Siyonizm (İbranice: צִיּוֹנוּת, romanize: Tsiyyonut), tarihî İsrail Toprakları olarak tanımlanan topraklarda bir Yahudi devletinin asırlar sonra yeniden kurulmasını destekleyen, savunan ve Yahudi milliyetçiliğini temel alan ideolojik fikir hareketidir. Modern Siyonizm, 19. yüzyılın sonlarında Orta ve Doğu Avrupa'da ulusal bir canlanma hareketi olarak hem şiddetlenen antisemitizm dalgalarına tepki olarak hem de "Yahudi Aydınlanması" olarak da bilinen Haskala'ya bir cevap olarak ortaya çıktı. Kuruluşundan çok kısa bir süre sonra varlıklı Yahudi soyluların ilgisini çeken hareket, Osmanlı İmparatorluğu'nun kontrol ettiği Filistin'de sürdürülebilir bir Yahudi devletini, 1900 yıl sonra tekrar yaratmayı amaçlıyordu.
1948'e kadar Siyonizmin öncelikli hedefleri: İsrail topraklarında, Yahudi egemenliğinin yeniden kurulması ve Yahudilerin, diasporada yaşadıkları antisemitik ayrımcılıktan ve zulümden kurtarmaktı. İsrail Devleti'nin 1948'de kurulmasından bu yana Siyonizm, öncelikle İsrail adına savunuculuk yapmayı, onun varlığına ve güvenliğine yönelik tehditleri ele almayı ve diasporadaki Yahudileri herhangi bir katliam girişimine korumayı amaçlamış durumdadır.
Dinî Siyonizm Yahudilerin, dinsel Yahudiliğe bağlı kalarak Yahudi kimliklerini sürdürmelerini ister, diğer ırklarla asimilasyonuna karşı çıkar ve kendi devletlerinde çoğunluk millet olmalarının bir yolu olarak Yahudilerin, İsrail'e geri dönmesini savunur. tarafınca kurulan kültürel Siyonizm, İsrail'de bir Yahudi "ruhani merkezi" seküler vizyonunu besledi. Politik Siyonizmin kurucusu Herzl'in aksine Ahad Ha'am, kurulacak yeni devletin "sadece Yahudilerce yönetilecek bir devlet" olmasını amaçlıyordu, "sadece Yahudi ırkına özel bir devlet" olmasını değil.
Terminoloji
Siyonizm sözcüğü, İbranicedeki Siyon (ציון, Tzi-yon) sözcüğünden türetilmiştir. İsmin kökeni, Kudüs yakınlarında bulunan Siyon Dağı'na veya Siyon Kalesi'ne dayatılmaktadır. Sonraları, Kral Davud döneminde, "Siyon" tüm Kudüs şehrine ve İsrail Diyarı'na atıfta bulunan bir kapsamlama haline geldi. Tora'daki birçok sözde, İsrailoğulları'ndan "Siyon halkı", "Siyon'un oğulları / kızları" olarak bahsedilir.
Yahudi milliyetçiliğini tanımlamak için kullanılan bir terim olarak "Siyonizm," ilk milliyetçi Yahudi öğrenci hareketi Kadimah'ın kurucusu Avusturyalı Yahudi yayımcı Nathan Birnbaum tarafından, kendi çıkarttığı Selbstemanzipation adlı gazetede, 1890 yılında ortaya atılmıştır. (Birnbaum bir süre sonra siyasi Siyonizme sırtını dönerek ilk Haredi hareketi olan Agudat Israel'in genel sekreteri olmuştur.)
Siyonizm, Yahudi anavatanını sadece ve sadece Eretz Israel'de kurmayı tasarlayan bir Yahudi milliyetçi hareketi olması ile Toprakçılıktan (Tertoryalizm) ayırılabilir. Siyonizmin ilk dönemlerinde, Yahudilerin Avrupa dışına yerleştirilmesine yönelik bir dizi teklif getirilmişse de, bunlar eninde sonunda ya reddedilmiş ya da başarısızlıkla sonuçlanmıştır. Bu tekliflerin yarattığı tartışmalar ise Siyonist hareketin niteliği ve odağının tanımlanmasına katkıda bulunmuştur.
Genel bakış
Bütün Siyonistlerin buluştuğu ortak payda, İsrail diyarının Yahudiler için millî yurt olarak tanımlanmasıdır. Bu tanımlama ve anlayış, tarihi bağların ve dini geleneklerin Yahudileri İsrail’e bağlamasından doğar. Siyonizm standart bir ideolojiye dayanmaz ve birçok ideoloji arasındaki dialoglara dönmüştür: Genel Siyonizm, Dini Siyonizm, İşçi Siyonizmi, , Yeşil Siyonizm, v. b.
Millî bir devletleri olmaksızın, Yahudi diasporasının iki binyıl (milenyum) süren varlığından sonra, Siyonist hareket; 19. Yüzyılda Laik Yahudiler tarafından kuruldu. ve Rusya İmparatorluğu’ndaki Yahudi pogromlarında da görülen, Avrupa’daki artan anti semitizme cevap olarak Aşkenaz Yahudilerin çoğunlukla desteklediği bir tepki olarak ortaya çıktı. Resmî olarak, hareket, Avusturya-Macaristanlı gazeteci Theodor Herzl tarafından 1897 yılında bastığı Der Judenstaat (Yahudi Devleti) kitaptan sonra kurulmuştur. O zamanlar, hareket, Yahudilerin Osmanlı’nın bir parçası olan Filistine gitmelerini destekledi.
Başta diğer birçok Yahudi asimilasyonu ve antisemitizme tepki olan hareketler içinde yer almasına rağmen, Siyonizm hızlı bir şekilde büyüdü ve Yahudi politikalarında dominant bir güç haline geldi. Hareket sonunda başarılı oldu ve 14 Mayıs 1948’de İsrail Devleti Yahudilerin ülkesi olarak kuruldu. İsrail’de yaşayan Yahudilerin oranı da daimi bir şekilde arttı ve hareketin oluşmasından günümüze kadar gerçekleşen göçlerle, dünyadaki Yahudilerin yaklaşık %40'ı, İsrail’de yaşamaktadır. Bu oranı dünyadaki diğer bütün ülkelerden fazladır. Bu iki sonuç Siyonizm’in diğer Yahudi politik hareketlerden daha başarılı olduğunu gösterir. Bazı akademik çalışmalarda, hem diaspora politikaları altında işlenir hem de millî kurtuluş hareketlerine örnek olarak üzerinde çalışılır.
Siyonizm aynı zamanda, modern dünyayla Yahudilerin ilişkilerine yönelik de tutum aldı. Diaspora’dan dolayı, birçok Yahudi dışlanmış kaldı ve modern çağ hakkında pek fikre sahip değillerdi. Birçok Yahudi tamamen asimile olup, inançlarını geride bırakıp modern dünyaya entegre olmak istiyorlardı. Asimilasyonu destekleyen radikal grup, Yahudilerin Avrupa toplumuna tamamen entegre olmalarını istedi. Böylece, Yahudiler ve Yahudi olmayanlar arasındaki fark ortadan kalkacaktı. Bu grup homojen bir topluma kendi kimliklerinden vazgeçerek ulaşmayı amaçladı. Başka bir asimilasyon yöntemi olarak kültürel sentez, Yahudiliğe ait gelenekleri korurken, modern dünyayı kabule edip ona göre davranmayı öne sürdü. Bu fikri öne sürenler daha korumacı oldular, böylece bir yandan gelenekleri kaybetmeyip, öte yandan modern çağa ayak uydurabileceklerdi.
Örgütlenme
Ülke | Üyeler | Delegeler |
---|---|---|
Polonya | 299.165 | 109 |
ABD | 263.741 | 114 |
Filistin | 167.562 | 134 |
Romanya | 60.013 | 28 |
Birleşik Krallık | 23.513 | 15 |
Güney Afrika | 22.343 | 14 |
Kanada | 15.220 | 8 |
Dünya çapındaki çok uluslu Siyonist hareket bir temsili demokrasi şeklinde yapılandırılmıştır. Dört yılda bir kongreler düzenlenmekte (II. Dünya Savaşı'ndan önce iki yılda bir düzenlenmekteydiler) ve kongreye katılan delegeler üyeler tarafından seçilmektedir. Üyelerin, şekel adı verilen üyelik aidatını ödemesi gerekir. Kongrede, delegeler 30 kişilik icra kurulunu, bu kurul da hareketin liderini seçerdi. Kuruluşundan itibaren demokratik bir yapıya sahip olan harekette kadınlar da oy hakkını, Birleşik Krallık'ta oy hakkını kazanmadan da önce, elde etmişlerdir. 1917 yılına kadar, devamlı küçük ölçekli göç ve Yahudi Ulusal Fonu (1901 – Yahudilerin yerleşimi için toprak satın alan bir yardım derneği) ve İngiliz-Filistin Bankası (1903 – Yahudi işletmelerine ve çiftçilere kredi sağlayan bir kuruluş) gibi oluşumların kurulması yoluyla bir anavatan kurma stratejisini izlemiştir. 1942 yılında düzenlenen Biltmore Konferansı'nda, Siyonistler programlarını değiştirerek hareketin amacı olarak bir Yahudi devleti kurulmasını talep ettiler.
1968 yılında Kudüs'te bir araya gelen 28. Siyonist Kongresi, "Kudüs Programı"nda belirtilen beş noktayı Siyonizmin günümüzdeki amaçları olarak kabul etmiştir. Bu noktalar şöyledir:
- Yahudi Halkının birliği ve İsrail'in Yahudi yaşamında sahip olduğu merkezi önem;
- Yahudi Halkının, tüm ülkelerden yapılacak göçler (Aliyah) yoluyla, tarihi anavatanı olan Eretz Israel'de bir araya gelmesi;
- Adalet ve barış vizyonu üzerine kurulu olan İsrail Devleti'nin güçlendirilmesi;
- Yahudi ve İbrani dili eğitiminin ve Yahudi ruhani ve kültürel değerlerinin teşvik edilmesi yoluyla Yahudi Halkının kimliğinin korunması;
- Yahudi haklarının her yerde korunması.
İsrail'in kurulmasından bu yana, hareketin rolü önemini çok büyük ölçüde yitirmiş olsa da, hareket içindeki ideolojik farklılıklar gerek İsrail'de gerekse Yahudiler arasında yapılan siyasi tartışmaların çok önemli bir parçası olmayı sürdürmektedir.
İşçi Siyonizmi
İşçi Siyonizmi Doğu Avrupa'da doğmuştur. sosyalist Siyonistlere göre, yüzyıllar boyunca Yahudi düşmanı toplumlar içinde gördükleri baskı yüzünden Yahudiler süklüm püklüm, aciz, umutsuz bir hale düşmüşler, bu da Antisemitizmin daha da şiddetlenmesine davetiye çıkartmıştı. Bu grup, Yahudi ruhu ve toplumunda bir devrimin gerekli olduğunu, bu devrimin de kısmen İsrail'e göç ederek, kendilerine ait bir ülkede çiftçilik, işçilik ve askerlik yapan Yahudiler tarafından gerçekleştirilebileceğini savunuyorlardı. Çoğu Sosyalist Siyonist, geleneksel dine dayalı Yahudiliğin uygulanmasına Yahudi halkı arasında "Diyaspora zihniyeti"ni devam ettirdiği gerekçesiyle karşı çıkmış ve İsrail'de "kibbutzim" adı verilen kırsal topluluklar oluşturmuştur. Her ne kadar Sosyalist Siyonizm Yahudiliğin temel değerleri ve ruhaniliğinden esinlenmiş ve felsefi olarak bu esaslar üzerine kurulmuşsa da, Yahudiliğin ifade edilmesinde benimsediği ilerici yaklaşım Ortodoks Yahudilik ile arasında karşıtlığa dayalı bir ilişkiyi beslemiştir.
Filistin'deki İngiliz Manda Yönetimi sırasında, İşçi Siyonizmi Filistin'deki Yahudi yerleşimi Yişuv'un siyasi ve ekonomik hayatında baskın güç haline gelmiş ve İşçi Partisi'nin yenilgisi ile sonuçlanan 1977 seçimlerine kadar da İsrail'deki siyasi yapının hakim ideolojisi olmayı sürdürmüştür. Gelenek (zayıflamış olmakla birlikte) İşçi Partisi tarafından hâlen sürdürmekte, parti son yıllarda Batı Şeria ve Gazze'de bir Filistin Devleti'nin kurulmasının savunuculuğunu yapmaktadır.
Liberal Siyonizm
Genel Siyonizm (ya da Liberal Siyonizm), başlangıçta 1897 yılında toplanan Birinci Siyonist Kongresi'nden I. Dünya Savaşı'na kadar olan dönemde Siyonist hareket içindeki hakim eğilim olmuştu. Genel Siyonistler kendilerini Herzl ve Chaim Weizmann gibi Siyonist liderlerin gıpta ile baktığı liberal Avrupa orta sınıfı ile özdeşleştirmiştir. Liberal Siyonizm günümüzde İsrail'deki herhangi bir parti ile ilişkilendirilemese de, İsrail siyasetinde serbest piyasa ilkelerini, demokrasiyi ve insan haklarına bağlılığı savunan güçlü bir eğilim olarak varlığına devam edip sürdürmektedir.
Milliyetçi Siyonizm
Milliyetçi Siyonizm, Jabotinski'nin önderliğindeki Revizyonist Siyonistlerin içinden çıkmıştır. Revizyonistler, bir Yahudi devleti kurulmasının Siyonizmin amaçlarından biri olduğunu beyan etmeyi reddederek 1935 yılında Dünya Siyonist Örgütü'nden ayrıldılar. Revizyonistler, Arap nüfusunu Yahudilerin kitlesel göçünü kabul etmeye zorlamak ve bölgedeki İngiliz çıkarlarını savunmak üzere Filistin'de bir Yahudi Ordusu kurulması fikrini savunuyorlardı. Revizyonist Siyonizm zaman içinde evrilerek İsrail'de 1977 yılından bu yana birçok hükûmetin ana ortağı olan Likud Partisi'ne dönüşmüştür. Parti, İsrail'in Batı Şeria ve Doğu Kudüs'teki kontrolünü sürdürmesini savunmakta ve Arap-İsrail anlaşmazlığında sert bir çizgi izlemektedir. 2005 yılında, Likud işgal altındaki topraklar üzerinde bir Filistin Devleti kurulması konusunda bölünmüş ve barış görüşmelerinden yana tavır koyan parti üyeleri Kadima Partisi'ni kurmuştur.
Dinî Siyonizm
1920'li ve 1930'lu yıllarda, Aşkenaz haham Abraham Yishak Kook (ilk Filistin Hahambaşısı) ve oğlu Haham Zevi Judah Kook, din karşıtlığını ima eden unsurlarını reddettikleri Siyonizmin birçok idealinde muazzam bir dini ve geleneksel değer gördüler. Siyonizmin pozitif ideallerini uygun şekilde kucaklayacak ve Ortodoks ve laik Yahudiler arasında bir köprü vazifesi yapacak bir Ortodoks Yahudilik kolu kurmayı amaçladılar.
Her ne kadar diğer Siyonist gruplar zaman içinde milliyetçiliklerinde yumuşamaya gitmişlerse de, Altı Gün Savaşı'nın kazanımları, dini Siyonizmi İsrail siyasi yaşamında önemli bir konuma getirmiştir. Günümüzde ve Gush Emunim ile ilişkilendirilen Dini Siyonistler, Batı Şeria'daki Yahudi yerleşimleri konusunda ve Kudüs'ün Eski Şehir olarak adlandırılan bölümünün Yahudilerin kontrolü altına alınmasına yönelik çabalarda ön plana çıkmıştır.
Büyük ölçüde Modern Ortodoksları barındıran Dini Siyonizm, artan sayıda (daha geleneksel) Ultra-Ortodoks Yahudiyi de içine almaktadır. Sefarad partisi Şas Siyonist hareket ile doğrudan ilişkili olmamakla birlikte genel olarak bir Ultra-Ortodoks gündem izlemektedir.
Yeşil Siyonizm
Yeşil Siyonizm, Siyonizm’in İsrail’in doğasıyla ilgilenen bir dalıdır. Çevresel tek Siyonist parti Yeşil Siyonist İttifakıdır.
Neo-Siyonizm ve Post-Siyonizm
20. yüzyılın son çeyreğinde, İsrail’deki klasik milliyetçilik azalmaya başladı. Bu, diğer iki muhalif hareketin doğuşuna sebep oldu: ve Post-Siyonizm. Bu iki hareket dünya çapındaki iki fenomenin İsrail versiyonları anlamına geldi:
- Globalleşmenin ortaya çıkması, market toplumu ve liberal kültür
- Yerel ters tepki.
Neo-Siyonizm ve Post-Siyonizm, Klasik Siyonizm’le aynı özellikleri paylaşırlar fakat, hissettirilen duruş ve çap ayrımları ortaya koyar. Neo-Siyonizm, Siyonist milliyetçiliğin dini ve çıkarcı yönlerini ortaya koyar, öte yandan Post-Siyonizm, daha normalleşme ve evrenselliğe yönelik bir yaklaşımda bulunur. Post-Siyonizm’e göre İsrail “Yahudiler için devlet” olmaktan çıkmalı ve bütün vatandaşları için bir devlet olmalı ya da Arap ve Yahudilerin eşit güce sahip olduğu, çift-milliyetçi bir yapıya bürünmelidir.
Siyonizm ve Haredi Yahudilik
Haredi Ortodoksların birçoğu Siyonist hareketin parçası değildir. Siyonizmi laik görüp, milliyetçiliği doktrin olarak kabul etmemekteler. Yahudiliği ilk ve en önde gelen din olarak görmektedirler. Buna rağmen, Shas gibi bazı Haredi hareketler, açıkça Siyonist hareketle bağını ortaya koymaktadır.
Haredi hahamlar İsrail’i Yahudiliğin temellerine uyan, Yahudilere özgü bir devlet olarak görmemektedir. Bunun sebebi ülkeyi laik bulmalarıdır. Bununla birlikte, kendilerini, Yahudilerin dini bilince ulaşmalarında onlara yardımcı olması gereken kesim olarak görmektedirler. İki Haredi politik parti İsraildeki seçimlere girmektedir. Bazen, bu partiler, milliyetçi ya da Siyonist fikirlerin pararlelinde bulunur, bunun temel sebebi bu partilerin İsrailin Yahudiliğini güçlendirmek istemeleridir.
Siyonist hareketle ilişkisi olduğunu kabul etmese de 2010 yılında, katıldı. Partiye oy verenler kendilerini genelde Siyonist olarak görürler ve partilerin Knesset’teki üyeleri Siyonist denilebilecek politikaları savunmaktadır. Hasidik olmayan Litvanyali Haredi Aşkenazlar, Aşkenaz partisi tarafından temsil edilmekte ve bu parti Siyonist hareketle aralarında bir ilişki kurmaktan hep kaçınmıştır. Partinin en büyük amacı İsrail ve İsrail kanunlarının Halaha’ya uymasıdır.
Siyonist inançların özellikleri
Siyonizm, bir Yahudi devleti kurma amacıyla oluşmuştur. İleriki dönemde Siyonist liderler İsrail topraklarında Yahudi devletini kurmayı amaçlamalarına rağmen, Theodor Herzl, Amerika Birleşik Devletleri’ne Kuzey Afrika’daki kolonilerden birinde Yahudi yerleşim birimi kurmak için yaklaştı. İsrail topraklarına Aliyah (göç) Yahudi ibadetlerinde daima tekrarlanan konudur. Diasporada yaşamayı reddetmek, Siyonizmin merkezinde yer alır. Fikre göre diaspora, bir Yahudinin ve Yahudi millî bilincinin tamamıyla gelişmesini engellemektedir.
Siyonistler genelde İbranice konuşur. Bu dil Sami dillerinden olup, antik Yehuda’nın özgür koşullarında geliştirildi. Birçok Siyonist, Avrupa dillerinden etkilenmiş Yidiş dilini konuşmayı reddeder. İsrail’e göçtükten sonra diasporada kullandıkları dillerden ve isimlerden vazgeçerler. İbranice sadece ideolojik olarak tercih edilmedi, dil ayrıca bütün İsraillilerin ve yeni devletin ortak dili oldu. Bu Siyonistler arasında kültürel ve politik bağları güçlendirdi.
Siyonist düşüncenin ana hatları ʼnde gösterilir:
İsrail toprakları Yahudilerin doğum yeridir. Bu topraklarda Yahudilerin manevi, dini ve politik kimlikleri şekillenmiştir. Bu topraklarda ilk devletlerini kurdular ve kültürel değerlerini yarattırlar ve bu topraklar Dünyaya kitapların en mukkadesini verdi.
Topraklarından güçle kovulduktan sonra Yahudiler topraklarına geri dönme ümitlerini hiç kaybetmediler ve daima eve dönüp politik özgürlüklerine kavuşmak için dua ettiler.
Bu tarihi ve geleneksel bağlarla, Yahudiler, kendilerini antik evlerine tekrar entegre etmek için çaba gösterdiler ve yakın tarihlerde kitleler halinde geri döndüler.
Siyonizm, anti-semitizmle savaşmaya adamıştır kendisini. Bazı Siyonistler anti-semitizmin hiçbir zaman yok olmayacağına inanır öte yandan bazıları Siyonizmin ant-semitizmi bitirecek araç olduğuna inanır.
Tarihçe
Her ne kadar İsrail Diyarı'nda (Eretz Yisra'el) her zaman bir Yahudi cemaati bulunmuşsa da, MS 1. yüzyıldan itibaren, Yahudilerin çoğunluğu sürgünde yaşamıştır. Yahudilik inanışına göre, Eretz Yisra'el ya da diğer adıyla Siyon, Tevrat'ta Tanrı tarafından Yahudilere vadedilmiş bir ülkedir. İkinci yüzyıldaki Bar Kokhba ayaklanmasının ardından, Romalılar Yahudileri Filistin'den sürmüş, Yahudi diyasporası da bu şekilde ortaya çıkmıştır.
On dokuzuncu yüzyılda, Yahudilik içinde Filistin'e dönüşe destek veren akımın popülerliği de artmıştır. Siyonizm öncesi Aliyah ile, Yahudiler, Siyonizmin fiilen başladığı yıl olarak kabul edilen 1897 yılından önce de Filistin'e göç ediyorlardı. Aktif Siyonizm'in başlangıcı kabul edilen 1897 yılından önce dahi Yahudilerin Filistin topraklarına göç ettiği görülmüştür.
Filistin'e ciddi Yahudi göçü 1882 yılında başlamıştır. Göçmenlerin çoğu, sık sık gerçekleştirilen pogromlardan ve devlet yönetimindeki baskılardan kaçtıkları Rusya'dan geliyordu. Bu gruplar, Batı Avrupa'daki Yahudi hayırseverlerden gelen mali destek ile bir dizi tarımsal yerleşim alanı oluşturdular. Rus Devrimi ve Nazi rejiminin başlaması ile de yeni Aliyahlar gerçekleştirilmiştir.
1890'lı yıllarda, Theodor Herzl Siyonizme yeni bir ideoloji ve fiili aciliyet katarak, Dünya Siyonist Örgütü'nün (WZO) oluşturulduğu 1897 yılında İsviçre'nin Basel şehrinde düzenlenen ilk kongrenin toplanmasını sağladı. Herzl'in amacı, Yahudi devleti hedefinin elde edilmesi için gerekli hazırlık niteliğindeki adımları başlatmaktı. Herzl'in Filistin'i hakimiyeti altında tutan Osmanlı yöneticileri ile bir siyasi anlaşma yapma teşebbüslerinin başarısızlıkla sonuçlanması üzerine başka hükûmetlerin desteği arandı. Filistin'de küçük ölçekli yerleşimlere destek veren WZO, Yahudilik duygusu ve bilincini güçlendirmeye ve dünya çapında bir federasyon kurmaya odaklandı.
Yıl | Müslümanlar | Yahudiler | Hristiyanlar | Diğerleri |
---|---|---|---|---|
1922 | 486.177 | 83.790 | 71.464 | 7.617 |
1931 | 493.147 | 174.606 | 88.907 | 10.101 |
1941 | 906.551 | 474.102 | 125.413 | 12.881 |
1946 | 1.076.783 | 608.225 | 145.063 | 15.488 |
Uzun bir devlet yönetiminde soykırım ve etnik temizleme ("pogromlar") siciline sahip olan Rus İmparatorluğu, yaygın şekilde Yahudi halkının tarihi düşmanı olarak kabul edilmekteydi. Lider kadrosunun büyük bölümü Almanca konuşanlardan oluştuğu için, Siyonist hareketin merkezi de Berlin'de bulunuyordu. I. Dünya Savaşı'nın başlangıcında, Yahudilerin (ve Siyonistlerin) büyük bölümü Rusya'ya karşı verdiği savaşta Almanya'nın safında yer aldı.
Rusya'dan gelen Yahudi göçmen Chaim Weizmann'ın yürüttüğü lobicilik çalışmaları ve Amerikan Yahudilerinin Amerika Birleşik Devletleri'ni Almanya'ya destek vermeye teşvik edeceği endişesi Britanya hükûmetini 1917 yılında Balfour Deklarasyonu'nu kaleme almaya sevk etti. Deklarasyon, Filistin'de bir Yahudi anavatanı kurulmasını onaylıyordu. Ayrıca, Britanya saflarında Filistin'de savaşmak üzere de Siyonistlerden oluşan Jabotinski komutasında bir askerî birlik kuruldu. 1922 yılında, Milletler Cemiyeti, Britanya'ya verdiği mandada söz konusu deklerasyonu kabul etti:
Manda (…) önsözde de belirtildiği gibi, Yahudiler için bir ulusal vatan kurulmasını ve kendi kendini yöneten kurumların oluşturulmasını ve ırkı ve dini ne olursa olsun, Filistin'de yaşayan herkesin medeni ve dini haklarını güvence altına alacaktır.
Balfour Deklarasyonu'nun çıkarılmasında oynadığı rol, Weizmann'ın hareketin lideri olarak seçilmesinin de önünü açtı. Weizmann, 1948 yılına kadar bu görevde kaldı.
Britanya Manda Yönetimi Filistin'e daha yüksek sayıda Yahudinin göç etmesine ve Yahudiler tarafından bölgedeki toprak ağalarından daha fazla arazi satın alınmasına yol açtı. Bunun sonucunda, yerel halkın topraksız kalması bölgedeki (çoğu zaman bizzat araziyi satan toprak ağalarının önderliğinde gelişen) huzursuzluğu körükledi. 1920, 1921 ve 1929 yıllarında yaşanan ayaklanmalara kimi zaman Yahudilere yönelik katliamlar da eşlik etti. Kurbanlar çoğunlukla Siyonist olmayan Ortodoks Yahudilerdi. Britanya ilkesel düzeyde Yahudilerin göçünü desteklemekle birlikte, Arapların çıkarttığı şiddet olaylarından ötürü Yahudi göçüne kısıtlamalar getirmiştir.
Hitler'in 1933 yılında Almanya'da iktidara gelmesinin ardından, 1935 yılında kabul edilen Nürnberg Yasaları Almanya Yahudilerini (daha sonraları da Avusturya ve Çek Yahudilerini) ülkesiz mülteciler haline getirdi. Benzer kurallar, Nazilerin Avrupa'daki müttefikleri tarafından da uygulanmıştır. Zaman içinde Yahudi göçünde yaşanan artış ve Arap dünyasına yönelik Nazi propagandasının etkisi ile Filistin'de 1936-1939 Arap ayaklanması yaşandı. Britanya durumu araştırmak için Peel Komisyonu'nu kurdu. Avrupa'daki Yahudilerin durumunu dikkate almayan komisyon, iki devletli bir çözüm ve halkların zorunlu transferi yönünde bir çağrıda bulundu. Ancak, Britanya bu çözümü reddederek yerine 1939 tarihli Beyaz Kitap'ı uygulamaya koydu. Beyaz Kitap, Yahudi göçüne 1944 yılı itibarıyla son verilmesini ve Yahudi göçmenlerin sayısının 75.000 ile sınırlandırılmasını planlıyordu. İngilizler, Manda yönetiminin sonuna kadar bu politikayı sürdürdüler.
Filistin'deki Yahudi cemaatinin büyümesi ve Avrupa'daki Yahudi varlığının muazzam bir yıkıma uğraması, Dünya Siyonist Örgütü'nün de devredışı kalmasına neden oldu. Amerikalı Siyonistlerin para yardımı ve Washington'daki nüfuzları ile destek verdiği, David Ben-Gurion'un liderliğindeki Filistin için Yahudi Ajansı, kendi politikalarını giderek artan şekilde dikte ettirmeye başladı.
İkinci Dünya Savaşı ve Holokost'un (Yahudi Soykırımı) ardından, başta Holokost'tan kurtulmuş olanlar olmak üzere, ülkesiz Yahudilerden oluşan muazzam bir dalga Britanya'nın belirlediği kurallara meydan okuyarak küçük teknelerle Filistin'e göç etmeye başladı. İngilizler, (aralarında çok sayıda öksüz kalmış çocuğun da bulunduğu) bu Yahudileri ya Kıbrıs'ta hapsetmiş ya da Britanya kontrolü altındaki Almanya'daki Müttefik İşgal Bölgeleri'ne göndermiştir. Bu ise, Siyonizmin tüm Yahudilerden destek bulması ve Amerikan Kongresi'nin Britanya'ya ekonomik yardım verilmesini reddetmesi ile sonuçlandı. Siyonist grupların Filistin'de İngilizlere yönelik saldırılarına ek olarak, imparatorluğu iflasın eşiğine gelmiş olan Britanya konuyu yeni kurulan Birleşmiş Milletler'e havale etmek zorunda kaldı.
1947 yılında, Birleşmiş Milletler Filistin Özel Komitesi (UNSCOP) Filistin'in batısının bir Yahudi devleti, bir Arap devleti ve Kudüs'ü çevreleyen BM kontrolü altındaki bir bölge (Coprus separatum) olmak üzere üçe bölünmesini yönünde tavsiyede bulundu. Bu taksim planı, 29 Kasım 1947 tarihinde, 181 Sayılı Birleşmiş Milletler Genel Kurul Kararı ile, 33 lehte, 13 aleyhte ve 10 çekimser oy ile kabul edildi. Oylamanın sonucu, Yahudilerin çoğunlukta olduğu şehirlerin sokaklarında kutlandı.
Filistinli Araplar ve Arap devletleri BM kararını reddederek tek bir devlet oluşturulmasını ve Yahudi göçmenlerin Filistin'den çıkartılmasını talep ettiler. 14 Mayıs 1948 tarihinde, Britanya mandasının sona ermesinin hemen ardından, Ben-Gurion'un liderliğindeki Yahudi Ajansı İsrail Devleti'nin kuruluşunu ilan etti ve aynı gün yedi Arap ülkesinin orduları İsrail'i istila etti. Savaş yüzünden yaklaşık 711.000 Filistinli Arap yaşadıkları toprakları terk etmek, 850.000 Yahudi de Arap dünyasından büyük çoğunlukla İsrail'e göç etmek zorunda kaldı.
İsrail Devleti'nin kuruluşundan bu yana, Dünya Siyonist Örgütü genellikle Yahudilerin İsrail'e göç etmeye teşvik edilmesi ve yardımcı olunmasına adanmış bir örgüt olarak işlev görmüştür. Örgüt, diğer ülkelerde İsrail'e siyasi destek sağlamış olsa da, İsrail'in iç politikasında küçük bir rol oynamıştır.
Hareketin 1948 yılından bu yana kaydettiği önemli başarılar arasında, göç eden Yahudilere lojistik destek sağlanması ve en önemlisi, Sovyetler Birliği'ni terk etme ve dinlerini özgür bir şekilde uygulama hakkı konusundaki mücadelelerinde Sovyet Yahudilerine yardım edilmesi de vardır.
Balfour İlanı ve Filistin Mandası
1903 yılında, , İngilizler tarafından Uganda’da bir vatan oluşturulması teklifini reddetti. 1917 yılında İngiliz hükûmeti Balfour Deklarasyonu ile Filistin’de bir Yahudi ülkesi kurma kararını verdi:
Majestelerinin hükümeti Filistinde Yahudiler için bir millî bir vatan kurma fikrini desteklemekte ve bu fikrin gerçekleşmesi için gereken desteği verecektir. Bu amaç gerçekleşirken, şu an o topraklarda bulunan Yahudi olmayan kişilerin sivil ve dini hakları korunacaktır.
1922 yılında, Milletler Cemiyeti, deklarasyonunu kabul etti ve İngilizlere Filistin himayesini verdi:
Himaye, Yahudi millî vatanın oluşturulmasını garanti altına alacak, kurulan devlette kendini yönetebilme organları kurulacak ve orada yaşayan Yahudi ve Yahudi olmayan herkesin hakları koruma altına alınacaktır.
Rusya'ya göç etmiş olan Yahudi Chaim Weizmann Balfour Deklarasyonun’daki katkılarindan dolayı hareketin başı olarak 1948 yılına kadar kaldı ve Devlet kurulduğunda İsrail’in ilk Başkanı oldu.
Yahudilerin Filistine göç etmesi ve feodal toprak sahiplerinden alınan geniş topraklar, topraksızlığa ve giderek artan hoşnutsuzluğa sebep oldu. 1920, 1921 ve 1929 yıllarında ayaklanmalar gerçekleşti ve zaman zaman Yahudilerin katledilmesiyle sonuçlandı. Kurbanlar genelde Siyonist olmayan, dört kutsal dört şehirdeki oldu.
Hitler'in yükselişi
1933 yılında Hitler Almanya'da yönetimi ele geçirdi ve 1935 ile Alman Yahudileri (ve daha sonra Avusturya ve Çek Yahudileri) vatansız göçmen oldular. Benzer kanunlar Avrupa'daki diğer Nazi müttefikleri tarafından uygulandı. Bu durumu takip eden Yahudi göçü ve Arap dünyasını hedef alan Nazi propagandası, 1936-1939 Filistin Arap ayaklanmasına neden oldu. İngiltere, durumu incelemek için kurdu. Komisyon, Avrupa'daki Yahudilerin durumunu değerlendirmedi ama iki-devlet çözümü savunarak zorunlu nüfus değişimi önerdi. İngiltere bu çözümü geri çevirdi ve bunun yerine () çözümünü öne sürdü. Bu çözüm 1944 yılına varıldığında Yahudi göçünü tamamlamayı planladı ve bu döneme kadar 75.000 Yahudi'nin göçünü sağlamayı amaçladı. Bu Avrupa'daki şiddetli ayrıma uğrayan ve gidecek yerleri olmayan Yahudiler için faciaydı. Bu politikayı İngilizler himayenin sonuna kadar yürütebildi.
Filistin'deki Yahudilerin sayısının artması ve Avrupa'daki Yahudilerin kötü durumu Dünya Siyonist Organizasyonunun güçlenmesini sağladı. David Ben-Gurion liderliğindeki Filistin Yahudi Kurumu Yahudilerin göçünü artırmak için Amerika'dan destek sağladı. Destek veren kurumlar arasında Amerika Filistin Komitesi de vardı.
II. Dünya Savaşı ve Holokost'tan sonra, çoğunluğunun Holokost'tan kurtulanlar olduğu ülkesiz çok sayıda Yahudi küçük botlarla İsrail'e göç etti. Holokost, Siyonist projesiyle dünyadaki Yahudiler arasında büyük bağlar kurdu. İngilizler Yahudileri ya Kıbrıs'ta tutukladı ya da Almanya'da müttefiklere ait alanlara gönderdi. Bu durum Yahudilerin Siyonizmi daha çok desteklemelerini sağladı. Siyonist gruplar Filistin'deki İngilizlere saldırdı ve İngilizler ise, karşılaştıkları iflasla, durumu Birleşmiş Milletlere götürdü.
1947 yılında , Batı Filistin'in Yahudi ve Arap devletler ve Birleşmiş Milletler tarafından kontrol edilen Küdus olarak bölünmesini önerdi. 181 nolu çözüm önergesi 1947 yılı Kasımında 33 kabul, 13 ret ve 10 nötr oyla kabul edildi. Karar Yahudi şehirlerde kutlamalarla karşılandı. Buna rağmen Filistinli Araplar ve Arap Devletler BM kararını reddetti ve Yahudi göçmenlerin geri gönderilmesini istedi. Bu durum 1948 Arap-İsrail Savaşıyla sonuçlandı.
İsrail'in kuruluşu
14 Mayıs 1948'de, İngiliz himayesi sona erdi ve David Ben-Gurion Tel Aviv'de İsrail devletinin kurulduğunu ilan etti ve aynı gün yedi Arap ülkesi İsrail'i işgal etti. Çatışmalar 711.000 Filistinli Arabın yaşadıkları yerden göçmesine neden oldu. Bu Filistinliler tarafından (Felaket) olarak adlandırıldı ve Arap ülkelerindeki 850.000 Yahudi İsrail'e göçtü. Birçok kanunla, İsrail, göçen Filistinlilerin geri dönmesini engelledi.
İsrail Devleti'nin kurulmasından itibaren, , Yahudileri İsrail'e göçmek için destekleyen bir kurum olarak çalışmalarına devam etti. İsrail iç politikasına karışmazken, İsrail'e politik destek verdi. En büyük başarıları arasında göçen Yahudiler için lojistik destek vermek, Yahudilerin SSCB'den ayrılmalarını sağlayacak yasal zemini hazırlamak ve SSCB'de kalan Yahudilerin dinlerini özgürce yaşamalarını desteklemekti.
Herzl'in II. Abdülhamid'e teklifi
Yahudilerin Filistin'e yerleştirilmesini amaçlayan Theodor Herzl, 17 Mayıs 1901 tarihinde II. Abdülhamid ile görüştü. Bu görüşmede Herzl'e bir Mecidiye Nişanı verildi. II. Abdülhamid ile görüşmesinden sonra konu hakkında Daily Mail gazetesine mülakat veren Herzl, görüşmeden duyduğu memnuniyeti vurgulayıp Yahudilerin II. Abdülhamid'den daha iyi bir dostu ve seveni olmadığını ifade etti. II. Abdülhamid, belirli bir yerde toplu hâlde olmamak şartıyla Yahudilerin Osmanlı topraklarına gelmelerini kabul etti ancak Filistin'e yerleşim konusunda bir adım atmadı. Herzl'in asıl isteği ise Yahudilerin doğrudan Filistin'e yerleşmesini sağlamak idi. Bunun karşılığında da Osmanlı borçlarının önemli bir kısmını ödeyecekti. II. Abdülhamid, Yahudilerin dağınık bir şekilde Mezopotamya'ya yerleşmelerini teklif etti ancak bu teklif Herzl tarafından kabul edilmedi. Çünkü Herzl, ilave yerleşim yeri olarak Filistin, Hayfa ve çevresini istemekteydi. Konu hakkında Osmanlı Arşivleri'nde bulunan belgeler de, II. Abdülhamid'in Herzl'i huzurundan kovmadığını ve Padişahın Yahudilerin yerleşimi için Mezopotamya'yı teklif ettiğini göstermektedir.
Siyonizme yönelik muhalefet ve eleştiriler
1920'li yıllarda, Siyonist hareketin giderek daha laik bir kimliğe bürünmesi, bazı Ortodoks Yahudi gruplarının da muhalefetini çekmiştir. Harekete, İslami kuruluşlar ve milliyetçi Arap örgütlerinin yanı sıra, kimi asimile olmuş Yahudiler ve Siyonizmin Britanya'nın Hindistan'daki kalabalık Müslüman tebaası ile ilişkilerine zarar vereceği endişesini taşıyan İngiliz emperyalistlerinin de muhalefeti ile karşılaştı. Zaman zaman Marksist örgütler de çeşitli nedenlerden ötürü Siyonizme karşı çıkmışlardır.
İsrail'de, 1930'lu ve 1940'lı yıllarda başını şair Yonatan Ratoş'un çektiği Kenancı hareket, "İsraillilik"in etnik kimlikler üstü bir milliyet olması gerektiği fikrini savunmuştur.
Yirminci yüzyılın son çeyreğinde, İsrail'deki klasik milliyetçilikte bir düşüş yaşandı. Bu ise, neo-Siyonizm ve post-Siyonizm gibi iki karşıt hareketin yükselmesine yol açtı. Her iki hareket de, aslında dünya çapında rastlanan bir görüngünün İsrail'e uyarlanmış haliydi: (1) küreselleşmenin, bir pazar toplumunun ve liberal kültürün yükselişi ve (2) yerel bir tepki. Neo-Siyonizm ve post-Siyonizm, bir yandan "klasik" Siyonizm ile belirli özellikleri paylaşırken diğer yandan da halihazırda Siyonizmde mevcut olan birbirine muhalif ve taban tabana zıt kutupları vurgulamaları ile birbirinden ayrılmaktadır. "Neo-Siyonizm, Siyonist milliyetçiliğin kurtarıcılık ve adanmışlık boyutlarına vurgu yaparken, post-Siyonizm ise normalleşme ve evrenselcilik boyutlarının altını çizer."
Marcus Garvey ve Siyah Siyonizm
Siyonistlerin, Filistin'de Yahudiler için bir Ulusal Anavatan oluşturulmasına Britanya'nın desteğini kazanmaya yönelik çabalarının başarı ile sonuçlanmasından etkilenen Jamaikalı milliyetçi Marcus Garvey, Afrika asıllı Amerikalıların Afrika'ya dönmesine adanmış bir hareket başlattı. 1920 yılında, Harlem'de yaptığı bir konuşmada, Garvey şunları söylüyordu: "diğer ırklar —Yahudiler Siyonist hareket, İrlandalılar ise İrlanda hareketi yoluyla— davalarını başarıya ulaştırmak için uğraştılar ve ben de bedeli ne olursa olsun, Zencilerin menfaatlerinin gözetilmesini sağlamak için uygun şartları yaratmaya karar verdim." Garvey, Amerikalı Siyahların Afrika'ya göç etmesi için uygun şartları yaratmak amacıyla, Black Star Line adlı bir gemicilik şirketi kurduysa da, çeşitli sebeplerden ötürü bu girişimi başarısızlıkla sonuçlandı. Ortaya attığı fikirler, Jamaika'da Rastafaryanizme, Siyah Yahudilere ve İsrail'e yerleşmeden önce Liberya'ya taşınan Kudüs'ün Afrikalı İbrani İsrailoğulları'na esin kaynağı oldu.
Yahudi olmayanlardan Siyonizme verilen destek
Yahudilerin İsrail Diyarı'na dönüşüne verilen siyasi destek, Yahudi Siyonizminin bir siyasi hareket olarak resmen örgütlenmesinden de eskiye dayanır. On dokuzuncu yüzyılda, Yahudilerin Kutsal Topraklara Döndürülmesi'nin savunucularına Restorasyoncular adı verilmekteydi. Yahudilerin Kutsal Topraklara geri dönmesi, Kraliçe Victoria, Kral VII. Edward, ABD Başkanı John Adams, Güney Afrika Başbakanı General Smuts, Çekoslovakya Cumhurbaşkanı Masaryk, İtalyan filozof ve tarihçi Benedetto Croce, Kızılhaç'ın kurucusu ve Cenevre Konvansiyonları'nın yazarı Henry Dunant ve Norveçli bilim insanı ve hayırsever Fridtjof Nansen gibi önde gelen isimler tarafından da yaygın olarak desteklenmiştir.
Bakan M. Cambon'un şahsında, Fransız hükûmeti de resmen, "İsrailoğullarının yüzyıllar önce sürgün edilerek çıkarıldıkları topraklarda Yahudi milliyetinin yeniden doğuşunu" sağlamayı taahhüt etmiştir.
Çin'de, aralarında Sun Yat-Sen'in de bulunduğu Milliyetçi hükûmetin önde gelen isimleri Yahudilerin bir Ulusal Anavatan kurma arzularına sempati ile baktıklarını ifade etmişlerdir.
Siyonizmi destekleyen Hristiyanlar
Siyonizm öncesinde, Yahudilerin Kutsal Topraklara dönüşü fikrinin Hristiyanlar tarafından desteklenişi uzun bir tarihe sahiptir. Siyonizme destek veren ilk ünlü isimler arasında, Britanya Başbakanları David Lloyd George ve Arthur Balfour, ABD Başkanı Woodrow Wilson ve Siyonizme destek vermeye yönelik faaliyetleri yüzünden Britanya Ordusu tarafından Filistin'de görev yapması süresiz olarak yasaklanan Orde Wingate de bulunmaktadır. Carleton Üniversitesi'nden Charles Merkley'e göre, Hristiyan Siyonizmi 1967'deki Altı Gün Savaşı'nın ardından kayda değer ölçüde güç kazanmıştır ve başta Amerika Birleşik Devletleri'ndekiler olmak üzere, birçok dönemselci Hristiyan, bugün Siyonizme güçlü destek vermektedir.
Ahir Zaman Azizleri İsa Mesih Kilisesi'nin kurucusu Joseph Smith, yaşamının son yıllarında, "Yahudiler için İsrail diyarına dönme zamanının şimdi" olduğunu ilan etmiştir. 1842 yılında, Smith, Ahir Zaman Azizleri İsa Mesih Kilisesi'nin Havarilerinden Orson Hyde'ı, toprakları Yahudilerin dönüşüne adamak için Kudüs'e göndermiştir.
İsrail'e açık destek veren Hristiyan Araplar arasında, her ikisi de Mısır doğumlu olan, İsrail'i Savunan Araplar7 Nisan 2006 tarihinde Wayback Machine sitesinde . adlı Web sitesinin kurucusu Amerikalı yazar Nonie Darwish ve Viva Israele adlı kitabın yazarı, eski Müslüman Magdi Allam da bulunmaktadır. Lübnan doğumlu Amerikalı Hristiyan gazeteci ve Gerçek için Amerikan Kongresi'nin kurucusu Brigitte Gabriel, Amerikalıları "Amerika, İsrail ve Batı medeniyetini savunmak için korkusuzca seslerini duyurmaya" çağırmaktadır.
Siyonizme destek veren Müslümanlar
1873 yılında, İran Şahı Nasıreddin Şah, gerçekleştirdiği Avrupa seyahati sırasında aralarında Sir Moses Montefiore'nin de bulunduğu Britanyalı Yahudi liderleri ile bir araya geldi. Görüşme sırasında, İran şahı Yahudilerin toprak satın alarak burada Yahudi halkı için bir devlet kurmalarını tavsiye etmişti.
Bugünkü Ürdün kraliyet ailesinin atalarından ve Osmanlı Türklerine karşı Arap direnişinin lideri (Osmanlı karşıtı Yahudi direnişi ile birlikte) Mekke Şerifi Hüseyin bin Ali, I. Dünya Savaşı sırasında, "Bu ülkenin kaynakları bakir topraklardır ve bu Yahudi göçmenler tarafından [Avrupa'dan getirecekleri teknoloji ile] işlenecektir" demiş, Yahudilere abna'ihelasliyin (toprakların "öz evlatları") olarak adlandırmıştır. Hiçbir zaman hayata geçirilmeyen 1919 tarihli, Faysal-Weizmann Anlaşması'nda, oğlu Emir Faysal, "Onların [Siyonist] ulusal arzularını gerçekleştirilmesinin en emin yolu, Arap devletlerinin ve Filistin'in gelişmesinde mümkün olan en yakın işbirliği yoluyladır" diyen bir bildiriye imza atmıştır. Faysal'ın 1919 yılında şunları söylediği Araplar tarafından aktarılır: "Araplar, özellikle de aramızdaki eğitimli kişiler, Siyonist harekete en derin sempati ile bakarlar… Yahudilere evlerine kalpten bir hoş geldin diyeceğiz… Hep birlikte ıslah edilmiş ve gözden geçirilmiş bir Yakın Doğu için çalışıyoruz ve iki hareket birbirini tamamlıyor. Yahudi hareketi emperyalist olmayan, milliyetçi bir harekettir… Nitekim, bu iki hareketten hiçbirinin diğeri olmadan gerçek bir başarıya ulaşabileceğine inanmıyorum." (örneğin. Birleşik Krallık'ın Filistin Kraliyet Komisyonu Raporu'nda, Faysal'ın yaşamında sıtmanın yaygın olduğu (örn. s. 233, s. 259) ve Yahudi göçmenlerin bataklıkları kurutarak sıtmayı yayan sivrisinekleri öldürdüklerinin altı çizilir.) Günümüzde hâlen yayınlanmakta olan El-Ahram gazetesinin editörünün bu konuda yazdıkları Faysal'ın sözlerinden pek farklı değildi: "Siyonistler ülke için gereklidir: Beraberlerinde getirecekleri para, bilgi ve zeka ve belirleyici özelliklerinden olan çalışkanlıkları ile hiç şüphesiz ülkenin yeniden canlanmasına katkıda bulunacaklardır."
İtalyan Müslüman Meclisi lideri ve İslam-İsrail Derneği eş kurucusu Şeyh Abdul Hadi Palazzi ve Kanadalı İmam Halil Muhammed, Kur'an'ın Siyonizmi desteklediğini belirtir. Siyonizmi destekleyen diğer Müslümanlar arasında, Pakistanlı gazeteci Tashbih Sayyed ve Bangladeşli gazeteci Salah Choudhury de bulunmaktadır. 2003 yılından bu yana hapiste olan Choudhury ölüm cezası ile karşı karşıyadır.
Dönem dönem, Kürtler ve Berberiler gibi kimi Arap olmayan Müslümanlar da Siyonizm'e destek verdiklerini belirtmişlerdir.
Siyonizme destek veren Hindular
İsrail'in 1948 yılında kurulmasından sonra, Hindistan Millî Kongresi hükûmeti Siyonizm'e karşı çıktı. Bazı yazarlar, bu karşı çıkışın daha çok Müslüman oy vereni kazanmak için olduğunu iddia etti (o dönemde Müslümanlar 30 milyon üzerindeydi). Buna rağmen, ’ın liderliğini yaptığı tutucu hindu milliyetçiler açıkça Siyonizmi savundu. Ayrıca ve gibi milliyetçi entelektüel isimler de Siyonizmi savundu. Yahudileri atalarının vatanına geri getirme hareketi birçok Hindu Milliyetçi için ilgi çekici geldi çünkü İngiliz yönetiminden kurtulma ve Hindistanın bölünmesi, uzun yıllardca ezilen Hindular için benzer tecrübelerdi.
Uluslararası anketlere göre, Hindistan dünyadaki İsrail-Devletini en çok savunan ülkelerdendir. Yakın dönemlerde tutucu Hindistan partileri ve kurumları Siyonizmi desteklemektedir. Birçok Hindistan solu üyesi Hinduları bu nedenle, Yahudi lobisiyle işbirliği yapmakla suçlamıştır.
Marcus Garvey ve Siyahi Siyonizm
Siyonistlerin bir Yahudi Millî Vatanı oluşturmak için İngilizlerin desteğini almaları, Jamaikalı milliyetçi Marcus Garvey’e ilham verdi ve Amerika’da yaşayan Afrika kökenlileri Afrika’ya geri getirecek hareketi kurmasını sağladı. 1920 yılında Harlem’de verdiği bir konuşmada, Garvey, “diğer ırklar kendi geleceklerine kendileri karar verdi-Yahudiler Siyonist hareketle, İrlandalılar, İrlanda hareketleriyle… ve bende Negroların kendi geleceklerine karar vermelerini istiyorum. Garvey bir gemi nakliye şirketi kurdu (Black Star). Bu gemilerle siyahi Amerikalıların Afrika’ya göçmelerine yardımcı olacaktı fakat birçok nedenle çabaları sonuç vermedi ve hareket başarısız kaldı.
Garvey, Jamaika'da ilham verdi, Siyahi Yahudiler ve Afrika’daki İbraniler İsrail’den önce Liberya’ya göç ettiler.
Ayrıca bakınız
Notlar
Dipnotlar
- ^ Bu topraklara Kenan, Kutsal Topraklar, veya Vadedilmiş Topraklar da denir.
Diğer
- ^ Siyonizm, bir etnik milliyetçilik biçimi veya sivil milliyetçi bileşenlere sahip bir etno-kültürel milliyetçilik biçimi olarak tanımlanmıştır.
Kaynakça
- ^ . BBC. 29 Nisan 2016. 1 Ağustos 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Temmuz 2019.
- ^ Bernard Lewis, Semites and Anti-Semites: An Inquiry into Conflict and Prejudice, 24 Temmuz 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde . , 1999 p.20
- ^ , 'Zionist Ideology and Its Discontents: A Research Note,' 23 Temmuz 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde . Vol. 19, No. 1 (Fall 2003), pp.98-103, p.98.'Zionism was and is a serious ideology and deserves to be treated as such.'
- ^ Gadi Taub, 'Zionism,' 11 Ağustos 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde . in Gregory Claeys,Encyclopedia of Modern Political Thought, , 2013 pp.869-872 p.869.:'Zionism is an ideology that seeks to apply the universal principle of self-determination to the Jewish people.'
- ^ Medding, P.Y. (1995). Studies in Contemporary Jewry: XI: Values, Interests, and Identity: Jews and Politics in a Changing World. Studies in Contemporary Jewry. OUP USA/Institute of Contemporary Jewry, Hebrew University of Jerusalem. s. 11. ISBN . Erişim tarihi: 11 Mart 2019.
- ^ Gans, Chaim (1 Temmuz 2008). (İngilizce). Oxford University Press. doi:10.1093/acprof:oso/9780195340686.001.0001. ISBN . 27 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Mart 2019.
- ^ Motyl 2001, ss. 604..
- ^ Herzl, Theodor (1988) [1896]. . Der Judenstaat [The Jewish state]. republication. Sylvie d'Avigdor tarafından çevrildi. New York: Courier Dover. s. 40. ISBN . 1 Ocak 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Eylül 2010.
- ^ . Oxford Dictionary. 4 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Haziran 2016.
- ^ . 29 Haziran 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Haziran 2016.
- ^ (24 Ocak 2012). . Tuttle Publishing. s. 88. ISBN . 25 Aralık 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Kasım 2017.
(Zionism) arose in response to and in imitation of the current national movements of Central, Southern, and Eastern Europe.
- ^ LeVine, Mark; Mossberg, Mathias (2014). . University of California Press. s. 211. ISBN . 25 Aralık 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Mart 2016.
The parents of Zionism were not Judaism and tradition, but antiSemitism and nationalism. The ideals of the spread slowly across Avrupa, finally reaching the in the and helping to set off the , or Jewish Enlightenment. This engendered a permanent split in the Jewish world, between those who held to a halachic or religious-centric vision of their identity and those who adopted in part the racial rhetoric of the time and made the Jewish people into a nation. This was helped along by the wave of pogroms in Eastern Europe that set two million Jews to flight; most wound up in America, but some chose Palestine. A driving force behind this was the movement, which worked from 1882 to develop a Hebrew identity that was distinct from as a religion.
- ^ Gelvin, James L. (13 Ocak 2014). . Cambridge University Press. s. 93. ISBN . 25 Aralık 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Mart 2016.
The fact that developed later than Zionism and indeed in response to it does not in any way diminish the legitimacy of Palestinian nationalism or make it less valid than Zionism. All nationalisms arise in opposition to some "other". Why else would there be the need to specify who you are? And all nationalisms are defined by what they oppose. As we have seen, Zionism itself arose in reaction to anti-Semitic and exclusionary nationalist movements in Europe. It would be perverse to judge Zionism as somehow less valid than European anti-Semitism or those nationalisms. Furthermore, Zionism itself was also defined by its opposition to the indigenous Palestinian inhabitants of the region. Both the "conquest of land" and the "conquest of labor" slogans that became central to the dominant strain of Zionism in the Yishuv originated as a result of the Zionist confrontation with the Palestinian "other".
- ^ Cohen, Robin (1995). The Cambridge Survey of World Migration. Cambridge University Press. s. 504. ISBN .
Zionism Colonize palestine.
- ^ Gelvin, James (2007). . 2nd. Cambridge University Press. s. 51. ISBN . 20 Şubat 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Şubat 2016.
- ^ Ilan Pappe, The Ethnic Cleansing of Palestine, 2006, p.10-11
- ^ Motyl 2001, ss. 604.
- ^ Ahad Ha'am, The Jewish State and Jewish Problem, trans. from the Hebrew by Leon Simon c 1912, Jewish Publication Society of America, Essential Texts of Zionism [1] 19 Kasım 2015 tarihinde Wayback Machine sitesinde .
- ^ De Lange, Nicholas, An Introduction to Judaism, Cambridge University Press (2000), p. 30. .
- ^ Gideon Shimoni, The Zionist Ideology (1995)
- ^ , "Jewish Identity and the Paradox of Nationalism", in Michael Berkowitz, (ed.). Nationalism, Zionism and Ethnic Mobilization of the Jews in 1900 and Beyond, p. 15.
- ^ Wylen, Stephen M. Settings of Silver: An Introduction to Judaism, Second Edition, Paulist Press, 2000, p. 392.
- ^ Walter Laqueur, The History of Zionism (2003) p 40
- ^ Kaynak hatası: Geçersiz
<ref>
etiketi;A.R. Taylor, 1971, p. 10
isimli refler için metin sağlanmadı (Bkz: ) - ^ Tesler, Mark. Jewish History and the Emergence of Modern Political Zionism. Bloomington, IN: Indiana University Printing Press, 1994.
- ^ Source: A survey of Palestine, prepared in 1946 for the , Volume II page 907 HMSO 1946.
- ^ . 6 Aralık 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Nisan 2009.
- ^ , The Future of the Past in Israel — A Sociology of Knowledge Approach, in , Making Israel, p.224.
- ^ a b , , , Israeli Historical Revisionism: from left to right, Routledge, 2002, p.58.
- ^ Can Israel Survive Post-Zionism? 12 Kasım 2006 tarihinde Wayback Machine sitesinde . by Meyrav Wurmser. Middle East Quarterly, March 1999
- ^ Tessler, Mark. A History of the Israeli-Palestinian Conflict. Indiana University Press, 1994. 47. Print.
- ^ E. Schweid, 'Rejection of the Diaspora in Zionist Thought', in Essential Papers on Zionism, ed. By Reinharz & Shapira, 1996, , p.133
- ^ Harris, J. (1998) The Israeli Declaration of Independence 7 Haziran 2011 tarihinde Wayback Machine sitesinde . The Journal of the Society for Textual Reasoning, Vol. 7
- ^ For an example of this view see The New Anti-Zionism and the Old Antisemitism: Transformations By: Raphael Jospe at Hashama.org 6 Aralık 2008 tarihinde Wayback Machine sitesinde . accessed November 16, 2008
- ^ "Arşivlenmiş kopya". 6 Nisan 2003 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 8 Nisan 2009.
- ^ C.D. Smith, 2001, 'Palestine and the Arab-Israeli conflict', 4th ed., , p. 1-12, 33-38
- ^ Zionism & The British In Palestine 27 Kasım 2007 tarihinde Wayback Machine sitesinde ., by (University of Maryland) January 2007, accessed May 20, 2007.
- ^ Anonymous (3 Eylül 1947). . UNITED NATIONS SPECIAL COMMITTEE ON PALESTINE. 15 Ocak 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Haziran 2008.
- ^ League of Nations Palestine Mandate, July 24, 1922, sateofisrael.com/mandate
- ^ United Nations Special Committee on Palestine; report to the General Assembly, A/364, 3 September 1947
- ^ Three minutes, 2000 years 17 Eylül 2011 tarihinde Wayback Machine sitesinde ., Video from the Jewish Agency for Israel, via YouTube
- ^ General Progress Report and Supplementary Report of the United Nations Conciliation Commission for Palestine, Covering the period from 11 December 1949 to 23 October 1950, GA A/1367/Rev.1 23 October 1950
- ^ (1 Eylül 1987). The Making of the Modern Near East 1792-1923. Harlow, England: Longman. s. 290. ISBN .
- ^ . 13 Kasım 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Mart 2013.
- ^ report 1937, chapter 3.
- ^ Johnson, Paul (Mayıs 1998). "The Miracle". Commentary. Cilt 105. ss. pp 21-28.
- ^ United Nations Special Committee on Palestine; report to the General Assembly, A/364, September 3, 1947
- ^ Three minutes, 2000 years 17 Eylül 2011 tarihinde Wayback Machine sitesinde ., Video from the Jewish Agency for Israel, via YouTube
- ^ General Progress Report and Supplementary Report of the United Nations Conciliation Commission for Palestine, Covering the period from December 11, 1949 to October 23, 1950 20 Mayıs 2014 tarihinde Wayback Machine sitesinde ., (doc.nr. A/1367/Rev.1); October 23, 1950
- ^ a b c d Engin, Vahdettin, Pazarlık, Yeditepe Yayınları, s. 178-208
- ^ Ortaylı, İlber, İkinci Abdülhamit Döneminde Osmanlı İmparatorluğunda Alman Nüfuzu s. 114-115
- ^ Küskü, Fırat (1 Ocak 2021). "II. Abdülhamid'in Madalya Siyaseti: Liyakat Madalyası Örneği / Abdul Hamid II's Medal Policy: The Medal of Merit Example". Türk Kültürü İncelemeleri Dergisi (TKİD). 30 Ocak 2022 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 29 Ocak 2022.
- ^ a b Murat Bardakçı (15 Mart 2009). "İsrail, az kalsın Kuzey Irak'ta kurulacaktı". Habertürk. 28 Kasım 2016 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 17 Şubat 2017.
- ^ , The Future of the Past in Israel - A Sociology of Knowledge Approach, in , Making Israel, p.224.
- ^ 6 March 1920, cited in http://www.international.ucla.edu/africa/mgpp/lifeintr.asp 2 Ocak 2008 tarihinde Wayback Machine sitesinde . (accessed 29/11/2007).
- ^ . 30 Ekim 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Nisan 2009.
- ^ Goldstein, Jonathan (1999), "The Republic of China and Israel", Goldstein, Jonathan (Ed.), China and Israel, 1948-1998: A Fifty Year Retrospective, Westport, Conn. and London: Praeger, ss. 1-39
- ^ anonymous. . American Congress for Truth. 16 Temmuz 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Nisan 2008.
- ^ . 5 Mart 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Nisan 2009.
- ^ Al-Qibla, 23 March, 1918.
- ^ Letter to Harvard law professor, future Supreme Court Justice Felix Frankfurter dated 3 March, 1919.
- ^ Neville Mandel, Attempts at an Arab-Zionist Entente: 1913-1914; Middle Eastern Studies, April 1965; p. 243.
- ^ Glazov, Jamie. "The Anti-Terror, Pro-Israel Sheikh" FrontPage Magazine, 12 Eylül 2005. "Kur'an'da, Allah'ın İsrail Diyarı'nı İsrailoğulları'na verdiğini ve buraya yerleşmelerini (Maide, 21) ve Kıyamet Günü'nden önce, İsrailoğullarını farklı ülke ve milletlerden toplayarak Toprakları'nı yeniden almalarını sağlayacağı (Isra, 104) konusunda mesajlar buldum. Dolayısıyla, Kur'an'a riayet eden bir Müslüman olarak, İsrail Devleti'nin varlığına karşı çıkmanın Tanrı kelamına karşı çıkmak olduğuna inanıyorum."
- ^ Freund, Michael (8 Ağustos 2008). . Jerusalem Post. 15 Aralık 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Ağustos 2008.
- ^ "Islam, Islam, Laïcité, and Amazigh Activism in France and North Africa" (2004 paper), Paul A. Silverstein, Department of Anthropology, Reed College
- ^ "WHY NOT A KURDISH-ISRAELI ALLIANCE? (Iran Press Service)". 3 Ağustos 2017 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 8 Nisan 2009.
- ^ . MEMRI. 26 Şubat 2009. 6 Ağustos 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Mart 2009.
- ^ INDIA — ISRAEL RELATIONS: THE IMPERATIVES FOR ENHANCED STRATEGIC COOPERATION — Subhash Kapila 11 Şubat 2010 tarihinde Wayback Machine sitesinde . —
- ^ a b "Hindu Pro-Zionism and Philo-Semitism". Scribd. 30 Aralık 2008. 30 Mart 2014 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 3 Haziran 2010.
- ^ "ynet article". 19 Eylül 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Mart 2013.
- ^ netwmd article 27 Haziran 2010 tarihinde Wayback Machine sitesinde ..
- ^ . 1 Mayıs 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Mart 2013.
- ^ digg article 22 Temmuz 2010 tarihinde Wayback Machine sitesinde ..
- ^ . Us.rediff.com. 10 Eylül 2003. 17 Haziran 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Haziran 2010.
- ^ . Ghadar.insaf.net. 21 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Haziran 2010.
- ^ March 6, 1920, cited in University of California, Los Angeles 2 Ocak 2008 tarihinde Wayback Machine sitesinde . (accessed November 29, 2007)
wikipedia, wiki, viki, vikipedia, oku, kitap, kütüphane, kütübhane, ara, ara bul, bul, herşey, ne arasanız burada,hikayeler, makale, kitaplar, öğren, wiki, bilgi, tarih, yukle, izle, telefon için, turk, türk, türkçe, turkce, nasıl yapılır, ne demek, nasıl, yapmak, yapılır, indir, ücretsiz, ücretsiz indir, bedava, bedava indir, mp3, video, mp4, 3gp, jpg, jpeg, gif, png, resim, müzik, şarkı, film, film, oyun, oyunlar, mobil, cep telefonu, telefon, android, ios, apple, samsung, iphone, xiomi, xiaomi, redmi, honor, oppo, nokia, sonya, mi, pc, web, computer, bilgisayar
Siyonizm Ibranice צ י ו נו ת romanize Tsiyyonut tarihi Israil Topraklari olarak tanimlanan topraklarda bir Yahudi devletinin asirlar sonra yeniden kurulmasini destekleyen savunan ve Yahudi milliyetciligini temel alan ideolojik fikir hareketidir Modern Siyonizm 19 yuzyilin sonlarinda Orta ve Dogu Avrupa da ulusal bir canlanma hareketi olarak hem siddetlenen antisemitizm dalgalarina tepki olarak hem de Yahudi Aydinlanmasi olarak da bilinen Haskala ya bir cevap olarak ortaya cikti Kurulusundan cok kisa bir sure sonra varlikli Yahudi soylularin ilgisini ceken hareket Osmanli Imparatorlugu nun kontrol ettigi Filistin de surdurulebilir bir Yahudi devletini 1900 yil sonra tekrar yaratmayi amacliyordu Theodor Herzl modern Siyonist hareketin kurucusudur 1896 tarihli eseri Der Judenstaat ta 20 yuzyilda bagimsiz bir Yahudi devletinin kurulacagini ongordu 1948 e kadar Siyonizmin oncelikli hedefleri Israil topraklarinda Yahudi egemenliginin yeniden kurulmasi ve Yahudilerin diasporada yasadiklari antisemitik ayrimciliktan ve zulumden kurtarmakti Israil Devleti nin 1948 de kurulmasindan bu yana Siyonizm oncelikle Israil adina savunuculuk yapmayi onun varligina ve guvenligine yonelik tehditleri ele almayi ve diasporadaki Yahudileri herhangi bir katliam girisimine korumayi amaclamis durumdadir Dini Siyonizm Yahudilerin dinsel Yahudilige bagli kalarak Yahudi kimliklerini surdurmelerini ister diger irklarla asimilasyonuna karsi cikar ve kendi devletlerinde cogunluk millet olmalarinin bir yolu olarak Yahudilerin Israil e geri donmesini savunur en tarafinca kurulan kulturel Siyonizm Israil de bir Yahudi ruhani merkezi sekuler vizyonunu besledi Politik Siyonizmin kurucusu Herzl in aksine Ahad Ha am kurulacak yeni devletin sadece Yahudilerce yonetilecek bir devlet olmasini amacliyordu sadece Yahudi irkina ozel bir devlet olmasini degil TerminolojiSiyonizm sozcugu Ibranicedeki Siyon ציון Tzi yon sozcugunden turetilmistir Ismin kokeni Kudus yakinlarinda bulunan Siyon Dagi na veya Siyon Kalesi ne dayatilmaktadir Sonralari Kral Davud doneminde Siyon tum Kudus sehrine ve Israil Diyari na atifta bulunan bir kapsamlama haline geldi Tora daki bircok sozde Israilogullari ndan Siyon halki Siyon un ogullari kizlari olarak bahsedilir Yahudi milliyetciligini tanimlamak icin kullanilan bir terim olarak Siyonizm ilk milliyetci Yahudi ogrenci hareketi Kadimah in kurucusu Avusturyali Yahudi yayimci Nathan Birnbaum tarafindan kendi cikarttigi Selbstemanzipation adli gazetede 1890 yilinda ortaya atilmistir Birnbaum bir sure sonra siyasi Siyonizme sirtini donerek ilk Haredi hareketi olan Agudat Israel in genel sekreteri olmustur Siyonizm Yahudi anavatanini sadece ve sadece Eretz Israel de kurmayi tasarlayan bir Yahudi milliyetci hareketi olmasi ile Toprakciliktan Tertoryalizm ayirilabilir Siyonizmin ilk donemlerinde Yahudilerin Avrupa disina yerlestirilmesine yonelik bir dizi teklif getirilmisse de bunlar eninde sonunda ya reddedilmis ya da basarisizlikla sonuclanmistir Bu tekliflerin yarattigi tartismalar ise Siyonist hareketin niteligi ve odaginin tanimlanmasina katkida bulunmustur Genel bakisButun Siyonistlerin bulustugu ortak payda Israil diyarinin Yahudiler icin milli yurt olarak tanimlanmasidir Bu tanimlama ve anlayis tarihi baglarin ve dini geleneklerin Yahudileri Israil e baglamasindan dogar Siyonizm standart bir ideolojiye dayanmaz ve bircok ideoloji arasindaki dialoglara donmustur Genel Siyonizm Dini Siyonizm Isci Siyonizmi Yesil Siyonizm v b Milli bir devletleri olmaksizin Yahudi diasporasinin iki binyil milenyum suren varligindan sonra Siyonist hareket 19 Yuzyilda Laik Yahudiler tarafindan kuruldu ve Rusya Imparatorlugu ndaki Yahudi pogromlarinda da gorulen Avrupa daki artan anti semitizme cevap olarak Askenaz Yahudilerin cogunlukla destekledigi bir tepki olarak ortaya cikti Resmi olarak hareket Avusturya Macaristanli gazeteci Theodor Herzl tarafindan 1897 yilinda bastigi Der Judenstaat Yahudi Devleti kitaptan sonra kurulmustur O zamanlar hareket Yahudilerin Osmanli nin bir parcasi olan Filistine gitmelerini destekledi Basta diger bircok Yahudi asimilasyonu ve antisemitizme tepki olan hareketler icinde yer almasina ragmen Siyonizm hizli bir sekilde buyudu ve Yahudi politikalarinda dominant bir guc haline geldi Hareket sonunda basarili oldu ve 14 Mayis 1948 de Israil Devleti Yahudilerin ulkesi olarak kuruldu Israil de yasayan Yahudilerin orani da daimi bir sekilde artti ve hareketin olusmasindan gunumuze kadar gerceklesen goclerle dunyadaki Yahudilerin yaklasik 40 i Israil de yasamaktadir Bu orani dunyadaki diger butun ulkelerden fazladir Bu iki sonuc Siyonizm in diger Yahudi politik hareketlerden daha basarili oldugunu gosterir Bazi akademik calismalarda hem diaspora politikalari altinda islenir hem de milli kurtulus hareketlerine ornek olarak uzerinde calisilir Siyonizm ayni zamanda modern dunyayla Yahudilerin iliskilerine yonelik de tutum aldi Diaspora dan dolayi bircok Yahudi dislanmis kaldi ve modern cag hakkinda pek fikre sahip degillerdi Bircok Yahudi tamamen asimile olup inanclarini geride birakip modern dunyaya entegre olmak istiyorlardi Asimilasyonu destekleyen radikal grup Yahudilerin Avrupa toplumuna tamamen entegre olmalarini istedi Boylece Yahudiler ve Yahudi olmayanlar arasindaki fark ortadan kalkacakti Bu grup homojen bir topluma kendi kimliklerinden vazgecerek ulasmayi amacladi Baska bir asimilasyon yontemi olarak kulturel sentez Yahudilige ait gelenekleri korurken modern dunyayi kabule edip ona gore davranmayi one surdu Bu fikri one surenler daha korumaci oldular boylece bir yandan gelenekleri kaybetmeyip ote yandan modern caga ayak uydurabileceklerdi Orgutlenme1939 Ziyonist Kongresi nde ulkelere gore Siyonizm Rusya da yasaklanmisti uye ve delegeler 70 000 Polonya Yahudisi burada temsil edilmeyen Revizyonist Siyonizmi destekliyordu Ulke Uyeler DelegelerPolonya 299 165 109ABD 263 741 114Filistin 167 562 134Romanya 60 013 28Birlesik Krallik 23 513 15Guney Afrika 22 343 14Kanada 15 220 8 Dunya capindaki cok uluslu Siyonist hareket bir temsili demokrasi seklinde yapilandirilmistir Dort yilda bir kongreler duzenlenmekte II Dunya Savasi ndan once iki yilda bir duzenlenmekteydiler ve kongreye katilan delegeler uyeler tarafindan secilmektedir Uyelerin sekel adi verilen uyelik aidatini odemesi gerekir Kongrede delegeler 30 kisilik icra kurulunu bu kurul da hareketin liderini secerdi Kurulusundan itibaren demokratik bir yapiya sahip olan harekette kadinlar da oy hakkini Birlesik Krallik ta oy hakkini kazanmadan da once elde etmislerdir 1917 yilina kadar devamli kucuk olcekli goc ve Yahudi Ulusal Fonu 1901 Yahudilerin yerlesimi icin toprak satin alan bir yardim dernegi ve Ingiliz Filistin Bankasi 1903 Yahudi isletmelerine ve ciftcilere kredi saglayan bir kurulus gibi olusumlarin kurulmasi yoluyla bir anavatan kurma stratejisini izlemistir 1942 yilinda duzenlenen Biltmore Konferansi nda Siyonistler programlarini degistirerek hareketin amaci olarak bir Yahudi devleti kurulmasini talep ettiler 1968 yilinda Kudus te bir araya gelen 28 Siyonist Kongresi Kudus Programi nda belirtilen bes noktayi Siyonizmin gunumuzdeki amaclari olarak kabul etmistir Bu noktalar soyledir Yahudi Halkinin birligi ve Israil in Yahudi yasaminda sahip oldugu merkezi onem Yahudi Halkinin tum ulkelerden yapilacak gocler Aliyah yoluyla tarihi anavatani olan Eretz Israel de bir araya gelmesi Adalet ve baris vizyonu uzerine kurulu olan Israil Devleti nin guclendirilmesi Yahudi ve Ibrani dili egitiminin ve Yahudi ruhani ve kulturel degerlerinin tesvik edilmesi yoluyla Yahudi Halkinin kimliginin korunmasi Yahudi haklarinin her yerde korunmasi Israil in kurulmasindan bu yana hareketin rolu onemini cok buyuk olcude yitirmis olsa da hareket icindeki ideolojik farkliliklar gerek Israil de gerekse Yahudiler arasinda yapilan siyasi tartismalarin cok onemli bir parcasi olmayi surdurmektedir Isci Siyonizmi Isci Siyonizmi Dogu Avrupa da dogmustur sosyalist Siyonistlere gore yuzyillar boyunca Yahudi dusmani toplumlar icinde gordukleri baski yuzunden Yahudiler suklum puklum aciz umutsuz bir hale dusmusler bu da Antisemitizmin daha da siddetlenmesine davetiye cikartmisti Bu grup Yahudi ruhu ve toplumunda bir devrimin gerekli oldugunu bu devrimin de kismen Israil e goc ederek kendilerine ait bir ulkede ciftcilik iscilik ve askerlik yapan Yahudiler tarafindan gerceklestirilebilecegini savunuyorlardi Cogu Sosyalist Siyonist geleneksel dine dayali Yahudiligin uygulanmasina Yahudi halki arasinda Diyaspora zihniyeti ni devam ettirdigi gerekcesiyle karsi cikmis ve Israil de kibbutzim adi verilen kirsal topluluklar olusturmustur Her ne kadar Sosyalist Siyonizm Yahudiligin temel degerleri ve ruhaniliginden esinlenmis ve felsefi olarak bu esaslar uzerine kurulmussa da Yahudiligin ifade edilmesinde benimsedigi ilerici yaklasim Ortodoks Yahudilik ile arasinda karsitliga dayali bir iliskiyi beslemistir Filistin deki Ingiliz Manda Yonetimi sirasinda Isci Siyonizmi Filistin deki Yahudi yerlesimi Yisuv un siyasi ve ekonomik hayatinda baskin guc haline gelmis ve Isci Partisi nin yenilgisi ile sonuclanan 1977 secimlerine kadar da Israil deki siyasi yapinin hakim ideolojisi olmayi surdurmustur Gelenek zayiflamis olmakla birlikte Isci Partisi tarafindan halen surdurmekte parti son yillarda Bati Seria ve Gazze de bir Filistin Devleti nin kurulmasinin savunuculugunu yapmaktadir Liberal Siyonizm Genel Siyonizm ya da Liberal Siyonizm baslangicta 1897 yilinda toplanan Birinci Siyonist Kongresi nden I Dunya Savasi na kadar olan donemde Siyonist hareket icindeki hakim egilim olmustu Genel Siyonistler kendilerini Herzl ve Chaim Weizmann gibi Siyonist liderlerin gipta ile baktigi liberal Avrupa orta sinifi ile ozdeslestirmistir Liberal Siyonizm gunumuzde Israil deki herhangi bir parti ile iliskilendirilemese de Israil siyasetinde serbest piyasa ilkelerini demokrasiyi ve insan haklarina bagliligi savunan guclu bir egilim olarak varligina devam edip surdurmektedir Milliyetci Siyonizm Milliyetci Siyonizm Jabotinski nin onderligindeki Revizyonist Siyonistlerin icinden cikmistir Revizyonistler bir Yahudi devleti kurulmasinin Siyonizmin amaclarindan biri oldugunu beyan etmeyi reddederek 1935 yilinda Dunya Siyonist Orgutu nden ayrildilar Revizyonistler Arap nufusunu Yahudilerin kitlesel gocunu kabul etmeye zorlamak ve bolgedeki Ingiliz cikarlarini savunmak uzere Filistin de bir Yahudi Ordusu kurulmasi fikrini savunuyorlardi Revizyonist Siyonizm zaman icinde evrilerek Israil de 1977 yilindan bu yana bircok hukumetin ana ortagi olan Likud Partisi ne donusmustur Parti Israil in Bati Seria ve Dogu Kudus teki kontrolunu surdurmesini savunmakta ve Arap Israil anlasmazliginda sert bir cizgi izlemektedir 2005 yilinda Likud isgal altindaki topraklar uzerinde bir Filistin Devleti kurulmasi konusunda bolunmus ve baris gorusmelerinden yana tavir koyan parti uyeleri Kadima Partisi ni kurmustur Dini Siyonizm 1920 li ve 1930 lu yillarda Askenaz haham Abraham Yishak Kook ilk Filistin Hahambasisi ve oglu Haham Zevi Judah Kook din karsitligini ima eden unsurlarini reddettikleri Siyonizmin bircok idealinde muazzam bir dini ve geleneksel deger gorduler Siyonizmin pozitif ideallerini uygun sekilde kucaklayacak ve Ortodoks ve laik Yahudiler arasinda bir kopru vazifesi yapacak bir Ortodoks Yahudilik kolu kurmayi amacladilar Her ne kadar diger Siyonist gruplar zaman icinde milliyetciliklerinde yumusamaya gitmislerse de Alti Gun Savasi nin kazanimlari dini Siyonizmi Israil siyasi yasaminda onemli bir konuma getirmistir Gunumuzde ve Gush Emunim ile iliskilendirilen Dini Siyonistler Bati Seria daki Yahudi yerlesimleri konusunda ve Kudus un Eski Sehir olarak adlandirilan bolumunun Yahudilerin kontrolu altina alinmasina yonelik cabalarda on plana cikmistir Buyuk olcude Modern Ortodokslari barindiran Dini Siyonizm artan sayida daha geleneksel Ultra Ortodoks Yahudiyi de icine almaktadir Sefarad partisi Sas Siyonist hareket ile dogrudan iliskili olmamakla birlikte genel olarak bir Ultra Ortodoks gundem izlemektedir Yesil SiyonizmYesil Siyonizm Siyonizm in Israil in dogasiyla ilgilenen bir dalidir Cevresel tek Siyonist parti Yesil Siyonist Ittifakidir Neo Siyonizm ve Post Siyonizm20 yuzyilin son ceyreginde Israil deki klasik milliyetcilik azalmaya basladi Bu diger iki muhalif hareketin dogusuna sebep oldu ve Post Siyonizm Bu iki hareket dunya capindaki iki fenomenin Israil versiyonlari anlamina geldi Globallesmenin ortaya cikmasi market toplumu ve liberal kultur Yerel ters tepki Neo Siyonizm ve Post Siyonizm Klasik Siyonizm le ayni ozellikleri paylasirlar fakat hissettirilen durus ve cap ayrimlari ortaya koyar Neo Siyonizm Siyonist milliyetciligin dini ve cikarci yonlerini ortaya koyar ote yandan Post Siyonizm daha normallesme ve evrensellige yonelik bir yaklasimda bulunur Post Siyonizm e gore Israil Yahudiler icin devlet olmaktan cikmali ve butun vatandaslari icin bir devlet olmali ya da Arap ve Yahudilerin esit guce sahip oldugu cift milliyetci bir yapiya burunmelidir Siyonizm ve Haredi YahudilikHaredi Ortodokslarin bircogu Siyonist hareketin parcasi degildir Siyonizmi laik gorup milliyetciligi doktrin olarak kabul etmemekteler Yahudiligi ilk ve en onde gelen din olarak gormektedirler Buna ragmen Shas gibi bazi Haredi hareketler acikca Siyonist hareketle bagini ortaya koymaktadir Haredi hahamlar Israil i Yahudiligin temellerine uyan Yahudilere ozgu bir devlet olarak gormemektedir Bunun sebebi ulkeyi laik bulmalaridir Bununla birlikte kendilerini Yahudilerin dini bilince ulasmalarinda onlara yardimci olmasi gereken kesim olarak gormektedirler Iki Haredi politik parti Israildeki secimlere girmektedir Bazen bu partiler milliyetci ya da Siyonist fikirlerin pararlelinde bulunur bunun temel sebebi bu partilerin Israilin Yahudiligini guclendirmek istemeleridir Siyonist hareketle iliskisi oldugunu kabul etmese de 2010 yilinda katildi Partiye oy verenler kendilerini genelde Siyonist olarak gorurler ve partilerin Knesset teki uyeleri Siyonist denilebilecek politikalari savunmaktadir Hasidik olmayan Litvanyali Haredi Askenazlar Askenaz partisi tarafindan temsil edilmekte ve bu parti Siyonist hareketle aralarinda bir iliski kurmaktan hep kacinmistir Partinin en buyuk amaci Israil ve Israil kanunlarinin Halaha ya uymasidir Siyonist inanclarin ozellikleriSiyonizm bir Yahudi devleti kurma amaciyla olusmustur Ileriki donemde Siyonist liderler Israil topraklarinda Yahudi devletini kurmayi amaclamalarina ragmen Theodor Herzl Amerika Birlesik Devletleri ne Kuzey Afrika daki kolonilerden birinde Yahudi yerlesim birimi kurmak icin yaklasti Israil topraklarina Aliyah goc Yahudi ibadetlerinde daima tekrarlanan konudur Diasporada yasamayi reddetmek Siyonizmin merkezinde yer alir Fikre gore diaspora bir Yahudinin ve Yahudi milli bilincinin tamamiyla gelismesini engellemektedir Siyonistler genelde Ibranice konusur Bu dil Sami dillerinden olup antik Yehuda nin ozgur kosullarinda gelistirildi Bircok Siyonist Avrupa dillerinden etkilenmis Yidis dilini konusmayi reddeder Israil e goctukten sonra diasporada kullandiklari dillerden ve isimlerden vazgecerler Ibranice sadece ideolojik olarak tercih edilmedi dil ayrica butun Israillilerin ve yeni devletin ortak dili oldu Bu Siyonistler arasinda kulturel ve politik baglari guclendirdi Siyonist dusuncenin ana hatlari ʼnde gosterilir Israil topraklari Yahudilerin dogum yeridir Bu topraklarda Yahudilerin manevi dini ve politik kimlikleri sekillenmistir Bu topraklarda ilk devletlerini kurdular ve kulturel degerlerini yarattirlar ve bu topraklar Dunyaya kitaplarin en mukkadesini verdi Topraklarindan gucle kovulduktan sonra Yahudiler topraklarina geri donme umitlerini hic kaybetmediler ve daima eve donup politik ozgurluklerine kavusmak icin dua ettiler Bu tarihi ve geleneksel baglarla Yahudiler kendilerini antik evlerine tekrar entegre etmek icin caba gosterdiler ve yakin tarihlerde kitleler halinde geri donduler Siyonizm anti semitizmle savasmaya adamistir kendisini Bazi Siyonistler anti semitizmin hicbir zaman yok olmayacagina inanir ote yandan bazilari Siyonizmin ant semitizmi bitirecek arac olduguna inanir TarihceHer ne kadar Israil Diyari nda Eretz Yisra el her zaman bir Yahudi cemaati bulunmussa da MS 1 yuzyildan itibaren Yahudilerin cogunlugu surgunde yasamistir Yahudilik inanisina gore Eretz Yisra el ya da diger adiyla Siyon Tevrat ta Tanri tarafindan Yahudilere vadedilmis bir ulkedir Ikinci yuzyildaki Bar Kokhba ayaklanmasinin ardindan Romalilar Yahudileri Filistin den surmus Yahudi diyasporasi da bu sekilde ortaya cikmistir On dokuzuncu yuzyilda Yahudilik icinde Filistin e donuse destek veren akimin populerligi de artmistir Siyonizm oncesi Aliyah ile Yahudiler Siyonizmin fiilen basladigi yil olarak kabul edilen 1897 yilindan once de Filistin e goc ediyorlardi Aktif Siyonizm in baslangici kabul edilen 1897 yilindan once dahi Yahudilerin Filistin topraklarina goc ettigi gorulmustur Filistin e ciddi Yahudi gocu 1882 yilinda baslamistir Gocmenlerin cogu sik sik gerceklestirilen pogromlardan ve devlet yonetimindeki baskilardan kactiklari Rusya dan geliyordu Bu gruplar Bati Avrupa daki Yahudi hayirseverlerden gelen mali destek ile bir dizi tarimsal yerlesim alani olusturdular Rus Devrimi ve Nazi rejiminin baslamasi ile de yeni Aliyahlar gerceklestirilmistir 1890 li yillarda Theodor Herzl Siyonizme yeni bir ideoloji ve fiili aciliyet katarak Dunya Siyonist Orgutu nun WZO olusturuldugu 1897 yilinda Isvicre nin Basel sehrinde duzenlenen ilk kongrenin toplanmasini sagladi Herzl in amaci Yahudi devleti hedefinin elde edilmesi icin gerekli hazirlik niteligindeki adimlari baslatmakti Herzl in Filistin i hakimiyeti altinda tutan Osmanli yoneticileri ile bir siyasi anlasma yapma tesebbuslerinin basarisizlikla sonuclanmasi uzerine baska hukumetlerin destegi arandi Filistin de kucuk olcekli yerlesimlere destek veren WZO Yahudilik duygusu ve bilincini guclendirmeye ve dunya capinda bir federasyon kurmaya odaklandi Dinlere gore Filistin nufusu Yil Muslumanlar Yahudiler Hristiyanlar Digerleri1922 486 177 83 790 71 464 7 6171931 493 147 174 606 88 907 10 1011941 906 551 474 102 125 413 12 8811946 1 076 783 608 225 145 063 15 488 Uzun bir devlet yonetiminde soykirim ve etnik temizleme pogromlar siciline sahip olan Rus Imparatorlugu yaygin sekilde Yahudi halkinin tarihi dusmani olarak kabul edilmekteydi Lider kadrosunun buyuk bolumu Almanca konusanlardan olustugu icin Siyonist hareketin merkezi de Berlin de bulunuyordu I Dunya Savasi nin baslangicinda Yahudilerin ve Siyonistlerin buyuk bolumu Rusya ya karsi verdigi savasta Almanya nin safinda yer aldi Rusya dan gelen Yahudi gocmen Chaim Weizmann in yuruttugu lobicilik calismalari ve Amerikan Yahudilerinin Amerika Birlesik Devletleri ni Almanya ya destek vermeye tesvik edecegi endisesi Britanya hukumetini 1917 yilinda Balfour Deklarasyonu nu kaleme almaya sevk etti Deklarasyon Filistin de bir Yahudi anavatani kurulmasini onayliyordu Ayrica Britanya saflarinda Filistin de savasmak uzere de Siyonistlerden olusan Jabotinski komutasinda bir askeri birlik kuruldu 1922 yilinda Milletler Cemiyeti Britanya ya verdigi mandada soz konusu deklerasyonu kabul etti Manda onsozde de belirtildigi gibi Yahudiler icin bir ulusal vatan kurulmasini ve kendi kendini yoneten kurumlarin olusturulmasini ve irki ve dini ne olursa olsun Filistin de yasayan herkesin medeni ve dini haklarini guvence altina alacaktir Balfour Deklarasyonu nun cikarilmasinda oynadigi rol Weizmann in hareketin lideri olarak secilmesinin de onunu acti Weizmann 1948 yilina kadar bu gorevde kaldi Britanya Manda Yonetimi Filistin e daha yuksek sayida Yahudinin goc etmesine ve Yahudiler tarafindan bolgedeki toprak agalarindan daha fazla arazi satin alinmasina yol acti Bunun sonucunda yerel halkin topraksiz kalmasi bolgedeki cogu zaman bizzat araziyi satan toprak agalarinin onderliginde gelisen huzursuzlugu korukledi 1920 1921 ve 1929 yillarinda yasanan ayaklanmalara kimi zaman Yahudilere yonelik katliamlar da eslik etti Kurbanlar cogunlukla Siyonist olmayan Ortodoks Yahudilerdi Britanya ilkesel duzeyde Yahudilerin gocunu desteklemekle birlikte Araplarin cikarttigi siddet olaylarindan oturu Yahudi gocune kisitlamalar getirmistir Hitler in 1933 yilinda Almanya da iktidara gelmesinin ardindan 1935 yilinda kabul edilen Nurnberg Yasalari Almanya Yahudilerini daha sonralari da Avusturya ve Cek Yahudilerini ulkesiz multeciler haline getirdi Benzer kurallar Nazilerin Avrupa daki muttefikleri tarafindan da uygulanmistir Zaman icinde Yahudi gocunde yasanan artis ve Arap dunyasina yonelik Nazi propagandasinin etkisi ile Filistin de 1936 1939 Arap ayaklanmasi yasandi Britanya durumu arastirmak icin Peel Komisyonu nu kurdu Avrupa daki Yahudilerin durumunu dikkate almayan komisyon iki devletli bir cozum ve halklarin zorunlu transferi yonunde bir cagrida bulundu Ancak Britanya bu cozumu reddederek yerine 1939 tarihli Beyaz Kitap i uygulamaya koydu Beyaz Kitap Yahudi gocune 1944 yili itibariyla son verilmesini ve Yahudi gocmenlerin sayisinin 75 000 ile sinirlandirilmasini planliyordu Ingilizler Manda yonetiminin sonuna kadar bu politikayi surdurduler Filistin deki Yahudi cemaatinin buyumesi ve Avrupa daki Yahudi varliginin muazzam bir yikima ugramasi Dunya Siyonist Orgutu nun de devredisi kalmasina neden oldu Amerikali Siyonistlerin para yardimi ve Washington daki nufuzlari ile destek verdigi David Ben Gurion un liderligindeki Filistin icin Yahudi Ajansi kendi politikalarini giderek artan sekilde dikte ettirmeye basladi Ikinci Dunya Savasi ve Holokost un Yahudi Soykirimi ardindan basta Holokost tan kurtulmus olanlar olmak uzere ulkesiz Yahudilerden olusan muazzam bir dalga Britanya nin belirledigi kurallara meydan okuyarak kucuk teknelerle Filistin e goc etmeye basladi Ingilizler aralarinda cok sayida oksuz kalmis cocugun da bulundugu bu Yahudileri ya Kibris ta hapsetmis ya da Britanya kontrolu altindaki Almanya daki Muttefik Isgal Bolgeleri ne gondermistir Bu ise Siyonizmin tum Yahudilerden destek bulmasi ve Amerikan Kongresi nin Britanya ya ekonomik yardim verilmesini reddetmesi ile sonuclandi Siyonist gruplarin Filistin de Ingilizlere yonelik saldirilarina ek olarak imparatorlugu iflasin esigine gelmis olan Britanya konuyu yeni kurulan Birlesmis Milletler e havale etmek zorunda kaldi Birlesmis Milletler Paylasim Plani 1947 1947 yilinda Birlesmis Milletler Filistin Ozel Komitesi UNSCOP Filistin in batisinin bir Yahudi devleti bir Arap devleti ve Kudus u cevreleyen BM kontrolu altindaki bir bolge Coprus separatum olmak uzere uce bolunmesini yonunde tavsiyede bulundu Bu taksim plani 29 Kasim 1947 tarihinde 181 Sayili Birlesmis Milletler Genel Kurul Karari ile 33 lehte 13 aleyhte ve 10 cekimser oy ile kabul edildi Oylamanin sonucu Yahudilerin cogunlukta oldugu sehirlerin sokaklarinda kutlandi Filistinli Araplar ve Arap devletleri BM kararini reddederek tek bir devlet olusturulmasini ve Yahudi gocmenlerin Filistin den cikartilmasini talep ettiler 14 Mayis 1948 tarihinde Britanya mandasinin sona ermesinin hemen ardindan Ben Gurion un liderligindeki Yahudi Ajansi Israil Devleti nin kurulusunu ilan etti ve ayni gun yedi Arap ulkesinin ordulari Israil i istila etti Savas yuzunden yaklasik 711 000 Filistinli Arap yasadiklari topraklari terk etmek 850 000 Yahudi de Arap dunyasindan buyuk cogunlukla Israil e goc etmek zorunda kaldi Israil Devleti nin kurulusundan bu yana Dunya Siyonist Orgutu genellikle Yahudilerin Israil e goc etmeye tesvik edilmesi ve yardimci olunmasina adanmis bir orgut olarak islev gormustur Orgut diger ulkelerde Israil e siyasi destek saglamis olsa da Israil in ic politikasinda kucuk bir rol oynamistir Hareketin 1948 yilindan bu yana kaydettigi onemli basarilar arasinda goc eden Yahudilere lojistik destek saglanmasi ve en onemlisi Sovyetler Birligi ni terk etme ve dinlerini ozgur bir sekilde uygulama hakki konusundaki mucadelelerinde Sovyet Yahudilerine yardim edilmesi de vardir Balfour Ilani ve Filistin Mandasi1903 yilinda Ingilizler tarafindan Uganda da bir vatan olusturulmasi teklifini reddetti 1917 yilinda Ingiliz hukumeti Balfour Deklarasyonu ile Filistin de bir Yahudi ulkesi kurma kararini verdi Majestelerinin hukumeti Filistinde Yahudiler icin bir milli bir vatan kurma fikrini desteklemekte ve bu fikrin gerceklesmesi icin gereken destegi verecektir Bu amac gerceklesirken su an o topraklarda bulunan Yahudi olmayan kisilerin sivil ve dini haklari korunacaktir 1922 yilinda Milletler Cemiyeti deklarasyonunu kabul etti ve Ingilizlere Filistin himayesini verdi Himaye Yahudi milli vatanin olusturulmasini garanti altina alacak kurulan devlette kendini yonetebilme organlari kurulacak ve orada yasayan Yahudi ve Yahudi olmayan herkesin haklari koruma altina alinacaktir Rusya ya goc etmis olan Yahudi Chaim Weizmann Balfour Deklarasyonun daki katkilarindan dolayi hareketin basi olarak 1948 yilina kadar kaldi ve Devlet kuruldugunda Israil in ilk Baskani oldu Yahudilerin Filistine goc etmesi ve feodal toprak sahiplerinden alinan genis topraklar topraksizliga ve giderek artan hosnutsuzluga sebep oldu 1920 1921 ve 1929 yillarinda ayaklanmalar gerceklesti ve zaman zaman Yahudilerin katledilmesiyle sonuclandi Kurbanlar genelde Siyonist olmayan dort kutsal dort sehirdeki oldu Hitler in yukselisi1933 yilinda Hitler Almanya da yonetimi ele gecirdi ve 1935 ile Alman Yahudileri ve daha sonra Avusturya ve Cek Yahudileri vatansiz gocmen oldular Benzer kanunlar Avrupa daki diger Nazi muttefikleri tarafindan uygulandi Bu durumu takip eden Yahudi gocu ve Arap dunyasini hedef alan Nazi propagandasi 1936 1939 Filistin Arap ayaklanmasina neden oldu Ingiltere durumu incelemek icin kurdu Komisyon Avrupa daki Yahudilerin durumunu degerlendirmedi ama iki devlet cozumu savunarak zorunlu nufus degisimi onerdi Ingiltere bu cozumu geri cevirdi ve bunun yerine cozumunu one surdu Bu cozum 1944 yilina varildiginda Yahudi gocunu tamamlamayi planladi ve bu doneme kadar 75 000 Yahudi nin gocunu saglamayi amacladi Bu Avrupa daki siddetli ayrima ugrayan ve gidecek yerleri olmayan Yahudiler icin faciaydi Bu politikayi Ingilizler himayenin sonuna kadar yurutebildi Filistin deki Yahudilerin sayisinin artmasi ve Avrupa daki Yahudilerin kotu durumu Dunya Siyonist Organizasyonunun guclenmesini sagladi David Ben Gurion liderligindeki Filistin Yahudi Kurumu Yahudilerin gocunu artirmak icin Amerika dan destek sagladi Destek veren kurumlar arasinda Amerika Filistin Komitesi de vardi II Dunya Savasi ve Holokost tan sonra cogunlugunun Holokost tan kurtulanlar oldugu ulkesiz cok sayida Yahudi kucuk botlarla Israil e goc etti Holokost Siyonist projesiyle dunyadaki Yahudiler arasinda buyuk baglar kurdu Ingilizler Yahudileri ya Kibris ta tutukladi ya da Almanya da muttefiklere ait alanlara gonderdi Bu durum Yahudilerin Siyonizmi daha cok desteklemelerini sagladi Siyonist gruplar Filistin deki Ingilizlere saldirdi ve Ingilizler ise karsilastiklari iflasla durumu Birlesmis Milletlere goturdu 1947 yilinda Bati Filistin in Yahudi ve Arap devletler ve Birlesmis Milletler tarafindan kontrol edilen Kudus olarak bolunmesini onerdi 181 nolu cozum onergesi 1947 yili Kasiminda 33 kabul 13 ret ve 10 notr oyla kabul edildi Karar Yahudi sehirlerde kutlamalarla karsilandi Buna ragmen Filistinli Araplar ve Arap Devletler BM kararini reddetti ve Yahudi gocmenlerin geri gonderilmesini istedi Bu durum 1948 Arap Israil Savasiyla sonuclandi Israil in kurulusu14 Mayis 1948 de Ingiliz himayesi sona erdi ve David Ben Gurion Tel Aviv de Israil devletinin kuruldugunu ilan etti ve ayni gun yedi Arap ulkesi Israil i isgal etti Catismalar 711 000 Filistinli Arabin yasadiklari yerden gocmesine neden oldu Bu Filistinliler tarafindan Felaket olarak adlandirildi ve Arap ulkelerindeki 850 000 Yahudi Israil e goctu Bircok kanunla Israil gocen Filistinlilerin geri donmesini engelledi Israil Devleti nin kurulmasindan itibaren Yahudileri Israil e gocmek icin destekleyen bir kurum olarak calismalarina devam etti Israil ic politikasina karismazken Israil e politik destek verdi En buyuk basarilari arasinda gocen Yahudiler icin lojistik destek vermek Yahudilerin SSCB den ayrilmalarini saglayacak yasal zemini hazirlamak ve SSCB de kalan Yahudilerin dinlerini ozgurce yasamalarini desteklemekti Herzl in II Abdulhamid e teklifiYahudilerin Filistin e yerlestirilmesini amaclayan Theodor Herzl 17 Mayis 1901 tarihinde II Abdulhamid ile gorustu Bu gorusmede Herzl e bir Mecidiye Nisani verildi II Abdulhamid ile gorusmesinden sonra konu hakkinda Daily Mail gazetesine mulakat veren Herzl gorusmeden duydugu memnuniyeti vurgulayip Yahudilerin II Abdulhamid den daha iyi bir dostu ve seveni olmadigini ifade etti II Abdulhamid belirli bir yerde toplu halde olmamak sartiyla Yahudilerin Osmanli topraklarina gelmelerini kabul etti ancak Filistin e yerlesim konusunda bir adim atmadi Herzl in asil istegi ise Yahudilerin dogrudan Filistin e yerlesmesini saglamak idi Bunun karsiliginda da Osmanli borclarinin onemli bir kismini odeyecekti II Abdulhamid Yahudilerin daginik bir sekilde Mezopotamya ya yerlesmelerini teklif etti ancak bu teklif Herzl tarafindan kabul edilmedi Cunku Herzl ilave yerlesim yeri olarak Filistin Hayfa ve cevresini istemekteydi Konu hakkinda Osmanli Arsivleri nde bulunan belgeler de II Abdulhamid in Herzl i huzurundan kovmadigini ve Padisahin Yahudilerin yerlesimi icin Mezopotamya yi teklif ettigini gostermektedir Siyonizme yonelik muhalefet ve elestiriler1920 li yillarda Siyonist hareketin giderek daha laik bir kimlige burunmesi bazi Ortodoks Yahudi gruplarinin da muhalefetini cekmistir Harekete Islami kuruluslar ve milliyetci Arap orgutlerinin yani sira kimi asimile olmus Yahudiler ve Siyonizmin Britanya nin Hindistan daki kalabalik Musluman tebaasi ile iliskilerine zarar verecegi endisesini tasiyan Ingiliz emperyalistlerinin de muhalefeti ile karsilasti Zaman zaman Marksist orgutler de cesitli nedenlerden oturu Siyonizme karsi cikmislardir Israil de 1930 lu ve 1940 li yillarda basini sair Yonatan Ratos un cektigi Kenanci hareket Israillilik in etnik kimlikler ustu bir milliyet olmasi gerektigi fikrini savunmustur Yirminci yuzyilin son ceyreginde Israil deki klasik milliyetcilikte bir dusus yasandi Bu ise neo Siyonizm ve post Siyonizm gibi iki karsit hareketin yukselmesine yol acti Her iki hareket de aslinda dunya capinda rastlanan bir gorungunun Israil e uyarlanmis haliydi 1 kuresellesmenin bir pazar toplumunun ve liberal kulturun yukselisi ve 2 yerel bir tepki Neo Siyonizm ve post Siyonizm bir yandan klasik Siyonizm ile belirli ozellikleri paylasirken diger yandan da halihazirda Siyonizmde mevcut olan birbirine muhalif ve taban tabana zit kutuplari vurgulamalari ile birbirinden ayrilmaktadir Neo Siyonizm Siyonist milliyetciligin kurtaricilik ve adanmislik boyutlarina vurgu yaparken post Siyonizm ise normallesme ve evrenselcilik boyutlarinin altini cizer Marcus Garvey ve Siyah SiyonizmSiyonistlerin Filistin de Yahudiler icin bir Ulusal Anavatan olusturulmasina Britanya nin destegini kazanmaya yonelik cabalarinin basari ile sonuclanmasindan etkilenen Jamaikali milliyetci Marcus Garvey Afrika asilli Amerikalilarin Afrika ya donmesine adanmis bir hareket baslatti 1920 yilinda Harlem de yaptigi bir konusmada Garvey sunlari soyluyordu diger irklar Yahudiler Siyonist hareket Irlandalilar ise Irlanda hareketi yoluyla davalarini basariya ulastirmak icin ugrastilar ve ben de bedeli ne olursa olsun Zencilerin menfaatlerinin gozetilmesini saglamak icin uygun sartlari yaratmaya karar verdim Garvey Amerikali Siyahlarin Afrika ya goc etmesi icin uygun sartlari yaratmak amaciyla Black Star Line adli bir gemicilik sirketi kurduysa da cesitli sebeplerden oturu bu girisimi basarisizlikla sonuclandi Ortaya attigi fikirler Jamaika da Rastafaryanizme Siyah Yahudilere ve Israil e yerlesmeden once Liberya ya tasinan Kudus un Afrikali Ibrani Israilogullari na esin kaynagi oldu Yahudi olmayanlardan Siyonizme verilen destekYahudilerin Israil Diyari na donusune verilen siyasi destek Yahudi Siyonizminin bir siyasi hareket olarak resmen orgutlenmesinden de eskiye dayanir On dokuzuncu yuzyilda Yahudilerin Kutsal Topraklara Dondurulmesi nin savunucularina Restorasyoncular adi verilmekteydi Yahudilerin Kutsal Topraklara geri donmesi Kralice Victoria Kral VII Edward ABD Baskani John Adams Guney Afrika Basbakani General Smuts Cekoslovakya Cumhurbaskani Masaryk Italyan filozof ve tarihci Benedetto Croce Kizilhac in kurucusu ve Cenevre Konvansiyonlari nin yazari Henry Dunant ve Norvecli bilim insani ve hayirsever Fridtjof Nansen gibi onde gelen isimler tarafindan da yaygin olarak desteklenmistir Bakan M Cambon un sahsinda Fransiz hukumeti de resmen Israilogullarinin yuzyillar once surgun edilerek cikarildiklari topraklarda Yahudi milliyetinin yeniden dogusunu saglamayi taahhut etmistir Cin de aralarinda Sun Yat Sen in de bulundugu Milliyetci hukumetin onde gelen isimleri Yahudilerin bir Ulusal Anavatan kurma arzularina sempati ile baktiklarini ifade etmislerdir Siyonizmi destekleyen Hristiyanlar Siyonizm oncesinde Yahudilerin Kutsal Topraklara donusu fikrinin Hristiyanlar tarafindan desteklenisi uzun bir tarihe sahiptir Siyonizme destek veren ilk unlu isimler arasinda Britanya Basbakanlari David Lloyd George ve Arthur Balfour ABD Baskani Woodrow Wilson ve Siyonizme destek vermeye yonelik faaliyetleri yuzunden Britanya Ordusu tarafindan Filistin de gorev yapmasi suresiz olarak yasaklanan Orde Wingate de bulunmaktadir Carleton Universitesi nden Charles Merkley e gore Hristiyan Siyonizmi 1967 deki Alti Gun Savasi nin ardindan kayda deger olcude guc kazanmistir ve basta Amerika Birlesik Devletleri ndekiler olmak uzere bircok donemselci Hristiyan bugun Siyonizme guclu destek vermektedir Ahir Zaman Azizleri Isa Mesih Kilisesi nin kurucusu Joseph Smith yasaminin son yillarinda Yahudiler icin Israil diyarina donme zamaninin simdi oldugunu ilan etmistir 1842 yilinda Smith Ahir Zaman Azizleri Isa Mesih Kilisesi nin Havarilerinden Orson Hyde i topraklari Yahudilerin donusune adamak icin Kudus e gondermistir Israil e acik destek veren Hristiyan Araplar arasinda her ikisi de Misir dogumlu olan Israil i Savunan Araplar7 Nisan 2006 tarihinde Wayback Machine sitesinde adli Web sitesinin kurucusu Amerikali yazar Nonie Darwish ve Viva Israele adli kitabin yazari eski Musluman Magdi Allam da bulunmaktadir Lubnan dogumlu Amerikali Hristiyan gazeteci ve Gercek icin Amerikan Kongresi nin kurucusu Brigitte Gabriel Amerikalilari Amerika Israil ve Bati medeniyetini savunmak icin korkusuzca seslerini duyurmaya cagirmaktadir Siyonizme destek veren Muslumanlar 1873 yilinda Iran Sahi Nasireddin Sah gerceklestirdigi Avrupa seyahati sirasinda aralarinda Sir Moses Montefiore nin de bulundugu Britanyali Yahudi liderleri ile bir araya geldi Gorusme sirasinda Iran sahi Yahudilerin toprak satin alarak burada Yahudi halki icin bir devlet kurmalarini tavsiye etmisti Bugunku Urdun kraliyet ailesinin atalarindan ve Osmanli Turklerine karsi Arap direnisinin lideri Osmanli karsiti Yahudi direnisi ile birlikte Mekke Serifi Huseyin bin Ali I Dunya Savasi sirasinda Bu ulkenin kaynaklari bakir topraklardir ve bu Yahudi gocmenler tarafindan Avrupa dan getirecekleri teknoloji ile islenecektir demis Yahudilere abna ihelasliyin topraklarin oz evlatlari olarak adlandirmistir Hicbir zaman hayata gecirilmeyen 1919 tarihli Faysal Weizmann Anlasmasi nda oglu Emir Faysal Onlarin Siyonist ulusal arzularini gerceklestirilmesinin en emin yolu Arap devletlerinin ve Filistin in gelismesinde mumkun olan en yakin isbirligi yoluyladir diyen bir bildiriye imza atmistir Faysal in 1919 yilinda sunlari soyledigi Araplar tarafindan aktarilir Araplar ozellikle de aramizdaki egitimli kisiler Siyonist harekete en derin sempati ile bakarlar Yahudilere evlerine kalpten bir hos geldin diyecegiz Hep birlikte islah edilmis ve gozden gecirilmis bir Yakin Dogu icin calisiyoruz ve iki hareket birbirini tamamliyor Yahudi hareketi emperyalist olmayan milliyetci bir harekettir Nitekim bu iki hareketten hicbirinin digeri olmadan gercek bir basariya ulasabilecegine inanmiyorum ornegin Birlesik Krallik in Filistin Kraliyet Komisyonu Raporu nda Faysal in yasaminda sitmanin yaygin oldugu orn s 233 s 259 ve Yahudi gocmenlerin batakliklari kurutarak sitmayi yayan sivrisinekleri oldurduklerinin alti cizilir Gunumuzde halen yayinlanmakta olan El Ahram gazetesinin editorunun bu konuda yazdiklari Faysal in sozlerinden pek farkli degildi Siyonistler ulke icin gereklidir Beraberlerinde getirecekleri para bilgi ve zeka ve belirleyici ozelliklerinden olan caliskanliklari ile hic suphesiz ulkenin yeniden canlanmasina katkida bulunacaklardir Italyan Musluman Meclisi lideri ve Islam Israil Dernegi es kurucusu Seyh Abdul Hadi Palazzi ve Kanadali Imam Halil Muhammed Kur an in Siyonizmi destekledigini belirtir Siyonizmi destekleyen diger Muslumanlar arasinda Pakistanli gazeteci Tashbih Sayyed ve Bangladesli gazeteci Salah Choudhury de bulunmaktadir 2003 yilindan bu yana hapiste olan Choudhury olum cezasi ile karsi karsiyadir Donem donem Kurtler ve Berberiler gibi kimi Arap olmayan Muslumanlar da Siyonizm e destek verdiklerini belirtmislerdir Siyonizme destek veren HindularIsrail in 1948 yilinda kurulmasindan sonra Hindistan Milli Kongresi hukumeti Siyonizm e karsi cikti Bazi yazarlar bu karsi cikisin daha cok Musluman oy vereni kazanmak icin oldugunu iddia etti o donemde Muslumanlar 30 milyon uzerindeydi Buna ragmen in liderligini yaptigi tutucu hindu milliyetciler acikca Siyonizmi savundu Ayrica ve gibi milliyetci entelektuel isimler de Siyonizmi savundu Yahudileri atalarinin vatanina geri getirme hareketi bircok Hindu Milliyetci icin ilgi cekici geldi cunku Ingiliz yonetiminden kurtulma ve Hindistanin bolunmesi uzun yillardca ezilen Hindular icin benzer tecrubelerdi Uluslararasi anketlere gore Hindistan dunyadaki Israil Devletini en cok savunan ulkelerdendir Yakin donemlerde tutucu Hindistan partileri ve kurumlari Siyonizmi desteklemektedir Bircok Hindistan solu uyesi Hindulari bu nedenle Yahudi lobisiyle isbirligi yapmakla suclamistir Marcus Garvey ve Siyahi SiyonizmSiyonistlerin bir Yahudi Milli Vatani olusturmak icin Ingilizlerin destegini almalari Jamaikali milliyetci Marcus Garvey e ilham verdi ve Amerika da yasayan Afrika kokenlileri Afrika ya geri getirecek hareketi kurmasini sagladi 1920 yilinda Harlem de verdigi bir konusmada Garvey diger irklar kendi geleceklerine kendileri karar verdi Yahudiler Siyonist hareketle Irlandalilar Irlanda hareketleriyle ve bende Negrolarin kendi geleceklerine karar vermelerini istiyorum Garvey bir gemi nakliye sirketi kurdu Black Star Bu gemilerle siyahi Amerikalilarin Afrika ya gocmelerine yardimci olacakti fakat bircok nedenle cabalari sonuc vermedi ve hareket basarisiz kaldi Garvey Jamaika da ilham verdi Siyahi Yahudiler ve Afrika daki Ibraniler Israil den once Liberya ya goc ettiler Ayrica bakinizAntisiyonizm Israil Israil tarihiNotlarDipnotlar Bu topraklara Kenan Kutsal Topraklar veya Vadedilmis Topraklar da denir Diger Siyonizm bir etnik milliyetcilik bicimi veya sivil milliyetci bilesenlere sahip bir etno kulturel milliyetcilik bicimi olarak tanimlanmistir Kaynakca BBC 29 Nisan 2016 1 Agustos 2019 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 31 Temmuz 2019 Bernard Lewis Semites and Anti Semites An Inquiry into Conflict and Prejudice 24 Temmuz 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde 1999 978 0 393 24556 1 p 20 Zionist Ideology and Its Discontents A Research Note 23 Temmuz 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde Vol 19 No 1 Fall 2003 pp 98 103 p 98 Zionism was and is a serious ideology and deserves to be treated as such Gadi Taub Zionism 11 Agustos 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde in Gregory Claeys Encyclopedia of Modern Political Thought 2013 978 1 452 23415 1 pp 869 872 p 869 Zionism is an ideology that seeks to apply the universal principle of self determination to the Jewish people Medding P Y 1995 Studies in Contemporary Jewry XI Values Interests and Identity Jews and Politics in a Changing World Studies in Contemporary Jewry OUP USA Institute of Contemporary Jewry Hebrew University of Jerusalem s 11 ISBN 978 0 19 510331 1 Erisim tarihi 11 Mart 2019 Gans Chaim 1 Temmuz 2008 Ingilizce Oxford University Press doi 10 1093 acprof oso 9780195340686 001 0001 ISBN 9780199867172 27 Aralik 2019 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 16 Mart 2019 Motyl 2001 ss 604 Herzl Theodor 1988 1896 Der Judenstaat The Jewish state republication Sylvie d Avigdor tarafindan cevrildi New York Courier Dover s 40 ISBN 978 0 486 25849 2 1 Ocak 2014 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 28 Eylul 2010 Oxford Dictionary 4 Nisan 2016 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 30 Haziran 2016 29 Haziran 2016 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 30 Haziran 2016 24 Ocak 2012 Tuttle Publishing s 88 ISBN 978 1 4629 0396 2 25 Aralik 2018 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 21 Kasim 2017 Zionism arose in response to and in imitation of the current national movements of Central Southern and Eastern Europe LeVine Mark Mossberg Mathias 2014 University of California Press s 211 ISBN 978 0 520 95840 1 25 Aralik 2018 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 16 Mart 2016 The parents of Zionism were not Judaism and tradition but antiSemitism and nationalism The ideals of the spread slowly across Avrupa finally reaching the in the and helping to set off the or Jewish Enlightenment This engendered a permanent split in the Jewish world between those who held to a halachic or religious centric vision of their identity and those who adopted in part the racial rhetoric of the time and made the Jewish people into a nation This was helped along by the wave of pogroms in Eastern Europe that set two million Jews to flight most wound up in America but some chose Palestine A driving force behind this was the movement which worked from 1882 to develop a Hebrew identity that was distinct from as a religion Gelvin James L 13 Ocak 2014 Cambridge University Press s 93 ISBN 978 1 107 47077 4 25 Aralik 2018 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 16 Mart 2016 The fact that developed later than Zionism and indeed in response to it does not in any way diminish the legitimacy of Palestinian nationalism or make it less valid than Zionism All nationalisms arise in opposition to some other Why else would there be the need to specify who you are And all nationalisms are defined by what they oppose As we have seen Zionism itself arose in reaction to anti Semitic and exclusionary nationalist movements in Europe It would be perverse to judge Zionism as somehow less valid than European anti Semitism or those nationalisms Furthermore Zionism itself was also defined by its opposition to the indigenous Palestinian inhabitants of the region Both the conquest of land and the conquest of labor slogans that became central to the dominant strain of Zionism in the Yishuv originated as a result of the Zionist confrontation with the Palestinian other Cohen Robin 1995 The Cambridge Survey of World Migration Cambridge University Press s 504 ISBN 9780521444057 Zionism Colonize palestine Gelvin James 2007 2nd Cambridge University Press s 51 ISBN 978 0521888356 20 Subat 2017 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 19 Subat 2016 Ilan Pappe The Ethnic Cleansing of Palestine 2006 p 10 11 Motyl 2001 ss 604 Ahad Ha am The Jewish State and Jewish Problem trans from the Hebrew by Leon Simon c 1912 Jewish Publication Society of America Essential Texts of Zionism 1 19 Kasim 2015 tarihinde Wayback Machine sitesinde De Lange Nicholas An Introduction to Judaism Cambridge University Press 2000 p 30 ISBN 0 521 46624 5 Gideon Shimoni The Zionist Ideology 1995 Jewish Identity and the Paradox of Nationalism in Michael Berkowitz ed Nationalism Zionism and Ethnic Mobilization of the Jews in 1900 and Beyond p 15 Wylen Stephen M Settings of Silver An Introduction to Judaism Second Edition Paulist Press 2000 p 392 Walter Laqueur The History of Zionism 2003 p 40 Kaynak hatasi Gecersiz lt ref gt etiketi A R Taylor 1971 p 10 isimli refler icin metin saglanmadi Bkz Kaynak gosterme Tesler Mark Jewish History and the Emergence of Modern Political Zionism Bloomington IN Indiana University Printing Press 1994 Source A survey of Palestine prepared in 1946 for the Volume II page 907 HMSO 1946 6 Aralik 2008 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 8 Nisan 2009 The Future of the Past in Israel A Sociology of Knowledge Approach in Making Israel p 224 a b Israeli Historical Revisionism from left to right Routledge 2002 p 58 Can Israel Survive Post Zionism 12 Kasim 2006 tarihinde Wayback Machine sitesinde by Meyrav Wurmser Middle East Quarterly March 1999 Tessler Mark A History of the Israeli Palestinian Conflict Indiana University Press 1994 47 Print E Schweid Rejection of the Diaspora in Zionist Thought in Essential Papers on Zionism ed By Reinharz amp Shapira 1996 ISBN 0 8147 7449 0 p 133 Harris J 1998 The Israeli Declaration of Independence 7 Haziran 2011 tarihinde Wayback Machine sitesinde The Journal of the Society for Textual Reasoning Vol 7 For an example of this view see The New Anti Zionism and the Old Antisemitism Transformations By Raphael Jospe at Hashama org 6 Aralik 2008 tarihinde Wayback Machine sitesinde accessed November 16 2008 Arsivlenmis kopya 6 Nisan 2003 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 8 Nisan 2009 C D Smith 2001 Palestine and the Arab Israeli conflict 4th ed ISBN 0 312 20828 6 p 1 12 33 38 Zionism amp The British In Palestine 27 Kasim 2007 tarihinde Wayback Machine sitesinde by University of Maryland January 2007 accessed May 20 2007 Anonymous 3 Eylul 1947 UNITED NATIONS SPECIAL COMMITTEE ON PALESTINE 15 Ocak 2009 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 30 Haziran 2008 League of Nations Palestine Mandate July 24 1922 sateofisrael com mandate United Nations Special Committee on Palestine report to the General Assembly A 364 3 September 1947 Three minutes 2000 years 17 Eylul 2011 tarihinde Wayback Machine sitesinde Video from the Jewish Agency for Israel via YouTube General Progress Report and Supplementary Report of the United Nations Conciliation Commission for Palestine Covering the period from 11 December 1949 to 23 October 1950 GA A 1367 Rev 1 23 October 1950 1 Eylul 1987 The Making of the Modern Near East 1792 1923 Harlow England Longman s 290 ISBN 978 0 582 49380 3 13 Kasim 2017 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 23 Mart 2013 report 1937 chapter 3 Johnson Paul Mayis 1998 The Miracle Commentary Cilt 105 ss pp 21 28 erisim tarihi kullanmak icin url gerekiyor yardim KB1 bakim Fazladan yazi link United Nations Special Committee on Palestine report to the General Assembly A 364 September 3 1947 Three minutes 2000 years 17 Eylul 2011 tarihinde Wayback Machine sitesinde Video from the Jewish Agency for Israel via YouTube General Progress Report and Supplementary Report of the United Nations Conciliation Commission for Palestine Covering the period from December 11 1949 to October 23 1950 20 Mayis 2014 tarihinde Wayback Machine sitesinde doc nr A 1367 Rev 1 October 23 1950 a b c d Engin Vahdettin Pazarlik Yeditepe Yayinlari s 178 208 Ortayli Ilber Ikinci Abdulhamit Doneminde Osmanli Imparatorlugunda Alman Nufuzu s 114 115 Kusku Firat 1 Ocak 2021 II Abdulhamid in Madalya Siyaseti Liyakat Madalyasi Ornegi Abdul Hamid II s Medal Policy The Medal of Merit Example Turk Kulturu Incelemeleri Dergisi TKID 30 Ocak 2022 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 29 Ocak 2022 a b Murat Bardakci 15 Mart 2009 Israil az kalsin Kuzey Irak ta kurulacakti Haberturk 28 Kasim 2016 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 17 Subat 2017 The Future of the Past in Israel A Sociology of Knowledge Approach in Making Israel p 224 6 March 1920 cited in http www international ucla edu africa mgpp lifeintr asp 2 Ocak 2008 tarihinde Wayback Machine sitesinde accessed 29 11 2007 30 Ekim 2007 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 8 Nisan 2009 Goldstein Jonathan 1999 The Republic of China and Israel Goldstein Jonathan Ed China and Israel 1948 1998 A Fifty Year Retrospective Westport Conn and London Praeger ss 1 39 anonymous American Congress for Truth 16 Temmuz 2011 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 17 Nisan 2008 5 Mart 2010 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 8 Nisan 2009 Al Qibla 23 March 1918 Letter to Harvard law professor future Supreme Court Justice Felix Frankfurter dated 3 March 1919 Neville Mandel Attempts at an Arab Zionist Entente 1913 1914 Middle Eastern Studies April 1965 p 243 Glazov Jamie The Anti Terror Pro Israel Sheikh FrontPage Magazine 12 Eylul 2005 Kur an da Allah in Israil Diyari ni Israilogullari na verdigini ve buraya yerlesmelerini Maide 21 ve Kiyamet Gunu nden once Israilogullarini farkli ulke ve milletlerden toplayarak Topraklari ni yeniden almalarini saglayacagi Isra 104 konusunda mesajlar buldum Dolayisiyla Kur an a riayet eden bir Musluman olarak Israil Devleti nin varligina karsi cikmanin Tanri kelamina karsi cikmak olduguna inaniyorum Freund Michael 8 Agustos 2008 Jerusalem Post 15 Aralik 2011 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 25 Agustos 2008 Islam Islam Laicite and Amazigh Activism in France and North Africa 2004 paper Paul A Silverstein Department of Anthropology Reed College WHY NOT A KURDISH ISRAELI ALLIANCE Iran Press Service 3 Agustos 2017 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 8 Nisan 2009 MEMRI 26 Subat 2009 6 Agustos 2009 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 5 Mart 2009 INDIA ISRAEL RELATIONS THE IMPERATIVES FOR ENHANCED STRATEGIC COOPERATION Subhash Kapila 11 Subat 2010 tarihinde Wayback Machine sitesinde a b Hindu Pro Zionism and Philo Semitism Scribd 30 Aralik 2008 30 Mart 2014 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 3 Haziran 2010 ynet article 19 Eylul 2012 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 23 Mart 2013 netwmd article 27 Haziran 2010 tarihinde Wayback Machine sitesinde 1 Mayis 2011 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 23 Mart 2013 digg article 22 Temmuz 2010 tarihinde Wayback Machine sitesinde Us rediff com 10 Eylul 2003 17 Haziran 2010 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 3 Haziran 2010 Ghadar insaf net 21 Nisan 2016 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 3 Haziran 2010 March 6 1920 cited in University of California Los Angeles 2 Ocak 2008 tarihinde Wayback Machine sitesinde accessed November 29 2007