Azərbaycanca AzərbaycancaБеларускі БеларускіDansk DanskDeutsch DeutschEspañola EspañolaFrançais FrançaisIndonesia IndonesiaItaliana Italiana日本語 日本語Қазақ ҚазақLietuvos LietuvosNederlands NederlandsPortuguês PortuguêsРусский Русскийසිංහල සිංහලแบบไทย แบบไทยTürkçe TürkçeУкраїнська Українська中國人 中國人United State United StateAfrikaans Afrikaans
Destek
www.wikipedia.tr-tr.nina.az
  • Vikipedi

Konjenital hiperinsülinizm HI veya KHI yenidoğanlarda aşırı insülin üretimi nedeniyle şiddetli hipoglisemiye kan

Konjenital Hiperinsülinizm

Konjenital Hiperinsülinizm
www.wikipedia.tr-tr.nina.azhttps://www.wikipedia.tr-tr.nina.az

Konjenital hiperinsülinizm (HI veya KHI), yenidoğanlarda aşırı insülin üretimi nedeniyle şiddetli hipoglisemiye (kan şekeri düşüklüğü) neden olan nadir bir hastalıktır. HI'nin çeşitli nedenleri vardır ve bunlardan bazılarının genetik mutasyonlar sonucu ortaya çıktığı bilinmektedir. HI bazen tek başına (izole) ortaya çıkar ve nadiren diğer tıbbi durumlarla (sendrom) ilişkilidir.

Konjenital Hiperinsülinizm
Diğer adlarHiperinsülinemik hipoglisemi, KHI
image
İnsülin (HI'de "fazla" üretilir)
UzmanlıkPediatri, endokrinoloji, gastroenteroloji
BelirtilerHipoglisemi
NedenleriABCC8 gen mutasyonları (en yaygın)
TanıKan Örneği
TedaviDiazoksit, oktreotid

Konjenital hiperinsülinizm geçici (kısa süreli) veya kalıcı (uzun süreli), hafif veya şiddetli olabilir. Pankreasın tamamındaki (diffüz HI) veya sadece bir kısmındaki (fokal HI) bir kusurun sonucu olarak ortaya çıkabilir. Hiperinsülinizm şekli, nedeni veya türü ne olursa olsun başlangıcından itibaren iyi yönetilmesi gereken önemli ve acil bir sağlık durumudur. Yenidoğan döneminde HI kadar tehlikeli başka bir hipoglisemik durum yoktur. HI'den kaynaklanan hipoglisemi tedavi edilmediği takdirde gelişimsel bozukluklara, nöbetlere, kalıcı beyin hasarına, komaya ve hatta ölüme neden olabilir.

Fokal HI'li hastaların ameliyatla iyileşme şansı vardır. Diffüz HI'li hastalarda hipoglisemiyi tedavi etmek amacıyla onaylanan tek ilaç diazoksittir. Diazoksite yanıt vermeyen hastalarda genellikle gastrostomi tüpü yoluyla sürekli karbonhidrat verilir ve oktreotid gibi ilaçlar endikasyon dışı kullanılır. Daha ağır vakalarda pankreasın büyük kısmının çıkarılması için ameliyat gerekebilir. Mevcut tedavilere rağmen hipoglisemi yaşamaya devam edenler ve mevcut tedavilerin olumsuz etkilerini yaşayanlar için yeni ve daha etkili tedavi yöntemleri geliştirilmeye çalışılmaktadır.

Kalıcı HI insidansının (görülme sıklığı) bölgeye veya ülkeye bağlı olarak 2.500'de 1 ile 50.000'de 1 doğumda ortaya çıktığı görülmüştür. Geçici HI formlarının görülme sıklığının 1.200'de 1 ile 2.000'de 1 arasında olduğu tahmin edilmektedir.

Belirtiler

Hiperinsülinizm doğuştan gelen bir durum olduğu için bir bebek genellikle yaşamın ilk birkaç günü içinde belirti göstermeye başlar; ancak belirtiler nadiren de olsa ilerleyen dönemlerde ortaya çıkabilir. HI belirtilerini ayırt etmek genellikle zordur çünkü bunlar sıklıkla bebeklerin tipik davranışlarıyla karıştırılır. HI'li bebeklerin yaklaşık %60'ında yaşamın ilk ayında hipoglisemi gelişir. Ek olarak %30'luk bir kesime ilk yılın sonlarında, bir kısmına da yaşamın ilerleyen dönemlerinde teşhis konulacaktır.

HI çeşitli şekillerde belirti verebilir, hipogliseminin en yaygın belirtileri şunlardır:

  • Huzursuzluk
  • Uyuşukluk (aşırı uykulu olma)
  • Titreme
  • Taşikardi veya bradikardi
  • Solunum problemleri / apne
  • Hipotermi
  • Beslenme problemleri (beslenmek için uyanmamak, etkili bir şekilde emmemek, huzursuz görünmek ve özellikle iyi bir beslenmeden sonra çok sık beslenmeyi istemek)
  • Yüksek sesli ağlama
  • Hipotoni (Gevşeklik/kas güçsüzlüğü)
  • Solukluk / solgunluk / siyanoz (mavimsi cilt)
  • Terleme

Daha büyük çocuklarda ve yetişkinlerde baş ağrısı, kafa karışıklığı ve baş dönmesi de görülebilir.

Ebeveynler genellikle ilk belirti olarak bebeklerinin iyi beslenmediklerini, uykulu ve huzursuz olduklarını dile getirirler.

Nöbet (kasılma/havale) gibi daha ciddi belirtiler uzun süreli veya aşırı düşük kan şekeri seviyesiyle ortaya çıkabilir. Kan şekeri seviyesi düzeltilmezse bilinç kaybı ve beyin hasarı ortaya çıkabilir.

Herhangi bir hipoglisemi belirtisi varsa kan şekeri ölçümü gerekmektedir.

Sebepler

Hiperinsülinizm veya konjenital hiperinsülinizm genetik veya edinilmiş olabilir. Edinilmiş HI, intrauterin gelişme geriliği, perinatal asfiksi veya annede gestasyonel diyabet gibi gebelik ve doğumla ilgili faktörler sonucu olabilir. Bunlara perinatal stres kaynaklı HI adı verilir. Tipik olarak yaşamın ilk 24 saatinde ortaya çıkarlar ancak sıklıkla iki haftaya kadar düzelmiş olurlar.

Hiperinsülinizm, perinatal stres kaynaklı hipogliseminin haricinde genetik bir nedenden de kaynaklanabilir. Dolayısıyla, edinilmiş HI olasılığının düşük olduğu çocuklarda genetik test yapılması gerekmektedir. Bu durum genellikle diazoksite yanıt vermeyenler için geçerlidir. Diazoksite yanıt veren ancak düşük kan şekeri düzeylerinin yaşamın ilk 4 ayından sonra da devam ettiği çocuklarda da genetik bir neden olması mümkündür.

HI'nın izole (tek başına) veya sendrom adı verilen daha geniş bir durumun parçası olarak ortaya çıkabilen birçok farklı genetik formu vardır.

İzole Formlar

HI'li bireylerin çoğunda izole hiperinsülinizm görülür. En yaygın genetik neden, potasyum kanalının oluşturulması talimatını veren genin (ABCC8 ve KCNJ11) bir veya her iki kopyasındaki değişikliktir. Bu kanal, kandaki şeker seviyelerine yanıt olarak pankreastaki β (Beta) hücrelerinde insülin üretimini düzenler. Kanaldaki bir değişiklik veya kusur, kontrolsüz ve aşırı insülin üretimine yol açar. ABCC8/KCNJ11 genlerindeki bu değişiklikler baskın veya çekinik olabilir. Baskın formda, bir ebeveynden alınan (veya kendiliğinden ortaya çıkan) tek bir (monoalelik) değişiklik diffüz HI'ye neden olur. Diffüz HI'de pankreasın tamamı etkilenir. Baskın HI hafif olup diazoksite yanıt verebilir veya şiddetli olup diazoksite yanıt vermeyebilir. Baskın kalıtımın haricinde, ABCC8 ve KCNJ11 genlerindeki bazı değişiklikler çekinik olarak da aktarılabilir. Bu ailelerde her ebeveyn hatalı genin bir kopyasını taşır ancak kendileri etkilenmez. Bir çocuk her bir ebeveynden bir tane olmak üzere hatalı ABCC8/KCNJ11 geninin iki kopyasını da alırsa HI ortaya çıkacaktır. Bu genlerdeki çekinik kalıtım, tipik olarak diazoksite yanıt vermeyen diffüz HI'ye neden olur. Bazı durumlarda, pankreasta anneden gelen normal gen kopyasının kaybıyla birlikte hatalı genin babadan gelen kopyası çocuğa geçer. Bu durum pankreasın yalnızca bir kısmının (fokal lezyon) aşırı insülin ürettiği fokal HI'ye yol açar.

Hiperinsülinizm şiddetli ve ilaçlara yanıt vermiyorsa ilk olarak ABCC8 ve KCNJ11 genlerinin test edilmesi önerilir. Bu tespit, hastalığın seyrinde erken dönemde fokal HI olasılığının belirlenmesine yardımcı olur. Genetik testin ve bulgunun ardından, 18-Floro-Dopa kullanılan özel pozitron emisyon tomografisi (PET) fokal anormalliğin (lezyon) tespit edilip cerrahi olarak çıkarılması amacıyla kullanılabilir. Genetik testler aynı zamanda hatalı ABCC8/KCNJ11 genlerinin her iki kopyasının da kalıtımsal olup olmadığını belirlemek için faydalıdır; bunlar diazoksite yanıt vermeyebilecek diffüz HI tanısını gösterir. Bu tür vakalarda, oktreotid gibi alternatif ilaçlarla tedavi ve pankreasın büyük bir kısmının cerrahi olarak çıkarılması gerekebilir. Bu nedenle erken dönemde yapılan genetik test, şiddetli HI'ye sahip çocukların tıbbi ve cerrahi tedavisine rehberlik etmek açısından çok önemlidir. Genetik testten elde edilen sonuçlar tercihen HI konusunda deneyimli ve uzmanlaşmış moleküler genetik laboratuvarları tarafından analiz edilmelidir.

HI'nin diğer bir yaygın genetik nedeni, glutamat dehidrogenaz enzimiyle ilişkili gendeki (GDH) değişikliklerden kaynaklanmaktadır. HI'nin bu formu aynı zamanda GDH-CHI veya GLUD1-CHI olarak da bilinmektedir. Bu gen değişiklikleri baskın kalıtımlıdır ancak kendiliğinden de ortaya çıkabilirler. HI'nin bu formunda kandaki amonyak seviyeleri hafif derecede yükselir. GDH-CHI'li çocuklar ve yetişkinler sıklıkla diazoksite yanıt verir. Beslenmedeki fazla protein hipoglisemiye neden olabilir ve bu nedenle diyette iyi bir karbonhidrat/protein oranı tavsiye edilir. İzole HI'nın birçok başka genetik nedeni vardır. Örnekler arasında hidroksiasil-CoA dehidrogenaz geni (SCHAD-CHI) ve glukokinaz enzimlerini yapan genlerdeki (GCK-CHI) değişiklikler yer almaktadır. Yakın zamanda, glukokinaza benzer başka bir enzim olan heksokinaz 1'deki (HK1) değişikliklerin hem hafif hem de şiddetli hastalık türlerine neden olduğu tespit edilmiştir.

Sendromik Formlar

Sendromik HI izole HI'den daha az görülür. Hasta kayıtlarından elde edilen verilere göre bildirilen vakalar arasında görülme sıklığı %1'den azdır. Sendromik HI'de genetik kusurlar bulunmaktadır.Aşırı büyüme sendromu olan Beckwith-Wiedemann sendromu (BWS) sendromik HI'nin iyi bilinen bir şeklidir. HI'nin yaygın olarak görüldüğü sendromlar arasında Kabuki sendromu ve Turner sendromu da bulunmaktadır. Sendromik HI'li bireylerin çoğu diazoksit tedavisine yanıt verir ve HI zamanla düzelebilir. Bununla birlikte, BWS kaynaklı HI şiddetli olabilir ve olağan tedaviye yanıt vermeyebilir.

Teşhis

image
Keton grubu (düşük seviyeler durumun ek göstergesidir)

Hiperinsülinizm, pankreastaki beta hücrelerinden düzensiz insülin salınımı sonucu ortaya çıkmaktadır. İnsülin hipoglisemi anında baskılanmaktan ziyade kanda bulunmaktadır. İnsülin seviyelerindeki dalgalanma nedeniyle bunu ölçmek zor olabilir. HI tanısı konulurken, hipoglisemi sırasında insülin seviyesinin artması ve/veya plazma insülinin yetersiz baskılanması durumları göz önüne alınır. Artmış insülin seviyesi artan şeker (glukoz) gereksinimi ile gösterilebilir (örneğin; yenidoğanda normalde 4–6 mg/kg/dakika olması gerekirken > 8 mg/kg/dakika olması) Bir diğer aşırı insülin seviyesi belirtisi, hipoglisemi sırasında baskılanmış serbest yağ asitleri ve ketonlardır (beta-hidroksibutirat). Hipoglisemi anında uygulanan glukagondan sonra kan şekerinin aşırı yükselmesiyle de klinik tanı desteklenebilir. Glukagon pankreastan salgılanan, insülin etkisine engel olan ve karaciğer glikojen depolarından glukoz salınımını uyaran başka bir hormondur. Kendiliğinden gelişen veya kontrollü bir açlık sonrası ortaya çıkan hipoglisemi sırasında; insülin, c-peptid (insülin ile birlikte salgılanır), serbest yağ asitleri ve keton seviyeleri glukagon uyarı testiyle ölçülebilir. Yenidoğanlarda doğumdan sonraki ilk 72 saatte hiperinsülinizme bağlı geçici hipoglisemi görülebilir. Bu nedenle klinik tanı en iyi 72 saatten sonra konur. Kandaki amonyak ve asilkarnitin taramaları ile idrarda metabolik taramalarının yanı sıra, protein ve amino asitlere (lösin) yönelik provokatif yanıtların değerlendirilmesi HI alt tipinin tanımlanmasında yardımcı olabilir.

Tedavi

image
Diazoksit

Hiperinsülinizmde tedavinin amacı hipogliseminin neden olduğu beyin hasarını önlemektir. Dolayısıyla tedavinin amacı kan şekeri düzeyini normal aralıkta [>70 mg/dL (3,9 mmol/L)] tutmaktır. İlk amaç, düşük kan şekerinin normal aralığa döndürülmesi; ikinci amaç ise konjenital hiperinsülinizme özgü tekrarlayan hipoglisemi ataklarının önlenmesidir. Bunun en iyi yolu başlangıçta intravenöz (damar içi) dekstroz vermektir. Genotip ve fenotipin belirlenmesi de dahil olmak üzere, HI tanısı konduktan sonra mümkün olduğunca spesifik tedaviye başlanmalıdır. Aşağıdaki önlemlerden bazıları sıklıkla denenmektedir.

  • Beslenme: dekstroz ve mama da dahil, enteral yoldan sürekli karbonhidrat yüklemesi (nazogastrik entübasyon veya gastrostomi)
  • İnsülin salınımı baskılayan ilaçlar: diazoksit,oktreotid ve lanreotid gibi somatostatin analogları
  • İnsülinin etkilerini tersine çeviren ilaçlar: glukagon
  • Pankreasın bir kısmı veya tamamının çıkarılması için cerrahi operasyon

KATP kanalının sülfonilüre 1 (SUR1) bileşenine bağlanarak insülin salınımını engelleyen ve bir KATP kanal açıcı olan diazoksit, HI tedavisi için onay alan tek ilaçtır ve tedavinin ilk basamağıdır. Diazoksitin neden olduğu ödemden (sıvı tutulumu) kaynaklanan komplikasyonları önlemek için diüretik tedavisi tipik olarak diazoksit ile eş zamanlı olarak başlatılır. Doz seçimi ve doz artırımı, yanıt ve yan etkiler dikkate alınarak değerlendirilmelidir. Yarı ömrünün uzun olması nedeniyle tam etkinin elde edilmesi 5 güne kadar sürebilir. Önemli tanısal ve terapötik (tedavi edici) sonuçlara ulaşmak için bir sonraki önemli adım diazoksit duyarlılığının değerlendirilmesidir. Diazoksit duyarlılığı, HI'nin temel özelliği olan hipoketotik hipogliseminin tedaviyle düzeltildiğinin gösterilmesiyle değerlendirilir. Bunu en doğru şekilde değerlendirebilmek için, çocuğun plazma kan şekeri ≥ 70 mg/dL (3,9 mmol/L) ile 12-18 saat boyunca aç kalabilmesi veya plazma kan şekeri 50–60 mg/dL'nin (2,8-3,3 mmol/L) altına düşmeden önce plazma betahidroksibutiratın > 1,8 mmol/L'ye yükselmesi gerekmektedir. Diazoksite yanıt eksikliği, HI'nin KATP kanallarını kodlayan genlerdeki fonksiyon kaybı mutasyonlarından kaynaklanma olasılığını akla getirmektedir; bu durum diazoksit-yanıtsız vakaların %90'ına kadarını oluşturmaktadır. Bu vakalarda, ABCC8 ve KCNJ11 genlerinin hızlı genetik testi, fokal HI olasılığını belirlemek için kritik öneme sahiptir.

Fokal HI için cerrahi tedavi tercih edilmektedir, ancak ameliyattan önce lezyonun yerinin belirlenmesi önemlidir. Bu lezyonlar ultrason (US), bilgisayarlı tomografi (BT) ve manyetik rezonans görüntüleme (MRI) gibi geleneksel görüntüleme teknikleri kullanılarak görülemez. Bununla birlikte, özel bir görüntüleme yöntemi olan 18-F-L 3,4-dihidroksi-fenilalanin pozitron emisyon tomografisi (18-F-DOPA-PET), fokal bir lezyonun yerini %100'e yakın doğrulukla belirlemek için kullanılabilmektedir. Cerrahi başarı, pankreas histolojisinin dondurulmuş biyopsi ve cerrahi uzmanlık kullanılarak ameliyat sırasında değerlendirilmesine bağlıdır. Fokal HI için bildirilen iyileşme oranı %97'dir.

Fokal olmayan ve diazoksite yanıt vermeyen vakalarda tedavi seçenekleri sınırlıdır. Somatostatin analoğu oktreotidin endikasyon dışı kullanımı, HI tedavisinde uzun süredir devam eden ikinci basamak yöntem olmuştur. Ancak etkinliği taşiflaksi (ilaç toleransı) gelişimi nedeniyle sınırlıdır. Diazoksitin mevcut olmadığı ülkelerde oktreotidin tedavinin ilk seçeneği olabileceğini unutmamak önemlidir. Ölümcül nekrotizan enterokolit (bağırsak inflamasyonu) ile ilişkisi nedeniyle çok küçük bebeklerde oktreotid kullanımı fayda/zarar açısından çok dikkatle değerlendirilmelidir. Oktreotid tipik olarak her 6 saatte bir subkütan enjeksiyon (deri altı) olarak uygulanır; aynı zamanda subkütan bir pompa aracılığıyla sürekli olarak da uygulanabilir. Uzun etkili somatostatin analogları oktreotid LAR (kas içine uygulanır) ve lanreotid (derin subkütan enjeksiyon olarak uygulanır) daha büyük çocuklar için uygun seçeneklerdir. Diazoksite yanıt vermeyen ve somatostatin analoglarına da uygun olmayan veya yanıt vermeyen vakalar için alternatif bir tedavi yaklaşımı, bir gastrostomi tüpü yoluyla sürekli dekstroz verilmesidir. Tipik olarak %20 dekstroz kullanılır ve bu yolla uygulanan maksimum glukoz infüzyon hızı tolerans nedeniyle 10 mg/kg/dakikadır. Sürekli intragastrik dekstroz oktreotid ile kombinasyon halinde de kullanılabilir; bu yaklaşım oktreotidin daha az sıklıkta kullanılmasına ve taşiflaksinin önlenmesine olanak tanıyan bir yaklaşımdır. Bazı merkezlerin tercih ettiği diğer bir seçenek ise karbonhidrat katkılı mamaların aralıklı veya sürekli olarak gastrostomi tüpü yoluyla verilmesidir. İlaç veya diğer tedaviler başarısız olduğunda totale yakın pankreatektomi gerekmektedir.

Kan şekeri kontrolü, tedavinin sebep olduğu yan etkiler ile büyüme-gelişmenin sürekli izlenmesi tedavi planının bir parçasıdır. ≥%50 pankreatektomi geçiren çocuklar diyabet ve pankreas yetmezliği açısından izlenir.

HI için çok sayıda yeni tedavi geliştirme aşamasındadır ve bu tedaviler HI'li çocuklar için kişiselleştirilmiş bir yaklaşımı mümkün kılarak uzun vadeli sonuçları iyileştirmeyi vadetmektedir. Şu anda klinik denemelerde olan tedaviler şunlardır: GLP-1 reseptörünün peptit antagonisti, kısa etkili çözünebilir glukagon analoğu, uzun etkili glukagon analoğu, seçici bir peptit-olmayan somatostatin reseptör 5 agonisti ve insülin reseptörünün allosterik inhibitörü (engelleyicisi).

Prognoz

Prognoz (hastalığın seyri) gecikmiş tanının sonuçları, tedavinin yan etkileri ve etkinliği de dahil olmak üzere hastalık sürecinin kendisinden etkilenmektedir.

Yan etkiler diazoksit ve somatostatin analogları ile tedavi edilen çocuklarda yaygındır ve hastaların %50'ye kadarını farklı şiddetlerde etkiler. Fokal HI'ye sahip çocuklarda %97'lik iyileşme oranıyla cerrahi sonuçlar mükemmeldir. Bununla birlikte, hastalığın yaygın formunu taşıyan ve totale yakın pankreatektomi geçiren çocukların %50'ye varan kısmında, ameliyat sonrası ek tedavi gerektiren hipoglisemi devam etmektedir. Zamanla bu çocuklarda insülin bağımlı diyabet ve pankreas yetmezliği gelişmektedir. Totale yakın pankreatektomi geçirmiş çocukların %91'inin 14 yaşına kadar insüline ihtiyacı olmaktadır.

Hiperinsülinizmli çocuklarda nörogelişimsel ve nörodavranışsal sorunların görülme sıklığı farklı hasta türleri ve ülkeler arasında %40-50'ye kadar çıkabilmektedir. Bu nedenle, büyümüş veya hastalığı cerrahi olarak tedavi edilmiş çocuklarda bile çocukluk çağı boyunca nörogelişimsel değerlendirmeler yapılmalıdır.

Epidemiyoloji

HI insidansı (görülme sıklığı) değişkendir. Akraba evliliklerinin yaygın olduğu toplumlarda bu oran 2.500'de 1, diğer toplumlarda ise 50.000'de 1 arasında değişmektedir. Bu rakamlar hastanelere kabul edilen az sayıdaki HI hastası çocuğa dayandırıldığından hatalı olabilir. Kalıcı HI formlarının görülme sıklığının Birleşik Krallık'ta 28.389'da 1 olduğu, Finlandiya'da ise 13.500'de 1 olduğu rapor edilmiştir. Geçici HI formlarının görülme sıklığı 7.400'de 1 olarak rapor edilmiştir. Bununla birlikte, perinatal strese bağlı hiperinsülinizm nispeten yaygındır ve bu nedenle rakamın daha yüksek olacağı tahmin edilmektedir. HI'nın gerçek görülme sıklığı HI için yenidoğan tarama testleri geliştirilinceye kadar bilinmeyecektir.

Hiperinsülinizmin seyri hastalığın şiddetine ve geçici olup olmamasına göre değişmektedir. Şiddetli HI'li çocuklar genellikle ilaç ve diğer tedavilere yanıt vermez ve pankreatektomi gerekebilir. Her ne kadar genetik HI formlarına sahip olan hastalarda ameliyat olasılığı daha yüksek olsa da, zamanla hastalığın şiddetinde azalma olması bazı hekimleri oktreotid gibi ilaçlar ve karbonhidrattan zengin diyetlerin kombinasyonuyla normal kan şekeri seviyelerini korumaya teşvik etmektedir. Benzer şekilde, potasyum kanalını oluşturan genlerde (ABCC8/KCNJ11) değişiklik olan bazı çocuklarda hastalığın şiddetinde azalma görülmüştür.

ABCC8/KCNJ11 genlerinin tek kopyasındaki değişiklikler baskın, yani etkilenen bir ebeveynden çocuğa aktarımla olabilir. Bu çocuklarda değişken de olsa remisyon (iyileşme) gerçekleşebilir. Bu gruptaki bazı çocuk ve yetişkinlerde ileriki yaşlarda hiperglisemi (yüksek kan şekeri) ve diyabet gelişebilmektedir. Benzer şekilde HNF1A ve HNF4A genlerinde değişiklik olanlarda da kan şekerinin düşükten yükseğe doğru değişimi görülebilmektedir.

HI'nın seyri, hipoglisemi probleminin ötesine geçmektedir. Yaşamın ilk yıllarında hipogliseminin önemli bir sonucu beyin hasarıdır. Özellikle şiddetli HI'si olan hastalarda, %50'ye varan oranlarda gelişim geriliği rapor edilmiştir. Beslenme sorunları da ebeveynler tarafından sıklıkla dile getirilmektedir. Şiddetli HI'si olan çocuklarda beslenme sorunlarının daha sık olduğu görülmektedir ve bu durum uzun süre devam edebilir.

HI'nın seyri tedaviye bağlı yan etkilerin başlangıcını ve ilerlemesini de içerir. Kısa vadede diazoksit hayati risk taşıyan pulmoner hipertansiyona neden olabilir ancak bu durum yalnızca az sayıda vakada meydana gelir. Daha yaygın olarak diazoksit kullananların birçoğunda hipertrikoz (vücutta aşırı kıllanma) ortaya çıkar veya uzun dönemde yüz özelliklerinde değişiklikler meydana gelir. Pankreasa cerrahi müdahale ile tedavi edilen fokal HI'li çocuklar genellikle iyileşir ve pankreasta herhangi bir sorun kalmaz. Buna karşılık, totale yakın pankreatektomi gibi daha kapsamlı bir ameliyat geçirenlerde geç çocukluk veya ergenlik döneminde neredeyse her zaman insülin bağımlı diyabet gelişir. Pankreas ameliyatından sonraki dönemde bu hastalarda prediyabet öncesi düşük ve yüksek kan şekeri kombinasyonu görülür. Bu bireylerin yaklaşık yarısında pankreas enzim takviyesine ihtiyaç duyulur.

Tarihçe

Konjenital hiperinsülinizm (HI) bugüne kadar çeşitli isimlerle anılmıştır; 1970'lerde nesidioblastosis ve adacık hücre adenomatozisi, 1980'lerde beta hücre düzensizliği sendromu veya dismatürasyon sendromu ve 1990'larda bebeklik döneminin hiperinsülinemik hipoglisemi (PHHI) tercih edildi.

İnsülinin neden olduğu semptomatik hipoglisemi, ilk kez 1922'de, insülinle tedavi edilen ilk diyabet hastalarından birinin insülinin neden olduğu hipoglisemi nedeniyle "duvarlara tırmandığı" görüldüğünde fark edilmiştir. Konjenital hiperinsülinizmli çocukların ilk tanımı 1954 yılında Dr. Irvin McQuarrie tarafından Amerikan Pediatri Derneği başkanlık konuşması sırasında yapılmıştır. McQuarrie bu bozukluğu "bebeklik dönemindeki idiyopatik hipoglisemi" olarak adlandırmış ve hastalarının çoğunda pankreaslarının çoğunun alınması gerekmiştir. McQuarrie bazı hastalarının ailelerinde hipoglisemi görüldüğü için bozukluğun genetik olabileceğini öne sürmüş; ancak hastaların pankreasında insülin üreten tümör bulunmadığından, hatalı olarak sebebin insülin olmadığına inanmıştır. Ertesi yıl Toronto'daki Cochrane ve meslektaşları, idiyopatik hipoglisemi vakalarının hepsinde olmasa da bazılarında hipogliseminin, protein veya belirli amino asitler, özellikle de lösin tarafından tetiklenebileceğini bildirmiştir. "Lösine duyarlı" hipoglisemi, glukozun yanı sıra amino asitlerin de insülin salınımı uyarıcıları olabileceğinin ilk göstergesi olmuştur.

HI bazen pankreas dokusunun duktal yapılardan insülin hücrelerini göstermesi nedeniyle yanlışlıkla "nesidioblastosis" olarak anılır. Ancak bu terim, nesidioblastosisin erken bebeklik döneminde pankreasın yalnızca ortak bir özelliği olduğu ortaya çıktığında iptal edilmiştir. Artık HI'nin genetik mutasyonlara bağlı beta-hücresi insülin regülasyonuna bağlı bir bozukluk olduğu iyi bilinmektedir.

1964'te Drash ve meslektaşları, insülin salınımını baskılayan bir antihipertansif olan diazoksitin, HI'li bazı çocuklarda hipoglisemiyi kontrol altına aldığını bildirmiştir; günümüzde diazoksit hiperinsülinizm için FDA onaylı tek ilaçtır.

1996 yılında, glukoza duyarlı insülin salınımında anahtar rol oynayan K-ATP kanalını kodlayan genlerde (ABCC8, KCNJ11) HI'ye neden olan mutasyonlar keşfedilmiştir. Kısa süre sonra glukokinaz (GCK) ve glutamat dehidrojenaz (GLUD1) mutasyonlarının da HI'ye neden olduğu belirlenmiştir. Günümüzde HI genlerinin sayısı 30'un üzerindedir. En yaygın HI genleri için hızlı genetik testler standart tanının bir parçası haline gelmiştir ve cerrahi müdahaleyle iyileştirilebilen, fokal HI'ye sahip olması muhtemel bebeklerin belirlenmesinde yardımcı olabilmektedir. 2003 yılında radyoaktif 18-floro-DOPA PET taramalarının cerrahlara fokal HI tümörlerini tespit etme ve çıkarma konusunda yardımcı olabileceği gösterilmiştir.

Toplum ve kültür

Hasta hakları kuruluşları

Konjenital hiperinsülinizmli bireylerin yaşamlarını iyileştirmeye adanmış hasta hakları kuruluşları, hastalığa sahip bireyleri ve ailelerini desteklemede, HI araştırmalarına katılmada, bu araştırmalara finansman sağlamada ve bu sağlık durumuyla ilgili farkındalığı artırmada önemli bir rol oynamaktadır. Örneğin Congenital Hyperinsulinism International (CHI), konjenital hiperinsülinizmli bireylerin yaşamlarını iyileştirmeye adanmış küresel odaklı bir hasta hakları kuruluşudur. CHI, Chan Zuckerberg Girişimi'nin hastalar tarafından yönetilen ve işbirliğine dayalı araştırma ağları kuran Rare as One Ağı'nın bir üyesidir.

Ülkelere özgü HI hasta hakları kuruluşları şunlardır:

  • Avusturya: Lobby4kids
  • Arjantin: Hiperinsulinismo Congénito (HICA)
  • Brezilya: Associação Hiperinsulinismo Congênito
  • Fransa: Association des Hyperinsulinismes
  • Almanya: Kongenitaler Hyperinsulinismus eV
  • İtalya: Vivere con C.H.I
  • İspanya: Hiperinsulinismo Congenito
  • Türkiye: Konjenital Hiperinsülinizmli Hasta Aileleri Derneği
  • Birleşik Krallık: The Children's Hyperinsulinism Charity

Hasta anketleri

Konjenital hiperinsülinizmli bireyler ve/veya yakınları, HI deneyimleri hakkında anketler doldurdurdukları ve HI Global Registry adı verilen projeye katkıda bulunarak HI ile ilgili araştırmalara yardımcı olabilirler.

Centers of Excellence (Mükemmellik Merkezleri)

Konjenital hiperinsülinizmli (HI) hastalara en yüksek kalitede tedavi sağlayan merkezler 2021 yılından bu yana Congenital Hyperinsulinism International (CHI) tarafından Centers of Excellence (COE) olarak belirlenmektedir. COE olmak aynı zamanda araştırma ve işbirliğine olan bağlılığı da içerir.

CHI Mükemmellik Merkezleri (COE) şunlardır:

  • Konjenital Hiperinsülinizm Merkezi, Children's Hospital of Philadelphia, PA, Amerika Birleşik Devletleri
  • Hiperinsülinizm Merkezi, Cook Children's Medical Center, Fort Worth, TX, Amerika Birleşik Devletleri
  • Konjenital Hiperinsülinizm Servisi, Great Ormond Street Hospita, Londra, Birleşik Krallık
  • Charite-Universitatsmedizin Berlin ve University Children's Hospital Dusseldorf ortaklığı, Almanya
  • Collaborative Alliance on Congenital Hyperinsulinism (COACH), Magdeburg, Almanya
  • Northern Congenital Hyperinsulinism Service (NORCHI), Manchester & Liverpool, Birleşik Krallık

Kaynakça

  1. ^ . rarediseases.info.nih.gov. 28 Kasım 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Kasım 2016. 
  2. ^ Reference, Genetics Home. . Genetics Home Reference. 5 Şubat 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Ekim 2016. 
  3. ^ Hussain, K. (August 2005). "Congenital hyperinsulinism". Seminars in Fetal and Neonatal Medicine. 10 (4): 369-376. doi:10.1016/j.siny.2005.03.001. (PMID) 15916932. 
  4. ^ "Congenital Hyperinsulinism: Background, Pathophysiology, Etiology". 1 Temmuz 2016. 11 Haziran 2023 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 14 Ekim 2023. 
  5. ^ a b c d Banerjee, Indraneel; Raskin, Julie; Arnoux, Jean-Baptiste; De Leon, Diva D.; Weinzimer, Stuart A.; Hammer, Mette; Kendall, David M.; Thornton, Paul S. (19 Şubat 2022). "Congenital hyperinsulinism in infancy and childhood: challenges, unmet needs and the perspective of patients and families". Orphanet Journal of Rare Diseases. 17: 61. doi:10.1186/s13023-022-02214-y. ISSN 1750-1172. (PMC) 8858501 $2. (PMID) 35183224. 1 Temmuz 2023 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 14 Ekim 2023. 
  6. ^ a b c d Banerjee, I.; Salomon‐Estebanez, M.; Shah, P.; Nicholson, J.; Cosgrove, K. E.; Dunne, M. J. (23 Eylül 2018). "Therapies and outcomes of congenital hyperinsulinism‐induced hypoglycaemia". Diabetic Medicine. 36 (1): 9-21. doi:10.1111/dme.13823. ISSN 0742-3071. (PMC) 6585719 $2. (PMID) 30246418. 1 Temmuz 2023 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 14 Ekim 2023. 
  7. ^ a b c d e f Rosenfeld, Elizabeth; Ganguly, Arupa; De León, Diva D. (14 Ağustos 2019). "Congenital Hyperinsulinism Disorders: Genetic and Clinical Characteristics". American journal of medical genetics. Part C, Seminars in medical genetics. 181 (4): 682-692. doi:10.1002/ajmg.c.31737. ISSN 1552-4868. (PMC) 7229866 $2. (PMID) 31414570. 7 Temmuz 2023 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 14 Ekim 2023. 
  8. ^ a b c Arnoux, Jean-Baptiste; Verkarre, Virginie; Saint-Martin, Cécile; Montravers, Françoise; Brassier, Anaïs; Valayannopoulos, Vassili; Brunelle, Francis; Fournet, Jean-Christophe; Robert, Jean-Jacques; Aigrain, Yves; Bellanné-Chantelot, Christine (3 Ekim 2011). "Congenital hyperinsulinism: current trends in diagnosis and therapy". Orphanet Journal of Rare Diseases. 6: 63. doi:10.1186/1750-1172-6-63. ISSN 1750-1172. (PMC) 3199232 $2. (PMID) 21967988. 11 Haziran 2023 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 14 Ekim 2023. 
  9. ^ Thornton, Paul S. (1 Ağustos 2021). "Recent updates in the management of infants and children with hyperinsulinism". Current Opinion in Pediatrics (İngilizce). 33 (4): 424. doi:10.1097/MOP.0000000000001022. ISSN 1040-8703. 25 Ağustos 2023 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 14 Ekim 2023. 
  10. ^ a b c d Lord, Katherine; Radcliffe, Jerilynn; Gallagher, Paul R.; Adzick, N. Scott; Stanley, Charles A.; De León, Diva D. (1 Eylül 2015). "High Risk of Diabetes and Neurobehavioral Deficits in Individuals With Surgically Treated Hyperinsulinism". The Journal of Clinical Endocrinology and Metabolism. 100 (11): 4133-4139. doi:10.1210/jc.2015-2539. ISSN 0021-972X. (PMC) 4702456 $2. (PMID) 26327482. 1 Temmuz 2023 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 14 Ekim 2023. 
  11. ^ a b c Avatapalle, Hima Bindu; Banerjee, Indraneel; Shah, Sajni; Pryce, Megan; Nicholson, Jacqueline; Rigby, Lindsey; Caine, Louise; Didi, Mohammed; Skae, Mars; Ehtisham, Sarah; Patel, Leena (2013). "Abnormal Neurodevelopmental Outcomes are Common in Children with Transient Congenital Hyperinsulinism". Frontiers in Endocrinology. 4: 60. doi:10.3389/fendo.2013.00060. ISSN 1664-2392. (PMC) 3657691 $2. (PMID) 23730298. 1 Temmuz 2023 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 14 Ekim 2023. 
  12. ^ a b c d e f Adzick, N. Scott; De Leon, Diva D.; States, Lisa J.; Lord, Katherine; Bhatti, Tricia R.; Becker, Susan A.; Stanley, Charles A. (18 Ekim 2018). "Surgical Treatment of Congenital Hyperinsulinism: Results from 500 Pancreatectomies in Neonates and Children". Journal of pediatric surgery. 54 (1): 27-32. doi:10.1016/j.jpedsurg.2018.10.030. ISSN 0022-3468. (PMC) 6339589 $2. (PMID) 30343978. 1 Temmuz 2023 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 14 Ekim 2023. 
  13. ^ Yorifuji, Tohru (2014). "Congenital hyperinsulinism: current status and future perspectives". Annals of Pediatric Endocrinology & Metabolism (İngilizce). 19 (2): 57-68. doi:10.6065/apem.2014.19.2.57. ISSN 2287-1012. (PMC) 4114053 $2. (PMID) 25077087. 13 Şubat 2023 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 14 Ekim 2023. KB1 bakım: PMC biçimi ()
  14. ^ Yorifuji, Tohru; Horikawa, Reiko; Hasegawa, Tomonobu; Adachi, Masanori; Soneda, Shun; Minagawa, Masanori; Ida, Shinobu; Yonekura, Takeo; Kinoshita, Yoshiaki; Kanamori, Yutaka; Kitagawa, Hiroaki (2017). "Clinical practice guidelines for congenital hyperinsulinism". Clinical Pediatric Endocrinology. 26 (3): 127-152. doi:10.1297/cpe.26.127. 27 Ağustos 2023 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 14 Ekim 2023. 
  15. ^ De Cosio, Ana Paola; Thornton, Paul (20 Haziran 2019). "Current and Emerging Agents for the Treatment of Hypoglycemia in Patients with Congenital Hyperinsulinism". Pediatric Drugs (İngilizce). 21 (3): 123-136. doi:10.1007/s40272-019-00334-w. ISSN 1179-2019. 
  16. ^ Gray, Keyaria D.; Dudash, Kathryn; Escobar, Carla; Freel, Colman; Harrison, Tylah; McMillan, Chandler; Puia-Dumitrescu, Mihai; Cotten, C. Michael; Benjamin, Robert; Clark, Reese H.; Benjamin, Daniel K. (11 Eylül 2018). "Prevalence and safety of diazoxide in the neonatal intensive care unit". Journal of Perinatology (İngilizce). 38 (11): 1496-1502. doi:10.1038/s41372-018-0218-4. ISSN 1476-5543. 26 Ağustos 2023 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 14 Ekim 2023. 
  17. ^ a b Bailey, Miranda J.; Rout, Allie; Harding, Jane E.; Alsweiler, Jane M.; Cutfield, Wayne S.; McKinlay, Christopher J. D. (5 Aralık 2020). "Prolonged transitional neonatal hypoglycaemia: characterisation of a clinical syndrome". Journal of Perinatology (İngilizce). 41 (5): 1149-1157. doi:10.1038/s41372-020-00891-w. ISSN 1476-5543. 11 Mayıs 2023 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 14 Ekim 2023. 
  18. ^ Hussain, K. (24 Ağustos 2005). . Seminars in Fetal and Neonatal Medicine. ss. 369-376. doi:10.1016/j.siny.2005.03.001. (PMID) 15916932. 14 Haziran 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Ekim 2023. 
  19. ^ a b c d e f g h Pagliara, Anthony S.; Karl, Irne E.; Haymond, Morey; Kipnis, David M. (Nisan 1973). . The Journal of Pediatrics. ss. 558-577. doi:10.1016/S0022-3476(73)80581-5. (PMID) 4349061. 14 Haziran 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  20. ^ a b c d e f g h i Kane, Charlotte; Shepherd, Ruth M.; Squires, Paul E.; Johnson, Paul R. V.; James, Roger F. L.; Milla, Peter J.; Aynsley-Green, Albert; Lindley, Keith J.; Dunne, Mark J. (1 Aralık 1996). "Loss of functional KATP channels in pancreatic β–cells causes persistent hyperinsulinemic hypoglycemia of infancy". Nature Medicine (İngilizce). 2 (12): 1344-1347. doi:10.1038/nm1296-1344. ISSN 1546-170X. 12 Şubat 2023 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 14 Ekim 2023. 
  21. ^ a b c d e f Stanley, Charles A.; Lieu, Yen K.; Hsu, Betty Y.L.; Burlina, Alberto B.; Greenberg, Cheryl R.; Hopwood, Nancy J.; Perlman, Kusiel; Rich, Barry H.; Zammarchi, Enrico; Poncz, Mortimer (7 Mayıs 1998). "Hyperinsulinism and Hyperammonemia in Infants with Regulatory Mutations of the Glutamate Dehydrogenase Gene". New England Journal of Medicine (İngilizce). 338 (19): 1352-1357. doi:10.1056/NEJM199805073381904. ISSN 0028-4793. 
  22. ^ a b c Rosenfeld, Elizabeth; De León, Diva D. (28 Mart 2023). "Bridging the gaps: recent advances in diagnosis, care, and outcomes in congenital hyperinsulinism". Current Opinion in Pediatrics (İngilizce). 35 (4): 486. doi:10.1097/MOP.0000000000001243. ISSN 1040-8703. (PMC) 10330427 $2. (PMID) 36974442. 14 Ekim 2023 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 14 Ekim 2023. KB1 bakım: PMC biçimi ()
  23. ^ a b Verkarre, V.; Fournet, J. C.; Lonlay, P. de; Gross-Morand, M. S.; Devillers, M.; Rahier, J.; Brunelle, F.; Robert, J. J.; Nihoul-Fékété, C.; Saudubray, J. M.; Junien, C. (1 Ekim 1998). "Paternal mutation of the sulfonylurea receptor (SUR1) gene and maternal loss of 11p15 imprinted genes lead to persistent hyperinsulinism in focal adenomatous hyperplasia". The Journal of Clinical Investigation (İngilizce). 102 (7): 1286-1291. doi:10.1172/JCI4495. ISSN 0021-9738. (PMID) 9769320. 14 Ekim 2023 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 14 Ekim 2023. 
  24. ^ a b Otonkoski, Timo; Näntö-Salonen, Kirsti; Seppänen, Marko; Veijola, Riitta; Huopio, Hanna; Hussain, Khalid; Tapanainen, Päivi; Eskola, Olli; Parkkola, Riitta; Ekström, Klas; Guiot, Yves (Ocak 2006). "Noninvasive diagnosis of focal hyperinsulinism of infancy with [18F]-DOPA positron emission tomography". Diabetes. 55 (1): 13-18. ISSN 0012-1797. (PMID) 16380471. 1 Temmuz 2023 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 14 Ekim 2023. 
  25. ^ Williams, A. F. (1997). "Hypoglycaemia of the newborn: a review". Bulletin of the World Health Organization. 75 (3): 261-290. ISSN 0042-9686. (PMC) 2486945 $2. (PMID) 9277014. 2 Temmuz 2023 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 14 Ekim 2023. 
  26. ^ Hoe, Francis M.; Thornton, Paul S.; Wanner, Laura A.; Steinkrauss, Linda; Simmons, Rebecca A.; Stanley, Charles A. (20 Şubat 2006). . The Journal of Pediatrics. ss. 207-212. doi:10.1016/j.jpeds.2005.10.002. (PMID) 16492430. 22 Haziran 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  27. ^ a b c Hewat, Thomas I.; Johnson, Matthew B.; Flanagan, Sarah E. (7 Temmuz 2022). "Congenital Hyperinsulinism: Current Laboratory-Based Approaches to the Genetic Diagnosis of a Heterogeneous Disease". Frontiers in Endocrinology. 13: 873254. doi:10.3389/fendo.2022.873254. ISSN 1664-2392. (PMC) 9302115 $2. (PMID) 35872984. 1 Temmuz 2023 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 14 Ekim 2023. 
  28. ^ a b c d e Stanley, Charles A. (1 Mart 2016). "Perspective on the Genetics and Diagnosis of Congenital Hyperinsulinism Disorders". The Journal of Clinical Endocrinology and Metabolism. 101 (3): 815-826. doi:10.1210/jc.2015-3651. ISSN 0021-972X. (PMC) 4803157 $2. (PMID) 26908106. 1 Temmuz 2023 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 14 Ekim 2023. 
  29. ^ Kapoor, Ritika R; Flanagan, Sarah E; Arya, Ved Bhushan; Shield, Julian P; Ellard, Sian; Hussain, Khalid (1 Nisan 2013). "Clinical and molecular characterisation of 300 patients with congenital hyperinsulinism". European Journal of Endocrinology. 168 (4): 557-564. doi:10.1530/EJE-12-0673. ISSN 0804-4643. (PMC) 3599069 $2. (PMID) 23345197. 2 Temmuz 2023 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 14 Ekim 2023. 
  30. ^ Snider, K. E.; Becker, S.; Boyajian, L.; Shyng, S.-L.; MacMullen, C.; Hughes, N.; Ganapathy, K.; Bhatti, T.; Stanley, C. A.; Ganguly, A. (1 Şubat 2013). "Genotype and Phenotype Correlations in 417 Children With Congenital Hyperinsulinism". The Journal of Clinical Endocrinology and Metabolism. 98 (2): E355-E363. doi:10.1210/jc.2012-2169. ISSN 0021-972X. (PMC) 3565119 $2. (PMID) 23275527. 1 Temmuz 2023 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 14 Ekim 2023. 
  31. ^ Lonlay, P. de; Fournet, J. C.; Rahier, J.; Gross-Morand, M. S.; Poggi-Travert, F.; Foussier, V.; Bonnefont, J. P.; Brusset, M. C.; Brunelle, F.; Robert, J. J.; Nihoul-Fékété, C. (15 Ağustos 1997). "Somatic deletion of the imprinted 11p15 region in sporadic persistent hyperinsulinemic hypoglycemia of infancy is specific of focal adenomatous hyperplasia and endorses partial pancreatectomy". The Journal of Clinical Investigation (İngilizce). 100 (4): 802-807. doi:10.1172/JCI119594. ISSN 0021-9738. (PMID) 9259578. 14 Ekim 2023 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 14 Ekim 2023. 
  32. ^ Banerjee; Skae, M; Flanagan, S E; Rigby, L; Patel, L; Didi, M; Blair; Ehtisham; Ellard; Cosgrove (1 Mayıs 2011). . European Journal of Endocrinology. ss. 733-740. (PMID) 21378087. 15 Mart 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  33. ^ Maiorana, Arianna; Lepri, Francesca Romana; Novelli, Antonio; Dionisi-Vici, Carlo (29 Mart 2022). "Hypoglycaemia Metabolic Gene Panel Testing". Frontiers in Endocrinology. 13: 826167. doi:10.3389/fendo.2022.826167. ISSN 1664-2392. (PMC) 9001947 $2. (PMID) 35422763. 1 Temmuz 2023 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 14 Ekim 2023. 
  34. ^ Pasquini, Tai L. S.; Mesfin, Mahlet; Schmitt, Jennifer; Raskin, Julie (2 Haziran 2022). "Global Registries in Congenital Hyperinsulinism". Frontiers in Endocrinology. 13: 876903. doi:10.3389/fendo.2022.876903. ISSN 1664-2392. (PMC) 9201947 $2. (PMID) 35721728. 1 Temmuz 2023 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 14 Ekim 2023. 
  35. ^ Zenker, Martin; Mohnike, Klaus; Palm, Katja (30 Mart 2023). "Syndromic forms of congenital hyperinsulinism". Frontiers in Endocrinology. 14: 1013874. doi:10.3389/fendo.2023.1013874. ISSN 1664-2392. (PMID) 37065762. 2 Temmuz 2023 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 14 Ekim 2023. 
  36. ^ Brioude, Frédéric; Kalish, Jennifer M.; Mussa, Alessandro; Foster, Alison C.; Bliek, Jet; Ferrero, Giovanni Battista; Boonen, Susanne E.; Cole, Trevor; Baker, Robert; Bertoletti, Monica; Cocchi, Guido (29 Ocak 2018). "Clinical and molecular diagnosis, screening and management of Beckwith–Wiedemann syndrome: an international consensus statement". Nature reviews. Endocrinology. 14 (4): 229-249. doi:10.1038/nrendo.2017.166. ISSN 1759-5029. (PMC) 6022848 $2. (PMID) 29377879. 1 Temmuz 2023 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 14 Ekim 2023. 
  37. ^ Wang, Kathleen H.; Kupa, Jonida; Duffy, Kelly A.; Kalish, Jennifer M. (21 Ocak 2020). "Diagnosis and Management of Beckwith-Wiedemann Syndrome". Frontiers in Pediatrics. 7: 562. doi:10.3389/fped.2019.00562. ISSN 2296-2360. (PMC) 6990127 $2. (PMID) 32039119. 1 Temmuz 2023 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 14 Ekim 2023. 
  38. ^ Kalish, Jennifer M.; Arnoux, Jean-Baptiste (2019), De León-Crutchlow, Diva D.; Stanley, Charles A. (Ed.), "Syndromic Causes of Congenital Hyperinsulinism", Congenital Hyperinsulinism, Cham: Springer International Publishing, ss. 49-59, doi:10.1007/978-3-030-02961-6_4, ISBN , erişim tarihi: 8 Mayıs 2023 
  39. ^ Bier, Dennis M; Leake, Rosemary D; Haymond, Morey W; Arnold, Kenneth J; Gruenke, Larry D; Sperling, Mark A; Kipnis, David M (1 Kasım 1977). "Measurement of "True" Glucose Production Rates in Infancy and Childhood with 6,6-Dideuteroglucose". Diabetes (İngilizce). 26 (11): 1016-1023. doi:10.2337/diab.26.11.1016. ISSN 0012-1797. (PMID) 913891. 10 Mayıs 2023 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 14 Ekim 2023. 
  40. ^ Palladino, Andrew A; Bennett, Michael J; Stanley, Charles A (1 Şubat 2008). "Hyperinsulinism in Infancy and Childhood: When an Insulin Level Is Not Always Enough". Clinical Chemistry (İngilizce). 54 (2): 256-263. doi:10.1373/clinchem.2007.098988. ISSN 0009-9147. (PMID) 18156285. 9 Mayıs 2023 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 14 Ekim 2023. 
  41. ^ Ferrara, Christine; Patel, Payal; Becker, Susan; Stanley, Charles A.; Kelly, Andrea (17 Ekim 2015). "Biomarkers of Insulin for the Diagnosis of Hyperinsulinemic Hypoglycemia in Infants and Children". The Journal of Pediatrics (İngilizce). 168: 212-219. doi:10.1016/j.jpeds.2015.09.045. (PMID) 26490124. 29 Ekim 2022 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 14 Ekim 2023. 
  42. ^ Sakakibara, Azumi; Hashimoto, Yukiko; Kawakita, Rie; Hosokawa, Yuki; Nagahara, Keiko; Hasegawa, Yukihiro; Hoshino, Shin; Nagasaka, Hironori; Yorifuji, Tohru (9 Haziran 2017). "Diagnosis of congenital hyperinsulinism: Biochemical profiles during hypoglycemia". Pediatric Diabetes (İngilizce). 19 (2): 259-264. doi:10.1111/pedi.12548. (PMID) 28597971. 9 Mayıs 2023 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 14 Ekim 2023. 
  43. ^ Palladino, Andrew A.; Stanley, Charles A. (9 Ekim 2010). "The hyperinsulinism/hyperammonemia syndrome". Reviews in Endocrine and Metabolic Disorders (İngilizce). 11 (3): 171-178. doi:10.1007/s11154-010-9146-0. ISSN 1389-9155. (PMID) 20936362. 
  44. ^ Zhang, Wei; Sang, Yan-Mei (4 Kasım 2021). "Genetic pathogenesis, diagnosis, and treatment of short-chain 3-hydroxyacyl-coenzyme A dehydrogenase hyperinsulinism". Orphanet Journal of Rare Diseases (İngilizce). 16 (1): 467. doi:10.1186/s13023-021-02088-6. ISSN 1750-1172. (PMC) 8567654 $2. (PMID) 34736508. 1 Temmuz 2023 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 14 Ekim 2023. 
  45. ^ Kelly, Andrea; Ng, Diva; Ferry, Robert J.; Grimberg, Adda; Koo-McCoy, Samantha; Thornton, Paul S.; Stanley, Charles A. (1 Ağustos 2001). "Acute Insulin Responses to Leucine in Children with the Hyperinsulinism/Hyperammonemia Syndrome". The Journal of Clinical Endocrinology & Metabolism (İngilizce). 86 (8): 3724-3728. doi:10.1210/jcem.86.8.7755. ISSN 0021-972X. (PMC) 3313679 $2. (PMID) 11502802. 
  46. ^ Fourtner, Shannon H.; Stanley, Charles A.; Kelly, Andrea (Temmuz 2006). "Protein-sensitive hypoglycemia without leucine sensitivity in hyperinsulinism caused by KATP channel mutations". The Journal of Pediatrics (İngilizce). 149 (1): 47-52. doi:10.1016/j.jpeds.2006.02.033. (PMID) 16860127. 29 Ekim 2022 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 14 Ekim 2023. 
  47. ^ Glaser, Benjamin (1 Ocak 1993). "Familial Hyperinsulinism". GeneReviews. (PMID) 20301549. 8 Mart 2021 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 9 Ekim 2016. update 2013
  48. ^ a b c d Yorifuji, Tohru (28 Kasım 2016). "Congenital hyperinsulinism: current status and future perspectives". Annals of Pediatric Endocrinology & Metabolism. 19 (2): 57-68. doi:10.6065/apem.2014.19.2.57. ISSN 2287-1012. (PMC) 4114053 $2. (PMID) 25077087. 12 Haziran 2023 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 14 Ekim 2023. 
  49. ^ Brar, Preneet Cheema; Heksch, Ryan; Cossen, Kristina; De Leon, Diva D; Kamboj, Manmohan K; Marks, Seth D; Marshall, Bess A; Miller, Ryan; Page, Laura; Stanley, Takara; Mitchell, Deborah; Thornton, Paul (1 Aralık 2020). "Management and Appropriate Use of Diazoxide in Infants and Children with Hyperinsulinism". The Journal of Clinical Endocrinology & Metabolism (İngilizce). 105 (12): 3750-3761. doi:10.1210/clinem/dgaa543. ISSN 0021-972X. (PMID) 32810255. 10 Mayıs 2023 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 14 Ekim 2023. 
  50. ^ Snider, K. E.; Becker, S.; Boyajian, L.; Shyng, S.-L.; MacMullen, C.; Hughes, N.; Ganapathy, K.; Bhatti, T.; Stanley, C. A.; Ganguly, A. (1 Şubat 2013). "Genotype and Phenotype Correlations in 417 Children With Congenital Hyperinsulinism". The Journal of Clinical Endocrinology & Metabolism (İngilizce). 98 (2): E355-E363. doi:10.1210/jc.2012-2169. ISSN 0021-972X. (PMC) 3565119 $2. (PMID) 23275527. 1 Temmuz 2023 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 14 Ekim 2023. 
  51. ^ States, Lisa J.; Saade-Lemus, Sandra; De Leon, Diva D. (Temmuz 2020). "18-F-L 3,4-Dihydroxyphenylalanine PET/Computed Tomography in the Management of Congenital Hyperinsulinism". PET Clinics (İngilizce). 15 (3): 349-359. doi:10.1016/j.cpet.2020.03.004. (PMID) 32498990. 30 Ocak 2023 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 14 Ekim 2023. 
  52. ^ a b Welters, Alena; Lerch, Christian; Kummer, Sebastian; Marquard, Jan; Salgin, Burak; Mayatepek, Ertan; Meissner, Thomas (25 Kasım 2015). "Long-term medical treatment in congenital hyperinsulinism: a descriptive analysis in a large cohort of patients from different clinical centers". Orphanet Journal of Rare Diseases (İngilizce). 10 (1): 150. doi:10.1186/s13023-015-0367-x. ISSN 1750-1172. (PMC) 4660626 $2. (PMID) 26608306. 
  53. ^ McMahon, Ann W.; Wharton, Gerold T.; Thornton, Paul; De Leon, Diva D. (2 Aralık 2016). "Octreotide use and safety in infants with hyperinsulinism: Octreotide Use and Safety". Pharmacoepidemiology and Drug Safety (İngilizce). 26 (1): 26-31. doi:10.1002/pds.4144. (PMC) 5286465 $2. (PMID) 27910218. 1 Temmuz 2023 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 14 Ekim 2023. 
  54. ^ Vajravelu, Mary Ellen; Congdon, Morgan; Mitteer, Lauren; Koh, Jamie; Givler, Stephanie; Shults, Justine; De León, Diva D. (7 Ağustos 2018). "Continuous Intragastric Dextrose: A Therapeutic Option for Refractory Hypoglycemia in Congenital Hyperinsulinism". Hormone Research in Paediatrics (İngilizce). 91 (1): 62-68. doi:10.1159/000491105. ISSN 1663-2818. (PMC) 6661174 $2. (PMID) 30086540. 13 Ekim 2022 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 14 Ekim 2023. 
  55. ^ Avatapalle, B.; Padidela, R.; Randell, T.; Banerjee, I. (30 Temmuz 2012). "Drug-induced hepatitis following use of octreotide for long-term treatment of congenital hyperinsulinism". Case Reports (İngilizce). 2012 (jul30 1): bcr2012006271. doi:10.1136/bcr-2012-006271. ISSN 1757-790X. (PMC) 4543377 $2. (PMID) 22850563. 1 Temmuz 2023 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 14 Ekim 2023. 
  56. ^ Cuff, Heather; Lord, Katherine; Ballester, Lance; Scully, Tryce; Stewart, Nicole; De Leon, Diva D (14 Temmuz 2022). "The Use of Lanreotide in the Treatment of Congenital Hyperinsulinism". The Journal of Clinical Endocrinology & Metabolism (İngilizce). 107 (8): e3115-e3120. doi:10.1210/clinem/dgac322. ISSN 0021-972X. (PMID) 35587448. 29 Ekim 2022 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 14 Ekim 2023. 
  57. ^ a b Herrera, Adriana; Vajravelu, Mary Ellen; Givler, Stephanie; Mitteer, Lauren; Avitabile, Catherine M; Lord, Katherine; De León, Diva D (1 Aralık 2018). "Prevalence of Adverse Events in Children With Congenital Hyperinsulinism Treated With Diazoxide". The Journal of Clinical Endocrinology & Metabolism (İngilizce). 103 (12): 4365-4372. doi:10.1210/jc.2018-01613. ISSN 0021-972X. (PMC) 6207144 $2. (PMID) 30247666. 1 Temmuz 2023 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 14 Ekim 2023. 
  58. ^ Thornton, Paul; Truong, Lisa; Reynolds, Courtney; Hamby, Tyler; Nedrelow, Jonathan (19 Mart 2019). "Rate of Serious Adverse Events Associated with Diazoxide Treatment of Patients with Hyperinsulinism". Hormone Research in Paediatrics (İngilizce). 91 (1): 25-32. doi:10.1159/000497458. ISSN 1663-2818. (PMID) 30889588. 10 Mayıs 2023 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 14 Ekim 2023. 
  59. ^ a b Beltrand, Jacques; Caquard, Marylène; Arnoux, Jean-Baptiste; Laborde, Kathleen; Velho, Gilberto; Verkarre, Virginie; Rahier, Jacques; Brunelle, Francis; Nihoul-Fékété, Claire; Saudubray, Jean-Marie; Robert, Jean-Jacques; de Lonlay, Pascale (1 Şubat 2012). "Glucose Metabolism in 105 Children and Adolescents After Pancreatectomy for Congenital Hyperinsulinism". Diabetes Care (İngilizce). 35 (2): 198-203. doi:10.2337/dc11-1296. ISSN 0149-5992. (PMC) 3263917 $2. (PMID) 22190679. 9 Mayıs 2023 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 14 Ekim 2023. 
  60. ^ Meissner, T; Wendel, U; Burgard, P; Schaetzle, S; Mayatepek, E (1 Temmuz 2003). "Long-term follow-up of 114 patients with congenital hyperinsulinism". European Journal of Endocrinology. 149 (1): 43-51. doi:10.1530/eje.0.1490043. ISSN 0804-4643. (PMID) 12824865. 
  61. ^ Menni, Francesca; de Lonlay, Pascale; Sevin, Caroline; Touati, Guy; Peigné, Catherine; Barbier, Valérie; Nihoul-Fékété, Claire; Saudubray, Jean-Marie; Robert, Jean-Jacques (1 Mart 2001). "Neurologic Outcomes of 90 Neonates and Infants With Persistent Hyperinsulinemic Hypoglycemia". Pediatrics (İngilizce). 107 (3): 476-479. doi:10.1542/peds.107.3.476. ISSN 1098-4275. (PMID) 11230585. 17 Haziran 2022 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 14 Ekim 2023. 
  62. ^ Yau, Daphne; Laver, Thomas W.; Dastamani, Antonia; Senniappan, Senthil; Houghton, Jayne A. L.; Shaikh, Guftar; Cheetham, Tim; Mushtaq, Talat; Kapoor, Ritika R.; Randell, Tabitha; Ellard, Sian; Shah, Pratik; Banerjee, Indraneel; Flanagan, Sarah E. (6 Şubat 2020). Brusgaard, Klaus (Ed.). "Using referral rates for genetic testing to determine the incidence of a rare disease: The minimal incidence of congenital hyperinsulinism in the UK is 1 in 28,389". PLOS ONE (İngilizce). 15 (2): e0228417. Bibcode:2020PLoSO..1528417Y. doi:10.1371/journal.pone.0228417. ISSN 1932-6203. (PMC) 7004321 $2. (PMID) 32027664. 1 Temmuz 2023 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 14 Ekim 2023. 
  63. ^ a b Männistö, Jonna M E; Jääskeläinen, Jarmo; Otonkoski, Timo; Huopio, Hanna (25 Mart 2021). "Long-Term Outcome and Treatment in Persistent and Transient Congenital Hyperinsulinism: A Finnish Population-Based Study". The Journal of Clinical Endocrinology & Metabolism (İngilizce). 106 (4): 1542-1551. doi:10.1210/clinem/dgab024. ISSN 0021-972X. (PMC) 7993590 $2. (PMID) 33475139. 15 Temmuz 2023 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 14 Ekim 2023. 
  64. ^ Banerjee, I; Skae, M; Flanagan, S E; Rigby, L; Patel, L; Didi, M; Blair, J; Ehtisham, S; Ellard, S; Cosgrove, K E; Dunne, M J; Clayton, P E (1 Mayıs 2011). "The contribution of rapid KATP channel gene mutation analysis to the clinical management of children with congenital hyperinsulinism". European Journal of Endocrinology. 164 (5): 733-740. doi:10.1530/EJE-10-1136. ISSN 0804-4643. (PMID) 21378087. 15 Mart 2023 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 14 Ekim 2023. 
  65. ^ Mazor-Aronovitch, K; Gillis, D; Lobel, D; Hirsch, H J; Pinhas-Hamiel, O; Modan-Moses, D; Glaser, B; Landau, H (1 Ekim 2007). "Long-term neurodevelopmental outcome in conservatively treated congenital hyperinsulinism". European Journal of Endocrinology. 157 (4): 491-497. doi:10.1530/EJE-07-0445. ISSN 0804-4643. (PMID) 17893264. 9 Mayıs 2023 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 14 Ekim 2023. 
  66. ^ Salomon-Estebanez, Maria; Flanagan, Sarah E.; Ellard, Sian; Rigby, Lindsey; Bowden, Louise; Mohamed, Zainab; Nicholson, Jacqueline; Skae, Mars; Hall, Caroline; Craigie, Ross; Padidela, Raja; Murphy, Nuala; Randell, Tabitha; Cosgrove, Karen E.; Dunne, Mark J. (1 Aralık 2016). "Conservatively treated Congenital Hyperinsulinism (CHI) due to K-ATP channel gene mutations: reducing severity over time". Orphanet Journal of Rare Diseases (İngilizce). 11 (1): 163. doi:10.1186/s13023-016-0547-3. ISSN 1750-1172. (PMC) 5133749 $2. (PMID) 27908292. 1 Temmuz 2023 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 14 Ekim 2023. 
  67. ^ Flanagan, Se; Kapoor, Rr; Banerjee, I; Hall, C; Smith, Vv; Hussain, K; Ellard, S (5 Mayıs 2011). "Dominantly acting ABCC8 mutations in patients with medically unresponsive hyperinsulinaemic hypoglycaemia". Clinical Genetics (İngilizce). 79 (6): 582-587. doi:10.1111/j.1399-0004.2010.01476.x. ISSN 0009-9163. (PMC) 3375476 $2. (PMID) 20573158. 1 Temmuz 2023 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 14 Ekim 2023. 
  68. ^ Pinney, Sara E.; MacMullen, Courtney; Becker, Susan; Lin, Yu-Wen; Hanna, Cheryl; Thornton, Paul; Ganguly, Arupa; Shyng, Show-Ling; Stanley, Charles A. (1 Ağustos 2008). "Clinical characteristics and biochemical mechanisms of congenital hyperinsulinism associated with dominant KATP channel mutations". Journal of Clinical Investigation (İngilizce). 118 (8): 2877-2886. doi:10.1172/JCI35414. ISSN 0021-9738. (PMC) 2441858 $2. (PMID) 18596924. 7 Mart 2023 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 14 Ekim 2023. 
  69. ^ Kapoor, R. R.; Flanagan, S. E.; James, C. T.; McKiernan, J.; Thomas, A. M.; Harmer, S. C.; Shield, J. P.; Tinker, A.; Ellard, S.; Hussain, K. (15 Haziran 2011). "Hyperinsulinaemic hypoglycaemia and diabetes mellitus due to dominant ABCC8/KCNJ11 mutations". Diabetologia (İngilizce). 54 (10): 2575-2583. doi:10.1007/s00125-011-2207-4. ISSN 0012-186X. (PMC) 3168751 $2. (PMID) 21674179. 8 Temmuz 2023 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 14 Ekim 2023. 
  70. ^ McGlacken-Byrne, Sinéad M; Mohammad, Jasmina Kallefullah; Conlon, Niamh; Gubaeva, Diliara; Siersbæk, Julie; Schou, Anders Jørgen; Demirbilek, Huseyin; Dastamani, Antonia; Houghton, Jayne A L; Brusgaard, Klaus; Melikyan, Maria; Christesen, Henrik; Flanagan, Sarah E; Murphy, Nuala P; Shah, Pratik (1 Nisan 2022). "Clinical and genetic heterogeneity of HNF4A/HNF1A mutations in a multicentre paediatric cohort with hyperinsulinaemic hypoglycaemia". European Journal of Endocrinology. 186 (4): 417-427. doi:10.1530/EJE-21-0897. ISSN 0804-4643. (PMID) 35089870. 
  71. ^ Yau, Daphne; Colclough, Kevin; Natarajan, Anuja; Parikh, Ruchi; Canham, Natalie; Didi, Mohammed; Senniappan, Senthil; Banerjee, Indraneel (20 Nisan 2020). "Congenital hyperinsulinism due to mutations in HNF1A". European Journal of Medical Genetics (İngilizce). 63 (6): 103928. doi:10.1016/j.ejmg.2020.103928. (PMID) 32325224. 16 Haziran 2022 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 14 Ekim 2023. 
  72. ^ a b c d Pasquini, Tai L. S.; Mesfin, Mahlet; Schmitt, Jennifer; Raskin, Julie (2 Haziran 2022). "Global Registries in Congenital Hyperinsulinism". Frontiers in Endocrinology. 13: 876903. doi:10.3389/fendo.2022.876903. ISSN 1664-2392. (PMC) 9201947 $2. (PMID) 35721728. 1 Temmuz 2023 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 14 Ekim 2023. 
  73. ^ Banerjee, Indraneel; Forsythe, Lynette; Skae, Mars; Avatapalle, Hima Bindu; Rigby, Lindsey; Bowden, Louise E.; Craigie, Ross; Padidela, Raja; Ehtisham, Sarah; Patel, Leena; Cosgrove, Karen E.; Dunne, Mark J.; Clayton, Peter E. (9 Şubat 2016). "Feeding Problems Are Persistent in Children with Severe Congenital Hyperinsulinism". Frontiers in Endocrinology. 7: 8. doi:10.3389/fendo.2016.00008. ISSN 1664-2392. (PMC) 4747152 $2. (PMID) 26903946. 1 Temmuz 2023 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 14 Ekim 2023. 
  74. ^ Worth, Chris; Hall, Caroline; Wilson, Sarah; Gilligan, Niamh; O'Shea, Elaine; Salomon-Estebanez, Maria; Dunne, Mark; Banerjee, Indraneel (18 Mart 2020). "Delayed Resolution of Feeding Problems in Patients With Congenital Hyperinsulinism". Frontiers in Endocrinology. 11: 143. doi:10.3389/fendo.2020.00143. ISSN 1664-2392. (PMC) 7093368 $2. (PMID) 32256453. 1 Temmuz 2023 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 14 Ekim 2023. 
  75. ^ Chen, Suet Ching; Dastamani, Antonia; Pintus, Donatella; Yau, Daphne; Aftab, Sommayya; Bath, Louise; Swinburne, Craig; Hunter, Lindsey; Giardini, Alessandro; Christov, Georgi; Senniappan, Senthil; Banerjee, Indraneel; Shaikh, Mohamad Guftar; Shah, Pratik (14 Eylül 2019). "Diazoxide‐induced pulmonary hypertension in hyperinsulinaemic hypoglycaemia: Recommendations from a multicentre study in the United Kingdom". Clinical Endocrinology (İngilizce). 91 (6): 770-775. doi:10.1111/cen.14096. ISSN 0300-0664. (PMID) 31520536. 9 Mayıs 2023 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 14 Ekim 2023. 
  76. ^ Arya, Ved Bhushan; Senniappan, Senthil; Demirbilek, Huseyin; Alam, Syeda; Flanagan, Sarah E.; Ellard, Sian; Hussain, Khalid (19 Mayıs 2014). Brusgaard, Klaus (Ed.). "Pancreatic Endocrine and Exocrine Function in Children following Near-Total Pancreatectomy for Diffuse Congenital Hyperinsulinism". PLOS ONE (İngilizce). 9 (5): e98054. Bibcode:2014PLoSO...998054A. doi:10.1371/journal.pone.0098054. ISSN 1932-6203. (PMC) 4026387 $2. (PMID) 24840042. 1 Temmuz 2023 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 14 Ekim 2023. 
  77. ^ a b c d Thornton, Paul S.; Stanley, Charles A.; De Leon, Diva D. (2022). "Congenital Hyperinsulinism: An Historical Perspective". Hormone Research in Paediatrics (İngilizce). 95 (6): 631-637. doi:10.1159/000526442. ISSN 1663-2818. (PMID) 36446321. 28 Mart 2023 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 14 Ekim 2023. 
  78. ^ Stanley, C. A.; Baker, L. (1976). "Hyperinsulinism in infants and children: diagnosis and therapy". Advances in Pediatrics. 23: 315-355. doi:10.1016/S0065-3101(22)00724-1. ISSN 0065-3101. (PMID) 795282. 1 Temmuz 2023 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 14 Ekim 2023. 
  79. ^ Pagliara, Anthony S.; Karl, Irene E.; Haymond, Morey; Kipnis, David M. (Mart 1973). "Hypoglycemia in infancy and childhood. Part I". The Journal of Pediatrics (İngilizce). 82 (3): 365-379. doi:10.1016/S0022-3476(73)80109-X. (PMID) 4572931. 9 Haziran 2018 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 14 Ekim 2023. 
  80. ^ Pagliara, Anthony S.; Karl, Irne E.; Haymond, Morey; Kipnis, David M. (Nisan 1973). "Hypoglycemia in infancy and childhood. Part II". The Journal of Pediatrics (İngilizce). 82 (4): 558-577. doi:10.1016/S0022-3476(73)80581-5. (PMID) 4349061. 24 Haziran 2018 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 14 Ekim 2023. 
  81. ^ Kane, Charlotte; Shepherd, Ruth M.; Squires, Paul E.; Johnson, Paul R.V.; James, Roger F.L.; Milla, Peter J.; Aynsley-Green, Albert; Lindley, Keith J.; Dunne, Mark J. (1 Aralık 1996). "Loss of functional KATP channels in pancreatic β–cells causes persistent hyperinsulinemic hypoglycemia of infancy". Nature Medicine (İngilizce). 2 (12): 1344-1347. doi:10.1038/nm1296-1344. ISSN 1078-8956. (PMID) 8946833. 12 Şubat 2023 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 14 Ekim 2023. 
  82. ^ Dunne, Mark J.; Kane, Charlotte; Shepherd, Ruth M.; Sanchez, Jorge A.; James, Roger F.L.; Johnson, Paul R.V.; Aynsley-Green, Albert; Lu, Shan; Clement, John P.; Lindley, Keith J.; Seino, Susumu; Aguilar-Bryan, Lydia; Gonzalez, Gabriela; Milla, Peter J. (6 Mart 1997). "Familial Persistent Hyperinsulinemic Hypoglycemia of Infancy and Mutations in the Sulfonylurea Receptor". New England Journal of Medicine (İngilizce). 336 (10): 703-706. doi:10.1056/NEJM199703063361005. ISSN 0028-4793. (PMID) 9041101. 
  83. ^ Glaser, Benjamin; Kesavan, Prebakaran; Heyman, Mozhgan; Davis, Elizabeth; Cuesta, Antonio; Buchs, Andreas; Stanley, Charles A.; Thornton, Paul S.; Permutt, M. Alan; Matschinsky, Franz M.; Herold, Kevan C. (22 Ocak 1998). "Familial Hyperinsulinism Caused by an Activating Glucokinase Mutation". New England Journal of Medicine (İngilizce). 338 (4): 226-230. doi:10.1056/NEJM199801223380404. ISSN 0028-4793. (PMID) 9435328. 
  84. ^ Stanley, Charles A.; Lieu, Yen K.; Hsu, Betty Y.L.; Burlina, Alberto B.; Greenberg, Cheryl R.; Hopwood, Nancy J.; Perlman, Kusiel; Rich, Barry H.; Zammarchi, Enrico; Poncz, Mortimer (7 Mayıs 1998). "Hyperinsulinism and Hyperammonemia in Infants with Regulatory Mutations of the Glutamate Dehydrogenase Gene". New England Journal of Medicine (İngilizce). 338 (19): 1352-1357. doi:10.1056/NEJM199805073381904. ISSN 0028-4793. (PMID) 9571255. 
  85. ^ Rosenfeld, Elizabeth; De León, Diva D. (28 Mart 2023). "Bridging the gaps: recent advances in diagnosis, care, and outcomes in congenital hyperinsulinism". Current Opinion in Pediatrics (İngilizce). Publish Ahead of Print (4): 486-493. doi:10.1097/MOP.0000000000001243. ISSN 1040-8703. (PMC) 10330427 $2. (PMID) 36974442. 
  86. ^ Hewat, Thomas I.; Johnson, Matthew B.; Flanagan, Sarah E. (7 Temmuz 2022). "Congenital Hyperinsulinism: Current Laboratory-Based Approaches to the Genetic Diagnosis of a Heterogeneous Disease". Frontiers in Endocrinology. 13: 873254. doi:10.3389/fendo.2022.873254. ISSN 1664-2392. (PMC) 9302115 $2. (PMID) 35872984. 1 Temmuz 2023 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 14 Ekim 2023. 
  87. ^ Verkarre, V; Fournet, J C; de Lonlay, P; Gross-Morand, M S; Devillers, M; Rahier, J; Brunelle, F; Robert, J J; Nihoul-Fékété, C; Saudubray, J M; Junien, C (1 Ekim 1998). "Paternal mutation of the sulfonylurea receptor (SUR1) gene and maternal loss of 11p15 imprinted genes lead to persistent hyperinsulinism in focal adenomatous hyperplasia". Journal of Clinical Investigation (İngilizce). 102 (7): 1286-1291. doi:10.1172/JCI4495. ISSN 0021-9738. (PMC) 508975 $2. (PMID) 9769320. 14 Ekim 2023 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 14 Ekim 2023. 
  88. ^ Otonkoski, Timo; Näntö-Salonen, Kirsti; Seppänen, Marko; Veijola, Riitta; Huopio, Hanna; Hussain, Khalid; Tapanainen, Päivi; Eskola, Olli; Parkkola, Riitta; Ekström, Klas; Guiot, Yves; Rahier, Jacques; Laakso, Markku; Rintala, Risto; Nuutila, Pirjo (Ocak 2006). "Noninvasive diagnosis of focal hyperinsulinism of infancy with [18F]-DOPA positron emission tomography". Diabetes. 55 (1): 13-18. doi:10.2337/diabetes.55.01.06.db05-1128. ISSN 0012-1797. (PMID) 16380471. 1 Temmuz 2023 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 14 Ekim 2023. 
  89. ^ a b Raskin, Julie; Pasquini, Tai L. S.; Bose, Sheila; Tallis, Dina; Schmitt, Jennifer (2022). "Congenital Hyperinsulinism International: A Community Focused on Improving the Lives of People Living With Congenital Hyperinsulinism". Frontiers in Endocrinology. 13: 886552. doi:10.3389/fendo.2022.886552. ISSN 1664-2392. (PMC) 9097272 $2. (PMID) 35573986. 1 Temmuz 2023 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 14 Ekim 2023. 
  90. ^ Ng, Sze May; Dearman, Sarah; Fisher, Mark; Mushtaq, Talat; Randell, Tabitha (9 Şubat 2023). "Paediatric Society and Hyperinsulinism Charity National Surveys on CGM Access for Patients With Recurrent Hypoglycaemia". Journal of the Endocrine Society. 7 (4): bvad021. doi:10.1210/jendso/bvad021. ISSN 2472-1972. (PMC) 9942542 $2. (PMID) 36824585. 1 Temmuz 2023 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 14 Ekim 2023. 
  91. ^ . Lobby4kids. 10 Haziran 2004 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Ağustos 2023. 
  92. ^ . www.hicongenito.com.ar. 29 Ekim 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Ağustos 2023. 
  93. ^ . Facebook (İngilizce). 22 Ağustos 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Ağustos 2023. 
  94. ^ (Fransızca). 1 Kasım 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Ağustos 2023. 
  95. ^ hyperinsulinismus.de. 29 Ağustos 2003 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Ağustos 2023. 
  96. ^ . Vivere con C.H.I. (İtalyanca). 24 Mayıs 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Ağustos 2023. 
  97. ^ . Hiperinsulinismo Congénito. 15 Nisan 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Ağustos 2023. 
  98. ^ . 5 Nisan 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Ağustos 2023. 
  99. ^ . www.hyperinsulinism.co.uk. 13 Ağustos 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Ağustos 2023. 
  100. ^ . www.higlobalregistry.org. 23 Mayıs 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Haziran 2023. 
  101. ^ . Congenital Hyperinsulinism International (İngilizce). 31 Ekim 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Ağustos 2023. 
  102. ^ . Checkup Newsroom (İngilizce). 22 Temmuz 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Ağustos 2023. 
  103. ^ . Congenital Hyperinsulinism International (İngilizce). 31 Ekim 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Ağustos 2023. 
  104. ^ . The Children's Hospital of Philadelphia. 5 Mayıs 2014. 17 Aralık 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Ağustos 2023. 
  105. ^ . Cook Children’s Medical Center (İngilizce). 28 Ekim 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Ağustos 2023. 
  106. ^ . Great Ormond Street Hospital (İngilizce). 22 Ağustos 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Ağustos 2023. 
  107. ^ . Universitätsklinikum Düsseldorf (Almanca). 19 Eylül 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Ağustos 2023. 
  108. ^ . Universitätsmedizin Magdeburg. 24 Mayıs 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Ağustos 2023. 
  109. ^ . norchi.nhs.uk. 18 Şubat 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Ağustos 2023. 

Diğer Yayınlar

  • Hoyme, Louanne Hudgins; Toriello, Helga V.; Enns, Gregory M.; Hoyme, H. Eugene (2014). Signs and symptoms of genetic disease : a handbook (İngilizce). Oxford: Oxford University Press. ISBN . 
  • Hertz, David E, ed. (2005) Care of the newborn a handbook for primary care (İngilizce). Philadelphia: Lippincott Williams & Wilkins. 2005. ISBN . 

Dış Bağlantılar

  • Hiperinsülinizm Genleri . CHI'nin genetik mekanizmaları hakkında bilgi.
  • Congenital Hyperinsulinism International . Bilgi ve kaynak sağlayan kâr amacı gütmeyen kuruluş.
Sınıflandırma
D
  • ICD-9-CM: 251.1
  • OMIM: 256450
  • MeSH: D044903
Dış kaynaklar
  • eMedicine: article/923538


ss

wikipedia, wiki, viki, vikipedia, oku, kitap, kütüphane, kütübhane, ara, ara bul, bul, herşey, ne arasanız burada,hikayeler, makale, kitaplar, öğren, wiki, bilgi, tarih, yukle, izle, telefon için, turk, türk, türkçe, turkce, nasıl yapılır, ne demek, nasıl, yapmak, yapılır, indir, ücretsiz, ücretsiz indir, bedava, bedava indir, mp3, video, mp4, 3gp, jpg, jpeg, gif, png, resim, müzik, şarkı, film, film, oyun, oyunlar, mobil, cep telefonu, telefon, android, ios, apple, samsung, iphone, xiomi, xiaomi, redmi, honor, oppo, nokia, sonya, mi, pc, web, computer, bilgisayar

Konjenital hiperinsulinizm HI veya KHI yenidoganlarda asiri insulin uretimi nedeniyle siddetli hipoglisemiye kan sekeri dusuklugu neden olan nadir bir hastaliktir HI nin cesitli nedenleri vardir ve bunlardan bazilarinin genetik mutasyonlar sonucu ortaya ciktigi bilinmektedir HI bazen tek basina izole ortaya cikar ve nadiren diger tibbi durumlarla sendrom iliskilidir Konjenital HiperinsulinizmDiger adlarHiperinsulinemik hipoglisemi KHIInsulin HI de fazla uretilir UzmanlikPediatri endokrinoloji gastroenterolojiBelirtilerHipoglisemiNedenleriABCC8 gen mutasyonlari en yaygin TaniKan OrnegiTedaviDiazoksit oktreotid Konjenital hiperinsulinizm gecici kisa sureli veya kalici uzun sureli hafif veya siddetli olabilir Pankreasin tamamindaki diffuz HI veya sadece bir kismindaki fokal HI bir kusurun sonucu olarak ortaya cikabilir Hiperinsulinizm sekli nedeni veya turu ne olursa olsun baslangicindan itibaren iyi yonetilmesi gereken onemli ve acil bir saglik durumudur Yenidogan doneminde HI kadar tehlikeli baska bir hipoglisemik durum yoktur HI den kaynaklanan hipoglisemi tedavi edilmedigi takdirde gelisimsel bozukluklara nobetlere kalici beyin hasarina komaya ve hatta olume neden olabilir Fokal HI li hastalarin ameliyatla iyilesme sansi vardir Diffuz HI li hastalarda hipoglisemiyi tedavi etmek amaciyla onaylanan tek ilac diazoksittir Diazoksite yanit vermeyen hastalarda genellikle gastrostomi tupu yoluyla surekli karbonhidrat verilir ve oktreotid gibi ilaclar endikasyon disi kullanilir Daha agir vakalarda pankreasin buyuk kisminin cikarilmasi icin ameliyat gerekebilir Mevcut tedavilere ragmen hipoglisemi yasamaya devam edenler ve mevcut tedavilerin olumsuz etkilerini yasayanlar icin yeni ve daha etkili tedavi yontemleri gelistirilmeye calisilmaktadir Kalici HI insidansinin gorulme sikligi bolgeye veya ulkeye bagli olarak 2 500 de 1 ile 50 000 de 1 dogumda ortaya ciktigi gorulmustur Gecici HI formlarinin gorulme sikliginin 1 200 de 1 ile 2 000 de 1 arasinda oldugu tahmin edilmektedir BelirtilerHiperinsulinizm dogustan gelen bir durum oldugu icin bir bebek genellikle yasamin ilk birkac gunu icinde belirti gostermeye baslar ancak belirtiler nadiren de olsa ilerleyen donemlerde ortaya cikabilir HI belirtilerini ayirt etmek genellikle zordur cunku bunlar siklikla bebeklerin tipik davranislariyla karistirilir HI li bebeklerin yaklasik 60 inda yasamin ilk ayinda hipoglisemi gelisir Ek olarak 30 luk bir kesime ilk yilin sonlarinda bir kismina da yasamin ilerleyen donemlerinde teshis konulacaktir HI cesitli sekillerde belirti verebilir hipogliseminin en yaygin belirtileri sunlardir Huzursuzluk Uyusukluk asiri uykulu olma Titreme Tasikardi veya bradikardi Solunum problemleri apne Hipotermi Beslenme problemleri beslenmek icin uyanmamak etkili bir sekilde emmemek huzursuz gorunmek ve ozellikle iyi bir beslenmeden sonra cok sik beslenmeyi istemek Yuksek sesli aglama Hipotoni Gevseklik kas gucsuzlugu Solukluk solgunluk siyanoz mavimsi cilt Terleme Daha buyuk cocuklarda ve yetiskinlerde bas agrisi kafa karisikligi ve bas donmesi de gorulebilir Ebeveynler genellikle ilk belirti olarak bebeklerinin iyi beslenmediklerini uykulu ve huzursuz olduklarini dile getirirler Nobet kasilma havale gibi daha ciddi belirtiler uzun sureli veya asiri dusuk kan sekeri seviyesiyle ortaya cikabilir Kan sekeri seviyesi duzeltilmezse bilinc kaybi ve beyin hasari ortaya cikabilir Herhangi bir hipoglisemi belirtisi varsa kan sekeri olcumu gerekmektedir SebeplerHiperinsulinizm veya konjenital hiperinsulinizm genetik veya edinilmis olabilir Edinilmis HI intrauterin gelisme geriligi perinatal asfiksi veya annede gestasyonel diyabet gibi gebelik ve dogumla ilgili faktorler sonucu olabilir Bunlara perinatal stres kaynakli HI adi verilir Tipik olarak yasamin ilk 24 saatinde ortaya cikarlar ancak siklikla iki haftaya kadar duzelmis olurlar Hiperinsulinizm perinatal stres kaynakli hipogliseminin haricinde genetik bir nedenden de kaynaklanabilir Dolayisiyla edinilmis HI olasiliginin dusuk oldugu cocuklarda genetik test yapilmasi gerekmektedir Bu durum genellikle diazoksite yanit vermeyenler icin gecerlidir Diazoksite yanit veren ancak dusuk kan sekeri duzeylerinin yasamin ilk 4 ayindan sonra da devam ettigi cocuklarda da genetik bir neden olmasi mumkundur HI nin izole tek basina veya sendrom adi verilen daha genis bir durumun parcasi olarak ortaya cikabilen bircok farkli genetik formu vardir Izole Formlar HI li bireylerin cogunda izole hiperinsulinizm gorulur En yaygin genetik neden potasyum kanalinin olusturulmasi talimatini veren genin ABCC8 ve KCNJ11 bir veya her iki kopyasindaki degisikliktir Bu kanal kandaki seker seviyelerine yanit olarak pankreastaki b Beta hucrelerinde insulin uretimini duzenler Kanaldaki bir degisiklik veya kusur kontrolsuz ve asiri insulin uretimine yol acar ABCC8 KCNJ11 genlerindeki bu degisiklikler baskin veya cekinik olabilir Baskin formda bir ebeveynden alinan veya kendiliginden ortaya cikan tek bir monoalelik degisiklik diffuz HI ye neden olur Diffuz HI de pankreasin tamami etkilenir Baskin HI hafif olup diazoksite yanit verebilir veya siddetli olup diazoksite yanit vermeyebilir Baskin kalitimin haricinde ABCC8 ve KCNJ11 genlerindeki bazi degisiklikler cekinik olarak da aktarilabilir Bu ailelerde her ebeveyn hatali genin bir kopyasini tasir ancak kendileri etkilenmez Bir cocuk her bir ebeveynden bir tane olmak uzere hatali ABCC8 KCNJ11 geninin iki kopyasini da alirsa HI ortaya cikacaktir Bu genlerdeki cekinik kalitim tipik olarak diazoksite yanit vermeyen diffuz HI ye neden olur Bazi durumlarda pankreasta anneden gelen normal gen kopyasinin kaybiyla birlikte hatali genin babadan gelen kopyasi cocuga gecer Bu durum pankreasin yalnizca bir kisminin fokal lezyon asiri insulin urettigi fokal HI ye yol acar Hiperinsulinizm siddetli ve ilaclara yanit vermiyorsa ilk olarak ABCC8 ve KCNJ11 genlerinin test edilmesi onerilir Bu tespit hastaligin seyrinde erken donemde fokal HI olasiliginin belirlenmesine yardimci olur Genetik testin ve bulgunun ardindan 18 Floro Dopa kullanilan ozel pozitron emisyon tomografisi PET fokal anormalligin lezyon tespit edilip cerrahi olarak cikarilmasi amaciyla kullanilabilir Genetik testler ayni zamanda hatali ABCC8 KCNJ11 genlerinin her iki kopyasinin da kalitimsal olup olmadigini belirlemek icin faydalidir bunlar diazoksite yanit vermeyebilecek diffuz HI tanisini gosterir Bu tur vakalarda oktreotid gibi alternatif ilaclarla tedavi ve pankreasin buyuk bir kisminin cerrahi olarak cikarilmasi gerekebilir Bu nedenle erken donemde yapilan genetik test siddetli HI ye sahip cocuklarin tibbi ve cerrahi tedavisine rehberlik etmek acisindan cok onemlidir Genetik testten elde edilen sonuclar tercihen HI konusunda deneyimli ve uzmanlasmis molekuler genetik laboratuvarlari tarafindan analiz edilmelidir HI nin diger bir yaygin genetik nedeni glutamat dehidrogenaz enzimiyle iliskili gendeki GDH degisikliklerden kaynaklanmaktadir HI nin bu formu ayni zamanda GDH CHI veya GLUD1 CHI olarak da bilinmektedir Bu gen degisiklikleri baskin kalitimlidir ancak kendiliginden de ortaya cikabilirler HI nin bu formunda kandaki amonyak seviyeleri hafif derecede yukselir GDH CHI li cocuklar ve yetiskinler siklikla diazoksite yanit verir Beslenmedeki fazla protein hipoglisemiye neden olabilir ve bu nedenle diyette iyi bir karbonhidrat protein orani tavsiye edilir Izole HI nin bircok baska genetik nedeni vardir Ornekler arasinda hidroksiasil CoA dehidrogenaz geni SCHAD CHI ve glukokinaz enzimlerini yapan genlerdeki GCK CHI degisiklikler yer almaktadir Yakin zamanda glukokinaza benzer baska bir enzim olan heksokinaz 1 deki HK1 degisikliklerin hem hafif hem de siddetli hastalik turlerine neden oldugu tespit edilmistir Sendromik Formlar Sendromik HI izole HI den daha az gorulur Hasta kayitlarindan elde edilen verilere gore bildirilen vakalar arasinda gorulme sikligi 1 den azdir Sendromik HI de genetik kusurlar bulunmaktadir Asiri buyume sendromu olan Beckwith Wiedemann sendromu BWS sendromik HI nin iyi bilinen bir seklidir HI nin yaygin olarak goruldugu sendromlar arasinda Kabuki sendromu ve Turner sendromu da bulunmaktadir Sendromik HI li bireylerin cogu diazoksit tedavisine yanit verir ve HI zamanla duzelebilir Bununla birlikte BWS kaynakli HI siddetli olabilir ve olagan tedaviye yanit vermeyebilir TeshisKeton grubu dusuk seviyeler durumun ek gostergesidir Hiperinsulinizm pankreastaki beta hucrelerinden duzensiz insulin salinimi sonucu ortaya cikmaktadir Insulin hipoglisemi aninda baskilanmaktan ziyade kanda bulunmaktadir Insulin seviyelerindeki dalgalanma nedeniyle bunu olcmek zor olabilir HI tanisi konulurken hipoglisemi sirasinda insulin seviyesinin artmasi ve veya plazma insulinin yetersiz baskilanmasi durumlari goz onune alinir Artmis insulin seviyesi artan seker glukoz gereksinimi ile gosterilebilir ornegin yenidoganda normalde 4 6 mg kg dakika olmasi gerekirken gt 8 mg kg dakika olmasi Bir diger asiri insulin seviyesi belirtisi hipoglisemi sirasinda baskilanmis serbest yag asitleri ve ketonlardir beta hidroksibutirat Hipoglisemi aninda uygulanan glukagondan sonra kan sekerinin asiri yukselmesiyle de klinik tani desteklenebilir Glukagon pankreastan salgilanan insulin etkisine engel olan ve karaciger glikojen depolarindan glukoz salinimini uyaran baska bir hormondur Kendiliginden gelisen veya kontrollu bir aclik sonrasi ortaya cikan hipoglisemi sirasinda insulin c peptid insulin ile birlikte salgilanir serbest yag asitleri ve keton seviyeleri glukagon uyari testiyle olculebilir Yenidoganlarda dogumdan sonraki ilk 72 saatte hiperinsulinizme bagli gecici hipoglisemi gorulebilir Bu nedenle klinik tani en iyi 72 saatten sonra konur Kandaki amonyak ve asilkarnitin taramalari ile idrarda metabolik taramalarinin yani sira protein ve amino asitlere losin yonelik provokatif yanitlarin degerlendirilmesi HI alt tipinin tanimlanmasinda yardimci olabilir TedaviDiazoksit Hiperinsulinizmde tedavinin amaci hipogliseminin neden oldugu beyin hasarini onlemektir Dolayisiyla tedavinin amaci kan sekeri duzeyini normal aralikta gt 70 mg dL 3 9 mmol L tutmaktir Ilk amac dusuk kan sekerinin normal araliga dondurulmesi ikinci amac ise konjenital hiperinsulinizme ozgu tekrarlayan hipoglisemi ataklarinin onlenmesidir Bunun en iyi yolu baslangicta intravenoz damar ici dekstroz vermektir Genotip ve fenotipin belirlenmesi de dahil olmak uzere HI tanisi konduktan sonra mumkun oldugunca spesifik tedaviye baslanmalidir Asagidaki onlemlerden bazilari siklikla denenmektedir Beslenme dekstroz ve mama da dahil enteral yoldan surekli karbonhidrat yuklemesi nazogastrik entubasyon veya gastrostomi Insulin salinimi baskilayan ilaclar diazoksit oktreotid ve lanreotid gibi somatostatin analoglari Insulinin etkilerini tersine ceviren ilaclar glukagon Pankreasin bir kismi veya tamaminin cikarilmasi icin cerrahi operasyon KATP kanalinin sulfonilure 1 SUR1 bilesenine baglanarak insulin salinimini engelleyen ve bir KATP kanal acici olan diazoksit HI tedavisi icin onay alan tek ilactir ve tedavinin ilk basamagidir Diazoksitin neden oldugu odemden sivi tutulumu kaynaklanan komplikasyonlari onlemek icin diuretik tedavisi tipik olarak diazoksit ile es zamanli olarak baslatilir Doz secimi ve doz artirimi yanit ve yan etkiler dikkate alinarak degerlendirilmelidir Yari omrunun uzun olmasi nedeniyle tam etkinin elde edilmesi 5 gune kadar surebilir Onemli tanisal ve terapotik tedavi edici sonuclara ulasmak icin bir sonraki onemli adim diazoksit duyarliliginin degerlendirilmesidir Diazoksit duyarliligi HI nin temel ozelligi olan hipoketotik hipogliseminin tedaviyle duzeltildiginin gosterilmesiyle degerlendirilir Bunu en dogru sekilde degerlendirebilmek icin cocugun plazma kan sekeri 70 mg dL 3 9 mmol L ile 12 18 saat boyunca ac kalabilmesi veya plazma kan sekeri 50 60 mg dL nin 2 8 3 3 mmol L altina dusmeden once plazma betahidroksibutiratin gt 1 8 mmol L ye yukselmesi gerekmektedir Diazoksite yanit eksikligi HI nin KATP kanallarini kodlayan genlerdeki fonksiyon kaybi mutasyonlarindan kaynaklanma olasiligini akla getirmektedir bu durum diazoksit yanitsiz vakalarin 90 ina kadarini olusturmaktadir Bu vakalarda ABCC8 ve KCNJ11 genlerinin hizli genetik testi fokal HI olasiligini belirlemek icin kritik oneme sahiptir Fokal HI icin cerrahi tedavi tercih edilmektedir ancak ameliyattan once lezyonun yerinin belirlenmesi onemlidir Bu lezyonlar ultrason US bilgisayarli tomografi BT ve manyetik rezonans goruntuleme MRI gibi geleneksel goruntuleme teknikleri kullanilarak gorulemez Bununla birlikte ozel bir goruntuleme yontemi olan 18 F L 3 4 dihidroksi fenilalanin pozitron emisyon tomografisi 18 F DOPA PET fokal bir lezyonun yerini 100 e yakin dogrulukla belirlemek icin kullanilabilmektedir Cerrahi basari pankreas histolojisinin dondurulmus biyopsi ve cerrahi uzmanlik kullanilarak ameliyat sirasinda degerlendirilmesine baglidir Fokal HI icin bildirilen iyilesme orani 97 dir Fokal olmayan ve diazoksite yanit vermeyen vakalarda tedavi secenekleri sinirlidir Somatostatin analogu oktreotidin endikasyon disi kullanimi HI tedavisinde uzun suredir devam eden ikinci basamak yontem olmustur Ancak etkinligi tasiflaksi ilac toleransi gelisimi nedeniyle sinirlidir Diazoksitin mevcut olmadigi ulkelerde oktreotidin tedavinin ilk secenegi olabilecegini unutmamak onemlidir Olumcul nekrotizan enterokolit bagirsak inflamasyonu ile iliskisi nedeniyle cok kucuk bebeklerde oktreotid kullanimi fayda zarar acisindan cok dikkatle degerlendirilmelidir Oktreotid tipik olarak her 6 saatte bir subkutan enjeksiyon deri alti olarak uygulanir ayni zamanda subkutan bir pompa araciligiyla surekli olarak da uygulanabilir Uzun etkili somatostatin analoglari oktreotid LAR kas icine uygulanir ve lanreotid derin subkutan enjeksiyon olarak uygulanir daha buyuk cocuklar icin uygun seceneklerdir Diazoksite yanit vermeyen ve somatostatin analoglarina da uygun olmayan veya yanit vermeyen vakalar icin alternatif bir tedavi yaklasimi bir gastrostomi tupu yoluyla surekli dekstroz verilmesidir Tipik olarak 20 dekstroz kullanilir ve bu yolla uygulanan maksimum glukoz infuzyon hizi tolerans nedeniyle 10 mg kg dakikadir Surekli intragastrik dekstroz oktreotid ile kombinasyon halinde de kullanilabilir bu yaklasim oktreotidin daha az siklikta kullanilmasina ve tasiflaksinin onlenmesine olanak taniyan bir yaklasimdir Bazi merkezlerin tercih ettigi diger bir secenek ise karbonhidrat katkili mamalarin aralikli veya surekli olarak gastrostomi tupu yoluyla verilmesidir Ilac veya diger tedaviler basarisiz oldugunda totale yakin pankreatektomi gerekmektedir Kan sekeri kontrolu tedavinin sebep oldugu yan etkiler ile buyume gelismenin surekli izlenmesi tedavi planinin bir parcasidir 50 pankreatektomi geciren cocuklar diyabet ve pankreas yetmezligi acisindan izlenir HI icin cok sayida yeni tedavi gelistirme asamasindadir ve bu tedaviler HI li cocuklar icin kisisellestirilmis bir yaklasimi mumkun kilarak uzun vadeli sonuclari iyilestirmeyi vadetmektedir Su anda klinik denemelerde olan tedaviler sunlardir GLP 1 reseptorunun peptit antagonisti kisa etkili cozunebilir glukagon analogu uzun etkili glukagon analogu secici bir peptit olmayan somatostatin reseptor 5 agonisti ve insulin reseptorunun allosterik inhibitoru engelleyicisi PrognozPrognoz hastaligin seyri gecikmis taninin sonuclari tedavinin yan etkileri ve etkinligi de dahil olmak uzere hastalik surecinin kendisinden etkilenmektedir Yan etkiler diazoksit ve somatostatin analoglari ile tedavi edilen cocuklarda yaygindir ve hastalarin 50 ye kadarini farkli siddetlerde etkiler Fokal HI ye sahip cocuklarda 97 lik iyilesme oraniyla cerrahi sonuclar mukemmeldir Bununla birlikte hastaligin yaygin formunu tasiyan ve totale yakin pankreatektomi geciren cocuklarin 50 ye varan kisminda ameliyat sonrasi ek tedavi gerektiren hipoglisemi devam etmektedir Zamanla bu cocuklarda insulin bagimli diyabet ve pankreas yetmezligi gelismektedir Totale yakin pankreatektomi gecirmis cocuklarin 91 inin 14 yasina kadar insuline ihtiyaci olmaktadir Hiperinsulinizmli cocuklarda norogelisimsel ve norodavranissal sorunlarin gorulme sikligi farkli hasta turleri ve ulkeler arasinda 40 50 ye kadar cikabilmektedir Bu nedenle buyumus veya hastaligi cerrahi olarak tedavi edilmis cocuklarda bile cocukluk cagi boyunca norogelisimsel degerlendirmeler yapilmalidir EpidemiyolojiHI insidansi gorulme sikligi degiskendir Akraba evliliklerinin yaygin oldugu toplumlarda bu oran 2 500 de 1 diger toplumlarda ise 50 000 de 1 arasinda degismektedir Bu rakamlar hastanelere kabul edilen az sayidaki HI hastasi cocuga dayandirildigindan hatali olabilir Kalici HI formlarinin gorulme sikliginin Birlesik Krallik ta 28 389 da 1 oldugu Finlandiya da ise 13 500 de 1 oldugu rapor edilmistir Gecici HI formlarinin gorulme sikligi 7 400 de 1 olarak rapor edilmistir Bununla birlikte perinatal strese bagli hiperinsulinizm nispeten yaygindir ve bu nedenle rakamin daha yuksek olacagi tahmin edilmektedir HI nin gercek gorulme sikligi HI icin yenidogan tarama testleri gelistirilinceye kadar bilinmeyecektir Hiperinsulinizmin seyri hastaligin siddetine ve gecici olup olmamasina gore degismektedir Siddetli HI li cocuklar genellikle ilac ve diger tedavilere yanit vermez ve pankreatektomi gerekebilir Her ne kadar genetik HI formlarina sahip olan hastalarda ameliyat olasiligi daha yuksek olsa da zamanla hastaligin siddetinde azalma olmasi bazi hekimleri oktreotid gibi ilaclar ve karbonhidrattan zengin diyetlerin kombinasyonuyla normal kan sekeri seviyelerini korumaya tesvik etmektedir Benzer sekilde potasyum kanalini olusturan genlerde ABCC8 KCNJ11 degisiklik olan bazi cocuklarda hastaligin siddetinde azalma gorulmustur ABCC8 KCNJ11 genlerinin tek kopyasindaki degisiklikler baskin yani etkilenen bir ebeveynden cocuga aktarimla olabilir Bu cocuklarda degisken de olsa remisyon iyilesme gerceklesebilir Bu gruptaki bazi cocuk ve yetiskinlerde ileriki yaslarda hiperglisemi yuksek kan sekeri ve diyabet gelisebilmektedir Benzer sekilde HNF1A ve HNF4A genlerinde degisiklik olanlarda da kan sekerinin dusukten yuksege dogru degisimi gorulebilmektedir HI nin seyri hipoglisemi probleminin otesine gecmektedir Yasamin ilk yillarinda hipogliseminin onemli bir sonucu beyin hasaridir Ozellikle siddetli HI si olan hastalarda 50 ye varan oranlarda gelisim geriligi rapor edilmistir Beslenme sorunlari da ebeveynler tarafindan siklikla dile getirilmektedir Siddetli HI si olan cocuklarda beslenme sorunlarinin daha sik oldugu gorulmektedir ve bu durum uzun sure devam edebilir HI nin seyri tedaviye bagli yan etkilerin baslangicini ve ilerlemesini de icerir Kisa vadede diazoksit hayati risk tasiyan pulmoner hipertansiyona neden olabilir ancak bu durum yalnizca az sayida vakada meydana gelir Daha yaygin olarak diazoksit kullananlarin bircogunda hipertrikoz vucutta asiri killanma ortaya cikar veya uzun donemde yuz ozelliklerinde degisiklikler meydana gelir Pankreasa cerrahi mudahale ile tedavi edilen fokal HI li cocuklar genellikle iyilesir ve pankreasta herhangi bir sorun kalmaz Buna karsilik totale yakin pankreatektomi gibi daha kapsamli bir ameliyat gecirenlerde gec cocukluk veya ergenlik doneminde neredeyse her zaman insulin bagimli diyabet gelisir Pankreas ameliyatindan sonraki donemde bu hastalarda prediyabet oncesi dusuk ve yuksek kan sekeri kombinasyonu gorulur Bu bireylerin yaklasik yarisinda pankreas enzim takviyesine ihtiyac duyulur TarihceKonjenital hiperinsulinizm HI bugune kadar cesitli isimlerle anilmistir 1970 lerde nesidioblastosis ve adacik hucre adenomatozisi 1980 lerde beta hucre duzensizligi sendromu veya dismaturasyon sendromu ve 1990 larda bebeklik doneminin hiperinsulinemik hipoglisemi PHHI tercih edildi Insulinin neden oldugu semptomatik hipoglisemi ilk kez 1922 de insulinle tedavi edilen ilk diyabet hastalarindan birinin insulinin neden oldugu hipoglisemi nedeniyle duvarlara tirmandigi goruldugunde fark edilmistir Konjenital hiperinsulinizmli cocuklarin ilk tanimi 1954 yilinda Dr Irvin McQuarrie tarafindan Amerikan Pediatri Dernegi baskanlik konusmasi sirasinda yapilmistir McQuarrie bu bozuklugu bebeklik donemindeki idiyopatik hipoglisemi olarak adlandirmis ve hastalarinin cogunda pankreaslarinin cogunun alinmasi gerekmistir McQuarrie bazi hastalarinin ailelerinde hipoglisemi goruldugu icin bozuklugun genetik olabilecegini one surmus ancak hastalarin pankreasinda insulin ureten tumor bulunmadigindan hatali olarak sebebin insulin olmadigina inanmistir Ertesi yil Toronto daki Cochrane ve meslektaslari idiyopatik hipoglisemi vakalarinin hepsinde olmasa da bazilarinda hipogliseminin protein veya belirli amino asitler ozellikle de losin tarafindan tetiklenebilecegini bildirmistir Losine duyarli hipoglisemi glukozun yani sira amino asitlerin de insulin salinimi uyaricilari olabileceginin ilk gostergesi olmustur HI bazen pankreas dokusunun duktal yapilardan insulin hucrelerini gostermesi nedeniyle yanlislikla nesidioblastosis olarak anilir Ancak bu terim nesidioblastosisin erken bebeklik doneminde pankreasin yalnizca ortak bir ozelligi oldugu ortaya ciktiginda iptal edilmistir Artik HI nin genetik mutasyonlara bagli beta hucresi insulin regulasyonuna bagli bir bozukluk oldugu iyi bilinmektedir 1964 te Drash ve meslektaslari insulin salinimini baskilayan bir antihipertansif olan diazoksitin HI li bazi cocuklarda hipoglisemiyi kontrol altina aldigini bildirmistir gunumuzde diazoksit hiperinsulinizm icin FDA onayli tek ilactir 1996 yilinda glukoza duyarli insulin saliniminda anahtar rol oynayan K ATP kanalini kodlayan genlerde ABCC8 KCNJ11 HI ye neden olan mutasyonlar kesfedilmistir Kisa sure sonra glukokinaz GCK ve glutamat dehidrojenaz GLUD1 mutasyonlarinin da HI ye neden oldugu belirlenmistir Gunumuzde HI genlerinin sayisi 30 un uzerindedir En yaygin HI genleri icin hizli genetik testler standart taninin bir parcasi haline gelmistir ve cerrahi mudahaleyle iyilestirilebilen fokal HI ye sahip olmasi muhtemel bebeklerin belirlenmesinde yardimci olabilmektedir 2003 yilinda radyoaktif 18 floro DOPA PET taramalarinin cerrahlara fokal HI tumorlerini tespit etme ve cikarma konusunda yardimci olabilecegi gosterilmistir Toplum ve kulturHasta haklari kuruluslari Konjenital hiperinsulinizmli bireylerin yasamlarini iyilestirmeye adanmis hasta haklari kuruluslari hastaliga sahip bireyleri ve ailelerini desteklemede HI arastirmalarina katilmada bu arastirmalara finansman saglamada ve bu saglik durumuyla ilgili farkindaligi artirmada onemli bir rol oynamaktadir Ornegin Congenital Hyperinsulinism International CHI konjenital hiperinsulinizmli bireylerin yasamlarini iyilestirmeye adanmis kuresel odakli bir hasta haklari kurulusudur CHI Chan Zuckerberg Girisimi nin hastalar tarafindan yonetilen ve isbirligine dayali arastirma aglari kuran Rare as One Agi nin bir uyesidir Ulkelere ozgu HI hasta haklari kuruluslari sunlardir Avusturya Lobby4kids Arjantin Hiperinsulinismo Congenito HICA Brezilya Associacao Hiperinsulinismo Congenito Fransa Association des Hyperinsulinismes Almanya Kongenitaler Hyperinsulinismus eV Italya Vivere con C H I Ispanya Hiperinsulinismo Congenito Turkiye Konjenital Hiperinsulinizmli Hasta Aileleri Dernegi Birlesik Krallik The Children s Hyperinsulinism CharityHasta anketleri Konjenital hiperinsulinizmli bireyler ve veya yakinlari HI deneyimleri hakkinda anketler doldurdurduklari ve HI Global Registry adi verilen projeye katkida bulunarak HI ile ilgili arastirmalara yardimci olabilirler Centers of Excellence Mukemmellik Merkezleri Konjenital hiperinsulinizmli HI hastalara en yuksek kalitede tedavi saglayan merkezler 2021 yilindan bu yana Congenital Hyperinsulinism International CHI tarafindan Centers of Excellence COE olarak belirlenmektedir COE olmak ayni zamanda arastirma ve isbirligine olan bagliligi da icerir CHI Mukemmellik Merkezleri COE sunlardir Konjenital Hiperinsulinizm Merkezi Children s Hospital of Philadelphia PA Amerika Birlesik Devletleri Hiperinsulinizm Merkezi Cook Children s Medical Center Fort Worth TX Amerika Birlesik Devletleri Konjenital Hiperinsulinizm Servisi Great Ormond Street Hospita Londra Birlesik Krallik Charite Universitatsmedizin Berlin ve University Children s Hospital Dusseldorf ortakligi Almanya Collaborative Alliance on Congenital Hyperinsulinism COACH Magdeburg Almanya Northern Congenital Hyperinsulinism Service NORCHI Manchester amp Liverpool Birlesik KrallikKaynakca rarediseases info nih gov 28 Kasim 2020 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 28 Kasim 2016 Reference Genetics Home Genetics Home Reference 5 Subat 2014 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 7 Ekim 2016 Hussain K August 2005 Congenital hyperinsulinism Seminars in Fetal and Neonatal Medicine 10 4 369 376 doi 10 1016 j siny 2005 03 001 PMID 15916932 Congenital Hyperinsulinism Background Pathophysiology Etiology 1 Temmuz 2016 11 Haziran 2023 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 14 Ekim 2023 a b c d Banerjee Indraneel Raskin Julie Arnoux Jean Baptiste De Leon Diva D Weinzimer Stuart A Hammer Mette Kendall David M Thornton Paul S 19 Subat 2022 Congenital hyperinsulinism in infancy and childhood challenges unmet needs and the perspective of patients and families Orphanet Journal of Rare Diseases 17 61 doi 10 1186 s13023 022 02214 y ISSN 1750 1172 PMC 8858501 2 PMID 35183224 1 Temmuz 2023 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 14 Ekim 2023 a b c d Banerjee I Salomon Estebanez M Shah P Nicholson J Cosgrove K E Dunne M J 23 Eylul 2018 Therapies and outcomes of congenital hyperinsulinism induced hypoglycaemia Diabetic Medicine 36 1 9 21 doi 10 1111 dme 13823 ISSN 0742 3071 PMC 6585719 2 PMID 30246418 1 Temmuz 2023 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 14 Ekim 2023 a b c d e f Rosenfeld Elizabeth Ganguly Arupa De Leon Diva D 14 Agustos 2019 Congenital Hyperinsulinism Disorders Genetic and Clinical Characteristics American journal of medical genetics Part C Seminars in medical genetics 181 4 682 692 doi 10 1002 ajmg c 31737 ISSN 1552 4868 PMC 7229866 2 PMID 31414570 7 Temmuz 2023 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 14 Ekim 2023 a b c Arnoux Jean Baptiste Verkarre Virginie Saint Martin Cecile Montravers Francoise Brassier Anais Valayannopoulos Vassili Brunelle Francis Fournet Jean Christophe Robert Jean Jacques Aigrain Yves Bellanne Chantelot Christine 3 Ekim 2011 Congenital hyperinsulinism current trends in diagnosis and therapy Orphanet Journal of Rare Diseases 6 63 doi 10 1186 1750 1172 6 63 ISSN 1750 1172 PMC 3199232 2 PMID 21967988 11 Haziran 2023 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 14 Ekim 2023 Thornton Paul S 1 Agustos 2021 Recent updates in the management of infants and children with hyperinsulinism Current Opinion in Pediatrics Ingilizce 33 4 424 doi 10 1097 MOP 0000000000001022 ISSN 1040 8703 25 Agustos 2023 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 14 Ekim 2023 a b c d Lord Katherine Radcliffe Jerilynn Gallagher Paul R Adzick N Scott Stanley Charles A De Leon Diva D 1 Eylul 2015 High Risk of Diabetes and Neurobehavioral Deficits in Individuals With Surgically Treated Hyperinsulinism The Journal of Clinical Endocrinology and Metabolism 100 11 4133 4139 doi 10 1210 jc 2015 2539 ISSN 0021 972X PMC 4702456 2 PMID 26327482 1 Temmuz 2023 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 14 Ekim 2023 a b c Avatapalle Hima Bindu Banerjee Indraneel Shah Sajni Pryce Megan Nicholson Jacqueline Rigby Lindsey Caine Louise Didi Mohammed Skae Mars Ehtisham Sarah Patel Leena 2013 Abnormal Neurodevelopmental Outcomes are Common in Children with Transient Congenital Hyperinsulinism Frontiers in Endocrinology 4 60 doi 10 3389 fendo 2013 00060 ISSN 1664 2392 PMC 3657691 2 PMID 23730298 1 Temmuz 2023 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 14 Ekim 2023 a b c d e f Adzick N Scott De Leon Diva D States Lisa J Lord Katherine Bhatti Tricia R Becker Susan A Stanley Charles A 18 Ekim 2018 Surgical Treatment of Congenital Hyperinsulinism Results from 500 Pancreatectomies in Neonates and Children Journal of pediatric surgery 54 1 27 32 doi 10 1016 j jpedsurg 2018 10 030 ISSN 0022 3468 PMC 6339589 2 PMID 30343978 1 Temmuz 2023 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 14 Ekim 2023 Yorifuji Tohru 2014 Congenital hyperinsulinism current status and future perspectives Annals of Pediatric Endocrinology amp Metabolism Ingilizce 19 2 57 68 doi 10 6065 apem 2014 19 2 57 ISSN 2287 1012 PMC 4114053 2 PMID 25077087 13 Subat 2023 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 14 Ekim 2023 KB1 bakim PMC bicimi link Yorifuji Tohru Horikawa Reiko Hasegawa Tomonobu Adachi Masanori Soneda Shun Minagawa Masanori Ida Shinobu Yonekura Takeo Kinoshita Yoshiaki Kanamori Yutaka Kitagawa Hiroaki 2017 Clinical practice guidelines for congenital hyperinsulinism Clinical Pediatric Endocrinology 26 3 127 152 doi 10 1297 cpe 26 127 27 Agustos 2023 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 14 Ekim 2023 De Cosio Ana Paola Thornton Paul 20 Haziran 2019 Current and Emerging Agents for the Treatment of Hypoglycemia in Patients with Congenital Hyperinsulinism Pediatric Drugs Ingilizce 21 3 123 136 doi 10 1007 s40272 019 00334 w ISSN 1179 2019 Gray Keyaria D Dudash Kathryn Escobar Carla Freel Colman Harrison Tylah McMillan Chandler Puia Dumitrescu Mihai Cotten C Michael Benjamin Robert Clark Reese H Benjamin Daniel K 11 Eylul 2018 Prevalence and safety of diazoxide in the neonatal intensive care unit Journal of Perinatology Ingilizce 38 11 1496 1502 doi 10 1038 s41372 018 0218 4 ISSN 1476 5543 26 Agustos 2023 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 14 Ekim 2023 a b Bailey Miranda J Rout Allie Harding Jane E Alsweiler Jane M Cutfield Wayne S McKinlay Christopher J D 5 Aralik 2020 Prolonged transitional neonatal hypoglycaemia characterisation of a clinical syndrome Journal of Perinatology Ingilizce 41 5 1149 1157 doi 10 1038 s41372 020 00891 w ISSN 1476 5543 11 Mayis 2023 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 14 Ekim 2023 Hussain K 24 Agustos 2005 Seminars in Fetal and Neonatal Medicine ss 369 376 doi 10 1016 j siny 2005 03 001 PMID 15916932 14 Haziran 2018 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 14 Ekim 2023 a b c d e f g h Pagliara Anthony S Karl Irne E Haymond Morey Kipnis David M Nisan 1973 The Journal of Pediatrics ss 558 577 doi 10 1016 S0022 3476 73 80581 5 PMID 4349061 14 Haziran 2018 tarihinde kaynagindan arsivlendi a b c d e f g h i Kane Charlotte Shepherd Ruth M Squires Paul E Johnson Paul R V James Roger F L Milla Peter J Aynsley Green Albert Lindley Keith J Dunne Mark J 1 Aralik 1996 Loss of functional KATP channels in pancreatic b cells causes persistent hyperinsulinemic hypoglycemia of infancy Nature Medicine Ingilizce 2 12 1344 1347 doi 10 1038 nm1296 1344 ISSN 1546 170X 12 Subat 2023 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 14 Ekim 2023 a b c d e f Stanley Charles A Lieu Yen K Hsu Betty Y L Burlina Alberto B Greenberg Cheryl R Hopwood Nancy J Perlman Kusiel Rich Barry H Zammarchi Enrico Poncz Mortimer 7 Mayis 1998 Hyperinsulinism and Hyperammonemia in Infants with Regulatory Mutations of the Glutamate Dehydrogenase Gene New England Journal of Medicine Ingilizce 338 19 1352 1357 doi 10 1056 NEJM199805073381904 ISSN 0028 4793 a b c Rosenfeld Elizabeth De Leon Diva D 28 Mart 2023 Bridging the gaps recent advances in diagnosis care and outcomes in congenital hyperinsulinism Current Opinion in Pediatrics Ingilizce 35 4 486 doi 10 1097 MOP 0000000000001243 ISSN 1040 8703 PMC 10330427 2 PMID 36974442 14 Ekim 2023 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 14 Ekim 2023 KB1 bakim PMC bicimi link a b Verkarre V Fournet J C Lonlay P de Gross Morand M S Devillers M Rahier J Brunelle F Robert J J Nihoul Fekete C Saudubray J M Junien C 1 Ekim 1998 Paternal mutation of the sulfonylurea receptor SUR1 gene and maternal loss of 11p15 imprinted genes lead to persistent hyperinsulinism in focal adenomatous hyperplasia The Journal of Clinical Investigation Ingilizce 102 7 1286 1291 doi 10 1172 JCI4495 ISSN 0021 9738 PMID 9769320 14 Ekim 2023 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 14 Ekim 2023 a b Otonkoski Timo Nanto Salonen Kirsti Seppanen Marko Veijola Riitta Huopio Hanna Hussain Khalid Tapanainen Paivi Eskola Olli Parkkola Riitta Ekstrom Klas Guiot Yves Ocak 2006 Noninvasive diagnosis of focal hyperinsulinism of infancy with 18F DOPA positron emission tomography Diabetes 55 1 13 18 ISSN 0012 1797 PMID 16380471 1 Temmuz 2023 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 14 Ekim 2023 Williams A F 1997 Hypoglycaemia of the newborn a review Bulletin of the World Health Organization 75 3 261 290 ISSN 0042 9686 PMC 2486945 2 PMID 9277014 2 Temmuz 2023 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 14 Ekim 2023 Hoe Francis M Thornton Paul S Wanner Laura A Steinkrauss Linda Simmons Rebecca A Stanley Charles A 20 Subat 2006 The Journal of Pediatrics ss 207 212 doi 10 1016 j jpeds 2005 10 002 PMID 16492430 22 Haziran 2018 tarihinde kaynagindan arsivlendi a b c Hewat Thomas I Johnson Matthew B Flanagan Sarah E 7 Temmuz 2022 Congenital Hyperinsulinism Current Laboratory Based Approaches to the Genetic Diagnosis of a Heterogeneous Disease Frontiers in Endocrinology 13 873254 doi 10 3389 fendo 2022 873254 ISSN 1664 2392 PMC 9302115 2 PMID 35872984 1 Temmuz 2023 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 14 Ekim 2023 a b c d e Stanley Charles A 1 Mart 2016 Perspective on the Genetics and Diagnosis of Congenital Hyperinsulinism Disorders The Journal of Clinical Endocrinology and Metabolism 101 3 815 826 doi 10 1210 jc 2015 3651 ISSN 0021 972X PMC 4803157 2 PMID 26908106 1 Temmuz 2023 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 14 Ekim 2023 Kapoor Ritika R Flanagan Sarah E Arya Ved Bhushan Shield Julian P Ellard Sian Hussain Khalid 1 Nisan 2013 Clinical and molecular characterisation of 300 patients with congenital hyperinsulinism European Journal of Endocrinology 168 4 557 564 doi 10 1530 EJE 12 0673 ISSN 0804 4643 PMC 3599069 2 PMID 23345197 2 Temmuz 2023 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 14 Ekim 2023 Snider K E Becker S Boyajian L Shyng S L MacMullen C Hughes N Ganapathy K Bhatti T Stanley C A Ganguly A 1 Subat 2013 Genotype and Phenotype Correlations in 417 Children With Congenital Hyperinsulinism The Journal of Clinical Endocrinology and Metabolism 98 2 E355 E363 doi 10 1210 jc 2012 2169 ISSN 0021 972X PMC 3565119 2 PMID 23275527 1 Temmuz 2023 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 14 Ekim 2023 Lonlay P de Fournet J C Rahier J Gross Morand M S Poggi Travert F Foussier V Bonnefont J P Brusset M C Brunelle F Robert J J Nihoul Fekete C 15 Agustos 1997 Somatic deletion of the imprinted 11p15 region in sporadic persistent hyperinsulinemic hypoglycemia of infancy is specific of focal adenomatous hyperplasia and endorses partial pancreatectomy The Journal of Clinical Investigation Ingilizce 100 4 802 807 doi 10 1172 JCI119594 ISSN 0021 9738 PMID 9259578 14 Ekim 2023 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 14 Ekim 2023 Banerjee Skae M Flanagan S E Rigby L Patel L Didi M Blair Ehtisham Ellard Cosgrove 1 Mayis 2011 European Journal of Endocrinology ss 733 740 PMID 21378087 15 Mart 2023 tarihinde kaynagindan arsivlendi Maiorana Arianna Lepri Francesca Romana Novelli Antonio Dionisi Vici Carlo 29 Mart 2022 Hypoglycaemia Metabolic Gene Panel Testing Frontiers in Endocrinology 13 826167 doi 10 3389 fendo 2022 826167 ISSN 1664 2392 PMC 9001947 2 PMID 35422763 1 Temmuz 2023 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 14 Ekim 2023 Pasquini Tai L S Mesfin Mahlet Schmitt Jennifer Raskin Julie 2 Haziran 2022 Global Registries in Congenital Hyperinsulinism Frontiers in Endocrinology 13 876903 doi 10 3389 fendo 2022 876903 ISSN 1664 2392 PMC 9201947 2 PMID 35721728 1 Temmuz 2023 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 14 Ekim 2023 Zenker Martin Mohnike Klaus Palm Katja 30 Mart 2023 Syndromic forms of congenital hyperinsulinism Frontiers in Endocrinology 14 1013874 doi 10 3389 fendo 2023 1013874 ISSN 1664 2392 PMID 37065762 2 Temmuz 2023 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 14 Ekim 2023 Brioude Frederic Kalish Jennifer M Mussa Alessandro Foster Alison C Bliek Jet Ferrero Giovanni Battista Boonen Susanne E Cole Trevor Baker Robert Bertoletti Monica Cocchi Guido 29 Ocak 2018 Clinical and molecular diagnosis screening and management of Beckwith Wiedemann syndrome an international consensus statement Nature reviews Endocrinology 14 4 229 249 doi 10 1038 nrendo 2017 166 ISSN 1759 5029 PMC 6022848 2 PMID 29377879 1 Temmuz 2023 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 14 Ekim 2023 Wang Kathleen H Kupa Jonida Duffy Kelly A Kalish Jennifer M 21 Ocak 2020 Diagnosis and Management of Beckwith Wiedemann Syndrome Frontiers in Pediatrics 7 562 doi 10 3389 fped 2019 00562 ISSN 2296 2360 PMC 6990127 2 PMID 32039119 1 Temmuz 2023 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 14 Ekim 2023 Kalish Jennifer M Arnoux Jean Baptiste 2019 De Leon Crutchlow Diva D Stanley Charles A Ed Syndromic Causes of Congenital Hyperinsulinism Congenital Hyperinsulinism Cham Springer International Publishing ss 49 59 doi 10 1007 978 3 030 02961 6 4 ISBN 978 3 030 02960 9 erisim tarihi 8 Mayis 2023 Bier Dennis M Leake Rosemary D Haymond Morey W Arnold Kenneth J Gruenke Larry D Sperling Mark A Kipnis David M 1 Kasim 1977 Measurement of True Glucose Production Rates in Infancy and Childhood with 6 6 Dideuteroglucose Diabetes Ingilizce 26 11 1016 1023 doi 10 2337 diab 26 11 1016 ISSN 0012 1797 PMID 913891 10 Mayis 2023 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 14 Ekim 2023 Palladino Andrew A Bennett Michael J Stanley Charles A 1 Subat 2008 Hyperinsulinism in Infancy and Childhood When an Insulin Level Is Not Always Enough Clinical Chemistry Ingilizce 54 2 256 263 doi 10 1373 clinchem 2007 098988 ISSN 0009 9147 PMID 18156285 9 Mayis 2023 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 14 Ekim 2023 Ferrara Christine Patel Payal Becker Susan Stanley Charles A Kelly Andrea 17 Ekim 2015 Biomarkers of Insulin for the Diagnosis of Hyperinsulinemic Hypoglycemia in Infants and Children The Journal of Pediatrics Ingilizce 168 212 219 doi 10 1016 j jpeds 2015 09 045 PMID 26490124 29 Ekim 2022 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 14 Ekim 2023 Sakakibara Azumi Hashimoto Yukiko Kawakita Rie Hosokawa Yuki Nagahara Keiko Hasegawa Yukihiro Hoshino Shin Nagasaka Hironori Yorifuji Tohru 9 Haziran 2017 Diagnosis of congenital hyperinsulinism Biochemical profiles during hypoglycemia Pediatric Diabetes Ingilizce 19 2 259 264 doi 10 1111 pedi 12548 PMID 28597971 9 Mayis 2023 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 14 Ekim 2023 Palladino Andrew A Stanley Charles A 9 Ekim 2010 The hyperinsulinism hyperammonemia syndrome Reviews in Endocrine and Metabolic Disorders Ingilizce 11 3 171 178 doi 10 1007 s11154 010 9146 0 ISSN 1389 9155 PMID 20936362 Zhang Wei Sang Yan Mei 4 Kasim 2021 Genetic pathogenesis diagnosis and treatment of short chain 3 hydroxyacyl coenzyme A dehydrogenase hyperinsulinism Orphanet Journal of Rare Diseases Ingilizce 16 1 467 doi 10 1186 s13023 021 02088 6 ISSN 1750 1172 PMC 8567654 2 PMID 34736508 1 Temmuz 2023 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 14 Ekim 2023 Kelly Andrea Ng Diva Ferry Robert J Grimberg Adda Koo McCoy Samantha Thornton Paul S Stanley Charles A 1 Agustos 2001 Acute Insulin Responses to Leucine in Children with the Hyperinsulinism Hyperammonemia Syndrome The Journal of Clinical Endocrinology amp Metabolism Ingilizce 86 8 3724 3728 doi 10 1210 jcem 86 8 7755 ISSN 0021 972X PMC 3313679 2 PMID 11502802 Fourtner Shannon H Stanley Charles A Kelly Andrea Temmuz 2006 Protein sensitive hypoglycemia without leucine sensitivity in hyperinsulinism caused by KATP channel mutations The Journal of Pediatrics Ingilizce 149 1 47 52 doi 10 1016 j jpeds 2006 02 033 PMID 16860127 29 Ekim 2022 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 14 Ekim 2023 Glaser Benjamin 1 Ocak 1993 Familial Hyperinsulinism GeneReviews PMID 20301549 8 Mart 2021 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 9 Ekim 2016 update 2013 a b c d Yorifuji Tohru 28 Kasim 2016 Congenital hyperinsulinism current status and future perspectives Annals of Pediatric Endocrinology amp Metabolism 19 2 57 68 doi 10 6065 apem 2014 19 2 57 ISSN 2287 1012 PMC 4114053 2 PMID 25077087 12 Haziran 2023 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 14 Ekim 2023 Brar Preneet Cheema Heksch Ryan Cossen Kristina De Leon Diva D Kamboj Manmohan K Marks Seth D Marshall Bess A Miller Ryan Page Laura Stanley Takara Mitchell Deborah Thornton Paul 1 Aralik 2020 Management and Appropriate Use of Diazoxide in Infants and Children with Hyperinsulinism The Journal of Clinical Endocrinology amp Metabolism Ingilizce 105 12 3750 3761 doi 10 1210 clinem dgaa543 ISSN 0021 972X PMID 32810255 10 Mayis 2023 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 14 Ekim 2023 Snider K E Becker S Boyajian L Shyng S L MacMullen C Hughes N Ganapathy K Bhatti T Stanley C A Ganguly A 1 Subat 2013 Genotype and Phenotype Correlations in 417 Children With Congenital Hyperinsulinism The Journal of Clinical Endocrinology amp Metabolism Ingilizce 98 2 E355 E363 doi 10 1210 jc 2012 2169 ISSN 0021 972X PMC 3565119 2 PMID 23275527 1 Temmuz 2023 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 14 Ekim 2023 States Lisa J Saade Lemus Sandra De Leon Diva D Temmuz 2020 18 F L 3 4 Dihydroxyphenylalanine PET Computed Tomography in the Management of Congenital Hyperinsulinism PET Clinics Ingilizce 15 3 349 359 doi 10 1016 j cpet 2020 03 004 PMID 32498990 30 Ocak 2023 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 14 Ekim 2023 a b Welters Alena Lerch Christian Kummer Sebastian Marquard Jan Salgin Burak Mayatepek Ertan Meissner Thomas 25 Kasim 2015 Long term medical treatment in congenital hyperinsulinism a descriptive analysis in a large cohort of patients from different clinical centers Orphanet Journal of Rare Diseases Ingilizce 10 1 150 doi 10 1186 s13023 015 0367 x ISSN 1750 1172 PMC 4660626 2 PMID 26608306 McMahon Ann W Wharton Gerold T Thornton Paul De Leon Diva D 2 Aralik 2016 Octreotide use and safety in infants with hyperinsulinism Octreotide Use and Safety Pharmacoepidemiology and Drug Safety Ingilizce 26 1 26 31 doi 10 1002 pds 4144 PMC 5286465 2 PMID 27910218 1 Temmuz 2023 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 14 Ekim 2023 Vajravelu Mary Ellen Congdon Morgan Mitteer Lauren Koh Jamie Givler Stephanie Shults Justine De Leon Diva D 7 Agustos 2018 Continuous Intragastric Dextrose A Therapeutic Option for Refractory Hypoglycemia in Congenital Hyperinsulinism Hormone Research in Paediatrics Ingilizce 91 1 62 68 doi 10 1159 000491105 ISSN 1663 2818 PMC 6661174 2 PMID 30086540 13 Ekim 2022 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 14 Ekim 2023 Avatapalle B Padidela R Randell T Banerjee I 30 Temmuz 2012 Drug induced hepatitis following use of octreotide for long term treatment of congenital hyperinsulinism Case Reports Ingilizce 2012 jul30 1 bcr2012006271 doi 10 1136 bcr 2012 006271 ISSN 1757 790X PMC 4543377 2 PMID 22850563 1 Temmuz 2023 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 14 Ekim 2023 Cuff Heather Lord Katherine Ballester Lance Scully Tryce Stewart Nicole De Leon Diva D 14 Temmuz 2022 The Use of Lanreotide in the Treatment of Congenital Hyperinsulinism The Journal of Clinical Endocrinology amp Metabolism Ingilizce 107 8 e3115 e3120 doi 10 1210 clinem dgac322 ISSN 0021 972X PMID 35587448 29 Ekim 2022 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 14 Ekim 2023 a b Herrera Adriana Vajravelu Mary Ellen Givler Stephanie Mitteer Lauren Avitabile Catherine M Lord Katherine De Leon Diva D 1 Aralik 2018 Prevalence of Adverse Events in Children With Congenital Hyperinsulinism Treated With Diazoxide The Journal of Clinical Endocrinology amp Metabolism Ingilizce 103 12 4365 4372 doi 10 1210 jc 2018 01613 ISSN 0021 972X PMC 6207144 2 PMID 30247666 1 Temmuz 2023 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 14 Ekim 2023 Thornton Paul Truong Lisa Reynolds Courtney Hamby Tyler Nedrelow Jonathan 19 Mart 2019 Rate of Serious Adverse Events Associated with Diazoxide Treatment of Patients with Hyperinsulinism Hormone Research in Paediatrics Ingilizce 91 1 25 32 doi 10 1159 000497458 ISSN 1663 2818 PMID 30889588 10 Mayis 2023 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 14 Ekim 2023 a b Beltrand Jacques Caquard Marylene Arnoux Jean Baptiste Laborde Kathleen Velho Gilberto Verkarre Virginie Rahier Jacques Brunelle Francis Nihoul Fekete Claire Saudubray Jean Marie Robert Jean Jacques de Lonlay Pascale 1 Subat 2012 Glucose Metabolism in 105 Children and Adolescents After Pancreatectomy for Congenital Hyperinsulinism Diabetes Care Ingilizce 35 2 198 203 doi 10 2337 dc11 1296 ISSN 0149 5992 PMC 3263917 2 PMID 22190679 9 Mayis 2023 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 14 Ekim 2023 Meissner T Wendel U Burgard P Schaetzle S Mayatepek E 1 Temmuz 2003 Long term follow up of 114 patients with congenital hyperinsulinism European Journal of Endocrinology 149 1 43 51 doi 10 1530 eje 0 1490043 ISSN 0804 4643 PMID 12824865 Menni Francesca de Lonlay Pascale Sevin Caroline Touati Guy Peigne Catherine Barbier Valerie Nihoul Fekete Claire Saudubray Jean Marie Robert Jean Jacques 1 Mart 2001 Neurologic Outcomes of 90 Neonates and Infants With Persistent Hyperinsulinemic Hypoglycemia Pediatrics Ingilizce 107 3 476 479 doi 10 1542 peds 107 3 476 ISSN 1098 4275 PMID 11230585 17 Haziran 2022 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 14 Ekim 2023 Yau Daphne Laver Thomas W Dastamani Antonia Senniappan Senthil Houghton Jayne A L Shaikh Guftar Cheetham Tim Mushtaq Talat Kapoor Ritika R Randell Tabitha Ellard Sian Shah Pratik Banerjee Indraneel Flanagan Sarah E 6 Subat 2020 Brusgaard Klaus Ed Using referral rates for genetic testing to determine the incidence of a rare disease The minimal incidence of congenital hyperinsulinism in the UK is 1 in 28 389 PLOS ONE Ingilizce 15 2 e0228417 Bibcode 2020PLoSO 1528417Y doi 10 1371 journal pone 0228417 ISSN 1932 6203 PMC 7004321 2 PMID 32027664 1 Temmuz 2023 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 14 Ekim 2023 a b Mannisto Jonna M E Jaaskelainen Jarmo Otonkoski Timo Huopio Hanna 25 Mart 2021 Long Term Outcome and Treatment in Persistent and Transient Congenital Hyperinsulinism A Finnish Population Based Study The Journal of Clinical Endocrinology amp Metabolism Ingilizce 106 4 1542 1551 doi 10 1210 clinem dgab024 ISSN 0021 972X PMC 7993590 2 PMID 33475139 15 Temmuz 2023 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 14 Ekim 2023 Banerjee I Skae M Flanagan S E Rigby L Patel L Didi M Blair J Ehtisham S Ellard S Cosgrove K E Dunne M J Clayton P E 1 Mayis 2011 The contribution of rapid KATP channel gene mutation analysis to the clinical management of children with congenital hyperinsulinism European Journal of Endocrinology 164 5 733 740 doi 10 1530 EJE 10 1136 ISSN 0804 4643 PMID 21378087 15 Mart 2023 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 14 Ekim 2023 Mazor Aronovitch K Gillis D Lobel D Hirsch H J Pinhas Hamiel O Modan Moses D Glaser B Landau H 1 Ekim 2007 Long term neurodevelopmental outcome in conservatively treated congenital hyperinsulinism European Journal of Endocrinology 157 4 491 497 doi 10 1530 EJE 07 0445 ISSN 0804 4643 PMID 17893264 9 Mayis 2023 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 14 Ekim 2023 Salomon Estebanez Maria Flanagan Sarah E Ellard Sian Rigby Lindsey Bowden Louise Mohamed Zainab Nicholson Jacqueline Skae Mars Hall Caroline Craigie Ross Padidela Raja Murphy Nuala Randell Tabitha Cosgrove Karen E Dunne Mark J 1 Aralik 2016 Conservatively treated Congenital Hyperinsulinism CHI due to K ATP channel gene mutations reducing severity over time Orphanet Journal of Rare Diseases Ingilizce 11 1 163 doi 10 1186 s13023 016 0547 3 ISSN 1750 1172 PMC 5133749 2 PMID 27908292 1 Temmuz 2023 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 14 Ekim 2023 Flanagan Se Kapoor Rr Banerjee I Hall C Smith Vv Hussain K Ellard S 5 Mayis 2011 Dominantly acting ABCC8 mutations in patients with medically unresponsive hyperinsulinaemic hypoglycaemia Clinical Genetics Ingilizce 79 6 582 587 doi 10 1111 j 1399 0004 2010 01476 x ISSN 0009 9163 PMC 3375476 2 PMID 20573158 1 Temmuz 2023 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 14 Ekim 2023 Pinney Sara E MacMullen Courtney Becker Susan Lin Yu Wen Hanna Cheryl Thornton Paul Ganguly Arupa Shyng Show Ling Stanley Charles A 1 Agustos 2008 Clinical characteristics and biochemical mechanisms of congenital hyperinsulinism associated with dominant KATP channel mutations Journal of Clinical Investigation Ingilizce 118 8 2877 2886 doi 10 1172 JCI35414 ISSN 0021 9738 PMC 2441858 2 PMID 18596924 7 Mart 2023 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 14 Ekim 2023 Kapoor R R Flanagan S E James C T McKiernan J Thomas A M Harmer S C Shield J P Tinker A Ellard S Hussain K 15 Haziran 2011 Hyperinsulinaemic hypoglycaemia and diabetes mellitus due to dominant ABCC8 KCNJ11 mutations Diabetologia Ingilizce 54 10 2575 2583 doi 10 1007 s00125 011 2207 4 ISSN 0012 186X PMC 3168751 2 PMID 21674179 8 Temmuz 2023 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 14 Ekim 2023 McGlacken Byrne Sinead M Mohammad Jasmina Kallefullah Conlon Niamh Gubaeva Diliara Siersbaek Julie Schou Anders Jorgen Demirbilek Huseyin Dastamani Antonia Houghton Jayne A L Brusgaard Klaus Melikyan Maria Christesen Henrik Flanagan Sarah E Murphy Nuala P Shah Pratik 1 Nisan 2022 Clinical and genetic heterogeneity of HNF4A HNF1A mutations in a multicentre paediatric cohort with hyperinsulinaemic hypoglycaemia European Journal of Endocrinology 186 4 417 427 doi 10 1530 EJE 21 0897 ISSN 0804 4643 PMID 35089870 Yau Daphne Colclough Kevin Natarajan Anuja Parikh Ruchi Canham Natalie Didi Mohammed Senniappan Senthil Banerjee Indraneel 20 Nisan 2020 Congenital hyperinsulinism due to mutations in HNF1A European Journal of Medical Genetics Ingilizce 63 6 103928 doi 10 1016 j ejmg 2020 103928 PMID 32325224 16 Haziran 2022 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 14 Ekim 2023 a b c d Pasquini Tai L S Mesfin Mahlet Schmitt Jennifer Raskin Julie 2 Haziran 2022 Global Registries in Congenital Hyperinsulinism Frontiers in Endocrinology 13 876903 doi 10 3389 fendo 2022 876903 ISSN 1664 2392 PMC 9201947 2 PMID 35721728 1 Temmuz 2023 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 14 Ekim 2023 Banerjee Indraneel Forsythe Lynette Skae Mars Avatapalle Hima Bindu Rigby Lindsey Bowden Louise E Craigie Ross Padidela Raja Ehtisham Sarah Patel Leena Cosgrove Karen E Dunne Mark J Clayton Peter E 9 Subat 2016 Feeding Problems Are Persistent in Children with Severe Congenital Hyperinsulinism Frontiers in Endocrinology 7 8 doi 10 3389 fendo 2016 00008 ISSN 1664 2392 PMC 4747152 2 PMID 26903946 1 Temmuz 2023 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 14 Ekim 2023 Worth Chris Hall Caroline Wilson Sarah Gilligan Niamh O Shea Elaine Salomon Estebanez Maria Dunne Mark Banerjee Indraneel 18 Mart 2020 Delayed Resolution of Feeding Problems in Patients With Congenital Hyperinsulinism Frontiers in Endocrinology 11 143 doi 10 3389 fendo 2020 00143 ISSN 1664 2392 PMC 7093368 2 PMID 32256453 1 Temmuz 2023 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 14 Ekim 2023 Chen Suet Ching Dastamani Antonia Pintus Donatella Yau Daphne Aftab Sommayya Bath Louise Swinburne Craig Hunter Lindsey Giardini Alessandro Christov Georgi Senniappan Senthil Banerjee Indraneel Shaikh Mohamad Guftar Shah Pratik 14 Eylul 2019 Diazoxide induced pulmonary hypertension in hyperinsulinaemic hypoglycaemia Recommendations from a multicentre study in the United Kingdom Clinical Endocrinology Ingilizce 91 6 770 775 doi 10 1111 cen 14096 ISSN 0300 0664 PMID 31520536 9 Mayis 2023 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 14 Ekim 2023 Arya Ved Bhushan Senniappan Senthil Demirbilek Huseyin Alam Syeda Flanagan Sarah E Ellard Sian Hussain Khalid 19 Mayis 2014 Brusgaard Klaus Ed Pancreatic Endocrine and Exocrine Function in Children following Near Total Pancreatectomy for Diffuse Congenital Hyperinsulinism PLOS ONE Ingilizce 9 5 e98054 Bibcode 2014PLoSO 998054A doi 10 1371 journal pone 0098054 ISSN 1932 6203 PMC 4026387 2 PMID 24840042 1 Temmuz 2023 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 14 Ekim 2023 a b c d Thornton Paul S Stanley Charles A De Leon Diva D 2022 Congenital Hyperinsulinism An Historical Perspective Hormone Research in Paediatrics Ingilizce 95 6 631 637 doi 10 1159 000526442 ISSN 1663 2818 PMID 36446321 28 Mart 2023 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 14 Ekim 2023 Stanley C A Baker L 1976 Hyperinsulinism in infants and children diagnosis and therapy Advances in Pediatrics 23 315 355 doi 10 1016 S0065 3101 22 00724 1 ISSN 0065 3101 PMID 795282 1 Temmuz 2023 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 14 Ekim 2023 Pagliara Anthony S Karl Irene E Haymond Morey Kipnis David M Mart 1973 Hypoglycemia in infancy and childhood Part I The Journal of Pediatrics Ingilizce 82 3 365 379 doi 10 1016 S0022 3476 73 80109 X PMID 4572931 9 Haziran 2018 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 14 Ekim 2023 Pagliara Anthony S Karl Irne E Haymond Morey Kipnis David M Nisan 1973 Hypoglycemia in infancy and childhood Part II The Journal of Pediatrics Ingilizce 82 4 558 577 doi 10 1016 S0022 3476 73 80581 5 PMID 4349061 24 Haziran 2018 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 14 Ekim 2023 Kane Charlotte Shepherd Ruth M Squires Paul E Johnson Paul R V James Roger F L Milla Peter J Aynsley Green Albert Lindley Keith J Dunne Mark J 1 Aralik 1996 Loss of functional KATP channels in pancreatic b cells causes persistent hyperinsulinemic hypoglycemia of infancy Nature Medicine Ingilizce 2 12 1344 1347 doi 10 1038 nm1296 1344 ISSN 1078 8956 PMID 8946833 12 Subat 2023 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 14 Ekim 2023 Dunne Mark J Kane Charlotte Shepherd Ruth M Sanchez Jorge A James Roger F L Johnson Paul R V Aynsley Green Albert Lu Shan Clement John P Lindley Keith J Seino Susumu Aguilar Bryan Lydia Gonzalez Gabriela Milla Peter J 6 Mart 1997 Familial Persistent Hyperinsulinemic Hypoglycemia of Infancy and Mutations in the Sulfonylurea Receptor New England Journal of Medicine Ingilizce 336 10 703 706 doi 10 1056 NEJM199703063361005 ISSN 0028 4793 PMID 9041101 Glaser Benjamin Kesavan Prebakaran Heyman Mozhgan Davis Elizabeth Cuesta Antonio Buchs Andreas Stanley Charles A Thornton Paul S Permutt M Alan Matschinsky Franz M Herold Kevan C 22 Ocak 1998 Familial Hyperinsulinism Caused by an Activating Glucokinase Mutation New England Journal of Medicine Ingilizce 338 4 226 230 doi 10 1056 NEJM199801223380404 ISSN 0028 4793 PMID 9435328 Stanley Charles A Lieu Yen K Hsu Betty Y L Burlina Alberto B Greenberg Cheryl R Hopwood Nancy J Perlman Kusiel Rich Barry H Zammarchi Enrico Poncz Mortimer 7 Mayis 1998 Hyperinsulinism and Hyperammonemia in Infants with Regulatory Mutations of the Glutamate Dehydrogenase Gene New England Journal of Medicine Ingilizce 338 19 1352 1357 doi 10 1056 NEJM199805073381904 ISSN 0028 4793 PMID 9571255 Rosenfeld Elizabeth De Leon Diva D 28 Mart 2023 Bridging the gaps recent advances in diagnosis care and outcomes in congenital hyperinsulinism Current Opinion in Pediatrics Ingilizce Publish Ahead of Print 4 486 493 doi 10 1097 MOP 0000000000001243 ISSN 1040 8703 PMC 10330427 2 PMID 36974442 Hewat Thomas I Johnson Matthew B Flanagan Sarah E 7 Temmuz 2022 Congenital Hyperinsulinism Current Laboratory Based Approaches to the Genetic Diagnosis of a Heterogeneous Disease Frontiers in Endocrinology 13 873254 doi 10 3389 fendo 2022 873254 ISSN 1664 2392 PMC 9302115 2 PMID 35872984 1 Temmuz 2023 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 14 Ekim 2023 Verkarre V Fournet J C de Lonlay P Gross Morand M S Devillers M Rahier J Brunelle F Robert J J Nihoul Fekete C Saudubray J M Junien C 1 Ekim 1998 Paternal mutation of the sulfonylurea receptor SUR1 gene and maternal loss of 11p15 imprinted genes lead to persistent hyperinsulinism in focal adenomatous hyperplasia Journal of Clinical Investigation Ingilizce 102 7 1286 1291 doi 10 1172 JCI4495 ISSN 0021 9738 PMC 508975 2 PMID 9769320 14 Ekim 2023 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 14 Ekim 2023 Otonkoski Timo Nanto Salonen Kirsti Seppanen Marko Veijola Riitta Huopio Hanna Hussain Khalid Tapanainen Paivi Eskola Olli Parkkola Riitta Ekstrom Klas Guiot Yves Rahier Jacques Laakso Markku Rintala Risto Nuutila Pirjo Ocak 2006 Noninvasive diagnosis of focal hyperinsulinism of infancy with 18F DOPA positron emission tomography Diabetes 55 1 13 18 doi 10 2337 diabetes 55 01 06 db05 1128 ISSN 0012 1797 PMID 16380471 1 Temmuz 2023 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 14 Ekim 2023 a b Raskin Julie Pasquini Tai L S Bose Sheila Tallis Dina Schmitt Jennifer 2022 Congenital Hyperinsulinism International A Community Focused on Improving the Lives of People Living With Congenital Hyperinsulinism Frontiers in Endocrinology 13 886552 doi 10 3389 fendo 2022 886552 ISSN 1664 2392 PMC 9097272 2 PMID 35573986 1 Temmuz 2023 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 14 Ekim 2023 Ng Sze May Dearman Sarah Fisher Mark Mushtaq Talat Randell Tabitha 9 Subat 2023 Paediatric Society and Hyperinsulinism Charity National Surveys on CGM Access for Patients With Recurrent Hypoglycaemia Journal of the Endocrine Society 7 4 bvad021 doi 10 1210 jendso bvad021 ISSN 2472 1972 PMC 9942542 2 PMID 36824585 1 Temmuz 2023 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 14 Ekim 2023 Lobby4kids 10 Haziran 2004 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 22 Agustos 2023 www hicongenito com ar 29 Ekim 2007 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 22 Agustos 2023 Facebook Ingilizce 22 Agustos 2023 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 22 Agustos 2023 Fransizca 1 Kasim 2010 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 22 Agustos 2023 hyperinsulinismus de 29 Agustos 2003 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 22 Agustos 2023 Vivere con C H I Italyanca 24 Mayis 2017 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 22 Agustos 2023 Hiperinsulinismo Congenito 15 Nisan 2021 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 22 Agustos 2023 5 Nisan 2023 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 22 Agustos 2023 www hyperinsulinism co uk 13 Agustos 2016 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 22 Agustos 2023 www higlobalregistry org 23 Mayis 2017 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 25 Haziran 2023 Congenital Hyperinsulinism International Ingilizce 31 Ekim 2020 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 23 Agustos 2023 Checkup Newsroom Ingilizce 22 Temmuz 2021 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 23 Agustos 2023 Congenital Hyperinsulinism International Ingilizce 31 Ekim 2020 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 22 Agustos 2023 The Children s Hospital of Philadelphia 5 Mayis 2014 17 Aralik 2014 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 22 Agustos 2023 Cook Children s Medical Center Ingilizce 28 Ekim 2021 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 22 Agustos 2023 Great Ormond Street Hospital Ingilizce 22 Agustos 2023 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 22 Agustos 2023 Universitatsklinikum Dusseldorf Almanca 19 Eylul 2020 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 22 Agustos 2023 Universitatsmedizin Magdeburg 24 Mayis 2022 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 22 Agustos 2023 norchi nhs uk 18 Subat 2010 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 22 Agustos 2023 Diger YayinlarHoyme Louanne Hudgins Toriello Helga V Enns Gregory M Hoyme H Eugene 2014 Signs and symptoms of genetic disease a handbook Ingilizce Oxford Oxford University Press ISBN 9780199930975 Hertz David E ed 2005 Care of the newborn a handbook for primary care Ingilizce Philadelphia Lippincott Williams amp Wilkins 2005 ISBN 9780781755856 Dis BaglantilarHiperinsulinizm Genleri CHI nin genetik mekanizmalari hakkinda bilgi Congenital Hyperinsulinism International Bilgi ve kaynak saglayan kar amaci gutmeyen kurulus SiniflandirmaDICD 9 CM 251 1OMIM 256450MeSH D044903Dis kaynaklareMedicine article 923538 ss

Yayın tarihi: Temmuz 12, 2024, 13:17 pm
En çok okunan
  • Ocak 30, 2025

    Karakul şapkası

  • Ocak 31, 2025

    Karadağ (ilçe)

  • Ocak 30, 2025

    Karanlık, Kangal

  • Ocak 30, 2025

    Karamata eşitsizliği

  • Ocak 31, 2025

    Kamerucoptes

Günlük

  • Özgür içerik

  • Pokémon Red ve Blue

  • Game Freak

  • 2020

  • Birleşik Krallık'ın Avrupa Birliği'nden ayrılması

  • Kenzaburo Oe

  • Çerkez Ethem

  • Kenan Evren

  • Unna

  • Gök gürültüsü

NiNa.Az - Stüdyo

  • Vikipedi

Bültene üye ol

Mail listemize abone olarak bizden her zaman en son haberleri alacaksınız.
Temasta ol
Bize Ulaşın
DMCA Sitemap Feeds
© 2019 nina.az - Her hakkı saklıdır.
Telif hakkı: Dadaş Mammedov
Üst