"Esmé İçin - Sevgi ve Yoksunlukla" veya "Esmé İçin - Sevgi ve Sefaletle" (İngilizce özgün adıyla "For Esmé - With Love and Squalor"), Amerikalı yazar J. D. Salinger'ın en çok bilinen öykülerinden biridir. İlk kez The New Yorker dergisinin 8 Nisan 1950'de çıkan sayısında yayımlanan hikâyede;II. Dünya Savaşı'nda Avrupa'da savaşan Amerikalı Başçavuş X'in bu savaş yüzünden yaşadığı ruhsal denge bozukluğundan, Esmé ve Charles isimli iki İngiliz kardeşin kendisine gösterdiği çocukça sevgi sayesinde kurtulması ve iç huzuruna kavuşması anlatılır.
"Esmé İçin - Sevgi ve Yoksunlukla" | |
---|---|
Yazar | J. D. Salinger |
Özgün adı | "For Esmé - With Love and Squalor" |
Ülke | ABD |
Dil | İngilizce |
Yayımlanma | The New Yorker dergisi |
Amerika Birleşik Devletleri'nin İkinci Dünya Savaşı sonrası en popüler kurgu yazarlarından biri olan Salinger'ın birçok eserinin teması "Esmé İçin" ile benzerdir: "Bir insan sevgisiz yaşayamaz". Salinger, Amerikan ordusunda görev aldığı ve Normandiya Çıkartması'na katıldığı için öykü ilk kez yayımlandığında otobiyografik olduğu iddiaları öne sürüldü. Yazar, hikâyeyi savaşta yaşadığı kötü tecrübeler sonucu yazdığı iddialarını kesinlikle reddetti.
İki bölümden oluşan öykünün ilk kısmında anlatıcının on üç yaşlarında bir kız çocuğu olan Esmé ve erkek kardeşi Charles ile tanışması anlatılır. Esmé, anlatıcının yazar olduğunu öğrendiğinde ondan kendisi için yoksunluk ile ilgili bir öykü yazmasını rica eder. Hikâyenin yoksunluğu konu alan ikinci bölümü ise Normandiya Çıkartması'nın ardından Almanya'da geçer. Birinci bölümün anlatıcısı olan Başçavuş X, savaşta yaşadıkları yüzünden yalnızlık ve acı çekmektedir. Bu bölüm, X'in yaşadığı ağır depresyondan Esmé'den gelen bir mektup ve hediye sayesinde kurtulması ile sonlanır.
"Esmé İçin - Sevgi ve Yoksunlukla", The New Yorker'da ilk kez basıldığı günden itibaren okurlar ve birçok eleştirmen tarafından yazarın en iyi öyküsü olarak kabul edilir. Hikâye, Salinger'ın ilk baskısı 6 Nisan 1953 tarihinde yapılan öykü derlemesi Dokuz Öykü'de de yer alır. Bu kitabın Büyük Britanya baskısı, öyküyle aynı ismi taşır.
Arka plan
Salinger'ın 1941 yılında Amerikan ordusuna katılmak için yaptığı başvurusu, kalp sorunu sebebiyle reddedildi.Japonya, 7 Aralık 1941'de Pearl Harbor'ı bombalayınca, ABD İkinci Dünya Savaşı'na girdiğini ilan etti. 23 yaşındaki Salinger tekrar değerlendirildi ve orduya alındı. 27 Nisan 1942'de görevine başladı.Fransızca ve Almanca bilen yazar, sonraki iki sene boyunca Amerika'da kaldı ve Maryland'de karşı haberalma birliğinin eğitimlerine katıldı.
Müttefik birlikler Temmuz 1944'te, Almanya tarafından işgal edilmiş Avrupa'ya bir çıkartma yapmayı planlıyorlardı. Başçavuş Salinger'ın birliği bu çıkartmaya hazırlanmak üzere 1944'ün ilk günlerinde İngiltere'ye transfer edildi. Gemisi Liverpool'a varan yazar, oradan Londra'ya geçti ve bu şehirde Dördüncü Piyade Tümeni'nin 12. Piyade Alayı'na karşı haberalma görevlisi ve başçavuş olarak katıldı. Yazarın piyade tümeninin karargâhı, Devon'ın Tiverton kentindeydi. Salinger, Tiverton'daki karşı haberalma eğitim kurslarına katıldı ve bu kurslarda savaş casusluğu, sabotaj, alınan kentlerin aranması ve bu kentlerdeki siviller ile yakalanan düşman askerlerinin sorgulanması konusunda eğitildi. Yazar, 6 Haziran 1944'te başlayan Normandiya Çıkartması'nda savaşmasının ardından, savaş sona erene kadar Fransa ve Almanya'da beş çatışmaya daha katılacaktı. Tiverton'dayken boş zamanlarını kentin parke taşlarıyla döşenmiş dar sokaklarında yürüyüş yaparak, barda bir şeyler içerek ve kilisedeki koro çalışmasını izleyerek geçiriyordu. Tiverton Amerikan askerleri gelmeden önce nüfusu yaklaşık 10.000 olan küçük bir şehirdi. Tümenlerinin karargâhı kentin dışında büyük bir malikânedeydi. Salinger da bu malikânede kalıyordu. Hem Salinger'ın Tiverton'da yaşadıkları hem de öyküdeki kent ile Tiverton arasındaki benzerlikler dolayısıyla Tiverton'ın "Esmé İçin"de anlatılan şehir olduğu düşünülmektedir.
Salinger'ın savaş günlerinde yaşadığı tecrübelerin pek çok öyküsüne kaynak olduğu kabul edilir. Ordudayken yazdığı "Az Haşlanmış Çavuş", "Son İznin Son Günü", "Haftada Bir Kez Seni Öldürmez" gibi birçok hikâye, savaşın devam edttiği sırada, çeşitli dergilerde basıldı. Yazar, savaş bittikten sonra da bu temada eserler üretmeye devam etti. "Muz Balığı İçin Mükemmel Bir Gün"de eski bir asker olan Seymour Glass'ın intiharını, "Tanıdığım Bir Kız"da Buchenwald Toplama Kampı'nda ölen bir kızı anlattı. "Esmé İçin - Sevgi ve Yoksunlukla", Salinger'ın savaş ile ilgili yazdığı en ünlü öykülerinden biridir. Normandiya Çıkartması'na katılan Başçavuş X'in çarpışmalar sırasında yaşadıkları yüzünden ruhsal olarak altüst olmasını konu alan bu öykü, İkinci Dünya Savaşı'nın etkisiyle ortaya çıkan en güzel edebî eserlerden biri kabul edilir.
Yazarın tamamladıktan sonra The New Yorker dergisine gönderdiği "Esmé İçin", başta dergi tarafından reddedildi. Şubat 1950'de Salinger, The New Yorker'ın editörlerinden Gus Lobrano'ya çalışmasını altı sayfa kısalttığını bildirmesinin arından dergi, eserin bu yeniden düzenlenmiş hâlini basmayı kabul etti.
Basım tarihçesi
Öykü, ilk kez The New Yorker dergisinin 8 Nisan 1950'de yayımlanan sayısının 28. sayfasında basıldı. "Esmé İçin", Nisan 1949 ile Temmuz 1951 arasında basılan tek Salinger öyküsüydü.Slawinski 2011, s. 183 1950 Ağustosunda İngiliz yayınevi Hamish Hamilton'ın sahibi Jamie Hamilton Salinger'la irtibata geçti. Word Review'da okuduğu "Esmé"yi çok beğendiğini ve yazarın tüm öykülerinin İngiltere için yayın haklarını satın almak istediğini yazara bildirdi. Salinger bu teklifi kabul etti.
Story dergisi kurucusu ve editörü Martha Foley, "Esmé"yi 1950 yılının The Best American Short Stories (Amerika'nın En İyi Öyküleri) listesine seçti ve eser Prize Stories of 1950'de de basıldı. "Esmé İçin", Foley'in senelik olarak seçtiği bu seriye kabul ettiği üç Salinger öyküsünden biridir.
Salinger, Kasım 1952'de öykü antolojisi için daha önce değişik dergilerde basılmış dokuz eserini seçti. Bunların arasında "Esmé İçin - Sevgi ve Yoksunlukla" da vardı. Yazar hiçbir çalışmasının tek başına antolojiye adını vermesini istemiyordu. Kitap, Amerika Birleşik Devletleri'nde 6 Nisan 1953'te Little, Brown and Company tarafından Dokuz Öykü ismiyle yayımlandı ve büyük başarı kazandı.Dokuz Öykü, New York Times'ın en çok satanlar listesinde dokuz numaraya kadar yükseldi ve bu listede üç ay kaldı. Jamie Hamilton, kitabın İngiliz baskısının adını Esmé İçin ve Diğer Öyküler koymayı planlıyordu. Eserlerinin isimleri konusunda çok sert kuralları olduğu bilinen Salinger, kitabın Büyük Britanya baskısının isim seçimini Hamilton'a bırakmayı kabul etti.Dokuz Öykü Britanya'da For Esmé - With Love and Squalor and Other Stories adıyla yayımlandı. Bu kararda "Esmé İçin"in Britanya dergilerinde yayımlanan ilk Salinger öyküsü olmasının ve Britanyalı bir genç kızın öyküye ismini vermesinin de etken olduğu düşünülmektedir.
"Esmé İçin - Sevgi ve Yoksunlukla" son olarak 2005 yılında, The Complete New Yorker ismiyle satışa sunulan DVD'de yer aldı. Bu DVD, The New Yorker dergisinde 1925-2005 yılları arasında basılmış bütün yazıları kapsamakta ve içinde "Esmé İçin" haricinde on iki Salinger öyküsü daha bulundurmaktadır.
Karakterler
- Başçavuş X: Öykünün anlatıcısıdır. İlk bölümde Normandiya Çıkartması'na katılmasından hemen önce, özel bir çocukla İngiltere'deki tanışmasını anlatır ve bu bölümde ismi belirsizdir. Üçüncü şahsın ağzından anlatılan ikinci kısım, kahramanın savaş günlerinde yaşadığı bunalımı konu alır. Bu bölümde adı Başçavuş X olarak anılır.
- Esmé: Başçavuş X'in savaşa katılmadan bir gün önce tanıştığı on üç yaşlarındaki kız çocuğudur. Esmé öykünün ikinci bölümünde Başçavuş X savaştayken ona bir mektup gönderir. Öykünün başında, okuyuculara Esmé'nin evleneceği ve düğün törenine Başçavuş X'i de çağırdığı açıklanır.
- Charles: Esmé'nin beş yaşındaki erkek kardeşidir. Başçavuş ile tanıştığı gün Esmé'nin yanındadır.
- Onbaşı Z (Clay): Başçavuş X'in çıkartma sonrası Avrupa günlerindeki oda arkadaşıdır. Duygusuz, basit ve kaba bir adam olan Clay'in öykünün yoksunluk kısmının simgesi olduğu düşünülür.
- Loretta: Clay'in nişanlısı. Savaşta Clay'e sık sık mektup yazar.
- Bayan Megley: Esmé ve Charles'ın bakıcıları olan Bayan Megley, Başçavuş X'le tanıştıkları gün çocukları çayevine getiren kişidir.
- Başçavuş X'in karısı: Öykünün başında anlatıcı (Başçavuş X) ismini anar. X, Esmé'nin düğününe karısıyla konuştuktan sonra gitmemeye karar verdiklerini açıklar.
- Grencher Ana: Başçavuş X'in kayınvalidesi. Öykünün başında adı geçer.
- Başçavuş X'in ağabeyi: Öykünün ikinci bölümünde X ağabeyinden gelen düşüncesizce yazılmış bir mektubu okur.
Konusu
Öykü, erkek anlatıcının bir düğün davetiyesi almasıyla başlar. Anlatıcı, 18 Nisan'daki bu düğüne katılmayı çok istemektedir. Ancak "soluk kesici bir aklı başındalığa" sahip olduğunu söylediği karısıyla konuyu tartıştıklarını ve gidemeyeceklerine karar verdiklerini açıklar. Çünkü kayınvalidesi Nisan'ın ikinci haftası çifti ziyaret etmeyi ve sonraki iki haftayı onlarla geçirmeyi planlamaktadır. Bunun üzerine anlatıcı altı sene önce tanıştığı müstakbel gelinle ilgili bir şeyler yazmaya karar verir. Hikâyenin ilk bölümünde gelinle olan tanışmalarını anlatır.
Birinci bölüm
Öykünün kahramanı olan isimsiz anlatıcı, 1944 yılının Nisan ayında İngiltere'nin Devon kentinde İngiliz Haberalma Örgütü tarafından açılmış özel bir işgale hazırlık kursuna katılan altmış civarındaki ABD askerinden biridir. Derse girip çıktıkları zamanlar dışında bu askerlerin birbirleriyle ilişkisi çok azdır. Anlatıcı, boş zamanlarını hava güzelse kırlarda yürüyüş yaparak, hava yağmurlu ise kitap okuyarak değerlendirmektedir.
Üç hafta süren kurs, yağmurlu bir cumartesi günü sona erer. Kursu tamamlayan ekip, akşam saat yedide Londra'ya doğru yola çıkacak ve bu şehre vardıklarında Normandiya Çıkartması'na katılmak üzere farklı alaylara dağıtılacaklardır. Yolculuk için hazırlanan anlatıcı, eşinden ve çevresinden uzakta olmasının da etkisiyle kendisini çok yalnız ve huzursuz hisseder. Sıkıntılı bir şekilde sokağa çıkar ve kaldıkları yerden kasaba merkezine kadar yürür. Kilisenin kapısında koro çalışması duyurusunu görünce içeri girmeye karar verir. İçeride, yaşları yedi ile on üç arasında değişen çoğunluğu kızlardan oluşan yirmi kadar çocuk çalışmaktadır. Anlatıcı gidip en öne oturur. Koroyu dinlerken dikkatini on üç yaşlarındaki bir kız çeker. Kızın kulak memesi hizasında kesilmiş kül sarısı saçları, harika bir alnı ve bıkkın gözleri vardır. Anlatıcı, sıkıldığı her hâlinden belli olan bu küçük kızın sesini diğer çocukların sesinden rahatça ayırt edebilir; çünkü üst perdeden, mükemmel, tatlı, kendinden emin bir sese sahiptir. Koronun söylediği ilâhi sona erdiğinde anlatıcı kiliseden ayrılır ve yakınlardaki Kızılhaç dinlenme salonuna gider. Bir masaya tek başına oturup çay ve tarçınlı çörek ısmarlar. Yağmurluğunun cebinden çıkan iki eski mektubu okumaya başlar. Bu mektuplardan birini karısı diğerini ise kayınvalidesi yazmıştır.
"Daha iyi koşullarda tanışmamamız ne üzücü, değil mi?"
"Öyle" dedim. "Kesinlikle öyle."Birinci bölüm sonu
Çok geçmeden içeri sırılsıklam iki çocuk girer. Onlara bir kadın eşlik etmektedir. Çocuklardan biri anlatıcının kilisede dikkatini çeken kız, diğeri ise yedi yaşlarında bir oğlan çocuğudur. Kız ve kadın anlatıcının önündeki masalardan birine otururlar. Oğlan bir süre yaramazlık yapar ve masaya oturmamakta direnir; fakat daha sonra o da oturur. Gruba çayları gelirken kız ve anlatıcı göz göze gelirler. Kız, yaşından beklenmeyecek bir rahatlıkla anlatıcının yanına gider ve "Amerikalılar çaydan nefret ederler sanırdım" diyerek sohbet başlatır. Sohbet sırasında anlatıcı kızın kendisini koro çalışmasındayken fark ettiğini, büyüyünce caz şarkıcısı olmak istediğini, otuz yaşına geldiğinde şarkıcılığı bırakıp Ohio'ya yerleşmek istediğini, tanıştığı on birinci Amerikalı olduğunu ve aşırı yalnız göründüğü için yanına geldiğini öğrenir. Kızın adı Esmé'dir ve kendisi bir aristokrattır. Ama unvanını anlatıcıya söylemek istemez. Bu sırada oğlan çocuk yanlarına gelip Bayan Megley'nin Esmé'yi masaya geri çağırdığını söyler. Oğlan, kızın erkek kardeşi Charles'tır.
Esmé ve Charles hem öksüz hem de yetimdirler. Babaları İngiliz ordusunda Kuzey Afrika'da görevdeyken öldürülmüş, anneleri kısa bir süre önce ölmüştür. Söylenmese de okuyucu hava saldırısı sırasında öldüğünü düşünür. Ebeveynlerinin ölümünden sonra cesur ve olgun biri gibi davranmaya başlayan Esmé, kendisine çok büyük gelen babasının asker saatini gururla kolunda taşımaktadır. Sohbet ilerledikçe Esmé'nin yazarın diğer öykülerindeki çocuklar gibi dengeli, düşünceli, açıksözlü ve dil üstadı olduğu ortaya çıkar. Anlatıcı küçük kızın bu hâlinden çok hoşlanır. Charles ise hareketli bir çocuktur. Adamın yanına geldiğinde ilk sorusu filmlerde neden yandan öpüştükleri olur. Diyalogları sırasında üç kere bir duvar bilmecesi hakkında konuşurlar. Charles her seferinde aynı içtenlikle "bir duvarın diğerine ne dediğini" sorar.
Anlatıcı açıklamak istemese de Esmé onun asker olduğunu anlar ve savaştan önce ne iş yaptığını sorar. Anlatıcı profesyonel bir öykü yazarı olduğunu açıklar. Esmé "tutkulu bir okuyucu" olduğunu söyleyerek adamdan ileride kendisi için yoksunlukla/sefaletle ilgili bir öykü yazmasını ister. "Müthiş" bir öykü beklentisi yoktur, onun için "çocukça ve saçma olmaması" yeterlidir. Vedalaşırlarken Esmé, anlatıcıyla haberleşmek istediğini söyler ve ondan iletişim bilgilerini alır. Charles ve Esmé çayevinden çıktıktan bir dakika sonra geri dönerler. Kız, kardeşini kolundan sürüklemektedir. Anlatıcının yanına gelir ve "Charles sizi öpüp hoşçakal demek istedi" der. Charles anlatıcıyı öper. Küçük kız bir kez daha anlatıcıya kendisi için yoksunluk hakkında bir öykü yazmasını istediğini hatırlatır. Anlatıcı, kıza "yoksunlukla dolu ve hareketli" bir öykü yazacağına söz verir. Esmé ve Charles ile geçirdiği kısa zamanda hissettiği insanî sıcaklık, savaş günlerinin ve kamp hayatının askerin üzerinde oluşturduğu kederi azaltmıştır. Birinci bölüm sona erer ve sahne değişir.
İkinci bölüm
Birinci bölümün sonunda öykünün yoksunluk/sefalet dolu, dokunaklı kısmının ikinci bölüm olduğu söylenir. Bu bölüm okuyucuya üçüncü şahıs anlatıcı tarafından aktarılır. Olay, Mayıs 1945'te, Almanya'nın Bavyera eyaletinde geçer. Savaş sona ermiştir. Birinci bölümdeki anlatıcı bu kısımda Başçavuş X olarak anılır. X, dokuz Amerikalı askerle birlikte bir sivilin evinde kalmaktadır. İkinci kattaki küçük ve karanlık odasında okumaya çalışarak vakit geçirmektedir. Savaşın etkisiyle geçirdiği sinir krizi sebebiyle Frankfurt'ta bir hastanede tedavi edilmiş ve birliğine yeni dönmüştür. Ne kadar uğraşsa da dikkatini bir türlü kitaba veremez. En sonunda bir sigara yakar. Bu sırada masanın üstünde duvara yaslı durumda bir kitap görür.
İkinci bölüm
Bu kitap onlar eve yerleşmeden önce evin sahibi olan Alman ailenin otuz sekiz yaşındaki bekâr kızlarına ait Joseph Goebbels'in Die Zeit Ohne Beispiel'idir. Kadın Nazi Partisi'nin küçük rütbeli bir görevlisidir. Bu yüzden de Başçavuş X tarafından birkaç hafta önce tutuklanmıştır. X kitabı açtığında ilk sayfasında elyazısıyla yazılmış "Sevgili Tanrım, bu hayat bir cehennem!" yazısını görür. Bu cümle adamı tarif ediyor gibidir. Bunun üzerine masadan bir kurşun kalem alıp bu cümlenin altına Fyodor Mihayloviç Dostoyevski'nin Karamazov Kardeşler romanından bir alıntı yazar: "Babalar, Öğretmenler, hep düşünüyorum: 'Acaba cehennem nedir?' Ve iddia ediyorum, cehennem, sevememekten ötürü acı çekmektir."
Masanın üzerinde X hastanedeyken gelmiş iki düzine mektup vardır. Bunlardan birini rastgele alır. Albany'de yaşayan ağabeyinden gelmiş duyarsız bir mektuptur. Ağabeyinin yeğenlerine savaş hatırası olarak süngü ya da gamalı haç göndermesini istediği mektubu tiksintiyle yırtar. Bu sırada odaya Onbaşı Clay olarak da anılan Onbaşı Z girer. Clay, rozetler ve madalyalarla bezeli amaçsız ve duyarsız bir bireydir. Onbaşı Z odada kaldığı süre boyunca X'in perişan durumunu bir türlü anlayamaz ve ruh hâliyle ilgili duygusuz yorumlarda bulunur. Mektuplaştığı kız arkadaşı Loretta'ya X'in geçirdiği sinir krizinden bahsettiğini anlatır. Loretta Z'ye insanların savaş sebebiyle sinir krizi geçiremeyeceklerini, X'in dengesinin sivil hayatında da bozuk olduğunu yazmıştır. Öte yandan, kız Z'nin bir kedi vurmasını geçici bir delilik anı olarak yorumlamıştır. Z, Başçavuş X'i Bob Hope'un şovunu diğer askerle birlikte izlemesi için aşağıya çağırır. X bu teklifi geri çevirir. Z en sonunda odadan çıkar ve X yeniden yalnız kalır.
Başçavuş X'in dikkatini masanın üzerindeki mektup yığını arasında duran bir paket çeker. Paketi açar, içinden Esmé'nin yazdığı bir mektup ve kızın babasının saati çıkar. Esmé, mektubunda 38 gündür yazamadığı için Başçavuş X'ten özür dilemektedir. Halasının boğazı streptokoküs iltihabı olmuştur ve genç kız halasıyla ilgilenmek zorunda kalmıştır. Çıkarma gününde Charles'le birlikte onun için çok endişelendiklerinden bahseder. Mektubunu ondan haber almayı beklediğini yazarak sonlandırır. Esmé "aşırı su-geçirmez" ve "darbeye-dirençli" kol saatinin savaş süresince X'te kalmasını ister. Çünkü bu zor günlerde kendisinden çok X'in saate ihtiyaç duyacağını düşünmektedir. Mektupta ayrıca Esmé'nin okuma yazma öğrettiği ve aşırı zeki bulduğu kardeşi Charles'ın Başçavuş için yazdığı birkaç satır da vardır. Charles, Başçavuş'a şöyle seslenir:
“ | MERHABA MERHABA MERHABA MERHABA MERHABA | „ |
Esmé ve Charles'ın basit ama içten satırlarını okuyan Başçavuş X çok etkilenir ve bir süre yerinden kımıldayamaz. Mektup ile saat hastalıklı odaya ve Başçavuş'un ruhuna ilaç gibi gelmiştir. Asker, çocukların kendisine gösterdiği masum şefkatle yeniden sevebilecek güçte hisseder. X muhtemelen intiharın eşiğindeyken Esmé tarafından kurtarılmıştır. Sevginin yoksunluğu yenebileceğini anlayan Başçavuş artık kendi yaşamındaki yoksunluğu yok etme gücüne sahiptir ve savaştan önce sahip olduğu manevi değerleri yeniden kazanabilecek güçtedir. Saati kutudan çıkardığında camının kırılmış olduğunu görür. Başka bir yeri daha bozulmuş mu diye kontrol etmeye cesaret edemez. Saat elinde bir süre daha kalır ve sonra uykusunun geldiğini fark eder.
Analiz
Başta Ihab Hassan olmak üzere birçok edebiyat eleştirmeni "Esmé İçin - Sevgi ve Yoksunlukla"nın Esmé'nin şerefine yazılmış modern bir düğün kasidesi olduğunu düşünür. Başçavuş X sevgi yoksunluğu yüzünden acı çekerken Esmé'nin kendisine gösterdiği sevgiyle bu sorunundan kurtulmasının hediyesi olarak kıza bu öyküyü yazmıştır. X'in Esmé'de bulduğu sevgi romantik değil, insanlar arasında yayıldıkça büyüyen, azizlerde rastlanabilecek türde bir sevgidir.
Salinger, Esmé'nin mektubunun X'e iç huzurunu yeniden kazandıracak kadar önemli olmasının sırrını, X'in hikâyedeki diğer karakterlerle olan ilişkisinde anlatır. Öyküde Başçavuş'un iletişim kurduğu insanlar karısı, kayınvalidesi, ordudaki arkadaşları, Clay ve dolaylı olarak Clay'in nişanlısı Loretta'dır. X, kayınvalidesini çok istediği halde Esmé'nin düğününe gitmesinin engeli olarak anar. "Soluk kesici bir aklı başındalığa" sahip olduğunu söylediği karısı ise Esmé'nin adam için ne kadar önemli olduğunu hiçbir zaman fark edememiştir. X, düğüne gidememe nedenini açıklarken, karısının kendisine söylediklerini tekrar ediyor gibidir. Adam karısı ve kayınvalidesine derinden bir bağlılık hissetmez. Aralarında düzgün bir iletişim yoktur. Benzer şekilde Başçavuş Tiverton'da eğitimdeyken de hiçbir asker arkadaşıyla samimiyet kurmaz. Öykünün yoksunluk kısmını oluşturan ikinci bölümünde X'in durumu daha da ağırlaşır. İlk olarak, erkek kardeşinin yazdığı ve tek amacı savaş hatırası göndermesini istemek olan zalimce bir mektubu okur. Asker arkadaşı Clay ise X'in neler hissettiğini göremeyecek kadar duyarsız bir adamdır. Clay (Türkçe Kil) aynı zamanda James Joyce'un Dublinliler kitabında yer alan, lümpenliğin, durağanlığın ve en önemlisi yoksunluğun anlatıldığı öykülerinden biridir ve Salinger'ın karaktere ismini Joyce'un bu öyküsü dolayısıyla vermiş olabileceği düşünülür. X'i Clay'in mektupları vasıtasıyla tanıyan Loretta ise Başçavuş'un psikolojik durumunun savaştan kaynaklanmadığını ve adamın karakteriyle ilgili olduğunu iddia ederken, Clay'in bir kediyi sadistçe öldürmesini ise geçici bir delilik anı olarak tanımlayabilen bir kadındır. X için tahammül edilemez bir insan olan Clay'in en büyük yoksunluğu kendisine yöneltilen eleştiriyi dahi anlayamayacak biri olmasıdır çünkü X'in kediyi öldürmesini acımasızca bulduğunu belli eden ironik cümlelerinde ne kastettiğini anlayamaz.
Başçavuşun savaşın bir insanı ne ölçüde mahvedebileceğini anlayacak birine ihtiyacı vardır. Savaş yüzünden hem annesini hem de babasını kaybeden Esmé'nin hissettikleri X'in hissettiklerine benzerdir. Küçük kız bu kayıplarının ardından olgun insanların üstlendikleri sorumlulukları cesaretle yüklenmiştir. Sefil bir toplumda Goebbels gibilerin varlığına rağmen kötülüklere rağmen mücadelesine devam etmektedir. Ne kadar sefil bir toplumda yaşarsa yaşasın ailesine sadık, yalnız bir Amerikalı askere şefkat gösterebilen üst düzey bir kişiliğe sahip olan genç kız, anlamlı bir hayat yaşayabilen, yozlaşmış bir dünyada hayatı sevebilen biridir. Esmé'nin ergen bir kız ile olgun bir kadın arasındaki gidip gelmeleri öyküde de vurgulanır. Kimi zaman şatafatlı ve kibirlidir. Kelimeleri yanlış kullanır. Öte yandan masum, naif bir yanı da vardır. Başçavuş'tan yoksunlukla ilgili bir öykü yazmasını isterken sebep olarak bu konunun "aşırı derecede" ilgisini çekmesi olduğunu açıklar. Ancak bunu söylerken çok rahattır. Kızın konuşmalarındaki bu sözel taşkınlık okuyucunun eğlenmesine neden olur. Öykünün ikinci bölümünde Başçavuş'un okuduğu Esmé'nin 7 Haziran 1944 tarihli mektubunda da benzer bir içtenlik ve kendiliğindenlik söz konusudur. Esmé'nin X ile tanıştıkları tarihi saatine kadar belirtmesi ("30 Nisan 1944 3.45 ile 4.15 arası"), kaç gün önce olduğunu hesaplaması ("38 gün") çocukçadır. Öte yandan kız birlikte oldukları kısıtlı zamanda X'in bir saati olup olmadığını da kontrol etmiştir.
Esmé ve X'in dinlenme salonundaki konuşmaları içsel ruh hâlleriyle ilgili ipucu vermez. İkisi de acılarının önüne maske takmış gibidirler. Kırılganlıkları ve güvensizlikleri gizlenmiştir. X derin depresyonuna rağmen diyalogları boyunca gülümser. Esmé'nin tırnakları yenmiştir ama konuşma boyunca saçlarını düzgün tutmak için çaba harcar. Kız cümlelerinin kendini daha büyük ve olgun göstermesi için uğraşır. Adamın konuşması ise iğneleme ile içtenlik arasında gidip gelir. Bu konuşmanın sonunda okuyucu X'in büyük bir duygusal açlık içinde olduğunu, Esmé'nin ise çocukluk ile yetişkinlik arasında sıkışıp kaldığını anlar.
Esmé mektubuyla Başçavuş'a yardımcı olabilecek tek insandır. Hem yazdıkları hem de hediye olarak gönderdiği babasının saati kızın sevgisini ifade etme ihtiyacının temsilcileri gibidir. Bu saat öykünün ilk bölümünde Esmé'nin ölü babasıyla olan tek bağıdır ve savaş sebebiyle kızın yaşadığı yoksunluğa dikkat çeker. İkinci bölümde Başçavuş saati paketinden çıkardığında, saatin durmuş olduğu ve yolda camının kırıldığı anlaşılır. Saatin bu durumu ile askerin ruh hâli arasında benzerlik vardır. X'in saati bir süre inceledikten sonra uykusunun gelmesinin sebebi Esmé'nin mektupta bahsettikleri ya da kurduğu cümleler değil; bu mektupla kızın kendisine gösterdiği savaş boyunca çok ihtiyaç duyduğu sevgiyi hissetmesidir. Sevginin yoksunluğunu yendiğini gören X iç huzuruna kavuşur.
Birçok klasik Amerikan hikâyesinin sonunda kahraman eser boyunca yaşadıklarından aldığı dersleri ve kazandığı tecrübeleri uygulayabileceği bir noktaya ulaşır. "Esmé İçin"de ise kahraman kendini geri kazanır. Hikâye bittiğinde, X sözünü yerine getirmiş ve Esmé'ye yoksunlukla dolu bir öykü yazmıştır. Bu eser, sembolik bir babanın küçük kızına sevgisini gösterdiği düğün hediyesidir.
Yazarın diğer eserleriyle karşılaştırma
"Esmé İçin - Sevgi ve Yoksunlukla"da İkinci Dünya Savaşı yüzünden ruhsal denge bozukluğu yaşayan, yalnızlık çeken ve sevgi eksikliği hisseden Amerikalı asker Başçavuş X, bu sorunlarından iki İngiliz çocuğun kendisine gösterdiği masum sevgiyle kurtulur. Öykünün sonunda X, savaşın tüm korkunçluğuna rağmen Esmé ve Charles sayesinde yeniden huzurlu hissetmeye başlar ve içindeki yoksunluktan arınır. Salinger bu öyküsünde "bir insan ne kadar kötü bir ruh hâlinde olursa olsun eğer dünyayı sevmenin bir yolunu bulursa hem problemlerinden hem de bu problemlerin sonucu olarak ortaya çıkacak intihar eyleminden kurtulabilir" mesajını verir.Bloom 2000, s. 6 Salinger için nevrozun çözümü sevmektir.
Yazar, "eğer sevmezsek yaşayamayız" temasını "Esmé İçin" dışında başka çalışmalarında da kullandı. Yeniyetme bir delikanlının yaşama isyanını anlattığı ve tek romanı olan Çavdar Tarlasında Çocuklar'ın kahramanı, savaş sonrası Amerika'nın maddeci ve yüzeysel dünyasında varolmaya çalışan Holden Caulfield'dır. Holden, ergen konuşma ağzıyla kara mizah yaparak konuşur ve gördüğü pek çok şeyi tanımlamak için sahte kelimesini kullanır. Bu romanda, tıpkı Esmé gibi Salinger'ın bilge çocuklarından biri olan Holden'ın kız kardeşi Phoebe, delikanlının duygusal dengesini kazanmasında ve toplumla yeniden kaynaşabilmesinde anahtar faktör olur. Eserin son bölümlerinde Holden Phoebe ile konuşur. Phoebe'nin ağabeyini kendisine getiren sözlerinin ardından, Holden yetişkin birine dönüşür. "Esmé İçin"de bireyin içindeki yoksunluğu konu eden Salinger, bu hikâyeden bir sene sonra yayımlanan Çavdar Tarlasında Çocuklar'da ise toplumdaki "yoksunluğu" anlatır.
Esmé ve Phoebe çıldırmak üzere olan kahramanların kurtarıcısı olurlar. Yazarın bu iki eserinden daha önce, 31 Ocak 1948'de The New Yorker dergisinde basılan bir diğer öyküsü "Muz Balığı İçin Mükemmel Bir Gün"de ise, konuşkan kız çocuğu Sybil öykünün kahramanı olan Seymour Glass'ın intiharını önleyemez ama en azından adamın yetişkinlerin kirlettiği dünyasını aydınlatmayı başarır. Hikâyede, savaştan dönmesinin ardından Florida sahillerine dedikoducu ve basit karısı Muriel ile tatile gelen eski asker Seymour, hâlen savaşın üzerinde yarattığı krizin etkisi altındadır. Otel odasında tırnaklarını boyarken bir yandan da annesiyle telefonla konuşan Muriel kocasının ne durumda olduğunun farkında değildir. Seymour plajda konuşkan bir kız çocuğu olan Sybil ile tanışır ve Sybil'la yaptığı konuşma adama tüm sıkıntılarından arınarak az da olsa dinlenebilmesi için süre kazandırır. Bir türlü geri dönemediği masumiyeti ile bayağı bir yaşam zevki arasında sıkışıp kalan Seymour odasında intihar ederek Salinger'ın ünlü kurgusal karakterleri Glass Ailesi'nin temellerini atan anı yaratır. Esmé, Phoebe ve Sybil birbirine çok benzeyen çocuklardır. Öte yandan hem Başçavuş X hem de Holden Caulfield intihar eden Seymour'ın ruhani torunları kabul edilir.
Esmé'nin benzetildiği bir diğer Salinger karakteri de "Teknede" öyküsünün kahramanı Boo Boo Tanenbaum'dur. Seymour Glass'ın kız kardeşi Boo Boo, Lionel isminde dört yaşında bir oğlu olan olgun bir kadındır. Amerikalı Boo Boo'da tıpkı İngiliz Esmé gibi iyi olana ulaşmak için mücadele eder.
Salinger'ın savaş günlerinde Avrupa'da yazdığı öykülerden biri olan "Fransa'da Bir Çocuk"ta Babe Gladwaller bir siperde saklanırken bir yandan da kız kardeşi Mattie'den gelen sevgi dolu mektubu okur. Yazarın bu çalışmasında tıpkı Esmé'nin Başçavuş X'e mektubu sonrasında olduğu gibi kardeşiyle kurduğu bu iletişim Babe'i rahatlatır ve adam rahat bir uykuya dalar. Salinger, Glass Ailesi'ni anlattığı öykülerinde de kahramanın rahatlayarak uyuyakalmasını sorunun çözüldüğünün işareti olarak kullanır.
Tepkiler
Eser, The New Yorker dergisinde 14 Nisan 1950'de basılmasının ardından büyük bir başarı kazandı.Slawenski 2011, s. 183 Derginin okurları öyküyü çok sevdiler. 20 Nisan 1950'de, Salinger, New Yorker editörlerinden Gus Lobrano'ya büyük bir şaşkınlıkla "Esmé İçin" için o güne kadar yayımlanmış tüm hikâyelerinden daha fazla mektup aldığını açıkladı.Slawenski 2011, s. 183
Frederick L. Gwynn ve Joseph L. Blotner gibi edebiyat eleştirmenleri, öykünün Salinger'ın sanatının doruk noktası olduğunu söylediler.Dokuz Öykü'nün yayımlanmasının ardından, Charles Poore The New York Times'ta 9 Nisan 1953'te basılan makalesinde "Esmé İçin"in İkinci Dünya Savaşı'nın ortaya çıkardığı "en iyi" öykü olduğunu yazdı.George Steiner da Poore'la benzer şekilde harikulâde biçimde ilerleyen eserin savaşın ortaya çıkardığı en güzel hikâye olduğunu söyledi. Ihab Hassan, eserin "Sarsak Dayı Connecticut'ta" ve "Teknede"yle birlikte Salinger'ın kariyerinin ikinci bölümünde yazdığı en iyi öykü olduğunu açıkladı.
John Antico öykünün "savaşın yarattığı yoksunluk dolayısıyla depresyona giren bir başçavuşu on üç yaşında bir kızın sevgisinin kurtarması" olarak yorumlanmasına karşı çıktı. Antico'ya göre Salinger'ın bu çalışması tipik duygusal savaş öykülerinin bir parodisiydi ve Başçavuş X'i sevginin gücü değil sahip olduğu espri anlayışı kurtarmıştı. John Hermann ise eserin kilit kişisinin Esmé değil, erkek kardeşi Charles olduğunu iddia etti. Hermann'a göre Charles'ın bilmecesindeki bir duvarın diğerine "köşede buluşalım" demesi X ile dünya arasındaki bağı ifade ediyordu. X'in huzuruna kavuşmasını Esmé'nin satırları değil, Charles'ın mektubun sonuna eklediği not sağlamıştı. Ayrıca sayı saymayı, hesap yapmayı ve saatin kaç olduğunu bilmeyen Charles ablasına göre daha masumdu. Mike Tierce'a göre ise Başçavuş X'i bunalımından kurtaran hem Esmé hem de Charles'tı. Esmé gerçekçiliği, maddeciliği ve bilimi temsil ederken Charles duygusal içtenliğin simgesiydi ve X'in düzelmek için her iki kardeşe de ihtiyacı vardı.
"Esmé İçin" ilk kez yayımlandığında, Salinger'ın bu çalışmasını savaşta yaşadığı kötü tecrübelerine dayanarak yazdığı düşünüldü. Ancak yazar eserin otobiyografik olduğunu kesinlikle reddetti. Eberhard Alsen ise 2002'de yayımladığı bir makalesinde Salinger'ın 1945 yılında Almanya'dan Ernest Hemingway'e gönderdiği mektubunda yaşadığı depresyon yüzünden Nurenberg'deki hastaneye kontrole gittiğini yazdığını hatırlatarak öykünün yazarın en otobiyografik öyküsü olduğu iddiasını sürdürdü.
Etkileri
Laurence Olivier, Salinger'ın İngiltere'deki yayıncısı Jamie Hamilton aracılığıyla "Esmé İçin - Sevgi ve Yoksunlukl"nın BBC'de radyo tiyatrosunu yapmak için yazardan izin istedi. Oyuncu, daha önceleri Charles Dickens, Joseph Conrad, Robert Louis Stevenson, Herman Melville gibi yazarların klasik romanlarını radyoya uyarlamıştı. Salinger, Olivier'nin o güne kadar eserini radyo oyununa çevirmek istediği tek çağdaş yazardı.
Benzer şekilde 1950 yılında Salinger'ın Sarsak Dayı Connecticut'ta isimli öyküsü Kazablanka'nın da senaryo yazarları olan Julius J. Epstein ve Philip G. Epstein tarafından senaryolaştırılmış ve Samuel Goldwyn'nin yapımcılığını üstlendiği eser My Foolish Heart ismiyle filme çekilmişti. Salinger bu hikâyesinde anlattığı masumluğu kaybetme temasının, filmde bekâreti kaybetme şeklinde gösterilmesine çok sinirlenmiş, bir daha eserlerinin haklarını sinema ve televizyon dünyasına satmama kararı almıştı. Yaşadığı bu tatsız tecrübe sonucunda aldığı karar sebebiyle yazar, Olivier'nin teklifini geri çevirdi.
1977 yılının Şubat sayısında Esquire dergisinde "For Rupert – with no promises" adında imzasız bir öykü yayımlandı. Dergi, ilk kez yazarını açıklamadığı bir öyküye yer vermişti. "For Rupert – with no promises"ı on beş senedir yeni bir eseri basılmamış Salinger'ın yazdığına dair dedikodular çıktı. Sonunda, eserin sahibinin "Eğer Salinger hikâyeler yazmayacaksa, birileri onun için bu hikâyeleri yazmalı" açıklamasını yapan derginin editörü Gordon Lish olduğu ortaya çıktı. Bu öykü Gordon Lish'in 1984 yılında basılan öykü derlemesi What I Know so far'da da yer aldı. Bu kitaptaki bir diğer öykü de Lish'in gene "Esmé İçin"den esinlenerek isim verdiği, yazara O. Henry Ödülü kazandıran "For Jeromé - With Love and Kisses" idi. Eserde bir babanın münzevi yaşamı tercih etmiş ünlü bir yazar olan oğluyla ilişkisini düzeltmeye çalışması anlatılır. Yazar oğul, Salinger'ın kurgusal bir parodisidir.
Lemony Snicket'ın Talihsiz Serüvenler Dizisi'nde ilk olarak serinin 6. kitabı Alacakaranlık Bulvarı'ında görülen, Esmé Squalor isimli bir karakter vardır. Snicket bu karakteri yaratırken Salinger'ın öyküsünden esinlendi.
Ayrıca, New York kökenli indie rock grubu We are Scientists, 2005 yılında çıkardıkları albümlerinin adını hikâyeden ilham alarak With Love and Squalor koydular. Grubun Salinger'ın hayranı olduğu bilinmektedir.
Notlar
Kaynakça
- Genel
- Bloom, Harold (2000), J.D. Salinger's The Catcher in the Rye, Infobase Publishing,
- Crawford, Catherine (2006), If You Really Want to Hear About It: Writers on J.D. Salinger and His Work, Thunder's Mouth Press,
- Dickstein, Morris (2002), Leopards in the Temple: The Transformation of American Fiction, 1945-1970, Harvard University Press,
- Fiedler, Leslie A. (1960), Love and Death in the American Novel, Dalkey Archive Press,
- J. D. Salinger, Revisited, Twayne Publishers, Eylül 1988,
- Graham, Sarah (2007), J.D. Salinger's The Catcher in the Rye - Routledge Guides to Literature, Taylor & Francis,
- Kennedy, J. Gerald (1995), Modern American Short Story Sequences: Composite Fictions and Fictive Communities, Cambridge University Press,
- Miller, James Edwin (1965), J. D. Salinger, University of Minnesota Press,
- Reiff, Raychel Haugrud (2008), J.D. Salinger: The Catcher in the Rye and Other Works, Marshall Cavendish,
- Salinger, J.D. (Kasım 1993), Dokuz Öykü (1. baskı bas.), İstanbul: Yapı Kredi Yayınları, ISBN
- Salinger, J.D. (2010), For Esmé - With Love and Squalor, Penguin Books,
- Salinger, J.D. (Nisan 2012), Dokuz Öykü (16. basım bas.), İstanbul: Yapı Kredi Yayınları, ISBN
- Shuman, R. Baird (2002), Great American Writers: Twentieth Century, Marshall Cavendish,
- Slawenski, Kenneth (2011), Üzüntü Muz Kabuğu ve J. D. Salinger, Sel Yayınları,
- Slawenski, Kenneth (2010), Authorship Chronology (İngilizce), 17 Ekim 2012 tarihinde kaynağından , erişim tarihi: 15 Ekim 2012
- Wintle, Justin (2002), Makers of Modern Culture, Routledge,
- Özel
- ^ Öykünün Türkçe isminin alındığı birinci kitap: Salinger 1993, s. 69
- ^ Öykünün Türkçe isminin alındığı ikinci kitap: Salinger 2012, s. 81
- ^ a b Salzman, Jack (1991). New Essays on The Catcher in the Rye (İngilizce). Cambridge University Press. s. 4. ISBN .
- ^ Bloom 2000, s. 6
- ^ a b c Wintle 2002, s. 459
- ^ a b Crawford 2006, s. 15
- ^ a b Dickestein 2002, s. 89
- ^ Slawenski 2011, s. 179
- ^ Crawford 2006, s. 117
- ^ a b French 1988, s. 8
- ^ a b c d Graham 2008, s. 4
- ^ a b French 1988, s. 5
- ^ Reiff 2008, s. 18
- ^ Reiff 2008, s. 115
- ^ Hoban, Phoebe (15 Haziran 1987). "The Salinger File". New York Magazine (İngilizce). New York Media, LLC. ss. sayfa 40. ISSN 0028-7369.
- ^ Shuman 2002, s. 1302
- ^ a b Slawinski 2011, s. 80
- ^ a b Shuman 2002, s. 1303
- ^ a b c Slawenski 2011, s. 180
- ^ a b Slawenski 2011, s. 179
- ^ a b Reiff 2008, s. 88
- ^ Salinger, J. D. "Fiction: For Esme - With Love And Squalor" (İngilizce). The New Yorker. 18 Şubat 2014 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 5 Kasım 2012.
- ^ Slawinski 2011, s. 185
- ^ Reiff 2008, s. 118
- ^ Slawinski 2011, s. 235
- ^ a b Graham 2008, s. 121
- ^ Reiff 2008, s. 29
- ^ Slawinski 2011, s. 237
- ^ French 1988, s. 130-131
- ^ "The Complete New Yorker: Eighty Years of the Nation's Greatest Magazine (Book & 8 DVD-ROMs)". The Complete New Yorker. amazon.com. 30 Eylül 2012 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 19 Kasım 2012.
- ^ a b Bloom 2000, s. 112
- ^ Salinger 2010, s. 65
- ^ a b c Fiedler 1960, s. 499
- ^ a b Salinger 2010, s. 69
- ^ Salinger 1993, s. 80
- ^ Salinger 2010, s. 70
- ^ a b Salinger 2010, s. 74
- ^ a b Miller 1965, s. 22
- ^ Salinger 1993, s. 81
- ^ a b Bloom 2000, s. 38
- ^ For Esmé - with Love and Squalor: Shmoop Literature Guide. Shmoop University Inc. 2010. s. 6. ISBN .
- ^ a b Slawenski 2011, s. 181
- ^ a b Salinger 1993, s. 87
- ^ a b Miller 1965, s. 23
- ^ Hassan, Ihab (Aralık 2009). "The Rare Quixotic Gesture". Henry Grunwald (Ed.). Salinger: A Critical and Personal Portrait by More Than Twenty of His Contemporaries. Harpers Collins US. s. 147. ISBN .
- ^ French 1988, s. 76
- ^ Heiserman, Arthur; Miller Jr., James E. (Aralık 2009). "Some Crazy Cliff". Henry Grunwald (Ed.). Salinger: A Critical and Personal Portrait by More Than Twenty of His Contemporaries. Harpers Collins US. s. 199. ISBN .
- ^ Bloom 2000, s. 113
- ^ a b c French 1988, s. 78
- ^ Öykünün Türkçe isminin alındığı kaynak: Joyce, James (2010). Dublinliler. İmdat Yeğen tarafından çevrildi. Parşömen Yayınları. s. 99. ISBN .
- ^ French 1988, s. 77
- ^ Bloom 2000, s. 116
- ^ a b Bloom 2000, s. 117
- ^ French 1988, s. 88
- ^ Reiff 2008, s. 89
- ^ a b Bloom 2000, s. 88
- ^ Bloom 2000, s. 89
- ^ a b Bloom 2002, s. 115
- ^ a b c Bloom 2002, s. 118
- ^ Slawneski 2011, s. 203
- ^ a b Fiedler 1960, s. 333
- ^ a b Dickstein 2002, s. 92
- ^ Gwyn, Frederick L.; Blotner, Joseph L. (Aralık 2009). "The Early Stories". Henry Grunwald (Ed.). Salinger: A Critical and Personal Portrait by More Than Twenty of His Contemporaries. Harpers Collins US. s. 264. ISBN .
- ^ Poore, Charles. "Books of Times" (İngilizce). The New York Times. 12 Kasım 2012 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 30 Kasım 2012.
- ^ Steiner, George (14 Kasım 1959). "The Salinger Industry". The Nation (İngilizce). ss. 360-363.
- ^ Antico, John (14 Kasım 1966). "The Parody of J. D. Salinger: Esmé and the Fat Lady Exposed". Modern Fiction Studies (İngilizce). ss. 325-340.
- ^ Hermann, John (Ocak 1961). "J. D. Salinger: Hello Hello Hello". College English (İngilizce). National Council of Teachers of English. ss. 262-264.
- ^ Tierce, Mike (Bahar 1984). "Salinger's For Esme - With Love and Squalor". The Explicator (İngilizce). ss. 56-58.
- ^ Alsen, Eberhard (2002). "New Light on the Nervous Breakdowns of Salinger's Sergeant X and Seymour Glass". CLA Journal (İngilizce). ss. 379-387.
- ^ King, Steve. "Salinger, "Esme," Squalor" (İngilizce). 8 Haziran 2014 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 17 Kasım 2012.
- ^ French 1988, s. 6
- ^ Slawinski 2011, s. 245
- ^ "Esquire Touts Mystery Tale". New York Magazine (İngilizce). 10 (6). New York: New York Media, LLC. 7 Şubat 1977. s. 60. ISSN 0028-7369.
- ^ Weber, Myles (2005). Consuming Silences: How We Read Authors Who Don't Publish (İngilizce). University of Georgia Press. s. 88. ISBN .
- ^ Wenke, John Paul (1991). J.D. Salinger: a study of the short fiction (İngilizce). Twayne Publishers. s. 165. ISBN .
- ^ a b . Enotes.com. 2 Şubat 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Ocak 2010.
- ^ Kramer, Melody Joy (12 Ekim 2006). "A Series of Unfortunate Events Literary Allusions". National Public Radio. 22 Nisan 2010 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 22 Aralık 2012.
- ^ . Brain Snacks: Tasty Tidbits of Knowledge. Shmoop University, Inc. 6 Kasım 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Aralık 2012.
- ^ Sullivan, Caroline (28 Ocak 2005). "These charming men". The Guardian. 23 Mart 2012 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 22 Aralık 2012.
- ^ Wong, Eugenia (2007). "We are Scientists". Shut Up!. Erişim tarihi: 22 Aralık 2012.
'Your album title, With Love and Squalor, is from J.D. Salinger's Nine Stories. Are you guys big Salinger fans?' (Türkçesi: 'Albümünüzün adı With Love and Squalor J. D. Salinger'ın Dokuz Öykü'sünden geliyor. Salinger hayranı mısınız?' sorusunun cevapları: 'We're the biggest J.D. Salinger fans. We've proven it to him by sitting outside of his house in Connecticut and doing a hunger strike for 320 hours... but only four of those hours of that hunger strike lasted; we got hungry.' (Türkçesi: 'En büyük J. D. Salinger hayranlarıyız. Bunu ona kanıtlamak için Connecticut'taki evinin önünde oturduk ve 320 saat sürecek bir açlık grevine başladık... ama dört saat sonunda bu greve son verdik; çünkü acıkmıştık.'
[] - ^ Salinger, J. D. (2002). Çavdar Tarlasında Çocuklar. Yapı Kredi Yayınları. s. 115. ISBN .
Dış bağlantılar
- "Esmé İçin - Sevgi ve Yoksunlukla"nın The New Yorker dergisi arşivlerindeki sayfası18 Şubat 2014 tarihinde Wayback Machine sitesinde . (İngilizce dilinde)
- Deadcaulfields.com'da Dokuz Öykü ve Esmé İçin - Sevgi ve Yoksunlukla 15 Ocak 2013 tarihinde Wayback Machine sitesinde . (İngilizce dilinde)
wikipedia, wiki, viki, vikipedia, oku, kitap, kütüphane, kütübhane, ara, ara bul, bul, herşey, ne arasanız burada,hikayeler, makale, kitaplar, öğren, wiki, bilgi, tarih, yukle, izle, telefon için, turk, türk, türkçe, turkce, nasıl yapılır, ne demek, nasıl, yapmak, yapılır, indir, ücretsiz, ücretsiz indir, bedava, bedava indir, mp3, video, mp4, 3gp, jpg, jpeg, gif, png, resim, müzik, şarkı, film, film, oyun, oyunlar, mobil, cep telefonu, telefon, android, ios, apple, samsung, iphone, xiomi, xiaomi, redmi, honor, oppo, nokia, sonya, mi, pc, web, computer, bilgisayar
Esme Icin Sevgi ve Yoksunlukla veya Esme Icin Sevgi ve Sefaletle Ingilizce ozgun adiyla For Esme With Love and Squalor Amerikali yazar J D Salinger in en cok bilinen oykulerinden biridir Ilk kez The New Yorker dergisinin 8 Nisan 1950 de cikan sayisinda yayimlanan hikayede II Dunya Savasi nda Avrupa da savasan Amerikali Bascavus X in bu savas yuzunden yasadigi ruhsal denge bozuklugundan Esme ve Charles isimli iki Ingiliz kardesin kendisine gosterdigi cocukca sevgi sayesinde kurtulmasi ve ic huzuruna kavusmasi anlatilir Esme Icin Sevgi ve Yoksunlukla YazarJ D SalingerOzgun adi For Esme With Love and Squalor UlkeABDDilIngilizceYayimlanmaThe New Yorker dergisi Amerika Birlesik Devletleri nin Ikinci Dunya Savasi sonrasi en populer kurgu yazarlarindan biri olan Salinger in bircok eserinin temasi Esme Icin ile benzerdir Bir insan sevgisiz yasayamaz Salinger Amerikan ordusunda gorev aldigi ve Normandiya Cikartmasi na katildigi icin oyku ilk kez yayimlandiginda otobiyografik oldugu iddialari one suruldu Yazar hikayeyi savasta yasadigi kotu tecrubeler sonucu yazdigi iddialarini kesinlikle reddetti Iki bolumden olusan oykunun ilk kisminda anlaticinin on uc yaslarinda bir kiz cocugu olan Esme ve erkek kardesi Charles ile tanismasi anlatilir Esme anlaticinin yazar oldugunu ogrendiginde ondan kendisi icin yoksunluk ile ilgili bir oyku yazmasini rica eder Hikayenin yoksunlugu konu alan ikinci bolumu ise Normandiya Cikartmasi nin ardindan Almanya da gecer Birinci bolumun anlaticisi olan Bascavus X savasta yasadiklari yuzunden yalnizlik ve aci cekmektedir Bu bolum X in yasadigi agir depresyondan Esme den gelen bir mektup ve hediye sayesinde kurtulmasi ile sonlanir Esme Icin Sevgi ve Yoksunlukla The New Yorker da ilk kez basildigi gunden itibaren okurlar ve bircok elestirmen tarafindan yazarin en iyi oykusu olarak kabul edilir Hikaye Salinger in ilk baskisi 6 Nisan 1953 tarihinde yapilan oyku derlemesi Dokuz Oyku de de yer alir Bu kitabin Buyuk Britanya baskisi oykuyle ayni ismi tasir Arka planSalinger in 1941 yilinda Amerikan ordusuna katilmak icin yaptigi basvurusu kalp sorunu sebebiyle reddedildi Japonya 7 Aralik 1941 de Pearl Harbor i bombalayinca ABD Ikinci Dunya Savasi na girdigini ilan etti 23 yasindaki Salinger tekrar degerlendirildi ve orduya alindi 27 Nisan 1942 de gorevine basladi Fransizca ve Almanca bilen yazar sonraki iki sene boyunca Amerika da kaldi ve Maryland de karsi haberalma birliginin egitimlerine katildi Salinger in Normandiya Cikartmasi na katilmadan once karsi haberalma egitimi aldigiTiverton kenti Esme Icin Sevgi ve Yoksunlukla nin birinci bolumunde anlatilan sehre cok benzer Muttefik birlikler Temmuz 1944 te Almanya tarafindan isgal edilmis Avrupa ya bir cikartma yapmayi planliyorlardi Bascavus Salinger in birligi bu cikartmaya hazirlanmak uzere 1944 un ilk gunlerinde Ingiltere ye transfer edildi Gemisi Liverpool a varan yazar oradan Londra ya gecti ve bu sehirde Dorduncu Piyade Tumeni nin 12 Piyade Alayi na karsi haberalma gorevlisi ve bascavus olarak katildi Yazarin piyade tumeninin karargahi Devon in Tiverton kentindeydi Salinger Tiverton daki karsi haberalma egitim kurslarina katildi ve bu kurslarda savas casuslugu sabotaj alinan kentlerin aranmasi ve bu kentlerdeki siviller ile yakalanan dusman askerlerinin sorgulanmasi konusunda egitildi Yazar 6 Haziran 1944 te baslayan Normandiya Cikartmasi nda savasmasinin ardindan savas sona erene kadar Fransa ve Almanya da bes catismaya daha katilacakti Tiverton dayken bos zamanlarini kentin parke taslariyla dosenmis dar sokaklarinda yuruyus yaparak barda bir seyler icerek ve kilisedeki koro calismasini izleyerek geciriyordu Tiverton Amerikan askerleri gelmeden once nufusu yaklasik 10 000 olan kucuk bir sehirdi Tumenlerinin karargahi kentin disinda buyuk bir malikanedeydi Salinger da bu malikanede kaliyordu Hem Salinger in Tiverton da yasadiklari hem de oykudeki kent ile Tiverton arasindaki benzerlikler dolayisiyla Tiverton in Esme Icin de anlatilan sehir oldugu dusunulmektedir Salinger in savas gunlerinde yasadigi tecrubelerin pek cok oykusune kaynak oldugu kabul edilir Ordudayken yazdigi Az Haslanmis Cavus Son Iznin Son Gunu Haftada Bir Kez Seni Oldurmez gibi bircok hikaye savasin devam edttigi sirada cesitli dergilerde basildi Yazar savas bittikten sonra da bu temada eserler uretmeye devam etti Muz Baligi Icin Mukemmel Bir Gun de eski bir asker olan Seymour Glass in intiharini Tanidigim Bir Kiz da Buchenwald Toplama Kampi nda olen bir kizi anlatti Esme Icin Sevgi ve Yoksunlukla Salinger in savas ile ilgili yazdigi en unlu oykulerinden biridir Normandiya Cikartmasi na katilan Bascavus X in carpismalar sirasinda yasadiklari yuzunden ruhsal olarak altust olmasini konu alan bu oyku Ikinci Dunya Savasi nin etkisiyle ortaya cikan en guzel edebi eserlerden biri kabul edilir Yazarin tamamladiktan sonra The New Yorker dergisine gonderdigi Esme Icin basta dergi tarafindan reddedildi Subat 1950 de Salinger The New Yorker in editorlerinden Gus Lobrano ya calismasini alti sayfa kisalttigini bildirmesinin arindan dergi eserin bu yeniden duzenlenmis halini basmayi kabul etti Basim tarihcesiOyku ilk kez The New Yorker dergisinin 8 Nisan 1950 de yayimlanan sayisinin 28 sayfasinda basildi Esme Icin Nisan 1949 ile Temmuz 1951 arasinda basilan tek Salinger oykusuydu Slawinski 2011 s 183 1950 Agustosunda Ingiliz yayinevi Hamish Hamilton in sahibi Jamie Hamilton Salinger la irtibata gecti Word Review da okudugu Esme yi cok begendigini ve yazarin tum oykulerinin Ingiltere icin yayin haklarini satin almak istedigini yazara bildirdi Salinger bu teklifi kabul etti Story dergisi kurucusu ve editoru Martha Foley Esme yi 1950 yilinin The Best American Short Stories Amerika nin En Iyi Oykuleri listesine secti ve eser Prize Stories of 1950 de de basildi Esme Icin Foley in senelik olarak sectigi bu seriye kabul ettigi uc Salinger oykusunden biridir Salinger Kasim 1952 de oyku antolojisi icin daha once degisik dergilerde basilmis dokuz eserini secti Bunlarin arasinda Esme Icin Sevgi ve Yoksunlukla da vardi Yazar hicbir calismasinin tek basina antolojiye adini vermesini istemiyordu Kitap Amerika Birlesik Devletleri nde 6 Nisan 1953 te Little Brown and Company tarafindan Dokuz Oyku ismiyle yayimlandi ve buyuk basari kazandi Dokuz Oyku New York Times in en cok satanlar listesinde dokuz numaraya kadar yukseldi ve bu listede uc ay kaldi Jamie Hamilton kitabin Ingiliz baskisinin adini Esme Icin ve Diger Oykuler koymayi planliyordu Eserlerinin isimleri konusunda cok sert kurallari oldugu bilinen Salinger kitabin Buyuk Britanya baskisinin isim secimini Hamilton a birakmayi kabul etti Dokuz Oyku Britanya da For Esme With Love and Squalor and Other Stories adiyla yayimlandi Bu kararda Esme Icin in Britanya dergilerinde yayimlanan ilk Salinger oykusu olmasinin ve Britanyali bir genc kizin oykuye ismini vermesinin de etken oldugu dusunulmektedir Esme Icin Sevgi ve Yoksunlukla son olarak 2005 yilinda The Complete New Yorker ismiyle satisa sunulan DVD de yer aldi Bu DVD The New Yorker dergisinde 1925 2005 yillari arasinda basilmis butun yazilari kapsamakta ve icinde Esme Icin haricinde on iki Salinger oykusu daha bulundurmaktadir KarakterlerOykunun ilk kez basildigi The New Yorker dergisinin 8 Nisan 1950 sayisinin 28 ve 29 sayfalariBascavus X Oykunun anlaticisidir Ilk bolumde Normandiya Cikartmasi na katilmasindan hemen once ozel bir cocukla Ingiltere deki tanismasini anlatir ve bu bolumde ismi belirsizdir Ucuncu sahsin agzindan anlatilan ikinci kisim kahramanin savas gunlerinde yasadigi bunalimi konu alir Bu bolumde adi Bascavus X olarak anilir Esme Bascavus X in savasa katilmadan bir gun once tanistigi on uc yaslarindaki kiz cocugudur Esme oykunun ikinci bolumunde Bascavus X savastayken ona bir mektup gonderir Oykunun basinda okuyuculara Esme nin evlenecegi ve dugun torenine Bascavus X i de cagirdigi aciklanir Charles Esme nin bes yasindaki erkek kardesidir Bascavus ile tanistigi gun Esme nin yanindadir Onbasi Z Clay Bascavus X in cikartma sonrasi Avrupa gunlerindeki oda arkadasidir Duygusuz basit ve kaba bir adam olan Clay in oykunun yoksunluk kisminin simgesi oldugu dusunulur Loretta Clay in nisanlisi Savasta Clay e sik sik mektup yazar Bayan Megley Esme ve Charles in bakicilari olan Bayan Megley Bascavus X le tanistiklari gun cocuklari cayevine getiren kisidir Bascavus X in karisi Oykunun basinda anlatici Bascavus X ismini anar X Esme nin dugunune karisiyla konustuktan sonra gitmemeye karar verdiklerini aciklar Grencher Ana Bascavus X in kayinvalidesi Oykunun basinda adi gecer Bascavus X in agabeyi Oykunun ikinci bolumunde X agabeyinden gelen dusuncesizce yazilmis bir mektubu okur KonusuOyku erkek anlaticinin bir dugun davetiyesi almasiyla baslar Anlatici 18 Nisan daki bu dugune katilmayi cok istemektedir Ancak soluk kesici bir akli basindaliga sahip oldugunu soyledigi karisiyla konuyu tartistiklarini ve gidemeyeceklerine karar verdiklerini aciklar Cunku kayinvalidesi Nisan in ikinci haftasi cifti ziyaret etmeyi ve sonraki iki haftayi onlarla gecirmeyi planlamaktadir Bunun uzerine anlatici alti sene once tanistigi mustakbel gelinle ilgili bir seyler yazmaya karar verir Hikayenin ilk bolumunde gelinle olan tanismalarini anlatir Birinci bolum Oykunun kahramani olan isimsiz anlatici 1944 yilinin Nisan ayinda Ingiltere nin Devon kentinde Ingiliz Haberalma Orgutu tarafindan acilmis ozel bir isgale hazirlik kursuna katilan altmis civarindaki ABD askerinden biridir Derse girip ciktiklari zamanlar disinda bu askerlerin birbirleriyle iliskisi cok azdir Anlatici bos zamanlarini hava guzelse kirlarda yuruyus yaparak hava yagmurlu ise kitap okuyarak degerlendirmektedir Uc hafta suren kurs yagmurlu bir cumartesi gunu sona erer Kursu tamamlayan ekip aksam saat yedide Londra ya dogru yola cikacak ve bu sehre vardiklarinda Normandiya Cikartmasi na katilmak uzere farkli alaylara dagitilacaklardir Yolculuk icin hazirlanan anlatici esinden ve cevresinden uzakta olmasinin da etkisiyle kendisini cok yalniz ve huzursuz hisseder Sikintili bir sekilde sokaga cikar ve kaldiklari yerden kasaba merkezine kadar yurur Kilisenin kapisinda koro calismasi duyurusunu gorunce iceri girmeye karar verir Iceride yaslari yedi ile on uc arasinda degisen cogunlugu kizlardan olusan yirmi kadar cocuk calismaktadir Anlatici gidip en one oturur Koroyu dinlerken dikkatini on uc yaslarindaki bir kiz ceker Kizin kulak memesi hizasinda kesilmis kul sarisi saclari harika bir alni ve bikkin gozleri vardir Anlatici sikildigi her halinden belli olan bu kucuk kizin sesini diger cocuklarin sesinden rahatca ayirt edebilir cunku ust perdeden mukemmel tatli kendinden emin bir sese sahiptir Koronun soyledigi ilahi sona erdiginde anlatici kiliseden ayrilir ve yakinlardaki Kizilhac dinlenme salonuna gider Bir masaya tek basina oturup cay ve tarcinli corek ismarlar Yagmurlugunun cebinden cikan iki eski mektubu okumaya baslar Bu mektuplardan birini karisi digerini ise kayinvalidesi yazmistir Yoksunlukla dolu ve hareketli olsun dedi Yoksunlukla hic tanisikliginiz oldu mu Tam anlamiyla bilmedigimi ama her gecen gun yeni bir cesidiyle tanisa tanisa kendimi ona gittikce daha yakin hissettigimi ve nitelikleri uzerine en iyisini dokturucegime inandigimi bildirdim El sikistik Daha iyi kosullarda tanismamamiz ne uzucu degil mi Oyle dedim Kesinlikle oyle Birinci bolum sonu Cok gecmeden iceri sirilsiklam iki cocuk girer Onlara bir kadin eslik etmektedir Cocuklardan biri anlaticinin kilisede dikkatini ceken kiz digeri ise yedi yaslarinda bir oglan cocugudur Kiz ve kadin anlaticinin onundeki masalardan birine otururlar Oglan bir sure yaramazlik yapar ve masaya oturmamakta direnir fakat daha sonra o da oturur Gruba caylari gelirken kiz ve anlatici goz goze gelirler Kiz yasindan beklenmeyecek bir rahatlikla anlaticinin yanina gider ve Amerikalilar caydan nefret ederler sanirdim diyerek sohbet baslatir Sohbet sirasinda anlatici kizin kendisini koro calismasindayken fark ettigini buyuyunce caz sarkicisi olmak istedigini otuz yasina geldiginde sarkiciligi birakip Ohio ya yerlesmek istedigini tanistigi on birinci Amerikali oldugunu ve asiri yalniz gorundugu icin yanina geldigini ogrenir Kizin adi Esme dir ve kendisi bir aristokrattir Ama unvanini anlaticiya soylemek istemez Bu sirada oglan cocuk yanlarina gelip Bayan Megley nin Esme yi masaya geri cagirdigini soyler Oglan kizin erkek kardesi Charles tir Esme ve Charles hem oksuz hem de yetimdirler Babalari Ingiliz ordusunda Kuzey Afrika da gorevdeyken oldurulmus anneleri kisa bir sure once olmustur Soylenmese de okuyucu hava saldirisi sirasinda oldugunu dusunur Ebeveynlerinin olumunden sonra cesur ve olgun biri gibi davranmaya baslayan Esme kendisine cok buyuk gelen babasinin asker saatini gururla kolunda tasimaktadir Sohbet ilerledikce Esme nin yazarin diger oykulerindeki cocuklar gibi dengeli dusunceli aciksozlu ve dil ustadi oldugu ortaya cikar Anlatici kucuk kizin bu halinden cok hoslanir Charles ise hareketli bir cocuktur Adamin yanina geldiginde ilk sorusu filmlerde neden yandan opustukleri olur Diyaloglari sirasinda uc kere bir duvar bilmecesi hakkinda konusurlar Charles her seferinde ayni ictenlikle bir duvarin digerine ne dedigini sorar Anlatici aciklamak istemese de Esme onun asker oldugunu anlar ve savastan once ne is yaptigini sorar Anlatici profesyonel bir oyku yazari oldugunu aciklar Esme tutkulu bir okuyucu oldugunu soyleyerek adamdan ileride kendisi icin yoksunlukla sefaletle ilgili bir oyku yazmasini ister Muthis bir oyku beklentisi yoktur onun icin cocukca ve sacma olmamasi yeterlidir Vedalasirlarken Esme anlaticiyla haberlesmek istedigini soyler ve ondan iletisim bilgilerini alir Charles ve Esme cayevinden ciktiktan bir dakika sonra geri donerler Kiz kardesini kolundan suruklemektedir Anlaticinin yanina gelir ve Charles sizi opup hoscakal demek istedi der Charles anlaticiyi oper Kucuk kiz bir kez daha anlaticiya kendisi icin yoksunluk hakkinda bir oyku yazmasini istedigini hatirlatir Anlatici kiza yoksunlukla dolu ve hareketli bir oyku yazacagina soz verir Esme ve Charles ile gecirdigi kisa zamanda hissettigi insani sicaklik savas gunlerinin ve kamp hayatinin askerin uzerinde olusturdugu kederi azaltmistir Birinci bolum sona erer ve sahne degisir Ikinci bolum Birinci bolumun sonunda oykunun yoksunluk sefalet dolu dokunakli kisminin ikinci bolum oldugu soylenir Bu bolum okuyucuya ucuncu sahis anlatici tarafindan aktarilir Olay Mayis 1945 te Almanya nin Bavyera eyaletinde gecer Savas sona ermistir Birinci bolumdeki anlatici bu kisimda Bascavus X olarak anilir X dokuz Amerikali askerle birlikte bir sivilin evinde kalmaktadir Ikinci kattaki kucuk ve karanlik odasinda okumaya calisarak vakit gecirmektedir Savasin etkisiyle gecirdigi sinir krizi sebebiyle Frankfurt ta bir hastanede tedavi edilmis ve birligine yeni donmustur Ne kadar ugrassa da dikkatini bir turlu kitaba veremez En sonunda bir sigara yakar Bu sirada masanin ustunde duvara yasli durumda bir kitap gorur En bastaki bos sayfaya murekkeple yazilmis kisacik elyazisini okudu Umarsiz bir ictenlikle Sevgili Tanrim bu hayat bir cehennem yazilmisti Almanca olarak X sayfaya birkac dakika bakakaldi kafasinda hafifletici nedenleri dusunmemeye calisarak Sonra haftalardir suregelen bosvermisligine inat bir kursunkalem kapti masadan ve yazinin altina Ingilizce olarak sunlari yazdi Babalar Ogretmenler hep dusunuyorum Acaba cehennem nedir Ve iddia ediyorum cehennem sevememekten oturu aci cekmektir Tam bunlarin altina Dostoyevski diye yazmaya basladi ki tum bedenini sariveren bir urkuntuyle yazisinin hemen hic okunmaz halde oldugunu fark etti Kitabi kapatti Ikinci bolum Bu kitap onlar eve yerlesmeden once evin sahibi olan Alman ailenin otuz sekiz yasindaki bekar kizlarina ait Joseph Goebbels in Die Zeit Ohne Beispiel idir Kadin Nazi Partisi nin kucuk rutbeli bir gorevlisidir Bu yuzden de Bascavus X tarafindan birkac hafta once tutuklanmistir X kitabi actiginda ilk sayfasinda elyazisiyla yazilmis Sevgili Tanrim bu hayat bir cehennem yazisini gorur Bu cumle adami tarif ediyor gibidir Bunun uzerine masadan bir kursun kalem alip bu cumlenin altina Fyodor Mihaylovic Dostoyevski nin Karamazov Kardesler romanindan bir alinti yazar Babalar Ogretmenler hep dusunuyorum Acaba cehennem nedir Ve iddia ediyorum cehennem sevememekten oturu aci cekmektir Masanin uzerinde X hastanedeyken gelmis iki duzine mektup vardir Bunlardan birini rastgele alir Albany de yasayan agabeyinden gelmis duyarsiz bir mektuptur Agabeyinin yegenlerine savas hatirasi olarak sungu ya da gamali hac gondermesini istedigi mektubu tiksintiyle yirtar Bu sirada odaya Onbasi Clay olarak da anilan Onbasi Z girer Clay rozetler ve madalyalarla bezeli amacsiz ve duyarsiz bir bireydir Onbasi Z odada kaldigi sure boyunca X in perisan durumunu bir turlu anlayamaz ve ruh haliyle ilgili duygusuz yorumlarda bulunur Mektuplastigi kiz arkadasi Loretta ya X in gecirdigi sinir krizinden bahsettigini anlatir Loretta Z ye insanlarin savas sebebiyle sinir krizi geciremeyeceklerini X in dengesinin sivil hayatinda da bozuk oldugunu yazmistir Ote yandan kiz Z nin bir kedi vurmasini gecici bir delilik ani olarak yorumlamistir Z Bascavus X i Bob Hope un sovunu diger askerle birlikte izlemesi icin asagiya cagirir X bu teklifi geri cevirir Z en sonunda odadan cikar ve X yeniden yalniz kalir Bascavus X in dikkatini masanin uzerindeki mektup yigini arasinda duran bir paket ceker Paketi acar icinden Esme nin yazdigi bir mektup ve kizin babasinin saati cikar Esme mektubunda 38 gundur yazamadigi icin Bascavus X ten ozur dilemektedir Halasinin bogazi streptokokus iltihabi olmustur ve genc kiz halasiyla ilgilenmek zorunda kalmistir Cikarma gununde Charles le birlikte onun icin cok endiselendiklerinden bahseder Mektubunu ondan haber almayi bekledigini yazarak sonlandirir Esme asiri su gecirmez ve darbeye direncli kol saatinin savas suresince X te kalmasini ister Cunku bu zor gunlerde kendisinden cok X in saate ihtiyac duyacagini dusunmektedir Mektupta ayrica Esme nin okuma yazma ogrettigi ve asiri zeki buldugu kardesi Charles in Bascavus icin yazdigi birkac satir da vardir Charles Bascavus a soyle seslenir MERHABA MERHABA MERHABA MERHABA MERHABA MERHABA MERHABA MERHABA MERHABA MERHABA SEVGILER VE OPUCUKLER CHARLES Esme ve Charles in basit ama icten satirlarini okuyan Bascavus X cok etkilenir ve bir sure yerinden kimildayamaz Mektup ile saat hastalikli odaya ve Bascavus un ruhuna ilac gibi gelmistir Asker cocuklarin kendisine gosterdigi masum sefkatle yeniden sevebilecek gucte hisseder X muhtemelen intiharin esigindeyken Esme tarafindan kurtarilmistir Sevginin yoksunlugu yenebilecegini anlayan Bascavus artik kendi yasamindaki yoksunlugu yok etme gucune sahiptir ve savastan once sahip oldugu manevi degerleri yeniden kazanabilecek guctedir Saati kutudan cikardiginda caminin kirilmis oldugunu gorur Baska bir yeri daha bozulmus mu diye kontrol etmeye cesaret edemez Saat elinde bir sure daha kalir ve sonra uykusunun geldigini fark eder AnalizBasta Ihab Hassan olmak uzere bircok edebiyat elestirmeni Esme Icin Sevgi ve Yoksunlukla nin Esme nin serefine yazilmis modern bir dugun kasidesi oldugunu dusunur Bascavus X sevgi yoksunlugu yuzunden aci cekerken Esme nin kendisine gosterdigi sevgiyle bu sorunundan kurtulmasinin hediyesi olarak kiza bu oykuyu yazmistir X in Esme de buldugu sevgi romantik degil insanlar arasinda yayildikca buyuyen azizlerde rastlanabilecek turde bir sevgidir Esme Icin Sevgi ve Yoksunlukla da duyarsiz ve tahammul edilemez bir adam olarak tasvir edilen Clay in ismini James Joyce un ilk kez 1914 yilinda yayimlanan Dublinliler isimli kitabindaki ayni adli oykuden aldigi dusunulur Joyce da bu oykusunde yoksunlugu konu edindi Salinger Esme nin mektubunun X e ic huzurunu yeniden kazandiracak kadar onemli olmasinin sirrini X in hikayedeki diger karakterlerle olan iliskisinde anlatir Oykude Bascavus un iletisim kurdugu insanlar karisi kayinvalidesi ordudaki arkadaslari Clay ve dolayli olarak Clay in nisanlisi Loretta dir X kayinvalidesini cok istedigi halde Esme nin dugunune gitmesinin engeli olarak anar Soluk kesici bir akli basindaliga sahip oldugunu soyledigi karisi ise Esme nin adam icin ne kadar onemli oldugunu hicbir zaman fark edememistir X dugune gidememe nedenini aciklarken karisinin kendisine soylediklerini tekrar ediyor gibidir Adam karisi ve kayinvalidesine derinden bir baglilik hissetmez Aralarinda duzgun bir iletisim yoktur Benzer sekilde Bascavus Tiverton da egitimdeyken de hicbir asker arkadasiyla samimiyet kurmaz Oykunun yoksunluk kismini olusturan ikinci bolumunde X in durumu daha da agirlasir Ilk olarak erkek kardesinin yazdigi ve tek amaci savas hatirasi gondermesini istemek olan zalimce bir mektubu okur Asker arkadasi Clay ise X in neler hissettigini goremeyecek kadar duyarsiz bir adamdir Clay Turkce Kil ayni zamanda James Joyce un Dublinliler kitabinda yer alan lumpenligin duraganligin ve en onemlisi yoksunlugun anlatildigi oykulerinden biridir ve Salinger in karaktere ismini Joyce un bu oykusu dolayisiyla vermis olabilecegi dusunulur X i Clay in mektuplari vasitasiyla taniyan Loretta ise Bascavus un psikolojik durumunun savastan kaynaklanmadigini ve adamin karakteriyle ilgili oldugunu iddia ederken Clay in bir kediyi sadistce oldurmesini ise gecici bir delilik ani olarak tanimlayabilen bir kadindir X icin tahammul edilemez bir insan olan Clay in en buyuk yoksunlugu kendisine yoneltilen elestiriyi dahi anlayamayacak biri olmasidir cunku X in kediyi oldurmesini acimasizca buldugunu belli eden ironik cumlelerinde ne kastettigini anlayamaz Bascavusun savasin bir insani ne olcude mahvedebilecegini anlayacak birine ihtiyaci vardir Savas yuzunden hem annesini hem de babasini kaybeden Esme nin hissettikleri X in hissettiklerine benzerdir Kucuk kiz bu kayiplarinin ardindan olgun insanlarin ustlendikleri sorumluluklari cesaretle yuklenmistir Sefil bir toplumda Goebbels gibilerin varligina ragmen kotuluklere ragmen mucadelesine devam etmektedir Ne kadar sefil bir toplumda yasarsa yasasin ailesine sadik yalniz bir Amerikali askere sefkat gosterebilen ust duzey bir kisilige sahip olan genc kiz anlamli bir hayat yasayabilen yozlasmis bir dunyada hayati sevebilen biridir Esme nin ergen bir kiz ile olgun bir kadin arasindaki gidip gelmeleri oykude de vurgulanir Kimi zaman satafatli ve kibirlidir Kelimeleri yanlis kullanir Ote yandan masum naif bir yani da vardir Bascavus tan yoksunlukla ilgili bir oyku yazmasini isterken sebep olarak bu konunun asiri derecede ilgisini cekmesi oldugunu aciklar Ancak bunu soylerken cok rahattir Kizin konusmalarindaki bu sozel taskinlik okuyucunun eglenmesine neden olur Oykunun ikinci bolumunde Bascavus un okudugu Esme nin 7 Haziran 1944 tarihli mektubunda da benzer bir ictenlik ve kendiligindenlik soz konusudur Esme nin X ile tanistiklari tarihi saatine kadar belirtmesi 30 Nisan 1944 3 45 ile 4 15 arasi kac gun once oldugunu hesaplamasi 38 gun cocukcadir Ote yandan kiz birlikte olduklari kisitli zamanda X in bir saati olup olmadigini da kontrol etmistir Esme ve X in dinlenme salonundaki konusmalari icsel ruh halleriyle ilgili ipucu vermez Ikisi de acilarinin onune maske takmis gibidirler Kirilganliklari ve guvensizlikleri gizlenmistir X derin depresyonuna ragmen diyaloglari boyunca gulumser Esme nin tirnaklari yenmistir ama konusma boyunca saclarini duzgun tutmak icin caba harcar Kiz cumlelerinin kendini daha buyuk ve olgun gostermesi icin ugrasir Adamin konusmasi ise igneleme ile ictenlik arasinda gidip gelir Bu konusmanin sonunda okuyucu X in buyuk bir duygusal aclik icinde oldugunu Esme nin ise cocukluk ile yetiskinlik arasinda sikisip kaldigini anlar Esme mektubuyla Bascavus a yardimci olabilecek tek insandir Hem yazdiklari hem de hediye olarak gonderdigi babasinin saati kizin sevgisini ifade etme ihtiyacinin temsilcileri gibidir Bu saat oykunun ilk bolumunde Esme nin olu babasiyla olan tek bagidir ve savas sebebiyle kizin yasadigi yoksunluga dikkat ceker Ikinci bolumde Bascavus saati paketinden cikardiginda saatin durmus oldugu ve yolda caminin kirildigi anlasilir Saatin bu durumu ile askerin ruh hali arasinda benzerlik vardir X in saati bir sure inceledikten sonra uykusunun gelmesinin sebebi Esme nin mektupta bahsettikleri ya da kurdugu cumleler degil bu mektupla kizin kendisine gosterdigi savas boyunca cok ihtiyac duydugu sevgiyi hissetmesidir Sevginin yoksunlugunu yendigini goren X ic huzuruna kavusur Bircok klasik Amerikan hikayesinin sonunda kahraman eser boyunca yasadiklarindan aldigi dersleri ve kazandigi tecrubeleri uygulayabilecegi bir noktaya ulasir Esme Icin de ise kahraman kendini geri kazanir Hikaye bittiginde X sozunu yerine getirmis ve Esme ye yoksunlukla dolu bir oyku yazmistir Bu eser sembolik bir babanin kucuk kizina sevgisini gosterdigi dugun hediyesidir Yazarin diger eserleriyle karsilastirmaDokuz Oyku nun Ingiltere de yayimlanmasinin ardindan Sir Laurence Olivier Esme Icin i radyo tiyatrosu olarak uyarlamak uzere Salinger dan izin istedi Salinger bu teklifi gecmis tecrubeleri yuzunden reddetti I Esme Icin Sevgi ve Yoksunlukla da Ikinci Dunya Savasi yuzunden ruhsal denge bozuklugu yasayan yalnizlik ceken ve sevgi eksikligi hisseden Amerikali asker Bascavus X bu sorunlarindan iki Ingiliz cocugun kendisine gosterdigi masum sevgiyle kurtulur Oykunun sonunda X savasin tum korkuncluguna ragmen Esme ve Charles sayesinde yeniden huzurlu hissetmeye baslar ve icindeki yoksunluktan arinir Salinger bu oykusunde bir insan ne kadar kotu bir ruh halinde olursa olsun eger dunyayi sevmenin bir yolunu bulursa hem problemlerinden hem de bu problemlerin sonucu olarak ortaya cikacak intihar eyleminden kurtulabilir mesajini verir Bloom 2000 s 6 Salinger icin nevrozun cozumu sevmektir Yazar eger sevmezsek yasayamayiz temasini Esme Icin disinda baska calismalarinda da kullandi Yeniyetme bir delikanlinin yasama isyanini anlattigi ve tek romani olan Cavdar Tarlasinda Cocuklar in kahramani savas sonrasi Amerika nin maddeci ve yuzeysel dunyasinda varolmaya calisan Holden Caulfield dir Holden ergen konusma agziyla kara mizah yaparak konusur ve gordugu pek cok seyi tanimlamak icin sahte kelimesini kullanir Bu romanda tipki Esme gibi Salinger in bilge cocuklarindan biri olan Holden in kiz kardesi Phoebe delikanlinin duygusal dengesini kazanmasinda ve toplumla yeniden kaynasabilmesinde anahtar faktor olur Eserin son bolumlerinde Holden Phoebe ile konusur Phoebe nin agabeyini kendisine getiren sozlerinin ardindan Holden yetiskin birine donusur Esme Icin de bireyin icindeki yoksunlugu konu eden Salinger bu hikayeden bir sene sonra yayimlanan Cavdar Tarlasinda Cocuklar da ise toplumdaki yoksunlugu anlatir Esme ve Phoebe cildirmak uzere olan kahramanlarin kurtaricisi olurlar Yazarin bu iki eserinden daha once 31 Ocak 1948 de The New Yorker dergisinde basilan bir diger oykusu Muz Baligi Icin Mukemmel Bir Gun de ise konuskan kiz cocugu Sybil oykunun kahramani olan Seymour Glass in intiharini onleyemez ama en azindan adamin yetiskinlerin kirlettigi dunyasini aydinlatmayi basarir Hikayede savastan donmesinin ardindan Florida sahillerine dedikoducu ve basit karisi Muriel ile tatile gelen eski asker Seymour halen savasin uzerinde yarattigi krizin etkisi altindadir Otel odasinda tirnaklarini boyarken bir yandan da annesiyle telefonla konusan Muriel kocasinin ne durumda oldugunun farkinda degildir Seymour plajda konuskan bir kiz cocugu olan Sybil ile tanisir ve Sybil la yaptigi konusma adama tum sikintilarindan arinarak az da olsa dinlenebilmesi icin sure kazandirir Bir turlu geri donemedigi masumiyeti ile bayagi bir yasam zevki arasinda sikisip kalan Seymour odasinda intihar ederek Salinger in unlu kurgusal karakterleri Glass Ailesi nin temellerini atan ani yaratir Esme Phoebe ve Sybil birbirine cok benzeyen cocuklardir Ote yandan hem Bascavus X hem de Holden Caulfield intihar eden Seymour in ruhani torunlari kabul edilir Esme nin benzetildigi bir diger Salinger karakteri de Teknede oykusunun kahramani Boo Boo Tanenbaum dur Seymour Glass in kiz kardesi Boo Boo Lionel isminde dort yasinda bir oglu olan olgun bir kadindir Amerikali Boo Boo da tipki Ingiliz Esme gibi iyi olana ulasmak icin mucadele eder Salinger in savas gunlerinde Avrupa da yazdigi oykulerden biri olan Fransa da Bir Cocuk ta Babe Gladwaller bir siperde saklanirken bir yandan da kiz kardesi Mattie den gelen sevgi dolu mektubu okur Yazarin bu calismasinda tipki Esme nin Bascavus X e mektubu sonrasinda oldugu gibi kardesiyle kurdugu bu iletisim Babe i rahatlatir ve adam rahat bir uykuya dalar Salinger Glass Ailesi ni anlattigi oykulerinde de kahramanin rahatlayarak uyuyakalmasini sorunun cozuldugunun isareti olarak kullanir TepkilerEser The New Yorker dergisinde 14 Nisan 1950 de basilmasinin ardindan buyuk bir basari kazandi Slawenski 2011 s 183 Derginin okurlari oykuyu cok sevdiler 20 Nisan 1950 de Salinger New Yorker editorlerinden Gus Lobrano ya buyuk bir saskinlikla Esme Icin icin o gune kadar yayimlanmis tum hikayelerinden daha fazla mektup aldigini acikladi Slawenski 2011 s 183 Frederick L Gwynn ve Joseph L Blotner gibi edebiyat elestirmenleri oykunun Salinger in sanatinin doruk noktasi oldugunu soylediler Dokuz Oyku nun yayimlanmasinin ardindan Charles Poore The New York Times ta 9 Nisan 1953 te basilan makalesinde Esme Icin in Ikinci Dunya Savasi nin ortaya cikardigi en iyi oyku oldugunu yazdi George Steiner da Poore la benzer sekilde harikulade bicimde ilerleyen eserin savasin ortaya cikardigi en guzel hikaye oldugunu soyledi Ihab Hassan eserin Sarsak Dayi Connecticut ta ve Teknede yle birlikte Salinger in kariyerinin ikinci bolumunde yazdigi en iyi oyku oldugunu acikladi John Antico oykunun savasin yarattigi yoksunluk dolayisiyla depresyona giren bir bascavusu on uc yasinda bir kizin sevgisinin kurtarmasi olarak yorumlanmasina karsi cikti Antico ya gore Salinger in bu calismasi tipik duygusal savas oykulerinin bir parodisiydi ve Bascavus X i sevginin gucu degil sahip oldugu espri anlayisi kurtarmisti John Hermann ise eserin kilit kisisinin Esme degil erkek kardesi Charles oldugunu iddia etti Hermann a gore Charles in bilmecesindeki bir duvarin digerine kosede bulusalim demesi X ile dunya arasindaki bagi ifade ediyordu X in huzuruna kavusmasini Esme nin satirlari degil Charles in mektubun sonuna ekledigi not saglamisti Ayrica sayi saymayi hesap yapmayi ve saatin kac oldugunu bilmeyen Charles ablasina gore daha masumdu Mike Tierce a gore ise Bascavus X i bunalimindan kurtaran hem Esme hem de Charles ti Esme gercekciligi maddeciligi ve bilimi temsil ederken Charles duygusal ictenligin simgesiydi ve X in duzelmek icin her iki kardese de ihtiyaci vardi Esme Icin ilk kez yayimlandiginda Salinger in bu calismasini savasta yasadigi kotu tecrubelerine dayanarak yazdigi dusunuldu Ancak yazar eserin otobiyografik oldugunu kesinlikle reddetti Eberhard Alsen ise 2002 de yayimladigi bir makalesinde Salinger in 1945 yilinda Almanya dan Ernest Hemingway e gonderdigi mektubunda yasadigi depresyon yuzunden Nurenberg deki hastaneye kontrole gittigini yazdigini hatirlatarak oykunun yazarin en otobiyografik oykusu oldugu iddiasini surdurdu EtkileriLaurence Olivier Salinger in Ingiltere deki yayincisi Jamie Hamilton araciligiyla Esme Icin Sevgi ve Yoksunlukl nin BBC de radyo tiyatrosunu yapmak icin yazardan izin istedi Oyuncu daha onceleri Charles Dickens Joseph Conrad Robert Louis Stevenson Herman Melville gibi yazarlarin klasik romanlarini radyoya uyarlamisti Salinger Olivier nin o gune kadar eserini radyo oyununa cevirmek istedigi tek cagdas yazardi 2000 yilinda Chris Cain ve Keith Murray tarafindan kurulan We are Scientists grubu For Esme With Love and Squalor oykusunden esinlenerek With Love and Squalor adini verdikleri albumleriyle tanindilar Benzer sekilde 1950 yilinda Salinger in Sarsak Dayi Connecticut ta isimli oykusu Kazablanka nin da senaryo yazarlari olan Julius J Epstein ve Philip G Epstein tarafindan senaryolastirilmis ve Samuel Goldwyn nin yapimciligini ustlendigi eser My Foolish Heart ismiyle filme cekilmisti Salinger bu hikayesinde anlattigi masumlugu kaybetme temasinin filmde bekareti kaybetme seklinde gosterilmesine cok sinirlenmis bir daha eserlerinin haklarini sinema ve televizyon dunyasina satmama karari almisti Yasadigi bu tatsiz tecrube sonucunda aldigi karar sebebiyle yazar Olivier nin teklifini geri cevirdi 1977 yilinin Subat sayisinda Esquire dergisinde For Rupert with no promises adinda imzasiz bir oyku yayimlandi Dergi ilk kez yazarini aciklamadigi bir oykuye yer vermisti For Rupert with no promises i on bes senedir yeni bir eseri basilmamis Salinger in yazdigina dair dedikodular cikti Sonunda eserin sahibinin Eger Salinger hikayeler yazmayacaksa birileri onun icin bu hikayeleri yazmali aciklamasini yapan derginin editoru Gordon Lish oldugu ortaya cikti Bu oyku Gordon Lish in 1984 yilinda basilan oyku derlemesi What I Know so far da da yer aldi Bu kitaptaki bir diger oyku de Lish in gene Esme Icin den esinlenerek isim verdigi yazara O Henry Odulu kazandiran For Jerome With Love and Kisses idi Eserde bir babanin munzevi yasami tercih etmis unlu bir yazar olan ogluyla iliskisini duzeltmeye calismasi anlatilir Yazar ogul Salinger in kurgusal bir parodisidir Lemony Snicket in Talihsiz Seruvenler Dizisi nde ilk olarak serinin 6 kitabi Alacakaranlik Bulvari inda gorulen Esme Squalor isimli bir karakter vardir Snicket bu karakteri yaratirken Salinger in oykusunden esinlendi Ayrica New York kokenli indie rock grubu We are Scientists 2005 yilinda cikardiklari albumlerinin adini hikayeden ilham alarak With Love and Squalor koydular Grubun Salinger in hayrani oldugu bilinmektedir NotlarI Salinger 1951 yilinda yayimlanan ilk ve tek romani Cavdar Tarlasinda Cocuklar in 16 bolumunde Laurence Olivier den bahseder Romanin kahramani Holden Caulfield kiz arkadasi Sally i mutlu etmek icin tiyatro bileti alirken tiyatro ve sinemadan nefret ettigini soyler Bu sirada Bir aktor iyiyse hep anliyorsunuz iyi oldugunu biliyor ve bu da her seyi berbat ediyor Ornegin Sir Lawrence Olivier yi ele alalim Onu Hamlet te izledim D B Phoebe yle beni gecen yil goturmustu o filme Agabeyim filmi onceden gormustu yemekte bize oyle bir anlatti ki ben de gormek icin felaket sabirsizlandim Ama seyredince pek hosuma gitmedi Bu Sir Laurence Olivier nin nesi boyle muhtesemmis bir turlu anlayamadim Felaket iyi bir ses tonu vardi acayip yakisikli bir herifti ortalikta yururken duello ederken filan onu izlemek guzeldi ama D B nin anlattigi Hamlet degildi o Uzuntulu basi dertte olan bir herif degil de sanki muhtesem bir general gibiydi diyerek Olivier yi anar KaynakcaGenelBloom Harold 2000 J D Salinger s The Catcher in the Rye Infobase Publishing ISBN 9780791056646 Crawford Catherine 2006 If You Really Want to Hear About It Writers on J D Salinger and His Work Thunder s Mouth Press ISBN 9781560258803 Dickstein Morris 2002 Leopards in the Temple The Transformation of American Fiction 1945 1970 Harvard University Press ISBN 9780674006041 Fiedler Leslie A 1960 Love and Death in the American Novel Dalkey Archive Press ISBN 9781564781635 J D Salinger Revisited Twayne Publishers Eylul 1988 ISBN 9780805775228 Graham Sarah 2007 J D Salinger s The Catcher in the Rye Routledge Guides to Literature Taylor amp Francis ISBN 9780415344524 Kennedy J Gerald 1995 Modern American Short Story Sequences Composite Fictions and Fictive Communities Cambridge University Press ISBN 9780521430104 Miller James Edwin 1965 J D Salinger University of Minnesota Press ISBN 9780816603664 Reiff Raychel Haugrud 2008 J D Salinger The Catcher in the Rye and Other Works Marshall Cavendish ISBN 9780761425946 Salinger J D Kasim 1993 Dokuz Oyku 1 baski bas Istanbul Yapi Kredi Yayinlari ISBN 9753630484 Salinger J D 2010 For Esme With Love and Squalor Penguin Books ISBN 978 0 141 04925 0 Salinger J D Nisan 2012 Dokuz Oyku 16 basim bas Istanbul Yapi Kredi Yayinlari ISBN 9789753630481 Shuman R Baird 2002 Great American Writers Twentieth Century Marshall Cavendish ISBN 9780761472407 Slawenski Kenneth 2011 Uzuntu Muz Kabugu ve J D Salinger Sel Yayinlari ISBN 9789755705200 Slawenski Kenneth 2010 Authorship Chronology Ingilizce 17 Ekim 2012 tarihinde kaynagindan erisim tarihi 15 Ekim 2012 Wintle Justin 2002 Makers of Modern Culture Routledge ISBN 9780415265836 Ozel Oykunun Turkce isminin alindigi birinci kitap Salinger 1993 s 69 Oykunun Turkce isminin alindigi ikinci kitap Salinger 2012 s 81 a b Salzman Jack 1991 New Essays on The Catcher in the Rye Ingilizce Cambridge University Press s 4 ISBN 9780521377980 Bloom 2000 s 6 a b c Wintle 2002 s 459 a b Crawford 2006 s 15 a b Dickestein 2002 s 89 Slawenski 2011 s 179 Crawford 2006 s 117 a b French 1988 s 8 a b c d Graham 2008 s 4 a b French 1988 s 5 Reiff 2008 s 18 Reiff 2008 s 115 Hoban Phoebe 15 Haziran 1987 The Salinger File New York Magazine Ingilizce New York Media LLC ss sayfa 40 ISSN 0028 7369 Shuman 2002 s 1302 a b Slawinski 2011 s 80 a b Shuman 2002 s 1303 a b c Slawenski 2011 s 180 a b Slawenski 2011 s 179 a b Reiff 2008 s 88 Salinger J D Fiction For Esme With Love And Squalor Ingilizce The New Yorker 18 Subat 2014 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 5 Kasim 2012 Slawinski 2011 s 185 Reiff 2008 s 118 Slawinski 2011 s 235 a b Graham 2008 s 121 Reiff 2008 s 29 Slawinski 2011 s 237 French 1988 s 130 131 The Complete New Yorker Eighty Years of the Nation s Greatest Magazine Book amp 8 DVD ROMs The Complete New Yorker amazon com 30 Eylul 2012 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 19 Kasim 2012 a b Bloom 2000 s 112 Salinger 2010 s 65 a b c Fiedler 1960 s 499 a b Salinger 2010 s 69 Salinger 1993 s 80 Salinger 2010 s 70 a b Salinger 2010 s 74 a b Miller 1965 s 22 Salinger 1993 s 81 a b Bloom 2000 s 38 For Esme with Love and Squalor Shmoop Literature Guide Shmoop University Inc 2010 s 6 ISBN 9781610624817 a b Slawenski 2011 s 181 a b Salinger 1993 s 87 a b Miller 1965 s 23 Hassan Ihab Aralik 2009 The Rare Quixotic Gesture Henry Grunwald Ed Salinger A Critical and Personal Portrait by More Than Twenty of His Contemporaries Harpers Collins US s 147 ISBN 9780061852503 French 1988 s 76 Heiserman Arthur Miller Jr James E Aralik 2009 Some Crazy Cliff Henry Grunwald Ed Salinger A Critical and Personal Portrait by More Than Twenty of His Contemporaries Harpers Collins US s 199 ISBN 9780061852503 Bloom 2000 s 113 a b c French 1988 s 78 Oykunun Turkce isminin alindigi kaynak Joyce James 2010 Dublinliler Imdat Yegen tarafindan cevrildi Parsomen Yayinlari s 99 ISBN 978 605 5935 84 9 French 1988 s 77 Bloom 2000 s 116 a b Bloom 2000 s 117 French 1988 s 88 Reiff 2008 s 89 a b Bloom 2000 s 88 Bloom 2000 s 89 a b Bloom 2002 s 115 a b c Bloom 2002 s 118 Slawneski 2011 s 203 a b Fiedler 1960 s 333 a b Dickstein 2002 s 92 Gwyn Frederick L Blotner Joseph L Aralik 2009 The Early Stories Henry Grunwald Ed Salinger A Critical and Personal Portrait by More Than Twenty of His Contemporaries Harpers Collins US s 264 ISBN 9780061852503 Poore Charles Books of Times Ingilizce The New York Times 12 Kasim 2012 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 30 Kasim 2012 Steiner George 14 Kasim 1959 The Salinger Industry The Nation Ingilizce ss 360 363 Antico John 14 Kasim 1966 The Parody of J D Salinger Esme and the Fat Lady Exposed Modern Fiction Studies Ingilizce ss 325 340 Hermann John Ocak 1961 J D Salinger Hello Hello Hello College English Ingilizce National Council of Teachers of English ss 262 264 Tierce Mike Bahar 1984 Salinger s For Esme With Love and Squalor The Explicator Ingilizce ss 56 58 Alsen Eberhard 2002 New Light on the Nervous Breakdowns of Salinger s Sergeant X and Seymour Glass CLA Journal Ingilizce ss 379 387 King Steve Salinger Esme Squalor Ingilizce 8 Haziran 2014 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 17 Kasim 2012 French 1988 s 6 Slawinski 2011 s 245 Esquire Touts Mystery Tale New York Magazine Ingilizce 10 6 New York New York Media LLC 7 Subat 1977 s 60 ISSN 0028 7369 Weber Myles 2005 Consuming Silences How We Read Authors Who Don t Publish Ingilizce University of Georgia Press s 88 ISBN 9780820326993 Wenke John Paul 1991 J D Salinger a study of the short fiction Ingilizce Twayne Publishers s 165 ISBN 9780805783346 a b Enotes com 2 Subat 2009 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 30 Ocak 2010 Kramer Melody Joy 12 Ekim 2006 A Series of Unfortunate Events Literary Allusions National Public Radio 22 Nisan 2010 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 22 Aralik 2012 Brain Snacks Tasty Tidbits of Knowledge Shmoop University Inc 6 Kasim 2015 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 22 Aralik 2012 Sullivan Caroline 28 Ocak 2005 These charming men The Guardian 23 Mart 2012 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 22 Aralik 2012 Wong Eugenia 2007 We are Scientists Shut Up Erisim tarihi 22 Aralik 2012 Your album title With Love and Squalor is from J D Salinger s Nine Stories Are you guys big Salinger fans Turkcesi Albumunuzun adi With Love and Squalor J D Salinger in Dokuz Oyku sunden geliyor Salinger hayrani misiniz sorusunun cevaplari We re the biggest J D Salinger fans We ve proven it to him by sitting outside of his house in Connecticut and doing a hunger strike for 320 hours but only four of those hours of that hunger strike lasted we got hungry Turkcesi En buyuk J D Salinger hayranlariyiz Bunu ona kanitlamak icin Connecticut taki evinin onunde oturduk ve 320 saat surecek bir aclik grevine basladik ama dort saat sonunda bu greve son verdik cunku acikmistik olu kirik baglanti Salinger J D 2002 Cavdar Tarlasinda Cocuklar Yapi Kredi Yayinlari s 115 ISBN 975 363 636 9 Dis baglantilar Esme Icin Sevgi ve Yoksunlukla nin The New Yorker dergisi arsivlerindeki sayfasi18 Subat 2014 tarihinde Wayback Machine sitesinde Ingilizce dilinde Deadcaulfields com da Dokuz Oyku ve Esme Icin Sevgi ve Yoksunlukla 15 Ocak 2013 tarihinde Wayback Machine sitesinde Ingilizce dilinde