Rabdomyosarkom (RMS), iskelet kası miyositlerinde tam olarak farklılaşamayan mezenkimal hücrelerden gelişen oldukça agresif bir kanser türüdür. Tümör hücreleri olarak tanımlanır.
Rabdomyosarkom | |
---|---|
intrakraniyal yayılımı olmayan büyük bir kitle görüldü. Tanı konjenital . | |
Uzmanlık | Onkoloji |
Dört alt tip , , pleomorfik rabdomyosarkom ve iğsi hücreli/sklerozan rabdomyosarkomdur. Embriyonal ve alveolar ana gruplardır ve bu tipler çocukluk ve ergenlik çağında en sık görülen . Pleomorfik tip genellikle yetişkinlerde bulunur.
Vakaların büyük çoğunluğu 18 yaşın altındaki kişilerde görüldüğü için genellikle bir çocukluk çağı hastalığı olarak kabul edilir. H&E boyamasındaki görünümü nedeniyle genellikle çocukluk çağının biri olarak tanımlanır. Nispeten nadir görülmesine rağmen, kaydedilen tüm yumuşak doku sarkomlarının yaklaşık %40'ını oluşturur.
RMS vücuttaki herhangi bir yumuşak doku bölgesinde ortaya çıkabilir, ancak öncelikle baş, boyun, orbita, genitoüriner sistem, genital organlar ve ekstremitelerde bulunur. Net bir risk faktörü tanımlanmamıştır, ancak hastalık bazı konjenital anormalliklerle ilişkilendirilmiştir. Belirti ve semptomlar tümör bölgesine göre değişir ve prognoz birincil tümörün konumuna yakından bağlıdır. Yaygın metastaz bölgeleri arasında akciğerler, kemik iliği ve kemikler bulunur. RMS için birçok sınıflandırma sistemi ve çeşitli tanımlanmış histolojik tipler vardır. Embriyonal rabdomyosarkom en yaygın tiptir ve vakaların yaklaşık %60'ını oluşturur.
Sonuçlar, ilgili RMS türüne bağlı olarak %35 ila 95 arasında değişen beş yıllık sağkalım oranlarıyla önemli ölçüde değişmektedir, bu nedenle etkili tedavi ve yönetim için net teşhis kritik öneme sahiptir. Virginia Üniversitesi Tıp Fakültesi Patoloji Bölümü ve UVA Kanser Merkezinden araştırmacı Hui Li'ye göre, RMS tümörlerinin heterojenliği ve hastalığın güçlü genetik belirteçlerinin olmaması nedeniyle doğru ve hızlı teşhis genellikle zordur, ancak UVA Health araştırmacıları tarafından yapılan son araştırmalar, "AVIL'in [gen] her iki ana rabdomiyosarkom türü için güçlü bir itici güç olduğunu destekleyen çok sayıda kanıt" keşfetmiştir. Li ve ekibinin bulduğu AVIL'deki arızalar, rabdomiyosarkomun iki ana alt tipinin gelişiminde önemli bir rol oynuyor. Bulguları özetleyen bilimsel bir makalede Li ve meslektaşları, rabdomiyosarkomu genin aşırı aktivitesine "bağımlı" olarak tanımlıyor. Sonuçta AVIL'i rabdomiyosarkom için "iyi niyetli bir onkogen" olarak etiketliyorlar.
Tedavi genellikle cerrahi, kemoterapi ve radyasyonun bir kombinasyonunu içerir. Metastatik olmayan hastalığı olan yeni tanı konmuş hastaların %60 ila 70'i bu kombine tedavi yaklaşımı kullanılarak iyileştirilebilir. Agresif multimodalite tedavisine rağmen, metastatik RMS'li hastaların %20'sinden azı hastalıklarından kurtulabilmektedir.
Türler
Rabdomyosarkom tanısı koymanın zorluğu göz önüne alındığında, alt tiplerin kesin olarak sınıflandırılmasının zor olduğu kanıtlanmıştır. Sonuç olarak, sınıflandırma sistemleri enstitü ve organizasyona göre değişmektedir. Bununla birlikte, 2020 WHO sınıflandırmasında rabdomiyosarkom dört histolojik alt tip olarak listelenmiştir: embriyonal, alveolar, pleomorfik ve iğsi hücreli/sklerozan.[]
Embriyonal
(ERMS) en sık görülen histolojik varyanttır ve çocukluk çağı vakalarının yaklaşık %60-70'ini oluşturur. En sık doğumdan 4 yaşına kadar olan çocuklarda görülür ve bildirilen maksimum insidans bir milyon çocuk başına dört vakadır. ERMS, stromadan zengin bir görünüme sahip iğ şeklindeki hücrelerle karakterize edilir ve morfolojisi 6 ila 8 haftalık bir embriyonun gelişmekte olan kas hücrelerine benzer. Tümörler genellikle baş ve boynun yanı sıra genitoüriner sistemde de görülür.[]
Embriyonal alt tip
neredeyse her zaman vajina, mesane ve nazofarenks dahil olmak üzere mukozal astarlı organlarda bulunur (nazofarenkste prezentasyon tipik olarak daha büyük çocukları etkilese de). Genellikle bir yaşından küçük bebeklerde, etkilenen organda yuvarlak, üzüm benzeri bir kitle olarak ortaya çıkar. Histolojik olarak, botryoid varyantın hücreleri bir epitel (kambiyum tabakası) altında yoğun bir tümör tabakası ile tanımlanır. Bu alt tip iyi bir prognoza sahiptir.
Botryoid rabdomyosarkom bazen yetişkin kadınlarda da görülür ve serviks veya uterusta bulunur.
Alveolar
(ARMS) ikinci en yaygın tiptir. ARMS, RMS ile ilişkili tümörlerin yaklaşık %20-25'ini oluşturur ve 0-19 yaş arası milyon kişide yaklaşık bir vaka insidansı ile tüm yaş grupları arasında eşit dağılım gösterir. Bu nedenle, embriyonal varyanta daha az eğilimli olan genç yetişkinlerde ve gençlerde görülen en yaygın RMS şeklidir. Bu tip RMS, pulmoner alveollere benzer şekildeki boşlukların etrafında düzenlenmiş yoğun paketlenmiş, yuvarlak hücrelerle karakterize edilir, ancak bu karakteristik alveolar boşlukların olmadığı varyantlar da keşfedilmiştir. ARMS ekstremitelerde, gövdede ve peritonda daha sık oluşma eğilimindedir. Ayrıca tipik olarak ERMS'den daha agresiftir.
Pleomorfik
rabdomyosarkom olarak da bilinen pleomorfik rabdomyosarkom (farklılaşmamış rabdomyosarkom), büyük, loblu hiperkromatik çekirdeklere ve çok kutuplu mitotik figürlere sahip pleomorfik hücrelerin varlığı ile tanımlanır. Bu tümörler yüksek heterojenite ve son derece zayıf farklılaşma gösterir. Pleomorfik hücreler yaygın veya lokalize olabilir; yaygın varyasyon daha kötü bir prognozla ilişkilidir. En sık yetişkinlerde, nadiren çocuklarda görülür ve genellikle ekstremitelerde keşfedilir. Bu tip kanserler arasında ayırt edilebilir bir ayrım olmaması nedeniyle, klinisyenler genellikle çok az ayırt edilebilir özelliği olan veya hiç olmayan tanı konmamış sarkomları anaplastik RMS olarak etiketlemektedirler. RMS'nin en agresif türüdür ve genellikle yoğun tedavi gerektirir.
İğsi hücre/sklerozan
İğsi hücreli/sklerozan rabdomyosarkom, yumuşak doku sarkomlarının 2020 WHO sınıflandırmasında listelenen ek bir alt tiptir.
Bu alt tip (düz kas dokusu kanseri) çok benzer ve belirgin rabdomyoblastik farklılaşma ile fasiküler, iğsi ve leiomyomatöz büyüme paternine sahiptir. En sık paratestiküler bölgede görülür ve RMS'nin bu özel formu için prognoz mükemmeldir ve beş yıllık sağkalım oranı %95 olarak bildirilmiştir. Bu alt tipin sklerozan yönü skleroz ve psödovasküler gelişime sahiptir.
Yönetim ve tedaviyi yönlendirmek için birden fazla sınıflandırma sistemi önerilmiştir ve en son ve yaygın olarak kullanılan sınıflandırma sistemi "Uluslararası Rabdomyosarkom Sınıflandırması" veya ICR'dir. IRSG tarafından 1995 yılında RMS'nin prezentasyonu, histolojisi, epidemiyolojisi ve tedavisini incelemeyi amaçlayan dört çok kurumlu çalışma serisinden sonra oluşturulmuştur (IRSG I-IV). ICR sistemi IRSG I-IV'te tanımlanan prognostik göstergelere dayanmaktadır. Pleomorfik rabdomyosarkom genellikle çocuklardan ziyade yetişkinlerde görülür ve bu nedenle bu sisteme dahil edilmemiştir.[]
Belirti ve bulgular
RMS vücuttaki hemen hemen her yumuşak doku bölgesinde ortaya çıkabilir; en yaygın primer bölgeler genitoüriner (%24), parameningeal (%16), ekstremite (%19), orbita (%9), diğer baş ve boyun (%10) ve çeşitli diğer bölgelerdir (%22). RMS genellikle bir kitle olarak ortaya çıkar, ancak belirti ve semptomlar primer tümörün bölgesine bağlı olarak büyük ölçüde değişebilir. Genitoüriner tümörler hematüri, idrar yolu tıkanıklığı ve/veya skrotal veya vajinal kitle ile ortaya çıkabilir. ve mediastende ortaya çıkan tümörler belirti ve semptom oluşturmadan önce oldukça büyüyebilir. Parameningeal tümörler kraniyal sinir disfonksiyonu, sinüzit semptomları, kulak akıntısı, baş ağrısı ve yüz ağrısı ile ortaya çıkabilir. Orbital tümörler genellikle orbital şişlik ve ile ortaya çıkar. Ekstremite tümörleri genellikle ilgili dokuda hızla büyüyen, sert bir kitle olarak ortaya çıkar. Kanserin baş, yüz ve boyundaki yaygınlığı, bu bölgelerdeki tümörlerin belirgin doğası nedeniyle genellikle hastalığın daha erken belirtilerine izin verecektir. Hastalığın değişken sunumuna ve tipik olarak agresif doğasına rağmen, RMS erken teşhis ve tedavi potansiyeline sahiptir. Dördüncü IRSG çalışması, hastaların %23'ünün kanserlerinin tam rezeksiyonu için zamanında teşhis edildiğini ve %15'inin hastalıklı hücrelerin sadece minimal kalıntıları ile rezeksiyona sahip olduğunu bulmuştur.
Risk faktörleri
Rabdomyosarkomun teşhis edilmesi zordur. Bu kanserin görülme olasılığını artıran risk faktörleri arasında , Nörofibromatoz tip 1, Beckwith-Wiedemann sendromu, Costello sendromu, Noonan sendromu ve gibi kalıtsal bozukluklar yer alır.
Genetik
Rabdomyosarkom ile ilişkili çok sayıda genetik lezyon vardır, ancak spesifik genetik anormallikler ile sonuç arasında bir ilişki olduğunu gösteren çok az tutarlı veri bulunmaktadır. Bununla birlikte, alveolar ve embriyonal RMS tipleri sitogenetik olarak ayırt edilebilir ve spesifik genetik lezyonların tanımlanması, histopatolojik bulgular belirsiz veya net olmadığında ARMS alt tipinin doğru sınıflandırılmasına olanak sağlayabilir. Alveolar tip hasta için daha yüksek bir risk oluşturduğundan ve genellikle embriyonal tipten daha agresif tedavi gerektireceğinden, bu klinik uygulama için değerlidir. Bu nedenle ARMS, Füzyon Pozitif rabdomyosarkom (FP-RMS) olarak da adlandırılır. Alveolar RMS vakalarının %90 kadarı t(2;13)(q35, q14) veya daha az yaygın olarak t(1;13)(p36, q15) translokasyonu ile ortaya çıkar. Her ikisi de transkripsiyon faktörlerinin Eşleştirilmiş Kutu ailesinin bir üyesi olan veya 'nin bir DNA bağlanma alanının, forkhead/HNF-3 transkripsiyon faktörü ailesinin bir üyesi olan (daha önce FKHR olarak biliniyordu) üzerindeki bir transaktivasyon bölgesine translokasyonunu içerir. t(2;13) translokasyonu PAX3 geninin FOXO1 ile füzyonu ile sonuçlanırken, t(1;13) translokasyonu PAX7'nin FOXO1 ile füzyonunu içerir.PAX3'ün kas hücresi gelişiminde kanıtlanmış bir rolü vardır ve bu da RMS'deki potansiyel rolünü destekler. t(2;13) translokasyonu, klasik kistik ARMS'nin göstergesi olan PAX3-FKHR füzyon ürünü ile sonuçlanabilir. FP-RMS vakaları, füzyon-negatif RMS'ye göre daha kötü prognozla ilişkilidir.
Füzyon proteini potansiyel bir terapötik hedef sunmaktadır ve son yıllarda PAX3-FOXO1'in FP-RMS'deki rolünü açıklığa kavuşturmak için daha fazla araştırma yapılmıştır. PAX3-FOXO1'in tarafından uzun mesafeli genetik etkileşimler yaratarak MYC ve MYCN gibi anahtar onkogenleri yönlendirdiği artık bilinmektedir. Bu bağlamda, PAX3-FOXO1 hem MYC, MYCN ve hatta MYOD1'in (tüm RMS alt tiplerinde yüksek oranda ifade edilen bir transkripsiyon faktörü) ifadesini yönlendirir hem de kanser büyümesini desteklemek için süper arttırıcılarda bu ana transkripsiyon faktörleriyle birlikte bağlanır. Ayrıca, FP-RMS alt tiplerinin özellikle süper güçlendiriciye bağlı bir protein olan 'ün inhibitörlerine ( gibi) duyarlı olduğu gösterilmiştir.
Embriyonal RMS genellikle kromozom 11'in kısa kolunda (p11,15.5) (LOH) ile ortaya çıkar. Bu bölge çoklu onkogenlerle ilişkilidir ve bu bölgenin potansiyel işlev kaybı muhtemelen bir tümör baskılayıcı kaybıyla ilişkilidir. Bununla birlikte, (p11,15.5)'teki bu LOH'un spesifik sonuçları henüz belirlenmemiştir. Kromozom 11'in kısa kolu aynı zamanda RMS'de sıklıkla aşırı eksprese edilen insülin benzeri büyüme faktörü 2 geninin (IGF-2) bulunduğu bölgedir.[]
Tümör baskılayıcı p53'ün işlev kaybı, rabdomiyosarkom dahil birçok kanserle ilişkilidir ve RMS vakalarının yaklaşık %50'sinin P53 geninde bir çeşit mutasyon taşıdığı gösterilmiştir.[] Daha az sıklıkta da olsa rabdomiyosarkomla sıklıkla ilişkilendirilen diğer onkogenler arasında , , , ve bulunur. Bir çalışma, embriyonal RMS tümörlerinin %35'inin NRAS veya KRAS'ta aktive edici mutasyonlar içerdiğini göstermiştir ve ras aktivasyonunun miyojenik farklılaşmayı engellediği gösterilmiştir, bu da rabdomiyosarkogenezdeki potansiyel rolünü açıklamaya yardımcı olabilir. Daha yakın zamanda, mutant RAS izoformları ile miyojenik farklılaşmanın engellenmesi arasında mekanik ve epigenetik bir bağlantı olduğu gösterilmiştir. Ayrıca, bu farklılaşma bloğunun olarak bilinen klinik aşamadaki bir inhibitörü ile aşılabileceği gösterilmiştir.
Tanı
Rabdomyosarkomun diğer kanserlere benzerliği ve değişen farklılaşma seviyeleri nedeniyle teşhis edilmesi genellikle zordur. H&E boyasındaki görünümü nedeniyle gevşek bir şekilde biri olarak sınıflandırılır. Bu sınıflandırmayı paylaşan diğer kanserler arasında nöroblastom, Ewing sarkomu ve lenfoma yer alır ve RMS tanısı, morfolojik olarak benzer olan bu hastalıkların emin bir şekilde elenmesini gerektirir. RMS için belirleyici tanısal özellik, ışık mikroskobu altında miyogenez ile malign iskelet kası farklılaşmasının doğrulanmasıdır (dolgun, pembe bir sitoplazma olarak sunulur). Çapraz çizgilenmeler mevcut olabilir veya olmayabilir. Doğru tanı genellikle , kas spesifik aktin, , D-miyozin ve 1 gibi kas spesifik proteinler için immünohistokimyasal boyama yoluyla gerçekleştirilir. Özellikle miyogeninin RMS için oldukça spesifik olduğu gösterilmiştir, ancak her bir protein markörünün tanısal önemi malign hücrelerin tipine ve konumuna bağlı olarak değişebilir. RMS'nin alveolar tipi daha güçlü kas spesifik protein boyanmasına sahip olma eğilimindedir. Elektron mikroskopisi de tanıya yardımcı olabilir; aktin ve miyozin veya (Z bantlarının) varlığı pozitif RMS tanısına işaret eder. Tiplere ve alt tiplere sınıflandırma, hücresel morfolojinin (alveolar aralıklar, kambiyum tabakasının varlığı, anöploidi vb.) yanı sıra tümör hücrelerinin genetik diziliminin daha fazla analiz edilmesiyle gerçekleştirilir. Alveolar RMS'de PAX3-FKHR füzyon gen ekspresyonu gibi bazı genetik belirteçler tanıya yardımcı olabilir. Doğru tanı için yeterli doku elde etmek amacıyla genellikle yapılması gerekir. Hiçbir özellik RMS için kesin bir gösterge olmadığından, tüm bulgular bağlam içinde değerlendirilmelidir.[]
Evreleme
Tanı ve histopatolojik analizin ardından, lokal invazyonun ve herhangi bir metastazın boyutunu belirlemek için MR, ultrason ve dahil olmak üzere çeşitli görüntüleme teknikleri kullanılabilir. Tümör bölgelerine bağlı olarak daha ileri araştırma teknikleri gerekli olabilir. RMS'nin parameningeal bir sunumu, meninkslere metastazı ekarte etmek için genellikle lomber ponksiyon gerektirecektir. Paratestiküler bir sunum, lokal lenf nodu tutulumunu ekarte etmek için sıklıkla bir abdominal BT gerektirecektir ve bu böyle devam edecektir. Sonuçlar hastalığın boyutuna güçlü bir şekilde bağlıdır ve erken haritalanması tedavi planlaması için önemlidir.[]
Rabdomyosarkom için mevcut evreleme sistemi çoğu kansere göre sıra dışıdır. IRSG tarafından orijinal olarak geliştirilen modifiye (tümör düğümleri-metastaz) sistemini kullanır. Bu sistem tümör boyutunu (> veya <5 cm), lenf nodu tutulumunu, tümör bölgesini ve metastaz varlığını hesaba katar. Bu kriterlere dayalı olarak 1 ila 4 arasında bir ölçekte derecelendirir. Buna ek olarak, hastalar ilk cerrahi rezeksiyonlarının başarısına göre klinik gruba (IRSG çalışmalarındaki klinik gruplardan) göre sıralanır. RMS tedavisine yönelik mevcut Çocuk Onkoloji Grubu protokolleri, hastaları tümör derecesi ve klinik grup temelinde dört risk kategorisinden birine ayırmaktadır ve bu risk kategorilerinin sonucu yüksek oranda öngördüğü gösterilmiştir.
Tümör bölgesi | Risk sınıflandırması |
---|---|
Baş ve boyun (orbita), safra yolları, genitoüriner (mesane ve prostat hariç) | Olumlu |
Kraniyal parameningial, mesane, ekstremiteler, prostat, diğer | Olumsuz |
Tedavi
Rabdomyosarkom tedavisi cerrahi, kemoterapi, radyasyon ve muhtemelen immünoterapi kullanımını içeren multidisipliner bir uygulamadır. Cerrahi genellikle kombine bir terapötik yaklaşımın ilk adımıdır. Rezektabilite tümör bölgesine bağlı olarak değişir ve RMS genellikle önemli morbidite ve fonksiyon kaybı olmaksızın tam cerrahi rezeksiyona izin vermeyen bölgelerde ortaya çıkar. RMS tümörlerinin %20'sinden azı negatif sınırlarla tam olarak rezeke edilir. Rabdomyosarkomlar yüksek oranda kemosensitiftir ve vakaların yaklaşık %80'i kemoterapiye yanıt verir. Aslında, çok ajanlı kemoterapi tüm rabdomiyosarkom hastaları için endikedir. Kemoterapötik ajanları içeren adjuvan ve neoadjuvan tedavinin kullanılmasından önce, sadece cerrahi yollarla tedavi <%20'lik bir sağkalım oranına sahipti. Adjuvan tedavi ile modern sağkalım oranları yaklaşık %60-70'tir.
RMS için iki ana kemoterapi tedavisi yöntemi vardır. Vinkristin, aktinomisin D ve siklofosfamidden oluşan VAC rejimi ve , vinkristin ve aktinomisin D'den oluşan IVA rejimi vardır. Bu ilaçlar hastalığın evrelemesine ve kullanılan diğer tedavilere bağlı olarak 9-15 döngü halinde uygulanır. Diğer ilaç ve tedavi kombinasyonları da ek fayda gösterebilir. IRS çalışması III'te VAC rejimine doksorubisin ve sisplatin eklenmesinin alveolar tip, erken evre RMS'li hastalarda sağkalım oranlarını artırdığı gösterilmiştir ve aynı ekleme mesanenin evre III RMS'li hastalarında sağkalım oranlarını iyileştirmiş ve mesane kurtarma oranlarını iki katına çıkarmıştır. Evre IV metastatik rabdomiyosarkomu olan çocuklarda ve genç yetişkinlerde, bir Cochrane incelemesi standart tedavi olarak yüksek doz kemoterapi kullanımını destekleyen bir kanıt bulamamıştır.
Odaklanmış radyasyon dozlarıyla kanser hücrelerini öldüren radyasyon tedavisi, rabdomiyosarkom tedavisinde sıklıkla endikedir ve bu tedavinin hastalık yönetiminden çıkarılmasının nüks oranlarını artırdığı gösterilmiştir. Radyasyon tedavisi, tümörün tamamının rezeke edilmesinin şekil bozukluğu veya önemli organların (göz, mesane vb.) kaybını gerektireceği durumlarda kullanılır. Genel olarak, tam rezeksiyon eksikliğinden şüphelenilen her durumda radyasyon tedavisi endikedir. Tümör hücreleri hala mevcutsa uygulama genellikle 6-12 haftalık kemoterapiyi takiben yapılır. Bu programın istisnası, beyin, omurilik veya kafatasını istila etmiş parameningeal tümörlerin varlığıdır. Bu durumlarda radyasyon tedavisine hemen başlanır. Bazı durumlarda özel radyasyon tedavisi gerekebilir. Brakiterapi veya küçük, radyoaktif "tohumların" doğrudan tümörün veya kanser bölgesinin içine yerleştirilmesi, testisler, mesane veya vajina gibi hassas bölgelerde tümörü olan çocuklarda sıklıkla endikedir. Bu, saçılmayı ve dozlamayı takiben geç toksisite derecesini azaltır. Radyasyon tedavisi daha yüksek evre sınıflandırmalarında daha sık endikedir.
İmmünoterapi, halen geliştirilmekte olan daha yeni bir tedavi yöntemidir. Bu yöntem, hastanın bağışıklık sisteminin kanser hücrelerini hedef alacak şekilde eğitilmesini içerir. Bu, bağışıklık hücrelerini tümörlere doğru çekmek için tasarlanmış küçük moleküllerin uygulanması, hastadan bağışıklık hücrelerinin alınması ve tümör antijeni ile sunum yoluyla tümörlere saldırmak üzere eğitilmesi veya diğer deneysel yöntemlerle gerçekleştirilebilir. Buradaki spesifik bir örnek, hastanın bağışıklık sistemini kötü huylu RMS hücrelerine odaklamak için bağışıklık sistemini yabancı hücrelere yönlendiren hastanın dendritik hücrelerinin bir kısmının PAX3-FKHR füzyon proteini ile sunulması olabilir.[] Rabdomiyosarkom da dahil olmak üzere tüm kanserler potansiyel olarak bu yeni, bağışıklık temelli yaklaşımdan faydalanabilir.[]
Prognoz
Rabdomyosarkom hastalarında prognozun yaşa, tümör bölgesine, tümörün rezektabilitesine, tümör boyutuna, bölgesel lenf nodu tutulumuna, metastaz varlığına, metastaz bölgesine ve boyutuna ve tümör hücrelerinin biyolojik ve histopatolojik özelliklerine bağlı olduğu gösterilmiştir. Nüks sonrası sağkalım kötüdür ve yeni kurtarma tedavisi stratejilerine ihtiyaç vardır.[]
Epidemiyoloji
Rabdomyosarkom çocuklarda en sık görülen yumuşak doku sarkomu olmasının yanı sıra çocuklarda en sık görülen üçüncü solid tümördür. Son tahminlere göre hastalığın görülme sıklığı 1 milyon çocuk/ergende yaklaşık 4,5 vakadır ve Amerika Birleşik Devletleri'nde her yıl yaklaşık 250 yeni vaka ortaya çıkmaktadır. RMS vakalarının büyük çoğunluğu çocuklarda veya ergenlerde görülmekle birlikte, bildirilen vakaların üçte ikisi 10 yaşın altındaki gençlerde ortaya çıkmaktadır. RMS ayrıca yaklaşık 1,3 - 1,5:1 oranıyla erkeklerde kadınlara göre biraz daha sık görülür. Buna ek olarak, siyah ve Asyalı çocuklarda beyaz çocuklara göre biraz daha düşük hastalık prevalansı bildirilmiştir. Çoğu vakada, RMS gelişimi için belirgin bir predispozan risk faktörü yoktur. Belirgin bir neden olmaksızın sporadik olarak ortaya çıkma eğilimindedir. Bununla birlikte, RMS ailesel kanser sendromları ve nörofibromatoz tip 1,Beckwith-Wiedemann sendromu,,cardiofaciocutaneous sendromu ve Costello sendromu gibi konjenital anormalliklerle ilişkilendirilmiştir. Ayrıca ebeveynlerin kokain ve marihuana kullanımı ile de ilişkilendirilmiştir.
Tarih
Rabdomyosarkom ilk olarak 1845 yılında Alman bir doktor olan Weber tarafından tanımlanmıştır, ancak 1946 yılında Arthur Stout'un makalesine kadar RMS resmi olarak sınıflandırılmamıştır. İlk otuz yıllık araştırma, Çocuk Onkoloji Grubunun bir parçası haline gelen bağımsız bir Ulusal Kanser Enstitüsü (NCI) tarafından finanse edilen bir kooperatif olan Intergroup Rabdomyosarkom Çalışma Grubu (IRSG) tarafından yürütülmüştür.[]
Araştırma
Rabdomyosarkomun tanımlanmış ve bunların belirteci olarak önerilmiştir. Bu tür hücrelere karşı koşullu olarak çoğalan adenovirüsleri kullanmaya çalışan klinik öncesi hayvan çalışmaları devam etmektedir. Rabdomiyosarkom için epigenetik tedavi daha önemli hale gelmektedir.[] Bharathy ve arkadaşları tarafından yapılan yeni bir çalışmada, deasetilaz inhibitörü entinostatın agresif alt tip olan alveolar rabdomyosarkomda (aRMS) HDAC3 aktivitesini spesifik olarak bloke ederek işe yaradığı ve böylece PAX3:FOXO1 translasyonunu inhibe eden bir mikroRNA'nın epigenetik baskılanmasını önlediği bulunmuştur. Bu bulgular ve devam eden klinik çalışmalar (ADVL1513), aRMS'li bazı hastalar için etkili bir tedavi için umut vadetmektedir.[]
Kaynakça
Özel
- ^ "What Is Rhabdomyosarcoma?". www.cancer.org (İngilizce). 17 Eylül 2020 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 19 Ağustos 2020.
- ^ a b Kallen, ME; Hornick, JL (January 2021). "The 2020 WHO Classification: What's New in Soft Tissue Tumor Pathology?". The American Journal of Surgical Pathology. 45 (1): e1-e23. doi:10.1097/PAS.0000000000001552. (PMID) 32796172.
- ^ Kumar, Vinay; Abbas, Abul K.; Aster, Jon C. (2018). Robbins basic pathology (Tenth bas.). Philadelphia, Pennsylvania. s. 830. ISBN .
- ^ Chen QR, Vansant G, Oades K, ve diğerleri. (February 2007). "Diagnosis of the small round blue cell tumors using multiplex polymerase chain reaction". The Journal of Molecular Diagnostics. 9 (1): 80-8. doi:10.2353/jmoldx.2007.060111. (PMC) 1867426 $2. (PMID) 17251339. 13 Şubat 2020 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 2 Haziran 2023.
- ^ a b c d e Arndt CA, Crist WM (July 1999). "Common musculoskeletal tumors of childhood and adolescence". N Engl J Med. 341 (5): 342-52. doi:10.1056/NEJM199907293410507. (PMID) 10423470.
- ^ Maurer HM, Beltangady M, Gehan EA, ve diğerleri. (January 1988). "The Intergroup Rhabdomyosarcoma Study-I. A final report". Cancer. 61 (2): 209-20. doi:10.1002/1097-0142(19880115)61:2<209::aid-cncr2820610202>3.0.co;2-l. (PMID) 3275486.
- ^ Maurer HM, Gehan EA, Beltangady M, ve diğerleri. (March 1993). "The Intergroup Rhabdomyosarcoma Study-II". Cancer. 71 (5): 1904-22. doi:10.1002/1097-0142(19930301)71:5<1904::aid-cncr2820710530>3.0.co;2-x. (PMID) 8448756.
- ^ a b Pappo, A. S.; Shapiro, D. N.; Crist, W. M.; Maurer, H. M. (1 Ağustos 1995). "Biology and therapy of pediatric rhabdomyosarcoma". Journal of Clinical Oncology. 13 (8): 2123-2139. doi:10.1200/JCO.1995.13.8.2123. ISSN 0732-183X. (PMID) 7636557.
- ^ Koscielniak E, Rodary C, Flamant F, ve diğerleri. (1992). "Metastatic rhabdomyosarcoma and histologically similar tumors in childhood: a retrospective European multi-center analysis". Med Pediatr Oncol. 20 (3): 209-14. doi:10.1002/mpo.2950200305. (PMID) 1574030.
- ^ a b Raney RB, Tefft M, Maurer HM, ve diğerleri. (October 1988). "Disease patterns and survival rate in children with metastatic soft-tissue sarcoma. A report from the Intergroup Rhabdomyosarcoma Study (IRS)-I". Cancer. 62 (7): 1257-66. doi:10.1002/1097-0142(19881001)62:7<1257::aid-cncr2820620703>3.0.co;2-k. (PMID) 2843274.
- ^ a b c d e Newton WA, Gehan EA, Webber BL, ve diğerleri. (September 1995). "Classification of rhabdomyosarcomas and related sarcomas. Pathologic aspects and proposal for a new classification--an Intergroup Rhabdomyosarcoma Study". Cancer. 76 (6): 1073-85. doi:10.1002/1097-0142(19950915)76:6<1073::aid-cncr2820760624>3.0.co;2-l. (PMID) 8625211.
- ^ a b c d e Qualman, S. J.; Coffin, C. M.; Newton, W. A.; Hojo, H.; Triche, T. J.; Parham, D. M.; Crist, W. M. (1 Aralık 1998). "Intergroup Rhabdomyosarcoma Study: update for pathologists". Pediatric and Developmental Pathology. 1 (6): 550-561. doi:10.1007/s100249900076. ISSN 1093-5266. (PMID) 9724344.
- ^ Xie, Zhongqiu; Janczyk, Pawel L.; Shi, Xinrui; Wang, Qiong; Singh, Sandeep; Cornelison, Robert; Xu, Jingjing; Mandell, James W.; Barr, Frederic G.; Li, Hui (14 Haziran 2022). "Rhabdomyosarcomas are oncogene addicted to the activation of AVIL". Proceedings of the National Academy of Sciences (İngilizce). 119 (24). doi:10.1073/pnas.2118048119. ISSN 0027-8424. (PMC) 9214494 $2. (PMID) 37146302. 24 Mayıs 2023 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 2 Haziran 2023.
- ^ Hiniker, Susan M.; Donaldson, Sarah S. (1 Ocak 2015). "Recent advances in understanding and managing rhabdomyosarcoma". F1000Prime Rep. 7: 59. doi:10.12703/P7-59. ISSN 2051-7599. (PMC) 4447051 $2. (PMID) 26097732.
- ^ a b c d e f g Meyer, WH (2003). "Rhabdomyosarcoma". Holland-Frei Cancer Medicine (6. bas.). Hamilton (ON): BC Decker.
- ^ Li, RF; Gupta, M; McCluggage, WG; Ronnett, BM (March 2013). "Embryonal rhabdomyosarcoma (botryoid type) of the uterine corpus and cervix in adult women: report of a case series and review of the literature". The American Journal of Surgical Pathology. 37 (3): 344-55. doi:10.1097/PAS.0b013e31826e0271. (PMID) 23348207.
- ^ a b Cecchetto, Giovanni; Bisogno, Gianni; De Corti, Federica; Dall'Igna, Patrizia; Inserra, Alessandro; Ferrari, Andrea; Garaventa, Alberto; Scagnellato, Angela; Carli, Modesto (1 Aralık 2007). "Biopsy or debulking surgery as initial surgery for locally advanced rhabdomyosarcomas in children?: the experience of the Italian Cooperative Group studies". Cancer. 110 (11): 2561-2567. doi:10.1002/cncr.23079. ISSN 0008-543X. (PMID) 17941028.
- ^ Hays, D. M.; Lawrence, W.; Wharam, M.; Newton, W.; Ruymann, F. B.; Beltangady, M.; Maurer, H. M. (1 Ocak 1989). "Primary reexcision for patients with 'microscopic residual' tumor following initial excision of sarcomas of trunk and extremity sites". Journal of Pediatric Surgery. 24 (1): 5-10. doi:10.1016/s0022-3468(89)80290-8. ISSN 0022-3468. (PMID) 2723995.
- ^ Meza, Jane L.; Anderson, James; Pappo, Alberto S.; Meyer, William H.; Children's Oncology Group (20 Ağustos 2006). "Analysis of prognostic factors in patients with nonmetastatic rhabdomyosarcoma treated on intergroup rhabdomyosarcoma studies III and IV: the Children's Oncology Group". Journal of Clinical Oncology. 24 (24): 3844-3851. doi:10.1200/JCO.2005.05.3801. ISSN 1527-7755. (PMID) 16921036.
- ^ Folpe, Andrew L.; McKenney, Jesse K.; Bridge, Julia A.; Weiss, Sharon W. (1 Eylül 2002). "Sclerosing rhabdomyosarcoma in adults: report of four cases of a hyalinizing, matrix-rich variant of rhabdomyosarcoma that may be confused with osteosarcoma, chondrosarcoma, or angiosarcoma". The American Journal of Surgical Pathology. 26 (9): 1175-1183. doi:10.1097/00000478-200209000-00008. ISSN 0147-5185. (PMID) 12218574.
- ^ Crist, W. M.; Anderson, J. R.; Meza, J. L.; Fryer, C.; Raney, R. B.; Ruymann, F. B.; Breneman, J.; Qualman, S. J.; Wiener, E. (15 Haziran 2001). "Intergroup rhabdomyosarcoma study-IV: results for patients with nonmetastatic disease". Journal of Clinical Oncology. 19 (12): 3091-3102. doi:10.1200/JCO.2001.19.12.3091. ISSN 0732-183X. (PMID) 11408506.
- ^ "Risk Factors for Rhabdomyosarcoma". www.cancer.org (İngilizce). 6 Ağustos 2022 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 2 Haziran 2023.
- ^ Robertson, JC; Jorcyk, CL; Oxford, JT (15 Mayıs 2018). "DICER1 Syndrome: DICER1 Mutations in Rare Cancers". Cancers. 10 (5): 143. doi:10.3390/cancers10050143. (PMC) 5977116 $2. (PMID) 29762508.
- ^ a b Davis RJ, D'Cruz CM, Lovell MA, Biegel JA, Barr FG (1994). "Fusion of PAX7 to FKHR by the Variant t(1;13)(p36;q14) Translocation in Alveolar Rhabdomyosarcoma". Cancer Research. 54 (11): 2869-2872. (PMID) 8187070. 10 Ağustos 2016 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 2 Haziran 2023.
- ^ a b Barr, F. G.; Galili, N.; Holick, J.; Biegel, J. A.; Rovera, G.; Emanuel, B. S. (1 Şubat 1993). "Rearrangement of the PAX3 paired box gene in the paediatric solid tumour alveolar rhabdomyosarcoma". Nature Genetics. 3 (2): 113-117. doi:10.1038/ng0293-113. ISSN 1061-4036. (PMID) 8098985.
- ^ a b c d Merlino, G.; Helman, L. J. (20 Eylül 1999). "Rhabdomyosarcoma—working out the pathways". Oncogene. 18 (38): 5340-5348. doi:10.1038/sj.onc.1203038. ISSN 0950-9232. (PMID) 10498887.
- ^ a b Barr, F. G.; Chatten, J.; D'Cruz, C. M.; Wilson, A. E.; Nauta, L. E.; Nycum, L. M.; Biegel, J. A.; Womer, R. B. (15 Şubat 1995). "Molecular assays for chromosomal translocations in the diagnosis of pediatric soft tissue sarcomas". JAMA. 273 (7): 553-557. doi:10.1001/jama.273.7.553. ISSN 0098-7484. (PMID) 7530783.
- ^ Kelly, K. M.; Womer, R. B.; Sorensen, P. H.; Xiong, Q. B.; Barr, F. G. (1 Mayıs 1997). "Common and variant gene fusions predict distinct clinical phenotypes in rhabdomyosarcoma". Journal of Clinical Oncology. 15 (5): 1831-1836. doi:10.1200/JCO.1997.15.5.1831. ISSN 0732-183X. (PMID) 9164192.
- ^ a b c Gryder, Berkley E.; Yohe, Marielle E.; Chou, Hsien-Chao; Zhang, Xiaohu; Marques, Joana; Wachtel, Marco; Schaefer, Beat; Sen, Nirmalya; Song, Young (1 Ağustos 2017). "PAX3–FOXO1 Establishes Myogenic Super Enhancers and Confers BET Bromodomain Vulnerability". Cancer Discovery (İngilizce). 7 (8): 884-899. doi:10.1158/2159-8290.CD-16-1297. ISSN 2159-8274. (PMC) 7802885 $2. (PMID) 28446439.
- ^ Visser, M.; Sijmons, C.; Bras, J.; Arceci, R. J.; Godfried, M.; Valentijn, L. J.; Voûte, P. A.; Baas, F. (1 Eylül 1997). "Allelotype of pediatric rhabdomyosarcoma". Oncogene. 15 (11): 1309-1314. doi:10.1038/sj.onc.1201302. ISSN 0950-9232. (PMID) 9315099.
- ^ Oliner, J. D.; Kinzler, K. W.; Meltzer, P. S.; George, D. L.; Vogelstein, B. (2 Temmuz 1992). "Amplification of a gene encoding a p53-associated protein in human sarcomas" (PDF). Nature (İngilizce). 358 (6381): 80-83. Bibcode:1992Natur.358...80O. doi:10.1038/358080a0. hdl:2027.42/62637. (PMID) 1614537. 16 Ekim 2022 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 2 Haziran 2023.
- ^ Weber-Hall, S.; Anderson, J.; McManus, A.; Abe, S.; Nojima, T.; Pinkerton, R.; Pritchard-Jones, K.; Shipley, J. (15 Temmuz 1996). "Gains, losses, and amplification of genomic material in rhabdomyosarcoma analyzed by comparative genomic hybridization". Cancer Research. 56 (14): 3220-3224. ISSN 0008-5472. (PMID) 8764111.
- ^ Epstein, J. A.; Lam, P.; Jepeal, L.; Maas, R. L.; Shapiro, D. N. (19 Mayıs 1995). "Pax3 inhibits myogenic differentiation of cultured myoblast cells". The Journal of Biological Chemistry. 270 (20): 11719-11722. doi:10.1074/jbc.270.20.11719. ISSN 0021-9258. (PMID) 7744814.
- ^ a b Yohe, Marielle E.; Gryder, Berkley E.; Shern, Jack F.; Song, Young K.; Chou, Hsien-Chao; Sindiri, Sivasish; Mendoza, Arnulfo; Patidar, Rajesh; Zhang, Xiaohu (4 Temmuz 2018). "MEK inhibition induces MYOG and remodels super-enhancers in RAS-driven rhabdomyosarcoma". Science Translational Medicine (İngilizce). 10 (448): eaan4470. doi:10.1126/scitranslmed.aan4470. ISSN 1946-6234. (PMC) 8054766 $2. (PMID) 29973406.
- ^ a b c d e Dagher, R.; Helman, L. (1 Ocak 1999). "Rhabdomyosarcoma: an overview". The Oncologist. 4 (1): 34-44. doi:10.1634/theoncologist.4-1-34. ISSN 1083-7159. (PMID) 10337369.
- ^ Cessna, M. H.; Zhou, H.; Perkins, S. L.; Tripp, S. R.; Layfield, L.; Daines, C.; Coffin, C. M. (1 Eylül 2001). "Are myogenin and myoD1 expression specific for rhabdomyosarcoma? A study of 150 cases, with emphasis on spindle cell mimics". The American Journal of Surgical Pathology. 25 (9): 1150-1157. doi:10.1097/00000478-200109000-00005. ISSN 0147-5185. (PMID) 11688574.
- ^ Kumar, S.; Perlman, E.; Harris, C. A.; Raffeld, M.; Tsokos, M. (1 Eylül 2000). "Myogenin is a specific marker for rhabdomyosarcoma: an immunohistochemical study in paraffin-embedded tissues". Modern Pathology. 13 (9): 988-993. doi:10.1038/modpathol.3880179. ISSN 0893-3952. (PMID) 11007039.
- ^ a b c Lawrence, W.; Anderson, J. R.; Gehan, E. A.; Maurer, H. (15 Eylül 1997). "Pretreatment TNM staging of childhood rhabdomyosarcoma: a report of the Intergroup Rhabdomyosarcoma Study Group. Children's Cancer Study Group. Pediatric Oncology Group". Cancer. 80 (6): 1165-1170. doi:10.1002/(sici)1097-0142(19970915)80:6<1165::aid-cncr21>3.0.co;2-5. ISSN 0008-543X. (PMID) 9305719.
- ^ Pedrick, T. J.; Donaldson, S. S.; Cox, R. S. (1 Mart 1986). "Rhabdomyosarcoma: the Stanford experience using a TNM staging system". Journal of Clinical Oncology. 4 (3): 370-378. doi:10.1200/JCO.1986.4.3.370. ISSN 0732-183X. (PMID) 3950676.
- ^ Ruymann, F. B.; Grovas, A. C. (1 Ocak 2000). "Progress in the diagnosis and treatment of rhabdomyosarcoma and related soft tissue sarcomas". Cancer Investigation. 18 (3): 223-241. doi:10.3109/07357900009031827. ISSN 0735-7907. (PMID) 10754991.
- ^ Admiraal, Rick; van der Paardt, Marcel; Kobes, Jasmijn; Kremer, Leontien CM; Bisogno, Gianni; Merks, Johannes HM (8 Aralık 2010). "High-dose chemotherapy for children and young adults with stage IV rhabdomyosarcoma". Cochrane Database of Systematic Reviews (12): CD006669. doi:10.1002/14651858.cd006669.pub2. ISSN 1465-1858. (PMID) 21154373.
- ^ Raney, R. B.; Tefft, M.; Newton, W. A.; Ragab, A. H.; Lawrence, W.; Gehan, E. A.; Maurer, H. M. (1 Ocak 1987). "Improved prognosis with intensive treatment of children with cranial soft tissue sarcomas arising in nonorbital parameningeal sites. A report from the Intergroup Rhabdomyosarcoma Study". Cancer. 59 (1): 147-155. doi:10.1002/1097-0142(19870101)59:1<147::aid-cncr2820590129>3.0.co;2-8. ISSN 0008-543X. (PMID) 3791141.
- ^ Raney, Richard Beverly; Meza, Jane; Anderson, James R.; Fryer, Christopher J.; Donaldson, Sarah S.; Breneman, John C.; Fitzgerald, Thomas J.; Gehan, Edmund A.; Michalski, Jeff M. (1 Ocak 2002). "Treatment of children and adolescents with localized parameningeal sarcoma: experience of the Intergroup Rhabdomyosarcoma Study Group protocols IRS-II through –IV, 1978–1997". Medical and Pediatric Oncology. 38 (1): 22-32. doi:10.1002/mpo.1259. ISSN 0098-1532. (PMID) 11835233.
- ^ Healey, E. A.; Shamberger, R. C.; Grier, H. E.; Loeffler, J. S.; Tarbell, N. J. (15 Mayıs 1995). "A 10-year experience of pediatric brachytherapy". International Journal of Radiation Oncology, Biology, Physics. 32 (2): 451-455. doi:10.1016/0360-3016(95)00520-9. ISSN 0360-3016. (PMID) 7772200.
- ^ a b PDQ Pediatric Treatment Editorial Board (1 Ocak 2002). Childhood Rhabdomyosarcoma Treatment (PDQ®): Health Professional Version. Bethesda (MD): National Cancer Institute (US). (PMID) 26389243. 19 Ağustos 2022 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 2 Haziran 2023.
- ^ Ognjanovic, Simona; Linabery, Amy M.; Charbonneau, Bridget; Ross, Julie A. (15 Eylül 2009). "Trends in childhood rhabdomyosarcoma incidence and survival in the United States, 1975–2005". Cancer. 115 (18): 4218-4226. doi:10.1002/cncr.24465. ISSN 0008-543X. (PMC) 2953716 $2. (PMID) 19536876.
- ^ Wexler, LH; Herman, LJ (1997). Principles and practice of pediatric oncology. 3rd ed. Philadelphia: Lippincott-Raven. ss. 799-829.
- ^ Stiller, C. A.; McKinney, P. A.; Bunch, K. J.; Bailey, C. C.; Lewis, I. J. (1 Eylül 1991). "Childhood cancer and ethnic group in Britain: a United Kingdom children's Cancer Study Group (UKCCSG) study". British Journal of Cancer. 64 (3): 543-548. doi:10.1038/bjc.1991.347. ISSN 0007-0920. (PMC) 1977662 $2. (PMID) 1654982.
- ^ Stiller, C. A.; Parkint, D. M. (1 Ocak 1994). "International variations in the incidence of childhood soft-tissue sarcomas". Paediatric and Perinatal Epidemiology (İngilizce). 8 (1): 107-119. doi:10.1111/j.1365-3016.1994.tb00439.x. ISSN 1365-3016. (PMID) 8153013.
- ^ Yang, P.; Grufferman, S.; Khoury, M. J.; Schwartz, A. G.; Kowalski, J.; Ruymann, F. B.; Maurer, H. M. (1 Ocak 1995). "Association of childhood rhabdomyosarcoma with neurofibromatosis type I and birth defects". Genetic Epidemiology. 12 (5): 467-474. doi:10.1002/gepi.1370120504. ISSN 0741-0395. (PMID) 8557179.
- ^ Smith, A. C.; Squire, J. A.; Thorner, P.; Zielenska, M.; Shuman, C.; Grant, R.; Chitayat, D.; Nishikawa, J. L.; Weksberg, R. (1 Aralık 2001). "Association of alveolar rhabdomyosarcoma with the Beckwith-Wiedemann syndrome". Pediatric and Developmental Pathology. 4 (6): 550-558. doi:10.1007/s10024001-0110-6. ISSN 1093-5266. (PMID) 11826361.
- ^ Cohen, P. R.; Kurzrock, R. (1 Ocak 1995). "Miscellaneous genodermatoses: Beckwith-Wiedemann syndrome, Birt-Hogg-Dube syndrome, familial atypical multiple mole melanoma syndrome, hereditary tylosis, incontinentia pigmenti, and supernumerary nipples". Dermatologic Clinics. 13 (1): 211-229. doi:10.1016/S0733-8635(18)30121-9. ISSN 0733-8635. (PMID) 7712645.
- ^ Malkin, D.; Li, F. P.; Strong, L. C.; Fraumeni, J. F.; Nelson, C. E.; Kim, D. H.; Kassel, J.; Gryka, M. A.; Bischoff, F. Z. (30 Kasım 1990). "Germ line p53 mutations in a familial syndrome of breast cancer, sarcomas, and other neoplasms". Science. 250 (4985): 1233-1238. Bibcode:1990Sci...250.1233M. doi:10.1126/science.1978757. ISSN 0036-8075. (PMID) 1978757.
- ^ Bisogno, G.; Murgia, A.; Mammi, I.; Strafella, M. S.; Carli, M. (1 Ekim 1999). "Rhabdomyosarcoma in a patient with cardio-facio-cutaneous syndrome". Journal of Pediatric Hematology/Oncology. 21 (5): 424-427. doi:10.1097/00043426-199909000-00016. ISSN 1077-4114. (PMID) 10524458.
- ^ Gripp, Karen W.; Scott, Charles I.; Nicholson, Linda; McDonald-McGinn, Donna M.; Ozeran, J. Daniel; Jones, Marilyn C.; Lin, Angela E.; (15 Şubat 2002). "Five additional Costello syndrome patients with rhabdomyosarcoma: proposal for a tumor screening protocol". American Journal of Medical Genetics. 108 (1): 80-87. doi:10.1002/ajmg.10241. ISSN 0148-7299. (PMID) 11857556.
- ^ Grufferman, S.; Schwartz, A. G.; Ruymann, F. B.; Maurer, H. M. (1 Mayıs 1993). "Parents' use of cocaine and marijuana and increased risk of rhabdomyosarcoma in their children". Cancer Causes & Control. 4 (3): 217-224. doi:10.1007/bf00051316. ISSN 0957-5243. JSTOR 3552846. (PMID) 8318638. 3 Temmuz 2022 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 2 Haziran 2023.
- ^ Weber, CO (1854). "Anatomische Untersuchung einer hypertrophischen Zunge nebst Bemerkungen über die Neubildung quergestreifter Muskelfasern". Archiv für Pathologische Anatomie und Physiologie und für Klinische Medicin. 7: 115-125. doi:10.1007/BF01936232. 14 Kasım 2022 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 2 Haziran 2023.
- ^ Stout, Arthur Purdy (1 Mart 1946). "Rhabdomyosarcoma of the Skeletal Muscles". Annals of Surgery. 123 (3): 447-472. doi:10.1097/00000658-194603000-00011. ISSN 0003-4932. (PMC) 1803493 $2. (PMID) 17858752.
- ^ Tanoue K (Jan 2014). "Survivin-responsive conditionally replicating adenovirus kills rhabdomyosarcoma stem cells more efficiently than their progeny". J Transl Med. 12: 27. doi:10.1186/1479-5876-12-27. (PMC) 3925355 $2. (PMID) 24467821.
Genel
- Saboo, S. S.; Krajewski, K. M.; Zukotynski, K.; Howard, S.; Jagannathan, J. P.; Hornick, J. L.; Ramaiya, N. (2012). "Imaging Features of Primary and Secondary Adult Rhabdomyosarcoma". American Journal of Roentgenology. 199 (6): W694-W703. doi:10.2214/AJR.11.8213. (PMID) 23169742.
Sınıflandırma | D |
---|---|
Dış kaynaklar |
|
wikipedia, wiki, viki, vikipedia, oku, kitap, kütüphane, kütübhane, ara, ara bul, bul, herşey, ne arasanız burada,hikayeler, makale, kitaplar, öğren, wiki, bilgi, tarih, yukle, izle, telefon için, turk, türk, türkçe, turkce, nasıl yapılır, ne demek, nasıl, yapmak, yapılır, indir, ücretsiz, ücretsiz indir, bedava, bedava indir, mp3, video, mp4, 3gp, jpg, jpeg, gif, png, resim, müzik, şarkı, film, film, oyun, oyunlar, mobil, cep telefonu, telefon, android, ios, apple, samsung, iphone, xiomi, xiaomi, redmi, honor, oppo, nokia, sonya, mi, pc, web, computer, bilgisayar
Rabdomyosarkom RMS iskelet kasi miyositlerinde tam olarak farklilasamayan mezenkimal hucrelerden gelisen oldukca agresif bir kanser turudur Tumor hucreleri olarak tanimlanir Rabdomyosarkomintrakraniyal yayilimi olmayan buyuk bir kitle goruldu Tani konjenital UzmanlikOnkoloji Dort alt tip pleomorfik rabdomyosarkom ve igsi hucreli sklerozan rabdomyosarkomdur Embriyonal ve alveolar ana gruplardir ve bu tipler cocukluk ve ergenlik caginda en sik gorulen Pleomorfik tip genellikle yetiskinlerde bulunur Vakalarin buyuk cogunlugu 18 yasin altindaki kisilerde goruldugu icin genellikle bir cocukluk cagi hastaligi olarak kabul edilir H amp E boyamasindaki gorunumu nedeniyle genellikle cocukluk caginin biri olarak tanimlanir Nispeten nadir gorulmesine ragmen kaydedilen tum yumusak doku sarkomlarinin yaklasik 40 ini olusturur RMS vucuttaki herhangi bir yumusak doku bolgesinde ortaya cikabilir ancak oncelikle bas boyun orbita genitouriner sistem genital organlar ve ekstremitelerde bulunur Net bir risk faktoru tanimlanmamistir ancak hastalik bazi konjenital anormalliklerle iliskilendirilmistir Belirti ve semptomlar tumor bolgesine gore degisir ve prognoz birincil tumorun konumuna yakindan baglidir Yaygin metastaz bolgeleri arasinda akcigerler kemik iligi ve kemikler bulunur RMS icin bircok siniflandirma sistemi ve cesitli tanimlanmis histolojik tipler vardir Embriyonal rabdomyosarkom en yaygin tiptir ve vakalarin yaklasik 60 ini olusturur Sonuclar ilgili RMS turune bagli olarak 35 ila 95 arasinda degisen bes yillik sagkalim oranlariyla onemli olcude degismektedir bu nedenle etkili tedavi ve yonetim icin net teshis kritik oneme sahiptir Virginia Universitesi Tip Fakultesi Patoloji Bolumu ve UVA Kanser Merkezinden arastirmaci Hui Li ye gore RMS tumorlerinin heterojenligi ve hastaligin guclu genetik belirteclerinin olmamasi nedeniyle dogru ve hizli teshis genellikle zordur ancak UVA Health arastirmacilari tarafindan yapilan son arastirmalar AVIL in gen her iki ana rabdomiyosarkom turu icin guclu bir itici guc oldugunu destekleyen cok sayida kanit kesfetmistir Li ve ekibinin buldugu AVIL deki arizalar rabdomiyosarkomun iki ana alt tipinin gelisiminde onemli bir rol oynuyor Bulgulari ozetleyen bilimsel bir makalede Li ve meslektaslari rabdomiyosarkomu genin asiri aktivitesine bagimli olarak tanimliyor Sonucta AVIL i rabdomiyosarkom icin iyi niyetli bir onkogen olarak etiketliyorlar Tedavi genellikle cerrahi kemoterapi ve radyasyonun bir kombinasyonunu icerir Metastatik olmayan hastaligi olan yeni tani konmus hastalarin 60 ila 70 i bu kombine tedavi yaklasimi kullanilarak iyilestirilebilir Agresif multimodalite tedavisine ragmen metastatik RMS li hastalarin 20 sinden azi hastaliklarindan kurtulabilmektedir TurlerHiyalinize fibroz septalarla ayrilmis tumor hucresi nodullerini gosteren fotomikrograf 50 HE boyasi Ic kisim Hiperkromatik cekirdekli ve yetersiz sitoplazmali diskohezif buyuk tumor hucreleri 200 HE boyasi Tani postaurikuler konjenital alveolar rabdomyosarkomdu Rabdomyosarkom tanisi koymanin zorlugu goz onune alindiginda alt tiplerin kesin olarak siniflandirilmasinin zor oldugu kanitlanmistir Sonuc olarak siniflandirma sistemleri enstitu ve organizasyona gore degismektedir Bununla birlikte 2020 WHO siniflandirmasinda rabdomiyosarkom dort histolojik alt tip olarak listelenmistir embriyonal alveolar pleomorfik ve igsi hucreli sklerozan kaynak belirtilmeli Embriyonal ERMS en sik gorulen histolojik varyanttir ve cocukluk cagi vakalarinin yaklasik 60 70 ini olusturur En sik dogumdan 4 yasina kadar olan cocuklarda gorulur ve bildirilen maksimum insidans bir milyon cocuk basina dort vakadir ERMS stromadan zengin bir gorunume sahip ig seklindeki hucrelerle karakterize edilir ve morfolojisi 6 ila 8 haftalik bir embriyonun gelismekte olan kas hucrelerine benzer Tumorler genellikle bas ve boynun yani sira genitouriner sistemde de gorulur kaynak belirtilmeli Embriyonal alt tip neredeyse her zaman vajina mesane ve nazofarenks dahil olmak uzere mukozal astarli organlarda bulunur nazofarenkste prezentasyon tipik olarak daha buyuk cocuklari etkilese de Genellikle bir yasindan kucuk bebeklerde etkilenen organda yuvarlak uzum benzeri bir kitle olarak ortaya cikar Histolojik olarak botryoid varyantin hucreleri bir epitel kambiyum tabakasi altinda yogun bir tumor tabakasi ile tanimlanir Bu alt tip iyi bir prognoza sahiptir Botryoid rabdomyosarkom bazen yetiskin kadinlarda da gorulur ve serviks veya uterusta bulunur Alveolar ARMS ikinci en yaygin tiptir ARMS RMS ile iliskili tumorlerin yaklasik 20 25 ini olusturur ve 0 19 yas arasi milyon kiside yaklasik bir vaka insidansi ile tum yas gruplari arasinda esit dagilim gosterir Bu nedenle embriyonal varyanta daha az egilimli olan genc yetiskinlerde ve genclerde gorulen en yaygin RMS seklidir Bu tip RMS pulmoner alveollere benzer sekildeki bosluklarin etrafinda duzenlenmis yogun paketlenmis yuvarlak hucrelerle karakterize edilir ancak bu karakteristik alveolar bosluklarin olmadigi varyantlar da kesfedilmistir ARMS ekstremitelerde govdede ve peritonda daha sik olusma egilimindedir Ayrica tipik olarak ERMS den daha agresiftir Pleomorfik rabdomyosarkom olarak da bilinen pleomorfik rabdomyosarkom farklilasmamis rabdomyosarkom buyuk loblu hiperkromatik cekirdeklere ve cok kutuplu mitotik figurlere sahip pleomorfik hucrelerin varligi ile tanimlanir Bu tumorler yuksek heterojenite ve son derece zayif farklilasma gosterir Pleomorfik hucreler yaygin veya lokalize olabilir yaygin varyasyon daha kotu bir prognozla iliskilidir En sik yetiskinlerde nadiren cocuklarda gorulur ve genellikle ekstremitelerde kesfedilir Bu tip kanserler arasinda ayirt edilebilir bir ayrim olmamasi nedeniyle klinisyenler genellikle cok az ayirt edilebilir ozelligi olan veya hic olmayan tani konmamis sarkomlari anaplastik RMS olarak etiketlemektedirler RMS nin en agresif turudur ve genellikle yogun tedavi gerektirir Igsi hucre sklerozan Igsi hucreli sklerozan rabdomyosarkom yumusak doku sarkomlarinin 2020 WHO siniflandirmasinda listelenen ek bir alt tiptir Bu alt tip duz kas dokusu kanseri cok benzer ve belirgin rabdomyoblastik farklilasma ile fasikuler igsi ve leiomyomatoz buyume paternine sahiptir En sik paratestikuler bolgede gorulur ve RMS nin bu ozel formu icin prognoz mukemmeldir ve bes yillik sagkalim orani 95 olarak bildirilmistir Bu alt tipin sklerozan yonu skleroz ve psodovaskuler gelisime sahiptir Yonetim ve tedaviyi yonlendirmek icin birden fazla siniflandirma sistemi onerilmistir ve en son ve yaygin olarak kullanilan siniflandirma sistemi Uluslararasi Rabdomyosarkom Siniflandirmasi veya ICR dir IRSG tarafindan 1995 yilinda RMS nin prezentasyonu histolojisi epidemiyolojisi ve tedavisini incelemeyi amaclayan dort cok kurumlu calisma serisinden sonra olusturulmustur IRSG I IV ICR sistemi IRSG I IV te tanimlanan prognostik gostergelere dayanmaktadir Pleomorfik rabdomyosarkom genellikle cocuklardan ziyade yetiskinlerde gorulur ve bu nedenle bu sisteme dahil edilmemistir kaynak belirtilmeli Belirti ve bulgularRMS vucuttaki hemen hemen her yumusak doku bolgesinde ortaya cikabilir en yaygin primer bolgeler genitouriner 24 parameningeal 16 ekstremite 19 orbita 9 diger bas ve boyun 10 ve cesitli diger bolgelerdir 22 RMS genellikle bir kitle olarak ortaya cikar ancak belirti ve semptomlar primer tumorun bolgesine bagli olarak buyuk olcude degisebilir Genitouriner tumorler hematuri idrar yolu tikanikligi ve veya skrotal veya vajinal kitle ile ortaya cikabilir ve mediastende ortaya cikan tumorler belirti ve semptom olusturmadan once oldukca buyuyebilir Parameningeal tumorler kraniyal sinir disfonksiyonu sinuzit semptomlari kulak akintisi bas agrisi ve yuz agrisi ile ortaya cikabilir Orbital tumorler genellikle orbital sislik ve ile ortaya cikar Ekstremite tumorleri genellikle ilgili dokuda hizla buyuyen sert bir kitle olarak ortaya cikar Kanserin bas yuz ve boyundaki yayginligi bu bolgelerdeki tumorlerin belirgin dogasi nedeniyle genellikle hastaligin daha erken belirtilerine izin verecektir Hastaligin degisken sunumuna ve tipik olarak agresif dogasina ragmen RMS erken teshis ve tedavi potansiyeline sahiptir Dorduncu IRSG calismasi hastalarin 23 unun kanserlerinin tam rezeksiyonu icin zamaninda teshis edildigini ve 15 inin hastalikli hucrelerin sadece minimal kalintilari ile rezeksiyona sahip oldugunu bulmustur Risk faktorleriRabdomyosarkomun teshis edilmesi zordur Bu kanserin gorulme olasiligini artiran risk faktorleri arasinda Norofibromatoz tip 1 Beckwith Wiedemann sendromu Costello sendromu Noonan sendromu ve gibi kalitsal bozukluklar yer alir GenetikRabdomyosarkom ile iliskili cok sayida genetik lezyon vardir ancak spesifik genetik anormallikler ile sonuc arasinda bir iliski oldugunu gosteren cok az tutarli veri bulunmaktadir Bununla birlikte alveolar ve embriyonal RMS tipleri sitogenetik olarak ayirt edilebilir ve spesifik genetik lezyonlarin tanimlanmasi histopatolojik bulgular belirsiz veya net olmadiginda ARMS alt tipinin dogru siniflandirilmasina olanak saglayabilir Alveolar tip hasta icin daha yuksek bir risk olusturdugundan ve genellikle embriyonal tipten daha agresif tedavi gerektireceginden bu klinik uygulama icin degerlidir Bu nedenle ARMS Fuzyon Pozitif rabdomyosarkom FP RMS olarak da adlandirilir Alveolar RMS vakalarinin 90 kadari t 2 13 q35 q14 veya daha az yaygin olarak t 1 13 p36 q15 translokasyonu ile ortaya cikar Her ikisi de transkripsiyon faktorlerinin Eslestirilmis Kutu ailesinin bir uyesi olan veya nin bir DNA baglanma alaninin forkhead HNF 3 transkripsiyon faktoru ailesinin bir uyesi olan daha once FKHR olarak biliniyordu uzerindeki bir transaktivasyon bolgesine translokasyonunu icerir t 2 13 translokasyonu PAX3 geninin FOXO1 ile fuzyonu ile sonuclanirken t 1 13 translokasyonu PAX7 nin FOXO1 ile fuzyonunu icerir PAX3 un kas hucresi gelisiminde kanitlanmis bir rolu vardir ve bu da RMS deki potansiyel rolunu destekler t 2 13 translokasyonu klasik kistik ARMS nin gostergesi olan PAX3 FKHR fuzyon urunu ile sonuclanabilir FP RMS vakalari fuzyon negatif RMS ye gore daha kotu prognozla iliskilidir Fuzyon proteini potansiyel bir terapotik hedef sunmaktadir ve son yillarda PAX3 FOXO1 in FP RMS deki rolunu acikliga kavusturmak icin daha fazla arastirma yapilmistir PAX3 FOXO1 in tarafindan uzun mesafeli genetik etkilesimler yaratarak MYC ve MYCN gibi anahtar onkogenleri yonlendirdigi artik bilinmektedir Bu baglamda PAX3 FOXO1 hem MYC MYCN ve hatta MYOD1 in tum RMS alt tiplerinde yuksek oranda ifade edilen bir transkripsiyon faktoru ifadesini yonlendirir hem de kanser buyumesini desteklemek icin super arttiricilarda bu ana transkripsiyon faktorleriyle birlikte baglanir Ayrica FP RMS alt tiplerinin ozellikle super guclendiriciye bagli bir protein olan un inhibitorlerine gibi duyarli oldugu gosterilmistir Embriyonal RMS genellikle kromozom 11 in kisa kolunda p11 15 5 LOH ile ortaya cikar Bu bolge coklu onkogenlerle iliskilidir ve bu bolgenin potansiyel islev kaybi muhtemelen bir tumor baskilayici kaybiyla iliskilidir Bununla birlikte p11 15 5 teki bu LOH un spesifik sonuclari henuz belirlenmemistir Kromozom 11 in kisa kolu ayni zamanda RMS de siklikla asiri eksprese edilen insulin benzeri buyume faktoru 2 geninin IGF 2 bulundugu bolgedir kaynak belirtilmeli Tumor baskilayici p53 un islev kaybi rabdomiyosarkom dahil bircok kanserle iliskilidir ve RMS vakalarinin yaklasik 50 sinin P53 geninde bir cesit mutasyon tasidigi gosterilmistir kaynak belirtilmeli Daha az siklikta da olsa rabdomiyosarkomla siklikla iliskilendirilen diger onkogenler arasinda ve bulunur Bir calisma embriyonal RMS tumorlerinin 35 inin NRAS veya KRAS ta aktive edici mutasyonlar icerdigini gostermistir ve ras aktivasyonunun miyojenik farklilasmayi engelledigi gosterilmistir bu da rabdomiyosarkogenezdeki potansiyel rolunu aciklamaya yardimci olabilir Daha yakin zamanda mutant RAS izoformlari ile miyojenik farklilasmanin engellenmesi arasinda mekanik ve epigenetik bir baglanti oldugu gosterilmistir Ayrica bu farklilasma blogunun olarak bilinen klinik asamadaki bir inhibitoru ile asilabilecegi gosterilmistir TaniRabdomyosarkomun diger kanserlere benzerligi ve degisen farklilasma seviyeleri nedeniyle teshis edilmesi genellikle zordur H amp E boyasindaki gorunumu nedeniyle gevsek bir sekilde biri olarak siniflandirilir Bu siniflandirmayi paylasan diger kanserler arasinda noroblastom Ewing sarkomu ve lenfoma yer alir ve RMS tanisi morfolojik olarak benzer olan bu hastaliklarin emin bir sekilde elenmesini gerektirir RMS icin belirleyici tanisal ozellik isik mikroskobu altinda miyogenez ile malign iskelet kasi farklilasmasinin dogrulanmasidir dolgun pembe bir sitoplazma olarak sunulur Capraz cizgilenmeler mevcut olabilir veya olmayabilir Dogru tani genellikle kas spesifik aktin D miyozin ve 1 gibi kas spesifik proteinler icin immunohistokimyasal boyama yoluyla gerceklestirilir Ozellikle miyogeninin RMS icin oldukca spesifik oldugu gosterilmistir ancak her bir protein markorunun tanisal onemi malign hucrelerin tipine ve konumuna bagli olarak degisebilir RMS nin alveolar tipi daha guclu kas spesifik protein boyanmasina sahip olma egilimindedir Elektron mikroskopisi de taniya yardimci olabilir aktin ve miyozin veya Z bantlarinin varligi pozitif RMS tanisina isaret eder Tiplere ve alt tiplere siniflandirma hucresel morfolojinin alveolar araliklar kambiyum tabakasinin varligi anoploidi vb yani sira tumor hucrelerinin genetik diziliminin daha fazla analiz edilmesiyle gerceklestirilir Alveolar RMS de PAX3 FKHR fuzyon gen ekspresyonu gibi bazi genetik belirtecler taniya yardimci olabilir Dogru tani icin yeterli doku elde etmek amaciyla genellikle yapilmasi gerekir Hicbir ozellik RMS icin kesin bir gosterge olmadigindan tum bulgular baglam icinde degerlendirilmelidir kaynak belirtilmeli Evreleme Tani ve histopatolojik analizin ardindan lokal invazyonun ve herhangi bir metastazin boyutunu belirlemek icin MR ultrason ve dahil olmak uzere cesitli goruntuleme teknikleri kullanilabilir Tumor bolgelerine bagli olarak daha ileri arastirma teknikleri gerekli olabilir RMS nin parameningeal bir sunumu meninkslere metastazi ekarte etmek icin genellikle lomber ponksiyon gerektirecektir Paratestikuler bir sunum lokal lenf nodu tutulumunu ekarte etmek icin siklikla bir abdominal BT gerektirecektir ve bu boyle devam edecektir Sonuclar hastaligin boyutuna guclu bir sekilde baglidir ve erken haritalanmasi tedavi planlamasi icin onemlidir kaynak belirtilmeli Rabdomyosarkom icin mevcut evreleme sistemi cogu kansere gore sira disidir IRSG tarafindan orijinal olarak gelistirilen modifiye tumor dugumleri metastaz sistemini kullanir Bu sistem tumor boyutunu gt veya lt 5 cm lenf nodu tutulumunu tumor bolgesini ve metastaz varligini hesaba katar Bu kriterlere dayali olarak 1 ila 4 arasinda bir olcekte derecelendirir Buna ek olarak hastalar ilk cerrahi rezeksiyonlarinin basarisina gore klinik gruba IRSG calismalarindaki klinik gruplardan gore siralanir RMS tedavisine yonelik mevcut Cocuk Onkoloji Grubu protokolleri hastalari tumor derecesi ve klinik grup temelinde dort risk kategorisinden birine ayirmaktadir ve bu risk kategorilerinin sonucu yuksek oranda ongordugu gosterilmistir Tumor bolgesi Risk siniflandirmasiBas ve boyun orbita safra yollari genitouriner mesane ve prostat haric OlumluKraniyal parameningial mesane ekstremiteler prostat diger OlumsuzTedaviRabdomyosarkom tedavisi cerrahi kemoterapi radyasyon ve muhtemelen immunoterapi kullanimini iceren multidisipliner bir uygulamadir Cerrahi genellikle kombine bir terapotik yaklasimin ilk adimidir Rezektabilite tumor bolgesine bagli olarak degisir ve RMS genellikle onemli morbidite ve fonksiyon kaybi olmaksizin tam cerrahi rezeksiyona izin vermeyen bolgelerde ortaya cikar RMS tumorlerinin 20 sinden azi negatif sinirlarla tam olarak rezeke edilir Rabdomyosarkomlar yuksek oranda kemosensitiftir ve vakalarin yaklasik 80 i kemoterapiye yanit verir Aslinda cok ajanli kemoterapi tum rabdomiyosarkom hastalari icin endikedir Kemoterapotik ajanlari iceren adjuvan ve neoadjuvan tedavinin kullanilmasindan once sadece cerrahi yollarla tedavi lt 20 lik bir sagkalim oranina sahipti Adjuvan tedavi ile modern sagkalim oranlari yaklasik 60 70 tir RMS icin iki ana kemoterapi tedavisi yontemi vardir Vinkristin aktinomisin D ve siklofosfamidden olusan VAC rejimi ve vinkristin ve aktinomisin D den olusan IVA rejimi vardir Bu ilaclar hastaligin evrelemesine ve kullanilan diger tedavilere bagli olarak 9 15 dongu halinde uygulanir Diger ilac ve tedavi kombinasyonlari da ek fayda gosterebilir IRS calismasi III te VAC rejimine doksorubisin ve sisplatin eklenmesinin alveolar tip erken evre RMS li hastalarda sagkalim oranlarini artirdigi gosterilmistir ve ayni ekleme mesanenin evre III RMS li hastalarinda sagkalim oranlarini iyilestirmis ve mesane kurtarma oranlarini iki katina cikarmistir Evre IV metastatik rabdomiyosarkomu olan cocuklarda ve genc yetiskinlerde bir Cochrane incelemesi standart tedavi olarak yuksek doz kemoterapi kullanimini destekleyen bir kanit bulamamistir Odaklanmis radyasyon dozlariyla kanser hucrelerini olduren radyasyon tedavisi rabdomiyosarkom tedavisinde siklikla endikedir ve bu tedavinin hastalik yonetiminden cikarilmasinin nuks oranlarini artirdigi gosterilmistir Radyasyon tedavisi tumorun tamaminin rezeke edilmesinin sekil bozuklugu veya onemli organlarin goz mesane vb kaybini gerektirecegi durumlarda kullanilir Genel olarak tam rezeksiyon eksikliginden suphelenilen her durumda radyasyon tedavisi endikedir Tumor hucreleri hala mevcutsa uygulama genellikle 6 12 haftalik kemoterapiyi takiben yapilir Bu programin istisnasi beyin omurilik veya kafatasini istila etmis parameningeal tumorlerin varligidir Bu durumlarda radyasyon tedavisine hemen baslanir Bazi durumlarda ozel radyasyon tedavisi gerekebilir Brakiterapi veya kucuk radyoaktif tohumlarin dogrudan tumorun veya kanser bolgesinin icine yerlestirilmesi testisler mesane veya vajina gibi hassas bolgelerde tumoru olan cocuklarda siklikla endikedir Bu sacilmayi ve dozlamayi takiben gec toksisite derecesini azaltir Radyasyon tedavisi daha yuksek evre siniflandirmalarinda daha sik endikedir Immunoterapi halen gelistirilmekte olan daha yeni bir tedavi yontemidir Bu yontem hastanin bagisiklik sisteminin kanser hucrelerini hedef alacak sekilde egitilmesini icerir Bu bagisiklik hucrelerini tumorlere dogru cekmek icin tasarlanmis kucuk molekullerin uygulanmasi hastadan bagisiklik hucrelerinin alinmasi ve tumor antijeni ile sunum yoluyla tumorlere saldirmak uzere egitilmesi veya diger deneysel yontemlerle gerceklestirilebilir Buradaki spesifik bir ornek hastanin bagisiklik sistemini kotu huylu RMS hucrelerine odaklamak icin bagisiklik sistemini yabanci hucrelere yonlendiren hastanin dendritik hucrelerinin bir kisminin PAX3 FKHR fuzyon proteini ile sunulmasi olabilir kaynak belirtilmeli Rabdomiyosarkom da dahil olmak uzere tum kanserler potansiyel olarak bu yeni bagisiklik temelli yaklasimdan faydalanabilir kaynak belirtilmeli PrognozRabdomyosarkom hastalarinda prognozun yasa tumor bolgesine tumorun rezektabilitesine tumor boyutuna bolgesel lenf nodu tutulumuna metastaz varligina metastaz bolgesine ve boyutuna ve tumor hucrelerinin biyolojik ve histopatolojik ozelliklerine bagli oldugu gosterilmistir Nuks sonrasi sagkalim kotudur ve yeni kurtarma tedavisi stratejilerine ihtiyac vardir kaynak belirtilmeli EpidemiyolojiRabdomyosarkom cocuklarda en sik gorulen yumusak doku sarkomu olmasinin yani sira cocuklarda en sik gorulen ucuncu solid tumordur Son tahminlere gore hastaligin gorulme sikligi 1 milyon cocuk ergende yaklasik 4 5 vakadir ve Amerika Birlesik Devletleri nde her yil yaklasik 250 yeni vaka ortaya cikmaktadir RMS vakalarinin buyuk cogunlugu cocuklarda veya ergenlerde gorulmekle birlikte bildirilen vakalarin ucte ikisi 10 yasin altindaki genclerde ortaya cikmaktadir RMS ayrica yaklasik 1 3 1 5 1 oraniyla erkeklerde kadinlara gore biraz daha sik gorulur Buna ek olarak siyah ve Asyali cocuklarda beyaz cocuklara gore biraz daha dusuk hastalik prevalansi bildirilmistir Cogu vakada RMS gelisimi icin belirgin bir predispozan risk faktoru yoktur Belirgin bir neden olmaksizin sporadik olarak ortaya cikma egilimindedir Bununla birlikte RMS ailesel kanser sendromlari ve norofibromatoz tip 1 Beckwith Wiedemann sendromu cardiofaciocutaneous sendromu ve Costello sendromu gibi konjenital anormalliklerle iliskilendirilmistir Ayrica ebeveynlerin kokain ve marihuana kullanimi ile de iliskilendirilmistir TarihRabdomyosarkom ilk olarak 1845 yilinda Alman bir doktor olan Weber tarafindan tanimlanmistir ancak 1946 yilinda Arthur Stout un makalesine kadar RMS resmi olarak siniflandirilmamistir Ilk otuz yillik arastirma Cocuk Onkoloji Grubunun bir parcasi haline gelen bagimsiz bir Ulusal Kanser Enstitusu NCI tarafindan finanse edilen bir kooperatif olan Intergroup Rabdomyosarkom Calisma Grubu IRSG tarafindan yurutulmustur kaynak belirtilmeli ArastirmaRabdomyosarkomun tanimlanmis ve bunlarin belirteci olarak onerilmistir Bu tur hucrelere karsi kosullu olarak cogalan adenovirusleri kullanmaya calisan klinik oncesi hayvan calismalari devam etmektedir Rabdomiyosarkom icin epigenetik tedavi daha onemli hale gelmektedir kaynak belirtilmeli Bharathy ve arkadaslari tarafindan yapilan yeni bir calismada deasetilaz inhibitoru entinostatin agresif alt tip olan alveolar rabdomyosarkomda aRMS HDAC3 aktivitesini spesifik olarak bloke ederek ise yaradigi ve boylece PAX3 FOXO1 translasyonunu inhibe eden bir mikroRNA nin epigenetik baskilanmasini onledigi bulunmustur Bu bulgular ve devam eden klinik calismalar ADVL1513 aRMS li bazi hastalar icin etkili bir tedavi icin umut vadetmektedir kaynak belirtilmeli KaynakcaOzel What Is Rhabdomyosarcoma www cancer org Ingilizce 17 Eylul 2020 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 19 Agustos 2020 a b Kallen ME Hornick JL January 2021 The 2020 WHO Classification What s New in Soft Tissue Tumor Pathology The American Journal of Surgical Pathology 45 1 e1 e23 doi 10 1097 PAS 0000000000001552 PMID 32796172 Kumar Vinay Abbas Abul K Aster Jon C 2018 Robbins basic pathology Tenth bas Philadelphia Pennsylvania s 830 ISBN 9780323353175 Chen QR Vansant G Oades K ve digerleri February 2007 Diagnosis of the small round blue cell tumors using multiplex polymerase chain reaction The Journal of Molecular Diagnostics 9 1 80 8 doi 10 2353 jmoldx 2007 060111 PMC 1867426 2 PMID 17251339 13 Subat 2020 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 2 Haziran 2023 a b c d e Arndt CA Crist WM July 1999 Common musculoskeletal tumors of childhood and adolescence N Engl J Med 341 5 342 52 doi 10 1056 NEJM199907293410507 PMID 10423470 Maurer HM Beltangady M Gehan EA ve digerleri January 1988 The Intergroup Rhabdomyosarcoma Study I A final report Cancer 61 2 209 20 doi 10 1002 1097 0142 19880115 61 2 lt 209 aid cncr2820610202 gt 3 0 co 2 l PMID 3275486 Maurer HM Gehan EA Beltangady M ve digerleri March 1993 The Intergroup Rhabdomyosarcoma Study II Cancer 71 5 1904 22 doi 10 1002 1097 0142 19930301 71 5 lt 1904 aid cncr2820710530 gt 3 0 co 2 x PMID 8448756 a b Pappo A S Shapiro D N Crist W M Maurer H M 1 Agustos 1995 Biology and therapy of pediatric rhabdomyosarcoma Journal of Clinical Oncology 13 8 2123 2139 doi 10 1200 JCO 1995 13 8 2123 ISSN 0732 183X PMID 7636557 Koscielniak E Rodary C Flamant F ve digerleri 1992 Metastatic rhabdomyosarcoma and histologically similar tumors in childhood a retrospective European multi center analysis Med Pediatr Oncol 20 3 209 14 doi 10 1002 mpo 2950200305 PMID 1574030 a b Raney RB Tefft M Maurer HM ve digerleri October 1988 Disease patterns and survival rate in children with metastatic soft tissue sarcoma A report from the Intergroup Rhabdomyosarcoma Study IRS I Cancer 62 7 1257 66 doi 10 1002 1097 0142 19881001 62 7 lt 1257 aid cncr2820620703 gt 3 0 co 2 k PMID 2843274 a b c d e Newton WA Gehan EA Webber BL ve digerleri September 1995 Classification of rhabdomyosarcomas and related sarcomas Pathologic aspects and proposal for a new classification an Intergroup Rhabdomyosarcoma Study Cancer 76 6 1073 85 doi 10 1002 1097 0142 19950915 76 6 lt 1073 aid cncr2820760624 gt 3 0 co 2 l PMID 8625211 a b c d e Qualman S J Coffin C M Newton W A Hojo H Triche T J Parham D M Crist W M 1 Aralik 1998 Intergroup Rhabdomyosarcoma Study update for pathologists Pediatric and Developmental Pathology 1 6 550 561 doi 10 1007 s100249900076 ISSN 1093 5266 PMID 9724344 Xie Zhongqiu Janczyk Pawel L Shi Xinrui Wang Qiong Singh Sandeep Cornelison Robert Xu Jingjing Mandell James W Barr Frederic G Li Hui 14 Haziran 2022 Rhabdomyosarcomas are oncogene addicted to the activation of AVIL Proceedings of the National Academy of Sciences Ingilizce 119 24 doi 10 1073 pnas 2118048119 ISSN 0027 8424 PMC 9214494 2 PMID 37146302 24 Mayis 2023 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 2 Haziran 2023 KB1 bakim PMC bicimi link Hiniker Susan M Donaldson Sarah S 1 Ocak 2015 Recent advances in understanding and managing rhabdomyosarcoma F1000Prime Rep 7 59 doi 10 12703 P7 59 ISSN 2051 7599 PMC 4447051 2 PMID 26097732 a b c d e f g Meyer WH 2003 Rhabdomyosarcoma Holland Frei Cancer Medicine 6 bas Hamilton ON BC Decker Li RF Gupta M McCluggage WG Ronnett BM March 2013 Embryonal rhabdomyosarcoma botryoid type of the uterine corpus and cervix in adult women report of a case series and review of the literature The American Journal of Surgical Pathology 37 3 344 55 doi 10 1097 PAS 0b013e31826e0271 PMID 23348207 a b Cecchetto Giovanni Bisogno Gianni De Corti Federica Dall Igna Patrizia Inserra Alessandro Ferrari Andrea Garaventa Alberto Scagnellato Angela Carli Modesto 1 Aralik 2007 Biopsy or debulking surgery as initial surgery for locally advanced rhabdomyosarcomas in children the experience of the Italian Cooperative Group studies Cancer 110 11 2561 2567 doi 10 1002 cncr 23079 ISSN 0008 543X PMID 17941028 Hays D M Lawrence W Wharam M Newton W Ruymann F B Beltangady M Maurer H M 1 Ocak 1989 Primary reexcision for patients with microscopic residual tumor following initial excision of sarcomas of trunk and extremity sites Journal of Pediatric Surgery 24 1 5 10 doi 10 1016 s0022 3468 89 80290 8 ISSN 0022 3468 PMID 2723995 Meza Jane L Anderson James Pappo Alberto S Meyer William H Children s Oncology Group 20 Agustos 2006 Analysis of prognostic factors in patients with nonmetastatic rhabdomyosarcoma treated on intergroup rhabdomyosarcoma studies III and IV the Children s Oncology Group Journal of Clinical Oncology 24 24 3844 3851 doi 10 1200 JCO 2005 05 3801 ISSN 1527 7755 PMID 16921036 Folpe Andrew L McKenney Jesse K Bridge Julia A Weiss Sharon W 1 Eylul 2002 Sclerosing rhabdomyosarcoma in adults report of four cases of a hyalinizing matrix rich variant of rhabdomyosarcoma that may be confused with osteosarcoma chondrosarcoma or angiosarcoma The American Journal of Surgical Pathology 26 9 1175 1183 doi 10 1097 00000478 200209000 00008 ISSN 0147 5185 PMID 12218574 Crist W M Anderson J R Meza J L Fryer C Raney R B Ruymann F B Breneman J Qualman S J Wiener E 15 Haziran 2001 Intergroup rhabdomyosarcoma study IV results for patients with nonmetastatic disease Journal of Clinical Oncology 19 12 3091 3102 doi 10 1200 JCO 2001 19 12 3091 ISSN 0732 183X PMID 11408506 Risk Factors for Rhabdomyosarcoma www cancer org Ingilizce 6 Agustos 2022 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 2 Haziran 2023 Robertson JC Jorcyk CL Oxford JT 15 Mayis 2018 DICER1 Syndrome DICER1 Mutations in Rare Cancers Cancers 10 5 143 doi 10 3390 cancers10050143 PMC 5977116 2 PMID 29762508 a b Davis RJ D Cruz CM Lovell MA Biegel JA Barr FG 1994 Fusion of PAX7 to FKHR by the Variant t 1 13 p36 q14 Translocation in Alveolar Rhabdomyosarcoma Cancer Research 54 11 2869 2872 PMID 8187070 10 Agustos 2016 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 2 Haziran 2023 a b Barr F G Galili N Holick J Biegel J A Rovera G Emanuel B S 1 Subat 1993 Rearrangement of the PAX3 paired box gene in the paediatric solid tumour alveolar rhabdomyosarcoma Nature Genetics 3 2 113 117 doi 10 1038 ng0293 113 ISSN 1061 4036 PMID 8098985 a b c d Merlino G Helman L J 20 Eylul 1999 Rhabdomyosarcoma working out the pathways Oncogene 18 38 5340 5348 doi 10 1038 sj onc 1203038 ISSN 0950 9232 PMID 10498887 a b Barr F G Chatten J D Cruz C M Wilson A E Nauta L E Nycum L M Biegel J A Womer R B 15 Subat 1995 Molecular assays for chromosomal translocations in the diagnosis of pediatric soft tissue sarcomas JAMA 273 7 553 557 doi 10 1001 jama 273 7 553 ISSN 0098 7484 PMID 7530783 Kelly K M Womer R B Sorensen P H Xiong Q B Barr F G 1 Mayis 1997 Common and variant gene fusions predict distinct clinical phenotypes in rhabdomyosarcoma Journal of Clinical Oncology 15 5 1831 1836 doi 10 1200 JCO 1997 15 5 1831 ISSN 0732 183X PMID 9164192 a b c Gryder Berkley E Yohe Marielle E Chou Hsien Chao Zhang Xiaohu Marques Joana Wachtel Marco Schaefer Beat Sen Nirmalya Song Young 1 Agustos 2017 PAX3 FOXO1 Establishes Myogenic Super Enhancers and Confers BET Bromodomain Vulnerability Cancer Discovery Ingilizce 7 8 884 899 doi 10 1158 2159 8290 CD 16 1297 ISSN 2159 8274 PMC 7802885 2 PMID 28446439 Visser M Sijmons C Bras J Arceci R J Godfried M Valentijn L J Voute P A Baas F 1 Eylul 1997 Allelotype of pediatric rhabdomyosarcoma Oncogene 15 11 1309 1314 doi 10 1038 sj onc 1201302 ISSN 0950 9232 PMID 9315099 Oliner J D Kinzler K W Meltzer P S George D L Vogelstein B 2 Temmuz 1992 Amplification of a gene encoding a p53 associated protein in human sarcomas PDF Nature Ingilizce 358 6381 80 83 Bibcode 1992Natur 358 80O doi 10 1038 358080a0 hdl 2027 42 62637 PMID 1614537 16 Ekim 2022 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 2 Haziran 2023 Weber Hall S Anderson J McManus A Abe S Nojima T Pinkerton R Pritchard Jones K Shipley J 15 Temmuz 1996 Gains losses and amplification of genomic material in rhabdomyosarcoma analyzed by comparative genomic hybridization Cancer Research 56 14 3220 3224 ISSN 0008 5472 PMID 8764111 Epstein J A Lam P Jepeal L Maas R L Shapiro D N 19 Mayis 1995 Pax3 inhibits myogenic differentiation of cultured myoblast cells The Journal of Biological Chemistry 270 20 11719 11722 doi 10 1074 jbc 270 20 11719 ISSN 0021 9258 PMID 7744814 a b Yohe Marielle E Gryder Berkley E Shern Jack F Song Young K Chou Hsien Chao Sindiri Sivasish Mendoza Arnulfo Patidar Rajesh Zhang Xiaohu 4 Temmuz 2018 MEK inhibition induces MYOG and remodels super enhancers in RAS driven rhabdomyosarcoma Science Translational Medicine Ingilizce 10 448 eaan4470 doi 10 1126 scitranslmed aan4470 ISSN 1946 6234 PMC 8054766 2 PMID 29973406 a b c d e Dagher R Helman L 1 Ocak 1999 Rhabdomyosarcoma an overview The Oncologist 4 1 34 44 doi 10 1634 theoncologist 4 1 34 ISSN 1083 7159 PMID 10337369 Cessna M H Zhou H Perkins S L Tripp S R Layfield L Daines C Coffin C M 1 Eylul 2001 Are myogenin and myoD1 expression specific for rhabdomyosarcoma A study of 150 cases with emphasis on spindle cell mimics The American Journal of Surgical Pathology 25 9 1150 1157 doi 10 1097 00000478 200109000 00005 ISSN 0147 5185 PMID 11688574 Kumar S Perlman E Harris C A Raffeld M Tsokos M 1 Eylul 2000 Myogenin is a specific marker for rhabdomyosarcoma an immunohistochemical study in paraffin embedded tissues Modern Pathology 13 9 988 993 doi 10 1038 modpathol 3880179 ISSN 0893 3952 PMID 11007039 a b c Lawrence W Anderson J R Gehan E A Maurer H 15 Eylul 1997 Pretreatment TNM staging of childhood rhabdomyosarcoma a report of the Intergroup Rhabdomyosarcoma Study Group Children s Cancer Study Group Pediatric Oncology Group Cancer 80 6 1165 1170 doi 10 1002 sici 1097 0142 19970915 80 6 lt 1165 aid cncr21 gt 3 0 co 2 5 ISSN 0008 543X PMID 9305719 Pedrick T J Donaldson S S Cox R S 1 Mart 1986 Rhabdomyosarcoma the Stanford experience using a TNM staging system Journal of Clinical Oncology 4 3 370 378 doi 10 1200 JCO 1986 4 3 370 ISSN 0732 183X PMID 3950676 Ruymann F B Grovas A C 1 Ocak 2000 Progress in the diagnosis and treatment of rhabdomyosarcoma and related soft tissue sarcomas Cancer Investigation 18 3 223 241 doi 10 3109 07357900009031827 ISSN 0735 7907 PMID 10754991 Admiraal Rick van der Paardt Marcel Kobes Jasmijn Kremer Leontien CM Bisogno Gianni Merks Johannes HM 8 Aralik 2010 High dose chemotherapy for children and young adults with stage IV rhabdomyosarcoma Cochrane Database of Systematic Reviews 12 CD006669 doi 10 1002 14651858 cd006669 pub2 ISSN 1465 1858 PMID 21154373 Raney R B Tefft M Newton W A Ragab A H Lawrence W Gehan E A Maurer H M 1 Ocak 1987 Improved prognosis with intensive treatment of children with cranial soft tissue sarcomas arising in nonorbital parameningeal sites A report from the Intergroup Rhabdomyosarcoma Study Cancer 59 1 147 155 doi 10 1002 1097 0142 19870101 59 1 lt 147 aid cncr2820590129 gt 3 0 co 2 8 ISSN 0008 543X PMID 3791141 Raney Richard Beverly Meza Jane Anderson James R Fryer Christopher J Donaldson Sarah S Breneman John C Fitzgerald Thomas J Gehan Edmund A Michalski Jeff M 1 Ocak 2002 Treatment of children and adolescents with localized parameningeal sarcoma experience of the Intergroup Rhabdomyosarcoma Study Group protocols IRS II through IV 1978 1997 Medical and Pediatric Oncology 38 1 22 32 doi 10 1002 mpo 1259 ISSN 0098 1532 PMID 11835233 Healey E A Shamberger R C Grier H E Loeffler J S Tarbell N J 15 Mayis 1995 A 10 year experience of pediatric brachytherapy International Journal of Radiation Oncology Biology Physics 32 2 451 455 doi 10 1016 0360 3016 95 00520 9 ISSN 0360 3016 PMID 7772200 a b PDQ Pediatric Treatment Editorial Board 1 Ocak 2002 Childhood Rhabdomyosarcoma Treatment PDQ Health Professional Version Bethesda MD National Cancer Institute US PMID 26389243 19 Agustos 2022 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 2 Haziran 2023 Ognjanovic Simona Linabery Amy M Charbonneau Bridget Ross Julie A 15 Eylul 2009 Trends in childhood rhabdomyosarcoma incidence and survival in the United States 1975 2005 Cancer 115 18 4218 4226 doi 10 1002 cncr 24465 ISSN 0008 543X PMC 2953716 2 PMID 19536876 Wexler LH Herman LJ 1997 Principles and practice of pediatric oncology 3rd ed Philadelphia Lippincott Raven ss 799 829 Stiller C A McKinney P A Bunch K J Bailey C C Lewis I J 1 Eylul 1991 Childhood cancer and ethnic group in Britain a United Kingdom children s Cancer Study Group UKCCSG study British Journal of Cancer 64 3 543 548 doi 10 1038 bjc 1991 347 ISSN 0007 0920 PMC 1977662 2 PMID 1654982 Stiller C A Parkint D M 1 Ocak 1994 International variations in the incidence of childhood soft tissue sarcomas Paediatric and Perinatal Epidemiology Ingilizce 8 1 107 119 doi 10 1111 j 1365 3016 1994 tb00439 x ISSN 1365 3016 PMID 8153013 Yang P Grufferman S Khoury M J Schwartz A G Kowalski J Ruymann F B Maurer H M 1 Ocak 1995 Association of childhood rhabdomyosarcoma with neurofibromatosis type I and birth defects Genetic Epidemiology 12 5 467 474 doi 10 1002 gepi 1370120504 ISSN 0741 0395 PMID 8557179 Smith A C Squire J A Thorner P Zielenska M Shuman C Grant R Chitayat D Nishikawa J L Weksberg R 1 Aralik 2001 Association of alveolar rhabdomyosarcoma with the Beckwith Wiedemann syndrome Pediatric and Developmental Pathology 4 6 550 558 doi 10 1007 s10024001 0110 6 ISSN 1093 5266 PMID 11826361 Cohen P R Kurzrock R 1 Ocak 1995 Miscellaneous genodermatoses Beckwith Wiedemann syndrome Birt Hogg Dube syndrome familial atypical multiple mole melanoma syndrome hereditary tylosis incontinentia pigmenti and supernumerary nipples Dermatologic Clinics 13 1 211 229 doi 10 1016 S0733 8635 18 30121 9 ISSN 0733 8635 PMID 7712645 Malkin D Li F P Strong L C Fraumeni J F Nelson C E Kim D H Kassel J Gryka M A Bischoff F Z 30 Kasim 1990 Germ line p53 mutations in a familial syndrome of breast cancer sarcomas and other neoplasms Science 250 4985 1233 1238 Bibcode 1990Sci 250 1233M doi 10 1126 science 1978757 ISSN 0036 8075 PMID 1978757 Bisogno G Murgia A Mammi I Strafella M S Carli M 1 Ekim 1999 Rhabdomyosarcoma in a patient with cardio facio cutaneous syndrome Journal of Pediatric Hematology Oncology 21 5 424 427 doi 10 1097 00043426 199909000 00016 ISSN 1077 4114 PMID 10524458 Gripp Karen W Scott Charles I Nicholson Linda McDonald McGinn Donna M Ozeran J Daniel Jones Marilyn C Lin Angela E 15 Subat 2002 Five additional Costello syndrome patients with rhabdomyosarcoma proposal for a tumor screening protocol American Journal of Medical Genetics 108 1 80 87 doi 10 1002 ajmg 10241 ISSN 0148 7299 PMID 11857556 Grufferman S Schwartz A G Ruymann F B Maurer H M 1 Mayis 1993 Parents use of cocaine and marijuana and increased risk of rhabdomyosarcoma in their children Cancer Causes amp Control 4 3 217 224 doi 10 1007 bf00051316 ISSN 0957 5243 JSTOR 3552846 PMID 8318638 3 Temmuz 2022 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 2 Haziran 2023 Weber CO 1854 Anatomische Untersuchung einer hypertrophischen Zunge nebst Bemerkungen uber die Neubildung quergestreifter Muskelfasern Archiv fur Pathologische Anatomie und Physiologie und fur Klinische Medicin 7 115 125 doi 10 1007 BF01936232 14 Kasim 2022 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 2 Haziran 2023 Stout Arthur Purdy 1 Mart 1946 Rhabdomyosarcoma of the Skeletal Muscles Annals of Surgery 123 3 447 472 doi 10 1097 00000658 194603000 00011 ISSN 0003 4932 PMC 1803493 2 PMID 17858752 Tanoue K Jan 2014 Survivin responsive conditionally replicating adenovirus kills rhabdomyosarcoma stem cells more efficiently than their progeny J Transl Med 12 27 doi 10 1186 1479 5876 12 27 PMC 3925355 2 PMID 24467821 Genel Saboo S S Krajewski K M Zukotynski K Howard S Jagannathan J P Hornick J L Ramaiya N 2012 Imaging Features of Primary and Secondary Adult Rhabdomyosarcoma American Journal of Roentgenology 199 6 W694 W703 doi 10 2214 AJR 11 8213 PMID 23169742 SiniflandirmaDICD 10 C49 M50ICD 9 CM 171 9ICD O M8900 3 M8920 3OMIM 268210MeSH D012208DiseasesDB 11485 30924005Dis kaynaklarMedlinePlus 001429eMedicine ent 641 ped 2005Patient UK RabdomyosarkomOrphanet 780