Kur ancılık Kur aniyyun Kur anizm ya da diğer bilinen adıyla Kur an Müslümanlığı Kur an ı islam dininin tek ve

Kur'ancılık, Kur'aniyyun,Kur'anizm ya da diğer bilinen adıyla Kur'an Müslümanlığı, Kur'an'ı İslam dininin tek ve ana kaynağı olarak kabul eden, hadisleri ve mezhep ayrılığını reddeden düşünce sistemidir.

Sünnilik, Şiilik, Kur'ancılık, İbadilik, Mezhepsiz Müslümanlar, Ahmedîlik ve Tasavvuf dallarını gösteren bir diyagram.

Kur'ancıların çoğu, Kur'an metinleri dışında kalan tüm dini kaynakları tamamen İslam dışı olarak görür. Kur'ancılar genel manada Kur'an'ın herhangi bir açıklamaya ihtiyaç olmaksızın anlaşılabileceğini, bunun yanında hadislerin korunmadığını veya Muhammed'in ölümünden yüzyıllar sonra yazıldığını, korunan kitabın ve sözün yalnızca Kur'an olduğunu, sağlam kabul edilen hadislerin dahi şüphe taşıdığını ve bu hadislerin bilim ve Kur'an ile ters düştüğünü, dolayısıyla da şüphe taşıyan hiçbir metnin dinî kaynak olamayacağını söylerler. Kur'ancılık ekolü, bu düşünceleriyle İslam'ın iki ana mezhebi olan Sünnilik ve Şiilik'ten ayrılır.Ilımlı Kur'anizm olarak adlandırılan daha azınlık bir görüşte ise hadis, icma ve kıyas gibi diğer kaynaklar Kur'an ile kıyas edilir ve Kur'an ile ters düşmeyenler dini kaynak olarak kabul edilir; bununla beraber bilim ve etikle de kıyas edilir.

Kur'ancılık, geleneksel din adamlarının dini bozduğu, İslamî geleneğin kesinlikle Kur'an'a dayanması gerektiği inancına sahiptir; böylece hadis literatürünün tamamının veya çoğunun dini otoritesine karşı çıkar. Ayrıca Kur'ancılar, hadislerin çoğunluğunun uydurma olduğunu ve Kur'an'ın kendisinin hadisleri hem teknik hem de genel anlamda eleştirdiğini söylerler ve bazı ayetleri de buna delil gösterirler.

İslam dünyasında Kur'ancılar, muhalefetle zaman zaman karşı karşıya kaldılar ve kendilerine karşı verilen fetvalarda "mürtedler" (Dinden çıkmış) olarak etiketlendiler. Ayrıca bazı Sünni çoğunluklu ülkelerde Kur'ancı olmanın cezası idam veya işkencedir. Hayatlarından endişe duyan bazı Kur'ancı yazarlar da, isimsiz veya takma adla eserlerini yazarlar.

Eleştiriler

Kur'ancılık, Sünniler ve Şiiler tarafından olumsuz bir şekilde eleştirilmektedir. Sünni inancı, "Kur'an'ın hadislere olan ihtiyacı, hadislerin Kur'an'a olan ihtiyacından daha fazladır." şeklindedir. Şiilerin önemli bir kısmı ise Kütüb-i Erbaa hadis kaynaklarını esas alarak İslam'ın tatbiki konusunda hüküm verir. Sünni ve Şii mezhep düzenleri, İslam'ın hadisler olmadan uygulanamayacağını savunmaktadırlar.

Kur'anî doktrinler 21. yüzyılda dünya çapında büyüdü ve taraftarları muhalefetle karşı karşıya kaldı. Kur'ancılar, kendilerine verilen fetvalarda "kâfir", "hayvan", "mürted" ve "münafık" olarak etiketlenmiştir. Bazı ülkelerde Kur'ancı olmak ölümle cezalandırılmaktadır. Örneğin Mısır'da Kur'ancılar zulüm, hapis, işkence ve sürgünle karşı karşıya kalabilmektedir. Sadece Kur'an yaklaşımının takipçileri zulüm görmekte ve yaptırım beklemektedir. Bu nedenden dolayı canı pahasına birçok Kur'ancı yazar, isimsiz veya takma adla eserlerini yazmaktadır.

Terminoloji

Çoğu Kur'ancılar, kendilerini sade bir şekilde "Müslüman" olarak tanımlarken, kullanılan diğer adlar arasında "Kur'an Müslümanları" veya "Tanrı'ya Teslim Olanlar" da yer almaktadır. Diğer İslam mezhepleri, onlardan "Kurancılar" (Arapça: قرآنيّون, Qurʾāniyyūn) ve bazen de "reformcular" veya "ilerici Müslümanlar" olarak bahsederler; ancak Kur'ancılar bu isimleri çoğunlukla kabul etmezler.

Öğretisi ve dayanakları

Kur'ancılar, Kur'an'ın dini kanun ve İslami rehberlik için tek kaynak olduğunu savunur, bununla birlikte hadis ve sünnet gibi dış kaynakları kabul etmezler. Bunu söylerken de Kur'an'dan bazı ayetleri kaynak olarak gösterip Kur'an'ın yeterli ve tam olduğunu ve hadis ile sünnet gibi dış kaynaklar olmadan dahi tamamen anlaşılabildiğini savunurlar. Yani Kur'an'ı anlamak için yine Kur'an'ı kullanırlar.

Yerde yürüyen ne kadar hayvan, kanatlarıyla uçan ne kadar kuş varsa, bütün bunlar sizin gibi birer topluluktur. Biz kitapta hiçbir şeyi eksik bırakmadık. Onlar sonunda Rabbleri önünde toplanırlar. En’âm Suresi 38. Ayet

Bu Kur'an'ı yorumlama yöntemi, Sünni ve Şii Müslümanlar tarafından kabul edilen metotlardan farklıdır. Sünniler, Kur'an'ın yeterince detaylı olduğuna inanmaz. Sünnilere göre, "Kur'an'ın sünnete, sünnetin Kur'an'a olduğundan daha fazla ihtiyacı vardır".

Kur'ancıların hadis ve sünneti reddetme derecesi değişebilir. Örneğin bazı Kur'ancılar, hadisleri kabul etmeden önce süzgeçten geçirirken, bazıları tamamen reddeder ve bunun için çeşitli sebepler sunar. Kur'ancılara göre hadisler, Kur'an'da İslamî bir yasa olarak yoktur; Peygamber'den çok sonra yazılmıştır ve iç çelişkiler ve hatalar içerir.

Tarihçe

İslam'ın ilk yılları

Parşömen üzerine yazılmış 7. yüzyıldan kalma Kur'an sayfası

Kur'ancılar inançlarını, hadis yazmayı yasaklayan Muhammed Peygamber'in zamanına dayandırırlar. Muhammed'in sahabelerinden biri ve ikinci İslam halifesi olan Ömer bin Hattab da hadis yazmayı yasaklamış ve halife olarak yönetimi sırasında mevcut koleksiyonları yok etmiştir. Ömer, Kufe bölgesine bir vali atarken, ona şöyle demişti:

Kur'an'ın uğultusunun arıların uğultusu gibi olduğu bir kasabanın halkına gideceksiniz. Bu nedenle hadislerle dikkatlerini dağıtmayın, onlarla meşgul olmayın. Kur'an'ı yalın bırakın ve rivayeti Allah'ın elçisinden (Allah'ın rahmeti ve bereketi onun üzerine olsun) ayırın!

Bununla birlikte, Kufelilerin dinî hayatında Ömer'in tanımladığı Kur'an'ın merkezi konumu hızla değişiyordu. Birkaç on yıl sonra, Emevî halifesi Abdülmelik'e Kufeliler ile ilgili bir mektup gönderildi:

Rablerinin hükmünü terk ettiler ve dinleri için hadisler aldılar. Kur'an'dan başka bilgiler edindiklerini iddia ediyorlar. Allah'tan olmayan, insanların eliyle yazılmış olan bir kitaba inanıyorlardı; sonra onu Resulullah'a atfettiler.

Sonraki yıllarda hadislerin yazılmasına ve takip edilmesine karşı tabu o kadar geriledi ki, Emevi lideri II. Ömer, hadislerin ilk resmi koleksiyonunun hazırlanmasını emretti. ve İbn Şihab Zuhrî, II. Ömer'in emriyle hadis yazanlar arasındaydı.

11. yüzyıldan kalma, Kuzey Afrika'ya ait bir Kur'an el yazması (British Museum)

Hadislere yönelik eğilime rağmen, hadislerin otoritelerinin sorgulanması Abbasi Hanedanlığı döneminde devam etti ve Şafii döneminde, "Ehl-i Kelam" olarak bilinen bir grup, Muhammed'in peygamber olarak örnekliğinin hadislerden ziyade "sadece Kur'an'ı takip etmekte" olduğunu savundu. Daha sonra, muhalifleri tarafından Mutezile olarak bilinen ve kendini "tektanrıcı ve adaletli insanlar" (Ehl-i Tevhid ve Adl) olarak adlandıran benzer bir grup da hadis naklini yeterince güvenilir bulmuyordu. Onlara göre hadisler sadece bir varsayım, zan ve bid'at idi. Allah'ın kitabı tam ve mükemmel iken, hadislerin onu desteklemesi veya tamamlaması gerekmiyordu.

Dırâr bin Amr gibi hadisi reddeden önemli İslam âlimleri vardı.Kitâbü Tenâḳużi’l-ḥadîs̱, yani Hadis Çelişkileri isimli bir kitap yazdı. Bununla birlikte, hadis anlayışı önceki yüzyıllara göre o kadar değişmişti ki, Dırâr'ın hadis taraftarları tarafından dövüldüğü ve ölümüne kadar saklanmak zorunda kaldığı söylendi.Dırâr bin Amr gibi, âlim da hadisleri çok az kullanmıştır.

Basralı yazar ve bilim insanı El-Cahiz, döneminde hadisleri takip edenleri eleştirmiştir.

Abbasiler döneminde şair, ilahiyatçı, filozof ve hukukçu İbrahim Nazzam, sözlü hadislerin otoritesini reddeden adlı bir mezhep kurdu. Ünlü öğrencisi Cahiz, hadisleri takip edenleri eleştirdi.Nazzam'ın çağdaşı ve Şafiilik mezhebinin kurucusu El-Şafii, Cima'ü'l-İlim adlı kitabında hadisleri reddedenlerin iddialarını çürütmeye ve hadislerin otoritesini kurmaya çalıştı.Fars bilgin İbn Kuteybe ise, Te'vilu muhtelifi'l-hadis adlı kitabında Nazzam'ın hadislere karşı argümanlarını çürütmeye çalıştı.

19. yüzyıl

19. yüzyılda, Güney Asya'da Ehl-i Kur'an hareketi, kısmen hadise çok fazla önem verdiğini düşündükleri Ehl-i Hadis hareketine tepki olarak oluşmuştur.Güney Asya'daki pek çok Ehl-i Kur'an taraftarı, eskiden Ehl-i Hadis'e bağlıydı; ancak kendilerini bazı hadisleri kabul etmekte yetersiz buldular. Abdullah Chakralawi, Khwaja Ahmad Din Amritsari, Chiragh Ali ve Aslam Jairajpuri, o dönemde Hindistan'da Kur'ancı inançlarını ilan eden insanlar arasındaydı.

20. yüzyıl

20. yüzyılın başlarında Mısır'da, gibi Kur'ancıların fikirleri, Muhammed Abduh'un reformist fikirlerinden, özellikle taklidin reddi ve Kur'an'a vurgu yapmasından ortaya çıktı.Mısırlı doktor ve yazar , "sayısız saçma veya yozlaşmış geleneğin sızmasına izin verecek zaman geçene kadar hadislerin hiçbirinin kaydedilmediğini" belirtti. Muhammed Tawfiq Sidqi, Mısır dergisi 'da yer alan İslam Tek Başına Kur'an'dır başlıklı bir makale yazdı. Bu makalede, Kur'an'ın bir rehber olarak yeterli olduğunu savunan, "İnsan için zorunlu olan, Allah'ın Kitabı'nın ötesine geçmez." şeklinde görüşleri vardı. Tawfiq Sidqi, "Din için Kur'an'dan başka bir şey gerekli olsaydı, Peygamber onun tescilini yazılı olarak emrederdi ve Allah onun korunmasını garanti ederdi." demiştir.

Sidqi'nin Mısır'daki bazı meslektaşlarının yanı sıra, ve da İran'da Kur'ancı inançları benimseyen bazı reformist alimlerdirler ve geleneksel yüksek öğrenim kurumlarından gelmiştirler. , , ve , Necef ve Kum'daki geleneksel Şii üniversitelerinde eğitim gördü. Ancak bu üniversitelerde öğretilen İmamzade'ye saygı ve Raj'a'ya inanç gibi bazı inanç ve uygulamalar mantıksız ve batıl inançlardı ve Kur'an'da bir temeli yoktu. Kur'an'ı hadis merceğinden yorumlamaktansa, Kur'an'ı Kur'an ile yorumladılar. Bu reformist inançlar, ve diğer reformistler tarafından Kashf al-Asrar adlı kitapta yapılan eleştirileri çürütmeye çalışan Ruhullah Humeyni gibi geleneksel Şii alimler tarafından eleştirilere neden oldu.

Kur'an merkezli inançlar, İran İslam Devrimi'nden kısa bir süre sonra Sağlık ve Refah Bakan Yardımcısı ve Eğitim Bakanı Vekili olan İranlı-Amerikalı gibi sıradan Müslümanlar arasında da yayıldı. İran'daki hükûmeti demokratik olmadığı ve "Kur'an'ın İslam'ı"na tamamen yabancı olduğu için eleştirdi.

Günümüz

Sünnilik, Şiilik, İbadilik, Kur'ancılık, Mezhepsiz Müslümanlar, Ahmedilik ve Sufizm dallarını gösteren diyagram.

21. yüzyılda Kur'ancılık inancı çeşitli ülkelerde yayıldı. Ancak taraftarları, Sünni hukukunun bazı yönlerini içeren ülkelerde muhalefetle karşı karşıya kaldılar. Örneğin, Suudi bir bilgin olan , siyasi reformu teşvik ettiği ve Kur'an'a dönüşü desteklediği için defalarca tutuklandı.Suudi Arabistan, araştırmacıyı yargılamaya, özellikle "terörizm ve ulusal güvenlik" davalarını ele almak üzere Ocak 2009'da kurulan Riyad'daki İhtisas Ceza Mahkemesi'nde başladı. 2019 yılında, Suudi kralıyla doğrudan bağlantılı olan savcılık, neredeyse tamamen 'nin dini görüşleriyle ilgili suçlamalar yöneltti ve mahkemeden kendisini İslam'ın "aşırılıkçı yorumlarına" dayanarak cezalandırmasını talep etti. gibi diğer Suudi aydınları, hadislerin terk edilmesini ve Kur'an'a geri dönülmesini savunmaya devam ediyor.

Mısır ve Sudan'da da Kur'ancılar, inançlarından dolayı tutuklandı.

Suriyeli entelektüel Muhammed Şahrur, hadislerin herhangi bir dini değeri olmadığını ve Kur'an'ın Müslümanlar için özel bir kaynak olması gerektiğini söylemiştir.

Rusya'da Kur'ancılık inancının yayılması, özellikle Sünni düzeninin öfkesini kışkırttı. Rusya Müftüler Konseyi, Kur'ancılık'a ve liderlerinin Rusya'da olduğunu söyleyen fetvanın aleyhine bir fetva yayınladı. Ancak fetvada adı geçen sözde Kur'ancı liderlerden biri olan Rus filozof , Rusya'daki iki grup arasında bir miktar örtüşme olsa da, inançlarının daha çok Cedidcilik geleneğine uygun olduğuna işaret etti.

Türkiye'de ise Kur'ancılar, sosyal medyadan Diyanet İşleri Başkanlığı'nın Kur'ancılık inancına yönelik eleştirilerine yanıt verdiler.

Güney Afrika'da Oxford eğitimli İslam alimi , Açık Cami'yi kurdu. Adından da anlaşılacağı gibi , caminin, kadınlar gibi Sünni ve Şii camiler tarafından geleneksel olarak dışlanan demografiye daha açık olmasını amaçladı. Hargey, caminin ilkelerini "Kur'an merkezli, cinsiyet eşitliği, mezhepsel olmayan, kültürler arası ve bağımsız" olarak tanımlamıştır.

Önemli kuruluşlar

Ehl-i Kuran

Ehl-i Kuran, Kur'an'ı en mükemmel hadis anlamına gelen "ahsen hadis" olarak nitelendiren ve dolayısıyla ilaveye gerek olmadığını iddia eden 'nin oluşturduğu bir organizasyondur. Onun hareketi tamamen Kur'an'ın sure ve ayetlerine dayanmaktadır. Çekralevi'nin görüşü, Kur'an'ın kendisinin geleneğin en mükemmel kaynağı olduğu ve sadece takip edilebileceğiydi. Çekralevi'ye göre, Muhammed yalnızca vahiy alabilirdi ve bu Kur'an'dı. Kur'an'ın, Muhammed'in öğretilerinin tek kaynağı olan ilahi bilgeliğin tek kaydı olduğunu ve daha sonra gelen tüm hadis külliyatının yerini aldığını ileri sürer.

İzgi Amal

Bu, Kazakistan'da, Kiril alfabesi ile adı "Ізгі амал" olan Kur'ancı bir kuruluştur. Latin alfabesine İzgi amal olarak çevrilebilir. Tahminen 70 ila 80 bin üyesi vardır. Lideri , eski Meclis Başkanı 'in oğludur.

"İlk gerçek Kur'ancı, Kur'an'dan başka hiçbir şeye uymayan Hz. Muhammed'dir. Kur'ancılar bu konuda yeni bir yön değildir." —

Kala Kato

Kala Kato, taraftarları çoğunlukla Nijerya'nın kuzeyinde ikamet eden ve bazı taraftarları Nijer'de ikamet eden Kur'ancı bir harekettir. Kala Kato, ölümünden sonra Muhammed'e atfedilen sözler veya hadislere atıfta bulunarak Hausa dilinde "adam diyor" anlamına gelir. Kala Kato taraftarları otorite olarak sadece Kur'an'ı kabul ediyor ve Kala Allah yani "Allah diyor" dışında hiçbir şeye inanmıyorlar.

Malezyalı Kuran Derneği

, tarafından kuruldu. Hareket, saçın avret statüsünün reddedilmesi; bu nedenle Kur'ancılara göre Kur'an'da olmayan başörtüsüne uyulması konusunda bir rahatlama sergilemektedir.

Kuran Sünnet Cemiyeti

Hindistan'da bir Kur'ancı harekettir. Hareket, Hindistan'da karma cemaate namaz kıldıran ilk kadının arkasındaydı. Kerala'da bir ofis ve karargah tutarlar Kerala'da büyük bir Kur'ancı topluluğu var. Liderlerinden biri olan , Hindistan'ın çoğunlukla Sünni esinli Müslüman Kişisel Hukuk (Şeriat) Uygulama Yasası, 1937'ye dayanan üçlü talak yasasına karşı da konuştu.Hindistan'daki Kuran Sünnet Cemiyeti'nin en belirgin selefi, 19. yüzyılda ortaya koyduğu görüşlerdendi.

Tolu-e-İslam

Hareket tarafından başlatıldı. tüm hadisleri reddetmedi; ancak o, sadece "Kur'an'a uygun olan veya Peygamber'in ve ashabının ahlâkını lekelemeyen" hadisleri kabul etmiştir. Örgüt, Pervez'in öğretilerinin kitaplarını, broşürlerini ve kayıtlarını yayınlar ve dağıtır. Tolu-e-İslam herhangi bir siyasi partiye veya herhangi bir dini grup veya mezhebe ait değildir.

Birleşik Göndericiler Uluslararası

Amerika Birleşik Devletleri'nde, 20. yüzyılın sonunda, Kuran'da varsayımsal bir matematiksel kod olan Kuran kodunun (Kod 19) kaşifi olarak bilinen Mısırlı Kurancı biyokimyacı Rashad Khalifa, teolojik bir doktrin geliştirdi. Diğer birçok ülkede Kurancıları etkiledi. Bilgisayarların yardımıyla Kuran'ın sayısal bir analizini yaptı ve bu da ona göre Kuran'ın ilahi kaynaklı olduğunu açıkça kanıtladı. Kuran'ın 74. sûresinde "en büyük mucizelerden biri" olarak anılan 19 sayısı, temel rolü oynamıştır. R.Halife'ye göre Kur'an'ın yapısında her yerde bulunabilen ve bir Kur'ancının böylesine büyük bir mucizeyi keşfetmesi, Kur'ancı yaklaşımı ispatlamıştır. Bazıları bu inançlara karşı çıktı ve 1990'da Khalifa, Sünni Cemaat ül-Fuqra grubuyla bağlantılı biri tarafından öldürüldü.

Khalifa tarafından kurulan "United Submitters International" (USI) organizasyonunun merkezi Tucson'dadır ve 1985'ten beri "Submitter's Perspective" başlıklı aylık bir bülten yayınlamaktadır. Hareket, "Kur'an, Kuran'ın tamamı ve Kuran'dan başka bir şey değil" ifadesini popüler hale getirdi.

Kürt asıllı Türk aktivist Edip Yüksel, başlangıçta Türkiye'de Kuran-İslam devrimi için kampanya yürüttü, bu yüzden hapsedildi. Daha sonra Halife ile tanışmış ve "19 mucize"ye şahit olduktan sonra teşkilata katılmıştır. 1989 yılında bu nedenle ülkeyi terk etmek zorunda kaldı ve Tucson'daki genel merkeze katıldı. Yüksel ve diğer iki yazar kendi Kuran çevirilerini oluşturdular. Ancak bazı noktalarda onun görüşleri Halife'nin görüşlerinden farklıdır.

Malezya'da Teslim olan Kassim Ahmed, Müslümanların geri kalmışlığından sorumlu oldukları için hadis ve tüm İslam geleneğinin bilimsel bir değerlendirmesini talep ettiği bir kitap yazdı. O, Kur'an'ı Muhammed'in tek sünneti olarak görmüş ve klasik Sünni sünnet görüşünü eleştirmiştir. Kitabı Malezya'da yasaklandı ve Ahmed kafir ilan edildi.

Halife'nin fikirlerinden etkilenenler arasında Edip Yüksel, ve Nijeryalı Yüksek Mahkeme Yargıcı .

Türkiye'de Kur'ancılık

Kur'ancılık düşüncesi; Kur'an Müslümanlığı, tek kaynak Kur'an, Sadece Kur'an gibi söylem ve fikirlerle yakın dönemde Türkiye'de de kendisine yer bulmuştur. Kur'an İslam'ı söyleminin Yaşar Nuri Öztürk tarafından (öncesinde Hüseyin Atay) popülerleştiğini görüyoruz. Türkiye'de Kur'an İslamcılığının etkilendiği iki unsur olarak Oryantalistler ve İslami hareketlerin yaklaşımları üzerinde duruluyor. Kur'an İslamı anlayışının gelişmesi ve yayılması konusunda oryantalistlerin eserleri çok fazla etkili olmuştur. Doksanlı yılların başında, Yaşar Nuri Öztürk'ün "Kur'ana Dönüş" çağrısı ile yaptığı konuşmalar ve yayınladığı kitaplar, toplumda merak uyandırdı. İlerleyen yıllarda toplum Edip Yüksel ismini öğrendi. Edip Yüksel'in hadislerle ilgili konuşmaları, Türkiye'deki Ehli Sünnet çevrelerce büyük tepkiyle karşılaşsa da, birçok kesimde büyük bir ilgi de görmüştür. Zaman içerisinde, hadislerin uydurma olduğu, kaynak alınamayacağı, İslam dininin tek kaynağının Kuran olduğunu savunan isimler ortaya çıkmıştır. Türkiye'de yaklaşık son 50 yıldır toplumu Kur’an gerçeklerine uyandırmaya çabalayan ilahiyat eğitimli ve kendi gayreti ile kendini yetiştirmiş ilahiyat eğitimsiz yüksek öğretimli şu kişiler dikkati çekmiş ve çekmektedirler. Prof. Dr. Hüseyin Atay, Prof. Dr. Süleyman Ateş, Prof. Dr. Yaşar Nuri Öztürk, Prof. Dr. Bayraktar Bayraklı Prof. Dr. Muhammed Nur Doğan, Prof. Dr. Gazi Özdemir, Prof. Dr. Mehmet Okuyan, Prof. Dr. Hayri Kırbaşoğlu, Prof. Dr. Ali Bardakoğlu, Prof. Dr. İsrafil Balcı, Prof. Dr. Hasan Onat, Prof. Dr. Caner Taslaman, Prof. Dr. Şaban Ali Düzgün, Doç. Dr. Emre Dorman, Hakkı Yılmaz, Görkem Yüzgeç, Mustafa Sağ, Sedat Şenermen, İhsan Eliaçık , Mustafa Çavdar, Güner Akça.

Kur'an İslamı savunusu yapanların ekserisinin İslamcı görüşlerden de uzaklaştığı, gelenek, tasavvuf, Risale-i Nur gibi hususlarda eleştirilerde bulundukları, ilk göze çarpan durumdur. Türkiye'de bu görüşü savunan kişiler, Atatürkçülük, laiklik, demokrasi gibi konularda genellikle destekleyici ve olumlu görüş sunmaktadırlar.

Kur'an İslamı savunucularının temel görüşlerini şu şekilde sıralanabilir:

Kur'an, dinde tek otorite ve tek kaynaktır.
Kur'an'da nesh yoktur. Kur'an'ın bütün ayetleri muhkemdir.
Kur'an anlaşılırdır. Kur'an'ı, okuyan herkes anlayabilir.
Kur'an devrimcidir. (Yenilikçidir) Kavramlara yeni anlamlar yüklemiştir.
Kur'an anlaşılarak okunmalıdır.
Sıradan insanlar, Kur'an'ı doğrudan anlayabilir ve yorumlayabilir.
Mealle buluşma gereklidir.
Kur'an'ın öğretmeni Allah'tır.

Yasal durum

Günümüzde çeşitli Kur'ancı yazarlar, yaptırımlardan kaçınmak için eserlerini gerçek adları yerine anonim bir biçimde takma isimler altında yayımlamaktadır. Kur'ancı düşüncelere sahip akademisyen ve diğer kişilere bazı devletler tarafından cezai yaptırımlar uygulanmaktadır. Mısırlı Kur'ancı yazar , Kur'ancı kişilerin "İslam'ı aşağıladıkları" gerekçesi ile tutuklandıklarını, cezalandırıldıklarını ve sürgüne yollandıklarını belirterek Mısır'da yer alan El-Ezher Üniversitesi'nden Amerika Birleşik Devletleri'ne göç etmek zorunda kaldığını yazmıştır.

2015'te Sudan'da yaşları 15 ile 51 arasında değişen 25 erkek, Sünnet'i kabul etmedikleri ve sadece Kur'an'ı otorite kabul ettikleri nedeniyle tutuklanarak ölüm istemiyle yargılanmıştır. Sudan'da Kur'ancı düşünceler dinden çıkma olarak değerlendirilmektedir.

Ayrıca bakınız

Kaynakça

^ "KUR'ÂNİYYÛN - TDV İslâm Ansiklopedisi". TDV İslam Ansiklopedisi. 18 Mayıs 2022 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 18 Mayıs 2022.
^ Sülün, Murat (2005). Türk Toplumunun Kur'an-ı Kerim Kültürü. Ayışığı Kitapları.
^ "Türkçe Bilgi: Kur'ancılık". Türkçe Bilgi. 18 Mayıs 2022 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 18 Mayıs 2022.
^ Yüksel, Edip (2007). Quran: A Reformist Translation (İngilizce). Brainbow Press. 18 Mayıs 2022 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 18 Mayıs 2022.
^ Esposito, John L. (2003). Ahl al-Hadith - The Oxford Dictionary of Islam (İngilizce). Oxford University Press. ISBN . 18 Mayıs 2022 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 18 Mayıs 2022.
^ Dorman, Emre (29 Ocak 2021). 101 Soruda Kur'an: Dini Konularda En Çok Merak Edilen Sorular. İstanbul Yayınevi. Erişim tarihi: 18 Mayıs 2022.
^ Kamali, Mohammad Hashim (2015). The Middle Path of Moderation in Islam: The Qurʼānic Principle of Wasaṭiyyah (İngilizce). Oxford University Press. ISBN . 18 Mayıs 2022 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 18 Mayıs 2022.
^ Musa, Aisha Y. (Ocak 2010). "The Qur'anists: The Qur'anists". Religion Compass (İngilizce). 4 (1): 12-21. doi:10.1111/j.1749-8171.2009.00189.x. 26 Ekim 2021 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 29 Mayıs 2022.
^ MansourBook 21, Dr Ahmed Subhy (2 Mart 2018). Refaat, Amin (Ed.). How to Understand the Holy Quran. 1st edition (İngilizce). Fathy, Ahmed tarafından çevrildi. Amin Refaat. 14 Mayıs 2022 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 29 Mayıs 2022.
^ . www.masjidtucson.org. 5 Nisan 2004 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Mayıs 2022.
^ . 20 Ekim 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Mayıs 2022.
^ AsiaNews.it. . www.asianews.it (İngilizce). 27 Ekim 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Mayıs 2022.
^ ^a ^b Ahmed Subhy Mansour: „Egypt Persecutes Muslim Moderates.“ In: The New York Times, [21.1.2020]
^ Musa: Kutsal Yazı Olarak Hadis . 2008, S. 83.
^ Graham, William A. (2006). "Scripture and the Qurʾān". (Ed.). . 5. Leiden: Brill Publishers. s. 165. doi:10.1163/1875-3922_q3_EQCOM_00180. ISBN .
^ ^a ^b Ahmed Subhy Mansour, Egypt persecutes Muslim moderates 1 Mart 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde ., nytimes.com, Accessed February 15, 2019
^ ^a ^b Musa: Ḥadīth as Scripture. 2008, S. 83.
^ . masjidtucson.org. 8 Ekim 2003 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Mayıs 2021.
^ . masjidtucson.org. 10 Ağustos 2003 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Mayıs 2021.
^ "Teslimiyet Dini". Teslimolanlar. 29 Ocak 2021 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 25 Mayıs 2021.
^ . Minority Rights Group (İngilizce). 20 Nisan 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Mayıs 2021.
^ . Fanack.com (İngilizce). 23 Nisan 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Mayıs 2021.
^ Haddad, Yvonne Y.; Smith, Jane I. (3 Kasım 2014). The Oxford Handbook of American Islam. Oxford University Press. ss. 150-153. ISBN . 14 Mayıs 2016 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 7 Kasım 2015.
^ ^a ^b ^c Musa, Aisha Y. (2010). "The Qur'anists". Religion Compass. 4 (1). John Wiley & Sons. ss. 12-21. doi:10.1111/j.1749-8171.2009.00189.x.
^ Jens Zimmermann, Hermeneutics: A Very Short Introduction, Oxford University Press, 2015, pg. 90
^ Jane Dammen McAuliffe, Encyclopaedia of the Qur'an, Vol. 5, Brill, 2006, pg. 165
^ ^a ^b Voss, Richard Stephen (Nisan 1996). "Identifying Assumptions in the Hadith/Sunnah Debate". Monthly Bulletin of the International Community of Submitters. 12 (4). 29 Temmuz 2016 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 5 Aralık 2013.
^ ^a ^b . 11 Mart 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Eylül 2006.
^ ^a ^b Musa, Aisha Y. (2008). Hadith as Scripture: Discussions on The Authority Of Prophetic Traditions in Islam. Palgrave. ISBN .
^ ^a ^b ^c Aisha Y. Musa, Hadith as Scripture: Discussions on the Authority of Prophetic Traditions in Islam, Palgrave Macmillan, 2008, pp. 25-29
^ Aisha Y. Musa, Hadith as Scripture: Discussions on the Authority of Prophetic Traditions in Islam, Palgrave Macmillan, 2008, pp. 37-38
^ : p. 15-16
^ excerpted from Abdur Rab, ibid, pp. 199-200.
^ Sabine Schmidtke, The Oxford Handbook of Islamic Theology, Oxford University Press, 2016, pp. 264-265
^ Azami, M. A., Studies in Hadith Methodology and Literature, Islamic Book Trust, Kuala Lumpur, 92; cited in Akbarally Meherally, Myths and Realities of Hadith – A Critical Study, (published by Mostmerciful.com Publishers), Burnaby, BC, Canada, 6; available at http://www.mostmerciful.com/Hadithbook-sectionone.htm 13 Mart 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde .; excerpted from Abdur Rab, ibid, p. 200.
^ ^a ^b . islamansiklopedisi.org.tr (İngilizce). 28 Eylül 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Kasım 2020.
^ Josef Van Ess, Theology and Society in the Second and Third Centuries of the Hijra. Volume 3, Brill, 2018, pp. 35-37 and 55-57
^ . islamansiklopedisi.org.tr (İngilizce). 3 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Kasım 2020.
^ Josef Van Ess, Theology and Society in the Second and Third Centuries of the Hijra. Volume 2, Brill, 2017, pg. 461
^ Abdul-Raof, Hussein (2012). Theological Approaches to Quranic Exegesis: A Practical Comparative-Contrastive Analysis. Londra: Routledge. ss. 33-34. ISBN .
^ Zaman, Muhammad Qasim (1997). Religion and Politics Under the Early 'Abbasids: The Emergence of the Proto-Sunni Elite. Leiden: . s. 55. ISBN .
^ Juynboll, G. H. A. (1969). The Authenticity of the Tradition Literature: Discussions in Modern Egypt. Leiden: E. J. Brill. ss. 77-80.
^ ^a ^b ^c ^d Brown, Daniel W. (1996). Rethinking Tradition in Modern Islamic Thought. Cambridge: Cambridge University Press. ss. 38-41. ISBN .
^ Rein Fernhout, Canonical Texts. Bearers of Absolute Authority. Bible, Koran, Veda, Tipitaka: A Phenomenological Study, Brill Rodopi, 1994, pp. 218-219
^ Sidqi, Muhammad Tawfiq, Al-Islam huwa al-Qur'an wahdahu, al-Manar 9 (1906), 515; cited in Brown, Daniel W. (1996). Rethinking tradition in modern Islamic thought. Cambridge University Press. ss. 88-89. ISBN . 21 Mart 2019 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 10 Mayıs 2018.
^ Musa, Aisha Y., Hadith as Scripture: Discussions on the Authority of Prophetic Traditions in Islam, Palgrave Macmillan, New York, 2008, p. 6.
^ ^a ^b Said Amir Arjomand, Authority and Political Culture in Shi'ism, State University of New York Press, 1998, pp. 160-161 and 166-167
^ Pillars, proofs and requirements of the Quran-Sufficiency Theory, along with its criticism 26 Haziran 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde ., Profdoc.um.ac.ir, Accessed June 22, 2020
^ A Criticism of the “Qura’n-through-Qura’n Interpretation Method” of the Shiite Quraniyan 26 Haziran 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde ., Pdmag.info, Accessed June 22, 2020
^ Edip Yuksel, Critical Thinkers for Islamic Reform: A Collection of Articles from Contemporary Thinkers on Islam, Brainbow Press, 2009, pp. 188-189
^ Kamel Abderrahmani, The reform of Islam and the Koranists, persecuted in Saudi Arabia 16 Eylül 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde ., asianews.com, Accessed February 15, 2019
^ ^a ^b 18 Mayıs 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde [https://web.archive.org/web/20200518233346/https://www.esohr.org/en/?p=2169 arşivlendi.
^ Saudi writer calls for removal of Hadith books from heritage 20 Aralık 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde ., Middleeastmonitor.com, Accessed May 26, 2020
^ Zeinab Mohammed Salih, Sudan threatens 25 Muslims with death on charges of apostasy 27 Ocak 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde ., theguardian.com, Accessed February 10, 2019
^ Muhammad Shahrur, reformer of Islamic thought loathed by extremists, has died 12 Mayıs 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde ., Asianews.it, Accessed May 26, 2020
^ Рустам Батыр, «Совет муфтиев России объявил хадисы виновными в деградации ислама» Подробнее на «БИЗНЕС Online» 6 Mart 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde ., business-gazeta.ru, Accessed March 4, 2019
^ Renat Bekkin, Taufik Ibragim: Muslims in Russia are not ready for debates yet, unfortunately 6 Mart 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde ., realnoevremy.com, Accessed March 4, 2019
^ Alper Bilgili, Quran, Hadiths or Both? Where Quranists and Traditional Islam Differs 13 Eylül 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde .,, patheos.com, Accessed February 10, 2019
^ Gavin Haynes, Meet the British Muslim Who's Founded a Controversial Gay-Friendly Mosque: Dr Taj Hargey is a hardcore fundamentalist, in that he only follows the teachings of the Qur'an, and none of the other footnotes beloved of modern clerics. 13 Eylül 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde ., vice.com, Accessed March 4, 2019
^ ^a ^b Aḥmad (1967), pp. 120-121.
^ Личность и ислам (Начало. Интервью с Аслбеком Мусиным) 6 Mart 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde ., nm2000.kz, Accessed March 4, 2019
^ Талгат Адилов, Казахстанские кораниты: элита будущего или ответ«Ак Орды» радикальному исламу 8 Temmuz 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde ., contur.kz, Accessed March 4, 2019
^ Isa Sa'isu, Kala-Kato: Meet group with yet another perception of Islam 28 Nisan 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde ., dailytrust.com.ng, Accessed February 10, 2019
^ International Religious Freedom Report 2009 27 Ekim 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde ., state.gov, Accessed February 10, 2019
^ Aminu Alhaji Bala, Qur’anists’ Deviant Da'wah as Reflected in Their Trends of Tafsir in Northern Nigeria 12 Şubat 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde ., saspjournal.com, Accessed February 10, 2019
^ "Malay intellectual Kassim Ahmad dies". The Malaysian Insight. 12 Haziran 2018 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 10 Haziran 2018.
^ Ziya Us Salam, 'I follow the Quran' 18 Kasım 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde ., frontline.thehindu.com, Accessed February 10, 2019
^ Dhillon, Amrit (30 Ocak 2018). "Muslim woman receives death threats after leading prayers in Kerala". The Guardian. 12 Haziran 2018 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 10 Haziran 2018.
^ Khan, Aftab Ahmad (2016). "Islamic Culture and the Modern World 2". Defence Journal. 20 (4): 49.
^ Jiby J Kattakayam, ‘Quran has capacity to reflect and absorb changes in society over time … it did not discriminate between men and women’ 10 Haziran 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde ., timesofindia.indiatimes.com, Accessed February 10, 2019
^ "Archived copy". 23 Aralık 2019 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 18 Temmuz 2020.
^ Aisha Y. Musa, Hadith As Scripture: Discussions on the Authority of Prophetic Traditions in Islam, Palgrave MacMillan, 2008, pg. 86
^ Aisha Y. Musa, The Qur'anists 4 Eylül 2015 tarihinde Wayback Machine sitesinde ., Academia.edu, Accessed April 7, 2019
^ Nadeem F. Paracha, The rise and fall of a spiritual rebel 7 Nisan 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde ., Dawn.com, Accessed April 7, 2019
^ Nadeem F. Paracha, Crazy diamonds – V 7 Nisan 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde ., Dawn.com, Accessed April 7, 2019
^ ^a ^b "Bazm-e-Tolu-e-Islam". 22 Kasım 2011 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 22 Mart 2015.
^ Musa: The Qur’anists. 2010, S. 13.
^ Q 74.30: „Über ihr sind neunzehn.“ Übersetzung von Hartmut Bobzin: Der Koran. 2017.
^ Khan: Nineteen. 2010, S. 112.
^ ^a ^b Historic House: The story behind that building with the words 'Happiness Is Submission to God' 9 Temmuz 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde ., Tucsonweekly.com, Accessed July 7, 2020
^ "Who are Submitters and what is Submission?". masjidtucson.org. 8 Ekim 2003 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 23 Mayıs 2021.
^ ^a ^b Musa: The Qur’anists. 2010, S. 18.
^ Musa: Ḥadīth as Scripture. 2008, S. 100.
^ Haddad und Smith: Muslim Minority Groups in American Islam. 2014, S. 153.
^ Edip Yüksel; Layth Saleh al-Shaiban; Martha Schulte-Nafeh: Quran: A Reformist Translation. Brainbow Press, 2007.
^ Yüksel; al-Shaiban; Schulte-Nafeh: Quran: A Reformist Translation. 2007, S. 507.
^ Musa: Ḥadīth as Scripture. 2008, S. 93.
^ Musa: Ḥadīth as Scripture. 2008, S. 94.
^ Muhammad Nur Alkali; Abubakar Kawu Monguno; Ballama Shettima Mustafa (January 2012). Overview of Islamic actors in northern Nigeria (PDF). Nigeria Research Network. s. 16. 6 Mart 2016 tarihinde kaynağından (PDF). Erişim tarihi: 1 Kasım 2015.
^ "Yaşar Nuri Öztürk Konuk Olduğu Yayınlar (1994-2015) | Tek Parça - YouTube". www.youtube.com. 2 Mayıs 2024 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 2 Mayıs 2024.
^ https://www.youtube.com/watch?v=L7l6XyJka2o. 2 Mayıs 2024 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 2 Mayıs 2024. Eksik ya da boş |başlık= ()
^ "Home". 19.org (İngilizce). 15 Ağustos 2022 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 2 Mayıs 2024.
^ "Instagram". www.instagram.com. 11 Mayıs 2024 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 11 Mayıs 2024.
^ Özdemir, Prof Dr Gazi (14 Temmuz 2023). "Kur'an'a Göre Uyanış-2 - Prof.Dr. Gazi Özdemir". Akademik Akıl. 2 Mayıs 2024 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 2 Mayıs 2024.
^ "Türkiye'de Kur'an İslamı Arayışları - İlahiyat - Ferhat ÖZBADEM". KitapHaber. 10 Mayıs 2024 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 10 Mayıs 2024.
^ Ahmed Subhy Mansour (03.02.2009): Egypt Persecutes Muslim Moderates. The New York Times, online unter: https://www.nytimes.com/2009/01/23/opinion/23iht-edmansour.1.19632638.html 1 Mart 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde ., Zugriff: 21. Januar 2020.
^ Zeinab Mohammed Salih (16.12.2015): Sudan Threatens 25 Muslims With Death on Charges of Apostasy. The Guardian, online unter: https://www.theguardian.com/world/2015/dec/16/sudan-charges-25-death-penalty-apostasy-sharia-law 28 Mayıs 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde ., Zugriff: 21. Januar 2020.

Konuyla ilgili yayınlar

Aisha Y. Musa, Hadith as Scripture: Discussions on the Authority of Prophetic Traditions in Islam, New York: Palgrave, 2008. .
Ali Usman Qasmi, Questioning the Authority of the Past: The Ahl al-Qur'an Movements in the Punjab, Oxford University Press, 2012. .
Daniel Brown, Rethinking Tradition in Modern Islamic Thought, Cambridge University Press, 1996. .

[1] "KUR'ÂNİYYÛN - TDV İslâm Ansiklopedisi". TDV İslam Ansiklopedisi. 18 Mayıs 2022 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 18 Mayıs 2022.

[2] Sülün, Murat (2005). Türk Toplumunun Kur'an-ı Kerim Kültürü. Ayışığı Kitapları.

[3] "Türkçe Bilgi: Kur'ancılık". Türkçe Bilgi. 18 Mayıs 2022 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 18 Mayıs 2022.

[4] Yüksel, Edip (2007). Quran: A Reformist Translation (İngilizce). Brainbow Press. 18 Mayıs 2022 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 18 Mayıs 2022.

[5] Esposito, John L. (2003). Ahl al-Hadith - The Oxford Dictionary of Islam (İngilizce). Oxford University Press. ISBN . 18 Mayıs 2022 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 18 Mayıs 2022.

[6] Dorman, Emre (29 Ocak 2021). 101 Soruda Kur'an: Dini Konularda En Çok Merak Edilen Sorular. İstanbul Yayınevi. Erişim tarihi: 18 Mayıs 2022.

[HK-7] Kamali, Mohammad Hashim (2015). The Middle Path of Moderation in Islam: The Qurʼānic Principle of Wasaṭiyyah (İngilizce). Oxford University Press. ISBN . 18 Mayıs 2022 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 18 Mayıs 2022.

[8] Musa, Aisha Y. (Ocak 2010). "The Qur'anists: The Qur'anists". Religion Compass (İngilizce). 4 (1): 12-21. doi:10.1111/j.1749-8171.2009.00189.x. 26 Ekim 2021 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 29 Mayıs 2022.

[9] MansourBook 21, Dr Ahmed Subhy (2 Mart 2018). Refaat, Amin (Ed.). How to Understand the Holy Quran. 1st edition (İngilizce). Fathy, Ahmed tarafından çevrildi. Amin Refaat. 14 Mayıs 2022 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 29 Mayıs 2022.

[10] . www.masjidtucson.org. 5 Nisan 2004 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Mayıs 2022.

[11] . 20 Ekim 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Mayıs 2022.

[12] AsiaNews.it. . www.asianews.it (İngilizce). 27 Ekim 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Mayıs 2022.

[:17-13] Ahmed Subhy Mansour: „Egypt Persecutes Muslim Moderates.“ In: The New York Times, [21.1.2020]

[14] Musa: Kutsal Yazı Olarak Hadis . 2008, S. 83.

[:4-15] Graham, William A. (2006). "Scripture and the Qurʾān". (Ed.). . 5. Leiden: Brill Publishers. s. 165. doi:10.1163/1875-3922_q3_EQCOM_00180. ISBN .

[Egypt_persecutes_Muslim_moderates-16] Ahmed Subhy Mansour, Egypt persecutes Muslim moderates 1 Mart 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde ., nytimes.com, Accessed February 15, 2019

[:14-17] Musa: Ḥadīth as Scripture. 2008, S. 83.

[:22-18] . masjidtucson.org. 8 Ekim 2003 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Mayıs 2021.

[19] . masjidtucson.org. 10 Ağustos 2003 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Mayıs 2021.

[20] "Teslimiyet Dini". Teslimolanlar. 29 Ocak 2021 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 25 Mayıs 2021.

[21] . Minority Rights Group (İngilizce). 20 Nisan 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Mayıs 2021.

[22] . Fanack.com (İngilizce). 23 Nisan 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Mayıs 2021.

[Oxford_Handbook-23] Haddad, Yvonne Y.; Smith, Jane I. (3 Kasım 2014). The Oxford Handbook of American Islam. Oxford University Press. ss. 150-153. ISBN . 14 Mayıs 2016 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 7 Kasım 2015.

[The_Quranists-24] Musa, Aisha Y. (2010). "The Qur'anists". Religion Compass. 4 (1). John Wiley & Sons. ss. 12-21. doi:10.1111/j.1749-8171.2009.00189.x.

[25] Jens Zimmermann, Hermeneutics: A Very Short Introduction, Oxford University Press, 2015, pg. 90

[26] Jane Dammen McAuliffe, Encyclopaedia of the Qur'an, Vol. 5, Brill, 2006, pg. 165

[Voss-27] Voss, Richard Stephen (Nisan 1996). "Identifying Assumptions in the Hadith/Sunnah Debate". Monthly Bulletin of the International Community of Submitters. 12 (4). 29 Temmuz 2016 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 5 Aralık 2013.

[people.uncw.edu-28] . 11 Mart 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Eylül 2006.

[Musa_20082-29] Musa, Aisha Y. (2008). Hadith as Scripture: Discussions on The Authority Of Prophetic Traditions in Islam. Palgrave. ISBN .

[Aisha_Musa2-30] Aisha Y. Musa, Hadith as Scripture: Discussions on the Authority of Prophetic Traditions in Islam, Palgrave Macmillan, 2008, pp. 25-29

[31] Aisha Y. Musa, Hadith as Scripture: Discussions on the Authority of Prophetic Traditions in Islam, Palgrave Macmillan, 2008, pp. 37-38

[DWBRTMIT1996.15-6-32] : p. 15-16

[33] xcerpted from Abdur Rab, ibid, pp. 199-200.

[34] Sabine Schmidtke, The Oxford Handbook of Islamic Theology, Oxford University Press, 2016, pp. 264-265

[35] Azami, M. A., Studies in Hadith Methodology and Literature, Islamic Book Trust, Kuala Lumpur, 92; cited in Akbarally Meherally, Myths and Realities of Hadith – A Critical Study, (published by Mostmerciful.com Publishers), Burnaby, BC, Canada, 6; available at http://www.mostmerciful.com/Hadithbook-sectionone.htm 13 Mart 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde .; excerpted from Abdur Rab, ibid, p. 200.

[:0-36] . islamansiklopedisi.org.tr (İngilizce). 28 Eylül 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Kasım 2020.

[37] Josef Van Ess, Theology and Society in the Second and Third Centuries of the Hijra. Volume 3, Brill, 2018, pp. 35-37 and 55-57

[38] . islamansiklopedisi.org.tr (İngilizce). 3 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Kasım 2020.

[39] Josef Van Ess, Theology and Society in the Second and Third Centuries of the Hijra. Volume 2, Brill, 2017, pg. 461

[40] Abdul-Raof, Hussein (2012). Theological Approaches to Quranic Exegesis: A Practical Comparative-Contrastive Analysis. Londra: Routledge. ss. 33-34. ISBN .

[41] Zaman, Muhammad Qasim (1997). Religion and Politics Under the Early 'Abbasids: The Emergence of the Proto-Sunni Elite. Leiden: . s. 55. ISBN .

[42] Juynboll, G. H. A. (1969). The Authenticity of the Tradition Literature: Discussions in Modern Egypt. Leiden: E. J. Brill. ss. 77-80.

[Brown-43] Brown, Daniel W. (1996). Rethinking Tradition in Modern Islamic Thought. Cambridge: Cambridge University Press. ss. 38-41. ISBN .

[44] Rein Fernhout, Canonical Texts. Bearers of Absolute Authority. Bible, Koran, Veda, Tipitaka: A Phenomenological Study, Brill Rodopi, 1994, pp. 218-219

[45] Sidqi, Muhammad Tawfiq, Al-Islam huwa al-Qur'an wahdahu, al-Manar 9 (1906), 515; cited in Brown, Daniel W. (1996). Rethinking tradition in modern Islamic thought. Cambridge University Press. ss. 88-89. ISBN . 21 Mart 2019 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 10 Mayıs 2018.

[46] Musa, Aisha Y., Hadith as Scripture: Discussions on the Authority of Prophetic Traditions in Islam, Palgrave Macmillan, New York, 2008, p. 6.

[Arjomand-47] Said Amir Arjomand, Authority and Political Culture in Shi'ism, State University of New York Press, 1998, pp. 160-161 and 166-167

[48] Pillars, proofs and requirements of the Quran-Sufficiency Theory, along with its criticism 26 Haziran 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde ., Profdoc.um.ac.ir, Accessed June 22, 2020

[49] A Criticism of the “Qura’n-through-Qura’n Interpretation Method” of the Shiite Quraniyan 26 Haziran 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde ., Pdmag.info, Accessed June 22, 2020

[50] Edip Yuksel, Critical Thinkers for Islamic Reform: A Collection of Articles from Contemporary Thinkers on Islam, Brainbow Press, 2009, pp. 188-189

[51] Kamel Abderrahmani, The reform of Islam and the Koranists, persecuted in Saudi Arabia 16 Eylül 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde ., asianews.com, Accessed February 15, 2019

[esohr.org-52] 18 Mayıs 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde [https://web.archive.org/web/20200518233346/https://www.esohr.org/en/?p=2169 arşivlendi.

[53] Saudi writer calls for removal of Hadith books from heritage 20 Aralık 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde ., Middleeastmonitor.com, Accessed May 26, 2020

[54] Zeinab Mohammed Salih, Sudan threatens 25 Muslims with death on charges of apostasy 27 Ocak 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde ., theguardian.com, Accessed February 10, 2019

[55] Muhammad Shahrur, reformer of Islamic thought loathed by extremists, has died 12 Mayıs 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde ., Asianews.it, Accessed May 26, 2020

[56] Рустам Батыр, «Совет муфтиев России объявил хадисы виновными в деградации ислама» Подробнее на «БИЗНЕС Online» 6 Mart 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde ., business-gazeta.ru, Accessed March 4, 2019

[57] Renat Bekkin, Taufik Ibragim: Muslims in Russia are not ready for debates yet, unfortunately 6 Mart 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde ., realnoevremy.com, Accessed March 4, 2019

[58] Alper Bilgili, Quran, Hadiths or Both? Where Quranists and Traditional Islam Differs 13 Eylül 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde .,, patheos.com, Accessed February 10, 2019

[59] Gavin Haynes, Meet the British Muslim Who's Founded a Controversial Gay-Friendly Mosque: Dr Taj Hargey is a hardcore fundamentalist, in that he only follows the teachings of the Qur'an, and none of the other footnotes beloved of modern clerics. 13 Eylül 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde ., vice.com, Accessed March 4, 2019

[Aziz_Ahmad-60] Aḥmad (1967), pp. 120-121.

[61] Личность и ислам (Начало. Интервью с Аслбеком Мусиным) 6 Mart 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde ., nm2000.kz, Accessed March 4, 2019

[62] Талгат Адилов, Казахстанские кораниты: элита будущего или ответ«Ак Орды» радикальному исламу 8 Temmuz 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde ., contur.kz, Accessed March 4, 2019

[Sa'isu2-63] Isa Sa'isu, Kala-Kato: Meet group with yet another perception of Islam 28 Nisan 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde ., dailytrust.com.ng, Accessed February 10, 2019

[64] International Religious Freedom Report 2009 27 Ekim 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde ., state.gov, Accessed February 10, 2019

[65] Aminu Alhaji Bala, Qur’anists’ Deviant Da'wah as Reflected in Their Trends of Tafsir in Northern Nigeria 12 Şubat 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde ., saspjournal.com, Accessed February 10, 2019

[66] "Malay intellectual Kassim Ahmad dies". The Malaysian Insight. 12 Haziran 2018 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 10 Haziran 2018.

[67] Ziya Us Salam, 'I follow the Quran' 18 Kasım 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde ., frontline.thehindu.com, Accessed February 10, 2019

[68] Dhillon, Amrit (30 Ocak 2018). "Muslim woman receives death threats after leading prayers in Kerala". The Guardian. 12 Haziran 2018 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 10 Haziran 2018.

[69] Khan, Aftab Ahmad (2016). "Islamic Culture and the Modern World 2". Defence Journal. 20 (4): 49.

[70] Jiby J Kattakayam, ‘Quran has capacity to reflect and absorb changes in society over time … it did not discriminate between men and women’ 10 Haziran 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde ., timesofindia.indiatimes.com, Accessed February 10, 2019

[71] "Archived copy". 23 Aralık 2019 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 18 Temmuz 2020.

[72] Aisha Y. Musa, Hadith As Scripture: Discussions on the Authority of Prophetic Traditions in Islam, Palgrave MacMillan, 2008, pg. 86

[73] Aisha Y. Musa, The Qur'anists 4 Eylül 2015 tarihinde Wayback Machine sitesinde ., Academia.edu, Accessed April 7, 2019

[74] Nadeem F. Paracha, The rise and fall of a spiritual rebel 7 Nisan 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde ., Dawn.com, Accessed April 7, 2019

[75] Nadeem F. Paracha, Crazy diamonds – V 7 Nisan 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde ., Dawn.com, Accessed April 7, 2019

[toluislam-76] "Bazm-e-Tolu-e-Islam". 22 Kasım 2011 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 22 Mart 2015.

[77] Musa: The Qur’anists. 2010, S. 13.

[78] Q 74.30: „Über ihr sind neunzehn.“ Übersetzung von Hartmut Bobzin: Der Koran. 2017.

[79] Khan: Nineteen. 2010, S. 112.

[tucson-80] Historic House: The story behind that building with the words 'Happiness Is Submission to God' 9 Temmuz 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde ., Tucsonweekly.com, Accessed July 7, 2020

[:2-81] "Who are Submitters and what is Submission?". masjidtucson.org. 8 Ekim 2003 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 23 Mayıs 2021.

[Musa_20102-82] Musa: The Qur’anists. 2010, S. 18.

[83] Musa: Ḥadīth as Scripture. 2008, S. 100.

[84] Haddad und Smith: Muslim Minority Groups in American Islam. 2014, S. 153.

[85] Edip Yüksel; Layth Saleh al-Shaiban; Martha Schulte-Nafeh: Quran: A Reformist Translation. Brainbow Press, 2007.

[86] Yüksel; al-Shaiban; Schulte-Nafeh: Quran: A Reformist Translation. 2007, S. 507.

[87] Musa: Ḥadīth as Scripture. 2008, S. 93.

[88] Musa: Ḥadīth as Scripture. 2008, S. 94.

[89] Muhammad Nur Alkali; Abubakar Kawu Monguno; Ballama Shettima Mustafa (January 2012). Overview of Islamic actors in northern Nigeria (PDF). Nigeria Research Network. s. 16. 6 Mart 2016 tarihinde kaynağından (PDF). Erişim tarihi: 1 Kasım 2015.

[90] "Yaşar Nuri Öztürk Konuk Olduğu Yayınlar (1994-2015) | Tek Parça - YouTube". www.youtube.com. 2 Mayıs 2024 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 2 Mayıs 2024.

[91] ttps://www.youtube.com/watch?v=L7l6XyJka2o. 2 Mayıs 2024 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 2 Mayıs 2024. Eksik ya da boş |başlık= ()

[92] "Home". 19.org (İngilizce). 15 Ağustos 2022 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 2 Mayıs 2024.

[93] "Instagram". www.instagram.com. 11 Mayıs 2024 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 11 Mayıs 2024.

[94] Özdemir, Prof Dr Gazi (14 Temmuz 2023). "Kur'an'a Göre Uyanış-2 - Prof.Dr. Gazi Özdemir". Akademik Akıl. 2 Mayıs 2024 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 2 Mayıs 2024.

[95] "Türkiye'de Kur'an İslamı Arayışları - İlahiyat - Ferhat ÖZBADEM". KitapHaber. 10 Mayıs 2024 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 10 Mayıs 2024.

[96] Ahmed Subhy Mansour (03.02.2009): Egypt Persecutes Muslim Moderates. The New York Times, online unter: https://www.nytimes.com/2009/01/23/opinion/23iht-edmansour.1.19632638.html 1 Mart 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde ., Zugriff: 21. Januar 2020.

[97] Zeinab Mohammed Salih (16.12.2015): Sudan Threatens 25 Muslims With Death on Charges of Apostasy. The Guardian, online unter: https://www.theguardian.com/world/2015/dec/16/sudan-charges-25-death-penalty-apostasy-sharia-law 28 Mayıs 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde ., Zugriff: 21. Januar 2020.