Eumenes (general)

Eumenes (; Grekçe: Εὐμένης; yaklaşık MÖ 361–315), Büyük İskender'in bir Yunan generali, satrapı ve halefiydi. Büyük İskender'in savaşlarına katıldı, İskender'in kişisel sekreteri ve daha sonra bir savaş alanı komutanı olarak görev yaptı. Eumenes, kendisini İskender'in hanedanına ömür boyu sadık biri olarak tasvir etti ve Makedon Argead kraliyet ailesinin davasını savundu.

Kardiyalı Eumenes Grekçe: Εὐμένης
Susa'daki Makedon darphanesinde basılmış, (MÖ. 319-317 yıllarına ait) eski bir altın . Eumenes, Antigonus I Monophthalmus'a karşı savaşını finanse etmek için bu parayı bastırdı. Sol tarafta Athena, sağ tarafta Nike tasvir edilmiştir.
Doğum	MÖ. 361 Kardiya (Saros Körfezi, Türkiye)
Ölüm	MÖ. 316-315 kışı (45 yaşında) Gabiene, Persia (günümüz İran)
Ölüm sebebi	Boğma, (İdam)
Bağlılığı	Makedonya (antik krallık) Argead Hanedanı
Rütbesi	Özel sekreteri General Kapadokya ve Paflagonya Satrapı
Çatışma/savaşları	Büyük İskender'in seferleri (Birinci Diadokhoi Savaşı) Hellespont Savaşı (İkinci Diadokhoi Savaşı)
Ailesi
Eşi	Artonis, Ahameniş satrapı 'ün kızı

İskender'in ölümünden sonraki Diadokhoi Savaşları'nda Eumenes, başlangıçta (Birinci Diadokhoi Savaşı)'nda naip Perdikkas'ı ve daha sonra (İkinci Diadokhoi Savaşı)'nda Argead hanedanını destekler. Komutan olarak daha az deneyime sahip olmasına rağmen, Eumenes MÖ 321'de Hellespont Savaşı'nda İskender'in en başarılı generallerinden biri olan Krateros'u yener. Eumenes, MÖ 320'de Perdikkas'ın öldürülmesinin ardından, Makedon generali Antipater ve I. Antigonos yönetimindeki yeni İskender sonrası rejimin halk düşmanı olur. MÖ 319'da 'nda Antigonos tarafından yenilir ve bir dağ kalesi olan 'ya hapsedilir.

Eumenes hapisten kaçar ve ardından Cassander ve I. Antigonos'a karşı Polyperchon ve İskender'in annesi Olympias ile ittifak kurar. MÖ 318'den itibaren Antigonos'a karşı zorlu bir sefer yürütür, onu 'nda yener, ardından daha sonra 'nda kesin olmayan bir şekilde yenildi. Ardından, Eumenes askerleri () tarafından ihanete uğrar ve Antigonos'a teslim edilir. Antigonos, onu MÖ 316-315 kışında idam ettirir.

Yunan biyografi ve deneme yazarı Plutarkhos, Parallel Lives adlı biyografilerinden birinin odak noktası olarak Eumenes'i seçer; burada Eumenes, MÖ. 70'lerde Roma'ya karşı öncülük eden isyancı Roma generali Quintus Sertorius ile eşleştirilir.

İlk yılları

Trakya Chersonesos'un haritası. Eumenes'in doğum yeri olan Cardia (Kardiya), sağ üst köşede yer alıyor

Eumenes, Trakya Chersonesos'deki Kardiya'nın yerlisiydi. Cardia'nın önde gelen bir vatandaşı olan babasının adı Hieronymus'tu. Hieronymus, Makedonya Kralı II. Filip ile bir dostluk kurdu ve bu dostluk, Eumenes'in muhtemelen MÖ 342'de Philip tarafından özel bir kraliyet sekreteri (grammateus) olarak işe alınmasına yol açtı. Cardia tiranı Hecataeus'un ailesine düşmanlığı nedeniyle Makedonya'ya sığınmış olabilir.

Eumenes, İskender'in annesi Olympias'ı da etkiledi, Olimpias daha sonra onu "arkadaşlarımın en sadığı" olarak adlandırdı. Sekreterlik pozisyonu Makedonyalılar tarafından küçümsense de, Eumenes ofiste önemli bir otoriteye sahipti, çünkü tüm yazılı iletişimleri denetliyor ve kral ile yakın bir ilişki sürdürüyordu.

Eumenes, hem II. Filip hem de Filip'in halefi Büyük İskender'in yanında hetairos (yoldaş ve süvari kaptanı) ve kraliyet sekreteri olarak görev yaptı. Filip'in ölümünden sonra (MÖ 336) Eumenes, İskender ve Olimpias'a sadık kaldı ve İskender'e Asya'ya kadar eşlik etti ve hükümdarlığının büyük bir bölümünde kraliyet sekreteri olarak görev yaptı. Eumenes, İskender'in en yakın yoldaşı ve generali ile iyi geçinemedi ve onunla defalarca "önemsiz konularda" tartıştı.Plutarkhos ayrıca Eumenes'in İskender'den para sakladığına dair bir anekdot aktarır.

MÖ 331'de Gaugamela Savaşı'nda İskender'in galip gelmesinin ardından, Eumenes, MÖ 326'da askeri ve diplomatik görevler yapmaya başladı. Özellikle Hindistan'da, İskender'in doğu seferi sırasında, bu yönde büyük bir rol oynamış olabilir. Eumenes, MÖ 324'ün sonlarında Hephaestion'un ölümünü takiben daha önce Perdikkas'ın elinde bulunan yoldaş süvari (hipparch) liderliğine terfi etti. Eumenes, MÖ 324'te diğer hetairoi ile birlikte Susa düğünlerine de katıldı. Eumenes, Frigya'nın Pers satrapı 'un kızı ve 'un kız kardeşi Artonis ile evlendi. Bu büyük bir onurdu, çünkü Artonis'in kız kardeşi İskender'in metresi ve oğlu 'in annesi idi.

İskender, Ahameniş Pers İmparatorluğu'nu yendiğinde, Eumenes, İskender'in etki alanının "kurnaz yöneticisi" ve sekreteriydi ve günlük işlere derinlemesine karışmıştı. Eumenes, Büyük İskender'in hastalığına ve ölümüne kadar olan faaliyetlerinin bir kroniği olan Ephemerides'in yazarı olarak da bilinir.

Büyük İskender'in Ölümünden Sonra

'in MÖ 323'te ölümünden sonra, Eumenes'in konumu zayıfladı, çünkü pozisyonu büyük ölçüde krala bağlıydı. İskender görünürde bir varis bırakmamıştı. İskender'in önde gelen subayları ( ve diğerleri) ve bir piyade kitlesi, hayattaki Argead hanedanından birinin tahta geçip geçmemesi veya İskender'in doğmamış çocuğu (IV. Aleksandros) için bir naiplik kurulup kurulmaması gerektiğini tartışırken, Eumenes subayların yanında hazır bulundu ancak konuşmadı. Subaylar, piyadenin çıkan isyanında Babil'den kaçtığında, Eumenes, 'i (hoşnutsuz piyadenin lideri) subaylarla bir anlaşmaya varmaya ikna etmek için şehirde kaldı.

Eumenes, "Makedon" mücadelesinde kişisel bir motivasyonu olmadığını savunmak için Kardiyalı mirasını kullandı. Piyadeler, İskender ile yakın ilişkisi nedeniyle Eumenes'i dinlemeye istekliydi. Subaylar sonunda Meleager'i bastırdı ve III. Philip Arrhidaeus ve doğduğunda IV. Aleksandros arasında ortak bir krallık ilan ederek Babil üzerindeki kontrolü yeniden sağladı. Perdikkas, İskender'in İmparatorluğu'nun geniş Asya bölümünün etkili yöneticisi olarak naip oldu ve Eumenes onun danışmanı olarak görev yaptı. Eumenes, İskender'in "Son Planlarını" elde eder ve onları reddetmeden önce askerlere okuyan Perdikkas'a verir.

Kapadokya ve Paflagonya Satrabı (MÖ 323–319)

İskender'in İmparatorluğu, 'nde (MÖ 323) parçalandı ve Kapadokya ile Paflagonya bölgeleri Eumenes'e verildi, ancak henüz boyunduruk altına alınmamışlardı. Ahameniş satrapı I. Ariarathis hala Kapadokya'yı elinde tutuyordu ve Paflagonya aşiretleri Makedon hükûmetine bağlılıktan vazgeçmişti. Bu nedenle Eumenes, satraplığını gerçekten elde etmek için bu güçleri boyunduruk altına almak zorunda kaldı. Perdikkas, ortak kralların naibi olarak yetkisini kullanarak, satrapı ile Frigya, Pamfilya ve Likya satrapı I. Antigonos'a, Eumenes'in satraplığını güvence altına almasına yardım etmelerini emretti. Eumenes, MÖ 323 yazının sonlarında Babil'den ayrıldı.

Tarihçi Diodorus Siculus'a göre, MÖ 323'te 'ne göre bölünmüş İskender İmparatorluğu'nun haritası. Kardiyalı Eumenes'in satraplıkları, Karadeniz'in altında, sol üstte görülebilir.

Eumenes'e, Kapadokya'nın yeniden fethi için Perdikkas tarafından muhtemelen 5000 (talent) altın verildi. Leonnatus ona eşlik etti, ancak Antigonus Perdikkas'ın emrini görmezden geldi. Eumenes Kapadokya'ya ulaştı ve paralı askerler kiralamaya başladı. Ancak Leonnatus'tan, 'nın bir parçası olarak Lamia'da kuşatılan Antipater'i kurtarmak için batıya yürümesi, Kardiyalı Hecataeus tarafından istendi. Leonnatus, 'dan (Olympias'ın kızı, Büyük İskender'in kız kardeşi) onunla evlenip Makedonya kralı olması için mektuplar aldığından, batıya gitmeyi kabul etti.

Leonnatus, Eumenes'i Hecataeus ile uzlaşmaya ve geniş kapsamlı planlarına ortak olmak için Makedonya'ya kendisine eşlik etmeye ikna etmeye çalıştı. Eumenes, geri dönerse Antipater'in kendisini öldüreceğinden korkarak ve 'Perdikkas ile olan konumunu Makedonya'ya çılgın ve tehlikeli bir koşu için terk etmek istemeyerek' reddetti. Leonnatus'a cevabını daha sonra vereceğini söyledi, ardından MÖ 322'nin başlarında Perdikkas'a geri kaçtı ve naipe Leonnatus'un planlarını anlattı. Bunun üzerine Perdikkas, Eumenes'i İmparatorluğun yönetim konseyine yükseltti.

Eumenes, MÖ 322 yazında Ariarathes'i yenerek ve öldürerek onu Kapadokya'ya yerleştiren Perdikkas'a katıldı. Eumenes satraplığını yeniden düzenledi ve destekçilerini önemli pozisyonlara atadı. İki general sonbaharda Kilikya'ya gitti. Eumenes daha sonra, Ermenistan Satraplığı'nı boyunduruk altına alma çabalarında Neoptolemus'a (Ermenistan satrapı) yardım etmek için Kapadokya'ya döndü. Neoptolemus'un otoriteden hoşnutsuz askerleri, Neoptolemus'u reddettikleri gibi Eumenes'i de dinlemeyi reddettiler. Eumenes, Kapadokya'dan 6300 süvari toplayarak onları boyunduruk altına aldı ve Kapadokyalılar'a parasal tavizler vererek satraplığını barışçıl ve sadık hale getirdi. Eumenes muhtemelen MÖ 322 ve 321 boyunca Ermenistan'da başarılı bir şekilde sefer düzenledi.

Kleopatra'nın gelişi ve savaş

MÖ 321 baharında, (Antipater'in kızı) ve Makedonyalı Kleopatra, Perdikkas'a gelerek kendilerini gelin olarak sundular. Kleopatra'nın gelişinde Eumenes'in bir rolü olmuş olabilir; zira geldiğinde, Nicaea'nın teklifi yerine diğerini destekler. Eumenes'in tavsiyesi, Ermenistan'ı pasifleştirmesinin ardından genel olarak askerler arasında saygınlık kazandığı için artık ağırlık taşıyordu.

Perdikkas, Nicaea ile evlenir, ancak III. Filip üzerindeki kontrolüne tarafından meydan okunduğunda, evlilik için müzakereleri yeniden başlatmak üzere Eumenes'i Kleopatra'ya gönderir.Antigonos Makedonya'ya kaçar ve Antipater'e Perdikkas'ın kızı Nicaea'dan boşanıp Kleopatra ile evlenme niyetini bildirir.Krateros ve Antipater, 'nda Yunanistan'ın çoğunu kontrol altına aldıktan sonra, Antigonus'un haberine öfkelenirler. Yunanistan'da daha fazla sefer planlarını askıya alarak, Anadolu'ya geçip Perdikkas'ı görevden almaya hazırlanırlar.

Küçük Asya ve Hellespont

Perdikkas ve hükûmeti, Büyük İskender'in cenaze arabasını ele geçiren I. Ptolemaios'u cezalandırmak için Mısır üzerine yürümeye karar verir. Buna karşılık, Eumenes'e Küçük Asya'da üstün komutan () olarak Yunanistan'da ordular toplayan Antipater ve Krateros'u püskürtmek için en yüksek komuta yetkisi verilir.

Anadolu haritası, Küçük Asya ve bölgeleri olarak da adlandırılır.

Eumenes, Hellespont'u savunma emirlerini yerine getirerek oraya yürüdü, ve Sardis'te Makedonyalı Kleopatra ile tekrar konuştu, ancak Kleopatra bu sefer, gelecek savaşta kimin kazanacağından emin olamadığı için Perdikkas ile evlenmeyi reddetti. Bir filo ile geçerek Küçük Asya'nın batı kıyılarına çıkan Antigonus, birçok satrap ve şehri (Karyalı , Lidyalı ve diğerleri) ele geçirdi. Eumenes, Kleopatra'nın uyarısı sayesinde Sardis'te yakalanmaktan kıl payı kurtuldu. Eumenes, Kleopatra'nın uyarısı sayesinde Sardis'te yakalanmaktan kıl payı kurtuldu. Ardından, Kleitos (Ak Kleitos) donanmasıyla taraf değiştirerek Antipater ve Krateros'un boğazı geçmesine izin verince, Eumenes iç bölgelere doğru geri çekildi. Perdikkas, bu felaketlerin haberini alınca Neoptolemos ve Alketas'a Eumenes'e itaat etmeleri emrini verdi. Bu Makedon subaylarının her ikisi de Eumenes'e kızgındı ve itaati reddettiler.

Krateros ve Antipater Küçük Asya'ya ulaştıklarında, Eumenes'e mesajlar göndererek, kendilerine katılması halinde satraplığını koruyacaklarına söz verdiler. Krateros, Eumenes'i Antipater ile uzlaştırmak isterken, Eumenes Krateros'u Perdikkas ile uzlaştırmak istiyordu; ancak Eumenes Perdikkas'a, Krateros ise Antipater'e sadık kaldığı için müzakereler başarısız oldu. Eumenes daha sonra Neoptolemus'un Krateros ve Antipater'e iltica etmeyi planladığını keşfetti ve onu Frigya'da bir savaşta yenerek ordusunun çoğunu kendi tarafına aldı. Neoptolemus, 300 süvariyle Krateros ve Antipater'e kaçtı ve onları yürüyüşe geçmeye ikna etti: kısa bir süre sonra Krateros, Makedon ordusunun çoğunu Eumenes ile yüzleşmek için aldı.

Kardiyalı Eumenes ve arasındaki tekli dövüş, 1878 gravürü. Eumenes ve Neoptolemus'un birbirleriyle 'en şiddetli nefreti' paylaştıkları söylenir.

Krateros'un çok daha düşük kaliteli piyadelere sahip olmasına rağmen, Eumenes, süvarilerinin üstün olduğuna inanarak çarpışma teklifini kabul etti ve Hellespont Muharebesi'ni başlattı. Eumenes, Krateros'un popülerliğinin askerlerinin sadakatini sarsacağından korkarak, onun ismini askerlerinden sakladı. Bunun yerine, Asya'daki bir savaş lordu olan Pigres'in Neoptolemos'a katıldığını ve kendilerine karşı ilerlediğini söyledi. Ayrıca, bir rüya gördüğünü ve ordusunun zafer kazanacağını ilan etti.

Çarpışma sırasında Eumenes, birliklerinin yerleşimi ve taktikleri sayesinde Makedonların popüler Krateros'u tanımasını engelledi. Sonuç olarak, Eumenes'in Kapadokya süvarileri Krateros'un kanadını bozguna uğratarak onu öldürdü. Eumenes, sol kanatta bizzat savaşa katılarak Neoptolemos'u bire bir dövüşte öldürdü. Ardından düşman piyadelerinin teslim olmasını sağlayarak şaşırtıcı bir zafer kazandı.

Zafer, Eumenes'in yabancı kökeni nedeniyle bazı adamlarının düşmanlığını kazanmasına yol açar. Krateros'un piyade falanksını kendisine katılmaya zorlamaya çalışır, ancak başarısız olur ve piyade hızla güneye, Antipater ile birleşmek üzere ilerler. Eumenes'in zafer haberi, Perdikkas'ın otoritesini yeniden tesis edebilecek olmasına rağmen, Mısır'da adamlarının isyanında öldürülmesinden (MÖ 320) bir gün sonra ulaşır.

Perdikkas ve Triparadisus'un ölümünden sonra

Perdikkas'ın Mısır'da öldürülmesinin ardından, Makedon generaller Triparadisus Konferansı'nda Eumenes'i (ve diğer Perdikkas taraftarlarını) ölüme mahkûm ederler ve Antipater, Antigonus'u baş cellat olarak atar. Eumenes'in Kapadokya eyaleti resmi olarak 'a devredilir, ve Antigonus'a Küçük Asya'da kalan Perdikkas taraftarlarını yok etmek için büyük bir ordu verilir. Eumenes, kanun kaçağı olduğu ve aktif olarak arandığı için, şimdi 'İskender'in ölümündeki durumundan çok daha kötü koşullardaydı', ancak deneyimli, sadık bir ordusu vardı ve Antigonus ile yaklaşan çatışmaya hazırlanıyordu.

Triparadisus'u takiben, Antigonus Yunan generalin başına 100 (talent) altın ödül koyar. Bu haber, Eumenes'in kendi adamlarına dağıttığı mali ödüllerinden hemen sonra gelir, bu yüzden subayları ve adamları öfkelenerek, liderlerini koruma çabalarını iki katına çıkarırlar. Onu her zaman koruyacak 1000 kişilik büyük bir kuvvet atarlar. Ayrıca askerlerine mor şapka ve pelerin takma ayrıcalığı verilir, bu genellikle sadece bir Makedon kralına izin verilen bir onurdu. Eumenes, adamlarına ortak kralların Makedon tahtının hainleri tarafından esir alındığını ve aslında kendisinin ve ordusunun hala Argead hanedanına bağlı olduğunu savunarak sadakatlerini daha da pekiştirir.

III. Philip Arrhidaeus'un Perdikkas döneminde Babylon'da basılmış, yaklaşık MÖ 323-320 tarihli sikkesi. Eumenes ortak krallar için savaştığını iddia etse de, MÖ 321'den sonra onları şahsen hiç görmemiş olması muhtemeldir.

Eumenes ilk olarak kraliyet ahırının bulunduğu İda Dağı'na gider ve Kapadokya süvarilerini yenilemek için çok sayıda at alır. Kanun kaçağı ilan edilmesine rağmen, kraliyet ahırlarından aldığı atların kaydını tutarak ve bunu ahır sorumlularına sunarak, hem yasalara saygı duyduğunu hem de Argead Hanedanı'na olan sadakatini gösterir. Bu davranışı, Antipater'in kendisini kanun kaçağı ilan etmesine meydan okuyarak, meşruiyetini koruma ve itibarını yeniden sağlama çabasının bir parçasıydı.

Eumenes, ordusunu Hellespont bölgesine taşıyarak, hem askerî gücünü pekiştirdi hem de askerlerinin ihtiyaçlarını karşılamak için yerel halktan gelir elde etti. Bu süreçte, Antipater ve Antigonus'un Makedonya'ya dönüş yolculuğu sırasında Frigya'ya yönelik saldırılar düzenleyerek, askeri bir komutan olarak yetkinliğini bir kez daha kanıtladı.

Eumenes'in karşı karşıya olduğu en büyük zorluk, piyade gücünün düşmanlarından zayıf olmasıydı. Bu dezavantajı gidermek için, süvari birliklerinin üstünlüğünü kullanabileceği Lidya'daki Sardis ovalarında stratejik bir konumlanma gerçekleştirdi. Askerlerinin ve astlarının sadakatini pekiştirmek amacıyla, Frigya'daki arazileri onlara satarak hem maddi gelir sağladı hem de askerlerini ödüllendirdi. Ayrıca, bu arazileri ele geçirme süreçlerinde adamlarına askeri destek sağlayarak, onların güvenini kazandı. Bu şekilde elde ettiği gelirleri, ordusunun maaşlarını ödemek ve askeri ihtiyaçlarını karşılamak için kullandı.

Eumenes, Sardis'te bulunduğu dönemde, yalnızca askeri ve ekonomik stratejilerle değil, aynı zamanda siyasi ilişkileriyle de dikkat çekmeye çalıştı. Çocukluk arkadaşı olan Makedonyalı Kleopatra'nın desteğini kazanmayı umuyordu. Kleopatra'nın varlığı, Eumenes için hem stratejik bir avantaj hem de potansiyel bir ittifak anlamına geliyordu. Ancak Kleopatra, o dönemde Eumenes'in durumunu riskli görerek, Antipater'in olası öfkesinden kaçınmak amacıyla açıkça destek vermekten çekindi. Kleopatra, Eumenes'e bölgeden ayrılması yönünde ısrarda bulunarak, hem kendi güvenliğini hem de Eumenes'in durumunu korumaya çalıştı. Eumenes, Kleopatra'nın bu isteğine saygı göstererek, ordusunu kışlamak üzere kuzeye, Frigya bölgesine taşıdı.

Frigya'da geçirdiği süre boyunca, Eumenes'in yağma seferleri büyük bir başarı elde etti. Bu seferler, sadece ordusunun ihtiyaçlarını karşılamakla kalmadı, aynı zamanda Antipater'in askerleri arasında hoşnutsuzluğa yol açacak kadar etkili oldu. Eumenes'in bu başarıları, askeri yeteneklerinin yanı sıra, lojistik ve ekonomik konulardaki ustalığını da ortaya koydu. MÖ 320/319 kışını Kelainai'de geçiren Eumenes, bu dönemi hem ordusunu dinlendirmek hem de stratejik planlar yapmak için kullandı. Bu dönem, Eumenes'in Diadokhoi Savaşları'ndaki konumunu güçlendirmesi ve gelecekteki hamleleri için hazırlık yapması açısından kritik bir öneme sahipti.

Eumenes, MÖ 320/319 kışını Celaenae'de geçirirken, stratejik hamlelerini planlamak ve Perdiccas'ın mirasını korumak için yoğun bir çaba sarf etti. Bu dönemde, diğer Perdikkas taraftarı liderlerle, özellikle Alcetas ve (Perdikkas'ın kayınbiraderi) ile iletişime geçerek, Antigonus'a karşı birleşik bir cephe oluşturma girişiminde bulundu. Eumenes, bu liderlere gönderdiği mesajlarda, Antipater ve Antigonus'un popüler olmadığını ve birleşik bir saldırının sadece başarı getirmekle kalmayacağını, aynı zamanda birçok askerin saflarına katılacağını vurguladı.

Celaenae'de düzenlenen konferansta, Eumenes bu argümanlarını diğer liderlere de sundu. Ancak, liderler arasındaki rekabet ve kişisel çekişmeler, birleşik bir cephe oluşturulmasını engelledi. Özellikle, Eumenes ve Alcetas arasındaki liderlik çekişmesi, müzakerelerin başarısızlıkla sonuçlanmasına neden oldu. Her iki lider de birbirine hizmet etmeyi reddetti ve diğer komutanlar da baş pozisyon için rekabet etti. Bu durum, Perdiccas'ın mirasını korumak için birleşme fırsatının kaçırılmasına yol açtı.

Eumenes, bu siyasi çekişmelerin yanı sıra, ordusundaki sorunlarla da uğraşmak zorunda kaldı. Kış aylarında, 3500 askerinin firar etmesiyle karşı karşıya kaldı. Eumenes, bu duruma sert bir şekilde müdahale ederek, firar edenlerin liderlerini idam etti ve diğer askerleri affetti. Bu eylemi, hem ordusundaki disiplini sağlamak hem de sadakati pekiştirmek amacıyla gerçekleştirdi. Eumenes'in bu dönemi, hem siyasi hem de askeri zorluklarla dolu olmasına rağmen, onun liderlik yeteneklerini ve stratejik zekasını sergilediği önemli bir dönem oldu.

Eumenes'i tasvir eden ve 17. yüzyılın sonlarında yapılan bir çizim, M. Burg.

Eumenes'in Makedon generalleri, ordunun genel komutasının kimde olması gerektiği konusunda bir araya gelerek, bu kritik konuyu Eumenes'e danıştılar. Generallerin bu girişimi, ordunun hiyerarşik yapısı ve komuta zinciri konusundaki belirsizlikleri giderme amacını taşıyordu. Ancak Eumenes, "...bu tür biçimsel konuların ve teknik detayların, içinde bulundukları tehlikeli durumdan onları koruyamayacağını vurgulayarak...", generallerin bu talebine sert bir şekilde karşılık verdi.

Orkynia Savaşı

MÖ 319'da Antigonus ordusunu Kapadokya'ya yürütür ve 'nda Eumenes ile karşılaşır. Eumenes, arazinin süvari için avantajlı olması nedeniyle savaşı kabul eder. Ancak, Antigonus'un rüşvet verdiği Apollonides adlı bir paralı süvari subayının savaş ortasında firar etmesi nedeniyle Eumenes kolayca yenilir. Antigonus, savaş öncesinde Eumenes'in adamlarının cesaretini kırmak için bir hile (takviye aldığını iddia ederek) de kullanmış olabilir. Yenilgiye rağmen Eumenes, hızlı bir şekilde harekete geçerek Apollonides'i yakalayıp idam eder ve bu da adamlarının güvenini yeniden sağlar.

Eumenes, yaklaşık 8000 adamını kaybettikten sonra kaçmak zorunda kalır ve Ermenistan'a doğru ilerler. Antigonus, Eumenes'i takip eder ve onu dikkatli hareket etmeye zorlar. Savaştan sonra Antigonus, ölülerle ilgilenmeyi ihmal etmiş ve hemen Eumenes'in peşine düşmüştü. Plutarch, Eumenes'in geleneği takip etme kararlılığıyla, ölüler için uygun bir cenaze ateşi inşa edebilmek adına savaş alanına beklenmedik bir şekilde geri döndüğünü bildirir. Bu eylem Antigonus'u derinden etkilemiştir.

Seferin Geri Kalanı

Seferin geri kalanı, Eumenes'in Antigonus ile daha fazla savaştan kaçındığı bir manevra mücadelesine dönüştü. Bir noktada, Eumenes Antigonus'un kuvvetlerinin lojistik destek malzemelerini ele geçirebilecek bir konumdaydı. Eumenes, askerlerinin bunu öğrenmeleri halinde bu ganimeti yağmalamalarını engelleyemeyeceğini ancak bu durumun da kuvvetlerinin hayati hareketliliğini azaltacağını biliyordu. Eumenes, eski arkadaşı general Menander'e özel bir mesaj göndererek, lojistik malzemeleri yukarı doğru taşımasını ve böylece ele geçirmenin imkansız hale gelmesini tavsiye eder. Menander bu tavsiyeyi hemen uygular. Eumenes, adamlarına hayal kırıklığına uğramış gibi davranarak yoluna devam eder. Menander ve diğer Antigonus subayları, Eumenes'in uyarısından dolayı şaşkındırlar; sadece Antigonus onun gerçek niyetlerini biliyordu.

Eumenes, sonraki kışa kadar birkaç hafta boyunca Antigonus tarafından takip edilir. Antigonus'u durdurmak için gerilla savaşı taktikleri kullanır, ancak işler yolunda gitmiyor ve askerleri onu terk ediyordu. MÖ 319'un son baharında, Eumenes 600 kişilik küçük, seçkin bir birlik dışında ordusunu tamamen dağıtır ve Kapadokya ile Likaonya sınırındaki güçlü ve iyi tedarik edilmiş bir kale olan 'ya sığınır. Antigonus kısa süre sonra gelir ve uzun bir kuşatma yerine doğrudan Eumenes ile müzakereye girmeye karar verir.

Günümüzde Türkiye'deki Toros Dağları. , antik çağlarda bu dağlar eteğinde yer alıyordu.

Eumenes, müzakere görüşmelerine başlamadan önce kendisinin güvenceye almak için Antigonus'tan Nora'ya rehineler göndermesini ister. Antigonus, Eumenes'i kendi subayı olarak kazanmak ve saflarına katmak istiyordu. Bu nedenle ilk olarak Eumenes'in kendisine üst düzey bir subay olarak hitap etmesini talep eder. Eumenes reddeder ve şu cevabı verir:

Kılıç kuşanmaya gücüm yettiği sürece, kendimden üstün kimseyi tanımam.

Düşman olarak atanmış rollerine rağmen, Antigonus ve Eumenes aslında eski arkadaşlardı ve buluştuklarında dostluklarını yenileyerek birbirleriyle samimi bir şekilde konuşurlar. Eumenes'in teslimiyet şartları, Kapadokya'yı satraplığı olarak koruması ve kanun kaçağı statüsünün kaldırılması olur. Antigonus, Nora çevresine kuşatma yapılarını kurarak Eumenes'i içeriye hapseder. Eumenes'e de, taleplerini naip Antipater'e onaylatacağını söyler. Uzun görüşmelerin ardından genel olarak memnun kalmayan Eumenes, imparatorluk hiyerarşisinde daha elverişli bir konum için daha uzun süre dayanmaya kararlıdır. Antigonus, ordusuyla birlikte Pisidya'da Alcetas ve Attalus liderliğindeki kalan Perdikkas taraftarlarıyla yüzleşmek için ayrılır ve onları yener.

Eumenes, dostça görünüşünün de yardımıyla, kuşatma altındaki adamlarının morallerini onlarla düzenli olarak kaynaşarak yüksek tutar. Sıkışık Nora kalesinde, adamlarının ve atlarının savaş formunda kalması için yeni çözümler bulmak zorunda kalır ki; bunlar arasında adamların belirli bir programda egzersiz yaptığı büyük odaları boşaltmak ve atların koşabileceği antik bir koşu bandına benzeyen bir süspansiyon cihazı oluşturmak da yer alır.

Eumenes, muhtemelen MÖ 319 yazının sonlarında, teslimiyetini müzakere etmek için arkadaşı ve hemşehrisi Kardiyalı Hieronymus'u Antipater'e elçi olarak gönderir. Ancak bundan bir sonuç çıkmaz. Eumenes, Antipater'in ölümü rakiplerini kargaşaya sürükleyene kadar bir yıldan fazla dayanır.

Diadokhoilerin İkinci Savaşı (MÖ 319–315)

Antipater, ölen Perdikkas'tan ortak kralları aldıktan sonra Triparadisus'tan beri naip olmuştu. Kralları Makedonya'ya götürdü, ancak ölümünden sonra naipliği oğlu Kassandros yerine dostu Polyperchon'a bırakır. Bu nedenle Kassandros, Polyperchon ile yüzleşmeye hazırlanırken Antigonus, Lysimachus ve Ptolemy ile ittifak kurar. Antipater'in ölümünün ardından Antigonus, Kardiyalı Hieronymus aracılığıyla Nora'daki Eumenes'e, neredeyse Eumenes'in ilk talepleriyle aynı olan cömert şartlar sunar. Eumenes muhtemelen MÖ 318'de şartları kabul ederek, Antigonus'a sadakat yemini eder ve Nora'dan ayrılır. Daha az olası başka bir anlatı ise, Eumenes'in Antigonos yerine ortak krallara sadakat yeminini yeniden yazarak Nora'dan kaçtığını söyler.

Büyük İskender'in annesi Olympias'ı tasvir eden madalyon. Eumenes Olympias'ın eski ve güvenilir bir arkadaşıydı.

Makedonya'nın kargaşa içinde olmasıyla Antigonus, dışarıya doğru fetihlere, ortak krallara karşı isyan etmeye ve gücünü genişletmeye hazırlanıyordu. Polyperchon, Kassandros ile yaklaşan çatışmada müttefiklerini güçlendirmek için Olympias'a yardım talebinde bulunmuştu; Eumenes ile zaten temas halinde olan Olympas ondan tavsiye ister. Eumenes, ona bekleyip neler olacağını görmesini söyler. Kısa bir süre sonra, MÖ 318 yazının sonlarında, Polyperchon bizzat Eumenes'e yazarak, ortak krallar adına bir ittifak talep eder.

Polyperchon, Eumenes'in Makedonya'ya yürüyerek kralların koruyucusu olabileceğini veya bölgede en yüksek komuta ile Asya'da kalıp yurt dışında 'kraliyetin koruyucusu' olarak devam edebileceğini söyledi. Ayrıca, Eumenes'in kabul etmesi halinde, Asya hazineleri (Susa ve Cyinda, bu da Eumenes'in birçok paralı asker tutmasına olanak tanıyacaktı) ve İskender ile yıllarca savaşmış, son derece yetenekli gazilerden oluşan müthiş Gümüş Kalkanlar'ın (Argyraspides) bağlılığını vaat eder.

Eumenes, Argead kraliyetini ve Olympias'ı koruma arzusuyla, kendi hırsı ve başkasına tabi olma isteksizliğiyle veya her iki faktörün birleşimiyle Polyperchon'un teklifini kabul etmeye karar verir. Eumenes'in bu kabulü, Antigonus ile Asya'daki savaşın yeniden başlayacağı anlamına geliyordu.

Kilikya ve Suriye Seferi

"Eumenes, ordusunu toplamak için hızla harekete geçer ve kendisini yakalamak için Antigonus'un gönderdiği bir ordudan kaçarak Kilikya'ya yürür. Kilikya'da, bir zamanlar Perdikkas'ın öldürülmesinden sonra onu ölüme mahkûm etmiş olan ünlü Gümüş Kalkanlar'ın komutanları ve Teutamus ile ittifak kurar. Eumenes, Gümüş Kalkanlar'ın disiplinsiz komutanları üzerindeki kontrolü, onların İskender'e olan ölümsüz sadakatlerini ve batıl inançla karışık hayranlıklarını kullanarak sağlamayı başarır. İskender'in rüyasında kendisini ziyaret ettiğini ve her savaşta onlarla birlikte olacağını söylediğini iddia eder. Eumenes, rahmetli fatihin tahtı, diadem'i ve asasıyla donatılmış bir çadır kurmaya kadar gider. Bu 'ustaca strateji', Eumenes'in kontrolünü pekiştirir ve bir Kardiyalı yabancıdan ziyade rahmetli İskender'i dinlediklerini hisseden Makedon subaylarını yatıştırır. Sonuç olarak, Eumenes'in emirleri yerine getirilir. Dahası, Eumenes bir Yunanlı, bir Kardiyalı olarak 'tek endişesinin kraliyet ailesinin savunması olduğunu' savunur.

Eumenes, kendi birliklerine eklemek için paralı askerlerden oluşan bir ordu toplamak üzere Cyinda'daki kraliyet hazinesini kullanır. Bu süreç birkaç ay sürer, ancak hatırı sayılır bir ordu kurar. Ptolemy'nin Asya'daki Eumenes destekçilerini, hem askeri hem de siyasi olarak, baltalama girişimleri tamamen başarısız olur. Antigonus da bunu dener ve Gümüş Kalkanlar'ın iki komutanından biri olan Teutamus'u başarıyla ikna eder, ancak diğeri Antigenes, ironik bir şekilde yabancı mirası nedeniyle Eumenes'e sadık kalır. Eumenes, Antigonus'un propaganda çalışmalarından Makedon birlikleri arasında genel olarak daha büyük bir otoriteyle çıkar.

MÖ 318/317 kışında Eumenes, Kilikya'dan ayrılarak Suriye ve Fenike'ye yürür ve Polyperchon adına Ege Denizi'ne açılmak üzere bir deniz kuvveti oluşturmaya başlar. Yakın zamanda bölgeyi fetheden Ptolemy, onu durdurmaz. MÖ 317 Ağustos başlarında hazır olduğunda, Eumenes filoyu Polyperchon'u takviye etmek için batıya gönderir, ancak Kilikya kıyılarında Antigonus'un filosuyla karşılaştıktan sonra taraf değiştirir. Bu arada Antigonus, Küçük Asya'daki işlerini halletmiş ve Eumenes'in daha fazla zarar vermesini engellemek için doğuya ilerlemeye başlamıştır.

Büyük İskender'in fethettiği Ahameniş Pers İmparatorluğu'nun haritası. 'Yukarı Satraplıklar' unvanı genellikle Medya'nın (resmin ortası) ve Zagros Dağları'nın doğusundaki topraklara uygulanır.

Polyperchon'un Makedonya'daki seferi başarısız oluyor ve bu da Eumenes'i yalnız bırakıyordu; Antigonus'un geldiğini ve Makedonya'da Polyperchon'a yardım edemeyeceğini anlayan Eumenes, Ağustos sonu/Eylül başında Fenike'den ayrılarak, halen çatışmaların olduğu destek toplama fikriyle Suriye üzerinden Mezopotamya'ya doğru doğuya ilerlemeye başlar.

Yukarı Satraplıklardaki Sefer

Eumenes, Mezopotamya satrabı Amphimachus'un desteğini kazanır, ardından ordusunu Kuzey Babil'e yürütür. Yürüyüş sırasında, Babil satrabı I. Seleucus ve Medya satrabı ile Antigonus'a karşı yardımlarını istemek için görüşür. Seleucus, ölüme mahkûm edilmiş birine itaat etmeyeceğini söyler ve Peithon da benzer şekilde isteksizdir. Eumenes, MÖ 317/316 kışını Babil'in kuzeyinde geçirir ve bu süre zarfında Polyperchon'dan aldığı mektupları yukarı satraplıkların satraplarına gönderir. Bu mektuplar, satraplara kralların adına tüm güçleriyle kendisine katılmalarını emrediyordu. Yukarı satraplar, Peithon'un yayılmacılığıyla mücadele etmek için Persis satrabı Peucestas liderliğinde ordularını zaten birleştirmişlerdi ve Eumenes'e katılmaya istekliydiler.

Eumenes, MÖ 316 baharının başlarında kışlık karargahından ayrılarak Susiana'daki önemli bir kraliyet hazinesi olan Susa'ya doğru yürür. Seleukos ve Pithon, Eumenes Babilonya'dayken Gümüş Kalkanlar (Argyraspidler) birliğini kendi taraflarına çekmeye çalıştılar, ancak başarısız olunca Eumenes'in kampını su altında bıraktılar. Eumenes araziyi kurutur ve kaçar, Seleucus ise ona karşı koyamadığı için geçişi için bir ateşkes imzalar.

Susiana'da Eumenes, zaten toplanmış olan yukarı satrapların ordusuna katılır. Bu birleşik orduyla Eumenes, Antigonus'a güvenle karşı koyabilirdi. Ancak Peucestas, yüksek konumu ve büyük ordusu nedeniyle yüksek komutayı hak ettiğini savunur. Eumenes'in bölünmüş komuta sorunu Peucestas ve arkadaşları tarafından daha da kötüleştirilir, ancak Antigonus'a karşı savaşı yönetmek için toplu toplantıların yapılacağı Eumenes'in İskender Çadırı ile yeniden yatıştırıldılar. Mayıs sonlarında Eumenes, Susa'ya ulaşır ve birliklerini maddi olarak destekler ve dinlendirir. Aynı zamanda savaş fili birliklerinin desteği için Eudamus'a ödeme yapar. Antigonus Susiana'ya vardığında, Eumenes Susa'nın hazinedarı Xenophilus'a Antigonus'a hiçbir şey vermemesini emreder.

Eumenes daha sonra güneydoğuya, Pers topraklarına doğru ilerler ve burada ek takviyeler toplar. Antigonos'un nehirden geçerken savunmasız olacağını bildiği için (Karun) Nehri'ni geçer ve burada Antigonos'a pusu kurmayı planlar.

Coprates Nehri Savaşı

Bu arada Antigonus, Susa'ya ulaşmış ve orayı kuşatması için Seleucus'u bırakarak kendisi Pasitigris'e doğru Eumenes'i takip etmişti. Eumenes, tüm nehri bloke etmek için daha fazla askere ihtiyaç duyuyordu ve bu nedenle Peucestas'tan daha fazla asker toplamasını ister; Peucestas, Eumenes'e öfkesi nedeniyle başlangıçta bunu reddetse de, sonradan kabul eder. MÖ 316 Temmuz sonlarında Antigonus, Coprates Nehri'ne (Pasitigris'in bir kolu, günümüzde İran'daki ) ulaşır ve geçmeye hazırlanır. Nehrin karşı tarafında bir köprübaşı sağlamak için önden teknelerle bir öncü kuvvet gönderir. Yakınlarda kamp kurmuş ve onu uyarmak için nehrin genişliğine gözcüler yerleştirmiş olan Eumenes, Antigonus'un adamlarını gönderdiğini kısa süre sonra haber alır ve bir orduyla hızla oraya gider.

İran'daki günümüz , antik çağda Coprates olarak adlandırılıyordu. Geçişe elverişli olmayacak kadar derin ve hızlı akan bu nehirde, Antigonus'un karşıya geçmek için tek seçeneği tekneler kullanmaktı.

Eumenes, ordunun nehir geçişinin ortasında olmasını bekler ve ani bir saldırıyla Antigonus'un askerlerini şaşırtarak kolayca bozguna uğratır, yaklaşık 6000 kişiyi öldürürken 4000 adamı esir alır. Zaten zorlu sıcaklıklarla mücadele eden Antigonus'un askerleri, bir felaketle karşı karşıya kalır. Eumenes'in varlığı ve zaferi nedeniyle etkili bir şekilde geçiş yapamayan Antigonus, ilerleme fikrinden vazgeçer ve kuzeye, Medya ve Badace'ye doğru geri çekilir. Ardından yıpratıcı bir zorlu yürüyüşle askerlerini dinlendirebileceği Ekbatan'a doğru ilerler.

'Antigonus'un bu ilk yenilgiden sonra ne kadar çaresiz olduğunun bir işareti' olan çekilme hamlesi, Eumenes için batıya, Küçük Asya'ya giden bir yolu açık bırakır. Eumenes ve kurmayları batıya yürümek, Antigonus'un tedarik hatlarını kesmek ve Küçük Asya'yı güvence altına almak istiyordu. Eğer Eumenes hareket edebilseydi, Antigonus ve müttefiki Cassander'in konumu büyük ölçüde zarar görürdü, ancak Peucestas da dahil olmak üzere satraplar, satraplıklarını terk etmeyi reddederler. Ordusunu satraplardan ayırırsa Antigonus'un üstün gücüne karşı hiçbir şansı olmayacağını bilen Eumenes, onların taleplerine boyun eğer ve doğuda kalır.

Persis'te kalış

Coprates'ten sonra Eumenes, 24 gün boyunca güneydoğuya, Persepolis'e doğru yürür. Peucestas'ın memleketinde oldukları için satrap, Eumenes'in tüm ordusu için devasa bir ziyafet ve şölen düzenleyerek kendi popülerliğini başarıyla artırır ve Eumenes'in başkomutanlık konumuna daha da meydan okur. Eumenes, otoritesine yapılan meydan okumayla açıkça yüzleşmek istemediği için, batıdan haber getiren bir mektup uydurur ve kampında geniş çapta dolaşıma sokar. Ermenistan satrabı Orontes'ten geldiği varsayılan mektupta, Olympias ve IV. İskender'in Makedonya'yı fethettiği, Cassander'i öldürdüğü ve Polyperchon'un büyük bir orduyla Asya'ya doğru yola çıktığı yazıyordu.

Uydurma mektuba inanılır çünkü Eumenes mektubu Pers İmparatorluğu'nun ortak dili olan Aramice yazmıştır ve Orontes, Peucestas'ın bir arkadaşıdır. Bu 'akıllıca numara', Eumenes'in kraliyet generali konumunu büyük ölçüde güçlendirir ve başkomutanlığını yeniden teyit eder. Eumenes daha sonra Peucestas'ın müttefiklerine karşı harekete geçer ve lojistik destek malzemelerine el koyarak Arachosia satrabı Sibyrtius'u göstermelik bir yargılamaya çağırarak onu kaçmaya zorlar. Astlarının sadakatini daha da güçlendirmek için Eumenes, onlardan 'krallar adına' büyük krediler (toplamda 400 talent) alır, böylece onları endişeli alacaklılar olarak kendisine bağlar.

Eumenes, Antigonus'un Ekbatan'dan ayrıldığını ve Medya'dan geçtiğini duyduğunda Persis'ten ayrılır ve Antigonus'a doğru yola çıkar. Eumenes, ordusunun morali yüksekken Antigonus'la savaşmak istiyordu, ancak birliklerini eğlendirirken hastalanır. Eumenes, askerleri Eumenes'i en büyük komutanları olarak gördükleri için morallerini kaybedince yürüyüşü durdururlar. Biraz iyileşir, ancak Eumenes kendisi sedyede taşınırken, ordunun kuzeye gitmesi için başkomutanlığı Peucestas ve Antigenes'e devretmek zorunda kalır. Antigonus, Eumenes hastayken Eumenes'in ordusuyla savaşmak için acele eder. Ancak Eumenes iyileşir ve ordular birbirine bir günlük mesafede yaklaştığında Antigonus'la karşılaşmak için genel komutayı yeniden devralır.

Paraitakene Savaşı

MÖ 316 Ekim sonlarında veya Kasım başlarında, iki ordu güney Medya'da karşılaşır ve Paraitakene Savaşı başlar. Eumenes ve Antigonus beş gün boyunca çatışır ancak savaşa girmezler. Antigonus, beşinci gün yine Gümüş Kalkanlar'ı yozlaştırmaya çalışır ancak başaramaz. Eumenes onları sadakatleri için över. Eumenes daha sonra firarilerden Antigonus'un kampı dağıtıp uzaklaşmayı planladığını öğrenir ve Antigonus'un Gabiene bölgesine taşınmak istediğini tahmin eder. Buna karşılık Eumenes, Antigonus'a iltica eder gibi yapmaları ve gece Antigonus'un kampına saldırmayı planladığını bildirmeleri için paralı askerlere rüşvet verir. Antigonus paralı askerlere inanır ve yürüyüşünü erteleyerek savaşa hazırlanırken, Eumenes ordusunu bölerek hemen yola çıkar ve Gabiene'ye doğru Antigonus'a altı ila yedi saatlik bir avantaj sağlar.

Antigonus kandırıldığını öğrenir ve Eumenes'i takip etmek için zorlu bir yürüyüş yapar. Süvarileriyle aceleyle ilerleyerek Eumenes'e yetişir ve ordusunun geri kalanının henüz yetişmediği gerçeğini gizleyerek Eumenes'i savaş düzenine girmeye zorlar. Antigonus ordusunu topladıktan sonra Eumenes ile savaşa girer.

Büyük İskender'in bir savaş filinin üzerinde Porus ile savaştığını tasvir eden bir sikke. Toplamda 70.000'den fazla asker ve 200 filin yer aldığı Paraitakene Savaşı, Avrupa tarihinde her iki tarafta da savaş fillerinin bulunduğu ilk savaştır.

Eumenes, Gümüş Kalkanlar da dahil olmak üzere seçkin birliklerini sağ kanadına yerleştirir ve seçkin süvari birliğini kendisi yönetir. Ağır piyadelerinin önüne savaş fillerini ve hafif piyadelerini bir perde gibi yerleştirir. Eumenes, Antigonus'a yokuş yukarı saldırmak istemediği için formasyonu savunma amaçlıdır. Antigonus tarafından Eumenes'in sağ kanat süvarilerine karşı gönderilen Peithon, başlangıçta onları kuşatmada başarılı olur. Buna karşılık Eumenes, kanadı genişletmek için birlikleri kaydırır ve Peithon'u geri püskürterek kaçırır. Bu sırada Eumenes'in Gümüş Kalkanları düşman falanksını bozguna uğratarak keskin bir zafer kazanır. Antigonus, artık bir 'yok oluşla' karşı karşıya olmasına rağmen, geri çekilme tavsiyelerini görmezden gelir ve Eumenes'in falanksı ile sol kanat süvarileri arasındaki hatta bir boşluk gözlemleyerek saldırır ve onları bozguna uğratır; Eumenes buna karşılık muzaffer sağ kanadını geri çağırır.

Her iki general de ordularını yeniden düzenleyip savaşa devam etmeye hazırlanmış olsa da, gece yaklaşıyordu ve ordular devam etmek için çok yorgun ve açtı. Eumenes savaş alanında kalıp ölüleri gömmek ve böylece zafer iddiasında bulunmak istiyordu, ancak birlikleri lojstik destek malzemelerine dönmek istiyordu; reddetmenin başkomutanlık için rakiplerine daha fazla güç vereceğinden korkan Eumenes, yola çıkar. 'Ancak Antigonus'un böyle korkuları yoktur' ve savaş alanını geri alıp ölüleri gömerek zafer ilan eder.

Kayıpları daha fazla olan Antigonus, ölülerini yakmayı bitirmek ve sayılarını gizlemek için Eumenes'in habercisini alıkoyar. Daha sonra morali bozuk ordusunu ertesi gece güvenli bir yere doğru zorlu bir yürüyüşle götürür. Eumenes savaş alanına döner ve kendi ölülerini cömertçe gömer. Ardından Gabiene'ye yerleşir, Antigonus ise kararsız bir şekilde yenilmiş olarak Medya'ya ulaşır.

Gabiene'de Geçici Dönem

MÖ 316-315 kışında, Eumenes'in ordu kampı, ya itaatsizlik ya da erzak eksikliği nedeniyle çok geniş bir alana yayılmıştı. Yollara nöbetçiler yerleştirmişti, ancak Gabiene'ye giden dondurucu çöl yolları boyunca (İsfahan'ın güneydoğusundaki ) yeterli önlem yoktu. Antigonus bunu öğrenince çölden geçip Eumenes'e sürpriz bir saldırı yapmayı planlar, ancak yerel halk tarafından fark edilerek haber verilir.

Example of the rocky terrain in . Antigonus, after Paraitakene, rested his troops in a similar environment around the modern city of Nain.

Satraplar bu durumdan endişelenirler, çünkü Antigonus dört günlük mesafededir ve ordularını toplamak en az altı gün sürerdi. Peucestas taktiksel geri çekilme tavsiye eder ve ordusunun bir kısmını Gabiene'nin uzak bir bölgesine çeker. Ancak Eumenes, birliklerinin dinlenmiş olacağını, Antigonus'un ise çölü geçmekten yorulacağını belirterek, onlara tüm orduyu toplamak için yeterli zamanı verecek bir planı olduğunu söyleyerek satrapları kalmaya ikna eder.

Görüşmelerin ardından Eumenes, birliklerine her gün çölle sınırlı dağlarda çok sayıda ateş yaktırır. Bu, Eumenes'in tüm kampının çöl sınırında olduğu izlenimini verir ve bunu gözlemleyen Antigonus, Eumenes'in tüm ordusuna karşı bir başka meydan savaşı olacağını varsayarak adamlarını dinlendirmek için yürüyüşünü yavaşlatır.

Bu strateji sayesinde Eumenes, dağılmış ordusunu toplayarak savaşı geciktirir, ancak Antigonus sonunda ateşlerin ardındaki gerçeği öğrenir. Eumenes'in bu saldırıyı önlemedeki başarısı konumunu yükseltir ve birçok askerin onu tek başına liderleri olarak istemesine yol açar. Ancak Antigonus, Eudamus ve fil birliklerine (kamptan ayrılmakta yavaş kalmışlardı) saldırmayı başarır ve Eumenes'in gönderdiği takviye kuvvetleri tarafından püskürtülmeden önce birçok süvariyi öldürür.

Kuvvetler toplanırken, Antigenes, Teutamus ve Eumenes'in ordusunun diğer önde gelen üyeleri, Antigonus yenildikten sonra Eumenes'i öldürmek için plan yapmaya başlarlar. Eudamus komployu öğrenir ve Eumenes'i uyarır. Eumenes kaçmayı düşünür ancak vazgeçer. 'Korkak olmayan ve açıkça kendi yeteneklerine güvenen bir birey' olan Eumenes, risklere rağmen, zafer kazanması durumunda ortaya çıkacak olasılıklar nedeniyle savaşmanın buna değer olduğuna inanmış olabilir. Eumenes yazışmalarını yok eder, vasiyetini yazar ve yaklaşan savaşa hazırlanır.

Gabiene Savaşı

Birkaç gün sonra her iki ordu da savaş düzenine girer ve Gabiene Savaşı başlar. Savaşta Eumenes, sağ kanadına yerleşmiş olan Antigonus'un karşısına çıkmak için seçkin birlikleriyle sol kanada yerleşir. Yine Eumenes, süvarilerini filler ve hafif piyade savaşçılarıyla perdeler. Eumenes'in stratejisi falanksına ve Gümüş Kalkanlar'a odaklanmıştır; sadık destekçilerinden biri olan Philip'e (daha zayıf sağ Eumenid kanadına liderlik eden Baktriya satrabı) düşmanla çatışmaması emrini verir. Eumenes, Peucestas ve diğer satrap süvarilerini belki de emirlerini yerine getirdiklerinden emin olmak için kendi kanadına yerleştirir.

Antigenes, Gümüş Kalkanlar'la karşılaşacak düşman falanksına tek bir atlı gönderir; atlı, '[siz] babalarınıza karşı günah işliyorsunuz, soysuzlar, Philip ve İskender ile dünyayı fetheden adamlar!' diye bağırır. Bu açıklama görünüşe göre Antigonus'un piyadelerinin moralini bozar ve Eumenes'in birliklerinden bir tezahüratla karşılanır. Eumenes daha sonra hücum borusunu çaldırır ve ordusu ileri doğru yürür.

Savaş başladığında, birliklerin hareketinin görüşü engelleyen toz bulutları oluşturduğunu fark eden Antigonus, Eumenes'in ordusunun arkasına, destek kampını ele geçirmek için önemli bir süvari birliği gönderir ve Eumenes fark etmeden bunu başarıyla gerçekleştirir. Savaş filleri birbirleriyle çatıştıktan sonra, Eumenes'in süvarileri Antigonus'un oğlu Demetrius liderliğindeki süvarilerle karşılaşır.

Eumenes'in sol süvari birliği, Peucestas ve satrap atlılarının ani geri çekilmesi nedeniyle yenilir, bu da paniğe yol açar ve 1500 süvarinin daha onunla birlikte geri çekilmesine neden olur. Bu süvari yenilgisi Eumenes için felaket olmuştur. Eumenes, Antigonus'la tek başına savaşmak ve onu öldürmek amacıyla süvarilerini ileri doğru hücum ettirerek mücadele etmeye devam eder, ancak süvari sayısının azlığı nedeniyle başarısız olur. Ağır kayıplarla karşı karşıya kalan ve sayıca oldukça az olan Eumenes, sonunda pes eder ve sağ kanadına doğru at sürer.

tasvir eden bir resim. Gümüş Kalkanlar gibi yetenekli bir falanks, bir kare formasyonu benimseyebilir ve süvari hücumuna karşı geçilmez hale gelmek için mızraklarını () dışarı doğru doğrultabilir

Ancak Gümüş Kalkanlar yine zafer kazanır, Antigonus'un falanksını bozguna uğratır ve toplu kayıplar verdirtir. Eumenes, düşman falanksının yok edildiğini fark ederek, son bir hamle için sağ kanattaki süvarilerini yeniden toplamaya çalışır. Destek erzaklarının ele geçirildiğini duymuştur, ancak birleşik süvarilerinin Gümüş Kalkanlar'a katılması durumunda yenilenen bir saldırının sadece kaybettikleri erzakları geri almakla kalmayıp, Antigonus'un ordusunu da bozguna uğratıp onların erzaklarını da alacağına inanıyordu. Peucestas ve satraplar Eumenes'in emirlerini reddederek gece yaklaşırken daha da geri çekilirler.

Antigonus daha sonra Gümüş Kalkanlaraldırdır ancak başarısız olur. Onlar da bir kare oluşturarak savaş alanından geri çekilmeyi başarırlar.[18] Antigonus, Eumenes'in süvarilerinin Gümüş Kalkanlar'la birleşmesini engeller ve Eumenes geri çekilmek zorunda kalır.

İhanet ve Ölüm

Gabiene Savaşı da, Paraitakene Savaşı gibi kesin bir sonuç vermeden, taraflar arasında belirgin bir kazanan veya kaybeden olmadan sona erer. Eumenes karşı tarafa önemli ölçüde kayıp verdirmesine rağmen, kendi ordusunu erzak desteğinden mahrum bıraktı; Gümüş Kalkanlar'ın tüm ganimetine (altın, gümüş, mücevher ve diğer ganimetler dahil olmak üzere 30 yıllık başarılı savaşlarda biriktirilen hazine) ek olarak, askerlerin kadınları ve çocukları da alındı.

Eumenes, zafer veya yenilgi için plan yapmıştı, ancak çıkmaz için değil, bu nedenle tehlikeli bir konumdaydı. Gümüş Kalkanlar ve satrapların mücadelelerinin ardından kampa ulaşır ve geç saatlerde bir toplantı düzenler. Satraplar geri çekilmek isterler, ancak Eumenes süvarilerin büyük ölçüde azalmadığı ve Gümüş Kalkanlar'ın merkezdeki zaferini gerekçe göstererek ertesi gün tekrar savaşmak ister. Eumenes'in bir başka çatışma konusunda iyimser olmak için nedenleri vardı ve orduyu ikna etmede başarılı olabilirdi, ancak Gümüş Kalkanlar'ın kendileri, savaşın sonuçsuz kalmasından Peucestas'ı sorumlu tutmalarına rağmen, destek erzaklarını ve ailelerini geri almak istediler ve her iki seçeneği de redderler. Toplantıları bir karar verilemeden sona erer.

Komutanlarından biri olan Teutamus, daha sonra destek yüklerinin iadesi karşılığında Antigonus'a talepte bulunur. Antigonus, karşılığında Eumenes'i vermelerini ister ve Gümüş Kalkanlar, Eumenes'i tutuklayıp Antigonus'a götürmeyi kabul eder. Anson, Eumenes'in kendi hayatına yönelik komployu bilmesine rağmen, bir komutan olarak becerilerinin Antigonus'a karşı başka bir savaş için 'açıkça' gerekli olacağına inandığını ve bu nedenle gerçekten tutuklandığında hazırlıksız yakalandığını düşünür

Eumenes, yakalanması sırasında, toplanan orduyla konuşmak için izin ister ve kendisine izin verilir. Plutarch'a göre, Eumenes şunları söyler:

Ey, Makedonyalıların en sefil sürüleri! Hangi zafer anıtını dileyebilirdi ki Antigonus, sizin kendinizin diktiği bu anıttan daha yüce? Bağlı generalinizi teslim ederek, kendi ellerinizle yükselttiğiniz bu utanç abidesinden daha görkemlisini mi? Yeterince alçakça değil miydi, üstün olduğunuz halde, sırf erzaklarınız uğruna yenilgiyi kabul etmeniz? Sanki zafer, kılıçlarınızın ucunda değil de, eşyalarınızın arasında yaşarmış gibi! Ama yetmedi, değil mi? O eşyalar için generalinizi de fidye olarak göndermeniz gerekti! Ah, ne büyük bir kahramanlık! Kendi adıma konuşacak olursam, böyle zincirlenmiş olsam da, yenilmiş değilim! Düşmanı ben yendim! Ama kendi silah arkadaşlarım tarafından mahvedildim. Ama size, orduların tanrısı Zeus adına ve uğruna yeminler edilecek diğer korkunç tanrılar adına yalvarıyorum! Beni burada, kendi ellerinizle öldürün! Eğer hayatım bir başkası tarafından alınırsa, bu yine sizin eseriniz olacaktır! Antigonus da şikayet etmeyecektir, işi ellerinden aldığınız için! Çünkü o, Eumenes'i canlı değil, ölü istiyor! Eğer doğrudan celladım olmak istemiyorsanız, ellerimden birini çözün! O işimi görecektir! Eğer bana bir kılıç emanet etmeyecekseniz, beni, bağlı olduğum gibi, vahşi hayvanlara atın! Eğer bu son isteğimi yerine getirirseniz, benimle ilgili tüm suçlamalardan sizi aklıyorum! Ve generalinize en iyi ve en dürüst adamlardan daha iyi davrandığınızı ilan ediyorum!

Bu konuşma görünüşe göre ordunun çoğunluğunun sempatisini kazanır, ancak Gümüş Kalkanlar ikna olmaz ve Eumenes'i götürmeye devam ederken hiç bir itiraz gelmez. Savaş böylece sona erer. Eumenes, Antigonus'a teslim edilir. Antigonus, onu muhafaza altına alır ve kaderini belirlemek için birkaç gün süren bir konsey düzenler.

Plutarch ve Nepos, Eumenes'in Antigonus'un neden onu öldürmediğine veya serbest bırakmadığına şaşırdığını yazarlar. Hapishane de gardiyanı, Eumenes'in ölmek istiyorsa savaşta ölmesi gerektiğini söylediğinde, Eumenes'in kendisinden daha güçlü bir rakiple hiç karşılaşmadığı için savaşta ölmediğini söylediği rivayet edilir.

Oğlu Demetrius ve Giritli Nearhos tarafından desteklenen Antigonus, Eumenes'i öldürmeye pek istekli değildi, ancak konseyin ve askerlerinin çoğu idamını talep eder ve böylece karar verilir. Antigonus, Eumenes'i üç gün boyunca aç bırakır, ancak kampı taşımak zorunda kaldığında onu boğması için bir cellat gönderir. Eumenes'in cesedi, onurla yakılmak üzere arkadaşlarına verilir ve külleri gümüş bir vazoda eşi ve çocuklarına gönderilir.

Etkisi

Generallik

Eumenes'in bir general olarak inkâr edilemez yeteneklerine rağmen, ordusundaki Makedon subayların tam sadakatini asla kazanamadı ve sonuç olarak öldü. Eumenes, Makedon arkadaşlarının çoğu tarafından sevilmiyordu; kesinlikle başarıları nedeniyle ve iddiaya göre Makedon olmayan (kabile anlamında) geçmişi ve Kraliyet Sekreteri olarak önceki görevi nedeniyle.

tarafından 17. yüzyıl civarında yapılmış Eumenes ve Roxana tablosu. Resimde tasvir edilen bebek, Büyük İskender'in oğlu IV. Aleksandros'tur. Eumenes'in Büyük İskender'in Makedon kraliyet ailesine olan sadakati, onun hakkında konuşan antik kaynakların ortak bir temasıdır.

Eumenes, genel olarak hem taktik hem de strateji konusunda yetenekli, Antigonus'un tek askeri dengi olarak görülen ve Asya'daki İskender'in imparatorluğunun birliğini korumak için elinden gelenin en iyisini yapan mükemmel bir komutan olarak kabul edilir. Aynı zamanda, mümkün olan her yerde diplomasiden ve hileden yararlanan 'usta bir propagandacıydı'. Eumenes'in çabaları, bölünmüş komuta ve sadakatsiz astlar sorunları nedeniyle defalarca engellendi: 'en ciddi sorunu', başta Antigonus olmak üzere birçok düşmanının mücadele etmek zorunda kalmadığı bu engellerdi. Anson, Eumenes'in Antigonus'u yenmeye bu kadar yaklaşmasını, sonuçta sadece ihanet yoluyla kaybetmesini, Antigonus'un general olarak dikkate değer yeteneği ve Eumenes'in karşılaştığı tekrarlanan sorunlar göz önüne alındığında 'kayda değer' buluyor.

Çağa Etkisi

Eumenes'in yenilgisi, Argead sadıklarının ve etkili bir şekilde Argead monarşisinin sonu olarak görülür ve İskender'in İmparatorluğu'nu 'kendilerinden başka kimseye sadakat borcu olmayan adamların eline' bırakır. Bosworth, Eumenes'in Antigonus ile düellosunun 'Helenistik dünyanın şeklini tanımlamak için en önemli etken' düşünür. Green de bu düşünceye katılır ve 'Eumenes'in ölümüyle... birleşik imparatorluk kurgusu bir kez ve tamamen patladı' diye yazar.

Romm, Eumenes'in 'Argeadları savunma yeteneği ve iradesine sahip sahadaki son general olduğunu' ve 'salt yeteneği sayesinde Eumenes'in rütbeler arasında yükseldiğini; Yunan kökenlerine rağmen, en yüksek gücü elde etmeye umutsuzca yaklaştığını' yazar. Eumenes, doğru olanı yapmaya çalışan, ancak acımasız bir düşman ve kendi askerlerinin ihaneti karşısında yok edilen trajik bir figür olarak görülmüştür; özünde, herhangi bir yetenek eksikliği değil, 'kötü şans, kötü ittifaklar ve çok yetenekli bir rakip' yüzünden başarısız olmuştur.

, Eumenes'in hayat hikayesini anlatan bir manga serisidir.

Kaynakça

1. ^ https://www.academia.edu/40812159 p.1 Paraitakene ve Gabiene savaşlarından (MÖ 315) önce, MÖ 317-316'da basıldıklarını iddia eder
2. ^ Anson 2015, s. 41.
3. ^ Heckel 2006, s. 120; Anson 2015, s. 41; Nep., 13.1. Note; TroncosoAnson 2013, s. 105, Eumenes'in ölümünü MÖ. 315 Ocak ayı olarak ifade eder..
4. ^ Waterfield 2011, s. 102; Heckel 2006, s. 120. Eumenes'in güdüleri tartışmalıdır. Genel olarak görüşler, Eumenes'in Argead davasını ya gerçek ya da fırsatçılıktan dolayı desteklediği yönündedir. Antik kaynaklar, Eumenes'in neredeyse oybirliğiyle gerçek bir kraliyetçi olduğunu öne sürer ve bazı modern bilim adamları da buna katılırken, Plutarkhos Eumenes'in güç uğruna savaştığına inanır. Onu fırsatçı olarak gören bilim adamları, kendi çıkarlarını takip etmek ve gücü elinde tutmak istiyorsa, "taç sadakatinden başka alternatifi olmadığı" için sadık kaldığını savunurlar.; Bosworth 2005, s. 168.

   Özellikle, İskender'in diğer Haleflerinden farklı olarak, Eumenes Makedon değildi ve bu nedenle doğal olarak taht üzerinde hak iddia edemezdi; Anson 2015, Eumenes'in kariyeri hakkındaki en yetkili kaynak, "Çağdaşları gibi, Eumenes'in de ilk endişesi kendi kişisel çıkarıydı, daha yüce idealler değil" ve Eumenes'in kişisel güç için "her şeyi tüketen" bir hırsı olduğunu (ss. 1, 205) savunur. Nihai olarak bilinemeyen gerçek güdüleri ne olursa olsun, Eumenes esasen kraliyet ailesinin son umuduydu ve Eumenes'in yenilgisi onların da önemli bir siyasi güç olarak sonunu getirdi..

5. ^ Anson 2015, s. 42; Nep., 1.2-3: Eumenes muhtemelen çok yüksek bir soydan geliyordu.
6. ^ Heckel 2006, s. 120. Babasının arabacı veya müzisyen olduğuna dair iddialar muhtemelen yanlıştır ve Eumenes'i utandırmak için uydurulmuştur, çünkü bunlar erkeksi olmayan meslekler olarak kabul edilirdi. Genel olarak; Anson 2015, ss. 41, 42, bunların basitçe başka bir romantik (ve yanlış) "yoksulluktan zenginliğe" geçiş hikayesi olabileceğini savunur..
7. ^ Anson 2015, ss. 42-43; Plut. Eum., 1.2.
8. ^ Nep., 1.5.
9. ^ Anson 2015, s. 43.
10. ^ Heckel 2006, s. 120; Anson 2015, ss. 51-53; Diod., 18.58.2. Anson, bu ifadenin Philip'in ölümünden sonra, Olympias'ın Makedonya'ya dönüp siyasi rakiplerine saldırdığı zaman ortaya çıktığına inanıyor. Eumenes'in Antipater tarafından "uzun süredir nefret edildiği" söyleniyor, belki de Antipater'in Olympias'tan nefret etmesi veya Hecataeus'u desteklemesi nedeniyle; Plut. Eum., 3.4.
11. ^ Anson 2015, ss. 46, 57; Plut. Eum., 1.3, "İskender'in ölümünden sonra Kalkan Taşıyıcılar'ın komutanı Neoptolemus, kralı kalkan ve mızrakla takip ettiğini, Eumenes'in ise kalem ve kağıtla takip ettiğini söyler.".
12. ^ Anson 2015, ss. 49, 52.
13. ^ Anson 2015, s. 51; Chisholm 1911.
14. ^ Anson 2015, s. 53.
15. ^ Plut. Eum., 2.1, 2.4.
16. ^ Anson 2015, s. 54 düşmanlığın siyasi değil, kişisel olduğunu savunur. MÖ. 324'te Hephaestion'un ölümünden sonra, Eumenes onu över ve İskender ile ilişkilerini düzeltmek için mezar yapımına maddi katkıda bulunur.
17. ^ Plut. Eum., 2.2-3.
18. ^ Plut. Eum., 1.2.
19. ^ Anson 2015, s. 57.
20. ^ Romm 2011, s. 39; Heckel 2006, s. 120. Perdiccas'ın kendisi de, Hephaestion'un ölümünden önce sahip olduğu, İskender'in ikinci komutanı olan rütbesine terfi etti.
21. ^ Anson 2015, s. 57, Eumenes'in atamasının fahri olabileceğine veya süvari komutanlığı konusundaki yeteneğinden dolayı yapıldığına inanır.
22. ^ Diod., 17.107.
23. ^ Plut. Eum., 1.3. Plutarkhos onun adını Barsine olarak verir, ancak Arrianos ona Artonis der..
24. ^ Green 1990, s. 9; Anson 2015, s. 46.
25. ^ Anson, Edward M. (1996). "The "Ephemerides" of Alexander the Great". Historia: Zeitschrift für Alte Geschichte. 45 (4): 501. ISSN 0018-2311. 
26. ^ Anson 2015, s. 60.
27. ^ Anson 2015, s. 68. Eumenes, görünüşe göre, süvari birliklerinin 'başlıca ve en etkili komutanlarından' biri olarak kabul ediliyordu.".
28. ^ Waterfield 2011, s. 21.
29. ^ Anson 2015, s. 68; Romm 2011, s. 66; Waterfield 2011, s. 24; Plut. Eum., 3.1. Anson ve Waterfield, Eumenes'in bunu subaylara liderlik eden Perdiccas ile anlaşma yaparken yaptığına inanıyor.
30. ^ Anson 2015, s. 69; Plut. Eum., 3.1.
31. ^ Plut. Eum., 1.3.
32. ^ Anson 2015, s. 78.
33. ^ Waterfield 2011, s. 11. Görünüşe göre İskender, tüm Kuzey Afrika'yı, Kartaca'yı, İspanya'yı, Sicilya'yı ve ardından İtalya'yı fethetmek istiyordu ve bunu başarmak için çok sayıda şehir ve bin gemilik bir savaş filosu kurmayı planlamıştı. Bazı bilim insanları, Perdikcas'ın naip olarak otoritesini pekiştirmek için bu planları uydurduğuna da inanır.
34. ^ Anson 2015, s. 78; Heckel 2006, s. 121.
35. ^ Anson 2015, s. 79; Plut. Eum., 3.2.
36. ^ Plut. Eum., 3.2.
37. ^ Anson 2015, s. 79.
38. ^ Anson 2015, s. 80.
39. ^ Plut. Eum., 3.3.
40. ^ Anson 2015, s. 82.
41. ^ Plut. Eum., 3.5.
42. ^ Anson 2015, s. 84; Heckel 2006, s. 121.
43. ^ Anson 2015, s. 84; Plut. Eum., 3.5.
44. ^ Waterfield 2011, s. 38.
45. ^ Anson 2015, s. 84.
46. ^ ^{a b c d} Chisholm 1911.
47. ^ Anson 2015, ss. 86, 87; Plut. Eum., 3.7. Eumenes'in satraplığındaki geniş yetkisi muhtemelen Perdiccas'a olan sadakatinden kaynaklanıyordu; naip ona güveniyordu ve bu nedenle ona daha fazla takdir yetkisi ve bağımsız hareket etme olanağı tanındı.
48. ^ Anson 2015, ss. 88, 89.
49. ^ Anson 2015, ss. 89, 90.
50. ^ ^{a b} Anson 2015, s. 91.
51. ^ Anson 2015, s. 91; Plut. Eum., 4.2, 4.3. Tavizler, düşürülmüş vergiler ve para hediyeleri şeklindeydi. Makedon Neoptolemus'un başaramadığı yerde Yunan Eumenes'in başarılı olduğu bu olay, muhtemelen Neoptolemus'un Eumenes'e olan nefretini başlatmış olabilir.
52. ^ Anson 2015, s. 94.
53. ^ Romm 2011, s. 169; Anson 2015, ss. 96-97, Kimileri, Eumenes'in Kleopatra'ya desteğinin kraliyet sadakatinden değil, Perdiccas'ın düşmanı Antipater ile ittifak kurmasını istememesinden kaynaklandığını öne sürüyor. Eumenes, her halükarda Perdikkas hükümeti için Antipater ile çatışmanın kaçınılmaz olduğunu düşünmüş olabilir; p.102.
54. ^ Plut. Eum., 4.3.
55. ^ Anson 2015, ss. 101, 104. Anson, Perdiccas'ın Nicaea ile evlenmesinden sonra Eumenes'in Kleopatra ile iletişimini sürdürdüğüne ve ona tavsiyelerde bulunduğuna inanıyor. Eumenes ve Kleopatra'nın çocukluk arkadaşı oldukları biliniyor.
56. ^ Anson 2015, s. 103. Perdikkas'ın Kleopatra ile evliliği ona Makedonya tahtında hak iddiası kazandıracaktı.
57. ^ Anson 2015, s. 103.
58. ^ Anson 2015, ss. 105-106. Perdikkas, İskender'in (cenaze arabasının) Makedonya'ya gitmesini ve taht üzerindeki iddiasını güçlendirmesini planlamıştı; Perdikkas hükümeti ayrıca Ptolemy'nin Antipater ve Krateros ile temas halinde olduğuna inanıyordu.
59. ^ Anson 2015, ss. 106-107. Muhtemelen bu komutayı Perdiccas'a olan sadakati, savaş becerisi ile Kapadokya ve Ermenistan'daki zaferleri nedeniyle aldı. Eumenes'in satraplığı, Antigonus'un eski vilayetlerini de içerecek şekilde genişletildi.
60. ^ ^{a b} Heckel 2006, s. 121.
61. ^ Bosworth 2005, s. 84. Eumenes, yine, Perdikkas'a bağlı olarak hizmet etti ve Neoptolemus ve Alcetas ile işbirliği yapacaktı. Özel emirleri, Krateros ve Antipater'in Küçük Asya'ya geçmesini engellemekti; ancak bunda başarısız oldu.
62. ^ ^{a b} Anson 2015, s. 111.
63. ^ ^{a b c} Waterfield 2011, s. 58.
64. ^ Anson 2015, s. 112.
65. ^ Anson 2015, s. 114-115; Waterfield 2011, s. 58; Heckel 2006, s. 121. Neoptolemos, Ermenistan'daki seferi nedeniyle Eumenes'ten hoşlanmıyordu. Alcetas ise kardeşi Perdikkas'tan uzaklaşmıştı ve kendi önerisi olan Nikaia ile evlilik planının, Eumenes'in planı lehine reddedilmesine içerlemişti. Ayrıca Eumenes bir Yunanlı, yani bir yabancıydı; onlar gibi bir Makedon aristokratı değildi ve bu durum ona saygı göstermemelerine neden oluyordu. Alcetas ayrıca, Krateros ile yapılacak bir savaşın, kendi askerlerinin popüler bir general olan Krateros'a katılmasına yol açacağından korkuyordu.
66. ^ ^{a b c} Anson 2015, s. 117.
67. ^ Plut. Eum., 5.4, 5.5.
68. ^ Plut. Eum., 5.3, 5.4. Eumenes'in piyade birlikleri yenilgiye uğradı, ancak süvarileriyle savaşı kazandı. Neoptolemos'un savaş yükünü (ikmal malzemeleri ve eşyalarını) ele geçirdi ve ordusunu bozguna uğrattı.
69. ^ ^{a b} Waterfield 2011, s. 59.
70. ^ Plut. Eum., 7.1.
71. ^ Anson 2015, ss. 109, 119. Savaş, Neoptolemos'un taraf değiştirmesinden 10 gün sonra gerçekleşti.
72. ^ Anson 2015, s. 119.
73. ^ Plut. Eum., 6.5-7.
74. ^ Anson 2015, s. 120. Bazı söylencelere göre Krateros savaşta değil, ancak ondan sonra yaralarından dolayı ölmüştür.
75. ^ Anson 2015, s. 121.
76. ^ Waterfield 2011, ss. 59-60.
77. ^ Romm 2011, s. 196.
78. ^ Plut. Eum., 8.1.
79. ^ Nep., 4.3.
80. ^ Anson 2015, s. 122. Diadokhoi Savaşları'nın kronolojisi bilim insanları arasında tartışmalıdır, üç kabul görmüş kronoloji vardır: Düşük, Yüksek ve her ikisinin bir karışımı. Anson, Perdikkas'ın öldürülme yılı olarak MÖ 320'yi ('Düşük' tarihleme) kapsamlı bir şekilde (s. 129-131) savunmaktadır.
81. ^ Anson 2015, s. 125. Bu mahkumiyetin nedeni, Eumenes'in artık görevden alınan Perdikkas'ı desteklemiş olmasının ötesinde, Krateros ve Neoptolemus'u öldürmüş olmasıydı ve bu durum toplanan birlikleri öfkelendirmişti; Plut. Eum., 8.2.
82. ^ Waterfield 2011, s. 65.
83. ^ Diod., 18.39.6.
84. ^ Anson 2015, s. 127.
85. ^ Waterfield 2011, s. 67.
86. ^ ^{a b} Waterfield 2011, s. 70.
87. ^ ^{a b} Anson 2015, s. 143.
88. ^ Plut. Eum., 8.6.
89. ^ ^{a b} Anson 2015, s. 132.
90. ^ III. Filip ve IV. İskender, Perdikkas Mısır'a doğru ilerlerken ona eşlik etmişlerdi. Perdikkas'ın ölümüyle, iki kral Antipater ve Antigonus'un eline geçti. Antipater naip oldu; ikisi arasındaki artan şüpheler Antipater'i iki kralı Makedonya'ya götürmeye yöneltti.
91. ^ ^{a b} Anson 2015, s. 133.
92. ^ Plut. Eum., 8.3.
93. ^ ^{a b c d} Anson 2015, s. 135.
94. ^ Waterfield 2011, s. 69.
95. ^ Waterfield 2011, ss. 70, 71.
96. ^ Anson 2015, s. 135; Plut. Eum., 8.4.
97. ^ Anson 2015, ss. 135-136.
98. ^ Bosworth 2005, s. 89.
99. ^ ^{a b} Plut. Eum., 8.4.
100. ^ Anson 2015, s. 139; Romm 2011, ss. 209, 353, Eumenes'in, yalan söylemesi için hiçbir sebep olmayan diğer Perdikkas yanlılarına yaptığı yazışmalarda, imparatorluğun düzenlenmesi için tek meşru plan olan Babil antlaşmalarının yeniden yürürlüğe konmasını istediğini, daha iddialı bir hedef peşinde olmadığını belirtir.
101. ^ Anson 2015, ss. 140-141. Birleşik Perdikkas saldırısı, hem piyade hem de özellikle süvari açısından Antigonos'un ordusunu sayıca büyük ölçüde aşıyordu..
102. ^ Diod., 18.40.1-4.
103. ^ Plut. Eum., 8.4. Plutarkhos'a göre Eumenes'in sözlerinin bir başka çevirisi şöyledir: "Bu, 'Yok oluşun hesabı tutulmaz' sözünü doğrular.".
104. ^ Anson 2015, s. 143; Waterfield 2011, s. 72. Eumenes'in süvariye olan güveni, ihanetin ordusunu felce uğratmada çok etkili olmasına neden oldu.
105. ^ Diod., 18.40.5-8.
106. ^ Billows 1990, s. 76, however; Anson 2015, s. 144 bunu reddeder, Eumenes'in savaş öncesinde süvari üstünlüğüne sahip olduğunu, bu nedenle Antigonos'un gerçekten takviye kuvvetler alıp almadığını kolayca doğrulayabileceğini savunur.
107. ^ Anson 2015, s. 144-145.
108. ^ Anson 2015, s. 145. Eumenes'in MÖ 322/321'deki seferleri bölgeyi sakinleştirmişti, ama aynı zamanda muhtemelen orada güvenebileceği temasları olduğu anlamına da geliyordu.
109. ^ Diod., 18.41.1.
110. ^ Nep., 5.2.
111. ^ Anson 2015, s. 145 Eumenes'in ordusunun bu eylemi nasıl gerçekleştirdiği belirsizdir, çünkü Antigonus artık süvaride avantaja sahipti ve bu nedenle hareketlerini kolayca izleyebilirdi; Plut. Eum., 9.2.
112. ^ Plut. Eum., 9.2.
113. ^ ^{a b} Plut. Eum., 9.3.
114. ^ Anson 2015, s. 145. Orkynia Savaşı'nda malzemelerini kaybetmiş olan Eumenes'in birlikleri, açıkça düşmanlarının malzemelerini yağmalamaya çok istekli olacaklardı.
115. ^ Poly., 8.5.
116. ^ Anson 2015, s. 145.
117. ^ Plut. Eum., 9.6. Plutarch, Antigonus'un şöyle dediğini yazar: 'Hayır, iyi adamlarım, [Eumenes] malzemeleri size saygı duyduğu için bırakmadı, aksine kaçarken bizlere böyle prangalar vurmaktan korktuğu için.'.
118. ^ Anson 2015, s. 146.
119. ^ ^{a b} Waterfield 2011, s. 72.
120. ^ Bosworth 2005, s. 18.
121. ^ Anson 2015, s. 146. Anson, bunun Eumenes'in aksi takdirde Antigonus'tan kaçamayacağı için yapıldığına inanıyor. Daha az adam, tedarik taleplerini de hafifletti ve Eumenes'in kuşkusuz Antigonus'un onu Nora'da kuşatmasını beklediği de söylenebilir; Nep., 5.3 Eumenes'in 600 değil 700 adamı olduğunu kimin yazdığına dikkat.
122. ^ Plut. Eum., 10.1 700 figürde karar kılar.
123. ^ Diod., 18.41.2-3.
124. ^ ^{a b} Anson 2015, s. 147.
125. ^ ^{a b} Plut. Eum., 10.2.
126. ^ Anson 2015, s. 147; Plut. Eum., 10.3. Plutarch ayrıca, Antigonus'un askerlerinin Krateros üzerindeki zaferiyle tanınmış olan Eumenes'i görmek için etrafında toplandığını bildiriyor.
127. ^ Diod., 18.41.6-7.
128. ^ Diod., 18.41.7. Eumenes ve Antigonus'un bu durumda son sözün naip Antipater'de olduğunu kabul etmeleri, Makedon kraliyetine (ortak krallar III. Philip ve IV. İskender bu noktada Antipater ile birlikte Makedonya'daydı) hala saygı gösterdiklerini düşündürmektedir..
129. ^ Anson 2015, ss. 148, 150.
130. ^ Plut. Eum., 11.1-2. Plutarch, Eumenes'in görünüşü hakkında şöyle yazar: 'Savaş görmüş bir gazinin yüzü gibi değil, zarif ve genç bir yüze sahipti ve tüm vücudu... sanatsal oranlara sahipti... ve güçlü bir konuşmacı olmamasına rağmen, mektuplarından da anlaşılacağı gibi, yine de etkileyici ve ikna ediciydi.".
131. ^ Anson 2015, s. 149.
132. ^ Plut. Eum., 11.4-5.
133. ^ Anson 2015, s. 149; Diod., 18.42.1.
134. ^ Bunun nedeni, Hieronymus Makedonya'ya varmadan önce Antipater'in ölmüş olması olabilir; her iki olay da MÖ 319 yaz sonlarına tarihlendirilir.
135. ^ Waterfield 2011, s. 73.
136. ^ Diod., 18.48.4.
137. ^ Anson 2015, ss. 151-152. Antigonus'un Eumenes'i bir ast olarak istemesinin birden fazla nedeni vardı; eski dostlukları, Eumenes'in bir komutan olarak yeteneği ve Antigonus'un ordusunun çoğunun Eumenes'i tanıyan eski Perdikkas taraftarı olması.
138. ^ Anson 2015, ss. 152-153; Diod., 18.53.5.
139. ^ Waterfield 2011, s. 74.
140. ^ Anson 2015, ss. 152-154 bunu uzun uzadıya tartışıyor. Özetle: Eumenes, Antipater'in ölümünün başka bir savaşa neden olacağını bilemezdi; Diodorus değiştirilmiş bir yeminden bahsetmez (ve genel olarak Plutarch/Nepos'tan daha güvenilirdir) ve Polyperchon'un teklifini kabul etmeden önce bir süre Antigonus'a hizmet ettiğini kanıtlar.
141. ^ Anson, Edward M. (10 Eylül 1977). "The Siege of Nora: A Source Conflict". Greek Roman and Byzantine Studies. 
142. ^ Eğer bu gerçekleşmişse, bir bebeğe (Makedonyalı IV. İskender) ve gelişimsel engelli bir adama (III. Philip Arrhidaeus) yemin etmek, Eumenes'e Argead Hanedanı'nın ve dolayısıyla kendisinin en çıkarına gördüğü şekilde hareket etme konusunda esasen serbest bir yetki vermiş olurdu
143. ^ Anson 2015, ss. 51-53, 159.
144. ^ Anson 2015, s. 155.
145. ^ Anson 2015, s. 159. Makedonyalı Kleopatra'nın evlilikleri muhtemelen Olympias tarafından Eumenes'in yardımıyla koordine edildi. Olympias, burada, 'muhtemelen Antipater'in seçilmiş halefi Polyperchon'a güvenip güvenemeyeceğini sordu' ve İskender'in altında bu adamla birlikte sefer yapmış olan Eumenes, doğru bir şekilde cevap verebilirdi.
146. ^ ^{a b c} Waterfield 2011, s. 75.
147. ^ Anson 2015, s. 160.
148. ^ Bosworth 2005, ss. 19, 52, 99.
149. ^ ^{a b} Anson 2015, s. 162.
150. ^ Anson 2015, s. 162. Note; Diod., 18.58.2-4, Olympias'ın doğudaki komutanları kendi tarafına çekerek Eumenes'e yardım etmeyi teklif ettiği yerde.
151. ^ Green 1990, s. 18.
152. ^ ^{a b} Anson 2015, s. 163.
153. ^ Diod., 18.59.1-3. Gümüş Kalkanlar'ın Polyperchon'u dinlemesinin nedeni, onun onlarla birlikte doğuda sefer yapmış olması ve Krateros döneminde onların geri gönderilmesinden sorumlu olmasıydı; adı bir ağırlık taşıyordu. Ortak krallar da kesinlikle öyleydi.
154. ^ Plut. Eum., 13.2. Eumenes'in Yunanlı bir yabancı statüsü, yalnızca İskender'e gerçekten sadık olan Gümüş Kalkanlar'ın mevcut itaatsizliğini muhtemelen daha da artırdı.
155. ^ Diod., 18.60.1-60.3.
156. ^ ^{a b} Anson 2015, s. 166.
157. ^ Waterfield 2011, s. 93.
158. ^ Waterfield 2011, s. 94.
159. ^ Anson 2015, s. 168.
160. ^ Nep., 7.3.
161. ^ Anson 2015, s. 164.
162. ^ Diod., 18.61.4-5.
163. ^ Anson 2015, s. 165; Waterfield 2011, s. 93.
164. ^ Diod., 18.62.1-2.
165. ^ Bosworth 2005, s. 101.
166. ^ Diod., 18.62.5-7; "Yabancı olduğu ve kendi çıkarlarını ilerletmeye asla cesaret edemeyeceği için" Eumenes, Antigonus'tan daha güvenilir görünüyordu.
167. ^ Anson 2015, s. 170.
168. ^ Anson 2015, s. 171; Diod., 18.63.3-5.
169. ^ Diod., 18.63.6.
170. ^ Anson 2015, s. 171.
171. ^ Poly., 4.6, 4.9.
172. ^ Waterfield 2011, ss. 83, 94.
173. ^ Anson 2015, ss. 172-175; Green 1990, s. 20.
174. ^ Diod., 18.73.1-2.
175. ^ Bosworth 2005, ss. 113-114 Arrian tarafından bildirildiği üzere, Amphimachus'un kralın annesinin önceki evliliği yoluyla III. Philip Arrhidaeus'un kardeşi olduğuna inanılır. Bu nedenle, Amphimachus'un Eumenes'e katılması ona daha fazla kraliyet yanlısı meşruiyet kazandırdı; Diod., 18.39.6, 19.27.4.
176. ^ Anson 2015, s. 173; Diod., 19.12.1-2.
177. ^ Anson 2015, ss. 173, 176; Bosworth 2005, s. 109. "Peithon ve Seleucus'un Yukarı Satraplıklar için planları vardı ve güç üssü yanında olan Eumenes bir tehdit olarak görülüyordu; bu arada Antigonus, Küçük Asya'da bulunuyordu ve bu nedenle doğal olarak daha az tehlikeli görünüyordu.
178. ^ Diod., 19.12.2.
179. ^ Anson 2015, s. 174; Diod., 17.110.3-8.
180. ^ Diod., 19.13.6-7.
181. ^ Anson 2015, s. 175.
182. ^ Anson 2015, ss. 175-176; Diod., 19.13.7.
183. ^ Diod., 19.12.3-5, 19.13.1-4. Ancak orduları çok daha küçük olduğu için onunla savaşmayı reddettiler.
184. ^ Anson 2015, s. 178.
185. ^ Billows 1990, s. 90; Anson 2015, ss. 175, 178; Diod., 19.14.5-8.
186. ^ Anson 2015, s. 179; Waterfield 2011, s. 96. Eumenes'in yabancı mirası muhtemelen Peucestas'ın genel komuta iddialarına yardım etmiştir.
187. ^ Bosworth 2005, s. 114; Diod., 19.15.3.
188. ^ Nep., 7.2, 7.3.
189. ^ Anson 2015, s. 179. Eumenes, hazinelere komuta edebilen kralların generali olarak hala otoriteye sahipti, ancak; Nep., 7.3 "her şey yalnızca Eumenes'in yönlendirmesiyle yapılıyordu".
190. ^ Anson 2015, s. 180; Romm 2011, s. 280; Bosworth 2005, s. 114. 200 talentlik paranın, Bosworth'un savunduğu gibi, Eudamus'un fillerini bakımı için de amaçlanmış olabileceği düşünüldüğünde, bunun gerçekten bir rüşvet teşkil edip etmediği tartışmalıdır.
191. ^ Diod., 19.17.3.
192. ^ Diod., 19.17.3-7.
193. ^ Anson 2015, s. 181.
194. ^ Romm 2011, s. 283.
195. ^ ^{a b} Anson 2015, s. 182.
196. ^ Bosworth 2005, s. 116.
197. ^ Anson 2015, s. 181. Peucestas, Antigonus'tan duyduğu korku ve daha fazla askerin kendisinin tek komutan olma şansını artıracağına inanması nedeniyle bu teklifi kabul eder.
198. ^ Diod., 19.17.5-7.
199. ^ Diod., 19.18.3. 3,400 askerdi.
200. ^ Diod., 19.18.3.
201. ^ Anson 2015, ss. 182-183.
202. ^ Anson 2015, s. 183; Plut. Eum., 14.1-2. Bu adamların çoğu, Eumenes'in askerlerine karşı hiçbir şansı olmayan hafif silahlı erzak toplayıcılarıydı. Nehri geçen Makedonlar kısa süreli bir direniş gösterdi, ancak ezici bir üstünlükle mağlup edildiler.
203. ^ Waterfield 2011, s. 97; Diod., 19.18.3-7.
204. ^ Billows 1990, ss. 91, 92.
205. ^ Bosworth 2005, s. 117, bu olayı, "'da Eumenes'in bizzat uğradığı yenilgiye benzer, Büyük İskender sonrası dönemin en büyük felaketlerinden biri" olarak tanımlar.
206. ^ Bosworth 2005, ss. 117-118; Diod., 19.18.5-19.2.
207. ^ Waterfield 2011, s. 97.
208. ^ Anson 2015, s. 185; Waterfield 2011, s. 97.
209. ^ Billows 1990, s. 93. Eumenes, ikmal hatlarını kesebilir, Seleucus'un onu durduramaması nedeniyle Suriye'yi yeniden ele geçirebilir ve ardından Polyperchon ile yeniden birleşme tehdidi oluşturarak önemli bir tehlike haline gelebilirdi.
210. ^ Romm 2011, s. 283; Bosworth 2005, s. 120. Romm, Coprates Zaferi'nin —ki bu zaferi görünüşe göre Eumenes tek başına planlamıştı— kıskançlık yaratarak bu reddedişe katkıda bulunmuş olabileceğine inanır. Ayrıca Antigonus'un Ekbatan'a ilerleyişi, satrapların topraklarını tehdit ediyordu.
211. ^ Anson 2015, s. 185.
212. ^ Anson 2015, s. 185; Bosworth 2005, s. 121.
213. ^ Romm 2011, ss. 285, 286; Diod., 19.22.2, 19.23.1.
214. ^ Waterfield 2011, s. 98; Plut. Eum., 13.4.
215. ^ Romm 2011, s. 286 bu durumun, orduda açık bir bölünmeye yol açacağı için yapılmadığını öne sürer.
216. ^ olabilir
217. ^ Anson 2015, s. 186; Bosworth 2005, s. 122.
218. ^ Diod., 19.23.2-3.
219. ^ Romm 2011, s. 286; Anson 2015, ss. 186, 188; Bosworth 2005, s. 122. Mektup aynı zamanda Makedonya'daki savaş hakkında ordu tarafından bilinen gerçeklere — yani Olympias'ın dönüşü ve ilk başarılarına — dayanıyordu ki, bu durum, askerin inancını pekiştirdi.
220. ^ Billows 1990, s. 93; Anson 2015, s. 188.
221. ^ Anson 2015, s. 188; Bosworth 2005, s. 122-123; Diod., 19.23.4, 19.24.1. Sibyrtius'a yöneltilen suçlamaların (Eumenes'in, eski dostu olan Antigonus ile iş birliği yapmakla suçladığı) herhangi bir geçerliliği olup olmadığı bilinmemektedir. Eumenes, üst düzey satrapları sindirerek kendi kontrolünü pekiştirmeyi amaçlar ve bunda başarılı olur. Bosworth, Eumenes'in Sibyrtius'u daha sadık bir satrap olan Tlepolemus ile değiştirmek istediğini öne sürer.
222. ^ Anson 2015, s. 188; Bosworth 2005, s. 123; Plut. Eum., 13.6.
223. ^ Anson 2015, ss. 188-189; Bosworth 2005, s. 98; Billows 1990, s. 94.
224. ^ Anson 2015, s. 189; Bosworth 2005, s. 126. Bosworth, Eumenes'in hastalığını ve Peucestas'ın onu zehirlediğine dair söylentiyi, İskender'i taklit etmek ve kendi gücünü artırmak için kullandığına inanır. Anson ise Eumenes'in sadece hasta olduğuna inanır, çünkü otoriteyi rakiplerine devretmek, Eumenes'in kendi kontrolünü sağlamlaştırmak için gösterdiği çok sayıdaki çabayla çelişirdi..
225. ^ Anson 2015, s. 189, bu koalisyon askerlerinin Eumenes ve Antigonus'u sadece bir kez, Eumenes'in zafer kazandığı Coprates'te çarpışırken gördüklerine işaret eder.
226. ^ Anson 2015, s. 189.
227. ^ Diod., 19.24.5-6.
228. ^ Plut. Eum., 15.1-2.
229. ^ ^{a b} Anson 2015, s. 190.
230. ^ Anson 2015, s. 194; Billows 1990, ss. 95-98; Diod., 19.26-32.2. Persepolis'in kuzeybatısında.
231. ^ Anson 2015, s. 190; Bosworth 2005, ss. 127, 129; Waterfield 2011, s. 98.
232. ^ Anson 2015, s. 190; Diod., 19.25.4, Eumenes'in Antigonus'u, kızını eş olarak sunarak bir aslanı kandıran ve sonra onu öldürmek için pençelerini ve dişlerini söken bir gelin babasına benzettiği yer.
233. ^ Anson 2015, s. 190. Eumenes, Antigonus'un kışlık karargahı için yağmalanmamış, erzak açısından zengin ve kolayca savunulabilen bir bölge arayacağını biliyordu. Gabiene, civardaki tek uygun bölgeydi ve sadece üç gün uzaklıktaydı.
234. ^ Diod., 19.26.1-2.
235. ^ Anson 2015, s. 191; Diod., 19.26.3-4.
236. ^ Bosworth 2005, s. 130.
237. ^ ^{a b} Anson 2015, s. 191.
238. ^ Diod., 19.26.7-9. Eumenes, tepenin üzerinde süvarilerin göründüğünü görür ve tüm düşmanın göründüğünden korkarak ordusunu savaşa hazırlar. Antigonus'un başarılı aldatmacası ordusunun geri kalanının yetişmesini sağlar.
239. ^ Waterfield 2011, s. 98; Romm 2011, s. 287.
240. ^ Anson 2015, ss. 191-192; Diod., 19.28.1, 3-4, 29.1; Bosworth 2005, s. 130.
241. ^ Bosworth 2005, s. 132; Diod., 19.28.2. Filler de sağ kanattaki süvarileri korudu.
242. ^ Bosworth 2005, s. 133.
243. ^ Bosworth 2005, s. 137.
244. ^ Anson 2015, ss. 193; Bosworth 2005, s. 139. Anson, Peithon'un Antigonus'un emirlerine aykırı hareket ettiği yönündeki raporlara inanmaz ve gerekçe olarak; Billows 1990, s. 95, Peithon'un Antigonus'un altında komutaya devam etmesini ve manevrasının ilk taktiksel başarısını gösterir.; Diod., 19.30.1-4, 19.29.1.
245. ^ ^{a b} Anson 2015, s. 193.
246. ^ Bosworth 2005, s. 140; Waterfield 2011, s. 99.
247. ^ Diod., 19.31.3.
248. ^ Anson 2015, s. 195. Genel olarak, Antigonus'un bu savaşı kaybettiği kabul edilir, çünkü çok daha fazla kayıp vermiştir ve Gabiene'nin asıl hedefini kaybetmiştir.
249. ^ Diod., 19.30.9-31.5, 19.37.1 Antigonus'un kayıplarını 3700 piyade ve 54 süvari ölü, 4000 yaralı olarak verir. Eumenes'in ise 540 adam ve birkaç süvari kaybettiği, 900 yaralısı olduğu söylenir..
250. ^ Anson 2015, s. 195; Bosworth 2005, s. 141.
251. ^ Bosworth 2005, s. 141; Diod., 32.1-2. Bosworth'a göre, Antigonus bunu yaparak 'aslında yenilgiyi kabul eder'.
252. ^ Anson 2015, s. 195. Antigonus'u takip edebilirdi, ancak adamları bitkin ve erzakları yetersizdi.
253. ^ Anson 2015, s. 195 Antigonus'un hücumunun, yenilginin kesin olmasını muhtemelen engellediğine inanır.
254. ^ Anson 2015, s. 195; Nep., 8.3; Bosworth 2005, s. 142.
255. ^ Diod., 19.37.5-6.
256. ^ Anson 2015, s. 196; Diod., 19.37.2-6.
257. ^ Bosworth 2005, ss. 143-144; Waterfield 2011, s. 100.
258. ^ Bosworth 2005, s. 142.
259. ^ Waterfield 2011, s. 100.
260. ^ Anson 2015, s. 196; Bosworth 2005, s. 145.
261. ^ Plut. Eum., 15.8.
262. ^ ^{a b c} Anson 2015, s. 197.
263. ^ Bosworth 2005, s. 145; Waterfield 2011, s. 100.
264. ^ Anson 2015, s. 197; Roisman 2012, ss. 223-224.
265. ^ Bosworth 2005, ss. 146-147; Anson 2015, ss. 197-198.
266. ^ Anson 2015, s. 198; Plut. Eum., 16.1-3, 6. Bunun birden fazla olası nedeni vardır. Çoğu, Eumenes'e sadece görünüşte sadıktı ve Antigonus korkusundan dolayı. Antigonus'un ordusunun kalıntılarıyla zafer kazanmış bir Eumenes, güçlerinde onları büyük ölçüde gölgede bırakacaktı.
267. ^ Anson 2015, ss. 198-199; Plut. Eum., 16.3. Plutarch, Eudamus ve bir başkasının Eumenes'i onlara borçlu olduğu para yüzünden uyardığını yazar. Anson, Eudamus'un Antigonus'un nefret edilen bir düşmanı olması ve Eumenes'e yardım etmek için başka bir motivasyona ihtiyaç duymaması nedeniyle bunu olası bulmuyor.
268. ^ Anson 2015, s. 199.
269. ^ Anson 2015, s. 199; Plut. Eum., 16.4-6..
270. ^ Diod., 19.39.6.
271. ^ ^{a b c} Anson 2015, s. 200.
272. ^ Anson 2015, s. 200; Diod., 19.40.2, 19.42.7; Bosworth 2005, s. 151.
273. ^ Bosworth 2005, s. 151; Romm 2011, s. 297.
274. ^ ^{a b c d} Waterfield 2011, s. 101.
275. ^ Bosworth 2005, s. 151.
276. ^ Bosworth 2005, s. 152.
277. ^ ^{a b} Bosworth 2005, s. 153.
278. ^ Anson 2015, s. 201; Bosworth 2005, s. 154; Waterfield 2011, s. 101; Roisman 2012, s. 227. Peucestas'ın 'savaşı belirleyen' geri çekilmesinin nedeni tartışmalıdır. Öne sürülen iki neden korkaklık veya ihanettir ve 'iyi ayarlanmış ve zamanlanmış bir ihanet eylemi' genel olarak daha fazla bilimsel fikir birliğine sahiptir; Roisman 2012, (passim) Antik kaynaklarda Peucestas'ın olumsuz tasvirinin, tarihçi Kardiyalı Hieronymus'un önyargısından kaynaklandığına inanır.
279. ^ Bosworth 2005, s. 154.
280. ^ Bosworth 2005, s. 154; Diod., 19.42.5.
281. ^ Diod., 19.42.7.
282. ^ ^{a b c d e} Anson 2015, s. 202.
283. ^ Anson 2015, s. 201; Diod., 19.43.1.
284. ^ Bosworth 2005, s. 155.
285. ^ Bosworth 2005, s. 156; Waterfield 2011, s. 101; Diod., 19.43.2. İfade, görünüşe göre, III. Darius'e karşı Gaugamela Savaşı'nda aynı şeyi söylediği rivayet edilen Büyük İskender'i yansıtmak amacıyla kullanılmıştır.
286. ^ Bosworth 2005, ss. 156-157.
287. ^ Anson 2015, s. 201.
288. ^ Bosworth 2005, s. 157.
289. ^ Diod., 19.43.2-3.
290. ^ Diod., 19.42.1-3; Plut. Eum., 16.5-6; Poly., 4.6.13; Billows 1990, ss. 100-102.
291. ^ Anson 2015, s. 199; Plut. Eum., 16.4-6.; TroncosoAnson 2013, s. 105.
292. ^ Anson 2015, s. 202; Bosworth 2005, s. 157.
293. ^ Waterfield 2011, s. 101; Bosworth 2005, s. 157.
294. ^ TroncosoAnson 2013, s. 105.
295. ^ Anson 2015, s. 202; Bosworth 2005.
296. ^ Diod., 19.42.4, 43.8; Plut. Eum., 16.4-17, 1; Poly., 4.6.13; Billows 1990, ss. 102-103.
297. ^ Anson 2015, ss. 199, 203. Anson, Eumenes'in savaşa devam etme beyanını, hayatına mal olan 'ölümcül yanlış hesaplama' olarak adlandırır.
298. ^ ^{a b c} Anson 2015, s. 203.
299. ^ Plut. Eum., 17.3-5. Okunabilirlik açısından burada farklı bir çeviri kullanılmıştır.
300. ^ Plut. Eum., 18.4; Nep., 11.3-5.
301. ^ Diod., 19.43.8-44.3; Plut. Eum., 17.1-19.1; Billows 1990, s. 104; Anson 2015, s. 204, "Antigonus'un kendi Makedon birlikleri, kendilerine bu kadar çok acı çektiren adamın ölümünü istiyordu.".
302. ^ Diod., 19.43.8-44.3; Plut. Eum., 17.1-19.1; Billows 1990, s. 104.
303. ^ Anson 2015, s. 204.
304. ^ Diod., 18.60.1-3.
305. ^ ^{a b} Anson 2015, s. 205.
306. ^ Eumenes'in motivasyonları hakkında kısa bir tartışma için bu makalenin ilk paragrafının sonundaki 4 numaralı kaynağa bakın
307. ^ Billows 1990, s. 316, 318. Billows, Antigonus ve Eumenes'in her ikisinin de "birinci sınıf generaller" olduğunu iddia eder.
308. ^ Bosworth 2005, ss. 9, 18.
309. ^ ^{a b} Waterfield 2011, s. 102.
310. ^ Anson 2015, ss. 204, 261.
311. ^ Bosworth 2005, s. 126.
312. ^ Chisholm 1911; Anson 2015, ss. 181, 205, 261.
313. ^ Waterfield 2011, s. 98; Romm 2011, s. 280; Bosworth 2005, s. 167-168, 'İran'daki Sefer' Passim.
314. ^ Anson 2015, viii.
315. ^ Bosworth 2005, v. Eğer Eumenes galip gelseydi, müteakip Helenistik Dönem, Argeadlar muhtemel bir otorite konumunu koruyabileceği için, yapısal olarak farklı olabilirdi.
316. ^ Green 1990, s. 20.
317. ^ Romm 2011, ss. 303, 304.
318. ^ Anson 2015, s. 261.

Bibliyografya

Antik kaynaklar

• Plutarch (1919) [2nd century AD]. "Life of Eumenes". Parallel Lives. Loeb Classical Library. 8. Perrin, Bernadotte tarafından çevrildi. OCLC 40115288 – LacusCurtius vasıtasıyla. 
• Diodorus (1947) [1st century BC]. "Books XVIII, XIX". Library of History. Loeb Classical Library. 9. Perrin, Bernadotte tarafından çevrildi – LacusCurtius vasıtasıyla. 
• Cornelius Nepos (1929). Excellentium imperatorum vitae (De Viris Illustribus). Rolfe, J.C. tarafından çevrildi – Attalus.org vasıtasıyla. 
• (1793). "Book 4, 6 & 8". Strategems. Shepherd, R. tarafından çevrildi – Attalus.org vasıtasıyla. 
• . "92. [Arrian, Continuation]". Bibliotheca or Myrobiblion – tertullian.org vasıtasıyla. 
• (1853). "Book 13-14". Epitome of Pompeius Trogus' Philippic Histories. Watson, J.S. tarafından çevrildi – Attalus.org vasıtasıyla. 

Modern kaynaklar

• Anson, Edward M. (2015). Eumenes of Cardia: a Greek among Macedonians (2nd Edition). 383. ISBN . 
• Billows, Richard A. (1990). Antigonos the One-eyed and the creation of the Hellenistic state. University of California Press. ISBN . 
• Boiy, Tom (2010). "ROYAL AND SATRAPAL ARMIES IN BABYLONIA DURING THE SECOND DIADOCH WAR. THE "CHRONICLE OF THE SUCCESSORS" ON THE EVENTS DURING THE SEVENTH YEAR OF PHILIP ARRHIDAEUS (=317/316 BC)". The Journal of Hellenic Studies. 130 (3): 1-13. JSTOR 41722527. 
• Bosworth, A.B. (2005). The Legacy of Alexander: Politics, Warfare, and Propaganda under the Successors. Oxford University Press. ISBN . 
•  Chisholm, Hugh, (Ed.) (1911). "Eumenes (general)". Encyclopædia Britannica. 9 (11. bas.). Cambridge University Press. s. 889. 
• Green, Peter (1990). Alexander to Actium: The Historical Evolution of the Hellenistic Age. University of California Press. ISBN . 
• Heckel, Waldemar (2006). Who's Who in the Age of Alexander the Great: Prosopography of Alexander's Empire. Blackwell Publishing. ISBN . 
• Roisman, Joseph (2012). Alexander's Veterans and the Early Wars of the Successors. University of Texas Press, Austin. ISBN . 
• Romm, James (2011). Ghost on the Throne. Alfred A. Knoff: Random House. ISBN . 
• Waterfield, Robin (2011). Dividing the Spoils. Oxford University Press. ISBN . 
• Troncoso, Victor Alonso; Anson, Edward, (Ed.) (2013). "The Battle of Gabene: Eumenes' Inescapable Doom?". AFTER ALEXANDER: The Time of the Diadochi (323-281 BC). Oxbow Books. ISBN . 

Dış bağlantılar

• Eumenes'in Hayatı Plutarch tarafından Archived
• Diodorus'un Tarihi Kütüphanesi - XVIII ve XIX. kitaplar
• Eumenes'in Hayatı, Cornelius Nepos