Biyolojik sınıflandırma

Biyolojide taksonomi (Eski Yunanca τάξις (taksis) 'düzenleme' ve -νομία (-nomia) 'yöntem'), ortak özelliklere dayalı olarak biyolojik organizma gruplarını adlandırma, tanımlama () ve sınıflandırma bilimsel çalışmasıdır. Organizmalar taksonlar halinde gruplandırılır ve bu gruplara taksonomik bir seviye verilir; belirli bir seviyedeki gruplar daha yüksek rütbeli daha kapsayıcı bir grup oluşturmak için toplanabilir, böylece taksonomik bir hiyerarşi oluşturulur. Modern kullanımdaki başlıca sıralamalar üst âlem, âlem, şube, sınıf, takım, familya, cins ve türdür. İsveçli botanikçi Carl Linnaeus, organizmaları kategorize etmek için Linnaean taksonomisi olarak bilinen sıralı bir sistem ve organizmaları adlandırmak için ikili adlandırma geliştirdiği için mevcut taksonomi sisteminin kurucusu olarak kabul edilir.

Biyolojik sistematiğin teori, veri ve analitik teknolojisindeki ilerlemelerle Linnaean sistemi, hem yaşayan hem de soyu tükenmiş organizmalar arasındaki evrimsel ilişkileri yansıtmayı amaçlayan modern bir biyolojik sınıflandırma sistemine dönüşmüştür.

Tanım

Taksonominin tam tanımı kaynaktan kaynağa değişir, ancak disiplinin özü kalır: organizma gruplarının kavranması, adlandırılması ve sınıflandırılması. Referans noktası olarak, taksonominin güncel tanımları aşağıda sunulmuştur:

1. Bireyleri türler halinde gruplama, türleri daha büyük gruplar halinde düzenleme ve bu gruplara isim verme, böylece bir sınıflandırma üretme teorisi ve uygulaması.
2. Tanımlama, ve sınıflandırmayı kapsayan bir bilim alanı (ve sistematiğin önemli bir bileşeni)
3. Sınıflandırma bilimi, biyolojide organizmaların bir sınıflandırma içinde düzenlenmesi
4. "Canlı organizmalara uygulanan sınıflandırma bilimi, türlerin oluşum yollarının incelenmesi vb. dahil"
5. "Sınıflandırma amacıyla bir organizmanın özelliklerinin analizi"
6. "Sistematik, daha kapsayıcı bir alan olan taksonominin sınıflandırma ve isimlerine dönüştürülebilecek bir model sağlamak için filogeniyi inceler" (arzu edilen ancak alışılmadık bir tanım olarak listelenmiştir)

Çeşitli tanımlar ya taksonomiyi sistematiğin bir alt alanı olarak konumlandırmakta (tanım 2), ya bu ilişkiyi tersine çevirmekte (tanım 6) ya da iki terimi eşanlamlı olarak değerlendirmektedir. Biyolojik isimlendirmenin taksonominin bir parçası mı (tanım 1 ve 2) yoksa taksonomi dışındaki sistematiğin bir parçası mı olduğu konusunda bazı anlaşmazlıklar vardır. Örneğin, tanım 6, isimlendirmeyi taksonominin dışına yerleştiren aşağıdaki sistematik tanımı ile eşleştirilmiştir:

• Sistematik: "Canlıların doğal ilişkilerine göre sınıflandırılması, varyasyon ve taksonların evriminin incelenmesi de dahil olmak üzere organizmaların tanımlanması, taksonomisi ve isimlendirilmesi çalışması".

1970 yılında Michener ve arkadaşları "sistematik biyoloji" ve "taksonomi"yi (sıklıkla karıştırılan ve birbirinin yerine kullanılan terimler) birbirleriyle ilişkili olarak aşağıdaki şekilde tanımlamıştır:

Sistematik biyoloji (bundan sonra sadece sistematik olarak anılacaktır) (a) organizmalara bilimsel isimler veren, (b) onları tanımlayan, (c) koleksiyonlarını koruyan, (d) organizmalar için sınıflandırmalar, tanımlanmaları için anahtarlar ve dağılımları hakkında veriler sağlayan, (e) evrimsel geçmişlerini araştıran ve (f) çevresel adaptasyonlarını dikkate alan bir alandır. Bu, uzun bir geçmişi olan ve son yıllarda özellikle teorik içerik açısından kayda değer bir rönesans yaşayan bir alandır. Teorik materyalin bir kısmı evrimsel alanlarla ilgilidir (yukarıdaki e ve f konuları), geri kalanı ise özellikle sınıflandırma sorunuyla ilgilidir. Taksonomi, Sistematiğin yukarıdaki (a)'dan (d)'ye kadar olan konularla ilgili bölümüdür.

Taksonomi, sistematik biyoloji, sistematik, bilimsel sınıflandırma, biyolojik sınıflandırma ve filogenetik gibi bir dizi terim zaman zaman örtüşen anlamlara sahip olmuştur - bazen aynı, bazen biraz farklı, ancak her zaman ilişkili ve kesişen. Burada "taksonomi"nin en geniş anlamı kullanılmaktadır. Terimin kendisi 1813 yılında de Candolle tarafından adlı eserinde tanıtılmıştır.John Lindley 1830 yılında sistematiğin erken bir tanımını yapmıştır, ancak "sistematik" terimini kullanmak yerine "sistematik botanik" terimini kullanmıştır. Avrupalılar biyoçeşitliliğin bir bütün olarak incelenmesi için "sistematik" ve "biyosistematik" terimlerini kullanma eğilimindeyken, Kuzey Amerikalılar "taksonomi" terimini daha sık kullanma eğilimindedir. Bununla birlikte, taksonomi ve özellikle alfa taksonomi, daha spesifik olarak organizmaların tanımlanması, tanımlanması ve adlandırılması (yani isimlendirme) iken, "sınıflandırma" organizmaları diğer organizmalarla ilişkilerini gösteren hiyerarşik gruplar içine yerleştirmeye odaklanır.

Monograf ve taksonomik revizyon

Taksonomik revizyon veya taksonomik inceleme, belirli bir taksonun varyasyon modellerinin yeni bir analizidir. Bu analiz, morfolojik, anatomik, palinolojik, biyokimyasal ve genetik gibi mevcut çeşitli karakter türlerinin herhangi bir kombinasyonu temelinde gerçekleştirilebilir. Bir (monograf) veya tam revizyon, belirli bir zamanda verilen bilgiler için bir takson için ve tüm dünya için kapsamlı bir revizyondur. Diğer (kısmi) revizyonlar, mevcut karakter setlerinden yalnızca bazılarını kullanmaları veya sınırlı bir uzamsal kapsama sahip olmaları anlamında kısıtlı olabilir. Bir revizyon, incelenmekte olan takson içindeki alttakslar arasındaki ilişkilerde bir uyum veya yeni anlayışlarla sonuçlanır; bu da bu alttaksların sınıflandırılmasında bir değişikliğe, yeni alttaksların tanımlanmasına veya önceki alttaksların birleştirilmesine yol açabilir.

Taksonomik karakterler

Taksonomik karakterler, taksonlar arasındaki ilişkilerin (filogeni) çıkarıldığı kanıtları sağlamak için kullanılabilen taksonomik özelliklerdir. Taksonomik karakter türleri şunları içerir:

• Morfolojik karakterler
  • Genel dış morfoloji
  • Özel yapılar (örneğin, genitalya)
  • İç morfoloji (anatomi)
  • Embriyoloji
  • Karyoloji ve diğer sitolojik faktörler
• Fizyolojik karakterler
  • Metabolik faktörler
  • Vücut salgıları
  • Genik kısırlık faktörleri
• Moleküler karakterler
  • İmmünolojik mesafe
  • Elektroforetik farklılıklar
  • Proteinlerin amino asit dizilimleri
  • DNA hibridizasyonu
  • DNA ve RNA dizileri
  • Restriksiyon endonükleaz analizleri
  • Diğer moleküler farklılıklar
• Davranışsal karakterler
  • Kur yapma ve diğer etolojik izolasyon mekanizmaları
  • Diğer davranış kalıpları
• Ekolojik karakterler
  • Habitat ve yaşam alanları
  • Yemek
  • Mevsimsel değişimler
  • Parazitler ve konakçılar
• Coğrafi karakterler
  • Genel biyocoğrafik dağılım modelleri
  • Simpatrik-allopatrik popülasyon ilişkisi

Alfa ve beta taksonomi

"Alfa taksonomi" terimi öncelikle taksonları, özellikle de türleri bulma, tanımlama ve adlandırma disiplinine atıfta bulunmak için kullanılır. Daha önceki literatürde bu terim, morfolojik taksonomiye ve 19. yüzyılın sonuna kadar yapılan araştırmaların ürünlerine atıfta bulunan farklı bir anlama sahipti., "alfa taksonomi" terimini 1935 ve 1937 yıllarında yayınlanan ve taksonomi disiplininin felsefesini ve gelecekteki olası yönelimlerini tartıştığı bir dizi makalede tanıttı.

... taksonomistler arasında, sorunlarını daha geniş bir bakış açısıyla ele alma, sitolojik, ekolojik ve genetik meslektaşlarıyla daha yakın işbirliği olanaklarını araştırma ve amaç ve yöntemlerinde belki de köklü bir revizyon ya da genişlemenin arzu edilebilir olduğunu kabul etme isteği giderek artmaktadır ... Turrill (1935), yapıya dayanan ve uygun bir şekilde "alfa" olarak adlandırılan eski paha biçilmez taksonomiyi kabul ederken, mümkün olduğunca geniş bir morfolojik ve fizyolojik gerçekler temeli üzerine inşa edilen ve "dolaylı da olsa türlerin ve diğer taksonomik grupların yapısı, alt bölümleri, kökeni ve davranışlarıyla ilgili tüm gözlemsel ve deneysel veriler için bir yer bulunan" daha uzak bir taksonomiye göz atmanın mümkün olduğunu öne sürmüştür. İdeallerin hiçbir zaman tamamen gerçekleştirilemeyeceği söylenebilir. Bununla birlikte, kalıcı uyarıcılar olarak hareket etme gibi büyük bir değere sahiptirler ve eğer belirsiz de olsa bir "omega" taksonomi idealimiz varsa, Yunan alfabesinde biraz ilerleyebiliriz. Bazılarımız şu anda bir "beta" taksonomisinde el yordamıyla ilerlediğimizi düşünerek kendimizi memnun ediyoruz.

Turrill böylece ekoloji, fizyoloji, genetik ve sitoloji gibi bir bütün olarak taksonomiye dahil ettiği çeşitli çalışma alanlarını açıkça alfa taksonominin dışında bırakmaktadır. Ayrıca filogenetik yeniden yapılandırmayı da alfa taksonominin dışında tutmaktadır. Daha sonraki yazarlar bu terimi farklı bir anlamda, türlerin (alt türlerin ya da diğer derecelerdeki taksonların değil), eldeki her türlü araştırma tekniği kullanılarak ve sofistike hesaplama ya da laboratuvar teknikleri de dahil olmak üzere sınırlandırılması anlamında kullanmışlardır. Böylece, Ernst Mayr 1968'de "beta taksonomi"yi türden daha yüksek derecelerin sınıflandırılması olarak tanımlamıştır.

Varyasyonun biyolojik anlamının ve akraba tür gruplarının evrimsel kökeninin anlaşılması, taksonomik faaliyetin ikinci aşaması olan türlerin akraba gruplarına ("taksonlar") ayrılması ve bunların daha yüksek kategorilerden oluşan bir hiyerarşi içinde düzenlenmesi için daha da önemlidir. Bu faaliyet, sınıflandırma teriminin ifade ettiği şeydir; "beta taksonomi" olarak da adlandırılır.

Mikrotaksonomi ve makrotaksonomi

Belirli bir organizma grubunda türlerin nasıl tanımlanması gerektiği, tür sorunu olarak adlandırılan pratik ve teorik sorunlara yol açmaktadır. Türlerin nasıl tanımlanacağına karar veren bilimsel çalışma mikrotaksonomi olarak adlandırılmıştır. Buna bağlı olarak makrotaksonomi, alt cins ve üstü daha yüksek taksonomik seviyelerdeki grupların veya basitçe,filogenetik isimlendirme açısından ifade edilen, tür olarak kabul edilen birden fazla takson içeren kladların incelenmesidir.

Tarihçe

Taksonomik tarihin bazı açıklamaları taksonomiyi eski uygarlıklara kadar götürmeye çalışsa da eserleri bir taksonomiye işaret eden Aristoteles'in olası istisnası dışında, organizmaları sınıflandırmaya yönelik gerçek anlamda bilimsel bir girişim 18. yüzyıla kadar gerçekleşmemiştir. Daha önceki çalışmalar öncelikle tanımlayıcı nitelikteydi ve tarımda ya da tıpta yararlı olan bitkilere odaklanıyordu.

Bu bilimsel düşüncede bir dizi aşama vardır. İlk taksonomi, Linnaeus'un bitkiler için cinsel sınıflandırma sistemi de dahil olmak üzere "yapay sistemler" olarak adlandırılan keyfi kriterlere dayanıyordu (Linnaeus'un 1735 tarihli hayvan sınıflandırması "Systema Naturae" ("Doğa Sistemi") başlığını taşıyordu, bu da onun en azından "yapay bir sistemden" daha fazlası olduğuna inandığını ima ediyordu).

Daha sonra, de Jussieu (1789), de Candolle (1813) ve (1862-1863) gibi "doğal sistemler" olarak adlandırılan, taksonların özelliklerinin daha eksiksiz bir şekilde değerlendirilmesine dayanan sistemler geldi. Bu sınıflandırmalar ampirik kalıpları tanımlamaktaydı ve evrim öncesi düşünce tarzına sahipti.

Charles Darwin'in Türlerin Kökeni (1859) adlı kitabının yayınlanması, evrimsel ilişkilere dayanan sınıflandırmalar için yeni bir açıklamaya yol açtı. Bu, 1883'ten itibaren filetik sistemler kavramıydı. Bu yaklaşım, (1883) ve Engler (1886-1892) tarafından ortaya konmuştur.

1970'lerde kladistik metodolojinin ortaya çıkışı, sinapomorfilerin varlığıyla desteklenen tek monofili kriterine dayalı sınıflandırmalara yol açmıştır. O zamandan bu yana, moleküler genetikten gelen ve çoğunlukla geleneksel morfolojiyi tamamlayan verilerle kanıt temeli genişletilmiştir.

Linnaean öncesi

İlk taksonomistler

İnsan çevresini isimlendirme ve sınıflandırma muhtemelen dilin başlangıcıyla birlikte başlamıştır. Zehirli bitkileri yenilebilir bitkilerden ayırt etmek, insan topluluklarının hayatta kalmasının ayrılmaz bir parçasıdır. y. MÖ 1500'lerden kalma Mısır duvar resimlerinde görülen şifalı bitki illüstrasyonları, farklı türlerin kullanım alanlarının anlaşıldığını ve temel bir taksonominin mevcut olduğunu göstermektedir.

Antik dönemler

Song Hanedanı ressamı (903-965) tarafından nadir hayvanların tasviri (写生珍禽图)

Organizmalar ilk olarak Aristoteles (Yunanistan, MÖ 384-322) tarafından Midilli Adası'nda kaldığı süre boyunca sınıflandırılmıştır. Varlıkları, canlı doğmak, dört ayaklı olmak, yumurtlamak, kanlı olmak ya da sıcak vücutlu olmak gibi parçalarına ya da modern terimlerle niteliklerine göre sınıflandırmıştır. Tüm canlıları iki gruba ayırmıştır: bitkiler ve hayvanlar.

Anhaima (kansız hayvanlar, omurgasızlar olarak tercüme edilir) ve Enhaima (kanlı hayvanlar, kabaca omurgalılar) gibi bazı hayvan gruplarının yanı sıra köpekbalıkları ve deniz memelileri gibi gruplar da yaygın olarak kullanılmaktadır.

Öğrencisi Theofrastos (Yunanistan, MÖ 370-285) bu geleneği devam ettirerek adlı eserinde 500 kadar bitkiden ve bunların kullanım alanlarından bahsetmiştir. Cornus, Crocus ve Narcissus gibi birçok bitki grubunun izi Theofrastos'a kadar sürülebilir.

Orta Çağ

Orta Çağ'da taksonomi büyük ölçüde Aristotelesçi sisteme dayanmakla birlikte, yaratıkların felsefi ve varoluşsal düzenine ilişkin eklemeler de yapılmıştır. Bu, Batı skolastik geleneğindeki gibi kavramları içeriyordu ve yine nihai olarak Aristoteles'ten türetilmişti.

Aristoteles'in sistemi, o dönemde mikroskopların olmaması nedeniyle bitkileri ya da mantarları sınıflandırmıyordu, çünkü onun fikirleri scala naturae (Doğal Merdiven) uyarınca tüm dünyayı tek bir süreklilik içinde düzenlemeye dayanıyordu. Bu da büyük varlık zincirinde dikkate alınmıştır.

Prokopius, Gazzeli Timoteus, ve Thomas Aquinas gibi bilginler tarafından ilerlemeler kaydedilmiştir. Orta Çağ düşünürleri, pragmatik taksonomiden ziyade soyut felsefeye daha uygun olan soyut felsefi ve mantıksal kategorizasyonlar kullanmışlardır.

Rönesans ve erken modern dönem

Rönesans ve Aydınlanma Çağı boyunca, organizmaları kategorize etmek daha yaygın hale geldi ve taksonomik çalışmalar eski metinlerin yerini alacak kadar iddialı hale geldi. Bu durum bazen organizmaların morfolojisinin çok daha detaylı bir şekilde incelenmesine olanak tanıyan sofistike optik lenslerin geliştirilmesine bağlanmaktadır.

Teknolojideki bu sıçramadan yararlanan ilk yazarlardan biri, "ilk taksonomist" olarak adlandırılan İtalyan doktor Andrea Cesalpino'dur (1519-1603).Magnum opus'u De Plantis 1583'te çıktı ve 1500'den fazla bitki türünü tanımladı. İlk olarak tanıdığı iki büyük bitki familyası kullanımdadır: Asteraceae ve Brassicaceae.

17. yüzyılda John Ray (İngiltere, 1627-1705) birçok önemli taksonomik eser kaleme almıştır. Muhtemelen en büyük başarısı, 18.000'den fazla bitki türünün ayrıntılarını yayınladığı Methodus Plantarum Nova'dır (1682). Taksonlarını birçok birleşik karaktere dayandırdığı için, sınıflandırmaları belki de o zamana kadar herhangi bir taksonomist tarafından üretilen en karmaşık sınıflandırmalardı.

Sonraki büyük taksonomik çalışmalar Joseph Pitton de Tournefort (Fransa, 1656-1708) tarafından üretilmiştir. Onun 1700 tarihli çalışması Institutiones Rei Herbariae, 698 cinste 9000'den fazla tür içeriyordu ve genç bir öğrenci olarak kullandığı metin olduğu için Linnaeus'u doğrudan etkiledi.

Linnaean dönemi

Systema Naturae'nin başlık sayfası, Leiden, 1735

İsveçli botanikçi Carl Linnaeus (1707-1778) taksonomide yeni bir çağ başlattı. Başlıca eserleri olan 1735 tarihli Systema Naturae 1. Baskı, 1753 tarihli Species Plantarum ve Systema Naturae 10. Baskı ile modern taksonomide devrim yaratmıştır. Çalışmaları, hayvan ve bitki türleri için standartlaştırılmış bir binomial adlandırma sistemi uyguladı ve bu da kaotik ve dağınık bir taksonomik literatüre zarif bir çözüm olduğunu kanıtladı. Sadece sınıf, takım, cins ve tür standartlarını getirmekle kalmadı, aynı zamanda kitabından bitki ve hayvanları çiçeğin daha küçük kısımlarını kullanarak (Linnaean sistemi olarak bilinir) tanımlamayı mümkün kıldı.

Bitki ve hayvan taksonomistleri Linnaeus'un çalışmalarını geçerli isimler için "başlangıç noktası" olarak kabul etmektedirler (sırasıyla 1753 ve 1758). Bu tarihlerden önce yayınlanan isimler "Linnaean öncesi" olarak adlandırılır ve geçerli kabul edilmez ('da yayınlanan örümcekler hariç). Linnaeus'un kendisi tarafından bu tarihlerden önce yayınlanan taksonomik isimler bile Linnaean öncesi olarak kabul edilir.

Taksonominin dijital çağı

Modern taksonomi, DNA dizilimi, biyoenformatik, ve gibi teknolojilerden büyük ölçüde etkilenmektedir.

Modern sınıflandırma sistemi

Omurgalıların sınıf düzeyinde evrimi, aile sayısını gösteren iğlerin genişliği. İğ diyagramları için tipiktir.

Aynı ilişki, kladistik için tipik bir kladogram olarak ifade edilir

Linnaeus'un bitki ve hayvan sınıflandırmalarında iç içe geçmiş gruplardan oluşan bir model belirlenmiş ve bu modeller Charles Darwin'in Türlerin Kökeni kitabının yayınlanmasından çok önce, 18. yüzyılın sonlarına doğru hayvan ve bitki âlemlerinin dendrogramları olarak temsil edilmeye başlanmıştır. "Doğal Sistem" modeli, evrim gibi bir oluşum sürecini gerektirmiyordu, ancak erken dönem transmutasyonist düşünürlere ilham vererek bunu ima etmiş olabilir. Erasmus Darwin'in (Charles Darwin'in büyükbabası) 1796 tarihli 'sı ve Jean-Baptiste Lamarck'ın 1809 tarihli 'i türlerin transmutasyonu fikrini araştıran ilk eserler arasındadır. Bu fikir, 1844 yılında Robert Chambers tarafından anonim olarak yayınlanan spekülatif ama çok okunan (Yaratılışın Doğal Tarihinin İzleri) adlı eserle Anglofon dünyada popüler hale gelmiştir.

Darwin'in teorisiyle birlikte, bir sınıflandırmanın Darwinci ortak türeyiş ilkesini yansıtması gerektiğine dair genel bir kabul hızla ortaya çıktı. Bilimsel çalışmalarda, bilinen fosil gruplarının da dahil edildiği yaşam ağacı gösterimleri popüler hale geldi. Fosil atalara bağlanan ilk modern gruplardan biri kuşlardı.Thomas Henry Huxley, o zamanlar yeni keşfedilen Archaeopteryx ve Hesperornis fosillerini kullanarak, bunların 1842'de Richard Owen tarafından resmi olarak adlandırılan bir grup olan dinozorlardan evrimleştiğini açıkladı. Bunun sonucunda ortaya çıkan, dinozorların kuşları "doğurduğu" ya da kuşların "atası" olduğu şeklindeki tanımlama, düşüncenin temel damgasıdır. Paleontologlar, 19. yüzyılın sonları ve 20. yüzyılın başlarında daha fazla fosil grubu bulunup tanındıkça, bilinen grupları birbirine bağlayarak çağlar boyunca hayvanların tarihini anlamaya çalıştılar. 1940'ların başındaki modern evrimsel sentezle birlikte, başlıca grupların evrimine ilişkin esasen modern bir anlayış ortaya çıkmıştır. Evrimsel taksonomi Linnaean taksonomik sıralamalarına dayandığından, iki terim modern kullanımda büyük ölçüde birbirinin yerine kullanılabilir.

Kladistik yöntem 1960'lardan bu yana ortaya çıkmıştır. 1958 yılında Julian Huxley klad terimini kullanmıştır. Daha sonra, 1960 yılında Cain ve Harrison kladistik terimini ortaya atmıştır. Belirgin özelliği, taksonları hiyerarşik bir evrim ağacında düzenlemek ve adlandırılan tüm taksonların monofiletik olmasını sağlamaktır. Bir takson, atasal bir formun tüm torunlarını içeriyorsa monofiletik olarak adlandırılır. Kendilerinden çıkarılan torun gruplara sahip olan gruplar parafiletik olarak adlandırılırken, yaşam ağacından birden fazla dalı temsil eden gruplar polifiletik olarak adlandırılır. Monofiletik gruplar, sinapomorfiler, ortak türetilmiş karakter durumları temelinde tanınır ve teşhis edilir.

Kladistik sınıflandırmalar, geleneksel Linnean taksonomisi ve Zoolojik ve Kodları ile bir dereceye kadar uyumludur. Kladların resmi olarak adlandırılmasını düzenleyen alternatif bir adlandırma sistemi olan Uluslararası Filogenetik Adlandırma Kodu veya önerilmiştir. Linnaean kademeleri isteğe bağlıdır ve mevcut kademe tabanlı kodlarla birlikte var olması amaçlanan PhyloCode altında resmi bir duruşa sahip değildir. Filogenetik isimlendirmenin popülaritesi son birkaç on yılda istikrarlı bir şekilde artmış olsa da sistematikçilerin çoğunluğunun sonunda PhyloCode'u benimseyip benimsemeyeceği veya 250 yılı aşkın süredir kullanılan (ve değiştirilen, ancak bazı sistematikçilerin istediği kadar değil) mevcut isimlendirme sistemlerini kullanmaya devam edip etmeyeceği görülecektir.

Âlemler ve üst âlemler

Modern sınıflandırmanın temel şeması. Başka birçok seviye kullanılabilir; yaşamdaki en yüksek seviye olan üst âlem hem yeni hem de tartışmalıdır.

Carl Linnaeus'un keşfinden çok önce bitkiler ve hayvanlar ayrı âlemler olarak kabul ediliyordu.^[] Linnaeus, fiziksel dünyayı bitkisel, hayvansal ve mineral âlemlere ayırarak bunu en üst sıra olarak kullandı. Mikroskopideki ilerlemeler mikroorganizmaların sınıflandırılmasını mümkün kıldıkça, âlemlerin sayısı arttı, beş ve altı âlem sistemleri en yaygın olanlarıydı.

Üst âlemler nispeten yeni bir gruplamadır. İlk olarak 1977 yılında önerilen Carl Woese'nin üç üst âlem sistemi daha sonrasına kadar genel kabul görmemiştir. Üç üst âlem yönteminin temel özelliklerinden biri, daha önce tek bir alem olan bakteriler (bazen monera olarak da adlandırılan bir alem) içinde gruplandırılan arke ve bakterilerin, hücreleri çekirdek içeren tüm organizmalar için ökaryotlar ile ayrılmasıdır. Az sayıda bilim insanı altıncı bir alem olan arkeleri dahil etmekte ancak üst âlem yöntemini kabul etmemektedirler.

Protistlerin sınıflandırılması üzerine kapsamlı yayınlar yapan Thomas Cavalier-Smith, 2002 yılında arkea ve ökaryotları bir araya getiren klad olan neomuranın bakterilerden, daha doğrusu evrimleşmiş olabileceğini öne sürmüştür. 2004 yılında yaptığı sınıflandırmada arkeobakterileri bakteriler âleminin bir alt âleminin parçası olarak ele almış, yani üç üst âlemli sistemi tamamen reddetmiştir. Stefan Luketa 2012 yılında geleneksel üç üst âleme prionobiyota (aselüler ve nükleik asitsiz) ve virüsobiyotayı (aselüler ancak nükleik asitli) ekleyerek beş "üst âlem" sistemini önermiştir.

Linnaeus 1735	Haeckel 1866	1925	1938	1969	Woese et al. 1990	Cavalier-Smith 1998	Cavalier-Smith 2015
2 âlem	3 âlem		4 âlem	5 âlem	3 üst âlem	2 üst âlem, 6 âlem	2 üst âlem, 7 âlem
(ele alınmadı)	Protista	Prokaryota	Monera	Monera	Bakteri	Bakteri	Bakteri
					Arkea		Arkea
		Ökaryot	Protoktista	Protista	Ökarya	Protozoa	Protozoa
						Kromista	Kromista
Vegetabilia	Plantae		Plantae	Plantae		Plantae	Plantae
				Fungi		Fungi	Fungi
Animalia	Animalia		Animalia	Animalia		Animalia	Animalia

Son kapsamlı sınıflandırmalar

Birçok organizma grubu için kısmi sınıflandırmalar mevcuttur ve yeni bilgiler elde edildikçe revize edilmekte ve değiştirilmektedir; ancak, yaşamın çoğunun veya tamamının kapsamlı, yayınlanmış incelemeleri daha nadirdir; son örnekler, protistlere vurgu yaparak yalnızca ökaryotları kapsayan Adl ve diğerleri, 2012 ve 2019; hem ökaryotları hem de prokaryotları Sıralama derecesine kadar kapsayan Ruggiero ve diğerleri, 2015'tir. Ancak her ikisi de fosil temsilcilerini hariç tutmaktadır. Ayrı bir derleme (Ruggiero, 2014) ise günümüze ulaşan taksonları familya derecesine kadar kapsamaktadır. Veri tabanı odaklı diğer uygulamalar arasında Encyclopedia of Life, Küresel Biyoçeşitlilik Danışma Tesisi, NCBI taksonomi veritabanı, Interim Register of Marine and Nonmarine Genera, ve Yaşam Kataloğu yer almaktadır. Paleobiology Database fosiller için bir kaynaktır.

Uygulama

Biyolojik taksonomi, biyolojinin bir alt disiplinidir ve genellikle "taksonomist" olarak bilinen biyologlar tarafından uygulanmaktadır, ancak hevesli doğa bilimciler de sıklıkla yeni taksonların yayınlanmasında yer almaktadırlar. Taksonomi, yaşamı tanımlamayı ve düzenlemeyi amaçladığından, taksonomistler tarafından yürütülen çalışmalar biyolojik çeşitliliğin incelenmesi ve bunun sonucunda ortaya çıkan koruma biyolojisi alanı için çok önemlidir.

Organizmaları sınıflandırma

Biyolojik sınıflandırma, taksonomik sürecin kritik bir bileşenidir. Sonuç olarak, kullanıcıya taksonun akrabalarının ne olduğunun varsayıldığı konusunda bilgi verir. Biyolojik sınıflandırma, diğerlerinin yanı sıra (en kapsayıcıdan en az kapsayıcıya doğru) taksonomik sıralamaları kullanır: üst âlem, âlem, şube, sınıf, takım, familya, cins, tür ve suş.

Taksonomik açıklamalar

Tropikal bir ibrik bitkisi olan için örneği

Taksonların tanımlanmasını düzenleyen belirli kurallar yoktur, ancak yeni taksonların adlandırılması ve yayınlanması bir dizi kurala tabidir.Zoolojide, daha yaygın olarak kullanılan sınıflar (üst familyadan alt türe kadar) için , Uluslararası Zoolojik Adlandırma Kodu (ICZN Kodu) tarafından düzenlenir.Fizyoloji, mikoloji ve botanik alanlarında, taksonların adlandırılması algler, mantarlar ve bitkiler için Uluslararası İsimlendirme Kodu (ICN) tarafından yönetilir.

Bir taksonun ilk tanımı beş ana gereklilik içerir:

1. Taksona Latin alfabesinin 26 harfini temel alan bir isim verilmelidir (yeni türler için binomiyal veya diğer türler için uninomiyal).
2. İsim benzersiz olmalıdır (yani olmamalıdır).
3. Tanım, isim taşıyan en az bir tip örneğine dayanmalıdır.
4. Taksonu tanımlamak veya diğer taksonlardan ayırmak için uygun nitelikler hakkında ifadeler içermelidir (teşhis, ICZN Kodu, Madde 13.1.1, ICN, Madde 38, morfolojiye dayalı olabilir veya olmayabilir). Her iki kod da bir taksonun içeriğinin tanımlanmasını () isminin tanımlanmasından bilinçli olarak ayırmaktadır.
5. Bu ilk dört gereklilik, kalıcı bir bilimsel kayıt olarak, çok sayıda özdeş kopya halinde elde edilebilecek bir eserde yayınlanmalıdır.

Bununla birlikte, genellikle taksonun coğrafi aralığı, ekolojik notlar, kimya, davranış vb. gibi çok daha fazla bilgi dahil edilir. Araştırmacıların taksonlarına nasıl ulaştıkları değişir: mevcut verilere ve kaynaklara bağlı olarak, yöntemler çarpıcı özelliklerin basit nicel veya karşılaştırmalarından, büyük miktarlarda DNA dizisi verilerinin ayrıntılı bilgisayar analizlerine kadar değişir.

Yazar alıntısı

Bilimsel bir isimden sonra bir "otorite" yerleştirilebilir. Otorite, adı ilk kez geçerli bir şekilde yayınlayan bilim insanının veya bilim insanlarının adıdır. Örneğin, Linnaeus 1758 yılında Asya filine Elephas maximus bilimsel ismini vermiştir, bu nedenle isim bazen "Elephas maximus Linnaeus, 1758" şeklinde yazılır. Yazarların isimleri genellikle kısaltılır: Linnaeus için L. kısaltması yaygın olarak kullanılır. Botanikte, aslında, standart kısaltmaların düzenlenmiş bir listesi vardır (bkz. yazar kısaltmasına göre botanikçiler listesi). Otorite atama sistemi botanik ve arasında biraz farklılık gösterir. Bununla birlikte, bir türün cinsi orijinal tanımlamadan bu yana değiştirilmişse orijinal otoritenin adının parantez içinde yer alması standarttır.

Fenetik

Filogenetik ve (karakter tabanlı) kavramların karşılaştırılması

Taksimetri veya sayısal taksonomi olarak da bilinen organizmalar, filogenileri veya evrimsel ilişkileri ne olursa olsun genel benzerliklerine göre sınıflandırılır. Bu da taksonlar arasında hipergeometrik bir "mesafe" ölçüsü ile sonuçlanır. Fenetik yöntemler, paylaşılan atasal (veya plesiomorfik) özellikleri paylaşılan türetilmiş (veya apomorfik) özelliklerden ayırt etmediğinden, modern zamanlarda nispeten nadir hale gelmiş ve büyük ölçüde kladistik analizlerle yer değiştirmiştir. Bununla birlikte, gibi bazı fenetik yöntemler, daha gelişmiş yöntemlerin (Bayes çıkarımı gibi) hesaplama açısından çok pahalı olduğu durumlarda ilişkilerin hızlı tahmincileri olarak varlığını sürdürmüştür.

Veritabanları

Modern taksonomi, sınıflandırmaları ve bunların belgelerini aramak ve kataloglamak için veritabanı teknolojilerini kullanır. Yaygın olarak kullanılan bir veri tabanı bulunmamakla birlikte, belgelenmiş her türü listelemeye çalışan Catalogue of Life gibi kapsamlı veri tabanları bulunmaktadır. Katalog, Nisan 2016 itibarıyla tüm âlemler için 1,64 milyon tür listelemiştir ve modern bilim tarafından bilinen tahmini türlerin dörtte üçünden fazlasını kapsadığını iddia etmektedir.

Ayrıca bakınız

• Kümeleme analizi
• Incertae sedis
• Kümeler teorisi
• Taksonomi (genel)
• Virüs sınıflandırması

Kaynakça

1. ^ ^{a b} Wilkins, J. S. (5 Şubat 2011). "What is systematics and what is taxonomy?". 27 Ağustos 2016 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 21 Ağustos 2016. 
2. ^ Judd, W. S.; Campbell, C. S.; Kellogg, E. A.; Stevens, P. F.; Donoghue, M. J. (2007). "Taxonomy". Plant Systematics: A Phylogenetic Approach (3. bas.). Sunderland: Sinauer Associates. 
3. ^ Simpson, Michael G. (2010). "Chapter 1 Plant Systematics: an Overview". Plant Systematics (2. bas.). Academic Press. ISBN . 
4. ^ Kirk, P. M.; Cannon, P. F.; Minter, D. W.; Stalpers, J. A., (Ed.) (2008). "Taxonomy". Dictionary of the Fungi (10. bas.). CABI. 
5. ^ Walker, P. M. B., (Ed.) (1988). The Wordsworth Dictionary of Science and Technology. W. R. Chambers Ltd. and Cambridge University Press. 
6. ^ ^{a b} Lawrence, E. (2005). Henderson's Dictionary Of Biology. Pearson/Prentice Hall. ISBN . 
7. ^ (2004). Godfray, H. C. J.; Knapp, S. (Ed.). "Taxonomic triage and the poverty of phylogeny". Philosophical Transactions of the Royal Society. 359: Taxonomy for the twenty-first century (1444): 571-583. doi:10.1098/rstb.2003.1452. (PMC) 1693342 $2. (PMID) 15253345. 
8. ^ ^{a b c} . Intermountain Herbarium. Utah State University. 2005. 23 Kasım 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
9. ^ ^{a b c} Laurin, Michel (3 Ağustos 2023). The Advent of PhyloCode: The Continuing Evolution of Biological Nomenclature. Boca Raton, Florida: CRC Press. ss. xv + 209. doi:10.1201/9781003092827. ISBN . 5 Eylül 2023 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 13 Kasım 2023. 
10. ^ Michener, Charles D.; Corliss, John O.; Cowan, Richard S.; Raven, Peter H.; Sabrosky, Curtis W.; Squires, Donald S.; Wharton, G. W. (1970). Systematics In Support of Biological Research. Washington, DC: Division of Biology and Agriculture, National Research Council. 
11. ^ Small, Ernest (1989). "Systematics of Biological Systematics (Or, Taxonomy of Taxonomy)". Taxon. 38 (3): 335-356. doi:10.2307/1222265. JSTOR 1222265. 
12. ^ Singh, Gurcharan (2004). Plant systematics: An integrated approach. Science Publishers. s. 20. ISBN  – Google Books vasıtasıyla. 
13. ^ Wilkins, J. S. . EvolvingThoughts.net. 27 Ağustos 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
14. ^ Brusca, R. C.; Brusca, G. J. (2003). Invertebrates (2. bas.). Sunderland, Massachusetts: Sinauer Associates. s. 27. 
15. ^ (2008). Dry Store Room No. 1: The Secret Life of the Natural History Museum. Londra: Harper Perennial. ISBN . 
16. ^ Maxted, Nigel (1992). "Towards Defining a Taxonomic Revision Methodology". Taxon. 41 (4): 653-660. doi:10.2307/1222391. JSTOR 1222391. 
17. ^ Hennig, Willi (January 1965). "Phylogenetic Systematics". Annual Review of Entomology. 10 (1): 97-116. doi:10.1146/annurev.en.10.010165.000525. ISSN 0066-4170. 13 Kasım 2023 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 13 Kasım 2023. 
18. ^ Mayr, Ernst (1991). Principles of Systematic Zoology. New York: McGraw-Hill. s. 159. 
19. ^ Mayr, Ernst (1991), p. 162.
20. ^ ^{a b c d e f g h} "Taxonomy: Meaning, Levels, Periods and Role". Biology Discussion. 27 Mayıs 2016. 5 Nisan 2017 tarihinde kaynağından . 
21. ^ Rosselló-Mora, Ramon; Amann, Rudolf (1 Ocak 2001). "The species concept for prokaryotes". FEMS Microbiology Reviews. 25 (1): 39-67. doi:10.1111/j.1574-6976.2001.tb00571.x. ISSN 1574-6976. (PMID) 11152940. 
22. ^ ^{a b} Turrill 1938.
23. ^ Turrill 1938, ss. 365–366.
24. ^ Steyskal, G. C. (1965). "Trend curves of the rate of species description in zoology". Science. 149 (3686): 880-882. Bibcode:1965Sci...149..880S. doi:10.1126/science.149.3686.880. (PMID) 17737388. 
25. ^ Mayr, Ernst (9 Şubat 1968). "The Role of Systematics in Biology: The study of all aspects of the diversity of life is one of the most important concerns in biology". Science. 159 (3815): 595-599. Bibcode:1968Sci...159..595M. doi:10.1126/science.159.3815.595. (PMID) 4886900. 
26. ^ Mayr, Ernst (1982). "Chapter 6: Microtaxonomy, the science of species". The Growth of Biological Thought: Diversity, Evolution, and Inheritance. Belknap Press of Harvard University Press. ISBN . 
27. ^ "Result of Your Query". biological-concepts.com. 5 Nisan 2017 tarihinde kaynağından . 
28. ^ ^{a b c} Cantino, Philip D.; de Queiroz, Kevin (29 Nisan 2020). International Code of Phylogenetic Nomenclature (PhyloCode): A Phylogenetic Code of Biological Nomenclature. Boca Raton, Florida: CRC Press. ss. xl + 149. ISBN . 14 Ekim 2023 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 13 Kasım 2023. 
29. ^ Voultsiadou, Eleni; Vafidis, Dimitris (1 Ocak 2007). "Marine invertebrate diversity in Aristotle's zoology". Contributions to Zoology. 76 (2): 103-120. doi:10.1163/18759866-07602004. ISSN 1875-9866. 25 Nisan 2023 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 13 Kasım 2023. 
30. ^ Voultsiadou, Eleni; Gerovasileiou, Vasilis; Vandepitte, Leen; Ganias, Kostas; Arvanitidis, Christos (2017). "Aristotle's scientific contributions to the classification, nomenclature and distribution of marine organisms". Mediterranean Marine Science. 18 (3): 468-478. doi:10.12681/mms.13874. ISSN 1791-6763. 13 Kasım 2023 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 13 Kasım 2023. 
31. ^ Datta 1988.
32. ^ ^{a b c} Manktelow, M. (2010). (PDF). Dept. of Systematic Biology, Uppsala University. 29 Mayıs 2015 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. 
33. ^ Mayr, Ernst (1982). The Growth of Biological Thought. Cambridge, Massachusetts: Belknap Press of Harvard University Press. 
34. ^ ^{a b c d e f g} . palaeos.com. 31 Mart 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
35. ^ ^{a b c d} "taxonomy | biology". Encyclopedia Britannica. 5 Nisan 2017 tarihinde kaynağından . 
36. ^ ^{a b c d} "Biology 101, Ch 20". cbs.dtu.dk. 23 Mart 1998. 28 Haziran 2017 tarihinde kaynağından . 
37. ^ (2014). The Lagoon: How Aristotle Invented Science. Bloomsbury. ss. 384-395. ISBN . 
38. ^ von Lieven, Alexander Fürst; Humar, Marcel (2008). "A Cladistic Analysis of Aristotle's Animal Groups in the "Historia animalium"". History and Philosophy of the Life Sciences. 30 (2): 227-262. ISSN 0391-9714. JSTOR 23334371. 27 Kasım 2022 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 13 Kasım 2023. 
39. ^ Laurin, Michel; Humar, Marcel (2022). "Phylogenetic signal in characters from Aristotle's History of Animals". Comptes Rendus Palevol (Fransızca). 21 (1): 1-16. doi:10.5852/cr-palevol2022v21a1. 25 Nisan 2023 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 13 Kasım 2023. 
40. ^ "Andrea Cesalpino | Italian physician, philosopher, and botanist". Encyclopedia Britannica. 5 Nisan 2017 tarihinde kaynağından . 
41. ^ Cesalpino, Andrea; Marescotti, Giorgio (1583). De plantis libri XVI. Floransa: Apud Georgium Marescottum – Internet Archive vasıtasıyla. 
42. ^ "Andrea Cesalpino | Italian physician, philosopher, and botanist". Encyclopedia Britannica. 5 Nisan 2017 tarihinde kaynağından . 
43. ^ Jaime, Prohens (2010). International Edition Vegetables I: Asteraceae, Brassicaceae, Chenopodicaceae, and Cucurbitaceae (Handbook of Plant Breeding). Springer. ISBN . 
44. ^ John, Ray (1682). Methodus plantarum nova [New Method of Plants] (Latince). impensis Henrici Faithorne & Joannis Kersey, ad insigne Rofæ Coemeterio D. Pauli. 29 Eylül 2017 tarihinde kaynağından . 
45. ^ "Joseph Pitton de Tournefort | French botanist and physician". Encyclopedia Britannica. 5 Nisan 2017 tarihinde kaynağından . 
46. ^ Linnaeus, Carl (1735). Systema naturae, sive regna tria naturae systematice proposita per classes, ordines, genera, & species (Latince). Leiden: Haak. 
47. ^ Linnaeus, Carl (1753). Species Plantarum (Latince). Stockholm. 
48. ^ Linnaeus, Carl (1758). Systema naturae, sive regna tria naturae systematice proposita per classes, ordines, genera, & species (Latince) (10. bas.). Leiden: Haak. 
49. ^ ^{a b} "taxonomy – The Linnaean system | biology". Encyclopedia Britannica. 5 Nisan 2017 tarihinde kaynağından . 
50. ^ Donk, M. A. (December 1957). "Typification and later starting-points" (PDF). Taxon. 6 (9): 245-256. doi:10.2307/1217493. JSTOR 1217493. 18 Mayıs 2015 tarihinde kaynağından (PDF). 
51. ^ Carl, Clerck; Carl, Bergquist; Eric, Borg; L., Gottman; Lars, Salvius (1757). Svenska spindlar [Swedish Spiders] (İsveççe). Literis Laur. Salvii. 1 Aralık 2017 tarihinde kaynağından . 
52. ^ (2000). . University of Chicago Press. ISBN . 16 Mayıs 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
53. ^ ^{a b c} "taxonomy – Classification since Linnaeus | biology". Encyclopedia Britannica. 5 Nisan 2017 tarihinde kaynağından . 
54. ^ Black, Riley (7 Aralık 2010). "Thomas Henry Huxley and the Dinobirds". Smithsonian Magazine. Washington, DC: Smithsonian Institution. 10 Kasım 2023 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 10 Kasım 2023. 
55. ^ Huxley, Thomas Henry (1876). "Lectures on Evolution". . IV. ss. 46-138. 28 Haziran 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi.  Original text w/ figures. First published as New York Tribune, Extra no. 36.
56. ^ "Thomas Henry Huxley | British biologist". Encyclopedia Britannica. 6 Şubat 2018 tarihinde kaynağından . 
57. ^ Rudwick, M. J. S. (1985). The Meaning of Fossils: Episodes in the History of Palaeontology. University of Chicago Press. s. 24. ISBN . 
58. ^ Paterlini, Marta (September 2007). "There shall be order. The legacy of Linnaeus in the age of molecular biology". EMBO Reports. 8 (9): 814-816. doi:10.1038/sj.embor.7401061. (PMC) 1973966 $2. (PMID) 17767191. 
59. ^ ^{a b c} Taylor, Mike. "What do terms like monophyletic, paraphyletic and polyphyletic mean?". miketaylor.org.uk. 1 Ağustos 2010 tarihinde kaynağından . 
60. ^ ^{a b} "Polyphyletic vs. Monophyletic". NCSE.com. 5 Nisan 2017 tarihinde kaynağından . 
61. ^ Brower, Andrew V. Z.; Schuh, Randall T. (2021). Biological Systematics: Principles and Applications (3. bas.). Ithaca, New York: Cornell University Press. s. 13. 
62. ^ Schuh, Randall T. (2003). "The Linnaean system and its 250-year persistence". The Botanical Review. 69 (1): 59. 
63. ^ Queiroz, Philip D.; de Cantino, Kevin. . Ohio.edu. 10 Mayıs 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
64. ^ Dubois, Alain (1 Şubat 2007). "Naming taxa from cladograms: A cautionary tale". Molecular Phylogenetics and Evolution. 42 (2): 317-330. doi:10.1016/j.ympev.2006.06.007. ISSN 1055-7903. 13 Kasım 2023 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 13 Kasım 2023. 
65. ^ Dubois, Alain; Bauer, Aaron M.; Ceríaco, Luis M. P.; Dusoulier, François; Frétey, Thierry; Löbl, Ivan; Lorvelec, Olivier; Ohler, Annemarie; Stopiglia, Renata; Aescht, Erna (17 Aralık 2019). "The Linz Zoocode project: A set of new proposals regarding the terminology, the Principles and Rules of zoological nomenclature. First report of activities (2014‒2019)". Bionomina. 17 (1): 1-111. doi:10.11646/BIONOMINA.17.1.1. 
66. ^ ^{a b c} "Kingdom Classification of Living Organism". Biology Discussion. 2 Aralık 2014. 5 Nisan 2017 tarihinde kaynağından . 
67. ^ . www.igb.Illinois.edu. 28 Nisan 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
68. ^ Cracraft, Joel; Donaghue, Michael J., (Ed.) (2004). Assembling the Tree of Life. Oxford University Press. ss. 45, 78, 555. ISBN . 
69. ^ Cavalier-Smith, T. (March 2002). "The phagotrophic origin of eukaryotes and phylogenetic classification of Protozoa". International Journal of Systematic and Evolutionary Microbiology. 52 (Pt 2): 297-354. doi:10.1099/00207713-52-2-297. (PMID) 11931142. 29 Temmuz 2017 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 13 Kasım 2023. 
70. ^ Cavalier‐Smith, T. (Ocak 2007). "A revised six‐kingdom system of life". Biological Reviews (İngilizce). 73 (3): 203-266. doi:10.1111/j.1469-185X.1998.tb00030.x. ISSN 1464-7931. 21 Eylül 2022 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 13 Kasım 2023. 
71. ^ Luketa, S. (2012). "New views on the megaclassification of life" (PDF). Protistology. 7 (4): 218-237. 2 Nisan 2015 tarihinde kaynağından (PDF). 
72. ^ Linnaeus, C. (1735). Systemae Naturae, sive regna tria naturae, systematics proposita per classes, ordines, genera & species. 
73. ^ Haeckel, E. (1866). Generelle Morphologie der Organismen. Reimer, Berlin. 
74. ^ Chatton, É. (1925). "Pansporella perplexa. Réflexions sur la biologie et la phylogénie des protozoaires". Annales des Sciences Naturelles - Zoologie et Biologie Animale. 10-VII: 1–84. 
75. ^ Copeland, H. (1938). "The kingdoms of organisms". Quarterly Review of Biology. 13 (4): 383–420. doi:10.1086/394568. 
76. ^ Whittaker, R. H. (January 1969). "New concepts of kingdoms of organisms". Science. 163 (3863): 150–60. Bibcode:1969Sci...163..150W. doi:10.1126/science.163.3863.150. (PMID) 5762760. 
77. ^ Woese, C.; Kandler, O.; Wheelis, M. (1990). "Towards a natural system of organisms:proposal for the domains Archaea, Bacteria, and Eucarya". Proceedings of the National Academy of Sciences of the United States of America. 87 (12): 4576–9. Bibcode:1990PNAS...87.4576W. doi:10.1073/pnas.87.12.4576. (PMC) 54159 $2. (PMID) 2112744. 
78. ^ Cavalier-Smith, T. (1998). "A revised six-kingdom system of life". Biological Reviews. 73 (3): 203–66. doi:10.1111/j.1469-185X.1998.tb00030.x. (PMID) 9809012. 20 Ağustos 2016 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 13 Nisan 2023. 
79. ^ Ruggiero, Michael A.; Gordon, Dennis P.; Orrell, Thomas M.; Bailly, Nicolas; Bourgoin, Thierry; Brusca, Richard C.; Cavalier-Smith, Thomas; Guiry, Michael D.; Kirk, Paul M.; Thuesen, Erik V. (2015). "A higher level classification of all living organisms". PLOS ONE. 10 (4): e0119248. Bibcode:2015PLoSO..1019248R. doi:10.1371/journal.pone.0119248. (PMC) 4418965 $2. (PMID) 25923521. 
80. ^ Adl, S. M.; Simpson, A. G. B.; Lane, C. E.; Lukeš, J.; Bass, D.; Bowser, S. S. (December 2015). "The revised classification of eukaryotes". Journal of Eukaryotic Microbiology. 59 (5): 429-493. doi:10.1111/j.1550-7408.2012.00644.x. (PMC) 3483872 $2. (PMID) 23020233. 
81. ^ Adl, S. M.; Bass, D.; Lane, C. E.; Lukeš, J.; Schoch, C. L.; Smirnov, A. (2019). "Revisions to the classification, nomenclature, and diversity of eukaryotes". Journal of Eukaryotic Microbiology. 66 (1): 4-119. doi:10.1111/jeu.12691. (PMC) 6492006 $2. (PMID) 30257078. 
82. ^ ^{a b} Ruggiero, Michael A.; Gordon, D. P.; Orrell, T. M.; Bailly, N.; Bourgoin, T.; Brusca, R. C. (2015). "A higher level classification of all living organisms". PLoS One. 10 (4): e0119248. Bibcode:2015PLoSO..1019248R. doi:10.1371/journal.pone.0119248. (PMC) 4418965 $2. (PMID) 25923521. 
83. ^ Döring, Markus. "Families of Living Organisms (FALO)". doi:10.15468/tfp6yv. 2 Mart 2020 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 13 Kasım 2023. 
84. ^ "A Few Bad Scientists Are Threatening to Topple Taxonomy". Smithsonian. 8 Şubat 2019 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 24 Şubat 2019. 
85. ^ . Londra: Natural History Museum. 1 Ekim 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Aralık 2017. 
86. ^ McNeely, Jeffrey A. (2002). (PDF). Journal for Nature Conservation. 10 (3): 145-153. Bibcode:2002JNatC..10..145M. doi:10.1078/1617-1381-00015. 24 Aralık 2017 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi – Semantic Scholar vasıtasıyla. 
87. ^ "Mnemonic taxonomy / biology: Kingdom Phylum Class Order..." 6 Haziran 2017 tarihinde kaynağından . 
88. ^ . animalbase.uni-goettingen.de. 3 Ekim 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Nisan 2017. 
89. ^ "International Code of Nomenclature for algae, fungi, and plants". IAPT-Taxon.org. International Association for Plant Taxonomy. 11 Ocak 2013 tarihinde kaynağından . 
90. ^ . ICZN.org. International Commission on Zoological Nomenclature. 6 Mart 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Mayıs 2020. 
91. ^ Lawley, Jonathan W.; Gamero-Mora, Edgar; Maronna, Maximiliano M.; Chiaverano, Luciano M.; Stampar, Sérgio N.; Hopcroft, Russell R.; Collins, Allen G.; Morandini, André C. (19 Eylül 2022). "Morphology is not always useful for diagnosis, and that's ok: Species hypotheses should not be bound to a class of data. Reply to Brown and Gibbons (S Afr J Sci. 2022;118(9/10), Art. #12590)". South African Journal of Science. 118 (9/10). doi:10.17159/sajs.2022/14495. ISSN 1996-7489. 20 Ekim 2022 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 13 Kasım 2023. 
92. ^ "Taxonomy – Evaluating taxonomic characters". Encyclopædia Britannica. 22 Nisan 2019 tarihinde kaynağından . 
93. ^ ^{a b} "Editing Tip: Scientific Names of Species". AJE.com. American Journal Experts, Research Square Company. 9 Nisan 2017 tarihinde kaynağından . 
94. ^ "Carolus Linnaeus: Classification, Taxonomy & Contributions to Biology – Video & Lesson Transcript". Study.com. 9 Nisan 2017 tarihinde kaynağından . 
95. ^ Biocyclopedia.com. "Biological Classification". biocyclopedia.com. 14 Mayıs 2017 tarihinde kaynağından . 
96. ^ "Zoological nomenclature: a basic guide for non-taxonomist authors". Annelida.net. 16 Mart 2017 tarihinde kaynağından . 
97. ^ "Classification". . 14 Nisan 2017 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 27 Nisan 2017. 
98. ^ McDonald, David (Sonbahar 2008). "Molecular Marker Glossary". University of Wyoming. 10 Haziran 2007 tarihinde kaynağından . 
99. ^ Wood, Dylan; King, Margaret; Landis, Drew; Courtney, William; Wang, Runtang; Kelly, Ross; Turner, Jessica A.; Calhoun, Vince D. (26 Ağustos 2014). "Harnessing modern web application technology to create intuitive and efficient data visualization and sharing tools". Frontiers in Neuroinformatics. 8: 71. doi:10.3389/fninf.2014.00071. ISSN 1662-5196. (PMC) 4144441 $2. (PMID) 25206330. 
100. ^ "About – The Plant List". theplantlist.org. 21 Haziran 2017 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 13 Kasım 2023. 
101. ^ "About the Catalogue of Life: 2016 Annual Checklist". Catalogue of Life. Integrated Taxonomic Information System (ITIS). 15 Mayıs 2016 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 22 Mayıs 2016. 

Konuyla ilgili yayınlar

• Datta, Subhash Chandra (1988). Systematic Botany (4 bas.). New Delhi: New Age International. ISBN . 13 Kasım 2023 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 25 Ocak 2015. 
• (1989) [1980]. Plant taxonomy and biosystematics (2.. bas.). Cambridge: Cambridge University Press. ISBN . 13 Ocak 2023 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 19 Nisan 2015. 
• Stuessy, Tod F. (2009). Plant Taxonomy: The Systematic Evaluation of Comparative Data. Columbia University Press. ISBN . 13 Kasım 2023 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 6 Şubat 2014. 
• Turrill, W. B. (1938). "The Expansion Of Taxonomy With Special Reference To Spermatophyta". Biological Reviews. 13 (4): 342-373. doi:10.1111/j.1469-185X.1938.tb00522.x. 
• Wiley, Edward O.; Lieberman, Bruce S. (2011). Phylogenetics: Theory and Practice of Phylogenetic Systematics (2. bas.). John Wiley & Sons. ISBN . 

Dış bağlantılar

• Taksonomi nedir?, Londra Doğa Tarihi Müzesi (İngilizce)
• NCBI Ulusal Biyoteknoloji Bilgi Merkezinde Taksonomi (İngilizce)
• Evrensel Protein Kaynağı UniProt'ta Taksonomi (İngilizce)
• ITIS Entegre Taksonomik Bilgi Sistemi (İngilizce)
• CETaF Avrupa Taksonomik Tesisler Konsorsiyumu (İngilizce)
• Vikitür ücretsiz türler dizini (İngilizce)