Yaz saati uygulaması

Yaz saati uygulaması (YSU), herhangi bir ülkede veya bölgede gün ışığından, sabahları daha az, öğleden sonra daha çok yararlanmak üzere, periyodik olarak, saatlerin belirli bir miktarda değiştirilmesidir. Genellikle, bu uygulama kapsamında saatler ilkbahar başlangıcında bir saat ileri, sonbaharda ise bir saat geri alınır. Çağdaş yaz saati uygulaması ilk defa 1895 yılında Yeni Zelandalı bir böcekbilimci olan George Vernon Hudson tarafından önerildi. O günden sonra birçok ülke bu uygulamayı benimseyerek kullanmaya başladı. Bununla birlikte, yaz saati uygulamaları ülkeler arasında farklılık gösterebilir.

Bölgelere göre yaz saati uygulaması:

  Kuzey yarıküre yazında kullanılıyor

  Güney yarıküre yazında kullanılıyor

  YSU artık kullanılmıyor

  YSU hiç kullanılmadı

Yaz saati uygulaması tartışmalıdır. Gün ışığından daha çok yararlanmak için gündüz saatlerine bir saat eklenmesi satış, spor ve iş saatlerine bağlı çeşitli etkinlikleri olumlu yönde etkilerkentarım, gece eğlenceleri gibi güneş ışığıyla beraber biten etkinliklere olumsuz etki yapar. Öte yandan, öğle saatlerine bir saat daha eklemek, trafik kazalarından kaynaklanan ölüm oranlarını da azaltmaktadır. Ne var ki, uygulamanın sağlık ve suç oranları üzerindeki etkisi daha az belirgindir. Her ne kadar uygulamanın ilk hedeflerinden biri akşam saatlerindeki aydınlatma enerjisi tüketimini kısmak olsa da, günümüzde çağdaş ısıtıcı ve serinletici cihazların yaygınlaşmasıyla birlikte bu amacından sapmaya başladı. Öyle ki, 20. yüzyıl başlarında elektrik temel olarak aydınlatmada kullanılıyordu. Teknolojik gelişmeler yeni elektrik kullanım alanları yaratınca buradan elde edilen tasarruf azaldı. Bu bakımdan bu uygulamanın kullanılması çelişkili ve tutarsız bir hâl almaya başladı.

YSU'da ara sıra meydana gelen kaymalar başka zorlukları da beraberinde getirir. Bundan dolayı, zaman kaydetmede ve görüşmelerle yolculukların ayarlanmasında, faturalandırma, arşivcilik gibi işlerde, tıbbi cihazların ve iş makinelerinin kullanımı ile uyku düzeninde sorunlar meydana gelir. Yazılımlar genellikle bilgisayarların saatlerini otomatik olarak ayarlar. Ne var ki, bunun sınırları vardır ve özellikle YSU kuralları değiştiğinde hata olasılığı artar.

Köken

Bu antik su saati, dönen bir silindir düzeneği sayesinde çalışır ve her günün tarihine göre saat uzunluklarını gösterir.

Benjamin Franklin, top atarak Paris halkını uyandırmayı öneren isimdir.

G.V. Hudson, YSU'yu 1895'te önererek çağdaş uygulamanın öncüsü oldu.

Her ne kadar günümüzde kullanılmasa da, birçok antik medeniyet günlük çizelgelerini gün doğuşu ve batışına odaklayarak çağdaş YSU'dan daha esnek ve dakik zaman ayarlamaları kullanıyorlardı. Gündüzü, tüm günün uzunluğunu değiştirmeyecek şekilde on iki eşit parçaya bölerek yaz aylarında saatlerin daha uzun olmalarını sağlarlardı. Örneğin, Antik Roma'daki su saatleri yılın farklı ayları için farklı ölçekler barındırmaktaydı: kışın yaşanan gündönümü sırasında Roma'nın bulunduğu enlemde gün doğumundan sonraki üçüncü saat hora tertia, çağdaş saat sisteminde 09:02'ye karşılık gelmekte olup 44 dakika sürmekteydi. Aynı saat, yazın yaşanan gündönümü sırasında ise 06.58'e karşılık gelmekte olup 75 dakika sürmekteydi. Antik dönemden sonra, eşit uzunluklu standart saatlerin kullanımı yavaş yavaş eşit olmayan uzunluktaki saatlerin yerini almaya başladı. Böylelikle günlük zaman mevsimlere göre değişiklik göstermiyordu. Eşit olmayan uzunluktaki saatlerin kullanımı Aynoroz'daki manastırlarda ve bazı Yahudi kutlamalarında olduğu gibi, kimi yerlerde hâlen geleneksel olarak kullanılmaktadır.

"Erken yatıp erken kalkmak, kişiyi sağlıklı, zengin ve akıllı yapar" özdeyişinin sahibi olan Benjamin Franklin, Amerika Birleşik Devletleri'nden Fransa'ya elçi olarak yollandığı sırada, Paris halkının mum israfını önlemesi ve gün ışığından daha çok yararlanması için imzasız bir mektup yayımladı. Bu 1784 yergisi, vergilemek, mumları karneye bağlamak ve insanları gün doğumu sırasında kilise çanları ve top ateşiyle beraber uyandırmak gibi öneriler içermekteydi. Franklin, YSU'yu önermedi; antik Roma'da olduğu gibi 18. yüzyıl Avrupası da kesin bir zaman çizelgesi tutmamayı sürdürdü. Ancak bu, Franklin'in döneminde standart bir hal almaya başlayan demiryolu ve iletişim hatlarının gelmesiyle değişmeye başladı.

Çağdaş YSU ilk defa Yeni Zelandalı bir böcekbilimci olan George Vernon Hudson tarafından önerildi. Vardiyalı bir işte çalışan Hudson, böcek toplamak için yeterli zaman bulmaktaydı. Öyle ki, bu onu gün batımından önceki son saatlerin önemini sorgulamaya itti. 1895 yılında Hudson, Wellington Felsefî Topluluğu'na bir bildiri yollayarak iki saatlik bir değişimi kapsayan yaz saati uygulamasını önerdi. Bu öneriye Christchurch çevresinden hatrı sayılır bir ilgi belirdi. Bunun ardından Hudson, benzer bir bildiriyi 1898 yılında bir kere daha yolladı. Pek çok yayın, yanlış bir biçimde YSU'nun mucidi olarak ünlü bir İngiliz müteahhit olan William Willett'ı gösterdi. Willett da Hudson'dan bağımsız olarak 1905 yılında kahvaltıdan önce çıktığı bir gezintide Londra'daki insanların pek çoğunun yaz günlerinin ilk saatlerinde uyuyor olduklarını keşfederek benzer bir uygulama tasarladı. Ayrıca, hırslı bir golfçü olan Willett, akşam karanlığının çabucak çökerek golf oynamasına engel olmasından da rahatsızlık duyuyordu. Onun çözümü de yaz aylarında saatleri ileri almak oldu. Bu önerisi Hudson'un önerisinden iki yıl sonra gerçekleşti.

Aşağıda yer alan Siyaset başlığında anlatıldığı üzere, Willett'ın bu önerisi 1915 yılında ölümüne kadar Birleşik Krallık'ta ilgi çekmedi. Ancak I. Dünya Savaşı'nda Almanya, müttefikleri ile beraber elinde bulunan topraklarda 30 Nisan 1916 tarihinden itibaren bu uygulamayı benimseyerek Avrupa'da bu uygulamayı kullanan ilk devlet oldu. Uygulamanın ilk kullanım amacı savaş sırasındaki kömür kullanımından tasarruf etmekti. Daha sonraları Birleşik Krallık, müttefikleri ve Avrupa'da savaşta yer almayan birçok devlet bu uygulamayı benimsemeye başladı. Rusya ve diğer başka ülkeler bir yıl sonra bu uygulamayı kullanmaya başlarken Amerika Birleşik Devletleri bunu 1918 yılında kullanmaya başladı. Bu zamandan sonra birçok ülkede uygulamalar konusunda yeni kanun ve düzenlemeler yürürlüğe kondu.

Uygulama

YSU Orta Avrupa'da uygulandığı anda, saat OAS'de 2.00 iken 3.00'a ayarlanarak OAYS başlar.

YSU Orta Avrupa'da bittiği anda, saat OAYS'de 3.00 iken 2.00'a ayarlanarak OAS yeniden başlar. Diğer zaman dilimleri için farklı zamanlarda değiştirme yapılır.

Tipik bir saatlik uygulamada ilkbahar aylarında bir bölgedeki yerel zaman dilimi 2.00 iken, saatler bir saat ileri alınarak 03.00'a ilerletilir. Böylelikle o gün yirmi üç saat olur. Aynı şekilde, sonbahar aylarında saat ilerletilmiş halde iken 02.00'ı gösterdiğinde, saatler bir saat geri alınarak 01.00'ı gösterecek biçimde ayarlanır. Bu geri dönüşten sonraki gün yirmi beş saattir. Dijital göstergeli uygulamada yaz saati 02:00'yi tam olarak okumaz. Saat 01:59:59.9'a geldiği anda ya ileriye 03:00:00.0'e gider ya da geriye 01:00:00.0'e döner. Örneğin, Eşgüdümlü Evrensel Zaman'daki standart yerel saat YSU'da olurken standart UTC−10 yerel saat, YSU'da UTC−9 olur.

Saat değiştirme hafta sonu gecesi uygulanarak gün içindeki iş akışının bozulmasının önüne geçilir. Genelde değişiklik bir saat yapılmakla birlikte Avustralya'nın Lord Howe Adası yarım saat uygulamaktadır. Geçmişte yirmi dakikadan iki saate kadar değişen yaz saati uygulamaları yapılmıştır.

Değişiklik yapılacağı zaman komşu ülkeler arasındaki koordinasyonlar değişiklik gösterir. Avrupa Birliği üyelerinin hepsi aynı anda, saat 01:00 UTC'de değişikliğe giderler. Böylece, DAS her zaman OAS'nın bir saat önünde kalmış olur. Farklı zaman dilimlerinde yer alan komşu ülkeler farklı bir yol izlediklerinde geçici olarak bir iki saat için başka bir zaman diliminin ötesine veya dilimine geçebilir. Kuzey Amerika genel olarak yerel saat 02:00'da saatleri değiştirir, böylece örneğin, Sıradağlar Zaman Dilimi geçici olarak Pasifik Zaman Dilimi ile aynı zamanda yer alır veya onun 2 saat önüne geçer. Avustralya eyaletlerinin bir standardı yoktur. Hatta tarih olarak bile anlaşamazlar. Örneğin, 2008'e YSU uyumlu eyaletler 5 Ekim'de saatlerini değiştirirken Batı Avustralya 26 Ekim'de, yani 21 gün sonra saati değiştirmiştir.

Başlangıç ve bitiş tarihleri konuma ve yıla bağlı olarak değişir. 1996'dan beri Avrupa Yaz Saati, mart ayının son pazar gününden ekim ayının son pazarına kadar uygulanmaktadır. Önceleri Avrupa Birliği'nde kurallar tam olarak oturmamıştı. 2007'den başlayarak, Birleşik Devletler'in büyük bölümü ile Kanada'da YSU, martın ikinci pazarından kasımın ilk pazarına kadar, hemen hemen yılın üçte ikisinde uygulanmaktadır. 2007'de ABD'deki değişiklik 2005 Enerji Politikası Yasası'nın bir parçasıydı. 1987'den 2006'ya kadar, başlangıç ve bitiş tarihleri nisanın ilk pazarı ile ekimin son pazarıydı ve Amerika Kongresi önceki tarihlerdeki uygulamayı devam ettirdi. Şimdi ise, bir enerji tüketim çalışması yapıldı.

2008'den önce Brezilya, tarihe bağlı olarak doğu ABD'den bir, iki veya üç saat ilerideydi.

Güney Yarımküre'de başlangıç ve bitiş tarihleri terstir. Örneğin, Şili anakarasında YSU saati ekimin ikinci cumartesinden martın ikinci cumartesine kadar ve (24:00) yerel saatlik değişimlerledir. Bu yüzden, Birleşik Krallık ve Şili anakarası arasındaki saat farkı, yıla bağlı olarak dört veya beş saat olabilir.

Saat dilimleri sık sık YSU'nun yıllık dönüşüne göre ideal sınırlarının batısına kayar.

Şili'nin batısı, İzlanda ve diğer alanların zaman dilimlerindeki sapmalar, YSU'nun yıllık dönüşümünün etkisiyle batıya doğrudur. Bu etkiler saat uygulamasından bağımsızdır. Örneğin, Saskatoon ve Saskatchewan'da, 106° 39′ W boylamında, ideal Dağ Zaman Dilimi (105° W) merkezinin az batısındadır. Saskatchewan'da saat, Amerikan Merkezi Saat Diliminin (90° W) yıllık dönüşümündedir. Bu yüzden, Saskatoon daima güneş saatinin 67 dakika ilerisindeykenHindistan'ın güneydoğusu ve diğer birkaç alanda saat dilimindeki sapmalar doğuya doğrudur. Bu da, YSU'nun zararınadır. Birleşik Krallık İrlanda, YSU'yu 1968'den 1971'e kadar uyguladı. Fakat kullanışlı olmamasından dolayı, özellikle kuzey bölgelerde artık uygulamadan vazgeçti.

Fransa'nın batısı, İspanya ve diğer alanların yaz saati dilimlerindeki sapmalar YSU'nun kış saati uygulamasının etkisiyle bir saat artar. Örneğin, Alaska'daki Nome şehri 165° 24′ W boylamında ve ideal Samoa Zaman Dilimi (165° W) merkezinin batısındadır. Fakat Nome, Alaska Saat Dilimini (135° W) YSU ile uygular. Bu yüzden Some güneşten, kışın yaklaşık iki saat, yazın ise yaklaşık üç saat ileridir. Çifte yaz saati uygulaması nadiren, bazı özel durumlarda benimsenir. Örneğin, Britanya bu tarz bir uygulamayı II. Dünya Savaşı sırasında kullanmıştır.

YSU, güneş doğuş saatinin neredeyse hiç değişmediği ekvator yakınında genellikle uygulanmaz. Bazı ülkelerin ise sadece bazı bölgelerinde uygulanır. Örneğin, Brazilya'nın güneyinde ekvator çizgisinin geçmediği yerlerde uygulanırdı. YSU, orta ve yüksek enlemlerde daha sık uygulanırken, Güney Amerika, Asya, Afrika ve Okyanusya'da genellikle uygulanmaz.

Faydalar ve sorunlar

William Willett, diğer çalışmalardan bağımsız olarak YSU'yu 1907 yılında geliştirerek devamlı olarak uygulamanın savunuculuğunu yaptı.

Willett'ın 1907 yılındaki önerisiyle beraber, daha uzun sürecek olan gündüz saatleri sayesinde çeşitli boş zaman etkinliklerine zaman kalacak olması tartışılmaya başlandı. Özellikle yüksek enlemlerde yer alan yerlerde yazları gerçekleşen gündönümlerine yakın günlerin uzun gündüz saatleri içeriyor olması, bu bölgelerdeki gündüz vaktinin daha verimli bir şekilde kullanılacağı ve sabahın erken saatlerinin boşa harcanmayacak olması anlamına geliyordu. YSU, kışın herhangi bir geniş çaplı getiriye sahip değildir. Bunun nedeni, kış sabahlarının karanlık oluşu, dolayısıyla çalışanların güneşli havada yapılabilecek boş zaman etkinliklerinin olmaması veya çocukların erken saatlerde kalkıp karanlıkta okula gitmek zorunda kalmasıdır.

Günün planlanması hakkında genel görüş, YSU'nun birçok getiriye sahip olduğudur. Örneğin, belli bir amaca yönelik olarak insanları erken kalkmaya itmesi, bu uygulamadan kişisel olarak hoşlanmayan kişiler için bile olumlu bir yandır. Düzenlemenin avantajları öyle büyüktür ki, birçok insan çalışma programını televizyon yayınları ve günışığına göre ayarlayıp değiştirerek, YSU'nun kullanılmakta olup olmadığını göz ardı eder.

Enerji kullanımı

YSU sayesinde gerçekleşen enerji tasarrufunda en büyük pay konut aydınlatmasında görülür. Amerika Birleşik Devletleri ve Kanada'nın toplam elektrik kullanımının yaklaşık %3,5'i aydınlatmaya ayrılır. Sayısal olarak gündoğumunu ve günbatımını geciktirmek, akşamları yapay ışıklandırmaya ayrılan enerjiyi azaltmaktadır. Franklin'in 1784'te belirttiği üzere, akşam saatlerindeki kısıntı, gündüz saatlerindeki artmanın önüne geçtiğinde aydınlatma giderleri azalmaktadır. YSU'nın ilk amaçlarından biri akşam kullanılan bu aydınlatma harcamalarını kısarak enerjinin çöpe gitmesini önlemekti. Her ne kadar enerji tasarrufu önemli bir amaç olarak kalsa da, enerji kullanım seyirleri o günlerden bugüne değişme gösterdi. Öyle ki son çalışmalara bakıldığında sınırlı ve çelişkili enerji kullanım verileriyle karşılaşılmaktadır. Elektrik kullanımı coğrafî şartlar, iklim ve ekonomik koşullara göre değişiklik gösterir. Bu da uygulama hakkında yapılacak olan tek bir çalışmayı genellemede en büyük engellerden biridir.

• Amerika Birleşik Devletleri Ulaştırma Bakanlığı'nın (DOT) 1975'te yaptığı bir çalışmada, YSU'nun Nisan-Mayıs dönemlerinde ülkenin elektrik kullanımını %1 oranında azalttığını ortaya koydu. Ancak National Institute of Standards and Technology (NBS), 1976 yılında çalışmayı tekrar inceleyerek herhangi bir tasarrufun söz konusu olmadığı sonucuna vardı.
• 2000 yılında Avustralya'nın bazı bölümleri kış sonunda YSU'ya geçtiğinde o seneki elektrik tüketimi azalmadı, aksine sabahları zirveye ulaşan tüketim nedeniyle tüketim arttı.
• 2006-07 dönemindeki yaz sırasında Batı Avustralya'da YSU, sıcak günlerde elektrik tüketimini arttırırken serin günlerde azalttı. Hatta tüm mevsim boyunca tüketim %0,6 oranında arttı.
• Her ne kadar 2007 yılında yapılan bir çalışma sonunda yürütülen tahminler, Japonya'nın YSU'ya geçişiyle beraber evsel elektrik tüketiminin azalacağını iddia etmiş olsa da, 2007'de yapılan bir simülasyona bakıldığında YSU ile beraber Osaka'daki evsel tüketimde aydınlatma giderlerinin %0,02 azalmasına rağmen, soğutma giderlerinin %0,15 artmasıyla beraber bu sayının toplamda %0,13 oranında yükselmeye neden olacağı belirtildi. Her iki çalışmada da evsel olmayan enerji tüketimi konusunda bir çalışma yapılmamıştır. Zaten YSU'nun etkileri genel olarak konutlardaki enerji tüketimi üzerinde görülmektedir.
• 2007 yılında yapılan bir çalışmada Kaliforniya'da başlayan yaz saati uygulamasının eyaletteki elektrik tüketiminde herhangi bir değişmeye neden olmadığı belirtildi.
• 2007 yılında yapılan bir çalışmaya göre Büyük Britanya'da kışın uygulanan YSU'nun %2'lik bir enerji tüketim artışının önüne geçeceği tahmin edildi.
• 2008 yılında Amerika Birleşik Devletleri'nin Indiana eyaletinde yapılan bir çalışmada, 2006 yılında YSU'yu benimseyen bu eyaletteki yıllık fatura verileri incelendi ve buradaki enerji tüketiminin azalmak yerine, fazladan açılan klimalar yüzünden %1 ila %4 arasında bir arttığı ortaya kondu.
• Amerika Birleşik Devletleri Enerji Bakanlığı, (DOE) 2008'de hazırladığı bir raporda, 2007'de ülkedeki bazı eyaletlerin YSU'ya geçişiyle beraber yıl içinde toplam %0,5'lik bir enerji tasarrufunun ortaya çıktığı belirlendi.

Bunların dışında kimi çalışmalar YSU'nun motor yakıt tüketimini arttırdığını göstermektedir. Yine de 2008 yılında DOE tarafından hazırlanan raporda, 2007'deki YSU'ya geçiş sürecinde kayda değer bir benzin fiyat artışının bulunmadığı ifadesi yer almaktadır.

Ekonomik etkiler

Perakendeciler, spor eşyası üreticileri ve öğle saatlerinin artışından olumlu etkilenen diğer iş alanları, YSU'dan olumlu etkilenmektedir. Bunun başlıca nedeni, uygulamanın getirisi olan uzun öğle saatlerinin müşterileri marketlere giderek alışveriş yapıp çeşitli spor etkinliklerine katılmaya itmesi olarak açıklanmaktadır. 1984 yılında Fortune dergisinin tahminlerine göre, yedi hafta süren bir YSU sayesinde 7-Eleven şirketinin gelirlerini $30 milyon arttığı belirlenirken, Ulusal Golf Vakfı'nın hesaplarına göre, YSU'nun uygulandığı dönemlerde golf sanayisinin gelirlerinin $200 milyondan $300 milyona yükseldiği belirlendi. 1999 yılında yapılan bir çalışmaya göre YSU, Avrupa Birliği'ndeki boş zaman etkinlikleri sanayisini %3 oranında büyütmektedir. Tüm bunların tersine uygulama, çiftçileri ve işi güneşe bağlı olan birçok işçiyi olumsuz olarak etkilemektedir. Buna rağmen birçok çiftçi YSU'dan yana ya da tarafsızdır. Örneğin, tahıl hasadının en iyi yapıldığı süre zarfı, çiy tanelerinin buharlaştığı saatlerdir. Tarım işçileri yaz aylarında tarlalara daha erken gelip buradan erken ayrıldığında iş gücünün verimi azalmaktadır. YSU ayrıca kitle iletişim araçlarının reytinglerini de azaltmaktadır. Bunun yanında arabalı tiyatrolarla beraber tiyatroların da gelirlerini düşürmektedir.

Saatleri değiştirmek ve YSU'yu uygulamaya koymak doğrudan bir ekonomik harcamaya neden olur. Bu harcamalardan bazıları görüşme ve toplantılarının kontrolünü sağlamak, bilgisayar uygulamaları gibi harcamalardır. Örneğin, 2007 yılında Kuzey Amerika'da başlatılan uygulama yüzünden $500 milyon ile $1 milyar arasında değişen ayrıca bir harcama yapıldı. Her ne kadar saat değişikliğinin azalan ekonomik verimle bağlantılı olup olmadığı tartışılsa da, 2000 yılında YSU'ya geçişle beraber ABD borsaları bir gün içinde $31 milyarlık düşüş yaşadı. Yine de bu hesaplamalar çeşitli yöntemlere göre farklılıklar gösterebilmektedir. Bu nedenle sonuçlar tartışmalıdır.

Kamu güvenliği

1975 yılında ABD Ulaştırma Bakanlığı, yaptığı bir araştırmada YSU'nun trafik kaza oranını %0,7 oranında azalttığını ortaya koydu. Bakanlık, gerçek düşüş oranının %1,5 ila %2 arasında olabileceğini tahmin etti. Ancak 1976'da bu raporu inceleyen NBS, aslında trafik kazalarıyla uygulama arasında bir bağıntı olmadığını iddia etti. 1995'e ait Yol Güvenliği Sigorta Enstitüsü tahminlerine göre, aslında YSU'nun toplam kazaları %1,2; yayalara yönelik trafik kazaları ise %5 oranında azalttığı ifadesi yer aldı. Bunun yanında birçok araştırmada aslında trafik kazalarıyla YSU arasında bir bağlantının bulunduğu ifade edildi. Birleşik Krallık'ta yapılması düşünülen Tek/Çift Yaz Saati (SDST) adı verilen yeni bir uygulama planında, saatlerin kış aylarında güneşe göre bir, yaz aylarında güneşe göre iki saat ileride olması sağlanarak trafik kazalarının %3 ila %4 oranında azaltılması düşünülmektedir. Ancak ilkbahardaki değişim akşamından sonra uyku düzenlerinde belirecek bir aksamanın ölümle sonuçlanan trafik kaza oranını arttırıp artırmayacağı bilinmemektedir. Son yıllarda yapılan birtakım çalışmalarda Kuzey Amerika ve Birleşik Krallık'taki YSU ile trafik kazaları arasında bir bağıntı gözlenirken; İsveç ve Finlandiya'da bu durum gözlenmedi. 2009 yılında Amerika Birleşik Devletleri'nde yapılan bir çalışmaya göre YSU'nun uygulandığı akşamlardan sonraki pazartesileri, çalışan nüfus ortalama kırk dakika daha az uyuduğundan, iş yerlerinde dikkatsizlik sonucu ortaya çıkan kazalar artmaktadır.

ABD'de 1970'lerde Law Enforcement Assistance Administration (LEAA) tarafından yürütülen bir araştırmayla başkent Washington'daki şiddet içerikli suç oranının %10 ila %13 arasında azaldığı görüldü. Ancak yine de LEAA'nın yaptığı bu çalışmada diğer etmenler gösterilmedi, araştırma iki şehirde yürütüldü ayrıca suç olarak tanımlanan eylemler çok dar bir içeriğe sahipti. Bunun sonucunda Ulaştırma Bakanlığı, YSU'nun getirilerinin ülke çapında karşılaştırılmasının imkânsız olduğu sonucuna vardı. Sokak aydınlatmasının suç oranı ve suç korkusu üzerinde az, hatta bazen çelişkili etkilere sahip olduğu ortaya kondu.

Birçok ülkede, yangına karşı güvenlikten sorumlu yetkililer, özellikle sonbaharda, ısınma ve mum yakma oranına bağlı olarak ev yangınlarının arttığı sezon öncesinde vatandaşları, duman ve karbonmonoksit dedektörlerindeki pilleri değiştirmeyi hatırlatması için her sene iki saat değişikliği kullanmaya teşvik etmektedir. Yangından kaçış planını gözden geçirmek ve uygulamak ile benzer aile faciası planları, araç lambalarının bakımı, riskli malzemelerin depolandığı alanların kontrolü, termostatların yeniden programlanması ve mevsimlik aşılar da benzer "yılda iki defa yapılması gereken işler" arasındadır. YSU kullanmayan bölgeler, bunun yerine ilkbahar ile sonbaharın ilk günlerini hatırlatıcı olarak kullanabilir.

Sağlık

Saat değişimleri, 2007'de Greenwich'teki görünür gündoğumu ve günbatımı saatlerine etki etmektedir.

YSU'nun sağlık üzerine etkisi karmaşıktır. Toplum içinde sabit çalışma saatlerine sahip kimseler için daha uzun yaz günleri egzersiz yapmaya teşvik ettiğinden sağlık adına olumlu bir uygulamadır. Ayrıca enleme göre değişse bile, insanların güneş ışığıyla temas halinde kaldığı süre arttığından insanların derilerinde güneş ışığı ile beraber sentezlenen D vitamini, sağlık adına olumludur. Ancak öte yandan bu artan güneş ışığı temas süresi, cilt kanserini de tetikleyebilmektedir. Güneş ışığı ayrıca mevsime bağlı duygusal rahatsızlık adı verilen psikolojik bir bunalım üzerinde oldukça derin bir etkiye sahiptir. YSU, insanları erken kalkmaya itmesi nedeniyle depresyonun önüne geçmede yararlı olabilmektedir. Ancak bazı kesimler bunun tersini iddia etmektedir. Görme engelli bir spor patronu olan Gordon Gund tarafından kurulan Retinitis Pigmentosa Kurumu, 1985 ve 2005 yıllarında YSU için görüşmelerde bulundu.

Saat değişiklikleri uyku düzenine hasar vererek uyku verimini azaltmaktadır. Bunun yanında biyolojik saate uyum sağlama çalışmaları şiddetli olabildiği gibi haftalarca sürebilir. 2008 yılında yapılan bir çalışmaya göre, intihar eden erkek sayısının ilkbahardaki geçişle beraber arttığı, fakat mevsime sağlanan uyumla beraber tekrar azaldığı ortaya kondu. 2008'de İsveç'te yapılan bir araştırmada, ilkbaharda saatlerin ileri alınmasından sonraki ilk üç gündeki kalp krizi oranı daha yüksekken sonbaharda saatlerin geri alınmasından sonraki ilk üç günde daha düşüktür. 2005 yılında YSU'yu yürürlükten kaldıran Kazakistan, buna neden olarak sağlıkta yaşanan sorunları göstermiştir. 2011 senesinden itibaren Rusya sene boyunca YSU'yu uygulayan ülkeler listesinde.

Karmaşıklık

YSU nedeniyle yapılan saat değişikliklerinin karmaşıklık bakımından olumsuz yönleri de mevcuttur. İnsanların saatlerini değiştirmeyi unutmaması gerekir ve bunun için fazladan bir zaman gerekir. Ayrıca mekanik saatlerin tam duyarlılıkla değiştirilmesi sorun yaratabilir. Saat içeren cihazlar arttıkça, bunları ayarlamak için harcanan zaman artmaktadır. Ayrıca iki Zaman dilimi arasında çalışıp oturan insanlar her iki YSU uygulamasının da izini takip etmek zorundadır. Öyle ki bazı saat dilimlerinde YSU uygulanırken diğerinde uygulanmayabilir. Bu da gün uzunluklarını değişken hale getirir. Yine görüşmeler, toplantılar, yolculuklar, yayınlar ve fatura sistemlerinde sapma ve bozulmalar görülebilir ve bu da pahalıya mal olabilir. Sonbaharda saatler 02.00'den 01.00'e alınırken saatler 01:00:00.0 ve 01:59:59.9 aralığını iki kez okuyacağından sorunlara yol açabilir.

William Willett'ın anıtındaki saat her zaman YSU'ya tabi tutulur.

Kimi bilgisayar tabanlı sistemler saat değişikliklerinin ardından aksama yaşayabilir veya yeniden başlatılma gereği duyabilir. Bu tarz durumlara örnek olarak 1993'te bir Alman kuruluşunun gördüğü zarar örnek olarak gösterilebilir. Tıbbi cihazlar ise ters durumların ortaya çıkmasına neden olabilir ve bu da doktorların sorumluluğunu üstlendiği hastaların zarar görmesine yol açabilir. Bu sorunlar, YSU'nun kendi içinde yaşadığı değişikliklerle birleştiğinde 2007 yılı sorunu gibi bir durum ortaya çıkmaktadır. Yazılım geliştiricileri böyle durumlarda birçok yazılımı test edip düzenlemek zorunda kalır. Ayrıca kullanıcılar da yazılımların son sürümlerini indirip kurduktan sonra bilgisayarlarını yeniden başlatmak zorunda kalır.

Bazı saat değişikliği sorunları, saatleri sürekli ayarlamak suretiyle önlenebilmektedir. Bu ayarlamalar sürekli olmasa bile aşama aşama da yapılarak sorunlar çözülebilmektedir. Örneğin, Willett'ın ilk YSU önerisinde her hafta yirmişer dakikalık değişiklik yapma fikri yer almaktaydı. Ancak bu durum uygulamanın karmaşıklığı arttıracağı düşünülerek uygulamaya hiçbir zaman konmadı.

YSU standart zamanın dezavantajlarını taşır ve hatta artırır. Örneğin, kişiler güneş saatini okurken saat kuşağını ve doğal farklılıkları da hesaba katmalıdır. Ayrıca öğleni takip eden iki saat içinde güneşe çıkmaktan kaçınmak gibi güneşe maruz kalmaya ilişkin kurallar, yaz saati uygulanmaktayken doğruluk ve kesinliğinden kaybeder.

Siyaset

Yaz saati uygulaması, ilk başlatıldığından beri sürekli olarak tartışmalara zemin hazırlamaktadır.Winston Churchill, "ülkede yaşayan milyonlarca insanın sağlık ve mutluluk alanlarında sahip olduğu fırsatları arttırdığını" kanıtlamaya çalıştı. Ancak ise şöyle bir demeç verdi: "Püritanizm'in kemikli ve mavi parmaklı eli, insanları erken yatırıp erken kaldırarak onları kendilerine rağmen sağlıklı, zengin ve akıllı yapmaya çalışıyor." Bunun üzerine birtakım çevreler kelime oyunuyla "Daylight Slaving Time" (Yaz köleleştirme uygulaması) adı altında bir akım başlattı. Tarihsel açıdan, perakende satış, spor ve turizm etkinlikleri YSU altındaki temel gerekçelerdi. Buna karşılık, tarımsal etkinlikler ve gece hayatı dünyasına olumsuz etkiler bıraktı. Bunun yanında ilk YSU'nun benimsenişi dönemin enerji krizi ve savaş olaylarınca tetiklendi.

Willett'ın 1907 önerisi, bazı siyasi durumları da beraberinde getirdi. Öneri, Balfour, Churchill, Lloyd George, MacDonald, VII. Edward (Sandringham'da yarım saatlik YSU uygulayan kral), Harrods'ın sorumlu müdürü ve National Bank'ın yöneticisi gibi kesimlerden destek gördü. Öte yandan, karşı çıkışlara daha sık rastlanmaktaydı. Başbakan Asquith, William Christie (Kraliyet Astronomu), George Darwin, Napier Shaw (Meteoroloji Ofisi'nin başkanı), tarımsal örgütler, tiyatro sahipleri gibi özel ve tüzel kişiler de karşı çıkan taraftaydı. Birçok oturumun ardından, öneri Birleşik Krallık Parlamentosu'nda az bir farkla reddedildi. Willett'ın destekçileri 1911 ile 1914 arasındaki her yıl benzer yasa tasarıları sundu ancak karar çıkmadı. Uygulama Amerika Birleşik Devletleri'nde daha büyük bir şüpheyle karşılandı: Andrew Peters, Mayıs 1909'da YSU yasa tasarısını ABD Temsilciler Meclisi'ne sundu. Ancak tasarı komisyonca veto edildi.

Esnaflar genelde YSU'yu desteklerler. United Cigar Stores, 1918'de bir YSU yasa tasarısı sundu.

I. Dünya Savaşı siyasi eşitliği bozdu. Zira, YSU savaş zamanının kömür darlığı ile hava baskınlarından kaynaklanan elektrik kesintilerinin yol açtığı zorlukları hafifletecek bir yol olarak desteklendi. Öncü Almanya'nın ardından İngiltere 21 Mayıs 1916'da YSU'yu ilk kez kullandı.Pittsburghlu sanayici Robert Garland'ın başını çektiği Birleşik Devletler'de perakendecilik ve imalat alanlarından yarar sağlayanlar YSU için kulis faaliyetleri yürüttüyse de, demiryolu alanından muhalefetle karşılaştı. Birleşik Devletlerin 1917'de savaşa girmesi sonucunda itirazların üstesinden gelindi ve YSU 1918'de kabul edildi.

Savaşın sona ermesiyle, dengelerin sürekli değiştiği ortam geri geldi. Çiftçiler YSU'ya karşı çıkmaya devam etti ve birçok ülke uygulamayı yürürlükten kaldırdı. Britanya ise bir istisnaydı: Ülke çapında YSU'yu sürdürdü ancak yıllar geçtikçe geçiş tarihlerini çeşitli nedenlerle ayarladı. Bu nedenler arasında, 1920 ve 1930'larda Paskalya sabahlarında oluşabilecek saat değişikliklerini önlemeyi amaçlayan özel kurallar da vardı. ABD'nin tutumu daha tipikti: Kongre YSU'yu 1919'dan sonra iptal etti. Willett gibi hevesli bir golfçü olan Başkan Woodrow Wilson, iptal kararını iki defa veto etti. Ancak ikinci vetosu geçerli olmadı. Bundan sonra, yalnızca birkaç Birleşik Devletler şehri YSU'yu bölgesel olarak yürürlükte tutmaya devam etti. Böylece, bunlardan biri olan New York'un döviz piyasası Londra ile ticarette bir saatlik arbitrajı koruyabilirken Chicago ve Cleveland da temposunu New York'a göre ayarlayabiliyordu. Wilson'ın ardından başkan olan Warren G. Harding YSU'ya bir "aldatma" olarak karşı çıktı. Ona göre insanlar bu uygulama yerine, yazları daha erken kalkmalı ve işe gitmeliydi. Harding, Columbia Bölgesi federal çalışanlarına 1922 yazında 09:00 yerine 08:00'da işe başlamalarını emretti. Bazı iş yerleri bunu uygun bulup uygularken bazıları uygulamadı. Bu deneme bir daha tekrarlanmadı.

Willett'ın döneminden bu yana dünya benzer şekilde politikanın karıştığı pek çok yasal düzenleme, ayarlama ve YSU iptali gördü.ABD'de zamanın tarihi YSU'nun iki dünya savaşı döneminde uygulanmasını kapsar ancak barış zamanında 1966'ya dek standartlaşma sağlanamadı. 1980'lerin ortalarında Clorox ve 7-Eleven Yaz Saati Uygulaması Koalisyonunun 1987'de ABD'de yaygınlaşmasında ana parasal kaynağı oluşturdu. Her iki Idaho senatörü de, YSU sayesinde fast food restoranlarında daha çok patates kızartması satılacağı ve bunların Idaho patatesinden yapılacağı beklentisiyle uygulamadan yana oy kullandı. 2005'te Sporting Goods Manufacturers Association ile National Association of Convenience Stores'un YSU'nun 2007'de ABD'de daha da yaygınlaşmasında ilişkin kampanyası başarılı oldu. Üç yıllık bir denemenin ardından 2009'da, şehir merkezlerinde olumlu, kırsal bölgelerde ise açık arayla olumsuz oy dağılımıyla, Batı Avustralyalıların %55'i YSU'ya karşı çıktı. Bu, 1975'ten o tarihe kadar YSU'nun reddedildiği art arda dördüncü referandumdu. Birleşik Krallık'ta spor ve tatil endüstrisi SDST'nin yıl boyunca eklediği bir saatin incelenmesine ilişkin bir öneriyi desteklemektedir.

Radikal İslamcıların gözünde yaz saati uygulaması

1979 İran İslam Devrimi'ne kadar yaz saati uygulamasının kesintisiz olarak sürdürüldüğü ülkedeki uygulama, devrimin İslamcıların eline düşmesiyle birlikte askıya alındı. Zira daha önce Şahlık rejiminde mollalar vaaz verirken cemaate "Yaz saati uygulamasıyla namaz saatini size kaybettirmeye çalışıyorlar" demekteydiler. 1991'e gelindiğinde ülke artık enerji harcamalarının artmasına dayanamayacak duruma geldiğinden yaz saati uygulamasını yeniden başlatıldı. 2005 yılında Ahmedinejad'ın seçimleri kazanmasıyla beraber radikalizm tekrar hızlandı. Yaz saati uygulaması ile birlikte İran'ın enerji tüketiminde azalma olduğu açıklansa da, Ahmedinejad "bunu kanıtlayacak somut bir delil yok" diyerek uygulamaya engel oldu. Mecliste yaşanan tartışmalara muhalefet sayılacak reformcu milletvekilleri (ülkede muhalefet adında bir grubun faaliyet göstermesi mümkün değil) sert bir dille eleştirirken yanlıları ise "Dini gerekçelerin daha kolay icra edilmesi için saatin sabit kalması şart" diyerek uygulamayı askıya aldılar. Daha sonra, 2009 yılında radikal siyasetlerin uygulanmasıyla beraber uygulanan Birleşmiş Milletler ambargolarının da artmasıyla birlikte enerji tüketimini karşılayamayan İran; konuyu yasa haline getirerek Ahmedinejad'ı bu kararı uygulama zorunda bıraktı. İran mollaları ve Ahmedinejad'ın yaz saati uygulamasına seçenek olarak sundukları planda resmî daireler ve okulların günlük olarak sabah ezanından belli bir süre sonra açılması olmuştur.

Programlama

2001 yılında ABD'deki insanların saatlerini el ile ayarlamasını hatırlatan bir genel hizmet reklamı

Birçok bilgisayar tabanlı sistem, temel aldığı zaman dilimine göre YSU'nun başlangıcı veya bitişiyle beraber otomatik olarak saatlerini ayarlayabilmektedir. Ancak YSU'daki değişiklikler kimi kurulumlarda sorunlara yol açar. Örneğin, Kuzey Amerika'da 2007'de yapılan değişiklikler sonrasında birçok bilgisayar sistemi güncellenme gereği duydu. Bu da Microsoft Outlook gibi e-posta ve takvim yazılımlarını büyük ölçüde etkiledi. Bu da bilgi teknolojisi uzmanlarının büyük bir emek kaybına uğramasına yol açtı. Bazı uygulamalar YSU'ya odaklanarak saat değişikliklerinden ve zaman diliminden kaynaklanan sorunlardan korunmak üzere özelleşmiş durumdadır.

Günümüzde bu alanda en yaygın olarak kullanılan bilgisayar tabanlı uygulamalar zoneinfo ve Microsoft Windows'tur.

Zoneinfo

Zoneinfo ya da yeni adıyla IANA zaman dilimi veritabanı farklı yerlerde gözlenen zaman değişimlerini bir adla simgeler. Unix tipi işletim sistemleri başta olmak üzere Java ve Oracle'da kullanılmaktadır.HP'nin "tztab" veritabanı benzer özellikler sunmasına karşın zoneinfo ile uyumlu değildir. Yerel yöneticilerin YSU kurallarında yaptığı değişiklikler zoneinfo'nun düzenli bakım sürecinde güncellenir. Unix tipi sistemlerde kullanılan TZ çevre değişkeni TZ='America/New_York' gibi IANA veritabanındaki zaman dilimleri listesini üretir.

Eski ya da güncelliğini yitirmiş sistemler yalnızca POSIX'in gerek duyduğu TZ değerlerini desteklerler. Örneğin, TZ='EST5EDT,M3.2.0/02:00,M11.1.0/02:00' Kuzey Amerika'da 2007'de uygulanmaya başlanan zamanı belirtir. TZ'nin YSU'daki değişimlere koşut biçimde güncellenmesi gerekir. Yeni TZ değerleri tüm yıllar için geçerli olduğundan eski tarihler için sorun yaratabilir.

Microsoft Windows

Zoneinfo'da olduğu gibi, Microsoft Windows kullanıcılarının da bulundukları bölgeye ait zaman dilimini seçerek YSU'yu yapılandırmaları gerekir. İşletim sisteminin zaman dilimi kayıtlarını sakladığı tablonun YSU değişimlerinin ardından güncellenmesi gerekir. İşletim sistemine bağlı olarak farklılık gösteren bu işlem, Windows'un eski sürümleri için geçerli değildir. En çok iki başlangıç ve bitiş kuralı tanımlanabilmesine izin veren Windows Vista, Kanada'da YSU'nun geçerli olduğu bir bölgede 1987–2006 arası ve 2006 sonrası tarihleri desteklemekte ancak bazı eski tarihlerde sorun yaratmaktadır. Eski Microsoft Windows sistemleri ise yalnızca bir başlangıç ve bitiş kuralı tanımladıklarından bir önceki örnek için yalnızca 2006 sonrası tarihleri desteklerler.

Bu kısıtlamalar zaman zaman sorunlara yol açmıştır. Örneğin, YSU'nun her yıl değiştiği ve bazı yıllar devre dışı bırakıldığı İsrail için Windows 95 1995'ten sonrasına ait tarihleri yanlış göstermiştir. Windows 98'de İsrail'i YSU kapsamı dışında bırakan Microsoft, bu ülkedeki Windows kullanıcılarını saatlerini yılda iki kez elle güncellemek zorunda bırakmıştır. 2005 yılında yürürlüğe giren İsrail Yaz Saati Yasası Yahudi takvimini temel alan bazı kurallar getirmiş; ancak Windows, bu zaman dilimini yıldan bağımsız biçimde uygulamayı başaramamıştır. Zaman dilimi kayıtlarının her yıl elle güncellemesi ve bu işi otomatik olarak yapan araç eski tarihleri kapsamayan geçici çözümlerdir.

Microsoft Windows yerel saati gerçek zamanlı saat olarak saklamakta; bu, aynı makinede farklı Windows sürümleri çalıştırıldığında sorun yaratmaktadır. Microsoft 2008'de RealTimeIsUniversal adlı değişkenin Windows'un gelecekteki sürümlerinde desteklenmeyebileceğini açıklamıştır. İlk kez Windows NT'de kullanılan ve RISC tipi makinelerin UTC'yle kullanılmasına olanak sağlayan değişken üzerinde daha sonra gerekli değişiklikler yapılmamıştır.

Kaynakça

Benjamin Franklin'in 1784 yılında YSU hakkında yazdığı mektup

William Willett'in 1914 yılında hazırladığı YSU teşvik broşürü

1. ^ ^{a b c} See Daha fazla bilgi için bakınız:
   • Spring Forward. 
   • Seize the Daylight. 
2. ^ ^{a b} George Gibbs (22 Haziran 2007). "Hudson, George Vernon 1867–1946". Dictionary of New Zealand Biography. 10 Kasım 2010 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 3 Nisan 2009. 
3. ^ ^{a b c} James C. Benfield (24 Mayıs 2001). "Statement to the U.S. House, Committee on Science, Subcommittee on Energy". Energy Conservation Potential of Extended and Double Daylight Saving Time. Serial 107-30. 25 Ağustos 2007 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 14 Aralık 2007. 
4. ^ ^{a b} Rick Kissell (20 Mart 2007). "Daylight-saving dock ratings". Variety. 10 Şubat 2009 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 13 Şubat 2009. 
5. ^ ^{a b} Susan A. Ferguson (1995). "Daylight saving time and motor vehicle crashes: the reduction in pedestrian and vehicle occupant fatalities" (PDF). American Journal of Public Health. 85 (1). ss. 92-95. doi:10.2105/AJPH.85.1.92. (PMC) 1615292 $2. (PMID) 7832269. 18 Haziran 2009 tarihinde kaynağından (PDF). Erişim tarihi: 17 Kasım 2009. 
6. ^ ^{a b} (24 Mayıs 2001). "Statement to the U.S. House, Committee on Science, Subcommittee on Energy". Energy Conservation Potential of Extended and Double Daylight Saving Time. Serial 107-30. 25 Ağustos 2007 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 14 Aralık 2007. 
7. ^ ^{a b c d e f g} Myriam B.C. Aries; Guy R. Newsham (2008). (PDF). Energy Policy. 36 (6). ss. 1858-1866. doi:10.1016/j.enpol.2007.05.021. 11 Haziran 2011 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Eylül 2009. 
8. ^ ^{a b} Peter G. Neumann (1994). "Computer date and time problems". Computer-Related Risks. Addison–Wesley. ISBN . Erişim tarihi: 26 Mayıs 2007. 
9. ^ ^{a b} Tuuli A. Lahti; Sami Leppämäki; Jouko Lönnqvist; Timo Partonen (2008). "Transitions into and out of daylight saving time compromise sleep and the rest–activity cycles". BMC Physiol. Cilt 8. s. 3. doi:10.1186/1472-6793-8-3. (PMID) 18269740. 21 Nisan 2010 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 17 Kasım 2009. KB1 bakım: Birden fazla ad: yazar listesi ()
10. ^ ^{a b} Stephen Tong (2007). "Are you prepared for daylight saving time in 2007?". IT Professional. 9 (1). ss. 36-41. doi:10.1109/MITP.2007.2. 
11. ^ Berthold Ullman (1918). "Daylight saving in ancient Rome". The Classical Journal. 13 (6). ss. 450-451. 
12. ^ (1968). "The days and hours of the Roman calendar". Daily Life in Ancient Rome: The People and the City at the Height of the Empire. Yale University Press. . 
13. ^ (2003). "The holy mountain". Atlantic. 292 (5). ss. 138-141. 
14. ^ Hertzel Hillel Yitzhak (2006). "When to recite the blessing". Tzel HeHarim: Tzitzit. Nanuet, NY: Feldheim. s. 53–58. . 
15. ^ Seymour Stanton Block (2006). "Benjamin Franklin: America's inventor". American History. 29 Mart 2019 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 13 Şubat 2009. 
16. ^ ^{a b} Benjamin Franklin, writing (26 Nisan 1784). "Aux auteurs du Journal". Journal de Paris (Fransızca), 117.  Its first publication was in the journal's "Économie" section. The revised English version 15 Kasım 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde . (retrieved on 2009-02-13) is commonly called "An Economical Project", a title that is not Franklin's; see A.O. Aldridge (1956). "Franklin's essay on daylight saving". American Literature. 28 (1). ss. 23-29. doi:10.2307/2922719. 
17. ^ (1982). "The standardization of time: a sociohistorical perspective". The American Journal of Sociology. 88 (1). ss. 1-23. doi:10.1086/227631. 
18. ^ G. V. Hudson (1895). "On seasonal time-adjustment in countries south of lat. 30°". Transactions and Proceedings of the New Zealand Institute. Cilt 28. s. 734. 30 Mart 2019 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 17 Kasım 2009. 
19. ^ G. V. Hudson (1898). . Transactions and Proceedings of the New Zealand Institute. Cilt 31. ss. 577-588. 23 Mayıs 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Kasım 2009. 
20. ^ "New Zealand time". New Zealand Geographer. 4 (1). 1948. s. 104. doi:10.1111/j.1745-7939.1948.tb01515.x. 
21. ^ . National Maritime Museum. 2008. 28 Aralık 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ekim 2008. 
22. ^ Seize the Daylight. s. 3. 
23. ^ ^{a b c} Willett pamphlet:
    • William Willett (1907). "The waste of daylight". 1st edition. 30 Mart 2019 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 13 Şubat 2009. 
    • William Willett (1914). (PDF). 19th edition. 14 Haziran 2007 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Mayıs 2007. 
24. ^ Seize the Daylight. s. 51–89. 
25. ^ . Lord Howe Island Tourism Association. 8 Aralık 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Nisan 2011. 
26. ^ ^{a b c d} Joseph Myers (17 Temmuz 2009). . 27 Eylül 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Ekim 2009. 
27. ^ "Avustralya'da yaz saati değişimleri uygulamaları". Meteoroloji Bürosu. 29 Eylül 2008. 4 Nisan 2016 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 3 Nisan 2011. 
28. ^ Tom Baldwin (12 Mart 2007). "US gets summertime blues as the clocks go forward 3 weeks early". The Times. 14 Haziran 2011 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 3 Nisan 2011. 
29. ^ "Energy Policy Act of 2005, Public Law 109-58 § 110". 8 Ağustos 2005. 16 Temmuz 2009 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 3 Nisan 2011. 
30. ^ "Historia de la hora oficial de Chile" (İspanyolca). Chilean Hydrographic and Oceanographic Service. 1 Ekim 2008. 10 Mart 2016 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 3 Nisan 2011. 
31. ^ . Institute for National Measurement Standards. 25 Ağustos 2009. 28 Temmuz 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Nisan 2011. 
32. ^ ^{a b} Dilip R. Ahuja; D. P. Sen Gupta; V. K. Agrawal (2007). "Energy savings from advancing the Indian Standard Time by half an hour" (PDF). Current Science. 93 (3). ss. 298-302. 6 Ocak 2010 tarihinde kaynağından (PDF). Erişim tarihi: 17 Kasım 2009. KB1 bakım: Birden fazla ad: yazar listesi ()
33. ^ Philip Johnston (22 Ocak 2007). "Is it time to lighten our darkness?". Daily Telegraph. 13 Kasım 2011 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 3 Nisan 2011. 
34. ^ Ned Rozell (28 Mart 1996). . Alaska Science Forum. 14 Şubat 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Nisan 2011. 
35. ^ (Portekizce). Time Service Dept., National Observatory, Brazil. 16 Eylül 2008. 16 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Nisan 2011. 
36. ^ Seize the Daylight. s. 22. 
37. ^ ^{a b c} Mark Gurevitz (7 Mart 2007). "Daylight saving time". Order Code RS22284. Congressional Research Service. 31 Ağustos 2014 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 7 Ekim 2009. 
38. ^ Thomas C. Schelling (2006). "Hockey helmets, daylight saving, and other binary choices" (PDF). Micromotives and Macrobehavior. W. W. Norton. ISBN . Erişim tarihi: 26 Mayıs 2007. 
39. ^ Daniel S. Hamermesh; Caitlin Knowles Myers; Mark L. Pocock (2008). "Cues for timing and coordination: latitude, Letterman, and longitude". Journal of Labor Economics. 26 (2). ss. 223-246. doi:10.1086/525027. KB1 bakım: Birden fazla ad: yazar listesi ()
40. ^ Ryan Kellogg; Hendrik Wolff (2008). "Daylight time and energy: evidence from an Australian experiment". Journal of Environmental Economics and Management. 56 (3). ss. 207-220. doi:10.1016/j.jeem.2008.02.003.  An earlier version is in: Ryan Kellogg; Hendrik Wolff (2007). "Does extending daylight saving time save energy? Evidence from an Australian experiment". CSEMWP 163. Center for the Study of Energy Markets. 11 Mart 2007 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 13 Şubat 2002. 
41. ^ (Basın açıklaması). Western Power. 31 Ekim 2007. 29 Ekim 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Mart 2008. 
42. ^ Wee-Kean Fong; Hiroshi Matsumoto; Yu-Fat Lun; Ryushi Kimura (2007). "Energy savings potential of the Summer Time concept in different regions of Japan from the perspective of household lighting". Journal of Asian Architecture and Building Engineering. 6 (2). ss. 371-378. doi:10.3130/jaabe.6.371. KB1 bakım: Birden fazla ad: yazar listesi ()
43. ^ Yoshiyuki Shimoda (2007). "Evaluation of city-scale impact of residential energy conservation measures using the detailed end-use simulation model". Energy. 32 (9). ss. 1617-1633. doi:10.1016/j.energy.2007.01.007. 
44. ^ Adrienne Kandel; Margaret Sheridan (25 Mayıs 2007). (PDF). CEC-200-2007-004. California Energy Commission. 26 Şubat 2019 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Mart 2008. 
45. ^ Brendan Cronin; Elizabeth Garnsey (19 Ekim 2007). (PDF). Dept. of Engineering, University of Cambridge. 26 Ekim 2019 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Ocak 2008. 
46. ^ Matthew J. Kotchen; Laura E. Grant (2008). (PDF). NBER Working Paper No. 14429. . 24 Mart 2009 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Şubat 2009.  Lay summary 2 Nisan 2015 tarihinde Wayback Machine sitesinde . – New York Times (2008-03-08).
47. ^ ^{a b} David B. Belzer; Stanton W. Hadley; Shih-Miao Chin (2008). "Impact of Extended Daylight Saving Time on national energy consumption: report to Congress, Energy Policy Act of 2005, Section 110" (PDF). U.S. Dept. of Energy. 4 Kasım 2019 tarihinde kaynağından (PDF). Erişim tarihi: 8 Mart 2009. KB1 bakım: Birden fazla ad: yazar listesi ()
48. ^ Dana Knight (17 Nisan 2006). "Daylight-saving time becomes daylight-spending time for many businesses". Indianapolis Star. 
49. ^ Spring Forward. s. 147–148. 
50. ^ Effect on those whose hours are set by the sun:
    • Michael Downing. Spring Forward: The Annual Madness of Daylight Saving Time. Shoemaker & Hoard; 2005. .
    • David Prerau. Seize the Daylight: The Curious and Contentious Story of Daylight Saving Time. Thunder's Mouth Press; 2005. .
51. ^ . National Farmers Union. 14 Mart 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Ocak 2012. 
52. ^ . Session Weekly. Minnesota House Public Information Office. 1991. 16 Haziran 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Kasım 2008. 
53. ^ Todd D. Rakoff (2002). A Time for Every Purpose: Law and the Balance of Life. Harvard University Press. s. 26. ISBN . 
54. ^ Ben Arnoldy (7 Mart 2007). "Latest computer glitch: daylight saving time". Christian Science Monitor. 1 Mayıs 2007 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 16 Mayıs 2007. 
55. ^ Mark J. Kamstra (2000). "Losing sleep at the market: the daylight saving anomaly". American Economic Review. 90 (4). ss. 1005-1011. 
56. ^ Luisa Müller (2009). "Daylight saving effect". Journal of Multinational Financial Management. 19 (2). ss. 127-138. doi:10.1016/j.mulfin.2008.09.001. 
57. ^ Reinhold P. Lamb (2004). "Don't lose sleep on it: a re-examination of the daylight savings time anomaly". Applied Financial Economics. 14 (6). ss. 443-446. doi:10.1080/09603100410001673676. 
58. ^ Linda L. Lawson (24 Mayıs 2001). "Statement to the U.S. House, Committee on Science, Subcommittee on Energy". Energy Conservation Potential of Extended and Double Daylight Saving Time. Serial 107-30. 25 Ağustos 2007 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 14 Aralık 2007. 
59. ^ Douglas Coate (2003). "The effects of daylight and daylight saving time on US pedestrian fatalities and motor vehicle occupant fatalities". Accident Analysis & Prevention. 36 (3). ss. 351-357. doi:10.1016/S0001-4575(03)00015-0. (PMID) 15003579. 
60. ^ J. Broughton; M. Stone (1998). . TRL368. Transport Research Laboratory. 21 Ağustos 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Şubat 2009. 
61. ^ Alex Vincent (1998). "Effects of daylight savings time on collision rates". New England Journal of Medicine. 339 (16). ss. 1167-1168. doi:10.1056/NEJM199810153391617. (PMID) 9776656.  Data supporting Coren's half of this exchange are in: Stanley Coren (1998). "Sleep deficit, fatal accidents, and the spring shift to daylight savings time". INABIS '98. 10 Temmuz 2010 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 17 Kasım 2009. 
62. ^ Clock shifts and accidents:
    • Jason Varughese (2001). "Fatal accidents following changes in daylight savings time: the American experience". Sleep Medicine. 2 (1). ss. 31-36. doi:10.1016/S1389-9457(00)00032-0. (PMID) 11152980. 
    • J. Alsousoua; T. Jenks; O. Bouamra; F. Lecky; K. Willett (2009). "Daylight savings time (DST) transition: the effect on serious or fatal road traffic collision related injuries". Injury Extra. 40 (10). ss. 211-2. doi:10.1016/j.injury.2009.06.241. KB1 bakım: Birden fazla ad: yazar listesi ()
    • Tuuli A. Lahti; Jari Haukka; Jouko Lönnqvist; Timo Partonen (2008). "Daylight saving time transitions and hospital treatments due to accidents or manic episodes". BMC Public Health. Cilt 8. s. 74. doi:10.1186/1471-2458-8-74. (PMID) 18302734. 28 Şubat 2009 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 17 Kasım 2009. KB1 bakım: Birden fazla ad: yazar listesi ()
    • Mats Lambe (2000). "The shift to and from daylight savings time and motor vehicle crashes". Accident Analysis & Prevention. 32 (4). ss. 609-611. doi:10.1016/S0001-4575(99)00088-3. (PMID) 10868764. 
63. ^ Christopher M. Barnes; David T. Wagner (2009). "Changing to daylight saving time cuts into sleep and increases workplace injuries" (PDF). Journal of Applied Psychology. 94 (5). ss. 1305-1317. doi:10.1037/a0015320. (PMID) 19702372. 29 Aralık 2009 tarihinde kaynağından (PDF). Erişim tarihi: 17 Kasım 2009. 
64. ^ House Committee on Energy and Commerce, Subcommittee on Energy Conservation and Power (24 Nisan 1985). Daylight saving time. Serial No. 99-4. United States Government Printing Office. s. 26. 
65. ^ Rachel Pain (2006). "'When, where, if, and but': qualifying GIS and the effect of streetlighting on crime and fear". Environment and Planning A. 38 (11). ss. 2055-2074. doi:10.1068/a38391. 
66. ^ Clock shifts as safety reminders:
    • Helen A.S. Popkin (2 Mart 2007). . Consumer Reports Home & Yard Blog. 6 Ocak 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Kasım 2007. 
    • "Smoke alarms a burning issue". East and Bays Courier (New Zealand). 4 Nisan 2008. 9 Kasım 2011 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 7 Ekim 2009. 
    • (Basın açıklaması). U.S. Consumer Product Safety Commission; U.S. Fire Administration. 9 Mart 2007. 21 Mart 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Mayıs 2007. 
    • . American Public Health Association. 24 Şubat 2009. 15 Haziran 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Mart 2009. 
67. ^ Debby Golonka (13 Mart 2007). "Prevent household fires". Yahoo Health. Erişim tarihi: 13 Şubat 2009. ^[]
68. ^ Sualeh Fatehi (2008). . SourceForge.net. 4 Şubat 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Mart 2008. 
69. ^ Seize the Daylight. s. 20, 65, 85. 
70. ^ A.V. Parisi; J. Turner; D.J. Turnbull; P. Schouten; N. Downs (2008). "Influence of summer daylight saving time on scattered erythemal solar ultraviolet exposures". Journal of Photochemistry and Photobiology B: Biology. 91 (1). ss. 35-40. doi:10.1016/j.jphotobiol.2008.01.010. (PMID) 18321724. KB1 bakım: Birden fazla ad: yazar listesi ()
71. ^ Henry Olders (2003). "Average sunrise time predicts depression prevalence". Journal of Psychosomatic Research. 55 (2). ss. 99-105. doi:10.1016/S0022-3999(02)00479-8. (PMID) 12932507. 
72. ^ Shari Roan (5 Mart 2007). "Change in daylight saving time may affect moods". Los Angeles Times. 
73. ^ ^{a b} Alex Beam (26 Temmuz 2005). "Dim-witted proposal for daylight time". Boston Globe. 14 Haziran 2007 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 16 Mayıs 2007. 
74. ^ DST and circadian rhythm:
    • Pablo Valdez; Candelaria Ramírez; Aída García (2003). "Adjustment of the sleep–wake cycle to small (1–2h) changes in schedule". Biological Rhythm Research. 34 (2). ss. 145-155. doi:10.1076/brhm.34.2.145.14494. KB1 bakım: Birden fazla ad: yazar listesi ()
    • Thomas Kantermann; Myriam Juda; Martha Merrow; Till Roenneberg (2007). "The human circadian clock's seasonal adjustment is disrupted by daylight saving time". Current Biology. 17 (22). ss. 1996-2000. doi:10.1016/j.cub.2007.10.025. (PMID) 17964164. Diğer özet – ABC Science Online, Australia (25 Ekim 2007). KB1 bakım: Birden fazla ad: yazar listesi ()
75. ^ Michael Berk; Seetal Dodd; Karen Hallam; Lesley Berk; John Gleeson; Margaret Henry (2008). "Small shifts in diurnal rhythms are associated with an increase in suicide: the effect of daylight saving". Sleep and Biological Rhythms. 6 (1). ss. 22-25. doi:10.1111/j.1479-8425.2007.00331.x. KB1 bakım: Birden fazla ad: yazar listesi ()
76. ^ Imre Janszky; Rickard Ljung (2008). "Shifts to and from daylight saving time and incidence of myocardial infarction". New England Journal of Medicine. 359 (18). ss. 1966-1968. doi:10.1056/NEJMc0807104. (PMID) 18971502. 22 Mart 2009 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 17 Kasım 2009. Diğer özet – Los Angeles Times (30 Ekim 2008). 
77. ^ Nataliya Shirinskikh (tr.) (16 Mart 2005). "Kazakhstan canceled shifting to the 'summer' and 'winter' time". Kazakhstan Today. Erişim tarihi: 13 Şubat 2009. ^[]
78. ^ Joey Crandall (24 Ekim 2003). . Record–Courier. 29 Şubat 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Ekim 2007. 
79. ^ Steve Moyer (6 Mart 2007). "Daylight-saving time change could affect computers, electronics". Nevada Daily Mail. 17 Mart 2008 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 2 Mart 2008. 
80. ^ Paul McDougall (1 Mart 2007). "PG&E says patching meters for an early daylight-saving time will cost $38 million". InformationWeek. 6 Aralık 2008 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 13 Şubat 2009. 
81. ^ . WebExhibits. 2008. 9 Haziran 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Eylül 2009. 
82. ^ Daniel G. Schultz (29 Mart 2007). "Unpredictable events in medical equipment due to new daylight saving time change". Center for Devices and Radiological Health, Food and Drug Administration. 5 Mart 2016 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 7 Ekim 2009. 
83. ^ Jesse Ruderman (1 Kasım 2006). . Indistinguishable from Jesse. 4 Mayıs 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Mart 2007. 
84. ^ Albert E. Waugh (1973). Sundials: Their Theory and Construction. Dover. ISBN . 
85. ^ Leith Holloway (1992). "Atmospheric sun protection factor on clear days: its observed dependence on solar zenith angle and its relevance to the shadow rule for sun protection". Photochemistry and Photobiology. 56 (2). ss. 229-34. doi:10.1111/j.1751-1097.1992.tb02151.x. (PMID) 1502267. 
86. ^ Winston S. Churchill (28 Nisan 1934). "A silent toast to William Willett". Pictorial Weekly. 
87. ^ Robertson Davies (1947). "XIX, Sunday". . Clarke, Irwin. OCLC 1246640. 
88. ^ Seize the Daylight. s. 117. 
89. ^ Seize the Daylight. s. xi. 
90. ^ Seize the Daylight. s. 12–24. 
91. ^ Seize the Daylight. s. 72–73. 
92. ^ Seize the Daylight. ss. 51-70. 
93. ^ Seize the Daylight. ss. 80-101. 
94. ^ Seize the Daylight. ss. 103-110. 
95. ^ Robert Garland (1927). . Carnegie Library of Pittsburgh. OCLC 30022847. 28 Eylül 2006 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Mart 2008. 
96. ^ Spring Forward. ss. 47-48. 
97. ^ Seize the Daylight. ss. 115-118. 
98. ^ {{Kitap kaynağı|başlık= Business and its Environment |bölüm= The politics of the extension of daylight saving time |yazar= David P. Baron |isbn=0-13-187355-5 |yayıncı= Prentice Hall |yıl=2005 |basım=5.5
99. ^ Seize the Daylight. ss. 147-155, 175-180. 
100. ^ Joe Spagnolo; Anthony Deceglie (16 Mayıs 2009). "WA rejects daylight saving after three-year trial". Sunday Times. 18 Mayıs 2009 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 17 Mayıs 2009. 
101. ^ (PDF). Royal Society for the Prevention of Accidents. Ekim 2006. 18 Aralık 2008 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Mayıs 2007. 
102. ^ "/مشروح مذاكرات تصويب يك فوريت طرح تغيير ساعت رسمي كشور/". 21 Aralık 2011 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 6 Nisan 2011. 
103. ^ Steve Lohr (5 Mart 2007). "Time change a 'mini-Y2K' in tech terms". New York Times. 
104. ^ A. Gut; L. Miclea; Sz. Enyedi; M. Abrudean; I. Hoka (2006). Database globalization in enterprise applications. s. 356–359. KB1 bakım: Birden fazla ad: yazar listesi ()
105. ^ Paul Eggert (30 Haziran 2008). . 23 Aralık 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Kasım 2008. 
106. ^ . HP-UX Reference: HP-UX 11i Version 3. Hewlett–Packard Co. 2007. 14 Ocak 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Mayıs 2007. 
107. ^ . IEEE Std 1003.1-2004. The Open Group. 2004. 5 Aralık 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Mayıs 2007. 
108. ^ "Daylight saving time help and support center". Microsoft Corp. 14 Eylül 2007. 12 Eylül 2014 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 24 Ekim 2007. 
109. ^ "Visual Studio and daylight saving time change". Microsoft Corp. 2007. 31 Ağustos 2012 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 13 Şubat 2009. 
110. ^ . Lingnu Open Source Consulting. 2009. 18 Temmuz 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Kasım 2009. 
111. ^ "Microsoft support entry regarding daylight saving time in Israel" (İbranice). Microsoft Corp. 2007. 3 Mart 2016 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 2 Kasım 2009. 
112. ^ Markus Kuhn (2009). "IBM PC Real Time Clock should run in UT". Computer Laboratory, University of Cambridge. 17 Nisan 2016 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 4 Ekim 2009. 

İlgili kitaplar

• Ian R. Bartky (2007). One Time Fits All: The Campaigns for Global Uniformity. Stanford University Press. ISBN . 
• Michael Downing (2005). Spring Forward: The Annual Madness of Daylight Saving Time. Shoemaker & Hoard. ISBN . 
• David Prerau (2005). Seize the Daylight: The Curious and Contentious Story of Daylight Saving Time. Thunder’s Mouth Press. ISBN . ; Birleşik Krallık'taki uygulamaya yoğunlaşan kitap: David Prerau (2005). Saving the Daylight: Why We Put the Clocks Forward. Granta Books. ISBN . 

Dış bağlantılar

• – genel tarihi ve anekdotlar (İngilizce)

• – Kuzey Amerika bakış açısı (İngilizce)
• Yaz saati 30 Nisan 2010 tarihinde Wayback Machine sitesinde . – Avrupa bakış açısı (İngilizce)

• – teknik kaynaklar (İngilizce)