salinger tüm bu teklifleri geri çevirdi.
İnzivâ
Çavdar Tarlasında Çocuklar'la ünlü olan Salinger, toplumun ilgisinden kaçmaya başladı. New York'tan taşınarak New Hampshire'a yerleşti. Kaçtıkça daha çok ilgi görmeye başlayan Salinger, insan içine çıkmamaya, fotoğraf çektirmemeye, röportaj vermemeye çalıştı.
Salinger, Çavdar Tarlasında Çocuklara gösterilen ilgiye herkesten kaçarak, sosyal hayattan uzaklaşıp inzivaya çekilerek cevap vermiştir. Buna paralel olarak da popülaritesi genişleyerek yayıldı.
1965'ten bu yana, herhangi bir şey yayımlamayan, meraklı gözlerden giderek kaçan yazar, kendisi hakkındaki yayınları hukukî yollarla engellemeye çalıştı.
Ortak anılarını kamuoyu ile paylaştığı için eski sevgilisi Joyce Maynard ve kızı Margaret Salinger ile küstü.
Kapalı ve gizli kalmaya önem veren Salinger, hayatı boyunca samimiyetsizlik ve ikiyüzlülük içine düşmemeye çalıştı. Çavdar Tarlasında Çocuklar'da toplumdan kaçışına dair ipuçları bulunur:
"...Ortalık oldukça sessizdi, çünkü bizim Ernie piyano çalıyordu. Herifin piyanoya oturması bile, Tanrı aşkına, kutsal bir şeydi sanki. Yani, hiç kimse onun kadar iyi çalamazdı. Piyanonun önünde kocaman lanet bir ayna vardı, Ernie'nin suratına da iri bir spot lamba çevirmişlerdi, böylece o piyano çalarken suratını seyredebiliyordunuz, parmaklarını değil ama; o kocaman moruk suratını yalnızca. Yemin ederim, ben bir piyanist ya da aktör filan olsaydım ve bu sersemler de benim olağanüstü biri olduğumu düşünselerdi, bu durumdan nefret ederdim. Beni alkışlamalarını bile istemezdim. Ben piyanist olsaydım, gider bir kenefe kapanır, öyle çalardım..."
Jerome David Salinger da Ernie olmaktan hep kaçmıştır. Kendisini bir bakıma kenefe kapamıştır.
Yapılan bir biyografi çalışmasına açtığı dava sırasında, yayımlamadığı en az iki romanı ve birçok hikâyesi olduğu ortaya çıktı. Davayı, sözü geçen biyografide, tanıdıklarına yazdığı mektuplar da yer aldığı için açmıştır.
2000'de ikinci karısı Claire Douglas'dan olan kızı Margaret Salinger Dream Catcher: A Memoir başlığıyla kendi biyografisini yayımladı. Kitabında, babasının kendi idrarını içtiği, annesiyle çok az seviştiği gibi iddialar yer aldı.
Eserleri
Roman
- Çavdar Tarlasında Çocuklar (1951)
- Dokuz Öykü (1953)
- Muz Balığı İçin Mükemmel Bir Gün (1948)
- Sarsak Dayı Connecticut'ta (1948)
- Eskimolarla Savaştan Hemen Önce (1948)
- Gülen Adam (1949)
- Teknede (1949)
- Esmé İçin - Sevgi ve Yoksunlukla (1950)
- Yeşil Gözlüm, Al Dudaklım (1951)
- De Daumier-Smith'in Mavi Dönemi (1952)
- Teddy (1953)
- Franny ve Zooey (1961)
- Franny (1955)
- Zooey (1957)
- Yükseltin Tavan Kirişini, Ustalar ve Seymour: Bir Giriş (1963)
- Yükseltin Tavan Kirişini, Ustalar (1955)
- Seymour: Bir Giriş (1959)
Yayımlanmış ve derlenmiş öyküler
- Git Eddie'yi Gör (1940, derleme: Fiction: Form & Experience, ed. William M. Jones, 1969)
- Alışmak (1941, derleme: The Kit Book for Soldiers, Sailors and Marines, 1943)
- Lois Taggett'ın Uzun Takdimi (1942, derleme: Stories: The Fiction of the Forties, ed. Whit Burnett, 1949)
- Fransa'da Bir Çocuk (1945, derleme: Post Stories 1942–45, ed. Ben Hibbs, 1946)
- Bu Sandviçte Mayonez Yok (1945, derleme: The Armchair Esquire, ed. L. Rust Hills, 1959)
- Madison Dışındaki Küçük Ayaklanma (1946, derleme: Wonderful Town: New York Stories from The New Yorker, ed. David Remnick, 2000)
- Tanıdığım Bir Kız (1948, derleme: Best American Short Stories 1949, ed. Martha Foley, 1949
Yayımlanmış ve derlenmemiş öyküler
- Gençler (1940)
- Kırık Öykünün Kalbi (1941)
- Piyadenin Özel Notları (1942)
- Varioni Kardeşler (1943)
- İlgili Taraflar (1944)
- Az Haşlanmış Çavuş (1944)
- Son İznin Son Günü (1944)
- Haftada Bir Kez Seni Öldürmez (1944)
- Elaine (1945)
- Yabancı (1945)
- Ben Deliyim (1945)
- 1941'de Hiç Beli Olmayan Bir Genç Kız (1947)
- Ters Orman (1947)
- Mavi Melodi (1948)
- Hapworth 16, 1924 (1965)
Yayımlanmamış öyküler
- Mrs. Hincher (1942)
- Peter Pan'ların En İyisi ve En Sonuncusu (1942)
- Çocuklar Taburu (1944)
- İki Yalnız Adam (1944)
- Sihirli Siper (1944)
- Bovling Toplarıyla Dolu Okyanus (1945)
- Doğumgünü Çocuğu (1946)
Kaynakça
- ^ "J. D. Salinger." EXPLORING Novels. Detroit: Gale, 2003. Web. 9 Kasım 2010.
- ^ Reiff 2008, s. 17
- ^ a b c d e Skow, John (15 Eylül 1961). "Sonny: An Introduction". Time. 1 Ağustos 2013 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 12 Nisan 2007.
- ^ Beidler's A Reader's Companion to J.D. Salinger's The Catcher in the Rye.
- ^ "Betraying Salinger". New York Magazine. 4 Nisan 2010. 17 Kasım 2015 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 16 Nisan 2010.
- ^ Gross D. "Lawsuit targets 'rip-off' of 'Catcher in the Rye' 6 Kasım 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde .". CNN. Erişim 06 Haziran 2009
- ^ "JD Salinger, author of Catcher in the Rye, dies at 91". BBC. 29 Ocak 2010. 13 Mart 2012 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 29 Ocak 2010.
- ^ Italie, Hillel (28 Ocak 2010). "'Catcher in the Rye' Author J.D. Salinger Dies". ABC News. 5 Mart 2010 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 28 Ocak 2010.
- ^ "NYtimes.com". 3 Nisan 2015 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 30 Temmuz 2011.
- ^ a b c d e "J. D. Salinger." LitFinder Contemporary Collection. Gale, 2007. Web. 9 Kasım 2010.
- ^ Fiene, Donald. "EBSCOhost: J. D. Salinger." EBSCO Publishing Service Selection Page. Web. 24 Kasım 2010. ebscohost.com 20 Temmuz 2012 tarihinde Archive.is sitesinde arşivlendi
- ^ . 26 Nisan 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Temmuz 2011.
- ^ "J.D. Salinger". Jewishvirtuallibrary.org. 1 Ocak 1919. 5 Eylül 2015 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 30 Ocak 2010.
- ^ Alexander (1999). s 32.
- ^ Lutz, Norma Jean, and Harold Bloom. "Biography of J. D. Salinger." Bloom's BioCritiques: J.D. Salinger (2002): 3-44. EBSCO. Web. 8 Kasım 2010
- ^ a b Hathcock, Barrett. "J.D. Salinger." EBSCO. Web. 8 Kasım 2010.
- ^ Lutz (2001). p. 10.
- ^ Alexander (1999). s. 42.
- ^ a b Lutz, Norma Jean. "Biography of J.D. Salinger." EBSCO. Web. 11 Kasım 2010.
- ^ Fiene, Donald M. 9 Ocak 2008 tarihinde Wayback Machine sitesinde . "A Bibliographical Study of J. D. Salinger: Life, Work, and Reputation", M.A. Thesis, , 1962.
- ^ Salinger, M (2000). p. 39.
- ^ a b Alexander (1999). s. 55–58. Burnett'ın alıntıları Fiction Writer's Handbook içinde yer almıştır, editör: Whit ve Hallie Burnett, yayım tarihi: 1975.
- ^ Alexander (1999). s. 55, 63–65.
- ^ Scovell, Jane (1998). Oona Living in the Shadows: A Biography of Oona O'Neill Chaplin. New York: Warner. ss. 87. .
- ^ Sheppard, R.Z (23 Mart 1988). "Trespassers Will Be Prosecuted: In Search of J.D. Salinger by Ian Hamilton". Time. 27 Mayıs 2013 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 14 Nisan 2007.
- ^ a b Lutz (2001). s. 18.
- ^ a b c Yagoda, Ben (2000). About Town: The New Yorker and the World It Made. New York: Scribner. ss. 98, 233. .
- ^ Salinger, M (2000). sayfa 58.
- ^ Lutz, Norma Jean ve Harold Bloom. "Biography of J. D. Salinger." Bloom's BioCritiques: J.D. Salinger (2002): 3-44. EBSCO. Web. 24 Kasım 2010.
- ^ Lamb, Robert Paul (Kış 1996). "Hemingway and the creation of twentieth-century dialogue – American author Ernest Hemingway". Twentieth Century Literature. 9 Temmuz 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Temmuz 2007.
- ^ a b c Baker, Carlos (1969). Ernest Hemingway: A Life Story. New York: Charles Scribner's Sons. ss. 420, 646. .
- ^ a b Salinger, M (2000). s.55
- ^ Hamilton (1988). s. 89.
- ^ Lutz (2001). s. 7.
- ^ Salinger, M (2000). s. 55.
- ^ Menand, Louis (1 Ekim 2001). (PDF). The New Yorker. 7 Ağustos 2007 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Temmuz 2007.
- ^ Salinger, M. (2000), s. 67.
- ^ Alexander (1999), s. 113.
- ^ Salinger, M. (2000), s. 359.
- ^ a b c Alexander (1999), s. 118–20.
- ^ Alexander (1999), s. 120, 164, 204–5.
- ^ Alexander (1999). p. 124.
- ^ Alexander (1999). s. 130.
- ^ a b Crawford (2006). s. 97–99.
- ^ a b Hamilton (1988). s. 75.
- ^ Fosburgh, Lacey (21 Kasım 1976). "Why More Top Novelists Don't Go Hollywood". The New York Times. 16 Ekim 2007 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 6 Nisan 2007.
- ^ a b c . Goldwyn: A Biography. New York: Alfred A. Knopf, 1989. . s. 446.
- ^ "Depositions Yield J. D. Salinger Details". The New York Times. 12 Aralık 1986. Erişim tarihi: 14 Nisan 2007.
- ^ Ross, Lillian (2010). "The Talk of the Town: Remembrance Bearable". The New Yorker, 8 Şubat 2010. ss. 22-23.
- ^ Alexander (1999). s. 142.
- ^ Salinger, J. D. The Catcher in the Rye. New York: Little, Brown and Company, 1951.
- ^ a b Whitfield (1997). s. 77.
- ^ Blackstock, Alan. "J. D. Salinger." Magill’s Survey of American, gözden geçirilmiş baskı. Pasadena, Ca: Salem Press. EBSCO 2007.
- ^ a b Nandel, Alan. "The Significance of Holden Caulfield's Testimony". Bloom ve Harold editörlüğündeki Modern Critical Interpretations: J. D. Salinger's The Catcher in the Rye içinde yeniden basım. Philadelphia: Chelsea House Publishers, 2000. s. 75–89.
- ^ Crawford (2006). s. 4.
- ^ Burger, Nash K (16 Temmuz 1951). . The New York Times. 24 Haziran 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Temmuz 2007.
- ^ Hamilton (1988). p. 117.
- ^ Whitfield, Stephen J. "Raise High the Bookshelves, Censors!" 25 Mart 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde ., , İlkbahar 2002. Erişim 27 Kasım 2007
- ^ a b Hamilton (1988) s. 155.
- ^ “J. D. Salinger.” Encyclopedia Britannica Online School. 2011 edisyonu. Web.
- ^ a b Whitfield (1997). s. 97.
- ^ Whitfield (1997). s. 82, 78.
- ^ Yardley, Jonathan (19 Ekim 2004). "J.D. Salinger's Holden Caulfield, Aging Gracelessly". The Washington Post. 4 Aralık 2016 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 13 Kasım 2011.
- ^ Cameron Crowe, editör. Conversations with Wilder. New York: Alfred A. Knopf, 1999. . s. 299.
- ^ . New York Post. 4 Aralık 2003. 15 Temmuz 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Ocak 2007.
- ^ Maynard (1998). s. 93.
Dış bağlantılar
| Vikisöz'de Jerome David Salinger ile ilgili sözleri bulabilirsiniz. |
wikipedia, wiki, viki, vikipedia, oku, kitap, kütüphane, kütübhane, ara, ara bul, bul, herşey, ne arasanız burada,hikayeler, makale, kitaplar, öğren, wiki, bilgi, tarih, yukle, izle, telefon için, turk, türk, türkçe, turkce, nasıl yapılır, ne demek, nasıl, yapmak, yapılır, indir, ücretsiz, ücretsiz indir, bedava, bedava indir, mp3, video, mp4, 3gp, jpg, jpeg, gif, png, resim, müzik, şarkı, film, film, oyun, oyunlar, mobil, cep telefonu, telefon, android, ios, apple, samsung, iphone, xiomi, xiaomi, redmi, honor, oppo, nokia, sonya, mi, pc, web, computer, bilgisayar
Jerome David Salinger telaffuzu ˈsaelɪndʒer ya da J D Salinger 1 Ocak 1919 New York 27 Ocak 2010 Cornish New Hampshire 1951 tarihli Cavdar Tarlasinda Cocuklar baslikli romaniyla ve munzevi yasam tarziyla taninan Amerikali yazar Yayimlanmis son eseri 1965 tarihlidir ve son roportajini da 1980 de vermistir J D SalingerDogumJerome David Salinger 1 Ocak 1919 1919 01 01 New York ABDOlum27 Ocak 2010 91 yasinda New Hampshire ABDMeslekRoman ve oyku yazariVatandaslikAmerikaliDonem1940 1965Etkiledikleri Jonathan Safran Foer Haruki Murakami Tom Robbins Philip Roth Louis Sachar John Updike John GreenEtkilendikleri Sherwood Anderson Anton Cehov F Scott Fitzgerald Gustave Flaubert Ernest Hemingway Franz Kafka Leo TolstoyImzaHayatiManhattan da buyuyen Salinger lise yillarinda hikaye yazmaya basladi ve II Dunya Savasi nda gorev almadan once 1940 larda bu oykulerin bircogunu yayimlatti Ilk oykuleri Whit Burnett in cikarttigi Story isimli dergide yer aldi Derginin Mart Nisan 1940 sayisinda yer alan Gencler oykusu yazarin yayimlanan ilk eseri oldu 1948 de elestirmenler tarafindan ovguyle karsilanan Muz Baligi Icin Mukemmel Bir Gun baslikli oykusu daha sonraki bircok eserinin de yer alacagi The New Yorker dergisinde yayimlandi 1951 tarihli ilk romani Cavdar Tarlasinda Cocuklar populer basariyi hemen yakaladi Romanin bas kahramani Holden Caulfield de bir ergenin yabancilasmasini ve masumiyetini kaybedisini anlatmasi ozellikle ergen okurlar arasinda ilham kaynagi oldu Halen okunan ve tartisilan roman yilda yaklasik 250 000 adet satilmayi surdurmektedir Gonulcelen in yakaladigi basari dikkatlerin ve ilginin yazarin uzerinde toplanmasina sebep oldu Insanlardan uzaklasan Salinger munzevi bir hayat surmeye basladi ve gittikce daha az yeni eser yayimladi Ikinci kitabi olarak Dokuz Oyku isimli hikaye derlemesi 1953 ardindan ise bir novella ve bir kisa oyku iceren Franny ve Zooey 1961 yayimlandi Son kitabi iki novella iceren Yukseltin Tavan Kirisini Ustalar ve Seymour Bir Giris 1963 oldu Yazarin yayimlanmis son eseri ise The New Yorker da 19 Haziran 1965 te yer alan Hapworth 16 1924 isimli oykuydu Sonraki donemde Salinger ilgiden uzak yasamanin mucadelesini verdi 1980 lerde biyografi yazari Ian Hamilton a dava acti 1990 larda anilarini yazan eski sevgilisi Joyce Maynard ve kizi Margaret Salinger ile sorunlar yasadi 1996 da ufak bir yayinevi Hapworth 16 1924 oykusunu kitap olarak yayimlamak konusunda yazar ile anlasmaya vardigini acikladi ancak duyurunun ardindan gelen yogun ilgi sebebiyle bu tasari suresiz olarak ertelendi Haziran 2009 da baska bir yazarin Gonulcelen deki karakterlerden birini kendi eserinde kullanmasi sebebiyle acilan telif hakki ihlali davasi uzun sure gundemde kaldi Salinger 27 Ocak 2010 da Cornish New Hampshire daki evinde dogal sebeplerden oldu Cocuklugu ve gencligi Jerome David Salinger 1919 nun yilbasi gunu Manhattan New York ta dogdu Atlantic Iowa dogumlu annesi Marie evlenmeden once Jillich Iskoc Alman ve Irlanda kokenliydi Baba tarafindan dedesi olan Litvanya dogumlu Simon Louisville Kentucky deki Adath Jeshurun cemaatinde hahamlik yapmisti Yazarin babasi Sol Salinger koser peynir saticisiydi Salinger in annesi ismini Miriam olarak degistirmis ve Yahudilik e gecmisti Yazar annesinin Yahudi olmadigini Bar Mitsva toreninden hemen sonra ogrendi Salinger in tek kardesi ablasi Dorris ti 1911 2001 Kucuk Salinger Manhattan in Bati Yakasi nda devlet okullarina devam etti Ailesi 1932 de Park Avenue ya tasininca Manhattan daki bir ozel okul olan McBurney School a yazildi Bir Musevi olarak bu yeni okulunda uyum sorunlari yasayan Salinger David yerine dini kokenini daha az vurgulayan Jerry ismini kullanmaya basladi Aile icinde ise Sonny ismi kullaniliyordu McBurney de Salinger okculuk takiminin yoneticiligini yapti okul gazetesinde yazilar yazdi ve bazi tiyatro oyunlarinda rol aldi Oynadigi bircok oyunda dogustan drama yetenegini gosterdi ancak babasi J D nin aktor olmasi fikrine karsi cikti Salinger iyi bir ogrenci degildi derslerinden kaldigi icin sonunda okuldan atildi Ailesi tarafindan Wayne Pensilvanya daki Valley Forge Military Academy and College a yazdirildi ve buradan 1936 da mezun oldu McBurney de okul gazetesinde yazilar yazmisti ancak Valley Forge da geceleri ortulerin altinda bir fener yardimiyla oykuler yazmaya basladi Ayrica sinifinin yilligi olan Cross Sabres in edebi editorlugunu yapti Okulda sarki kulubu havacilik kulubu Fransizca kulubu ve astsubaylar kulubune katildi 1936 da New York Universitesi nde ilk yilina basladi Burada engelli egitimi konusunda ogrenim gormeyi dusunuyordu ancak ertesi ilkbaharda okuldan ayrildi Takip eden sonbaharda babasi Salinger in et ithalati isini ogrenmesini istedi ve yazar Viyana da bir sirkette calismak uzere Avusturya ya gitti Salinger 12 Mart 1938 deki Nazi ilhakindan bir ay once Avusturya dan ayrilarak Amerika ya dondu 1938 sonbaharinda Collegeville Pensilvanya daki Ursinus College a kayit oldu ancak bir donem sonra okulu birakti 1939 da Salinger uzun suredir Story dergisinin editorlugu yapmakta olan Whit Burnett in Columbia Universitesi nde yazarlik dersleri verdigi aksam kursuna devam etti Burnett a gore Salinger kursun ikinci doneminin son birkac haftasina kadar kendini gostermedi ama o siralar birden canlandi ve uc oyku birden tamamladi Burnett Salinger a oykulerinin maharetli ve basarili oldugunu soyleyerek amacsiz gencler hakkindaki Gencler oykusunu Story de yayimlamayi kabul etti Salinger in ilk eseri olan bu oyku derginin Mart Nisan 1940 sayisinda yayimlandi Burnett Salinger in mentoru oldu ve ikili yillarca yazistilar Salinger ailesinin 1932 yilinda tasindigi 1133 Park Avenue daki apartman II Dunya Savasi 1941 de Salinger oyun yazari Eugene O Neill in kizi Oona O Neill ile cikmaya basladi Genc kiz cok kendiyle ilgiliydi ve Salinger a gore Kucuk Oona caresizce kucuk Oona ya asik idi ancak yazar kizi sik sik aradi ve ona uzun mektuplar yazdi Iliskileri Oona nin Charlie Chaplin ile gorusmeye baslamasina kadar surdu ve genc kadin daha sonra unlu aktorle evlendi 1941 in sonlarinda Salinger kisa bir sure Karayipler e giden bir yolcu gemisinde aktivite yonetmeni ve oyuncu olarak calisti Ayni sene Salinger The New Yorker a kisa oykuler gondermeye basladi O yil icinde yazarin iclerinde Lunch for Three Monologue for a Watery Highball ve I Went to School with Adolf Hitler in de bulundugu yedi oykusu dergi tarafindan reddedildi Ancak dergi Aralik 1941 de hukumetten sikayet eden ve savas oncesi asabiyete sahip Holden Caulfield isimli gencin Manhattan da gecen oykusu olan Slight Rebellion off Madison i kabul etti Ayni ay icinde Japonya nin Pearl Harbor Saldirisi ni gerceklestirmesinin ardindan oyku yayimlanamaz olarak degerlendirildi ve 1946 ya kadar dergide yer almadi Salinger 1942 ilkbaharinda ABD 2 Dunya Savasi na girdikten aylar sonra askere alindi ve 4 Piyade Bolugu 12 Piyade Alayi ile muharebelere katildi Normandiya Cikarmasi sirasinda Utah da carpisti ayrica Bulge Muharebesi ne ve Hurtgen Ormani Muharebesi ne katildi Normandiya dan Almanya ya dogru ilerlerken kendisini etkilemis bir yazar olan ve savas muhabiri olarak Paris te bulunan Ernest Hemingway ile bir bulusma ayarladi Salinger bu gorusme sirasinda Hemingway in arkadasca ve alcakgonullu davranislarindan etkilendi ve onu genelde bilenen huysuz karakterine gore daha yumusak buldu Heminway ise Salinger in yazdiklarindan etkilendi ve onu buyuk bir yetenek olarak tanimladi Iki yazar mektuplasmaya basladilar Temmuz 1946 da Salinger Heminway e sohbetlerinin savasla ilgili birkac iyi hatirasindan biri oldugunu yazdi Ayni mektupta Slight Rebellion off Madison oykusunun protagonisti Holden Caulfield ile ilgili bir tiyatro oyunu yazmakta oldugunu ve oyunda bu rolu kendisinin oynamayi dusundugunu de belirtti Daha sonra karsi istihbarat biriminde gorevlendirilen Salinger burada Fransizca ve Almancadaki yetkinligini savas tutsaklarini sorgulamakta kullandi Ayrica ele gecirilip tutsaklarin kurtarildigi bir toplama kampina giren ilk askerler arasinda yer aldi Salinger in savasta yasadiklari duygusal acidan yazari etkiledi Almanya nin cekilmesinin ardindan birkac hafta hastanede kalarak savas stres reaksiyonu tedavisi gordu Sonrasinda kizina bu doneme iliskin olarak sunlari soyledi Ne kadar yasarsan yasa yanik et kokusunu burnundan hicbir zaman tam olarak sokemiyorsun Yazarin hayatini yazan her iki biyografi yazarina gore Salinger bircok oykusunde savas donemindeki deneyimlerinden yararlandi Ornegin Esme Icin Sevgi ve Yoksunlukla oykusu sarsinti geciren bir asker tarafindan anlatilmaktaydi Salinger ordudayken de yazmaya devam etti ve Collier s ile The Saturday Evening Post gibi dergilerde bircok oykusu yayimlandi Ayrica The New Yorker a da oykuler gondermeye devam etti ancak yayimlatmayi basaramadi Dergi 1944 ile 1946 arasinda yazarin gonderdigi tum oykuleri 1945 te ise 15 siirden olusan bir dosyayi reddetti Savas sonrasi Almanya nin yenilgisi sonrasinda Salinger Almanya da Naziler den arindirma gorevinde yer almak icin alti ayligina ABD Karsi Istihbarat Birligi ne yazildi Bu donemde Weissenburg da yasadi ve Sylvia Welter isimli bir kadinla evlendi Nisan 1946 da birlikte ABD ye donduler ancak evlilikleri surmedi ve Sylvia sekiz ay sonra Almanya ya geri dondu Yillar sonra 1972 de Salinger Sylvia dan bir mektup aldi ama zarfi bile acmadan yirtip atti O sirada yaninda olan kizi Margaret daha sonra yazdigi biyografide babasi icin birisiyle isi bitmisse onu silip atar dedi 1946 da Whit Burnett yazarin oykulerinden bir derlemeyi Story Press in Lippincott Imprint yayinevinde basmak icin Salinger ile anlasti 20 oykuden olusacak bu derlemenin adi The Young Folks olacakti Kitaba adini veren Gencler ve Slight Rebellion off Madison ile birlikte on yayimlanmis oykunun yani sira henuz yayimlanmamis on oyku de kitapta yer alacakti Burnett kitabin yayimlanacagini soylemisti ve hatta Salinger ile 1 000 dolarlik bir avans odemesi icin pazarlik da yapmisti ancak Lippincott Burnett in kararini yok sayarak kitabi reddetti Salinger kitabin yayimlanmamasindan Burnett i sorumlu tuttu ve ikili birbirlerinden uzaklasti Salinger 1940 larin sonlarindan itibaren Zen Budizmi ne merak saldi Hatta flortlerine bu konuda okuma listeleri veriyordu ve Budist bilgin D T Suzuki ile bir gorusme ayarlamisti 1948 de Muz Baligi Icin Mukemmel Bir Gun isimli bir kisa oykuyu The New Yorker a gonderdi Oykunun ozgun kalitesinden cok etkilenen dergi editorleri oykuyu derhal yayimladi ve gelecekteki oykuleri icin Salinger ile ilk reddetme hakkini da iceren bir sozlesme imzaladi Oykunun aldigi olumlu elestirilerin yani sira diger yayinlarda oykulerinin degistiriliyor olmasina kizan Salinger neredeyse sadece The New Yorker icin yazmaya basladi Oyku ayni zamanda yazarin oykulerinde defalarca gorunen iki emekli vodvil oyuncusu ve onlarin erken olgunlasmis yedi cocugundan olusan hayali Glass Ailesi nin yer aldigi ilk oykuydu Salinger Glass Ailesi ile ilgili toplamda yedi oyku yayimladi ve bunlarda ozellikle parlak ama sorunlu en buyuk cocuk olan Seymour a odaklandi 1940 larin basinda Salinger Whit Burnett a yazdigi bir mektupta finansal acidan guvende olmak icin bazi oykulerinin sinema uyarlamasi haklarini satmak istedigini aciklamisti Ian Hamilton a gore yazar 1943 tarihli kisa oykusu Varioni Kardesler hakkindaki Hollywood dedikodularinin sonucsuz kalmasiyla hayal kirikligina ugradi Bu yuzden 1948 in ortalarinda bagimsiz film yapimcisi Samuel Goldwyn in Sarsak Dayi Connecticut ta isimli oykusunun film haklarini satin alma teklifini derhal kabul etti Menajeri Dorothy Olding e gore Salinger oykuyu satarken iyi bir filme donusecegi umudunu tasiyordu Ancak film 1949 da gosterime girdiginde cok agir elestiriler aldi My Foolish Heart ismi verilen ve Dana Andrews ile Susan Hayward in basrol oynadigi bu filmin senaryosu da Salinger in oykusunden oldukca farkliydi Bu olumsuz tecrubeden sonra Salinger bir daha hicbir eserinin sinemaya uyarlanmasina izin vermedi Brigitte Bardot Muz Baligi Icin Mukemmel Bir Gun un haklarini satin almak istediginde Salinger olumsuz yanit verdi Cavdar Tarlasinda Cocuklar Gonulcelen in ozgun dildeki 1985 baskisi Cavdar Tarlasinda Cocuklar Turkcede uzun sure 1967 tarihli Adnan Benk in Ingilizce aslindan degil de Fransizca versiyonu olan L Attrape cœurs den yaptigi dolayli cevirisinden oturu Gonulcelen olarak tanindi Kitabin Yapi Kredi Yayinlari basimi cevirisi Coskun Yerli ye aittir ve bu kez Turkce adi ozgun adina daha yakindir Cavdar Tarlasinda Cocuklar 1940 larda Salinger bircok kisiye kisa oykusu Slight Rebellion off Madison in genc protagonisti Holden Caulfield in yer aldigi bir roman uzerinde calistigini aciklamisti ve Cavdar Tarlasinda Cocuklar baslikli bu roman 16 Temmuz 1951 de Little Brown and Company tarafindan yayimlandi Romanin basit bir konusu vardi elit bir kolejin hazirlik sinifindan kovulan ve burayi terk eden on alti yasindaki Holden in New York taki deneyimleri anlatiliyordu Holden daha onceki uc okulundan da atilmis olan bir ogrenciydi Roman ozellikle birinci sahis anlatici olan Holden in basindan gecenleri kendinden farkli biriymis ve olaylara taniklik ediyormus gibi anlatmasi sebebiyle kayda degerdir Olup bitenler hakkinda bilgili ancak guvenilmez bir anlatici olan Holden tekrar tekrar sadakatten yetiskinligin sahteliginden ve kendi ikiyuzlulugunden bahseder 1953 te bir lise gazetesine verdigi roportajda Salinger romanin bir nevi otobiyografik oldugunu soylemis ve soyle demistir Cocuklugum o kitaptaki oglaninkine cok benzer gecti insanlara bundan bahsetmek buyuk bir ferahlama getirdi Kitaba karsi ilk tepkiler karisikti The New York Times romani alisilmadik derecede parlak bir ilk roman sozleriyle yuceltirken elestiriler kitabin monoton diline ve dini kotuleyen rastgele cinsel iliski ile fahiselikten acikca bahseden Holden in sapkinligina odaklaniyordu Roman populer basari yakaladi yayimlanisinin ikinci ayinda sekiz baskiya ulasti The New York Times cok satanlar listesinde otuz hafta boyunca kaldi Kitabin ilk basarisinin ardindan populerliginin azaldigi bir donem geldi Ancak Ian Hamilton a gore kitap 1950 lerin sonunda kabugunu kirmaya calisan tum ergenlerin almasi gereken bir kitapti asiligin havali tarzlarinin ogrenilebilecegi vazgecilmez bir el kitabiydi Kitap Mark Twain in Huckleberry Finn in Maceralari romaniyla karsilastiriliyordu Gazeteler romanin ozgun adina atfen Catcher Cult olarak adlandirilan olguya iliskin makaleler yayimlamaya basladi Konusu ve Catholic World gibi dergilerde de bahsi gecen kufurlu anlatim bicimi sebebiyle roman bircok ulkede ve bazi ABD okullarinda yasaklandi Hatta azimli bir veli romandaki kufurlerin listesini olusturdu roman boyunca 237 defa goddam 58 defa bastard 31 defa Chrissake ve 6 defa fuck geciyordu 1970 lerde bircok lise ogretmeni kitabi okuttuklari icin istifa etmek zorunda birakildi ya da kovuldu 1979 tarihli bir sansur incelemesine gore Gonulcelen bir donemde supheli bir sekilde hem tum ulkede en fazla yasaklanan hem de kamu okullarinda ikinci en fazla okutulan kitapti ilk siradaki kitap ise John Steinbeck in Fareler ve Insanlar iydi Kitap halen cok okunmaktadir 2004 itibariyla yilda 250 000 kopya satan kitabin tum dunyadaki toplam satisi 10 milyondan fazlaydi Romanin 1950 lerdeki basarisinin ardindan Salinger Samuel Goldwyn de dahil olmak uzere bircok kisiden film adaptasyonu icin teklif aldi ve hepsini reddetti Yayimlanisindan bu yana romana film yapimcilarini ilgisi buyuk oldu Billy Wilder Harvey Weinstein ve Steven Spielberg gibi isimler kitabin haklarini satin almaya calisti Salinger in 1970 lerdeki bir aciklamasina gore Jerry Lewis Holden rolunu oynamak icin yillarca ugrasti Salinger tum bu teklifleri geri cevirdi InzivaCavdar Tarlasinda Cocuklar la unlu olan Salinger toplumun ilgisinden kacmaya basladi New York tan tasinarak New Hampshire a yerlesti Kactikca daha cok ilgi gormeye baslayan Salinger insan icine cikmamaya fotograf cektirmemeye roportaj vermemeye calisti Salinger Cavdar Tarlasinda Cocuklara gosterilen ilgiye herkesten kacarak sosyal hayattan uzaklasip inzivaya cekilerek cevap vermistir Buna paralel olarak da popularitesi genisleyerek yayildi 1965 ten bu yana herhangi bir sey yayimlamayan merakli gozlerden giderek kacan yazar kendisi hakkindaki yayinlari hukuki yollarla engellemeye calisti Ortak anilarini kamuoyu ile paylastigi icin eski sevgilisi Joyce Maynard ve kizi Margaret Salinger ile kustu Kapali ve gizli kalmaya onem veren Salinger hayati boyunca samimiyetsizlik ve ikiyuzluluk icine dusmemeye calisti Cavdar Tarlasinda Cocuklar da toplumdan kacisina dair ipuclari bulunur Ortalik oldukca sessizdi cunku bizim Ernie piyano caliyordu Herifin piyanoya oturmasi bile Tanri askina kutsal bir seydi sanki Yani hic kimse onun kadar iyi calamazdi Piyanonun onunde kocaman lanet bir ayna vardi Ernie nin suratina da iri bir spot lamba cevirmislerdi boylece o piyano calarken suratini seyredebiliyordunuz parmaklarini degil ama o kocaman moruk suratini yalnizca Yemin ederim ben bir piyanist ya da aktor filan olsaydim ve bu sersemler de benim olaganustu biri oldugumu dusunselerdi bu durumdan nefret ederdim Beni alkislamalarini bile istemezdim Ben piyanist olsaydim gider bir kenefe kapanir oyle calardim Jerome David Salinger da Ernie olmaktan hep kacmistir Kendisini bir bakima kenefe kapamistir Yapilan bir biyografi calismasina actigi dava sirasinda yayimlamadigi en az iki romani ve bircok hikayesi oldugu ortaya cikti Davayi sozu gecen biyografide tanidiklarina yazdigi mektuplar da yer aldigi icin acmistir 2000 de ikinci karisi Claire Douglas dan olan kizi Margaret Salinger Dream Catcher A Memoir basligiyla kendi biyografisini yayimladi Kitabinda babasinin kendi idrarini ictigi annesiyle cok az sevistigi gibi iddialar yer aldi EserleriRoman Cavdar Tarlasinda Cocuklar 1951 Dokuz Oyku 1953 Muz Baligi Icin Mukemmel Bir Gun 1948 Sarsak Dayi Connecticut ta 1948 Eskimolarla Savastan Hemen Once 1948 Gulen Adam 1949 Teknede 1949 Esme Icin Sevgi ve Yoksunlukla 1950 Yesil Gozlum Al Dudaklim 1951 De Daumier Smith in Mavi Donemi 1952 Teddy 1953 Franny ve Zooey 1961 Franny 1955 Zooey 1957 Yukseltin Tavan Kirisini Ustalar ve Seymour Bir Giris 1963 Yukseltin Tavan Kirisini Ustalar 1955 Seymour Bir Giris 1959 Yayimlanmis ve derlenmis oykuler Git Eddie yi Gor 1940 derleme Fiction Form amp Experience ed William M Jones 1969 Alismak 1941 derleme The Kit Book for Soldiers Sailors and Marines 1943 Lois Taggett in Uzun Takdimi 1942 derleme Stories The Fiction of the Forties ed Whit Burnett 1949 Fransa da Bir Cocuk 1945 derleme Post Stories 1942 45 ed Ben Hibbs 1946 Bu Sandvicte Mayonez Yok 1945 derleme The Armchair Esquire ed L Rust Hills 1959 Madison Disindaki Kucuk Ayaklanma 1946 derleme Wonderful Town New York Stories from The New Yorker ed David Remnick 2000 Tanidigim Bir Kiz 1948 derleme Best American Short Stories 1949 ed Martha Foley 1949Yayimlanmis ve derlenmemis oykuler Gencler 1940 Kirik Oykunun Kalbi 1941 Piyadenin Ozel Notlari 1942 Varioni Kardesler 1943 Ilgili Taraflar 1944 Az Haslanmis Cavus 1944 Son Iznin Son Gunu 1944 Haftada Bir Kez Seni Oldurmez 1944 Elaine 1945 Yabanci 1945 Ben Deliyim 1945 1941 de Hic Beli Olmayan Bir Genc Kiz 1947 Ters Orman 1947 Mavi Melodi 1948 Hapworth 16 1924 1965 Yayimlanmamis oykuler Mrs Hincher 1942 Peter Pan larin En Iyisi ve En Sonuncusu 1942 Cocuklar Taburu 1944 Iki Yalniz Adam 1944 Sihirli Siper 1944 Bovling Toplariyla Dolu Okyanus 1945 Dogumgunu Cocugu 1946 Kaynakca J D Salinger EXPLORING Novels Detroit Gale 2003 Web 9 Kasim 2010 Reiff 2008 s 17 a b c d e Skow John 15 Eylul 1961 Sonny An Introduction Time 1 Agustos 2013 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 12 Nisan 2007 Beidler s A Reader s Companion to J D Salinger s The Catcher in the Rye Betraying Salinger New York Magazine 4 Nisan 2010 17 Kasim 2015 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 16 Nisan 2010 Gross D Lawsuit targets rip off of Catcher in the Rye 6 Kasim 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde CNN Erisim 06 Haziran 2009 JD Salinger author of Catcher in the Rye dies at 91 BBC 29 Ocak 2010 13 Mart 2012 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 29 Ocak 2010 Italie Hillel 28 Ocak 2010 Catcher in the Rye Author J D Salinger Dies ABC News 5 Mart 2010 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 28 Ocak 2010 NYtimes com 3 Nisan 2015 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 30 Temmuz 2011 a b c d e J D Salinger LitFinder Contemporary Collection Gale 2007 Web 9 Kasim 2010 Fiene Donald EBSCOhost J D Salinger EBSCO Publishing Service Selection Page Web 24 Kasim 2010 ebscohost com 20 Temmuz 2012 tarihinde Archive is sitesinde arsivlendi 26 Nisan 2013 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 30 Temmuz 2011 J D Salinger Jewishvirtuallibrary org 1 Ocak 1919 5 Eylul 2015 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 30 Ocak 2010 Alexander 1999 s 32 Lutz Norma Jean and Harold Bloom Biography of J D Salinger Bloom s BioCritiques J D Salinger 2002 3 44 EBSCO Web 8 Kasim 2010 a b Hathcock Barrett J D Salinger EBSCO Web 8 Kasim 2010 Lutz 2001 p 10 Alexander 1999 s 42 a b Lutz Norma Jean Biography of J D Salinger EBSCO Web 11 Kasim 2010 Fiene Donald M 9 Ocak 2008 tarihinde Wayback Machine sitesinde A Bibliographical Study of J D Salinger Life Work and Reputation M A Thesis 1962 Salinger M 2000 p 39 a b Alexander 1999 s 55 58 Burnett in alintilari Fiction Writer s Handbook icinde yer almistir editor Whit ve Hallie Burnett yayim tarihi 1975 Alexander 1999 s 55 63 65 Scovell Jane 1998 Oona Living in the Shadows A Biography of Oona O Neill Chaplin New York Warner ss 87 ISBN 0 446 51730 5 Sheppard R Z 23 Mart 1988 Trespassers Will Be Prosecuted In Search of J D Salinger by Ian Hamilton Time 27 Mayis 2013 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 14 Nisan 2007 a b Lutz 2001 s 18 a b c Yagoda Ben 2000 About Town The New Yorker and the World It Made New York Scribner ss 98 233 ISBN 0 684 81605 9 Salinger M 2000 sayfa 58 Lutz Norma Jean ve Harold Bloom Biography of J D Salinger Bloom s BioCritiques J D Salinger 2002 3 44 EBSCO Web 24 Kasim 2010 Lamb Robert Paul Kis 1996 Hemingway and the creation of twentieth century dialogue American author Ernest Hemingway Twentieth Century Literature 9 Temmuz 2012 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 10 Temmuz 2007 a b c Baker Carlos 1969 Ernest Hemingway A Life Story New York Charles Scribner s Sons ss 420 646 ISBN 0 020 01690 5 a b Salinger M 2000 s 55 Hamilton 1988 s 89 Lutz 2001 s 7 Salinger M 2000 s 55 Menand Louis 1 Ekim 2001 PDF The New Yorker 7 Agustos 2007 tarihinde kaynagindan PDF arsivlendi Erisim tarihi 10 Temmuz 2007 Salinger M 2000 s 67 Alexander 1999 s 113 Salinger M 2000 s 359 a b c Alexander 1999 s 118 20 Alexander 1999 s 120 164 204 5 Alexander 1999 p 124 Alexander 1999 s 130 a b Crawford 2006 s 97 99 a b Hamilton 1988 s 75 Fosburgh Lacey 21 Kasim 1976 Why More Top Novelists Don t Go Hollywood The New York Times 16 Ekim 2007 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 6 Nisan 2007 a b c Goldwyn A Biography New York Alfred A Knopf 1989 ISBN 1 57322 723 4 s 446 Depositions Yield J D Salinger Details The New York Times 12 Aralik 1986 Erisim tarihi 14 Nisan 2007 Ross Lillian 2010 The Talk of the Town Remembrance Bearable The New Yorker 8 Subat 2010 ss 22 23 Alexander 1999 s 142 Salinger J D The Catcher in the Rye New York Little Brown and Company 1951 a b Whitfield 1997 s 77 Blackstock Alan J D Salinger Magill s Survey of American gozden gecirilmis baski Pasadena Ca Salem Press EBSCO 2007 a b Nandel Alan The Significance of Holden Caulfield s Testimony Bloom ve Harold editorlugundeki Modern Critical Interpretations J D Salinger s The Catcher in the Rye icinde yeniden basim Philadelphia Chelsea House Publishers 2000 s 75 89 Crawford 2006 s 4 Burger Nash K 16 Temmuz 1951 The New York Times 24 Haziran 2007 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 10 Temmuz 2007 Hamilton 1988 p 117 Whitfield Stephen J Raise High the Bookshelves Censors 25 Mart 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde Ilkbahar 2002 Erisim 27 Kasim 2007 a b Hamilton 1988 s 155 J D Salinger Encyclopedia Britannica Online School 2011 edisyonu Web a b Whitfield 1997 s 97 Whitfield 1997 s 82 78 Yardley Jonathan 19 Ekim 2004 J D Salinger s Holden Caulfield Aging Gracelessly The Washington Post 4 Aralik 2016 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 13 Kasim 2011 Cameron Crowe editor Conversations with Wilder New York Alfred A Knopf 1999 ISBN 0 375 40660 3 s 299 New York Post 4 Aralik 2003 15 Temmuz 2007 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 8 Ocak 2007 Maynard 1998 s 93 Dis baglantilarVikisoz de Jerome David Salinger ile ilgili sozleri bulabilirsiniz