Azərbaycanca
Беларускі
Dansk
Deutsch
Española
Français
Indonesia
Italiana
日本語
Қазақ
Lietuvos
Nederlands
Português
Русский
සිංහල
แบบไทย
Türkçe
Українська
中國人
United State
Afrikaans
Heruliler (ya da Herule) MS’in üçüncü yüzyılında, görünüşe göre Azak Denizi yakınında Karadeniz’in kuzeyinde yaşayan ve daha sonra (tamamen veya kısmen) Orta Avrupanın Tuna’sındaki Roma sınırına göç eden bir Doğu Cermen kabilesidir. Geç Antik Çağı boyunca Gotlar, Hunlar, Scirii, Rugii ve Alanlar gibi doğu barbarlarındandırlar.
Üçüncü yüzyılda, Gotlar ile beraber deniz yoluyla Karadeniz üzerinden Yunanistan'a saldıran en önemli "İskit" gruplarından biri olarak ve Balkanlar'ı birkaç yıl boyunca yağmalamışlardır. Dördüncü yüzyılda, Ostrogot Ermanaric ve sonra Hun Attila'nın imparatorluklarının egemenliğine girmişlerdir; Attila'nın ölümüne kadar yazılı kayıtlarda zikredilmemişlerdir. Attila’nın ölümünden sonra, modern Bavyera’dan modern Macaristan’a uzanan orta Tuna’nın sol yakasındaki bölgede üstünlük için mücadele eden birçok gruptan biri olarak yazılı kayıtlarda ortaya çıkmışlardır. Kendi krallıklarını kurdular ve çoğu, Batı Roma İmparatoru Romulus Augustus'u MS 476'da tahttan indiren Odoacer'a katıldılar. Tarih sahnesinden çekilmeden önce, hem çeşitli Roma ordularında ve İtalyan Odoacer krallığında asker, hem de Atlantik kıyılarında deniz akıncıları olarak iyi tanındılar. Tuna krallığı dağıldı ve kalanlar Balkanlar ve diğer yerlere yerleşti. Heruli olarak tanımlanan son bilinen siyasi varlık, 550’lerde modern Belgrad bölgesinde, Roma İmparatorluğu içinde ve Roma kontrolünde bir yerleşim olarak görülür.
Tarihlerinin ayrıntılarını yeniden inşa etmek zordur. Roma İmparatorluğuna giren Gotlar ve diğer bazı Germen halkları gibi, Herulilerin kökenleri için de Avrupa'nın uzak kuzeyinden geldikleri ve onların durumunda Danlar olarak adlandırılan komşu halk ile kavga ettikten sonra atıldıklarına dair rivayet vardır.
Tarih
Köken
Heruliler, muhtemelen ilk kez M.Ö. 1. yüzyılda Gaius Plinius Secundus'un yazmalarında "Hirri" olarak zikredilmişlerdir. Plinius, Vistula nehrinden Aeningia'ya (muhtemelen Estland ya da Finlandiya) kadar uzanan bölgenin , ve Hirri tarafından işgal edildiğini belirtmiştir. (Scirii, Heruliler gibi, Hunlar ve Gotlar zamanında Azak Denizi'nden Tuna'ya göç etmiş diğer bir Doğu Cermen kabilesidir.)
6. yüzyıl vakainüvisi Jordanes, kökenlerinin Danimarka adaları ya da İsveç'in en güneyi olduğu ve komşuları Danlar tarafından anavatanlarından atıldıklarını anlatan bir rivayeti yazmıştır.
Alternatif olarak, Walther Goffart, yukarıdaki kökenin, 1783'teki Danimarkalı bir tarihçinin neden olduğu genel bir hata olduğunu öne sürer. Jordanes'in, Procopius ile çağdaş olan ve Heruliler ile Danlar arasındaki toplantıya atıfta bulunma yönündeki ifadesini gördüğü için İskandinav kökenli olduklarını gösteren hiçbir kaynak olmadığını savunur. Haberler, İskandinavya’dan 548 yılında dönen bir elçi tarafından yayıldı ve her iki tarihçi de Konstantinopolis'te 551-553 yıllarında çalışmalarını bitirdi - iki toplantının 300 yıl ile ayrılması son derece olasıydı. Ayrıca, Goffart, Heruli'nin etimolojisini Azak Denizi ile ilişkilendirmiştir, bu nedenle Heruliler muhtemelen Dinyeper'in doğu yakasında bulunan Gotlar, Sammartianlar ve Bosporanianların bir karışımı olmuştur. Frisia'da (Harlingen?) Batı Heruli ile Doğu'daki arasındaki bağlantı bilinmemektedir ancak 3. yüzyılda bir grup doğu ya da batıya doğru Avrupa'yı geçebilir.
Attila öncesi
Romalı yazarlar tarafından Herulilerden açık olarak ilk defa zikredilmesi Gallienus (260-268 AD) dönemindedir. Deksippos tarafından "Elouri" olarak zikredilenleri kendi zamanının Herulileri aynı kabul eden sonraki dönem yazarı Jordanes'in kabulüne dayanmaktadır. Bu Elouriler Gotlar ve diğer "İskitler" ile beraber Karadeniz kıyılarını (günümüz güney Ukrayna) yağmalamışlar ve sonra Ege Denizi'ne girmişlerdir, "268 ilkbaharında benzeri görülmemiş boyutta deniz kaynaklı istila gerçekleşti".Bizantion, Khyrsopolis, Limni, İskiri, Sparta, Korinth ve Argos'un yağmalanmaları takip etmiştir.
Silahlı gruplar Yunanistan ve Balkanlar'da dolaştı ve Doğu Roma ordusunun tehdidi önlemesi birkaç yıl aldı. Nestos nehrinde ezici bir yenilgiye uğradıktan sonra, Naulobatus adlı Heruli şefi teslim oldu ve Romalılardan İmparatorluk sembolünü alan yazılı kayıtlardan bilinen ilk barbar oldu.Valerianus'ın hükümdarlığı döneminde yeni bir duvar inşa edilmesine rağmen özellikle Atina’yı yağmalayanlar Heruliler gibi görünmektedir. Bu, yazıları daha sonraki tarihçiler için bir kaynak olan Deksippos tarafından yapılan ünlü bir savunma için fırsattı. Romalılar 269'da 'nde büyük bir zafer kazandılar, görünüşe göre Andonnoballus adlı bir Heruli şefinin Roma tarafına geçtiği söylenen Nessos'takinden farklı bir muharebedir. Ancak saldırılar 276 yılına kadar devam etti.
Heruliler, Batı Avrupa'da da Attila'nın imparatorluğundan önce görüldü. 268'de , Maximianus'un Galya'ya saldıran bir grup Heruliler ve Chaibones'e (sadece bu rapordan biliniyorlar) karşı kazandığını bildirir. O zamandan beri, Romalıların, Kuzey İtalya'da bulunan ve genellikle Batavi birliği Batavi seniores ile ilişkilendirilen bir Heruli yardımcı birliği, Heruli seniores kurduğu düşünülmektedir.
406'da, çok sayıda barbar grubu Ren Nehri'ni geçip Roma İmparatorluğu'na girdiler ve Heruliler, tarihçi Hieronymus'un verdiği halklar listesinde belirtilmişlerdir. Bununla birlikte, bu listenin bazen edebi etki için tarihsel listelerde yazıldığı düşünülmektedir. Tarihçilerin o döneme ait açıklamakta zorlandıkları bir olay ise, 406 yılında Ren Nehri geçilmesinden yaklaşık 50 yıl öncen o zamanlar Suevi kontrolünde olan kuzey Portekiz gibi uzak yerlere Herulilerin denizden akınlar düzenlemelidir. Bu olay, tarafından kaydedilmiştir. Hatta bazı tarihçiler, kuzey Avrupa'da bir yerde bir üsse sahip batı Heruli grubu olması gerektiğini bile iddia etmişlerdir, ancak tüm tarihçiler bu varsayımın haklı olduğu konusunda hemfikir değildir. Örneğin, bu Herulilerin, Fransa'nın güneybatısındaki Vizigotlar krallığı yönetiminde çalıştığı ve İtalya'da got I. Alarik'in Roma ordusu ve o zamanlar Suevi ve İberia'daki diğer krallıklar ile yoğun bir şekilde çatışmaya karışmış olan doğu halklarından geldikleri öne sürülmüştür.
Görünüşe göre Azak Denizi yakınındaki kökenlerinin yerinde, Jordanes Got Ermaneric'in çok daha erken bir tarihte, Gotlar de dahil olmak üzere Doğu Germen halklarının sonraki tarihlerinde birçok kez kullanılmış Alaric (ya da Halaric) isminde liderleri olan Herulileri fethettiğini bildirir. Bundan sonra o bölgede bir daha haklarında hiçbir şey duyulmamıştır.
Attila sonrası
Attila'nın ölümünden sonra, oğulları ve Ostrogot müttefikleri, 454'te Nedao Muharebesi'nde imparatorluğunun çeşitli halkları üzerindeki güçlerini kaybettiler. Bu ittifakın merkezi o zaman Roma sınırına yerleşti. Gepidlerin kazanan tarafında yer alan Heruliler, daha sonra Tuna bölgesinin kuzey kıyılarında bir krallık kurabilen birkaç halkın arasındaydı. Kaybeden Ostrogot kuvvetleri, Bizans etkisi altındaki Balkanlara taşındı.
Görünüşe göre Rudolph adında bir kralın hükümdarlığında Heruli krallığı, modern Viyana ve Bratislava'nın kuzeyinde, Morava nehri yakınında kurulmuş ve muhtemelen doğuda Küçük Karpatlar'a kadar uzanıyordu. Suevi, Hunlar ve Alanlar da dahil olmak üzere karma bir nüfusa hükmediyorlardı. Bu bölgeden bir kez Passau'ya saldırarak batıya doğru ilerlediler ve sonunda modern Macaristan'da Balaton Gölü'nün kuzeyindeki Tuna'nın Romalı (güney) tarafında kontrol sağladılar. Nedao'dan sonra Odoacer'in müttefiklerinin ilk listelerinde görünmemelerine rağmen görünüşte eski müttefiklerini Balkanlardan bastırmaya devam eden Ostrogotların baskısı altında olan Suevi ve Scirii krallıklarını devralabilmişlerdir. MS 476'da son Batı Roma İmparatoru Romulus Augustus'u tahttan indiren İmparatorluk Foederati birliklerinin komutanı Odoacer, Heruliler de dahil olmak üzere Tuna halklarının birçoğunun kralı olarak görülmeye başlandı ve Heruliler, İtalyan krallığı ile güçlü bir şekilde ilişkilendirildi. Tuna Nehri'ndeki Heruliler, Odoacer'a rakip olan ve 488'de onun tarafından mağlup edilen Rugii topraklarının kontrolünü ele geçirdiler. Ancak, Ostrogot Theodoric, Odoacer'u mağlup ettiğinde, ona sadık olan Heruliler İtalya'da çok acı çektiler. 500 yılında Tuna'daki Heruli kralı Theodoric ile anlaşma yapıp onun müttefiki oldu.Paulus Diaconus ayrıca, Ostrogot yönetimi altında İtalya'da yaşayan Herulilerden de bahseder.
Theoderic'in Batı Avrupa’da bir ittifaklar sistemi kurma çabaları Merovenj Franklar ile Bizans imparatorluğu'nun arasında olduğu gibi karşı diplomasi ve yeni bir Alman halkı olan Lombardların Tuna bölgesine gelmesiyle zorlaştı. Heruli kralı Rodulph krallığını 494 ile 508 arasında bir noktada Lombardlara kaybetti.
Heruli krallığının Lombardlar tarafından yıkılmasından sonra, Herulilerin talihi azaldı. Kalan Heruliler, Lombard'lara katıldılar ve diğerleri Gepidlerin eski topraklarına ve/veya bazı mağlup Rugii'nin 488'den sonra taşındığı alanlara taşındı. Prokopius'a göre, kraliyet ailesinin birçoğu yoldaşlarıyla beraber kuzeye gitti ve aşağı yukarı 548'de elçilik yaptığı gelen "Thule" (İskandinav Yarımadası) 'na yerleşti. Diğerleri kuzey Balkanlara taşındı ve Doğu Roma idaresine girdiler.I. Anastasius, 512 yılında imparatorlukta nüfusu azalmış "topraklara ve şehirlere" eniden yerleştirmelerine izin verdi. Modern alimler daha sonra Singidunum'a (modern Belgrad) veya önce 'ye, birkaç on yıl sonra ise I. Justinianus tarafından Singidunum'a mı taşındıklarını tartışırlar. Her durumda, Justinianus'un imparatorlukta, onları kuzeyde Romalılar ile daha bağımsız Lombardlar arasında bir tampon olarak yerleştirmeye niyetli olduğu anlaşılıyor. Heruliler, İtalya, Suriye ve Kuzey Afrika da dahil olmak üzere birçok ülkede geniş kapsamlı askeri seferlerde kullanıldıkları Justinianus döneminde sıkça dile getirilmişlerdir. Faras, bu dönemde tanınmış Herulili bir komutandır. Seferler sırasında Belisarius'un kişisel muhafızları olarak birkaç bin Herulili görev yapmıştır ve Narses de onlara görev vermiştir. Anglon Muharebesi gibi Bizans-Sasani savaşlarına katıldılar.
Prokopius, Roma Balkanlarına yerleşmiş olan bazı Herulilerin kendi krallarını öldürdüklerini ve imparatorun yenisini atamasını istemedikleri, yenilgiden sonra kuzeye giden diğer Heruliler ile temas kurduklarını ve sonra Thule'den gelecek yeni bir kral arayacaklarını söylediler. Talepleri kabul edildi ve 200 genç erkek ile yeni bir kral geldi - bu "Kökenler" bölümünde belirtilen elçidir.
Herulilerden hoşlanmayan Prokopius, Justinianus ile ilgili olan arka arkaya ihtilaftan sonra bazılarının Gepidlere katıldığını ve bazılarının Konstantinopolis’e sadık kaldığını söyler. 549'da Gepidler Romalılarla savaştığında, Heruliler her iki tarafta da savaştı. Sonuçta Belgrad bölgesinde bir kuşak sonra, Balkanlar'daki Heruli federal yönetimi, görünüşe göre gelen Avarların onların yerini almasıyla tarihi kayıtlardan kaybolur.
Kültür
Prokopius'a göre, Heruliler, insan kurban ettiği bilinen çok tanrılı bir toplumdu, ancak Justinianus dönemi kendi zamanlarını yazarken, birçoğunun Aryan Hristiyanı olduğu anlaşılıyor. Her durumda, Justinianus, onları Kalkedon Hristiyanlığına dönüştürmeye çalışma politikası izliyor gibi görünmektedir.
Prokopius'un "Savaşların Tarihi" katabının H.B. Dewing tarafından yapılan çevirisinde, Heruliler, sapkınlıkla suçlanır:
"Bununla birlikte, hâlâ, onlara [Romalılar] inançsızlar ve onlar da varvarlığı verildiklerinden, komşularına şiddet uygulamak için sabırsızlanıyorlar, böyle bir davranıştan utanmıyorlar. Ve onlar, özellikle kıçlı erkekler, kutsal olmayan bir şekilde çiftleşiyorlar ve onlar, bütün insanların en kötüsü ve tamamen terkedilmiş ahlaksızlar."
— Prokopius'un Savaşların Tarihi, Cilt V ve VI
Bununla birlikte, diğer kaynaklar Procopius'un yazdıklarını Herulilerin savaşçı temelli bir erkek eşcinselliği uyguladıkları şeklinde yorumlar.
Dewing'in çevirisi ayrıca, Herulilerin akrabası olmayan hastaları ve yaşlıları öldürüp ve kalıntıları odun yığınında yaktıklarını söyler. Eşlerinin ölümünden sonra, Heruli kadınlarının kendilerini asarak intihar etmeleri beklenir. Justinianus'un yükselişiyle Prokopius, imparatorluğun içindeki Herulilerin Hristiyanlığa dönüştüğünü ve “daha yumuşak bir yaşam tarzı benimsediğini” söyler. Savaş taktikleri açısından, Heruliler kalkan ve kalın bir ceketten başka bir koruyucu zırh taşımazlardı.
Adlarının bazen earl ('a bakınız) ile ilişkili olduğu düşünülür ve muhtemelen onursal bir askeri unvandır. Ancak bu, Herulilerin normal bir kabile grubu olmayıp, seçkin bir hareketli savaşçı grubu olduğu yönündeki spekülasyonlarla bağlantılıdır ancak bu teori için fikir birliği yoktur.
Kurgusal Edebiyatta
- Heruliler, 'un The Bearkeeper's Daughter isimli tarihsel romanında geçerler
- Heruliler, 'un The Wolves Of The North isimli tarihsel romanında geçerler
Heruliler tarafından yağmalanan şehirler
Ayrıca bakınız
Kaynakça
- Özel
- ^ "Nec minor opinione Eningia. Quidam haec habitari ad Vistulam a Sarmatis, Venedis, Sciris, Hirris, tradunt". Plinius, IV. 27.
- ^ Walther Goffart, 2006, p. 205-209
- ^ Steinacher pp. 322-3
- ^ Steinacher p.322
- ^ Steinacher p.324
- ^ Steinacher p.326
- ^ Onlar olabilir. Örnek için bakınız Neumann, Namenstudien zum Altgermanischen 7 Nisan 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde .
- ^ Steinacher pp.326-7
- ^ Steinacher p.328
- ^ Halsall, Guy, Barbarian Migrations and the Roman West 376-568, pages 260 and 265. , Herulilerin 476 yılında Vizigot sarayında olduğunu zikreder ancak bu bir şiirsel mektupta yer alır (Letters 8.9 26 Mart 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde .).
- ^ Steinacher pp.338-45
- ^ Steinacher p.347
- ^ Sarantis p.366
- ^ Walther Goffart, Barbarian Tides 17 Ocak 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde ., 2006, p.205-9
- ^ Steinacher p.350
- ^ Sarantis p.369
- ^ Sarantis p.394
- ^ Steinacher p.354-5
- ^ Sarantis p.372
- ^ Procopius History of the Wars. V and VI. H.B. Dewing tarafından çevrildi. Harvard University Press. 1919. Erişim tarihi: 24 Ağustos 2016.
- ^ "Arşivlenmiş kopya". 22 Şubat 2019 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 26 Şubat 2019.
- ^ Procopius (4 Ocak 2008). History of the Wars: The Gothic War. Books V and VI. Dodo Press. ISBN .
- ^ Procopius (28 Aralık 2007). History of the Wars: The Persian War. Books I and II. Dodo Press. ISBN .
- ^ Steinacher p.360
- Genel
- Walther Goffart (2006), Barbarian Tides 17 Ocak 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde .
- Sarantis, Alexander (2010), "The Justinianic Herules", Neglected Barbarians, 26 Şubat 2019 tarihinde kaynağından , erişim tarihi: 26 Şubat 2019
- Steinacher, Roland (2010), "The Herules", Neglected Barbarians, 26 Şubat 2019 tarihinde kaynağından , erişim tarihi: 26 Şubat 2019
Dış bağlantılar
| Wikimedia Commons'ta Heruliler ile ilgili ortam dosyaları bulunmaktadır. |
![image]()
"Heruli". . 1879.
![image]()
"Heruli". Encyclopædia Britannica (11. bas.). 1911.- Troels Brandt: The Heruls in Scandinavia 26 Şubat 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde .
wikipedia, wiki, viki, vikipedia, oku, kitap, kütüphane, kütübhane, ara, ara bul, bul, herşey, ne arasanız burada,hikayeler, makale, kitaplar, öğren, wiki, bilgi, tarih, yukle, izle, telefon için, turk, türk, türkçe, turkce, nasıl yapılır, ne demek, nasıl, yapmak, yapılır, indir, ücretsiz, ücretsiz indir, bedava, bedava indir, mp3, video, mp4, 3gp, jpg, jpeg, gif, png, resim, müzik, şarkı, film, film, oyun, oyunlar, mobil, cep telefonu, telefon, android, ios, apple, samsung, iphone, xiomi, xiaomi, redmi, honor, oppo, nokia, sonya, mi, pc, web, computer, bilgisayar
Heruliler ya da Herule MS in ucuncu yuzyilinda gorunuse gore Azak Denizi yakininda Karadeniz in kuzeyinde yasayan ve daha sonra tamamen veya kismen Orta Avrupanin Tuna sindaki Roma sinirina goc eden bir Dogu Cermen kabilesidir Gec Antik Cagi boyunca Gotlar Hunlar Scirii Rugii ve Alanlar gibi dogu barbarlarindandirlar Herulilerin Danimarka adalarindaki yerini gosteren MS 125 teki Roma Imparatorlugu ve donemin yerli Avrupa haritasi Ucuncu yuzyilda Gotlar ile beraber deniz yoluyla Karadeniz uzerinden Yunanistan a saldiran en onemli Iskit gruplarindan biri olarak ve Balkanlar i birkac yil boyunca yagmalamislardir Dorduncu yuzyilda Ostrogot Ermanaric ve sonra Hun Attila nin imparatorluklarinin egemenligine girmislerdir Attila nin olumune kadar yazili kayitlarda zikredilmemislerdir Attila nin olumunden sonra modern Bavyera dan modern Macaristan a uzanan orta Tuna nin sol yakasindaki bolgede ustunluk icin mucadele eden bircok gruptan biri olarak yazili kayitlarda ortaya cikmislardir Kendi kralliklarini kurdular ve cogu Bati Roma Imparatoru Romulus Augustus u MS 476 da tahttan indiren Odoacer a katildilar Tarih sahnesinden cekilmeden once hem cesitli Roma ordularinda ve Italyan Odoacer kralliginda asker hem de Atlantik kiyilarinda deniz akincilari olarak iyi tanindilar Tuna kralligi dagildi ve kalanlar Balkanlar ve diger yerlere yerlesti Heruli olarak tanimlanan son bilinen siyasi varlik 550 lerde modern Belgrad bolgesinde Roma Imparatorlugu icinde ve Roma kontrolunde bir yerlesim olarak gorulur Tarihlerinin ayrintilarini yeniden insa etmek zordur Roma Imparatorluguna giren Gotlar ve diger bazi Germen halklari gibi Herulilerin kokenleri icin de Avrupa nin uzak kuzeyinden geldikleri ve onlarin durumunda Danlar olarak adlandirilan komsu halk ile kavga ettikten sonra atildiklarina dair rivayet vardir TarihKoken Jordanes e gore Scandza haritasi the Herulilerin anavatani Isvec in guneyinde yer alir Heruliler muhtemelen ilk kez M O 1 yuzyilda Gaius Plinius Secundus un yazmalarinda Hirri olarak zikredilmislerdir Plinius Vistula nehrinden Aeningia ya muhtemelen Estland ya da Finlandiya kadar uzanan bolgenin ve Hirri tarafindan isgal edildigini belirtmistir Scirii Heruliler gibi Hunlar ve Gotlar zamaninda Azak Denizi nden Tuna ya goc etmis diger bir Dogu Cermen kabilesidir 6 yuzyil vakainuvisi Jordanes kokenlerinin Danimarka adalari ya da Isvec in en guneyi oldugu ve komsulari Danlar tarafindan anavatanlarindan atildiklarini anlatan bir rivayeti yazmistir Alternatif olarak Walther Goffart yukaridaki kokenin 1783 teki Danimarkali bir tarihcinin neden oldugu genel bir hata oldugunu one surer Jordanes in Procopius ile cagdas olan ve Heruliler ile Danlar arasindaki toplantiya atifta bulunma yonundeki ifadesini gordugu icin Iskandinav kokenli olduklarini gosteren hicbir kaynak olmadigini savunur Haberler Iskandinavya dan 548 yilinda donen bir elci tarafindan yayildi ve her iki tarihci de Konstantinopolis te 551 553 yillarinda calismalarini bitirdi iki toplantinin 300 yil ile ayrilmasi son derece olasiydi Ayrica Goffart Heruli nin etimolojisini Azak Denizi ile iliskilendirmistir bu nedenle Heruliler muhtemelen Dinyeper in dogu yakasinda bulunan Gotlar Sammartianlar ve Bosporanianlarin bir karisimi olmustur Frisia da Harlingen Bati Heruli ile Dogu daki arasindaki baglanti bilinmemektedir ancak 3 yuzyilda bir grup dogu ya da batiya dogru Avrupa yi gecebilir Attila oncesi Romali yazarlar tarafindan Herulilerden acik olarak ilk defa zikredilmesi Gallienus 260 268 AD donemindedir Deksippos tarafindan Elouri olarak zikredilenleri kendi zamaninin Herulileri ayni kabul eden sonraki donem yazari Jordanes in kabulune dayanmaktadir Bu Elouriler Gotlar ve diger Iskitler ile beraber Karadeniz kiyilarini gunumuz guney Ukrayna yagmalamislar ve sonra Ege Denizi ne girmislerdir 268 ilkbaharinda benzeri gorulmemis boyutta deniz kaynakli istila gerceklesti Bizantion Khyrsopolis Limni Iskiri Sparta Korinth ve Argos un yagmalanmalari takip etmistir Silahli gruplar Yunanistan ve Balkanlar da dolasti ve Dogu Roma ordusunun tehdidi onlemesi birkac yil aldi Nestos nehrinde ezici bir yenilgiye ugradiktan sonra Naulobatus adli Heruli sefi teslim oldu ve Romalilardan Imparatorluk sembolunu alan yazili kayitlardan bilinen ilk barbar oldu Valerianus in hukumdarligi doneminde yeni bir duvar insa edilmesine ragmen ozellikle Atina yi yagmalayanlar Heruliler gibi gorunmektedir Bu yazilari daha sonraki tarihciler icin bir kaynak olan Deksippos tarafindan yapilan unlu bir savunma icin firsatti Romalilar 269 da nde buyuk bir zafer kazandilar gorunuse gore Andonnoballus adli bir Heruli sefinin Roma tarafina gectigi soylenen Nessos takinden farkli bir muharebedir Ancak saldirilar 276 yilina kadar devam etti Herulilerden olusan gec Roma ordusu nda bulunan Heruli seniores birliginin kalkani Heruliler Bati Avrupa da da Attila nin imparatorlugundan once goruldu 268 de Maximianus un Galya ya saldiran bir grup Heruliler ve Chaibones e sadece bu rapordan biliniyorlar karsi kazandigini bildirir O zamandan beri Romalilarin Kuzey Italya da bulunan ve genellikle Batavi birligi Batavi seniores ile iliskilendirilen bir Heruli yardimci birligi Heruli seniores kurdugu dusunulmektedir 406 da cok sayida barbar grubu Ren Nehri ni gecip Roma Imparatorlugu na girdiler ve Heruliler tarihci Hieronymus un verdigi halklar listesinde belirtilmislerdir Bununla birlikte bu listenin bazen edebi etki icin tarihsel listelerde yazildigi dusunulmektedir Tarihcilerin o doneme ait aciklamakta zorlandiklari bir olay ise 406 yilinda Ren Nehri gecilmesinden yaklasik 50 yil oncen o zamanlar Suevi kontrolunde olan kuzey Portekiz gibi uzak yerlere Herulilerin denizden akinlar duzenlemelidir Bu olay tarafindan kaydedilmistir Hatta bazi tarihciler kuzey Avrupa da bir yerde bir usse sahip bati Heruli grubu olmasi gerektigini bile iddia etmislerdir ancak tum tarihciler bu varsayimin hakli oldugu konusunda hemfikir degildir Ornegin bu Herulilerin Fransa nin guneybatisindaki Vizigotlar kralligi yonetiminde calistigi ve Italya da got I Alarik in Roma ordusu ve o zamanlar Suevi ve Iberia daki diger kralliklar ile yogun bir sekilde catismaya karismis olan dogu halklarindan geldikleri one surulmustur Gorunuse gore Azak Denizi yakinindaki kokenlerinin yerinde Jordanes Got Ermaneric in cok daha erken bir tarihte Gotlar de dahil olmak uzere Dogu Germen halklarinin sonraki tarihlerinde bircok kez kullanilmis Alaric ya da Halaric isminde liderleri olan Herulileri fethettigini bildirir Bundan sonra o bolgede bir daha haklarinda hicbir sey duyulmamistir Attila sonrasi Attila nin olumunden sonra ogullari ve Ostrogot muttefikleri 454 te Nedao Muharebesi nde imparatorlugunun cesitli halklari uzerindeki guclerini kaybettiler Bu ittifakin merkezi o zaman Roma sinirina yerlesti Gepidlerin kazanan tarafinda yer alan Heruliler daha sonra Tuna bolgesinin kuzey kiyilarinda bir krallik kurabilen birkac halkin arasindaydi Kaybeden Ostrogot kuvvetleri Bizans etkisi altindaki Balkanlara tasindi Gorunuse gore Rudolph adinda bir kralin hukumdarliginda Heruli kralligi modern Viyana ve Bratislava nin kuzeyinde Morava nehri yakininda kurulmus ve muhtemelen doguda Kucuk Karpatlar a kadar uzaniyordu Suevi Hunlar ve Alanlar da dahil olmak uzere karma bir nufusa hukmediyorlardi Bu bolgeden bir kez Passau ya saldirarak batiya dogru ilerlediler ve sonunda modern Macaristan da Balaton Golu nun kuzeyindeki Tuna nin Romali guney tarafinda kontrol sagladilar Nedao dan sonra Odoacer in muttefiklerinin ilk listelerinde gorunmemelerine ragmen gorunuste eski muttefiklerini Balkanlardan bastirmaya devam eden Ostrogotlarin baskisi altinda olan Suevi ve Scirii kralliklarini devralabilmislerdir MS 476 da son Bati Roma Imparatoru Romulus Augustus u tahttan indiren Imparatorluk Foederati birliklerinin komutani Odoacer Heruliler de dahil olmak uzere Tuna halklarinin bircogunun krali olarak gorulmeye baslandi ve Heruliler Italyan kralligi ile guclu bir sekilde iliskilendirildi Tuna Nehri ndeki Heruliler Odoacer a rakip olan ve 488 de onun tarafindan maglup edilen Rugii topraklarinin kontrolunu ele gecirdiler Ancak Ostrogot Theodoric Odoacer u maglup ettiginde ona sadik olan Heruliler Italya da cok aci cektiler 500 yilinda Tuna daki Heruli krali Theodoric ile anlasma yapip onun muttefiki oldu Paulus Diaconus ayrica Ostrogot yonetimi altinda Italya da yasayan Herulilerden de bahseder Heruli kralligi Lombardlar tarafindan yikilmasindan once guneydogu Avrupa politik yapisi MS yaklasik 520 Theoderic in Bati Avrupa da bir ittifaklar sistemi kurma cabalari Merovenj Franklar ile Bizans imparatorlugu nun arasinda oldugu gibi karsi diplomasi ve yeni bir Alman halki olan Lombardlarin Tuna bolgesine gelmesiyle zorlasti Heruli krali Rodulph kralligini 494 ile 508 arasinda bir noktada Lombardlara kaybetti Heruli kralliginin Lombardlar tarafindan yikilmasindan sonra Herulilerin talihi azaldi Kalan Heruliler Lombard lara katildilar ve digerleri Gepidlerin eski topraklarina ve veya bazi maglup Rugii nin 488 den sonra tasindigi alanlara tasindi Prokopius a gore kraliyet ailesinin bircogu yoldaslariyla beraber kuzeye gitti ve asagi yukari 548 de elcilik yaptigi gelen Thule Iskandinav Yarimadasi na yerlesti Digerleri kuzey Balkanlara tasindi ve Dogu Roma idaresine girdiler I Anastasius 512 yilinda imparatorlukta nufusu azalmis topraklara ve sehirlere eniden yerlestirmelerine izin verdi Modern alimler daha sonra Singidunum a modern Belgrad veya once ye birkac on yil sonra ise I Justinianus tarafindan Singidunum a mi tasindiklarini tartisirlar Her durumda Justinianus un imparatorlukta onlari kuzeyde Romalilar ile daha bagimsiz Lombardlar arasinda bir tampon olarak yerlestirmeye niyetli oldugu anlasiliyor Heruliler Italya Suriye ve Kuzey Afrika da dahil olmak uzere bircok ulkede genis kapsamli askeri seferlerde kullanildiklari Justinianus doneminde sikca dile getirilmislerdir Faras bu donemde taninmis Herulili bir komutandir Seferler sirasinda Belisarius un kisisel muhafizlari olarak birkac bin Herulili gorev yapmistir ve Narses de onlara gorev vermistir Anglon Muharebesi gibi Bizans Sasani savaslarina katildilar Prokopius Roma Balkanlarina yerlesmis olan bazi Herulilerin kendi krallarini oldurduklerini ve imparatorun yenisini atamasini istemedikleri yenilgiden sonra kuzeye giden diger Heruliler ile temas kurduklarini ve sonra Thule den gelecek yeni bir kral arayacaklarini soylediler Talepleri kabul edildi ve 200 genc erkek ile yeni bir kral geldi bu Kokenler bolumunde belirtilen elcidir Herulilerden hoslanmayan Prokopius Justinianus ile ilgili olan arka arkaya ihtilaftan sonra bazilarinin Gepidlere katildigini ve bazilarinin Konstantinopolis e sadik kaldigini soyler 549 da Gepidler Romalilarla savastiginda Heruliler her iki tarafta da savasti Sonucta Belgrad bolgesinde bir kusak sonra Balkanlar daki Heruli federal yonetimi gorunuse gore gelen Avarlarin onlarin yerini almasiyla tarihi kayitlardan kaybolur KulturProkopius a gore Heruliler insan kurban ettigi bilinen cok tanrili bir toplumdu ancak Justinianus donemi kendi zamanlarini yazarken bircogunun Aryan Hristiyani oldugu anlasiliyor Her durumda Justinianus onlari Kalkedon Hristiyanligina donusturmeye calisma politikasi izliyor gibi gorunmektedir Prokopius un Savaslarin Tarihi katabinin H B Dewing tarafindan yapilan cevirisinde Heruliler sapkinlikla suclanir Bununla birlikte hala onlara Romalilar inancsizlar ve onlar da varvarligi verildiklerinden komsularina siddet uygulamak icin sabirsizlaniyorlar boyle bir davranistan utanmiyorlar Ve onlar ozellikle kicli erkekler kutsal olmayan bir sekilde ciftlesiyorlar ve onlar butun insanlarin en kotusu ve tamamen terkedilmis ahlaksizlar Prokopius un Savaslarin Tarihi Cilt V ve VI Bununla birlikte diger kaynaklar Procopius un yazdiklarini Herulilerin savasci temelli bir erkek escinselligi uyguladiklari seklinde yorumlar Dewing in cevirisi ayrica Herulilerin akrabasi olmayan hastalari ve yaslilari oldurup ve kalintilari odun yigininda yaktiklarini soyler Eslerinin olumunden sonra Heruli kadinlarinin kendilerini asarak intihar etmeleri beklenir Justinianus un yukselisiyle Prokopius imparatorlugun icindeki Herulilerin Hristiyanliga donustugunu ve daha yumusak bir yasam tarzi benimsedigini soyler Savas taktikleri acisindan Heruliler kalkan ve kalin bir ceketten baska bir koruyucu zirh tasimazlardi Adlarinin bazen earl a bakiniz ile iliskili oldugu dusunulur ve muhtemelen onursal bir askeri unvandir Ancak bu Herulilerin normal bir kabile grubu olmayip seckin bir hareketli savasci grubu oldugu yonundeki spekulasyonlarla baglantilidir ancak bu teori icin fikir birligi yoktur Kurgusal Edebiyatta Heruliler un The Bearkeeper s Daughter isimli tarihsel romaninda gecerler Heruliler un The Wolves Of The North isimli tarihsel romaninda gecerlerHeruliler tarafindan yagmalanan sehirlerAtina Bizantion Khyrsopolis Limni Iskiri Sparta KorinthAyrica bakinizKaynakcaOzel Nec minor opinione Eningia Quidam haec habitari ad Vistulam a Sarmatis Venedis Sciris Hirris tradunt Plinius IV 27 Walther Goffart 2006 p 205 209 Steinacher pp 322 3 Steinacher p 322 Steinacher p 324 Steinacher p 326 Onlar olabilir Ornek icin bakiniz Neumann Namenstudien zum Altgermanischen 7 Nisan 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde Steinacher pp 326 7 Steinacher p 328 Halsall Guy Barbarian Migrations and the Roman West 376 568 pages 260 and 265 Herulilerin 476 yilinda Vizigot sarayinda oldugunu zikreder ancak bu bir siirsel mektupta yer alir Letters 8 9 26 Mart 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde Steinacher pp 338 45 Steinacher p 347 Sarantis p 366 Walther Goffart Barbarian Tides 17 Ocak 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde 2006 p 205 9 Steinacher p 350 Sarantis p 369 Sarantis p 394 Steinacher p 354 5 Sarantis p 372 Procopius History of the Wars V and VI H B Dewing tarafindan cevrildi Harvard University Press 1919 Erisim tarihi 24 Agustos 2016 Arsivlenmis kopya 22 Subat 2019 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 26 Subat 2019 Procopius 4 Ocak 2008 History of the Wars The Gothic War Books V and VI Dodo Press ISBN 1 4065 6655 1 Procopius 28 Aralik 2007 History of the Wars The Persian War Books I and II Dodo Press ISBN 1 4065 6655 1 Steinacher p 360 GenelWalther Goffart 2006 Barbarian Tides 17 Ocak 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde Sarantis Alexander 2010 The Justinianic Herules Neglected Barbarians 26 Subat 2019 tarihinde kaynagindan erisim tarihi 26 Subat 2019 Steinacher Roland 2010 The Herules Neglected Barbarians 26 Subat 2019 tarihinde kaynagindan erisim tarihi 26 Subat 2019 Dis baglantilarWikimedia Commons ta Heruliler ile ilgili ortam dosyalari bulunmaktadir Heruli 1879 Heruli Encyclopaedia Britannica 11 bas 1911 Troels Brandt The Heruls in Scandinavia 26 Subat 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde