Yama Hindu ölüm tanrısıMaya ölüm tanrısıAfrika ve Orta DoğuOsirisSahra Altı Afrika Igbo Yoruba Yoruba dini Iku

Afrika ve Orta Doğu

Sahra Altı Afrika

Igbo

()
()

Yoruba

(Yoruba dini)
Iku (tanrı) (Yoruba dini)

Orta Doğu

Kenan

Mısır

Aker (Mısır mitolojisi)
Andjety, eski bir Mısır tanrısı
Anubis, ölülerin koruyucusu,eski Mısır dininde mumyalama ve öbür dünya tanrısı
Aqen, Ölüler Kitabı'nda nadiren bahsedilen bir tanrı
Duamutef, Horus'un dört oğlundan biri
Hapi, Horus'un dört oğlundan biri
Imset, Horus'un dört oğlundan biri
Kherty
, Ölüler Kitabı'nda bahsedilen alışılmadık görünümlü bir tanrı
Nephthys (NebetHuet), Anubis'in annesi ve Osiris ile Isis'in (Aset) kız kardeşi. Ölülerin koruyuculuğunu yapmaktadır. Ayrıca ölü ruhlara Osiris'e kadar eşlik ettiğine inanılıyordu.
Osiris, Yeraltı Dünyasının efendisi
Qebehsenuef, Horus'un dört oğlundan biri olan
Seker, Memphite nekropolünün şahin tanrısı, yaşayanların koruyucusu ve ölülerin tanrısı olarak bilinir. Osiris ile yakından bağlantılı olduğu biliniyor.
Serapis, Graeco-Mısır senkretistik tanrı, Osiris, Apis, Hades, Demeter ve Dionysus'un unsurlarını birleştirir. Ayrıca Ptolemaios Krallığı ve İskenderiye'nin koruyucusu.

Mezopotamya

Ereshkigal (Babil mitolojisi), Yeraltı Dünyasının ilk hanımı
Jabru (Elam mitolojisi)
Namtar (Mezopotamya mitolojisi)
Nergal (Babil mitolojisi), Yeraltı dünyasının ikinci lordu
Ninsusinak (Asur mitolojisi)
Nungal (Babil mitolojisi) Ereşkigal'in kızı. "Yaşam tabletini" elinde tuttu ve kötüleri yargıladı.
Erra (tanrı)

Batı Avrasya

Avrupa

Arnavut

Baltık-Slav

Bask

Erio (Bask mitolojisi)

Kelt

(Breton halkı)
Morrigan

İskandinav-Cermen

Rán, Johannes Gehrts'in 1901 tarihli bir çiziminde bir denizciyi derinliklere çekmek için ağını kullanıyor.

Freya, başkanlık yaptığı Fólkvangr savaşta ölenlerin yarısını seçer.
Gefjon, bakire olarak ölenleri denetleyen tanrıça
Hel, savaşta ölmeyen veya boğulmayan insanların öldükten sonra gittiği Helheim'ın kraliçesi ve ölümün tanrıçası
Odin Valhalla'ya başkanlık eder ve savaşta ölenlerin yarısını alır.
Rán, ağında boğulanları toplayan deniz tanrıçası

Etrüsk

Aita, yeraltı tanrısı
Culga, bir kadın yeraltı ruhu
Februus, arınma, ölüm, yeraltı dünyası ve zenginlik tanrısı
Mani, ölülerin ruhları
, ölülerin tanrıçası
Mantus, yeraltı dünyasının tanrısı
Orcus, yeraltı tanrısı
Tuchulcha, bir yeraltı ruhu
, yeraltı dünyasının kanatlı ruhu

Yunan

Apollo, hastalıkların tanrısı
Atropos, hayatın ipini kesen moirai'lerden biri.
Kharoon, ölülerin feribotu
Erebus, karanlığın ilkel tanrısı, sisleri yeraltı dünyasını çevreledi ve dünyanın boşluklarını doldurdu.
Erinyeler, intikamın tanrıları
Hades, yeraltı dünyasının kralı
Hekate, Büyücülük tanrıçası Persephone'yi aramasında Demeter'e yardım etti ve sihri en iyi geceleri çalıştığı için Yeraltı Dünyasında yaşamasına izin verildi.
Hermes, Psikopomp olarak hareket eden haberci tanrı
Hypnos, uykunun kişileştirilmesi, Thanatos'un ikizi, Romalı muadili Somnus'tur.
Kerler, şiddetli ölüm tanrıçaları, Thanatos'un kız kardeşleri
Lampadeler, meşale taşıyan yeraltı perileri
Limos, eski Yunan dininde açlık tanrıçası.
Macaria, kutsal ölüm tanrıçası (Herakles'in kızı ile karıştırılmamalıdır)
Persephone, Yeraltı dünyasının kraliçesi. Hades'in karısı ve bahar büyümesi tanrıçası.
Serapis, Graeco-Mısır senkretistik tanrı, Osiris, Apis, Hades, Demeter ve Dionysus'un unsurlarını birleştirir. Ayrıca Ptolemaios Krallığı ve İskenderiye'nin koruyucusu.
Tartarus, Yeraltı dünyasının en karanlık, en derin kısmı olan genellikle Olimpus tanrılarının düşmanlarını hapsetmek için kullandığı yer ve tanrı.
Thanatos, ölümün kişileştirilmesi, Romalı muadili Mors
Yeraltı dünyasının yedi nehrinin tanrıları:

Acheron, Acheron nehrinin tanrısı
Alpheus, Alpheus nehrinin tanrısı
Cocytus, Cocytus nehrinin tanrısı
Eridanos, Eridanos nehrinin tanrısı
Lethe, Lethe nehrinin tanrıçası
Phlegethon, Phlegethon Nehri tanrısı
Styx, yaşayanlar ve ölüler arasında bir sınır oluşturan nehir Styx nehrinin tanrıçası

Roma

Dea Tacita, ölülerin tanrıçası
, ölüm ve Yeraltı Dünyası ile ilişkili antik Roma tanrıları
Dis Pater, yeraltı tanrısı
, kötü niyetli ölü
Libitina, cenaze ve cenaze tanrıçası
Manes, ölülerin ruhları
, ölüm tanrıçası
Mors, ölümün kişileştirilmesi, Yunanca karşılığı Thanatos'tur
, cenaze tanrıçası
Orcus, bozulmuş yeminlerin cezası; genellikle Pluto ile birlikte katlanır
Plüton, Yeraltı Dünyasının hükümdarı
Proserpina, yeraltı dünyasının kraliçesi
Soranus, Romalılar tarafından kabul edilen yeraltı Sabine tanrısı
Viduus, ölümden sonra ruhu ve bedeni ayıran tanrı

Batı Asya

Elam

Jabru (Elam mitolojisi)

Hindu-Vedik

Chitragupta, ölümden sonra adalet tanrısı
Mara
Yama, ölüm tanrısı ve öbür dünyanın hükümdarı
Dhumavati, ölüm, talihsizlik ve geçicilik tanrıçası

Pers - Zerdüştçülük

Angra Mainyu veya Ahriman, yıkıcı ruh (Pers mitolojisi)
Asto Vidatu veya Astiwihad veya Asto-widhatu, ölüm tanrısı (Pers mitolojisi)

Oset

Aminon, yeraltı dünyasının bekçisi.
Barastyr, yeraltı dünyasının hükümdarı.
Ishtar-Deela, yeraltı dünyasının efendisi. Vaynah kökenli.

Ural

Azyren (Mari halkı)
Kalma, Fin ölüm ve çürüme tanrıçası, adı "ceset kokusu" anlamına geliyor
Nga (Nenets)
Tuoni (Fin mitolojisi), eşi ve çocukları ile birlikte ölüm tanrısıdır.

Asya Pasifik / Okyanusya

Uzakdoğu Asya

Çin

İmparatorları (Yeraltı Dünyasının Başkenti)

Di Guan Da Di
Dong Yue Da Di
Feng Du Da Di
Yanluo Wang (Kral Yama)

On Yeraltı Mahkemesi Hakimleri

Jiang Ziwen
Bao Zheng
Dong Ji
Huang Xile

Geri kalanların sadece Li, Yu, Lu, Bi, Lu ve Xue gibi soyadları var.

Yeraltı Dünyasının Dört Kralı

Bao Zheng
Han Qinhu
Fan Zhongyan
Kou Zhun

Beş Bölgenin Hayalet Kralları

Cai Yulei
Zhao He
Zhang Heng
Duzi Ren
Zhou Qi

Beş Bölgenin Hayalet Kralları (Ver.2)

Shen Cha
Yang Yun
Yan Di (Shenlong)
Ji Kang
Ölümsüz Wang

Fengdu Valileri

Deng Ai
Ji Ming

Fengdu'nun İmparatorluk denetçileri

Han Yi
Zeng Yuanshan
Jiao Zhongqing
Ma Zhong
Şarkı Youqing
Guan Yu (not: üç krallığın ünlü generalinden farklı)
Wu Lun
Tu Cha

Doğrudan Fengdu Sunağının Dört Generali

Ma Sheng
Ma Chuanzhong
Chen Yuanbo
Guo Zhongyou

Fengdu İç Sunağının Sekiz Generali

Wei Tin, Hayalet Yakalayan General
Liu Chu, Hayaletlerle ilgilenen General
Wang Jian, Hayaletlerle ilgilenen General
Meng E, Hayalet sorgulayan General
Che Zi Doğu Kapısı'nın Koruyucusu
Xia Dali, Batı Kapısı'nın muhafızı
Lie Weizhi Güney Kapısı'nın Muhafızı
Sang Tongguai, Kuzey Kapısı'nın Muhafızı

Dış Fengdu Sunağının Sekiz Generali

Zhang Yuanlian
Chen Yuanqing
Li Yuande
Fan YuanZhang
Du YuanZhen
Liu Yuanfu
Chang Yuan
Jia Taoyuan

Yeraltı Dünyasının On Ustası

A Bang, Boğa kafalı
Luo Cha, At yüzlü
Xie Bian
Fan Wujiu
Hei Wuchang (Siyah Süreksizlik)
Bai Wuchang (Beyaz Süreksizlik)
Huangfeng (böceklerden sorumlu)
Paowei (hayvanlardan sorumlu)
Yusai (balıklardan sorumlu)
Guaiwang (aç hayaletlerden sorumlu)

(Not: Bazı versiyonlarda Xie Bian ve Fanjiu, He Wuchang ve Bai Wuchang'dır.)

Fengdu'nun Dört Güçlü Adamı

Zhang Yuanzhen
Hu Wenzhong
Sun Zhongwu
Tang Bocheng

İki Fengdu Ajanı

Xun Gongda, Kara Gökyüzünün Büyük Tanrısı
Liu Guangzhong, Kara Sisin Büyük Tanrısı

Fengdu Dokuz Hapishanesinin Muhafızları

Wang Yuanzhen
Zhen Yan
Yao Quan
Shi Tong
Zhou Sheng
Diao Xiao
Kong Sheng
Wu Yan
Wang Tong

Fengdu'nun Yeniden Doğuşunun Altı Yolunun Yöneticileri

Cao Qing, Cennet Yolunun Yöneticisi
Tien Yan, Hayaletler Yolunun Yöneticisi
Cui Cong, Dünya Yolunun Yöneticisi
Ji Bie, Tanrılar Yolunun Yöneticisi
Chen De, Aç Hayaletler Yolunun Yöneticisi
Gao Ren, Canavarlar Yolunun Yöneticisi

Fengdu Hakimleri

Cui (Baş Yargıç)
Wang Fu
Ban Jian
Zi He
Jia Yuan
Zhao Sheng
Zhang Qi
Yang Tong
Fu Po
Zhu Shun
Li Gong
Xue Zhong
Rong Zhen
Lu Zhongce
Chen Xun
Huang Shou
Zhou Bi
Bian Shen
Cheng De
Liu Bao
Dong Jie
Guo Yuan

Japon

İzanami, öldüğünde yeraltı dünyasının kraliçesi ve ölülerin tanrıçası oldu.
Enma, Japon Budizminde ölülerin tanrısı ve hükümdarı
Shinigami, ölüm tanrısı.

Kuzey ve Orta Asya mitolojisi

Erlik (Türk mitolojisi)
()

Okyanusya mitolojisi

(Avustralya Aborijin mitolojisi)
(Fiji mitolojisi)
()
(Maori mitolojisi)

Güneydoğu Asya mitolojisi

Batara Kala (Bali mitolojisi), geleneksel Cava ve Bali mitolojisindeki yeraltı tanrısı, Setesuyara ile birlikte bir mağarada hüküm sürmektedir. Batara Kala ayrıca ışığın ve toprağın yaratıcısı olarak adlandırılır. Aynı zamanda şanssız insanları yiyip bitiren zaman ve yıkım tanrısıdır. Hinduların Kala kavramıyla veya zamanla ilgilidir. Mitolojide Güneş'i veya Ay'ı yemeye çalışarak tutulmalara neden olur.
()
(Manipuri mitolojisi )
Pong Lalondong (), ölüm tanrısı

Filipinler

Tagbayan (Ifugao mitolojisi): kikilan adlı iki başlı canavar tarafından korunan, insan ruhlarına ziyafet veren ölümle ilişkili tanrılar
Fulor (Ifugao mitolojisi): kurban sunulmadığında hastalık, ölüm ve başarısız mahsul getiren, içinde bir ruh olan bir antika.
Kabunyan (Kalanguya mitolojisi): her şeye gücü yeten yaratıcı; aynı zamanda görülemeyen ruh olan Agmattebew olarak da anılır; mabaki ritüeli insanların ekimi, hasadı, doğumu ve ölümü sırasında ve geçim için diğer faaliyetler sırasında bu tanrının onuruna yapılırdı
Binangewan (Aeta mitolojisi): Ceza olarak değişim, hastalık ve ölüm getiren ruhlar
Aring Sinukûan (Kapampangan mitolojisi): Güneşin savaş ve ölüm tanrısı, ilk sakinlerine metalurji endüstrisi, odun kesme, pirinç kültürü ve savaşmayı öğretti
Lakandánup (Kapampangan mitolojisi): Tam tutulmalar sırasında gelen yılan tanrıça. Áring Sínukuan ve Dápu'nun kızı
Sidapa (Bisaya mitolojisi): ölüm tanrıçası; Makaptan ile birlikte Kamaritaan adlı orta dünyanın eş hükümdarı
Sidapa (Hiligaynon mitolojisi): Kutsal Madia Dağı'nda yaşayan tanrı; Madya'da çok uzun bir ağaçta her yenidoğanın ömrünü işaretleyerek kişinin ölüm gününü belirler
Hangin (Hiligaynon mitolojisi): Ölüm rüzgarının ruhları; yaşlıların canını alır
Patag'aes (Suludnon mitolojisi): gece yarısına kadar bekler, ardından yaşayan bebekle konuşmak için eve girer, birinin kulak misafiri olduğunu anlarsa çocuk boğarak ölecektir. eğer kimse yoksa Patag'aes ölçüm çubuğunu çıkarır, çocuğun yaşam süresini hesaplar ve sonra çocuğun kaderini belirleyerek ayrılır.
Pamulak Manobo (Bagobo mitolojisi): iyi hasat, yağmur, rüzgar, yaşam ve ölümü kontrol eden yüce tanrı; bazı mitlerde, baş tanrı sadece Diwata olarak adlandırılır
Malakal Maut (Maranao mitolojisi): ölüm meleği; Kişinin yaprağının Sorga denilen alemdeki kutsal Sadiarathul Montaha ağacından düşmesinden üç ila yedi gün sonra ruhunu alır. Ruhun günahkar veya erdemli bir kişiden gelmesine bağlı olarak yakışıklı bir prens veya acayip canavarlar görülür. İyilerin ruhlarını cennete yükseltirken, günahkarların ruhlarını son hükme kadar cezalandırır
Kumakatok - Tagalog mitolojisinde ölenlerin kapılarını çalan kapüşonlu ve pelerinli ölüm habercileri
Magwayen - Visayan mitolojisine göre öbür dünya tanrıçası ve ilk okyanus tanrısı. Ruhları toplayan ve teknesiyle Sulad'a götüren tanrıça olarak bilinir. Ruhlar başlangıçta Sidapa'dan ruhu alan Pandaki aracılığıyla ona aktarılır.
Sitan - Tagalog mitolojisinde Kasamaan olarak bilinen kötü ruhlar için yeraltı dünyasının tanrısı ve bekçisi. İyi ölülerin diyarı ise Maca, Sitan ve Bathala tarafından ortaklaşa yönetiliyor.
Manduyapit - Manobo mitolojisinde kırmızı nehirden ruhları getirir.
Mama Guayen - Ilonggo mitolojisinde ruhları dünyanın sonuna kadar götürür
Badadum - Waray mitolojisindeki tanrı, ölen kişiye veda etmek için aile üyelerini nehrin ağzında toplar

Amerikan mitolojisi

*Codex Borgia'da* gösterildiği gibi Mict Miccacihuātl

Aztek

, İlahi kadınlar. Doğum sırasında ölen kadınların ruhları.
, küçük ölüm tanrıçası, aynı zamanda yaşam ve yeniden doğuş tanrıçası
, ölüm olarak kışın kişileştirilmesi
, baş ölüm tanrıçası; Kraliçesi (yeraltı) veya Ölülerin Leydisi
, baş ölüm tanrısı; Yeraltı dünyasının efendisi
, su tanrısı ve küçük ölüm tanrısı; Boğulmaktan ölenler için ayrı bir yeraltı dünyası olan Tlalocan'ın hükümdarı
, kahraman tanrı, ölüm tanrısı, savaşın mucidi ve vebaların efendisi
, gün batımı, ateş, şimşek ve ölüm tanrısı

Inuit

Latin Amerika Halk Katolikliği

El Tío, yeraltı dünyasının efendisi, Cerro Rico, Bolivya'da görülür.
Santa Muerte, Meksika'daki halk azizi ve ölüm tanrıçası
San La Muerte, halk azizi ve Paraguay, Arjantin ve Brezilya'da ölüm tanrısı
San Pascualito, Guatemala ve Meksika'da halk azizi ve ölüm tanrısı

Maya

Camazotz, yeraltı dünyasında yaşayan yarasa tanrı
Ixtab
Çeşitli isimler altında bilinen (Hunhau, Uacmitun Ahau, Ah Puch, Kisin, Yum Kimil)

Narragansett

Taíno

Umbanda ve Candomblé

Exu caveira
Exu Tranca-rua das almas

Vodou

, , ,
veya Ghede

Kaynakça

^ . 26 Ekim 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Ekim 2012.
^ . 26 Mayıs 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Ekim 2012.
^ "The counterpart to these deities of sky, air, water, and earth was the underworld, the realm of the dead, originally seen as ruled by the powerful Goddess Ereshkigal." Ruether, Rosemary Radford. Goddesses and the Divine Feminine: A Western Religious History. Berkeley: University of California Press.
^ "After consulting his mistress Ereshkigal, the queen of the Nether World, he admits Ishtar" Kramer, "Ishtar in the Nether World According to a New Sumerian Text" Bulletin of the American Schools of Oriental Research. 1940. Google scholar results as the JSTOR link 1 Kasım 2018 tarihinde Wayback Machine sitesinde . is unlikely to be universally available.
^ . www.gatewaystobabylon.com. 23 Şubat 2001 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Mart 2018.
^ Kveldulf Gundarsson. (1993, 2005) Our Troth.
^ The dwelling one went to after death varied depending on where one died, at the battlefield or not. If not at the battlefield, one would go to (not to be confused with the Christian ). Of the slain at the battlefield, some went to Folkvang, the dwelling of Freyja and some went to Valhalla, the dwelling of Odin (see ). The ninth hall is Folkvang, where bright Freyja. Decides where the warriors shall sit. Some of the fallen belong to her. And some belong to Odin.
^ [1] 1 Aralık 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde . A page describing Hades.
^ . www.theoi.com. 25 Ağustos 2006 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Mart 2018.
^ . InfoPlease. 8 Ocak 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Mart 2018.
^ . www.theoi.com. 20 Kasım 2005 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Mart 2018.
^ "Ahriman", Encyclopaedia Iranica, 1, New York: Routledge & Kegan Paul, 1982, ss. 670-673
^ "Asto Vidatu", Encyclopedia Mythica, 27 Temmuz 1997
^ The Chechens: a handbook. 1st. Routledge. 1 Mart 2005. s. 110. ISBN . Erişim tarihi: 14 Ağustos 2009.
^ . godchecker.com. 27 Ocak 2004 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Mart 2018.
^ . godchecker.com. 27 Kasım 2003 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Mart 2018.
^ ^a ^b ^c Jocano, F. L. (1969). Philippine Mythology. Quezon City: Capitol Publishing House Inc.
^ Bimmolog, H., Sallong, L., Montemayor, L. (2005). The Deities of the Animistic Religion of Mayaoyao, Ifugao.
^ Cayat, G. C. Manuscript on Kalanguya Cultural Communities. National Commission for Culture and the Arts.
^ Arbues, L. R. (1960). Philippine Sociological Review Vol. 8, No. 1/2: The Negritos as a Minority Group in the Philippines. Philippine Sociological Society.
^ Nicdao, A. (1917). Pampangan Folklore. Manila.
^ Pangilinan, M. (2014–2020). An Introduction to the Kapampángan Language; Interview on Láwû. Sínúpan Singsing: Center for Kapampángan Cultural Heritage.
^ ^a ^b Loarca, Miguel de. (1582) 1903. Relation of the Filipinas Islands. In Blair and Robertson, The Philippine Islands 5.
^ Jocano, F. L. (1968). Sulod Society. Quezon City: U.P. Press.
^ Talaguit, C. J. N. (2019). Folk-Islam in Maranao Society. History Department, De La Salle University – Manila.
^ ^a ^b ^c "Arşivlenmiş kopya". 11 Ocak 2021 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 9 Ocak 2021.
^ . 15 Mart 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Ekim 2012.
^ "Arşivlenmiş kopya". 13 Ocak 2021 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 9 Ocak 2021.

[1] . 26 Ekim 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Ekim 2012.

[2] . 26 Mayıs 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Ekim 2012.

[ruether2005-3] "The counterpart to these deities of sky, air, water, and earth was the underworld, the realm of the dead, originally seen as ruled by the powerful Goddess Ereshkigal." Ruether, Rosemary Radford. Goddesses and the Divine Feminine: A Western Religious History. Berkeley: University of California Press.

[kramer1940-4] "After consulting his mistress Ereshkigal, the queen of the Nether World, he admits Ishtar" Kramer, "Ishtar in the Nether World According to a New Sumerian Text" Bulletin of the American Schools of Oriental Research. 1940. Google scholar results as the JSTOR link 1 Kasım 2018 tarihinde Wayback Machine sitesinde . is unlikely to be universally available.

[5] . www.gatewaystobabylon.com. 23 Şubat 2001 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Mart 2018.

[gundarsson1993-6] Kveldulf Gundarsson. (1993, 2005) Our Troth.

[grimnismal-wiki-7] The dwelling one went to after death varied depending on where one died, at the battlefield or not. If not at the battlefield, one would go to (not to be confused with the Christian ). Of the slain at the battlefield, some went to Folkvang, the dwelling of Freyja and some went to Valhalla, the dwelling of Odin (see ). The ninth hall is Folkvang, where bright Freyja. Decides where the warriors shall sit. Some of the fallen belong to her. And some belong to Odin.

[8] [1] 1 Aralık 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde . A page describing Hades.

[9] . www.theoi.com. 25 Ağustos 2006 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Mart 2018.

[10] . InfoPlease. 8 Ocak 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Mart 2018.

[11] . www.theoi.com. 20 Kasım 2005 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Mart 2018.

[JDG_1982_670_673-12] "Ahriman", Encyclopaedia Iranica, 1, New York: Routledge & Kegan Paul, 1982, ss. 670-673

[pantheon_Asto_Vidatu-13] "Asto Vidatu", Encyclopedia Mythica, 27 Temmuz 1997

[chechhand-14] The Chechens: a handbook. 1st. Routledge. 1 Mart 2005. s. 110. ISBN . Erişim tarihi: 14 Ağustos 2009.

[15] . godchecker.com. 27 Ocak 2004 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Mart 2018.

[16] . godchecker.com. 27 Kasım 2003 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Mart 2018.

[Jocano,_F._L._1969-17] Jocano, F. L. (1969). Philippine Mythology. Quezon City: Capitol Publishing House Inc.

[18] Bimmolog, H., Sallong, L., Montemayor, L. (2005). The Deities of the Animistic Religion of Mayaoyao, Ifugao.

[19] Cayat, G. C. Manuscript on Kalanguya Cultural Communities. National Commission for Culture and the Arts.

[20] Arbues, L. R. (1960). Philippine Sociological Review Vol. 8, No. 1/2: The Negritos as a Minority Group in the Philippines. Philippine Sociological Society.

[21] Nicdao, A. (1917). Pampangan Folklore. Manila.

[22] Pangilinan, M. (2014–2020). An Introduction to the Kapampángan Language; Interview on Láwû. Sínúpan Singsing: Center for Kapampángan Cultural Heritage.

[Loarca_1582-23] Loarca, Miguel de. (1582) 1903. Relation of the Filipinas Islands. In Blair and Robertson, The Philippine Islands 5.

[24] Jocano, F. L. (1968). Sulod Society. Quezon City: U.P. Press.

[25] Talaguit, C. J. N. (2019). Folk-Islam in Maranao Society. History Department, De La Salle University – Manila.

[aswangproject.com-26] "Arşivlenmiş kopya". 11 Ocak 2021 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 9 Ocak 2021.

[27] . 15 Mart 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Ekim 2012.

[28] "Arşivlenmiş kopya". 13 Ocak 2021 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 9 Ocak 2021.