Bu maddedeki bilgilerin için ek kaynaklar gerekli.Aralık 2022) () ( |
Selahaddin el-Bitar (Arapça: صلاح الدين البيطار) (1 Ocak 1912 - 21 Temmuz 1980), 1940'ların başında Mişel Eflak ile birlikte Arap Baas Partisini kuran Suriyeli politikacı. 1930'ların başında Paris'te Eflak ile birlikte öğrenci olarak, ikisi milliyetçilik ve sosyalizmin yönlerini birleştiren bir doktrin formüle etti. Bitar daha sonra Suriye'deki birkaç Baasçı hükûmette başbakan olarak görev yaptı, ancak parti daha radikal hale geldikçe partiden yabancılaştı. 1966'da ülkeden kaçtı, çoğunlukla Avrupa'da yaşadı ve 1980'de suikaste uğrayana kadar siyasi olarak aktif kaldı.
Selahaddin el-Bitar Arapça: صلاح الدين البيطار | |
---|---|
47. & 50. Suriye Başbakanı | |
Görev süresi 1 Ocak 1966 - 23 Şubat 1966 | |
Cumhurbaşkanı | Emin el-Hafız |
Yerine geldiği | Yusuf Zuayyin |
Yerine gelen | Yusuf Zuayyin |
Görev süresi 13 Mayıs 1964 - 3 Ekim 1964 | |
Cumhurbaşkanı | Emin el-Hafız |
Yerine geldiği | Emin el-Hafız |
Yerine gelen | Emin el-Hafız |
Görev süresi 9 Mart 1963 - 11 Kasım 1963 | |
Cumhurbaşkanı | Luay el-Etâsî Emin el-Hafız |
Yerine geldiği | Halid el-Azm |
Yerine gelen | Emin el-Hafız |
Arap Sosyalist Baas Partisi Ulusal Komutanlığı üyesi | |
Görev süresi 6 Nisan 1947 - 1 Eylül 1959 | |
Kişisel bilgiler | |
Doğum | 1 Ocak 1912 Şam, Osmanlı Suriyesi, Osmanlı İmparatorluğu |
Ölüm | 21 Temmuz 1980 (68 yaşında) Paris, Fransa |
Partisi | Arap Sosyalist Baas Partisinin Suriye Bölgesel Branşı |
İlk yılları
Tarihçi 'ya göre Bitar, 1912'de Şam'ın Meydan bölgesinde doğdu; oldukça varlıklı bir Sünni Müslüman tahıl tüccarının oğluydu. Ailesi dindardı ve son zamanlardaki atalarının çoğu ilçe camilerinde ulema ve vaizdi. Bitar muhafazakar bir aile ortamında büyüdü ve orta öğrenimini almadan önce Müslüman bir ilkokuluna gitti. Meydan, 1925'teki Büyük Suriye Devrimi'nde Fransa'ya - o zamanlar Suriye'nin mandatörüydü - karşı öncü bir rol oynadığı için zamanın siyasi iniş çıkışlarına maruz kaldı. İlçe ağır bombardımana tutuldu, ciddi can kaybı ve maddi hasar meydana geldi.
Bitar, 1929'da Sorbonne'da okumak için Fransa'ya gitti. Orada Hristiyan Ortodoks bir aileden gelen ve Meydanlı bir tahıl tüccarının oğlu Mişel Eflak ile tanıştı. Her ikisi de dönemin siyasi ve entelektüel hareketleriyle ilgilendiler ve milliyetçi ve Marksist fikirleri anavatanlarının durumuna uygulamaya başladılar. Bitar, 1934'te Suriye'ye döndü ve Eflak'ın zaten bir öğretmen olduğu Tajhiz al-Ula'da fizik ve matematik öğretmenliği işine girdi.[]
Baas siyaseti
Erken siyasi yaşamı
Sonraki iki yıl boyunca Bitar, Eflak ve diğer ortaklar, al-Tali'a (öncü) başlıklı bir derleme yayınladı. Batatu'ya göre, bu yayın ulusal sorunlardan çok toplumsal sorunlarla ilgilendi. Bitar ve Eflak'ın siyasi duruşu, Şam'daki diğer siyasi gruplardan çok Suriye Komünist Partisine yakındı. Fransa'da Halk Cephesi hükûmetinin iktidara gelmesinden sonra 1936'da Komünistlerle birlikte hayal kırıklığına uğradılar. Fransız Komünist Partisi artık hükûmetin bir parçası olmasına rağmen, Fransa'nın sömürgelerine yaklaşımı neredeyse hiç değişmedi. Bitar ve Eflak, Suriye partisinin bu koşullardaki duruşundan memnun değildi.[]
1939'da Eflak ve Bitar, küçük bir öğrenci takipçisi topladılar ve 1941'de el-iḥyâʾü'l-ʿarabî - "Arap Dirilişi" - başlığını kullanarak Fransız yönetimine karşı kışkırtıcı broşürler yayınladılar. Aynı anlama gelen el-baʿs̱ü'l-ʿarabî adının ilk kullanımları bir süre sonra geldi; Suriye'nin kuzeybatısındaki İskanderun vilayetinden, memleketinin Türkiye tarafından ilhak edilmesinin ardından Şam'a gelen milliyetçi bir aktivist olan Zeki el-Arsuzi tarafından zaten kabul edilmişti.[]
24 Ekim 1942'de hem Bitar hem de Eflak, tam zamanlı siyaset yapmak için öğretim görevlerinden istifa ettiler. Yavaş yavaş taraftar kazandılar ve 1945'te Arap Baas Hareketinin ilk seçilmiş bürosu, her ikisi de dahil olmak üzere kuruldu. Ertesi yıl, Vahib el-Ganim liderliğindeki Arsuzi'nin eski destekçilerinin çoğunun katılmasıyla örgüt birçok yeni üye kazandı.
Baas Partisi liderliği
Bu bölüm herhangi bir .Aralık 2022) () ( |
1947'de Şam'da yapılan birinci parti kongresinde; Bitar genel sekreter seçildi. Eflak bazen 'duayen' olarak da tercüme edilen pozisyonu aldı; bu da onu kongrede kabul edilen anayasaya göre örgüt içinde geniş yetkilere sahip partinin etkin lideri yaptı. 1952'de Suriye'nin askeri lideri Edib Çiçekli tüm siyasi partileri yasakladı. Bitar ve Eflak, komşu ülke Lübnan'a sığınarak, yakın zamanda Arap Sosyalist Partisini kuran ve Suriye'nin merkezindeki Hama bölgesinin köylüleri arasında hatırı sayılır bir takipçi kitlesi olan deneyimli bir politikacı olan Ekrem el-Havrani ile temasa geçtiler. Üç politikacı, partilerini birleştirmeye karar verdiler ve 1954'te Çiçekli'nin devrilmesinde işbirliği yaptılar. Ardından yapılan bir kongrede iki partinin Arap Sosyalist Baas Partisi adı altında birleşmesini onaylandı. Bitar ve Eflak'ın partisinin kuralları ve anayasası değişmeden kabul edildi. Üçü de partinin yeni Ulusal Komutanlığına seçildi ve Hevrani'nin bir destekçisi oldu.
Güç politikası: 1954-1958
Bu bölüm herhangi bir .Aralık 2022) () ( |
Çiçekli'nin devrilmesinin ardından Suriye'de, beş yıl sonra ilk demokratik seçimler yapıldı. Bitar, Baas'ın en amansız ideolojik düşmanlarından biri olan Suriye Sosyal Milliyetçi Partisinin genel sekreterini yenerek Şam'dan milletvekili seçildi. 1956'da dışişleri bakanı oldu ve 1958'e kadar bu görevde kaldı. Diğer Baasçılarla birlikte Suriye'nin Nasır'ın Mısır'ı ile birleştirilmesinden yana hareket etti.
Birleşik Arap Cumhuriyeti ve fetret dönemi: 1958-1963
Bitar'ın Birleşik Arap Cumhuriyeti (BAC) Başkan Yardımcısı olarak atanması bekleniyordu, ancak onun yerine Arap İşlerinden Sorumlu Devlet Bakanı ve daha sonra olarak atandı. Başlangıçta Bitar, merkez kabinedeki tek Suriyeliydi. O ve BAC liderliğindeki diğer Suriyeliler, Nasır'ın BAC'yi yönetmede Mısırlılara verdiği baskın rol karşısında dehşete düştüler. Nasır, Mısırlılar ve Suriyelilerden oluşan ortak bir liderlik konseyinin kurulmasına karşı çıkmıştı.
23-24 Aralık 1959'da Bitar ve Havrani (BAC Başkan Yardımcısı ve ), Mustafa Hamdun () ve Abdulgani Kannut () ve BAC bürokrasisi içinde çalışan Baas Partisi Suriye Bölgesel Şubesi'nin tüm eski üyeleri görevlerinden istifa ettiler. İstifa kamuoyuna duyuruldu ve aralık ayında kabul edildi. Beşinci Suriye bölge bakanı, ve Suriye Yürütme Konseyi (Suriye bölgesel hükûmeti) üyesi Halil el-Hallas Ocak 1960'ta istifa etti. Suriyeliler toplu halde istifa etmeye başladılar ve Ağustos 1960'a kadar, BAC'nin resmi karar alma organlarında sadece üç Suriyeli kaldı. Suriye'nin katılımının olmaması, Eylül ayında beş yeni Suriye kabine üyesinin atanmasıyla "düzeltildi", ancak her Suriye merkezi kabine üyesi için iki Mısırlı oranı 1961'e kadar tutuldu. Aralık 1959'dan itibaren Bitar ve Baas Partisi, BAC'ye ve onun siyasi yapısına karşı çıkmaya başladı. Bitar, Mısır ve Suriye arasında fiili bir birlik olarak BAC'yi fesheden 28 Eylül 1961 darbesini destekledi.
2 Ekim 1961 tarihinde Bitar, Hevrani ve 14 diğer politikacı — çoğunlukla muhafazakarlar — bir manifesto imzaladı. İki ay sonra Bitar benzer bir belgeyi olan Ayrılıkçı Rejim Ulusal Şartı'nı imzaladı. Bu belgelerin her ikisini de imzalaması, 1963'te Mısır, Irak ve Suriye arasındaki Birlik Müzakerelerinde, Arap yanlısı milliyetçi referanslardan yoksun olduğunun kanıtı olarak aleyhine kullanıldı. Bitar'ın el yazısıyla kaleme aldığı manifesto, Nasır'ın "Arap milliyetçiliği fikrini" çarpıttığını ve onu Suriye'deki "siyasi ve demokratik hayatı" boğmakla suçladığını belirtti. Daha sonra popüler eleştirilere maruz kalan Bitar, 2 Ekim bildirgesinden imzasını geri çekti, ancak hasarı önlemek için çok geçti. Birkaç üye, vahşi oportünizmini öne sürerek, Bitar'ı partiden atması için Eflak'a çağrıda bulundu. BAC'nin dağılmasından sonra Bitar, 8 Mart 1963 Suriye darbesine kadar Baas Partisinin yeniden yapılandırılmış Suriye Bölge Şubesine katılmadı. Bu nedenle Eflak, Baas Partisi'nin tartışmasız lideri oldu.
Başbakan olarak dönemleri
İlk dönem
Birinci kabine: 9 Mart - 11 Mayıs 1963
Bitar'ın ilk kabinesi, 1963 Suriye darbesinin ardından 9 Mart 1963'te Ulusal Devrim Komutanlığı Konseyi (UDKK) tarafından atandı. Yirmi kabine üyesinin dokuzu Baasçıydı.savunma bakanlığı hariç - bağımsız Nasırcı General Muhammed es-Sufi'ye verildi - tüm hayati bakanlıklar Baasçılarla verildi. Baasçı-Nasırcı koalisyon hükûmeti istikrarsızdı ve herhangi bir bağlılıktan ziyade güç siyasetine dayanıyordu. Bitar ve Eflak, Suriye halkı arasında popüler bir meşruiyet kazanmaya çalıştılar ve koalisyon hükûmetini, Suriye'de hâlâ popüler olan Nasır'ın nimetlerini kazanmanın bir yolu olarak gördüler. Birçok üye, Baas'ı Suriye odaklı bir partiye dönüştürmek istedi ve Nasır'ın Suriye'ye karşı tavrını umursamadı. Bu hizip daha sonra "Bölgeciler" ("Kutriyyin") olarak tanındı.
Bitar ayrıca dışişleri bakanı olarak atandı. Mart-Nisan 1963'teki Mısır-Suriye-Irak birlik müzakerelerinde Suriye'yi temsil etti. Bitar ve Eflak'ın katıldığı 19 Mart'a kadar süren müzakerelerin ilk turunda Baas Partisi, ekonomi bakanı Abdulkerim Zuhur tarafından temsil edildi. Nasır, müzakereler sırasında onlara kötü davrandı ve Bitar ile Eflak, Bölgeselcilerin konumuna daha da yaklaştı. Nasır, ancak Baas Partisi Suriye'deki Nasırcılara Baasçıların yapmayı reddettiği tavizler verirse müzakerelere devam edecekti. Birleşik Arap Cephesi'nin Nasırcı kabine üyeleri, başbakan yardımcısı ve Nihad el-Kasım ve Abdülvehhab Havmad, Baas Partisi'nin tutumunu protesto etmek için istifa etti. Suriye'de hem Baasçı hem de Nasırcı güçlerin propaganda kampanyaları başladı. Bitar ve UDKK başkanı Nasırcıları sert bir şekilde azarladı.
Baas Partisi, 28 Nisan ve 2 Mayıs tarihleri arasında birkaç Mısır yanlısı subayı ordudan tasfiye etti. 17 Nisan tarihli Federal Birlik Anlaşması'nın imzalanmasından sonra, Nasırcılar siyasi sistemde kendileri için daha fazla güç talep ettiler. Her iki taraf da güç paylaşımına karşıydı, ancak Nasırcılar, Suriye üzerindeki kontrol mücadelelerini sona erdiren subay destekçilerinin tasfiyesinin ardından manevra kabiliyetini yitirdiler. Askeri Komite, Nasır ve Nasırcılarla devam eden müzakerelere kesinlikle karşıydı ve tasfiye sırasında Eflak ve Bitar onlardan vazgeçmiştiler.
Nasır ile müzakereler sona erdikten sonra Suriye hükûmeti, müzakerelerin devam ettiği yanılsamasını sürdürmeye çalıştı. 2 Mayıs'ta Bitar hükûmeti, tüm Suriye bankalarının kamulaştırılması çağrısında bulunan bir kararname yayınladı. Tarihçi Itamar Rabinovich'e göre, bu muhtemelen devlete ait bir ekonomi kurmanın ilk adımı değildi. Rabinovich, bu hareketin Mısırlıları ve Nasırlıları aldatmaya yönelik olduğunu söyledi; Nasır daha önce Bitar'a devrimci değişimin ilk adımının bankacılık sektörünün millileştirilmesi olduğunu söylemişti. Bitar'ın o zamanki politika açıklamaları ılımlıydı ve 2 Mayıs kararnamesini açıklamadı, ancak planlama bakanı Zuhur, kararnamenin nedeninin bankaların çok güçlü olması, insanları sömürmesi ve siyasi sistem içinde çok güçlü bir etkiye sahip olması olduğunu belirtti.
Mısır yanlısı subayların tasfiyesi, 25 Mart'ta istifa eden Nasırcı kabine üyelerinin 6 Mayıs'ta ikinci kez kamuya istifalarını sunmalarına yol açtı. Nasırcılar tüm taleplerinin karşılanması halinde istifalarını geri çekeceklerini söylediler. Çok geçmeden Şam'da şiddetli bir gösteri meydana geldi. Gösteri, İçişleri bakanı Emin el-Hafız tarafından şiddetle bastırıldı. Kısa ömürlü Baasçı-Nasırcı koalisyon hükûmeti 11 Mayıs'ta feshedildi ve 13 Mayıs'ta Bitar ikinci kabinesini sundu.
İkinci kabine: 13 Mayıs - 4 Ağustos 1963
Bitar'ın ikinci kabinesi büyük ölçüde Baasçılardan ve bağımsızlardan oluşuyordu, ancak Nasırcılarla olası bir uzlaşma için altı bakanlık portföyü boş bırakıldı. Hafız başbakan yardımcılığına atandı ve aynı zamanda içişleri bakanı olarak devam etti. Birlikçi Baas yetkilileri — örneğin Zuhur, Cemal el-Etâsî ve — Bitar'ın ikinci kabinesine dahil edilmedi. Bağımsız General , Zuhur'un planlama bakanlığı görevini devraldı ve bağımsız genelkurmay başkanı Ziyad el-Hariri, savunma bakanı olarak atandı. Bitar'ın ikinci kabinesinin oluşumu ile Mısır-Suriye ilişkilerinde yeni bir aşamaya başlandı; Mısır hükûmeti, Bitar'ın kabinesinin "Birlik devletine haksız bir darbe" olduğunu belirtti. Suriye medyası ve basını benzer haberler yaptı, ancak tebliğleri Nasır ile Mısır hükûmeti içindeki "yetersiz" insanlar arasında net bir ayrım yaptı.
Hariri ile Askeri Komite arasında 23 Haziran ve 8 Temmuz 1963 tarihleri arasında bir güç mücadelesi yaşandı. Askeri Komite, Hariri'nin bağımsız güç üssünü tedirginlikle gördü. Bitar, Hariri'yi Askeri Komite ile olan çatışmasında destekledi; muhtemelen Hariri'nin Askeri Komite'nin artan gücünü kontrol etmek için çalıştığına inanıyordu. 23 Haziran'da Hariri, Cezayir'e diplomatik bir ziyaretteyken, Askeri Komite, destekçilerini hassas askeri görevlerden nakletti ve Hariri'yi Suriye'nin Washington'daki askerî ataşesi yapmak üzere görevden aldı. Aynı gün, yeni bir Tarım Reformu Yasası — 1962 Tarım Reformu Yasası ve 1858 değişikliği kaldırılarak — yayımlandı. Bitar, bir süreliğine yeni bir tarım yasası getirme sözü vermişti; Rabinovich'e göre, yayınlanması "muhtemelen Baas'a Hariri'ye karşı mücadelesinde hizmet edecek şekilde ayarlandı". Hariri, Komite'nin hareketine direndi ve destekçilerini bir araya getirmek için hemen Şam'a döndü. Ne Hariri ne de Komite şiddetli bir çatışma arayışındaydı ve Komite'nin subaylar arasında daha geniş bir taraftar kitlesine sahip olduğu ortaya çıkınca, Hariri yenilgiyi kabul etti ve ülkeyi terk etti. 8 Temmuz'da Paris'e gitti ve havaalanına Haddad ve Bitar eşlik etti. Bitar, veda ederken gözleri doldu, çünkü Hariri olmadan Komite'nin ordu üzerinde tam kontrole sahip olacağına ve sivil liderliği Baas Partisi'nin kontrolü için rekabette oldukça zayıf bırakacağına inanıyordu.
18 Temmuz'da Nasırcı bir subay olan Casim Elvan, Baasçılara karşı bir darbe başlattı. Darbe başarısız oldu, ancak Baasçıların darbeyi şiddetle bastırması tartışmalıydı — 20 şüpheli komplocu derhal idam edildi. Başkan Attasi 27 Temmuz'da görevinden alındı ve yerine Hafız getirildi; Rabinovich'e göre, Baasçılar, başarısız 18 Temmuz darbesinden sonra bağımsız bir kuklaya sahip olmanın gereksiz olduğunu düşündüler. Elvan'ın darbe girişimi ve Attasi'nin görevinden indirilmesi Mısır-Suriye ilişkilerini etkiledi. Nasır'ın Devrim Günü konuşmasının geleneksel tarihi olan 22 Temmuz'da Nasır, Mısır'ın Federal Birlik Anlaşması'ndan çekildiğini belirterek, çekilmeden Baasçıları sorumlu tuttu. Baas'ı dinsiz ve sapkın olmakla suçladı; sonuncusu özellikle etkiliydi çünkü birçok Suriyeli Müslüman, Baas Partisi'nin laikliği açıkça benimsemesini ve birçok parti yetkilisinin Hristiyan olması veya heterodoks Müslüman mezheplerine mensup olması gerçeğini horgörüyordu. Darbe girişiminden sonra düzen yeniden sağlandığında, Bitar kabinesini feshetti ve 4 Ağustos'ta yeni bir kabine atadı.
Üçüncü kabine: 4 Ağustos - 11 Kasım 1963
İkinci kabinesinin aksine, Nasırcılarla olası bir yeniden konaklama için boş portföy bırakılmadı. Kabine, hükûmete geniş halk desteğini göstermek için getirilen Baasçılar ve sendikacı bağımsızlardan oluşuyordu. Hafız kabineden ayrıldı ve Nureddin el-Attasi tarafından içişleri bakanı oldu. Bitar'ın üçüncü kabinesi, Baasçıların hükûmeti kontrol ettiği ilk kabineydi.
Ancak işler Bitar'ın ve Eflak'ın planına göre gitmiyordu. Yeniden oluşturulan parti, politika konularında farklılık gösteren birçok hiziplere bölündü, ancak bunların çoğu Eflak'ın Ulusal Komutanlık Genel Sekreteri olarak görevden alınmasını destekledi. Darbe girişiminden hemen sonra, Eflak ve Bitar temel örgütsel işleri, Suriye Bölgesel Şubesi'nin nihai Bölge Sekreteri olan 'ye yeniden havale ettiler. Bunu yaparak rakiplerine ivme kazandırıyorlardı. İlk başta bir Eflak destekçisi olduğuna inanılan Şufi, radikal bir Marksistti. Suriye Bölge Komutanlığını kontrol eden Şufi'nin grubu, Eflak ve Bitar'ı devirme mücadelesinde Askeri Komite'nin müttefiki oldu. Eflak ve Bitar, Iraklılardan Ulusal Komutanlık desteğine güvenemezdi; Irak Bölge Şubesi, Ali Salih es-Sadi önderliğinde ani bir radikalleşme yaşamıştı. Irak Bölgesel Şubesi içinde ve Hazim Cevad tarafından yönetilen ılımlı bir grup, Ulusal Komutanlığı hâlâ destekliyordu.
1. Bölge Kongresi (5 Eylül'de) ve 6. Ulusal Kongre'de (5-23 Ekim 1963), Eflak ve Bitar'ın etkisinin erozyonu belirginleşti. Oldukça örgütlenmemiş Mart Bölge Kongresi'nden farklı olarak, 1. Bölge Kongresi partinin "İç Tüzüğünü" takip etti. 1. Bölge Kongresi seçimleri, Eflak karşıtı sivil gruplar ve Askeri Komite destekçileri lehine yapıldı. 1. Bölge Kongresi'nin doktriner ve siyasi kararları, Eflak karşıtı bir söylemi yansıtıyordu. Bitar, Suriye Bölge Komutanlığına seçilmedi; sekiz koltuğun tamamı, Bölge Sekreteri olarak atanan Şufi'nin destekçilerine gitti. 1. Bölge Kongresi'nde seçilen Suriye delegelerinin çoğunluğu, Eflak karşıtı veya radikal Baasçılardan oluşuyordu.
Bitar ve Eflak da 6. Ulusal Kongre'de seçilemedi. Bitar, Ulusal Komutanlığa seçilmedi ve Suriye ile Irak Bölgesel Şubelerine tahsis edilen dokuz sandalyeden sadece üçü ılımlılar tarafından kazanıldı. Çıkış Noktaları, Baasçı düşüncede radikal bir değişikliği işaret eden kongre tarafından onaylandı. Arap birliği, partinin birincil ideolojik odak noktası olarak, sosyalizmin Arap yolu olarak adlandırılan Marksist esinli bir sosyalizm tanımıyla değiştirildi. 1. Bölge Kongresi'nde gördüğü küçük düşmesinin ardından Başbakanlık görevinden istifa ettiği bildirilen Bitar, istifasını 6. Ulusal Kongre sonrasına ertelemek zorunda kaldı. Bitar'ın üçüncü kabinesi 11 Kasım'da feshedildi ve Hafız 12 Kasım'da başbakan oldu.
İkinci dönem: 1964
Bitar, 1964 Hama İsyanı'nın ardından yeniden başbakan olarak atandı, ancak buna rağmen, Eflakçılar ile Askeri Komite-Bölgesel ittifak arasındaki güç dengesi değişmedi. John Devlin'e göre, Hafız başbakanlıktan istifa etti çünkü Askeri Komite "halkın gözünün önünde olmamasının daha iyi olduğuna" inanıyordu, Devlin bunun Bitar'ın kabinesinde önde gelen Askeri Komite müdavimleri veya Bölgeciler içermemesinin nedeni olduğunu söyledi. Kabine üyelerinin çoğunluğu, olarak parti ideologu Abdullah Abduldaim ve içişleri bakanı olarak Fahmi Aşuri de dahil olmak üzere Eflakçılardı.
24 Nisan'da Suriye için geçici bir anayasa sunuldu. Asıl yürütme yetkisinin yeni kurulan Cumhurbaşkanlığı Konseyi'ne verileceği belirtildi. Başkanlık Konseyi'nin oluşumuna, Devlin'in "UDKK'nin başka bir adı olduğunu" söylediği Ulusal Devrim Konseyi (UDK) karar verecekti. UDK teoride devletin en üst yürütme ve yasama organıyken UDK, yetkilerinin çoğunu Başkanlık Konseyine devretti. Mayıs 1964'te Başkanlık Konseyi, Başkan olarak Hafız,Başkan Yardımcısı olarak Umram; Bitar, Nureddin el-Attassi ve Mansur el-Atraş'tan oluşuyordu. Başkanlık Konseyi'nin bileşimi, üç büyük grup arasındaki güç dengesini Bitar'ın kabinesinden daha doğru bir şekilde gösterdi. Hafız, Ümran ve Nureddin el-Attasi Askeri Komite-Bölgeci müdavimleriyken; Bitar ve Atraş eski Eflakçılardı. Bitar, Başkanlık Konseyi'nin Ulusal Komutanlık veya Suriye Bölge Komutanlığı üyesi olmayan tek üyesiydi.
Bitar'ın kabinesi — Başkanlık Konseyi tarafından kendisine verilen sınırlar dahilinde — halkın Baas Partisi'ne olan güvenini yeniden kazanmaya çalıştı. Hükûmetinin politikalarının bir özetinde Bitar, bunun "özgürlük, güvenlik, eşit fırsatlar sağlayacağını ve bireysel özgürlükler ile kamu özgürlüklerine saygıyı koruyacağını" söyledi. 27 Mayıs'ta Başkanlık Konseyi, Bitar'ın politikalarına desteğini açıkladı ve Suriye toplumundaki gerici ve istenmeyen unsurları eğiterek ifade özgürlüğünü sağlamaya çalışacağını söyledi. Bitar, kamusal ortamı biraz yumuşattı; hükûmeti Haziran ayında 180 siyasi tutukluyu serbest bıraktı. Söylenene göre[] siyasi tutukluları serbest bırakmaya karar verenin Bitar değil, Hafız'dı. Sendikaların devletten bağımsızlığını sağlayan Geçici Anayasa, hükûmetin otoriter yapısını değiştirmedi; Kabine, Suriye Bölge Komutanlığı veya Askeri Komite, Halid el-Hakim'i (SGF) başkanlığı görevinden alan bir kararname yayınladı. Hakim, Şufi ve Sadi'yi destekleyen radikal Baasçıların SGF'de toplanıp toplantılar düzenlemesine izin verdiği için görevden alındı.
Bitar, 3 Ekim'de görevden istifa etti çünkü Devlin'e göre "bir anayasa yayınlamanın, gerilimleri azaltmanın ve görevde kalmanın ötesinde pek çok şey başaramadı." İstifadan kısa bir süre sonra Bitar ve Atraş Başkanlık Konseyi koltuklarını da kaybetti. Koltukları Askeri Komite - Rejyonalist müdavimleri Salah Cedid ve Hafız ile değiştirildi. Ulusal Komutanlık, ordunun devlet üzerindeki egemenliğinden memnun değildi ve üyeleri, kendi kendini sürgüne gönderen Eflak'ı Suriye'ye dönmeye ikna etti.
Üçüncü dönem: 1966
Eski muhafız aşağılandı, Hafız liderliğindeki yeni hükûmet birkaç devletçi önlem başlattı ve Askeri Komite, Ulusal Komutanlığı bir formaliteye indirdi. Nisan 1965'teki 8. Ulusal Kongre'de Eflak, partinin Genel Sekreterliği için aday olmadı, ancak iradesi dışında Ulusal Komutanlığa yeniden seçildi.Münif er-Razzaz, Eflak'ın yerine Genel Sekreter oldu. Ulusal Komutanlığın otoritesini yeniden inşa etme çabası içinde, Razzaz iki grupla mücadele etmek zorunda kaldı; Askeri Komite - Suriye'deki partiyi kontrol eden Bölgeci müdavimleri ve Eflak-Bitar liderliğindeki eski muhafız fraksiyonu. Hem Eflak hem de Bitar, Askeri Komite-Bölgeci ittifakına karşı doğrudan bir yaklaşımı destekledi ve Razzaz'a Bölge Komutanlığını dağıtması ve "sapkınlar" olarak gördüklerini partiden atması için sürekli baskı yaptı. Razzaz'a göre Bitar, çoğu parti üyesinin Askeri Komite-Bölgesel ittifaka karşı çatışmalarında onları desteklediğine inanıyordu. Yanlıştı; Razzaz, Suriye'deki çeşitli parti şubelerini ziyareti sırasında Ulusal Komutanlığın yerel düzeyde önemli bir desteği olmadığını öğrendi.
Bu arada Askeri Komite içinde Hafız ve Cedid arasında bir güç mücadelesi başladı. Ulusal Komutanlık, ikisi arasında bir uzlaşma sağladı ve bu durum Yusuf Zuayyin liderliğindeki yeni bir hükûmetin kurulmasına ve olağanüstü bir Bölgesel Kongre'ye yol açtı. Çatışmada her iki tarafı da desteklediğinin görünmesini istemeyen Razzaz, Bölge Komutanlığı üyeliğini genişletmeye karar verdi. Razzaz, Askeri Komite'nin bazı eski muhafız üyelerini Bölge Komutanlığı'na dahil etmesini istedi; Eflak ve Bitar, Bitar da dahil olmak üzere on altı üyeden dokuzunun "pan-Arap bakış açısına sahip" üyeler olmasını istedi. Askeri Komite, Eflak'ın ve Bitar'ın talebine, Bölge Komutanlığına eski muhafız bağlantılı üyeler atayarak yanıt verdi; Hafız yeniden Bölge Sekreteri seçildi ve Cedid Bölge Sekreter Yardımcısı seçildi.
Bu zamana kadar Bitar, Ümran ile görüşmelere başlamıştı, bu görüşmeler Ümran ve Hafız'ın Askeri Komite ve müttefiklerine karşı partinin savunucuları olarak hareket edeceği anlayışıyla sonuçlandı. Bitar bu tartışmalar hakkında Ulusal Komutanlığı bilgilendirdi. Ulusal Komutanlığı dehşete düşürecek şekilde, Bölge Komutanlığı ekim ve kasım aylarında birkaç Alevi ve Dürzi'yi üst düzey görevlere atayarak ve Şam, Hama, Halep ve diğer şehirlerde yeni vilayet valileri atayarak Cedid'in silahlı kuvvetler içindeki konumunu güçlendirdi. Cedid'in ve Askeri Komite'nin gücü arttıkça, Ulusal Komutanlığın emriyle Eflak, Bitar, Hafız, Şibli el-Eysami ve Ali Ganam Bölge Komutanlığı'nın kapatılmasını desteklemeye başladılar. Bu tartışmalar 8 Aralık'tan 20 Aralık 1965'e kadar sürdü; Razzaz, Atraş, Cibran Mecdalini ve Ali Halil, siyasi durum göz önüne alındığında, Bölge Komutanlığının dağıtılmasının Ulusal Komutanlığın hiçbir şekilde lehine olmayacağını savundu. Gruplar bir anlaşmaya varmadan önce, Cedid'e bağlı güçler 20 Aralık'ta Humus'taki ordu tugayının kontrolünü ele geçirdi. Bu tür bir yetki suistimali karşısında, 22 Aralık'ta Ulusal Komutanlık, Bölge Komutanlığını feshederek tüm Milli Komutanlık üyelerini Bitar'ın da aralarında bulunduğu beş eski muhafız üyesini içeren bir Yüksek Komutaya atadı ve bölgecilere beş yer ayrıldı fakat bölgeciler teklifi kabul etmediler. Ulusal Komutanlığın emirlerine yanıt olarak, Zu'ayyin hükûmeti ve Başkanlık Konseyi'nin tüm bölgeci üyeleri istifa etti.
Sürgün ve ölüm
Partinin diğer kesimlerinin üyeleri kaçtı; Bitar ve partinin tarihi liderliğinin diğer üyeleri yakalanarak bir hükûmet misafirhanesinde gözaltına alındı. Yeni hükûmet o yılın ağustos ayında bir tasfiye başlattığında, Bitar kurtuldu ve Beyrut'a kaçtı.
Bitar, 1970 yılında iktidara gelen Devlet Başkanı Hafız Esad tarafından 1978 yılında affedildi. Bitar kısa süreliğine Şam'a döndü fakat Esad'la uzlaşamadı. Esad'la olan görüşmesi anlaşma olmadan sona erdikten kısa bir süre sonra Bitar, Paris'teki sürgününden Suriye hükûmetine karşı bir basın kampanyası başlattı. Al-Ihiyyaa al-Arabi adını verdiği yeni bir dergide kendisi ve Eflak'ın neredeyse kırk yıl önce benimsedikleri ismin yankısıyla Esad'a saldırdı. Ayrıca Bağdat'taki Suriyeli muhalif isimlerle de temas halinde olduğu söylendi.
21 Temmuz 1980'de Bitar Paris'te vurularak öldürüldü. O sabah, al-Ihiyyaa al-Arabi'nin ofisinden bir gazeteciyle görüşmek için bir telefon aldı. Ofisine girmek için asansörden çıkarken, suikastçı kafasının arkasına iki el ateş etti. Katilin kimliği hiçbir zaman keşfedilmedi, ancak suikast emrini Esad'ın verdiği rapor edildi. O sıralarda Bitar, Fransa'daki yerel makamlara posta ve telefon yoluyla ölüm tehditleri aldığını bildirmişti. Hareketlerini kısıtlayarak kişisel önlemler almıştı.[]
Suikast sırasında Bitar, Güney Yemen tarafından verilen diplomatik bir pasaport taşıyordu.
Kitapları
Yazıları şunlardır:
- Al-Siyasah al-Arabiyah bayn al-Mabda wa al-Tatbiq (İlke ve Uygulamada Arap Politikası). Beyrut: Dar al-Taliah, 1960.
- Nida el-Baas (Baas Mücadelesi). Beyrut: Dar al-Taliah, 1963-1965. Cilt 1-4 konuya göre öğeler içerir.
Kaynakça
Özel
- ^ a b c Batatu 2000.
- ^ a b c d e f g h i Jankowski 2002.
- ^ a b c d Moubayed 2006.
- ^ Bidwell 2012.
- ^ a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z aa ab ac ad ae af ag ah ai aj ak al am an ao ap aq ar as at au av aw ax ay az ba bb bc bd be bf bg bh bi bj bk bl bm bn bo bp bq br bs bt bu bv bw bx by bz ca cb cc Rabinovich 1972.
- ^ a b c d Seale 1990.
- ^ a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z aa ab ac ad ae af ag ah ai aj ak al am an ao ap Devlin 1975.
- ^ "Prominent Enemy Of Syria's Assad Is Slain in Paris". Washington Post (İngilizce). 1 Mart 2024. ISSN 0190-8286. 18 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 3 Mart 2024.
- ^ Jongman, Albert J. (1988). Political Terrorism: A New Guide To Actors, Authors, Concepts, Data Bases, Theories, And Literature (İngilizce). Transaction Publishers. ISBN .
- ^ . web.archive.org. 10 Ocak 2017. 10 Ocak 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Mart 2024.
- ^ Bernard Reich (ed.), Political Leaders of the Contemporary Middle East and North Africa: A Biographical Dictionary, Greenwood Publishing Group, 1990, p. 111
Genel
- The Old Social Classes and New Revolutionary Movements of Iraq. 3rd. Saqi Books. 2000. ISBN .
- Dictionary Of Modern Arab History. 1st. Kegan Paul International. 1998. ISBN .
- The Baath Party: a History from its Origins to 1966. 2nd. Hoover Institute Press. 1975. ISBN .
- Nasser's Egypt, Arab Nationalism, and the United Arab Republic. Lynne Rienner Publishers. 2002. ISBN .
- Steel & Silk: Men and Women who shaped Syria 1900-2000. Cune Press. 2006. ISBN .
- Syria Under the Baʻth, 1963-66: The Army Party Symbiosis. . 1972. ISBN .
- Asad of Syria: The Struggle for the Middle East. University of California Press. 1990. ISBN .
wikipedia, wiki, viki, vikipedia, oku, kitap, kütüphane, kütübhane, ara, ara bul, bul, herşey, ne arasanız burada,hikayeler, makale, kitaplar, öğren, wiki, bilgi, tarih, yukle, izle, telefon için, turk, türk, türkçe, turkce, nasıl yapılır, ne demek, nasıl, yapmak, yapılır, indir, ücretsiz, ücretsiz indir, bedava, bedava indir, mp3, video, mp4, 3gp, jpg, jpeg, gif, png, resim, müzik, şarkı, film, film, oyun, oyunlar, mobil, cep telefonu, telefon, android, ios, apple, samsung, iphone, xiomi, xiaomi, redmi, honor, oppo, nokia, sonya, mi, pc, web, computer, bilgisayar
Bu maddedeki bilgilerin dogrulanabilmesi icin ek kaynaklar gerekli Lutfen guvenilir kaynaklar ekleyerek maddenin gelistirilmesine yardimci olun Kaynaksiz icerik itiraz konusu olabilir ve kaldirilabilir Kaynak ara Selahaddin el Bitar haber gazete kitap akademik JSTOR Aralik 2022 Bu sablonun nasil ve ne zaman kaldirilmasi gerektigini ogrenin Selahaddin el Bitar Arapca صلاح الدين البيطار 1 Ocak 1912 21 Temmuz 1980 1940 larin basinda Misel Eflak ile birlikte Arap Baas Partisini kuran Suriyeli politikaci 1930 larin basinda Paris te Eflak ile birlikte ogrenci olarak ikisi milliyetcilik ve sosyalizmin yonlerini birlestiren bir doktrin formule etti Bitar daha sonra Suriye deki birkac Baasci hukumette basbakan olarak gorev yapti ancak parti daha radikal hale geldikce partiden yabancilasti 1966 da ulkeden kacti cogunlukla Avrupa da yasadi ve 1980 de suikaste ugrayana kadar siyasi olarak aktif kaldi Selahaddin el Bitar Arapca صلاح الدين البيطار47 amp 50 Suriye BasbakaniGorev suresi 1 Ocak 1966 23 Subat 1966Cumhurbaskani Emin el HafizYerine geldigi Yusuf ZuayyinYerine gelen Yusuf ZuayyinGorev suresi 13 Mayis 1964 3 Ekim 1964Cumhurbaskani Emin el HafizYerine geldigi Emin el HafizYerine gelen Emin el HafizGorev suresi 9 Mart 1963 11 Kasim 1963Cumhurbaskani Luay el Etasi Emin el HafizYerine geldigi Halid el AzmYerine gelen Emin el HafizArap Sosyalist Baas Partisi Ulusal Komutanligi uyesiGorev suresi 6 Nisan 1947 1 Eylul 1959Kisisel bilgilerDogum 1 Ocak 1912 Sam Osmanli Suriyesi Osmanli ImparatorluguOlum 21 Temmuz 1980 68 yasinda Paris FransaPartisi Arap Sosyalist Baas Partisinin Suriye Bolgesel BransiIlk yillariTarihci ya gore Bitar 1912 de Sam in Meydan bolgesinde dogdu oldukca varlikli bir Sunni Musluman tahil tuccarinin ogluydu Ailesi dindardi ve son zamanlardaki atalarinin cogu ilce camilerinde ulema ve vaizdi Bitar muhafazakar bir aile ortaminda buyudu ve orta ogrenimini almadan once Musluman bir ilkokuluna gitti Meydan 1925 teki Buyuk Suriye Devrimi nde Fransa ya o zamanlar Suriye nin mandatoruydu karsi oncu bir rol oynadigi icin zamanin siyasi inis cikislarina maruz kaldi Ilce agir bombardimana tutuldu ciddi can kaybi ve maddi hasar meydana geldi Bitar 1929 da Sorbonne da okumak icin Fransa ya gitti Orada Hristiyan Ortodoks bir aileden gelen ve Meydanli bir tahil tuccarinin oglu Misel Eflak ile tanisti Her ikisi de donemin siyasi ve entelektuel hareketleriyle ilgilendiler ve milliyetci ve Marksist fikirleri anavatanlarinin durumuna uygulamaya basladilar Bitar 1934 te Suriye ye dondu ve Eflak in zaten bir ogretmen oldugu Tajhiz al Ula da fizik ve matematik ogretmenligi isine girdi kaynak belirtilmeli Baas siyasetiErken siyasi yasami Sonraki iki yil boyunca Bitar Eflak ve diger ortaklar al Tali a oncu baslikli bir derleme yayinladi Batatu ya gore bu yayin ulusal sorunlardan cok toplumsal sorunlarla ilgilendi Bitar ve Eflak in siyasi durusu Sam daki diger siyasi gruplardan cok Suriye Komunist Partisine yakindi Fransa da Halk Cephesi hukumetinin iktidara gelmesinden sonra 1936 da Komunistlerle birlikte hayal kirikligina ugradilar Fransiz Komunist Partisi artik hukumetin bir parcasi olmasina ragmen Fransa nin somurgelerine yaklasimi neredeyse hic degismedi Bitar ve Eflak Suriye partisinin bu kosullardaki durusundan memnun degildi kaynak belirtilmeli 1939 da Eflak ve Bitar kucuk bir ogrenci takipcisi topladilar ve 1941 de el iḥyaʾu l ʿarabi Arap Dirilisi basligini kullanarak Fransiz yonetimine karsi kiskirtici brosurler yayinladilar Ayni anlama gelen el baʿs u l ʿarabi adinin ilk kullanimlari bir sure sonra geldi Suriye nin kuzeybatisindaki Iskanderun vilayetinden memleketinin Turkiye tarafindan ilhak edilmesinin ardindan Sam a gelen milliyetci bir aktivist olan Zeki el Arsuzi tarafindan zaten kabul edilmisti kaynak belirtilmeli 24 Ekim 1942 de hem Bitar hem de Eflak tam zamanli siyaset yapmak icin ogretim gorevlerinden istifa ettiler Yavas yavas taraftar kazandilar ve 1945 te Arap Baas Hareketinin ilk secilmis burosu her ikisi de dahil olmak uzere kuruldu Ertesi yil Vahib el Ganim liderligindeki Arsuzi nin eski destekcilerinin cogunun katilmasiyla orgut bircok yeni uye kazandi Baas Partisi liderligi Bu bolum herhangi bir kaynak icermemektedir Lutfen guvenilir kaynaklar ekleyerek bu bolum gelistirilmesine yardimci olunuz Kaynaksiz icerik itiraz konusu olabilir ve kaldirilabilir Aralik 2022 Bu sablonun nasil ve ne zaman kaldirilmasi gerektigini ogrenin 1947 de Sam da yapilan birinci parti kongresinde Bitar genel sekreter secildi Eflak bazen duayen olarak da tercume edilen pozisyonu aldi bu da onu kongrede kabul edilen anayasaya gore orgut icinde genis yetkilere sahip partinin etkin lideri yapti 1952 de Suriye nin askeri lideri Edib Cicekli tum siyasi partileri yasakladi Bitar ve Eflak komsu ulke Lubnan a siginarak yakin zamanda Arap Sosyalist Partisini kuran ve Suriye nin merkezindeki Hama bolgesinin koyluleri arasinda hatiri sayilir bir takipci kitlesi olan deneyimli bir politikaci olan Ekrem el Havrani ile temasa gectiler Uc politikaci partilerini birlestirmeye karar verdiler ve 1954 te Cicekli nin devrilmesinde isbirligi yaptilar Ardindan yapilan bir kongrede iki partinin Arap Sosyalist Baas Partisi adi altinda birlesmesini onaylandi Bitar ve Eflak in partisinin kurallari ve anayasasi degismeden kabul edildi Ucu de partinin yeni Ulusal Komutanligina secildi ve Hevrani nin bir destekcisi oldu Guc politikasi 1954 1958 Bu bolum herhangi bir kaynak icermemektedir Lutfen guvenilir kaynaklar ekleyerek bu bolum gelistirilmesine yardimci olunuz Kaynaksiz icerik itiraz konusu olabilir ve kaldirilabilir Aralik 2022 Bu sablonun nasil ve ne zaman kaldirilmasi gerektigini ogrenin Cicekli nin devrilmesinin ardindan Suriye de bes yil sonra ilk demokratik secimler yapildi Bitar Baas in en amansiz ideolojik dusmanlarindan biri olan Suriye Sosyal Milliyetci Partisinin genel sekreterini yenerek Sam dan milletvekili secildi 1956 da disisleri bakani oldu ve 1958 e kadar bu gorevde kaldi Diger Baascilarla birlikte Suriye nin Nasir in Misir i ile birlestirilmesinden yana hareket etti Birlesik Arap Cumhuriyeti ve fetret donemi 1958 1963 Nasir 1958 de Sam daki Cumhurbaskanligi Sarayi nin kapisinda Nasir BAC nin Suriye ve Misir kabine uyeleriyle birlikte duruyordu Soldan saga Baskan Yardimcisi Havrani Baskan Yardimcisi ardindan Nasir Suriye Valisi olan Maresal Abdulhakim Amir ve Baskan Yardimcisi Sabri el Aseli Ardindan Ekonomi Bakani geliyor En sagda duran Bitar Orta sirada soldan ikinci Icisleri Bakani Bitar in Birlesik Arap Cumhuriyeti BAC Baskan Yardimcisi olarak atanmasi bekleniyordu ancak onun yerine Arap Islerinden Sorumlu Devlet Bakani ve daha sonra olarak atandi Baslangicta Bitar merkez kabinedeki tek Suriyeliydi O ve BAC liderligindeki diger Suriyeliler Nasir in BAC yi yonetmede Misirlilara verdigi baskin rol karsisinda dehsete dustuler Nasir Misirlilar ve Suriyelilerden olusan ortak bir liderlik konseyinin kurulmasina karsi cikmisti 23 24 Aralik 1959 da Bitar ve Havrani BAC Baskan Yardimcisi ve Mustafa Hamdun ve Abdulgani Kannut ve BAC burokrasisi icinde calisan Baas Partisi Suriye Bolgesel Subesi nin tum eski uyeleri gorevlerinden istifa ettiler Istifa kamuoyuna duyuruldu ve aralik ayinda kabul edildi Besinci Suriye bolge bakani ve Suriye Yurutme Konseyi Suriye bolgesel hukumeti uyesi Halil el Hallas Ocak 1960 ta istifa etti Suriyeliler toplu halde istifa etmeye basladilar ve Agustos 1960 a kadar BAC nin resmi karar alma organlarinda sadece uc Suriyeli kaldi Suriye nin katiliminin olmamasi Eylul ayinda bes yeni Suriye kabine uyesinin atanmasiyla duzeltildi ancak her Suriye merkezi kabine uyesi icin iki Misirli orani 1961 e kadar tutuldu Aralik 1959 dan itibaren Bitar ve Baas Partisi BAC ye ve onun siyasi yapisina karsi cikmaya basladi Bitar Misir ve Suriye arasinda fiili bir birlik olarak BAC yi fesheden 28 Eylul 1961 darbesini destekledi 2 Ekim 1961 tarihinde Bitar Hevrani ve 14 diger politikaci cogunlukla muhafazakarlar bir manifesto imzaladi Iki ay sonra Bitar benzer bir belgeyi olan Ayrilikci Rejim Ulusal Sarti ni imzaladi Bu belgelerin her ikisini de imzalamasi 1963 te Misir Irak ve Suriye arasindaki Birlik Muzakerelerinde Arap yanlisi milliyetci referanslardan yoksun oldugunun kaniti olarak aleyhine kullanildi Bitar in el yazisiyla kaleme aldigi manifesto Nasir in Arap milliyetciligi fikrini carpittigini ve onu Suriye deki siyasi ve demokratik hayati bogmakla sucladigini belirtti Daha sonra populer elestirilere maruz kalan Bitar 2 Ekim bildirgesinden imzasini geri cekti ancak hasari onlemek icin cok gecti Birkac uye vahsi oportunizmini one surerek Bitar i partiden atmasi icin Eflak a cagrida bulundu BAC nin dagilmasindan sonra Bitar 8 Mart 1963 Suriye darbesine kadar Baas Partisinin yeniden yapilandirilmis Suriye Bolge Subesine katilmadi Bu nedenle Eflak Baas Partisi nin tartismasiz lideri oldu Basbakan olarak donemleriIlk donem Birinci kabine 9 Mart 11 Mayis 1963 Bitar in ilk kabinesi 1963 Suriye darbesinin ardindan 9 Mart 1963 te Ulusal Devrim Komutanligi Konseyi UDKK tarafindan atandi Yirmi kabine uyesinin dokuzu Baasciydi savunma bakanligi haric bagimsiz Nasirci General Muhammed es Sufi ye verildi tum hayati bakanliklar Baascilarla verildi Baasci Nasirci koalisyon hukumeti istikrarsizdi ve herhangi bir bagliliktan ziyade guc siyasetine dayaniyordu Bitar ve Eflak Suriye halki arasinda populer bir mesruiyet kazanmaya calistilar ve koalisyon hukumetini Suriye de hala populer olan Nasir in nimetlerini kazanmanin bir yolu olarak gorduler Bircok uye Baas i Suriye odakli bir partiye donusturmek istedi ve Nasir in Suriye ye karsi tavrini umursamadi Bu hizip daha sonra Bolgeciler Kutriyyin olarak tanindi Suriye ve Misir heyetleri arasinda bir toplanti Soldan saga Basbakan Bitar devlet baskani Attasi Misir Devlet Baskani Nasir ve Baas Partisi lideri Eflak Bitar ayrica disisleri bakani olarak atandi Mart Nisan 1963 teki Misir Suriye Irak birlik muzakerelerinde Suriye yi temsil etti Bitar ve Eflak in katildigi 19 Mart a kadar suren muzakerelerin ilk turunda Baas Partisi ekonomi bakani Abdulkerim Zuhur tarafindan temsil edildi Nasir muzakereler sirasinda onlara kotu davrandi ve Bitar ile Eflak Bolgeselcilerin konumuna daha da yaklasti Nasir ancak Baas Partisi Suriye deki Nasircilara Baascilarin yapmayi reddettigi tavizler verirse muzakerelere devam edecekti Birlesik Arap Cephesi nin Nasirci kabine uyeleri basbakan yardimcisi ve Nihad el Kasim ve Abdulvehhab Havmad Baas Partisi nin tutumunu protesto etmek icin istifa etti Suriye de hem Baasci hem de Nasirci guclerin propaganda kampanyalari basladi Bitar ve UDKK baskani Nasircilari sert bir sekilde azarladi Baas Partisi 28 Nisan ve 2 Mayis tarihleri arasinda birkac Misir yanlisi subayi ordudan tasfiye etti 17 Nisan tarihli Federal Birlik Anlasmasi nin imzalanmasindan sonra Nasircilar siyasi sistemde kendileri icin daha fazla guc talep ettiler Her iki taraf da guc paylasimina karsiydi ancak Nasircilar Suriye uzerindeki kontrol mucadelelerini sona erdiren subay destekcilerinin tasfiyesinin ardindan manevra kabiliyetini yitirdiler Askeri Komite Nasir ve Nasircilarla devam eden muzakerelere kesinlikle karsiydi ve tasfiye sirasinda Eflak ve Bitar onlardan vazgecmistiler Nasir ile muzakereler sona erdikten sonra Suriye hukumeti muzakerelerin devam ettigi yanilsamasini surdurmeye calisti 2 Mayis ta Bitar hukumeti tum Suriye bankalarinin kamulastirilmasi cagrisinda bulunan bir kararname yayinladi Tarihci Itamar Rabinovich e gore bu muhtemelen devlete ait bir ekonomi kurmanin ilk adimi degildi Rabinovich bu hareketin Misirlilari ve Nasirlilari aldatmaya yonelik oldugunu soyledi Nasir daha once Bitar a devrimci degisimin ilk adiminin bankacilik sektorunun millilestirilmesi oldugunu soylemisti Bitar in o zamanki politika aciklamalari ilimliydi ve 2 Mayis kararnamesini aciklamadi ancak planlama bakani Zuhur kararnamenin nedeninin bankalarin cok guclu olmasi insanlari somurmesi ve siyasi sistem icinde cok guclu bir etkiye sahip olmasi oldugunu belirtti Misir yanlisi subaylarin tasfiyesi 25 Mart ta istifa eden Nasirci kabine uyelerinin 6 Mayis ta ikinci kez kamuya istifalarini sunmalarina yol acti Nasircilar tum taleplerinin karsilanmasi halinde istifalarini geri cekeceklerini soylediler Cok gecmeden Sam da siddetli bir gosteri meydana geldi Gosteri Icisleri bakani Emin el Hafiz tarafindan siddetle bastirildi Kisa omurlu Baasci Nasirci koalisyon hukumeti 11 Mayis ta feshedildi ve 13 Mayis ta Bitar ikinci kabinesini sundu Ikinci kabine 13 Mayis 4 Agustos 1963 Hafiz Agustos 1963 te Kahire Havalimani nda Nasir tarafindan karsilanirken Bitar en sagda duruyor Bitar in ikinci kabinesi buyuk olcude Baascilardan ve bagimsizlardan olusuyordu ancak Nasircilarla olasi bir uzlasma icin alti bakanlik portfoyu bos birakildi Hafiz basbakan yardimciligina atandi ve ayni zamanda icisleri bakani olarak devam etti Birlikci Baas yetkilileri ornegin Zuhur Cemal el Etasi ve Bitar in ikinci kabinesine dahil edilmedi Bagimsiz General Zuhur un planlama bakanligi gorevini devraldi ve bagimsiz genelkurmay baskani Ziyad el Hariri savunma bakani olarak atandi Bitar in ikinci kabinesinin olusumu ile Misir Suriye iliskilerinde yeni bir asamaya baslandi Misir hukumeti Bitar in kabinesinin Birlik devletine haksiz bir darbe oldugunu belirtti Suriye medyasi ve basini benzer haberler yapti ancak tebligleri Nasir ile Misir hukumeti icindeki yetersiz insanlar arasinda net bir ayrim yapti Hariri ile Askeri Komite arasinda 23 Haziran ve 8 Temmuz 1963 tarihleri arasinda bir guc mucadelesi yasandi Askeri Komite Hariri nin bagimsiz guc ussunu tedirginlikle gordu Bitar Hariri yi Askeri Komite ile olan catismasinda destekledi muhtemelen Hariri nin Askeri Komite nin artan gucunu kontrol etmek icin calistigina inaniyordu 23 Haziran da Hariri Cezayir e diplomatik bir ziyaretteyken Askeri Komite destekcilerini hassas askeri gorevlerden nakletti ve Hariri yi Suriye nin Washington daki askeri atasesi yapmak uzere gorevden aldi Ayni gun yeni bir Tarim Reformu Yasasi 1962 Tarim Reformu Yasasi ve 1858 degisikligi kaldirilarak yayimlandi Bitar bir sureligine yeni bir tarim yasasi getirme sozu vermisti Rabinovich e gore yayinlanmasi muhtemelen Baas a Hariri ye karsi mucadelesinde hizmet edecek sekilde ayarlandi Hariri Komite nin hareketine direndi ve destekcilerini bir araya getirmek icin hemen Sam a dondu Ne Hariri ne de Komite siddetli bir catisma arayisindaydi ve Komite nin subaylar arasinda daha genis bir taraftar kitlesine sahip oldugu ortaya cikinca Hariri yenilgiyi kabul etti ve ulkeyi terk etti 8 Temmuz da Paris e gitti ve havaalanina Haddad ve Bitar eslik etti Bitar veda ederken gozleri doldu cunku Hariri olmadan Komite nin ordu uzerinde tam kontrole sahip olacagina ve sivil liderligi Baas Partisi nin kontrolu icin rekabette oldukca zayif birakacagina inaniyordu 18 Temmuz da Nasirci bir subay olan Casim Elvan Baascilara karsi bir darbe baslatti Darbe basarisiz oldu ancak Baascilarin darbeyi siddetle bastirmasi tartismaliydi 20 supheli komplocu derhal idam edildi Baskan Attasi 27 Temmuz da gorevinden alindi ve yerine Hafiz getirildi Rabinovich e gore Baascilar basarisiz 18 Temmuz darbesinden sonra bagimsiz bir kuklaya sahip olmanin gereksiz oldugunu dusunduler Elvan in darbe girisimi ve Attasi nin gorevinden indirilmesi Misir Suriye iliskilerini etkiledi Nasir in Devrim Gunu konusmasinin geleneksel tarihi olan 22 Temmuz da Nasir Misir in Federal Birlik Anlasmasi ndan cekildigini belirterek cekilmeden Baascilari sorumlu tuttu Baas i dinsiz ve sapkin olmakla sucladi sonuncusu ozellikle etkiliydi cunku bircok Suriyeli Musluman Baas Partisi nin laikligi acikca benimsemesini ve bircok parti yetkilisinin Hristiyan olmasi veya heterodoks Musluman mezheplerine mensup olmasi gercegini horgoruyordu Darbe girisiminden sonra duzen yeniden saglandiginda Bitar kabinesini feshetti ve 4 Agustos ta yeni bir kabine atadi Ucuncu kabine 4 Agustos 11 Kasim 1963 Ikinci kabinesinin aksine Nasircilarla olasi bir yeniden konaklama icin bos portfoy birakilmadi Kabine hukumete genis halk destegini gostermek icin getirilen Baascilar ve sendikaci bagimsizlardan olusuyordu Hafiz kabineden ayrildi ve Nureddin el Attasi tarafindan icisleri bakani oldu Bitar in ucuncu kabinesi Baascilarin hukumeti kontrol ettigi ilk kabineydi Ancak isler Bitar in ve Eflak in planina gore gitmiyordu Yeniden olusturulan parti politika konularinda farklilik gosteren bircok hiziplere bolundu ancak bunlarin cogu Eflak in Ulusal Komutanlik Genel Sekreteri olarak gorevden alinmasini destekledi Darbe girisiminden hemen sonra Eflak ve Bitar temel orgutsel isleri Suriye Bolgesel Subesi nin nihai Bolge Sekreteri olan ye yeniden havale ettiler Bunu yaparak rakiplerine ivme kazandiriyorlardi Ilk basta bir Eflak destekcisi olduguna inanilan Sufi radikal bir Marksistti Suriye Bolge Komutanligini kontrol eden Sufi nin grubu Eflak ve Bitar i devirme mucadelesinde Askeri Komite nin muttefiki oldu Eflak ve Bitar Iraklilardan Ulusal Komutanlik destegine guvenemezdi Irak Bolge Subesi Ali Salih es Sadi onderliginde ani bir radikallesme yasamisti Irak Bolgesel Subesi icinde ve Hazim Cevad tarafindan yonetilen ilimli bir grup Ulusal Komutanligi hala destekliyordu 1 Bolge Kongresi 5 Eylul de ve 6 Ulusal Kongre de 5 23 Ekim 1963 Eflak ve Bitar in etkisinin erozyonu belirginlesti Oldukca orgutlenmemis Mart Bolge Kongresi nden farkli olarak 1 Bolge Kongresi partinin Ic Tuzugunu takip etti 1 Bolge Kongresi secimleri Eflak karsiti sivil gruplar ve Askeri Komite destekcileri lehine yapildi 1 Bolge Kongresi nin doktriner ve siyasi kararlari Eflak karsiti bir soylemi yansitiyordu Bitar Suriye Bolge Komutanligina secilmedi sekiz koltugun tamami Bolge Sekreteri olarak atanan Sufi nin destekcilerine gitti 1 Bolge Kongresi nde secilen Suriye delegelerinin cogunlugu Eflak karsiti veya radikal Baascilardan olusuyordu Bitar ve Eflak da 6 Ulusal Kongre de secilemedi Bitar Ulusal Komutanliga secilmedi ve Suriye ile Irak Bolgesel Subelerine tahsis edilen dokuz sandalyeden sadece ucu ilimlilar tarafindan kazanildi Cikis Noktalari Baasci dusuncede radikal bir degisikligi isaret eden kongre tarafindan onaylandi Arap birligi partinin birincil ideolojik odak noktasi olarak sosyalizmin Arap yolu olarak adlandirilan Marksist esinli bir sosyalizm tanimiyla degistirildi 1 Bolge Kongresi nde gordugu kucuk dusmesinin ardindan Basbakanlik gorevinden istifa ettigi bildirilen Bitar istifasini 6 Ulusal Kongre sonrasina ertelemek zorunda kaldi Bitar in ucuncu kabinesi 11 Kasim da feshedildi ve Hafiz 12 Kasim da basbakan oldu Ikinci donem 1964 Bitar 1964 Hama Isyani nin ardindan yeniden basbakan olarak atandi ancak buna ragmen Eflakcilar ile Askeri Komite Bolgesel ittifak arasindaki guc dengesi degismedi John Devlin e gore Hafiz basbakanliktan istifa etti cunku Askeri Komite halkin gozunun onunde olmamasinin daha iyi olduguna inaniyordu Devlin bunun Bitar in kabinesinde onde gelen Askeri Komite mudavimleri veya Bolgeciler icermemesinin nedeni oldugunu soyledi Kabine uyelerinin cogunlugu olarak parti ideologu Abdullah Abduldaim ve icisleri bakani olarak Fahmi Asuri de dahil olmak uzere Eflakcilardi 24 Nisan da Suriye icin gecici bir anayasa sunuldu Asil yurutme yetkisinin yeni kurulan Cumhurbaskanligi Konseyi ne verilecegi belirtildi Baskanlik Konseyi nin olusumuna Devlin in UDKK nin baska bir adi oldugunu soyledigi Ulusal Devrim Konseyi UDK karar verecekti UDK teoride devletin en ust yurutme ve yasama organiyken UDK yetkilerinin cogunu Baskanlik Konseyine devretti Mayis 1964 te Baskanlik Konseyi Baskan olarak Hafiz Baskan Yardimcisi olarak Umram Bitar Nureddin el Attassi ve Mansur el Atras tan olusuyordu Baskanlik Konseyi nin bilesimi uc buyuk grup arasindaki guc dengesini Bitar in kabinesinden daha dogru bir sekilde gosterdi Hafiz Umran ve Nureddin el Attasi Askeri Komite Bolgeci mudavimleriyken Bitar ve Atras eski Eflakcilardi Bitar Baskanlik Konseyi nin Ulusal Komutanlik veya Suriye Bolge Komutanligi uyesi olmayan tek uyesiydi Bitar in kabinesi Baskanlik Konseyi tarafindan kendisine verilen sinirlar dahilinde halkin Baas Partisi ne olan guvenini yeniden kazanmaya calisti Hukumetinin politikalarinin bir ozetinde Bitar bunun ozgurluk guvenlik esit firsatlar saglayacagini ve bireysel ozgurlukler ile kamu ozgurluklerine saygiyi koruyacagini soyledi 27 Mayis ta Baskanlik Konseyi Bitar in politikalarina destegini acikladi ve Suriye toplumundaki gerici ve istenmeyen unsurlari egiterek ifade ozgurlugunu saglamaya calisacagini soyledi Bitar kamusal ortami biraz yumusatti hukumeti Haziran ayinda 180 siyasi tutukluyu serbest birakti Soylenene gore kimin tarafindan siyasi tutuklulari serbest birakmaya karar verenin Bitar degil Hafiz di Sendikalarin devletten bagimsizligini saglayan Gecici Anayasa hukumetin otoriter yapisini degistirmedi Kabine Suriye Bolge Komutanligi veya Askeri Komite Halid el Hakim i SGF baskanligi gorevinden alan bir kararname yayinladi Hakim Sufi ve Sadi yi destekleyen radikal Baascilarin SGF de toplanip toplantilar duzenlemesine izin verdigi icin gorevden alindi Bitar 3 Ekim de gorevden istifa etti cunku Devlin e gore bir anayasa yayinlamanin gerilimleri azaltmanin ve gorevde kalmanin otesinde pek cok sey basaramadi Istifadan kisa bir sure sonra Bitar ve Atras Baskanlik Konseyi koltuklarini da kaybetti Koltuklari Askeri Komite Rejyonalist mudavimleri Salah Cedid ve Hafiz ile degistirildi Ulusal Komutanlik ordunun devlet uzerindeki egemenliginden memnun degildi ve uyeleri kendi kendini surgune gonderen Eflak i Suriye ye donmeye ikna etti Ucuncu donem 1966 Eski muhafiz asagilandi Hafiz liderligindeki yeni hukumet birkac devletci onlem baslatti ve Askeri Komite Ulusal Komutanligi bir formaliteye indirdi Nisan 1965 teki 8 Ulusal Kongre de Eflak partinin Genel Sekreterligi icin aday olmadi ancak iradesi disinda Ulusal Komutanliga yeniden secildi Munif er Razzaz Eflak in yerine Genel Sekreter oldu Ulusal Komutanligin otoritesini yeniden insa etme cabasi icinde Razzaz iki grupla mucadele etmek zorunda kaldi Askeri Komite Suriye deki partiyi kontrol eden Bolgeci mudavimleri ve Eflak Bitar liderligindeki eski muhafiz fraksiyonu Hem Eflak hem de Bitar Askeri Komite Bolgeci ittifakina karsi dogrudan bir yaklasimi destekledi ve Razzaz a Bolge Komutanligini dagitmasi ve sapkinlar olarak gorduklerini partiden atmasi icin surekli baski yapti Razzaz a gore Bitar cogu parti uyesinin Askeri Komite Bolgesel ittifaka karsi catismalarinda onlari destekledigine inaniyordu Yanlisti Razzaz Suriye deki cesitli parti subelerini ziyareti sirasinda Ulusal Komutanligin yerel duzeyde onemli bir destegi olmadigini ogrendi Bu arada Askeri Komite icinde Hafiz ve Cedid arasinda bir guc mucadelesi basladi Ulusal Komutanlik ikisi arasinda bir uzlasma sagladi ve bu durum Yusuf Zuayyin liderligindeki yeni bir hukumetin kurulmasina ve olaganustu bir Bolgesel Kongre ye yol acti Catismada her iki tarafi da desteklediginin gorunmesini istemeyen Razzaz Bolge Komutanligi uyeligini genisletmeye karar verdi Razzaz Askeri Komite nin bazi eski muhafiz uyelerini Bolge Komutanligi na dahil etmesini istedi Eflak ve Bitar Bitar da dahil olmak uzere on alti uyeden dokuzunun pan Arap bakis acisina sahip uyeler olmasini istedi Askeri Komite Eflak in ve Bitar in talebine Bolge Komutanligina eski muhafiz baglantili uyeler atayarak yanit verdi Hafiz yeniden Bolge Sekreteri secildi ve Cedid Bolge Sekreter Yardimcisi secildi Bu zamana kadar Bitar Umran ile gorusmelere baslamisti bu gorusmeler Umran ve Hafiz in Askeri Komite ve muttefiklerine karsi partinin savunuculari olarak hareket edecegi anlayisiyla sonuclandi Bitar bu tartismalar hakkinda Ulusal Komutanligi bilgilendirdi Ulusal Komutanligi dehsete dusurecek sekilde Bolge Komutanligi ekim ve kasim aylarinda birkac Alevi ve Durzi yi ust duzey gorevlere atayarak ve Sam Hama Halep ve diger sehirlerde yeni vilayet valileri atayarak Cedid in silahli kuvvetler icindeki konumunu guclendirdi Cedid in ve Askeri Komite nin gucu arttikca Ulusal Komutanligin emriyle Eflak Bitar Hafiz Sibli el Eysami ve Ali Ganam Bolge Komutanligi nin kapatilmasini desteklemeye basladilar Bu tartismalar 8 Aralik tan 20 Aralik 1965 e kadar surdu Razzaz Atras Cibran Mecdalini ve Ali Halil siyasi durum goz onune alindiginda Bolge Komutanliginin dagitilmasinin Ulusal Komutanligin hicbir sekilde lehine olmayacagini savundu Gruplar bir anlasmaya varmadan once Cedid e bagli gucler 20 Aralik ta Humus taki ordu tugayinin kontrolunu ele gecirdi Bu tur bir yetki suistimali karsisinda 22 Aralik ta Ulusal Komutanlik Bolge Komutanligini feshederek tum Milli Komutanlik uyelerini Bitar in da aralarinda bulundugu bes eski muhafiz uyesini iceren bir Yuksek Komutaya atadi ve bolgecilere bes yer ayrildi fakat bolgeciler teklifi kabul etmediler Ulusal Komutanligin emirlerine yanit olarak Zu ayyin hukumeti ve Baskanlik Konseyi nin tum bolgeci uyeleri istifa etti Surgun ve olumPartinin diger kesimlerinin uyeleri kacti Bitar ve partinin tarihi liderliginin diger uyeleri yakalanarak bir hukumet misafirhanesinde gozaltina alindi Yeni hukumet o yilin agustos ayinda bir tasfiye baslattiginda Bitar kurtuldu ve Beyrut a kacti Bitar 1970 yilinda iktidara gelen Devlet Baskani Hafiz Esad tarafindan 1978 yilinda affedildi Bitar kisa sureligine Sam a dondu fakat Esad la uzlasamadi Esad la olan gorusmesi anlasma olmadan sona erdikten kisa bir sure sonra Bitar Paris teki surgununden Suriye hukumetine karsi bir basin kampanyasi baslatti Al Ihiyyaa al Arabi adini verdigi yeni bir dergide kendisi ve Eflak in neredeyse kirk yil once benimsedikleri ismin yankisiyla Esad a saldirdi Ayrica Bagdat taki Suriyeli muhalif isimlerle de temas halinde oldugu soylendi 21 Temmuz 1980 de Bitar Paris te vurularak olduruldu O sabah al Ihiyyaa al Arabi nin ofisinden bir gazeteciyle gorusmek icin bir telefon aldi Ofisine girmek icin asansorden cikarken suikastci kafasinin arkasina iki el ates etti Katilin kimligi hicbir zaman kesfedilmedi ancak suikast emrini Esad in verdigi rapor edildi O siralarda Bitar Fransa daki yerel makamlara posta ve telefon yoluyla olum tehditleri aldigini bildirmisti Hareketlerini kisitlayarak kisisel onlemler almisti kaynak belirtilmeli Suikast sirasinda Bitar Guney Yemen tarafindan verilen diplomatik bir pasaport tasiyordu KitaplariYazilari sunlardir Al Siyasah al Arabiyah bayn al Mabda wa al Tatbiq Ilke ve Uygulamada Arap Politikasi Beyrut Dar al Taliah 1960 Nida el Baas Baas Mucadelesi Beyrut Dar al Taliah 1963 1965 Cilt 1 4 konuya gore ogeler icerir KaynakcaOzel a b c Batatu 2000 a b c d e f g h i Jankowski 2002 a b c d Moubayed 2006 Bidwell 2012 a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z aa ab ac ad ae af ag ah ai aj ak al am an ao ap aq ar as at au av aw ax ay az ba bb bc bd be bf bg bh bi bj bk bl bm bn bo bp bq br bs bt bu bv bw bx by bz ca cb cc Rabinovich 1972 a b c d Seale 1990 a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z aa ab ac ad ae af ag ah ai aj ak al am an ao ap Devlin 1975 Prominent Enemy Of Syria s Assad Is Slain in Paris Washington Post Ingilizce 1 Mart 2024 ISSN 0190 8286 18 Agustos 2020 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 3 Mart 2024 Jongman Albert J 1988 Political Terrorism A New Guide To Actors Authors Concepts Data Bases Theories And Literature Ingilizce Transaction Publishers ISBN 978 1 4128 1566 6 web archive org 10 Ocak 2017 10 Ocak 2017 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 3 Mart 2024 Bernard Reich ed Political Leaders of the Contemporary Middle East and North Africa A Biographical Dictionary Greenwood Publishing Group 1990 p 111 Genel The Old Social Classes and New Revolutionary Movements of Iraq 3rd Saqi Books 2000 ISBN 0863565204 Dictionary Of Modern Arab History 1st Kegan Paul International 1998 ISBN 0710305052 The Baath Party a History from its Origins to 1966 2nd Hoover Institute Press 1975 ISBN 978 0 8179 6561 7 Nasser s Egypt Arab Nationalism and the United Arab Republic Lynne Rienner Publishers 2002 ISBN 1588260348 Steel amp Silk Men and Women who shaped Syria 1900 2000 Cune Press 2006 ISBN 1 885942 40 0 Syria Under the Baʻth 1963 66 The Army Party Symbiosis 1972 ISBN 0 7065 1266 9 Asad of Syria The Struggle for the Middle East University of California Press 1990 ISBN 0 520 06976 5