Nijerya ya da resmî adı ile Nijerya Federal Cumhuriyeti Afrika kıtasının batısında yer alan ülkedir ülkenin sı

Nijerya ya da resmî adı ile Nijerya Federal Cumhuriyeti, Afrika kıtasının batısında yer alan ülkedir. Ülkenin sınır komşularını (kuzeyden saat yönünde ilerlendiğinde) Nijer, Çad, Kamerun ve Benin oluştururken, ülkenin güneyinde Gine Körfezi içerisinde yer alan Benin Körfezi yer almaktadır. Ülkenin başkenti Abuja'dır.

Nijerya

Federal Republic of Nigeria (İngilizce)
Jamhuriyar Taraiyar Nijeriya (Hausaca)

Nijerya Federal Cumhuriyeti

Bayrak

Arma

Slogan
"Birlik ve İnanç, Barış ve İlerleme"

Millî marş
Arise, O Compatriots

Başkent

Abuja
9°10′K 7°10′D / 9.167°K 7.167°D

Resmî dil(ler)

İngilizce

Demonim

Nijeryalı

Hükûmet

Federal başkanlık cumhuriyeti

• Başkan	Bola Tinubu
• Başkan Yardımcısı

Tarihçe

• İlan Edildi ve tanındı	1 Ekim 1960
• Cumhuriyet olarak ilan edildi	1 Ekim 1963

Yüzölçümü

• Toplam

923.768 km² (32.)

• Su (%)

1,4

Nüfus

• 2023 tahminî

230.842.743 (6.)

• Yoğunluk

218/km² (42.)

GSYİH (SAGP)

2020 tahminî

• Toplam

1,275 trilyon $ (23.)

• Kişi başına

5.066 $ (129.)

GSYİH (nominal)

2020 tahminî

• Toplam

443 milyar $ (27.)

• Kişi başına

2.149 $ (137.)

Gini (2020)

▼ 35.1
orta

İGE (2019)

0.539
düşük · 161.

Para birimi

Naira (₦, NGN)

Zaman dilimi

UTC+1 (WAT)

Trafik akışı

sağ

Telefon kodu

İnternet alan adı

.ng

Ülke ismi

Ülkenin ismi Nijer Nehri'nden gelmektedir. Nijer Nehri ifadesinin Tuareg dilinde karşılığı olan ghir n-igheren kelimesi nehirlerin nehri anlamına gelmekte olup, bu kelime Arapça'da Nahr al-anhur olarak Latincede ise Niger (Türkçe: siyah olan) olarak kullanılmıştır.

Coğrafya

Nijerya 923.768 km²'lik bir yüz ölçümüne sahip olup, kuzey-güney yönündeki genişliği 1.100 km, batı-doğu yönündeki genişliği ise 1.200 km'dir. Ülkenin toplamda sahip olduğu 4.477 km'lik kara sınırından 809 km'si Benin, 1.975 km'si Kamerun, 1.608 km'si Nijer ve 85 km'si Çad ile oluşurken, ülkenin ayrıca Benin Körfezi'ne 853 km'lik sahil şeridi bulunmaktadır. Ülkenin en yüksek noktasını Chappal Waddi oluşturmakta olup, dağın zirvesi 2.419 m yüksekliktedir. Ülkenin deniz seviyesinden yüksekliği ortalama 380 m düzeyindedir.

Nijerya, esas olarak dört coğrafi bölgeye ayrılır: Kıyıdaki mangrovlı (Afrika’da bataklıklarda yetişen bir cins ağaç) bataklık bölgesi, tropikal ormanlık bölge, Savana bölgesi ve kuzeydeki yarı çöl bölge

Yaklaşık 100 km kadar iç bölgeye giren kıyı bölgesi, hemen hemen 36.000 km² lik geniş bir deltaya ve mangrov ağaçlarıyla dolu bataklıklara sahiptir. Bölgede yüzlerce nehir ve kolları mevcuttur. Nijerya toprakları, kıyılardan itibaren tedricen kesilmiş ve dağlık arazilerle kırılmış, hafif ondüleli bir yayla görünümündedir. Lagos’tan Kamerun sınırına kadar olan şerit, ekvatoral ormanlık araziyle örtülüdür.

Nijerya’nın ikinci ormanlık bölgesi, Savana bölgesidir. Ülkeyi baştan başa (yaklaşık 320 kilometreyi aşkın bir mesafede) kateden Nijer Nehri'nin batı bölgesi, dağlık bir arazidir. Bu yüksek dağlar arasında Adamawa Dağları yaklaşık 80 km uzunluğundadır. Ülkenin güneydoğusunu ise Kamerun Dağları'nın batı yamaçları örter ve bütün güneydoğu sınırı boyunca uzanırlar. Bu dağlar, ortalama 1500 m yüksekliğinde olup, bazı yerleri 2000 metreye ulaşır. Kuzey Nijerya ise nispeten yarı çöl olup Büyük Sahra Çölü'nün güneye doğru bir devamı şeklindedir.

İklim

Nijerya, tropikal iklimin tesirinde, yüksek sıcaklıkların olduğu bir ülkedir. Yıllık ortalama yağış miktarı, bölgeden bölgeye farklılıklar gösterir. Kıyıdan itibaren iç bölgelere doğru uzanan yeşillik ve ormanlık bölgeler, yılda ortalama olarak 1000 ila 1500 mm civarında yağış alır. Lagos civarında birkaç kilometre genişliğinde olan ekvatoral ormanlık arazi, doğu sınırına doğru 160 kilometreye kadar genişler. Bu bölge ve Nijer Nehri deltası, en güneyi yüzlerce tatlı ve tuzlu sularla beslenmiş, sert ve yumuşak tahtalı, kıymetli ağaç ceşitleriyle doludur. Kıyı bölgesinin nem miktarı yaklaşık % 75 civarında olup, en fazla yağışı mayıs ve haziran aylarında alır. Ortalama sıcaklık ise 29-30 °C civarındadır.

Savana bölgesiyse yılda ortalama olarak, en fazla ağustos ayında olmak üzere, 1000 mm yağış alır. Jos Yaylası'nda bu rakam, 1500 milimetreyi geçmektedir. Sıcaklık ise 28-33 °C arasında olup, mart-nisan aylarında 37 °C’ye kadar yükselebilmektedir. Kuzey bölgelerde çöl iklimi mevcuttur. Kış aylarında Büyük Sahra Çölü'nden güneye doğru şiddetli esen rüzgarlar, beraberlerinde toz ve kum getirirler.

Demografi

Birleşmiş Milletler, Nijerya nüfusunun 2021 yılında 213.401.323 olduğunu, %51,7 kırsal ve %48,3 kentsel olarak dağıldığını ve nüfus yoğunluğunun kilometre kare başına 167,5 kişi olduğunu tahmin etmektedir. Nüfusun yaklaşık %42,5'i 14 yaş ve altında, %19,6'sı 15-24 yaş arasında, %30,7'si 25-54 yaş arasında, %4,0'ı 55-64 yaş arasında ve %3,1'i 65 yaş ve üzerindedir. Ortanca yaş 2017 yılında 18,4 idi. Nijerya dünyanın en kalabalık altıncı ülkesidir. Doğum oranı 2017 itibarıyla 35,2 doğum/1.000 nüfus ve ölüm oranı 9,6 ölüm/1.000 nüfus iken, toplam doğurganlık oranı 5,07 doğan çocuk/kadındır. Nijerya'nın nüfusu 1990'dan 2008'e kadar 57 milyon artarak yirmi yıldan kısa bir sürede %60'lık bir büyüme oranına ulaşmıştır. Nijerya Afrika'nın en kalabalık ülkesidir ve 2017 itibarıyla kıtanın toplam nüfusunun yaklaşık %17'sini oluşturmaktadır; ancak tam olarak ne kadar kalabalık olduğu bir spekülasyon konusudur.

Milyonlarca Nijeryalı ekonomik zorluk dönemlerinde başta Avrupa, Kuzey Amerika ve Avustralya olmak üzere göç etmiştir. Bir milyondan fazla Nijeryalının Amerika Birleşik Devletleri'ne göç ettiği ve Nijeryalı Amerikan nüfusunu oluşturduğu tahmin edilmektedir. Bu tür diasporik toplulukların birçoğundaki bireyler, Kuzey Amerika'daki Yoruba soyundan gelenlerin ulusal bir birliği olan "Egbe Omo Yoruba" topluluğuna katılmıştır. Nijerya'nın en büyük şehri Lagos'tur. Lagos nüfusu 1950 yılında yaklaşık 300.000 iken 2017 yılında tahmini 13,4 milyona ulaşmıştır.

Nijerya'da farklı dil ve geleneklere sahip 250'den fazla etnik grup bulunmakta ve bu da zengin etnik çeşitliliğe sahip bir ülke yaratmaktadır. En büyük üç etnik grup olan , Yoruba ve İgbo birlikte nüfusun %60'ından fazlasını oluştururken Edo, Ijaw, Fulɓe, Kanuri, Urhobo-Isoko, Ibibio, Ebira, Nupe, Gbagyi, Jukun, Igala, Idoma, Ogoni ve Tiv %35 ila 40'ını; diğer azınlıklar ise kalan %5'i oluşturmaktadır. Nijerya'nın Orta Kuşağı, Atyap, Berom, Goemai, Igala, Kofyar, Pyem ve Tiv gibi etnik grupların çeşitliliğiyle bilinmektedir. İngiliz, Amerikalı, Hintli, Çinli (tahmini 50.000), beyaz Zimbabveli, Japon, Yunan, Suriyeli ve Lübnanlı göçmenlerden oluşan küçük azınlıklar vardır. Göçmenler arasında diğer Batı Afrika ve Doğu Afrika ülkelerinden gelenler de bulunmaktadır.

Tarih

Nijerya topraklarında bilinen ilk gelişmiş kültür, MÖ 1500'lü yıllarda gelişmeye başlayan Nok uygarlığıyla birlikte oluşmuştur. Nok uygarlığı, bu dönemde kaynağı cenaze ritüellerine dayanan toprak heykeller üretmiştir. Bu heykeller, Sahra Altı Afrika'da bilinen en eski figürler arasında yer almaktadır. Modern arkeolojik kazılarda bulunan eritme düzenekleri, tarım aletleri ve silahlardan yola çıkılarak, Nok uygarlığının demir metalurjisiyle yakından ilgilendiği düşünülmektedir. Nijer ve Kongo'daki diğer toplulukların Nok uygarlığıyla aralarındaki iletişim, günümüzde de araştırılan konular arasında yer almaktadır. İgbolar'ın yerleşimleri üzerine yapılan arkeolojik kazılarla başka kültürlerden de etkilendiği anlaşılan bölgeye, 50 yılından başlayarak Roma İmparatorluğu tarafından keşifler gerçekleştirilmiştir. Flaccus Seferi, Matiernus Seferi ve Festus Seferi adı altında düzenlenen üç keşifte, Nijerya topraklarında bulunan altın rezervlerinden yararlanmak amaçlanmıştır.

İslam'ın yayılmasıyla birlikte bölge, Sudan veya Bilad El Sudan (Türkçe: Siyahların Ülkesi, Arapça: بلاد السودان) olarak anılmaya başlanmıştır. Müslümanlar'ın bölgeyle kurduğu ilk etkileşimler, ticaret amacıyla Sahra Çölü'nün geçilmesine dayanmıştır. Nijerya topraklarında İslam'ın hızla yayılmasına neden olan faktörler arasında, ticaretin sürekliliği için verilen krediler, iletişimin sağlanabilmesi için kurulan bilgi ağları ve sözleşme hukuku konusunda getirilen yenilikler yer almaktadır. Bunlara ek olarak, alfabe ve ondalık sistemin benimsenmesi konusunda da Müslümanlar'dan yararlanılmıştır.

1350'li yıllarda, Kuzey Nijerya'da Hausa şehir devletlerinin etkisini sürdürdüğü bir siyasi yapı oluşmuştur. Bu şehir devletleri arasında, birbirleriyle olan rekabetleri nedeniyle sıklıkla savaşlar çıkmıştır. Çad Gölü'nün çevresindeki Kanem İmparatorluğu, bölgede güçlü bir hakimiyet sağlamıştır. İslam'ın hızla yayılmasına ve yöneticilerin neredeyse tamamının kısa bir süre içerisinde Müslüman olmasına rağmen, halkın geleneksel dinlerini değiştirmesi 1700'lü yıllara kadar sürmüştür.

İgbolar, merkezi Anambra'da olmak üzere milli unsurları ve dini inançlarını yansıtan Nri Krallığı altında birleşmişlerdir. Yorubalar ise, Ife'de şehir yerleşmeleri oluşturmuş ve Oyo Krallığı'nı kurmuşlardır. Kanem İmparatorluğu girdiği savaşların etkisiyle küçülürken, bu krallıklar çevrelerindeki şehir devletlerini işgal etmeye başlamışlardır.

Portekiz ve İngiltere'den denizcilerin, Avrupa sömürgeciliğini Nijerya'da yaymaya başlamasıyla birlikte, 20 milyona yakın Nijeryalı'nın esir olarak satıldığı tahmin edilen bir süreç başlamıştır. Nijerya büyük bir köle ticaret merkezi olarak kullanılmıştır.

Bu sırada Kanem İmparatorluğu'nun çöküşü ve şehir devletleri arasındaki savaşlardan yararlanan Fulaniler, Nijerya'nın içlerine doğru ilerlemeye başlamıştır. Usman dan Fodio'nun şehir devletlerini yenilgiye uğratmasının ardından, Sokoto Halifeliği bölgedeki tek büyük güç olmuştur.

1800'den itibaren İngiltere, Nijerya'nın içişlerine giderek daha çok karışmaya başlamıştır. Lagos 1681'de koloni haline getirilmiş, Gine Körfezi'nin kıyısındaki bölge 1885'te İngiltere'nin kontrolü altına girmiştir. Nijerya bu tarihten itibaren iki himaye bölgesine ayrılmış ve tek valinin yönetimine bırakılmıştır. 1903'te Sokoto Halifeliği'nin bölünmesiyle Nijerya'nın tamamı, İngiltere'nin kolonisi haline gelmiştir. 1950'de idare gücü, merkezi otoriteyle üç ayrı bölgenin meclisleri arasında paylaştırılmıştır. 1954'te ilan edilen anayasa, ülkeyi güçlü bir merkezi hükûmete bağlayarak, halka kanuni haklarını vermiştir.

Ülkede yapılması planlanan seçimlerde İngiltere, bölge üzerindeki etkisini kaybetmemek amacıyla yönetime kendi çıkarlarını koruyacak bir hükûmet getirmeyi amaçlamıştır. 1959'da NPC (İngilizce: Northern People's Congress, Türkçe: Kuzey Halk Kongresi) iktidara gelmiş, Ebubekir Tafawa Balewa başbakan olmuştur. Müslümanlar'ın çoğunlukta olduğu bir yönetimin kurulmasıyla Nijerya, 1960 yılında bağımsızlığını elde etmiştir. 1963'te cumhuriyet ilan edilmiş ve 1965'te yeniden seçimler yapılmıştır.

1967’de ülkenin güneydoğusunda Biafra’nın bağımsızlığını ilan etmesi, Nijerya İç Savaşı’nın başlamasıyla sonuçlanmıştır. Çok geçmeden saldırıya geçen Nijerya, Mısır’ın da sağladığı hava desteğiyle Biafra’nın kuzeyindeki birçok kasabayı kontrolü altına almıştır. Biafra ise Nijer Nehri üzerinden kendi saldırısını başlatarak Ore’ye kadar ilerlemiştir. Ancak kuzeyde durumun giderek kötüleşmesi sonucunda birlikler geri çağırılmış ve direnişe dahil edilmiştir.

Enugu’yu ele geçirmelerinin savaşı kısa sürede bitireceğini planlayan Nijerya, bir ay süren bir çatışma sonucunda Enugu’yu işgal etmiştir. Ancak Biafra, başkentini Umuahia’ya taşıyarak savaşa devam etmiştir. Bu tarihten itibaren stratejisini Nijer Nehri’ni geçerek batıdan bir saldırı başlatma üzerine yoğunlaştıran Nijerya, Biafra’nın güçlü bir direniş göstermesi nedeniyle birkaç kez yenilgiye uğramıştır. Uçaklarla bölgenin günlerce bombalanması sonucunda Biafra’nın gösterdiği direniş kırılmıştır. Nijerya’nın Calabar ve Port Harcourt’u da işgal etmesiyle Biafra’nın yenilme ihtimali büyük ölçüde artmıştır. ABD, Birleşik Krallık ve Sovyetler Birliği’nin Nijerya’ya verdiği destek de Biafra açısından durumu iyice içerisinden çıkılmaz bir hale getirmiştir.

Bunun sonucunda rakiplerini suçlama yoluna giden Biafra başkanı Odumegwu Ojukwu, ordu içerisindeki birçok subayı öldürmüş ve daha otoriter bir yönetim kurmuştur. Ancak bu çabalar art arda alınan başarısızlıkları telafi edememiştir. 1969’dan itibaren Biafra’nın direnişi iyice güçsüzleşmiş, 1970’te Nijerya’nın zafer elde etmesiyle savaş sona ermiştir.

1975’te Murtala Muhammed yaptığı bir darbeyle yönetimi ele geçirmiştir. 1976’da başarısızlıkla sonuçlanan bir darbe girişimi gerçekleşmiş, ancak Murtala Muhammed öldürülmüş ve yardımcısı Olusegun Obasanjo iktidara gelmiştir. 1985’te yeni bir darbe daha olmuş, İbrahim Babangida ülkenin başına geçmiştir. Bu tarihten itibaren petrol gelirlerinin getirdiği refah sayesinde iç olayları önlemeye başlayan Nijerya, Afrika’nın en gelişmiş ülkelerinden biri haline gelmiştir. 1993’te ülke tekrar demokratik yönetime geçmiştir.

2021’de başlayan Orlu Krizi sırasında Biafra’nın yeniden bağımsızlığını ilan etme çabaları Nijerya tarafından engellenmiş, bölge üzerinde kontrol sağlanmıştır.

Doğal Kaynakları

Nijerya toprakları, kıyıdan itibaren kuzey sınırı Nijer’e kadar, ormanlarla kaplıdır. Kıyı bölgesindeki ekvator ormanları, kuzeydeki ormanlara nazaran daha sık ve geniştir. Kamerun sınırına doğru bu genişlik, 160 kilometreyi bulabilmektedir. Uzun otların ve karışık cins ağaçların bulunduğu savana bölgesindeki ormanlar ise 550 km genişliğine ulaşır. Bu ormanlarda genellikle sert ve yumuşak tahtalı ağaç türleri vardır. Doğu Nijerya’da ise, daha çok palmiye ağaçları yer alır. Dünyanın en uzun nehirlerinden biri olan Nijer Nehri boyları ve en güney uçta yer alan delta bölgesindeki ormanlar daha çok boz renkli palmiyeler, baobob, akasya ve salkım ağaçları ile doludur.

Nijer’den doğan Nijer Nehri, 4180 km uzunluğunda olup, ülkenin hayat kaynağıdır. Lakoja bölgesindeki ikinci büyük nehir olan Benue ile birleşir ve güneyde delta bölgesine kadar 280 km yol kateder. Delta bölgesinde ise yüzlerce irili ufaklı nehir mevcuttur. Nijer Nehri üzerinde kurulu Kainiji Barajı ile elektrik elde edilmektedir.

Nijerya topraklarının büyük bir kısmı yüksek demir ve alüminyum konsantrasyonu ihtiva eder. Yağmurlar sebebiyle de toprak kızıl renk almıştır. Dolayısıyla, sert örtü halindeki bu kızıl killi topraklar verimsizdir. Çad Gölü çevresinde ise toprak siyah renkli olup, ekime müsait değildir. Güney ormanları bölgesindeki topraklar kireç bakımından kifayetsizdir. Buna rağmen güneydeki bitki çeşidi ve yoğunluğu kuzeyden daha fazladır.

Nijerya ormanlarında çok çeşitli yırtıcı hayvan yetişir. Aslan, leopar bol bulunur. Bundan başka maymun, suaygırı, antilop, kuzeye doğru fil, zürafa ve gergedan da sık rastlanan hayvanlardandır.

Nüfus ve Sosyal Hayat

Dünyanın nüfus bakımından yedinci ülkesi olan Nijerya, yaklaşık 206 000.000 nüfusuyla Afrika’nın en kalabalık ülkesidir. Nüfus artışının en yüksek olduğu ülkelerden biridir.

Halkın büyük bir bölümünü yerli kabileler teşkil eder. Ayrıca Avrupalı beyazlar da mevcuttur. Nüfus, birbirinden birçok bakımlardan farklı, yüzlerce çeşit gruplardan teşekkül eder. Bunların en güçlü ve geniş olanı Housa-Fulani kabileleridir. On dördüncü yüzyılda Müslüman olan bu insanlar idaresini ellerinde tutmaktadırlar. Ayrıca güneybatıda Yoruba, güneydoğuda İbo kabileleri de güçlüdür. Bundan başka Tıv, Iraw, İbibio, Efik veIfe kabileleri, sayıca kalabalık diğer kabilelerden birkaçıdır.

Kuzeyde bulunan ve ülke yönetiminde başrolü oynayan Hausa-Fulani kabileleri genellikle ticaret ve çiftçilikle uğraşırlar. Ülke idaresinde ve hayat tarzlarında, İslam kaidelerine bağlı kalırlar. Nijerya nüfusunun yarıdan çoğu Müslümandır. Ülkede, genellikle Avrupalı olan bir miktar Hristiyan vardır. Bazı kabileler ise hala putperesttir. Ülke genelinde okuma-yazma oranı % 66.6’dır. Nijerya’da toplam 116 üniversite mevcuttur. Nijerya’da, yüzlerce çeşit kabile gruplarının, yine yüzlerce çeşit dili vardır. Bugün için Afro-Asyatik ve Nijer-Kongo ailelerinden gelme 300’den fazla yerli dil tespit edilmiştir. Ülke, uzun yıllar İngiltere sömürgesi altında kaldığı için, resmi daireler ve okullarda İngilizce kullanılmış ve ülkenin resmi dili haline gelmiştir. Bundan başka Arapça da konuşulmaktadır. Yerli dillerinin en yaygın ve sosyal hayatta tesirli olanları Hausa, Yoruba ve İbo dilleridir.

Kabileler arasında adet, örf, dil, din ve yaşantı bakımından birçok farklılık varsa da, ekonomik hayatta nüfusun çoğunluğu tarım ve ticarette birleşir. Birçok köy ve klanların yönetim unsurunun temelini, büyük ölçüde genişlemiş ve poligami türde aileler meydana getirir. Bu aileler politik, sosyal ve ekonomik sistemler itibarıyla, aileye has bir organize ile, gıda üretiminde en güçlü olma amacındadır. Fakat bu aileler hiçbir zaman Avrupa’daki ayrıcalıklı zümreler halinde değildir ve aile reisleri veya klan başkanları bir Avrupa diktatörü şeklinde hareket etmezler.

Bugün için Nijerya, Afrika ülkelerine nazaran refah seviyesi yüksek olan bir ülkedir. Mevcut petrol yataklarından elde edilen gelirler, ülkedeki iç karışıklıkları önlediği gibi ülke insanlarına geniş iş imkanları sağlamıştır. Nijerya’nın başkenti Abuja’dır. Önemli bir ticari limanı Lagos'tur. Oldukça modern binalarla doludur. Milletlerarası bir havaalanına sahiptir. Ülkenin en büyük ve gelişmiş şehri İbadan'dır. Önemli bir endüstri merkezi olup, Afrika’nın açık pazar bölgesidir. Diğer önemli şehirleri ise Sokoto Nehri'nin doğusundaki Sokoto şehri, Kaduna Nehri üzerinde Kaduna şehri, Kano, Zaria, Port Harcourt, Jos Benin Nsukka, Oyo Yolo ve Mubi’dir.

Siyasi hayat

Nijerya Ulusal Meclis binasının sol kanadında Ulusal Meclis'in üst odası olan Senato bulunmaktadır. Toplam 109 üyesi bulunmaktadır.

Nijerya federal bağımsız bir cumhuriyettir. Bir başkent yönetimi, federe devlet statüsündeki 36 eyalet ve bu eyaletlere bağlı 774 yerel birimden meydana gelir. Devlet başkanı seçimle başa gelir. Parlamento iki meclisten meydana gelir. Ayrıca her eyaletin bir hükûmeti ve eyalet başkanı olur. Eyalet başkanlarının ülke idaresindeki önemi çok büyüktür. Anayasaya göre devlet başkanı, eyaletlerin üçte ikisinin desteğini almak zorundadır. Millet Meclisi 360 sandalyeden meydana gelir. Senato 108 üyeden oluşur.

Nijerya, bağımsızlığından bu yana askerî darbelerin en çok yapıldığı ülkelerden olup günümüzde askeri rejim tarafından idare edilmektedir. 1992’de seçimler yapıldı. Sivil hükûmete geçiş olarak 27 Ağustos 1993 tarihi tespit edildi.

2015 yılında gerçekleştirilen devlet başkanlığı seçimlerinde Muhammadu Buhari, görevdeki başkan Goodluck Jonathan'ı mağlup ederek ülkenin yeni devlet başkanı olmuştur. 16 Şubat 2019 yılında yapılması planlanan devlet başkanı ve parlamento üyelerinin belirleneceği seçim bir hafta ertelenerek 23 Şubat tarihine alındı.

Ekonomi

Ekonomi daha çok tarıma dayanır. Yer fıstığı, pamuk, palmiye ağaçları, sebze ve meyve türleri, kakao, kauçuk, tahıl ürünleri, hurma ve yer fıstığı yağı, kereste ve kolacevizi bol miktarda üretilir. Kakao ve kauçuk üretiminde dünyanın altıncı ülkesidir. Ülke topraklarının % 25’i ekime müsaittir.

1960’lı yıllarda bulunan petrol, Nijerya ekonomisini geniş ölçüde ferahlattı. Afrika’da hemen hemen en istikrarlı ekonomiye sahip ülkelerden biri haline geldi. Güneyde delta bölgesi, petrol yatakları bakımından oldukça zengindir. Dünyanın yedinci büyük petrol üreticisi durumunda olan Nijerya’nın ihracatının büyük bir bölümünü, petrol ve yan ürünleri teşkil etmektedir. Ayrıca doğal gaz bakımından da oldukça zengindir. 1980 yılında petrokimya ve doğal gaz tesisleri tamamlanmış ve rafineri sayısı arttırılmıştır. Nijerya ham petrolden başka ayrıca kömür, kalay, kireçtaşı, kolimbit ve demir madenleri de üretmektedir.

Mevcut nehir sularından, hidroelektrik santralleri kurmak suretiyle, elektrik enerjisi üretilmektedir. Bunlardan en büyüğü Kainiji Barajı'dır.

İhracatının % 95’ini ham petrol teşkil eder. Çeşitli gıda maddeleri ve otomobil parça takımları, diğer önemli ihraç ürünleridir. Gıda maddeleri ihracatının büyük bir bölümünü kakao meydana getirir. Ayrıca tütün, palmiye ürünleri, yer fıstığı, pamuk ve soya diğer ihraç ürünlerini teşkil eder.

Nijerya, kereste, kauçuk ve hayvan derilerinden de büyük gelirler elde etmektedir. İhracatını daha çok İngiltere, Almanya ve Japonya’ya yapar. ABD, Almanya ve Hollanda’dan ise çeşitli makine, ilaç ve elektronik malzemeler ithal etmektedir.

Kişi başına düşen millî aylık gelir 370 dolardır. İş gücünün% 60’ı tarım,% 20’si ticaretle ilgilidir. Doğal gaz ve petrokimya endüstrisi yanında ormancılık, balıkçılık, tekstil, çimento ve sigara endüstrileri de önemlidir. OPEC üyesi olan Nijerya, büyük bir demir-çelik endüstrisine ve geniş bir inşaat sektörüne sahiptir.

Nijerya Merkez Bankası (CBN), 25 Ekim 2021 tarihinde hem ülke ekonomisi, hem de küresel ekonomi anlamında büyük bir adım atarak merkez bankası dijital parası olan "e-Naira"yı vatandaşlarının kullanımına sunmuştur.

Ulaşım

Ulaşımın geliştiği ülkede yollar genelde kuzey-güney istikametini takip eder. Uzunluğu yaklaşık 124.000 kilometreyi bulan karayolunun % 50’si asfalt kaplıdır. Demiryolu ulaşımı gelişmiş olup toplam uzunluğu 3805 kilometredir. Lagos ve Kano havaalanları en işlek uluslararası havalimanlarıdır.

Yönetim

İdari bölümler

Nijerya'nın üst düzey idari yapılanması 36 eyalet ve 1 federal başkent bölgesi (Abuja) şeklindedir.

Eyaletler:

Ayrıca bakınız

Kaynakça

^ "The World Factbook". The World Factbook (2024 bas.). CIA. Erişim tarihi: 4 Mart 2023. (Archived 2022 edition)
^ ^a ^b ^c ^d "Nigeria". Dünya Ekonomik Görünüm Veri Tabanı 2015 Nisan. Uluslararası Para Fonu. 26 Nisan 2015. 8 Kasım 2016 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 10 Kasım 2016.
^ "Gini Index". Dünya Bankası. 2 Ocak 2017 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 2 Mart 2011.
^ "2015 İnsani Gelişme Raporu İstatistiksel Ek" (PDF). Birleşmiş Milletler Geliştirme Programı. 2015. s. 18. 18 Eylül 2016 tarihinde kaynağından (PDF). Erişim tarihi: 14 Aralık 2015.
^ "2019 Birleşmiş Milletler Nüfus Tahmini". population.un.org. Birleşmiş Milletler, Nüfus bölümü. Erişim tarihi: 9 Kasım 2020.
^ "Birleşmiş Milletler Nüfus Tahmini – 2021 Güncellemesi" (xslx). population.un.org (Veri tabanı). Birleşmiş Milletler, Nüfus bölümü. Erişim tarihi: 9 Kasım 2021.
^ ^a ^b . The World Fact Book. Central Intelligence Agency. 9 Ocak 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Ekim 2018.
^ CO2 Emissions from Fuel Combustion 12 Ekim 2009 tarihinde Wayback Machine sitesinde . Population 1971–2008 IEA pdf 6 Ocak 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde . pp. 83–85
^ Dunne, Daisy (17 Şubat 2023). . Carbon Brief (İngilizce). 25 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Şubat 2023.
^ . United Nations Development Programme. 2 Kasım 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Ekim 2018.
^ . yorubanation.org. 19 Mayıs 2007. 9 Mart 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Mayıs 2011.
^ Kent, Mary Mederios; Haub, Carl (December 2005). . . 26 Nisan 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Haziran 2011.
^ McDonald, John F.; McMillen, Daniel P. (2010). Urban Economics and Real Estate: Theory and Policy. Wiley Desktop Editions (2 bas.). John Wiley & Sons. s. 9. ISBN .
^ . The World Fact Book. Central Intelligence Agency. 9 Ocak 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Ekim 2018.
^ "Nigeria" in Geographica: The complete Atlas of the world, Random House, 2002,
^ Onuah, Felix (29 Aralık 2006). . Reuters. 26 Ocak 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Kasım 2008.
^ Lewis, Peter (2007). Growing Apart: Oil, Politics, and Economic Change in Indonesia and Nigeria. University of Michigan Press. s. 132. ISBN . 27 Haziran 2024 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 4 Haziran 2023.
^ Suberu, Rotimi T. (2001). Federalism and Ethnic Conflict in Nigeria. US Institute of Peace Press. s. 154. ISBN . 27 Haziran 2024 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 4 Haziran 2023.
^ Politzer, Malia (August 2008). . Migration Information Source. 13 Ağustos 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Haziran 2011.
^ Simpson, Sarah (August 2008). . The Christian Science Monitor. 4 Mayıs 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Haziran 2011.
^ Frederick John Lamp. "Kuzey Nijerya'nın Eski Pişmiş Toprak Figürleri". Ancient Terracotta Figures from Northern Nigeria. Yale University Art Gallery Bulletin. s. 48-57.
^
"Nok Kültürü". The Nok Culture. National Geographic. 9 Şubat 2024. Erişim tarihi: 9 Haziran 2024.
Another important characteristic of the Nok culture is their use of iron technology. There is evidence of iron working in the region dating back to at least the fourth century B.C.E., and possibly even earlier. In the village of Taruga, Nigeria, archaeologists have found no fewer than 13 iron-smelting furnaces. Archaeologists have also discovered other iron artifacts from the Nok, like farming tools and weapons. However, while the Nok certainly had iron-smelting technology, they also used stone tools as well as metal, which suggests that metal materials were scarce and not widespread. The Nok are significant for being one of very few civilizations in the world that transitioned from stone tools straight to iron tools without first learning how to make copper or bronze tools.
Arşivlenmesi gereken bağlantıya sahip kaynak şablonu içeren maddeler ()
^
Margari Hill. "İslam'ın Batı Afrika'da Yayılışı". The Spread of Islam in West Africa: Containment, Mixing, and Reform from the Eighth to the Twentieth Century. Stanford Program on International and Cross-Cultural Education. 2 Aralık 2023 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 20 Haziran 2024.
The early presence of Islam was limited to segregated Muslim communities linked to the trans-Saharan trade. In the 11th century Andalusian geographer, Al-Bakri, reported accounts of Arab and North African Berber settlements in the region. Several factors led to the growth of the Muslim merchant-scholar class in non-Muslim kingdoms. Islam facilitated long distance trade by offering useful sets of tools for merchants including contract law, credit, and information networks. Muslim merchant-scholars also played an important role in non-Muslim kingdoms as advisors and scribes in Ghana. They had the crucial skill of written script, which helped in the administration of kingdoms.
Over the next few decades, African rulers began to adopt Islam while ruling over populations with diverse faiths and cultures. Many of these rulers blended Islam with traditional and local practices in what experts call the mixing phase.
^
"Kanem Krallığı". Kingdom of Kanem. World History Encyclopedia. 23 Nisan 2019. 8 Mayıs 2019 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 25 Haziran 2024.
The Kingdom of Kanem (aka Kanim) was an ancient African state located in modern-day Chad, which flourished from the 9th to 14th century CE. With its heartland in the centre of the African continent on the eastern shores of Lake Chad, the kingdom was formed by a confederation of nomadic peoples and then ruled by the Saifawa dynasty.
By the end of the 13th century CE, the kingdom was at its height and even controlled the vital Saharan oases of the Fezzan region, although it could not hold on to such a hot property for more than half a century.
^
"Oyo İmparatorluğu". Oyo Empire. Encyclopaedia Britannica. 30 Mayıs 2023. 8 Haziran 2024 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 25 Haziran 2024.
Oyo empire, Yoruba state north of Lagos, in present-day southwestern Nigeria, that dominated, during its apogee (1650–1750), most of the states between the Volta River in the west and the Niger River in the east. It was the most important and authoritative of all the early Yoruba principalities.
According to traditions, Oyo derived from a great Yoruba ancestor and hero, Oduduwa, who likely migrated to Ile-Ife and whose son became the first alaafin (alafin), or ruler, of Oyo.
^ "Nijerya'nın yeni devlet başkanı Buhari". 1 Nisan 2015 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 1 Nisan 2015.
^ "Nigeria election 2019: Vote delayed on polling day". BBC. 16 Şubat 2019. 16 Şubat 2019 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 16 Şubat 2019.
^ . EKOTÜRK. 24 Ekim 2021. 24 Ekim 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Ekim 2021.

[1] "The World Factbook". The World Factbook (2024 bas.). CIA. Erişim tarihi: 4 Mart 2023. (Archived 2022 edition)

[imf2-2] "Nigeria". Dünya Ekonomik Görünüm Veri Tabanı 2015 Nisan. Uluslararası Para Fonu. 26 Nisan 2015. 8 Kasım 2016 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 10 Kasım 2016.

[wb-gini-3] "Gini Index". Dünya Bankası. 2 Ocak 2017 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 2 Mart 2011.

[HDI-4] "2015 İnsani Gelişme Raporu İstatistiksel Ek" (PDF). Birleşmiş Milletler Geliştirme Programı. 2015. s. 18. 18 Eylül 2016 tarihinde kaynağından (PDF). Erişim tarihi: 14 Aralık 2015.

[BM_nüf-5] "2019 Birleşmiş Milletler Nüfus Tahmini". population.un.org. Birleşmiş Milletler, Nüfus bölümü. Erişim tarihi: 9 Kasım 2020.

[BM_nüf2021-6] "Birleşmiş Milletler Nüfus Tahmini – 2021 Güncellemesi" (xslx). population.un.org (Veri tabanı). Birleşmiş Milletler, Nüfus bölümü. Erişim tarihi: 9 Kasım 2021.

[People_and_Society:_Population22-7] . The World Fact Book. Central Intelligence Agency. 9 Ocak 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Ekim 2018.

[IEApop20112-8] CO2 Emissions from Fuel Combustion 12 Ekim 2009 tarihinde Wayback Machine sitesinde . Population 1971–2008 IEA pdf 6 Ocak 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde . pp. 83–85

[9] Dunne, Daisy (17 Şubat 2023). . Carbon Brief (İngilizce). 25 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Şubat 2023.

[auto12-10] . United Nations Development Programme. 2 Kasım 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Ekim 2018.

[11] . yorubanation.org. 19 Mayıs 2007. 9 Mart 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Mayıs 2011.

[12] Kent, Mary Mederios; Haub, Carl (December 2005). . . 26 Nisan 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Haziran 2011.

[13] McDonald, John F.; McMillen, Daniel P. (2010). Urban Economics and Real Estate: Theory and Policy. Wiley Desktop Editions (2 bas.). John Wiley & Sons. s. 9. ISBN .

[Major_Urban_Areas:_Population-14] . The World Fact Book. Central Intelligence Agency. 9 Ocak 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Ekim 2018.

[NGeo-15] "Nigeria" in Geographica: The complete Atlas of the world, Random House, 2002,

[felix2-16] Onuah, Felix (29 Aralık 2006). . Reuters. 26 Ocak 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Kasım 2008.

[17] Lewis, Peter (2007). Growing Apart: Oil, Politics, and Economic Change in Indonesia and Nigeria. University of Michigan Press. s. 132. ISBN . 27 Haziran 2024 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 4 Haziran 2023.

[18] Suberu, Rotimi T. (2001). Federalism and Ethnic Conflict in Nigeria. US Institute of Peace Press. s. 154. ISBN . 27 Haziran 2024 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 4 Haziran 2023.

[19] Politzer, Malia (August 2008). . Migration Information Source. 13 Ağustos 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Haziran 2011.

[20] Simpson, Sarah (August 2008). . The Christian Science Monitor. 4 Mayıs 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Haziran 2011.

[21] Frederick John Lamp. "Kuzey Nijerya'nın Eski Pişmiş Toprak Figürleri". Ancient Terracotta Figures from Northern Nigeria. Yale University Art Gallery Bulletin. s. 48-57.

[22] "Nok Kültürü". The Nok Culture. National Geographic. 9 Şubat 2024. Erişim tarihi: 9 Haziran 2024.
Another important characteristic of the Nok culture is their use of iron technology. There is evidence of iron working in the region dating back to at least the fourth century B.C.E., and possibly even earlier. In the village of Taruga, Nigeria, archaeologists have found no fewer than 13 iron-smelting furnaces. Archaeologists have also discovered other iron artifacts from the Nok, like farming tools and weapons. However, while the Nok certainly had iron-smelting technology, they also used stone tools as well as metal, which suggests that metal materials were scarce and not widespread. The Nok are significant for being one of very few civilizations in the world that transitioned from stone tools straight to iron tools without first learning how to make copper or bronze tools.

[23] Another important characteristic of the Nok culture is their use of iron technology. There is evidence of iron working in the region dating back to at least the fourth century B.C.E., and possibly even earlier. In the village of Taruga, Nigeria, archaeologists have found no fewer than 13 iron-smelting furnaces. Archaeologists have also discovered other iron artifacts from the Nok, like farming tools and weapons. However, while the Nok certainly had iron-smelting technology, they also used stone tools as well as metal, which suggests that metal materials were scarce and not widespread. The Nok are significant for being one of very few civilizations in the world that transitioned from stone tools straight to iron tools without first learning how to make copper or bronze tools.

[23] Margari Hill. "İslam'ın Batı Afrika'da Yayılışı". The Spread of Islam in West Africa: Containment, Mixing, and Reform from the Eighth to the Twentieth Century. Stanford Program on International and Cross-Cultural Education. 2 Aralık 2023 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 20 Haziran 2024.
The early presence of Islam was limited to segregated Muslim communities linked to the trans-Saharan trade. In the 11th century Andalusian geographer, Al-Bakri, reported accounts of Arab and North African Berber settlements in the region. Several factors led to the growth of the Muslim merchant-scholar class in non-Muslim kingdoms. Islam facilitated long distance trade by offering useful sets of tools for merchants including contract law, credit, and information networks. Muslim merchant-scholars also played an important role in non-Muslim kingdoms as advisors and scribes in Ghana. They had the crucial skill of written script, which helped in the administration of kingdoms.
Over the next few decades, African rulers began to adopt Islam while ruling over populations with diverse faiths and cultures. Many of these rulers blended Islam with traditional and local practices in what experts call the mixing phase.

[25] The early presence of Islam was limited to segregated Muslim communities linked to the trans-Saharan trade. In the 11th century Andalusian geographer, Al-Bakri, reported accounts of Arab and North African Berber settlements in the region. Several factors led to the growth of the Muslim merchant-scholar class in non-Muslim kingdoms. Islam facilitated long distance trade by offering useful sets of tools for merchants including contract law, credit, and information networks. Muslim merchant-scholars also played an important role in non-Muslim kingdoms as advisors and scribes in Ghana. They had the crucial skill of written script, which helped in the administration of kingdoms.

[26] Over the next few decades, African rulers began to adopt Islam while ruling over populations with diverse faiths and cultures. Many of these rulers blended Islam with traditional and local practices in what experts call the mixing phase.

[24] "Kanem Krallığı". Kingdom of Kanem. World History Encyclopedia. 23 Nisan 2019. 8 Mayıs 2019 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 25 Haziran 2024.
The Kingdom of Kanem (aka Kanim) was an ancient African state located in modern-day Chad, which flourished from the 9th to 14th century CE. With its heartland in the centre of the African continent on the eastern shores of Lake Chad, the kingdom was formed by a confederation of nomadic peoples and then ruled by the Saifawa dynasty.
By the end of the 13th century CE, the kingdom was at its height and even controlled the vital Saharan oases of the Fezzan region, although it could not hold on to such a hot property for more than half a century.

[28] The Kingdom of Kanem (aka Kanim) was an ancient African state located in modern-day Chad, which flourished from the 9th to 14th century CE. With its heartland in the centre of the African continent on the eastern shores of Lake Chad, the kingdom was formed by a confederation of nomadic peoples and then ruled by the Saifawa dynasty.

[29] By the end of the 13th century CE, the kingdom was at its height and even controlled the vital Saharan oases of the Fezzan region, although it could not hold on to such a hot property for more than half a century.

[25] "Oyo İmparatorluğu". Oyo Empire. Encyclopaedia Britannica. 30 Mayıs 2023. 8 Haziran 2024 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 25 Haziran 2024.
Oyo empire, Yoruba state north of Lagos, in present-day southwestern Nigeria, that dominated, during its apogee (1650–1750), most of the states between the Volta River in the west and the Niger River in the east. It was the most important and authoritative of all the early Yoruba principalities.
According to traditions, Oyo derived from a great Yoruba ancestor and hero, Oduduwa, who likely migrated to Ile-Ife and whose son became the first alaafin (alafin), or ruler, of Oyo.

[31] Oyo empire, Yoruba state north of Lagos, in present-day southwestern Nigeria, that dominated, during its apogee (1650–1750), most of the states between the Volta River in the west and the Niger River in the east. It was the most important and authoritative of all the early Yoruba principalities.

[32] According to traditions, Oyo derived from a great Yoruba ancestor and hero, Oduduwa, who likely migrated to Ile-Ife and whose son became the first alaafin (alafin), or ruler, of Oyo.

[26] "Nijerya'nın yeni devlet başkanı Buhari". 1 Nisan 2015 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 1 Nisan 2015.

[27] "Nigeria election 2019: Vote delayed on polling day". BBC. 16 Şubat 2019. 16 Şubat 2019 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 16 Şubat 2019.

[28] . EKOTÜRK. 24 Ekim 2021. 24 Ekim 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Ekim 2021.