Azərbaycanca
Беларускі
Dansk
Deutsch
Española
Français
Indonesia
Italiana
日本語
Қазақ
Lietuvos
Nederlands
Português
Русский
සිංහල
แบบไทย
Türkçe
Українська
中國人
United State
Afrikaans
| |||||||||||||||||||||||
Teke Sancağı ya da Teke İli, günümüzde Türkiye'nin Antalya şehrinin merkeziyle birlikte; Finike, Kaş, Kalkan, Gömbe, Elmalı, Kızılkaya, Kocaaliler ve Afyonkarahisar'ın bir kısmını içine alan bir Osmanlı sancağıydı. II. Murad zamanında Osmanlıların kontrolüne giren sancağın kuzeyinde Hamîd Sancağı, kuzey doğusunda Karaman, doğusunda Alanya ve batısında Menteşe Sancağı bulunuyordu.
1423'te, Osmanlıların hakimiyeti altına giren bölge, sancak statüsü kazandıktan sonra Anadolu Beylerbeyiliği'ne bağlandı. 19. yüzyıla kadar Anadolu ve Karaman eyaletlerine bağlı olarak yönetildi. 1842'de Karaman Eyaleti'ne bağlandı. 23 Temmuz 1914'te ise çıkarılan bir kanun ile bağımsız hale geldi.
Sancak 19. yüzyılın sonlarında Teke (Antalya), Elmalı, Alaîye (Alanya), Akseki ve Kaş olmak üzere toplam 5 kazaya ve 16 nahiyeye sahipti. 13 Ocak 1914 ve 25 Şubat 1914 tarihlerindeki iki rapora göre; toplam 22.370 kilometrekare (8.640 sq mi) yüzölçümüne sahip olan bölgenin nüfusunun 1530'da 115-120.000 ve 1568'de ise 105-110.000 civarında olduğu tahmin edilmektedir.
Tarihçe
Büyük Selçuklu İmparatorluğu'nun 1071'de Malazgirt Muharebesi'nde ve 1117'de Miryokefalon Muharebesi'nde Bizans İmparatorluğu'nu mağlup etmesiyle birlikte Türkler Anadolu'nun iç bölgelerine ilerlediler ve Teke Sancağı'nın olduğu topraklara yerleşmeye başladılar. Selçukluların iskan politikası gereğince Oğuz boyları çeşitli gruplar halinde Anadolu'nun muhtelif bölgelerine yerleştirildi. Antalya başta olmak üzere birçok bölgeyi ele geçirdiler. Moğol istilalarından kaçan birçok Türkmen bu bölgeye geldi. Oğuz boyları, 13. yüzyılın başlarında Selçuklular tarafından ele geçirilen bölgeye yerleştikten sonra kendi isimleriyle anılan köyler oluştururken, daha önce yaşadıkları yerlerdeki çeşitli nehir, köy ve dağ gibi yerlerin isimlerini buralara verdiler.
Selçuklu Sultanı III. Kılıç Arslan 1203'te Eğirdir, Borlu, Yalvaç ve Antalya'nın ele geçirilmesiyle birlikte buralara Hamid Bey'e bağlı Türkmenleri yerleştirdi. Daha sonra torunu Dündar Bey Hamitoğulları Beyliği'ni kurdu. 13. yüzyılın sonlarına doğru Selçuklular Moğol hakimiyetine girince bölgede topraklarını genişleten Hamitoğulları Beyliği buranın kontrolünü ele geçirdi.
Bölge 1402 ile 1415 yılları arasında Antalya ve Alanya hariç Karamanlılar'ın kontrolüne girdi. Teke Sancağı II. Murad'ın saltanatında, Karamanoğlu II. Mehmed ile birlikte Emir Mübârizü’d-Dîn Mehmed Bey'in oğlu Osman Çelebî'nin 1423'te, Antalya Valisi Firuz Bey'in oğlu Hamza Bey tarafından Îstanoz'da öldürülmesiyle birlikte Osmanlılara geçti ve vilayet (Livâ-i Teke) olarak teşkilatlandırıldı.
Sancak, 1510-1511'de Şahkulu İsyanı'nda zarar gördü. 1659'da Antalya mutasarrıfı Mustafa Paşa'da Antalya bölgesinde bir isyana kalkıştı, ancak halk tarafından devlete teslim edildi.
Yönetimi ve idari taksimatı
Sancak statüsü kazandıktan sonra Anadolu Beylerbeyiliği'ne bağlandı. Sonraki dönemlerde de bu statüsünü korudu. Teke Sancağı'nın merkezi Osmanlıların kontrolüne girdiği ilk zamanlarda şehzade sancağı konumundaydı. Bölge I. Bayezid'in saltanatında, önce oğlu İsa Çelebi'ye, ondan sonra da diğer oğlu Mustafa Çelebi'ye sancak olarak verildi. 1502'de ise Şehzade Korkut Manisa'dan Teke Sancağı'na atandı ve 1511 yılına kadar görev yaptı. Bu tarihten sonra ise Osmanlı şehzadeleri bu sancakta görevlendirilmedi. Sancağın idaresinden ve bütün askerî sivil görevlilerin amiri konumunda bulunan Teke Sancakbeyi askerî ve idarî bakımdan Anadolu Beylerbeyi'ne bağlıydı. Terfi, görev yeri değişikliği ve sefer emri gibi konularda ise doğrudan Dîvân-ı Hümâyun'a bağlıydı. Teke sancakbeyleri genellikle bölgeyi tanıyan ve çevredeki diğer sancaklarda görev yapmış kişilerden seçilirdi.
Sancak 19. yüzyıla kadar Anadolu ve Karaman eyaletlerine bağlı olarak idare edildi. Sancağa 19. yüzyıl başlarında genellikle vezir rütbesine sahip paşalar "mutasarrıf" unvanıyla atandılar. Buraya atanan mutasarrıflara genellikle Teke Sancağı ile birlikte 'nın da yönetimi verildi. Tanzimat Fermanı ile birlikte sancak yönetimine "muhassıl" unvanına sahip kişiler atanmaya başlandı. 1842'den itibaren muhasıllar görevden alındı ve sancakların idaresi kaymakamlara bırakıldı. Teke Sancağı 1850'ye kadar muhasıllar tarafından yönetilmeye devam etti. 1842 yılındaki düzenlemelerle birlikte merkez şehri Konya olan Karaman Eyaleti'ne bağlandı ve eyalet valileri tarafından idare edilmeye başlandı.
1910'ların başlarında büyük vilayetlerden bağımsız sancaklar oluşturan Osmanlı hükûmeti, 23 Temmuz 1914 tarihinde mecliste çıkardığı kanun ile Teke Sancağı'nı Konya Vilayeti'nden ayırarak bağımsız bir sancak hâline getirdi. 4 Mayıs 1914'te Korkuteli, Finike ve Manavgat adında üç kaza teşkil edildi. 20 Nisan 1924 tarihli Teşkîlât-ı Esâsîye Kanunu'na göre Teke Sancağı Antalya Vilâyeti adını aldı.
Kaza ve nahiyeleri
Teke Sancağı 1568 yılındaki tahrire göre; Antalya, Karahisar-ı Teke (Serik), Elmalı, Kalkanlı ve Kaş olmak üzere toplam 5 kazadan meydana geliyordu. Antalya kazası; Kürt, İğdir, İstanos ve Muslu nahiyeleri, Karahisar-ı Teke kazası ise; Serik, Mükerrem Gömü ve Bağovası nahiyelerinden oluşuyordu. Tahrire göre Elmalı, Kalkanlı ve Kaş ise sadece kaza olarak kayda geçmiştir.
16. yüzyılda ise Antalya, İstanos, Kürt, İğdir, Muslu, Karahisar-ı Teke, Bağovası, Mükerrem Gömü, Elmalı, Kaş ve Kalkanlı olmak üzere toplam 11 nahiyeye ve Antalya, Elmalı, Kaş, Kalkanlı ve Karahisar-ı Teke (Serik) olmak üzere toplam 5 kazaya sahipti. 1902'de Antalya, Akseki, Alanya, Elmalı ve Kaş kazaları ile 11 nahiye ve 524 köyden oluşuyordu. 1914 yılı başında ise toplam 5 kaza ve dokuz nahiyeden meydana geliyordu.
| Kaza | Nahiye | Karye sayısı |
|---|---|---|
| Teke (Antalya) | ||
| Merkez | 45 | |
| İstanos | 45 | |
| Kızılkaya | 11 | |
| Bucak | 9 | |
| Millû | 23 | |
| Beşkonak | 9 | |
| İğdir maa Kardıç | 15 | |
| Serik | 25 | |
| Elmalı | ||
| Merkez | 39 | |
| Finike | 19 | |
| Alaîye (Alanya) | ||
| Merkez | 78 | |
| Düşenbe | 27 | |
| Manavgat | 42 | |
| Akseki | ||
| Merkez | 63 | |
| İbradı | 14 | |
| Kaş | ||
| Merkez | 60 |
Coğrafi özellikleri ve nüfusu
Antik Çağ'da Pamfilya'nın tamamı, Pisidya'nın güneyi ile Likya'nın doğusunun büyük bir kısmının yer aldığı topraklara kurulan Teke Sancağı, Anadolu'nun güneyinde 36°06′37.27 kuzey enlemleri ile 29°14′32.27 doğu boylamları arasında yer alıyordu. Sancağın kuzeyinde Hamîd Sancağı, kuzey doğusunda Karaman, doğusunda Alanya (Alâiye), batısında Menteşe Sancağı ve güneyinde Akdeniz vardı. Batıdaki Eşen Çayı sancağın Fethiye ile sınır hattını oluşturuyordu. Doğudaki Köprüçay ile birlikte sancak sona eriyordu.
Sancak, diğer sancaklara oranla daha büyük bir yüzölçümüne ve nüfusa sahipti. Bunun yanında Akdeniz boyunca uzanan bir kıyı şeridine sahipti. 13 Ocak 1914 ve 25 Şubat 1914 tarihlerindeki iki rapora göre; toplam 22.370 kilometrekare (8.640 sq mi) yüzölçümüne sahipti. Toplam 350 deniz mili (650.000 m) kıyı şeridi bulunan sancak, 12.050 kilometrekare (4.650 sq mi) yüzölçümüne sahip olan İzmit Sancağı ile 7.500 kilometrekare (2.900 sq mi) büyüklüğündeki Biga Sancağı'nın toplam yüzölçümünden daha büyük bir alana sahipti.
Tamamı Akdeniz Bölgesi'nde yer alan sancak bu bölgenin özelliklerini taşır. Dağlık bir yapıya sahip olan sancak, Toros sisteminin iç sırası (Batı ve Orta Toroslar) ile dış sırasından (Amanos) oluşuyordu. Bölgenin dağlık bir yapıya sahip olması nedeniyle bitki örtüsü ve iklim üzerinde de çeşitliliğe yol açar. Dağların denize bakan kısımlarında yağış görülürken, geri kısımlardaki vadilerde yükseltiye bağlı olarak farklı kuşaklara rastlanır.
Sancağın toplam nüfusunun 1530'da 115-120.000 ve 1568'de ise 105-110.000 civarında olduğu tahmin edilmektedir. 1831'deki ilk nüfus sayımında sancağın erkek nüfus toplamı 33.538, 1864'te Konya Vilâyeti'ne bağlandıktan sonraki nüfusu 76.241 idi. 1885-86 yıllarında toplam 5 kazadan oluşan sancak, 47.410 hâne ve 173.657 nüfusa sahipti. Müstakil sancak statüsü aldıktan sonraki nüfusu ise 240.458 idi.
| Zümre | 1455 | 1530 | 1568 | |||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Nüfus | Nüfusa oranı (%) | Nüfus | Nüfusa oranı (%) | Nüfus | Nüfusa oranı (%) | |
| Şehirli | 2.945 | 4.67 | 6.069 | 5.26 | 7.010 | 6.70 |
| Konargöçer | 12.725 | 20.20 | 39.334 | 34.09 | 30.837 | 29.51 |
| Köylü/çiftçi | 36.136 | 57.38 | 44.796 | 38.83 | 48.539 | 46.45 |
| Müsellem çiftliklerindeki reaya | 10.331 | 16.40 | 24.001 | 20.80 | 16.936 | 16.20 |
| Sipahi ve zaim | 835 | 1.32 | 1.155 | 1 | 1.160 | 1.11 |
| Toplam | 62.972 | - | 115.355 | - | 104.482 | - |
Kaynakça
- Özel
- ^ a b Karaca 1997, s. 22.
- ^ Çelik 2011, s. 344.
- ^ Karaca 1997, s. 26.
- ^ a b Tekindağ 1977, s. 58.
- ^ Çelik 2011, s. 345.
- ^ Uzunçarşılı 1982, s. 500.
- ^ a b c Armağan 2011, s. 274.
- ^ Karaca 1997, s. 61.
- ^ Sarıçelik 2020, s. 88.
- ^ Sarıçelik 2020, s. 89.
- ^ Sarıçelik 2020, s. 95.
- ^ a b Çelik 2011, s. 346.
- ^ Karaca 1997, s. 54.
- ^ Armağan 2011, s. 275.
- ^ Karaca 1997, s. 53.
- ^ a b c Sarıçelik 2020, s. 90.
- ^ Karaca 1997, s. 15.
- ^ Sarıçelik 2020, ss. 90-91.
- ^ Sarıçelik 2020, s. 91.
- ^ Karaca 1997, s. 47.
- ^ Karaca 1997, ss. 47-48.
- ^ Karaca 1997, s. 203.
- Genel
- Armağan, Abdüllatif (2011). "XVI. YÜZYILDA TEKE SANCAĞI'NIN YÖNETİMİ VE YÖNETİCİLERİ". Türkoloji Dergisi. 18 (1). ss. 273-293.
- Çelik, Şenol (2011). "TEKE-İLİ" (PDF). TDV İslâm Ansiklopedisi. 40. İstanbul: Türkiye Diyanet Vakfı. ss. 344-347.
- Karaca, Behset (1997). XV. ve XVI. yüzyıllarda Teke Sancağı (PDF) (Doktora). Samsun: Ondokuz Mayıs Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü Tarih Anabilim Dalı. 24 Haziran 2021 tarihinde kaynağından (PDF).
- Sarıçelik, Kerim (2020). "Teke (Antalya) Sancağının Konya Vilayetinden Ayrılarak Bağımsız Hale Getirilmesi ve İdari Yönden Yeniden Düzenlenmesi". Bilig - Türk Dünyası Sosyal Bilimler Dergisi, 93. ss. 85-114. doi:10.12995/bilig.9304. 25 Haziran 2021 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 25 Haziran 2021.
- Tekindağ, Şehabeddin (1977). "Teke-Eli ve Teke-Oğulları" (PDF). İstanbul Üniversitesi Tarih Enstitüsü Dergisi, 7-8. ss. 55-94. 13 Haziran 2021 tarihinde kaynağından (PDF). Erişim tarihi: 13 Haziran 2021.
- Uzunçarşılı, İsmail Hakkı (1982). Osmanlı Tarihi. I. Ankara: Türk Tarih Kurumu Yayınları.
wikipedia, wiki, viki, vikipedia, oku, kitap, kütüphane, kütübhane, ara, ara bul, bul, herşey, ne arasanız burada,hikayeler, makale, kitaplar, öğren, wiki, bilgi, tarih, yukle, izle, telefon için, turk, türk, türkçe, turkce, nasıl yapılır, ne demek, nasıl, yapmak, yapılır, indir, ücretsiz, ücretsiz indir, bedava, bedava indir, mp3, video, mp4, 3gp, jpg, jpeg, gif, png, resim, müzik, şarkı, film, film, oyun, oyunlar, mobil, cep telefonu, telefon, android, ios, apple, samsung, iphone, xiomi, xiaomi, redmi, honor, oppo, nokia, sonya, mi, pc, web, computer, bilgisayar
Teke Sancagi Teke IliOsmanli sancagi Anadolu Eyaleti nde 1423 1841 Karaman Eyaleti nde 1841 1864 Konya Vilayeti nde 1864 1914 Mustakil 1914 1918 1423 1918 ArmaTeke Sancagi harita uzerindeTeke Sancagi nin 19 yuzyil sonundaki idari bolunusuMerkez AntalyaTarih Kurulus 1423 Mondros Mutarekesi 1918Bugun parcasi Turkiye Teke Sancagi ya da Teke Ili gunumuzde Turkiye nin Antalya sehrinin merkeziyle birlikte Finike Kas Kalkan Gombe Elmali Kizilkaya Kocaaliler ve Afyonkarahisar in bir kismini icine alan bir Osmanli sancagiydi II Murad zamaninda Osmanlilarin kontrolune giren sancagin kuzeyinde Hamid Sancagi kuzey dogusunda Karaman dogusunda Alanya ve batisinda Mentese Sancagi bulunuyordu 1423 te Osmanlilarin hakimiyeti altina giren bolge sancak statusu kazandiktan sonra Anadolu Beylerbeyiligi ne baglandi 19 yuzyila kadar Anadolu ve Karaman eyaletlerine bagli olarak yonetildi 1842 de Karaman Eyaleti ne baglandi 23 Temmuz 1914 te ise cikarilan bir kanun ile bagimsiz hale geldi Sancak 19 yuzyilin sonlarinda Teke Antalya Elmali Alaiye Alanya Akseki ve Kas olmak uzere toplam 5 kazaya ve 16 nahiyeye sahipti 13 Ocak 1914 ve 25 Subat 1914 tarihlerindeki iki rapora gore toplam 22 370 kilometrekare 8 640 sq mi yuzolcumune sahip olan bolgenin nufusunun 1530 da 115 120 000 ve 1568 de ise 105 110 000 civarinda oldugu tahmin edilmektedir TarihceBuyuk Selcuklu Imparatorlugu nun 1071 de Malazgirt Muharebesi nde ve 1117 de Miryokefalon Muharebesi nde Bizans Imparatorlugu nu maglup etmesiyle birlikte Turkler Anadolu nun ic bolgelerine ilerlediler ve Teke Sancagi nin oldugu topraklara yerlesmeye basladilar Selcuklularin iskan politikasi geregince Oguz boylari cesitli gruplar halinde Anadolu nun muhtelif bolgelerine yerlestirildi Antalya basta olmak uzere bircok bolgeyi ele gecirdiler Mogol istilalarindan kacan bircok Turkmen bu bolgeye geldi Oguz boylari 13 yuzyilin baslarinda Selcuklular tarafindan ele gecirilen bolgeye yerlestikten sonra kendi isimleriyle anilan koyler olustururken daha once yasadiklari yerlerdeki cesitli nehir koy ve dag gibi yerlerin isimlerini buralara verdiler Selcuklu Sultani III Kilic Arslan 1203 te Egirdir Borlu Yalvac ve Antalya nin ele gecirilmesiyle birlikte buralara Hamid Bey e bagli Turkmenleri yerlestirdi Daha sonra torunu Dundar Bey Hamitogullari Beyligi ni kurdu 13 yuzyilin sonlarina dogru Selcuklular Mogol hakimiyetine girince bolgede topraklarini genisleten Hamitogullari Beyligi buranin kontrolunu ele gecirdi Bolge 1402 ile 1415 yillari arasinda Antalya ve Alanya haric Karamanlilar in kontrolune girdi Teke Sancagi II Murad in saltanatinda Karamanoglu II Mehmed ile birlikte Emir Mubarizu d Din Mehmed Bey in oglu Osman Celebi nin 1423 te Antalya Valisi Firuz Bey in oglu Hamza Bey tarafindan Istanoz da oldurulmesiyle birlikte Osmanlilara gecti ve vilayet Liva i Teke olarak teskilatlandirildi Sancak 1510 1511 de Sahkulu Isyani nda zarar gordu 1659 da Antalya mutasarrifi Mustafa Pasa da Antalya bolgesinde bir isyana kalkisti ancak halk tarafindan devlete teslim edildi Yonetimi ve idari taksimatiSancak statusu kazandiktan sonra Anadolu Beylerbeyiligi ne baglandi Sonraki donemlerde de bu statusunu korudu Teke Sancagi nin merkezi Osmanlilarin kontrolune girdigi ilk zamanlarda sehzade sancagi konumundaydi Bolge I Bayezid in saltanatinda once oglu Isa Celebi ye ondan sonra da diger oglu Mustafa Celebi ye sancak olarak verildi 1502 de ise Sehzade Korkut Manisa dan Teke Sancagi na atandi ve 1511 yilina kadar gorev yapti Bu tarihten sonra ise Osmanli sehzadeleri bu sancakta gorevlendirilmedi Sancagin idaresinden ve butun askeri sivil gorevlilerin amiri konumunda bulunan Teke Sancakbeyi askeri ve idari bakimdan Anadolu Beylerbeyi ne bagliydi Terfi gorev yeri degisikligi ve sefer emri gibi konularda ise dogrudan Divan i Humayun a bagliydi Teke sancakbeyleri genellikle bolgeyi taniyan ve cevredeki diger sancaklarda gorev yapmis kisilerden secilirdi Sancak 19 yuzyila kadar Anadolu ve Karaman eyaletlerine bagli olarak idare edildi Sancaga 19 yuzyil baslarinda genellikle vezir rutbesine sahip pasalar mutasarrif unvaniyla atandilar Buraya atanan mutasarriflara genellikle Teke Sancagi ile birlikte nin da yonetimi verildi Tanzimat Fermani ile birlikte sancak yonetimine muhassil unvanina sahip kisiler atanmaya baslandi 1842 den itibaren muhasillar gorevden alindi ve sancaklarin idaresi kaymakamlara birakildi Teke Sancagi 1850 ye kadar muhasillar tarafindan yonetilmeye devam etti 1842 yilindaki duzenlemelerle birlikte merkez sehri Konya olan Karaman Eyaleti ne baglandi ve eyalet valileri tarafindan idare edilmeye baslandi 1910 larin baslarinda buyuk vilayetlerden bagimsiz sancaklar olusturan Osmanli hukumeti 23 Temmuz 1914 tarihinde mecliste cikardigi kanun ile Teke Sancagi ni Konya Vilayeti nden ayirarak bagimsiz bir sancak haline getirdi 4 Mayis 1914 te Korkuteli Finike ve Manavgat adinda uc kaza teskil edildi 20 Nisan 1924 tarihli Teskilat i Esasiye Kanunu na gore Teke Sancagi Antalya Vilayeti adini aldi Kaza ve nahiyeleri Teke Sancagi 1568 yilindaki tahrire gore Antalya Karahisar i Teke Serik Elmali Kalkanli ve Kas olmak uzere toplam 5 kazadan meydana geliyordu Antalya kazasi Kurt Igdir Istanos ve Muslu nahiyeleri Karahisar i Teke kazasi ise Serik Mukerrem Gomu ve Bagovasi nahiyelerinden olusuyordu Tahrire gore Elmali Kalkanli ve Kas ise sadece kaza olarak kayda gecmistir 16 yuzyilda ise Antalya Istanos Kurt Igdir Muslu Karahisar i Teke Bagovasi Mukerrem Gomu Elmali Kas ve Kalkanli olmak uzere toplam 11 nahiyeye ve Antalya Elmali Kas Kalkanli ve Karahisar i Teke Serik olmak uzere toplam 5 kazaya sahipti 1902 de Antalya Akseki Alanya Elmali ve Kas kazalari ile 11 nahiye ve 524 koyden olusuyordu 1914 yili basinda ise toplam 5 kaza ve dokuz nahiyeden meydana geliyordu 19 yuzyilin sonunda Teke Sancagi na bagli kazalar ve nahiyeler Kaza Nahiye Karye sayisiTeke Antalya Merkez 45Istanos 45Kizilkaya 11Bucak 9Millu 23Beskonak 9Igdir maa Kardic 15Serik 25ElmaliMerkez 39Finike 19Alaiye Alanya Merkez 78Dusenbe 27Manavgat 42AksekiMerkez 63Ibradi 14KasMerkez 60Cografi ozellikleri ve nufusuAntik Cag da Pamfilya nin tamami Pisidya nin guneyi ile Likya nin dogusunun buyuk bir kisminin yer aldigi topraklara kurulan Teke Sancagi Anadolu nun guneyinde 36 06 37 27 kuzey enlemleri ile 29 14 32 27 dogu boylamlari arasinda yer aliyordu Sancagin kuzeyinde Hamid Sancagi kuzey dogusunda Karaman dogusunda Alanya Alaiye batisinda Mentese Sancagi ve guneyinde Akdeniz vardi Batidaki Esen Cayi sancagin Fethiye ile sinir hattini olusturuyordu Dogudaki Koprucay ile birlikte sancak sona eriyordu Sancak diger sancaklara oranla daha buyuk bir yuzolcumune ve nufusa sahipti Bunun yaninda Akdeniz boyunca uzanan bir kiyi seridine sahipti 13 Ocak 1914 ve 25 Subat 1914 tarihlerindeki iki rapora gore toplam 22 370 kilometrekare 8 640 sq mi yuzolcumune sahipti Toplam 350 deniz mili 650 000 m kiyi seridi bulunan sancak 12 050 kilometrekare 4 650 sq mi yuzolcumune sahip olan Izmit Sancagi ile 7 500 kilometrekare 2 900 sq mi buyuklugundeki Biga Sancagi nin toplam yuzolcumunden daha buyuk bir alana sahipti Tamami Akdeniz Bolgesi nde yer alan sancak bu bolgenin ozelliklerini tasir Daglik bir yapiya sahip olan sancak Toros sisteminin ic sirasi Bati ve Orta Toroslar ile dis sirasindan Amanos olusuyordu Bolgenin daglik bir yapiya sahip olmasi nedeniyle bitki ortusu ve iklim uzerinde de cesitlilige yol acar Daglarin denize bakan kisimlarinda yagis gorulurken geri kisimlardaki vadilerde yukseltiye bagli olarak farkli kusaklara rastlanir Sancagin toplam nufusunun 1530 da 115 120 000 ve 1568 de ise 105 110 000 civarinda oldugu tahmin edilmektedir 1831 deki ilk nufus sayiminda sancagin erkek nufus toplami 33 538 1864 te Konya Vilayeti ne baglandiktan sonraki nufusu 76 241 idi 1885 86 yillarinda toplam 5 kazadan olusan sancak 47 410 hane ve 173 657 nufusa sahipti Mustakil sancak statusu aldiktan sonraki nufusu ise 240 458 idi Teke Sancagi nin tahmini nufusu Zumre 1455 1530 1568Nufus Nufusa orani Nufus Nufusa orani Nufus Nufusa orani Sehirli 2 945 4 67 6 069 5 26 7 010 6 70Konargocer 12 725 20 20 39 334 34 09 30 837 29 51Koylu ciftci 36 136 57 38 44 796 38 83 48 539 46 45Musellem ciftliklerindeki reaya 10 331 16 40 24 001 20 80 16 936 16 20Sipahi ve zaim 835 1 32 1 155 1 1 160 1 11Toplam 62 972 115 355 104 482 KaynakcaOzel a b Karaca 1997 s 22 Celik 2011 s 344 Karaca 1997 s 26 a b Tekindag 1977 s 58 Celik 2011 s 345 Uzuncarsili 1982 s 500 a b c Armagan 2011 s 274 Karaca 1997 s 61 Saricelik 2020 s 88 Saricelik 2020 s 89 Saricelik 2020 s 95 a b Celik 2011 s 346 Karaca 1997 s 54 Armagan 2011 s 275 Karaca 1997 s 53 a b c Saricelik 2020 s 90 Karaca 1997 s 15 Saricelik 2020 ss 90 91 Saricelik 2020 s 91 Karaca 1997 s 47 Karaca 1997 ss 47 48 Karaca 1997 s 203 GenelArmagan Abdullatif 2011 XVI YUZYILDA TEKE SANCAGI NIN YONETIMI VE YONETICILERI Turkoloji Dergisi 18 1 ss 273 293 Celik Senol 2011 TEKE ILI PDF TDV Islam Ansiklopedisi 40 Istanbul Turkiye Diyanet Vakfi ss 344 347 Karaca Behset 1997 XV ve XVI yuzyillarda Teke Sancagi PDF Doktora Samsun Ondokuz Mayis Universitesi Sosyal Bilimler Enstitusu Tarih Anabilim Dali 24 Haziran 2021 tarihinde kaynagindan PDF Saricelik Kerim 2020 Teke Antalya Sancaginin Konya Vilayetinden Ayrilarak Bagimsiz Hale Getirilmesi ve Idari Yonden Yeniden Duzenlenmesi Bilig Turk Dunyasi Sosyal Bilimler Dergisi 93 ss 85 114 doi 10 12995 bilig 9304 25 Haziran 2021 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 25 Haziran 2021 Tekindag Sehabeddin 1977 Teke Eli ve Teke Ogullari PDF Istanbul Universitesi Tarih Enstitusu Dergisi 7 8 ss 55 94 13 Haziran 2021 tarihinde kaynagindan PDF Erisim tarihi 13 Haziran 2021 Uzuncarsili Ismail Hakki 1982 Osmanli Tarihi I Ankara Turk Tarih Kurumu Yayinlari