Azərbaycanca
Беларускі
Dansk
Deutsch
Española
Français
Indonesia
Italiana
日本語
Қазақ
Lietuvos
Nederlands
Português
Русский
සිංහල
แบบไทย
Türkçe
Українська
中國人
United State
Afrikaans
Enceladus (İngilizce telaffuz: ) Satürn'ün en büyük altıncı uydusudur. Yaklaşık 500 kilometre çapında olan Enceladus Satürn'ün en büyük uydusu olan Titan'ın onda biri büyüklüğündedir. Yüzeyinin büyük oranda temiz buzla kaplı olması sonucunda Enceladus güneş sisteminde ışığı en fazla yansıtan gök cisimlerinden biri konumundadır. Doğal olarak ışığı tutan tüm gök cisimlerinden daha soğuk olan Enceladus'un yüzeyi öğle vakitlerinde en yüksek -198 °C dereceye ulaşmaktadır. Enceladus'un yüzeyi yoğun yaşlı kraterlerle kaplı bölgeleri ve 100 milyon yıla kadar yakın geçmişte oluşmuş genç tektonik deformasyon alanları gibi pek çok farklı yüzey özelliğini barındırmaktadır.
 Enceladus'un doğal rengini yansıtan yarım küre görünümü. Fotoğraf: Cassini | |||||||||||||
| Keşif | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Keşfeden | William Herschel | ||||||||||||
| Keşif tarihi | 28 Ağustos 1789 | ||||||||||||
| Adlandırmalar | |||||||||||||
| Telaffuz | İngilizce telaffuz: | ||||||||||||
Alternatif adlar | Saturn II | ||||||||||||
| Sıfatlar | Enceladean | ||||||||||||
| Yörünge özellikleri | |||||||||||||
| 237.948 km | |||||||||||||
| Dış merkezlik | 0,0047 | ||||||||||||
| 1,370218 g | |||||||||||||
| Eğiklik | 0,019° (Satürn'ün ekvatoruna) | ||||||||||||
| Doğal uydusu | Satürn | ||||||||||||
| Fiziksel özellikler | |||||||||||||
| 11,7 | |||||||||||||
| Boyutlar | 513,2 × 502,8 × 496,6 km | ||||||||||||
Ortalama yarıçap | 252,1 ± 0,2 km (0,0395 Dünya) | ||||||||||||
| Kütle | 1,08022 ± 0,00101 × 1020 kg (1,8 × 10−5 Dünya) | ||||||||||||
Ortalama yoğunluk | 1,609 ± 0,005 g/cm3 | ||||||||||||
| 0,113 m/s2 (0,0113 g) | |||||||||||||
| 0.239 km/s (860,4 km/sa) | |||||||||||||
| Eş zamanlı | |||||||||||||
| Sıfır | |||||||||||||
| Albedo | 1,375 ± 0,008 (550 nm'de geometrik) veya 0,81 ± 0,04 (Bond) | ||||||||||||
| |||||||||||||
| Atmosfer | |||||||||||||
Yüzey basıncı | Eser miktar, anlamlı uzaysal değişkenlik | ||||||||||||
| Bileşimleri | %91 Su buharı %4 Azot %3,2 Karbondioksit %1,7 Metan | ||||||||||||
 Wikimedia Commons'ta ilgili ortam | |||||||||||||
Enceladus, 1789 yılında William Herschel tarafından keşfedildi. Fakat 1980'lerin başında Voyager 1 ve Voyager 2, uzay araçları Satürn'ün yakınından geçinceye kadar Enceladus hakkında çok az şey biliniyordu. 2005'te Cassini uzay aracı Enceladus'un yakınından yaptığı geçişlerle uydunun yüzeyini ve çevresini önemli detaylarla ortaya çıkardı. Cassini'nin yaptığı önemli keşiflerden biri de uydunun güney kutbundan uzaya püsküren su dolu sütunların varlığıydı. Güney kutbu yakınlarındaki Cryovolkanlardan yükselen bu gayzer benzeri sütunlardan uzaya saniyede 200 kg su buharı, moleküler hidrojen, diğer uçucular ve sodyum klorür kristalleri ve buz parçacıkları dâhil bir takım katı madde püskürmekte. Şu ana kadar 100'den fazla gayzer tespit edildi. Püsküren su buharının bir kısmı "kar" olarak geri düşerken geriye kalanı uzaya kaçarak Satürn'ün E halkasındaki materyalin büyük bir kısmını oluşturmaktadır. NASA bilim adamlarına göre sütunların bileşimi kuyruklu yıldızların bileşimi ile benzerlik göstermektedir. 2014'te NASA Cassini uzay aracının Enceladus'ta sıvı sudan oluşan 10 km derinlikte bir yüzeyaltı okyanusunun varlığına dair kanıt bulduğunu duyurdu. Enceladus'taki yeraltı okyanusunun fiziksel durumu o zamandan beri matematiksel olarak modellenmiş ve çoğaltılmıştır.
Gayzer gözlemleri, iç ısı kaçağı ve güney kutup bölgesinde çok az (varsa) çarpma kraterlerinin bulunmasıyla birlikte, Enceladus'un şu anda jeolojik olarak aktif olduğunu göstermektedir. Dev gezegenlerin geniş çaplı sistemlerindeki diğer birçok uydu gibi, Enceladus da yörüngesel rezonansa hapsolmuştur. Dione ile olan rezonansı, gelgit kuvvetleri tarafından sönümlenen, gelgit etkisiyle içini ısıtan ve jeolojik aktiviteyi sağlayan yörünge dış merkezliğini artırır.
Cassini, Enceladus gayzerlerinin kimyasal analizini yaptı ve olası karmaşık kimyayı yönlendiren hidrotermal aktivitenin kanıtlarını buldu.Cassini verileri üzerinde devam eden araştırmalar, Enceladus'un hidrotermal ortamının, Dünya'nın hidrotermal bacasındaki bazı mikroorganizmalar için yaşanabilir olabileceğini ve bu tür organizmalar tarafından duman bulutunda bulunan metanın üretilebileceğini düşündürmektedir.
Tarihçe
Keşif
Enceladus, William Herschel tarafından 28 Ağustos 1789 tarihinde İngiltere Slough'daki Observatory House'da, zamanının en büyüğü olan kendi ürettiği 1,2 m'lik (47 inç) teleskobun ilk kullanımı sırasında keşfedildi. Belli belirsiz görünen büyüklüğü (HV = +11,7) ve çok daha parlak olan Satürn ve Satürn'ün halkalarına olan yakınlığı, Enceladus'un daha küçük teleskoplarla Dünya'dan gözlemlenmesini zorlaştırmaktadır. Uzay Çağı'ndan önce keşfedilen birçok Satürn uydusu gibi, Enceladus da ilk olarak Dünya halka düzlemindeyken Satürn ekinoksu esnasında gözlemlendi. Böyle zamanlarda halkalardan gelen parıltının azalması, uyduların gözlemlenmesini kolaylaştırmaktadır.Voyager görevlerinden önce Enceladus'un görünüşü, Herschel'in ilk gözlemlediği noktada çok az daha iyileşmişti. Kütlesi, yoğunluğu ve yansıtabilirlik tahminleriyle birlikte yalnızca yörünge özellikleri biliniyordu.
Adlandırma
Enceladus, adını Yunan mitolojisindeki dev Enceladus'tan almıştır. Aynı zamanda Satürn II veya II S Enceladus olarak da adlandırılır. "Enceladus" adı ve o zamanlar bilinen Satürn'ün yedi uydusunun tamamı, William Herschel'in oğlu John Herschel tarafından 1847'de Ümit Burnu'nda yapılan Astronomik Gözlemlerin Sonuçları (Results of Astronomical Observations made at the Cape of Good Hope) yayınında önerildi. Bu isimleri Yunan mitolojisinde Kronos olarak bilinen Satürn, Titanların lideri olduğu için seçmiştir.
Enceladus'taki jeolojik özellikler, Uluslararası Astronomi Birliği (IAU) tarafından Burton'un Binbir Gece Masalları çevirisindeki karakter ve yerlere dayanarak adlandırılmıştır.Çarpma kraterleri karakterlere göre adlandırılırken, fossae (uzun, dar çöküntüler), dorsa (sırtlar), (planitiae) (ovalar), sulci (uzun paralel kanallar) ve rupes (uçurumlar) gibi diğer özellik türleriyse yerlerin adını almıştır. Uluslararası Astronomi Birliği, Enceladus'taki 86 özelliği resmi olarak adlandırdı. Verilen isimlerden bazıları; Samarkand Sulci, Aladdin krateri, Daryabar Fossa ve Sarandib Planitia'dır.
Yörünge ve dönüş
Enceladus, Dione, Tethys ve Mimas ile birlikte Satürn'ün en büyük iç uydularından biridir. Mimas ve Tethys'in yörüngeleri arasında Satürn'ün merkezinden 238.000 km ve bulut tepelerinden 180.000 km uzaklıkta yörüngede döner. Satürn'ün yörüngesini her 32,9 saatte bir, hareketinin tek bir gözlem gecesinde gözlemlenmesi için yeterince hızlıdır. Enceladus şu anda Dione ile 2:1 ortalama-hareket yörünge rezonansı'ndadır, yani Dione tarafından tamamlanan her bir yörünge için Satürn'ün etrafındaki iki yörünge tamamlar. Bu rezonans, Enceladus'un zorunlu eksantriklik olarak bilinen yörünge eksantrikliğini (0,0047) korur. Bu sıfır olmayan eksantriklik, Enceladus'un gelgit deformasyonuna neden olur. Bu deformasyondan kaynaklanan dağılan ısı, Enceladus'un jeolojik aktivitesi için ana ısı kaynağıdır. Enceladus, Satürn'ün E halkası'nın en yoğun kısmında, ana halkaları'nın en dışındaki yörüngede döner ve halkanın malzeme bileşiminin ana kaynağıdır.
Satürn'ün daha büyük uydularının çoğu gibi, Enceladus da yörünge periyoduyla eşzamanlı olarak döner ve bir yüzü Satürn'e dönük olur. Dünya'nın Ay'dan farklı olarak, Enceladus kendi dönüş ekseni etrafında 1,5°'den fazla serbest bırakmıyor gibi görünür. Ancak, Enceladus'un şeklinin analizi, bir noktada 1:4'lük bir zorunlu ikincil dönüş-yörünge serbestliği içinde olduğunu gösterir. Bu serbest bırakma, Enceladus'a ek bir ısı kaynağı sağlayabilir.
Jeoloji
Yüzey özellikleri
Voyager 2, Ağustos 1981'de Enceladus'un yüzeyini ayrıntılı olarak gözlemleyen ilk uzay aracıydı. Ortaya çıkan yüksek çözünürlüklü görüntülerin incelenmesi, çeşitli kraterli arazi bölgeleri, pürüzsüz (genç) arazi bölgeleri ve sıklıkla düz alanları çevreleyen çıkıntılı arazi şeritleri de dahil olmak üzere en az beş farklı arazi türünü ortaya çıkarmıştır. İlave olarak, geniş doğrusal yarıklar ve dik kayalıklar gözlendi. Düz ovalardaki kraterlerin görece azlığı göz önüne alındığında, bu bölgelerin yaşı muhtemelen birkaç yüz milyon yıldan daha azdır. Buna göre, Enceladus yakın zamanda "buz volkanizması" veya yüzeyi yenileyen diğer süreçlerle aktif hale gelmiş olmalıdır. Yüzeyine hakim olan yeni oluşmuş temiz buz, Enceladus'u 1,38'lik görsel geometrik albedo ve 0,81 ± 0,04'lük bolometrik Bond albedosu ile Güneş Sistemi'ndeki herhangi bir cismin en yansıtıcı yüzeyine sahip kılar. Güneş ışığını çok fazla yansıttığı için, yüzeyi diğer Satürn uydularından biraz daha soğuk olarak -198 °C (-324 °F) ortalama öğlen sıcaklığına ulaşır.
Cassini'nin 17 Şubat, 9 Mart ve 14 Temmuz 2005'te yaptığı üç uçuş sırasındaki gözlemler, Enceladus'un yüzey özelliklerini Voyager 2 gözlemlerinden çok daha ayrıntılı olarak ortaya çıkardı. Voyager 2'nin gözlemlediği düz ovalar, çok sayıda küçük sırt ve uçurumla dolu nispeten kratersiz bölgelere ayrılıyordu. Daha yaşlı ve kraterli arazide çok sayıda kırıkların bulunması, kraterlerin oluşmasından bu yana yüzeyin kapsamlı bir deformasyona maruz kaldığını düşündürmüştür. Bazı alanlarda krater bulunmaması, jeolojik olarak yakın geçmişteki büyük çapta yüzey yenileme olaylarını gösterir. Yarıklar, ovalar, kıvrımlı araziler ve diğer kabuksal deformasyonlar bulunur. Güney kutbu yakınlarında bulunan tuhaf arazi gibi, Voyager uzay araçları tarafından iyi görüntülenemeyen alanlarda muhtelif genç arazi bölgeleri keşfedildi. Bütün bunlar, Enceladus'un içinin çok önceden donmuş olması gerekirken bugün sıvı halde olduğunu gösterir.
İç yapı
Cassini görevinden önce Enceladus'un içi hakkında çok az şey biliniyordu. Bununla birlikte Cassini tarafından yapılan uçuşlar; Enceladus'un iç yapısının modellenmesi, kütle ve şeklin daha iyi belirlenmesi, yüzeyin yüksek çözünürlüklü gözlemleri ve iç yapısıyla ilgili yeni bilgiler de dahil olmak üzere pek çok bilgi sağladı.
Voyager programı görevlerinden elde edilen kütle tahminleri neticesinde, Enceladus'un neredeyse tamamen su buzundan oluştuğu ileri sürüldü. Bununla birlikte Enceladus'un kütle çekiminin Cassini üzerindeki etkilerine dayanarak, kütlesinin önceden düşünülenden çok daha yüksek olduğu ve yoğunluğunun 1,61 g/cm3 olduğu belirlendi. Bu yoğunluk, Satürn'ün diğer orta büyüklükteki buzlu uydularından daha yüksektir, bu da Enceladus'un daha yüksek oranda silikat ve demir içerdiğini gösterir.
Yeraltı su okyanusu
Enceladus'ta sıvı suyun varlığına dair ilk kanıtlar 2005 yılında bilim adamları uydunun güney kutbundan püsküren su barındıran gaz sütunlarını gözlemlediğinde ortaya çıktı. Saniyede 250 kg suyu saatte 2.189 km hızla uzaya püskürten bu sütunların keşfinin ardından 2006 yılında Enceladus'un sütunlarının Satürn'ün E-Halkalarının kaynağı olduğuna karar verildi. Tuzlu partikül kaynakları kaplan çizgileri boyunca dağılırken tuzsuz partiküller yüksek hızdaki gaz püskürmeleri ile yakinen ilişkilidir. "Tuzlu" parçacıklar ağır oldukları için genellikle yüzeye geri düşmekte hızlı "su" partikülleri ise E halkasına kaçmaktadır ve bu da E halkasının %0,5–2 civarındaki düşük tuz oranlı bileşimini açıklamaktadır.
Enceladus'un Satürn'ün yörüngesinde dönerken yaptığı "yalpalama" (sallantı adı verilen) ölçümleri, buzlu kabuğun tamamının kayalık çekirdekten ayrıldığını ve bu nedenle yüzeyin altında küresel bir okyanusun bulunduğunu gösteriyor.
Bileşim
Cassini uzay aracı, bileşim numuneleri almak ve analiz etmek için birkaç kez güney gayzerlerinden geçti. 2019 yılı itibarıyla toplanan veriler halen analiz edilmekte ve yorumlanmaktadır. Gayzerlerin tuzlu bileşimi (-Na, -Cl, -CO3) kaynağın tuzlu bir yeraltı okyanusu olduğunu gösterir.
INMS cihazı, çoğunlukla su buharının yanı sıra eser miktarda moleküler azot, karbondioksit,metan, propan, asetilen ve formaldehit gibi basit hidrokarbon izleri tespit etti. INMS tarafından ölçülen gayzerlerin bileşimi, çoğu kuyruklu yıldızda görülenlere benzer. Cassini ayrıca bazı toz taneciklerinde basit organik bileşiklerin yanı sıra benzen (C6H6) gibi daha büyük organikler ve 200 atomik kütle biriminde en az 15 karbon atomu büyüklüğünde karmaşık makromoleküler organiklerin izlerini buldu.
Ayrıca bakınız
Kaynakça
- Özel
- ^ a b c "Planetary Body Names and Discoverers". Gazetteer of Planetary Nomenclature. USGS Astrogeology Science Center. 10 Ekim 2009 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 12 Ocak 2015.
- ^ a b Redd, Nola Taylor (5 Nisan 2013). . Space.com. 14 Aralık 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Nisan 2014.
- ^ JBIS: journal of the British Interplanetary Society, v. 36 (1983), p. 140
- ^ Postberg et al. "Plume and surface composition of Enceladus", p. 129–130, 148, 156; Lunine et al. "Future Exploration of Enceladus and Other Saturnian Moons", p. 454; in Schenk et al., eds. (2018) Enceladus and the Icy Moons of Saturn
- ^ a b c d e f g h i . NASA. 12 Ağustos 2013. 16 Ekim 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Nisan 2014.
- ^ a b c d e Porco, C. C.; Helfenstein, P.; Thomas, P. C.; Ingersoll, A. P.; Wisdom, J.; West, R.; Neukum, G.; Denk, T.; Wagner, R. (10 Mart 2006). "Cassini Observes the Active South Pole of Enceladus". Science. 311 (5766). ss. 1393-1401. Bibcode:2006Sci...311.1393P. doi:10.1126/science.1123013. (PMID) 16527964.
- ^ Observatorio ARVAL (15 Nisan 2007). . Observatorio ARVAL. 18 Şubat 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Aralık 2011.
- ^ a b c Roatsch, T.; Jaumann, R.; Stephan, K.; Thomas, P. C. (2009). "Cartographic Mapping of the Icy Satellites Using ISS and VIMS Data". Saturn from Cassini-Huygens. ss. 763-781. doi:10.1007/978-1-4020-9217-6_24. ISBN .
- ^ Jacobson, R. A.; Antreasian, P. G.; Bordi, J. J.; Criddle, K. E.; Ionasescu, R.; Jones, J. B.; Mackenzie, R. A.; Meek, M. C.; Parcher, D.; Pelletier, F. J.; Owen, Jr., W. M.; Roth, D. C.; Roundhill, I. M.; Stauch, J. R. (Aralık 2006). "The Gravity Field of the Saturnian System from Satellite Observations and Spacecraft Tracking Data". The Astronomical Journal. 132 (6). ss. 2520-2526. Bibcode:2006AJ....132.2520J. doi:10.1086/508812. 10 Mart 2020 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 16 Aralık 2017.
- ^ a b Verbiscer, A.; French, R.; Showalter, M.; Helfenstein, P. (9 Şubat 2007). "Enceladus: Cosmic Graffiti Artist Caught in the Act". Science. 315 (5813). s. 815. Bibcode:2007Sci...315..815V. doi:10.1126/science.1134681. (PMID) 17289992. 24 Eylül 2015 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 20 Aralık 2011. (supporting online material, table S1)
- ^ a b Howett C. J. A., Spencer J. R., Pearl J., Segura, M. (2010). "Thermal inertia and bolometric Bond albedo values for Mimas, Enceladus, Tethys, Dione, Rhea and Iapetus as derived from Cassini/CIRS measurements". Icarus. 206 (2). ss. 573-593. Bibcode:2010Icar..206..573H. doi:10.1016/j.icarus.2009.07.016.
- ^ a b Spencer, J. R.; Pearl, J. C. (2006). "Cassini Encounters Enceladus: Background and the Discovery of a South Polar Hot Spot". Science. 311 (5766). ss. 1401-5. Bibcode:2006Sci...311.1401S. doi:10.1126/science.1121661. (PMID) 16527965.
- ^ Dougherty, M. K.; Khurana, K. K. (2006). "Identification of a Dynamic Atmosphere at Enceladus with the Cassini Magnetometer". Science. 311 (5766). ss. 1406-9. Bibcode:2006Sci...311.1406D. doi:10.1126/science.1120985. (PMID) 16527966.
- ^ Hansen, Candice J.; Esposito, L. (2006). "Enceladus' Water Vapor Plume". Science. 311 (5766). ss. 1422-5. Bibcode:2006Sci...311.1422H. doi:10.1126/science.1121254. (PMID) 16527971.
- ^ a b Waite, J. H.; Combi, M. R. (2006). "Cassini Ion and Neutral Mass Spectrometer: Enceladus Plume Composition and Structure". Science. 311 (5766). ss. 1419-22. Bibcode:2006Sci...311.1419W. doi:10.1126/science.1121290. (PMID) 16527970.
- ^ Herschel, W. (1 Ocak 1790). "Account of the Discovery of a Sixth and Seventh Satellite of the Planet Saturn; With Remarks on the Construction of Its Ring, Its Atmosphere, Its Rotation on an Axis, and Its Spheroidal Figure". Philosophical Transactions of the Royal Society of London. Cilt 80. ss. 1-20. doi:10.1098/rstl.1790.0004. 27 Nisan 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Aralık 2017.
- ^ Lovett, Richard A. (4 Eylül 2012). . Cosmos Magazine. 15 Ağustos 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Ağustos 2013.
- ^ Spencer, J. R.; Nimmo, F. (Mayıs 2013). "Enceladus: An Active Ice World in the Saturn System". Annual Review of Earth and Planetary Sciences. Cilt 41. ss. 693-717. Bibcode:2013AREPS..41..693S. doi:10.1146/annurev-earth-050212-124025.
- ^ Dyches, Preston; Brown, Dwayne (28 Temmuz 2014). "Cassini Spacecraft Reveals 101 Geysers and More on Icy Saturn Moon". NASA. 14 Temmuz 2017 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 29 Temmuz 2014.
- ^ "Icy Tendrils Reaching into Saturn Ring Traced to Their Source". NASA News. 14 Nisan 2015. 16 Nisan 2015 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 15 Nisan 2015.
- ^ . NASA/JPL/Space Science Institute. NASA. 19 Eylül 2006. 10 Eylül 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Nisan 2014.
- ^ Battersby, Stephen (26 Mart 2008). "Saturn's moon Enceladus surprisingly comet-like". New Scientist. 30 Haziran 2015 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 16 Nisan 2015.
- ^ Platt, Jane; Bell, Brian (3 Nisan 2014). "NASA Space Assets Detect Ocean inside Saturn Moon". NASA/JPL. 3 Nisan 2014 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 3 Nisan 2014.
- ^ Witze, A. (3 Nisan 2014). "Icy Enceladus hides a watery ocean". Nature. doi:10.1038/nature.2014.14985. 1 Eylül 2015 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 4 Eylül 2015.
- ^ Iess, L.; Stevenson, D. J.; Parisi, M.; Hemingway, D.; Jacobson, R.A.; Lunine, Jonathan I.; Nimmo, F.; Armstrong, J. W.; Asmar, S. W.; Ducci, M.; Tortora, P. (4 Nisan 2014). "The Gravity Field and Interior Structure of Enceladus" (PDF). Science. 344 (6179). ss. 78-80. Bibcode:2014Sci...344...78I. doi:10.1126/science.1250551. (PMID) 24700854. 2 Aralık 2017 tarihinde kaynağından (PDF). Erişim tarihi: 13 Temmuz 2019.
- ^ Tjoa, J. N. K. Y.; Mueller, M.; Tak, F. F. S. van der (1 Nisan 2020). "The subsurface habitability of small, icy exomoons". Astronomy & Astrophysics (İngilizce). Cilt 636. ss. A50. arXiv:2003.09231 $2. Bibcode:2020A&A...636A..50T. doi:10.1051/0004-6361/201937035. ISSN 0004-6361. 12 Mayıs 2021 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 21 Nisan 2022.
- ^ a b Efroimsky, M. (1 Ocak 2018). "Tidal viscosity of Enceladus". Icarus. Cilt 300. ss. 223-226. arXiv:1706.09000 $2. Bibcode:2018Icar..300..223E. doi:10.1016/j.icarus.2017.09.013.
- ^ a b Postberg, Frank (27 Haziran 2018). "Macromolecular organic compounds from the depths of Enceladus". Nature. 558 (7711). ss. 564-568. Bibcode:2018Natur.558..564P. doi:10.1038/s41586-018-0246-4. (PMC) 6027964 $2. (PMID) 29950623.
- ^ Waite, Jr., Jack Hunter; Glein, C. R.; Perryman, R. S.; Teolis, Ben D.; Magee, B. A.; Miller, G.; Grimes, J.; Perry, M. E.; Miller, K. E.; Bouquet, A.; Lunine, Jonathan I.; Brockwell, T.; Bolton, S. J. (2017). "Cassini finds molecular hydrogen in the Enceladus plume: Evidence for hydrothermal processes". Science. 356 (6334). ss. 155-159. Bibcode:2017Sci...356..155W. doi:10.1126/science.aai8703. (PMID) 28408597.
- ^ Hsu, Hsiang-Wen; Postberg, Frank (11 Mart 2015). "Ongoing hydrothermal activities within Enceladus". Nature. 519 (7542). ss. 207-10. Bibcode:2015Natur.519..207H. doi:10.1038/nature14262. (PMID) 25762281.
- ^ Taubner, Ruth-Sophie; Pappenreiter, Patricia; Zwicker, Jennifer; Smrzka, Daniel; Pruckner, Christian; Kolar, Philipp; Bernacchi, Sébastien; Seifert, Arne H.; Krajete, Alexander; Bach, Wolfgang; Peckmann, Jörn; Paulik, Christian; Firneis, Maria G.; Schleper, Christa; Rittmann, Simon K.-M. R. (27 Şubat 2018). "Biological methane production under putative Enceladus-like conditions". Nature Communications. 9 (1). s. 748. Bibcode:2018NatCo...9..748T. doi:10.1038/s41467-018-02876-y. ISSN 2041-1723. (PMC) 5829080 $2. (PMID) 29487311.
- ^ Affholder, Antonin (7 Haziran 2021). "Bayesian analysis of Enceladus's plume data to assess methanogenesis". Nature Astronomy. 5 (8). ss. 805-814. Bibcode:2021NatAs...5..805A. doi:10.1038/s41550-021-01372-6. 7 Temmuz 2021 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 7 Temmuz 2021.
- ^ Herschel, W. (1795). "Description of a Forty-feet Reflecting Telescope". Philosophical Transactions of the Royal Society of London. Cilt 85. ss. 347-409. Bibcode:1795RSPT...85..347H. doi:10.1098/rstl.1795.0021.
- ^ Frommert, H.; Kronberg, C. "William Herschel (1738-1822)". The Messier Catalog. 19 Mayıs 2013 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 11 Mart 2015.
- ^ Lassell, William (14 Ocak 1848). "Names". Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 8 (3). ss. 42-3. Bibcode:1848MNRAS...8...42L. doi:10.1093/mnras/8.3.42. 25 Temmuz 2008 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 15 Temmuz 2004.
- ^ "Categories for Naming Features on Planets and Satellites". Gazetteer of Planetary Nomenclature. USGS Astrogeology Science Center. 25 Ağustos 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Ocak 2015.
- ^ "Nomenclature Search Results: Enceladus". Gazetteer of Planetary Nomenclature. USGS Astrogeology Science Center. 20 Nisan 2022 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 20 Nisan 2022.
- ^ Hillier, J. K.; Green, S. F. (June 2007). "The composition of Saturn's E ring". Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 377 (4): 1588-96. Bibcode:2007MNRAS.377.1588H. doi:10.1111/j.1365-2966.2007.11710.x.
- ^ Efroimsky, M. (15 Mayıs 2018). "Dissipation in a tidally perturbed body librating in longitude". Icarus. 306: 328-354. arXiv:1706.08999 $2. Bibcode:2018Icar..306..328E. doi:10.1016/j.icarus.2017.10.020.
- ^ Hurford, Terry; Bruce, B. (2008). "Implications of Spin-orbit Librations on Enceladus". American Astronomical Society, DPS Meeting #40, #8.06. 40: 8.06. Bibcode:2008DPS....40.0806H.
- ^ a b Rothery, David A. (1999). Satellites of the Outer Planets: Worlds in their own right. Oxford University Press. ISBN .
- ^ Steigerwald, Bill (16 Mayıs 2007). "Cracks on Enceladus Open and Close under Saturn's Pull". NASA. 19 Ocak 2009 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 17 Mayıs 2007.
- ^ a b "Satun Moons – Enceladus". Cassini Solstice Mission Team. JPL/NASA. 20 Nisan 2016 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 26 Nisan 2014.
- ^ Rathbun, J. A.; Turtle, E. P. (2005). "Enceladus' global geology as seen by Cassini ISS". Eos Trans. AGU. 82 (52 (Sonbahar Toplantısı Eki), özet P32A–03). ss. P32A-03. Bibcode:2005AGUFM.P32A..03R.
- ^ "Icy moon Enceladus has underground sea". ESA. 3 Nisan 2014. 21 Nisan 2014 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 30 Nisan 2014.
- ^ Tajeddine, R.; Lainey, V. (Ekim 2012). Mimas and Enceladus: Formation and interior structure from astrometric reduction of Cassini images. American Astronomical Society, DPS meeting #44, #112.03. Bibcode:2012DPS....4411203T.
- ^ "Enceladus rains water onto Saturn". European Space Agency. 2011. 23 Kasım 2017 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 14 Ocak 2015.
- ^ "Astronomers find hints of water on Saturn moon". News9.com. The Associated Press. 27 Kasım 2008. 26 Mart 2012 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 15 Eylül 2011.
- ^ a b Postberg, F.; Schmidt, J. (2011). "A salt-water reservoir as the source of a compositionally stratified plume on Enceladus". Nature. 474 (7353). ss. 620-2. Bibcode:2011Natur.474..620P. doi:10.1038/nature10175. (PMID) 21697830.
- ^ NASA (15 Eylül 2015). "Cassini finds global ocean in Saturn's moon Enceladus". astronomy.com. 16 Eylül 2015 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 15 Eylül 2015.
- ^ "Ocean Hidden Inside Saturn's Moon". Space.com. 24 Haziran 2009. 16 Eylül 2009 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 14 Ocak 2015.
- ^ Mosher, Dave (26 Mart 2014). "Seeds of Life Found Near Saturn". Space.com. 5 Nisan 2014 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 9 Nisan 2014.
- ^ a b "Cassini Tastes Organic Material at Saturn's Geyser Moon". NASA. 26 Mart 2008. 20 Temmuz 2021 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 26 Mart 2008.
- ^ "Cassini samples the icy spray of Enceladus' water plumes". ESA. 2011. 2 Ağustos 2012 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 16 Aralık 2017.
- ^ Magee, B. A.; Waite, J. H. (24 Mart 2017). "Neutral Gas Composition of Enceladus' Plume – Model Parameter Insights from Cassini-INMS" (PDF). Lunar and Planetary Science XLVIII. 1 Ekim 2021 tarihinde kaynağından (PDF). Erişim tarihi: 16 Eylül 2017.
- ^ McCartney, Gretchen; Brown, Dwayne; Wendel, JoAnna; Bauer, Markus (27 Haziran 2018). "Complex Organics Bubble up from Enceladus". NASA/JPL. 5 Ocak 2019 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 27 Haziran 2018.
- ^ Choi, Charles Q. (27 Haziran 2018). "Saturn Moon Enceladus Is First Alien 'Water World' with Complex Organics". Space.com. 15 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 6 Eylül 2019.
- Genel
- Taubner R. S.; Leitner J. J.; Firneis M. G.; Hitzenberg, R. (Nisan 2014), "Including Cassini gravity measurements from the flyby E9, E12, E19 into interior structure models of Enceladus. Presented at EPSC 2014-676", European Planetary Science Congress 2014, cilt 9, ss. EPSC2014-676, Bibcode:2014EPSC....9..676T
wikipedia, wiki, viki, vikipedia, oku, kitap, kütüphane, kütübhane, ara, ara bul, bul, herşey, ne arasanız burada,hikayeler, makale, kitaplar, öğren, wiki, bilgi, tarih, yukle, izle, telefon için, turk, türk, türkçe, turkce, nasıl yapılır, ne demek, nasıl, yapmak, yapılır, indir, ücretsiz, ücretsiz indir, bedava, bedava indir, mp3, video, mp4, 3gp, jpg, jpeg, gif, png, resim, müzik, şarkı, film, film, oyun, oyunlar, mobil, cep telefonu, telefon, android, ios, apple, samsung, iphone, xiomi, xiaomi, redmi, honor, oppo, nokia, sonya, mi, pc, web, computer, bilgisayar
Enceladus Ingilizce telaffuz ɛnˈsɛledes Saturn un en buyuk altinci uydusudur Yaklasik 500 kilometre capinda olan Enceladus Saturn un en buyuk uydusu olan Titan in onda biri buyuklugundedir Yuzeyinin buyuk oranda temiz buzla kapli olmasi sonucunda Enceladus gunes sisteminde isigi en fazla yansitan gok cisimlerinden biri konumundadir Dogal olarak isigi tutan tum gok cisimlerinden daha soguk olan Enceladus un yuzeyi ogle vakitlerinde en yuksek 198 C dereceye ulasmaktadir Enceladus un yuzeyi yogun yasli kraterlerle kapli bolgeleri ve 100 milyon yila kadar yakin gecmiste olusmus genc tektonik deformasyon alanlari gibi pek cok farkli yuzey ozelligini barindirmaktadir EnceladusEnceladus un dogal rengini yansitan yarim kure gorunumu Fotograf CassiniKesifKesfedenWilliam HerschelKesif tarihi28 Agustos 1789AdlandirmalarTelaffuzIngilizce telaffuz ɛnˈsɛledes Alternatif adlarSaturn IISifatlarEnceladeanYorunge ozellikleriYari buyuk eksen237 948 kmDis merkezlik0 0047Yorunge periyodu1 370218 gEgiklik0 019 Saturn un ekvatoruna Dogal uydusuSaturnFiziksel ozelliklerGorunur buyukluk11 7Boyutlar513 2 502 8 496 6 kmOrtalama yaricap252 1 0 2 km 0 0395 Dunya Kutle1 08022 0 00101 1020 kg 1 8 10 5 Dunya Ortalama yogunluk1 609 0 005 g cm3Yuzey kutle cekimi0 113 m s2 0 0113 g Kurtulma hizi0 239 km s 860 4 km sa Sinodal donme suresiEs zamanliEksen egikligiSifirAlbedo1 375 0 008 550 nm de geometrik veya 0 81 0 04 Bond Yuzey sicakligi min ort maks Kelvin 32 9 K 75 K 145 KCelsius 240 C 198 C 128 CAtmosferYuzey basinciEser miktar anlamli uzaysal degiskenlikBilesimleri 91 Su buhari 4 Azot 3 2 Karbondioksit 1 7 Metan Wikimedia Commons ta ilgili ortam Enceladus 1789 yilinda William Herschel tarafindan kesfedildi Fakat 1980 lerin basinda Voyager 1 ve Voyager 2 uzay araclari Saturn un yakinindan gecinceye kadar Enceladus hakkinda cok az sey biliniyordu 2005 te Cassini uzay araci Enceladus un yakinindan yaptigi gecislerle uydunun yuzeyini ve cevresini onemli detaylarla ortaya cikardi Cassini nin yaptigi onemli kesiflerden biri de uydunun guney kutbundan uzaya puskuren su dolu sutunlarin varligiydi Guney kutbu yakinlarindaki Cryovolkanlardan yukselen bu gayzer benzeri sutunlardan uzaya saniyede 200 kg su buhari molekuler hidrojen diger ucucular ve sodyum klorur kristalleri ve buz parcaciklari dahil bir takim kati madde puskurmekte Su ana kadar 100 den fazla gayzer tespit edildi Puskuren su buharinin bir kismi kar olarak geri duserken geriye kalani uzaya kacarak Saturn un E halkasindaki materyalin buyuk bir kismini olusturmaktadir NASA bilim adamlarina gore sutunlarin bilesimi kuyruklu yildizlarin bilesimi ile benzerlik gostermektedir 2014 te NASA Cassini uzay aracinin Enceladus ta sivi sudan olusan 10 km derinlikte bir yuzeyalti okyanusunun varligina dair kanit buldugunu duyurdu Enceladus taki yeralti okyanusunun fiziksel durumu o zamandan beri matematiksel olarak modellenmis ve cogaltilmistir Gayzer gozlemleri ic isi kacagi ve guney kutup bolgesinde cok az varsa carpma kraterlerinin bulunmasiyla birlikte Enceladus un su anda jeolojik olarak aktif oldugunu gostermektedir Dev gezegenlerin genis capli sistemlerindeki diger bircok uydu gibi Enceladus da yorungesel rezonansa hapsolmustur Dione ile olan rezonansi gelgit kuvvetleri tarafindan sonumlenen gelgit etkisiyle icini isitan ve jeolojik aktiviteyi saglayan yorunge dis merkezligini artirir Cassini Enceladus gayzerlerinin kimyasal analizini yapti ve olasi karmasik kimyayi yonlendiren hidrotermal aktivitenin kanitlarini buldu Cassini verileri uzerinde devam eden arastirmalar Enceladus un hidrotermal ortaminin Dunya nin hidrotermal bacasindaki bazi mikroorganizmalar icin yasanabilir olabilecegini ve bu tur organizmalar tarafindan duman bulutunda bulunan metanin uretilebilecegini dusundurmektedir TarihceKesif 1981 yilinda Voyager 2 tarafindan elde edilen Enceladus un goruntusu dikey kanallari alt orta ve kraterleri sol ust Enceladus William Herschel tarafindan 28 Agustos 1789 tarihinde Ingiltere Slough daki Observatory House da zamaninin en buyugu olan kendi urettigi 1 2 m lik 47 inc teleskobun ilk kullanimi sirasinda kesfedildi Belli belirsiz gorunen buyuklugu HV 11 7 ve cok daha parlak olan Saturn ve Saturn un halkalarina olan yakinligi Enceladus un daha kucuk teleskoplarla Dunya dan gozlemlenmesini zorlastirmaktadir Uzay Cagi ndan once kesfedilen bircok Saturn uydusu gibi Enceladus da ilk olarak Dunya halka duzlemindeyken Saturn ekinoksu esnasinda gozlemlendi Boyle zamanlarda halkalardan gelen pariltinin azalmasi uydularin gozlemlenmesini kolaylastirmaktadir Voyager gorevlerinden once Enceladus un gorunusu Herschel in ilk gozlemledigi noktada cok az daha iyilesmisti Kutlesi yogunlugu ve yansitabilirlik tahminleriyle birlikte yalnizca yorunge ozellikleri biliniyordu Adlandirma Enceladus adini Yunan mitolojisindeki dev Enceladus tan almistir Ayni zamanda Saturn II veya II S Enceladus olarak da adlandirilir Enceladus adi ve o zamanlar bilinen Saturn un yedi uydusunun tamami William Herschel in oglu John Herschel tarafindan 1847 de Umit Burnu nda yapilan Astronomik Gozlemlerin Sonuclari Results of Astronomical Observations made at the Cape of Good Hope yayininda onerildi Bu isimleri Yunan mitolojisinde Kronos olarak bilinen Saturn Titanlarin lideri oldugu icin secmistir Enceladus taki jeolojik ozellikler Uluslararasi Astronomi Birligi IAU tarafindan Burton un Binbir Gece Masallari cevirisindeki karakter ve yerlere dayanarak adlandirilmistir Carpma kraterleri karakterlere gore adlandirilirken fossae uzun dar cokuntuler dorsa sirtlar planitiae ovalar sulci uzun paralel kanallar ve rupes ucurumlar gibi diger ozellik turleriyse yerlerin adini almistir Uluslararasi Astronomi Birligi Enceladus taki 86 ozelligi resmi olarak adlandirdi Verilen isimlerden bazilari Samarkand Sulci Aladdin krateri Daryabar Fossa ve Sarandib Planitia dir Yorunge ve donusEnceladus un yorungesi kirmizi Saturn un kuzey kutup goruntusu Enceladus Dione Tethys ve Mimas ile birlikte Saturn un en buyuk ic uydularindan biridir Mimas ve Tethys in yorungeleri arasinda Saturn un merkezinden 238 000 km ve bulut tepelerinden 180 000 km uzaklikta yorungede doner Saturn un yorungesini her 32 9 saatte bir hareketinin tek bir gozlem gecesinde gozlemlenmesi icin yeterince hizlidir Enceladus su anda Dione ile 2 1 ortalama hareket yorunge rezonansi ndadir yani Dione tarafindan tamamlanan her bir yorunge icin Saturn un etrafindaki iki yorunge tamamlar Bu rezonans Enceladus un zorunlu eksantriklik olarak bilinen yorunge eksantrikligini 0 0047 korur Bu sifir olmayan eksantriklik Enceladus un gelgit deformasyonuna neden olur Bu deformasyondan kaynaklanan dagilan isi Enceladus un jeolojik aktivitesi icin ana isi kaynagidir Enceladus Saturn un E halkasi nin en yogun kisminda ana halkalari nin en disindaki yorungede doner ve halkanin malzeme bilesiminin ana kaynagidir Saturn un daha buyuk uydularinin cogu gibi Enceladus da yorunge periyoduyla eszamanli olarak doner ve bir yuzu Saturn e donuk olur Dunya nin Ay dan farkli olarak Enceladus kendi donus ekseni etrafinda 1 5 den fazla serbest birakmiyor gibi gorunur Ancak Enceladus un seklinin analizi bir noktada 1 4 luk bir zorunlu ikincil donus yorunge serbestligi icinde oldugunu gosterir Bu serbest birakma Enceladus a ek bir isi kaynagi saglayabilir JeolojiYuzey ozellikleri Saturn karsisindaki yarim kurenin guney kutup gorunumu mavi catlamis alanlar yapay renk Enceladus egilmis aydinlanma cemberi yukarisi kuzeydir Voyager 2 Agustos 1981 de Enceladus un yuzeyini ayrintili olarak gozlemleyen ilk uzay araciydi Ortaya cikan yuksek cozunurluklu goruntulerin incelenmesi cesitli kraterli arazi bolgeleri puruzsuz genc arazi bolgeleri ve siklikla duz alanlari cevreleyen cikintili arazi seritleri de dahil olmak uzere en az bes farkli arazi turunu ortaya cikarmistir Ilave olarak genis dogrusal yariklar ve dik kayaliklar gozlendi Duz ovalardaki kraterlerin gorece azligi goz onune alindiginda bu bolgelerin yasi muhtemelen birkac yuz milyon yildan daha azdir Buna gore Enceladus yakin zamanda buz volkanizmasi veya yuzeyi yenileyen diger sureclerle aktif hale gelmis olmalidir Yuzeyine hakim olan yeni olusmus temiz buz Enceladus u 1 38 lik gorsel geometrik albedo ve 0 81 0 04 luk bolometrik Bond albedosu ile Gunes Sistemi ndeki herhangi bir cismin en yansitici yuzeyine sahip kilar Gunes isigini cok fazla yansittigi icin yuzeyi diger Saturn uydularindan biraz daha soguk olarak 198 C 324 F ortalama oglen sicakligina ulasir Cassini nin 17 Subat 9 Mart ve 14 Temmuz 2005 te yaptigi uc ucus sirasindaki gozlemler Enceladus un yuzey ozelliklerini Voyager 2 gozlemlerinden cok daha ayrintili olarak ortaya cikardi Voyager 2 nin gozlemledigi duz ovalar cok sayida kucuk sirt ve ucurumla dolu nispeten kratersiz bolgelere ayriliyordu Daha yasli ve kraterli arazide cok sayida kiriklarin bulunmasi kraterlerin olusmasindan bu yana yuzeyin kapsamli bir deformasyona maruz kaldigini dusundurmustur Bazi alanlarda krater bulunmamasi jeolojik olarak yakin gecmisteki buyuk capta yuzey yenileme olaylarini gosterir Yariklar ovalar kivrimli araziler ve diger kabuksal deformasyonlar bulunur Guney kutbu yakinlarinda bulunan tuhaf arazi gibi Voyager uzay araclari tarafindan iyi goruntulenemeyen alanlarda muhtelif genc arazi bolgeleri kesfedildi Butun bunlar Enceladus un icinin cok onceden donmus olmasi gerekirken bugun sivi halde oldugunu gosterir Enceladus yeni olusmus buz olasiligi tespit edildi 18 Eylul 2020 Enceladus Kizilotesi harita gorunumu 29 Eylul 2020 Enceladus un kuzey kutup bolgesindeki dusuk seviyeli kraterler yariklar ve bozulmus araziden olusan Cassini nin elde ettigi mozaik goruntu Ortadaki aydinlanma cemberi uzerindeki iki belirgin krater ustte ve dir kanallari sol taraftan dikey olarak uzanir Cassini goruntulerinden artirilmis renkli kuresel harita 43 7 MB onde olan yarim kure sagdadir Enceladus un kuzey ve guney yarim kurelerinin artirilmis renkli haritalari Enceladus un takip eden ve onde gelen yarim kurelerinin artirilmis renkli haritalari Ic yapi Cassini gorevinden once Enceladus un ici hakkinda cok az sey biliniyordu Bununla birlikte Cassini tarafindan yapilan ucuslar Enceladus un ic yapisinin modellenmesi kutle ve seklin daha iyi belirlenmesi yuzeyin yuksek cozunurluklu gozlemleri ve ic yapisiyla ilgili yeni bilgiler de dahil olmak uzere pek cok bilgi sagladi Voyager programi gorevlerinden elde edilen kutle tahminleri neticesinde Enceladus un neredeyse tamamen su buzundan olustugu ileri suruldu Bununla birlikte Enceladus un kutle cekiminin Cassini uzerindeki etkilerine dayanarak kutlesinin onceden dusunulenden cok daha yuksek oldugu ve yogunlugunun 1 61 g cm3 oldugu belirlendi Bu yogunluk Saturn un diger orta buyuklukteki buzlu uydularindan daha yuksektir bu da Enceladus un daha yuksek oranda silikat ve demir icerdigini gosterir Yeralti su okyanusu Bir sanatcinin sivi sudan olusan kuresel yer alti okyanusunu tasviri Enceladus ta sivi suyun varligina dair ilk kanitlar 2005 yilinda bilim adamlari uydunun guney kutbundan puskuren su barindiran gaz sutunlarini gozlemlediginde ortaya cikti Saniyede 250 kg suyu saatte 2 189 km hizla uzaya puskurten bu sutunlarin kesfinin ardindan 2006 yilinda Enceladus un sutunlarinin Saturn un E Halkalarinin kaynagi olduguna karar verildi Tuzlu partikul kaynaklari kaplan cizgileri boyunca dagilirken tuzsuz partikuller yuksek hizdaki gaz puskurmeleri ile yakinen iliskilidir Tuzlu parcaciklar agir olduklari icin genellikle yuzeye geri dusmekte hizli su partikulleri ise E halkasina kacmaktadir ve bu da E halkasinin 0 5 2 civarindaki dusuk tuz oranli bilesimini aciklamaktadir Enceladus un Saturn un yorungesinde donerken yaptigi yalpalama sallanti adi verilen olcumleri buzlu kabugun tamaminin kayalik cekirdekten ayrildigini ve bu nedenle yuzeyin altinda kuresel bir okyanusun bulundugunu gosteriyor Bilesim Enceladus gayzerlerinin kimyasal bilesimi Cassini uzay araci bilesim numuneleri almak ve analiz etmek icin birkac kez guney gayzerlerinden gecti 2019 yili itibariyla toplanan veriler halen analiz edilmekte ve yorumlanmaktadir Gayzerlerin tuzlu bilesimi Na Cl CO3 kaynagin tuzlu bir yeralti okyanusu oldugunu gosterir INMS cihazi cogunlukla su buharinin yani sira eser miktarda molekuler azot karbondioksit metan propan asetilen ve formaldehit gibi basit hidrokarbon izleri tespit etti INMS tarafindan olculen gayzerlerin bilesimi cogu kuyruklu yildizda gorulenlere benzer Cassini ayrica bazi toz taneciklerinde basit organik bilesiklerin yani sira benzen C6H6 gibi daha buyuk organikler ve 200 atomik kutle biriminde en az 15 karbon atomu buyuklugunde karmasik makromolekuler organiklerin izlerini buldu Ayrica bakinizGunes Sistemi nin Yedi HarikasiKaynakcaOzel a b c Planetary Body Names and Discoverers Gazetteer of Planetary Nomenclature USGS Astrogeology Science Center 10 Ekim 2009 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 12 Ocak 2015 a b Redd Nola Taylor 5 Nisan 2013 Space com 14 Aralik 2017 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 27 Nisan 2014 JBIS journal of the British Interplanetary Society v 36 1983 p 140 Postberg et al Plume and surface composition of Enceladus p 129 130 148 156 Lunine et al Future Exploration of Enceladus and Other Saturnian Moons p 454 in Schenk et al eds 2018 Enceladus and the Icy Moons of Saturn a b c d e f g h i NASA 12 Agustos 2013 16 Ekim 2013 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 26 Nisan 2014 a b c d e Porco C C Helfenstein P Thomas P C Ingersoll A P Wisdom J West R Neukum G Denk T Wagner R 10 Mart 2006 Cassini Observes the Active South Pole of Enceladus Science 311 5766 ss 1393 1401 Bibcode 2006Sci 311 1393P doi 10 1126 science 1123013 PMID 16527964 Observatorio ARVAL 15 Nisan 2007 Observatorio ARVAL 18 Subat 2017 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 17 Aralik 2011 a b c Roatsch T Jaumann R Stephan K Thomas P C 2009 Cartographic Mapping of the Icy Satellites Using ISS and VIMS Data Saturn from Cassini Huygens ss 763 781 doi 10 1007 978 1 4020 9217 6 24 ISBN 978 1 4020 9216 9 Jacobson R A Antreasian P G Bordi J J Criddle K E Ionasescu R Jones J B Mackenzie R A Meek M C Parcher D Pelletier F J Owen Jr W M Roth D C Roundhill I M Stauch J R Aralik 2006 The Gravity Field of the Saturnian System from Satellite Observations and Spacecraft Tracking Data The Astronomical Journal 132 6 ss 2520 2526 Bibcode 2006AJ 132 2520J doi 10 1086 508812 10 Mart 2020 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 16 Aralik 2017 a b Verbiscer A French R Showalter M Helfenstein P 9 Subat 2007 Enceladus Cosmic Graffiti Artist Caught in the Act Science 315 5813 s 815 Bibcode 2007Sci 315 815V doi 10 1126 science 1134681 PMID 17289992 24 Eylul 2015 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 20 Aralik 2011 supporting online material table S1 a b Howett C J A Spencer J R Pearl J Segura M 2010 Thermal inertia and bolometric Bond albedo values for Mimas Enceladus Tethys Dione Rhea and Iapetus as derived from Cassini CIRS measurements Icarus 206 2 ss 573 593 Bibcode 2010Icar 206 573H doi 10 1016 j icarus 2009 07 016 KB1 bakim Birden fazla ad yazar listesi link a b Spencer J R Pearl J C 2006 Cassini Encounters Enceladus Background and the Discovery of a South Polar Hot Spot Science 311 5766 ss 1401 5 Bibcode 2006Sci 311 1401S doi 10 1126 science 1121661 PMID 16527965 Dougherty M K Khurana K K 2006 Identification of a Dynamic Atmosphere at Enceladus with the Cassini Magnetometer Science 311 5766 ss 1406 9 Bibcode 2006Sci 311 1406D doi 10 1126 science 1120985 PMID 16527966 Hansen Candice J Esposito L 2006 Enceladus Water Vapor Plume Science 311 5766 ss 1422 5 Bibcode 2006Sci 311 1422H doi 10 1126 science 1121254 PMID 16527971 a b Waite J H Combi M R 2006 Cassini Ion and Neutral Mass Spectrometer Enceladus Plume Composition and Structure Science 311 5766 ss 1419 22 Bibcode 2006Sci 311 1419W doi 10 1126 science 1121290 PMID 16527970 Herschel W 1 Ocak 1790 Account of the Discovery of a Sixth and Seventh Satellite of the Planet Saturn With Remarks on the Construction of Its Ring Its Atmosphere Its Rotation on an Axis and Its Spheroidal Figure Philosophical Transactions of the Royal Society of London Cilt 80 ss 1 20 doi 10 1098 rstl 1790 0004 27 Nisan 2014 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 16 Aralik 2017 Lovett Richard A 4 Eylul 2012 Cosmos Magazine 15 Agustos 2014 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 29 Agustos 2013 Spencer J R Nimmo F Mayis 2013 Enceladus An Active Ice World in the Saturn System Annual Review of Earth and Planetary Sciences Cilt 41 ss 693 717 Bibcode 2013AREPS 41 693S doi 10 1146 annurev earth 050212 124025 Dyches Preston Brown Dwayne 28 Temmuz 2014 Cassini Spacecraft Reveals 101 Geysers and More on Icy Saturn Moon NASA 14 Temmuz 2017 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 29 Temmuz 2014 Icy Tendrils Reaching into Saturn Ring Traced to Their Source NASA News 14 Nisan 2015 16 Nisan 2015 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 15 Nisan 2015 NASA JPL Space Science Institute NASA 19 Eylul 2006 10 Eylul 2015 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 26 Nisan 2014 Battersby Stephen 26 Mart 2008 Saturn s moon Enceladus surprisingly comet like New Scientist 30 Haziran 2015 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 16 Nisan 2015 Platt Jane Bell Brian 3 Nisan 2014 NASA Space Assets Detect Ocean inside Saturn Moon NASA JPL 3 Nisan 2014 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 3 Nisan 2014 Witze A 3 Nisan 2014 Icy Enceladus hides a watery ocean Nature doi 10 1038 nature 2014 14985 1 Eylul 2015 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 4 Eylul 2015 Iess L Stevenson D J Parisi M Hemingway D Jacobson R A Lunine Jonathan I Nimmo F Armstrong J W Asmar S W Ducci M Tortora P 4 Nisan 2014 The Gravity Field and Interior Structure of Enceladus PDF Science 344 6179 ss 78 80 Bibcode 2014Sci 344 78I doi 10 1126 science 1250551 PMID 24700854 2 Aralik 2017 tarihinde kaynagindan PDF Erisim tarihi 13 Temmuz 2019 Tjoa J N K Y Mueller M Tak F F S van der 1 Nisan 2020 The subsurface habitability of small icy exomoons Astronomy amp Astrophysics Ingilizce Cilt 636 ss A50 arXiv 2003 09231 2 Bibcode 2020A amp A 636A 50T doi 10 1051 0004 6361 201937035 ISSN 0004 6361 12 Mayis 2021 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 21 Nisan 2022 a b Efroimsky M 1 Ocak 2018 Tidal viscosity of Enceladus Icarus Cilt 300 ss 223 226 arXiv 1706 09000 2 Bibcode 2018Icar 300 223E doi 10 1016 j icarus 2017 09 013 a b Postberg Frank 27 Haziran 2018 Macromolecular organic compounds from the depths of Enceladus Nature 558 7711 ss 564 568 Bibcode 2018Natur 558 564P doi 10 1038 s41586 018 0246 4 PMC 6027964 2 PMID 29950623 Waite Jr Jack Hunter Glein C R Perryman R S Teolis Ben D Magee B A Miller G Grimes J Perry M E Miller K E Bouquet A Lunine Jonathan I Brockwell T Bolton S J 2017 Cassini finds molecular hydrogen in the Enceladus plume Evidence for hydrothermal processes Science 356 6334 ss 155 159 Bibcode 2017Sci 356 155W doi 10 1126 science aai8703 PMID 28408597 Hsu Hsiang Wen Postberg Frank 11 Mart 2015 Ongoing hydrothermal activities within Enceladus Nature 519 7542 ss 207 10 Bibcode 2015Natur 519 207H doi 10 1038 nature14262 PMID 25762281 Taubner Ruth Sophie Pappenreiter Patricia Zwicker Jennifer Smrzka Daniel Pruckner Christian Kolar Philipp Bernacchi Sebastien Seifert Arne H Krajete Alexander Bach Wolfgang Peckmann Jorn Paulik Christian Firneis Maria G Schleper Christa Rittmann Simon K M R 27 Subat 2018 Biological methane production under putative Enceladus like conditions Nature Communications 9 1 s 748 Bibcode 2018NatCo 9 748T doi 10 1038 s41467 018 02876 y ISSN 2041 1723 PMC 5829080 2 PMID 29487311 Affholder Antonin 7 Haziran 2021 Bayesian analysis of Enceladus s plume data to assess methanogenesis Nature Astronomy 5 8 ss 805 814 Bibcode 2021NatAs 5 805A doi 10 1038 s41550 021 01372 6 7 Temmuz 2021 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 7 Temmuz 2021 Herschel W 1795 Description of a Forty feet Reflecting Telescope Philosophical Transactions of the Royal Society of London Cilt 85 ss 347 409 Bibcode 1795RSPT 85 347H doi 10 1098 rstl 1795 0021 Frommert H Kronberg C William Herschel 1738 1822 The Messier Catalog 19 Mayis 2013 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 11 Mart 2015 Lassell William 14 Ocak 1848 Names Monthly Notices of the Royal Astronomical Society 8 3 ss 42 3 Bibcode 1848MNRAS 8 42L doi 10 1093 mnras 8 3 42 25 Temmuz 2008 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 15 Temmuz 2004 Categories for Naming Features on Planets and Satellites Gazetteer of Planetary Nomenclature USGS Astrogeology Science Center 25 Agustos 2011 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 12 Ocak 2015 Nomenclature Search Results Enceladus Gazetteer of Planetary Nomenclature USGS Astrogeology Science Center 20 Nisan 2022 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 20 Nisan 2022 Hillier J K Green S F June 2007 The composition of Saturn s E ring Monthly Notices of the Royal Astronomical Society 377 4 1588 96 Bibcode 2007MNRAS 377 1588H doi 10 1111 j 1365 2966 2007 11710 x Efroimsky M 15 Mayis 2018 Dissipation in a tidally perturbed body librating in longitude Icarus 306 328 354 arXiv 1706 08999 2 Bibcode 2018Icar 306 328E doi 10 1016 j icarus 2017 10 020 Hurford Terry Bruce B 2008 Implications of Spin orbit Librations on Enceladus American Astronomical Society DPS Meeting 40 8 06 40 8 06 Bibcode 2008DPS 40 0806H a b Rothery David A 1999 Satellites of the Outer Planets Worlds in their own right Oxford University Press ISBN 978 0 19 512555 9 Steigerwald Bill 16 Mayis 2007 Cracks on Enceladus Open and Close under Saturn s Pull NASA 19 Ocak 2009 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 17 Mayis 2007 a b Satun Moons Enceladus Cassini Solstice Mission Team JPL NASA 20 Nisan 2016 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 26 Nisan 2014 Rathbun J A Turtle E P 2005 Enceladus global geology as seen by Cassini ISS Eos Trans AGU 82 52 Sonbahar Toplantisi Eki ozet P32A 03 ss P32A 03 Bibcode 2005AGUFM P32A 03R Icy moon Enceladus has underground sea ESA 3 Nisan 2014 21 Nisan 2014 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 30 Nisan 2014 Tajeddine R Lainey V Ekim 2012 Mimas and Enceladus Formation and interior structure from astrometric reduction of Cassini images American Astronomical Society DPS meeting 44 112 03 Bibcode 2012DPS 4411203T Enceladus rains water onto Saturn European Space Agency 2011 23 Kasim 2017 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 14 Ocak 2015 Astronomers find hints of water on Saturn moon News9 com The Associated Press 27 Kasim 2008 26 Mart 2012 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 15 Eylul 2011 a b Postberg F Schmidt J 2011 A salt water reservoir as the source of a compositionally stratified plume on Enceladus Nature 474 7353 ss 620 2 Bibcode 2011Natur 474 620P doi 10 1038 nature10175 PMID 21697830 NASA 15 Eylul 2015 Cassini finds global ocean in Saturn s moon Enceladus astronomy com 16 Eylul 2015 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 15 Eylul 2015 Ocean Hidden Inside Saturn s Moon Space com 24 Haziran 2009 16 Eylul 2009 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 14 Ocak 2015 Mosher Dave 26 Mart 2014 Seeds of Life Found Near Saturn Space com 5 Nisan 2014 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 9 Nisan 2014 a b Cassini Tastes Organic Material at Saturn s Geyser Moon NASA 26 Mart 2008 20 Temmuz 2021 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 26 Mart 2008 Cassini samples the icy spray of Enceladus water plumes ESA 2011 2 Agustos 2012 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 16 Aralik 2017 Magee B A Waite J H 24 Mart 2017 Neutral Gas Composition of Enceladus Plume Model Parameter Insights from Cassini INMS PDF Lunar and Planetary Science XLVIII 1 Ekim 2021 tarihinde kaynagindan PDF Erisim tarihi 16 Eylul 2017 McCartney Gretchen Brown Dwayne Wendel JoAnna Bauer Markus 27 Haziran 2018 Complex Organics Bubble up from Enceladus NASA JPL 5 Ocak 2019 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 27 Haziran 2018 Choi Charles Q 27 Haziran 2018 Saturn Moon Enceladus Is First Alien Water World with Complex Organics Space com 15 Temmuz 2019 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 6 Eylul 2019 GenelTaubner R S Leitner J J Firneis M G Hitzenberg R Nisan 2014 Including Cassini gravity measurements from the flyby E9 E12 E19 into interior structure models of Enceladus Presented at EPSC 2014 676 European Planetary Science Congress 2014 cilt 9 ss EPSC2014 676 Bibcode 2014EPSC 9 676T